quote:

---

Θα ηθελα να ρωτησω τι ακριβως ειναι τα αποκρυφα ευαγγελεια, ποσα ειναι, τι γραφουν και αν μπορω να τα βρω στην αγορα.

---

Μπορούμε να τον βοηθήσουμε; Ε;

Μπορούμε!

Ας το κάνουμε

"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"

Το θέμα είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ κατ'εμέ...
και πραγματικά είναι χρήσιμο ΚΑΠΟΙΑ στιγμή να μιλήσουμε εκτενέστερα γι'αυτά.

Είναι αν δε κάνω λάθος καμιά 30αρία συνολικά...

Πάντος κατα τη ταπεινή μου γνώμη, ο όρος "ΑΠΟΚΡΥΦΑ" δεν είναι ο πρέπον. Θα ήταν καλύτερα να αποκαλούνται "Μη Κανονικά" μιάς και αυτός ο όρος έχει να κάνει με τον Κανόνα της Εκκλησίας.
Αλλά για να μπορέσει η Εκκλησία και να "κακοχαρακτηρίσει' τα κέιμενα αυτά, τα αποκάλεσε "ΑΠΟΚΡΥΦΑ".
Φυσικά σε κάποιον που μπορεί ΚΑΙ να ΜΕΛΕΤΑ, αλλά ΚΑΙ ναί ΕΝΝΟΕΙ το βάθος των κειμένων, είναι αστείο, μιάς και ο Απ Παύλος σε κάποια επιστολή του μιλά για

Ελπίζω να βοήθησα τον φίλο μας απο τα Χανιά

Κέλσος

Χαιρετισμούς σε κάποιους παλιούς μου φίλους...

quote:

---

Το θέμα είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ κατ'εμέ...
και πραγματικά είναι χρήσιμο ΚΑΠΟΙΑ στιγμή να μιλήσουμε εκτενέστερα γι'αυτά.

---

XM...ΑΝΑΡΡΩΤΙΕΜΑΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΕ ΚΕΛΣΟ...
ΜΗΠΩΣ ΗΡΘΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ...
-ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΝΘΙΣΑΝ ΣΤΑ ΕΣΩ...-

Let there be Light!

Λεγοντας "αποκρυφα" εννοουμε τα ιερου χαρακτηρα εκεινα, τα οποια δεν περιεληφθηκαν στον Κανονα της Εκκλησιας επειδη θεωρηθηκαν αμφισβητουμενης αυθεμτικοτητας και θεοπνευστιας.

Στα τυπικα αποκρυφα κειμενα, τα οποια χρονολογουνται κυριως απο τους πρωτους προ και μετα Χριστον αιωνες, ειναι ασφαλως ιδιαιτερα χρησιμο να προσθεσει κανεις τους παπυρους που αποκαλυφθηκαν το 1945 στην περιοχη Ναγκ Χαμμαντι...,καθως επισης και τους παπυρους της κοινοτητας του Κουμραν, που ανακαλυφθηκαν το 1947.Οι πρωτοι εκπροσωπουν αποψεις των Γνωστικων και οι δευτεροι των Εσσαιων της περιοχης της Νεκρης Θαλασσας.

Αυτα αναφερονται στο εισαγωγικο σημειωμα των εκδοσεων 'Πυρινος Κοσμος' οπου εχουν περιπου 10(δεκα) βιβλια με αποκρυφα κειμενα τοσο της Παλαιας οσο και της Καινης Διαθηκης
Οσες ιστοριες , σαν παραμυθι μας εχουν πει για τον Αδαμ η τα παιδικα χρονια του Ιησου, ειναι απο αυτα τα κειμενα. Βεβαια οχι μονο.
Η μελετη τους 'εν πνευματι' οχι μονο δεν κλονιζει την Πιστη, αντιθετα την ενισχυει και την εμπλουτιζει.

ΨΑΛΜΟΣ ΤΩΝ ΝΑΑΣΗΝΩΝ (117-138μχ)
.....
"Ιδου Πατερα!Εκεινη περιπλανιεται
στη γη και καταδιωκεται απο την Πνοη και χανεται.
Προσπαθει να ξεφυγει απ το πικρο Χαος
και δεν γνωριζει πως να ξεφυγει.
Στειλε με λοιπον Πατερα, κι εγω, εχοντας την σφραγιδα,
θα κατελθω και θα διασχισω τους Αιωνες
και θ αποκαλυψω ολα τα μυστηρια.
Θα εκδηλωσω τις μορφες των θεων
και θα διδαξω τα μυστικα της ιερης οδου
την οποια ονομαζω Γνωση"

Απόκρυφα χριστιανικά κείμενα» -ή, σύμφωνα με άλλη επικρατούσα ονομασία, «Απόκρυφα της Καινής Διαθήκης», κατ' αντιδιαστολή προς τα «Απόκρυφα της Παλαιάς Διαθήκης» - ονομάζονται διάφορα ανώνυμα ή ψευδεπίγραφα χριστιανικά κείμενα, γραμμένα απο τον 2ο μ.Χ. αιώνα και εξής, που δεν συμπεριλαμβάνονται στον ‘κανόνα’ της Κ.Δ. αλλά αναγινώσκονται απλώς ή απορρίπτονται απο τους εκκλησιαστικούς συγγραφείς των πρώτων αιώνων Σχετίζονται όμως με την Κ.Δ. (και έτσι εξηγείται η επικρατούσα ονομασία τονς) τόσο από πλευράς φιλολογικού είδους (είναι Ευαγγέλια, Πράξεις, Επιστολές, Αποκαλύψεις, αλλά και Διάλογοι, Ερωτήσεις, κ.ά.π.) όσο και από πλευράς περιεχομένου, διότι τα κείμενα αυτά αναφέρονται σε γεγονότα ή πρόσωπα που περιέχονται στην Κ.Δ., συνήθως τροποποιώντας τα, ή βρίσκονται στην προέκταση αυτών.

Ο όρος «απόκρυφος» σημαίνει αρχικά αυτό που είναι κρυμμένο και φυλαγμένο προσεκτικά. Στην προς Κολοσσαείς επιστολή λέγεται ότι στον Χριστό «εισί πάντες οι θησαυροί της σοφίας και γνώσεως απόκρυφοι" (2,3), που σημαίνει ότι οι θησαυροί αυτοί είναι κρυμμένοι στον Χριστό, όχι για να μην φανερωθούν στους ανθρώπους, αλλά ότι είναι φυλαγμένοι με μοναδικό τρόπο σαν σε ‘θησαυροφυλάκιο’ από το οποίο αντλεί ο πιστός. Ο όρος δεν ήταν αρχικά μονοσήμαντος. Σε ορισμένους κύκλους αιρετικών, που χρησιμοποιούσαν ένα ή μερικά απο αυτά τα κείμενα, ο όρος είχε θετική έννοια και δήλωνε τα βιβλία που ήταν προφυλαγμένα από την κοινή χρήση εξαιτίας του βάθους των νοημάτων τους που δεν μπορούσε να συλλάβει ο κοινός αναγνώστης. Οι εκκλησιαστικοί συγγραφείς όμως χρησιμοποιούσαν τον ίδιο όρο με αρνητική έννοια, για να δηλώσουν βιβλία αμφίβολης αξίας και προέλευσης και μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις αιρετικά, και τα κατονόμαζαν σε λίστες που διασώθηκαν. Με τη δεύτερη αυτή έννοια επικράτησε ο όρος ‘απόκρυφα’ στην εκκλησιαστική και θεολογική γλώσσα. Θα δούμε στη συνέχεια ότι με το πέρασμα των αιώνων διαπιστώθηκε ότι δεν είναι όλα τα διασωθέντα απόκρυφα αιρετικά.

Ποιά ήταν τα αίτια που οδήγησαν στην παραγωγή αυτής της απόκρυφης φιλολογίας; 1) Πρώτα πρώτα η ευσεβής φαντασία ορισμένων αγνώστων συγγραφέων, που απέδωσαν τα έργα τους σε γνωστά πρόσωπα της εκκλησίας, θέλησε να καλύψει τα ‘κενά’ της Κ.Δ., ιδιαίτερα της ζωής του Ιησού και της Παναγίας καθώς και των Αποστόλων, με στόχο μερικές φορές απολογητικό. Η πληροφορία του Ιω 20,30 «πολλά μεν ουν και άλλα σημεία εποίησεν ο Ιησούς ... α ουκ έστιν γεγραμμένα εν τω βιβλίω ταύτω» ήταν ένα επαρκές βιβλικό έρεισμα για τους αποκρυφογράφους. Ορισμένα άλλα χωρία αποτέλεσαν επίσης έναυσμα για τη συγγραφή κάποιου κειμένου. Π.χ. η πληροφορία τον Β' Κορ 12,2 («οίδα άνθρωπον...αρπαγέντα έως τρίτον ουρανόν...και ήκουσεν άρρητα ρήματα α ουκ εξόν ανθρώπω λαλήσαι») προκάλεσε την αποκρυφη Αποκάλυψη Παύλου.

Πολλές φορές δευτερεύοντα ή ανώνυμα πρόσωπα της Κ.Δ. αναφέρονται με συγκεκριμένο όνομα στα Απόκρυφα -όνομα που επικράτησε στην παράδοση της εκκλησίας, κυρίως στη λειτουργική- και γίνονται πρωταγωνιστές ή διαδραματίζονν ένα πιο σημαντικό ρόλο σ’αυτά. Ο ανώνυμος εκατόνταρχος της σταύρωσης παραδίδεται στα Απόκρυφα με το όνομα Λογγίνος (και έτσι είναι γνωστός στα Συναξάρια και τη λοιπή παράδοση), οι τρεις μάγοι φέρουν τα ονόματα Γασπάρ, Βαλτάσαρ και Μελχιώρ, οι δύο ληστές ονομάζονται Γέστας και Δυσμάς (ή Δημάς), η αιμορροούσα γυναίκα Βερονίκη κ.λπ. Συνήθως παρουσιάζονται μυθώδεις και φανταστικές διηγήσεις για περιόδους της ζωής του Ιησού, για τις οποίες δεν υπάρχονν πληροφορίες στα ευαγγέλια. Έτσι π.χ. γίνεται λόγος για τη γέννηση και την παιδική ηλικία της Παναγίας, για τα θαύματα της παιδικής ηλικίας του Ιησού, για τη φυγή στην Αίγυπτο και την εκεί κατάρρευση των ειδώλων, την κάθοδο στον Άδη και τα εκεί συμβάντα, την Ανάσταση, την ιεραποστολική δραστηριότητα των αποστόλων σε διάφορα μέρη του κόσμου κ.ά.π.

2) Η απόκρυφη φιλολογία έγινε αμέσως το όχημα και το μέσο για τη διατύπωση και τη διάδοση αιρετικών διδασκαλιών. Οι εκκλησιαστικοί συγγραφείς, ιδιαίτερα των πρώτων αιώνων, κάνουν λόγο για απόκρυφες, γραφές που διατείνονται οτι κατέχουν οι διάφορες ομάδες αιρετικών και ιδίως οι Γνωστικοί, με τις οποίες παρασύρουν τους ανύποπτους και αγράμματους χριστιανούς. Ο Ειρηναίος π.χ. αναφερόμενος στους Γνωστικούς λέγει οτι έχουν «αμύθητον πλήθος αποκρύφων και νόθων γραφών, ας αυτοί έπλασαν» και τις οποίες «παρεισφέρουσιν εις κατάπληξιν των ανοήτων και τα της αλήθείας μη επισταμένων γράμματα» (Έλεγχος Α΄20). Εννοεί άραγε τα γνωστά σήμερα Αποκρυφα;

Για ‘βίβλους αποκρύφους’ των αιρετικών κάνει λόγο και ο Κλήμης Αλεξανδρεύς (Στρωμματείς Α΄15. Γ΄4), ο δε Ωριγένης, σχολιάζοντας τον πρόλογο του κατά Λουκάν ευαγγελίου «επειδήπερ πολλοί επεχείρησαν...», με τους πολλούς εννοεί τους αποκρυφογράφους που ‘επεχείρησαν’ αλλά δεν μπόρεσαν να γράψουν ‘ευαγγέλια’, γιατί έγραψαν ‘χωρίς χαρίσματος’ (Ομιλ. Α΄εις Λουκάν)· ως παραδείγματα αναφέρει το Ευαγγέλιο των Δώδεκα, το κατά Αιγυπτίους, το κατά Βασιλείδην, κατά Θωμάν, κατά Ματθίαν «και άλλα πλείονα». Ωστόσο, κάποιες πληροφορίες για το μαρτυρικό θάνατο του Ησαΐα λέγει οτι τις αντλεί από απόκρυφο κείμενο (Επιστ. Προς Αφρικανόν 11,65), επίσης και για το φόνο του Ζαχαρία μεταξύ του ναού και του θυσιαστηρίου (Εις Ματθ 10,18). Ο ιστορικός Ευσέβιος, αναφερόμενος στις συζητήσεις για τον κανόνα της Κ.Δ., διακρίνει τα βιβλία σε ‘ομολογούμενα’, ‘αντιλεγόμενα’, ‘νόθα’ και ‘αιρετικά’. Στις δύο τελευταίες ομάδες απαριθμεί ορισμένα από τα γνωστά σήμερα απόκρυφα κείμενα (Εκκλ. Ιστ. Γ' 25).

Επανειλημμένα αναφέρεται σε αιρετικούς που χρησιμοποιούν απόκρυφα κείμενα ο Επιφάνιος (Πανάριον 26,5. 30,3. 34,18. 40,2. 45,4. 47,1. 55,362,2 κ.ά.). Στο έργο ‘Σύνοψις επίτομος της θείας Γραφής’ που αποδίδεται στο Μ.Αθανάσιο (PG 28, 432 Β) αναφέρονται οι Περίοδοι Πέτρου, Ιωάννου, Θωμά, το Ευαγγέλιο κατά Θωμάν, η Διδαχή Αποστόλων και τα Κλημέντια, και χαρακτηρίζονται ως ‘νόθα και απόβλητα’, που δεν περιέχουν τίποτε το ‘έγκριτον και επωφελές’. Πλήρης κατάλογος των αποκρύφων δεν σώζεται απο κανένα εκκλησιαστικό συγγραφέα. Οι κάποιοι ελλιπείς κατάλογοι που σώζονται απο τους Τιμόθεο τον πρεσβύτερο, Ωριγένη, Μ.Αθανάσιο, Ευσέβιο, και αργότερα απο τον Νικηφόρο Πατριάρχη Κων/πόλεως κ.ά. καθώς και απο το Γελασιανό διάταγμα, επικαλύπτονται εν μέρει μεταξύ τους ή περιέχουν ονομασίες που δεν ανταποκρίνονται σε κανένα από τα γνωστά σήμερα Απόκρυφα.

Για τον αιρετικό ή όχι χαρακτήρα ορισμένων αποκρύφων (π.χ. τον κατά Πέτρον ευαγγελίου) γίνονται συζητήσεις σήμερα στην έρευνα. Πράγματι τα απόκρυφα κείμενα έχουν μια πολύπλοκη ιστορία, είτε διότι όντας αιρετικά υπέστησαν επεγεργασία απο ορθόδοξο χέρι, είτε διότι άλλα, αντίστροφα, όντας αρχικά ορθόδοξα, έτυχαν επεξεργασίας απο αιρετικούς, πον πρόσθεσαν δικές τους διδασκαλίες. Επίσης πολύπλοκη είναι και η ιστορία της χειρόγραφης παράδοσης τους. Συμβαίνει μερικές φορές μια αρχαία μετάφραση ενός ελληνικού πρωτοτύπου να είναι εκτενέστερη ή συντομότερη του πρωτοτύπου. Κι ακόμα ορισμένα απόκρυφα σώζονται σε χειρόγραφα που δεν συμφωνούν πάντα μεταξύ τους σε όλα τα σημεία. Σε κάποιες περιπτώσεις σώζεται ένα απόκρυφο κείμενο σε μια εκτενή μορφή και σε μια συντομότερη. Άλλοτε, η λατινική μετάφραση ενός ελληνικού πρωτοτύπου είναι εκτενέστερη ή, σε άλλες περιπτώσεις συντομότερη. Αρκετά σώζονται στην ελληνική πρωτότυπή τους γλώσσα, αλλά και σε αρχαίες μεταφράσεις (λατινικές, κοπτικές, συριακές, αιθιοπικές, αρμενικές κ.λ.π.). Μερικά διατηρούνται μόνο σε αυτές τις μεταφράσεις.

Στη διάρκεια των αιώνων τα απόκρυφα κείμενα έτυχαν διαφορετικής αντιμετώπισης: Άλλοτε καταδικάστηκαν απο την Εκκλησία (ιδιαίτερα στη Δύση), άλλοτε τροφοδότησαν τη λαϊκή ευσέβεια ή ενέπνευσαν έργα τέχνης. Η βυζαντινή τέχνη έχει σκηνές που η προέλευσή τους βρίσκεται στα Απόκρυφα. Αρκεί να αναφέρουμε εδώ για παράδειγμα τα ψηφιδωτά του νάρθηκα της Μονής της χώρας στην Κωνσταντινούπολη και της εκκλησίας Santa Μaria Maggiore στη Ρώμη, που είναι εμπνευσμένα απο το Πρωτευαγγέλιον Ιακώβου και περιέχουν σκηνές απο την παιδική ηλικία της Παναγίας. Επίσης τα εικονογραφικά θέματα του σπηλαίου ως τοπου γέννησης του Ιησού, της διάνοιξης του όρους για να σωθεί ο Ιωάννης ο Βαπτιστής απο τους στρατιώτες του Ηρώδη, κ.ά.π. αντλούνται από απόκρυφα κείμενα, τα οποία βέβαια με τη σειρά τους μπορεί να ενσωματώνουν πρωτοχριστιανικές παραδόσεις.

Τα Απόκρυφα προκάλεσαν κατά καιρούς το ενδιαφέρον της επιστήμης, ιδιαίτερα μάλιστα στην εποχή μας. Ο J.Charlesworth (The New Testament Apocrypha and Pseudepigrapha: Α guide to publications, 1987, 1-4) διακρίνει τις ακόλουθες φάσεις στο ενδιαφέρον της επιστήμης για τα κείμενα αυτά. Η πρώτη φάση συμπίπτει με τον Μεσαίωνα και την έξαρση τον ενδιαφέροντος κυρίως για το Πρωτευαγγέλιο Ιακώβου. Η φάση αυτή χαρακτηρίζεται απο την αρνητική αξιολόγηση των Αποκρύφων σε σχέση με την υπεροχή των βιβλίων του κανόνα της Κ.Δ. και φθάνει μέχρι τον 18ο αιώνα με τη μνημειώδη έκδοση τον J.A.Fabricius, Codex Apocryphus Novi Testamenti (1703, 21719). Η δεύτερη φάση, κατά το 19ο αιώνα, χαρακτηρίζεται από τη συνεχιζόμενη υποτίμηση των Αποκρύφων και την αντιμετώπισή τους ως νόθων κειμένων. Τα μεγάλα έργα αυτής της εποχής είναι το Dictionnaire des Apocryphes, τον J.P. Migne (τομ. 1-2, 1856), και οι εκδόσεις του C.Tischendorf: Acta Apostolorum Apocrypha (1851), Apocalypses Apocryphae (1866) και Evangelia Apocrypha (1853). H τρίτη φάση τοποθετείται στην αρχή του 20ου αιώνα και σηματοδοτείται με τη συλλογή των ‘Αγράφων’ από τον Resch και την ανακάλυψη των παπύρων της Οξυρυγχου. Βασικά έργα αυτής της εποχής είναι, πέρα απο τις διάφορες εκδόσεις Λογίων της Οξυρύγχου, η πρώτη έκδοση τον Ε. Hennecke, Neutestamentliche Apocryphen (1904), πον επρόκειτο να γνωρίσει πολλές επανεκδόσεις μέχρι σήμερα σε συνεργασία με τον W.Schneemelcher, καθώς και η έκδοση του M.R.James, The Apocryphal New Testament (1924) που αναθεωρημένη και επεξεργασμένη έκδοσή της μας έδωσε πρόσφατα ο K.J.Elliott. H τέταρτη φάση της έρευνας, κατά τον Charlesworth πάντοτε, που συνεχίζεται μέχρι σήμερα, αρχίζει στη δεκαετία του ΄60 και διακρίνεται για μια θετικότερη εκτίμηση των Αποκρύφων, εφόσον αυτά συνεξετάζονται τώρα παράλληλα προς τη λοιπή χριστιανική παραγωγή των πρώτων αιώνων ως ένα ρεύμα που συνυπάρχει με τα άλλα. Χαρακτηριστικό γνώρισμα της νέας αυτής περιόδου είναι το πλήθος των επιστημονικών εργασιών που βλέπει διεθνώς το φως της δημοσιότητας, ο προγραμματισμός και η εν μέρει πραγματοποίηση ήδη κριτικών εκδόσεων.

Για την τέταρτη από τις περιόδους που διαπιστώνει ο παραπάνω ερευνητής, μπορούμε να προσθέσουμε τα εξής: Η έρευνα των Αποκρυφων προωθείται σήμερα απο μια επιστημονική Εταιρεία πού πρόσφατα ιδρύθηκε, την Association pour l’ Etude de la Littérature Apocryphe Chrétienne (AELAC), με έδρα τη Λωζάννη και μέλη απο πολλά άλλα πανεπιστήμια, κυρίως της Ευρώπης και της Αμερικής. Η Εταιρεία οργάνωσε το πρώτο διεθνές συνέδριο για τα Αποκρυφα τον Μάρτιο τον 1995 στη Λωζάννη, εκδίδει το ετήσιο περιοδικό Apocrypha (μέχρι σήμερα 8 τόμοι), προγραμμάτισε και εν μέρει πραγματοποίησε κριτικές εκδόσεις Αποκρύφων στο Corpus Scriptorum Christianorum - Series Apocryphorum (εκδ. οίκος Brepols του Βελγίου) και άρχισε επίσης να εκδίδει σε γαλλική γλώσσα μια σειρά βιβλίων τσέπης με τα Απόκρυφα (σε μετάφραση και με σχόλια) για ένα ευρύτερο αναγνωστικό κοινό.

Παρόλον ότι τα Απόκρυφα δεν κομίζουν ουσιαστικά κανένα νέο στοιχείο στην χριστιανική αποκάλυψη και παρόλον οτι συγκρίνομενα προς τα κανονικά Καινοδιαθηκικά κείμενα υπολείπονται σαφώς από πλευράς θεολογικής εμβάθυνσης στην ιστορία της θείας Οικονομίας, ιστορικών στοιχείων, πνευματικού πλούτου και ηθικού βάθους, μπορεί κανείς να δικαιολογήσει το ενδιαφέρον τόσο των παλαιοτέρων εποχών όσο και της σύγχρονης έρευνας γι' αυτά. Διασώζουν μερικά απο αυτά παραδόσεις στις οποίες στηρίζονται γιορτές της Εκκλησίας, όπως π.χ. το Γενέσιον, τα Εισόδια της Θεοτόκον, κ.ά.

Άλλωστε, πολλά από αυτά -που δεν προέρχονται απο αιρετικούς- έθρεψαν πολλές γενιές χριστιανών στη διάρκεια της ιστορίας, κι αν δεν βρέθηκαν ποτέ στο κέντρο της εκκλησιαστικής ζωής, ζούσαν ωστόσο και ως προσφιλή λαϊκά αναγνώσματα επιδρούσαν στην περιφέρεια, η δε σιωπηρή περιφερειακή διαδρομή τους συχνά αναδυδόταν εντονότερα προς το κέντρο και επηρέαζε την τέχνη, τη λατρεία, την ηθική οικοδομή, την απολογητική διάθεση.

Πριν τελειώσουμε αυτή τη σύντομη Εισαγωγή θέλουμε να σημειώσουμε οτι οι ονομασίες ‘Απόκρυφα της Καινής Διαθήκης’ ή ‘Απόκρυφη Καινή Διαθήκη’ είναι μάλλον ατυχείς. Προτιμούμε ως επιτυχέστερη την ονομασία ‘Απόκρυφα Χριστιανικά κείμενα’, που χρησιμοποιεί και η Εταιρεία για τη μελέτη των Αποκρύφων, διότι τα κείμενα αυτά παρόλο που από πλευράς φιλολογικών ειδών αναπαράγουν συνήθως, όπως ήδη είπαμε, τα φιλολογικά είδη της Κ.Δ. και βρίσκονται στην προέκταση των θεμάτων της, χρονικά απομακρύνονται απο αυτήν και καλύπτονν όλη των πρώτη χριστιανική χιλιετία, μερικά μάλιστα είναι ακόμη νεότερα.

Τα ελληνικά πρωτότυπα των Αποκρύφων, όσα σώζονται, μπορεί να τα βρει κανείς στις εκδόσεις που σημειώνουμε στην αμέσως παρακάτω Βιβλιογραφία καθώς και στον Α.de Santos Otero (μονο τα Ευαγγέλια). Δεν συμπεριλαμβάνουμε στην παρούσα έκδοση τα Γνωστικά κείμενα που βρέθηκαν το 1946 στο Nag Hammadi της Αιγύπτου (βλ. Χριστιανικός Γνωστισμός. Τα κοπτικά κείμενα τον Nag Hammadi στην Αίγυπτο, επιμέλεια Σ. Αγουρίδη, εκδ. Άρτος Ζωής, 1989), παρά μόνο ένα εξ αυτών αντιπροσωπευτικό, το κατά Θωμάν ευαγγέλιο, που είναι διαφορετικό από το κατά Θωμάν της παδικής ηλικίας του Ιησού και περιέχει 114 λόγια αποδιδόμενα στον Ιησού.

ΠΗΓΗ:

ΨΗΦΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Το υδροχοικό ευαγγέλιο του Χριστού, το ευαγγέλιο του Θωμά, το ευαγγέλιο του Πέτρου, και άλλα πολλά τα οποία η Κωνσταντίνεια Χριστολογία βάπτισε «μη κανονικά» ή και «απόκρυφα», ΠΡΙΝ ΤΟ 325 μχ ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΛΟΥΣΑΝΕ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ «ΣΚΑΝΔΑΛΙΖΑΝ» ΚΑΝΕΝΑ ΠΙΣΤΟ, ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ ΤΟΤΕ ΗΤΑΝΕ ΜΙΑ ΕΝΤΕΛΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ «ΘΡΗΣΚΕΙΑ».

Και μιας και προτρέχουνε συχνά οι κατά τα άλλα λαλίστατοι «χριστολόγοι» να εγκωμιάσουνε τα θαυμαστά (και…..«επίσημα») και θεόπνευστα χειρόγραφα των φιλόπονων πατέρων, καθώς και ταυτόχρονα να…..αναδείξουνε ΤΗΝ ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ ΤΩΝ «ΑΛΛΩΝ» ΜΗ «ΚΑΝΟΝΙΚΩΝ» ΕΥΑΓΓΕΛΙΩΝ, ας μας απαντήσουνε, βουτώντας στην ρωμαιοχριστιανική τους φαρέτρα, στο εξής ερώτημα: ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΘΙΣΤΑ ΤΑ «ΚΑΝΟΝΙΚΑ» ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΑΞΙΟΠΙΣΤΑ? ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΣ ΠΟΥ ΕΜΠΕΡΙΕΧΟΝΤΑΙ?

Διότι, ενώ κομπάζουν ότι «περισυνέλεξαν» και αντέγραψαν τα παλαιά και γνήσια χειρόγραφα (!) αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι να μας διευκρινίσουν κάτι πολύ απλό: ΤΙ ΑΠΕΓΙΝΑΝ ΤΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΑ!!!!!

Όμως ας μην γελιόμαστε. Πράγματι λοιπόν το «θεάρεστο» έργο της περισυλλογής και της αντιγραφής ανταποκρίνονταν σε μία ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΑΓΚΗ: την εξαφάνιση κάθε ίχνους ενός Ιησού ο οποίος υπήρξε ηγέτης μίας πολιτικής φατρίας, μίας συμμορίας, ο οποίος πολλές φορές και για καθαρά λόγους επιβίωσης προέβη σε πράξεις οι οποίες μόνο με την «απουσία» των τριάντα και πλέον χρόνων μπορούσε να «απαλειφθεί». Διότι ΕΚΕΙΝΑ τα τριάντα χρόνια της «άγνωστης του διαβίωσης» (?) σίγουρα δεν είχανε και πολύ…….ευαγγελικό άρωμα!

Σε αυτό το σημείο απλά να συλλογιστούμε ότι τα χειρόγραφα του Φλάβιου Ιώσηπου ΕΙΝΑΙ ΜΟΛΙΣ ΤΟΥ 9ου ΚΑΙ 12ου ΑΙΩΝΑ, και η περίφημη περικοπή, η οποία υποτίθεται ότι αναφέρεται στον Ιησού και περιέχεται στο δεύτερο μόνο μέρος, αποτελεί κατά την γνώμη όλων των σοβαρών (και ανεξάρτητων) ερευνητών ΜΙΑ ΧΟΝΤΡΟΕΙΔΗ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ.

Επίσης, τα υποτιθέμενα χειρόγραφα του Τάκιτου («Ιστορίες» και «Χρονικά») ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ 9ου ΚΑΙ 11ου ΑΙΩΝΑ. Μελετώντας κανείς τα «χειρόγραφα» του Τάκιτου ανακαλύπτει κάτι το ιδιαιτέρως «παράξενο»: λείπει ΟΛΗ η περίοδος ανάμεσα στο 28μχ και το 34μχ δηλαδή τα καθοριστικά χρόνια για τον αναδυόμενο τότε χριστιανισμό……

ΕΠΙΠΛΕΟΝ: τα «χειρόγραφα» πάνω στα οποία στηρίζονται τα λεγόμενα «κανονικά ευαγγέλια» είναι ΑΠΟ ΤΟΝ 4ο ΑΙΩΝΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΑ! Το ίδιο συμβαίνει και με τους πάπυρους. Όποιος υποστηρίζει το αντίθετο, ΤΟΤΕ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ.

Επομένως, θα πρέπει να σταματήσει αυτό το παιχνίδι των εντυπώσεων με τις αναφορές του στυλ «..που τα στηρίζεται κτλ» διότι ΚΑΝΕΝΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΑΞΙΟΠΙΣΤΟ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΛΟ! Απλά, αυτά που έχουνε σημείο εκκίνησης την Κωνσταντίνεια κυριαρχία του δόγματος είναι ΤΑ ΠΛΕΟΝ ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΑ, ΔΙΟΤΙ ΦΤΙΑΧΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΟΥΝ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ.

Μία κυριαρχία που διαρκεί ως τις μέρες μας............

Υπάρχουν και άλλα βιβλία που μπορεί να μην θεωρούνται(;) απόκρυφα ευαγγέλια αλλά είναι σχετικά.

Πιο ενδεικτικό αυτής της κατηγορίας είναι το :
Τα χειρόγραφα της Νεκρής Θάλασσας

Βιβλία όπως ,

Το βιβλίο του ΕΝΩΧ
(θεωρείται το αρχαιότερο που άπτεται του μεγάλου προβλήματος της πτώσεως των Αγγέλων, καθώς και του σκοτεινού εκείνου σημείου της Γενέσεως της Παλαιάς Διαθήκης, όπου
"ιδόντες οι υιοί του Θεού τας θυγατέρας των ανθρώπων ότι καλαί εισιν, έλαβαν εαυτοίς γυναίκας , οι δε γίγαντες ήσαν επί της γης εν ταις ημέρας εκείνας ...”)

και άλλα παρόμοια δεν μπορούν να ενταχθούν σε αυτή την κατηγορία.

Μπορεί να φανερώνουν(;) αλήθειες και μυστικά , αλλά δεν έχουν να κάνουν με αυτά που η επίσημη εκκλησία θέλει να κρύψει.

Είναι βιβλία με άλλη κοσμοθεωρία. Δεν είναι άμεσος εχθρός. Είναι αντίπαλος αλλά χρόνια τώρα η εκκλησία ξέρει να τα βάζει και να νικά όποιον χρειαστεί.

Τα απόκρυφα ευαγγέλια είναι θέμα καθαρά εσωτερικό.

Είναι κάτι σαν καρκίνος για την εκκλησία.

Υπάρχουν , αντιφάσεις μεταξύ τους , και κυρίως μεταξύ αυτών και των κανονικών.

Αντιφάσεις που δημιουργούν ερωτηματικά σχετικά με :

Την σωστή ημερομηνία γέννησης του Ιησού.
Την πραγματική ηλικία του.
Τα αδέρφια του Ιησού και ιδιαίτερα για τον δίδυμο αδερφό του.
Την σεξουαλική ζωή του.
.
.
και πολλά ακόμη σημαντικότερα…

Βέβαια υπάρχουν αντιφάσεις και μεταξύ των κανονικών ευαγγελίων , αλλά δεν ήταν δυνατόν να απορριπτούν τα πάντα.

Χρειάζεται μία βάση. Ένα βασικό σενάριο.

Τα απόκρυφα , λοιπόν με προσεκτική μελέτη, μας αποκαλύπτουν , ιστορικές λεπτομέρειες που δεν μπορούν να αγνοηθούν.

Αποτελούν το συμπλήρωμα των χρονικών των πρώτων χριστιανικών χρόνων.

Συνεχίζεται…

Πάνω από 15.000 πάπυροι που βρέθηκαν στην έρημο, αλλάζουν τις απόψεις
μας για τη Βίβλο και η έκδοσή τους, μετά από μισό αιώνα αντιθέσεων και
ακαδημαϊκών αντιφάσεων.

Πενηνταπέντε χρόνια από την εύρεσή τους, σε μια σπηλιά στο Qumran της
βορειοδυτικής όχθης της Νεκράς Θάλασσας, η έκδοση όλων των παπύρων και
χειρογράφων έχει ολοκληρωθεί σε 37 τόμους.

Οι πάπυροι αυτοί πιστεύεται πως έχουν συνταχθεί από μια ιουδαϊκή αίρεση
ανάμεσα στο 200 π.Χ. και τον 1ο μ.Χ. αιώνα και οι πρώτοι ανακαλύφθηκαν
από ένα μικρό βοσκό το 1947.

Η επίσημη άποψη αναφέρει πως οι πάπυροι κρύφτηκαν το 68 μ.Χ. κατά τη
διάρκεια της ιουδαϊκής επανάστασης κατά της Ρώμης. Άλλοι απ' αυτούς
βρέθηκαν σε γειτονικά σπήλαια γύρω στο 1950.

Η ολοκλήρωση της έκδοσης αποτελεί ένα ορόσημο για τους ακαδημαϊκούς,
τόσο χριστιανούς όσο και ιουδαίους, οι οποίοι στήριξαν την πίστη τους
στην παρθενική γέννηση του Χριστού, όπως αυτό εκφράστηκε στις πρώτες
ελληνικές εκδόσεις της Βίβλου.

Η γνήσια εβραϊκή λέξη που χρησιμοποιήθηκε για την Παρθένο σήμαινε νεαρή
γυναίκα! Η έκδοση αυτή συμπίπτει με την έναρξη ενός πενταετούς
προγράμματος του Βατικανού για την αναθεώρηση χωρίων της Βίβλου.

Ακαδημαϊκοί και ιστορικοί αναθεωρούν επίσης τις απόψεις τους. Μέχρι το
'90 είχαν εκδοθεί μόνο οκτώ τόμοι. Το '91 όμως, μετά τη δέσμευση της
Ισραηλινής Υπηρεσίας Αρχαιοτήτων να επιταχύνει την έκδοση, τη συντήρηση
και την αποκατάσταση των παπύρων, οι εργασίες προχώρησαν πολύ.

Ο καθηγητής Geza Vermes, ο οποίος έχει δαπανήσει 50 χρόνια σπουδών στους
παπύρους, υποστηρίζει πως η ολοκλήρωση αυτής της έκδοσης είναι πολύ
σημαντική.

"Είναι τα μόνα κείμενα του εβραϊκού γένους τα οποία έχουν επιβιώσει
στην αρχικής τους μορφή, γλώσσα και γεωγραφική περιοχή. Είναι κείμενα
που γράφτηκαν από Ιουδαίους για Ιουδαίους, χωρίς να μεσολαβεί κάποια
ελληνική έκδοση της Παλαιάς Διαθήκης. Τα πρωτότυπα έχουν χαθεί. Οι
Πάπυροι της Νεκράς Θάλασσας μας επιτρέπουν τη μετάβαση κατά μία χιλιετία
προς τα πρωτότυπα κείμενα".

Τα πρώτα πέντε βιβλία, η Γέννεση, η Έξοδος, το Λευϊτικό, οι Αριθμοί και
το Δευτερονόμιο, που αποδίδονται στον Μωυσή, έχουν πολλές ασυνέπειες. Οι
Πάπυροι περιέχουν αρκετές διαφορετικές εκδόσεις των βιβλίων της Εξόδου
και των Αριθμών καθώς και τους Ψαλμούς.

Αποκαλύπτεται έτσι πως η Βίβλος δεν είναι ένα "ιερό", απαραβίαστο
κείμενο αλλά συντάχθηκε και προσαρμόστηκε για να γίνουν τα κείμενα πιο
κατανοητά στο ακροατήριό τους.

Η εργασία με τους Παπύρους δεν έχει μόνο θρησκευτική αξία αλλά
εμπεριέχει και ιστορική αλήθεια, αποκαλύπτοντας πως οι συγγραφείς
χρωματίζουν τις εγγραφές τους με τις δικές τους προκαταλήψεις.

Συνεχίζεται…

quote:

---

Φίλοι μου γειά σας, δεν έχω ασχοληθεί αρκετά με το θέμα αλλά αυτό που μου κάνει μεγάλη εντύπωση είναι ότι όλες οι προσευχές του Χριστού γίνονται κάπου στη φύση και όχι μέσα σε κάποιο ναό

---

Σε λίγο που θα σχολιάσουμε για τον Γιό του Ιούδα από τα Γάμαλα επαναστάτη της εποχής , που ίσως τον ταυτήσουμε με κάποιον...
τότε ίσως γίνει πιο κατανοητό γιατί κρυβότανε...

quote:

---

Και κάτι τελευταίο, πριν λίγες ημέρες ο Βαρθολομαίος έκανε λειτουργία στην αρχαία Έφεσσο, στο ύπαιθρο, κάτω από τον ουρανό...

---

Τέτοιας μορφής , λειτουργίες συνήθως δεν παίρνουν δημοσιότητα...

Άραγε να είναι "τυχαίο" το οτι αυτό το ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΟ χωριό ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΧΑΡΤΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ?

Την ίδια στιγμή (ΒΕΒΑΙΩΣ!) με μεγάλη σπουδή εμφάνισαν με....αμπρα-κατάμπρα το χωριό..................Ναζαρέτ!!

Ενα χωριό που....εκτός απο τους οπαδούς (κατασκευαστές) του δόγματος ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΗΓΗ ΔΕΝ ΤΟ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ!!!

Στα Γάμαλα είναι ΟΛΑ τα φράγκα...........

Παρεμπιπτόντως ήθελα να πω ότι η επιλογή των κανονικών ευαγγελίων αποδεικνύει και την αναγκαιότητα της ιεράς παραδόσεως, με το φίλτρο της οποίας έγινε το ξεκαθάρισμα των ευαγγελίων και καθορίστηκε πλέον η καινή διαθήκη.

Exot.

quote:

---

αλλά όμως απλά δεν εκφράζουν την αλήθεια και το νόημα της πίστης που δίδαξε ο Χριστός σε μερικά σημεια τους.

---

Αναρωτιέμαι λοιπόν.

τα :

ΠΡΩΤΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΠΕΤΡΟΥ
ΕΥΑΓΓΕΛΕΙΟ ΤΟΥ ΨΕΥΔΟΜΑΤΘΑΙΟΥ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΩΝ 12 ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ ΤΟΥ ΘΩΜΑ

quote:

---

απλά δεν εκφράζουν την αλήθεια και το νόημα της πίστης που δίδαξε ο Χριστός σε μερικά σημεια τους.

---

Οι απόστολοι δηλαδή - ενδεικτικά αναφέρω - δεν εκφράζουν αυτά που δίδαξε ο Χριστός;

Γιατί;

Edited by - Anounakis on 06/12/2003 01:18:23

Έχουμε:

1ον. Αντιφάσεις μεταξύ των Ευαγγελίων.
2ον. Περίεργες πληροφορίες σε αυτά που δεν αναλύονται
3ον. Εξαφανισμένα πρότυπα
4ον. Απόκρυφα Ευαγγέλια (που είναι και το θέμα μας)

Exot.

Ούτε σκοπός μου προσωπικά είναι να επιβάλω την άποψη μου.

Στα πλαίσια του διαλόγου λοιπόν ,

Είσαι όμως σίγουρος ότι ο Χριστός υπήρξε πραγματικά και ότι δεν είναι ένα δημιούργημα των ιερατείων;

Το αγαπάτε αλλήλους είναι ότι το ουσιαστικότερο συμφωνώ.

Αλλά που το είδες αυτό να εφαρμόζεται στον Χριστιανισμό;

Να σου θυμίσω τις Σταυροφορίες

Την Ιερά εξέταση;

Εγκλήματα κατά Εθνικών.

Το 1204. Την πρώτη άλωση της πόλης.
(Γιατί Χριστιανισμός δεν είναι μόνο η ορθοδοξία)

Η μήπως μόνο ο Χριστιανισμός διδάσκει την αγάπη.

Ο βούδας δηλαδή τι λεει , φαγωθείτε...

και επαναλαμβάνω

Είσαι όμως σίγουρος ότι ο Χριστός υπήρξε πραγματικά και ότι δεν είναι ένα δημιούργημα των ιερατείων της εποχής;

Μπορείς με επιχειρήματα να μου αποδείξεις ότι δεν είναι όπως τα λεω;

Όχι επειδή έτσι λένε κάποιοι. Σε τελική ανάλυση θα σου απαντήσω ότι αυτοί έχουν συμφέρον και λένε τα όσα λένε.

Εγώ έχεις σκεφτεί τι συμφέρον έχω;

Ε δεν έχω. Ψάχνω την αλήθεια και μόνο.

Και μέχρι στιγμής αυτό που ξέρω είναι ότι η αλήθεια είναι διαφορετική από αυτή που θέλουν να με κάνω να πιστέψω ότι είναι.

Στο "Πίστευε , και μη ερεύνα " ίσως να πιστεύεις φίλτατε και βγάζεις την ουρά σου απ’έξω και όλα είναι καλά. Έχεις τις απαντήσεις σου στις ελάχιστες ερωτήσεις σου και όλα μέλι γάλα.

Αυτό για μένα είναι στρουθοκαμηλισμός.

Εγώ προτιμώ το "Πίστευε και μη , ερεύνα".

Υ.Γ. Συγνώμη αν κάποιες εκφράσεις μου είναι τυχόν παρεξηγήσιμες…
Απλώς σχολιάζω την κατάσταση όπως την αντιλαμβάνομαι
γενικότερα και δεν απευθύνομαι προσωπικά σε εσένα , που
εξάλλου δεν σε γνωρίζω προσωπικά.
Ας εξετάσουμε την ουσία και ας μην κρεμαστούμε από κάποια λόγια.

είστε όλοι...

Οι άλλοι μαθητές πίστεψαν στο Χριστό και παρέμειναν, αλλά με αντιδράσεις. Δεν ήταν σίγουροι γι’ Αυτόν όπως και συ και τόσοι άλλοι προβληματίζονται. Αυτό φαίνεται από τον Θωμά (που τον βγάλαμε και άπιστο  για τις αντιρρήσεις του) Όταν πηγαίνανε να μπούνε στα Ιεροσόλυμα για τελευταία φορά, είπε ο Θωμάς στο Χριστό ότι δεν ήταν καλό να πάνε μέσα στο στόμα του λύκου (ο εβραίοι ζητουσαν να Τον κόψουν). Του είπε μάλιστα συγχυσμένος, άντε πάμε να πεθάνουμε και μείς μαζί Του.
Πάλι κατά την ώρα της σύλληψης Του πρις τον Σταυρό, όλοι τους έφυγαν τρέχοντας και μάλιστα ο Ιωάννης έφυγε γυμνός διότι κάποιος στρατιώτης του πιάσε τον χιτωνα και αυτός τραβώντας τον εσχίσε για να γλιτώσει. Ποίος; Ο αγαπητός μαθητής του Χριστού. Ο Πέτρος τότε τον αρνήθηκε τρεις φορές μπορστά σε παιδιά.

Εδώ λοιπόν σταματούν όλοι όσους τους προβληματίζει το πρόσωπο του Χριστου. Εως εδώ, παρακάτω δεν θέλουν να πάνε. Εδώ βλέπουν λοιπόν γκιλοτίνες με ιερά εξέταση, παπάδες να τα αρπάζουν, «επίκαιρο:» δεσποτάδες να σκοτώνονται για νέες Χώρες, σταυροφόρους να χύνουν αίμα αθώο κλπ. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Και θα επαναλαμβάνεται μέχρι το τέλος.

Όπως το είπα και το λέω και θα το ξανάλεω, ένα είναι το γεγονός που επικύρωσε την θεότητα του Χριστού, τα γεγονότα του σταυρικού πάθους και η Ανάσταση. Από κεί και πέρα μιλάμε πλέον για εκκλησία, μιλάμε για την βίαια πνοή του τρίτου προσώπου της αγιας Τρίαδος, το Αγιο Πνευμα.
Έκτοτε αδελφέ μου αρχίζει η ενέργεια του Θεού στις καρδιές των ανθρώπων. Αυτό λέγεται βάπτισμα, χρίσμα, θεια κοινωνία. Τότε κατενόησαν οι μαθητές τι σημαίνει να φάνε το σώμα και το αίμα του. Εννοούσε την πλήρη κοινωνία μαζί Του, την
Χριστοποιηση των πιστών με την εισβολή του Θεου (του αναστημένου Θεου) σωματικά πλέον, στον πιστό. Αυτή η ασύλληπτη δύναμη δεν νικιέται. Είναι αθάνατη, απαξιεί για την απειλή ακόμη και αυτού το θανάτου αν χρειαστεί. Αυτή η ενέργεια που την γεύεται ο πιστός είναι που αποδεικνύει την αλήθεια περί του προσώπου του Θεού.
Θέλεις λογικά επιχειρήματα για τον πρόσωπο του Χριστού? Ένα μόνο θα σου πω που το είπα και στον διάλογο περί ιεράς σινδόνας (μπορείς να δεις τa postings). Μου τόπε ένας άγιος άνθρωπος, ο σχορεμενος ο π Χαράλαμπος ηγ της μονής Διονυσίου του Αγίου Όρους. Η απόδειξη είναι οι άγιοι της εκκλησίας. Το υπόγραψαν εκατομυρια με το αιμα τους τους ιδρώτες τους, τα συγγράμματα τους τέλος τον μεγάλο έρωτα προς τη Θεία αυτή μορφή.
Ο Χριστός είναι υπαρκτό πρόσωπο και έχεις προσωπική επαφή μαζί του. Εάν το ζητήσεις θα βρει Αυτός τρόπο να Τον γνωρίσεις. Και να γεννηθεί μέσα σου… άλλωστε αυτή την έννοια έχει η εορτή των Χριστουγέννων οπυ ερχεται σε λιγες μερες.
Κλείνοντας λοιπόν θα σου έλεγα (δεν κάνω προσηλυτισμό, σου μιλώ σαν φίλος) κοίτα μέσα στην εκκλησία να βρει σωστούς ανθρώπους και μη κάθεσαι και κοιτάς του Ιουδες. Δεν προλαβαίνουμε εμείς να αλλάξουμε όλο τον κόσμο σε 70 χρόνια ζωής που μας ανήκουν. Εάν είσαι ειλικρινής εκεί θα οδηγηθείς, στους σωστούς ανθρώπους διότι ο στόχος όπως λες είναι η αλήθεια και όχι το ψαχούλεμα στο να βρούμε αφορμές για να δικαιολογήσουμε την θέση μας ισοπεδώνοντας τα πάντα.

καλα Χριστούγεννα σε όλους από Εxoterica

και ούτε ένα τεκμηριωμένο επιχείρημα.

Εντάξει φίλτατε.

Έτσι νοιώθείς , έτσι πιστεύεις , έτσι εκφράζεσαι.

Δεν μπορώ να σε πίσω και δεν θέλω στο κάτω κάτω.

Δεν έχει νόημα. Τον δρόμο προς την αλήθεια δεν μπορεί να στον αποκαλύψει κανένας.

Πρέπει να τον ανακαλύψεις μόνος σου.

Εσύ πάντως κάνεις ακριβώς το αντίθετο.

Αναμασάς αυτά που σε μάθανε και όχι αυτά που ανακάλυψες.

Το μόνο που κρατώ από αυτά που είπες είναι ότι στον χώρο της εκκλησίας υπάρχουν
και σωστοί άνθρωποι. Σε αυτό συμφωνώ. Μην τα ισοπεδώνουμε όλα.

Υπάρχουν και σωστοί και αυτό είναι το πιο σημαντικό μα παραπληροφορημένοι και εξαπατημένοι πιστοί.

Αν σου δημιουργείται η απορία για τον ποιος είμαι και ποιο σκοπό εξυπηρετώ και λεω όλα αυτά τα "σατανιστικά " να σου διευκρινίσω ότι δεν ανήκω σε καμία αίρεση ή άλλη θρησκεία ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΑΘΕΟΣ

Όπως αναφέρει και ο ΠΛΩΤΙΝΟΣ σε άλλο topic

Εκείνος που δεν ξέρει, πιστεύει.
Μ. Έμπνερ-Έσεμπαχ

Καλά Ηλιούγεννα...

ουυυυ...

Exot

Κράτα τον θρησκευτικό παροξυσμό σου για εσένα.

Εγώ δεν ήρθα στην εκκλησία να πω την άποψη μου.

Σεβόμενος το ότι η αντίθετη άποψη μου προς τα πιστεύω των άλλων θα ενοχλούσε.

Ούτε κάνω προσηλυτισμό ούτε θέλω να επιβάλλω τις απόψεις μου.

Σεβόμενος το δικαίωμα της ελευθερίας σκέψης και έκφρασης.

Και φυσικά πάνω από όλα το δικαίωμα της ανεξιθρησκίας.

Μόνο που η “εκκλησία μας” είναι τόσο της αγάπης….

Που έχει δημιουργήσει ειδικά τμήματα και επιτροπές αιρέσεων.

Και κάνει και ειδικά συνέδρια αντιμετώπισης του φαινομένου της αναβίωσης της
Αρχαίας Ελληνικής θρησκείας.

Όπως έχω πει και σε άλλες συζητήσεις , έχουμε ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΧΟΥΝΤΑ.

Εγώ προσωπικά δεν είμαι υπέρ του 12θεου , αλλά τι την νοιάζει την “ εκκλησία μας” , αν κάποιοι θέλουν να πιστεύουν σε αυτό; Με το ζόρι να μας σώσετε όλους;

Έχεις να προσφέρεις κάτι ουσιαστικό σε αυτή την συζήτηση; Είπες την άποψη σου. Σε ακούσαμε . Η αλήθεια είναι μόνο ” ο θεός σου. “

Για τα απόκρυφα ευαγγέλια έχεις να πει κάτι; Αν όχι , άσε εμάς να πούμε , να αναλύσουμε να σχολιάσουμε , και να εκφραστούμε ελεύθερα. Η μήπως δεν έχουμε αυτό το δικαίωμα;

ουυυυ...

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr