καθώς και από το ενδιαφέρον που ξεκίνησε να υπάρχει,

δημιουργήθηκε αυτό το θέμα με σκοπό να μοιραστούμε θέσεις κι απόψεις

αλλά παράλληλα να γνωρίσουμε (όσο αυτό είναι εφικτό)

τη ζωή και το έργο του Πυθαγόρα, καθώς και τον τρόπο

δράσης των Πυθαγορείων γενικότερα.

Για αρχή παρουσιάζω συνοπτικά μια περίληψη που παρουσίασα

από το έργο του Ιάμβλιχου "ΠΕΡΙ ΠΥΘΑΓΟΡΙΚΟΥ ΒΙΟΥ"

ελπίζοντας ότι θα προκύψει μια εποικοδομητική συζήτηση

παρουσιάζοντας ο καθένας από εμάς ενδιαφέρουσες πτυχές

της ζωής και της διδασκαλίας του.

Καλή αναζήτηση !

ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ - ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΙΚΟΥ ΒΙΟΥ
Συνοπτική περίληψη
Περισσότερα από οχτακόσια χρόνια χωρίζουν τον Ιάμβλιχο από τον Πυθαγόρα. Και αυτό βέβαια από μόνο του δημιουργεί δυσκολίες ως προς την ανίχνευση και την αντικειμενικότητα των παραδόσεων για το μεγάλο αυτό Φιλόσοφο.

Λίγα λόγια για τη ζωή του….
Φημολογείται ότι ο πατέρας του Πυθαγόρα Μνήμαρχος και η μητέρα του Πυθαϊδα κατάγονταν από τον οίκο και τη γενιά που δημιουργήθηκε από τον Αγκαίο, τον ιδρυτή της αποικίας. Υπάρχουν αρκετοί θρύλοι για την ευγενική του καταγωγή (κάποιος Σάμιος ποιητής ισχυρίστηκε ότι είναι γιος του Απόλλωνα άλλοι λένε ότι την γέννησή του την ανήγγειλε η Πυθία γι’ αυτό και ο Μνήμαρχος μετονόμασε τη γυναίκα του από Παρθενίδα σε Πυθαϊδα για να τιμήσει και το παιδί και την προφήτισσα. (Το όνομα του Πυθαγόρα σημαίνει την αγόρευση της Πυθίας).
Όταν μεγάλωσε και εμφανιζόταν μεταξύ των ανθρώπων, φαινόταν σε όποιον τον αντίκριζε θαυμαστός, μια ακόμα επιβεβαίωση από πολλούς ότι είναι παιδί Θεού.

Ο ίδιος έδινε σημασία στο να αναδείξει άξιο τον εαυτό του δίνοντας έμφαση στα μαθήματά του στη διατροφή τη σωματική νηστεία και τον έλεγχο των συναισθημάτων του, χωρίς να κυριεύεται από γέλια, ούτε από ζήλια, ούτε από άλλη διαταραχή ζώντας στη Σάμο ως σαν κάποια αγαθή θεότητα.
Αν και έφηβος η φήμη του διαδόθηκε στις γειτονικές πόλεις που τον αποκαλούσαν «εν Σάμω κομήτην» εκθειάζοντάς τον με αποτέλεσμα στα μετέπειτα χρόνια η προσωπικότητά του να είναι θρυλική.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

Αφού συναντήθηκε με το Θαλή και άκουσε τις συμβουλές του ( για χάρη του Σοφού της Μιλήτου απαρνήθηκε την οινοποσία, την κρεοφαγία και την πολυφαγία, την ικανότητα να κοιμάται λίγο, διαρκή σωματική και ψυχική υγεία) ξεκίνησε για τη Σιδόνα στη Φοινίκη. Εκεί μυήθηκε στις θείες τελετές της Βύβλου, της Τύρου δίπλα σε ιεροφάντες της Φοινίκης, σπουδάζοντας με επιθυμία και όρεξη και προσέχοντας μη του ξεφύγει κάτι από τα απόρρητα τελετών που συμμετείχε.
Μαθαίνοντας βέβαια ότι οι ρίζες των μυητικών αυτών τελετών βρίσκονται στην Αίγυπτο απέπλευσε γι’ αυτή δίχως πολλή σκέψη.
Η επίσκεψη αυτή έμελλε να κρατήσει 22 χρόνια πηγαίνοντας μέχρι τα βάθη της Αιγύπτου ασχολούμενος με την Αστρονομία, τη Γεωμετρία, παρακολουθώντας και μαθαίνοντας όλες τις τελετές των θεών μέχρι την ημέρα που μεταφέρθηκε αιχμάλωτος στη Βαβυλώνα από τους στρατιώτες του Καμβύση.
Βέβαια και εκεί δεν έχασε την ευκαιρία και συναναστρεφόταν και εκπαιδεύτηκε από τους Μάγους που με τη βοήθειά τους έφθασε στο υψηλότερο σημείο γνώσης των αριθμών, της μουσικής καθώς και των άλλων επιστημών. Μένοντας εκεί άλλα 12 χρόνια σε ηλικία περίπου 56 ετών επέστρεψε στη Σάμο. Η αξία του ήταν ήδη αναγνωρισμένη στην πατρίδα του όπου η πολιτεία τον κάλεσε να μεταδίδει δημόσια όσα έμαθε.
Ο Πυθαγόρας προσπάθησε να κάνει με συμβολικό τρόπο τη διδασκαλία του όμως αυτό δεν είχε ιδιαίτερη απήχηση από τους συμπολίτες του.
Σε σύντομο διάστημα απέπλευσε από τη Σάμο έχοντας μαζί του έναν μόνο Μαθητή που ήταν και συνονόματός του, θεωρώντας πατρίδα του τη χώρα που έχει τους περισσότερους με καλή διάθεση για μάθηση κατοίκους. Έτσι φθάνοντας στην πόλη του Κρότωνα απέκτησε αρχικά γύρω στους εξακόσιους μαθητές καθιστώντας τη σχολή του χώρο κοινόβιο.

wink

καθώς και για την παρέμβαση που μου δίνει

την αφορμή να παραθέσω ακόμα ένα μικρό

απόσπασμα από το έργο του Ιάμβλιχου για τον Πυθαγόρα.

..."Οι πιο πολλοί όμως απ’ αυτούς αποκαλούνταν «ακουσματικοί»,
ήταν δηλαδή ακροατές που σαγηνεύτηκαν από τους λόγους του Πυθαγόρα και δεν επέστρεψαν ξανά στα σπίτια τους, αλλά μαζί με τις γυναίκες και τα παιδιά τους, έκτισαν ένα τεράστιο οίκημα ομαδικών ακροάσεων ιδρύοντας την αποκαλούμενη απ’ όλους Μεγάλη Ελλάδα.
Στη συνέχεια εφόσον αποδέχθηκαν κανόνες και εντολές του Δασκάλου τους, ζούσαν μονιασμένοι με το σύνολο των μαθητών δεχόμενοι ευχές και ευδαιμονία από τους γύρω. Διέθεταν επίσης τις περιουσίες τους για το κοινό όφελος και συγκατέλεγαν τον Πυθαγόρα μεταξύ των θεών.
Παράλληλα o Πυθαγόρας επισκέφθηκε και άλλες πόλεις στην Ιταλία
και τη Σικελία όπου ενέπνευσε το φρόνημα της ελευθερίας και λύτρωσε από την τυραννία τους κατοίκους των πόλεων θεσπίζοντας νόμους που ήταν αξιοζήλευτοι στους περιοίκους".

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

smile

..."Και αλλοι ονομαζονταν "μαθηματικοι" και ηταν αυτοι που ειχαν μαθει τελεια, την πιο θαυμασια και με φροντιδα καλλιεργημενη προς ακριβεια,θεωρια της επιστημης,ενω ακουσματικοι λεγονταν οσοι ειχαν ακουσει μονο τις κεφαλαιωδεις διδασκαλιες των μαθηματων χωρις ακριβεστερη περιγραφη."

Απο τον Πορφυριο.

Ήταν άλλωστε στα σχέδιά μου από την περίληψη που ήδη έχω κάνει,

να παρουσιάσω κάποια επιλεκτικά σημεία από τη σχολή του Πυθαγόρα.

Εξάλλου ένας σκοπός αυτού του topic είναι η δυνατότητα να

παρουσιαστούν όσο το δυνατόν περισσότερα στοιχεία για το έργο και τη

ζωή των Πυθαγορείων με παραπομπές και αποσπάσματα επίσης άλλων

βιβλίων.

Πιστεύω ότι μ΄αυτό τον τρόπο ο καθένας από εμάς που συμμετέχει ενεργά

στη συζήτηση αυτή, έχει τη δυνατότητα να προσφέρει γενναιόδωρα και σε

όσους απλά την παρακολουθούν, ένα λιθαράκι γνώσης παρουσιάζοντας κάτι

ενδιαφέρον και καινούριο με τη δική του τοποθέτηση.

Και πάλι ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

η συνέχεια έχει ως εξής:

… η είσοδος στη σχολή & οι δοκιμασίες των Μαθητών

…"όταν έρχονταν οι νεότεροι να παρακολουθήσουν, δεν τους δεχόταν αμέσως, έως ότου να τους δοκιμάσει και να τους κρίνει, αρχικά μαθαίνοντας με πιο τρόπο συμπεριφέρονται εξετάζοντας τους τρόπους, τις επιθυμίες τους, πως περνούν, με ποια πράγματα χαίρονται και με ποια λυπούνται. Εξέταζε επίσης το βάδισμα, την κορμοστασιά και έβγαζε συμπεράσματα για τα αφανή ήθη που βρίσκονται στην ψυχή. Κι όποιον δοκίμαζε με αυτόν τον τρόπο τον έθετε σε τριετή περιφρόνηση για να ελέγξει τη σταθερότητα και την αυθεντικότητα που έχει για μάθηση και για να δει ένα έχει προετοιμαστεί σωστά ώστε να περιφρονεί τις τιμές.
Κατόπιν όσοι εισέρχονταν στη σχολή επέβαλλε πενταετή σιωπή, για να δοκιμάσει την εγκράτειά τους με πιο δύσκολο την εγκράτεια της γλώσσας τους. Επίσης κατά τη διάρκεια των μαθημάτων δεν έβλεπαν τον Πυθαγόρα αλλά μόνο τον άκουγαν εξ ου και ο όρος «ακουσματικοί».
Σε ανώτερο επίπεδο μάθησης βρίσκονταν οι «πολιτικοί» που ήταν γνώστες οικονομικών και νομοθετικών ζητημάτων. Εάν αυτοί κρίνονταν άξιοι από τον τρόπο ζωής τους και της ορθής συμπεριφοράς τους τότε γίνονταν «εσωτερικοί» ή «μαθηματικοί» φορώντας ένα ειδικό σεντόνι και με τη δυνατότητα να βλέπουν πλέον το Δάσκαλό τους".

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

wink

Ας προσθέσω κάτι ακόμα που ίσως να έχει ενδιαφέρον.

..."Όσοι δεν κατάφερναν να συνεχίσουν έπαιρναν πίσω την περιουσία τους διπλή, σε αυτού όμως ανοιγόταν στη γη τάφος από τους ομακόους (όσοι βρίσκονταν γύρω από τον Πυθαγόρα) και εάν αυτοί συναντιόταν τυχαία με τους πρώτους τους συμπεριφέρονταν σαν να ήταν κάποιοι άλλοι λέγοντας ότι εκείνοι που αυτοί φαντάζονται πως είναι έχουν πεθάνει με την προσδοκία να γίνουν καλοί και αγαθοί μέσω της παιδείας.

Η ηθική ζωή και η καλή αγωγή των νέων ήταν φανερή στη διδασκαλία του. Στους λόγους που εκφώνησε προέτρεπε τους νέους να σέβονται τους πρεσβύτερους διότι αυτό φαίνεται και στη φύση και ότι οφείλουν τόση χάρη στους γονείς τους όση θα όφειλε ένας νεκρός σε αυτόν που θα μπορούσε να τον ξαναφέρει στη ζωή.
Επίσης προέτρεπε τους νέους προς την παιδεία, με σκοπό να την εξασκούν το ίδιο τόσο όσο και το σώμα τους.

Παρά τους επαίνους που είχε στη μακρόχρονη πορεία του ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε για τον εαυτό του τον όρο φιλόσοφο αντί σοφό.

«Σοφία είναι η όντως επιστήμη που ασχολείται αποκλειστικά με τα ωραία, τα πρώτα, τα θεία, τα αγαθά …… Φιλοσοφία είναι ο ζήλος για αυτή τη θεωρία».

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...

smile

Ολοκληρώνοντας σήμερα την περίληψη από το έργο

του Ιάμβλιχου "ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΙΚΟΥ ΒΙΟΥ"

εύχομαι αυτά τα μικρά αποσπάσματα να ενημέρωσαν

και να προβλημάτισαν θετικά όσους ενδιαφέρονται για το θέμα αυτό.

..."Αλλά και για τις ασχολίες των ανθρώπων έθεσε ως αρχή να μάθουν την αλήθεια και περί άλλων πραγμάτων επαναφέροντας στη μνήμη πολλών την προηγούμενη ζωή τους, στην οποία έζησε η ψυχή τους στο παρελθόν, προτού κατεβεί στο παρών σώμα.
Για τον εαυτό του μάλιστα, ανέφερε ότι στο παρελθόν είχε υπάρξει ως Εύφορβος αυτός που είχε κατανικήσει τον Πάτροκλο.

..Καθόρισε επίσης ως πρώτη μορφή εκπαίδευσης τη Μουσική διότι με κάποιες συγκεκριμένες μελωδίες και ρυθμούς θεράπευε συμπεριφορές και ανθρώπινα πάθη, επινοούσε καταστολές και θεραπείες για τα σωματικά και ψυχικά νοσήματα.
Είναι άξιο λόγου ότι συνέθετε τις «παρασκευές» και «επαφές» σκεπτόμενος συνδυασμούς διατονικών, χρωματικών και εναρμονίων κλιμάκων για τη θεραπεία των παθών της ψυχής μετατρέποντάς τα σε αρετή με τις αρμόζουσες μελωδίες, σαν να ήταν κάποιοι σωτήριοι συνδυασμοί φαρμάκων.

... Πρόσθετα με αυτά υπέδειξε στους συντρόφους του να απέχουν να τρώνε οποιοδήποτε έμψυχο και κάποια άλλα φαγητά που εμποδίζουν την εγρήγορση και την κριτική σκέψη. Οι σύντροφοι ασκούνταν μαζί για πολλά χρόνια στην εχεμύθεια και την απόλυτη σιωπή, έτσι ώστε να ελέγχουν τα λεγόμενά τους, για να μπορούν με οξύτητα να ασχολούνται με την εξέταση και εμπέδωση δυσνόητων θεωρημάτων.

Ο φιλοσοφικός ασκητισμός κατά τον Ιάμβλιχο σκόπευε στον έλεγχο
του τρόπου του βίου.
Έτσι καταλαβαίνουμε γιατί ο Πυθαγόρειος που ακολουθεί τους λόγους
του δασκάλου του κατορθώνει να γιατρέψει την ψυχή και το σώμα από τους πόνους.

cool [8D

quote:

---

---

να είστε καλά και σας ευχαριστώ γι' αυτά που προσθέτετε.

Έχουν περάσει περίπου 26 αιώνες από αυτά που δίδαξε ο Πυθαγόρας

και ακόμη στις μέρες μας συνεχίζουν ερευνητές και επιστήμονες,

να ασχολούνται με τις διδασκαλίες του.

Αγαπητή ΤΑΟ αυτό που έγραψες μου θύμισε στοιχεία

από τα Πυθαγορικά ΧΡΥΣΑ ΕΠΗ

που θεωρείται το απάνθσμα της Πυθαγορικής ηθικής!

(Σε ελεύθερη μετάφραση)

Στ. 28 "Πριν από κάθε πράξη σου να σκέφτεσαι,

ώστε καμία από αυτές να μη γίνεται ανόητα"

Στ. 30-31 "Να μη πράττεις τίποτα απ' αυτά που αγνοείς,

αλλά διδάξου όσα έχεις καθήκον να γνωρίζεις

και τερπνό βίο θα ζήσεις"

Στ. 40-43 "Μη δεχθείς να κλείσεις τα μάτια σου και σε πάρει

ο γλυκός ύπνος εάν πρώτα δεν κάνεις τις 3 ερωτήσεις

στον εαυτό σου:

Τι (κακό) έπραξα; Τι (καλό) έπραξα;

Τι έπρεπε να πράξω και δεν το έπραξα;

Εκδ. ΠΑΠΥΡΟΣ: ΠΥΘΑΓΟΡΟΥ ΧΡΥΣΑ ΕΠΗ.

Αιώνιες Αλήθειες!!!

Πιστεύω ότι έχουν πολύ ενδιαφέρων τα αποσπάσματα

του H. Huson για τον Πυθαγόρα.

Θα σε παρακαλούσα αν έχεις την καλοσύνη και το χρόνο

να στείλεις κάτι επιπρόσθετο από τον Huson.

Σ' ευχαριστώ εκ των προτέρων!

Θα παραθέσω και εγώ κάποια αποσπάσματα από τα Χρυσά Έπη.
Τα χρυσά έπη αποτελούν μια συλλογή από παραινέσεις ή παραγγέλματα ή λόγια του Πυθαγόρα που εφαρμόζονταν και διδάσκονταν στην Πυθαγορική Σχολή. Περιλαμβάνει 71 στίχους. Ο συγγραφέας του έργου είναι άγνωστος. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι γράφτηκαν από “παλαιούς” Πυθαγόρειους, τον Λύση τον Ταραντίνο, ή τον Άστωνα τον Κροτωνιάτη. Σύμφωνα με άλλες εκδοχές εκδόθηκαν τον 2 ή 3ο μ.Χ. αιώνα.

"Τους αθανάτους πρώτα θεούς να τιμάς, καθώς το διατάζει ο νόμος και τον όρκο να σέβεσαι. Έπειτα να τιμάς τους δοξασμένους ήρωες και του `Αδη τις θεότητες, ακολουθώντας τα νόμιμα και τους γονείς και τους πλησιέστερους συγγενείς. Από τους άλλους ανθρώπους, φίλο σου να κάνεις εκείνον που κατά την αρετή είναι άριστος. Λόγια γλυκά να μεταχειρίζεσαι και να κάνεις έργα ωφέλιμα. Να μην εχθρεύεσαι τον φίλο σου για ένα μικρό σφάλμα του. Προσπάθει όσο μπορείς, γιατί η δύναμη βρίσκεται πάντοτε κοντά στην προσπάθεια.

Αυτά μεν, μάθε τα έτσι. Συνήθιζε δε να κυριαρχείς επάνω στα ακόλουθα. Στην κοιλιά και στον ύπνο, στη λαγνεία και στο θυμό. Ποτέ να μη κάνεις κάτι αισχρό, ούτε μαζί με άλλους, ούτε μοναχός. Απ' όλους πιο πολύ, τον εαυτό σου να ντρέπεσαι.

Τη δικαιοσύνη να ασκείς με έργα και με λόγια και συνήθιζε, σε καμιά περίσταση, να μη φέρεσαι ασυλλόγιστα. Γνώριζε ότι όλοι οι άνθρωποι είναι πεπρωμένο να πεθάνουν και τα χρήματα άλλοτε τ' αποκτούν κι άλλοτε τα χάνουν. Από τα κακά που συμβαίνουν στους ανθρώπους, προερχόμενα από τους θεούς, όσα στη μοίρα σου πέφτουν, να τα υποφέρεις χωρίς ν' αγανακτείς. Και όσο μπορείς να τα γιατρεύεις. Και να λες: Η μοίρα δε δίνει βέβαια το μεγαλύτερο μέρος απ' αυτά στους αγαθούς.

Πολλοί ανάμεσα στους ανθρώπους προφέρονται λόγοι, άλλοι καλοί και άλλοι κακοί. Ούτε να τους δέχεσαι με θαυμασμό, ούτε να τους απορρίπτεις. Αν λέγεται κάτι σφαλερό, εσύ να το ακούς με πραότητα. Τούτο σου λέγω και να το εφαρμόζεις σε κάθε περίσταση: Κανείς ποτέ να μη σε παρασύρει, ούτε με λόγια, ούτε με έργα, κάτι να πράξεις ή κάτι να πεις, που δεν είναι το άριστο.

Να σκέπτεσαι πριν κάνεις κάτι, για να μην ενεργήσεις ανόητα. Είναι δυστυχής εκείνος που ενεργεί και λέγει ανόητα. Αλλά να κάνεις εκείνα, που δε θα σου φέρουν αργότερα λύπη. Να μη κάνεις τίποτε από εκείνα που αγνοείς, αλλά να διδάσκεσαι όσα έχεις καθήκον να γνωρίζεις. Και έτσι θα ζήσεις βίο ευτυχισμένο.

Δεν πρέπει να παραμελείς την υγεία του σώματος. Αλλά να πίνεις και να τρως και να γυμνάζεσαι, με μέτρο. Μέτρο εννοώ εκείνο που δε θα σου φέρει ενόχληση. Συνήθιζε σε δίαιτα καθαρή και απλή και πρόσεξε ν' αποφεύγεις εκείνα που προκαλούν φθόνο. Μη σπαταλάς άσκοπα, όπως κάνουν όσοι δεν ξέρουν τα καλά, ούτε να είσαι φιλάργυρος. Το μέτρο σε όλα είναι το καλύτερο. Να κάνεις εκείνα που δε θα σε βλάψουν και σκέψου καλά πριν ενεργήσεις.

Να μη δέχεσαι στα μαλακά σου βλέφαρα τον γλυκό ύπνο, πριν εξετάσεις τρεις φορές κάθε σου έργο της ημέρας: ''Τι έκανα που δεν έπρεπε; Τι έκανα που έπρεπε; Τι έπρεπε να κάνω που δεν το έκανα;'' (Πη παρέβην; τι δ' έρεξα; τι μοι δέον ούκ ετελέσθη;). Αφού αρχίσεις από το πρώτο, να εξετάζεις όλα κατά σειρά. Έπειτα, για όσα μεν κακά έπραξες, να επιπλήττεις τον εαυτό σου και για τις καλές σου πράξεις να χαίρεσαι. Εργάσου γι αυτά. Μελέτησέ τα να τα μάθεις. Πρέπει να τ' αγαπήσεις. Αυτά θα σε φέρουν στα ίχνη της θείας αρετής. Ναι, μα το όνομα εκείνου που παρέδωσε στη ψυχή μας την ''ιεράν τετρακτύν'', που είναι η πηγή της αιώνιας φύσης.

`Αρχιζε, λοιπόν, το έργο σου, αφού για την επιτυχία του προσευχηθείς στους θεούς. Όταν γίνεις κάτοχος όλων αυτών, τότε θα γνωρίσεις και των αθάνατων θεών και των θνητών ανθρώπων τη σύσταση. Μέχρι πού παρέρχονται έκαστα και μέχρι πού διατηρούνται. Θα γνωρίσεις επίσης, αν αυτό είναι δίκαιο, ότι η φύση είναι όμοια για όλους, ώστε ούτε τ' ανέλπιστα να ελπίζεις, ούτε τίποτε να σου ξεφύγει. Και θα μάθεις ότι οι άνθρωποι παρασκευάζουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους τη δυστυχία τους, οι ταλαίπωροι, που ενώ τ' αγαθά είναι κοντά τους, ούτε τα βλέπουν, ούτε τ' ακούνε και λίγοι γνωρίζουν ν' απαλλάσσονται από τα κακά. Τέτοια μοίρα ταράσσει τις φρένες τους. Μοιάζουν με κυλίνδρους, που κυλιούνται άλλοτε εδώ, άλλοτε εκεί, φορτωμένοι με κακά ατελεύτητα, γιατί τους συνοδεύει η προσκολλημένη σ' αυτούς ολέθρια Έρις και τους καταθλίβει, χωρίς να το εννοούν. Δεν πρέπει να την προκαλούν, αλλά να την αποφεύγουν υποχωρώντας.

Πατέρα Δία, θα μπορούσες ν' απαλλάξεις από πολλά δεινά όλους τους ανθρώπους, αν έδειχνες σ' αυτούς πώς να μεταχειριστούν τη ψυχή τους.

Αλλά συ νάχεις θάρρος, επειδή θείον είναι το γένος των θνητών, στους οποίους η ιερή φύση αποκαλύπτει και δείχνει τα καθέκαστα. Αν μάθεις τα μυστικά της, θα νιώσεις τις εντολές μου. Και γιατρεύοντας τη ψυχή σου, θα τη σώσεις από τους πόνους.

Αλλά ν' απέχεις από τις τροφές, για τις οποίες μιλήσαμε, κρίνοντας και εκτελώντας όσα συντελούν στον καθαρμό και στην απελευθέρωση της ψυχής, έχοντας για άριστο οδηγό τη θεία έμπνευση που έρχεται από ψηλά. Και όταν εγκαταλείψεις το σώμα σου και έλθεις στον ελεύθερο αιθέρα, τότε πια θα είσαι αθάνατος, θεός άφθαρτος και όχι πλέον θνητός.

Ελπίζω να μην σας κούρασα

Φιλικά calessin

quote:

---

---

Από πού να πρωτοξεκινήσουμε με αυτά που μας πρόσφερες.
Μου ήρθε στο μυαλό να ξεκινήσω να γράφω για το Μύθο της Αθανασίας της Ψυχής, για την επιρροή της Ορφικής Κοσμογονίας για ……

Όμως ας μην προτρέχω και θα έρθει και η σειρά τους…
Ας ξεκινήσω από «Ένα» σημείο:

«Ο Θεός σχημάτισε την Ψυχή του Κόσμου με τρία συστατικά
–την Ταυτότητα, τη Διαφορά, την Ύπαρξη.
«Και η Ψυχή του Κόσμου δεν είναι, πραγματικά, χωρισμένη αλλά αυξάνεται συνεχώς. Καθώς είναι η αιώνια εκροή της Ουσίας του Ενός και Παντός»

Μπορούμε άραγε εδώ να βρούμε ομοιότητες ή διαφορές με την αριθμολογία του Πυθαγόρα;
«…με την αριθμολογία του, θεώρησε ο ίδιος ότι οι αριθμοί είναι αυτή [η ίδια η ουσία του κόσμου] και όχι απλώς σημεία που μας δείχνουν καθαρά ποσοτικές σχέσεις.
Γι' αυτό πρέπει να θεωρούνται ιεροί.
Σύμφωνα με το Διογένη το Λαέρτιο, ο Πυθαγόρας θεωρούσε ως αρχή όλων των πραγμάτων τη μονάδα.
Η μονάδα είναι η μεταφυσική αρχή της ενότητας, της συνέχειας, της ομοιότητας και της ταυτότητας στο σύμπαν, συμβολίζοντας επίσης το πνεύμα και τη δύναμη του παντός.
(Από τη μονάδα προερχόταν η αόριστη δυάδα με την εκδήλωση της μονάδας και ως ύλης. Από τη μονάδα και την αόριστη δυάδα προέρχονται οι αριθμοί. Και από αυτούς τα σημεία. Από αυτά οι γραμμές, από τις οποίες σχηματίζονται τα επίπεδα, και από αυτά τα στερεά….)
(Βλ. επίσης Εννεάδες Πλωτίνου V 5,6)
… «οι Πυθαγόρειοι, μεταξύ τους, το χαρακτήριζαν συμβολικά "Απόλλων" ως άρνηση των πολλών [α-πολλών]».

..Εφόσον στη δυάδα έχουμε τη φανέρωση της αρχής της διαίρεσης, της πολλαπλότητας και της ποικιλομορφίας στο σύμπαν….

...Η τριάδα φανερώνει το (Χρόνο-Κρόνο) όπως τον ξέρουμε στις τρεις του διαστάσεις: Παρελθόν - Παρόν - Μέλλον....

smile

σε καλωσορίζω στην παρέα!

Τι ευχάριστη έκπληξη ήταν αυτή με τη παρουσίαση αυτών

των αποσπασμάτων !!

Σου είναι εύκολο να μας πεις από ποια έκδοση

την έχεις αντλήσει;

Σ'ευχαριστώ.

Όπως βλέπεις (Φάνη)κα!

Καλοδεχούμενα, όταν θα έχεις την ευκαιρία

και τα δικά σου σχόλια.

Ένας πιστός (ο κάθε πιστός) μαθητής του Πυθαγόρα ξυπνούσε πάντα τα χαράματα (04:00 π.μ.) και πρώτα πρώτα έβαζε σε τάξη τις σκέψεις του περπατώντας μόνος στο προαύλιο του ναού. Έπειτα μελετούσε και "βελτίωνε τις ηθικές του ιδιότητες" για κάμποση ώρα, κι έπειτα περνούσε ένα διάστημα με ασκήσεις και αθλήματα. Ακολουθούσε ένα ελαφρύ πρωινό γεύμα με μέλι και ψωμί - οι Πυθαγόρειοι έπρεπε να αποφεύγουν το κρασί στη διάρκεια της ημέρας.
Μετά το κοινό πρωινό, συζητούσαν όλοι μαζί ζητήματα της πολιτείας, όπου από ετούτο καταλαβένουμε ότι οι Πυθαγόρειοι αναμφίβολα προέρχοταν απ' την ανώτερη κοινωνική τάξη.
Στην συνέχεια ξανάρχισαν τους περιπάτους, όχι μόνοι τους αυτή τη φορά αλλά δύο και τρεις μαζί. Πλενονταν και παρακολουθούσαν θρησκευτικές τελετές και θυσίες πριν από το δείπνο -Βραδυνό-, στη διάρκεια του οποίου έτρωγαν κριθαροκουλούρες, βραστά ή ωμά λαχανικά και έπιναν μία μικρή κούπα κρασί. Όπου με την πρόποση του κυριότερου συνδαιτημονα, ο οποίος όταν γέμιζαν όλες οι κούπες με κρασί έλεγε ανάμεσα σ'άλλα: <<Μην κάνετε κακό και μην καταστρέψετε κανένα φυτό ή δέντρο απ'αυτά που καλλιεργούμε, ούτε κανένα ζώο απ' αυτά που δεν είναι επιβλαβή>>. Κατόπιν πήγαιναν για ύπνο κατάχαμα με ένα μόνο χράμι χειμώνα-καλοκαίρι.

Σε χαιρετώ Φάνη.
Σας χαιρετώ με εκτίμηση.

Edited by - Κάθυ on 19/04/2004 14:32:44

quote:

---

Σου είναι εύκολο να μας πεις από ποια έκδοση
την έχεις αντλήσει;

---

Σ' ευχαριστώ πολύ για το απόσπασμα από τον Ιάμβλιχο.

Πράγματι είναι πιο εύκολο να αντιληφθούμε

το Δρόμο της Πνευματικής Μαθητείας νοητικά.

Είναι όμως πολύ δύσκολο να τον βιώσουμε.

Το καταλαβαίνουμε άλλωστε όταν προσπαθούμε να

προσεγγίσουμε τις αξίες αυτών των ανθρώπων,

που κατά τα λεγόμενα ξεχώριζαν για το δημόσιο ήθος τους,

την εμφάνισή τους, τις διδασκαλίες τους κλπ,

ώστε όταν κάποιος πλησίαζε αυτού του είδους τη συμπεριφορά

να λένε: "Αυτός φέρεται ως Πυθαγόρειος".

Με εκτίμηση,σε χαιρετώ.

Πράγματι σε αυτόν το γαλάζιο πλανήτη,

συνέβη η μεγάλη συνάντηση.

Ίσως να μην έχει τόση σημασία το πότε

αλλά γιατί δόθηκε. Και η ατράνταχτη απόδειξή της

είμαστε εμείς ως Οντότητες.

"Ο Θεός δεν έχει καλύτερη κατοικία πάνω στη γη, από την καθαρή ψυχή".

Φιλικά Φάνης !

για την ενημέρωση.

Συμφωνώ μαζί σου ότι πράγματι το πεδίο

των μαχών δίνεται καθημερινά σε δύο όψεις

Εσωτερικά & Εξωτερικά, Υλικά & Πνευματικά

δίχως αυτά να είναι αντίθετα,

αλλά να ενεργούν συμπληρωματικά ως συγκοινωνούντα δοχεία.

Κι αυτό εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς, αν και πόσο συχνά

οι δράσεις μας γίνονται με συνείδηση.

Εδώ πράγματι φαίνεται η αξία της καθημερινής εξάσκησης

όπως ορθά ανέφερες ότι συνέβαινε και στη σχολή του Πυθαγόρα.

Καλή συνέχεια !

"Αφου καταπραυνε με ρυθμους και γλυκους λογους και επωδες τα ψυχικα και σωματικα παθη,ο ιδιος αφουγκραζοταν την αρμονια του Συμπαντος και κατανοουσε την καθολικη αρμονια των Σφαιρων και των κινουμενων απ'αυτες αστερων,την οποια εμεις δεν ακουμε λογω της μικροτητας της φυσης μας.Κι αφου ειδε αυτα ο Εμπεδοκλης ειπε..
<Υπηρξε μεταξυ αυτων (Πυθαγορειων) ενας ανδρας που ξεχωριζε για τις γνωσεις του.
Ο οποιος σε υψιστο βαθμο αποχτησε διανοητικο πλουτο και ηταν ο κατ'εξοχη επικουρος των παντοειδων εργων της σοφιας.
Για τι οταν αυτος επιθυμουσε κατι, με ολες τις δυναμεις της διανοιας του,
Ευκολα ειχε την ενοραση καθε πραγματος απο ολα οσα συμβαινουν μακρια τοσο,
οσο δεκα ή εικοσι γενεες(εποχες) του ανθρωπινου γενους.>

Ευχαριστω και νομιζω αγαπητη Καθυ οτι τα μεγαλα πνευματα πρεπει να συναντιουνται.

προσθέτοντας παράλληλα με αυτή του Εμπεδοκλή

απόψεις για τον Πυθαγόρα και από άλλους αρχαίους συγγραφείς:

Ηρόδοτος: "Ένας σοφός μεταξύ των σημαντικότερων σοφών"
(Ιστορία Δ' Μελπομένη).

Ίων ο Χίος: "Ο Πυθαγόρας είναι αληθώς ο Σοφός ύπερθεν όλων των άλλων
ανθρώπων είδε και εδίδαξε την Αλήθεια"
(Διογ. Λαέρτιος Ι).

Διόδωρος ο Σικελιώτης: "Ουδέποτε κανείς εκ των φιλοσόφων ηξιώθη τόσο όσο αυτός να παραμείνη στη μνήμη των ανθρώπων...
..αλλά δεν επεβάλλετο μόνο δια της ευγλωττίας του, ήταν άξιος θαυμασμού και λόγω της αγνότητας των ηθών του".
(Ιστορική Βιβλιοθήκη Χ)

Κικέρων: "Ο Πυθαγόρας δεν είναι μόνο ο εφευρέτης του όρου φιλοσοφία
αλλά εκείνος που ανέπτυξε την φιλοσοφία..."
(Tuskulanes I, XVI)

Ισοκράτης:"Είχε τόσο υπερτερήσει τους φιλοσόφους της εποχής του και αναγνωρισθεί, ώστε όλοι οι νέοι επεζήτουν να καταστούν μαθηταί του.."
(Βούσιρις 28)

Από το βιβλίο του Πέτρου Γράβιγγερ
"Ο Πυθαγόρας και η Μυστική Διδασκαλία του Πυθαγορισμού"
Εκδόσεις: ΙΔΕΟΘΕΑΤΡΟΝ * ΔΙΜΕΛΗ

wink

Καθημερινότητας των Πυθαγορειων μαθητών/οπαδών, συνέχεια.

Γύρω στις 07:00 π.μ. άρχιζαν τις πνευματικές/νοητικές ασκήσεις.
Χρησιμοποιώντας ένα ολόκληρο σύστημα από αριθμούς/σχήματα/σύμβολα, συγκέντρωνε δε, ο ασκούμενος την προσοχή του στον αριθμό 10, που τον παρίσταναν με τρίγωνο, του οποίου οι πλευρές αποτελούνται η κάθε μιά από 4 μονάδες.Και στην κοσμολογία του Πυθαγόρα ο αριθμός είχε ουσιαστικό ρόλο, γιατί κατά την άποψη του αποτελούσε το λογικό μέρος του Σύμπαντος, το όριο ανάμεσα σ' αυτό και στο άπειρο.
<<Ξεκινώντας από ετούτη τη βασική σκέψη/θεώρημα, ο Πυθαγώρας έδωσε μεγάλη προσοχή στη μελέτη των μαθηματικών. Ανέπτυξε μια γενικότερη διδασκαλία για τα μεγέθη, τις αναλογίες, τις ιδιότητες των τετραγώνων, των αριθμών και διατύπωσε το γνωστό ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΟ ΘΕΩΡΗΜΑ,ότι στο ορθογώνιο τρίγωνο το τετράγωνο της υποτείνουσας είναι ίσο με το άθρισμα των τετραγώνων των δύο κάθετων πλευρών. Φυσικά είναι ο πρώτος που έκανε τα μαθηματικά ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΗ επιστήμη.>> Η άμορφη ύλη, το χάος, είχε σχήμα σφαίρας που στο κέντρο της βρισκόταν η φωτιά.
Έτσι η γνώση του "κόσμου", δίδασκε ο Πυθαγόρας στους οπαδούς του, είναι προσιτή μόνο στους φίλους της σοφίας, είναι η ανώτερη από όλες τις απολαύσεις και τις κοσμικές αμοιβές.
Αύριο πάλι καλέ μου Φάνη.
Σας χαιρετώ με εκτίμηση

Καλημέρα αγαπητή μου φίλη zezmberg !

Τι όμορφο πρωινό κι αυτό. Να ανοίγεις το topic και να βλέπεις ακόμα

ένα ωραίο απόσπασμα με την παρουσίαση της καθημερινής ζωής των

Μαθητών του Πυθαγόρα.

Ανάμεικτα συναισθήματα με πλημμυρίζουν, συγκρίνοντας τον δικό μας

τρόπο ζωής μέσα στο κυκλοφοριακό χάος, το άγχος της δουλειάς

και την έλλειψη επικοινωνίας μεταξύ των ανθρώπων.

Ποτέ οι άνθρωποι δεν βρέθηκαν τόσο κοντά ο ένας με τον άλλον

(π.χ πηγαίνοντας στην εργασία με τα Μ.Μ.Μ, μένοντας σε πολυόροφες

πολυκατοικίες)έχοντας την τεχνολογία με το μέρος τους και ποτέ άλλοτε

στην ιστορία δεν ήταν τόσο απομονωμένοι, φοβισμένοι και παθητικοί

πολίτες.

Αν μπορούσαμε να πάρουμε έστω κάποια ψήγματα από την Πυθαγορική Ηθική

(και όχι μόνο) και να καταφέρουμε να την εφαρμόσουμε στο δικό μας

τρόπο ζωής, πιστεύω ότι ο κόσμος θα ήταν διαφορετικός.

Όμως έστω, μαθαίνοντας και μόνο γι' αυτά, κάνουμε ένα Βήμα μπροστά.

Και πάλι σε ευχαριστώ !

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr