Για αρχη θα ηθελα να πω σαν πρωτο μου μυνημα σ'αυτο το υπεροχο φορουμ, πολλα μπραβο στον η στους ιδρυτες αυτης της σελιδας. Τους αξιζουν πολλα και εχουν κανει μια τρομερη δουλεια. Διαβαζω παρα πολυ καιρο (περιπου 1.5 χρονο) ολα τα θεματα που με ενδιαφερουν και μπορω να πω οτι με εχει βοηθησει αφανταστα αυτο και εχω κερδισει ανεκτιμητα πραγματα απο το esoterica.gr! Υπαρχουν πολυ αξιολογοι ανθρωποι εδω περα, με πολλες γνωσεις και καλη ψυχη και αυτο το βρισκεις σε λιγα φορουμ μεσα στο διαδικτιο. Αρκετα μ'αυτα και μ'αυτα και ασ μπουμε στο θεμα.
Δεν ξερω αν εχει ανοιχτει ενα παρωμοιο τοπικ αλλα αν εχει θα παρακαλουσα να σβηστει το δικο μου για να μην εχουμε αυτο πουχει γινει σε αλλα τοπικ.

Μπορει να μην το εθεσα καλα αλλα θα'θελα ο καθενας να μου πει τι η ποιον εχει για ινδαλμα-παραδειγμα η τελος παντων καποιον η κατι που θαυμαζει απεριωριστα απ'την αρχη της ανθρωποτητας μεχρι και σημερα και γιατι, ειτε ειναι ανθρωπος, θεος, ημιθεος, τοπος (π.χ Σπαρτη) κτλ. Εχουν ανοιχτει πολλα τοπικ για μορφες που περασαν η και που ζουν ακομα. Π.χ Πλατων, Πλωτινος, Μπλαβατσκι, Κρισναμουρτι, Λιαντινης και πολλοι αλλοι.
Εγω θα αρχισω λεγοντας για τον μεγαλο μας Σωκρατη. Αυτη η μορφη που εζησε απτο 469-399 Π.Χ στην χρυση εποχη της Αθηνας χαρησε τοσα πολλα στην πνευματικη ιστορια του ανθρωπου που ειναι πολυ δυσκολο να το πιασει ο ανθρωπινος νους. Σ'εναν κοσμο ιδεων αυτος ο μεγαλος φιλοσοφος που πιστευε οτι το μονο που αξιζε ηταν η ζωντανη ανταλλαγη ιδεων με ερωταποκρισεις μεταξυ προσωπων και οχι η διδασκαλια χωρις διαλογο, χαριζε στον κοσμο την αληθινη ΓΝΩΣΗ. Ειχε συνηθισει να λεει πως ο ιδιος δεν γνωριζε τιποτα, και με αυτην την μεθοδο που χρησιμοποιουσε (Σωκρατικη μεθοδο) επειθε τους συνομιλητες του οτι ενω στην αρχη ελεγαν οτι ηξεραν περι ενος θεματος τελικα δεν ηξεραν και στο τελος εκει ηταν που μπερδευοντουσαν, τα εχαναν και αρχισαν να ανακαλουνε αυτο πουχαν πει στην αρχη. Αυτο οδηγουσε πολλους απτους συνομιλιτες του να του λενε οτι τους ειρωνευετε αλλα στην αληθεια δεν γινοταν κατι τετοιο. Τους παρακαλουσε κιολας μετα να του μαθουν περι ενος θεματος και μετα εβλεπε οτι τελικα δινανε χιλιες δυο ερμηνειες και επεξηγησεις. "Το πιο δυσκολο εργο του ανθρωπινου μυαλου ειναι να δωσει ορισμο μιας εννοιας" ειπε καποιος. Στους διαλογους του Πλατωνα βλεπουμε οτι οι συνομιλητες του Σωκρατη δινανε χιλιες δυο ορισμους περι ενος θεματος ενω ο Σωκρατης εξηγουσε οτι ΕΝΑΣ μονο ορισμος ειναι απαραιτητος.
Εξηγουσε οτι μονο αν εχεις αγνοια για ενα θεμα μπορεις να το πιασεις και να το "ξεζουμισεις" και να το δεις απο την σωστη πλευρα. "Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας". Εδωσε ορισμους για φιλια, ευσεβεια, δικαιοσυνη, ερωτα και αλλα πολλα και καταφερε μεσα απτους διαλογους να μαθει στους ανθρωπους πως να σκεφτοντε απο μονοι τους.
Και σαν ψυχουλα ηταν φανταστικη! Ενοιαζε πρωτα για τους αλλους και μετα για τον εαυτο του. Ειχε οικογενεια και δεν δουλευε. Πολλοι θα βιαστουνε να πουν "μα πως συντηρουσε την οικογενεια του?" Αλλα και εκει μεσα απτον Διογενη Λαερτιο βλεπουμε οτι ο εξυπνος Σωκρατης ειχε βγαλει λεφτα απτην νεανικη του ηλικια,τα επενδυσε και εισεπραξε απτον τοκο. Τι αλλο να σας πω? Οτι μεσω του μαθητη του, Πλατων, μαθαινουμε οτι πολεμησε στην Ποτειδεα αφου το ειχε αναφερει ο Αλκιβιαδης στο Συμποσιονκαι εκει εδειξε την ανδριοσυνη του και την δυναμη του σωζοντας τον Αλκιβιαδη απο βεβαιο θανατο, σωζοντας και τα οπλα του και τελικα στο τελος να'χαι την τολμη να πει στους στρατηγους να δωσουν το βραβειο ανδρειοσυνης στον Αλκιβιαδη αντι σ'αυτον.
Στην γνωστη απολογια του δινει ενα ρεσιταλ με τον λογο που βγαζει και βουλωνει τα στοματα ολων αυτον που τον θεωρουσαν αθεο, οτι διαφθειρει την νεολαια και ολα τα συναφι + αυτον που τον δικαζουν μ'αυτες τις κατηγοριες που δεν στεκουν πουθενα! Κι'ομος τον δικασαν και τον καταδικασαν σε θανατο, μαλλον μπορει να πει κανεις, επειδη ο Σωκρατης προπορευοταν της εποχης του και τον ζηλευανε. Η επειδη ειχε κατανοησει μια αλλη πλευρα της ζωης που οι ανθρωποι δεν μπορουσαν να καταλαβουν. Αλλοι παλι μπορει να πουνε οτι ειχε φτασει σε ενα σημειο, γερος πια, να λεει οτι η ζωη ειναι αχρηστη γεματο απο αδικους και κακοψυχους ανθρωπους που δεν ειχαν καταλαβει οτι "η αρετη ειναι γνωση". Ο φρονιμος ενας μπορει να μεταχειριστικε σαν εργαλειο τους αφρονες πολλους...Κανεις δεν ξερει...
Αφου ειχε οδηγυθει στην φυλακη απ'οπου θα επινε το γνωστο κωνειο αργοτερα, στενοι του φιλοι προσπαθουσαν να του προτεινουν χιλιους δυο τροπους για να αποδρασει- χιλιους δυο τροπους για να μην πιει το κωνειο. Να σωσουν αυτον τον θαυμασιο ανθρωπο. Τοσο τον αγαπουσαν...

-Εσεις πιστευατε οτι γνωριζατε την εννοια, και η συζητηση εδειξε οτι δεν τη γνωριζετε. Ουτε τη γνωριζετε δηλαδη, ουτε εγνωριζατε οτι δεν τη γνωριζετε. Εγω, απεναντι, επιστευα οτι δε γνωριζω την εννοια, και η συζητηση εδειξε οτι πραγματι δεν τη γνωριζω. Ναι, δε γνωριζω, αλλα εγνωριζα οτι δε γνωριζω. Εκει που εσεις δεν εγνωριζατε οτι δεν γνωριζετε την εννοια, εγω εγνωριζα οτι δεν την γνωριζω. Μ'ενα λογο, εσεις δεν γνωριζετε τιποτα. Ενω εγω γνωριζω ενα, οτι δεν γνωριζω τιποτα.

Τι προταση απο μια ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΜΟΡΦΗ για μενα...

Πιστευω να μην σας κουρασα. Μπορω να συνεχισω να γραφω παρα πολλα για αυτην την ψυχη που λεγεται Σωκρατης και που τοσο θαυμαζω, αλλα οτι και να πω ακομα θα'ναι πολυ λιγω, σ'αυτα που προσεφεραι ο ιδιος στην ανθρωποτητα.

Περιμενω ν'ακουσω γνωμες σας. Και παλι πολλα ΜΠΡΑΒΩ σ'αυτους που σκεφτηκαν να φτιαξουν αυτη τη σελιδα. Τους χρωσταω πολλα και νομιζω και πολυς αλλος κοσμος...Χαιρετω...

Τι άλλο θα μπορούσε κανείς να θαυμάζει?
Από όλες τις κατασκευές,εφευρέσεις,ανακαλύψεις η πιο δύσκολη κατασκευή και πιο περίπλοκη είσαι εσύ.Ο άνθρωπος.Σκέψου ότι μετά από 13000 χρόνια της δημιουργίας μας ακόμα νομίζουμε, ως άνθρωποι, ότι έχουμε κάτι μαγικό.Ψυχή για παράδειγμα ή ότι μας κατασκεύασε ένας άυλος θεός...

«Σήμερα, πολλά πράγματα δείχνουν ότι οδηγούμαστε σε μια μεταβατική περίοδο. Στην έξοδο αυτής της περιόδου κάτι φαίνεται να γεννιέται αλλά με τρόπο οδυνηρό. Το παρόν θρυμματίζεται αποσυντίθεται και εξαντλείται, ενώ κάτι άλλο, δυσδιάκριτο ακόμα, προκύπτει από τα ερείπια... Η παγκόσμια σύγχρονη επιστήμη φαίνεται να εξαντλεί τις δυνατότητές της. Είναι όλο και περισσότερο σαφές ότι κάτι λείπει. Η Επιστήμη δεν τα καταφέρνει, ως τώρα, να συνδεθεί με την εγγενή φύση της πραγματικότητας και με τη φυσική ανθρώπινη εμπειρία. Φαίνεται περισσότερο ως πηγή αποσύνθεσης και αμφιβολίας παρά πηγή ολοκλήρωσης και σημασίας... Σήμερα, για παράδειγμα, γνωρίζουμε πολύ περισσότερα για τον κόσμο από ότι οι πρόγονοί μας. Κι όμως, φαίνεται όλο και περισσότερο ότι εκείνοι γνώριζαν κάτι πιο ουσιαστικό, κάτι που μας διαφεύγει».

Σε ένα τέτοιο κόσμο λοιπόν χρειαζόμαστε πνευματικά στηρίγματα. Τι πιο σταθερό λοιπόν από το κλασσικό…
Προσωπικά όπως το όνομα μου μαρτυρεί θαυμάζω Φιλοσοφικά τους 3 Π.
Τον ΠΥΘΑΓΟΡΑ, τον ΠΛΑΤΩΝΑ, και πάνω από όλους τον ΠΛΩΤΙΝΟ…
Αναμφίβολα βέβαια ο Σωκράτης αποτέλεσε κομβικό σημείο στην Ελληνική και την δυτική σκέψη, καθώς στο ερώτημα των προγενέστερων πως έγινε ο κόσμος, αυτός πρόσθεσε το γιατί έγινε ο κόσμος. Μετέφερε επίσης την έρευνα από τον Ουρανό στο ΕΣΩ του ανθρώπου…
Θαυμάζω όμως επίσης τους Σπαρτιάτες του Λεωνίδα καθώς προσπαθώ να φανταστώ τι ψυχικά αποθέματα δύναμης πρέπει να είχαν αυτοί οι άνθρωποι σε μία εποχή που ο πόλεμος ήταν ιδιαίτερα βάρβαρος…
Πάνω από όλα όμως φαντάζομαι την στιγμή , και θαυμάζω τον άνθρωπο που έστρεψε το βλέμμα του στον Ουρανό για να συνειδητοποιήσει το μέγεθος του κόσμου αλλά και την σχέση του με αυτό.. Την στιγμή που γεννήθηκε μέσα του η υποψία πως είναι κάτι παραπάνω από συλλέκτης τροφής, και θέλησε να θέλει να μάθει να γνωρίσει....

«Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας»

Edited by - ΠΛΩΤΙΝΟΣ on 10/03/2004 00:50:44

Edited by - ΠΛΩΤΙΝΟΣ on 10/03/2004 02:09:39

Παραδόξως τώρα τελευταία, η αχαριστία είναι ο κανόνας και τα γενναιόδωρα συναισθήματα ευχαριστίας αποτελούν εξαίρεση για αυτό και τα λόγια σου είναι ακόμα πιο σημαντικά.

Νομίζω ότι δεν είναι τυχαίο ότι η ελληνική φιλοσοφία χωρίζεται σε προ-σωκρατική και μετά-σωκρατική.

Εγώ να θυμίσω την προσευχή που μας χαρίζει ο Σωκράτης στον Φαίδρο, τόσο απλή μα τόσο ουσιαστική...

“Αγαπητέ Παν και άλλοι, όσοι θεοί μένετε εδώ, αξιώστε με να έχω εσωτερική ομορφιά και όσα εξωτερικά πράγματα μου ανήκουν να είναι σε αρμονία με την εσωτερική μου ωραιότητα. Είθε να θεωρώ πλούσιο μόνο τον σοφό και είθε να έχω τόσο πλήθος χρυσού, όσο αρκεί να φέρει και να χρησιμοποιεί κανείς άλλος, παρά ο συνετός”. ΠΛΑΤΩΝΑΣ, Φαίδρος 279 Β.

Ρωτάς τι θαυμάζουμε.
Για τον Σωκράτη που αποτελεί το δικό σου ιστορικό πρόσωπο θαυμασμού θα συμφωνήσω - θυμάμαι μικρή ακόμα στο σχολείο με είχε συγκινήσει περισσότερο από κάθε άλλο φιλόσοφο...
Αργότερα, γνώρησα τον Πλάτωνα. Αρχικά μέσα από το συμπόσιο (ήταν το πρώτο σχετικό έργο που διάβασα) και μετά στην πολιτεία, όπου συνδιάζοντας τις ιδέες του με αυτές του νεώτερου φιλοσόφου Ιμάνουελ Καντ, ανακάλυψα την μαγεία της φιλοσοφίας, ως δύναμη που μπορεί να αλλάξει τον άνθρωπο και τον κόσμο, αν εμποτίσει τη δράση μας με τον κόσμο των ιδεών.

Μέσα από τους φιλοσόφους, αυτούς που ανέφερα, αυτούς που παρέλειψα (και είναι πολλοί), κι αυτούς που θα εμφανιστούν αργότερα, θαυμάζω πάνω από όλα, την κοινή ουσία πίσω από όλους: Τον άνθρωπο, που στρέφει το βλέμμα του προς το Θείο, το Αγνό, το Ορθό
και που επιστρατεύοντας όλη του την ενέργεια για τον δρόμο αυτό, κατορθώνει να γίνει φάρος για όλους όσους ακολουθούν πίσω από αυτόν, αλλά και υπόσχεση για κάτι πιο πραγματικό και πιο τέλειο.

Αυτόν τον άνθρωπο και τα έργα αυτού, εγώ θαυμάζω.

κάνε κλικ!
Ποτέ μην παραδεχτείς τα όρια του ανθρώπου
Να σπας τα σύνορα
Να αρνιέσαι ότι θωρούν τα μάτια σου
Να πεθαίνεις και να λες:
ΘΑΝΑΤΟΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!

"ω Κριτων, τω Ασκληπιο οφειλομεν αλεκτρυονα αλλ'αποδοτε και μη αμελησετε. (Ε' Κριτων, να προσφερουμε θυσια ευχαριστιας στον Ασκληπιο εναν αλεκτρυονα. Μα να το καμετε. Μην ξεχαστειτε."

Αχχ..Τι να ηθελε να πει μ'αυτο αναρωτιεμαι?... Μηπως οτι ολοι γεννιουμαστε ΖΩΑ και πολυ λιγοι στο τελος της ζωης μας καταφερνουμε να γινουμε ΑΝΘΡΩΠΟΙ? Οτι στην ουσια η αρρωστεια του ηταν που εφευγε αφου γιατρευτικε απ'τον ΘΕΟ της υγειας και οχι η ΖΩΗ του?

Σας χαιρετω...

Στα αρχαία ελληνικά μυστήρια ο αλέκτωρ, ο πετεινός, είναι σύμβολο του Ήλιου της Ανατολής, του Απόλλωνα και του Ασκληπιού. Οι ειδικοί λένε ότι εδώ γίνεται μια έμμεση αναφορά στην θυσία ενός πετεινού που γινόταν στα Μυστήρια προς τιμήν του Απόλλωνα.

Κατά κάποιον τρόπο θεωρεί ότι ο θάνατος είναι μια ανατολή-γέννηση σε ένα άλλο επίπεδο. Ό Σωκράτης λέει στον "Κρατύλο" ότο το σώμα είναι ένα "σήμα", μνήμα, τάφος. Άρα τώρα που φεύγει η ψυχή από τον τάφο της, βρίσκει όντως την υγεία της.

«Σοφία είναι να νικήσεις τον εαυτό σου, ενώ άγνοια να νικηθείς από αυτόν»
ΣΩΚΡΑΤΗΣ

«Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας»

Σε αντίθεση με τον Πλάτωνα, η φιλοσοφία του Αριστοτέλη απέριπτε την ύπαρξη δύο κόσμων. Ο πρώτος υποστήριζε ό,τι δεν είναι δυνατόν να υπάρχει αξιόπιστη γνώση σε έναν μονίμως μεταβαλόμενο κόσμο ως αντιλαμβανόμενος από τις αισθήσεις μας, όντας υποκείμενο ποικίλων και διαφορετικών αντιλήψεων. Η αληθινή γνώση υπάρχει σε έναν άλλον κόσμο, ανεξαρτήτου χώρου και χρόνου, προσιτό μόνο στην διανόηση, και την προσέγγιση αυτού του κόσμου είναι που πρέπει να επιδιώξουμε. Στα έργα του, όταν ο Σωκράτης ρωτάει <<τί είναι ομορφιά; τί είναι κουράγιο;>> δεν ζητά τον προσδιορισμό τους αλλά προσπαθεί να ανακαλύψει τη φύση μιάς αφηρημένης ύπαρξης που όμως υπάρχει και ας μην είναι άμεσα προσιτή. Όσον αφορά τον Αριστοτέλη, αν και αναγνώριζε πλήρως την εφυΐα του Πλάτωνα, μόνο ένας κόσμος υπάρχει για τον οποίο μπορούμε να φιλοσοφούμε και αυτός είναι ο κόσμος μέσα στον οποίο ζούμε και βιώνουμε. Ένας κόσμος ανεξάντλητης γοητείας και απορίας. Και λόγω αυτης της αίσθησης της απορίας που προκάλεσε τον άνθρωπο να φιλοσοφεί εξ'αρχής, σε αυτόν τον κόσμο και όχι κάποιον άλλον αφηρημένο πρέπει να προσεγγίζουμε. Οτιδήποτε είναι ανέφικτο να βιώσουμε, για ότι δεν υπάρχουν τεκμηριώσημα στοιχεία για να αναφερθούμε δεν μας είναι χρήσιμα και κατά συνέπεια οδηγούμαστε σε αδιέξοδο.

Από αυτην την έννοια, απέριπτε την <<Ιδανική Υπόσταση>> του Πλάτωνα. Τα πράγματα αυτού του κόσμου δεν είναι μια αντιγραφή ή απόδοση ενός ιδανικού πρωτότυπου το οποίο προσεγγίζουν αλλά ποτέ δεν φτάνουν, αλλά αποτελούν πρωτότυπο το καθένα ξεχωριστά.

Ο Πλάτωνας θα έλεγε οτι δέν υπάρχει το χρώμα <<κόκκινο>> παρά μόνο αποχρώσεις του κοκκίνου, επειδή το πρωτότυπο <<κόκκινο>> υπάρχει σε άλλον κόσμο. Ο Αριστοτέλης θα έλεγε ότι <<κόκκινο>> είναι ότι εμείς αντιλαμβανόμαστε και ότι νιώθουμε εδώ ώς κόκκινο μαζί με όλες του τις αποχρώσεις. Δεν υπάρχει άλλος κόσμος.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr