Η ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ

Τα "σύγχρονα Ολυμπιακά παιχνίδια" που έρχονται δεν διανοούμαι να τα ονομάσω Ολυμπιακούς Αγώνες. Το διεθνές πολιτικο-οικονομικό κύκλωμα που έχει καπηλευθεί και εκμεταλλεύεται ποικιλοτρόπως και κυρίως πολιτικά και εμπορικά την στρεβλή εκδοχή μιας εκ των κορυφαίων εκδηλώσεων του ελληνικού κλασσικού πολιτισμού, μετατρέποντας την σε ένα κακόγουστο και βέβηλο πανηγύρι, βρήκε μια ακόμη ευκαιρία ώστε να εκπέμψει σε παγκόσμιο επίπεδο τον πιο αποτελεσματικό συνδυασμό: α) προβολής χολυγουντιανής αισθητικής "show", για εύκολο αποπροσανατολισμό της παγκοσμίου κοινής γνώμης, με πρωταγωνιστές κάποιους "υπεραθλητές", οι οποίοι ως επί το πλείστον, είναι κατ' ευθείαν βγαλμένοι από τα ένοχα απόκρυφα βιοχημικά εργαστήρια και τα συναφή φαρμακεία, β) προωθήσεως των παρελκομένων της "παγκοσμιοποίησης", σε συμβολικό και ουσιαστικό επίπεδο, προϊόντων του "αμερικανισμού" (coca cola, Μacdonaldκλπ.) και γ) διαδόσεως του πιο ύπουλου αντιρατσισμού, με την τεχνητή παρουσίαση και καλλιέργεια του "μύθου" περί της δήθεν υπεροχής των μελαψών φυλών, φερομένων ως "σπουδαίων" και "χαρισματικών" με βάση τις δήθεν εκπληκτικές αθλητικές τους επιδόσεις... Ας δούμε, λοιπόν γιατί τα σύγχρονα "ολυμπιακά παιχνίδια" αποτελούν κακέκτυπα των Αθλητικών Αγώνων που ελάμβαναν χώρα κατά την αρχαιότητα στην (Αρχαία) Ολυμπία, αν και έχουν καπηλευτεί και οικειοποιηθεί το όνομα τους, διαστρεβλώνοντας όμως, πλήρως το νόημα, το μήνυμα και τον χαρακτήρα των αγώνων εκείνων.

Εξετάζοντας τον χαρακτήρα των αρχαίων Ολυμπίων γίνεται φανερό ότι ήταν τριπλός:

ΦΥΛΕΤΙΚΟΣ, ΠΟΛΕΜΙΚΟΣ και ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ.

Α) ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΦΥΛΕΤΙΚΟΣ

Επρόκειτο για εορτή που αφορούσε, αποκλειστικώς και μόνον τους ελεύθερους Έλληνες πολίτες. Οι μη Έλληνες (βάρβαροι) καθώς και οι δούλοι, απεκλείοντο. Οι γυναίκες δεν έπαιρναν μέρος στα Ολυμπία, είχαν όμως δικούς τους αντιστοίχους αγώνες, που ετελοΰντο σε άλλη ημερομηνία. Ακόμη και διάφορα συγγενή των Ελλήνων θρακοΐλλυρικά βορειοβαλκανικά φύλα, δεν εγενοντο δεκτά. Μόνον στην εποχή παρακμής των αγώνων έγιναν δεκτά μέλη της Ρωμαϊκής Αριστοκρατίας. Στους αγώνες εκείνους, ο πολιτικώς κατακερματισμένος (σε πόλεις-κράτη), αρχαίος ελληνικός κόσμος, έβρισκε τους συνεκτικούς δεσμούς, που εδράζοντο στο "όμαιμον", την κοινή δηλαδή καταγωγή. Ήταν μια ευκαιρία για τα ελληνικά φυλά να σφυρηλατήσουν τους εθνικούς δεσμούς και να συμπήξουν την πανεθνική ενότητα, που τους καθιστούσε ξεχωριστούς απέναντι στον κόσμο των "βαρβάρων" και σε αντιδιαστολή προς εκείνον. Δεν ήταν λοιπόν ανοικτοί, διεθνείς παγκόσμιοι αγώνες, αλλά κλειστοί, εθνικοί αυστηρά εθνοκεντρικοί Ελληνικοί αγώνες. Αυτόν τον ενοποιητικό εθνικό και φυλετικό χαρακτήρα ερχόταν να υπογραμμίσει η συμβολική βαρύτης που εδίδετο στον Δία (πατερά των θεών χαιτών ανθρώπων) και στον μυθικό ημίθεο Ηρακλή, που ήταν ένας Ήρως-Αθλητής, κοινό σύμβολο όλων των ελληνικών φυλών.

Β) ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΠΟΛΕΜΙΚΟΣ

Τα αρχαία Ολύμπια είχαν πρόδηλο πολεμικό χαρακτήρα και εξέπεμπαν ένα σαφέστατο ηρωικό-πολεμικό μήνυμα, σε πλήρη αντίθεση με τα σύγχρονα στρεβλά, παραπλανητική και ουτοπικά μηνύματα περί "ειρήνης", "πανανθρώπινης αδελφοσύνης" κλπ., που κυριαρχούν στα σύγχρονα "Ολυμπιακά παίγνια". Η πολεμική αφετηρία που συνιστούσε και το κυρίαρχο νόημα των αγώνων, προκύπτει από αυτόν καθαυτόντον χαρακτήρα των πρώτων αγωνισμάτων που εισήχθησαν στο προγραμμάτων αγώνων και που αποτελούσαν έκτοτε το επίκεντρο όλων των αγωνισμάτων και των εκδηλώσεων. Ήταν η Αρματοδρομία και η Οπλιτοδρομία. Το πολεμικό άρμα που το έσερναν άλογα ήταν ως γνωστόν το νέο όπλο με την υπεροχή του οποίου οι Αριοί Έλληνες εισβολείς επεκράτησαν επί των προελληνικών φύλων, κατά την κάθοδο τους στην Βαλκανική, γλαφυρές εικόνες του τρόπου χρήσεως του οποίου μας παραδίδει ο Όμηρος, κατά τις περιγραφές των φονικοτάτων συγκρούσεων της Ιλιάδος. Η Οπλιτοδρομία, ήταν αγώνας δρόμου, κατά τον οποίο, οι αθλητές έτρεχαν πάνοπλοι (με κράνος, θώρακα, ασπίδα και περικνημίδες), αλλά και στα υπόλοιπα αγωνίσματα υπήρχε προφανές το πολεμικό στοιχείο, όπως στην πυγμαχία, στο .παγκράτιο (είδος, σύνθετης, απίστευτα σκληρής πολεμικής τέχνης, με στοιχεία πάλης, πυγμαχίας και λακτίσματα, που έφθανε ως την πλήρη εξουδετέρωση του αντιπάλου, ακόμη και με θάνατο, όπως όχι λίγες φορές συνέβη κατά την διάρκεια των αγώνων), στην πάλη, τον ακοντισμό (που ήταν αμφότερα αγωνίσματα του πεντάθλου) κλπ. Οι αγώνες αποτελούσαν με άλλα λόγια μια συμβολική αναπαράσταση του πολέμου, έναν ύμνο στην ανδρεία, στην πολεμικότητα και το ηρωικό ήθος, που ήταν άλλωστε τα κεντρικά και κατ' εξοχήν προσδιοριστικά χαρακτηριστικά της αυθεντικής ελληνικότητας και ελληνοπρεπείας (τα "ομότροπα έθη").

Γ) ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΣ

Ήταν επίσης βασικό στοιχείο στον χαρακτήρα των αρχαίων Ολυμπίων όπως δηλώνεται και μόνον από το όνομα των αγώνων. Οι αγώνες ήταν ταυτοχρόνως και πανελλήνιες θρησκευτικές εορτές, ετίθεντο κάτω από την προστασία του Διός -πατρός θεών και Ανθρώπων και του θεογεννήτου Ήρωος - πολεμιστού-αθλητού Ηρακλέους και ήταν αφιερωμένες σ' αυτούς. Το αγωνιστικό πρόγραμμα εσυνοδεύετο από πλήθος θρησκευτικών τελετών και περιεβάλλετο από πνεύμα γενικής ιερότητας και σεβασμού. Το "ομόθρησκον" ήταν άλλωστε έτερο ισχυρό συνεκτικό στοιχείο του διεσπασμένου πολιτικώς αρχαίου Ελληνικού κόσμου. Στην αρχαία Ολυμπία, πέρα από τους κυρίως αθλητικούς χώρους (στάδιο-παλαίστρα) υπήρχε πλήθος ιερών, βωμών, ναών κλπ. Παραλλήλως, συνυπήρχε έντονο το στοιχείο της προγονολατρείας. Πρώτη άλλωστε ιστορική πηγή που περιγράφει το αθλητικό πνεύμα των αρχαίων Ελλήνων είναι η Iλιάς του Ομήρου, μέγα μέρος της οποίας είναι αφιερωμένη στους αθλητικούς αγώνες που ετελέσθησαν, ως κεντρικό μέρος των επικήδειων τελετών, προς τιμήν του νεκρού πολεμιστού Πατρόκλου. Είναι γνωστό άλλωστε στους ιστορικούς ότι θρησκευτικές τελετές με προγονολατρικό χαρακτήρα ετελούντο πολύ πριν την καθιέρωση των αγώνων στην αρχαία Ολυμπία, όπως επίσης ισχύει και για άλλες τοποθεσίες που φιλοξενούσαν αθλητικούς αγώνες κατά την αρχαιότητα.

thule -->

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr