Και επίσης έχουν διασωθεί επιστημονικά έργα (το 80% του όγκου της
αρχαίας ελληνικής γραμματείας που διασώζεται είναι τα έργα
του Γαληνού=Ιατρική), ιστορικά έργα (Ηρόδοτος, Πλούταρχος,
Διόδωρος κλπ), γεωγραφικά έργα (Πτολεμαίος)...
Τίποτα από όλα αυτά δε μας δείχνει ότι οι γνώσεις των αρχαίων
για οποιοδήποτε επιστημονικό θέμα ξεπερνούσαν τις
δικές μας. Για παράδειγμα:
α) Δεν αναφέρεται πουθενά η Αμερική (ελλιπέστατες γεωγραφικές
γνώσεις για κατόχους ουφοδιαστημοπλοίων).
β) Δεν αναφέρεται πουθενά η αυτοκρατορία των Χετταίων που
μεσουράνησε στη Μ. Ασία ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ με τους Μυκηναίους (ελλιπέστατες
ιστορικές γνώσεις για έναν προχωρημένο πολιτισμό, θέλω να πω,
εμείς ξέρουμε τους Χετταίους, αυτοί τους είχαν ξεχάσει
300 χρόνια μετά).
γ) Πίστευαν ότι μόνο το σπέρμα και όχι το ωάριο (για την ακρίβεια
αγνοούσαν το ωάριο) έχει ζωή.
δ) Στη Φυσική όλες οι θεωρίες των αρχαίων έχουν αποδειχθεί ΓΤΠ.
Ούτε την επιτάχυνση της βαρύτητας δεν ήξεραν και η εμπειρία
λέει ότι χρειάζεσαι τουλάχιστον 200 χρόνια ενασχόλησης με την
επιτάχυνση της βαρύτητας πριν μπορέσεις να απογειώσεις έστω και
ένα αεροπλάνο.
Ειδικά στο θέμα του ηλεκτρισμού ήταν σκράπες
(το μόνο ηλεκτρικό φαινόμενο που αναγνώριζαν ήταν ότι
το ήλεκτρο αν το τρίψεις έλκει κάποια αντικείμενα και μάλλιστα
μέχρι το 1600 περίπου ηλεκτρισμός σήμαινε ακριβώς αυτό:
"Το φαινόμενο της έλξης διαφόρων πραγμάτων από τριμμένο
ήλεκτρο"!!! Όσο για τις θεωρίες που διατύπωναν για να
εξηγήσουν το φαινόμενο, καλύτερα να μην τις πω γιατί θα
γελάσει ο κάθε πικραμένος).
Τώρα για την "αποκωδικοποίηση"...
Ας πάρουμε μια πρόταση:
Η αγελάδα τρώει το αγγούρι κάτω από το σεληνόφως.
(ώρες-ώρες με εκπλήσσω. Πάμε παρακάτω)
Εκ πρώτης όψεως η επιστημονική αξία της είναι μηδέν.
Προφανώς γιατί είμαστε άξεστα γουρούνια που δεν ξέρουμε
τι αλήθειες μπορεί να κρύβει μία φράση.
"αγελάδα" = κάτι μεγάλο και ζεστό.
"αγγούρι" = κάτι μικρό και δροσερό.
"σεληνόφως" = η παθητικότητα, η απραξία σε αντίθεση π.χ. με
το ηλιακό φως = ζωή, ενεργητικότητα.
"τρώει" = απορροφά
Άρα η πρόταση μετασχηματίζεται:
Το μεγάλο και ζεστό απορροφά το μικρό και δροσερό μέσα στη
γενική παθητικότητα.
Τι θέλει να πει ο ποιητής;
Έλα που δεν το βρίσκετε... Τι είναι "μεγάλο και ζεστό";
Ένα Σύμπαν σε προχωρημένη θερμοδυναμική κατάσταση.
Τι είναι μικρό και δροσερό; Μια νησίδα χαμηλής εντροπίας σε
αυτό το σύμπαν. Η παθητικότητα προφανώς εκφράζει τη φυσική
ροπή των πραγμάτων, το γεγονός ότι η τελική αύξηση της
εντροπίας παντού είναι αναπόφευκτη.
Άρα η πρόταση μετασχηματίζεται:
Αναπόφευκτα, οι ζώνες υψηλής εντροπίας θα κυριαρχήσουν σε όλο
το Σύμπαν.
Δηλαδή από την πρόταση "Η αγελάδα τρώει το αγγούρι υπό το σεληνόφως"
συμπεράναμε ένα βασικό επιστημονικό συμπέρασμα της Θερμοδυναμικής,
ήτοι τον θερμικό θάνατο του Σύμπαντος στο απώτερο μέλλον.
Ή μήπως πήρα μια πρόταση και άλλαξα τις λέξεις ώστε να λέει κάτι
εντελώς διαφορετικό από αυτό που έλεγε αρχικά; Διαλέξτε.
Θεώρημα: αλλάζοντας τις λέξεις κατά βούληση, οποιαδήποτε πρόταση
μπορεί να μετασχηματιστεί σε οποιαδήποτε άλλη.
Οπότε...
Για να είναι έγκυρη μια αποκωδικοποίηση, πρέπει να ισχύουν οι
εξής προϋποθέσεις:
1) Το κείμενο να είναι όντως κωδικοποιημένο -και είναι πολύ
περίεργο που για 2500 χρόνια κανείς δεν είχε πάρει χαμπάρι ότι
κατά βάθος όταν ο Ηρόδοτος μίλαγε για συμπαράταξη των θεών με
τους Έλληνες στα Περσικά εννοούσε στην πραγματικότητα λεηζερόσπαθα
και UFO.
2) Η αποκωδικοποίηση να εφαρμόζεται ΠΑΝΤΟΥ. Όχι εδώ "παιδιά του ήλιου"
να σημαίνει "δορυφόροι" και τρεις στίχους πιο κάτω να σημαίνει "λαός
σοφών" και πέντε στίχους πιο κάτω να σημαίνει "παιδιά του ήλιου".
3) Η αποκωδικοποίηση να είναι αντιστρέψιμη. Πώς θα μου λέγατε
"η καμπύλωση του χωρόχρονου από τη μάζα προκαλεί τη βαρύτητα"
σε Ορφικό "κώδικα";
4) Η αποκωδικοποίηση να μπορεί να ελεγχθεί. Για ΜΙΑ φορά, θα ήθελα
από τα Ορφικά ή το μύθο του Ηρακλή ή ξερωγωτί να προκύψει ένα
συμπέρασμα που να μην είναι a priori γνωστό. Αντιθέτως όλοι
ξεκινούν με δεδομένη π.χ. την ηλιοκεντρική θεώρηση και ψάχνουν
να βρουν επιβεβαίωσή της στα Ορφικά.
Ισχύουν αυτές οι προϋποθέσεις;
ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ
Οπότε οι υποτιθέμενες αποκωδικοποιήσεις είναι ευσεβείς πόθοι και
a posteriori απόδωση σε αρχαία κείμενα νοημάτων που δεν έχουν.
Το πιο θλιβερό είναι ότι όλα αυτά δεν είναι καν πρωτότυπα. Η
"επιστήμη" της ανίχνευσης επιστημονικών αληθειών μέσω του
αποσυμβολισμού μύθων είναι αρκετά παλιά (τέλη 19ου αιώνα) και
κυρίως αμερικάνικη. Γιου νόου, οι ίδιοι που πιστεύουν
ότι η Κύπρος είναι βουνό στην Αυστραλία.
Έχει δε υποπέσει σε ασυγχώρητα σφάλματα, λόγω της a posteriori
θεώρησής της. Π.χ. στα τέλη του 19ου αιώνα όλοι μίλαγαν για
αιθέρα, η τότε επιστήμη του είχε αποδώσει ένα σωρό ιδιότητες
αν και δε μπορούσε να τον ανιχνεύσει. Η ενασχόληση με τον
αιθέρα ήταν στο πεδίο της προχωρημένης Φυσικής, από αυτήν
που θες δύο διδακτορικά για να καταλάβεις την ορολογία.
Ο αιθέρας ήταν στο bleeding edge της επιστημονικής έρευνας
με λίγα λόγια.
Γιούπιιι, έλεγαν οι μυθεπιστήμονες: Να ρε μαλάκες, ο Ορφέας όλο για
αιθέρα λέει. Εσείς σκίζεστε να καταλάβετε με το πείραμα και τη
θεωρία τι ιδιότητες έχει ο αιθέρας, ενώ ο Ορφέας τα είχε
εξηγήσει όλα (ούτε καν ιδιαίτερα κωδικοποιημένα) 3000 χρόνια πριν.
Τι κρίμα που με το πείραμα των Michelson-Morley και τις θεωρίες
των Einstein, Poincare, Dirac κλπ αποδείχτηκε περίτρανα ότι
ο αιθέρας δεν υπάρχει... Εδώ και 100 χρόνια ξέρουμε ότι
δεν υπάρχει αιθέρας και οι εφαρμογές που έχουμε πετύχει με βάση
αυτή τη γνώση είναι ασύλληπτες.
Ταυτόχρονα αποδείχτηκε ότι η "συμβολική επιστημονική γλώσσα των
μύθων" πρέπει να 'αποκωδικοποιείται' σαν "ευσεβείς πόθοι του
καρακαταπροκατειλημμένου επίδοξου αποκωδικοποιητή", αλλά
ως συνήθως, τέτοια δευτερεύοντα λογικά συμπεράσματα για κάποιο
λόγο περνούν απαρατήρητα.