ακούστε, είναι ενδιαφέρον

αναλύωντας όσες φιλοσοφικές θεωρίες έχω καταφέρει να διαλογιστώ και μετά από σκέψη σε σημείο τρέλας και υπερβολικής νοητικής κούρασης έφτασα σε μια μεγάλη αντίφαση.

ο λόγος που είμαι εδώ και το λέω, μάλλον είναι ότι εκείνη την στιγμή αποφάσισα πως δεν θέλω να το ανακαλύψω.

όλα τα παραπάνω επειδή η αλήθεια είναι η μεγαλύτερη αντίφαση.

θα μου έπαιρνε σελίδες ολόκληρες να το αναλύσω, μιας και οι σκέψεις που ακολούθησα είναι πάρα πολλές και δεν διαθέτω το ταλέντο κάποιου σαν τον Σωκράτη, έτσι ώστε να μπορώ να το εξηγήσω απλά.

Για να ξεκινήσω την άπειρη ή την κενή αυτή συζήτηση, που καλώ τους πάντες να συμμετέχουν, ή τουλάχιστον αυτούς που καταλαβαίνουν επακριβώς αυτά τα πρώτα λόγια, ή το παρακάτω παράδοξο που θα θέσω, το οποίο δανείστικα από την μερφολογία.

ό ειδικός είναι αυτός που μπορεί να ξέρει πάρα πολλά για πάρα πολύ λίγα. Ο τέλειος ειδικός, είναι αυτός που ξέρει τα πάντα για το τίποτα.

ο δικός μου συσχετισμός ακολούθησε το παραπάνω ρητό, και το εξήγησε, θέτωντας την γνώση ως μια άπειρη γραμμή.
όσο ο άνθρωπος μαθαίνει κάτι, τόσα περισσότερα ανακαλύπτει πως τελικά δεν γνωρίζει, γιατί κάθε πρόβλημα που λύνεται γεννά τουλάχιστον άλλο ένα.
Στην άπειρη γραμμή της γνώσης λοιπόν, όσο ο άνθρωπος γνωρίζει κάτι, άλλο τόσο ανακαλύπτει πως κάτι δεν γνωρίζει, κ ποσοστιαία (δηλαδή το ποσοστό της γνώσης απέναντι στης μη γνώσης) αυτό συνεχώς γίνεται όλο και πιο μικρό.
Στην θεωρητική υπόθεση δηλαδή ότι ο άνθρωπος θα μάθαινε τα πάντα, μέσω της αναζήτησης του...θα έφτανε στο σημείο που δεν θα ήξερε τίποτα, γιατί το ποσοστό της γνώσης του, θα ήταν μηδέν απέναντι σε ένα ποσοστό μη γνώσης.

Όταν η αλήθεια που όλοι κυνηγάμε με βάση την λογική μας, καταλήγει πάντοτε σε αυτήν την αντίφαση...σε όλα τα θέματα που θα τύχει να συζητήσουμε, τότε ξέρουμε τα πάντα, μη γνωρίζοντας τίποτα.

Όποιος αντέχει, ας συνεχίσει.

http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?TOPIC_ID=2630

«Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας»

Η λογική με την αλήθεια πάντοτε τείνουν στο να είναι αντίθετα.

Αν πάρουμε ως παραδείγματα μερικούς από τους καλύτερους στο είδος τους, οι οποίοι αποτελλούσαν ανθρώπους που έφτασαν πολύ κοντά στην αλήθεια μέσα από αυτό που έκαναν, όλοι κατέληξαν πως ο τέλειος τρόπος να κάνουν ότι κάνουν, ήταν κάτι παραπλήσιο στο να το κάνουν χωρίς ουδεμία τελειότητα.

Αν πάρουμε σαν παράδειγμα τον Πικάσο, ο οποίος δήλωσε: "Ζωγράφιζα όλη μου την ζωή, για να καταφέρω να ζωγραφίζω σαν παιδί", η ακόμα πιο τρανταχτό παράδειγμα τον Bruce Lee, ο οποίος δήλωνε πως η τέλεια πολεμική στάση, είναι η μη στάση...Βλέπουμε και στους δύο αυτούς ανθρώπους αυτήν την μεγάλη αντίφαση της λογικής τους με την αλήθεια.

Ο καθένας πιστεύω θα αναρωτιόταν πια θα ήταν η σωστή πρακτική στο να εφαρμοστεί κάτι από τα παραπάνω, η πια θα ήταν μια σωστή βάση, ώστε να γίνει κάτι από τα παραπάνω τρόπος ζωής.

Όποιος φτάσει στο σημείο να ανακαλύψει σε υπέρτατο βαθμό τα παραπάνω, θεωρώ πως δεν θα βλέπει την ζωή του χρήσιμη πια. Όταν στον ανθρώπινο νου ξεδιαλυνθεί μια τόσο μεγάλη απορία, θεωρώ πως θα είναι η υπέρτατη δυσλειτουργία που θα μπορούσε να αποκτήσει.

Η λύση, πιστεύω, μιας και όλα τα λογικά καταλήγουν τελικά σε αυτόν τον άπατο λάκο, βρίσκεται στο να εκφραζόμαστε.

Να κάνουμε βίωμα αυτού που ζούμε μέσα από την έκφραση των συναισθημάτων μας πάνω σε ένα χαρτί ή καμβά, ή ένα όργανο μουσικής, ή οποιοδήποτε εργαλείο.

όταν ανακαλύψουμε και εκφράσουμε την αντίφαση της λογικής σε αυτό που κάνουμε, είμαστε και οι καλύτεροι άνθρωποι που θα μπορούσαμε να γίνουμε.

Τι άλλο θα μπορούσε όμως να είναι αλήθεια? Μήπως οτιδήποτε δεν αποδεικνύεται πως είναι ψέματα?

Και έρχεται η λογική. Τι είναι όμως λογική ? Ποιος ορίζει τα πλαίσια της λογικής ?
Μήπως τελικά λογική είναι αυτό που εμείς κατασκευάζουμε και του προσδίδουμε τον όρο «λογικό».

Η λογική χρησιμοποιείται ως εργαλείο επεξεργασίας κάθε γνώσης και κάθε πληροφορίας.

Που ζούμε? Υπάρχει λογική στη φύση? Και όμως ότι συμβαίνει θεωρείται λογικό, γιατί έτσι είναι, έτσι τα κατασκεύασε ο Αυτός. Αυτός που είναι η μία και μοναδική αλήθεια και βρίσκεται μέσα μας και στον καθένα με διαφορετική μορφή, αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς δεν είναι τόσο εμφανή.

Στη φύση, υπάρχει μόνο η βιολογική ανάγκη, για προσαρμοστικότητα, δεν υπάρχει πνευματική ανθρώπινη λογική, παρόλα αυτά όλα θεωρούνται λογικά.

Μήπως τελικά είμαστε θύματα υφισταμένων συνθηκών και καταστάσεων?

Η λογική θέτει όρους και είναι απαραίτητοι για την οριοθέτησή της. Ποια ψυχή όμως μπορεί να δεχθεί όρους και να πορευτεί με γνώμονα αυτούς?

quote:

---

Η λογική χρησιμοποιείται ως εργαλείο επεξεργασίας κάθε γνώσης και κάθε πληροφορίας.

Που ζούμε? Υπάρχει λογική στη φύση? Και όμως ότι συμβαίνει θεωρείται λογικό, γιατί έτσι είναι, έτσι τα κατασκεύασε ο Αυτός. Αυτός που είναι η μία και μοναδική αλήθεια και βρίσκεται μέσα μας και στον καθένα με διαφορετική μορφή, αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς δεν είναι τόσο εμφανή.

Στη φύση, υπάρχει μόνο η βιολογική ανάγκη, για προσαρμοστικότητα, δεν υπάρχει πνευματική ανθρώπινη λογική, παρόλα αυτά όλα θεωρούνται λογικά.

---

Καλημέρα σε όλους!

Καλημέρα φίλη elpida!

Συμφωνώ κι εγώ με τη σειρά μου, για την υποκειμενικότητα και την διαφορετική οπτική γωνία που αντιλαμβάνεται τα πράγματα ο καθένας μας.

Όμως παράλληλα με την διαφορετικότητα στον τρόπο αντίληψης, ένας σημαντικός παράγοντας είναι να καταλάβουμε πόσο συνειδητά ζούμε καθημερινά.
Αυτό είναι που διευρύνει αυτή την παρατήρηση και περιορίζει τον έλεγχο από τα κατώτερα ένστικτά μας.

"Η Φύση δε δίνει αρετή.
Το να γίνεις ένας άνθρωπος του καλού είναι μία Τέχνη".

"Τρεις είναι οι δρόμοι προς τη σύνεση:
ο δρόμος σκέψης ο πιο ευγενικός,
ο δρόμος μίμησης ο πιο εύκολος,
ο δρόμος εμπειρίας ο πιο δύσκολος".

Με εκτίμηση
Φάνης!

ΧΡΟΝΟΥ ΦΕΙΔΟΥ

quote:

---

Όμως παράλληλα με την διαφορετικότητα στον τρόπο αντίληψης, ένας σημαντικός παράγοντας είναι να καταλάβουμε πόσο συνειδητά ζούμε καθημερινά.

---

ξέρουμε ότι ζούμε, αλλά δεν υπάρχει λογική εξήγηση στο οτί ζούμε...άρα λογικά δεν θα έπρεπε να υπάρχουμε...η λογική είναι λάθος...και τι θα πρέπει να κάνουμε όλοι; να τρελαθούμε; έχοντας αυτήν την αρχή, όλη η λογική γίνεται απλά ένα παιχνίδι, και μπορείς να πείσεις τους πάντες για τα πάντα...

το βλέπω παντού, στις σχέσεις μου, στους φίλους, στην εργασία...

τελικά...κάνει πολύ ζέστη.

quote:

---

ξέρουμε ότι ζούμε, αλλά δεν υπάρχει λογική εξήγηση στο οτί ζούμε...άρα λογικά δεν θα έπρεπε να υπάρχουμε...η λογική είναι λάθος...και τι θα πρέπει να κάνουμε όλοι; να τρελαθούμε; έχοντας αυτήν την αρχή, όλη η λογική γίνεται απλά ένα παιχνίδι, και μπορείς να πείσεις τους πάντες για τα πάντα...

το βλέπω παντού, στις σχέσεις μου, στους φίλους, στην εργασία...

τελικά...κάνει πολύ ζέστη.

Balance

---

quote:

---

---

ΙΣΙΣΙΝΕΜΕΜΕΣΙΣΔΗΜΗΤΡΑΣΤΑΡΤΗ

Αλήθεια τι είναι αλήθεια? (Τι είπα το άτομο!!!)
Ποιος μας προσδιορίζει τι είναι λογική και ποιος μας λέει τι είναι τρέλα? Για παράδειγμα, οι σαμάνοι που είχαν (έχουν) σχιζοφρένεια τους θεωρούσαν ως χαρισματικούς ενώ στον δυτικό πολιτισμό τους θεωρούν τρελούς. Μήπως εξαρτάτε από ποια οπτική γωνία προσεγγίζουμε κάθε θέμα?
Αναζητώντας να αναλύσουμε κάποιο θέμα όσο πιο σφαιρικά γίνετε το κατανοούμε καλύτερα, όσο πιο βαθιά θέλουμε να διεισδύσουμε τόσο πιο χαμένοι νιώθουμε. Τελικά ίσως να έχει σημασία το ταξίδι που κάνουμε, δηλαδή το τι θα κάνουμε με το χρόνο που μας απέμεινε? Ίσως.
Το παράδοξο είναι πως προσπαθούμε να προσδιορίσουμε τα πάντα, τυποποιώντας τις εξηγήσεις μέσα από κανόνες, να κατηγοριοποιήσουμε τις εμπειρίες μας και συνεχώς αλληλοαναιρούμαστε. Και καταλήγουμε πως η καλύτερη λύση είναι αυτή που δεν έχει περιορισμούς και κανόνες. Τι θέλω να πω, για να μην παρεξηγηθώ πως βρίσκομε υπό την επήρεια κάποιον περίεργων ουσιών. Σε κάποιο σημείο ο epitho πολύ σωστά διατύπωσε για τον Bruce Lee ότι κατέληξε στο αποτέλεσμα πως η τέλεια πολεμική στάση, είναι η μη στάση... Που στην ουσία εννοούσε πως ο «πολεμιστής» δεν θα έπρεπε να περιορίζετε σε κανόνες αλλά να υιοθετούσε τα καλύτερα από όλες τις πολεμικές τέχνες και να χρησιμοποιούσε μία στάση κατά της μάχης που δεν θα τον περιόριζε αλλά θα ήτανε ευέλικτος, για αυτό δημιούργησε και την δική του πολεμική τέχνη δίχως περιοριστικούς κανόνες.
Τελικά το ότι η ζωή και η σκέψη μας έχει καλουπωθεί είναι καλό (πέρα το ότι θεωρητικά εξασφαλίζουν την ομαλή συμβίωση στην κοινωνία μας)?
Λένε πως έχουμε την ελευθερία να εκφράζουμε τις απόψεις μας μα όταν πεις κάτι που δεν συμβαδίζει με τον κοινό νου, την πλειοψηφία, σε «στιγματοποιούν».
Και προσπαθώντας να εξηγήσουμε τα πάντα μέσω ενός λογικού πρίσματος τελικά χάνουμε την ουσία?
Ποια είναι η γνώμη σας?

Με εκτίμηση,

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr