Ας ορίσουμε καταρχήν τι είναι τα παιχνίδια αυτά: Μιλώντας για τα pen & paper rpg εννοούμε τα παιχνίδια εκείνα στα οποία τα μόνα εξαρτήματα που χρειάζονται για να αρχίσει το παιχνίδι είναι ένα μεγάλο τραπέζι κόλλες χαρτί, μολύβια, ζάρια (πολλά και διάφορα από εξάπλευρα και δωδεκάπλευρα έως εκατοστάπλευρα), βιβλία που αφορούν το εκάστοτε παιχνίδι (και υπάρχουν πάρα πολλά), ιδανικό κλίμα και διάθεση. Σκοπός των παιχτών είναι να υποδυθούν κάποιους χαρακτήρες σε κάποιον φανταστικό κόσμο, ένας όμως από την παρέα πρέπει να αναλάβει το ρόλο του αφηγητή, δηλαδή εκείνου που μέσω της περιγραφής του και της ευγλωττίας του, οι χαρακτήρες των παιχτών θα μεταφερθούν σε εκείνο τον φανταστικό κόσμο όπου θα περάσουν διάφορες δυσκολίες ενώ ο χαρακτήρας που υποδύονται θα γίνετε καλύτερος.

Υπάρχουν πολλά είδη rpg. Το παλαιότερο και το πιο ανεπτυγμένο (μιλάμε για άπειρα βιβλία), είναι το dnd (dungeon and dragons), το οποίο είναι βασισμένο στον κόσμο του Τόλκιν. Ο χαρακτήρας μπορεί να υποδυθεί από ξωτικά και νάνους και ανθρώπους μέχρι χομπιτς. Στον κόσμο αυτό υπάρχουν τέρατα, δράκοι, μάγοι και τόσα άλλα. Ο κόσμος είναι απίστευτα καλά δημιουργημένος και σε διάφορα βιβλία του παιχνιδιού αυτού ο αναγνώστης-παίχτης έρχεται αντιμέτωπος με χίλια δύο μυστικιστικά σύμβολά, ορολογίες, ονόματα και οργανώσεις, ενσωματωμένα όλα αυτά μέσα στο παιχνίδι. Είναι φανερές οι επιρροές από τη σκανβιναβική μυθολογία, υπάρχουν ακόμα πολλές εβραϊκές και ινδικές ορολογίες και ονοματισμοί. Γίνετε εκτενείς λόγος για τη χρήση της μαγείας και μυθικών πλασμάτων.
Άλλοι τίτλοι παιχνιδιών rpg είναι το vampire (με τρομαχτική ανάλυση στην κοινωνία, τον τρόπο υπόστασης των vampire καθώς ο παίχτης παίρνει μια πολύ καλή ιδέα για το πώς μπορούν να κινούνται ολόκληρες οργανώσεις πίσω από ένα πέπλο μυστηρίου και διαφθοράς), το call of cthulhu το οποίο αναφέρετε στον κόσμο του Λαβκραφτ, το the mage το οποίο ασχολείται με μάγους σε ένα πανομοιότυπο κόσμο με το δικό μας (εκεί να δείτε αναφορές στη μαγεία στον τρόπο χρήσης της και τα παράδοξα που δημιουργεί), το werewolf, έχει βγει και ένα rpg από την Ελλάδα, ονομάζετε ‘ζωντανά έπη’ και έχει σαν κόσμο την ομηρική εποχή, είναι μια πάρα πολύ καλή προσπάθεια. Υπάρχουν πολλοί ακόμα τίτλοι άλλοι που είναι στο μέλλον και σε τόσες άλλες καταστάσεις.

Είχαν κατηγορηθεί πριν από λίγο καιρό τα παιχνίδια rpg ότι παρασέρνουν τους νέου προς το σατανισμό και ένα κάρο αηδίες. Θυμάμαι στο ρεπορτάζ έδειχναν κάποια παιδιά που υποτίθεται ότι έπαιζαν vampire, ήταν πραγματικά γέλιο το θέαμα μιας και ο τρόπος διεξαγωγής του παιχνιδιού είναι τελείως διαφορετικός από αυτό που πρόβαλλάν στη τηλεόραση. Είναι πραγματικότητα ότι ορισμένα παιχνίδια από αυτά δεν απευθύνονται σε άτομα μικρής ηλικίας όπως το call of cthulhu, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι οδηγούν κανέναν πουθενά ίσα ίσα που κάνουν τους νέους να σκέφτονται, να κρίνουν και να ασχολούνται με το διάβασμα. Πέρα από αυτό τα rpg προσφέρουν ψυχαγωγία με της αρχαιοελληνική έννοια του όρου και θεωρώ πως είναι μια πού όμορφη και αποδοτική ενασχόληση.

Αναρωτιέμαι αν ασχολείται κανείς από εσάς με rpg και θα με ενδιέφερε η γνώμη του πάνω σε αυτά καθώς και αν έχει προσέξει και έχει συνδέσει κάποιο στοιχείο με τον με τον αποκρυφισμό, τον εσωτερισμό και με ότι άλλο θέμα ασχολείται αυτός ο δικτυακός τόπος.

quote:

---

...αυτό δε σημαίνει ότι οδηγούν κανέναν πουθενά ίσα ίσα που κάνουν τους νέους να σκέφτονται, να κρίνουν και να ασχολούνται με το διάβασμα

---

Edited by - fusion on 08/05/2004 19:37:56

Πολυ ενδιαφέρον το θεμα. Μπορεις ομως αγαπητέ fusion να μας πεις περισότερα για τον τρόπο με τον οποιο νομίζεις οτι γίνονται πολλαπλές ακούσιες επικλήσεις όπως χαρακτηριστικά αναφέρεις

quote:

---

ΠΟΛΛΑΠΛΕΣ ΑΚΟΥΣΙΕΣ ΕΠΙΚΛΗΣΕΙΣ

---

quote:

---

Thanks to 1UP for its article discussing the announcement of Electronic Arts' Lord Of The Rings: The Third Age, "a new console RPG based on Peter Jackson's movie trilogy [and J.R.R. Tolkien's books]", and due out later in 2004. A GameSpot interview with producer Steve Gray has more information, as he notes that "the combat is turn-based... if you have played Final Fantasy it will feel familiar to you", and says of the game structure: "You travel on a sort of 'S' curve that weaves in and out of the path of the Fellowship through the story of the trilogy. At times you'll be behind or 'next to' them; at other times you'll be in the same time and place as members of the Fellowship." He also teases the game's bad side: "The main focus of the game is the quest on the side of good, but you can also unlock evil encounters, and we think players will really enjoy playing on the side of Sauron in addition to playing as good guys."

---

-- 1.6180339887... --
K.I.S.S.
Keep It Simple & Stupid ...

Δίκιο έχεις το όνομα μου δε μου αρέσει ούτε και εμένα αλλά αυτό μου ήρθε εκείνη τη στιγμή και δεν ξέρω πώς να το αλλάξω χωρίς να χρειαστεί να φτιάξω καινούριο λογαριασμό.

Όσον αφορά τα rpg τώρα.
Προφανώς φίλε μου δεν κατάλαβες σε ποια είδη rpg αναφέρομαι. Δε μιλάω για τα παιχνίδια με τις κάρτες που κακώς θεωρούνται και αυτά rpg. Αναφέρομαι στα pen&paper δηλαδή στα παιχνίδια που τα απαραίτητα για το παιχνίδι είναι βιβλία (όσο τραβά η όρεξη σου), χαρτιά, μολύβια, και διάφορα ζάρια (τετράπλευρα, εξάπλευρα, δεκάπλευρα, δωδεκάπλευρα!, εικοσάπλευρα, κτλ).

Το κάθε παιχνίδι έχει διαφορετικό κλίμα αλλά διαμορφώνετε κυρίως από τους παίχτες και τον αφηγητή. Στο D&D για παράδειγμα μπορεί κάποιος να παίξει μια απλή περιπέτεια όπως να πάνε οι ήρωες να σκοτώσουν τα τέρατα και να σώσουν την πόλη ή κάτι πολύ πιο σύνθετο όπως μια περιπέτεια που να δημιουργεί κοινωνικούς και ηθικούς προβληματισμούς στους παίχτες. Τα παιχνίδια αυτά άγουν την κριτική σκέψη αφού τίθονται προβληματισμοί για το τι είναι σωστο και τι όχι, τι άδικο κτλ. Πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις που οφείλονται σε υπερβολές αλλά δεν μιλάμε για ακραίες καταστάσεις.

Γίνετε λόγος και για επικλήσεις αλλά δεν βρίσκω που το στηρίζεις αυτό. Παρόλα αυτά θα το έβρισκα πολύ ενδιαφέρον αν θα μπορούσες να αιτιολογήσεις αυτή σου τη θέση. Ναι τα παιχνίδια αυτά είναι τίγκα στο μεταφυσικό ή όπως θέλετε πείτε το, μπορείτε να το εξακριβώσετε και μόνοι σας ανοίγοντας ένα βιβλίο και ξέροντας τι και που κοιτάτε. Πολλά από αυτά δεν ενδείκνυνται καν για μικρά παιδιά, αλλά όχι και επικλήσεις!
Ο παίχτης δε μυείτε πουθενά απλά δεν του φαίνετε πλέον εξωπραγματικό όταν μαθαίνει για μυστικά τάγματα, αδερφότητες, μαγεία, αποκρυφισμό, εσωτερισμό κτλ. Αφού έρχεται σε επαφή με αυτά μέσω του παιχνιδιού και πλέον είναι πιο εύκολο να τα αποδεχτεί και να τα κατανοήσει. Ίσως αυτός είναι ο λόγος που τα παιδιά σήμερα ψάχνουν για κάτι άλλο. Δουλεία των μεγάλων είναι να καθοδηγούν τους νεώτερους στα σωστά μονοπάτια και να τους αφήσουν να ψάξουν.

Υ.Γ.
Θα ήταν ενδιαφέρον αν κάποιος έχει διαβάσει το βιβλίο του call of cthulhu να μας πει την άποψη του ή να αναλύσει κάποιος τα ονόματα κάποιου παιχνιδιού λόγω του ότι πολλά από αυτά (θεών, οργανώσεων, κτλ.) έχουν διάφορες ρίζες από πάρα πολλές παραδόσεις και πολιτισμούς .

Διαβάζοντας τα άρθρα σας θέλησα να διατυπώσω κ΄ εγώ την άποψη μου πάνω στο θέμα.

Στα παιχνίδια αυτά, ρόλων, όπως έχετε ήδη πει, ο παίχτης δημιουργεί ενα χαρακτήρα, με βάση κανόνων, κ τον πλάθει με όποιον τρόπο θέλει αυτός/ή. Συγκεκριμένα στο DND, Dungeons And Dragons, ο οποίος κόσμος έχει επηρεαστεί, κ όχι βασιστεί, πάνω στην μυθολογία που δημιούργησε ο Τόλκιν, ο παίχτης καλείται να επιλέξει ανάμεσα σε Ξωτικά, Ανθρώπους, Νάνους, Γνώμους, Μισο-Ξωτικά, Χόμπιτς όπως κ Μισο-Όρκς. Αν ακολουθήσουμε μια ιστορική πορεία στο πως φτάσαμε να έχουμε τις συγκεκριμένες ράτσες, μπορούμε να πούμε πως τα Ξωτικά χάνονται στα βάθη των αιώνων σε Ιρλανδικές, Σκανδιναβικές, Σκωτσέζικες, Κέλτικες κτλ μυθολογίες. Οι Νάνοι, ήταν πάντα σε σκανδιναβικές κ άλλες μυθολογίες, τα πλάσματα που ζούσαν μέσα στα βουνά, όντας κοντά στο στοιχείο της Γης. Το ίδιο κ οι Γνώμοι. Τα Χόμπιτς, δημιούργημα θρέμα του Τόλκιν, πλάθηκαν στο μυαλό του προς εικόνα των συγχωριανών του, στην Αγγλία, θέλοντας να δείξει πόσο άγνοια είχαν οι συγχωριανοί του σε σχέση με τα γεγονότα που διαδραματίζονταν στο κόσμο εκείνη την περίοδο. Τα Μισο-Ξωτικά ειναι, μια πιο κοντινή στο ανθρώπινο τρόπο σκέψης, φυλή που προήλθε απο την ανάμειξη Ανθρώπων με Ξωτικών. Τέλος, τα Μισο-Όρκ, γεννημένα απο τον ενα γονέα Άνθρωπο κ΄τον άλλον ως Όρκ, είναι μια πιο πολιτισμένη μορφή των Όρκ, των βαρβάρων.

Ο παίχτης έχει την δυνατότητα να επιλέξει την ιδιότητα του χαρακτήρα του. Μπορει να διαλέξει απο Πολεμιστή, που πολεμάει για οποιοδήποτε προσωπικό σκοπό, εως Μάγο, γνώστη των μυστικών τεχνών. Σε αυτό το σημειό θέλω να τονίσω πως οι επιλογές αυτές, επιτρέπουν στο παίχτη να διαλέξει 2 κλάσεις οι οποίες να εχουν σχέση με την Μάγεια, με τις επικαλήσεις κ΄ χρήση της Γνώσης, ως τρόπο επιβώωσης. Ο παίχτης επίσης ακόμα δεν μαθαίνει τον τρόπο με τον οποίο χτυπά τον αντίπαλο, δεν μαθαίνει λεπτομέρειες, όπως ο Πολεμιστής δεν μαθαίνει πως ακριβώς χτυπά με το ξίφος του, πέρα του οτι τον χτυπάει. Το παιχνίδι δεν αναγκάζει κανέναν παίχτη να παίξει κάτι το οποίο δεν θέλει ο ίδιος/α. Όσο επηρεάζει το μυαλό με τις μαγικές αυτές δραστηριότητες, άλλο τόσο παροτρήνει τον παίχτη να παίξει έναν Paladin, ενα Πολεμιστή Του Καλού δηλαδή, ο οποίος ζει κ΄πολεμάει για να υπηρετεί το Καλό κ την εμπόδιση του Κακού. Εαν δεχτώ δηλαδή πως το παιχνίδι δίνει υποσυνείδητα μηνύματα, μαγείας στον παίχτη, απλά, χρησιμοποιόντας κοινή λογική, πρέπει να δεχτούμε πως συχρόνως μας μαθαίνει να είμαστε καλοί άνθρωποι, απο την στιγμή μάλιστα που το 95% των ιστοριών που κυκλοφορούν, τοποθετούν τον παίχτη στην θέση που πρέπει να σώσει τον κόσμο απο την κακιά απειλή.

quote:

---

Για την ηλικία από 2 έως 15 ετών δεν το συζητώ.

---

RPG έχω παίξει αρκετές φορές, και συγκεκριμένα Dungeons & Dragons. Είναι πολύ ωραίο παιχνίδι, αλλά δεν είναι αθώο.

Κοιτάξτε παιδιά, το κακό δεν αρχίζει από εδώ. Πρώτα απ'όλα σκεφτείτε την δομή του παιχνιδιού: περιέχει ένα σωρό πράγματα που έχουν καταδικαστεί ως παγανιστικά/σατανιστικά, όπως σατανικές θεότητες, διαβόλους-τριβόλους, δρυίδες, μάγους και μάγισσες, ιερείς (clerics εννοώ) σε θεότητες πολυθειστικού συστήματος, ξόρκια και spellια παντώς είδους... Χώρια που τα βιβλία τα ίδια είναι... κάπως.

Δεν το αντιλαμβανόμαστε τι παίζει πίσω από αυτά. Δεν είναι το D&D το ίδιο το θέμα, είναι το μετά που μετράει. Έκανα την χαζομάρα μια φορά στην ζωή μου να μάθω στην παρέα μου σαν DM τι είναι το D&D, ενώ γνώριζα πως η άβυσσος των RPG που ακολουθεί μετά είναι τρομαχτική. Την κοτσάνα που έκανα την διαπίστωσα αργότερα, όταν πλέον ο εθισμός είχε γίνει μανία, και βαρέθηκαν το D&D και είπαν να περάσουν σε πιο... βαριά πράγματα: Vampire: The Masquerade, Demon: The Fallen και δεν συμμαζεύεται.
Και αν το D&D δικαιολογείται ως παιχνίδι, γιατί όπως και να το κάνεις, αν εξαιρέσεις τους νεκρομάντεις, τους σατανοκληρικούς και τα διαόλια, τότε το παιχνίδι μας γυρνάει πίσω στο μεσαιωνικό "παραμυθένιο" κλίμα, τα RPG που είναι αμέσως μετά από αυτό δεν δικαιολογούνται ούτε με σφαίρες. Τι βρικόλακας να το παίξεις, τι διαόλι που δαιμονίζει άλλους... Δεν είναι παιχνίδια αυτά... Αυτά σκοπό έχουν να καταστρέψουν την ανθρώπινη ψυχή, να την οδηγήσουν στην απάθεια προς τα παγανιστικά, και τέλος έρμαιο του occult.

Πόσο θυμάμαι έναν φίλο μου, καλοβολεμένο, γιος εύπορης οικογένειας ήταν κιόλας, που έλεγε: "Μα κάθε μέρα μας πίνουν το αίμα, γιατί να μην πιείς και εσύ λίγο;" προσπαθώντας να δικαιολογηθεί για το Vampire: The Masquerade...

Δηλαδή το παραμύθι του Χανς και της Γκρέτελ είναι "φυσιολογικό" όταν η γριά τους προετοιμάζει για ...γεύμα; Δηλαδή αν αυτό το παραμύθι είχε γίνει RPG τι θα λέγαμε;

Τελικά καλά ήταν που νόμιζα πως το RPG είναι μόνο σοβιετικό αντιαρματικό...

α)Οι καμένοι:τύποι που ζουν και αναπνέουν για να εξελίξουν τον χαρακτήρα που έχουν στο παιχνίδι,κλείνουν 24ωρα παίζοντας σε ένα δωμάτιο αγνοόντας για οτιδήποτε συμβαίνει έξω από αυτό,αυτοκαστρεφόμενα θύματα του φανταστικού κόσμου που τα RPG προβάλλουν.

β)Όσοι παίζουν για την πλάκα τους,για την παρέα και για να σκοτώσουν λίγο από τον χρόνο τους.

quote:

---

xaxa , protimo ta rgp sto pc mou . pexste kanena neverwinter nights or dungeon siege na porothite :P

---

Αν και δεν έχω παίξει ποτέ D&D σε επίπεδο pen and paper,δηλαδή με άλλους παίκτες, έχω παίξει πολλές ώρες Crpg, δηλαδή rpg σε υπολογιστή, όπως Baldur's Gate I και ΙΙ, NeverWinter Nights κ.λ.π.
Καταρχάς πιστεύω ότι σε ηλικίες που πλέον έχει αποκρυσταλωθεί η διαφορά του virtual (ιδεατού) κόσμου των υπολογιστών σε σχέση με τον πραγματικό δεν τίθεται θέμα ψυχολογικών προβλημάτων από αντίστοιχες ασχολίες. Δεν αναφέρομαι βέβαια σε αυτούς που μή έχοντας κοινωνική ζωή αποκτούν μία τέτοια virtual μέσω ένος τέτοιου κόσμου. Ούτως ή άλλως τα άτομα αυτά (ακόμα και ενήλικα) είναι ήδη άτομα μειωμένης κοινωνικότητας και σαφέστατα κατά την άποψη μου δεν τίθεται θέμα περαιτέρω διαφοροποίησης. Ίσως όμως αυτοί οι άνθρωποι μέσω ενός τέτοιου παιχνιδιού να μπορούν να αυξήσουν την κοινωνικότητά τους. Ποιός ξέρει???
Όσον αφορά νεότερες ηλικίες, είναι για μένα (καθώς είμαι πατέρας δύο παιδιών) θέμα της οικογένειας η προσοχή στις δραστηριότητες των παιδιών (και αναφέρομαι σε όλες τις δραστηριότητες και όχι μόνο στα rpg) ώστε να κοινωνικοποιηθούν, να κατανοούν τη διαφορά του πραγματικού κόσμου σε σχέση με αυτόν των παραμυθιών, των υπολογιστών ή της τηλεόρασης.
Βέβαια από την άλλη αν δούμε βαθύτερα τον κόσμου που παρουσιάζεται στα rpg, θα δούμε ότι δεν διαφέρει ιδιαίτερα από τον πραγματικό που ζούμε. Οι χαρακτήρες χονδροειδώς διαχωρίζονται σε κατηγορίες καλών ή κακών (good aligment, bad aligment, neutral κτλ) και εδώ έγκειται ίσως και η ομορφιά του να δράσεις μέσω διαφορετικών εκδοχών της ίδιας ιστορίας με άλλα πρόσωπα που έχουν διαφορετικούς χαρακτήρες (βέβαια σε άμεση συνάρτηση, πάντα αναφέρομαι σε crpg, με την δυνατότητα των προγραμματιστών για μή γραμμική δράση).
Όλα τα υπόλοιπα, βασίζονται σε ήδη γνωστά στην κουλτούρα μας μύθων, όπως νεράιδες, ξωτικά, τέρατα, μάγισες, κ.ο.κ. που απλά ανάλογα με την δημιουργικότητα των σεναριογράφων δημιουργούν ενδιαφέροντα ή μή σενάρια.
Εν κατακλείδι και όσον αφορά άτομα χωρίς ιδιαίτερες ψυχολογικές διαφοροποιήσεις από τον μέσο όρο, με ανεπτυγμένη την κρτική σκέψη, δεν θεωρώ ότι τα rpg δημιουργούν πρόβλημα. Είναι Interactive παιχνίδια, για μένα μακράν καλλίτερα από το να κάθομαι στην τηλεόραση, που μας βοηθούν να περάσουμε ευχάριστα κάποιες ελεύθερες ώρες.

quote:

---

Καταρχάς πιστεύω ότι σε ηλικίες που πλέον έχει αποκρυσταλωθεί η διαφορά του virtual (ιδεατού) κόσμου των υπολογιστών σε σχέση με τον πραγματικό δεν τίθεται θέμα ψυχολογικών προβλημάτων από αντίστοιχες ασχολίες. Δεν αναφέρομαι βέβαια σε αυτούς που μή έχοντας κοινωνική ζωή αποκτούν μία τέτοια virtual μέσω ένος τέτοιου κόσμου. Ούτως ή άλλως τα άτομα αυτά (ακόμα και ενήλικα) είναι ήδη άτομα μειωμένης κοινωνικότητας και σαφέστατα κατά την άποψη μου δεν τίθεται θέμα περαιτέρω διαφοροποίησης. Ίσως όμως αυτοί οι άνθρωποι μέσω ενός τέτοιου παιχνιδιού να μπορούν να αυξήσουν την κοινωνικότητά τους. Ποιός ξέρει???

---

Εννοείς μέσω ενός Pen & Paper παιχνιδιού μάλλον, ότι θα αυξηθεί η κοινωνικότητα του παιδιού. Ίσως.
Εγώ πάντως αυτό που παρατήρησα είναι ότι αναπτύσσεται μια "περίεργη" σχέση με τον DM, και τους παίχτες. Ειδικά στο πως θα μοιράσουν τα XP.

Αυτό που με μπέρδεψε λίγο είναι η στάση του/της fusion. Και έχω κάποιες, εύλογες νομίζω ερωτήσεις.

quote:

---

Η έκρηξη των rpg είναι στα πλαίσια της προετοιμασίας και του εθισμού των ανθρώπων για αυτά που έρχονται.

---

Γιατί προσπαθείτε πίσω από όλα να βγάλατε κάτι κακό? Δηλαδή όλα πρέπει να κρύβουν κάτι κακό? και ακόμα και αν το κρύβουν τόσο καλά που ακόμα και αυτοί που παίζουν δεν το αντιλαμβάνονται πως το αντιλαμβάνονται αυτοί που δεν παίζουν.Το ότι παίζω ένα βαμπιρ δεν σημαίνει ότι την επόμενη στιγμη που θα σταματήσω να παίζω θα πάω να δαγκώσω κάποιον ή να σκοτώσω κάποιον αλλό.(αυτό είναι επειδή όπως λένε οι κανόνες πρέπει να μην κανουμε αισθητή την παρουσία μας.)

quote:

---

Γιατί προσπαθείτε πίσω από όλα να βγάλατε κάτι κακό? Δηλαδή όλα πρέπει να κρύβουν κάτι κακό? και ακόμα και αν το κρύβουν τόσο καλά που ακόμα και αυτοί που παίζουν δεν το αντιλαμβάνονται πως το αντιλαμβάνονται αυτοί που δεν παίζουν.Το ότι παίζω ένα βαμπιρ δεν σημαίνει ότι την επόμενη στιγμη που θα σταματήσω να παίζω θα πάω να δαγκώσω κάποιον ή να σκοτώσω κάποιον αλλό.(αυτό είναι επειδή όπως λένε οι κανόνες πρέπει να μην κανουμε αισθητή την παρουσία μας.)

---

Δες από την δική μου πείρα δεν έχω παρατηρήσει αυτό το φαινόμενο , πολλά άτομα που παίζουν έχουν έντονο το θρησκευτικό συναίσθημα , βεβαια υπάρχουν και άτομα με άτονο αλλά αυτό είναι μέσα στα πλαίσια της κοινωνίασ που ζούμε.

Δεν λέω ότι μας κάνουν χαζούς, αντίθετα μάλιστα, το μυαλό το ξυπνάνε όταν έρχεται η ώρα να λύσεις γρίφους. Αυτό που λέω είναι ότι σε συνηθίζουν σε ιδέες occult και γίνεσαι απαθής μετά σε αυτά, δεν σου προξενούν εντύπωση, και κατά συνέπεια μετά είναι ευκολότερο να παρεισφρύσουν στον μυαλό σου νεοπαγανιστικές ιδέες/αντιλήψεις.

quote:

---

Δες από την δική μου πείρα δεν έχω παρατηρήσει αυτό το φαινόμενο , πολλά άτομα που παίζουν έχουν έντονο το θρησκευτικό συναίσθημα , βεβαια υπάρχουν και άτομα με άτονο αλλά αυτό είναι μέσα στα πλαίσια της κοινωνίασ που ζούμε.

---

Εγώ πάντως αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι ολωνών με αυτούς που έπαιζα παλιότερα (των καραπορωμένων εννοώ, όχι αυτών που παίζουν για πλάκα και τέρμα) η σχέση τους με τον Χριστό είναι από μακριά και αγαπημένοι.

Εδω και μερικους μηνες ψαχνω εκδοτη...να εκδοσω ενα δικο μου Role.Playing.Game, το οποιο αφου δοκιμαστηκε σε πολλα ατομα καταληξαμε να πουμε πως θα εχει επιτυχια.Το μονο προβλημα που εχει ειναι οτι ειναι υπερβολικα δυσκολο για μικρα παιδια, αλλα και περιεχει μηχανισμους που απαιτουν σκεψη.
Αλλο ενα προβλημα που αντιμετοπισα με προηγουμενο εκδοτη ειναι οτι περιεχεται μεσα στο παιχνιδι πολυ Μασονικη και Καμπαλιστικη Θεωρεια, χωρις ομως να θιγονται copyrights και πνευματικα δικαιωματα, περιεχει και πολλα στοιχεια Theater Casting, κατι το οποιο το καθιστα δυσκολο για αυτους που δεν ξερουν να παιζουν.Η εποχη διαδραματιζεται απο τα 1100-1500 μ.χ., απολυτος σκοταδισμος.Παντως για εμενα τα RPG ειναι η απολυτη εκρηξη φαντασια και δημιουργιας.

http://host.picturewizard.com/2004-8/155141/TOMEOFLAW1.jpg

quote:

---

Φίλε Zudrafio, το όλο θέμα των RPGs είναι το απόκρυφο, το σκοτεινό, το διαβολικό. Δεν σου κάνει καμμία εντύπωση αυτό;

Εννοείται πως δεν πρόκειται να την δεις βαμπίρ και στην πραγματική σου ζωή. Το θέμα είναι άλλο: εξασθενίζει η κρίση του ανθρώπου σε θέματα occult, τα βλέπει και δεν του κάνει εντύπωση, συνηθίζει το μυαλό του και οι αισθήσεις του να ακούν για βαμπίρ και δαίμονες, τόσο που στο τέλος καταντά απαθής σε αυτά. Τα ακούει και δεν ταράζεται όπως ο φυσιολογικός άνθρωπος, που όταν ακούει βρικόλακας το μυαλό του πάει σε σκοτεινές καταστάσεις.
Όλα θέμα σχεδίου είναι. Χτές το Death/Black Metal, σήμερα (τι σήμερα, τέλος πάντων, απ'το 70-80 έχει το D&D) τα RPG, μεθαύριο τι; Εξασθενίζει κιόλας το θρησκευτικό συναίσθημα των λαών, αν συνηθίσουν και στο occult, θα μας πάρει ο διάολος σβάρνα.

---

Μιλα για τον εαυτο σου φιλε...εγω δεν πιστευω σε καμια θρησκεια και σε κανενα θεο προβατο με τριβολια φιτυλια διαολια και σαταναδες των 9 κολασεων με μερικες δωσεις λιβανιστιριου και λιγο απο τσοντα παπαδων σε στομαχια δρακων.
Και οσον αφορα τον σκοταδιστικο στοιχειο που περιεχουν αυτα τα παιχνιδια...ειναι πολυ απλο φιλε μου,αν δεν υπηρχαν αυτα, ολη αυτη η διεγερση του κινδυνου και του κρυφου...τοτε δεν θα υπηρχε λογος να υπαρχουν.Το κακο πουλαει, οχι γιατι αρεσει, αλλα γιατι φλερταρει με την πραγματικοτητα...ο ανθρωπος εχει αναγκη την αδρεναλινη και πρεπει που και που να χτυπαει την φαντασια του στο maximum για να ερθει στα καλα του.
Αν θες να μαθεις κατι περισσοτερο κανε μια ερευνα στα θριλερ, τι προσφερουν στην κοινωνια ψυχολογικα και θα δεις.

"Η φύση αγαπάει να κρύβεται."

quote:

---

WWalker βλεπω δεν απεχεις και εσυ πολυ απο αυτα.Δηλαδη πιστευεις οτι πισω απο ολα υπαρχει καποιο σχεδιο να μας απομακρυνει απο τη σωτηρια δηλαδη την Εκκλησια.Και οταν λεω ολα εννοω φυσικα οτιδηποτε εχει σχεση με μυθολογια,υπερφυσικα πλασματα,μαγεια,βρυκολακες,λυκανθρωπους,πνευματα κλπ Αυτα υπαρχουν σε λογοτεχνια , σε μουσικη ,ταινειες και παιχνιδια καθε ειδους.Ολοι οσοι ασχολουντε με αυτα ειναι θυματα του διαβολου δηλαδη?Μηπως θες και να τα απαγορεψουμε? να αρχισουμε να καιμε και τους "μαγους" σαν τον παλιο καλο καιρο? Υπερτονιζεις την λεξη πολυθειστικο οσον αφορα τις θεοτητες στο rpg.Να μην ασχολιομαστε μηπως και με την δικια μας μυθολογια? Ναι ενταξει για καποιον σαν την κυρια Λουκα ολα αυτα ειναι κακο πραγμα και δεν πρεπει να μπλεκει μαζι τους γιατι ειναι αμαρτια.Ασε ομως ολους εμας τους αμαρτωλους,τους σατανιστες τα θυματα να ασχολουμαστε.Αναψε κανα κερακι και προσευχησου για τη σωτηρια της ψυχης μας.

---

quote:

---

Όλα αυτά λοιπόν, είναι είδωλα. Θεότητες της ειδωλολατρίας.

---

Με βάση τη δικιά σου λογική ένα τέτιο παιχνίδι θα σε έφερνε κοντά στο θεό? Πάντος για μένα περισσότερο κάτι τέτιον σε απομακρύνει.Τ΄ςρα που είπε ότι το DnD σε έκανε να ψαχτείς αυτό ειναι καθαρά προσωπικό εσένα σε έκανε ένα παιχνίδι άλλον τον κάνεισ ένα ατύχημα και κτλ..

Εγώ πχ μέσα απο ένα παιχνίδι που ασχολιαίτε με την αρχαία ελλάδακαι αρχαίου ήρωες (ελλινική έκδοση ) έμαθα αρκετά για αρχαία ελλάδα και μυθολογία γιατί μου κλινησε το ενδιαφέρον και διαωασα από μόνος μου.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr