συγκλονιστική η μαρτυρία σου.

Να είστε πάντα καλά να τη θυμάστε και είμαι σίγουρη (όπως είμαι και για τον πατέρα μου) ότι είναι πολύ καλύτερα εκεί που είναι τώρα.
Αν και είμαι βέβαιη ότι το νοιώθεις και εσύ αυτό στο βάθος της καρδιάς σου.

Οι άνθρωποι που είναι έτοιμοι να φύγουν το γνωρίζουν μέσα τους. Το ήξερε ο πατέρας μου, το ήξερε η γιαγιά μου, το ήξερε και ο θείος μου (στου οποίου το θάνατο έχω αναφερθεί αναλυτικά σε άλλο θέμα) που ήξερε ακόμη και την ημέρα. Είναι κάτι το μαγικό που συμβαίνει σε εκείνον που ήρθε η ώρα να αφήσει αυτόν τον κόσμο, γιατί όσο κι αν τον φοβίζει ο θάνατος όλη του τη ζωή, εκείνη την ώρα αυτό παύει να ισχύει. Λες και ξαφνικά ανοίγουν οι "πύλες της ενόρασης" και βλέπει τα πάντα στην πραγματική τους διάσταση και ξέρει πως βαδίζει για κάτι καλύτερο.

"Αυτός που μπαίνει στο μονοπάτι του θανάτου, κουβαλάει μαζί του και τη ζωή. Αυτός έχει κλέψει και τη ζωή και το θάνατο"

Φιλικά

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ,
ΕΓΩ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ
ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΤΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ...
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΠΑΕΙ ΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ;;; ΚΑΝΕΙΣ
ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΕΙ, ΜΟΝΟ Ο ΘΕΟΣ.....

Εγώ θεωρώ ότι ο θάνατος είναι το επόμενο στάδιο της ύπαρξης. Όπως γεννιόμαστε, μεγαλώνουμε και εξελισσόμαστε στη ζωή περνάμε από διάφορα στάδια, άλλοι περισσότερα και άλλοι λιγότερα. Κατά μία άποψη συμφωνώ μαζί σου, ότι ο θάνατος είναι η αρχή και όχι το τέλος. Όλα είναι μέρη της ίδια εξελικτικής πορείας. Στη διάρκεια της ζωής μας ανοιγοκλείνουν συνέχεια διάφοροι κύκλοι. Μόλις τελειώσει μία περίοδος και ολοκληρωθεί ο κύκλος της, ξεκινάει η επόμενη και ανοίγει ο επόμενος κύκλος. Έτσι ακριβώς θεωρώ και το θάνατο. Είναι η συνέχεια ποθ έπεται μόλις έρθει το πλήρωμα του χρόνου και η ζωή μας ολοκληρώσει τον επίγειο κύκλο της.

1)ΠΛΗΡΗΣ ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ=70%

Ολες οι θεωριες περί μετα-θανατο ζωης και περι ψυχης θεωρω πως ειναι αποτελεσμα της αναγκης των ατομων να περισωσουν την ελπιδα.Ακριβως εκει βρισκεται η δυναμη των θρησκειων.Οι θρησκειες επιβιωσαν λογω του φοβου του θανατου και δυστυχως αυτον τον φοβο των ανθρωπων εκμεταλευτηκαν στο μακρινο παρελθον τα Ιερατεια.Οι δε τροποι που ο ανθρωπος αντιλαμβανεται τη δομη και τη λειτουργια του κοσμου ανακλωνται σε καθε μεγαλο πολιτισμο ή σε καθε θρησκεια.Ο ανθρωπος εχει την προσωρινη ψευδαισθηση οτι η υπαρξη του ειναι τελεια και δυσκολα μπορει να διανοηθει την πιθανοτητα ανυπαρξιας.

Aναρωτιεμαι πολλες φορες τι θα αλλαζε για το Συμπαν αν δεν υπηρχε ο ανθρωπος;Ισως να ειχε δικιο ο Ντειβιντ Χιουμ οταν ελεγε οτι "Η ανθρωπινη ζωη δεν εχει μεγαλυτερη αξια για το συμπαν απο αυτη ενος στρειδιου.".

Η ζωη συνεχιζεται και οταν ο καθε VIKING πεθανει.Νεοι ανθρωποι γεννιουνται και "παιρνουν" ας το πουμε τα σκηπτρα απο τους προγονους τους.Σε τι θα αποσκοπουσε να αναστηθει ο καθενας απο εμας μετα το θανατο,τι θα αλλαζε για το συμπαν;Σκεφτειτε αυτους που πεθαναν πριν 2000 χρονια,τι νοημα θα ειχε να αναστηθουν απο την στιγμη που ανθρωποι εξακολουθουν να υπαρχουν και θα υπαρχουν και θα συνεχιζουν να συμβαλλουν στην εξελιξη της κοινωνιας που οι προγονοι μας εδωσαν τις βασεις για αυτο.

Και ας υποθεσουμε
οτι ο καθενας εχει ενα ρολο εδω στην Γη,αυτο δεν σημαινει απαραιτητως και μελλοντικη ανασταση.Ο ρολος του καθενος δεν ολοκληρωνεται με το θανατο;Ακομη και να μην ολοκληρωθηκε, καποιος αλλος θα υπαρχει που θα αναλαβει το ρολο που αφησε ο προηγουμενος.Π.χ αν ενας εργατης που χτιζει ενα σπιτι πεθανει,ενας νεος εργατης με τις ιδιες ομως γνωσεις και ικανοτητες θα συνεχισει το εργο του νεκρου εργατη.Τι σημασια θα ειχε να αναστηθει ο νεκρος εργατης για το συμπαν αφου το σπιτι ουτος η αλλως θα χτιστει.Ας πουμε οτι αυτο ειναι και η ζωη.

Ας καταλαβουμε οτι η ανθρωποτητα θα συνεχιζει να υπαρχει και οταν ολοι εμεις δεν θα ζουμε.Τι νοημα θα ειχε να αναστηθω εγω και ολοι εσεις μετα απο το θανατο;Απλως μια ενδεχομενη ανασταση θα ηταν κατι το ευχαριστο για εμας,κατι σαν δωρο απο το συμπαν.Και αυτο εχουμε την αναγκη ολοι εμεις να πιστευουμε,πως καποιος θεος μας προσφερει ενα "δωρο" που ονομαζεται ανασταση,εχουμε την αναγκη να ελπιζουμε οτι καποτε θα ξανασυναντηθουμε σε μια αλλη ζωη.Αυτα ειναι καποιες σκεψεις δικες μου,δεν ειμαι απολυτος και θα ηθελα την γνωμη σας.

Να και το δευτερο που δεν αποκλειω:

2)Νεα αρχη=30%.

Αν δουμε τι συμβαινει με τα αστρα θα δουμε το εξης:
Oτι ο θανατος ενος αστρου σημαινει γεννηση ενος νεου αστρου:

Τα αστρα μετα απο μια συντομη ζωη μερικων εκατομμυριων ετων,εκρηγνυνται σαν σουπερνοβα και σκορπιζονται στο διαστημα.Ο Πυρηνας τους ομως μπορει λοιπον να επιβιωσει σαν αστερας νετρονιων ή σαν μαυρη τρυπα.

Οι "σταχτες" της εκρηξης απλωνονται στο διαστημα και γινονται πρωτη υλη για την επομενη γενια αστρων.Μηπως τελικα τα παντα απο το συμπαν,τα αστρα μεχρι τον ανθρωπο ακολουθουν εναν αεναο κυκλο επαναληψεων,ζωη-θανατος-ζωη-θανατος και ουτω καθεξης;

1ον: ΣΤΗΝ ΥΛΙΚΗ ΤΟΥ ΥΠΟΣΤΑΣΗ, Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΖΕΙ ΚΑΙ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΚΑΤΑ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΥΛΗ.
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΟΝΕΙΡΕΥΕΤΑΙ, ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΜΙΑ ΧΕΙΡΟΠΙΑΣΤΗ ΕΞΗΓΗΣΗ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΟΥ.
ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ Ο ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΥΡΩ ΤΟΥ ΜΕ ΕΝΑΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΤΡΟΠΟ.
ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΠΕΡΙΟΡΙΖΕΤΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ.

2ον:ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΛΕΙΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΔΕΝ ΧΑΝΕΤΕ, ΑΠΛΩΣ ΜΕΤΑΒΑΛΕΤΕ.

ΑΡΑ:ΤΟ ΣΩΜΑ ΧΑΝΕΤΑΙ, Η ΨΥΧΗ-ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΜΕΝΕΙ.
ΜΕΝΕΙ,ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΠΑΕΙ?
ΙΣΩΣ ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ, ΝΑ ΔΙΑΣΚΟΡΠΙΖΕΤΑΙ, ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΝΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ.

ΙΣΩΣ ΠΑΛΙ ΝΑ ΠΗΔΑΕΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΣΥΜΠΑΝ, ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΨΥΧΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΕΘΑΝΕΙ, ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΖΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ, ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΩΜΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΡΙΝ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΒΕΙ......ΠΑΡΑΤΡΑΒΗΓΜΕΝΟ?
ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΙΚΟ!
ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΛΑΣΗ!
ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΕΛΙΚΑ ΘΑ ΤΗΝ ΜΑΘΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΕΡΘΕΙ ΚΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΩΡΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΑ ΡΑΔΙΚΙΑ ΑΝΑΠΟΔΑ,ΑΛΛΑ Η ΑΔΙΚΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΜE ΠΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΓΡΑΨΟΥΜΕ ΣΤΟ FORUM!

quote:

---

ΙΣΩΣ ΠΑΛΙ ΝΑ ΠΗΔΑΕΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΠΑΡΑΛΛΗΛΟ ΣΥΜΠΑΝ, ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΨΥΧΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΕΘΑΝΕΙ, ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΖΕΙ ΚΑΝΟΝΙΚΑ, ΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΩΜΑ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΡΙΝ, ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΟΣΑ ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΒΕΙ......ΠΑΡΑΤΡΑΒΗΓΜΕΝΟ?
ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΙΚΟ!

---

Γεια σου φιλε C3-P0.Αυτο που λες εχει πολυ ενδιαφερον,ειναι μια πιθανοτητα.Φανταζομαι οτι οταν μιλας για ψυχη θα εννοεις καποια ενεργεια.Οποτε αυτο που λες οτι μπορει η ενεργεια να γινεται ενα με το Συμπαν μετα το θανατο ειναι κατι που δεν το αποκλειω.Οπως και αυτο που λες περι παραλληλου συμπαντος ναι, δεν ειναι και απιθανο να συμβει.

"Η δική μου θρησκεία θέλει να κατέβει ο παράδεισος εδώ στη γη, ώστε να μπορούν να τον απολαύσουν όλοι"

Ας αφήσουμε για μια φορά στην άκρη τις θρησκευτικές πεποιθήσεις και ας προσπαθήσουμε να φανούμε αντάξιοι του .. μυαλού μας και ας το χρησιμοποιήσουμε, όσο μπορούμε πιο λογικά σε ένα θέμα τόσο ακατανόητο όπως ο θάνατος, αν και ακόμα πιο ακατανόητο φαινόμενο από τον θάνατο είναι κατά τη γνώμη μου η ζωή (για την ακρίβεια η λογική).

Λες ότι δίνεις κάποιες πιθανότητες 70-30 και καταλαβαίνω πως σκέφτεσαι..

Πριν όμως πω την άποψή μου επιτρεψέ μου να πω πως σίγουρα ένας άνθρωπος έχει μεγαλύτερη αξία (σχετικά) από ένα στρείδι.. Και λέω σχετικά γιατί όταν λέμε 'μεγαλύτερη αξία', πρέπει να πούμε τι θεωρούμε 'άριστη' αξία, ώστε να διακολογήσουμε το 'μεγαλύτερη'. Αν το άριστο λοιπόν είναι το πολύπλοκο, το λογικό, το ωραίο (με την αρχαοελληνική σημασία του όρου), τότε ο άνθρωπος είναι εγγύτερα σε αυτό, άρα έχει μεγαλύτεροι αξία. Άρα όχι μόνο ανάμεσα στα είδη αλλά και ανάμεσα στους ανθρώπους σύμφωμα με ορισμένα κριτήρια μπορούμε να προσδώσουμε αξιακά χαρακτηριστικά.

Επίσης, ο άνθρωπος κατέχει προνομιακή θέση στο σύμπαν λόγω της λογικής του ικανότητας. Η υπερβολική θέση, πως το σύμπαν δεν θα υπήρχε αν δεν υπήρχε ο άνθρωπος σε ατομικό επίπεδο έχει μία ισχύ. (Βέβαια ο Γκαίτε είχε θαυμάσια απαντήσει σε αυτό το επιχείρημα, πως μάλλον ο άνθρωπος δεν θα υπήρχε αν δεν υπήρχε το σύμπαν).

Γενικά όμως είναι γεγονός, πως η θέση του ανθρώπου στο σύμπαν είναι προνομιακή. Αυτό δεν το λέω τυχαία φίλε VIKING. Είναι τόσο λεπτές οι φυσικές ισορροπίες (δύναμη βαρύτητας, ατμοσφαιρική πίεση, στοιχεία της ατμόσφαιρας, κλπ) που είναι σαν να είναι σχεδιασμένες για την δυνατότητα ζωής. Αν δεν ήταν έτσι δεν θα υπήρχε ζωή. Ούτε μπορεί να βασιστεί κανείς στην ηρωική πράγματι υπόθεση της τυχαιότητας για να ερμηνεύσει την υπαρκτή σχέση φυσικών νόμων-λειτουργικών και ζωτικών δυνατοτήτων του ανθρώπου. Άρα η ζωή κατέχει θέση προνομιακή στο σύμπαν, πόσο μάλλον η ανθρώπινη ζωή.

Δεν είναι σωστό λοιπόν να τα ισοπεδώνουμε όλα όπως ο Χιούμ.

Για τις πιθανότητες τώρα..

Είναι καταρχήν βέβαιο ότι κανείς δεν γνωρίζει σίγουρα, έτσι δεν είναι;

Άρα προσπαθούμε να αναλύσουμε καταρχήν αυτά που παρατηρούμε..

Καταρχήν είναι νομίζω αποδεκτό απόλους ότι λέγωντας ζωή για τον άνθρωπο εννοούμε κυρίως την ενέργεια του μυαλού του και της ψυχής του (χονδρικά μιλώντας).

Εννοώ πως το καταλυτικό στοιχείο στην έννοια 'ζωή' είναι το μυαλό και η ψυχή ασχέτως πως αυτά τα δύο υλοποιούνται.

Άρα όσοι δέχονται ότι μετά τον θάνατο δεν υπάρχει τίποτα, σιωπηρά εννοούν ότι η ψυχή και το μυάλό είναι αποτέλεσμα της ύλης. Μετά τον θάνατο η ύλη πάυει να υπάρχει, άρα παύει να υπάρχει και η ζωή. Είναι απλό.. Τι μη απλό όμως εδώ είναι το εξής. Είναι πράγματι ο νους και η ψυχή αποτέλεσμα υλικών διεργασιών. Απάντηση από την επιστήμη σέ αυτό δεν έχει δωθεί.

Από την άλλη πλευρά όσοι δέχονται ότι υπάρχει μετά θάνατο ζωή, δέχονται την ανεξάρτητη από την ύλη ύπαρξη της ψυχής και του πνεύματος και μάλιστα την αθάνατη. Ούτε κάτι τέτοιο όμως η επιστήμη έχει δείξει και εννοώ πειραματικά.

Ωστόσο υπάρχει ο θαυμάσιος διάλογος ΦΑΙΔΩΝ όπου ο Σωκράτης αποδυκνείει την ανεξάρτητ ύπαρξη αθάνατης ψυχής (για όσους δεν έχουν διαβάσει τον θαυμάσιο αυτό διάλογο, μπορούν στο http://www.geocities.com/athens_5th_century/FAIDON.htm )

Στον διάλογο αυτό χρησιμοποιούνται ορισμένα ισχυρά επιχειρήματα και θα μπορούσαμε ίσως να κάνουμε μία συζήτηση γύρω από αυτά..

π.χ. λέει ο Σωκράτης:

quote:

---

-Επομένως, ποιο είναι αυτό που γίνεται από το ζωντανό;
-Το νεκρό, είπε.
-Και ποιο από το νεκρό; συνέχισε.
-Είμαι αναγκασμένος να ομολογήσω ότι είναι το ζωντανό.
-Άρα, Κέβη, εκ νεκρών δεν γίνονται και τα ζωντανά και οι ζωντανοί;
-Έτσι φαίνεται, είπε.
-Άρα οι ψυχές μας υπάρχουν στον Άδη, είπε

---

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr