Καθόλου, τουλαχιστον σύμφωνα με τους κατοίκους του Θιβέτ. Ένας από τους 3 τρόπους ταφής των νεκρών είναι το sky burial (ουράνια ταφή, μιας και δεν γνωρίζω κάποια τυχουσα ελληνική ορολογία). Ένα έθιμο που πιθανά αηδιάζει τους περισσότερους δυτικούς.

Συνοπτικά:
Το πτώμα μεταφέρεται σε ύψωμα και εκεί κομματιάζεται από τους τεθλιμμένους συγγενείς σε μικρά μέρη. Στη συνέχεια οι "μπουκιές" πετιούνται σε μικρή απόσταση και τα υπόλοιπα τα αναλαμβάνουν τα πουλιά που πετούν στη περιοχή. Σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα δεν μένει τίποτα που να θυμίζει το μακαρίτη/μακαρίτισσα.

Σήμερα βέβαια, αυτή η πρακτική δεν είναι τόσο διαδεδομένη όσο παλιότερα (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι σπάνια). Οι αρχές πάντως υποστηρίζουν την καυση του νεκρού χωρίς να απογορεύουν και την ουράνια ταφή.

Πολλά μπορούνε να ειπωθούν γύρω από αυτό το έθιμο.

-Πως συνδιάζεται κάτι τόσο ονειρικό (ουράνια ταφή) με ένα θέαμα τόσο βίαιο ( ο τεμαχισμός του πτώματος, το τάισμά του στα πουλιά...);

-μήπως καλύτερα τροφή των πουλιών παρά τροφή για τα σκουλίκια;

-είναι δυνατόν να υπάρξει πανανθρώπινη "ηθική", πανανθρώπινο "σωστό" και "λαθος";

-Ποιος εξαφάνισε τον Τζον Αυλακιώτη; (Ουπς, λάθος απορία).

Τέλος αξίζει να σημειώσω ότι σύμφωνα με παλιότερο έθιμο, αμέσως μετά το τέλος της "ταφής", οι συγγενείς, με τα χέρια λερωμένα από τα απομεινάρια του νεκρόυ έτρωγαν (και μαζί με τη τροφή έτρωγαν και τα προαναφερθέντα απομεινάρια) δείχνοντας έτσι σεβασμό προς τον νεκρό.

Αυτό λογίζεται για λανθάνουσα μορφή καννιβαλισμού;;;

(και με αυτά σας χαιρετώ)

-σε παρακαλώ θεούλη μου κάνε να μην υπάρχει άλλο παρόμοιο post! (όσο έψαξα, πάντως δε βρήκα) Δεν θα άντέξω να έρθω αντιμέτωπός με ένα λουκέτο στο κεφάλι...(LoL)-

όταν λέω 3 τρόπους, εννοω τους τρόπους που χρησιμοποιούν οι Θιβετιανοί. (καυση, ουράνια ταφή, πέταγμα σε ποτάμια).
Η καυση παλιότερα ήταν προνόμιο των επιφανών, ενώ ιδιαίτερα το πέταγμα στα ποτάμια το χρησιμοποιούσαν οι φτωχότεροι.

(μα καλά το θάψιμο κάτω από τη γή γιατί δεν το σκεφτηκε κανένας τους;)

Για εμας,τους δυτικους,σιγουρα αποτελει κατι το αποτροπαιο...
Αλλα αν το καλοσκεφτει κανεις,ειναι απολυτως υποκειμενικο.
Το θεωρουμαι αποτροπαιο γιατι ετσι ακριβως μαθαμε..
Γι' αυτους ειναι κατι το φυσιολογικο,μια επιλογη..Γιατι οχι..
Ενα ακομη παραδειγμα:Αηδιαζουμε οι περισσοτεροι στη θεα και μονο των εντομων(ποσο μαλλον στη βρωση τους!!!!!)..Ειδα και την αντιδραση της μητερας μου στις σκηνες του ξενου survivor,
οταν τρωγαν σκουλικια...
Με λιγα λογια,περα απο τη λογικη αποστροφη,ειναι κατι το υποκειμενικο..

Αλλα...Ποιος ειναι/ηταν ο Τζων Αυλακιωτης?

Διαβάζοντας τους τρόπους που αντιμετωπίζουν ένα ΝΕΚΡΟ σώμα, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι με ΟΛΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ, το σώμα ΚΑΤΑΛΗΓΕΙ ΕΚΕΙ ΑΠ'ΟΠΟΥ ΠΡΟΗΛΘΕ και εννοώ τα ΤΕΣΣΕΡΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ που το συναποτελούν...
ΝΕΡΟ...
ΓΗ...
ΑΕΡΑ...
ΦΩΤΙΑ...

Που είναι λοιπόν το μεμπτώ;;;;
Που είναι το παράξενο;;;

Κέλσος ο Φιλαλήθης

ωραία και ενδιαφέρουσα η σύνδεσή του με τα 4 στοιχειά (νερό αέρας φω΄τια, γη). και πέρα από αυτό την ίδια τη προσφορά του σώματος στα πουλια, την βλέπουν σαν μια ελάχιστη προσφορά σεβασμού στο οικοσύστημα που τους συντηρεί.

για τους περισσότερους όμως αποτελεί κάτι φρικτό. σκεφτητε να υπέπεφτε στην αντίληψη των σκανδαλοθηρικών καναλιών της ελλάδας αυτό το έθιμο. ίσως σε λίγο καιρό να δημιουργείτο οι εντύπωση στον μέσο έλληνα ότι οι θιβετιανοί είναι βλάσφημοι και καννίβαλοι....

θα μείνω σ' αυτό που είπες περί "παναθρώπινης ηθικής" κι αν μπορεί να υπάρξει ή όχι, διότι είναι ένα ερώτημα που έχει απασχολήσει κι εμένα πολλές φορές.

Στη συγκεκριμένη λοιπόν περίπτωση, εγω προσωπικά δεν βλέπω τίποτε το μεμπτό. Μπορεί ο τρόπος που χρηιμοποιούν για να δείξουν σεβασμό στους νεκρούς τους να διαφέρει από τον δικό μας, όμως σημασία δεν έχει πιστεύω ο τρόπος, αλλά ο σκοπός για τον οποίο γίνεται. Επομένως, αλλού θα πρέπει να ψάχνουμε για το "πανανθρώπινο", όχι στις κατά τόπους πρακτικές, αλλά σε διαχρονικές αξίες, όπως είναι η τιμή προς τους νεκρούς.

Αν δεν μάθουμε να σεβόμαστε το διαφορετικό και να το βλέπουμε στις πραγματικές του διαστάσεις, δεν μπορούμε να μιλάμε για "παναθρώπινες αξίες". Ίσως αν οι Θιβετιανοί έβλεπαν τη δική μας πρακτική της ταφής να αηδίαζαν περισσότερο από εμάς...Ελπίζω να μην υπάρχει Θιβετιανό ALTER...

quote:

---

Αν δεν μάθουμε να σεβόμαστε το διαφορετικό και να το βλέπουμε στις πραγματικές του διαστάσεις...

---

"de profundis domine, τι ζώον είμαι..."
Ρεμπω

Άντε τώρα να σκάβεις τάφο για να φάνε τα ανύπαρκτα σκουλίκια. Άσε που οι θερμοκρασίες δεν ευνοούν ιδιαίτερα την αποσύνθεση. Ή στα όρνια λοιπόν, ή στο ποτάμι, όπως τα απορρίματα. Αν υπάρχουν ξύλα, έ κάνουμε και καμιά καύση.

Απλά πράγματα δηλαδή.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr