Στην διάρκεια της ζωής μας υπάρχουν δεκάδες απλές ερωτήσεις που όλοι έχουμε κάποτε σκεφτεί.
Γιατί υπάρχουμε;
Που πάμε μετά;
Τι μας δημιούργησε;Ο καθένας μας δίνει την δική του απάντηση στην κάθε ερώτηση, ανάλογα με τα πιστεύω του, τις πεποιθήσεις του και το μυαλό του και ικανοποιείται με αυτήν. Όταν όμως συζητάμε το θέμα με κάποιον άλλο διαπιστώνουμε την διαφορετική λογική του καθενός με αποτέλεσμα τις διάφορες φιλοσοφικές συζητήσεις.
Μήπως όμως: "Η μόνη αλήθεια είναι ..ότι δεν υπάρχει αλήθεια";
Μην βιαστείτε να με κατηγορήσετε. Μιλάω πάντα για αλήθεια κατανοητή από τον ανθρώπινο νου! Ακόμα και κάτω από κατάσταση διαλογισμού ή άλλη μορφή αναζήτησης της σοφίας ο καθένας μας οδηγείται σε ατομικά συμπεράσματα. Ο βουδιστής που 'ανυψώνεται' και φτάνει σε 'ανώτερα' επίπεδα, 'βλέπει' και 'νιώθει' εκεί διαφορετικά πράγματα απ' ότι θα έβλεπα για παράδειγμα εγώ σε μια παρόμοια κατάσταση. Αυτό σημαίνει ότι η 'αλήθεια' που ανακαλύπτει κάποιος σε οποιαδήποτε κατάσταση είναι καθαρά υποκειμενική!
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι μπορεί να βρεθεί ποτέ μια αλήθεια κατανοητή για την φύση μας και γενικά για τον κόσμο μας, όπως και δεν έχει βρεθεί χιλιάδες χρόνια τώρα πολιτισμού. Θα περιοριζόμαστε σε εικασίες, όνειρα, ελπίδες του καθενός για το τι είμαστε και τι δουλειά έχουμε εδώ...
Το φοβερό πάντως με το 'αξίωμα' που ανέφερα παραπάνω είναι ότι το ίδιο το αξίωμα αναιρεί τον εαυτό του! Θυμίζει το 'ποτέ μην λες ποτέ'. Τι γνώμη έχετε;
Dubito ergo cogito. Cogito ergo sum!
Υπάρχει αλήθεια τελικά;
Απεστάλη: 19/08/2003, 00:57:03
