Συγγραφέας |
Θέμα |
|
ryche
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
1765 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/12/2003, 22:52:04
Land of sorrowο Ryche πολλες φορες επισκεφτηκε τουτο το μερος. η΄ μημπως η χωρα τουτη ηρθε σ΄αυτον... δεν ξερω... πως βιωνεται η στιγμη...? πως περνα απο μεσα σου? που παει οταν φευγει... τι ειναι τελικα η λυπη; μημπως ειμαστε απλα "ενδιαμεσα" για να εκφραζεται η λυπη και η χαρα; ενιωσα παντως καποτε... οτι η λυπη ειναι η χαρα που δεν προλαβε να βρει τον εαυτο της... ξερω ισως φερνω το χειμωνα στο φορουμ μα αν νιωθετε... ή ειστε... ελατε να μπουμε στην μαγικη Χωρα της Λυπης... |
Valnta
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Vietnam
2285 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/12/2003, 23:40:55
Χμ... να ο πρώτος κάτοικος της χώρας.. Δεν γνωρίζω πόσο θα κάτσω.. Συχνά-πυκνά ταξιδεύω.. Εδώ...ή δίπλα-τρέλα ή πάνω-θυμόςΜερικές φορές είμαι χαρούμενη αλλά αυτή είναι μια άλλη ιστορία.. Για την ώρα.. ακουμπάω τη βαλίτσα μου ΕΔΩ Va(l)nta Διχασμένη προσωπικότητα + Mοναδική απόγονος Thoth Tρισμέγιστου +(ξανά) αδερφή TAT Kύβου
|
ΦΩΣΧΥΤΟΣ
Μέλος 1ης Βαθμίδας
132 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/12/2003, 00:52:34
Να μαι και ο δεύτερος! Θυμήθηκα τούτο το ωραίο φίλε: όσο πιο βαθειά σκάψει η λύπη στο είναι σου, τόση μεγαλήτερη χαρά μπορείς να δεχτείς. Νομίζω χωρίς συστάσεις..H ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ Η ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΤΟΥ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΥΠΑΡΞΗ |
ryche
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
1765 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/12/2003, 01:09:12
VALDA η αληθεια ειναι οτι σε περιμενα... φωσχητε...στο ζουμι παντα... να στε καλα... λοιπον τι λετε παμε...; τι χρωμα εχει η λυπη; αναρωτηθηκε κανεις...;
|
Valnta
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Vietnam
2285 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/12/2003, 01:22:02
Μωβ..όχι σκούρο.. δεν ξέρω-κάτι σε "μίξη" παράξενη με λίγο ροζ-γαλάζιο- νοσταλγία +λίγο "φως" δεν φαίνεται "η χώρα" στο σκοτάδι... Va(l)nta Διχασμένη προσωπικότητα + Mοναδική απόγονος Thoth Tρισμέγιστου +(ξανά) αδερφή TAT Kύβου
|
ΦΩΣΧΥΤΟΣ
Μέλος 1ης Βαθμίδας
132 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/12/2003, 01:45:40
Για μένα το χρώμα της λύπης, ήταν πάντα η μουσική..H ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΦΩΣ ΚΑΙ Η ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΤΟΥ Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΥΠΑΡΞΗ |
1900
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Cuba
1904 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/12/2003, 01:53:19
Μαυρο - Μπλε με πολλές γαλάζιες σταγόνες
|
ΑΤΜΑ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
India
6464 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/12/2003, 02:13:38
...enter sadness...Edited by - ΑΤΜΑ on 03/12/2003 02:57:33 |
manos
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2467 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/12/2003, 02:21:57
λοιπον τι λετε παμε...; τι χρωμα εχει η λυπη;τα δακρυα ,οταν παιρνουν το χρωμα του δειλινου,ειναι η ζωγραφια της λυπης μου... σε ευχαριστουμε για το θαυμασιο θεμα με απεραντο σεβασμο και αγαπη,ο μανος σας
|
manos
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2467 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/12/2003, 02:26:16
πως περνα απο μεσα σου? που παει οταν φευγει... τι ειναι τελικα η λυπη; περναει σαν το βιωμα του θανατου ενος αγαπημενου ανθρωπου,...
παει στην καρδια μου και κατασταλαζει,μεχρι να συσσωρευτει το δακρυ... η λυπη ειναι η ανυπαρξια της εκφρασης του προφορικου λογου... με απεραντο σεβασμο και αγαπη,ο μανος σας
|
1900
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Cuba
1904 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/12/2003, 03:12:10
|
reptilesalonica
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
1849 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/12/2003, 06:38:29
Αγαπητέ Αδελφικέ φίλε ryche, Όλοι λίγο ή πολύ έχουν αυτές τις στιγμές στη ζωή τους. Προσωπικά μάλλον σπάνια αλλά αυτό δεν έχει και πολλή σημασία. Αυτό που έχει σημασία είναι να βρούν ένα χέρι, ένα χάδι, ένα φιλί, μια ανάσα να πιαστούν ώστε να ξαναξεκινήσουν. Εύχομαι η χρυσαλίδα λύπη αυτής της περιόδου να μετουσιωθεί σε πεταλούδα χαράς και χαρούμενα να ξανακυλήσει τον τροχό, στον οποίο όλοι είμαστε πιασμένοι. Καλη-μέρα.~Γρηγόρης~ Once you were wild, don't let them tame you |
Valnta
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Vietnam
2285 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/12/2003, 15:18:47
"Beware the Jabberwock, my son! The jaws that bite, the claws that catch! Beware the Jubjub bird, and shun The frumious Bandersnatch!" It seems you have wandered into uncharted territory. Edited by - Valnta on 03/12/2003 15:19:36 |
ryche
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
1765 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/12/2003, 15:48:58
Empty EyesMusic: Tφrrφ & E.T.o.S. Lyrics: Tφrrφ & Vetelδinen A little girl, almost a woman So pretty, so young Sweet dress, shining hair Dancing alone above the meadow Smile on her divine face Red lips and green eyes The most beautiful creature That mortaks have ever seen
But her eyes were empty like a well that has run dry The mad child is dancing her endless dance at night Dancing to her death, to the dark open grave Knowing nothing about her own destiny One soul has gone Lost in somewhere The young mind has fallen Into misery Hey little girl What is in your mind? Can't you stop this dance you're dancing in the night? Chorus The morning has come Before our eyes The young beauty lying Under the godless sky The mad child is sleeping Her empty sleep And finally leaves To eternity
|
Valnta
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Vietnam
2285 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/12/2003, 16:18:35
είναι βαρύς ο κάμπος ύστερα απ' τη βροχή, τι θυμάται η μαύρη στεκάμενη φλόγα πάνω στον γκρίζο ουρανό σφηνωμένη ανάμεσα στον άνθρωπο και στην ανάμνηση του ανθρώπου ανάμεσα στην πληγή και το χέρι που πλήγωσε μαύρη λόγχη, σκοτείνιασε ο κάμπος πίνοντας τη βροχή, έπεσε ο αγέρας δε σώνει η δική μου πνοή, ποιος θα το μετακινήσει; ανάμεσα στη μνήμη, χάσμα - ένα ξαφνισμένο πλήθος ανάμεσα στους ίσκιους που μάχονται να ξαναγίνουν άντρας και γυναίκα ανάμεσα στον ύπνο και στο θάνατο στεκάμενη ζωή...Γιώργος Σεφέρης Va(l)nta Διχασμένη προσωπικότητα + Mοναδική απόγονος Thoth Tρισμέγιστου +(ξανά) αδερφή TAT Kύβου
|
Το ξωτικό
Μέλος 3ης Βαθμίδας
641 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/12/2003, 18:18:08
Καλησπερα σας. Ρις πολυ ωραιο θεμα,και ωραιες οι ερωτησεις που κανεις. Τι χρωμα εχει η λυπη? Σκουρα χρωματα κατ'εξοχην (για μενα),και ολα στις σκουρες αποχρωσεις του μωβ. Βαλντα συμφωνω μαζι σου οτι το χρωμα της λυπης ειναι το μωβ αλλα το σκουρο μωβ, οχι το ανοιχτο,ουτε ο συνδυασμος με αλλα χρωματα,απλα και καθαρα το μωβ στις σκουρες του αποχρωσεις.Edited by - Το ξωτικό on 03/12/2003 18:21:14 |
1900
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Cuba
1904 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/12/2003, 18:32:13
"Η υπερβολική χαρά θρηνεί Η υπερβολική λύπη γελάει"
William Blake
|
ryche
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
1765 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/12/2003, 19:45:21
η λυπη κανει περα.... καθως γραφετε μεσα μου σελιδες...Reptesalonica φιλε μου... σε ευχαριστω για την ευχη σου... αν ειναι θελω να γινω σαν την πεταλουδα στο στομα σου... Φωσχυτε...πολυ ομορφο αυτο που γραφεις... valnta τι να σου πω πολυ ομορφα ολα... με κανεις παντα να συμμετεχω στην λυπη σου... Ξωτικουλι γεια σου καλη μου... σε ευχαριστω... 1900 παντα ουσιωδης! Μανο συνονοματε φιλε μου πολυ ομορφα γραφεις... ας πω και γω για το χρωμα της λυπης... το χρωμα της λυπης ειναι σαν τα γερικα ματια που κοιτουν τα νειατα να περνουν απο μπροστα τους... ειναι το χρωμα του φαρου που τα πλοια δεν τον χρειαζονται πια... ειναι που αποψε με εχεις ξεχασει... το χρωμα της λυπης ειναι τα ματια της γιαγιας μου που φυγε...μαζι με τον αγαπημενο της... το χρωμα της λυπης δεν ειναι χρωμα...ειναι κατασταση... το χρωμα της λυπης ειναι που αυτη η κατασταση δεν εκφραζεται με λογια... 2χρονια περασαν.. να στε καλα οπου και να στε... τουτο το τοπικ αφιερωνεται στην θαλασσα μου... που τοσο εχω πικρανει... τελος ενα μεγαλο ευχαριστω στην νυμφη μου...
|
ryche
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
1765 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/12/2003, 23:39:55
η λυπη ερχεται σπιτι σου δεν σε ρωτα αν θες σε περνει απο το χερι και σου γνωριζει την αδερφη της την θλιψη και την απογοητευση.μα ειναι η λυπη και δωρο που καθως φευγει σου αφηνει απο την μητρα της θειο βροφος -χαρα-. η λυπη ειναι φωτιση γιατι ειναι γνωση εμπειρικη... η λυπη ειναι η σκια σε εναν κοσμο φωτεινο μα για σκεφτητε την σκια δεν αναζητουμε παντα για να ξαποστασουμε; φως λοιπον η λυπη μας...
|
1900
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Cuba
1904 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/12/2003, 00:15:40
Εγώ προτιμώ την ξαδέρφη της λύπης, τη μελαγχολία. Ειναι η πιο όμορφη απ' όλες!...Σαν σε θέατρο, σαν το ουράνιο θόλο Πέφτουν τα σύννεφα, η αυλαία η βροχή, το χειροκρότημα. Κι όλα αυτά αφήνουν μια πρωτόγνορη μελαγχολία, αυτο και μόνο... Σαν ένα χαμόγελο που σ' αποχαιρετά
|
1900
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Cuba
1904 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/12/2003, 00:18:45
|
ryche
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
1765 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/12/2003, 00:34:17
ξημερωνει η λυπη μεσα μου και συ που εισαι...; αργει η ωρα που τα ιχνη σου θ'ακολουθησω...στην χουφτα του χεριου μου μεγαλωνω ενα δεντρο ηδη μαραμενο...δεν χρειζεται νερο μητε ηλιο... την παρεα της λυπης θελει και τον ερωτα της τα φυλλα τα καφε στους δρομους την ακρη λετε να παιρνουν το χρωμα τουτο απο την λυπη του δεντρου που τα ριχνει; που εισαι Εσυ...? ναι εσυ ξερεις... ελα ακολουθησε με...
|
ROGG
Μέλος 1ης Βαθμίδας
Greece
56 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/12/2003, 00:40:51
Δεν θα μπορούσα να λείπω από δω. Η μελαγχολία και η λύπη είναι φίλες μου, κι ο κόσμος τους οδυνηρός μα, απολύτως μαγικός...
|
spirit
Πλήρες Μέλος
Finland
1485 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/12/2003, 07:50:46
Η λυπη δεν εχει χρωμα μητε μουσικη οταν με πλησιασει φοβαμαι τον εαυτο μου. Λυπη ειναι η απουσια.. ο ανεκπληρωτος ερωτας.Η εξομολόγηση που δεν βρισκει αποκριση ο ληθαργος σε καθε τι που εχει καταργηθη οι στρατιες των ονειρων που μας προσπερασαν. Λυπη τα νησια της Ελλαδας των χειμωνα λυπη η σιωπη λυπη η γνωστη μου ΧΩΡΑ. ΟΜ
dsm
Edited by - spirit on 04/12/2003 07:58:35 |
Valnta
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Vietnam
2285 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/12/2003, 12:17:31
«...Κάθε άνθρωπος άξιος να λέγεται γιος του ανθρώπου σηκώνει το σταυρό του κι ανεβαίνει το Γολγοθά του. Πολλοί, οι πιο πολλοί, φτάνουν στο πρώτο, στο δεύτερο σκαλοπάτι, λαχανιάζουν, σωριάζονται στη μέση της πορείας και δε φτάνουν στην κορφή του Γολγοθά -θέλω να πω στην κορφή του χρέους τους- να σταυρωθούν, ν' αναστηθούν, και να σώσουν την ψυχή τους. Λιποψυχούν, φοβούνται να σταυρωθούν, και δεν ξέρουν πως η σταύρωση είναι ο μόνος δρόμος της ανάστασης. 'Αλλον δεν έχει. ....» N. Kαζαντζάκης Edited by - Valnta on 04/12/2003 12:18:05
|
ryche
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
1765 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/12/2003, 23:15:44
Under the moon we kissed, where the star trails thin, float Off under the moon, under the moon of sorrow; Under the full moon, tethered by our hearts' fate, I crept under the moon, under the moon of sorrow; Under the full moon you pulled me down upon you; Under the moon, it was under the moon of sorrow You entered me, my thighs rose petals moist with dew Under the moon, under the moon of my sorrow; Under the full moon my watery bones, Motionless, shorn of loving you again, And my anger, like a knife slit in the throat that shone Blood stained and still in the waning light, sunk in pain; I didn't care what would come tomorrow, Under the moon, under the moon of sorrow..." σε σενα θαλασσα μου... που το εχουμε ζησει... |
ryche
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
1765 Μηνύματα |
Απεστάλη: 05/12/2003, 00:10:45
Είμαι το χαμογελο που σβήνει, Στα χείλι σου… Είμαι η σκουριά στα θέλω σου Που δεν έγιναν ποτέ “μπορώ”Είμαι η υγρασία που ξεφλουδίζει Τους τοίχους της μάταιης ύπαρξης σου Είμαι η στιγμή που φεύγει και ήθελες Να κρατήσει για πάντα… Είμαι το βίωμα που όλοι θέλουν να ξεχνούν Και είμαι μόνη… Είμαι η γνώση του σίγουρου και Αναπόφευκτου θανάτου σου. Είμαι αυτή που σε μαθαίνω να εκτιμάς την ζωή… είμαι η φθορά στα παράθυρα του χειμώνα… είμαι η μανά της χαράς και της σοφίας είμαι η λύπη και είμαι ΕΣΥ…. Απόσπασμα από το βιβλίο του Ryche “Μονόλογοι της Λύπης”
η λυπη ειναι ερωτικη κατασταση θυληκη δυναμη οπως καθετι συμαντικο στην ζωη μας... αν δεν της κανεις ερωτα θα σε φθειρει... για Εσενα... που "ζεις" συνεχως στο βουνο που βρεχεται απο θαλασσα... |
Darkangel_78
Πλήρες Μέλος
Egypt
1013 Μηνύματα |
Απεστάλη: 05/12/2003, 00:47:52
quote: η λυπη ειναι ερωτικη κατασταση θυληκη δυναμη οπως καθετι συμαντικο στην ζωη μας... αν δεν της κανεις ερωτα θα σε φθειρει...
Φίλε ryche με αφήνεις άφωνη...μου ράγισε την καρδιά αυτή η οδυνηρή αλήθεια. Η μόνη μου συνεισφορά σ'αυτό το καταπληκτικό θέμα ΨΥΧΗΣ,είναι τα εξής στιχάκια... Όλα εσύ μόνο εσύ... Ειν'αυτός ο έρωτας φτερά και φυλακή. Είσαι πάγος και τη κρυμμένη σου φωτιά δε φτάνω, πετώ στα σύννεφα κι ακόμα παραπάνω. Είσαι δίπλα μου και τόσο μακριά Είσαι της καρδιάς μου τα κρυμμένα μυστικά...Αυτοί οι στίχοι προσωπικά με γεμίζουν θλίψη,αλλά μετά από όσα γράψατε,θα αναθεωρήσω... Σας ευχαριστώ όλους! "Ποιό το αληθινό μέγεθος της σκιάς σου;"
|
ryche
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
1765 Μηνύματα |
Απεστάλη: 06/12/2003, 17:41:37
γεια σου Darkangel... ναι εδω καταθετουμε την θλιψη μας... ωστε αργοτερα να γινει καθρεπτης ...να δουμε τις στιγμες...που περασαν και ειμασταν λυπημενοι για να μπορουμε να εκτιμησουμε την χαρα... ξερεις καλη μου σκεφτομαι συχνα οτι το λαθος που κανουμε ειναι οτι δεν την δεχομαστε και την παλευουμε.. να εκφραστει θελει και κεινη...καλησπερα... ειμαι το πτωμα του χθεσινου μου εαυτου... ειμαι η νεκρη γνωμη που ειχα χθες και αλλαξε...
|
ryche
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
1765 Μηνύματα |
Απεστάλη: 07/12/2003, 00:38:35
αποψε δεν υπαρχει λυπη εγινε φιλι που μου χαρησες ανασα που πηρα απο το κορμι σου... λαμψη σε ματια γαλανα... θαλασσα μου... πλημμυρισα χαρα σημερα και η λυπη χαμογελουσε μα τωρα θυμαμαι... ναι εσυ Λυπη που γεννας την χαρα... επαναλαμβανομαι μα τωρα αυτο που ειπα πριν το νιωθω..
|
manos
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2467 Μηνύματα |
Απεστάλη: 07/12/2003, 21:23:06
η λυπη ..μεσα στα ματια της ειδα την ανυπαρξια μου....γυρω μου φωνες ,ομορφες μελωδικες,γεματες ζωη και κεφι ομως ποτε δεν ειχα την δικη μου ζωη,εφοσον ποτε δεν με ειχα βρει... η λυπη...με αγκαλιασε ,μα δεν μου ειπε σε αγαπω,ουτε εκεινη... ισως γιατι ενοιωθα και νοιωθω την ζωη μου ασημαντη μπροστα στην δικη της.. και το ενοιωσε ,μα με πειραξε ,γιατι τα ματια της δεν ηταν δακρυσμενα.. οπως τα δικα μου...... ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΜΠΟΤΣΑΚ. με απεραντο σεβασμο και αγαπη,ο μανος σας
|