Μια ατομιστική Εποχή της ανθρώπινης κοινωνίας δεν είναι παρά το
αποτέλεσμα της διαφθοράς και της αποτυχίας του συμβατικού,
δεν είναι παρά μια επανάσταση εναντίον της κυριαρχίας των
απολιθωμένων τυπικών σχημάτων/συμβόλων.

Πριν να γεννηθεί μια τέτοια εποχή είναι απαραίτητο οι παλιές
αλήθειες να έχουν χαθεί μέσα στη ψυχή, και η φυλή να τα έχει
συνηθίσει, ακόμη και εκείνα τα σχήματα που πιθηκίζουν και
αντικαθιστούν τα Πραγματικά, είναι απαραίτητο να έχουν στερηθεί
της πραγματικής σημασίας και νοημοσύνης, να έχουν απογυμνωθεί
από κάθε πρακτική δικαιολογία, επειδή δεν επιβιώνουν
παρά μόνο μηχανικά, από μια πάγια ιδέα, από την δύναμη των ηθών,
από την προσκόλληση στον τύπο.

Τότε είναι που ο άνθρωπος, σε πείσμα του φυσικού συντηρητικού
νου της κοινωνίας, αναγκάζεται τελικά να νιώσει πως η Αλήθεια
μέσα του πέθανε και πως ζει με ένα ψέμα.

Ο ατομισμός της Νέας Εποχής είναι μια προσπάθεια να στραφεί,
ο άνθρωπος, από την συμβατική πίστη και άσκηση σε μια σταθερή,
δεν έχει σημασία τι, πραγματική και χειροπιαστή Αλήθεια.

Και είναι απαραιτήτως ατομικιστική η εποχή διότι όλα τα παλιά
πρότυπα/κανόνες έχουν κηρύξει πτώχευση και δεν μπορούν πια
να δώσουν μια εσωτερική νουθέτηση.

Το άτομο, επομένως, είναι εκείνο που πρέπει να γίνει ο σκαπανέας
και να ψάξει με την ατομική του λογική, διαίσθηση, ιδεαλισμό,
επιθυμία ή όποιο άλλο φως κι αν βρει μέσα του, για τον αληθινό
νόμο του κόσμου και της ύπαρξής του, και με αυτό που θα βρει,
όταν το βρει ή νομίσει ότι το βρει θα αγωνισθεί να βασιστεί σε ένα
πιο στέρεο θεμέλιο και να επαναπροσδιορίσει τις σχέσεις του με
τους συνανθρώπους του, να επαναπροσδιορίσει τους αγώνες του
για την δική του τελειότητα και τον άθλο του για την ανθρωπότητα,
με μεγαλύτερη ζωτικότητα, ακόμη και με ένα φτωχότερο πρότυπο
θρησκείας, κοινωνίας, ηθικών και πολιτικών θεσμών.

Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον

Καλώς όρισες στο esoterica gr και σε τούτο το θέμα.
Μ’ έκανες και χάρηκα σήμερα, και σ’ ευχαριστώ γι αυτό.
Είχα, ξέρεις, αμφιβολίες για το θέμα μήπως κι εκληφθεί ο
«ατομισμός» ως «εγωισμός». Αλλά όχι!
Το πρώτο σου μήνυμα καταδεικνύει ορθότητα σκέψης.

Γι αυτό πιστεύω πως θα έχομε μια εποικοδομητική συζήτηση.

Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον

quote:

---

πάντως δεν μπορώ να διακρινω πολλές διαφορές απο την αρχέγονη συμπεριφορά του ανθρώπου στις σύγχρονες κοινωνίες. πάντα ζητά την δύναμη για την επιβολή της εξουσίας, είτε στον καταυλισμό του είτε στη διεθνή σκακιέρα.

---

Και είναι εξ αιτίας του πάθους για ανακάλυψη της πραγματικής
αλήθειας των πραγμάτων, και για την διακυβέρνηση της ανθρώπινης
ζωής με όποιο νόμο αλήθειας που έχει ανακαλύψει η Δύση, που οφείλει
την δύναμή της, την ρώμη της, το φως της, την πρόοδό της, την
ακαταμάχητη εξάπλωσή της για αιώνες τώρα.

Εξ ίσου, η Ανατολή, όχι πως θεμελίωσε τη ζωή της πάνω σε κάποιες
ψεύτικες ιδέες της, αλλά επειδή έχασε την ζωντανή αίσθηση της
Αλήθειας που κάποτε κατείχε, και είναι εξ αιτίας της μακρόχρονης
νυσταλέας επανάπαυσής της στα σπασμωδικά δεσμά ενός μηχανικού τύπου,
που η Ανατολή βρέθηκε ανίκανη την ώρα της αφύπνισης, ένας γίγαντας
αδειανός από δύναμη, αδρανείς μάζες ανθρώπων που έχουν ξεχάσει
πώς να διαπραγματεύονται ελεύθερα με τα γεγονότα και τις δυνάμεις
διότι είχαν μάθει μόνο πώς να ζουν σε ένα κόσμο στερεότυπης σκέψης
και συνήθους δράσης.

Εν τούτοις η αλήθεια που η Δύση έχει βρει με την ατομιστική
της εποχή, κάλυψε μόνο τα πρώτα και πιο εμφανή υλικά και εξωτερικά
γεγονότα της ζωής και βρήκε εκείνες μόνο αλήθειες των πιο κρυφών
πραγματικοτήτων και δυνάμεων, όσο είναι δυνατό να δώσουν στον
άνθρωπο η συνήθεια της αναλυτικής έρευνας και η επιδίωξη για την
πρακτική ωφελιμότητα.
Εάν ο ορθολογιστικός πολιτισμός της Δύσης
έχει σαρώσει όλο το κόσμο, τόσο θριαμβευτικά, είναι επειδή δεν
βρήκε μια πιο βαθιά και δυναμική αλήθεια να την αντιμετωπίσει,
επειδή ο υπόλοιπος κόσμος βρισκόταν ακόμη στην αδράνεια των
τελευταίων ζοφερών ωρών της Συμβατικής Εποχής.

Η ατομιστική εποχή της Ευρώπης ήταν αρχικά μια επανάσταση λογικής,
και το μεσουράνημά της η Φυσική Επιστήμη. Μια τέτοια εξέλιξη ήταν
ιστορικά αναπόφευκτη. Η αρχή του ατομισμού είναι πάντοτε η
αμφισβήτηση, η άρνηση.
Το άτομο βρίσκει μια θρησκεία που του έχει
επιβληθεί, που δεν βασίζει το δόγμα της και την πρακτική της σε
μια ζωντανή αίσθηση μιας εσαεί βεβαίας πνευματικής Αλήθειας,
αλλά την βασίζει στα λόγια ενός αρχαίου βιβλίου, στις αποφάνσεις
του αλάθητου ενός Πάπα, στη παράδοση της Εκκλησίας, στη σοφιστική
ιδεολογία θεολόγων και σοφών, στους αρχηγούς μοναστικών σχολών,
στους γιατρούς όλων των ειδών, που όλοι αυτοί είναι, τα
αναμφισβήτητα δικαστήρια που η μοναδική τους λειτουργία είναι
να δικάζουν και να εξαγγέλλουν, αλλά για κανέναν από αυτούς δεν
φαίνεται να είναι απαραίτητο να ερευνήσει, να αμφισβητήσει,
να δοκιμάσει, να ανακαλύψει.

Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον

Μας περιέγραψες με ένα θαυμάσιο τρόπο την σκοτεινή πλευρά της
Ορθολογιστικής Εποχής, με την οποία και συμφωνώ απόλυτα.

Η φωτεινή πλευρά του θέματος είναι πως η Ατομιστική Εποχή
είναι το απαραίτητο σκαλοπάτι/γρανάζι για την επερχόμενη
Εποχή του Υποκειμενισμού που κι αυτή με τη σειρά της
θα παραδώσει τη σκυτάλη στην Πνευματική Εποχή.

Έως τότε ας καρπωθούμε τις διάφορες εμπειρίες με
μοναδικό σκοπό την λείανση της ατραπού.

quote:

---

Ποιοί έχουν δίκιο, οι ιδεαλιστές ή οι υλιστές;

---

quote:

---

Θα ήθελα να γίνεις πιο σαφής σε ό,τι αφορά τις εποχές που επέρχονται.
μιλάς βάση της διαίσθησης σου; Αστρολογικών δεδομένων; Μυστικού σχεδίου; Κοινωνιολογικής ανάλυσης ή με βαση κάτι που μου διαφεύγει;

---

quote:

---

Σοφία Βασικά... που οδηγεί στην ελευθερία... η συνειδητώτητα της οποίας οδηγεί στον αλτρουισμό και την απελευθέρωση απο τα ένστικτα της ισχύος και της επιβολής...
Όυτε σκλάβος, αλλά ούτε και Αφέντης... απλά ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ!!!

---

Ίδομεν Φίλη zezmperg, Ίδομεν.

Εάν, πράγματι, οι αδελφοί μας είναι σοφοί, σίγουρα
θα ξέρουν κι άλλα μονοπάτια.

Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον

Χαιρετώ με την σειρά μου την εκλεκτή παρέα!

Είναι πράγματι δύσκολο αλλά εφικτό

να προσπαθήσει ο Άνθρωπος με τις δικές του δυνάμεις,

να ψάξει να βρει ποιοι είναι εκείνοι οι φραγμοί,

είτε εσωτερικοί είτε εξωτερικοί που τον εμποδίζουν

να ανακαλύψει μέσα του το αιώνιο Φως!

Με εκτίμηση
Φάνης!

quote:

---

"Κάποτε οι άνθρωποι σπούδαζαν για να τελειοποιούν τον εαυτό τους.
Τώρα σπουδάζουν για να προξενούν τον θαυμασμό των άλλων".
(Κομφούκιος)

---

Τι 2.500 τι 5.000 χρόνια!

Η ιστορία μας διδάσκει ότι ο άνθρωπος έφθασε (ξανά)

σ' ένα υψηλό επίπεδο τεχνολογικής εξέλιξης.

Τι συμβαίνει άραγε με την Ηθική και Πνευματική εξέλιξή του;

Μήπως αυτές είναι δύο εκ διαμέτρου αντίθετες πορείες

ενώ θα έπρεπε να είναι συμπληρωματικές;

Με εκτίμηση
Φάνης!

quote:

---

αναρωτιέμαι λοιπόν, εάν το ιδανικό βρίσκεται εξ αρχής σε μια τοποθεσία προσβάσιμη μόνο απο αυτούς που είναι ικανοί να το προσεγγίσουν, ελάχιστους δηλαδή μέσα απο το πλήθος των ψυχών. Και αναρωτιέμαι εαν ο σκοπός δεν είναι να το προσεγγίσουν όλοι αλλά μόνο αυτοί, μέσω της ευχής και της κατάρας που είναι η Επιλογή, δωσμένη όμως σε όλους.

---

quote:

---

Διαβάζοντας για "εναν καινοτόμο" σκέφτομαι: "ενας κούκος δε φέρνει την Άνοιξη"

---

quote:

---

Αλλά με ποια ατομική ιδιότητα ή μέτρο θα ανακάλυπτε ο καινοτόμος το νέο του θεμέλιο ή θα εδραίωνε τα νέα του μέτρα;

---

Καλημέρα σας,

Πρωταρχικά κυριάρχησε το θρησκευτικό κίνητρο, ακολούθησαν
το κοινωνικό και πολιτικό. Το κίνημα της θρησκευτικής ελευθερίας
στην Ευρώπη επικράτησε αρχικά σε περιορισμένη κλίμακα μετά
στο απόλυτο δικαίωμα της ατομικής εμπειρίας να προσδιορίσει
την αληθινή αίσθηση των εμπνευσμένων Γραφών και της αληθινής
Χριστιανικής τελετουργίας και τάξης της Εκκλησίας.

Η σφοδρότητα της διεκδίκησης ήταν ανάλογη με την σφοδρότητα της
επανάστασης ενάντια στο σφετερισμό, στις αξιώσεις και κτηνωδίες
της εκκλησιαστικής δύναμης που αξιούσε να κατακρατεί από το κοινό
την γνώση, και επέβαλλε δια μέσω ηθικής εξουσίας και φυσικής βίας
την δική της αυθαίρετη ερμηνεία του Θείου Λόγου, ίσως και κάποιο
άλλο υποκατάστατο δόγμα, στην δύστροπη ατομική συνείδηση.

Τα πιο χλιαρά και μέτρια σχήματα της επανάστασης προξένησαν
συμβιβασμούς όπως τις Επισκοπικές Εκκλησίες, σε περιπτώσεις ζήλου
γέννησαν τους Πουριτανούς Καλβινιστές, ενώ οι ακραίες περιπτώσεις
γέννησαν αιρέσεις όπως οι Αναβαπτιστές κ.ο.κ.

Στην Ανατολή μια τέτοια κίνηση, χωρισμένη από την πολιτική ή από
κάθε κοινωνικό σύστημα με εικονοκλαστική σημασία, θα παρήγαγε απλά
μια σειρά θρησκευτικών αναμορφωτών, φωτισμένων αγίων, νέες δοξασίες
πίστης με τα ανάλογα πολιτιστικά και κοινωνικά έθιμα.

Στην Δύση ο αθεϊσμός και ο υλισμός ήταν οι αναπόφευκτοι και
προκαθορισμένοι στόχοι. Αμφισβητώντας πρωταρχικά τα συμβατικά
σχήματα της θρησκείας, τη μεσολάβηση του ιερατείου μεταξύ και Θεού
και ψυχής και την υποκατάσταση της Παπικής εξουσίας έναντι της
εξουσίας των Γραφών δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά παρά να
φτάσει μέχρι την αμφισβήτηση και των ίδιων των Γραφών.

Επειδή, τελικά, η εξέλιξη στην Ευρώπη προσδιορίστηκε περισσότερο
από την Αναγέννηση παρά από την Μεταρρύθμιση.

Άνθισε με την ρωμαλέα επιστροφή της αρχαίας Ελληνο-ρωμαϊκής
νοοτροπίας μάλλον παρά από την Εβραϊκή θρησκευτικο-ηθική ιδιοσυγκρασία.

Η Αναγέννηση έδωσε πίσω στην Ευρώπη από τη μια μεριά την ελεύθερη
έρευνα του Ελληνικού νου που «φύσει ορέγεται του ειδέναι», την
διακαή έρευνα για αρχέτυπα στοιχεία και λογικούς κανόνες, την τέρψη
της διανοητικής εξονύχισης των γεγονότων της ζωής με την δύναμη
της άμεσης παρατήρησης και ατομικής αίσθησης και από την άλλη έφερε
πίσω την πλατιά Ρωμαϊκή πρακτικότητα και αίσθηση για το αρμονικό
σύστημα ζωής με την εύρωστη χρησιμότητα και τα σωστά στοιχεία
των πραγμάτων.

Αμφότερες οι ροπές επιδιώχθηκαν με πάθος, με σοβαρότητα,
με ηθικότητα, σχεδόν με θρησκευτικό ζήλο κάτι που έλειπε από την
Ελληνορωμαϊκή νοοτροπία και η Ευρώπη αυτό το χρωστάει στους
αιώνες της Ιουδαϊκο-χριστιανικής πειθαρχίας.

Είναι φανερό πως η απεριόριστη χρήση της ατομικής φώτισης ή κρίσης
χωρίς εξωτερικό πρότυπο ή κάποια πηγή αληθείας είναι
ένα επικίνδυνο πείραμα για το ατελές μας γένος.
Είναι πιθανόν να οδηγήσει σε μια διαρκή διακύμανση και ακαταστασία
γνώμης παρά σε μια προοδευτική εκτύλιξη της αλήθειας των πραγμάτων.

Η επιδίωξη της κοινωνικής δικαιοσύνης δια μέσω μιας άκαμπτης
αυτο-βεβαίωσης των ατομικών δικαιωμάτων ή ταξικών ενδιαφερόντων
και επιθυμιών πρέπει να είναι πηγή διαρκούς αγώνος και
επαναστάσεων αλλιώς ίσως να καταλήξει σε μια διογκωμένη βεβαίωση
της θέλησης στο καθένα να ζει τη ζωή του και να ικανοποιεί τις
ιδέες του και τις επιθυμίες του και αυτό ίσως να προξενούσε
μια σοβαρή ασθένεια ή ένα ριζοσπαστικό πρόβλημα στο κοινωνικό σύνολο.

Επομένως σε κάθε ατομιστική εποχή της ανθρωπότητας υπάρχει
η επιτακτική ανάγκη της έρευνας δύο υπέρτατων αναγκών.

Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον

quote:

---

Επομένως σε κάθε ατομιστική εποχή της ανθρωπότητας υπάρχει η επιτακτική ανάγκη της έρευνας δύο υπέρτατων αναγκών.

---

Αναζητώντας την αλήθεια και τον νόμο της ίδιας του της ύπαρξης,
το άτομο φαίνεται να έχει ανακαλύψει μια αλήθεια καί ένα νόμο που
δεν είναι τελικά, καθόλου, νόμος και αλήθεια της δικής του ατομικής
ύπαρξης, αλλά είναι νόμος του συνόλου, του κοπαδιού, της κυψέλης,
της μάζας.

Και το αποτέλεσμα αυτής της ανακάλυψης φαίνεται να οδηγεί,
ακαταμάχητα, προς μια νέα τάξη κοινωνίας από ένα άκαμπτο Οικονομικό
ή Κυβερνητικό Σοσιαλισμό στην οποία το άτομο στερημένο και πάλι
της ελευθερίας του, για το δικό του καλό και για το καλό της ανθρωπότητας,
πρέπει, το νέο σύστημα να ορίσει ολάκερη τη ζωή και τη δράση του ατόμου,
για κάθε του βήμα και για κάθε σημείο, από τη γέννηση μέχρι τα
γηρατειά του, από τον καλο-οργανωμένο μηχανισμό της Πολιτείας.
(Φασιστική Ιταλία, Ναζιστική Γερμανία, Κομουνιστική Ρωσία).
Και τότε έχομε μια περίεργη νέα έκδοση, με σπουδαίες διαφορές,
της παλιάς Ασιατικής ή Ινδικής κοινωνικής τάξης.

Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον

Στη θέση της θρησκο-ηθικής εξουσίας υπάρχει ένα επιστημονικό
και ριζοσπαστικό ή ακόμη και νατουραλιστικό κίνητρο και κανόνας.
Στη θέση του Βραχμάνου έχομε τον επιστημονικό, κυβερνητικό και
οικονομικό εμπειρογνώμονα. Στη θέση του Βασιλιά που ο ίδιος
διαφύλαττε τον νόμο και την επιβολή του με την βοήθεια και την
συναίνεση της κοινωνίας, ώστε όλοι να βαδίζουν, χωρίς απόκλιση,
τη γραμμή που τους είχε χαραχθεί, τη γραμμή του Καθήκοντος
(Dharma), να βρίσκεται η Συλλογική Πολιτεία, να καθοδηγεί
και που να είναι εξουσιοδοτημένη.

Αντί μιας ιεραρχικής διευθέτησης τάξεων, με τη κάθε μια να έχει
την εξουσία της, τα προνόμιά της, τα καθήκοντά της, υπάρχει μια
εδραιωμένη και ένα είδος ισότητας στην εκπαίδευση και στις
ευκαιρίες, τελικά ίσως να ακολουθούσε ένας ντετερμινισμός
λειτουργίας, από εμπειρογνώμονες οι οποίοι θα γνωρίζουν καλύτερα
από εμάς τους ίδιους τους εαυτούς μας, να επιλέγουν για μας την
εργασία και την ποιότητα.

Γάμος, παραγωγή, και εκπαίδευση του παιδιού να ορίζεται από την
Επιστημονική Πολιτεία καθώς γινόταν στην αρχαιότητα με τους Sashtra
στην Ινδία. Για κάθε άνθρωπο να υπάρχει η περίοδος εργασίας για την
Πολιτεία που θα εποπτεύεται από τις Συλλογικές Εξουσίες και ίσως
στο τέλος μια περίοδος απελευθέρωσης, όχι για δράση αλλά για
απόλαυση της ανάπαυλας και της προσωπικής αυτο—βελτίωσης.
Η τραχύτητα μιας τέτοιας κοινωνικής πολιτείας θα υπερέβαινε κατά
πολύ την Ασιάτισσα πρωτοπόρο της,
διότι εκεί, τουλάχιστον, υπήρξαν για τον επαναστάτη και
τον καινοτόμο δύο σπουδαίες παραχωρήσεις.

Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον

Αλλά αυτά δεν θα τα παραχωρούσε/επέτρεπε μια οικονομική-επιστημονική-
ολοκληρωτική κυβέρνηση. Και είναι σίγουρο πως αυτή η στατική τάξη
θα διαλυόταν από μια νέα ατομιστική εποχή επανάστασης, με την πιθανή
πρωτοβουλία ενός φιλοσοφικού Αναρχισμού.

Από τήν άλλη μεριά, υπάρχουν σε λειτουργία δυνάμεις που πιθανώς,
φαίνεται, να ματαιώνουν ή να διαμορφώνουν αυτή την εξέλιξη πριν
καλά-καλά φτάσει στην απειλητική τελειοποίησή της. Πρώτα-πρώτα
η ορθολογιστική και φυσική Επιστήμη έχει ξεπεράσει εαυτήν και σε
λίγο θα υποσκελισθεί από έναν ορμητικό χείμαρρο ψυχολογικής και
ψυχικής γνώσης που δεν μπορεί να αποτύχει στο να την αναγκάσει σε
μια νέα άποψη της ανθρώπινης ύπαρξης και να ανοίξει μια νέα θέα
μπροστά στα μάτια της ανθρωπότητας.
Συνάμα η Εποχή της Λογικής, ορατώς, πλησιάζει στο τέλος της.
Καινοφανείς ιδέες σαρώνουν το κόσμο και γίνονται αποδεχτές με μια
αξιοσημείωτη ταχύτητα, ιδέες, αναπόφευκτα, ανατρεπτικές
της κάθε πρόωρης παραδειγματικής τάξης του οικονομικού
ορθολογισμού, δυναμικές ιδέες σαν την «Θέληση για Ζωή» του Νίτσε,
την «Εξύμνηση της Αυτογνωσίας, Πέραν της Διανόησης» του Bergson
ή των σύγχρονων Γερμανών φιλοσοφικών ροπών που αναγνωρίζουν
μία υπερδιανοητική ιδιότητα και μια υπερδιανοητική τάξη των αληθειών.

Ήδη μια άλλη δυναμική νοητική στάση αρχίζει να κατασταλάζει και
δρομολογούνται αντιλήψεις για να εφαρμοσθούν στο πεδίο της πρακτικής
που υπόσχονται να δώσουν την σκυτάλη της ατομιστικής εποχής της
κοινωνίας όχι σε κάποιο υποδειγματικό είδος τάξης αλλά σε μια
Υποκειμενική Εποχή που θα μπορούσε να γίνει ένα μνημειώδες και
μεγάλο πέρασμα για έναν διαφορετικό στόχο.

Θα αναρωτιόμασταν άν, ήδη, ίσως δεν βρισκόμαστε
στο γλυκοχάραμα μιας νέας περιόδου του ανθρώπινου κύκλου.

Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον

Ο Ατομικισμός προσεγγίζει την Ανατολή ταχέως, ενώ στην Ευρώπη
διασπάται σιγά-σιγά, αλλά κάτι διαφορετικό από τον Δυτικό
ατομικισμό λαμβάνει χώρα.
Χαριτολογώντας, μπορούμε να πούμε πως η Ασία θα αναπαράγει την
Ευρωπαϊκή Εποχή της Λογικής και όλον της τον υλισμό ενώ η ίδια
η Ευρώπη θα κινείται προς νέα σχήματα και ιδέες, αλλά αυτό είναι
λίγο απίθανο.

Αντίθετα, τα σημάδια λένε πως η ατομιστική εποχή στην Ανατολή
δεν θα έχει ούτε την διάρκεια αλλά ούτε και την χαρακτηριστική
ορθολογιστική χροιά της Δύσης.
Εάν η Ασία, σαν αποτέλεσμα της αφύπνισής της ακολουθήσει τη δικιά
της καμπή και εξελίξει μια νέα κοινωνική ροπή και πολιτισμό τότε
είναι πιθανόν να λαξεύσει την κατεύθυνση που θα πάρει ο γήινος
πολιτισμός.
Μπορούμε να δούμε αυτή την πιθανή επίδραση από τα καινοφανή
αποτελέσματα των πρώτων ιδεών τής Ανατολής από την
αφύπνισή της, επί της Ευρώπης.

Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον

Καλημέρα!

Οποιοδήποτε και να είναι αυτό το αποτέλεσμα δεν θα
ευνοούσε, πάντως, καμιά ανακατάταξη της κοινωνίας των τωρινών ροπών
προς ένα μηχανιστικό οικονομισμό, που δεν έχει παύσει να κυριαρχεί
στο νου και στη ζωή της Δύσης.

Η επίδραση της Ανατολής είναι πιθανό
να είναι, μάλλον, προς την κατεύθυνση του υποκειμενισμού και της
πρακτικής πνευματικής εξάσκησης, προς ένα μεγαλύτερο άνοιγμα της
υλικής μας ύπαρξης στην αντίληψη των ιδανικών, διαφορετικών από
εκείνα που υποδεικνύει η ζωή και το σώμα στην χονδροειδή τους φύση.

Αλλά το πιο σπουδαίο από όλα, η ατομιστική εποχή της Ευρώπης έχει
στην ανακάλυψή της για τον ατομισμό, σταθεροποιήσει μεταξύ των
ιδεατών σχημάτων του μέλλοντος, δύο κυρίαρχες δυνάμεις που δεν
μπορούν να εξαλειφθούν, ολοσχερώς, από οποιαδήποτε αντίδραση.

Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον

Καλησπέρα,

Η πρώτη, παγκοσμίως αποδεχτή, είναι η δημοκρατική αντίληψη του
δικαιώματος όλων των ατόμων ως μέλη της κοινωνίας στη ζωή και στη
πρόοδο σε ο,τιδήποτε είναι ικανοί, ατομικώς.

Δεν είναι πια δυνατόν να δεχτούμε, ως ιδανικό, οποιαδήποτε
διευθέτηση, στην οποία ορισμένες κοινωνικές τάξεις θα έπρεπε να
αξιώνουν την ανάπτυξη και τις κοινωνικές ευκαιρίες και να
καρπώνονται τα κοινωνικά οφέλη για τους εαυτούς τους, και να
διορίζουν στους άλλους μια στεγνή γυμνή λειτουργία υπηρεσίας μόνο.

Τώρα έχει σταθεροποιηθεί η αντίληψη πως η κοινωνική ανάπτυξη και το
ευ ζην σημαίνει την ανάπτυξη και το ευ ζην για όλα τα άτομα
της κοινωνίας και δεν σημαίνει απλά πως η άνθηση της κοινωνίας
αποφασίζεται από τη δόξα και τη δύναμη μιας ή δύο τάξεων.

Αυτή η αντίληψη έχει γίνει αποδεκτή, ολοσχερώς, από όλα τα
προοδευτικά έθνη και είναι η βάση της παρούσας κοινωνικής ροπής
του κόσμου. Αλλά, επιπροσθέτως, υπάρχει αυτή η βαθύτερη αλήθεια
που ο ατομικισμός έχει ανακαλύψει, πως το άτομο δεν είναι απλά
μια κοινωνική μονάδα.

Η ύπαρξή του, το δικαίωμά του και η εμμονή του να ζήσει και νά
μεγαλώσει, δεν στηρίζονται, αποκλειστικά, στην κοινωνική του εργασία
και λειτουργία. Δεν είναι απλά ένα μέλος της ανθρώπινης μάζας,
της κυψέλης, ή της μυρμηγκοφωλιάς, είναι από μόνος του κάτι, μια
ψυχή, μια ύπαρξη, που πρέπει να εκπληρώσει τήν δική του ατομική
αλήθεια καί νόμο, καθώς επίσης, και το φυσικό του ή το έργο του
πάνω στην αλήθεια και στο νόμο της συλλογικής ύπαρξης.

Αυτή που σας μιλάει από το...μέλλον