Συγγραφέας |
Θέμα |
|
spirit
Πλήρες Μέλος
Finland
1485 Μηνύματα |
Απεστάλη: 07/08/2003, 23:22:07
(Συχνα συνβαινει να ξυπνω εξω απο το σωμα μου.Να εχω απελευ8ερωθει απο ολα τα αλλα και να μαι μεσα μου.Κι εχω δει την ομορφια υπερμετρης μεγαλοσυνης εχω νιωσει σιγουρος οτι τοτε κυριως ανηκα στην ανωτερη πραγματικοτητα). Πλωτινος Σιγουρα σε καθε περιοδο της ελληνικης ιστοριας εχει φωτιστει απο καποια φιλοσοφικη σχολη. Αποτελωντας ετσι τη συνεχεια μιας γραμμης Γνωσης που ξεκινα απο τον Ορφεα,τον Πυθαγορα και τον Πλατωνα,ο Πλωτινος με τη σχολη του διαιωνιζει το φως των αρχαιων,προσφεροντας μια νεα οπτικη γωνια για το συμπαν. Ο Πλωτινος γεννηθηκε το 204 μ.χ στη Λυκοπολη της βορειας Αιγυπτου.Ανεξαρτητα της αιγυπτιακης καταγωγης του,η παιδεια του ηταν καθαρα ελληνικη,γεγονος που διακρινεται και στην διδασκαλια του.Σε ηλικια 28 ετων αποφασιζει ν ασχοληθει με τη φιλοσοφια και αφου γνωριζει και απογοητευεται απο τους Αλεξανδινους δασκαλους,ενθουσιαζεται με τον Αμμωνιο,απο τον οποιο διδασκεται την φιλοσοφια του Πλατωνα και Αριστοτελη. Στην συνεχεια ταξιδευει στην Ρωμη οπου εκει οι μαθητες του θα τον πεισουν να καταγραψει τις σκεψεις του.Σε αντιθεση ομως με την προφορικη του διδασκαλια,τα κειμενα αυτα προοριζονταν για ενα μικρο εσωτερικο κυκλο μαθητων. Οι Εννεαδες,το πιο γνωστο του εργο,που αποκαλουνται ετσι επειδη περιλαμβανουν εννεα(Eν-Νεα)πραγματειες σε εξι βιβλια,μαρτυρουν εναν αξιοσημειωτο ανθρωπο που μπορουσε να συνδυασει αρμονικα τις υλικες δραστηριοτητες με τον εσωτερικο στοχασμο. Συνφωνα με τον βιογραφο και μαθητη του Πορφυριο,ο Πλωτινος πρωτα σχεδιαζε στο νου του το κειμενο που ηθελε να γραψει,δουλευε επειτα σ αυτο σαν ν αντεγραφε βιβλιο,ενω μπορουσε ακομη να διακοψει αναπτυσσοντας μια κουβεντα και στην συνεχεια να ολοκληρωσει το κειμενο,διχως να εχει χασει την ροη των σκεψεων του. Ο Θανατος τον συναντα στην Καμπανια το 270,στο κτημα ενος φιλου του,χτυπημενος απο χρονια ασθενεια.Με την τελευταια του πνοη λεγεται οτι ειπε:Προσπαθησε το Θειο που βρισκεται μεσα μας να το επιστρεψεις στο Θειο του παντος. Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΕΝ ΑΡΧΗ... Συνφωνα με τον Πλωτινο,η απολυτη πραγματικοτητα συμπυκνωνεται σε αυτο που αποκαλεσε Εν,μιας και κανενα αλλο ονομα δεν μπορει να το χαρακτηρισει καλυτερα.(Eις την πραγματικοτητα ουδεν ονομα του αρμοζει,εν τουτοις,επειδη πρεπει να το ονομασωμεν,αξιζει να το αποκαλουμε το Εν,αλλα οχι με την εννοιαν του πραγματος που υπονοει το κατηγορημα του ενος...Οδηγει τον νουν προς την οντως ουσιαν,διοτι αυτη ειναι η φυσις του). Το Εν ειναι η απολυτη ενοτητα οπου καθε αντισταση δεν υφισταται.Τα πραγματα ουδεμιαν συνκεκριμενην μορφην εχουν μεσα εις το Εν,ενω αποτελει και την πηγη καθε αλλου στοιχειου της Δημιουργιας.Ο Πλωτινος παρομοιαζει τη δυνατοτητα αυτη του Ενος με ενα σημειο που βρισκεται στο κεντρο ενος κυκλου και απο το οποιο μπορουν να σχηματιστουν απειροι ακομη κυκλοι,οπως οταν ριχνουμε ενα βοτσαλο στη λιμνη και σχηματιζονται ομοκεντρα κυματα. Ομως το Εν δεν ειναι μονο η πηγη παρα και το συνολο ολων,αφου σε αυτο εμπεριεχονται ολα με εναν υπερβατικο τροπο.Ειναι το Εν,η σπερματικη δυναμη των παντων,οπως χαρακτηριστικα γραφει ο Πλωτινος(τα παντα και τιποτε απο αυτα)Eτσι το Εν υπερβαινει καθε χρονοχωρικο οριο η μορφη και ειναι αυτο που το χαρακτηριζει ως Αγαθον.Η ενοια του φυσικα δεν ανταποκρινεται στην ηθικη εννοια του αγαθου..καλου παρα στο γεγονος πως αποτελει το υπερτατο αντικειμενο επιθυμιας για καθε αλλη κατωτερη πραγματικοτητα. ΣΥΝΕΧΕΙΑ... Το παρων κειμενο ειναι αποσπασμα απο δημοσιευμενο κειμενο στο περιοδικο ΑΒΑΤΟΝ Ιουλιου.
dsm |
ΠΛΩΤΙΝΟΣ
Πρώην Συνεργάτης
Greece
1491 Μηνύματα |
Απεστάλη: 07/08/2003, 23:35:55
Ποιός αποκαλύπτει τα μυστικά μου..? Πολύ καλό το άρθρο που αναφέρεις spirit το διάβασα και εγώ. Είχα ανοίξει παλαιοτερα και εγώ ένα αντίστοιχο θέμα παλαιότερα, μπορείς να το βρείς εδώ http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?TOPIC_ID=316 (το άρθρο αυτό θα δημοσιευτεί στο περιοδικό Ελληνικη αγωγή στο τεύχος Σεπτεμβρίου) «Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας» |
spirit
Πλήρες Μέλος
Finland
1485 Μηνύματα |
Απεστάλη: 09/08/2003, 02:14:44
Καλως ηρθες Πλωτινε στον οικο σου...η αληθεια ειναι οτι σε σκεφτομουν οταν ανοιξα αυτο το φορουμ...ας ξετυλιξουμε λοιπον τα μυστικα σου! dsm |
spirit
Πλήρες Μέλος
Finland
1485 Μηνύματα |
Απεστάλη: 09/08/2003, 04:01:15
Η ΜΥΣΤΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΠΛΩΤΙΝΟΥ ΣΥΝΕΧΕΙΑ... Ολα τα στοιχεια λοιπον τεινουν να βρεθουν απο την πολλαπλοτητα που τα χαρακτηριζει. Και αυτη ακριβως η ανυπαρξια οποιασδηποτε πολλαπλοτητας στο Εν,εδωσε ευλογα το χαρακτηρισμο του Απολλωνα απο τους Πυθαγορειους.Το απολυτο ειναι προγενεστερο οποιασδηποτε εννοιας αριθμου,ανωτερο οποιουδηποτε προσδιορισμου.Η Μονας ειναι δυνατον να συγχυσθει με το απολυτο,πλην αυτο το τελευταιο ουτε απερρευσε,ουτε γεννηθηκε απο αυτη. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ Κατα τον Πλωτινο,η τελειοτητα του Ενος διαχεεται με εναν αυθορμητο τροπο,προκαλωντας τον σχηματισμο εικονων ομοιων με την εσωτερικη του δραστηριοτητα οσο και διαφορετικων,αφου δεν αποτελουν κομματι του. Προκειτε για απορροη,για μια εκροη ενεργειας,η οποια συνβαινει ουσιαστικα λογω της εσωτερικης ενατενισης που πραγνατοποιειται στο Εν. Στην καλλιτεχνικη δημιουργια για παραδειγμα,το εξωτερικο εργο ειναι η προβολη μιας εσωτερικης καταστασης η οποια εκδηλωνεται δημιουργικα μ εναν αυθορμητο τροπο. Παρομοια λοιπον ο Πλωτινος θεωρει τη δημιουργια ως μια εσκεμμενη εκδηλωση(διχως ροπη,διχως βουληση η κινηση)απο μια πληρως ενοποιημενη κατασταση*Εν)) σε μια εικονα αυτης οπου επικρατει μια ενοτητα μεσα στην πολλαπλοτητα.Ο Νους,αυτη η δευτερη υποσταση,εμπεριεχει μια πολλαπλοτητα Νοων και Ιδεων.Σε αντιθεση αυτη ισως του Πλατωνα,η Πλατωνικη αντιληψη περι Νου ηταν αυτη του (Εμβιου οντος),χαρακτηριζοντας το Νου *υπερζεουσας ζωης(((και τις Ιδεες ως ενεργες δυναμεις. Σαν γενικη εικονα ο Πλωτινικος Νους εκφραζει την αρχαιοελληνικη αντιληψη για την εικονα της τελειοτητας και αυτο γιατι-και σε αντιθεση με την Παγκοσμια Ψυχη..ο Νους ατενιζει τις Ιδεες αυτες καθαυτες και οχι οποιοδηποτε ειδωλο τους.Υπο αυτην την προσεγγιση,ο Καθολικος Νους μοιαζει απολυτα με το συλλογικο ασυνειδητο του Γιουνγκ,την ψυχικη εκεινη κατασταση οπου τ αρχετυπα αυτα καθαυτα ειναι σχηματισμενα. Ανεξαρτητα ομως της ενοτητας αυτης του Νου μεσα στον ωκεανο των Ιδεων,ο Νους δεν θεωρειται η Απολυτη Ενοτητα,χαρακτηριστικο που οπως ειδαμε,ανοικει στο Εν. Ο Νους λοιπον αποτελει ειδωλο της πρωταρχικης ενοτητας του Ενος,που δεν παυει να ζει ομως μεσα σε μια πολυπλοκοτητα.Για τον Πλωτινο επομενως,η καθοδος σε καθε υποσταση χαρακτηριζεται απο τον κατακερματισμο μιας αρχικης ενοτητας.
Η ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ Κανοντας χρηση της Θεογονιας,ο Πλωτινος αναγνωριζει την ποιοτητα του Ενος στην αρχικη ταξη του Ουρανου απο τον οποιο ομως αποσπαται ο Κρονος*Νους).Οπως ομως και στον μυθο,ο Κρονος τρωει ολα τα παιδια που του χαρισε η Ρεα,ενσωματωνοντας ετσι καθε θεικη υποσταση.Απο την τραγωδια αυτη ομως ξεφυγε ο Ζευς,ο οποιος εκφραζει την δυναμη,την κινηση,το φωτεινο και το θερμο,ολα τα στοιχεια που χρειαζονται για την οργανωση ενος αισθητου κοσμου.
Στον διαλογο του Πλατωνα Κρατυλος διαβαζουμε σχετικα για τον ορισμο της ψυχης:Νομιζω οτι εκεινοι οι οποιοι εδωσαν το ονομα αυτο στην ψυχην,ηθελαν τα δειξουν οτι,οταν παρευρισκεται αυτη στο σωμα,γινεται αιτια να ζει αυτο,διοτι του διδει την δυναμη να αναπνεη και να αναζωογονηται|αναψυχων|οταν ομως παυει να υπαρχη το αναζωογονουν αυτο στοιχειο,τοτε το σωμα απολλυται και αποθνησκει. Η Παγκοσμια Ψυχη,ως απορροη του Νου,ειναι η Δημιουργος αυτου που αποκαλουμε ζωη.Ειναι αυτη που εδωσε υπαρξη,μορφη και ταξη στο υλικο,αισθητο κοσμο. Αυτο συνεπως που στον Αριστοτελη περιγραφεται ως Φυση,στον Πλωτινο αναγνωριζεται ως το κατωτερο επιπεδο της Παγκοσμιας Ψυχης,η οποια εκδηλωσε την υλη και οργανωσε τη δομη της.Αντιθετα βεβαια με το δημιουργικο κομματι της Ψυχης,στο ανωτερο επιπεδο της βρισκεται να ατενιζει τις Νοητικες Ιδεες,αλλα οχι αυτεσ καθαυτες αλλα της εικονες τους.Εχοντας απομακρυνθει πολυ απο την αρχικη ενοτητα,η Παγκοσμια Ψυχη ειναι ταυτοσημη με την πολυπλοκοτητα του κοσμου που γνωριζουμε.Ειναι ο πλαστης τοσο του χωρου οσο και του χρονου στο συμπαν και σαν τον διπροσωπο Ιανο,διακρινεται να αναζητα απο τη μια την ανωτερη Ιδεατη κατασταση και απο την αλλη,χρησιμοποιωντας τους ιδεατους τυπους,να διαπλαθει τον υλικο κοσμο. Ο τροπος με τον οποιο γινεται πραξη αυτη η δημιουργια,εμπεριεχει και την εννοια του Λογου. ο Ορος αυτος που συνανταται τοσο στην ελληνικη φιλοσοφια,στα ερμητικα κειμενα,οσο και στην Καινη Διαθηκη,συνφωνα με τον Πλωτινο αφορα το (ελλογο σχεδιο)τη (διαμορφωτικη αρχη)διαμεσου της οποιας σχηματιζονται οι κατωτερες υπαρξεις και στην συνεχεια ρυθμιζεται η εξελιξη τους.Οπως λοιπον ο προφορικος λογος πηγαζει απο μια εσωτερικη σκεψη,ετσι και η Παγκοσμια Ψυχη ειναι ο Λογος της Ψυχης.Σε αντιθεση ομως με ολες τις αλλες διαμορφωσεις,ο υλικος κοσμος δεν ειναι αποτελεσμα της πληροτητας ΝΟΥΣη υπεραφθονιαςΕν. Ο χρονοχωρικος κοσμος οφειλει την υπαρξη του στην πενια της Ψυχης που στερειται τη θεαση των Ιδεων και της αρχικης απολυτης ενοτητας,Στην πορεια της αναζητησης αυτης της ιδεατης καταστασης,η Ψυχη μεσα στην ατελη της μορφη παραγει ειδωλα ολων εκεινων των χαρακτηριστικων που ατενιζει. Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ... dsm
|
ΠΛΩΤΙΝΟΣ
Πρώην Συνεργάτης
Greece
1491 Μηνύματα |
Απεστάλη: 12/08/2003, 20:53:13
Θα είχε ενδιαφέρον πιστεύω μιας και ο καλός φίλος ο spirit αναφέρεται τόσο μεθοδικά στον αγαπημένο μου Πλωτίνο, να εξετάσουμε παράλληλα κάποιες σχετικές αντιλήψεις τόσο του Πυθαγόρα όσο και του Πλάτωνα σε σχέση με το Εν και το Θείο. Και αυτό διότι επηρέασαν καταλυτικά αμφότεροι τον Πλωτίνο. Ποία η εσωτερική σύστασις του Έν καί εις τί διαφέρει από το Δ ύ ο; Αι δύο Κοσμογονικαί Ουσίαι εκπροσωπούν κατά τονΠυθαγόρα, η μέν Μονάς και Δυάς τηνΎλην ή μεριστήν Κοσμογονικήν Ουσίαν, η δε τριάς τονχώρον και τηνενέργεια, η οποία συνέχει το πάν εντός του χώρου και είναι η Συνεχής Κοσμογονική Ουσία.
Η Ουσία του Έν είναι περατή, έχει π έ ρ α ς, αλλά και π ε ρ ι σ σ ε ύ μ α. Έχει μέν ως π έ ρ α ς καθορισμένα όρια ενεργείας εντός των οποίων κινείται, πλήν όμως πάντοτε κάτι π ε ρ ι σ σ ε ύ ε ι, ώστε εκ του π ε ρ ι σ σ εύματος να γεννηθή ένα νέο όν, μία νέα ιδέα, μία νέα κατάστασις, μία νέα πραγματικότης. Εκ της φύσεως του το Έ ν, είναι ικανόν να δια + περάση πάν ότι υπάρχει λόγω της απολύτου πλαστικότητος, λεπτότητος και ιδιαιτερότητος να προχωρεί δια μέσου των πάντων άνευ οιουδήποτε διαχωρισμού ή διασπάσεως. Τίποτα δέν είναι ικανόν να του προβάλη αντίστασιν και αυτό του επιτρέπει να ευρίσκεται εις συνεχή επαφήν μέ τονΕαυτόν του, αλλά και ταυτοχρόνως να βρίσκεται εντός των πολλών. Φίλ. 14C - 17). " Έν γάρ δή τα πολλά είναι και το έν πολλά θαυμαστόν λεχθέν " . ( Διότι είναι θαυμαστόν το λεχθέν ότι τα πολλά είναι έν και το ένα πολλά). (Φιλ. 14 D). Τό Έ ν είναι ο θεός του Τιμαίου (30). Είναι το αεί υπάρχον σ υ ν ε χ έ ς, το σ ύ ν + έ χ ο ν, δηλαδή το έχον είναι το κρατούν, το συγκροτούν τονΕαυτόν εις αδιάσπαστον, αρραγή κατάστασιν. Είναι αυτό πού κατ' ουδένα λόγοn ή τρόποn δύναται να διασπασθή, η Σ υ ν ε χ ή ς Ο υ σ ί α, ο Α ι θ ή ρ, το Ύ δ ω ρ, ο Ω κ ε α ν ό ς (Τίμ. 41). το Έν είναι η πρώτη Κοσμογονική Ουσία. Η σημερινή επιστήμη δέν αποδέχεται πλέον το κενόν και συναινεί απολύτως μέ το σ υ ν ε χ έ ς και μή διακοπτόμενον του πανσυμπαντικού Α ι θ έ ρ ο ς. Η συνεχής αύτη τάσις συγκροτήσεως και συγκρατήσεως του Έν να ευρίσκεται εις μή διακοπτομένην κατάστασιν, το καθιστά ικανόν να διαπερά το Π ά ν, το εν τή φύσει υπάρχον. Ποίον είναι το Πάν; το Π ά ν είναι το ’πειρον. το άπειρον είναι το ά ν ε υ π έ ρ α τ ο ς, τα ά π ε ι ρ α σέ αριθμόν και τα α π ε ι ρ ο ελάχιστα εις μέγεθος υποσωματίδια της Ύλης, υπάρχοντα αεί εντός του κόσμου, διότι εκτός του Κόσμου τίποτα δέν υφίσταται (Ηράκλ. απ. 30). . Τό Π ά ν είναι η δευτέρα Κοσμογονική Ουσία, η άπειρος Δυάς, ο αριθμός Δ ύ ο, το ’ π ε ι ρ ο ν των Πυθαγορείων, το οποίον βρίσκεται εις κατάστασιν αμορφίας, αταξίας, αρρυθμίας, συγχήσεως, ταραχής. " . . . πάν όσον ήν ορατόν παραλαβών, ουχ ησυχίαν άγων αλλά κινούμενον πλημμελώς και ατάκτως. . . .". (Τίμ. 30). Τό Π ά ν είναι η ορατή Ύλη, τηνοποίαν παραλαμβάνει ο θεός και τηνθέτει εις τάξιν, ρυθμόν και αρμονία. Το Έ ν, ο Α ι θ ή ρ, ο Ωκεανός, παραλαμβάνει τηνυπάρχουσα αεί Ύλη, δέν τηνδημιουργεί (Τίμ. 30). Διότι ο θεός ή ο ξυνιστάς, ή ο δημιουργός του Τιμαίου, είναι η Συνεχής Κοσμογονική Ουσία, το Έν. Η Δ υ ά ς των Πυθαγορείων, είναι η Μ ε ρ ι σ τ ή δευτέρα Κοσμογονική Ουσία, (η Ύ λ η, τα ’ π ε ι ρ α μικροσωματίδια). Της οποίας η Συνεχής είναι η αντίθεσις. Η Μ ε ρ ι σ τ ή Κοσμογονική Ουσία έχει τηνιδιότητα της Κινήσεως και της Ζωής και ως εκ τούτου μπορεί να κινήται και να ζή εις πλήρη αταξία και δυσαρμονία (Τίμ. 30), διακόπτουσα το συνεχές της Συνεχούς Ουσίας. Τό Έ ν έχον τηνπρωταρχική ιδιότητα της ενεργείας, ωθείται να καλύπτη δια του συνεχούς χαρακτηριστικού της Ουσίας του, ολόκληρον τηνΎπαρξιν του. Λόγω της διαπερατότητός του διαπερνά τηνΜεριστήν Ουσία, Ύλην, τηνυπάρχουσαν εντός του και λόγω της πλαστικότητός του, δίδει ρυθμόν και τάξιν 3εις τα άπειρα μικροσωματίδια, άτομα, τα οποία εγκλωβίζονται στίς πτυχώσεις των ενεργειακών του κυματισμών. Αι απειροελάχισται ά τ ο μ ο ι του Δημοκρίτου είναι γένους θηλυκού: είναι αι άτομοι. Αναφέρονται ακριβώς εις τα άπειρα υποσωματίδια, τα οποίαι είναι θηλυκού γένους, διότι η άτομος είναι εκείνη πού δέν επιδέχεται περαιτέρω τμήσιν. Ορθώς δε είναι θηλυκού γένους διότι ανήκουν στό γένος της Μεριστής Ουσίας, η οποία έχει τηναντιστοιχίαν της εις τηνθήλειαν αρχή. Η σημερινή έκφρασις "τό άτομον" ουδετέρου γένους, είναι λανθασμένη . Ο Πλάτων στον διάλογον "Τίμαιος" (28) θέτει τηνερώτησιν: " Τί το όν αεί, γένεσιν δε ουκ έχον, και τί το γιγνόμενον μέν αεί, όν δε ουδέποτε ; " ( Τί είναι εκείνον το οποίον υπάρχει πάντοτε αλλά δέν γεννάται ποτέ, και τί είναι εκείνο το οποίον πάντοτε γεννάται, αλλά ποτέ δέν υπάρχει ; ) Η απάντησις του Πλάτωνος είναι η εξής: Ο νούς μπορεί να αντιληφθή "τό όν αεί" δια της ορθής του λειτουργίας, λογικώς σκεπτόμενος, διότι το "όν αεί " είναι αμετάβλητον, και υπάρχει πάντοτε. Ο Πλάτων κατονομάζει το "αεί όν" μέ διαφόρους ονομασίας, ως θεός, δημιουργός, ξυνιστάς, θεούς, θεά κλπ., διότι το θείον της Ουσίας του Όντος Όντως, δέν επιτρέπεται να κατονομασθή. Αυτός είναι ο λόγος πού οι μεγάλοι Φιλόσοφοι της Αρχαιότητος μετεχειρίζοντο ο καθείς και διαφορετικήν λέξιν γιά να κατονομάσουν το Θείον. Τό δεύτερον μέρος της Πλατωνικής προτάσεως "τό γιγνόμενον αεί" είναι γεννητόν, συνεπώς μεταβάλλεται δια της γνώμης, της δοξασίας, μέ τηνσυνεργασίαν της μή λογικώς σκεπτομένης αισθήσεως, η οποία έχει ως προσλαμβάνουσα εικόνα τηνφθαρτήν ύλην, τοναριθμόν δύο. Ευρισκομένη η Ύ λ η εις συνεχή μεταβολήν, εφ'όσον γεννάται αεί, χάνεται αεί. Συνεπώς δέν υπάρχει ποτέ. Διά της νοήσεως και της λογικής επεξεργασίας των προκυπτουσών εννοιών ο νούς φθάνει εις τηναναγνώρισιν του αεί υπάρχοντος Όντος και δια της αναλογίας συμπεραίνει ότι το αεί Όν είναι το Έν, το Αγαθόν, η Συνεχής Κοσμογονική Ουσία, η ουδέποτε γεννηθείσα, αλλά αεί υπάρχουσα. Η δε γνώσις, η προερχομένη εκ των αισθήσεων, άνευ της μεσολαβήσεως της λογικής, αφορά τα αισθητά, τα οποία γεννώνται και θνήσκουν πάντοτε, άρα δέν υπάρχουν ποτέ. δια της αναλογίας και πάλιν, ο νούς αναφέρεται εις τηνΜεριστήν Κοσμογονικήν Ουσία, εις τηνΎλην, εις τα άπειρα μικροσωματίδια, τα αεί γεννώμενα και αει θνήσκοντα εντός του Σύμπαντος Κόσμου. Τό Έ ν και η Δ υ ά ς συνεπώς είναι αι δύο πρώται Μ ο ν ά δ ε ς, αι δύο πρώται Κοσμογονικαί Ουσίαι, αι οποίαι συνιστούν το άπαν της Δημιουργίας. Εξ αυτών και δια της ερωτικής των αεί στροβιλιζομένης επαφής αρχίζει η πορεία του Κόσμου, ως τηνπεριγράφει ο Πλάτων (Τίμ.92) : " θνητά γάρ και αθάνατα ζώα λαβών και ξυμπληρωθείς όδε ο κόσμος ούτω, ζώον ορατόν τα ορατά περιέχον, εικών του νοητού θεός αισθητός, μέγιστος και άριστος κάλλιστός τε και τελεώτατος γέγονεν, είς ουρανός όδε μονογενής ών". ( αθάνατα και θνητά ζώα, ένας ζωντανός ορατός οργανισμός, πού περιέχει τα ορατά, ένας αισθητός θεός πού είναι εικών του νοητού θεού, ο κόσμος πού είναι ο μέγιστος, ο άριστος, ο κάλλιστος. Και ο τελειότατος, ο ένας και μοναδικός αυτός ουρανός) . ". . . . και εκ πάντων Έ ν, και εξ ενός Π ά ν τ α", λέγει ο Ηράκλειτος εις το 10ον απόσπασμα. http://www.altani.gr/greek/arthra/keimeno3.htm
«Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας» |
spirit
Πλήρες Μέλος
Finland
1485 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/08/2003, 17:02:00
Αγαπητε φιλε ΠΛΩΤΙΝΕ ευχαριστω για την παρουσια σου σε αυτο το τοπικ θα προτεινα να τελειωση και το τελευτεο μερος της διδασκαλιας του Πλωτινου και μετα μπορουμε ν αναπτυξουμε της γνωμες μας,και της αποψεις σχετικα με την θεωρια και διδασκαλια του Πλωτινου. Η αληθεια ειναι πως μου ειναι δυσκολο να συλλαβω το νοημα της εξ ολοκληρου διδασκαλιας γι αυτο και ανοιξα αυτο το θεμα,γι ν ακουσω και αλλες προτασεις σχετικα με το θεμα... *Διευκρινιση η φιλη σπυριτ dsm |
ΠΛΩΤΙΝΟΣ
Πρώην Συνεργάτης
Greece
1491 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/08/2003, 18:41:22
Έγινε φίλη spirit..«Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας» |
spirit
Πλήρες Μέλος
Finland
1485 Μηνύματα |
Απεστάλη: 14/08/2003, 18:36:49
Η ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝΑν η Κοσμικη Ψυχη μπορει να παρομοιαστει με μια πολιτεια,τοτε τα μελη της (πολιτες)αντιπροσωπευουν τις Ατομικες Ψυχες. Ομοια λοιπον με την Κοσμικη Ψυχη,ο Πλωτινος περιγραφει τα χαρακτηριστικα τους ως διμερη(λογικο-αλογο),ενω αλλου και ως τριμερη,θυμιζοντας την ψυχολογικη πλατωνικη διακριση σε λογικο,θυμοειδες και επιθυμητικον.Η σημαντικη ομως διακριση του Πλωτινου σε σχεση με αλλους φιλοσοφους υποκειται στην αντιληψη περι καθοδου των ψυχων αντι μιας πτωσης. Ετσι στον Πλωτινο ο φυσικος κοσμος δεν αποτελει μια φυλακη,χωρις ομως αυτο και να σημαινει πως ειναι και μια παραδεισια κατασταση. Η Ψυχη κατερχεται σε επικοινωνια στο σωμα,παρεχοντας του οργανωση και ζωη.Ο λογος για τον οποιο συνβαινει αυτη η ενσαρκωση εγκειται στην παρουσια μιας παγκοσμιας αναγκης για κινητοποιηση και δραστηριοποιηση ολων εκεινων των εν σπερματι γνωσεων της.Ετσι λοιπον η Ψυχη ερχεται σε μεθεξη με τον υλικο κοσμο,δοκιμαζεται και τελειοποιειται,για να συνεχισει την πορεια της προς την αναζητηση της πηγαιας ενοτητας.Αν και η καθοδος αυτη θυμιζει τη φυσικη ορμη του γενετησιου ενστικτου,δεν φαινεται να μειωνει την πιθανοτητα παρουσιας ενος οργανωτικου συμπαντικου Λογου. Μεσα λοιπον απο αυτη την προσεγγιση,ο Πλωτινος συμφιλιωνει την πλατωνικη αντιληψη της πτωσεως δια της αμαρτιας(Φαιδρος)αλλα και τη θεικη αποστολη των Ψυχων(Tιμαιος). Oπως ομως μαρτυρα και η καθημερινη μας ζωη,η πορεια αυτη για την ψυχικη ολοκληρωση δεν συνοδευεται παντα με επιτυχια.Για την επιτευξη συνεοπως της ενατενισης και της επανενωσης της Ψυχης με τον νοητικο κοσμο,απαιτειται μοναχα φιλοσοφια. dsm |
spirit
Πλήρες Μέλος
Finland
1485 Μηνύματα |
Απεστάλη: 14/08/2003, 20:04:56
H φιλοσοφια,αυτη η ιερη,μυστικη τεχνη του ανθρωπου,πηρε το ονομα της απο τον Πυθαγορα,για να βρει αξιους συνεχιστες στα προσωπα χιλιαδων ανθρωπων ανα τον κοσμο. Η φιλοσοφια που υμνει ο Πλωτινος ειναι ο ερωτας*ενωση*για την Σοφια. Σε αυτο το σημειο ο Πλωτινος διαφερει ξανα απο τον Πλατωνα,θεωρωντας δηλαδη τη γνωση οχι σαν αναμνηση Ιδεων παρα σαν αφυπνιση ολων εκεινων των στοιχειων των οποιων η Ψυχη ειναι μετοχος εν αγνοια της. Ταυτοχρονα ομως,προσδιδοντας τεραστια αξια στην φιλοσοφια,τοποθετει στην ακρη και τη μαγεια π.χ.θεουργικες τελετουργιες των υστερων Νεοπλατωνικων,την οποια θεωρει ανουσια,αφου δεν προσφερει τιποτε στην Ψυχη που αναζητα αποκλειστικα την ενατενιση και οχι την κυριαρχια επι των υλικων η εστω αορατων δυναμεων.Το λαθος λοιπον των μαγων ειναι πως μεσω της τεχνης του μαγαλωνουν την ψαλιδα που τους απομακρυνει απο την συμπαντικη αληθεια.Για ποιο λογο ομως συνβαινει αυτο; ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΕΝ
Για τον Πλωτινο ο αισθητικος κοσμος ειναι μια φυση μη απολυτης ελευθεριας,αφου ολα ειναι εξαρτωμενα μεταξυ τους.Αυτο που αγγιζει ομως την ελευθερια ειναι η θεωρια η καλυτερα η φιλοσοφια του πνευματος που ειναι ικανη να αναγνωρισει τις αληθειες που κρυβονται στον αυθεντικο εαυτο μας.Η αναγνωριση της εσωτερικης υπαρξης των Ιδεων ειναι που μπορει να μεταμορφωσει τον ανθρωπο και ετσι,αντι να παραμενουμε προσκολλημενοι στην προβολη των Ιδεων στον εξωτερικο υλικο κοσμο, ο Πλωτινος καλει τους φιλοσοφους ν ατενισουν τους αρχεγονους αυτους τυπους,ελευθερωνοντας ετσι την Ψυχη απο τον αισθητο κοσμο και επιστρεφοντας την σε μια ενωση*ΕΡΩΤΑ*με τον αχρονο Νου. Η επιστροφη στο Εν γινεται εργο με την υπερβαση των δυαδικοτητων που κυριαρχουν στην πολλαπλοτητα των υποστασεων,τη συνειδητοποιηση πως η Ατομικη Ψυχη ειναι μελος μιας Κοσμικης Συμπαθειας,ενος δηλαδη εμβιου συνολου υπαρξης,αλλα και γενικοτερα μιας αφυπνισης των α-συνειδητων δυναμεων μας.Για τον Πλωτινο ο ανθρωπος στην αυθεντικη του ουσιωδη φυση ειναι λυτρωμενος,μοναχα που πρεπει ν αποκτησει γνωση της καταστασης αυτης για να μπορεσει αρμονικα πλεον να μετεχει στην απολυτη ενοτητα του Ενος,για την οποια κανενας λογος δεν μπορει να γινει περα απο την ιδια την σιωπη που χαρακτηριζει τους μυημενους στα Μυστηρια.
dsm |
spirit
Πλήρες Μέλος
Finland
1485 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/03/2004, 17:50:04
.
|
ΠΛΩΤΙΝΟΣ
Πρώην Συνεργάτης
Greece
1491 Μηνύματα |
Απεστάλη: 14/03/2004, 00:37:01
Τώρα άμα σου πω αγαπητή spirit ότι έψαχνα να βρω το θέμα αυτό για να το παραπέμψω στο αντίστοιχο που ξεκίνησε ο Θωτ θα το πιστέψεις..? Δεν το έβρισκα όμως
«Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας» |
spirit
Πλήρες Μέλος
Finland
1485 Μηνύματα |
Απεστάλη: 17/03/2004, 16:20:59
Καλως ηρθες ΠΛΩΤΙΝΕ στον οικο σου ξανα το θυμηθηκα το θεματακι και το εβγαλα απο την αφανεια,αλλα ο τρισμεγιστος και εφταφωτιστος Θωτ εχει ολα τα στοιχεια,για την παρουσιαση του θεματος του,ευτυχως. Παρεπιπτοντος μου αρεσει πολυ η ψηφιακη υπογραφη σου,αυτο ακριβως το συμβολο κυκλοφορει και σε κοσμημα και ειναι μοναδικο. ΟΜ
|
|
|
ESOTERICA.gr Forums !
|
© 2010-11 ESOTERICA.gr
|
|
|
|