| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
tomcat
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
158 Μηνύματα |
 Απεστάλη: 26/07/2002, 19:52:48
Πριν ημέρες ξαναδιάβασα για πολλοστή φορά το βιβλίο του Stephen Hawkins, το Χρονικό του Χρόνου. Το βιβλίο αυτό (αλλά όχι μόνο αυτό) έχει μία σαγηνευτική επίδραση πάνω μου. Τα μυστήρια του σύμπαντος, είτε αυτά αφορούν την υποατομική ύλη είτε τα αστέρια ή όλο το σύμπαν στο σύνολό του, πάντα είχαν μία μαγική επίδραση στο μυαλό μου.
Σκέφτομαι συχνά λοιπόν, ότι η ομορφιά που κρύβει η φύση (που εμπεριέχει τα πάντα), η ομορφιά της λειτουργίας της, των φαινομένων της, αυτών που μέχρι σήμερα μπορέσα και αναλύσαμε αλλά και αυτών που χιλιάδες επιστήμονες ερευνούν, είναι πολύ πιο σαγηνευτική και πολύ πιό "μυστηριώδης" από όλα τα υποτιθέμενα "επιστημοφανή μυστήρια" που κατακλύζουν τον κόσμο μας.
Η μαγεία των βιολογικών δομών των μεμβρανών, της γενικής θεωρίας της σχετικότητας, της θεωρίας των υπερχορδών και τόσα άλλα…
Άραγε αν η επιστήμη μπορούσε σε κάποια απλούστερη μορφή της (εκλαικευμένη) να γίνει κτήμα των πολλών, τότε θα συνέχιζαν όλα αυτά τα μυστήρια του στυλ ΑΤΙΑ, κρύσταλλοι, βαμπίρ, αστρολογία και πάει λέγοντας να έχουν καμμία επλπίδα…
Μήπως η έλλειψη ενημέρωσης σχετικά με την επιστήμη (ασχέτως αν καθημερινά όλοι μας χρησιμοποιούμε την τεχνική της προέκταση) είναι ο λόγος που όλα αυτά τα επιστημοφανή μυστήρια υπάρχουν….
|
ΑΧΕΡΟΝΤΑΣ
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Greece
536 Μηνύματα |
Απεστάλη: 26/07/2002, 20:52:49
Καλησπέρα αγαπητέ tomcat και καλώς όρισες στην παρέα των αναζητητών της γνώσης και της αλήθειας.
Συμφωνώ φίλε μου πως τα παραπάνω που ανέφερες εκπέμπουν μια σαγήνη, μια "μαγεία" θα έλεγα.Η θεωρία της σχετικότητας,οι βιολογικές δομές των μεμβρανών και πολλά άλλα, μπορούν να ερευνηθούν, να εξηγηθούν μέχρι ένα σημείο κι αυτό γιατί είναι ΧΕΙΡΟΠΙΑΣΤΑ, μπορούμε να "παίξουμε" μαζί τους και να βρούμε απαντήσεις.
Για τα μυστήρια (όπως είναι τα Α.Τ.Ι.Α. και τόσα μα τόσα άλλα), επειδή ακριβώς δεν μπορούμε να τα ερμηνεύσουμε απόλυτα χρησιμοποιώντας την επιστήμη, γι' αυτό και μας τραβάνε σε τέτοιο βαθμό.HIGHLANDER "ΕΝ ΟΙΔΑ ΟΤΙ ΟΥΔΕΝ ΟΙΔΑ" |
Kelsos
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2081 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/07/2002, 09:34:38
Γειά σας φιλοι μου και καλώς όρισες Τόμκατ στη παρέα μας...
Ας ΜΗΝ παρασυρόμαστε απο την ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ μαγεία του σύμπαντος!
'Οχι ότι δεν είναι ΠΑΝΕΜΟΡΦΟ, αλλά μην μένουμε εκεί,
'Ομως η κακόμοιρη η "επιστήμη", ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να εισχωρήσει σε μέρη και χώρους που ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ!!!Διακρίνω μια ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ άποψη, ειδικά στα περί Χώκινς.
Φίλε μου Τόμκατ, αυτά που ΕΙΔΕ ο Χώκινς και μας παριγράφει ή εξηγεί (καθώς και ο κάθε ένας επιστήμονας), κάποιοι "πολύ παλαιότεροι" τα είχαν ΗΔΗ και κάνει γνωστά, αλλά το σημαντικότερο κατ' εμέ, προχώρησαν ΑΚΟΜΑ ΠΑΡΑ ΠΕΡΑ....
Μιλώ για ΟΛΟΥΣ τους Αρχαίους Φιλοσόφους (όχι φυσικά ΜΟΝΟ τους έλληνες) και για όλες τις Θρησκευτικοφιλοσοφικες Ιδέες που υπήρξαν... Υπάρχει ένα κείμενο που ονομάζεται "ΣΤΑΝΤΖΑ ΤΩΝ ΝΤΖΙΑΝ". Σε αυτό το κείμενο, ΤΟ ΠΑΝΑΡΧΑΙΟ, μπορείς να βρείς ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ή και ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ του σήμερα, απαντημένα και διαπραγματευόμενα στις επόχές ΠΡΙΝ από την "Αυγή του Χρόνου" Επίσης θα ήθελα να σου κάνω γνωστό ότι τα μυστήρια δεν είναι "επιστημονοφανή". Επιστημονοφανή γίνονται ΜΟΝΟ όταν άνθρωποι που ιδέα δεν έχουν για αυτά, ΑΛΛΑ είναι "επιστημόνες" έχουν το θράσος να προσπαθούν (αλλα ΟΥΔΕΠΟΤΕ τα κατάφεραν) να τα εξηγήσουν!!! Παράδειγμα, βγήκαν "κάποιοι" επιστήμονες και μας ΕΛΥΣΑΝ ΤΟΝ ΜΥΘΟ ΤΗΣ ΠΥΘΙΑΣ!!!
Κάποιοι άλλοι πάλι επιστήμονες, μας έλυσαν το θέμα του ΚΥΚΕΩΝΑ των Ελευσηνίων μυστηρίων!!! Ελεος, ας μην ασχολούνται πιά με ΟΛΑ αυτόι οι "σοφόι" άνθρωποι που αποκαλούντε "επιστήμονες", ΕΙΔΙΚΑ όταν δεν έχουν την ΓΝΩΣΗ για να κάνουν κάτι τέτοιο...
Ας "παίξουν" τους Θεούς στα εργαστήρια τους, ας προσπαθήσουν να φτιάξουν ανθρώπους, ΑΛΛΑ να ξερουν πως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΟΙ που έκαναν τέτοιου είδους προσπάθειες, καθώς πως ΞΕΡΟΥΜΕ ακόμα και τα αποτελέσματα που θα έχουν.... Στο επόμενο τεύχος του περιοδικού "ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ" έχω ένα μικρό άρθρο γι' αυτά τα θέματα, ιδιαίτερα της ΓΕΝΕΤΙΚΗΣ. Τουλάχιστον να υπάρχει ΚΑΤΑΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟ ότι κάποιοι προειδοποιήσανε τους επιστήμονες και την επιστημονική τους κονότητα.... Φιλικά, Κέλσος
|
ΠΛΩΤΙΝΟΣ
Πρώην Συνεργάτης
Greece
1491 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/07/2002, 09:56:48
Η επιστήμη σήμερα αποδέχεται ως πιθανότερη θεωρία για την γέννηση και ανάπτυξη του σύμπαντος την θεωρία της μεγάλης έκρηξης (Big Bang). Mε βάση αυτή την θεωρία, το Σύμπαν είναι ένα πολύ μικρό πρώτο σημείο, με πυκνότητα 3,8 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη του νερού, διαστέλλεται και ψύχεται με ταχύτατο ρυθμό.Μετά από 0, 11 δευτερόλεπτα το Σύμπαν που έχει θερμοκρασία 30.000.000.000 βαθμούς Κελσίου, αρχίζει να διαστέλλεται και να ψύχεται. Σε μία επόμενη φάση (μετά απο 3 λεπτά από τον χρόνο -0- ), η θερμοκρασία έχει πέσει στους 1.000.000.000 βαθμούς Κελσίου. Η διαστολή και η ψύξη συνεχίζεται για 70.000 χρόνια χωρίς να συμβαίνει τίποτα ιδιαίτερο, έως ότου η θερμοκρασία πέσει σε επίπεδα τέτοια, που να μπορούν να σχηματιστούν σταθερά άτομα. Αργότερα η ψύξη συνεχίζεται και δημιουργούνται οι πρώτες μορφές ύλης και σταδιακά γεννιούνται οι γαλαξίες, τα άστρα, οι πλανήτες, κλπ. Μία άλλη νέα θεωρία , η θεωρία του κυκλικού σύμπαντος από καθηγητές του Cambridge, έχει πολλές ομοιότητες με αρχαίες διδασκαλίες και παραδόσεις της Κοσμογέννησης . Με βάση τη νέα αυτή θεωρία, ο Χώρος και ο Χρόνος υπήρχαν από πάντα. Το Big Bang δεν αποτελεί την Αρχή του Χρόνου, αλλά απλά μια γέφυρα με μια προϋπάρχουσα Εποχή. Γενικά το Σύμπαν διέρχεται μια ατέλειωτη ακολουθία κύκλων, έτσι ώστε κάθε κύκλος να ολοκληρώνεται με μια τεράστια σύνθλιψη, αλλά να αποτελεί παράλληλα το έναυσμα για την αρχή ενός νέου κύκλου, μιας νέας αναγέννησης κατά την οποία ξεκινάει μια νέα διαστολή. « Στον κύκλο η αρχή και το τέλος είναι το ίδιο»-Ηράλκειτος.Ανάμεσα στο τέλος ενός κύκλου (Θάνατος του Σύμπαντος) και στην αρχή ενός άλλου παρεμβάλλεται μια περίοδος τρισεκατομμυρίων ετών κατά την οποία το Σύμπαν αναπληρώνει - ανανεώνει την ύλη και την ακτινοβολία του για να μπορέσει να «ξαναγεννηθεί».
«Τον κόσμο αυτό, τον ίδιο για όλα τα όντα, ούτε κάποιος θεός ούτε άνθρωπος τον έκανε, αλλά ήταν πάντα είναι και θα είναι πυρ αείζωο, ανάβει με μέτρο και σβήνει με μέτρο-Ηράκλειτος.Στην Ανατολική κοσμογονία οι περίοδοι αυτές ονομάζονται «Μανβάνταρα» και περιόδους μη-Εκδήλωσης που ονομάζονται «Πραλάγια».
Σύμφωνα δε με την Κβαντική θεωρία και την θεωρία της σχετικότητας, αφενός μεν κατά τους φυσικούς κάθε υποπυρινικό σωματίδιο του ά-τομου για τα οποία πρώτος μίλησε ο Δημόκριτος, σχετίζεται με τα άλλα, -«Εκ πάντων Εν και εξ Ενός πάντα»- Ηράκλειτος-, και αφετέρου η δύναμη της βαρύτητας κυρτώνει τον χώρο και τον χρόνο . Δημιουργεί ασφαλως έκπληξη, αλλά οι αρχαίοι Ελληνες περιέγραφαν και την κοσμογονία του σύμπαντος μέσα απο την μυθολογία Η Θεογονία του Ησίοδου αλλά και η Ορφική κοσμογονία είναι κείμενα της Ελληνικής ιστορίας-θεολογίας, και που προφανώς μάθαιναν οι μυημένοι κατά την διάρκεια της μυήσεως τους.Η θεογονία του Ησιόδου σύμφωνα με τον ίδιο, είναι ένα κείμενο που του ενέπνευσαν οι Ελικωνιάδες Μούσες, κόρες του Δία, δίνοντας του ταυτόχρονα την εντολή για το τι πρέπει να πει κα ποίον να υμνήσει, κάτι παρόμοιο έγινε και στην αποκάλυψη του Ιωάννη μόνο που την θέση των Μουσών «πήρε» ο Θεός. Η κοσμογονία ή αλλιώς η «Ιερά Ιστορία των Ελλήνων» του Ησιόδου, ήταν τόσο σημαντικό έργο σύμφωνα με τον Πλάτωνα((Πολιτεία) ώστε γράφει για αυτό : « Τα έργα πάλι του Κρόνου και όσα έπαθε από τον γιο του (Δία), έστω και αν ήταν αληθινά, νομίζω πως δεν έπρεπε να λέγονται έτσι στους νέους, αλλά μάλιστα να αποσιωπούνται. Κι αν είναι ανάγκη να ειπωθούν, να τα ακούν με μυστικότητα όσο δυνατόν λιγότεροι…».Συνοπτικά η θεογονία του Ησίοδου θεωρεί ως πρώτο στοιχείο το Χάος, από όπου προκύπτουν η Γαία, ο Έρως, το Έρεβος και η Νύχτα και έπονται εκατοντάδες τέκνα και οι Ολύμπιοι Θεοί. Το Χάος είναι το αδρανές στοιχείο, η Γαία η έκφραση της γονιμότητας του κόσμου του επιστητού και των φυσικών φαινομένων- η ύλη η θηλυκή ενέργεια , ο Έρως είναι το δυναμικό στοιχείο, η ελκτική δύναμη που ενώνει τα στοιχεία της ύλης και τα ωθεί στην δημιουργία. Από την Γαίας, με παρθενογεννήση, προέκυψαν ο Ουρανός, τα Όρη, η Θάλασσα και ο Τυφών από την ενώσεως της Γαίας και του Ουρανού γεννώνται, μεταξύ άλλων, ο Κρόνος και η Ρέα και εξ αυτών ο Δίας, η Δήμητρα (Γη μήτηρ) και τρία ακόμη αδέλφια.
Το σύμβολο των ορφικών Μυστηρίων ήταν ένα φίδι που ήταν τυλιγμένο γύρω από ένα αυγό, που συμβόλιζε τον κόσμο που περιβάλλεται από το Δημιουργικό πνεύμα. Στο επίπεδο της μύησης και της φιλοσοφίας, συμβόλιζε τον νεόφυτο που την στιγμή της μύησης έσπαγε το κέλυφος του αβγού και ένας καινούργιος πνευματικός άνθρωπος γεννιόταν.Η Ορφική κοσμογονία, υποστήριζε ότι όλα τα πράγματα προέρχονται από μία αρχή που δεν μπορεί να γίνει αντιληπτή από τον ανθρώπινο νου, αλλά της δίνεται ένα όνομα από εμάς τους ανθρώπους έτσι ώστε να μπορούμε να μιλάμε για αυτή. Σύμφωνα με αυτήν λοιπόν, πριν από όλα υπήρχε ο Χρόνος- η εκδήλωση του χρόνου - που είναι ταυτόσημη με την πρώτη κίνηση προς δημιουργία.Από την στιγμή που υπήρξε κίνηση υπήρξε και ο χρόνος, διότι δεν μπορεί να νοηθεί η δημιουργία αν δεν κινούταν το αιώνιο ουσιαστικό αίτιο. Ο χρόνος φανερώνει την έννοια της δημιουργίας σε σχέση με το άλλο συστατικό της δημιουργίας του χώρου που οι Ορφικοί ονόμαζαν Χάος. Έχουμε δηλαδή την κίνηση στον χωροχρόνο. Τα αίτια της δημιουργίας είναι αφενός μεν η μονάδα το ένα που περικλείει τα πάντα στην μήτρα του και η πολλαπλότητα που εκπορεύεται από αυτό. Με την κίνηση των στοιχείων δημιουργείται μία περιδίνηση που σχηματίζει το κοσμογονικό αυγό , το πρώτο μορφικό φανέρωμα της δημιουργίας, από το οποίο δημιουργήθηκαν οι κόσμοι με την επέμβαση του Φάνη , του Έρωτα που ενώνει τα στοιχεία μεταξύ τους. Με το σχίσιμο λοιπόν του αβγού, έχουμε την πρώτη δύναμη του Αιθέρα-Δία στην τρισυπόστατη μορφή του Φάνητα που δονήθηκε σε αιθερινή δύνη, που είναι ο Νούς-μήτις. (Αξιοσημείωτο είναι ότι η λέξη αβγό–ΩΟΝ αναγραμματιζώμενο μας δίνει την λέξη Ο-ΩΝ -αλλά και ΝΩΟ-, γράμματα που υπάρχουν και στο φωτοοστέφανο του Ιησού. Το σύμβολο επίσης του Ρ μέσα στο Χ που για τους Χριστιανούς συμβολίζει τον Χριστό, ενώ για τους αρχαίους Ελληνες ήταν το Σύμβολο του Κρόνου-Χρόνου).
Στον καθοδικό στροβίλισμα του σε αυξάνουσα συνεχώς ταχύτητα συνακολούθησε η γονιμοποιός δύναμη-Έρως. Μετά από αυτόν ακολούθησε με επιταχυνόμενο ρυθμό δίνης, το φως ο δεύτερος δηλαδή Φάνης των ορφικών. Το φως όμως όχι το υλικό αλλά εκείνο το αίτιο των νοητικών όντων, που στην αριθμητική δυναμική του εξέλιξη του στις ζώσες μορφές ονομάζεται από τους φιλοσόφους και τους Αλχημιστές οντογονικό ζωντανό φώς.-φιλοσοφική λίθος ή πεμτουσία. ( για την σύγχρονη επιστήμη ο αιθέρας υπάρχει ονομάζεται «ακτινοβολία υποβάθρου», και έχει θερμοκρασία 270 βαθμούς Κελσίου. Προέρχεται απο το Big Bang και υπάρχει παντού στο Σύμπαν. Ο αιθέρας είναι Φώς).Την τριδύναμη αυτή αιθερική ενέργεια, η Χριστιανική διδασκαλία συνεχίζουσα και δανειζόμενη ίδια φυσική και πνευματική αλήθεια της αρχαίας φιλοσοφίας και Θεολογίας την ονομάζει Αγία Τριάδα., όταν διδάσκει Πατήρ , Υιός και Άγιο πνεύμα., ομοούσιος και αχώριστος.
Σε φιλοσοφικό επίπεδο οι προσωκρατικοί φιλόσοφοι ήταν οι πρώτοι που κάνοντας απλή χρήση της λογικής και την μελέτη της φύσης στην Ιωνία, αλλά και της μεταφυσικής στην Μεγάλη Ελλάδα κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπάρχει μία «Πρώτη δημιουργική ουσία», από την οποία όλα προέρχονται .Ένας από τους επτά λεγόμενους σοφούς της Ελλάδας ο Θαλής ο Μιλήσιος, που έζησε τον 6ο αιώνα π.Χ. ήταν ο πρώτος Έλληνας φιλόσοφος που αναζήτησε την πρώτη αρχή των όντων και των κοσμικών φαινομένων. Ως πρώτη αιτία όρισε το νερό. Ο Διογένης Λαέρτιος γράφει : «Λένε επίσης ότι πρώτος αυτός βρήκε τις εποχές του χρόνου και τον διαίρεσε σε τριακόσιες εξήντα πέντε μέρες». Ο Θαλής ήταν μαθηματικός, παρατηρώντας και τον κόσμο και τη φύση, κατέληξε όχι μόνο να παραδεχθεί ότι υπάρχει Θεός, αλλά να τον ορίσει ορθώς, ότι είναι πρεσβύτατος των όντων, και αυτός που δεν έχει ούτε αρχή ούτε τέλος:«το παλαιότερο από τα όντα είναι ο Θεός, διότι είναι αγέννητος, το ωραιότερο δημιούργημα είναι ο κόσμος, διότι είναι έργο Θεού το μεγαλύτερο ο χώρος, διότι χωράει τα πάντα .» Ο Δημόκριτος και ο Λεύκιππος δίδασκαν πως οι πρώτες αρχές των πραγμάτων που περιέχονταν στο Σύμπαν, ήταν άτομα και κενό. Αλλά το κενό στην απόκρυφη φιλοσοφία είναι ουσία ανενεργός που τίθεται σε κίνηση από τη Θεία Θέληση, δηλαδή την κρυμμένη Θεότητα, το Τίποτα, το Ουδέν ή το Χάος. Για τους Πυθαγορείους και τον Πλάτωνα, το Χάος ήταν η «Ψυχή του Κόσμου».Από αυτήν δημιουργήθηκε το σύμπαν παίρνοντας το σχήμα του Δωδεκάεδρου, ενώ ο «πρωτογεννημένος» γεννήθηκε από το Χάος και το Πρωταρχικό Φως. Ο Αναξίμανδρος γεννήθηκε στη Μίλητο το 547 π.χ. και ήταν γιος του Πραξιάδη και μαθητής του Θαλή. Όπως και ο δάσκαλος του, δεν ήταν μόνο φιλόσοφος αλλά μεγάλος αστρονόμος, μετεωρολόγος, γεωγράφος και βιολόγος. Ο Αναξίμανδρος είναι ο πρώτος που έκανε μία μεθοδική προσπάθεια να εξηγήσει φιλοσοφικά όλες τις πτυχές της ανθρώπινης εμπειρίας εγκαταλείποντας τις μέχρι τότε μυθολογικές διατυπώσεις για την αρχή, τη γένεση και την φθορά των όντων. O Αναξίμανδρος εισήγαγε πρώτος την έννοια του απείρου.
Το άπειρον είναι η αρχή του κόσμου, η αρχή όλων των πραγμάτων, αυτό που είναι πίσω από την απέραντη ποικιλία και τις διαφορετικές τους ιδιότητες. «Το άπειρο δεν έχει αρχή... αλλά φαίνεται ότι αυτό είναι η αρχή των άλλων και τα πάντα περιέχει και τα πάντα κυβερνά». Ο Σιμπλίκιος, Νεοπλατωνικός φιλόσοφος του 6ου αϊ μ. Χ., παραθέτει το μοναδικό σωζόμενο απόσπασμα του Αναξίμανδρου στο έργο του «Εις Φυσικά».Ο Αναξίμανδρος είπε ότι αρχή των όντων είναι το άπειρο από το οποίο έγιναν όλοι οι ουρανοί και οι κόσμοι που υπάρχουν. Και απο όπου προέρχεται η γέννηση των όντων εκεί ακριβώς συντελείται και η διάλυση τους σύμφωνα με την ανάγκη, γιατί τιμωρούνται και επανορθώνουν αμοιβαία για την αδικία, σύμφωνα με την τάξη του χρόνου. Ο Αναξίμανδρος προσδιορίζει το άπειρον ως στοιχείο αγέννητο, άφθαρτο και αθάνατο. Το άπειρο δεν είναι μείγμα των υλικών στοιχείων ούτε άυλη νοητική αρχή. Είναι ύλη που περιέχει τα πάντα. Από το άπειρο αποσπώνται οι αντίθετες ύλες «ψυχρόν» και «θερμόν» και από την ανάμιξη τους το νερό. Από το νερό προκύπτουν τα άλλα στοιχεία, η γη , ο αέρας και η φωτιά. Από τον αέρα και τη φωτιά σχηματίζονται τα αστέρια που έχουν την λάμψη της φωτιάς και την ρυθμική κίνηση των ρευμάτων του αέρα. Ένας άλλος ΄Έλληνας σοφός, ο Ξενοφάνης από την Κολοφώνα (580-475 π.Χ.) αποκηρύσσοντας τους ανθρωπόμορφους θεούς των συμπατριωτών του καθώς και τις ανθρωποπαθείς εκφράσεις και εμφανίσεις τους, παρατήρησε ότι αν τα ζώα είχαν θεούς, σίγουρα θα τους έκαναν ζωόμορφους. «Οι θνητοί νομίζουν ότι οι θεοί γεννιούνται και ότι έχουν φορέματα και φωνή και σώμα σαν το δικό τους. Αλλά αν τα βόδια και τα άλογα ή τα λιοντάρια είχαν χέρια ή μπορούσαν να σχεδιάσουν με τα χέρια και να κάνουν έργα που κάνουν οι άνθρωποι, τα άλογα θα απεικόνιζαν τους θεούς σαν άλογα , τα βόδια σαν βόδια, και θα έκαναν το σώμα τους σαν το δικό τους. Οι Αιθίοπες λένε ότι οι θεοί τους είναι πλακουτσομήτιδες και μαύροι, οι Θράκες ότι οι δικοί τους θεοί είναι γαλανομάτηδες και κοκκινοτρίχηδες»). Όπως δηλ. οι άνθρωποι κατασκευάζουν και επινοούν θεούς ανθρωπό-μορφους με ανθρώπινες αδυναμίες και πάθη. ΄Έτσι εξ αντιδιαστολής, κατέληξε ο Ξενοφάνης στο να πει ότι ένας θεός υπάρχει μέσα σε θεούς και ανθρώπους κι αυτός «ούτε κατά την μορφή όμοιος με τους ανθρώπους (είναι) ούτε κατά την σκέψη, όλος στοχάζεται κι όλος θωρεί κι όλος ακούει κι ακίνητος στον ίδιο τόπο πάντα μένει».
Ο Αναξαγόρας (500-428 πΧ) συμπαίρανε την ύπαρξη του Θεού από την τάξη και την ομορφιά του κόσμου λέγοντας το περίφημο ρητό του « τα Πάντα τα διακόσμησε ο Νους ». Για τον Αναξαγόρα είχε μεγάλη σημασία η ευρυθμία , η τάξη και η ομορφιά που παρατηρείται στη φύση. Πληροφορίες για την κοσμολογική θεώρηση του μεγαλύτερου Φιλόσοφου της αρχαιότητας μας, του Πυθαγόρα ( ο πρώτος που ονόμασε το σύμπαν «κόσμο» στολίδι, κόσμημα) μας δίνει ο Πλάτωνας στον Τίμαιο. Ο Τίμαιος ξεκινά με το ερώτημα «Τι είναι εκείνο το οποίον υπάρχει πάντοτε, αλλά δεν γεννάται ποτέ, και τι είναι εκείνο το οποίον πάντοτε γεννάται αλλά ποτέ δεν υπάρχει;». Πρωταγωνιστής στο έργο της πλάσης είναι ο Δημιουργός, τον οποίο ο Πλάτωνας άλλοτε τον αναφέρει με αυτό το όνομα , άλλοτε τον αποκαλεί Θεό , και Αγαθόν. Δεν γίνεται αναφορά στους Δώδεκα Θεούς, παρά μόνο αναφέρεται σε κατώτερους Θεούς όπου ο Θεός σύμφωνα με τον Πλάτωνα τους λέει «αφού γεννηθήκατε δεν είστε βέβαια αθάνατοι ούτε τελείως άφθαρτοι..». Πριν από την δημιουργία η ύλη δεν παρέμενε ήσυχη, αλλά κινούνταν εσφαλμένα και άτακτα, έτσι ο δημιουργός την έβαλε από την αταξία στην τάξη , νομίζοντας ότι η τάξη θα ήταν καλύτερη της αταξίας. Ο Δημιουργός κατασκεύασε το σύμπαν , αφού έβαλε Νου στην Ψυχή και την Ψυχή σε σώμα.. Μας αποκαλύπτει δηλαδή μία τριςυπόστατη διάσταση του κόσμου -ΝΟΥΣ-ΨΥΧΗ-ΣΩΜΑ.
|
tomcat
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
158 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/07/2002, 22:44:06
Αρχικά ευχαριστώ όλους σας για το καλωσόρισμα.Φίλε Αχέροντα συμφωνώ ότι τα μυστήρια που ακόμη δεν έχουμε λύσει και ερμηνεύσει μας τραβάνε. Υπάρχει πάντα όμως κάτι που λέγετε κριτική σκέψη και θα πρέπει να χρησιμοποιείται για να καυτηριάζει απαντήσεις σε αυτά τα μυστήρια που πολλές φορές είναι εξόφθαλμα τραβηγμένες. Φίλε Κέλσο.
Α. Το κείμενο που αναφέρεις "ΣΤΑΝΤΖΑ ΤΩΝ ΤΖΙΝΑ" ΄που μπορώ να το βρώ? Σε κάποιο site ίσως;
Β.Σαφώς και δεν πρέπει να ασχολούνται όλοι με όλα. Λές ότι κάποιοι "επιστήμονες" έλυσαν το μυστήριο της Πυθίας (αλήθεια ποιό είναι ?). Το μέλλον όμως και η επιστημονική κριτική σκέψη θα δείξει άν το έλυσαν ή όχι.
Γ. Όσον αφορά τη Γενετική. Το θέμα αυτό είναι μεγάλο και σε άμεση συνάρτηση με την έννοια "ηθική των επιστημόνων". Όταν έχουμε φτάσει στο σημείο να "ανακατεύουμε" γενετικές πληροφορίες διαφορετικών ειδών που υπό φυσιολογικές συνθήκες δεν θα μπορούσε κάτι τέτοιο να γίνει τότε  Αγαπητέ φίλε Πλωτίνο. Θα πρέπει να διαβάσω με την ησυχία μου την απάντηση σου off line και να απαντήσω. Απλά μία γενική παρατήρηση.
Οι επιστήμονες ως άνθρωποι σαφώς και έχουν όλα τα προσόντα ή τα προβλήματα όλων μας. Εξυπνάδα, ηλιθιότητα, κακίες, προσωπικές βλέψεις. Ας μην συγχέουμε όμως την επιστήμη με τους επιστήμονες. Είναι σα να συγκρίνουμε τους χριστιανούς με τη διδασκαλία του Χριστού ή την Μαρξιστική Θεωρία με τον τρόπο που έγινε πράξη.
Απλά ακόμη και όλα τα περί επιστήμης να πετάξουμε, αν κρατήσουμε μόνο το εργαλείο που λέγετε κριτικός νους και σκέψη θα κερδίσουμε πολλά. Πάρα πολλά.
|
tomcat
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
158 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/07/2002, 23:40:04
Φίλε Πλωτίνε.Θα ήθελα αρχικά να κάνω κάποιες παρατηρήσεις. Η κύρτωση του χωρόχρονου είναι συστατικό στοιχείο σαφώς της γενικής θεωρίας της σχετικότητας. Η κβαντομηχανική όμως θεωρεί ότι η βαρύτητα είναι αποτέλεσμα της ύπαρξης των βαρυτονίων που είναι τα σωματίδια φορείς της βαρύτητας. Και εκεί είναι το πρόβλημα. Το γεγονός ότι δεν είναι ακόμη δυνατή η δημιουργεία μίας κβαντικής θεωρίας της βαρύτητας. Λές ότι "για την σύγχρονη επιστήμη ο αιθέρας υπάρχει ονομάζεται «ακτινοβολία υποβάθρου», και έχει θερμοκρασία 270 βαθμούς Κελσίου. Προέρχεται απο το Big Bang και υπάρχει παντού στο Σύμπαν".
Απλά σου αναφέρω ότι για τη σύγχρονη επιστήμη ο αιθέρας δεν υπάρχει. Έχουν γίνει πολλά πειράματα και ποτέ δεν ανιχνεύθηκε αυτός ο περιβόητος αιθέρας. Άλλο όμως ο αιθέρας και άλλο η "ακτινοβολία υποβάθρου" που στην ουσία είναι το θερμικό κατάλοιπο της στιγμής της γέννησης του σύμπαντος. Όσον αφορά τους σοφούς της αρχαιότητας και ειδικά τους προσωκράτικους φιλόσοφους.
Ο καθένας πίστευε και κάτι διαφορετικό για τον κόσμο μας, τον τρόπο που δημιουργήθηκε, την βασική ουσία όλων των πραγμάτων.
Κατά τον Αριστοτέλη, ο Θαλής πίστευε ότι το νερό είναι η αρχική ουσία και υποστήριζε ότι η γη επέπλεε στο νερό. Πίστευε επίσης ότι ο μαγνήτης έχει ψυχή γιατί κινεί τον σίδηρο ( την μαγνήτιδαν λίθον έφη ψυχήν έχειν, ότι τον σίδηρον κινεί ).
Ο Αναξίμανδρος, ο δεύτερος φιλόσοφος της σχολής της Μιλήτου, θεωρούσε ότι το αρχικό στοιχείο δεν είναι κάποιο από αυτά που γνωρίζουμε, αλλά ότι είναι αιώνιο, άχρονο, άφθαρτο και ότι όλα τα άλλα γίνονται από αυτό. Δεν πίστευε αυτό που έλεγε ο Θαλής για το νερό με την συλλογιστική ότι αν ήταν αυτό το αρχικό στοιχείο θα είχε κατακυριεύσει τα πάντα, θεωρόντας παράλληλα ότι τα βασικά στοιχεία ήταν αντίθετα μεταξύ τους άρα το πρωταρχικό στοιχείο θα έπρεπε να είναι ουδέτερο.
Ο Αναξιμένης θεωρούσε αντίθεται ότι ο αέρας ήταν το αρχικό στοιχείο το οποίο με συμπύκνωση γινόταν νερό, γή ή λίθος και με αραίωση φωτιά.
Ο Πυθαγόρας. Ίδρυσε καταρχάς μία θρησκεία με κυριότερα στοιχεία της την μετεμψύχωση και την αμαρτολότητα της βρώσης κουκιών. Μεταξύ άλλων έλεγε για παράδειγμα.
Μην ανακατεύεις τη φωτιά με μαχαίρι ( Πυρ μαχαίρα μή σκαλεύειν)
Μή δέχεσαι χελιδώνια στο σπίτι σου ( Χελιδόνας εν οικία μή δέχεσθαι)
Να μή μαζεύεις αυτό που πέφτει ( Τα πεσόντα μη αναιρείσθαι).
Παράλληλα συνδύαζε τα μαθηματικά με την κοσμοθεωρία του, κάτι που χαρακτήρισε τη θρησκευτική φιλοσοφία στην Ελλάδα, στον Μεσαίωνα αλλά και μέχρι τα χρόνια του Κάντ. Ο Ηράκλειτος πίστευε άλλα. Καταρχάς από τα διασωθέντα, φαίνεται ότι δεν ήταν και τόσο ευπροσήγορος τύπος. Θεωρούσε ότι όλοι οι Εφέσιοι μετά την εφηβία θα έπρεπε να κρεμαστούν, ενώ θεωρούσε ότι ο Όμηρος θα έπρεπε να μαστιγωθεί. Έλεγε επίσης ότι η πολυμάθεια δεν σε κάνει έξυπνο γιατί θα έκανε τότε έξυπνους και τον Ησίοδο και τον Πυθαγόρα και άλλους… Βλέπουμε λοιπόν, ότι οι αρχαίοι φιλόσοφοι πίστευαν καθένας το δικό του ( χωρίς να έχω καμμία τάση να τους μειώσω, τόσο αυτούς όσο και το έργο τους).
Όλα αυτά που έλεγαν βασίζονταν στην παρατήρηση (που δεν είναι πάντα αντικειμενική ) αλλά και στα προσωπικά τους δεδομένα. Τί πιό φυσιολογικό για κάποιον που παρατηρεί την αλληλουχία για παράδειγμα των εποχών, τη γέννηση και το θάνατο, την υγεία και την αρρώστια, να τα συμπεριλάβει αυτά και αυτή την κυκλικότητα σε μία κοσμοθεωρεία. Το γιν και το γιανγκ, η αέναη κίνηση ήταν αποτέλεσμα τέτοιου είδους παρατηρήσεων.
Και αν κάποια από αυτά έχουν κάποια αντιστοίχηση με τη σημερινή επιστημονική θεωρία, αυτό οφείλεται κατά την ταπεινή μου γνώμη πιό πολύ σε σύμπτωση και λιγότερη σε κάποια "πανάρχαια" γνώση που κατείχαν αυτοί οι άνθρωποι. Μετά Τιμής
Tomcat
|
ΠΛΩΤΙΝΟΣ
Πρώην Συνεργάτης
Greece
1491 Μηνύματα |
Απεστάλη: 28/07/2002, 09:39:29
«Δεν υπάρχει φυσική χωρίς κάποια δόση μεταφυσικής..»
Max Plank Αγαπητέ φίλε Tomcat σε ευχαριστώ για τις παρατηρήσεις σου .Είναι χρήσιμες, μιάς και ειδικά για την σύγχρονη επιστήμη δεν διαθέτω αρκετές και εξειδικευμένες γνώσεις. Αυτό έχει σαν συνέπεια την μη σαφή αντίληψη των πραγμάτων, και την απλή μεταφορά απο μέρους μου των συμπερασμάτων κάποιων επιστημόνων. Ένα πολύ καλό βιβλίο που προτείνω είναι το "Μυστικισμός και επιστήμη" του M. TALBOT απο τις εκδόσεις ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ. Στό θέμα θα επάνέλθω μόλις έχω στην διάθεση μου τα σκονάκια μου..χε, χε
quote:
Όσον αφορά τους σοφούς της αρχαιότητας και ειδικά τους προσωκράτικους φιλόσοφους.
Ο καθένας πίστευε και κάτι διαφορετικό για τον κόσμο μας, τον τρόπο που δημιουργήθηκε, την βασική ουσία όλων των πραγμάτων.
Το πρόβλημα είναι μπορούσαν οι πρόσωκρατικοί με την παρατήρηση μόνο να αντιληφθούν έννοιες όπως του Χάους, του α-τόμου και του χωροχρόνου.Είναι πραγματικά άξιο συζήτησης πώς σε όλες σχεδόν τις αρχαίες θεολογίες-μυθολογίες, Ινδική, Αιγυπτικά, Ορφική κλπ υπάρχει αναφορά του Χάους και του κοσμικού αυγού.Από την "άλλη" οι διαφορετικές απόψεις ίσως να οφείλονται στην δυσκολία περιγραφής της γνώσης της οποίας κάποιοι μετείχαν, και την έλειψη δυνατότητας πειραματικής παρατήρησης μέσω επιστημονικών οργάνων.Δεν θα πρέπει επίσης να λησμονούμε ότι στους αρχάιους άρεσε να "παίζουν" με τις λέξεις.
Τα παράδοξα αρχαίας τεχνολογίας πολλά η μεγάλη πυραμίδα, ο χάρτης του Πίρι Ρέις, τα σχήματα στην Άβυδο, και τόσα άλλα.
Η σύμτωση ή η απλή παρατήρηση πως εξηγήται στην περίπτωση του Ερατοσθένη (235 π.χ) ο οποίος υπολόγισε την περίμετρο της Γης μετρώντας την σκιά ενός ραβδιού και την βρήκε 40.000 χλμ, -σχεδόν όσο υπολογίζεται και σήμερα-, ή του Ίπαρχου (190 π.χ) που ήταν ο πρώτος που διαιρεσε τον κύκλο σε 360 μοίρες, και ανακάλυψε το φαινόμενο της μετάπτωσης των ισημεριών. Ο Λεύκιπος το 500 π.χ διατύπωσε για πρώτη φορά την α-τομική θεωρία την οποία εξέλιξε ο μαθητής του Δημόκριτος, ενώ τα γεωμετρικά στοιχεία του Ευκλείδη αποτελούν μέχρι και σήμερα την θεμέλιο λίθο της γεωμετρίας.Όσο αναφορά τον Πυθαγόρα είναι γνωστό ότι τα κουκία επιφέρουν μέχρι και τον θάνατο εάν καταναλωθούν απο άτομα με έλειψη συγκεκριμένου ενζύμου.Ο μέγιστος αυτός μύστης μίλησε για την μουσική των σφαιρών, και μόλις τα τελευταί χρόνια οι επιστήμονες μας ανακάλυψαν ότι ο κάθε πλανήτης κατά την περιφιρά του παράγει συγκεκεριμένο ήχο ο οποίος και καταγράφηκε ....
Πραγματικά πολύ ενδιαφέρον το θέμα που "άνοιξες"..
"Η ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΓΝΟΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ"
|
tomcat
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
158 Μηνύματα |
Απεστάλη: 28/07/2002, 22:16:27
Οι ανθρώπινες αισθήσεις πιστεύω ότι είναι κοινές ασχέτως της φυλής στην οποία ανήκει ο οποιοσδήποτε άνθρωπος. Παράλληλα η ζωή η ίδια, ο θάνατος, οι εποχές και ότι μας περιβάλλει λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο.
Δεν αποκλείεται λοιπόν, αυτός ο κοινός παρονομαστής να ήταν το αίτιο που όλες οι θρησκείες έχουν κοινά σημεία?
Σαφώς και οι αρχαίοι λαοί είχαν γνώσεις πολλές από τις οποίες χρησιμοποιούμε κι εμείς σήμερα, ασχέτως της εξέλιξης τους.
Ήταν όμως γι αυτούς (προσωπική εκτίμηση) θέμα επιβίωσης.
Η Αίγυπτος που περιβάλλεται από έρημο, έχει στην ουσία μία στενή λωρίδα γης που βρέχεται από τον Νείλο. Το φούσκωμα του Νείλου, η εποχικότητα των νερών, ήταν θέμα επιβίωσης για το λαό της Αιγύπτου. Τί πιό λογικό λοιπόν οι "γραμματιζούμενοι" της εποχής, που ήταν οι ιερείς, να πρέπει να βρουν έναν τρόπο να προβλέπουν αυτή την εποχικότητα.
Και πιός καλλίτερος τρόπος, από τα άστρα, τη σελήνη και τον ήλιο, που με την άριστη εποχικοτητά τους, έδιναν τη βάση γι αυτή την πρόβλεψη.
Ο Σείριος, η σελήνη, ο ήλιος άρα η αστρονομία ήταν η βάση για την πρόβλεψη αυτή. Η πρόωλεψη αυτή προυπόθεται κάποιο ημερολόγιο. Και όλα αυτά ήταν η βάση για την ανάπτυξη των μαθηματικών και των επιστημών.
Πιστεύω ότι κάτι αντίστοιχο έγινε παντού.
Η ανάγκη για πρόβλεψη των εποχών, για τη σπορά, το θέρος κτλ ήταν το έναυσμα για τη δημιουργία της αστρονομίας, των ημερολογίων, των μαθηματικών (για να ξέρουν οι ιερείς τί παρήγαγε ο καυμένος αγρότης και να του τα μαζέψουν).
Οι ιερείς αρχικά έγινα λοιπόν οι κλειδοκράτορες αυτών των γνώσεων. Και επειδή δεν ήταν δυνατό όλοι να γίνουν ίσοι και όμοιοι, η γνώσεις μεταμορφώθηκαν σιγά σιγά (ενώ παράλληλα προστίθεντο και άλλες) σε θεούς, μυστήρια, τελετές μύησης και πάει λέγοντας. Σιγά μην άφηναν τους αγράμματους βοσκούς, σκλάβους και αγρότες να τους έτρωγαν τη θέση. Γιατί γνώριζαν ότι η γνώση είναι δύναμη. Γνώριζαν το τρίπτυχο του τί εστί δύναμη (Βία, χρήμα, γνώση).
Θεωρώ όμως ότι κάποιες απο τις γνώσεις αυτές σιγά σιγά έγινα κτήμα περισσοτέρων ανθρώπων (σοβαρά πριν από 50-70 χρόνια πόσοι γνώριζαν έστω και εκλαικευμένα τη γενική θεωρία της σχετικότητας?)
Και βέβαια κάποια λαμπρά μυαλά μπόρεσαν και έδωσαν νέα φτερά στη γνώση μέσα από την ιδιοφυία τους.Ίσως να είναι τραβηγμένη αυτή η άποψη μου, μπορεί όμως να περιέχει και κάποια σπέρματα αλήθειας. Φιλικά
Tomcat Υ.Γ. Μάλλον ανακάλυψα κάπως αργά το esoterica.gr
|
ΠΛΩΤΙΝΟΣ
Πρώην Συνεργάτης
Greece
1491 Μηνύματα |
Απεστάλη: 29/07/2002, 22:54:39
Φίλε Tomcat ο συλλογισμός σου είναι ορθολογικός και σωστός. Συμφωνώ μαζί σου εν μέρει, παρόλα αυτά είμαι πεπεισμένος ότι εκτός από την φυσική εξέλιξη της τεχνολογίας με την πάροδο του χρόνου, υπήρχε στους αρχαίους μία γνώση πολύ πιο εξελιγμένη από αυτή που θα τους επέτρεπε η λογική τους και τα μεσα παρατήρησης που διέθεταν . Το Χάος του Ησιόδου και των Ορφικών το «κοίλον» στον εσωτερισμό είναι ΤΟ ΠΑΝ το πρωταρχικό σημείο , όπου όλες οι ενέργειες είναι ΕΝ ΔΥΝΑΜΗ. Χωρίς διαστάσεις , άχρονος το αιώνιο ΕΝΑ. Ο Κύκλος είναι το γεωμετρικό σχήμα που περιγράφει καλύτερα αυτή την συνθήκη. «ο Θεός είναι ένας κύκλος που το κέντρο του είναι παντού και η περιφέρεια του πουθενά.» ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ ,« στην περιφέρεια του κύκλου η αρχή και το πέρας συμπίτουν», HΡΑΚΛΕΙΤΟΣ,
Επίσης συμβολιζόταν με το φίδι που δαγκώνει την ουρά του, στο κέντρο του οποίου έγραφαν ΕΝ ΤΩ ΠΑΝ. Το Παν αυτό ακριβώς επειδή είναι Εν κινδυνεύει να θεωρηθεί ως Μηδέν. Μόνον εκ παραβολής και αντιδιαστολής προς άλλα πράγματα αντιλαμβανόμαστε ότι το παν ελάχιστα απέχει από το μηδέν. Η ουσία του ΕΝ θα έμενε αιωνίως άγονη ακίνητη, εάν δεν ενεργοποιούταν αυτόνομα η δημιουργός αρχή που θα προκαλούσε την εκπόρευση της αντικειμενικής ύπαρξης .Ο άπειρος κύκλος κάποια στιγμή δονείται και αποκτά κέντρο και έτσι ορίζεται ένα ΚΑΠΟΥ ΚΑΙ ΈΝΑ ΚΑΠΟΤΕ .Το ίδιο σημειώνει και ο Hawking «έτσι αυτό που αποκαλούμε φανταστικό χρόνο μπορεί στην πραγματικότητα να είναι κάτι πιο ‘ουσιαστικό’, ενώ αυτό που αποκαλούμε ‘πραγματικό’ να είναι απλώς μία ιδέα που την ΕΠΙΝΟΗΣΑΜΕ για να μας βοηθήσει να περιγράψουμε το σύμπαν» .
Σε σχέση με το ΕΝ ΤΩ ΠΑΝ ας δούμε τι δηλώνουν οι D BOHM ΚΑΙ B HILLEY «η εργασία μας δείχνει με ενορατικό τρόπο, πώς ακριβώς και γιατί ένα κβαντικό πολυσωματιδιακό σύστημα δεν μπορεί να αναλυθεί σε ανεξάρτητα τμήματα με σταθερές και προσδιορίσιμες δυναμικές σχέσεις μεταξύ τους. Τα τμήματα φαίνεται μάλλον να βρίσκονται σε άμεση σχέση μεταξύ τους. Μία σύνδεση από την οποία εξαρτώνται οι δυναμικές τους σχέσεις μέσα στο όλο σύστημα . Επιπλέον μέσα στο πλαίσιο των ευρύτερων συστημάτων στα οποία περιέχονται τελικά εκτείνονται σαν αρχή σε ολόκληρο το σύμπαν. Με αυτόν τον τρόπο οδηγούμαστε στην νέα ιδέα της αδιάσπαστης ολότητας, η οποία αρνείται την κλασσική ιδέα της ανάλυσης του κόσμου σε ξεχωριστά και ανεξάρτητα τμήματα..»
Η εσωτερική διδασκαλία παρομοιάζει το σύμπαν που αποτελείται από όλο και λεπτότερες φλούδες, κάτι που παρομοιάζει με το σύγχρονο μοντέλο του πληθωρισμικού σύμπαντος. Αυτές οι φλούδες είναι κοσμικά επίπεδα που εντάσσονται σε ένα χώρο ν διαστάσεων, και επικοινωνούν μεταξύ τους.( αντιστοιχούν στις μαύρες τρύπες της αστροφυσικής "ο Δημόκριτος υποστηρίζει τα ίδια με τον Λέυκιπο, ότι υπάρχουν άπειροι κόσμοι με διαφιρετικά μεγεθη.Σε μερικούς απο αυτούς δεν υπάρχει ούτε ηλιος ούτε Σελήνη, σε άλλους τα δύο αυτά ουράνια αντικείμενα είναι μεγαλύτερα από όσο στόν δικό μας κόσμο, και σε άλλους περισότερα. Τα διαστήματα μεταξύ των κόσμων είναι άνισα, σε μερικά μέρη υπάρχουν περισσότεροι κόσμοι, σε άλλα λιγότεροι, μερικοί αναπτύσονται, μερικοί είναι στο αποκορύφωμα της ανάπτυξης τους και μερικοί παρακμάζουν. Αλού οι κόσμοι γίνονται και αλλού αποσιντίθενται. Η καταστροφή τους οφείλεται στην αμοιβαία τους σύγκρουση..."ΙΠΠΟΛΥΤΟΣ
Ο Τζόν Γούντροφ αναφέρει για την σέση μυστικισμού και επιστήμης « Η ινδουιστική θεώρηση συμφωνεί με τις δυτικές θεωρίες στο γεγονός ότι αυτό που αποκαλείται επιστημονική ύλη δεν υπάρχει μόνιμα , αλλά πως υπάρχουν ορισμένες κινήσεις ή δυνάμεις που παράγουν τη στερεά ύλη, οι οποίες ανάγονται τελικά στον αιθερα (ΑΚΑΣΑ). Βέβαια η Ακάσα και ο επιστημονικός Αιθέρας δεν είναι το ίδιο πράγμα. Ο αιθέρας είναι μία έσχατη ουσία, όχι ύλη που διαθέτει δονητικές κίνησες και παρέχει τα μέσα για την δόνηση του φωτός. Η ακάσα είναι , μία από τις μεγάλες δυνάμεις στις οποίες αυτοδιαφοροποιείται η πρωταρχική δύναμη. Θεωρούμενη εξωτερικά είναι μια δόνηση προς το εσωτερικό και το εξωτερικό της ουσίας Πάγκριτι, της οποίας αποτελεί μια μεταμόρφωση και στην οποία παρατηρείται η δράση άλλων δυνάμεων.»
"Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΓΝΟΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ"
|
tomcat
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
158 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/07/2002, 00:13:54
Φίλε Πλωτίνο.
Θα πρέπει να διαβάσω με την ησυχία μου την απάντησή σου, αφού από εσωτερισμό κ.λ.π. δεν έχω σχέση.
Απλά μία ερώτηση.Αν δεχθούμε ότι οι αρχαίοι είχαν αυτή τη γνώση. Πώς την απέκτησαν και από πού? Φιλικά
|
ΠΛΩΤΙΝΟΣ
Πρώην Συνεργάτης
Greece
1491 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/07/2002, 10:06:00
Η γνώση προέρχεται απο την Ατλαντίδα και την τέταρτη ρίζα φυλη(Ο Ησίοδος ονομάζει τις πέντε ρίζες φυλές ως Χρυσή, Ασημένια, Χάλκινη, των Ημίθεων και Ηρώων , και την δική του-και δική μας- την πέμπτη σιδερένια.) Σε παραπέμπω στο άρθρο μου ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ.http://www.esoterica.gr/articles/contributions/esoteric/kivotos_2/kivotos2.htm Το συγκεκριμένο είναι παλαιό, και έκτοτε το έχω συπληρώσει με καινούργια στοιχεία, τα οποία πολύ σύντομα θα σας παρουσιάσω.
|
tomcat
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
158 Μηνύματα |
Απεστάλη: 31/07/2002, 16:38:21
Φίλε Πλωτίνο.Διάβασα με προσοχή το άρθρο σου σχετικά με την Ατλαντίδα. Από ότι κατάλαβα η Ατλαντίδα τοποθετείται έξω από τις Στήλες του Ηρακλή (το σημερινό Γιβραλτάρ δηλαδή) και το μέγεθος της ήταν αρκετά μεγάλο.
Ανέτρεξα λοιπόν σε διάφορα άθρα και site.
Καταρχάς να σου πώ, ότι τουλάχιστον από γεωλογικής πλευράς και βάσει της μορφολογίας του θαλάσσιου πυθμένα του Ατλαντικού (seafloor map) δεν υπάρχει κάποιο γεωλογικό σχήμα που να πρόδιδε ότι στο παρελθόν υπήρχε μέσα στον Ατλαντικό νησί αυτό του μεγέθους. (Μπορώ να σου στείλω εάν θέλεις μέσω e-mail φωτογραφίες του πυθμένα του Ατλαντικού όπου φαίνεται η μορφολογία του).
Παράλληλα υπάρχουν άτομα που πιστεύουν ότι η Ατλαντίδα και ο μύθος της σχετίζονται με την έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας, που είχε σαν αποτέλεσμα την καταστροφή τόσο του Κυκλαδικού πολιτισμού όσο και του Μινωικού, ενώ είχε παράλληλα και άμεσο αντίκτυπο στην συνολική περιοχή της ανατολικής Μεσογείου με την δημιουργία τεράστιων τσουνάμι τα οποία σάρωσαν κυριολεκτικά τις παράλιες πόλεις της περιοχής.
Μήπως λοιπόν ο μύθος της Ατλαντίδας ήταν ο αντίκτυπος στο υποσυνείδητο των ανθρώπων της περιοχής (Ελλήνων, Αιγυπτίων, Φοινίκων κ.τ.λ.)
Αν δεχθούμε την ύπαρξη της Ατλαντίδας και το γεγονός ότι ο πολιτισμός και η τεχνολογία τους είχε φτάσει σε τέτοιο σημείο εξέλιξης ώστε να έχουν τα μέσα για να αυτοκαταστραφούν (πυρηνικά όπλα ;;;) , αυτό σημαίνει ότι δυνητικά θα μπορούσαν να κατακτήσουν τον κόσμο.
Βλέπουμε όμως ότι ο στρατός τους νικήθηκε από τους Έλληνες. Αυτό λογικά σημαίνει ότι και οι Έλληνες θα είχαν έναν αντάξιο τεχνολογικό τουλάχιστον (οπλικά συστήματα) πολιτισμό.
Υπάρχουν ενδείξεις για κάτι τέτοιο στον Ελληνικό χώρο τουλάχιστον, αφού η Ατλαντίδα τουλάχιστον εξατμίσθηκε.
Μήπως η θεωρία για το ηφαίστειο της Θήρας και το τσουνάμι που δημιούργησε είναι πιό λογική και δεν χρειάζεται να δημιουργούμε υποθέσεις περί χαμένης ηπείρου;;;
|
ΠΛΩΤΙΝΟΣ
Πρώην Συνεργάτης
Greece
1491 Μηνύματα |
Απεστάλη: 01/08/2002, 19:45:41
Φίλε Tomcat, αυτά που διάβασες είναι απλώς κάποιες "παράξενες" ενδείξεις.Η έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας ήταν μία απο τις πολλές φυσικές καταστροφές που συνέβησαν στην πλανήτη Γη. quote:
Πολλές ί καταστροφές ανθρώπων έχουν γίνει και θα γίνουν από πολλά αίτια, οι πλέον μεγαλύτερες από πυρκαγιάς και κατακλυσμούς και οι μικρότερες από αμέτρητα άλλα αίτια.
Όσον αφορά στους "μύθους" όλων των αρχαίων λαών είναι κοινά αποδεκτό οτι αυτοί μεταφέρουν μία συγκεκαλυμένη αλήθεια σε αντίθεση με το παρά-(του)μύθι(ου) quote:
Π.χ. η παράδοση που επικρατεί εις την χώρα σας, ότι δηλαδή κάποτε ο Φαέθων o υιός του Ηλίου, αφού έζευξε το άρμα του πατρός του, επειδή δεν είχε την ικανότητα να ακολουθήσει τον ίδιον με τον πατέρα τον δρόμο και τα επί γης πυρπόλησε και αυτός κτυπηθείς από κεραυνό εφονεύθη, αυτό λέγεται ως μύθος, ενώ η πραγματικότης είναι η "παράλλαξις" των πέριξ της γης περιφερόμενων ουρανίων σωμάτων και η καταστροφή από το άφθονο πυρ κατά μακροχρόνια διαστήματα των επί της γης ευρισκομένων όντων.
Δυστυχώς είναι φοβερά δύσκολο να σου εξηγήσω την εξελεκτική διαδικασία εκατομμυρίων ετών, που αφορούν τις ρίζες φυλές και τους Άτλαντες.Θα σου προτείνω λοιπόν -και μόνο στην περίπτωση που σε ενδιαφέρει ο εσωτερισμός- ένα βιβλίο που έχει συμπυκνωμένη εσωτερική γνώση:
TA 3 KENTΡΑ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ, Γ.Α ΠΛΑΝΑΣ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΝΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ. 
|
ΠΛΩΤΙΝΟΣ
Πρώην Συνεργάτης
Greece
1491 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/08/2002, 09:58:26
Κάτι σχετικό..http://www.atlantisrising.com/issue8/ar8physicist.html
|
ΠΛΩΤΙΝΟΣ
Πρώην Συνεργάτης
Greece
1491 Μηνύματα |
Απεστάλη: 07/08/2002, 06:58:07
Φίλε tomcat μου έδωσες την ευκαιρία να ψάηω λίγο περισσότερο το θέμα.Θα προσπαθήσω λοιπόν να συνοψίσω και να συσχετίσω την σύγχρονη επιστήμη με την αρχαία Ελληνική φιλοσοφία, κυρίως την προ-σωκρατική.
Στην προσπάθεια μελέτης μεγάλων μερών του σύμπαντος, όπως αυτά που μελετά η κοσμολογία, η Ευκλείδεια γεωμετρία παύει να τα περιγράφει, και τα σχήματα που μορφοποιούνται παραμένουν ασύλληπτα από τις ανθρώπινες αισθήσεις. Μέσω των αισθήσεων μας περιοριζόμαστε, δεν αντιλαμβανόμαστε το σύμπαν όπως είναι στην πραγματικότητα, αλλά όπως έχει την δυνατότητα να το αντιληφθεί ο εγκέφαλος μας. Αυτό το είχαν αντιληφθεί οι προσωκρατικοί φιλόσοφοι, όταν ο Δημόκριτος έλεγε : «Στην πραγματικότητα δεν καταλαβαίνουμε τίποτα σταθερό, αλλά μόνο ό,τι μεταβάλλεται ανάλογα με την κατάσταση του σώματος και τη φύση των εξωτερικών επιδράσεων και των αντεπιδράσεων που προέρχονται μέσα από τους ίδιους. Στη συμβατική μας καθημερινή γλώσσα μιλάμε για γλυκό, πικρό, θερμό, ψυχρό, για χρώματα ενώ στην πραγματικότητα υπάρχουν μόνο άτομα και κενό». Σε αυτή την παράγραφο ο Δημόκριτος περιγράφει τόσο την ανεπάρκεια των αισθήσεων μας όσο και την αλήθεια για την υπόσταση της ύλης σε μικροκοσμικό επίπεδο. Για παράδειγμα σύμφωνα με την σύγχρονη φυσική σε ένα άτομο υδρογόνου , υπάρχει ένα ηλεκτρόνιο που περιφέρεται γύρω από ατομικό πυρήνα σε τροχιά, με την ταχύτητα των 6,5Χ10 15 στροφών το δευτερόλεπτο, καλύπτοντας σε κάθε στροφή μία απόσταση 4,24Χ10 -28 , εκ. Για να αντιληφθούμε τι σημαίνει αυτό , ας υποθέσουμε ότι μεγεθύνουμε τον πυρήνα ώσπου να γίνει 2 εκ., στο μέγεθος ενός φουντουκιού και ότι τον τοποθετούμε στο κέντρο της Αθήνας. Το ηλεκτρόνιο του θα ήταν τότε σε απόσταση ακτίνας από τον πυρήνα 107.5 χλμ και θα έπρεπε να καλύψει 775 χλμ, για να ολοκληρώσει την στροφή γύρω του. Το ηλεκτρόνιο κινείται με πολύ μεγάλη ταχύτητα στην τροχιά του, η οποία όμως δεν είναι σταθερή. Άρα ουσιαστικά το μεγαλύτερο μέρος του ατόμου άρα και της ύλης είναι κενό…Το μόνο που υπάρχει είναι σωματίδια σε υπερταχεία κίνηση τα οποία σχηματίζουν τις υλικές μορφές και μας δίνουν την αίσθηση μιας τρισδιάστατης και υλικής πραγματικότητας.
Ο Αινστάιν το 1905 διατύπωσε την θεωρία της σχετικότητας σύμφωνα με την οποία ο χώρος και ο χρόνος ενοποιούνται στην ένοια του «χωροχρόνου» τεσσάρων διαδτάσεων. Ο χρόνος πάυει να ακολουθεί την γραμμική πορεία της κλασικής φυσικής και γίνεται ελαστικός. Σύμφωνα με την θεωρία της σχετικότητας η μάζα είναι μία μορφή ενέργειας. Η κβαντική θεωρία απο την άλλη θεωρεί ότι τα πιο μικρά σωματίδια της ύλης, ξεπερνούν την τρισδιάστατη πραγματικότητα.
Ο Bohm πειραματικά παρατήρησε ότι τα ξεχωριστά ηλεκτρόνια δρούν σαν να είναι μέρος ενός αλληλοσυνδεόμενου συνόλου. «Είναι σοφό να δέχεστε πως όλα τα πράγματα είναι ένα»-Ηράκλειτος. Ισχυρίστηκε ότι ίσως τελικά δεν έχει σημασία να δούμε το σύμπαν σαν συνάθροιση από ασύνδετα μέρη, αφού όλα είναι ενωμένα στον χωροχρόνο. -ΕΝ ΤΩ ΠΑΝ- . Eνώ o Μ Talbot στο βιβλίο μυστικισμός και σύγχρονη επιστήμη δήλωνει: «παρά τον φαινομενικό υλισμό και το τεράστιο μέγεθος, το σύμπαν δεν υπάρχει μέσα και έξω από τον εαυτό του, αλλά είναι πρόγονος από κάτι πιο απέραντο και πιο ακαθόριστο..» ο Λέυκιππος και ο Δημόκριτος ονομάζουν την ακαθόριστη αυτή κατάσταση ΜΗ ΟΝ και τον υλικό κόσμο ΟΝ. « λένε ότι στοιχεία μεν έιναι το πλήρες και το κενό, αποκαλούντες το ένα ΟΝ και το άλλο ΜΗ ΟΝ , απο αυτά το μεν πλήρες και το στερεόν, το ΟΝ , το δε κενόν και αραιόν, το ΜΗ ΟΝ. Για αυτό ισχυρίζονται ότι το ΟΝ δεν έχει περισσότερο αληθινή ύπαρξη απο το μη ον, διότι όυτε το κενό είναι λιγότερο πραγματικό απο το σώμα.. Αυτά είναι τα υλικά αίτια των όντων..»
Με την αρχή της Απροσδιοριστίας που διατύπωσε ο Χάισενμπεργκ, δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε εκ των προτέρων την θέση και την ορμή ενός σωματιδία της ύλης. Δεν είμαστε δηλαδή για παράδειγμα να γνωρίζουμε την ακριβή τροχιά ενός ηλεκτρονίου αλλά να την υπολογίσουμε βάση πιθανοτήτων. «Ωστόσο, θα πρέπει να είναι φανερό ότι είναι πολύ δύσκολο να μάθουμε πως είναι στην πραγματικότητα το κάθε πράγμα. Ο άνθρωπος πρέπει να γνωρίζει σύμφωνα με τον κανόνα ότι βρίσκεται μακριά από την αληθινή πραγματικότητα..»-Δημόκριτος. Σύμφωνα με τον Παρμενίδη το ΜΗ ΟΝ είναι ένα γενικότερο ως προς την φύση του κοσμολογικό συστατικό το οποίο δεν έχει σχέση με την υλική φύση του σύμπαντος και ανάγεται στην σφαίρα του νοητού ή του μεταφυσικού.
Σύμφωνα με την θεωρία των υπερχορδών που διατυπώθηκε το 1974 , τα στοιχειώδη σωματίδα δεν θεωρούνται σαν σημεία αλλά σαν μονοδιάστατες καμπύλες μηδενικού παχους ή χορδές. Οι χορδές αυτές δονούνται και ανάλογα με την δόνηση απαριστούν και ένα διαφορετικό σωματίδιο.Η συγκέντρωση και ταλάντευση ομάδων χορδών συγκέντρωσαν τους γαλαξίες σε ομάδες. Σύμφωνα με συτή την θεωρία ο χώρος αποτελείται από 9 διαστάσεις και όχι από τρείς, όπως είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε . « Η αληθινή δομή των πραγμάτων συνήθως κρύβεται»-Ξενοφάνης. Η θεωρία των υπερχορδών ενοποιεί όλες τις φυσικές δυνάμεις σε μία, αφού ένα σωματίδιο μεταβαλλόμενο αναπαριστά τα αναρίθμητα υποατομικά σωματίδια. «Συνδέσεις όλα και κι όχι όλα, ομόνοια, διχόνοια, συμφωνία, ασυμφωνία: το ένα γενιέται από όλα και από το Ένα όλα.»- Ηράκλειτος
Υπάρχουν αρκετές θεωρίες της σύγχρονης φυσικής για την «γέννηση» του σύμπαντος, με επικρατέστερη την θεωρία της μεγάλης έκρηξης (Big Bang). Mε βάση αυτή την θεωρία, το Σύμπαν είναι ένα πολύ μικρό πρώτο σημείο, με πυκνότητα 3,8 δισεκατομμύρια φορές μεγαλύτερη του νερού, διαστέλλεται και ψύχεται συνεχώς με ταχύτατο ρυθμό. Η διαστολή και η ψύξη συνεχίζεται χωρίς να συμβαίνει τίποτα ιδιαίτερο, έως ότου η θερμοκρασία πέσει σε επίπεδα τέτοια, που να μπορούν να σχηματιστούν σταθερά άτομα. Αργότερα η ψύξη συνεχίζεται και δημιουργούνται οι πρώτες μορφές ύλης και σταδιακά γεννιούνται με περιδύνιση οι γαλαξίες, τα άστρα, οι πλανήτες, κλπ. Tο Χάος του Ησιόδου και των Ορφικών το «κοίλον» στον εσωτερισμό, είναι ΤΟ ΠΑΝ το πρωταρχικό σημείο , όπου όλες οι ενέργειες είναι ΕΝ ΔΥΝΑΜΗ. Χωρίς διαστάσεις , άχρονος το αιώνιο ΕΝΑ. Από την στιγμή που υπήρξε κίνηση υπήρξε και ο Χρόνος-Κρόνος, διότι δεν μπορεί να νοηθεί η δημιουργία αν δεν κινούταν το αιώνιο το πρώτο ουσιαστικό αίτιο.
Με την κίνηση των στοιχείων δημιουργείται μία περιδίνηση που σχηματίζει το κοσμογονικό αυγό , το πρώτο μορφικό φανέρωμα της δημιουργίας, από το οποίο δημιουργήθηκαν οι κόσμοι με την επέμβαση του Φάνη , του Έρωτα που ενώνει τα στοιχεία μεταξύ τους. « ..όταν ισορροπήσουν τα σώματα λόγω του πλήθους και δεν μπορούν να περιστρέφονται, τα λεπτά σώματα προχωρούν στο εσωτερικό κενό, σαν να εκτοξεύονται, τα υπόλοιπα δε παραμένουν ενωμένα και συμπλεκόμενα πλησιάζοουν μεταξύ τους και σχηματίζουν αρχικά ένα σφαιροειδές σύστημα. Αυτό σημαίνει ότι η δίνη για να προχωρήσει προς το εξωτερικό του μεγάλου κενού, αρχικά κατείχε ένα μικρό μέρος του.»-Λέυκιππος
Μία άλλη νέα θεωρία , η θεωρία του κυκλικού σύμπαντος από καθηγητές του Cambridge, έχει πολλές ομοιότητες με αρχαίες διδασκαλίες και παραδόσεις της Κοσμογέννησης . Με βάση τη νέα αυτή θεωρία, ο Χώρος και ο Χρόνος υπήρχαν από πάντα. «Το άπειρο δεν έχει αρχή... αλλά φαίνεται ότι αυτό είναι η αρχή των άλλων και τα πάντα περιέχει και τα πάντα κυβερνά.» Αναξίμανδρος. Το Big Bang δεν αποτελεί την Αρχή του Χρόνου, αλλά απλά μια γέφυρα με μια προϋπάρχουσα Εποχή. «Υπάρχουν άπειροι κόσμοι, που δημιουργούνται και καταστρέφονται. Δεν γεννιέται τίποτα από το ΜΗ ΟΝ, ούτε καταστρέφεται στο ΜΗ ΟΝ.»-Δημόκριτος. Γενικά το Σύμπαν διέρχεται μια ατέλειωτη ακολουθία κύκλων, έτσι ώστε κάθε κύκλος να ολοκληρώνεται με μια τεράστια σύνθλιψη, αλλά να αποτελεί παράλληλα το έναυσμα για την αρχή ενός νέου κύκλου, μιας νέας αναγέννησης κατά την οποία ξεκινάει μια νέα διαστολή. « Στον κύκλο η αρχή και το τέλος είναι το ίδιο»-Ηράκλειτος. Ανάμεσα στο τέλος ενός κύκλου (Θάνατος του Σύμπαντος) και στην αρχή ενός άλλου παρεμβάλλεται μια περίοδος τρισεκατομμυρίων ετών κατά την οποία το Σύμπαν αναπληρώνει - ανανεώνει την ύλη και την ακτινοβολία του για να μπορέσει να «ξαναγεννηθεί». «Τον κόσμο αυτό, τον ίδιο για όλα τα όντα, ούτε κάποιος θεός ούτε άνθρωπος τον έκανε, αλλά ήταν πάντα είναι και θα είναι πυρ αείζωο, ανάβει με μέτρο και σβήνει με μέτρο-Ηράκλειτος..."Η ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΓΝΟΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ"
|
tomcat
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
158 Μηνύματα |
Απεστάλη: 07/08/2002, 15:17:43
Φίλε Πλωτίνο.Διάβασα με ενδιαφέρον την τελευταία σου απάντηση. Αν έχεις δει, στο forum περί γνώσης ξεκίνησα να γράφω μία σύντομη περιγράφή για τις τελευταίες θεωρίες της φυσικής.
"Χρωστάω" ακόμα (αλλά λόγο φόρτου εργασίας δεν ξέρω πότε θα τελειώσω) την κβαντομηχανική και κβαντική ηλεκτροδυναμική καθώς και την θεωρία των υπερχορδών. Απλά μία ερώτηση. Αν έχεις διαβάσει το κείμενο που αναφέρω παραπάνω περί φυσικής και εξέλιξης των ιδεών, πιστεύεις (γιατί δεν βλέπω ανταπόκριση) ότι έχει νόημα να το συνεχίσω?
Απλά πιστεύω ότι είναι καλό να έχουν όλοι οι φίλοι μία γενική άποψη περί φυσικής. Αν θεωρείς ότι το κείμενο δεν αξίζει μπορώ να μην συνεχίσω. Φιλικά
|
thoth
Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr
Greece
3130 Μηνύματα |
Απεστάλη: 07/08/2002, 16:17:23
Όχι αγαπητέ Tomcat μην σταματήσεις να δίνεις χρήσιμα και σημαντικά στοιχεία για την εξέλιξη των ιδεών στην Φυσική. Μη νομίζεις ότι δεν ενδιαφέρονται τα μέλη για αυτά τα στοιχεία. Ειδικά όταν δίνονται με συνέπεια και πληρότητα. Μάλιστα θα σου πρότεινα, αν θέλεις, να συλλέξεις τα κείμενά σου καθώς τις απαντήσεις και μετά από κάποιο χρονικό διάστημα να το επιμεληθείς ως άρθρο έτσι ώστε να υπάρχει και με μια πιο γνώριμη και χρήσιμη μορφή σε αυτήν η ανταλλαγή γνώσης για το σημαντικό θέμα περί σχέσης Θρησκείας και Επιστήμης. Θα ήθελα παρεπιμπτόντως να σε ρωτήσω κάποια πράγματα: Έχεις πανεπιστημιακή μόρφωση στα θέματα της Φυσικής; Βλέπεις να υπάρχουν συνεκτικά στοιχεία μεταξύ εσωτερισμού, φιλοσοφίας, μυστικισμού και επιστήμης; Το ότι επιλέγεις να συζητάς μέσα από το forum του Esoterica μου ενισχύει αυτήν την άποψη μου.
"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
 |
ΠΛΩΤΙΝΟΣ
Πρώην Συνεργάτης
Greece
1491 Μηνύματα |
Απεστάλη: 07/08/2002, 17:31:34
Φίλε tomcat φυσικά και με ενδιαφέρει το θέμα, και μάλιστα σε ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να ασχοληθώ με το θέμα, μιάς και ήθελα απο καιρό να προσθέσω ένα άρθρο για την σχέση του μυστικισμού και της αρχαίας γνώσης με τις απόψεις της συγχρονης επιστήμης, σε ένα κείμενο που γράφω. Απλώς συνέχισα σε αυτό το topic, επειδή υπήρχε μία συνέχεια. Θα επιθυμούσα ειλικρινά επίσης να με "διορθώσεις" και να μου πείς την γνώμη σου, για τα γραφώμενα μου μιάς και έχεις πολύ περισσότερη γνώση στο αντικείμενο απο εμένα...
σε ευχαριστώ ΒασίληςΞέχασα να αναφέρω τις πηγές μου και βιβλιογραφία. -Μυστικισμός και σύγχρονη επιστήμη M TALBOT εκδόσες Ιάμβλιχος
-Κοσμολογικές απόψεις του Δημίκριτου και σύγχρονη φυσική- Ε. Δανέζης, Ε Θεοδοσίου, Θ Γραμμένος, Μ Σταθόπουλος Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τμήμα Φυσική, Τομέας αστροφυσικής-Αστρονομίας-
Μηχανικής
-Το σημειωματάριο ενός μύστου. I ΒΑΣΙΛΗ εκδόσεις ΙΔΕΟΘΕΑΤΡΟ
-Αρχαίοι Έλληνες Φιλόσοφοι
-άρθρα του esoterica
-τα τρία κέντρα του σύμπαντος-ΠΛΑΝΑΣ, εκδόσεςι ΝΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ  Edited by - ΠΛΩΤΙΝΟΣ on 07/08/2002 17:58:13 |
thoth
Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr
Greece
3130 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/01/2003, 02:06:41
Τελευταίο μήνυμα αρχές Αυγούστου. Χμμμμ.... Για να μαντέψω. Μήπως το topic μας συνόδεψε στις... καλοκαιρινές διακοπές και το ξεχάσαμε στην παραλία; ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ: "Για να θυμούνται οι παλαιότεροι και να μαθαίνουν οι νεώτεροι" "ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
|
tomcat
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
158 Μηνύματα |
Απεστάλη: 28/01/2003, 18:58:19
Αγαπητέ Thoth.Δεν ξεχάστηκε κάπου απλά έσβησε σιγά σιγά μόνο του, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η συζήτηση με το φίλο Πλωτίνο, Κέλσο αλλά και σένα ήταν χωρίς νόημα (αν αυτό εννοείς). Πάντως για να απαντήσω όσο μπορώ στο ερώτημά σου περί σύνδεσης φυσικής και φιλοσοφία, μυστικισμού, η απάντηση μου είναι μάλλον ΝΑΙ.
Τουλάχιστον στη σύγχρονη φυσική έχουν εξελιχθεί θεωρίες, οι οποίες σε πολλά σημεία έχουν μεταφυσικές χροιές ή φιλοσοφικές πλευρές.
Γνωστή είναι η ανθρωπική αρχή (δυνατή και αδύνατη) κατά την οποία ο άνθρωπος ως νοήμων όν και μέσα από την ικανότητα του να μελετά τη φύση, δίνει σε αυτήν το δικαίωμα να υπάρχει και να λειτουργεί.
Η κατάρευση της κυματοσυνάρτυσης του Shrodinger κατά ένα διολεμένο τρόπο θέλει την ύπαρξη ενός νοήμονος όντος που θα κάνει μετρήσει και θα δώσει "πραγματική" υπόσταση στη μέτρηση.
Είναι γνωστό το νοητικό πείραμα της γάτας του Scrodinger σύμφωνα με το οποίο η γάτα βρίσκεται κλεισμένη σε ένα κλουβί χωρίς δυνατότητα να τη βλέπουμε. Στη συσκευή υπάρχει μία ραδιενεργή πηγή, η οποία ΑΝ εκπέμψει κάποια ακτίνα τότε ένα δηλητήριο θα χυθεί και θα σκοτώσει τη γάτα. Μέχρι κάποιος να ανοίξει το κλουβί η γάτα βρίσκεται σε μία κατάσταση ζωντανή-πεθαμένη. Μέχρι τη στιγμή που ο παρατηρητής κάνει την παρατήρηση....
Αν πάμε στις υπερχορδές, θα δούμε ότι σε γενικές γραμμές η θεωρία αυτή λέει ότι όλα τα υποατομικά σωματίδια (και τα κουάρκ) στην ουσία αποτελούνται από ένα βασικό υποατομικό δισδιάστατο σωματίδιο τη χορδή η οποία πάλεται. Ανάλογα τη συχνότητα δόνησης μας δίνει δε και τα αντίστοιχα σωματίδια (ηλεκτρόνια, κουάρκ, φωτόνια κ.ο.κ.). Αν και δεν ξέρω από εσωτερισμό αυτό κάτι μου λέει περί Ερμή Τρισμέγιστου και μουσικής-εσωτερισμού, συχνότητας παλμού.
Οι διάφορες επίσης συμμετρίες στη φυσικής (συμμετρία χρόνου, αριστερής δεξιάς χειρός) αλλά και η δράση - αντίδραση μου δίνουν κάποιο έναυσμα να τις συσχετίσω με το γίν-γιάνγκ αλλά και το γνωστό Ερμητικό "ότι είναι πάνω είναι και κάτω..."
Όπως στον εσωτερισμό υπάρχει ένα στρώμα γνώσης και βαθύτερης αλήθειας κάτω από τα γραφόμενα, έτσι και στη φυσική (π.χ. κβαντομηχανική) υπάρχει ο τρόπος να απάντήσουμε στο πώς αλλά όχι στο γιατί. Κι ακόμη περισσότερο η βαθιά μελέτη μας δίνει και μία ιδέα του πόσο λάθος κάνουμε στον μακρόμοσμο για τον μικρόκοσμο. Όλοι για παράδειγμα έχουμε μάθει στο σχολείο ότι το φως διαδίδεται ευθύγραμμα. Κι όμως σε υποατομικές αποστάσεις και σε μελέτη ενός μόνο φωτονίου βλέπουμε ότι αυτό μόνο ευθύγραμμα δεν κινείται. Στην πραγματικότητα κινείται , ή έχει δυνατότητα να κινηθεί, με άπειρους τρόπους.
Θα πούμε στο μέλλον και άλλα.... Φιλικά
Tomcat
|
thoth
Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr
Greece
3130 Μηνύματα |
Απεστάλη: 29/01/2003, 02:37:40
Γεια σου Tomcat. Μας έλειψες. Έπρεπε να βγάλουμε το topic από την ναφθαλίνη για να... ξεμυτίσεις; Λοιπόν, μιας και σε βρήκα εύκαιρο θα σε εκμεταλλευτώ. Έκανες κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες νύξεις για την σχέση επιστήμης - μεταφυσικής και φυσικής. Κάτι που μου έκανε πολύ εντύπωση είναι ότι η κβαντική φυσική μας έχει δώσει μια επαναστατική εικόνα για την έννοια της ύλης και του χώρου. Αυτό που δεν ξέρουμε εμείς είναι ότι για την έννοια του χώρου ήταν και οι αρχαίοι μύστες και φιλόσοφοι πολύ καχύποπτοι. Σου δίνω ένα απόσπασμα από μια εργασία-μελέτη μου για αυτό το θέμα. Αν μπορείς κάνε μου κάποιες επιστημονικές παρατηρήσεις (φροντιστήριο) για να την βελτιώσω. Προειδοποιώ, το παρακάτω μήνυμα που θα παρακολουθήσετε είναι αυστηρά ακατάλληλο για περίεργους, βιαστικούς και χαβαλετζήδες. Ύλη: Μια μαθηματική οντότητα; “Για όλα τα σύνθετα σώματα υπάρχει ένας συγκεκριμένος αριθμός για όλα. Χωρίς αριθμό δεν μπορεί να γίνει σύσταση ή σύνθεση ή διάλυση. Οι ενότητες γεννούν τον αριθμό που τον αυξάνουν και ξανά τον δέχονται, όταν διαλύονται τα σώματα. Η ύλη είναι μία”. ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ, ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ, Λόγοι, ΧΙΙ, 15. “Εκείνοι που δεν σοκάρονται όταν για πρώτη φορά έρχονται σε επαφή με τη Κβαντική Θεωρία μάλλον δεν μπορούν να την κατανοήσουν” Niels Bohr, The Philosophical Writings of Niels Bohr, Vol. I (Woodbridge, Connecticut, Ox Bow, 1987) p.54 Ο W. Heisenberg στο θαυμάσιο βιβλίο του “Φυσική και Φιλοσοφία” επισήμαινε ότι η ιδέα για την ύλη και για τα σωματίδια, μετά από την επιβεβαίωση της κβαντικής θεωρίας δεν θα ήταν πλέον ίδιες. “Στα πειράματα πάνω στα ατομικά φαινόμενα, ασχολούμαστε με πράγματα και με γεγονότα, με φαινόμενα που είναι, επίσης, τελείως πραγματικά, όπως τα φαινόμενα της καθημερινής ζωής. Αλλά τα άτομα ή τα στοιχειώδη σωματίδια δεν είναι επίσης πραγματικά, σχηματίζουν έναν κόσμο από δυναμικότητες ή δυνατότητες μάλλον παρά έναν κόσμο από πράγματα ή γεγονότα” WERNER HEISENBERG - ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΔΗ
(σελ. 182) “Τα βασικά τρίγωνα (που σχηματίζουν τα κανονικά στερεά) δεν έχουν καμία διάσταση μέσα στον χώρο, μόνο όταν συναρμολογούνται για να σχηματίσουν ένα κανονικό στερεό δημιουργείται μια ενότητα ύλης. Τα πιο μικρά μέρη της ύλης δεν είναι οι βασικές οντότητες, όπως στην φιλοσοφία του Δημόκριτου, αλλά είναι τύποι (φόρμουλες). Εκεί είναι τελείως φανερό, ότι η μορφή είναι πιο σπουδαία από την ουσία που συνθέτει αυτήν την μορφή” WERNER HEISENBERG - ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ, ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΔΗ, (σελ. 59) Στο σημείο αυτό πρέπει κανείς να αναλογιστεί την ιστορική εξέλιξη διαφόρων εννοιών στον κορμό των θετικών επιστημών. Οι αρχαίοι φιλόσοφοι έθεσαν το θέμα του προσδιορισμού του βασικού και αναλλοίωτου, στην ουσία του, συστατικού των πάντων. Προτάθηκε η ύπαρξη των “ατόμων”, που δεν αποτελούσαν παρά διαφορετικές εκφάνσεις του βασικού συστατικού, με διαφορετικές ιδιότητες στο μέγεθος και τη συμπεριφορά. Στη συνέχεια, το συστατικό αυτό εντοπίστηκε, μελετήθηκε και αποδείχθηκε ότι δεν αποτελούσε το “άτομο” του Δημοκρίτου. Τα αρχικά συστατικά του ατόμου έδειξαν πως ήταν επίσης περίπλοκα συγκροτήματα ακόμα πιο μικρών, σε μέγεθος ή ισοδύναμη μάζα, σωματιδίων. Η αναζήτηση των απλούστερων συστατικών της ύλης, η συμπεριφορά των οποίων θα μπορεί να εξηγεί τη διαφοροποίηση στη συμπεριφορά των μεγαλύτερων συστημάτων, φαίνεται πως έχει φθάσει σε ένα όριο, ωστόσο, “αν αντικατασταθούν οι έννοιες Γη, Nερό, Aέρας, Φωτιά και Aιθέρας με τις σύγχρονες αντιλήψεις για τη Στερή, την Yγρή και την Aέρια φάση των σωμάτων, την Eνέργεια και το Hλεκτρομαγνητικό Πεδίο, μπορούμε να πούμε, ότι οι αρχαίοι είχαν θέσει έναν προβληματισμό που εξακολουθεί να ισχύει και σήμερα. Tον 14ο αιώνα, ο Nικόλαος από την Ωτρεκούρτ και στον 15ο αιώνα ο Nικόλαος ο Kουζάνος αναφέρονται στη διακριτότητα της ύλης. Mαθητής του τελευταίου ήταν ο Tζιορντάνο Mπρούνο, που θεωρούσε ότι τα έσχατα στοιχεία της φύσης είναι τα ελάχιστα (minima), ή μονάδες, που πρέπει να νοηθούν σαν ζωντανά και έμψυχα. Η μεταξύ τους συνάφεια συντελείται με την ενέργεια της θεϊκής δύναμης που διαπλάθει τις άπειρες μορφές του κόσμου. O Mπρούνο κάηκε στα 1600 από την Iερά Eξέταση, όχι ακριβώς για τις παραπάνω απόψεις του, αλλά για τις συναρτημένες μ’ αυτές, εσωτερικές και τολμηρές πανθεϊστικές αντιλήψεις του. Ένα από τα συνηθισμένα λάθη που κάνουμε όταν αναφερόμαστε στην αρχαία μεταφυσική φιλοσοφία είναι ότι παρανοούμε την ιδέα που είχαν οι αρχαίοι για τον χώρο και την ύλη. Η άποψη των σημαντικότερων φιλοσόφων ήταν το ίδιο ακραία όπως και τον σημερινών επιστημόνων και σε μερικές περιπτώσεις ακόμα πιο ακραία και από την σημερινή. Στα Ερμητικά Κείμενα διαβάζουμε ότι ο Χώρος είναι μία πλάνη των αισθήσεων και ότι πραγματικά δεν υπάρχει!!! “Όπως είναι απίθανο να είναι κάποιο πράγμα κενό, έτσι δεν μπορούμε να αναγνωρίσουμε τον χώρο σαν κάτι ξεχωριστό και μόνο του. Γιατί αν φανταστούμε ένα χώρο χωρίς το αντικείμενό του, τότε ο χώρος θα φανεί κενός. Κατά την γνώμη μου δεν υπάρχει κενό στον κόσμο. Κι αν δεν υπάρχει κενό, δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορεί να υπάρξει χώρος “αφ’ εαυτού” στον οποίον να προσδώσουμε, όπως στο ανθρώπινο σώμα τους προσδιορισμούς του μήκους, του πλάτους και του ύψους.” ΕΡΜΗΤΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ, ΕΡΜΗΣ ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΟΣ, Ασκληπιός, 35 Ο Πρόκλος πιστεύει το ίδιο: “Ο γεωμετρικός χώρος είναι ένα δημιούργημα της φαντασίας, η οποία επιτρέπει στο νου να κάνει την μετάβαση από το μαθηματικό πρότυπο στο αισθητό.” Πρόκλος, Πλατωνική Θεολογία, Α’ 12γ Ο Πλάτωνας όταν μιλάει στον Τίμαιο για την Ύλη, την ονομάζει “χώρα”. Τα χαρακτηριστικά που της δίνει μας κάνουν να καταλάβουμε την δυσκολία να ορίσουμε λογικά την ύπαρξη της ύλης και του χώρου. Η “Χώρα” δεν μπορεί να οριστεί αντικειμενικά, είναι εξ ορισμού αόριστη. Είναι το “εκμαγείο” πάνω στο οποίο αποτυπώνονται τα νοητά (μαθηματικά) όντα, οι ιδέες. Η ανυπαρξία θετικού ορισμού για την Χώρα-Ύλη και ο δισταγμός να μπορέσει να βρει λόγια για να την περιγράψει μας θυμίζουν πολλές φορές τους σημερινούς Φυσικούς όταν θέλουν να περιγράψουν την δομή της ύλης. “Ο ίδιος λοιπόν λόγος δύναται να λεχθεί και για την φύση η οποία δέχεται μέσα της όλα τα σώματα. Πρέπει πάντοτε να την ονομάζουμε με το ίδιο όνομα διότι δεν χάνει ποτέ την φυσική της ιδιότητα, διότι δέχεται πάντοτε τα πάντα και ποτέ, με κανένα τρόπο και σε καμία περίπτωση, δεν έλαβε μορφή όμοια με αυτήν των πραγμάτων τα οποία εισέρχονται μέσα της, διότι αυτή, εκ φύσεως, κείται για κάθε πράγμα ως εκμαγείο το οποίο κινείται και μοιράζεται σε σχήματα από εκείνα τα οποία εισέρχονται σε αυτό, ένεκα δε αυτών φαίνεται εκάστοτε διαφορετικό. Τα δε εισερχόμενα και εξερχόμενα είναι εικόνες των αιωνίων όντων, τις οποίες αυτά τα ίδια ενετύπωσαν μέσα της, κατά τρόπο δυσέκφραστο και αξιοθαύμαστο τον οποίον κατόπιν θα εξετάσουμε.” ΠΛΑΤΩΝ, Τίμαιος 50b,c. (…) “Αλλά δεν θα απατηθούμε εάν πούμε ότι είναι κάποιο είδος αόρατο και άμορφο, το οποίο δέχεται όλα και μετέχει του νοητού κατά τρόπο πολύ δυσεξήγητο και το οποίο είναι δύσκολο να γίνει αντιληπτό.” ΠΛΑΤΩΝ, Τίμαιος 51a. (…) είδος του χώρου, ο οποίος υπάρχει πάντοτε, δεν επιδέχεται φθορά και παρέχει τόπο σε όλα όσα γεννιούνται, ο ίδιος δε δεν είναι αντιληπτός παρά με ένα είδος συλλογισμού νόθου, τον οποίον δεν συνοδεύει η αίσθηση και ο οποίος είναι δύσκολα πιστευτός.” ΠΛΑΤΩΝ, Τίμαιος 52a,b. Μία άλλη παρεξήγηση υπάρχει όταν αναφερόμαστε στα “άτομα” και το “κενό” του Δημόκριτου, ως υλικά όντα. Ας διαβάσουμε τι είπαν οι αρχαίοι για τις απόψεις τους: “Ο Λεύκιππος και ο σύντροφός του Δημόκριτος υποστηρίζουν ότι τα στοιχεία είναι το πλήρες και το κενό, αποκαλώντας τα αντίστοιχα ον και μη ον. Το ον είναι γεμάτο και στέρεο, το μη ον άδειο και αραιό. Επειδή, όπως λένε, το κενό υπάρχει όσο και το σώμα, γι΄ αυτό το μη ον υπάρχει όσο και το ον.” Αριστοτέλης, Μετ. Α 4, 985, 4. “Ο Δημόκριτος... δίνει στον χώρο αυτά τα ονόματα - το κενό, ουδέν και το άπειρο - ενώ κάθε επιμέρους ουσία την ονομάζει δεν (δηλαδή ουδέν χωρίς το ου ), συμπαγές και ον.” Σιμπλίκιος, Περί Ουρανού 295,1. Οι περιγραφές για τα άτομα και το κενό φαίνονται πολύ μυστηριώδεις και θα λέγαμε καθόλου υλιστικές. Πόσο υλιστικό και πραγματικό είναι π.χ. να πούμε ότι ο χώρος (που είναι το κενό της θεωρίας του) λέγεται και “ουδέν” δηλαδή “μηδέν” ορισμένο με δύο αρνήσεις “ου” και “δεν”, ενώ το άτομο ονομάζεται “δεν”, δηλαδή ορισμένο ως μία μόνο άρνηση; Και πόσο περίεργο είναι ότι ο χώρος, το κενό, ορίζεται με δύο αρνήσεις όπως έτσι ορίζεται και το Ένα στον Meister Eckhart:”Το Ένα είναι μια άρνηση των αρνήσεων.” Meister Eckhart (Whitall N. Perry, A treasury of Traditional Wisdom, Quinta Essentia, 1971, p. 789.) Πάλι πόσο θετικιστικό και υλιστικό είναι να πούμε ότι το άτομο είναι το “ον” και το κενό είναι το “μη ον”; Πως ορίζεται υλιστικά το “μη ον”; Για αυτό και ο Heisenberg μας λέει ότι ο υλισμός, όπως των ξέραμε μέχρι τις αρχές του 20ου αιώνα και ο οποίος ζει και βασιλεύει, ακόμα, σαν “νόθος” βασιλιάς, έχει πεθάνει. “Η οντολογία του υλισμού βασίζεται πάνω στην ψευδαίσθηση ότι το είδος της ύπαρξης, η άμεση “πραγματικότητα” όσων μας περιβάλλουν μπορεί να συμπεραίνεται στην ατομική κλίμακα. Αυτό το συμπέρασμα είναι αδύνατον, όμως.” Werner Heisenberg, Physics and Philosophy, (New York, Harper & Row, 1971, p.95 Ο Burnet είχε καταλάβει την πλάνη που είχαμε για την δήθεν υλιστική φιλοσοφία του Δημόκριτου. Ο Burnet (L’ Aurore de la Philosophie, Greque, p. 354) διετύπωσε την άποψη ότι τα πυθαγορικά “είδη” (ή ιδέες) υπήρξαν η αφετηρία των ατόμων του Λεύκιππου και του Δημόκριτου, καθώς επίσης και των πλατωνικών Ιδεών. Έχοντας υπόψη μας ότι ο Δημόκριτος ονόμαζε τα άτομα ως μορφές (“είδη” ή “ιδέες”) τότε το ατομικό Κενό, που θα μπορούσαμε να το συγκρίνουμε με την χώρα-ύλη του Πλατωνικού “Τίμαιου”, παρουσιάζεται σαν μια υπόσταση ανάλογη με το μη Ον, ή το “Θάτερον”, του “Σοφιστή”. Κυκλοφορεί δια μέσου των ατόμων, με άλλα λόγια ανάμεσα στις χωρισμένες και διασκορπισμένες μορφές του Όντος. Η Ε.Π. Μπλαβάτσκυ στο έργο της “Μυστική Δοξασία” επιβεβεβαιώνει την εσωτερική φύση των διδασκαλιών, των δήθεν, υλιστών, ατομιστών φιλοσόφων:
Τότε τι είναι η ύλη; Αν η ύλη δεν είναι… υλική τότε τι είναι για την σύγχρονη Φυσική; Και ο χώρος; Υπάρχει ή όχι;
"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
|
ΠΛΩΤΙΝΟΣ
Πρώην Συνεργάτης
Greece
1491 Μηνύματα |
Απεστάλη: 29/01/2003, 15:16:41
«Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της σύγχρονης προηγμένης επιστήμης είναι η τάση επιστροφής προς τον Πυθαγόρα....»ΜΠΕΡΝΤΡΑΝΤ ΡΑΣΣΕΛ
 «Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας» |
tomcat
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
158 Μηνύματα |
Απεστάλη: 29/01/2003, 18:01:35
Ίσως το να απαντήσουμε στο τί είναι η ύλη ή η ενέργεια και πώς αυτά συνδέονται μεταξύ τους μας οδηγήσει πέραν της κλασσικής φυσικής και σε φιλοσοφικές αναζητήσεις και θέματα.
Θα γνωρίζεις πολύ καλά ότι ίσως οι δύο βασικές φιλοσοφικές θεωρίες είναι ο υλισμός και ο ιδεαλισμός. Από τη μία έχουμε την ύλη (το ον) το οποίο προϋπάρχει και μέσω αυτού δημιουργούνται όλα τα άλλα (σε κάποιες παραφυάδες της θεωρίας αυτής και το πνεύμα), ενώ από την άλλη έχουμε ως αρχή το πνεύμα και την ύλη ως αποτέλεσμα, ένα παρα-προϊόν, αποτέλεσμα των διεργασιών του πνεύματος.
Ας δούμε μερικά σημεία…
Αναφέρεις σε κάποιο σημείο τον Πλάτωνα που θεωρεί την ύλη το εκμαγείο μέσω του οποίου εμφανίζονται οι αιώνιες ιδέες. Ποιές όμως ιδέες. Το ιδεατό με ποιά μορφή? Αν π.χ. σκεφτώ "το άλογο", δεν θα σκεφτώ κάποιο συγκεκριμένο άλογο αλλά μία ιδεατή μορφή αλόγου που περικλείει όλες τις γνωστές "αλογίσιες" ιδιότητες. Είναι αυτή η αιώνια ιδέα (το ιδεατό) του αλόγου? Και πώς μπορεί το ιδεατό αυτό να υπάρχει χωρίς το υλικό που δίνει τα χαρακτηριστικά και τις αντίστοιχες ιδιότητες. Και πάλι πώς χωρίς την ύλη θα υπήρχε ο νούς του λογικού πλάσματος άνθρωπος που θα παρατηρούσε και θα διαχώριζε την αιώνια ιδέα από την μη-αιώνια ύλη?
Και αν η ύπαρξη μας είναι αποτέλεσμα της σκέψης, μήπως η ύπαρξη της ύλης είναι η προϋπόθεση ύπαρξης του πνεύματος? Θα μπορούσαμε ίσως να φτάσουμε σε αυτό που ισχυρίσθηκε ο Τζόρτζ Μπέρκλι, ότι τα πάντα βρίσκονται στο νου του Θεού??
Από την άλλη αν θεωρήσουμε ότι όλα είναι μία ψευδαίσθηση τότε ποιά είναι η πιθανότητα να βρούμε την αλήθεια.??Η ύλη υπάρχει..Κανείς δεν μπορεί να αποδείξει ότι ο υπολογιστής στον οποίο αυτή τη στιγμή γράφω αυτό το κείμενο δεν υπάρχει ή υπάρχει μόνο στο μυαλό μου γιατί τότε ο Thoth δεν υπάρχει, αρά αφού δεν υπάρχει πώς απαντάει στα γραφόμενά μου?
Αυτη όμως η παραπάνω ρήση "Η ύλη υπάρχει", μας φέρνει το πρόβλημα να την περιγράψουμε. Κατά αρχάς γιατί η φύση είναι υλική ενώ ή ενέργεια όχι. Ή μήπως η ενέργεια είναι εξίσου υλική.
Σύμφωνα με την γνωστή εξίσωση Ε=m*c2, υπάρχει μία ποιοτική σχέση ισότητας μεταξύ ενέργειας και ύλης. Η ύλη μπορεί να μετατραπεί σε ενέργεια (φωτόνια) και η ενέργεια επίσης σε ύλη. Το συνολικό ποσό υλοενέργειας στο σύμπαν, παραμένει σταθερό και αμετάβλητο. Αυτό σημαίνει ότι τόσο η ύλη όσο και η ενέργεια είναι αιώνιες αλλά μεταβάλονται η μία στην άλλη.
Πώς όμως είναι η ύλη ή μάλλον τί είναι? Πέραν του εμπειρισμού (βλέπω άρα πιστεύω, ακούω άρα πιστεύω κ.ο.κ.), ο τρόπος που η φυσική περιγράφει την ύλη μήπως είναι λιγότερο ανορθόδοξος? Παράλληλα τί είναι ο χώρος και ο χρόνος.
Ας πάρουμε τα ηλεκτρόνια. Είναι ύλη? Ναι ή μάλλον ναι. Σύμφωνα με τη φυσική τα ηλεκτρόνια θεωρούνται σημειακά σωματίδια. Προσέξτε το αυτό. Σημειακό σωματίδια. Άρα ως σημειακά (άρα αδιάστατα) πώς μπορεί να έχουν υλική, χειροπιαστή υπόσταση? Μήπως παραλογιζόμαστε? Υπάρχουν κάποια όμορφα σωματίδια που ονομάζονται δυνάμει σωματίδια. Σωματίδια που γεννιούνται μέσα από κβαντικές διακυμάνσεις και εξαφανίζονται για να επανεμφανισθούν. Είναι αυτά υλικά σωματίδια? Όταν εμφανισθούν κοντά στον ορίζοντα γεγονότων μίας μαύρης τρύπας και κατά τύχη το ένα από αυτά πέσει μέσα στη μαύρη τρύπα τότε το άλλο απελευθερώνεται και γίνεται "πραγματικό". Με αυτό τον τρόπο δημιουργείται νέα ύλη. Ναι αλλά παραπάνω είπαμε κάτι περί της σταθεράς υλοενέργειας.Έρχονται λοιπόν οι φυσικοί (κουφάλες φυσικοί) και λένε Ναι ρε μάγκες αλλά παράλληλα αυξάνεται η εντροπία της μαύρης τρύπας και το ισοζύγιο παραμένει σταθερό. Άντε φίλε Thoth βρες άκρη…..
Από την άλλη (λες και τελειώσαμε με την ύλη, βέβαια παιδιά έχουν γραφεί βιβλία επί βιβλίων για το ιδεατό, την ύλη και δεν φαντάζομαι σε λίγες γραμμές εμείς να βρούμε άκρη) υπάρχει και ο ρημάδης χώρος. Μαζί με τον χρόνο.
Η ύπαρξη της ύλης προϋποθέτει τον χώρο ή θα έλεγα είναι αλληλένδετες έννοιες και αδιαχώριστες. Ύλη και χώρος είναι εξίσου αχώριστες όσο ο ήλιος και το φως. Και επειδή ύλη σημαίνει κίνηση (κάτι σαν το forte σημαίνει δύναμη) τότε και ο χρόνος είναι εξίσου αναγκαία ύπαρξη, παράλληλη και αδιάσπαστη με το χώρο και την ύλη-ενέργεια.
Αλλά και για το χρόνο να μιλήσουμε πάλι θα μπούμε (αργά ή γρήγορα) στα μονοπάτια της φιλοσοφίας, τη στιγμή που μέχρι σήμερα σε καμμία από τις θεωρίες της φυσικής, είτε παλαιές π.χ. νευτώνεια είτες νέες π.χ. κβαντική, σχετικότητα, δεν μπορούμε να θέσουμε μέσα στις θεωρίες ως υποχρέωση και αναγκαία σύμβαση το βέλος του χρόνου, τη διάκριση δηλαδή παρελθόντος, παρόντος, μέλλοντος.
Η συζήτηση φίλε Thoth περί ύλης, περικλείει πάντα τη συζήτηση για το χώρο και το χρόνο. Και οι έννοιες αυτές ξέρεις πολύ καλά, ότι όσο στη καθημερινή μας ζωή θεωρούνται αμετάβλητες και δεδομένες, έχει αποδειχθεί ότι μόνο αμετάβλητες δεν είναι….. Για την ώρα σας χαιρετώ
Φιλικά
Tomcat
|
tomcat
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
158 Μηνύματα |
Απεστάλη: 29/01/2003, 18:03:50
Και κάτι ακόμη φίλε thoth.
Δεν μπορώ να σου κάνω φροντιστήριο, γιατί κι εγώ αναζητητής είμαι και όχι καθηγητής. Αλοίμονο σ' αυτούς που θεωρούν τους εαυτούς τους καθηγητές. Εγώ προτιμώ πάντα μαθητής να είμαιΦιλικά
Tomcat
|
thoth
Ιδρυτικό Μέλος ESOTERICA.gr
Greece
3130 Μηνύματα |
Απεστάλη: 29/01/2003, 19:05:23
Γεια σου Tomcat.Οι προβληματισμοί σου είναι και προβληματισμοί μου. Ο εσωτερισμός λέει ότι στην αρχή της εκδήλωσης υπήρχαν σε μία αγνή κατάσταση το πνεύμα και η ύλη. Δηλαδή η ύλη σε μία κατάσταση ύπαρξης είναι αγέννητη και έτσι δεν μπορεί να υπάρχει τίποτε εκδηλωμένο χωρίς να έχει ένα ενδύεται ένα είδος ύλης. Ο Πλωτίνος λέει ξεκάθαρα στις "Εννέαδες" ότι ακόμη και τα είδη (οι ιδέες) έχουν μορφή που αποτελείται από ένα είδος νοητής ύλης, διαφορετικής από την αισθητή, η οποία δεν διαλύεται μέχρι το τέλος της εκδήλωσης. Το ίδιο λέει και η Ινδική Σαμκύα φιλοσοφία όπου από το Απόλυτο, το Βραχμάν εκδηλώνονται οι δύο αιώνιες αρχές Πουρούσα (πνεύμα) και Πρακρίτι (ύλη). Άρα είναι λίγο αφελές, φιλοσοφικά, να θεωρούμε την ίδια την έννοια της ύλης, κακή. Τα φαινόμενα στα οποία αναφέρεσαι για τα ενδυνάμει σωματίδια που εμφανίζονται μέσα στις διακυμάνσεις του κενού είναι καταπληκτικά. Παρακάτω προβηματίζομαι στην σχέση συμμετρίας ύλης-βαρύτητας την οποία εισάγει η θεωρία του πληθωριστικού σύμπαντος και την παραλληλίζω με την έννοια του Κάρμα. Απίθανα σενάρια επιστημονικής φαντασίας; Ίσως. Απρόσμενο άθροισμα: Ύλη + βαρύτητα = Μηδενική ενέργεια
Τι προκάλεσε τη Μεγάλη Έκρηξη; Σύμφωνα με την Πληθωριστική Θεωρία, τα αιτία ήταν οι ίδιες οι ιδιότητες του αρχέγονου κενού που βρισκόταν σε τόσο υψηλή θερμοκρασία, ώστε να το διέπουν εντελώς διαφορετικοί φυσικοί νόμοι. Για παράδειγμα, η βαρύτητα ήταν απωστική δύναμη, γεγονός που έκανε το πρωταρχικό κενό να διασταλεί ταχύτατα. Αυτή η φάση του πληθωρισμού διήρκεσε μόλις 10-34 δευτερόλεπτα. Ήταν όμως αρκετά ώστε το σύμπαν να αποκτήσει το μέγεθος μιας μπίλιας. Κατόπιν η διαστολή άρχισε να επιβραδύνεται, σύμφωνα με τις φάσεις που περιγράφονται από την κλασική θεωρία της Μεγάλης Έκρηξης. Ωστόσο ακόμα και σήμερα ένα υπόλειμμα εκείνης της αρχικής αντιβαρύτητας συνεχίζει να ωθεί το σύμπαν να διαστέλλεται.Οι θεωρίες των τελευταίων δεκαετιών, περί κρυμμένης συμμετρίας (gauge theories), υπερσυμμετριών, σπασιμάτων συμμετριών (spontaneous breaking of symmetry), ενοποιήσεων δυνάμεων και αλληλεπιδράσεων, κομψά μοντέλα εξισώσεων, θεωρία αλληλεπιδράσεων με εναλλαγή σωματιδίων — κρύβουν ουσιαστικά την ουσία και το βάθος της σκέψης του Ηράκλειτου. Με λίγα λόγια οι νόμοι της φυσικής, σύμφωνα και με τον Ηράκλειτο και με τους φυσικούς, είναι συμμετρικοί, αλλά οι συμμετρικές λύσεις είναι ασταθείς. Δηλαδή ζούμε σε ένα μη συμμετρικό περιβάλλον, έτσι ώστε να μη μπορούμε να αντιληφθούμε την αρμονία της φύσης. Ειδικά η ιδέα της κρυμμένης συμμετρίας αποδείχθηκε αξιόλογη στη φυσική, καθόσον ενοποιεί φαινόμενα που φαίνονται τελείως ασύνδετα (π.χ. η ασθενής και η ηλεκτρομαγνητική αλληλεπίδραση, η διαφορά των οποίων έγκειται στη μάζα των αντίστοιχων μποζονίων που τις μεταφέρουν). Αλήθεια, τα αποσπάσματα: (90) “Πυρός ανταμοιβή τα πάντα και πυρ απάντων...” και (30) “...Πυρ αείζωον απτόμενο μέτρα και αποσβενόμενον μέτρα” δεν προαναγγέλλουν τη θεωρία των αλληλεπιδράσεων μέσω σωματιδίων μποζονίων, φωτονίων (πυρ;). Δυαδικότητα Θετικού-Αρνητικού και ΚάρμαΑς φιλοσοφήσουμε λίγο πάνω σε αυτά τα συμπεράσματα. Στην φύση δεν υπάρχει “μείον” (-). Το “μείον”, το αρνητικό είναι αντίδραση στην δράση, στο θετικό το “συν” (+). Οι αρνητικοί αριθμοί δεν είναι διόλου διαφορετικοί από τους θετικούς αριθμούς στην ουσία αλλά στην κατεύθυνση δράσης. Αν ο άξονας “συν” (+) θεωρείται ορθός και θετικός τότε ο άξονας των “μείον”, των αρνητικών αριθμών, δηλώνει το ποσό ενέργειας που πρέπει να αποδώσει κάποιος στο περιβάλλον για να κερδίσει κάτι ανάλογο από το περιβάλλον. Ο νόμος του Κάρμα, της Δράσης και της Αντίδρασης, προϋποθέτει το καλό και το κακό, το όφελος και την ζημιά, την προσφορά και την ζήτηση. Το “+”, (συν) δείχνει την θέληση για δράση, για κέρδος, την επιδίωξη του οφέλους. Το “-” (μείον) δείχνει την απώλεια, την ζημιά όταν αναφέρεται στο ίδιο άτομο. Το “μείον” όμως για ένα άτομο μπορεί να είναι και ένα ταυτόχρονα “συν” για ένα άλλο. Και το αντίστροφο, το “συν” για ένα άτομο μπορεί να είναι “μείον” για ένα άλλο. Αυτά δεν έχουν σταθερή υπόσταση. Υπάρχουν μόνο σχετικά. Για παράδειγμα στην Φυσική υπάρχουν για όλα τα είδη των υπό-ατομικών σωματιδίων, τα αντί-σωματίδιά τους. Τα αντί-σωματίδια αυτά δεν είναι άλλης φύσης από τα σωματίδια αλλά απλά αντίθετου φορτίου. Το ίδιο σωματίδιο περιστρεφόμενο (κατά μία απλή έννοια) προς μία πλευρά είναι ηλεκτρόνιο, το ίδιο περιστρεφόμενο προς την αντίστροφη πλευρά είναι ποζιτρόνιο (ένα ηλεκτρόνιο με θετικό φορτίο). Το καλό και το κακό σε συσχετισμό με το “συν” και “πλην” είναι σχετικά. Η Γη θεωρεί την απώλεια των χημικών της στοιχείων και των όντων της τα οποία οικειοποιείται ο άνθρωπος για να δομήσει το δικό του φυσικό σώμα. Αντίστοιχα αυτό το θεωρεί καλό ο άνθρωπος. Τον θάνατο του φυσικού σώματός του το θεωρεί κακό ο άνθρωπος αλλά η Γη τον θεωρεί καλό γιατί έτσι παίρνει πίσω τα στοιχεία που της είχαν αφαιρεθεί. Στον νόμο του Κάρμα δεν υπάρχουν αρνητικά όντα και αρνητικές ποσότητες. Αν για παράδειγμα πούμε ότι ένα σύστημα έχει 5 μονάδες ενέργειας και του αφαιρούνται 8 μονάδες ενέργειας από το περιβάλλον “5 – 8 = -3”, στην ορολογία της Ζωής σημαίνει ότι δημιουργήσαμε μία σχέση ανάμεσα σε δύο σημεία, όντα, καταστάσεις όπου το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι υπάρχει οφειλή 3 μονάδες. Το περιβάλλον χρωστάει 3 μονάδες σε αυτό το συγκεκριμένο σύστημα. Έτσι ο αρνητικός αριθμός υποδηλώνει απλώς την οφειλή και όχι την μη-ύπαρξη ή το κακό. Αυτό φαίνεται πολύ καλά στην επιστήμη των δονήσεων και των κυμάτων. Αν δύο κύματα με το ίδιο μήκος προστεθούν, διπλασιάζουν την συχνότητά τους. Αν δύο κύματα με διαφορά φάσης αντιπαρατεθούν, θα εξαφανιστούν και τα δύο. Το ίδιο συμβαίνει και με τα σωματίδια της κβαντικής φυσικής. Τα αντί-σωματίδια έχουν αντίθετη φορά από τα σωματίδια και αν συναντηθούν θα εξαφανιστούν αμοιβαία, παράγοντας φως. Αυτή η αρχή εισάγεται από την Αρχή της Συμμετρίας. Η συμμετρία μας δείχνει ότι δεν υπάρχει κάποια κίνηση χωρίς την αντί-κίνησή της. Η Αρχή της Συμμετρίας, μας αναδεικνύει την αναγκαιότητα της συνύπαρξης του καλού και του κακού, ως σχετικές ποσότητες και της αναγκαιότητας να συν-κινούνται αντί-διαμετρικά. Η στάση ισορροπίας μας όταν είμαστε όρθιοι υφίσταται επειδή αντιδράμε στην έλξη της Γης πάνω μας με την ίδια δύναμη που αυτή δρα πάνω μας. Η έλξη προς το κέντρο της Γης είναι η “εν-έλξη” και η αντίδρασή μας είναι η “εξ-έλξη” μας. Παίζοντας με τις λέξεις θα λέγαμε ότι η πρώτη είναι η ενέλιξή μας και η δεύτερη η εξέλιξή μας. Έτσι η δράση που άσκησε η Γη πάνω στον άνθρωπο μέσω της “εν-έλξης” μας αντισταθμίζεται με την δράση της “εξ-έλξης” μας για να διατηρηθεί η αρμονία. “Ένα ανθρώπινο ον είναι μέρος του όλου, που καλείται από εμάς “σύμπαν”, ένα μέρος περιορισμένο στον χώρο και στον χρόνο. Αυτό συλλαμβάνει τον εαυτό του, τις σκέψεις του και τα συναισθήματά του ξεχωριστά από το υπόλοιπο… ένα είδος οπτικής ψευδαίσθησης της συνείδησής του. Αυτή η ψευδαίσθηση είναι ένα είδος φυλακής για εμάς, που μας περιορίζει στις προσωπικές μας επιθυμίες και στην έλξη μόνο λίγων ανθρώπων που είναι κοντά μας. Η αποστολή μας πρέπει να είναι να απελευθερώσουμε τους εαυτούς μας από αυτήν την φυλακή διευρύνοντας τον κύκλο της συμπόνιας μας για να αγκαλιάσουμε όλα τα ζωντανά πλάσματα και ολόκληρη την φύση μέσα στην ομορφιά της” A. Einstein από το “Quoted in H Eves Mathematical Circles Adieu (Boston 1977)“Τα καθαρά μαθηματικά είναι, με τον τρόπο τους, η ποίηση των λογικών ιδεών” A. Einstein από το “Quoted in H Eves Mathematical Circles Adieu (Boston 1977) “Ο διαισθητικός νους είναι ένα ιερό δώρο και ο λογικός νους είναι ένας πιστός υπηρέτης. Εμείς δημιουργήσαμε μία κοινωνία που τιμάει τον υπηρέτη και έχει ξεχάσει το δώρο” A. Einstein από το “Quoted in H Eves Mathematical Circles Adieu (Boston 1977)” "ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"
|
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Switzerland
3558 Μηνύματα |
Απεστάλη: 29/01/2003, 23:59:06
Και λίγο (απλη)….. ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ.1. Το σύμπαν, στην μερικότητα του (ύλη / ενέργεια), ΡΕΕΙ, έχει ΑΡΧΗ και ΤΕΛΟΣ, μα στην ΟΛΗΚΟΤΗΤΑ του.... ΕΙΝΑΙ *(ΠΝΕΥΜΑ), άρα χωρίς αρχή και ΤΕΛΟΣ. 2. Αν ακόμα και ένα ηλεκτρόνιο ανταποκρίνεται στο περιβάλλον του…. (παρατηρεί το περιβάλλον), πράγμα που και οι άνθρωποι κάνουν, γιατί να θεωρήσουμε τον άνθρωπο διαφορετικό? 3. Στην ολικοτητα ΕΙΝΑΙ, η ιδέα/προτυπο του Αλόγου, ΕΙΝΑΙ εν δυνάμει, στο χωρόχρονο ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ σαν ψυχή…. και ΣΩΜΑ. Όπως εμφανίζεται…. ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΤΑΙ...στο χωροχρονο με τις γνωστες προσμυξεις! ΡΕΕΙ...
ΣΗΜ. Το άλογο(μερικοτητα)..... δεν πάει στην ΟΛΙΚΟΤΗΤΑ!!! 4. Ο Άνθρωπος, μερικότητα *(ΥΛΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ), έχει εν δυνάμει την ΟΛΙΚΟΤΗΤΑ. Το ΤΕΛΟΣ της μερικότητας….. είναι η ΟΛΙΚΟΤΗΤΑ(ΠΝΕΥΜΑ)
Για τον ανθρωπο, λογο ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ, ΘΑΤΑΝ ΕΥΚΟΛΟ...μα Φίλε ΤΡΙΣΜΕΓΙΣΤΕ, προς το παρον με οτι κουβαλαμε μεσα..(αναγκαια η διαίσθηση)... εχουμε πιο πολλες πιθανοτητες να γνωρισουμαι την λετισια ΚΑΣΤΑ... 5. ΣΟΥΜΜΜΜΜΜ
Α. Το πνεύμα, η είναι ΛΕΠΤΟΦΥΕΣΤΑΤΗ ΥΛΗ.... έξω από τα πρότυπα του Δημόκριτου,
η
Β. Απροσμέτρητη ΠΗΓΗ….. πολύ πολυ μακριά από τις γνώσεις μας! Edited by - ΠΛΑΤΩΝΑΣ on 30/01/2003 00:29:00 |
ΠΛΩΤΙΝΟΣ
Πρώην Συνεργάτης
Greece
1491 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/01/2003, 01:19:17
quote:
“Ένα ανθρώπινο ον είναι μέρος του όλου, που καλείται από εμάς “σύμπαν”, ένα μέρος περιορισμένο στον χώρο και στον χρόνο. Αυτό συλλαμβάνει τον εαυτό του, τις σκέψεις του και τα συναισθήματά του ξεχωριστά από το υπόλοιπο… ένα είδος οπτικής ψευδαίσθησης της συνείδησής του. Αυτή η ψευδαίσθηση είναι ένα είδος φυλακής για εμάς, που μας περιορίζει στις προσωπικές μας επιθυμίες και στην έλξη μόνο λίγων ανθρώπων που είναι κοντά μας. Η αποστολή μας πρέπει να είναι να απελευθερώσουμε τους εαυτούς μας από αυτήν την φυλακή διευρύνοντας τον κύκλο της συμπόνιας μας για να αγκαλιάσουμε όλα τα ζωντανά πλάσματα και ολόκληρη την φύση μέσα στην ομορφιά της” A. Einstein από το “Quoted in H Eves Mathematical Circles Adieu (Boston 1977)
Απίστευτη δήλωση φίλε thoth Καταπληκτική....Αυτό το θέμα είναι απο τα αγαπημένα μου χαίρωμαι που επανήρθε!!!Όπως είχα γράψει και στο παλαιότερο κείμενο μου σύμφωνα με μία επο τις επιστημονικές εκδοχές, το Big Bang δεν αποτελεί την Αρχή του Χρόνου, αλλά απλά μια γέφυρα με μια προϋπάρχουσα Εποχή. Γενικά το Σύμπαν διέρχεται μια ατέλειωτη ακολουθία κύκλων, έτσι ώστε κάθε κύκλος να ολοκληρώνεται με μια τεράστια σύνθλιψη, αλλά να αποτελεί παράλληλα το έναυσμα για την αρχή ενός νέου κύκλου, μιας νέας αναγέννησης κατά την οποία ξεκινάει μια νέα διαστολή. Το κυρίαρχο χημικό στοιχείο σε ολόκληρο το Σύμπαν είναι το υδρογόνο το οποίου αποτελεί το 75% της συνολικής του ύλης.. Από όλα τα χημικά στοιχεία καίγεται μόνο το υδρογόνο και οι χημικές ενώσεις του. Τα μέταλλα και κυρίως ο σίδηρος, που είναι το κυρίαρχο στο Σύμπαν μέταλλο, δεν είναι παρά η στάχτη του υδρογόνου που κάηκε. Ανάμεσα στο υδρογόνο που συνεχίζει να καίγεται και στο σίδηρο που δεν καίγεται δημιουργείται διαφορά θερμοκρασίας. Αυτή η διαφορά θερμοκρασίας είναι ο λόγος της συστολής του σύμπαντος. Διαστέλλεται γιατί θερμαίνεται και δεν εξαερώνεται γιατί έχει σίδερο. Η καύση αυτή είναι καύση σε επίπεδο ατόμων, και όχι μορίων υδρογόνου. Αν ένα αστέρι κάψει όλο το υδρογόνο του, μένει από καύσιμα και καταρρέει. Αν ολόκληρο το Σύμπαν κάψει όλο το υδρογόνο του, μένει από καύσιμα και επανέρχεται στην κατάσταση που βρισκόταν πριν από την μεγάλη έκρηξη : Συστέλλεται από το ψύχος μέχρι μηδενισμού. Οπότε, μια καινούργια μεγάλη έκρηξη ξαναβάζει μπροστά το μηχανισμό της θερμικής διαστολής.
Ας δούμε τι είπαν σχετικά κάπιοι έλληνες φιλόσοφοι. «Στον κύκλο η αρχή και το τέλος είναι το ίδιο»-Ηράκλειτος, ο οποίος πίστευε ότι ο κόσμος ωφείλει την ύπαρξη του στο ΠΥΡ, αποτέλεσμα του οποίου βέβαια είναι η ανάπτυξη θερμοκρασίας... «Υπάρχουν άπειροι κόσμοι, που δημιουργούνται και καταστρέφονται. Δεν γεννιέται τίποτα από το ΜΗ ΟΝ, ούτε καταστρέφεται στο ΜΗ ΟΝ», -Δημόκριτος. O Πλάτωνας στον Πολιτικό γράφει σχετικά : «Αυτό εδώ το σύμπαν άλλοτε το οδηγεί ο ίδιος ο Θεός στην πορεία του και στην περισρτοφική του κίνηση και άλλοτε το εγκαταλείπει, όταν οι περίοδοι του καθωρισμένου για αυτόν σκοπό χρόνου συμπληρωθούν, αυτό αρχίζει πάλι από μόνο του την πορεία προς την αντίθετη κατέυθυνση, εφ’οσον έχει ζωή και έχει πάρει φρόνησι από αυτόν που το συνέθεσε στην αρχή»,«Η κίνησης του σύμπαντος άλλοτε έχει την κατεύθυνση της σημερινής κυκλικής πορείας και άλλοτε την αντίθετη». «Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας» |
ΠΛΩΤΙΝΟΣ
Πρώην Συνεργάτης
Greece
1491 Μηνύματα |
Απεστάλη: 31/01/2003, 05:32:05
Kαι μιάς και ο φίλος tomcat ανέφερε το πείραμα της γάτας του Erwin Shroedinger λίγες πληροφορίες γι'αυτό γιά όσους ενδιαφέρονται..
http://www.karditsa-net.gr/karditsa/ekfe/CAT/CAT.htm
«Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας» |
tomcat
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
158 Μηνύματα |
Απεστάλη: 31/01/2003, 22:53:22
Αγαπητέ φίλε Πλωτίνο….Τελικά η κίνηση του Τhoth να ξεθάψει το θέμα ήταν άριστη, μιά που συνεχίζουμε μία όμορφη συζήτηση.
Καταρχάς ορισμένες παρατηρήσεις στα γραφόμενα σου.
Αναφέρεις ότι το σύμπαν μέσα από κύκλους γέννησης-σύνθλιψης/θανάτου συνεχίζει τον αέναο κύκλο του. Εδώ να παρατηρήσω απλώς ότι το αν τελικά η μοίρα του σύμπαντος είναι μία τελική τεράστια σύνθλιψη, κάτι αντίστοιχο/αντίστροφο με το Big Bang αυτό είναι υπό διερεύνηση και έχει να κάνει όχι με τη διαφορά θερμοκρασίας του υδρογόνου-σιδήρου, αλλά με το σύνολο της μάζας που το σύμπαν περ ιέχει και την τοπολογία του, δηλαδή κατά πόσο η υπάρχουσα μάζα είναι ικανή να σταματήσει και να αντιστρέψει την επέκτασή του λόγω της συνολικής βαρυτικής έλξης αυτής της ύλης/ενέργειας. Οι τελευταίες ενδείξεις αναφέρουν ότι μάλλον βρισκόμαστε σε ένα ανοιχτό σύμπαν, ένα σύμπαν δηλαδή που θα συνεχίσει να διαστέλεται για πάντα. Βέβαια όλα είναι υπό διερεύνηση και η διαφορά στην αναγκαία μάζα για να περάσουμε από την αέναη διεύρυνση στη σύνθλιψη δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη.
Τώρα όσον αφορά το υδρογόνο. Η λέξη καύση που χρησιμοποιείς είναι λίγο άτοπη, τουλαχιστον με την έννοια ότι το υδρογόνο στα άστρα δεν καίγεται αλλά μέσω της πυρηνικής σύντηξης μετατρέπεται σε ήλιο και άλλα βαρύτερα στοιχεία αποδίδοντας ενέργεια. Έχεις δίκιο βέβαια στο ότι ο σίδηρος, εγώ θα έλεγα όλα τα υπόλοιπα στοιχεία του περιοδικου πίνακα είτε άνθρακας είτε σίδηρος είτε πυρίτιο κ.ο.κ., είναι υποπροϊόν της "καύσης" του υδρογόνου. Με λίγα λόγια όλα αυτά που βλέπουμε είναι αποτέλεσμα του θανάτου των άστρων τα οποία καταναλώνοντας τα αποθέματα υδρογόνου τους έδωσαν στο σύμπαν τα υπο-προΙόντα του θανάτου τους, αναγκαία όμως για τη ζωή. Είμαστε με λίγα λόγια όλοι μας παιδιά των άστρων, παιδιά του σύμπαντος, παδιά της φλόγας της δημιουργίας και του θανάτου.
Αναφορικά με τη ψύξη του σύμπαντος που λες, μήπως αναφέρεσαι στον θερμικό θάνατο του σύμπαντος, την κατάσταση της μέγιστης εντροπίας??
Αν αναφέρεσαι σε αυτό η αρχική παρατήρηση είναι ότι όπως ανέφερα παραπάνω δεν έχει σχέση με τη σύνθλιψη. Αν εννοείς όμως το θέμα του θερμικού θανάτου / μέγιστης εντροπίας τότε έχουμε πολλά όμορφα πράγματα να πούμε.
Καταρχάς ο θερμικός θάνατος ή η μέγιστη εντροπία ενός συστήματος έχει να κάνει με την κατάσταση εκείνη όπου το σύστημα έχει φτάσει τη μέγιστη αταξία, την μέγιστη αταξία μη-οργάνωσης των πληροφοριών που περιέχει. Ο θερμικός θάνατος βασίζεται στο γνωστό Δεύτερο Θερμοδυναμικό Νόμο, ο οποίος όμως αν και ορίζεται συχνότατα σε σχολικά βιβλία με βεβαιότητα αλάθητη και πέραν αμφισβήτησης, ωστόσο είναι θέμα προς συζήτηση και διαφορά γνώμης σημαντικότατων σύγχρονων αλλά και παλαιών φυσικών.
Είναι αναπόδραστη η μοίρα της μέγιστης εντροπίας? Ένα σύστημα βαίνει πάντα στην μέγιστη αταξία ? Υπάρχουν αυτο-οργανούμενα συστήματα όπου η τάξη μπορεί να εμφανίζεται εκ του μηδενός? Μπορεί σε ένα χαοτικό σύστημα να δημιουργηθεί τάξη και πόσο μπορεί να διατηρηθεί? Και τελικά τί είναι το χάος…
Το χάος βέβαια δεν υπάρχει τουλάχιστον υπό την έννοια που έχουμε σχεδόν όλοι στο μυαλό μας. Όταν μιλάμε για χαοτικά συστήματα, στην πραγματικότητα αναφερόμαστε σε συστήματα που η μελλοντική τους θέση / εξέλιξη δεν είναι δυνατό να προβλεφθεί λόγω ενός πλήθους παραγόντων / μεταβλητών. Τα συστήματα αυτά δεν είναι υποχρεωτικό να είναι ιδιαίτερα πολύπλοκα. Ακόμη και ένα σύστημα που αποτελείται π.χ. από τέσσερεις πλανήτες έχει χαοτική εξέλιξη στο μέλλον με αποτέλεσμα να είναι δυσεπίλητες οι απλούστερες εξισώσεις που το περιγράφουν ακόμη και οι Νευτώνιες.
Η αδυναμία μας να γνωρίουμε επακριβώς λοιπόν τις αρχικές συνθήκες δίνει αυτή την μη-γραμμικότητα στα χαοτικά συστήματα. Παρόλα αυτά όμως χάος (σε αντίθεση με την κοινή λογική) δεν σημαίνει αταξία. Υπάρχουν παραδείγματα χαοτικών συστημάτων όπου η τάξη αναδύεται σε όλη της την ομορφιά. Ίσως το πλέον γνωστό παράδειγμα να είναι η κόκκινη κηλίδα του Δία, που αποτελεί ένα αυτο-οργανωμένο τμήμα μίας τεράστιας (και συνεχιζόμενης επί 400 περίπου χρόνια) καταιγίδας στην επιφάνεια του γνωστού πλανήτη. To be continued………
Φιλικά
Tomcat
|
tomcat
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
158 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/02/2003, 18:19:37
Η ύπαρξη αυτών των χαοτικών δείχνει το τέλος ίσως και του ντετερμινισμού, της λογικής ότι με γνώση των αρχικών συνθηκών μπορούμε να έχουμε πλήρη γνώση της μελλοντικής κατάστασης. Αυτή η "έλλειψη" ντετερμινισμού έχει να κάνει σε επίπεδο μή-γραμμικών συστημάτων με φαινόμενα του μακρόκοσμου (ακόμη και η συμπεριφορά ενός αερίου θεωρείται μακρο-) ενώ σε επίπεδο υοατομικών σωματιδίων, ο ντετερμινισμός καταρέει άλλη μία φορά από την αρχή της προσδιοριστίας. Στα μη-γραμμικά συστήματα μία ελάχιστη μεταβολή των αρχικών συνθηκών μεταβάλει δραστικα τις τελικές συνθήκες. Και βέβαια δεν μπορούμε να έχουμε άριστη γνώση των αρχικών συνθήκων αφού θα χρειαζόμασταν αριθμούς με άπειρα δεκαδικά ψηφία για να αποδώσουν τις απειροελάχιστες αρχικές διαφοροποιήσεις.Άρα οι αρχικές συνθήκες δεν μπορούν να προσδιοριστούν επακριβώς σε άπειρη βεβαιότητα.
Το 1963 ο κύριος Edward Lorenz, μετεωρολόγος, έκανε ένα απλουστευμένο πρόγραμμα σε έναν υπολογιστή, πού εξομείωνε τον καιρό. Όταν έβαλε τις ίδιες αρχικές συνθήκες, είδε με μεγάλη έκπληξη ότι μετά από λίγο ο καιρός των δύο περιπτώσεων δεν είχε καμμία σχέση. Μετά από μελέτη βρήκε ότι έκανε "λάθος" στις αρχικές συνθήκες κατά το 4 δεκαδικό ψηφίο.
Αν θέλετε να κάνετε ένα πείραμα ορίστε μία όμορφη απλή συνάρτηση:
Δύο επί χ στο τετράγωνο μείον 1. (2χ(2)-1). Ξεκινήστε με τιμή χ ας πούμε 0,15. Την τιμή που θα βρείτε στη συνάρτηση βάλτε την ως νέο χ και κάντε έναν νέο υπολογισμό. Συνεχίστε με την ίδια λογική για ας πούμε 10 φορές. Ξεκινήστε τώρα με τιμή χ με 0,149 και κάντε τις ίδιες 10 φορές υπολογισμών. Θα δείτε ότι όσο περισσότερες φορές κάνετε τη πράξη τόσο οι λύσεις των δύο διαφορετικών αρχικών συνθηκών θα απομακρύνονται.To be continued.
Φιλικά
Tomcat
|
Skies tou Fegariou
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
306 Μηνύματα |
Απεστάλη: 18/02/2003, 11:45:56
KALISPERA SE OLUS.
OPOS OI PERISOTEROI EXUME DIAVASI TO XRONIKO TOU XRONOU,ISOS KE TO TELEFTEO TOU VIVLIO PU INE TO SUBAN MESA SE ENA KARIDOTSUFLO,PISTEVO POS O KA8ENAS VGAZI TA DIKA TOY SIBERASMATA ALA OLOI EMIS EXUME TA IDIA EROTIMATIKA.I8ELA NA GRAPSO ENA VIVLIO GIA TIN EPISTIMI KE TIN 8RISKIA OMOS O XRONOS ITAN TO MONO EBODIO.EGO 8A SU APADISO FILE TOMCAT,STON TITLO PU EXIS VALI....EPISTIMI KE 8RISKIA.
KA8E TI PU GINETE EPISTIMONIKA ERMINEVETE 8RISKEFTIKA.PROSOPIKA I 8RISKIA INE I PARAFISIKI,I AN 8ELETE I PARAPSIXOLOGIKI EXIGISI TON FISIKON.
TO VIVLIO "XRONIKO TOY XRONOY" INE ENA KA8ARA EPISTIMONIKIS SIMASIAS TEKMIRIOMENO VIVLIO,OMOS O IDIOS O SIGRAFEAS PISTEVI STIN 8RISKIA KE TO EXI DILOSI.INE APO TUS EPISTIMONES PU SINDIAZUN TIN EPISTIMONIKI ME TIN 8RISKEFTIKI APOPSI.TA ENIGMATA PU IPARXUN STIS 8RISKIES INE PARALLILA ME TA ENIGMATA PU IPARXUN STIS EPISTIMES.TO ENA SINODEVI TO ALO.
ARGOTERA 8A SAS STILO TIS DIKES MU SIMIOSIS PU EXO GIA TO 8EMA.SIGNOMI AN DEN SE KALIPSA PROS TO PARON FILE MU TOMCAT.
ME SEVASMO
AGAPA GIA NA MIN MISIS.
Leonardo
|
|
| Το Θέμα καταλαμβάνει 2 Σελίδες: |
|
|
|
|
|
ESOTERICA.gr Forums !
|
© 2010-11 ESOTERICA.gr
|
|
|
|
Επιστήμη και Θρησκεία.
