| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
Κάθυ
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Australia
767 Μηνύματα |
 Απεστάλη: 17/01/2004, 13:55:15
Θα σας παραθέσω από σήμερα κομματιαστά, καθώς θα μεταφράζω, μια αξιόλογη εργασία του Σρι Ορομπίντο, που έχει για αντικείμενο τον αινιγματικό μας φιλόσοφο Ηράκλειτο και τη σύγκρισή του με τους σοφούς των Βεδών.
Οποιαδήποτε σχόλια θα είναι ευπρόσδεκτα για να μπορέσουμε έτσι, αν είναι δυνατόν, να επεκταθούμε λεπτομερέστερα στη φιλοσοφία του μεγάλου μας φιλόσοφου.Heraclitus
7 chapters published in “Arya”
Between December 1916-June 1917
Sri Aurobindo Heraclutus-1
Η φιλοσοφία και η σκέψη των Ελλήνων είναι ίσως η πιο εμπνευσμένη διανοητικώς, η πιο καρποφόρα φιλοσοφία και σκέψη, για τη διαύγειά της, που έχει να επιδείξει μέχρι σήμερα ο κόσμος.
Η Ινδική φιλοσοφία ήταν αρχικά διαισθητική, εμπνευσμένη μάλλον για βαθύτερη ενόραση των πραγμάτων, (τίποτε πιο εξυψωμένο και εμβριθές,) αποκαλυπτική του βάθους και του ύψους, δυναμική να ανοίξει ατέλειωτες θεάσεις, που δεν έχουν από τότε ποτέ συλληφθεί ξανά από τον θείο και εμπνευσμένο Λόγο, την μάντρα των Βεδών και της Βεντάτα. Όμως όταν αυτή η φιλοσοφία έγινε διανοουμενίστικη, επακριβής, στηριγμένη στην ανθρώπινη λογική, κατάντησε επίσης αυστηρώς λογική, οπλισμένη με προσήλωση και σύστημα, κατάντησε να επιθυμεί δηλαδή ένα είδος γεωμετρικής σκέψης. Αντίθετα, ο αρχαίος Ελληνικός νους είχε ένα είδος ρευστής ακρίβειας, μια ευκαμψία στην έρευνα, λογική και οξύτητα, και τα ορθάνοιχτα μάτια του νου ήταν τα κυρίαρχα χαρακτηριστικά του, και ήταν αυτή η δύναμη που προσδιόρισε τον όλο χαρακτήρα και το πεδίο της Ευρωπαϊκής σκέψης που ακολούθησε.
Ούτε υπάρχει άλλος Έλληνας διανοούμενος περισσότερο εμπνευσμένος από τον Εφέσιο φιλόσοφο Ηράκλειτο. Ακόμη και σήμερα εξακολουθεί να προσθέτει στην σύγχρονη διανοητική έμπνευση κάτι από το αρχαίο ψυχικό διαισθητικό όραμα και λόγο των παλαιότερων Μυστών. Η ροπή του ορθολογισμού είναι εκεί, αλλά όχι ακόμη η ρευστή διαύγεια του ορθολογιστικού νου που ήταν η δημιουργία και το τέκνο των Σοφιστών.
Ο Καθηγητής R. D. Ranade, πρόσφατα εξέδωσε μια μελέτη για την φιλοσοφία του Ηρακλείτου. Από σελίδες της μελέτης είναι φανερό πως πρόκειται για ένα μοναχά απόσπασμα. Ίσως θα ήταν πολύ να ελπίσουμε πως δεν είναι παρά ένα κομμάτι από κάποιες εργασίες του για τους φιλόσοφους ή μια ιστορία φιλοσοφίας από αυτόν το τέλειο συγγραφέα και ακαδημαϊκό.
Εν πάσει περιπτώσει όποια εργασία από έναν τέτοιο ακαδημαϊκό θα ήταν μια ανεκτίμητη βοήθεια, επειδή ο καθηγητής R. D. Ranade κατέχει σε υπερθετικό βαθμό το σπάνιο δώρο της απλής και συνάμα επαρκούς εξήγησης. Αλλά έχει κάτι περισσότερο από αυτό, επειδή μπορεί να προσδώσει ένα γοητευτικό ενδιαφέρον σε θέματα όπως είναι η φιλολογία και η φιλοσοφία και που για τον κοινό αναγνώστη φαίνονται ξερά, δύσκολα και απεχθή. Δίνει στην φωτισμένη διαύγεια, σαφήνεια και μαγεία έκφρασης μια εξ ίσου φωτεινότητα και δίκαιη ευκρίνεια παρουσίασης και αυτόν τον τέλειο τρόπο στην Ελληνική και Γαλλική γλώσσα, αλλά σπάνια στην αγγλική. Σε αυτές τις σελίδες παρουσίασε τη σκέψη του αρχαίου αινιγματικού Εφέσιου με μια καθαρότητα και επάρκεια που μας έχει μαγέψει, φωτίσει και ικανοποιήσει. Σε ένα δύο σημεία τείνω να διαφοροποιηθώ με τα συμπεράσματα που υιοθετεί. Αποβάλλει, θετικά, την άποψη του Pfleiderer για τον Ηράκλειτο ως μυστικιστή, που φυσικά είναι διογκωμένη και όπως δηλώθηκε, είναι μια παρανόηση, αλλά φαίνεται πως πίσω από αυτή τη παρανόηση υπάρχει μια δόση αληθείας. Οι ύβρεις του Ηρακλείτου για τα Μυστήρια της εποχής του δεν είναι συμπερασματικές από αυτή την άποψη, επειδή αυτό που ονειδίζει είναι εκείνα τα στοιχεία της ασαφούς μαγείας, ψυχικής έκστασης, αισθησιακής συγκίνησης που επικράτησαν στα Μυστήρια τουλάχιστον στην τελική τους εξέλιξη καθώς η πορεία του εκφυλισμού των αυξήθηκε, και που ένα αιώνα αργότερα ακόμη και τα Ελευσίνια Μυστήρια έγιναν στόχος των επικίνδυνων χλευασμών του Αλκιβιάδη και των συντρόφων του. Το παράπονο του Ηρακλείτου ήταν πως οι μυστικές ιεροτελεστίες για τις οποίες ο λαός έτρεφε μια άγνοια και προληπτική ευλάβεια «Μυστικοποιούν ανίερα, αυτό που για τους ανθρώπους είναι Μυστήριο». Επαναστατεί ενάντια στο σκότος της Διονυσιακής έκστασης στη προσέγγισή τους για τα μυστικά της Φύσης, αλλά υπάρχει ένας φωτεινός Απολλωνισμός καθώς κι ένα ασαφής και, μερικές φορές, επικίνδυνος Διονυσιακός μυστικισμός. Dakshina καθώς και Vama Marga της μυστικιστικής Tantra. Και αν και δεν ήταν μέτοχος ή υποστηρικτής όποιου είδους ιεροτελεστιών ή μεταμφίεσης ο Ηράκλειτος εν τούτοις προσομοιάζεται σαν κάποιο διανοητικό παιδί των Μυστών και του Μυστικισμού, και ίσως σαν ένας επαναστάτης γιος του οίκου της μητέρας του. Έχει κάτι από το στιλ του μυστικιστή, κάτι από τη διαισθητική Απολλώνια ενόραση στα μυστικά περί ύπαρξης. Βεβαίως, καθώς λέει και ο κος Ranade, οι απλοί αφορισμοί δεν είναι μυστικισμός. Ο αφορισμός και το επίγραμμα είναι συχνά αρκετά, είναι συνήθως μια συμπυκνωμένη ή μια εγκυμονούσα προσπάθεια της διανόησης. Αλλά το στιλ του Ηρακλείτου, καθώς το περιγράφει ο κος Ranade, δεν είναι μόνο αφοριστικό και επιγραμματικό αλλά και κρυπτογραφικό, και αυτός ο χαρακτήρας δεν είναι απλά η εκούσια ασάφεια ενός διανοούμενου που επιτηδεύεται μια υπερβολική συμπύκνωση της σκέψης του. Είναι αινιγματικό ως προς το στιλ των μυστικιστών, αινιγματικό ως προς τον τρόπο των σκέψεών τους που αναζήτησαν να εκφράσουν το αίνιγμα της ύπαρξης με την ίδια την γλώσσα του αινίγματος.
Για παράδειγμα, τι είναι το «Πυρ που ζει παντοτινά;» στο οποίο βρίσκει το πρωταίτιο και την άφθαρτη ουσία του σύμπαντος και το ταυτίζει στη σειρά με τον Δία και την αιωνιότητα; Ή τι πρέπει να καταλάβουμε με το «ο κεραυνός που καθοδηγεί όλα τα πράγματα;» Αν εξηγήσουμε αυτό το «πυρ» απλά σαν υλική ενέργεια της θερμοκρασίας και φλόγας ή απλά σαν μια αλληγορία για την ύπαρξη που αιωνίως βρίσκεται στη κατάσταση του γίγνεσθαι, μου φαίνεται πως χάνομε τον χαρακτήρα των εκφράσεων του Ηρακλείτου. Εμπεριέχει αμφότερες τις ιδέες και ο,τιδήποτε που τις συνδέει. Αλλά τότε αυτό μας υπενθυμίζει την Βεδική Φωτιά που εξυμνείται ως ο τέκτονας των κόσμων, ο μυστικός Αθάνατος στους ανθρώπους και στα πράγματα, η περιφέρεια των θεών, την Agni που είναι το «γίγνεσθαι» όλων και εμπεριέχει όλους τους θεούς, μας θυμίζει τον Βεδικό κεραυνό, την ηλεκτρική Φωτιά, τον Ήλιο που έχει το αληθινό Φως, το Μάτι, το υπέροχο όπλο των θείων σκαπανέων της ατραπού, τον Mitra και τον Varuna. Είναι το ίδιο κρυπτογραφικό λεκτικό σχήμα, η ίδια λακωνική και πλούσια μέθοδος σκέψης.
Η μυστικιστική γλώσσα έχει πάντα αυτό το μειονέκτημα, προθύμως γίνεται ασαφής, χωρίς νόημα ή κι ακόμη παραπλανεί αυτούς που δεν κατέχουν το μυστικό και τους μεταγενέστερους το αίνιγμα. Ο κος Ranade, λέει πως είναι αδύνατο να κατανοήσουμε τον Ηράκλειτο με αυτό το: «Οι θεοί είναι θνητοί, οι άνθρωποι αθάνατοι», αλλά, αν δεν αποκόψουμε αυτόν τον φιλόσοφο από τους αρχαίους μυστικιστές, είναι άραγε αδύνατο να το αντιληφθούμε; Ο σοφός των Βεδών επικαλείται επίσης την Αυγή: «Ω, θεά και ανθρώπινη», οι θεοί στις Βέδες αποκαλούνται διαρκώς σαν «άνθρωποι», οι ίδιες λέξεις χρησιμοποιούνται παραδοσιακά για να καταδείξουν ανθρώπους και αθάνατους. Το έμφυτο του αθάνατου στοιχείου στον άνθρωπο, η κάθοδος των θεών στα έργα της θνητότητας, ήταν η θεμελιώδης, σχεδόν, ιδέα των μυστικιστών.
Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον
|
zezmperg
Πλήρες Μέλος
Greece
983 Μηνύματα |
Απεστάλη: 17/01/2004, 15:58:04
Σας χαιρετώ.
Καλή μου Κάθυ συγχαρητήρια για το θέμα: όπου ο Σκοτεινός Ηράκλειτος συγκρίνεται με τους Αβατάρας ή Σοφούς των Βεδών απ'τον Σρι Ορομπίντο.
Είναι όντως μια δύσκολη εργασία και η προσωπικότητα του Εφέσιου φιλοσόφου την κάνει ακόμα δυσκολότερη. Θα μου επιτρέψεις να παραθέσω λίγα στοιχεία γύρω από τον Ηράκλειτο που θα δέσουν με το θέμα σου. <<Πάσι μέτεστι το φρονείν>>.(Η νόηση είναι κοινή σε όλους)<απόσπασμα 113>
Όλοι οι άνθρωποι έχουν την ικανότητα να γνωρίσουν τον εαυτό τους και να σκέφτονται. <απόσπασμα 116> Ο Ηράκλειος ο Εφέσιος (544-470 π.Χ) Είναι ένας από τους μαγαλύτερους φιλοσόφους της αρχαίας Ελλάδας.
Πρέπει να σημειωθεί εδώ, πως τους θεούς δεν τους αρνιόταν και πίστευε στην υπαρξή τους. Μάλιστα τους παραδεχόταν για ομορφότερους των ανθρώπων και προικισμένους με γνωστική ικανότητα ανώτερη απο των ανθρώπων, πράγμα που τους δίνει τη δυνατότητα να καταλαβαίνουν χωρίς καμιά δυσκολία και να εφαρμόζουν με συνέπεια τη διαλεκτική νομοτέλεια της φύσης!
Περιμένουμε με χαρά τη συνέχεια.
Σε χαιρετώ.
Σας χαιρετώ.
|
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Switzerland
3558 Μηνύματα |
Απεστάλη: 17/01/2004, 17:01:49
Χαιρετώ δια την προσπάθεια την ΚΑΘΥ….όπως και την φίλη zezmperg...Μια μικρή παράκληση, (δια να μην αλλοιώνεται η ΟΥΣΙΑ των λόγων του ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΥ!) Αν γίνεται να βάζετε και το ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ η και την ΠΗΓΗ, δίπλα….μιας και ότι σώζεται είναι λίγες, μα ουσιώδεις φράσεις… quote:
Οι θεοί είναι θνητοί, οι άνθρωποι αθάνατοι
Λέει, Αθάνατοι θνητοί, θνητοί αθάνατοι.
Ξυνον εστιν πασιν το φρονεειν (ΣΤΟΒΑΙΟΣ ΑΝΘ 1.179)
Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ του σκέπτεσθαι είναι κοινή σε όλους
Ανθρωποιση πασι μετεστι γιγνωσκειν εαυτους και σωφρονειν. (Στοβαιος ΑΝΘ ν 6.) Όλοι οι άνθρωποι έχουν την ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ να γνωρίσουν τον εαυτό τους και να σκέφτονται σωστά. ΙΚΑΝΟΤΗΣ
Η Δύναμης, η επιτηδειότητα να πράττει κανείς κάτι! ΔΥΝΑΤΟΤΗΣ
Το να είναι κάτι δυνατό, η πιθανόν! Ελπίζω οι καλές ΦΙΛΕΣ να συγχωρέσουν αυτήν μου την επέμβαση, ειλικρινά δεν γίνεται για κανένα άλλο λόγο….πλην της δυσκολιας των κειμενων, μα και μιας προσπαθειας...(βλέψης του σκοτεινού)….Ακομα και Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΠΛΩΤΙΝΟΣ, αφηνει ελευθερα στην κατανοηση του καθενος μας, ορισμενα που μας μεταφερει... Για τον καθενα που ασχολειται σοβαρα με αυτα, και οι μικροτερες λεπτομέρειες…. ισως κρύβουν μεγάλες αλήθειες... Σημειωστε, πως ηταν τετοια η τρελα που εφτασα μεχρι στο βατικανο... για να διαπιστωσω δυο τρια απο τα λεγομενα του!!! Με εκτίμηση!
|
Κάθυ
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Australia
767 Μηνύματα |
Απεστάλη: 17/01/2004, 23:18:41
quote:
Χαιρετώ δια την προσπάθεια την ΚΑΘΥ….όπως και την φίλη zezmperg...Μια μικρή παράκληση, (δια να μην αλλοιώνεται η ΟΥΣΙΑ των λόγων του ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΥ!) Αν γίνεται να βάζετε και το ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ η και την ΠΗΓΗ, δίπλα….μιας και ότι σώζεται είναι λίγες, μα ουσιώδεις φράσεις…
Α, θέλετε και το αρχαίο κείμενο;
Ορίστε...
Mr. Ranade tells us that it is impossible to make out what Heraclitus meant when he said, "The gods are mortals, men immortals." But is it quite impossible if we do not cut off this thinker from the earlier thought of the mystics? The Vedic Rishi also invokes the Dawn, "O goddess and human";
Έλα, καλά αστειεύομαι.
Νομίζω πως το έκανα σαφές ότι: πρώτον είναι μετάφραση,
δεύτερον είναι εργασία του Σρι Ορομπίντο κι όχι δική μου μελέτη,
και είναι γραμμένη στην αγγλική.
Κι εγώ δεν έχω τίποτε του Ηρακλείτου στα Ελληνικά,
οπότε θα αρκεστούμε σε αυτά που έχομε εμείς
ενώ εσείς θα βάλετε ένα αρχαίο χεράκι... Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον
|
thoth
Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr
Greece
3130 Μηνύματα |
Απεστάλη: 17/01/2004, 23:48:38
Να θυμίσω ότι αυτή η μελέτη του Aurobindo επανακυκλοφορεί στα Ελληνικά από τις Εκδόσεις Πύρινος Κόσμος εδώ και λίγες εβδομάδες. Την προτείνω ανεπιφύλακτα. "ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
 |
grecoRaelian
Μέλος 1ης Βαθμίδας
Greece
94 Μηνύματα |
Απεστάλη: 18/01/2004, 00:04:49
"Ο Ηράκλειος ο Εφέσιος (544-470 π.Χ) Είναι ένας από τους μαγαλύτερους φιλοσόφους της αρχαίας Ελλάδας.
Πρέπει να σημειωθεί εδώ, πως τους θεούς δεν τους αρνιόταν και πίστευε στην υπαρξή τους. Μάλιστα τους παραδεχόταν για ομορφότερους των ανθρώπων και προικισμένους με γνωστική ικανότητα ανώτερη απο των ανθρώπων, πράγμα που τους δίνει τη δυνατότητα να καταλαβαίνουν χωρίς καμιά δυσκολία και να εφαρμόζουν με συνέπεια τη διαλεκτική νομοτέλεια της φύσης!" Ευχαριστώ πολύ για αυτή την πληροφορία. Με αγάπη
grecoRaelian
|
ΠΛΩΤΙΝΟΣ
Πρώην Συνεργάτης
Greece
1491 Μηνύματα |
Απεστάλη: 18/01/2004, 00:07:19
Φίλε μου Θωθ εκδόσεις Ιαμβλίχος ή Πύρινος κόσμος; Aγαπητή Κάθυ καταπιάστηκες με έναν πολύ αγαπημένο μου φιλόσοφο, τον Ηράκλειτο. Και μιάς και είσαι στα ξένα, σου προτείνω τέσσερις πολύ καλές Ελληνικές Ιστοσελίδες που αφορούν τον Ηράκλειτο.
http://www.ekivolos.gr/irakleitos.htm
http://www.kat.gr/kat/P/Heracleitus/Herakleitos.htm http://anatolikos.com/arxea/iraklitos225.htm http://www.forthnet.gr/presocratics/heracl.htm
 «Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας» |
thoth
Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr
Greece
3130 Μηνύματα |
Απεστάλη: 18/01/2004, 00:29:17
Γεια σου ΠΛΩΤΙΝΕ. Είχα κάνει λάθος. Νόμιζα ότι είναι Ιάμβλιχος αλλά τελικά ήταν Πύρινος Κόσμος. Τώρα πώς μπέρδεψα τον Πυρσό με το Καββαλιστικό Δένδρο;;; Άσε... γεράματα.  "ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
|
Κάθυ
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Australia
767 Μηνύματα |
Απεστάλη: 18/01/2004, 06:23:12
quote:
Να θυμίσω ότι αυτή η μελέτη του Aurobindo επανακυκλοφορεί στα Ελληνικά από τις Εκδόσεις Πύρινος Κόσμος εδώ και λίγες εβδομάδες. Την προτείνω ανεπιφύλακτα.
...και γω.
Έτσι δεν θα χρειαστεί να κοπι-άστο-(αστώ) να την μεταφράσω
Ευχαριστώ Θωθ για την πληροφορία.
Ας συνεχίσομε με άλλες παρατηρήσεις τότε. Πλωτίνε, είναι άψογα κατατοπιστικές οι ιστοσελίδες που
μας παραπέμπεις. Θα τις μελετήσω με την ησυχία μου.
Ευχαριστώ Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον Edited by - Κάθυ on 18/01/2004 11:50:37 |
Κάθυ
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Australia
767 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/01/2004, 11:06:29
Ναί τις μελέτησα τις σελίδες εκείνες, και πως να το πω απογοητεύθηκα λιγάκι.Πάλι είναι μετάφραση εργασιών "ξένων" φιλοσόφων. Του Ελληνογάλλου Axelos θα είχε ενδιαφέρον να διαβάζαμε. Θα ψάξω να το βρω στο διαδύκτιο και πάλι θα επανέλθω. Θα ήθελα εν τω μεταξύ μερικά από τα δικά σας σχόλια. Ελάτε παιδιά, Ελληνόπουλα είστε, που ζείτε μέσα στην Ελλάδα.
Πιστεύω πως οι δικές σας παρατηρήσεις θα έχουν μεγαλύτερη αξία. Θα παραθέσω άλλη μια παράγραφο από τη μελέτη του Ορομπίντο.
Ιδού: Το να αγνοήσουμε τη επίδραση της μεταφυσικής σκέψης και
τις μεθόδους της αυτο-έκφρασης στη διανοητική σκέψη των Ελλήνων,
από τον Πυθαγόρα μέχρι τον Πλάτωνα, είναι σα να θέλομε να
πλαστογραφήσουμε την ιστορική πορεία του ανθρώπινου νου. Αρχικά ήταν ενδεδυμένη με το συμβολικό, διαισθητικό εσωτερικό στιλ
και την πειθαρχία των Μυστών
(προφητών των Βεδών, Ορφικών μυστών-δασκάλων, Αιγυπτιωτών ιερέων.) Από αυτό το πέπλο, στη πορεία του μονοπατιού, αναδύθηκε μια μεταφυσική φιλοσοφία
που εξακολούθησε να σχετίζεται με τους Μύστες, με την πηγή των θεμελιωδών της ιδεών,
το πρώτο της αφοριστικό και κρυπτογραφικό ύφος,
να συλλάβει ευθέως την αλήθεια μάλλον με το διανοητικό όραμα
παρά να φτάσει στην αλήθεια με έναν προσεκτικό συλλογισμό,
αλλά εν τούτοις μια φιλοσοφία διανοητική και στη μέθοδο και στο στόχο.
Αυτή είναι η πρώτη περίοδος των Darshanas στην Ινδία και στην Ελλάδα των πρώτων διανοούμενων. Μετά ήρθε η πλήρης παλίρροια του φιλοσοφικού ορθολογισμού,
ο Βούδα ή οι Βουδιστές και οι λογικοί φιλόσοφοι στην Ινδία,
στην Ελλάδα οι Σοφιστές και ο Σωκράτης με όλους τους λαμπρούς τους απογόνους,
με αυτούς η διανοητική μέθοδος, τω όντι, δεν άρχισε καν... έφτασε κατ’ ευθείαν στο ζενίθ. Ο Ηράκλειτος ανήκει στη μεταβατική περίοδο, είναι δε ο χαρακτηριστικός της αντιπρόσωπος. Όθεν το κρυπτογραφικό στιλ, όθεν η λακωνική εμβριθής σκέψη και η δυσκολία που αισθανόμαστε όταν προσπαθούμε
να διευκρινίσουμε, και ολοσχερώς να λογικοποιήσουμε τις έννοιες. Η άγνοια για τους Μύστες, τους αρχαίους πατέρες μας, είναι το μεγάλο ελάττωμα της σύγχρονης σκεπτο-εξέλιξής μας. Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον
|
thoth
Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr
Greece
3130 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/01/2004, 12:55:08
quote:
Ο Ηράκλειτος ανήκει στη μεταβατική περίοδο, είναι δε ο χαρακτηριστικός της αντιπρόσωπος.Όθεν το κρυπτογραφικό στιλ, όθεν η λακωνική εμβριθής σκέψη και η δυσκολία που αισθανόμαστε όταν προσπαθούμε
να διευκρινίσουμε, και ολοσχερώς να λογικοποιήσουμε τις έννοιες. Η άγνοια για τους Μύστες, τους αρχαίους πατέρες μας, είναι το μεγάλο ελάττωμα της σύγχρονης σκεπτο-εξέλιξής μας
Νομίζω ότι ο Aurobindo έχει δίκιο. Αν και όλοι οι Προσωκρατικοί είναι το Προγεφύρωμα, από την εποχή του Μύθου στην εποχή του Λόγου, εντούτοις ο Ηράκλειτος είναι αυτός που είναι "ζυγισμένος" τόσο αρμονικά μεταξύ των δύο εποχών. Ο Τολτέκα Δον Χουάν αναφέρει (όπως υποστηρίζει ο Κ. Καστανέντα) αυτές τις δύο εποχές ως "Σιωπηλή Γνώση" (=Μύθος) και "Λογική" (=Λόγος). Όπως λέει, η ανθρωπότητα μεταφέρεται με την κίνηση του εκκρεμούς από το ένα άκρο στο άλλο σε περιόδους χιλιάδων ετών. Αν κάποιος προσπαθήσει να προσεγγίσει τον Ηράκλειτο ορθολογιστικά θα καταλάβει ότι όσο προσπαθεί να το κατανοήσει με αυτόν τον τρόπο θα είναι σα να προσπαθεί να σφίξει στην χούφτα του την άμμο. Θα του διαφεύγουν οι έννοιες όπως η άμμος μέσα από τα δάχτυλα. "ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
|
ΠΛΩΤΙΝΟΣ
Πρώην Συνεργάτης
Greece
1491 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/01/2004, 06:34:04
Ο Ηράκλειτος είναι ο ίσως πρώτος αναρχικός στην σκέψη, αλλά και στην πράξη. Είναι ο ενδιάμεσος κρίκος ανάμεσα στους προσωκρατικούς που χρησιμοποίησαν την παρατήρηση και την λογική για την ερμηνεία του κόσμου, και του Σωκράτη. Έως τον Σωκράτη η φιλοσοφία των Ελλήνων ατένιζε προς τα έξω, μετά τον Σωκράτη η φιλοσοφία ενδοσκόπισε προς τα έσω.
«Εδιζησάμην εμεωυτον», έψαξα βαθιά στον εαυτό μου δήλωσε ο Ηράκλειτος, την στιγμή που πριν από αυτόν ο Θαλής παρατηρώντας τον Ουρανό έπεσε σε ένα πηγάδι…Ένα τέτοιο πνευματικό ταξίδι είναι μοναχικό για αυτό και θεωρήθηκε «σκοτεινός». Ο Σωκράτης όπως γνωρίζουμε είχε μελετήσει τον Ηράκλειτο , και ίσως δεν είναι τυχαίο ότι και οι δύο είχαν «ανατρεπτικές» ιδέες για τους θεούς..
Ο Ηράκλειτος μάλιστα κατηγόρησε καυστικά τον Όμηρο για την περιγραφή των Θεών με ανθρώπινα ελαττώματα και συμπεριφορές . Έίναι γεγονός πάντως ότι η Ελληνική φιλοσοφία έχει πολλές ομοιότητες με την Ινδική
Για παράδειγμα στην Chandogya Upanishad ένας διάλογος αναφέρει «Στην αρχή υπήρξε η ΥΠΑΡΞΗ, μία και μοναδική, χωρίς δεύτερη. Μερικοί λένε ότι στην αρχή υπήρξε μόνο ΜΗ ΥΠΑΡΞΗ, και ότι από αυτήν γεννήθηκε ο κόσμος. Αλλά η ερώτηση είναι, πώς θα μπορούσε να γεννηθεί ύπαρξη από τη μη ύπαρξη; Κατά την άποψή μου στην αρχή υπήρξε μόνο ύπαρξη – μια μόνο. Αυτός, ο ΕΝΑΣ σκέφτηκε: Ας γίνω πολλά, ας αυξηθώ. Έτσι, μέσα από ΑΥΤΟΝ προέβαλε το σύμπαν, και έχοντας προβάλλει από μέσα του το σύμπαν, εισήγαγε μέσα στα πάντα τον εαυτό του. Όλα όσα είναι, έχουν μόνο τον εαυτό του μέσα τους. Από όλα τα πράγματα αυτός είναι η λεπτοφυέστατη ουσία. Είναι η αλήθεια. Είναι ο ΕΑΥΤΟΣ. Και αυτός, Svetaketu (πρόσωπο του διαλόγου), ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ». «Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας» |
thoth
Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr
Greece
3130 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/01/2004, 11:05:35
Ωραίο απόσπασμα "Πλωτίνε".Υπάρχει κι ένα άλλο απόσπασμα από τις Ουπανισάντς (KATHOPANISAD) που θυμίζει την σκέψη του Ηράκλειτου: 2.2.9 Ακριβώς όπως η μία και μοναδική φωτιά που όταν μπει στον κόσμο, λαμβάνει μορφές ανάλογες με τα σχήματα των διάφορων αντικειμένων (που αυτή καίει), παρόμοια ο ένας και μοναδικός Ατμάν που ενυπάρχει σε όλα τα όντα φανερώνεται με (διαφορετικές) μορφές ανάλογα με τα διαφορετικά αντικείμενα στα οποία (μπαίνει). Αυτός υπάρχει και πέρα από αυτά."ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
|
Κάθυ
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Australia
767 Μηνύματα |
Απεστάλη: 25/01/2004, 00:38:46
Πλωτίνε και Θωθ, με τα παραπάνω σχόλιά σας ενισχύεται η άποψη πως ο Ηράκλειτος ήταν πράγματι μύστης κι όχι ένας ορθολογικός φιλόσοφος
όπως τον θέλουν μερικοί νεοφώτιστοι.
Ένας μύστης που συμβαδίζει με την αέναη αρχαία γνώση απ’ όπου κι αν προέρχεται αυτή,
είτε από την Ανατολή είτε από την Δύση, διότι η Αλήθεια είναι μία.
Να δούμε τώρα και για την «στεγνή» και «υγρή» ψυχή.
Ο Ηράκλειτος επαινεί την «ξηρή ψυχή» ως την σοφότερη και καλύτερη, αλλά λέει πως είναι ευχαρίστηση και ικανοποίηση για τις ψυχές να θέλουν να γίνουν υγρές.
Γι’ αυτήν την ροπή της ψυχής, για την φυσική της ευδαιμονία, θα πρέπει να
αποθαρρυνθεί το είδος της οινώδους χαλαρότητας, (ας μην ξεχνάμε και τα διάφορα
ψυχεδελικά) επειδή ο Διόνυσος, ο θεός του οίνου και του Άδη, ο Κύριος του Θανάτου,
ο Κύριος του σκοτεινού υπόκοσμου, είναι μία και ίδια θεότητα.
Ο Ηράκλειτος δεν μπορεί να εννοεί με τον όρο «στεγνή ψυχή» την λογική ενός
νηφάλιου ανθρώπου ( είναι αυτό το σημείο που ορισμένοι ερευνητές πιστεύουν πως ο Ηράκλειτος ήταν ένας ορθολογιστής φιλόσοφος επειδή πιστεύουν ότι εννοεί τον καθαρό νου και όχι την καθαρή ψυχή)
και με την «υγρή ψυχή» να εννοεί το άλογο ή την ζαλισμένη
λογική ενός μέθυσου, ούτε όταν λέει πως ο Άδης και ο Διόνυσος είναι το ίδιο,
αποθαρρύνει, απλά, την πόση του οίνου επειδή είναι θανάσιμη για την υγεία! Προφανώς χρησιμοποιεί εδώ, όπως πάντα, μια μεταφορική και
συμβολική γλώσσα διότι έχει να μεταδώσει μια βαθύτερη σκέψη
για την οποία βρίσκει πως η κοινή γλώσσα είναι πολύ πτωχή και επιπόλαιη. Όταν ο Ηράκλειτος μιλάει για τη ξηρή ψυχή ή την υγρή ψυχή, εννοεί την ψυχή
και όχι το νου. Η ψυχή αντιστοιχεί με το citta της ινδικής φιλοσοφίας και ο νους
με το ‘buddhi’. Η ξηρή ψυχή του Έλληνα φιλόσοφου αντιστοιχεί στη εξαγνισμένη
συνείδηση-καρδιά, ‘suddha citta’ των Ινδών ψυχολόγων, που, για την δική τους
εμπειρία, ήταν η πρώτη βάση για τον εξαγνισμένο νου 'suddha buddhi’. Η υγρή ψυχή είναι εκείνο το οποίο επιτρέπει στον εαυτό του να διαταραχθεί
από τον ακάθαρτο οίνο της αισθησιακής έκστασης, συναισθηματικής
συγκίνησης, μια ασαφής ώθηση και έμπνευση των οποίων η πηγή
προέρχεται από έναν σκοτεινό υπόκοσμο. Ο Διόνυσος είναι ο θεός αυτής της οινο-γενεσιουργής έκστασης,
ο θεός των Βακχικών Μυστηρίων- ο θεός «αυτών που περπατούν τη νύχτα,
μάγων, αποκρυφιστών»:
επομένως ο Ηράκλειτος λέει πως ο Διόνυσος και ο Άδης είναι ένα. Με την αντίθετη έννοια ο, εκστατικά, αφοσιωμένος του μονοπατιού της λατρείας,
(Bhaktα) στην Ινδία, μέμφεται τον αποκλειστικό ερευνητή για το τρόπο της
σκεπτο-οξυδέρκειας και τη «ξηρή γνώση» του, χρησιμοποιώντας
ακριβώς το επίθετο του Ηρακλείτου, αλλά με μια εξευτελιστική
και όχι με την επαινετική σημασία.
Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον
|
ΠΛΩΤΙΝΟΣ
Πρώην Συνεργάτης
Greece
1491 Μηνύματα |
Απεστάλη: 25/01/2004, 03:47:19
Φίλη μου Κάθυ, και μόνο το γεγονός ότι ο Ηράκλειτος αφιέρωσε τα συγγράμματα του στον Ναό της Αρτέμιδος αποδεικνύει -από μόνο του- ότι ήταν μύστης. Εδώ που τα λέμε δεν υπήρξαν Φιλόσοφοι οι οποίοι δεν ήταν μύστες. Και βέβαια μάλλον τυχαίο δεν είναι ότι ο Ηράκλειτος έζησε στην Ανατολική πλευρά του Αιγαίου.
Φίλη Κάθυ σου προτείνω μία Ακαδημαική εργασία, για την σχέση της Ελληνικής Φιλοσοφίας με την Ινδική.
http://www.orientalia.org/printout466.html
«Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας» |
zezmperg
Πλήρες Μέλος
Greece
983 Μηνύματα |
Απεστάλη: 25/01/2004, 07:54:41
Σας χαιρετώ.
quote:
Πλωτίνε και Θωθ, με τα παραπάνω σχόλιά σας ενισχύεται η άποψη πως ο Ηράκλειτος ήταν πράγματι μύστης κι όχι ένας ορθολογικός φιλόσοφος
όπως τον θέλουν μερικοί νεοφώτιστοι.
Καλή μου Κάθυ σε χαιρετώ.
Ο Ηράκλειτος αν και δεν αναγνώριζε τους Θεούς (σαν δημιουργούς του κόσμου), παρά ότι, ο κόσμος υπήρξε και θα υπάρχει αιώνια. Εν τούτοις στο απόσπασμα 72, μας λέει: πως όλα τα αντικείμενα, τα φαινόμενα, τα πράγματα και τα όντα, όπου είναι διάφορες καταστάσεις της ύλης, της φωτιάς. Τα θεωρούσε ότι διέπονται από έναν υπέρτατο εσωτερικό και καθολικό νόμο, "λόγο", <<ΠΟΥ ΔΙΟΙΚΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ>>. Ο νόμος δε ετούτος, μας λέει πάλι: πως είναι <<Η ΕΡΙΣ>>, η σύγκρουση των αντιθέτων, ο πόλεμος. <<ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΛΗ ΚΑΙ ΜΕ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΤΡΟΠΟ>> απόσπασμα 80. Όμως στο απόσπασμα 53, μας προετοιμάζει και προδιαθέτει την σκέψη για <<ΤΗΝ ΕΡΙΣ>>, τον πόλεμο, και μας λέει: <<Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ, ΚΙ ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΕΔΕΙΞΕ ΘΕΟΥΣ, ΑΛΛΟΥΣ ΑΝΕΔΕΙΞΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ, ΑΛΛΟΥΣ ΔΟΥΛΟΥΣ, ΑΛΛΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ>>. Ετούτος ο υπέρτατος νόμος <<Η ΕΡΙΣ>>, όπου και η επιστήμη σήμερα έρχεται να επιβεβαιώσει σαν (ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΘΕΝΤΑ ΟΛΑ ΑΠ'ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ), και σαν την βαθύτερη νομοτέλεια του σύμπαντος κόσμου, την ενότητα και την συνοχή του μέσα στην μεγάλη του ποικιλομορφία. Μας αποκαλύπτει το "σκοτεινό" μέρος του Ηράκλειτου, σαν άπειρα ΦΩΤΟΔΟΤΗ στην επιστήμη της ψυχής πλέον!
Αυτό τον κάνει μοναδικό σαν φιλόσοφο, διότι ετούτος μόνο αγγίζει τα όρια του ανύπαρκου μηδέν, (ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΑΕΝΑΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ), διότι <<ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΠΟΤΑΜΙΑ ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ>> απόσπασμα 49α, και ετούτος μόνο θεωρείτε σαν ο πατέρας της διαλεκτικής, με την μεγάλη επιστημονική αλήθεια του. Για την κίνηση και την εξέλιξη της φύσης, της ζωής, απ'το σημείο της ΕΡΙΣ! <<ΣΤΑ ΙΔΙΑ ΠΟΤΑΜΙΑ ΚΥΛΑΝΕ ΔΙΑΡΚΩΣ ΑΛΛΑ ΝΕΡΑ>>, απόσπασμα 12.
Δηλαδή, εκείνη η ίδια πάντα αέναη ενέργεια, (πίσω από το ΜΗΔΕΝ), που όμως εμείς θέτουμε εκεί στο ΜΗΔΕΝ την "αρχή" της εκκίνησης, και που άλλοι την λένε "Θεία ουσία", άλλοι δε "Δημιουργία", άλλοι θεό κτλ. Ο Ηράκλειτος την ονομάζει ΕΡΙΣ και σαν την εκδήλωση της το ΜΗΔΕΝ, ή "αρχή" τοποθετεί (τα ποτάμια), που αναπαράγουν δίχως όμως να δημιουργούν την αρμονία (νερά) και εμείς, (μέροι της αρμονίας, του συνόλου) άλλοτε είμαστε σε ενεργούσα κατάσταση (μπαίνουμε) και άλλοτε όχι, (και δεν μπαίνουμε).
Έτσι απλά και κατανοητά, ο νόμος της δέσμευσης-αποδέσμευσης ή της άγνοιας-γνώσης ή του κάρμα, που ο Ηράκλειτος, αν και Ιωνας άφησε στην ανθρωπότητα την δική του μοναδική σφραγίδα για την εσωτερική αναζήτηση. Καθώς μας έγραψε και ο καλό μας Πλωτίνος την σπουδαία φράση του Ηράκλειτου: <<ΕΨΑΞΑ ΒΑΘΙΑ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ>>!
Σε χαιρετώ Κάθυ.
Σας χαιρετώ φιλικά.
|
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Switzerland
3558 Μηνύματα |
Απεστάλη: 25/01/2004, 11:57:46
Φίλοι μου χαίρομαι που διαβαζεται τα γραπτά του Ηράκλειου! Όταν ήμουν στο πανεπιστήμιο, αφού τα συγκέντρωσα και τα έκανα μετάφραση, τα τύπωσα και τα χάριζα σε φίλους που είχαν ενδιαφέρον για τη φιλοσοφία.. Τα περισσότερα είναι δυσκολονόητα, μα αν τα κοιτάξετε με τη δέουσα προσοχή….και τα σκεφθείτε…..θα σας αποκαλυφτούν…
Ο τρόπος που έγραψε έτσι ο Ηράκλειτος δεν ήταν όπως λένε ορισμένοι, λόγω ιονικής γλώσσας, ….μα είναι η πραγματική μύηση στη διαλεκτική, στην έρευνα…. και στο να ΒΛΕΠΕΙΣ! Μια μικρή (βλέψη)… λοιπόν, σαν συμπληρωμα στη ερευνα της φιλης μας Καθυ... Ξηρή ψυχή… Ας πάρουμε την μεγαλύτερη μας ευχαρίστηση…Η στιγμή της ολοκλήρωσης. Τι γίνεται στην ψυχή…Δεν γίνεται πράγματι υγρή? Αυτής της ηδονής *(ευχαρίστηση) ποιες είναι οι συνέπειες? Δεν είναι σαν η ΨΥΧΗ να ενσωματώνεται…έτοιμη για να δώσει ΝΕΑ ΖΩΗ?….Κάτι πεθαίνει λοιπόν στην ψυχή….για να δώσει … πάλι Ζωή… Η Ξηρή ψυχή, γενικότερα έχει να κάνει με την κατανόηση της ευχαρίστησης….και είναι η ίδια ακριβώς σημασία με την αγαπημένη στο ΣΩΚΡΑΤΗ ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ….(μα και άλλων σοφών.) Η Ξηρή ΨΥΧΗ είναι η σοφότερη και η καλύτερη (ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ)
Δεν υπάρχει ΣΟΦΙΑ ΔΙΧΩΣ ΕΓΚΡΑΤΕΙΑ! (ΣΩΚΡΑΤΗΣ) Μα είναι ακομα πολλά που άμα τα συνδέσεις, γίνονται ΕΠΙΣΤΗΜΗ, και που ο καθένας πρέπει να μάθει απο μόνος του, ώστε να φύγουν τα πέπλα της αγνοίας … Για αυτό έγραψε έτσι….και προειδοποιεί να μην διαβασθούν γρήγορα. Στενό το μονοπάτι και δύσβατο, επικρατεί μαύρο σκοτάδι… μα εάν έχεις ΕΝΑ για οδηγό και άρχισες στα μυστήρια, είναι πιο καθαρό από το ΦΩΣ του ΗΛΙΟΥ!
|
zezmperg
Πλήρες Μέλος
Greece
983 Μηνύματα |
Απεστάλη: 26/01/2004, 05:46:05
Σας χαιρετώ.
quote:
Όταν ήμουν στο πανεπιστήμιο, αφού τα συγκέντρωσα και τα έκανα μετάφραση, τα τύπωσα και τα χάριζα σε φίλους που είχαν ενδιαφέρον για τη φιλοσοφία.. Τα περισσότερα είναι δυσκολονόητα, μα αν τα κοιτάξετε με τη δέουσα προσοχή….και τα σκεφθείτε…..θα σας αποκαλυφτούν…
Ο τρόπος που έγραψε έτσι ο Ηράκλειτος δεν ήταν όπως λένε ορισμένοι, λόγω ιονικής γλώσσας, ….μα είναι η πραγματική μύηση στη διαλεκτική, στην έρευνα…. και στο να ΒΛΕΠΕΙΣ!
Σε χαιρετώ Πλάτωνα.
Δεν ξέρω εάν είναι, (η Κριαρίσια μας ιδιοσυγκρασία), μα πολλά απογεύματα έχουμε, 7-8 φίλες/οι κάτσει, μελετήσει και συζητήσει με τις ώρες Ηράκλειτο, από δική μου πάντα προτοπή! quote:
Μα είναι ακομα πολλά που άμα τα συνδέσεις, γίνονται ΕΠΙΣΤΗΜΗ, και που ο καθένας πρέπει να μάθει απο μόνος του, ώστε να φύγουν τα πέπλα της αγνοίας …
Και σχεδόν πάντα κάπου εδώ καταλήγαμε...
Δεν ξέρω πάλι, μα ετούτος ο Φιλόσοφος, παρουσιάζει την εξής ιδιομορφία στην έκβαση της σκέψη: Ενώ ξεκινάς από το ορθολογικό μέρος της φιλοσοφίας περνάς αναγκαστικά στην "αφαιρετική" σκέψη του μυστικισμού, διότι στερείτε στον ορθολογισμό οποιαδήποτε άλλη προέκταση πλήν εκείνη της φυσικής αέναης κίνησης (πλασματικού μηδενισμού της έσω-αναζήτησης). Και λογικά ο ίδιος, μέσα απ' τα αποσπάσματα του, όπου έφθασαν έως εμάς, μας οδηγεί σε μία εσώτερικη και μυστικιστική κλίμακα για να ανέλθουμε....
Σε χαιρετώ Πλάτωνα.
Σας χαιρετώ.
|
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Switzerland
3558 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/01/2004, 14:12:00
Γεια σας, Καλή μου zezmperg, Αν μπορούσα να πω κάτι…(σε μια φίλη /ο), όσο αφορά τον Ηράκλειτο …EINAI: Άσε κατά μέρους τις διάφορες εξηγήσεις που δόθηκαν….(Οχι γιατι ειναι η δεν ειναι λαθος) Επέτρεψε στο κάθε ένα από τα αποφθέγματα, (που σώθηκαν…) να βρει το χώρο του (μεσα/εξω)…….χωρίς να επέμβεις εσύ, σαν χρόνος*… μου άρεσε ότι έγραψες σήμερα στο Διογένη… Πριν καιρό επεχείρησα…(πιο κατανοητή φιλοσοφία)… μα, xρειάζεται χρόνος… και (αφοσίωση /σοβαρότητα)… που δεν... Ίσως μια μέρα όταν οι υποχρεώσεις είναι λιγότερες….να το επιχειρήσω… Εδώ το λινκ….πιστεύω πως κάτι λίγα προς σκέψη….θα βρεις... http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?TOPIC_ID=1037
|
Κάθυ
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Australia
767 Μηνύματα |
Απεστάλη: 28/01/2004, 10:15:47
Ο Ηράκλειτος, επίσης, φαίνεται να αναγνωρίζει την αδιέξοδη
ένωση του αιώνιου και του παροδικού, εκείνου που πάντα είναι και
όμως φαίνεται να υπάρχει μόνο σε αυτή τη πάλη και αλλαγή που είναι
ένας διαρκής θάνατος. Οι θεοί φανερώνουν εαυτούς σαν πράγματα που
διαρκώς αλλάζουν και φθείρονται. Ο άνθρωπος είναι αρχικά μια αιώνια
ύπαρξη. Ο Ηράκλειτος δεν διαπραγματεύεται απλώς με στείρες
αντιθέσεις. Η μέθοδός του είναι μια δήλωση αντιγνωμιών και μια
σκιαγράφηση συμβιβασμού τους με τους όρους της αντίθεσης.Έτσι λέει λοιπόν, πως το όνομα «βίος» είναι "ζωή" αλλά η πορεία του
είναι ο θάνατος, φανερά και δεν έχει την πρόθεση να παίξει με τις λέξεις. Μιλάει για αυτό το στοιχείο του πολέμου, τον πατέρα και βασιλιά
όλων, που κάνει την κοσμική ύπαρξη μια προφανή πορεία ζωής, αλλά
είναι μια πραγματική πορεία του θανάτου. Τα Ουπανισάντς κατέχουν την
ίδια αλήθεια όταν δηλώνουν τη ζωή να είναι το βασίλειο του Βασιλιά
του Θανάτου, που τη περιγράφουν σαν το αντίθετο της αθανασίας, και
επί πλέον λένε πως όλη η ζωή και ύπαρξη δημιουργήθηκε εδώ,
από τον Θάνατο, για να είναι τροφή του. (Ανατριχιαστικό, δεν βρίσκετε;) Εάν δεν έχομε υπ’ όψιν μας αυτή την κυοφορούσα και
με συμβολικό χαρακτήρα γλώσσα του Ηρακλείτου
πιθανόν να αποστειρώσουμε την σκέψη του φιλοσόφου,
δίνοντάς της μια έννοια κυριολεκτική
Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον
|
Κάθυ
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Australia
767 Μηνύματα |
Απεστάλη: 28/01/2004, 20:34:02
Ποιό είναι το κρίσιμο σημείο στη σκέψη του Ηρακλείτου;
Πού έχει βρει τη ρίζα/πηγή ή ποιες είναι
οι πλατιές γραμμές της φιλοσοφίας του;Διότι, αν και η σκέψη του δεν έχει αναπτυχθεί με τις αυστηρότερες
συστηματικές μεθόδους των μεταγενέστερων διανοούμενων και η σκέψη
του δεν έφτασε σε μας με άφθονες ροές της αδιόρατης λογικής και του
πλούσιου συμβολισμού π.χ. του Πλάτωνα, αλλά με αφοριστικές προτάσεις
που στοχεύουν σαν τόξα στην αλήθεια, εν τούτοις, στην πραγματικότητα,
δεν είναι διάσπαρτες φιλοσοφικές αντικατοπτρίσεις. Υπάρχει μια
αλληλο-συσχέτιση μια αλληλοεξάρτηση. Όλοι αρχίζουν λογικά από την
θεμελιώδη άποψη του Ηρακλείτου, την άποψη της ύπαρξης της ίδιας,
και ανατρέχουν σε αυτή την ύπαρξη για διαρκή εξήγηση/επικύρωση.
Όπως και στην Ινδική έτσι και στην Ελληνική σκέψη η πρώτη ερώτηση
ήταν το πρόβλημα του Ενός και των Πολλών.
Βλέπομε παντού μια πολλαπλότητα πραγμάτων και υπάρξεων.
Είναι πραγματικά; πρωτοφανή; ή χρήσιμα; Έχει ο άνθρωπος σαν άτομο,
για παράδειγμα, (μια ερώτηση που αφορά σχεδόν όλους μας) μια ουσιώδη
και αθάνατη δική του ύπαρξη, ή είναι απλά ένα πρωτοφανές μεταβατικό
αποτέλεσμα στην εξέλιξη, ή είναι το παιγνίδι κάποιας αρχέτυπης-αρχής
Ύλης, Νου, Πνεύματος που αυτή η αρχέτυπη αρχή είναι η μοναδική
πραγματικότητα της ύπαρξης;
Υπάρχει, τελικά, αυτή η ενότητα και αν ναι, είναι μια ενότητα
σύνοψης ή μια ενότητα μιας πρωτογενούς αρχής, ένα αποτέλεσμα ή ένα
αρχέτυπο, ένα ενιαίο συνόλου ή ένα ενιαίο της φύσης ή ένα ενιαίο
πνεύματος; -Αυτές είναι οι διάφορες απόψεις του πλουραρισμού,
του Sankaya, της Vedanta.
Ή, αν αμφότερα το Ένα και τα Πολλά, είναι πραγματικά/αληθινά, ποιες
είναι οι σχέσεις μεταξύ αυτών των δύο αέναων στοιχείων της ύπαρξης,
ή μήπως συμφιλιώνονται σε ένα Απόλυτο υπεράνω αυτών; Όλες αυτές οι
ερωτήσεις δεν είναι ξηρές ερωτήσεις της λογικής, ούτε είναι διαμάχη
νεφελωδών μεταφυσικών γενικοτήτων όπως μας θέλουν να πιστεύομε
οι πρακτικοί και αισθησιακοί άνθρωποι.. Ο Ηράκλειτος, διαφέροντας σε αυτό, καθώς μας το υπενθυμίζει
ο κος Ranade, από τον Αναξίμανδρο που σαν και τους Mayavadins,
αρνιόνταν την αληθινή πραγματικότητα στα Πολλά και από τον Εμπεδοκλή
επίσης που νόμιζε το Όλον να είναι αλληλοδιαδόχως ένα και πολλά,
ο Ηράκλειτος πίστευε πως ενότητα και πολλαπλότητα είναι αμφότερα αληθινά και συνυπάρχοντα.
Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον
|
Κάθυ
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Australia
767 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/01/2004, 23:00:24
Η Ύπαρξη επομένως είναι αιωνίως μία και... αιωνίως πολλά-
Η άποψη του Ηρακλείτου προέρχεται από την έντονη και
βάσιμη διαίσθησή του περί πραγμάτων, από την οξεία
αίσθησή του περί συμπαντικών πραγματικοτήτων. Επειδή,
από την εμπειρία μας για τον κόσμο, πάντοτε ανακαλύπτομε
αυτή την αιώνια συνύπαρξη και τω όντι δεν μπορούμε να
ξεφύγομε από αυτήν. Όπου κι αν κοιτάξουμε μέσα στα
Πολλά, αποκαλύπτονται σε μας ως μια αιώνια ενότητα,
ανεξάρτητα τι θα ορίσομε ως αρχή για αυτό το ενιαίο.
Εν τούτοις αυτό το ενιαίο είναι μη λειτουργικό, χωρίς την
πολλαπλότητα των δυνάμεών του και σχημάτων του, ούτε
και μπορούμε να δούμε αυτό το ενιαίο, οπουδήποτε, ως
άκυρο/κενό ή ξέχωρο από την ίδια του την πολλαπλότητα.Υπάρχει μία Ύλη, αλλά πολλά άτομα, πλάσματα, σώματα. Μία Ενέργεια, αλλά πολλές δυνάμεις. Ένας Νους ή μια Φαιά ουσία, αλλά πολλά νοητικά όντα. Ένα Πνεύμα, αλλά πολλές ψυχές.
Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον
|
spirit
Πλήρες Μέλος
Finland
1485 Μηνύματα |
Απεστάλη: 31/01/2004, 14:50:21
Γεια σας,βρηκα στην βιβλιοθηκη μου μια εκδοση του 1969 για τον ΗΡΑΚΛΕΙΤΟ ΤΟΥ SRI AUROBINDO στα Ελληνικα και πιστευω πως ειναι το ιδιο βιβλιο που μεταφραζεις Καθυ.
Θα παραθεσω εδω την τριτη παραγραφο μια και ηδη αναφερθηκες στο αειζωον Πυρ,αν και ο λογος ολος του ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΥ εμπεριεχεται απο την δυναμη και την θερμοτητα του αειζωου Πυρος σε ολο του του εργο.
Δυο αποφθεγματα του Ηρακλειτου μας διδουν την αφετηρια ολης της σκεψεως του.Στο πρωτο,λεγει,ειναι σοφια να παραδεχομεθα οτι ολα τα πραγματα ειναι ενα,*ουκ εμου αλλα του λογου ακουσαντας ομολογειν σοφον εστι εν παντα ειναι.
Και στο δευτερο...¤και εκ παντων εν και εξ ενος παντα.
Πως πρεπει να ενονοησωμεν τις δυο αυτες,γεματες εννοια φρασεις;
Πρεπει αραγε να τις ερμηνευσωμε την μια δια της αλλης και να συμπερανωμε οτι,για τον Ηρακλειτο μονο το Ενα υπαρχει σαν επακολουθο του πολλαπλου,οπως επισης και το πολλαπλουν υπαρχει μονο στο γιγνεσθαι του Ενος;
Αυτο φαινεται οτι φρονει ο κ.Ranade.
Μας λεγει οτι η φιλοσοφια αυτη αρνειται το Ον και δεχεται μονο το γιγνεσθαι,οπως φρονουν ο Νietzsche και οι Βουδδισται.
Αυτο ομως θα σημαινε,ασφαλως,οτι αποδιδουμε μεγαλη σπουδαιοτητα στην θεωρια του Ηρακλειτου της αεναου αλλαγης και θα απομονωναμε υπερβολικα απο τα υπολοιπα στοιχεια της.
Αν αυτη ηταν πραγματι ολη η δοξασια του,ειναι δυσκολο να αντιληφθουμε,γιατι θα ζητουσε ενα αρχεγονο και αιωνιο στοιχειο,αυτο του αειζωο Πυρ,που δημιουργει το παν δια της αεναου αλλαγης,που κυβερνα τα παντα δια της φλογερης του δυναμεως του(κεραυνου)και που ξαναπαιρνει τα παντα πισω,μεσα στους κολπους του,δια μιας κυκλικης εκπυρωσεως,θα ηταν επισης,δυσκολο να εξηγησουμε τη θεωρια του της ανω και της κατω οδου,δυσκολο να παραδεχθουμε εκεινο που ισχυριζεται ο κ.Renade,οτι δηλαδη ο Ηρακλειτος υποστηριζε την θεωρια μιας κοσμικης εκπυρωσεως,η να φαντασθουμε ποιο θα μπορουσε να ειναι το αποτελεσμα μιας παγκοσμιας καταστροφης.
Να περιορισει ολο το γιγνεσθαι εις το τιποτε;
Ασφαλως οχι.
Η σκεψη του Ηρακλειτου βρισκεται στους αντιποδες ενος θεωρητικου μηδενισμου.Να το περιστειλει σε ενα αλου ειδους γιγνεσθαι;
Προφανως οχι,αφου δια μιας απολυτου εκπυρωσεως τα υπαρχοντα πραγματα θα ηταν δυνατον να αναχθουν μονο στο αιωνιο στοιχειο τους,του Οντος,στον Αγκνι,πισω στο αθανατο Πυρ.
Κατι που ειναι αιωνιο,που ειναι αυτο το ιδιο αιωνιοτης,κατι που ειναι για παντα Ενα-
γιατι ο κοσμος ειναι αιωνιος ενας και πολλαπλους και δεν παει δια του γιγνεσθαι να ειναι ενας-κατι που ειναι ο θεος ¤Ζευς,κατι που θα μπορουσε να απεικονισθει ως Πυρ.
Το Πυρ αυτο που αν και ειναι παντα μια ενεργος δυναμη,ειναι ωστοσο,η τουλαχιστον μια ουσιαστικη δυναμη και οχι απλως μια αφηρημενη ΘΕΛΗΣΗ του γιγνεσθαι,κατι απο το οποιο εξερχαιτε παν κοσμικον γιγνεσθαι και στο οποιον επιστρεφει.Τι αλλο ειναι,λοιπον,παρα αυτο το αιωνιο Ον;
Oι Βουδδισται της μηδενιστικης σχολης χρησιμοποιουσαν,κατα τον δικο τους τροπο,την εικονα του ποταμου και την εικονα του πυρος.Θεωρουσαν,οπως ο Ηρακλειτος,οτι τιποτε στον κοσμο δεν ειναι δυο στιγμες το ιδιο ακομα και στην επιμονη συνεχιση της μορφης.
Η φλογα διατηρειται φαινομενικα αναλλοιωτη,αλλα καθε στιγμη ειναι ενα αλλο και οχι το ιδιο το πυρ, ο ποταμος διατηρειται στη ροη του συνεχως με νεα υδατα.
Απο τα παραδειγματα αυτα ηντλησαν το συμπερασμα οτι δεν υπαρχει ουσια των πραγματων,τιποτε το αυθυπαρκτο.
Ο Ηρακλειτος αντιθετα,ειδε οτι,αν υπαρχει μονο η μορφη της φλογας δια μιας συνεχους αλλαγης,η μαλλον μια σταθερη μεταμορφωση της ουσιας του φυτιλιου στην ουσια της γλωσσης του πυρος,ωστοσο,θα πρεπει να υπαρχει ενα στοιχειο της υπαρξεως τουσ και που να ειναι κοινο και στα δυο και το οποιον ετσι μετατρεπεται απο τη μια μορφη στην αλλη.
Και αν ακομη η ουσια της φλογας αλλασει συνεχως,το στοιχειο του πυρος ειναι παντα το ιδιο και παραγει παντοτε τα ιδια αποτελεσματα ενεργειας διατηρωντας παντοτε τα ιδια μετρα.
Οι Ουπανισαδ,επισης,περιγραφουν τον κοσμο σαν μια καθολικη κινησι και γιγνεσθαι.Ολα αυτα ειναι ευκινητα στην κινητικοτητα,ζαγκατναμ ζαγκατ,-αυτη η ιδια λεξη για το Συμπαν,ζαγκατ,εχει βασικη εννοια της κινησεως,ετσι ωστε ολοκληρο το Συμπαν,ο μακροκοσμος,ειναι ενα πλατυ στοιχειο κινησεως και συνεπως αλλαγης και ασταθειας,ενω καθε πραγμα στο Συμπαν ειναι καθεαυτο ενας μικροκοσμος της ιδιας κινησεως και ασταθειας.
Καπου εδω σταματω για να σκεφτω...
ΟΜ 
|
Κάθυ
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Australia
767 Μηνύματα |
Απεστάλη: 01/02/2004, 09:39:06
Καλώς όρισες Spirit, στη συζήτησή μας.Ναι, μεταφράζω από το πρωτότυπο του Sri Aurobindo.
Το κομμάτι που μας παρέθεσες μοιάζει, και πιο πολύ δεν μοιάζει
με την εργασία του Sri Aurobindo που έχω. Η εργασία που έχω στα χέρια μου αποτελείται από επτά κεφάλαια,
όπως αναφέρω και στην αρχή, και το κομμάτι αυτό που μας
παρέθεσες δeν βρίσκεται στην τρίtη παράγραφο.
Είναι κάπου αλλού και κάπως αλλοιώς. Θα συνεχίσω τη μετάφραση πάντως γι όσους δεν έχουν τη μετάφραση
στα ελληνικά, εκτός κι αν θέλεις να μας παραθέσεις τη
μετάφραση που έχεις εσύ.
Ως ότου αποφασίσεις...ιδού η συνέχεια:
Περιοδικά, ίσως, αυτή η πολλαπλότητα να επιστρέφει πίσω, και να
διαλύεται μέσα στο Ένα από το οποίο εξελίχθηκε αρχικά. Αλλά όμως το
γεγονός πως έχει εξελιχθεί και έχει ενασχοληθεί ξανά με την εξέλιξη,
μας υποχρεώνει να υποθέσουμε μια πιθανότητα και, ακόμη, μια ανάγκη
για την ανανεωμένη εξέλιξή του: επομένως στην πραγματικότητα δεν καταστρέφεται.
Ο Adwaitin (=μονιστής της Βεντάντα), με τη γιόγκα του πάει πίσω στο
Ένα, αισθάνεται τον εαυτό του ενωμένο, πιστεύει πως έχει απαλλαγεί
από τα Πολλά, ίσως και να απέδειξε την μη-πραγματικότητα των Πολλών.
Αλλά αυτό είναι επίτευξη του ατομικού, του ενός εκ των πολλών, και
τα Πολλά εξακολουθούν να υπάρχουν ανεξάρτητα από αυτόν. Η επίτευξη,
το μόνο που αποδεικνύει είναι πως υπάρχει ένα επίπεδο συνείδησης στο
οποίο η ψυχή μπορεί να αντιληφθεί/εκτιμήσει και δεν συλλαμβάνει
απλώς δια μέσου της διανόησης το Ενιαίο του Πνεύματος, αλλά τίποτε
άλλο δεν αποδεικνύεται. Επομένως, σε αυτή την αλήθεια του ενιαίου και της αιώνιας
πολλαπλότητας ο Ηράκλειτος ορίζει και αγκυροβολεί τον εαυτόν του.
Από την σταθερή αυτή αποδοχή του χωρίς να εκλογικεύσει αλλά
αποδεχόμενος όλα τα επακόλουθα, πορεύεται και η υπόλοιπη
φιλοσοφία του. Εν τούτοις μια ερώτηση παραμένει να αναλυθεί πριν
προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα. Εφ’ όσον υπάρχει ένα αιώνιο Ένα, τι είναι αυτό;
Είναι Ενέργεια; Νους; Ύλη; Ψυχή;
Ή, εφ’ όσον η Ύλη έχει πολλά στοιχεία/αρχές,
είναι μήπως κάποιο στοιχείο/αρχή της ύλης που έχει εξελίξει
όλα τα υπόλοιπα ή, που με κάποια δύναμη της
δραστηριότητας αυτού του στοιχείου,
έχει μετασχηματισθεί σε όλο αυτό που βλέπομε; Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον
|
Κάθυ
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Australia
767 Μηνύματα |
Απεστάλη: 01/02/2004, 21:29:48
Θα ήθελα εδώ να προσθέσω πως επιμένω στη μετάφραση του Sri Aurobindo επειδή γνώριζε την αρχαία Ελληνική καλύτερα από εμάς ενώ η αγγλική ήταν η "μητρική" του γλώσσα, ινδικά άρχισε να μαθαίνει μετά τα 21 χρόνια. Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον
|
spirit
Πλήρες Μέλος
Finland
1485 Μηνύματα |
Απεστάλη: 02/02/2004, 22:46:56
Γεια σου Καθυ και καλως ηρθες απο το μελλον...
το βιβλιο του SRI AUROBINDO που κρατω στα χερια μου αποτελειται κι αυτο απο εφτα καφαλαια,ειναι πολυ μικρο σε ογκο,αλλα περιεκτικο σε εννοιες,παρ αυτα θα παρακολουθω την συζητηση *αναλυση* γιατι αυτη μ ενδιαφερει πιο πολυ και φυσικα μπορω να παραθεσω μερικα συμπληρωματικα στοιχεια αν χρειαστη.
Ευχαριστω,συνεχεισε.
ΟΜ
|
Κάθυ
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Australia
767 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/02/2004, 10:18:45
Οι αρχαίοι Έλληνες διανοούμενοι συνέλαβαν την κοσμική Ουσία να αποτελείται
από τα 4 στοιχεία, παραλείποντας ή δεν είχαν φτάσει στο πέμπτο, τον αιθέρα,
στον οποίο η Ινδική ανάλυση τον είχε τοποθετήσει σαν την πρώτη και αρχέτυπη
ουσία και όρισαν το ένα ή τα άλλα τέσσερα σαν την πρωτογενή/αρχική/
πρωταρχική Φύση,
ο ένας να την τοποθετεί στον Αέρα, άλλος στο Νερό,
ενώ ο Ηράκλειτος όπως έχομε δει περιγράφει ή συμβολίζει
την πηγή και πραγματικότητα όλων των πραγμάτων ως το Αείζωο Πυρ.«Ούτε Θεός, ούτε άνθρωπος» λέει, «έχει δημιουργήσει το σύμπαν αλλά
πάντα ήταν, είναι, και πάντα θα είναι, το «Αείζωο Πυρ». Στις Βέδες στην αρχική γλώσσα των Μυστών γενικά, τα ονόματα των
στοιχείων ή πρωταίτιων της Ουσίας χρησιμοποιούνταν με, καθαρά,
συμβολική σημασία. Το σύμβολο του νερού
χρησιμοποιείται διαρκώς στη Ριγγ Βέδα. Λέγεται πως στην αρχή ήταν
ο α-συνειδητός Ωκεανός εκ του οποίου το Ένα γεννήθηκε από την απεραντοσύνη
της ενέργειάς Του, αλλά είναι ξεκάθαρο, από τη γλώσσα του ύμνου,
πως δεν εννοεί κάποιον υλικό ωκεανό,
αλλά μάλλον ένα ασχημάτιστο χάος του α-συνειδητού όντος στο οποίο
το Θεϊκό, η Θεότητα είναι καλυμμένη σε ένα σκότος
που περιβάλλεται από ένα μεγαλύτερο σκότος. Τα επτά ενεργά στοιχεία
της ύπαρξης παρομοιάζονται επίσης ως επτά ποταμοί ή ύδατα.
Ακούμε για τους επτά ποταμούς, το μέγα ύδωρ, τους τέσσερις ανώτερους
ποταμούς, με τη συναφή έκφραση που καταδεικνύει την συμβολική τους έννοια.
Βλέπομε αυτή την εικόνα στον Πουρανικό μύθο με τον Βισνού
να κοιμάται στον όφι του γαλακτώδους ωκεανού.
Ο αιθέρας είναι το ανώτερο σύμβολο του Απείρου,
το Άπειρο των Ελλήνων.
Το νερό είναι εξ ίσου άπειρο, στα χαρακτηριστικά του, όπως η αρχέτυπη ουσία. Η φωτιά είναι η δημιουργική δύναμη, η δραστήρια ενέργεια του απείρου. Ο αέρας, στοιχείο της ζωής, παρομοιάζεται με εκείνο που φέρνει
κάτω την φωτιά, από τα αιθέρια ουράνια, στη γη. Εν τούτοις αυτά δεν ήταν απλώς σύμβολα. Οι μύστες των Βεδών
διατηρούσαν ένα στενό σύνδεσμο και έναν πετυχημένο παραλληλισμό να
υπάρχει μεταξύ των ψυχικών και υλικών δραστηριοτήτων, μεταξύ της
δράσης του Φωτός, για παράδειγμα, και του φαινόμενου της φώτισης του
νου. Η φωτιά ήταν για αυτούς συνάμα και η φωτεινή θεία ενέργεια, η
Μάντης-Θέληση της συμπαντικής Θεότητας δραστήρια και δημιουργική σε
όλα τα πράγματα, αλλά και το υλικό στοιχείο που δημιουργεί τα
σπουδαία σχήματα του σύμπαντος, που καίει μυστικά σε όλες τις υπάρξεις. Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον
|
Κάθυ
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Australia
767 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/02/2004, 12:27:23
Είναι αμφίβολο πόσο μακριά οι πρώτοι Έλληνες φιλόσοφοι
διατήρησαν αυτές τις περίπλοκες ιδέες στις
γενικότητές τους για το αρχέγονο στοιχείο.
Αλλά ο Ηράκλειτος έχει σαφέστατα μια ιδέα από κάτι
περισσότερο από μια υλική ουσία ή ενέργεια
στην σκέψη του για το αείζωο πυρ. Γι’ αυτόν, η φωτιά
είναι το υλικό στοιχείο, μιας μεγάλης καιόμενης δημιουργικής
διαπλαστικής και καταστρεπτικής ενέργειας,
το άθροισμα όλων που η πορεία τους είναι μια διαρκής
και ακατάπαυστη αλλαγή.Η ιδέα του Ενός που αιωνίως γίνεται Πολλά και τα Πολλά που αιωνίως γίνονται Ένα
και από αυτό το Ένα, επομένως, μια όχι τόσο σταθερή υπόσταση ή ουσία
ως δραστήρια Ενέργεια, ένα είδος ουσιαστικής
Θέλησης –να-εξελιχθεί, είναι το θεμέλιο της φιλοσοφίας του Ηρακλείτου. Ο Νίτσε, τον οποίον ο Mr. Ranade πολύ σωστά συνδέει με τον Ηράκλειτο,
ο Νίτσε, ο πιο ζωντανός,
σταθερός και ενδεικτικός μεταξύ των συγχρόνων διανοούμενων,
όπως και ο Ηράκλειτος ήταν μεταξύ των αρχαίων Ελλήνων,
θεμελίωσε ολάκερη την φιλοσοφική σκέψη του σε αυτή την ιδέα της ύπαρξης:
πως είναι μια Θέληση του γίγνεσθαι και για τον κόσμο έχει
την ιδέα πως είναι ένα παιγνίδι της Ενέργειας.
Η θεία Ισχύς ήταν για αυτόν ο δημιουργικός Λόγος,
η αρχή όλων των πραγμάτων και πως προς αυτόν τον Λόγο στοχεύει η ζωή.
Αλλά παραδέχεται μόνο το Γίγνεσθαι και αποκλείει την Ύπαρξη
από την φιλοσοφία του περί των πραγμάτων.
Όθεν η φιλοσοφία του είναι τελικά μη-ικανοποιητική, ελλιπής, ασύμμετρη.
Εμπνέει, αλλά δεν δίνει λύσεις.
Αντίθετα ο Ηράκλειτος...
...στο επόμενο η συνέχεια.
Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον
|
Κάθυ
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Australia
767 Μηνύματα |
Απεστάλη: 06/02/2004, 10:26:17
Ο Ηράκλειτος, αντίθετα, δεν αποκλείει το Ον από τα δεδομένα
των προβλημάτων της ύπαρξης, αν και δεν θα εναντιωθεί
ή δεν θα ανοίξει χάσμα μεταξύ εκείνου και του Γίγνεσθαι. Με αυτή την ιδέα του περί ύπαρξης, δηλαδή σαν ταυτοχρόνως
ένα και πολλά, δεσμεύεται να παραδεχθεί αυτά τα δύο
χαρακτηριστικά του αείζωου πυρός σαν ταυτόχρονα αληθινά,
αληθινά το ένα έναντι του άλλου. Η ύπαρξη είναι ένα αιώνιο γίγνεσθαι και παρ’ όλα αυτά
το Γίγνεσθαι διαλύεται μέσα στην αιώνια ύπαρξη.
Τα πάντα ρει, επειδή τα πάντα είναι η αλλαγή του γίγνεσθαι.
Δεν μπορούμε να μπούμε στα ίδια νερά δυο φορές,
επειδή άλλα νερά θα ρέουν συνεχώς. Κι εντούτοις το διορατικό μάτι
του Ηρακλείτου, περί Αλήθειας των πραγμάτων, τον απασχόλησε και αν
και πίστευε αυτό το χαρακτηριστικό της ύπαρξης, δεν μπορούσε
να κάνει διαφορετικά παρά να δει μιαν άλλη αλήθεια πίσω από
αυτό το χαρακτηριστικό. Τα νερά στα οποία μπαίνομε, είναι και δεν είναι τα ίδια, η ύπαρξή
μας είναι μια αιωνιότητα και μια ασταθής παροδικότητα,
είμαστε και δεν είμαστε.
Ο Ηράκλειτος δεν επιλύει την αντιλογία/αντίθεση αυτή,την εκθέτει
μόνο και με τον δικό του τρόπο προσπαθεί να δώσει κάποια
αναφορά της πορείας της. Αυτή τη πορεία τη βλέπει σαν μια διαρκή αλλαγή και σαν μια παλινδρόμηση,
μια ανταλλαγή και συναλλαγή σε μια διαρκή ολότητα –ελεγχόμενη
από μια σύγκρουση δυνάμεων, από μια δημιουργική και
προσδιοριστική/αποφασιστική μάχη, «ο πόλεμος που είναι πατέρας
και βασιλεύς απάντων των πραγμάτων». Μεταξύ του Πυρός ως Ύπαρξη, και Πυρός ως Γίγνεσθαι-ύπαρξη,
περιγράφει μια κατιούσα και ανιούσα κίνηση
pravritti και nivritti- που έχει ονομασθεί
«η οδός της παλινδρόμησης» στην οποία το παν ταξιδεύει. Αυτές είναι οι κυρίαρχες ιδέες της φιλοσοφίας του Ηρακλείτου. Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον
Edited by - Κάθυ on 06/02/2004 10:30:52 |
Κάθυ
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Australia
767 Μηνύματα |
Απεστάλη: 07/02/2004, 08:13:49
Δύο από τα αποφθέγματα του Ηρακλείτου μας
δίνουν την απαρχή ολάκερης της σκέψης του:
«είναι σοφία να παραδεχθούμε πως όλα τα πράγματα είναι ένα»
και το άλλο απόφθεγμα «Εν εκ των Πολλών και τα Πολλά εκ τους Ενός»
Πώς πρέπει να εκτιμήσουμε αυτές τις δύο σημαντικές δηλώσεις του;
Πρέπει να τις μελετήσουμε ξέχωρα, και να συμπεράνομε πως, για τον Ηράκλειτο,
μόνο το Ένα υπάρχει ως αποτέλεσμα των πολλών ακόμη κι αν τα πολλά
υπάρχουν μόνο εξ αιτίας του γίγνεσθαι του Ενός;
Ο κος Ranade έτσι φαίνεται να πιστεύει.
Μας λέει πως η φιλοσοφία του Ηρακλείτου αρνείται την Ύπαρξη
και βεβαιώνει μόνo το Γίγνεσθαι, -όπως ο Νίτσε, όπως οι Βουδιστές.
Αν το πιστεύω του ήταν αυτό, είναι δύσκολο να δούμε γιατί να αναζητούσε
να βρει ένα αρχέτυπο και ένα αιώνιο στοιχείο, το Αείζωο Πυρ που δημιουργεί
το παν με την αέναη αλλαγή του, που κυβερνά
το παν με την φοβερή του δύναμη,
αυτήν του «κεραυνού», διαλύει το παν ξανά μέσα στον εαυτό του
με ένα κυκλικό καμίνι, δύσκολο να εξηγήσουμε την θεωρία του
με τον ανιόντα και κατιόντα τρόπο, δύσκολο συμβιβαστούμε
με το τι αμφισβητεί ο κος Ranade, ότι δηλαδή ο Ηράκλειτος
δεν αγκάλιαζε την θεωρία ενός κοσμικού πυρός ή να φανταστούμε
ποιο θα ήταν το αποτέλεσμα μιας τέτοιας κοσμικής καταστροφής.
Να υποβιβάσουμε ολάκερο το γίγνεσθαι στο Τίποτε;
Σίγουρα όχι. Η σκέψη του Ηρακλείτου βρίσκεται ακριβώς
στους αντίποδες του πρόσκαιρου Μηδενισμού.
Σε ένα άλλο είδος γίγνεσθαι; Φυσικά όχι, αφού με ένα απόλυτο καμίνι
τα πράγματα που υπάρχουν μπορούν μόνο να μειωθούν
στο αιώνιο αρχέτυπο της ύπαρξής τους, στην Agni, στο αθάνατο Πυρ.
Κάτι που είναι αιώνιο, είναι από μόνο του αιωνιότητα,
κάτι που υπάρχει για πάντα ως Ένα, (επειδή το σύμπαν
είναι αιωνίως ένα και πολλά, και δεν παύει με το γίγνεσθαι
να είναι ένα), κάτι που είναι Θεός (Δίας), κάτι που μπορεί να εικονισθεί
ως Πυρ που, κι αν ακόμη είναι παντοτινά ενεργό, είναι εν τούτοις
μια ουσία ή τουλάχιστον μια σημαντική ενέργεια και όχι απλά
μια αφηρημένη Θέληση-του γίγνεσθαι,- κάτι από το οποίο όλο
το συμπαντικό γίγνεσθαι υψώνεται και στο οποίο επιστρέφει.
Τι μπορεί, λοιπόν, να είναι αυτό παρά μια αιώνια Ύπαρξη;
Ο Ηράκλειτος ασχολήθηκε αρκετά με αυτή του την ιδέα
περί «αιωνίου γίγνεσθαι», για εκείνον είναι η μοναδική σωστή
εξήγηση του σύμπαντος, αλλά το σύμπαν του Ηρακλείτου
εξακολουθεί να έχει μια αιώνια βάση,
ένα μοναδικό αρχέτυπο στοιχείο.
Αυτό είναι που διαχωρίζει την σκέψη του ριζικά
από τη σκέψη του Νίτσε και των Βουδιστών.
Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον
|
Κάθυ
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Australia
767 Μηνύματα |
Απεστάλη: 08/02/2004, 00:37:38
Οι μετέπειτα Έλληνες πήραν από τον Ηράκλειτο
την ιδέα της αιώνιας ροής των πραγμάτων, «Τα πάντα ρει».
Η ιδέα του σύμπαντος, σε διαρκή κίνηση και ακατάπαυστη αλλαγή,
υπήρχε πάντα και πριν από τον Ηράκλειτο, και εν τούτοις πίσω από αυτή
την ιδέα ο Ηράκλειτος είδε επίσης ένα διαρκές στοιχείο αποφασιστικότητας
και επί πλέον είδε και ένα μυστηριώδες στοιχείο ταυτότητας.
Κάθε μέρα, λέει, ανατέλλει κι ένας καινούριος ήλιος.
Ναι, αλλά αν ο ήλιος είναι πάντοτε νέος, υπάρχει μόνο αφού
μεταμορφώνεται στιγμή με στιγμή, όπως όλα τα πράγματα στη Φύση,
όμως είναι το ίδιο Αείζωο Πυρ που υψώνεται κάθε Αυγή με το σχήμα του ήλιου.
Δεν μπορούμε να εισέλθουμε ξανά στην ίδια ροή,
επειδή άλλα κι ακόμη άλλα ύδατα ρέουν. Κι ακόμη, λέει ο Ηράκλειτος,
«Μπαίνουμε και δεν μπαίνουμε στα ίδια νερά, υπάρχουμε και δεν υπάρχουμε».
Η έννοια είναι ξεκάθαρη. Υπάρχει μοναδικότητα στα πράγματα,
σε όλες τις υπάρξεις, sarvabhutani καθώς επίσης και μια
διαρκής αλλαγή, υπάρχει μια Ύπαρξη καθώς κι ένα Γίγνεσθαι
και με αυτό έχομε μια αιώνια και αληθινή ύπαρξη καθώς και μια
πρόσκαιρη και φαινομενική, δεν είναι απλά μια
Μεταμόρφωσις αλλά μια διαρκής ολόιδια ύπαρξη.
Ο Δίας υπάρχει, ένα αιώνιο δημιουργικό Πυρ,
ένας αιώνιος Λόγος, ένα Ένα με το οποίο όλα τα πράγματα ενώνονται,
όλοι οι νόμοι και τα αποτελέσματα αιωνίως αποφασίζονται,
όλα τα μέτρα, ανάλλαχτα, διατηρούνται.
Η Μέρα και η Νύχτα είναι Ένα, Νιότη και Γήρας είναι Ένα,
Καλό και Κακό είναι ένα, διότι το παν είναι ένα και όλα αυτά
δεν είναι παρά μόνο οι ποικίλες μορφές και εμφανίσεις του.Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον
|
|
| Το Θέμα καταλαμβάνει 4 Σελίδες: |
|
|
|
|
|
ESOTERICA.gr Forums !
|
© 2010-11 ESOTERICA.gr
|
|
|
|
Ηράκλειτος ο Σκοτεινός
