Αυτή η επιλογή θα περιλαμβάνει λίγα αποσπάσματα (συνοδευόμενα με κάποια προσωπικά σχόλια) που εμένα μου έκαναν προσωπικά εντύπωση από το έργο του.... παππού μου του Αιγύπτιου ΤΗΟΤΗ ή όπως αλλιώς είναι γνωστός ως Ερμής ο Τρισμέγιστος.

Είναι αποσπάσματα φιλοσοφικής μελέτης που μπορούν να χρησιμεύσουν σε κάποιον ώστε να ασχοληθεί σοβαρότερα με το έργο και την σοφία του Ερμητισμού. Αν έστω ένας κερδίσει από αυτό, εγώ θα είμαι ευχαριστημένος. Προτείνω όπως σε κάθε Σειρά Γνώσης να αγοράσετε και να μελετήσετε το ίδιο το βιβλίο και να μην αρκεστείτε σε αυτά τα "ψιχουλάκια" που παραθέτω.

Ξεκινώ λοιπόν με κάποια λόγια για το τι είναι τα Ερμητικά Κείμενα...

Τα «Ερμητικά Κείμενα» είναι ένα έργο το οποίο εμφανίστηκε γύρω στον 1 μ.Χ. αιώνα, αλλά που, αξιόπιστες πηγές, αναγάγουν την αρχή της διαμόρφωσής του στον 4ο π.Χ. αιώνα. Η εσωτερική παράδοση αναφέρει ότι η ουσία και το πνεύμα αυτών των κειμένων αποδίδεται σε μία πολύ πιο αρχαία εποχή, στον ίδιο τον ιδρυτή της Αιγυπτιακής θρησκείας, τον Ερμή τον Τρισμέγιστο.

Ο Μανέθωνας, ένας αρχιερέας της εποχής των Πτολεμαίων (4ος - 1ος π.Χ. αιώνας), σε μία αφιέρωση στο βιβλίο Σώθιος προς τον Πτολεμαίο Β΄ Φιλάδελφο, γράφει ανάμεσα στα άλλα: «Σύμφωνα με την εντολή σας θα δοθούν τα ιερά βιβλία που γράφτηκαν από τον προπάτορά μας τον Ερμή τον Τρισμέγιστο».

Η μορφή αυτών των κειμένων, φαίνεται ότι δεν είναι γραμμένη από έναν συγγραφέα. Επίσης πολλά κείμενα μας προβληματίζουν για το αν έχουν επηρεάσει τα κείμενα της ελληνικής φιλοσοφίας ή αν έχει συμβεί το αντίστροφο, δηλαδή αν η ελληνική φιλοσοφία έχει επηρεάσει τα «Ερμητικά Κείμενα». Γεγονός είναι ότι, στο μεγαλύτερο μέρος, τα «Ερμητικά Κείμενα» συμβάλλουν στην μελέτη του εσωτερισμού και αποδεικνύουν ότι η ίδια ουσία και οι ίδιες αρχές υπάρχουν και στην αρχαία μυστηριακή Αίγυπτο όπως και σε όλες τις αρχαίες μυστηριακές παραδόσεις.

Αποσπάσματα:

Συνύπαρξη ύλης-πνεύματος στην αρχή της δημιουργίας.
Η ύλη ως παγκόσμια μητέρα.

«Και κάνοντας αυτό έγινε και η ύλη αθάνατη, έχοντας αιώνια την υλική της υπόσταση. Και πέρα από αυτό, ο πατέρας σκόρπισε τις ιδέες-μορφές πάνω στην σφαίρα και τις έκλεισε μέσα σε αυτήν σαν σε σπήλαιο.... Κάθε σώμα το περιέβαλε με την αθανασία έτσι που να μην μπορεί η ύλη να αποσπαστεί και να διαλυθεί στην αταξία της. Τέκνο μου, όταν η ύλη ήταν ασώματη, ήταν άτακτη.» Λόγοι, VIII, 4.

Σχόλιο:. Σε αυτά τα αποσπάσματα αναγνωρίζουμε αυτό που λέει ο Πυθαγόρας, ο Πλάτωνας, και η Ε. Π. Μπλαβάτσκυ στην «Μυστική Δοξασία». Δηλαδή ότι το πνεύμα και η ύλη, το πέρας και το άπειρο, η τάξη και το χάος το «μεριστό» και το «αμέριστο», ο «πατέρας» και η «μητέρα», το πουρούσα και η πρακρίτι της Σαμκύα Βεδάντα στην Ινδική Φιλοσοφία, συνυπήρχαν στην αιωνιότητα.

Δεν ήταν βέβαια το Απόλυτο, το Αγαθόν, το Ένα χωρίς δεύτερο αλλά μία κατάσταση υποδεέστερη από αυτό. Η ύλη είναι αγέννητη, είναι η παγκόσμια μητέρα που δέχεται τις ιδέες ως «σπόρους» και δίνει την τροφή και την ανάπτυξη έτσι ώστε αυτό που βρίσκεται σε εν δυνάμει κατάσταση, να «ξεδιπλωθεί» και να πάρει διαστάσεις, χώρο και ύπαρξη.

Στο επόμενο:
Δεν υπάρχει Κενό. Ο Χώρος δεν υπάρχει αφ’ εαυτού,
δεν είναι απόλυτο μέγεθος αλλά σχετικό.

πες μου αν γνωριζεις σε παρακαλω ,ο πτολεμαιος ο πρωτος ,μεχρι την κλεοπατρα την εβδομη,αν ηταν ελληνικης καταγωγης,ετσι ωστε αν το επιβεβαιωσουμε ,δεν θα εχουμε απορια για το ποιος επιρρεασε ποιον:)))))

επισης δεν ξερω ποιος ελληνας ειχε πει ,πως τα παντα προυπηρχαν ως ιδεα ,βοηθησε με ,μαλλον ο ηρακλειτος :)

σε ευχαριστω για ολα:)))

με απεραντο σεβασμο και αγαπη,ο μανος σας

Ο Πτολεμαίος ο Α' φυσικά ήταν Έλληνας γιατί ήταν Μακεδόνας στρατηγός του Μ. Αλεξάνδρου.

Αλλά θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι αυτό δεν μπορεί από μόνο του να αποδείξει τίποτε. Το μόνο που μπορεί να δείξει (μελετώντας την επίδραση των Πτολεμαίων στην ανάπτυξη Ελληνιστικής Εποχής) είναι ότι οι Μακεδόνες στρατηγοί σεβάστηκαν τον πολιτισμό και την θρησκεία των αρχαίων Αιγυπτίων και προσπάθησαν να συγκεράσουν τον Ελληνικό πολιτισμό με την Αιγυπτιακή θεολογία και μαγεία.

Αλλά τίποτε ξεκάθαρο ιστορικά δεν μπορούμε να έχουμε. Σίγουρα πάντως ο τρόπος γραφης και ανάπτυξης των Ερμητικών Κειμένων είναι ελληνικός αλλά οι ιδέες που περιέχουν πολλές φορές είναι πολύ πρωτότυπες και δεν βρίσκουμε όμοιες στην ελληνική γραμματεία. Άρα υπάρχουν γνώσεις και δόγματα που μάλλον έχουν την προέλευσή τους στην Αιγυπτιακή σοφία.

Ο φιλόσοφος στον οποίον αναφέρεσαι είναι μάλλον ο Πλάτωνας. Αυτός ανέπτυξε την Θεωρία των Ιδεών. Πιο πριν από αυτόν ήταν μάλλον ο Αναξαγόρας πιο κοντά σε αυτήν την θεωρία παρά ο Ηράκλειτος.

Συνεχίζω...

Δεν υπάρχει Κενό. Ο Χώρος δεν υπάρχει αφ’ εαυτού,
δεν είναι απόλυτο μέγεθος αλλά σχετικό.

Το παραπάνω απόσπασμα, θεωρώ ότι είναι από τα πιο πολύτιμα για την μελέτη της αρχαίας γνώσης. Είναι πολύτιμο διότι καταρρίπτει τις επιπόλαιες και επιφανειακές απόψεις πολλών σύγχρονων διανοούμενων και επιστημόνων ότι η αρχαία φιλοσοφία δέχεται έναν απόλυτο, άπειρο ,«αφ’ εαυτού» χώρο, στον οποίον κινούνται τα πάντα σε μία ευκλείδεια - νευτώνεια γεωμετρία. Ο συντάκτης του παραπάνω αποσπάσματος όχι μόνο απορρίπτει αυτήν την άποψη αλλά τολμάει να πάει κόντρα στην κοινή λογική που δεν μπορεί να αντιληφθεί τον Χώρο ως ένα δημιούργημα που εξαρτάται από τα αντικείμενα που υποτίθεται ότι εμπεριέχει. Αυτή η επαναστατική και υπέρλογη θεωρία βρήκε την επιστημονική της επιβεβαίωση στον αιώνα μας μέσω της θεωρίας της σχετικότητας. Αυτή η άποψη στα «Ερμητικά Κείμενα» υπάρχει και στον «Τίμαιο» του Πλάτωνα όπου κι εκεί ο Χώρος ή η «χώρα» παρουσιάζεται ως ένα πλάσμα της φαντασίας, ως μία ψευδαίσθηση, ως μία μητέρα που δέχεται τα όντα κι έτσι μόνο μπορεί να αποκτήσει μια σχετική ύπαρξη κι εμφάνιση.

Αυτή η θεωρία μπορεί να οδηγήσει και στην Παρμενίδεια και Ζηνώνεια θεώρηση του κόσμου ως όντας φαινομενικός, αλλά και την Ινδική αντίληψη του Κόσμου ως Μάγια (ψευδαίσθηση)

Στο επόμενο: Αρσενικοθήλυκος Νους. Νους-Δημιουργός.
Επτάδα και Ειμαρμένη. Αιώνια Περιστροφή. Πρώτος Θεός και Δεύτερος Θεός.

πιο κατω γραφουν τα κειμενα περι κακου,απο οτι φαινεται η δεν γνωριζε την απαντηση και αναφερε πως "δεν αξιζει να δωθει απαντηση στους ανθρωπους" η γνωριζε;;;;

επισης αναφερει πως το κακο εγινε μερος του κοσμου,χωρις να μπορει ο θεος να κανει κατι,παρα να παρει μετρα

thoth ,πες μου ,βοηθησε με ειναι καποια κενα που εχω αποριες

τι θελει να μας πει ,πως το "κακο" ,ειναι ανεξαρτητη πηγη; και αν ναι τοτες στον χωρο που υπαρχει το μη υλικο,συνηπαρχουν και αλλα ;;;

τα οποια δεν υπηρχαν,αλλα γεννηθηκαν -ξεχωρα απο τον θεο και στα οποια δεν υπαρχουν μετρα ;;;

πιο κατω αναφερει τον αιδη, ο οποιος και αυτος μεσα στην σφαιρα των ελληνων προυπαρχει ,περιμενωντας τους υπολοιπους θεους;;;

τι εννοει;;;

με απεραντο σεβασμο και αγαπη,ο μανος σας

VANDE!

Μάνο, μέσα στο άγχος είσαι κι εσύ όπως κι εγώ πάνω στο ζήτημα του κακού και την σχέση του με τον Θεό και την δημιουργία. Δεν έχουμε και άδικο.

Παρακάτω θα έχω κάποια αποσπάσματα από τα Ερμητικά Κείμενα που μιλάνε για το κακό.

Αλλά έχω μια σειρά συγκεκριμένη με κάποια κρυμμένη συμμετρία, οπότε θα σε παρακαλέσω να κάνεις λίγη υπομονή μέχρι να φτάσουμε εκεί.

Ευχαριστώ για την συμμετοχή σου στο θέμα. Με ενθαρρύνει να συνεχίζω.

Ας κάνουμε λίγη υπομονή

<<Ανοιγήτω μοι πας μόχλος του κόσμου.Πάσα η φύσις προσδεχέτω του ύμνου μου την ακοή.
Ανοίγηθι γη "τα δένδρα μη σείεσθαι" υμνεί μέλλω τον της κτίσεως κύριον και το παν και το εν.
Ανοίγηθι ουρανοί "άνεμοι σταθήτε" ο κύκλος ο αθάνατος προσδεξάτω μου τον λόγο.Μέλλω γαρ υμνείν τον κτίσαντα τα πάντα τον πήξαντα την γην και ουρανόν κρεμάσαντα.
Αι δυνάμεις αι εν εμοί υμνείται το έν και το παν.
Γνώσις αγία φωτισθείς υπό σου, δια του νοητό φως υμνών χαίρω εν χαρά.>>

Μια μοναδική προσευχή για όσους μας καταφέρουμε να γίνουμε άξιοι κοινωνοί των διδασκαλιών του Ερμή !
Με συγχωρείς για την παρέμβαση.
Φίλοι σας χαιρετώ.

Είναι πολύ όμορφη η προσευχή.

Μου θυμίζει το παρακάτω:

«Ο Θεός είναι το παν. Και το παν διαπερνάει και περιβάλλει τα πάντα. Αυτόν τον λόγο, τέκνο μου, προσκύνησε και λάτρευε. Και μία είναι η θρησκεία του Θεού: να μην είναι κάτι το κακό». Λόγοι, X, 16

Ζezmperg μείνε κοντά μας.

Και είμαι ακόμα περισσότερο ευχαριστημένος γιατί τα καλά λόγια έρχονται από πολύ αξιόλογους ανθρώπους που έχουν αποδείξει ότι νοιάζονται για αυτό το forum και βρίσκονται εδώ μέσα για να προσφέρουν σε όλους, μέσα από την ψυχή τους.

Με κάνετε να θέλω να προσπαθώ να κάνω το καλύτερο.

Τώρα χωρίς τις άλλες χρονοβόρες ευθύνες ενός Διαχειριστή, θα αφοσιωθώ περισσότερο σε αυτήν την πλευρά της δραστηριότητάς μου.

Σας περιμένω όλους για να βοηθήσετε, να συμπληρώσετε, να μοιραστείτε να δώσετε όχι ένα αλλά πολλά χέρια βοηθείας

Τώρα είναι και πιο εύκολο, γιατί δεν θα έχω και γκρίνιες και θα είμαι και πιο... ανεύθυνος .

Όλα στον καιρό τους, όμως .

Έτσι κι αλλιώς ζούσα και θα ζω σε παράλληλους κόσμους και σε όλα τα επίπεδα.

Προς το παρόν θα ασχοληθώ με τα σοφά λόγια του... παππού μου. Του οφείλω το όνομά μου εξάλλου

Χαίρομαι ιδιαίτερα που ανοίχτηκε αυτό το τόπικ και πολύ περισσότερο χαίρομαι που θα μας διαφωτίσεις σε οτι αφορά τον παππού σου, μια που σαν συγγενής του θα γνωρίζεις πολύ περισσότερο απο εμάς που διψάμε να μάθουμε οχι μόνο το περιεχόμενο της φιλοσοφίας του Ερμή του Τρισμέγιστου αλλά ποιός πραγματικά ήταν ο Ερμής ο Τρισμέγιστος ,γιατί συσχετίζεται με τον Θώθ, ηταν δυο διαφορετικά πρόσωπα ή ενα, πότε εζησαν ?? Τι σχέση είχαν με την Αιγυπτο? γιατί δεν τους αναφέρει η ιστορία? απο που κατάγεται ο Ερμής?

Διάβασε κάποια λίγα για τον ΘΩΘ που ονομάστηκε στην Ελληνιστική Εποχή και Ερμής Τρισμέγιστος.

http://www.kaktos.com/home/trismegistos.htm

Πάντως τα ιστορικά στοιχεία είναι τόσο φτωχά που μπορεί ο καθένας να πάρει την δική του εκδοχή για την αρχαιότητα και τον ρόλο του Ερμή Τρισμέγιστου.

Εγώ νομίζω ότι η επίσημη εκδοχή που έχουν τα ίδια τα Ερμητικά Κείμενα είναι και η σωστή. Ότι δηλαδή είναι αρχαίες διδασκαλίες των Αιγυπτίων που δίνονται πλέον με έναν φιλοσοφικό και καθαρά ελληνικό τρόπο.

Πάντως το πιο αξιόπιστο είναι να μελετήσουμε εμείς την αρχαία Γραμματεία και να βγάλουμε την δική μας γνώμη.

Και ακόμα καλύτερα να έχουμε υπόψη μας ότι...
πίσω από την ιστορία κρύβεται η ουσία

Αρσενικοθήλυκος Νους. Νους-Δημιουργός.
Επτάδα και Ειμαρμένη. Αιώνια Περιστροφή.

«Ο Νους-Θεός που είναι αρσενικό-θηλυκός, ζωή και φως μαζί, γέννησε με έναν λόγο, άλλον δημιουργό Νου, ο οποίος είναι θεός της φωτιάς και του πνεύματος και ο ενιαίος δημιουργός επτά διοικητών που περιέχουν σε κύκλους τον αισθητό κόσμο και η διοίκησή τους καλείται Ειμαρμένη και αμέσως από τα κατώτερα στοιχεία [του θεού] ξεπήδησε ο θεϊκός Λόγος στην περιοχή της καθαρής φυσικής δημιουργίας κι ενώθηκε με τον δημιουργό Νου (προς τον οποίον είναι ομοούσιος)....

... Και ο δημιουργός Νους μαζί με τον Λόγο, που περιβάλλει τους κύκλους και τους κάνει να στριφογυρίζουν με κραδασμούς στριφογύρισε τα δικά του δημιουργήματα και τα άφησε να στρέφονται από απροσδιόριστο χρόνο και θα συνεχίσουν να στρέφονται διαρκώς χωρίς τέλος». Λόγοι, Ι 9,10.

Πρώτος Θεός και Δεύτερος Θεός.

«Ο Κύριος και δημιουργός όλων των αιώνιων σωμάτων, Τατ, αφού μία φορά δημιούργησε, δεν ξαναδημιούργησε ούτε δημιουργεί (...) Όσο για το δικό μας δημιουργό επειδή είναι σε σώμα, αφού μας δημιούργησε, δημιουργεί πάντα και θα δημιουργεί σώματα, θνητά και διαλυτά. Διότι δεν είναι θεμιτό σε αυτόν να μιμείται το δημιουργό του, πράγμα εξάλλου αδύνατο. Διότι εκείνος έκανε τα πλάσματά του από την πρωταρχική ουσία, που είναι ασώματη, ο άλλος έπλασε εμάς από την σωματοποίηση που ακολούθησε.» Από τον Λόγο του Ερμή προς τον Τατ, απόσπασμα 1, 2. (Διασώθηκε από τον Στοβαίο).

Σε αυτά τα αποσπάσματα διασώζεται μία ιεραρχία των όντων, όπου μπορούμε να δούμε μία διαδοχή εμφανίσεων κι εκφράσεων όπου στην κορυφή υπάρχει το Ένα χωρίς Δεύτερο, μετά ο δυαδικός Θεός-Νους, δηλαδή η συνύπαρξη πνεύματος και ύλης και μετά ο Δημιουργός Νους, σχηματίζοντας έτσι μία πρωταρχική τριάδα. Ο Δημιουργός Νους ξεκινάει την δημιουργία του δικού μας επταδικού κόσμου, δημιουργώντας τον Λόγο, την Ψυχή του Κόσμου, που κινεί και στριφογυρίζει τους επτά κύκλους μέσω κραδασμών που υπακούουν στους κανόνες της Ειμαρμένης.

Ο Δημιουργός ο δικός μας, αυτός που δημιουργεί τον σωματικό άνθρωπο είναι αδύναμος σε σχέση με τον πρώτο Δημιουργό, γιατί αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει την σωματοποίηση, την κατώτερη ύλη. Ο πραγματικός όμως άνθρωπος, η ανώτερη Ψυχή, είναι δημιούργημα του Πρώτου Θεού (όπως λέει ο Πλάτωνας στον Τίμαιο) και για αυτό είναι πραγματικά και ουσιαστικά αθάνατος, αν και το σώμα του (η προσωπικότητά του) που το χαρίζει ο δεύτερος δημιουργός είναι φθαρτό και θνητό.

Δείτε και τον παραλληλισμό στο άλλο topic με τον Γνωστικισμό.

Αυτή η περιγραφή υπακούει, στο μεγαλύτερο μέρος, στην γενικότερη περιγραφή που έχουμε στην «Μυστική Δοξασία» της Ε. Π. Μπλαβάτσκυ. Εκεί αναφέρεται ότι η πρώτη διάμετρος χωρίζει τον κύκλο στο Τρία και στο Επτά. Αναφέρεται ότι ο Νους διοικεί μέσω της Ψυχής-Λόγου, τους επτά κύκλους, οι οποίοι περιστρέφονται υπακούοντας την Ψυχή και δημιουργούν μία ουράνια αρμονία, την μουσική των σφαιρών, μία μελωδία που υπακούει στους κανόνες της Αρμονίας-Ειμαρμένης.

Αυτά υποστηρίζει και ο Πλάτωνας όταν θεωρεί ότι το μίγμα «μεριστής» και «αμέριστης» ουσίας, δηλαδή ο Νους-Θεός του παραπάνω αποσπάσματος που είναι αρσενικός και θηλυκός μαζί, δημιουργεί ένα μίγμα από αυτές τις αρκετά διαφορετικές φύσεις, δηλαδή τον δημιουργό Νου. Αυτό το μίγμα χωρίζεται σε 36 μέρη που κατανέμονται στους επτά κύκλους των πλανητών μέσω ορισμένων αριθμητικών αναλογιών, έτσι δημιουργείται η Ψυχή του κόσμου.

Ο Ήλιος ως σύμβολο του νοητού κόσμου.
(Υπαινιγμός για την απορρόφηση των πλανητών από τον Ήλιο)

«Σωτήρας και τροφός όλων των ειδών είναι ο ήλιος. Κι όπως ακριβώς ο νοητός κόσμος, που περιέχει τον αισθητό κόσμο, τον γεμίζει και τον διογκώνει με τις ποικίλες και πολύμορφες ιδέες, έτσι και ο ήλιος, που περιβάλλει όλα τα πράγματα, όσα υπάρχουν στον κόσμο, πραγματοποιεί όλες τις δημιουργίες και τις ισχυροποιεί και τις απορροφάει όταν πεθάνουν και καταρρεύσουν.» Λόγοι, XVI, 2.

Σε αυτό το απόσπασμα πέρα από την απόδειξη που μας δίνει για την ηλιολατρία της Αιγύπτου και τον συμβολισμό του Νου με τον Ήλιο υπάρχει κι ένα σημείο που μας πληροφορεί ότι ο Ήλιος είναι όχι μόνο η πηγή τροφής κι ενέργειας για τον κόσμο μας αλλά κι ότι θα απορροφήσει την ύλη του κόσμου του όταν τα δημιουργήματά του πεθάνουν και καταρρεύσουν. Ένα σημείο που μας προκαλεί να σκεφτούμε τις σύγχρονες επιστημονικές παρατηρήσεις γύρω από τους διάφορους ήλιους και τον θάνατο των ηλιακών συστημάτων.

Στο επόμενο:
Σύνθεση και διάλυση των πάντων μέσω της Ανάγκης και του Αριθμού. - Η αναγκαιότητα του Αριθμού στα σύνθετα σώματα. - Η Μουσική των Σφαιρών

ΑΝΥΠΟΜΟΝΩ...

«Αν εκπαιδευόμαστε στη μουσική είναι για να μάθουμε να λατρεύουμε το σύνολο του σύμπαντος και με πόση τάξη τα έχει διατάξει ο Θεός. Γιατί αυτή η τάξη κατά την οποία το σύνολο των πραγμάτων συγκροτεί ένα ενιαίο σύνολο κατά αριστουργηματικό τρόπο, αποτελεί μία άπειρη γλυκιά κι αληθινή αρμονία σε θεϊκή μουσική.» Ασκληπιός, 13

Τα πρώτα δύο αποσπάσματα τα επιλέξαμε για να δείξουμε ότι και η Αιγυπτιακή κοσμοθεωρία, όπως και η Πυθαγορική Διδασκαλία αντιλαμβάνεται τους αριθμούς ως τους πράκτορες του Νου μέσα στην ύλη και το γίγνεσθαι.

Λέει ο W. Heisenberg στο βιβλίο του "Φυσική και Φιλοσοφία"

"Αλλά μπορούμε να προωθήσουμε κάπως πιο μακριά την ομοιότητα των σύγχρονων απόψεων με εκείνες του Πλάτωνα και των Πυθαγορείων. Τα στοιχειώδη σωματίδια στον "Τίμαιο" του Πλάτωνα είναι τελικά όχι ουσία αλλά μαθηματικές φόρμες (τύποι).
Ο τύπος "κάθε πράγμα είναι αριθμός" αποδίδεται στον Πυθαγόρα… Στην σύγχρονη κβαντική θεωρία, δεν μπορεί να υπάρχει αμφιβολία, ότι τα στοιχειώδη σωματίδια θα μπορούν επίσης να ορίσουν μαθηματικά σχήματα, αλλά μιας πολύ πιο περίπλοκης φύσης…
Εάν ακολουθήσουμε την γραμμή της Πυθαγόρειας σκέψης, μπορούμε να ελπίζουμε ότι ο βασικός νόμος της κίνησης, θα αποδειχθεί ένας νόμος μαθηματικά απλός…
Αυτό το γεγονός συμφωνεί με την Πυθαγόρεια θρησκεία και πολλοί Φυσικοί συμμερίζονται την πεποίθησή του σε αυτό το θέμα, αλλά δεν βρήκαν ακόμη κανένα επιχείρημα πειστικό για να δείξουν ότι έτσι πρέπει να είναι." (σελ 61-63)

Η τάξη είναι αρμονία και η αρμονία της κίνησης των μερών μέσα στο Όλο είναι μουσική.

Στο επόμενο:
Ο γενετικός τύπος του είδους είναι αμετάβλητος, αλλά τα αντίγραφα
του εαυτού του είναι πολυάριθμα, λόγω της περιστροφής του κόσμου.

Εγώ, με αυτό που κάνω, μπορώ μόνο να προτρέψω προς την προσωπική μελέτη, και όχι να την αντικαταστήσω.

quote:

---

Από τον Λόγο του Ερμή προς τον Τατ, απόσπασμα 1, 2. (Διασώθηκε από τον Στοβαίο).

---

Δηλαδή αν το καλοσκεφτείς, αφού ο ΘΩΘ είναι... παππούς μου, ο ΤΑΤ είναι ο... μπαμπάς μου

Λεγεται "Ακροασις- Η αρμονια των Σφαιρων " .Εκδιδεται απο τη Βιβλιοθηκη του Ροδου ,συγγραφεας ειναι ο Hans Kayser.
Προσεγγιζει με ενδιαφερον τη θεωρια των Πυθαγορειων σχετικα με την Αρμονια του Συμπαντος.

Ευχαριστω!

Δεν είχα υπόψη μου το βιβλίο.

Με την πρώτη ευκαιρία θα το αγοράσω.

quote:

---

Ο Κύριος και δημιουργός όλων των αιώνιων σωμάτων,# Τατ, αφού μία φορά δημιούργησε, δεν ξαναδημιούργησε ούτε δημιουργεί

---

quote:

---

Συγνώμη Θώθ αλλά ο παππούς σου πως απόκτησε τις γνώσεις αυτές
που ακόμα και σήμερα φαντάζουν απίστευτες μια και δεν διαφέρουν απο τη δημιουργία του σύμπαντος.

---

Δεν ξέρω. Πέθανε πριν... προλάβω να τον... ρωτήσω

Πέρα από το χιούμορ όμως, μπορώ να πω ότι την ίδια απορία έχω κι εγώ.

Ποιος ξέρει; Μπορεί όντως να υπάρχει μια μυστική διδασκαλία που μεταβιβάστηκε από κάποια όντα (τους θεούς των μυθολογιών) προς τους πρώτους ανθρώπους και αυτή να έχει μεταβιβαστεί μέσω του θεσμού των Μυστηρίων. Τουλάχιστον αυτό υποστηρίζουν κάποιοι αρχαίοι φιλόσοφοι.

"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"

«Έτσι ο γενετικός τύπος παραμένει αμετάβλητος παρόλο που μέσα του κυοφορούνται αντίγραφα του εαυτού του σε τόσο μεγάλο αριθμό και ποικιλία όσες και οι στιγμές του που δημιουργούν οι περιστροφές του κόσμου. Ο κόσμος αλλάζει στην πορεία αυτών των περιστροφών του. Έτσι οι μορφές κάθε είδους παραμένουν αμετάβλητες παρόλο που παρουσιάζουν διαφορές στο εσωτερικό κάθε τύπου». Ασκληπιός, 35

Σε αυτό το απόσπασμα αντιλαμβανόμαστε την σχέση του αρχετύπου με τις μορφές του. Ο γενετικός τύπος, το «Παράδειγμα» του Πλάτωνα, ή, όπως επικράτησε αργότερα, το αρχέτυπο στον Κόσμο των Ιδεών είναι άφθαρτο, αναλλοίωτο, απλό κι αμέριστο. Η διαφοροποίηση, που παρουσιάζεται στον δικό μας κόσμο, δεν είναι διαφοροποίηση του ίδιου του αρχετύπου αλλά ένα αντίγραφό του που γεννιέται από τις περιστροφές του κόσμου. Όσες διαφορετικές στιγμές παρουσιάζονται, που είναι απόρροια της συνεχούς αλλαγής των σχέσεων που έχουν τα μέρη του Όλου, μεταξύ τους, τόσα είναι και τα αντίγραφα του αρχετύπου. Βέβαια τα αντίγραφα του αρχετύπου δεν είναι πιστά διότι οι διαφορετικές στιγμές γεννούν και διαφορετικά αντίγραφα τα οποία αντανακλούν την ποικιλία των διαφορετικών στιγμών και συγκυριών.

Διαφαίνεται η θεωρητική βάση της αστρολογίας.

Ίσως με μια πιο βαθιά θεώρηση μπορούμε να βρούμε προεκτάσεις στην σχέση του "είδους" με το γενετικό του υλικό (DNA). Η φράση: "Έτσι οι μορφές κάθε είδους παραμένουν αμετάβλητες παρόλο που παρουσιάζουν διαφορές στο εσωτερικό κάθε τύπου" δεν σας θυμίζει πολύ την θεωρία της Γενετικής;

Ποιος ξέρει;

Στο επόμενο:
Τα δύο δέντρα της ζωής, το κανονικό και το ανεστραμμένο.

πλακα κανω αδεφρακι...
απλα μια αλλη προσεγγιση.

quote:

---

Συνύπαρξη ύλης-πνεύματος στην αρχή της δημιουργίας.
Η ύλη ως παγκόσμια μητέρα.

---

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr