Επανέρχομαι μετά από μακρά περίοδο αποχής, για την οποία ζητώ συγνώμη.Στο διάστημα που μας πέρασε μελέτησα λίγο για τη χρωματοθεραπεία από ένα βιβλίο που δανείστηκα από τη δημοτική βιβλιοθήκη Ηρακλείου. Συγγραφέας κάποιος/α ΑΜΠΕΡ.
Εκείνο που κατάλαβα από αυτή τη μελέτη είναι πως ο ήχος (η μουσική), το χρώμα και το άρωμα, αντιμετωπίζονται σαν "κραδασμοί" διαφορετικών επιπέδων στους οποίους ο άνθρωπος έχει πρόσβαση ανάλογα με το επίπεδο με το οποίο συντονίζεται.
Στο βιβλίο αυτό βρήκα μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα άποψη του συγγραφέα που δηλώνει πως όταν το "χρωματικό περιβάλλον" των κυττάρων, των οργάνων και των οργανισμών μεταβάλλεται, τότε μεταβάλλεται το εξελικτικό τους πρότυπο. Τα κύτταρα-όργανα-οργανισμοί τότε δημιουργούν ένα παράλληλο μονοπάτι-κανάλι καιεκτελούν τις λειτουργίες του προηγούμενου εξελικτικού τους επιπέδου, πριν τη διαφοροποίηση στο παρόν, στο οποίο επίπεδο μπορούσαν να αντεπεξέλθουν αποτελεσματικά σε οσοδήποτε αντίξοες συνθήκες.
Κάνοντας τον συσχετισμό με τα καρκινικά κύτταρα, ρώτησα έναν γιατρό φίλο μου ο οποίος μου είπε κάτι που δεν είχα υπόψη μου ούτε φανταζόμουν ότι μπορεί να συνέβαινε ποτέ κάτι τέτοιο: "Μέσα σε όγκους βρίσκουμε δόντια, τρίχες και άλλα πράγματα, αποτελέσματα της "επανάστασης" των καρκινικών κυττάρων".
Αυτή τη μικρή πληροφορία ήθελα να μοιραστώ με τους φίλους του forum και αναμένω για περισσότερα!
theo_