Ποιά η γνώμη σας;

Φιλικά Αντώνης

Η άποψή μου πάνω στην πολύ καλή ερώτηση που έκανες είναι (για μένα τουλάχιστον) απλή: Αν η απάντηση που βρήκες είναι η ΣΩΣΤΗ,τότε ΒΑΘΙΑ ΜΕΣΑ ΣΟΥ,στην καρδιά,το μυαλό,τη ψυχή σου ΤΟ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ.Δεν έχει σημασία αν είναι σύμφωνη με τη λογική ή τις επιθυμίες σου,πιθονότατα ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ,αλλά ΘΑ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ..
Δεν γνωρίζω γιατί ή πώς γίνεται αυτό,αλλά εμένα μου έχει συμβεί...Δεν γνωρίζω αν είναι διαίσθηση,ένστικτο ή κάτι άλλο...
Θα τα ξαναπούμε!Σε χαιρετώ,ο Σκοτεινός Άγγελος!

Αρα η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ, δεν μπορεί ΟΥΤΕ να ερμηνευθεί - αξιολογηθεί αλλά και ΟΥΤΕ να γίνει αποδεχτή απο την ΛΟΓΙΚΗ.
Κατά τη ταπεινή μου άποψη, ο "κριτής" σε αυτό είναι η ΨΥΧΗ του καθενός μας! Αυτή είναι που ΓΝΩΡΙΖΕΙ και αυτή είναι που ΑΞΙΟΛΟΓΗ τις προσπάθειές μας στην δύσκολη ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΜΑΣ...

Ελπίζω να έδωσα μια απάντηση απο τις τόσες που υπάρχουν για αυτό το θέμα...
Και πάλι καλώς όρισες,

Κέλσος

Δεν με απασχολεί η σωστή απάντηση, μόνο τα σωστά ερωτήματα.

Π.χ. πως ξέρουμε ότι η αναζήτησή μας είναι ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ; Τι εννοούμε να φθάσουμε ΓΡΗΓΟΡΑ, μας κυνηγάει κανείς; Πως ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ότι αναγνωρίζουμε; το ξέραμε και πριν; και γιατί το ξεχάσαμε ώστε να το ΞΑΝΑΒΡΟΥΜΕ; μήπως το χάσουμε και πάλι; Γιατί ρωτάμε ότι ρωτάμε, ποιό είναι το ΚΙΝΗΤΡΟ μας, αξίζει; Μήπως είναι π.χ. ο ΦΟΒΟΣ; και από που πηγάζει ο φόβος; κλπ κλπ

Αν δεχθούμε κάποια απάντηση ως σωστή τότε εγκλωβιζόμαστε σ' αυτή, παύουμε να ρωτάμε, όχι, πάμε παρακάτω, ρωτώντας ξανά. Χτυπάμε και κανένα φραπέ να μας φύγουν τα νεύρα...

Ανδρέας

Στην αρχή, κάποια γεγονότα που δέν είχαν σχέση με την μέχρι τότε ζωή που έκανα, και που δέν επεδίωξα να συμβούν. Είναι το σημείο που αρχίζεις να διαιρωτάσαι τι γίνεται.

Αρχίζεις να ταξινομείς το κάθε τι, ίσως και βρείς άκρη. Ρωτάς απ΄εδώ, ρωτάς απ΄εκεί, τίποτα. Περνά ο χρόνος, αλλά οι απαντήσεις δέν ικανοποιούν.

Και όλα αυτά δέν μπορείς να τα αγνοήσεις γιατί τα ζείς. Γίνονται μέρος της καθημερινής σου ζωής. Το μόνο που μπορείς να κάνεις, είναι να βρείς τι τα συνδέει με την προηγούμενη γνώση και εμπειρίες της ζωής σου. Γιατί σίγουρα υπάρχει κάποια σύνδεση.

Και πλέον φτάνεις σε ένα σημείο, που ούτε βιβλία, ούτε άνθρωποι, αλλά ούτε η γήινη λογική, μπορούν να σε βοηθήσουν.

Είναι σε αυτό το σημείο που είχα φτάσει πρίν μερικά χρόνια. Ημουνα σε αδιέξοδο. Να τα παρατούσα όλα και να παραδοθώ, ουδέποτε. Δέν είναι του χαρακτήρα μου.

Τότε ήταν που αποφάσισα να ακολουθήσω την διαίσθηση μου.Θρήσκος δέν ήμουνα, αλλά η διαίσθηση μου έλεγε συνεχώς, ρώτα τον ΘΕΟ. Εξάλλου, ήταν η μόνη πηγή που δέν είχα αποταθεί. Όλο το βράδυ δέν έκλεισα μάτι. Ρωτούσα το ένα, ρωτούσα το άλλο, με σεβασμό φυσικά.Λογικό είναι, δέν πήρα καμιά απάντηση αμέσως.

Τις απαντήσεις στα ερωτήματα μου, άρχισα να τις πέρνω, απο την άλλη ημέρα, πρωϊ-πρωϊ. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να σου δώσει απαντήσεις. Μέ μια διαφορά όμως, πρέπει να τις κερδίσεις με την αξία σου. Εδώ είναι που πρέπει να βάλεις την διαίσθηση σου να δουλέψει. Χωρίς αυτήν ΔΕΝ μπορείς να κάνεις ούτε βήμα. Γιατί αυτά που θα σε οδηγίσουν να βρείς το δρόμο σου, δέν είναι γραμμένα σε βιβλία, αλλά είναι μέσα σου. Τα βιβλία θα σου δώσουν μόνο γνώσεις.

Δέν είναι εύκολος ο δρόμος, αλλά για μένα αποδείχθηκε ο μόνος αληθινός.

Φιλικά Αντώνης

Είναι μεγάλο θέμα η εσωτερική αναζήτηση και πρέπει να έχουμε ανοικτό μυαλό να μπορούμε να τα συνδέσουμε,
πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στη διαίσθηση μας για μπορέσουμε να ενωθούμε με το υποσυνείδητο μας που είναι όλες οι πληροφορίες που χρειαζόμαστε για τον εσωτερικό μας κόσμο.
Υποσυνείδητο, διαίσθηση και διόραση όταν τα εμπιστευθούμε είναι η λογική του κάθε ανθρώπου και η ένωση της γνώσης που βρίσκεται τυποποιημένα στα περισσότερα βιβλία.

Κωνσταντίνος

Η ΟΡΘΗ διατύπωση και χρήση των ΟΡΩΝ της ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗΣ είναι ο ακρογωνιαίος λίθος του ΑΓΝΟΥ ΕΡΕΥΝΗΤΗ...
Μη μπερδεύεις λοιπόν τους όρους, ή αν θές να κάνεις χρήση τους, κάνε τη τουλάχιστον ΑΙΤΙΟΛΟΓΟΝΤΑΣ τα λεγόμενά σου...

Πάντα φίλος και εραστής της ΧΟΧΜΑ που πάνω της υπάρχει ένα ΚΕΤΕΡ . Αλλά για να την ΜΠΙΝΑΧ χρειάζεται η ΧΕΣΕΝΤ για να έχει τη ΓΚΕΒΟΥΡΑΧ .
Η ΤΙΦΕΡΕΘ βρίσκεται παντού και η ΝΕΤΣΑΧ μετατρέπεται σε ΟΝΤ . Η σύνθεση όλων αυτών είναι το ΓΙΕΣΟΝΤ του μεγάλου ΜΑΛΧΟΥΘ του Θεού, ή ορθότερα.... ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ ....

Το κειμενάκι αυτό το αφιερώνω ΕΙΔΙΚΑ στους δύο ΛΕΥΚΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ μου απο τη μεγαλόνησο. ΦΑΙΝΟΜΕΙΚΑ θα φαντάζει κάπως "άσχετο" με το θέμα μας εδώ, αλλά μετά απο τα γραφόμενα τους, ιδιαίτερα της Λευκής Κουκουβάγιας, δέν άνταξα στο να μην τους το αφιερώσω....

Φιλικά,

Κέλσος

Κέλσο είσαι ο μοναδικός στα δικά μου κείμενα που δεν έδωσες την δική σου ανθεκτική γνώμη, παρά μόνο θέλεις να κάνεις επίκριση και επιθέσεις στα υπόλοιπα μέλη και μόνο εσύ ότι γράφεις και διαβάζεις είναι σωστά.

Το δεύτερο νομίζω ότι μπορώ να γράφω σε όλο το forum γιατί όπως γράφεις σαν να μου βάζεις περιορισμό και με προστάζει που να γράφω και να μου καθορίζει σε ποιο topic να χρησιμοποιώ .

Κωνσταντίνος.

Όταν σε κάποια στιγμή προσπαθήσουμε να συνδέσουμε τους υπόλοιπους κρίκους δέν θα βγάζουμε νόημα.

Θά σας διηγηθώ ένα περιστατικό που μου συνέβηκε πρίν μερικά χρόνια.

Ενα βράδυ πήγα σε κάποιο μπαράκι, κάθησα στο μπάρ, καθ΄ότι ήμουνα μόνος, και έπιασα κουβέντα μέ τους ιδιοκτήτες, που ήταν και φίλοι μου. Καθόταν και άλλος κόσμος στο μπαρ. Μετά απο λίγο, μπήκε και ένας γέροντας.

Αμέσως βλέπω τους διπλανούς μου να αποτραβιούνται στην άλλη άκρη του μπαρ. Τον λόγο τον κατάλαβα όταν κάθησε δίπλα μου ο γέροντας.
Η κατάσταση του ήταν πράγματι άθλια. Είχε καμπουριάση με τα χρόνια, μύριζε έντονα ποτό, και δέν πολυκαταλάβαινες τι έλεγε. Μετά δυσκολίας παράγγειλε την μπύρα του.Τά μάτια του ήταν κλειστά σχεδόν.

Με καλησπέρισε, και του το ανταπέδωσα. Του πρόσφερα τσιγάρο και το δέχθηκε με μεγάλη χαρά. Ο λόγος προφανώς, είχε συνηθήσει να τον αποφεύγουν.

Οταν είδε ότι απο μέρους μου υπήρχε απόλυτος σεβασμός, τεντόθηκε και άνοιξε τα μάτια του διάπλατα. Σάν να είχε ξυπνήσει απο νάρκη.

Τι θα έχανα αν τον απέφευγα όπως έκαναν οι υπόλοιποι; Οι γνώσεις και οι εμπειρίες του, ήταν αρκετές να γράψει ολόκληρο βιβλίο. Είχε γνώσεις μεταφυσικής. Εκείνο το βράδυ είχα κατανοήσει πραγματικά τι σημαίνει να σέβεσαι τους ΠΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.

Κάτι που δέν μπορείς να κατανοήσεις ΤΩΡΑ, κράτα το για μετά. Η ροή της ενέργειας δέν μας φέρνει τίποτα άσχετο με μας.

Φιλικά Αντώνης

Φίλε Κωσταντίνε, μάλλον με παρεξήγησες...
ΠΟΤΕ και σε ΚΑΝΕΝΑΝ δεν έχω συμπεριφερθεί με τον τρόπο που παρουσιάζεις...
Το να "λές" λόγια.... είναι εύκολο, το να τα εφαρμόσεις είναι το δύσκολο.
Με χαρκατηρίζεις επικριτή (!!!). Και σε ερωτώ, ΠΟΙΟΝ ΕΠΕΚΡΙΝΑ;;;
Αν φυσικά σε ενοχλή η ΟΡΘΗ χρήση των λέξεων, αυτό λυπάμαι... είναι ένα δικό σου "πρόβλημα".
ΞΑΝΑΡΩΤΑΩ λοιπόν... γιατί χρησημοποιής ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΦΑΝΕΙΣ λέξεις που το ΜΟΝΟ που κάνουν, είναι να ΜΠΕΡΔΕΥΟΥΝ τον συνομιλητή σου;;;

Σου ζητώ συγγνώμη αν ΕΣΥ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ τι σου είπα για το παρόν τόπικ, θα φταίει ίσως το ότι δεν το είπα με ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΦΑΝΕΙΣ λέξεις... Και πάλι συγγνώμη, αλλά δεν φτάνει ΜΟΝΟ να γράφεις φίλε μου, θα πρέπει να μπορείς και να διαβάζεις τι σου απαντάνε οι άλλοι, αν μη τι άλλο!!!
Μην παρασύρεσαι λοιπόν... ξαναδιάβασε ΛΕΞΗ προς ΛΕΞΗ τα γραφόμενά μου και ελπίζω να καταλάβεις ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΝΝΟΩ...

Κέλσος

Ο Ανδρέας [aenaongr] έχει θέσει πολύ καλά ερωτήματα.

{ Π.χ. πως ξέρουμε ότι η αναζήτησή μας είναι ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ; Τι εννοούμε να φθάσουμε ΓΡΗΓΟΡΑ, μας κυνηγάει κανείς; Πως ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ότι αναγνωρίζουμε; το ξέραμε και πριν; και γιατί το ξεχάσαμε ώστε να το ΞΑΝΑΒΡΟΥΜΕ; μήπως το χάσουμε και πάλι; Γιατί ρωτάμε ότι ρωτάμε, ποιό είναι το ΚΙΝΗΤΡΟ μας, αξίζει; Μήπως είναι π.χ. ο ΦΟΒΟΣ; και από που πηγάζει ο φόβος; κλπ κλπ

Αν δεχθούμε κάποια απάντηση ως σωστή τότε εγκλωβιζόμαστε σ' αυτή, παύουμε να ρωτάμε, όχι, πάμε παρακάτω, ρωτώντας ξανά. Χτυπάμε και κανένα φραπέ να μας φύγουν τα νεύρα...]

Το θέμα είναι να θέσεις τα σωστά ερωτήματα στον εαυτό σου.

Εσωτερική αναζήτηση: Κατά την άποψη μου, νοιώθουμε έντονα την επιθυμία να απαντηθούν οι απορίες που δημιουργούνται απο την ζωή μας. Οχι με τον συνηθισμένο τρόπο που χρησημοποιούσαμε προηγουμένως , αλλά με έναν ανώτερο τρόπο σκέψης, που να μας ικανοποιεί πλήρως. Αυτή η επιθυμία, πηγάζει απο την αδυναμία του παλιού σκεπτικού μας, να μας δώσει ικανοποιητικές απαντήσεις.

Στό υποσυνείδητο υπάρχουν όλες οι πληροφορίες που σχετίζονται με εμάς.Οπως πολύ ορθά το έθεσε και ο ΛΕΥΚΟΣ ΑΕΤΟΣ, πρέπει να εμπιστευθούμε την διαίσθηση μας για να μπορέσουμε να συνδεθούμε με το υποσυνήδητο και να πάρουμε τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε.

Οσο για το αν αξίζει, αυτό πρέπει να το ανακαλήψει ο καθένας προσωπικά για να μπορέσει να αντιληφθεί την αλήθεια.

Απο προσωπικήν πείρα,λέω ότι αξίζει η κάθε στιγμή, το κάθε δευτερόλεπτο. Ο εξαγνισμός είναι δύσκολος, αλλά οι Πνευματικές αμοιβές είναι ανυπολογίστου αξίας για αυτόν πού αγωνίζεται.

Να συμφωνήσω με τον Ανδρέα, αν κουραστής στην πορεία σου, πιές και κανένα φραπέ να τονοθείς και συνεχίζεις πάλι. Εμείς σε λίγο θα πιούμε τον καφέ μας.

Πάντα φιλικά Αντώνης

Ελπίζω αυτό να γίνει σύντομα.

Αντώνης

Κλίνω προς την θέση ότι κάθε ανιδιοτελής εσωτερική αναζήτηση, έχει την πηγή της στο πνεύμα, από αυτό πηγάζουν όλα τα σωστά ερωτήματα. Η αίσθηση του δέους απέναντι στην απεραντοσύνη του σύμπαντος είναι ένα τέτοιο σιωπηλό ερώτημα.

[…να απαντηθούν οι απορίες που δημιουργούνται από την ζωή μας. Όχι με τον συνηθισμένο τρόπο που χρησιμοποιούσαμε προηγουμένως , αλλά με έναν ανώτερο τρόπο σκέψης, που να μας ικανοποιεί πλήρως…]

Συμφωνώ και στις τρεις προτάσεις. Τι είναι ανώτερος τρόπος σκέψης όμως; Στη γαληνεμένη επιφάνεια μιας λίμνης, είτε πετάξουμε πετραδάκια, είτε πετάξουμε διαμάντια, έχουμε διασπάσει εξ ίσου την ηρεμία. Ποιο είναι το στοιχείο μέσα μας που θέλει να ικανοποιηθεί, το είναι μας ή αυτός που πετάει τις πέτρες;

[…Αυτή η επιθυμία, πηγάζει από την αδυναμία του παλιού σκεπτικού μας, να μας δώσει ικανοποιητικές απαντήσεις…]

Και πάλι συμφωνώ. Ποιος νοιάζεται για τις επιθυμίες του σκεπτικού μας; Αλλάζουν συνεχώς. Ποια είναι η επιθυμία της καρδιάς μας;

[...Στο υποσυνείδητο υπάρχουν όλες οι πληροφορίες που σχετίζονται με εμάς...]

Όλες; Ίσως, δεν το γνωρίζω, γι’ αυτό λέγεται και ΥΠΟ-συνείδητο… σίγουρα κάτι κρύβεται εκεί πέρα…

[…Από προσωπική πείρα, λέω ότι αξίζει η κάθε στιγμή, το κάθε δευτερόλεπτο. Ο εξαγνισμός είναι δύσκολος, αλλά οι Πνευματικές αμοιβές είναι ανυπολογίστου αξίας για αυτόν πού αγωνίζεται…]
Οποιοδήποτε σχόλιο θα μείωνε την αξία της παραπάνω δήλωσης.

Τώρα σοβαρά. Άφησα το σημαντικότερο για το τέλος: Η ΔΙΑΙΣΘΗΣΗ είναι πλέον απαραίτητη για να διαλέξεις πια μάρκα καφέ να πάρεις (έχει καμιά πενηνταριά στα ράφια) και άμα ανήκεις στους φτωχούς εκείνους που δεν έχουν ΔΙΟΡΑΣΗ δεν θα μπορείς να δεις αν είναι φρέσκος. Μάλιστα, αυτή είναι η τραγωδία των ημερών μας. Γι’ αυτό χρειάζεται να έχεις ΥΠΟΜΟΝΗ. Ο καλός καφές αργεί να γίνει.

ανδρεας

Μου πρότειναν να διαλέξω όποιο ήθελα, για να το πάρω μαζί μου για διάβασμα. Αγγιξα τα πρώτα, σχεδόν χωρίς να τα κοιτάξω. Με άφησαν εντελώς αδιάφορο. Μετά απο καμιά δεκαπενταριά, αγγίζοντας το αμέσως επόμενο, ένοιωσα μια ζεστασιά να διαπερνά την παλάμη του χεριού μου.

Χωρίς να το καλοκοιτάξω,τους απάντησα πως θα έπερνα εκείνο.
Ηταν η Ουράνια Προφητεία. Ενα απο τα καλύτερα βιβλία που διάβασα μέχρι σήμερα. Και να φανταστείς πως το είχαν αγοράσει απο καιρού και δέν το είχανε διαβάσει. Λές και το είχαν αγοράσει, για να περάσω όταν θα γνωριζόμασταν να το διαβάσω.

Για απόψε Καληνύχτα. Αντώνης

ως η λαμπρότης του στερεώματος,

και οι επιστρέφοντες πολλούς

εις δικαιοσύνην ως οι αστέρες,

εις τους αιώνας των αιώνων.

Και συ,Δανιήλ,έγκλεισον τους

λόγους και σφράγισον το βιβλίον,

έως του εσχάτου καιρού.

τότε πολλοί θέλουσι περιτρέχει

και η γνώσις θέλει πληθυνθή.

ΔΑΝΙΗΛ ΙΒ 3-4

Ένας φίλος μου είχε δανείσει το βιβλίο "Ουράνια Προφητεία" και το διάβασα επίσης. Μετά πήρα τον "Οδηγό των 9 επιγνώσεων" αλλά δεν το διάβασα ποτέ, το συνειδητοποίησα τώρα που είχαμε αυτό το διάλογο και άρχισα να το ξεφυλλίζω. Από ψυχολογική σκοπιά τα βιβλία αυτά έχουν θαυμάσιες πληροφορίες, κυρίως το πρώτο γιατί είναι γραμμένο μυθιστορηματικά και περνάει το μήνυμα του εύληπτα.

Πάντως είναι μια αδιαμφισβήτητη αλήθεια πως δεν μπορείς να δώσεις σε κάποιο να καταλάβει βιώματα, πρέπει να τα βιώσει και αυτός. Όσο και να μιλήσεις για αυτά δε μπορείς να τα μεταδώσεις. Για σένα π.χ. το παράξενο αίσθημα που είχες για αυτό το βιβλίο είναι ένα γεγονός, ένας σκεπτικιστής θα σου πει ότι "το χρώμα του εξώφυλλου μάλλον ανέσυρε κάποια ψευδαίσθηση από το υποσυνείδητό σου κλπ κλπ"

Σήμερα σταμάτησα σε κάποιο βιβλιοπωλείο από κάποιο εξώφυλλο, ήταν κλειστό, νωρίς το απόγευμα, το βιβλίο μου ήταν άγνωστο "Ο Δρόμος των Λευκών Νεφών" λεγόταν κάποιου Λάμα από το Θιβέτ. Σκέφτηκα ότι θα πρέπει να το πάρω και έφυγα. Στη γωνία του δρόμου κάτι με έκανε και κοίταξα πίσω και είδα ότι κάποιος άνοιγε το μαγαζί και γύρισα και το πήρα. Από αυτό το βιβλίο, ανοίγοντας στην τύχη σου διαβάζω το εξής:

..."Μέσα στην απόσπαση αυτής της μοναξιάς, μπορούσα να καταλάβω πόσο λίγο η ζωή μας εξαρτάται από τις εγκεφαλικές αποφάσεις και πόσο περισσότερο από φαινομενικά ασήμαντα συμβάντα και εντυπώσεις, που ξαφνικά αποκαλύπτουν την εσωτερική κατεύθυνση της ουσιαστικής μας ύπαρξης. Γενικά, θεωρούμε αυτές τις ασήμαντες εντυπώσεις και ασήμαντα γεγονότα σαν "τυχαία", που συμβαίνουν χωρίς να παρατηρούμε ότι αυτές οι εντυπώσεις και τα συμβάντα απέκτησαν σημασία απλώς επειδή απελευθέρωσαν δυνάμεις που λειτουργούσαν μέσα μας συνεχώς, αλλά τις οποίες δεν προσέχαμε, επειδή τα διανοητικά κατασκευασμένα σχέδια επισκίαζαν το συνεχές ρεύμα της εσωτερικής μας ζωής και τις καθοδηγητικές δυνάμεις της ψυχής μας"...

Τώρα, άν κοιτάξουμε πίσω στον θέμα της συζήτησής μας, νομίζω πως μόλις ακούσαμε και την άποψη ενός Θιβετιανού Λάμα.

Ανδρέας

Το ερώτημα είναι, πώς θα ξέρουμε ποιού νήματος την άκρη να αρχίσουμε να ξετυλίγουμε.Η απάντηση είναι πολύ απλή. Αν κινηθούμε με Αγάπη, συνεχόμενα, όχι διακεκομένα,τότε θα ξέρουμε ότι κρατάμε την σωστή άκρη.

Μήπως είναι τυχαίο που κάνουμε αυτή την συζήτηση; Σίγουρα όχι. Τι κερδίζουμε; Πόσες φορές πιάνουμε τον εαυτό μας να λέει πράγματα, που μας κάνουν να διερωτόμαστε απο που τα ξέρουμε. Αυτά είναι που έχουμε στο υποσυνήδητο, και τα επαναφέρουμε στο συνηδητό. Ο λόγος είναι να τα συνδέσουμε με την καινούργια γνώση που πήραμε.

Πάντα φιλικά Αντώνης

............................
...“Στ’ αλήθεια σου λέγω, κανείς δεν θα σωθεί εκτός και αν πιστεύει στο σταυρό μου. Αλλά εκείνοι που έχουν πιστέψει στο σταυρό μου, σ’ αυτούς ανήκει το Βασίλειο του Θεού. Γι’ αυτό γίνετε αναζητητές του θανάτου, όπως οι νεκροί που αναζητούν τη ζωή, γιατί αυτό το οποίο ψάχνουν, αυτό τους φανερώνεται. Και τι υπάρχει για να τους στενοχωρεί; Όσο για σένα, όταν εξετάσεις το θάνατο θα σου διδάξει εκλογή. Στ’ αλήθεια σου λέγω, κανείς από κείνους που φοβούνται το θάνατο θα σωθεί, γιατί το βασίλειο του θανάτου ανήκει σε κείνους που θανατώνουν τον εαυτό τους”...
.............................

"The Apocryphon of James" - Nag Hammadi Library
από τα απόκρυφα ευαγγέλια

Αλήθεια,θάθελα να μάθαινα τους συνειρμούς που σε οδήγησαν σ‘αυτή την αφιέρωση.
Με τη σειρά μου να στην ανταποδώσω:

Δε θα ξεκουραστείτε πάνω στο μονοπάτι σας;
Δε θα πιείτε νερά από την αγνή πηγή;
Οχι,πρέπει να φτάσουμε στον προορισμό μας.
Το λυκόφως τύλιξε κιόλας τα μακρίνά βουνά
και το αηδόνι τραγούδησε το τραγούδι του
στο πιό κοντινό δάσος
Πρέπει να βιαστούμε.

ΣΟΦΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΜΑΛΑΪΑ

(συνεχιζεται...)

serpentpan

Edited by - serpentpan on 24/09/2002 00:32:01

Edited by - serpentpan on 24/09/2002 21:52:52

Edited by - serpentpan on 24/09/2002 23:27:47

Edited by - serpentpan on 26/09/2002 21:49:00

Edited by - serpentpan on 26/09/2002 23:37:39

Edited by - serpentpan on 22/12/2002 00:51:40

Edited by - serpentpan on 22/12/2002 00:59:11

quote:

---

Αλήθεια,θάθελα να μάθαινα τους συνειρμούς που σε οδήγησαν σ‘αυτή την αφιέρωση.

---

serpentpan

Edited by - serpentpan on 24/09/2002 23:29:26

Edited by - serpentpan on 26/09/2002 22:14:59

Edited by - serpentpan on 26/09/2002 22:16:30

Edited by - serpentpan on 27/12/2002 00:14:12

quote:

---

...Και μαλιστα εμεις που τσαλαβουταμε στα εσωτερικα,εχουμε μεγαλυτερο μεριδιο ευθυνης,γιατι υποτιθεται οτι,κατανοουμε περισσοτερα για τις αιτιες των πραγματων...
....................
(συνεχιζεται...)

serpentpan

---

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr