Ήταν κάποτε ένας βασιλιάς, που τον επισκέφθηκε στο παλάτι του ένας γέρος σοφός (δε θυμάμαι αν ήταν αστρολόγος ή όχι ) και του είπε πως την επόμενη μέρα, το σούρουπο, θα έρθει ο θάνατος να τον βρει. Κατόπιν, έφυγε.

Ο βασιλιάς, μέσα στον πανικό του, συγκάλεσε έκτακτο συμβούλιο όλων των σοφών του παλατιού, για να τον συμβουλεύσουν.
Μετά από πολύωρη σύσκεψη, οι σοφοί είπαν στο βασιλιά.
Αφού θα έρθει να σε βρει, πάρε το γρήγορο άλογό σου και φύγε όσο πιο μακριά γίνεται από το παλάτι.

Ο βασιλιάς δεν την βρήκε κακή ιδέα και αφού είχε ήδη ξημερώσει, πήρε το γρήγορό του άλογο και έφυγε όσο πιο μακριά μπορούσε. Ταξίδεψε για ώρες πολλά χιλιόμετρα.

Κάποια στιγμή κι ενώ είχε ήδη σουρουπώσει, σταματάει κάτω από ένα δένδρο, να ξαποστάσει εκείνος και το άλογο, ευχαριστημένος για την επιτυχία του.
Μόλις είχε σταματήσει, κάτω από το δέντρο, ανακουφισμένος όπως ήταν, ακούει μια φωνή.
Σε περίμενα, έκανες τόσα χιλιόμετρα, μα άργησες μονάχα λίγα λεπτά.

Ζήσε τη στιγμή!

Ο γιος του Νασραντίν Χότζα τον ρώτησε:"Μπαμπά, αν ένας μουσουλμάνος γίνει χριστιανός, πώς τον λέμε;"
"Αποστάτη, παιδί μου" απάντησε εκείνος.

Το σκέφθηκε ο γιος και είπε:"Αν ένας χριστιανός γίνει μουσουλμάνος, πώς τον λέμε;"
Ο Χότζας γέλασε και του είπε:" Θέλει και ρώτημα; Άνθρωπο με ανοικτό μυαλό, παιδί μου!"

Ο καινούργιος άνθρωπος, Osho

Να μην έχεις διπλά μέτρα και σταθμά. Μη χρησιμοποιείς άλλα μέτρα και σταθμά για τον εαυτό σου και άλλα για τους άλλους.
Να έχεις μόνο ένα κριτήριο. Αυτό είναι δικαιοσύνη. Ο δίκαιος άνθρωπος έχει μόνο ένα κριτήριο, για τον ίδιο και για τους άλλους.
(Τα σχόλια είναι του Osho)

Η σημερινή ιστορία είναι αφιερωμένη στον Admin και στην amalia, για την αναιτιολόγητη διαγραφή του λογαριασμού του endorama.

Ο δίκαιος άνθρωπος, λοιπόν, έχει ένα κριτήριο, ίδιο για όλους.

Ζήσε τη στιγμή!

Σε ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση. Θα φροντίσω να έχω το δίδαγμά της πάντα στο νου μου.

Και ξέρεις - πιστεύω - πόσο δύσκολο είναι κάτι τέτοιο. Χρειάζεται να μπορείς να δρας, αψηφώντας τις δικές σου προσωπικές προτιμήσεις, γιατί όταν προσπαθείς να πράξεις το δίκαιο, δεν γίνεσαι εσύ η δίκη, αλλά καθιστάς τον εαυτό σου φορέα ενός πολύ ανώτερου ιδεώδους. Επίσης, δεν επιτρέπεται να ξεχνάς, επιβάλλεται όμως να μπορείς συγχρόνως να συγχωρείς, πρώτα και κύρια όσον αφορά τον εαυτό σου, γιατί μόνο τότε μπορείς να γίνεις αμερόληπτος φορέας της δικαιοσύνης.

Σχετικά με την απενεργοποίηση του λογαριασμού "endorama", αν και δεν θα ήθελα να διακόψω τη ροή του παρόντος θέματος με μία συζήτηση διαφορετική, θα ήθελα να μου αναφέρεις τις δικές σου εντυπώσεις: Γιατί νομίζεις πως απενεργοποιήθηκε;

Και μιας και μιλάμε για δικαιοσύνη,
μία ακόμα ιστοριούλα του Χότζα - για να επανέλθουμε στο θέμα του τόπικ:

Ο Χότζας δεν περνούσε τον καιρό του ξένοιαστος κι αδιάφορος για ότι γινόταν γύρω του. Χάρη στη γνώση και στην πείρα του είχε καταλάβει καλά τι χρωστούσε στον Αλλάχ και τι στους ανθρώπους και τι χρωστούσαν εκείνοι σ'αυτόν. Ήταν ταπεινός και καλοκάγαθος. Μεγάλος με τους μεγάλους, μικρός με τους μικρούς. Ήξερε τις αδικίες και τις ζαβολιές του Θεού και των ανθρώπων. Οι αδικίες του Θεού ξεπερνούσαν πολύ εκείνες των ανθρώπων, αυτοί όμως ήταν ευχαριστημένοι και ευγνώμονες προς τον Αλλάχ, ενώ μουρμούριζαν και διαμαρτύρονταν για τους άλλους ανθρώπους.
Μια μέρα, κάτι πιτσιρίκια του μαχαλά, που είχαν μαζέψει έναν τορβά καρύδια, ήρθαν και τον βρήκαν παρακαλώντας τον να τους τα μοιράσει για να μην τα μοιράσουν μόνα τους και γίνουν από εφτά χωριών χωριάτες.
"Πως θέλετε μωρέ ζεβζέκια να σας κάνω τη μοιρασιά;" ρώτησε ο Χότζας. "Σα Θεός ή σαν άνθρωπος;"
"Σα Θεός Χότζα", φώναξαν όλα μαζί τα παιδιά.
Τότε ο Χότζας μοίρασε τα καρύδια όπως λάχαινε, στο ένα έδωσε μια χούφτα, στο άλλο δύο, στο τρίτο τρεις, στο τέταρτο πάλι μία, στο πέμπτο ένα καρύδι, στο έκτο μισό τορβά, στο έβδομο δύο καρύδια και στο τελευταίο όλο το υπόλοιπο. Κάνα δυο μικρά έμειναν πολύ ευχαριστημένα, τα άλλα όμως άρχισαν να τσιρίζουν και να χτυπιούνται.
"Οχι, όχι.Δεν θέλουμε σαν το Θεό. Τόσο άδικος είναι ο Θεός; Να μας τα μοιράσεις σαν άνθρωπος, Χότζα μπαμπά!"
Τότε ο Χότζας ξαναμοίρασε τα καρύδια. Πρώτα τα μέτρησε κι ύστερα έδωσε σε κάθε παιδί εκείνο που του αναλογούσε. Γιαυτόν όμως δεν έμεινε τίποτα. Ένα πιτσιρίκι πετάχτηκε τότε ανάμεσά τους κι είπε: "Και τι θα πάρεις εσύ; Χότζα μπαμπά, που έκανες τόσον κόπο;"
"Τίποτα παιδιά", απάντησε ο Χότζας. "Έτσι πρέπει νά 'ναι η ανθρώπινη δικαιοσύνη. Εκείνος που μοιράζει δεν πρέπει να παίρνει μερτικό!"

quote:

---

Ο δίκαιος άνθρωπος, λοιπόν, έχει ένα κριτήριο, ίδιο για όλους.

---

συμφωνώ με το Στέφανο

Tον ψίθυρο των άστρων
έπιασε η γκλάβα μου...
Αρμονία και χάος

ανέλυσε μας λοιπόν (ας μας επιτρέψει την κατάχρηση του χωρου ο αγαπητός Στέφανος) γιατί έγινε αυτή απενεργοποίηση...

πριν σου αναλύσουμε ο καθένας τις εντυπώσεις μας, ανέλυσε μας εσύ τις δικές σου που στο κάτω κάτω έχουν και τον τελευταίο λόγο...

και θα σου φέρω για ανάλυση ένα απλό παράδειγμα, ξεκινάει η ιστορία με τον ngw του οποίου η γλώσσα και τα υπονοούμενα ήταν πέρα από τα όποια αποδεκτά όρια. Και ο οποίος πρόσβαλλε όχι μόνο εσάς με ό,τι έγραφε αλλά και όλους εμάς που διαβάζαμε...

Εκεί γιατί η ανοχή σας και τα μέτρα σας δούλεψαν διαφορετικά?

Τι τόσο επιλήψιμο έχει ο endorama σε σχέση με τον ngw?

δεν βάζω την μαγική λέξη γιατί ελπίζω πως δεν χρειάζεται...

Θα προσπαθήσω να κρατήσω ενεργοποιημένη την συντονιστο-ειδοποίηση.

quote:

---

quote:

---

Ο δίκαιος άνθρωπος, λοιπόν, έχει ένα κριτήριο, ίδιο για όλους.

---

συμφωνώ με το Στέφανο

Tον ψίθυρο των άστρων
έπιασε η γκλάβα μου...
Αρμονία και χάος

---

quote:

---

Σχετικά με την απενεργοποίηση του λογαριασμού "endorama", αν και δεν θα ήθελα να διακόψω τη ροή του παρόντος θέματος με μία συζήτηση διαφορετική, θα ήθελα να μου αναφέρεις τις δικές σου εντυπώσεις: Γιατί νομίζεις πως απενεργοποιήθηκε;

---

Αγαπητή amalia, θα αναφερθώ στο εκεί topic, όπως σωστά προτείνεις, αν και θα περίμενα, όπως λέει και η galadriel, να δω πρώτα τη δική σου τοποθέτηση, ως καθ' ύλην αρμόδια επί των αυτών αποφάσεων.

Πάμε, τώρα, με μια ιστορία, που μου αρέσει πολύ.

Ο Χακουίν

Σε ένα μικρό, ψαράδικο χωριό της Ιαπωνίας, ζούσε μια νέα, ανύπαντρη γυναίκα, που γέννησε ένα παιδί. Οι γονείς της ένιωσαν ατιμασμένοι και απαίτησαν να μάθουν την ταυτότητα του πατέρα.
Φοβισμένη εκείνη αρνήθηκε να ομολογήσει. Ο ψαράς που αγαπούσε της είχε πει κρυφά ότι έφευγε να βρει την τύχη του και θα γυρνούσε να την παντρευτεί.
Οι γονείς της επέμειναν. Απελπισμένη είπε ότι ο πατέρας ήταν ένας μοναχός, που ζούσε στους λόφους.

Εξοργισμένοι οι γονείς πήγαν με το νεογέννητο κοριτσάκι στην πόρτα του, χτύπησαν μέχρι που άνοιξε και του έδωσαν το μωρό, λέγοντάς του, "Αυτό το παιδί είναι δικό σου. Πρέπει να το φροντίσεις."

"Αλήθεια;" είπε ο Χακουίν, παίρνοντας το παιδί στην αγκαλιά του, και χαιρέτησε τους γονείς.

Πέρασε ένας χρόνος και ο αληθινός πατέρας γύρισε, για να παντρευτεί τη γυναίκα. Αμέσως, πήγαν στο Χακουίν και του ζήτησαν να τους επιστρέψει το παιδί.
"Πρέπει να πάρουμε την κόρη μας", είπαν.

"Αλήθεια;" είπε ο Χακουίν, δίνοντάς τους το παιδί.

Ο δρόμος του Ειρηνικού Πολεμιστή - Dan Millman και
Το νέο ταρώ του Osho

Αποδέξου τη ζωή όπως είναι. Να είσαι χαρούμενος, χωρίς κανένα λόγο. Με το να την αποδέχεσαι, οι επιθυμίες εξαφανίζονται, η δυσαρέσκεια εξαφανίζεται.
Όταν την αποδέχεσαι όπως είναι, αρχίζεις να νιώθεις πολύ χαρούμενος και μάλιστα χωρίς κανένα λόγο. Όταν η χαρά έχει κάποιο λόγο, δεν κρατάει πολύ. Όταν δεν έχει, θα υπάρχει για πάντα.
(Τα σχόλια είναι του Osho)

Ζήσε τη στιγμή!

[/blue]

quote:

---

Όταν η χαρά έχει κάποιο λόγο, δεν κρατάει πολύ. Όταν δεν έχει, θα υπάρχει για πάντα.

---

Πολύ ωραία φράση, Στέφανε, και πολύ διδακτική.

Ω, Θεέ μου, συγνώμη. Ξέρεις... ήμουν τόσο απορροφημένος να σε σκέπτομαι, που δεν πρόσεξα ότι ήσουν πάντα, εδώ, μπροστά μου.

Ζαν Ζιρωντού, Ο Πόλεμος της Τροίας δεν θα γίνει

γιατί ό,τι κι αν θέλουμε να νομίζουμε.... το πεπρωμένο βρίσκει τον δρόμο του...

Θηλυκά, Galadriel

Καμιά φορά κάνεις ότι κάνεις,

έτσι,

για να σου φύγει η κάψα !

Ο Ιάπωνας ήταν παλιός πελάτης σε κείνο το ελληνικό εστιατόριο, γιατί είχε ανακαλύψει πως έφτιαχναν πολύ νόστιμο βρασμένο ρύζι. Κάθε βράδυ πήγαινε εκεί και παρήγγελνε "Βλασμένο λύζι."
Αυτό έκανε τον Έλληνα εστιάτορα να χτυπιέται από τα γέλια. Πότε-πότε έφερνε και δυο-τρεις φίλους του, που κάθονταν εκεί, μόνο και μόνο για να ακούσουν τον Ιάπωνα παραγγέλνει το "Βλασμένο λύζι" του.
Ο Ιάπωνας αισθάνθηκε τόσο πολύ θιγμένος, ώστε έκανε μαθήματα ορθοφωνίας, μόνο και μόνο για να μπορέσει να πει σωστά "Βρασμένο ρύζι".
Την επόμενη φορά που πήγε στο εστιατόριο, είπε πολύ σοβαρά: "Βρασμένο ρύζι, παρακαλώ."
Ο Έλληνας εστιάτορας δεν πίστευε στ' αυτιά του: "Πώς είπατε, κύριε, μπορείτε να το επαναλάβετε;"
Και ο Ιάπωνας: "Άκουσες πολύ καλά τι σου είπα, αχλείε Έλληνα εστιάτολα!"

Ο καινούργιος άνθρωπος, Osho

Η αλλαγή δεν μπορεί να συμβεί, μέσα από την προσπάθειά σου. Ποιος θα σε αλλάξει; Ο ίδιος ο νους θα προσπαθήσει να αλλάξει τον εαυτό του; Ο θυμωμένος νους να προσπαθεί να μη θυμώνει;
Μπορείς να καταπιέσεις το θυμό, όμως ο θυμός θα υπάρχει. Κάθεσαι από πάνω του. Κάθεσαι σε ένα ηφαίστιο.
Τότε, ποια είναι η διέξοδος; Η διέξοδος είναι η αποδοχή. Η αποδοχή είναι το μαγικό ραβδί. Αποδέξου τον εαυτό σου όπως είσαι! Όταν αποδέχεσαι τον εαυτό σου, τότε συμβαίνει η αλλαγή. Μπορείς να αλλάξεις μία λέξη, αλλά στο βάθος παραμένεις Ιάπωνας.
(τα σχόλια είναι του Osho)

Μπορείς να αλλάξεις τις λέξεις, αλλά βαθιά μέσα παραμένεις το ίδιο. Μπορείς να αλλάξεις συμπεριφορά, αλλά βαθιά μέσα σου παραμένεις ο ίδιος. Σημασία έχει πώς να αλλάξεις την οντότητά σου, όχι τη συμπεριφορά σου, όχι τις λέξεις σου, όχι τα ρούχα σου, αλλά πώς να αλλάξεις την οντότητά σου.
(τα σχόλια είναι του Osho, από το βιβλίο "Όταν ταιριάζει το παπούτσι.")

Ζήσε τη στιγμή!

Ένας γέρος μπαίνει σ' ένα μπαρ. Ενώ περιμένει να του φέρουν το ποτό του, βλέπει δίπλα του να κάθεται ένα άλογο, με ένα πελώριο δοχείο γεμάτο χρήματα μπροστά του, να πίνει αργά ένα ποτήρι μπύρα. Μη πιστεύοντας στα μάτια του, ο γέρος ρώτησε το μπάρμαν τί συμβαίνει.
Ο μπάρμαν του εξήγησε ήσυχα, "Είναι ένα στοίχημα. Αν μπορέσεις να κάνεις το άλογο να γελάσει, παίρνεις όλα τα χρήματα. Αν όχι, τότε βάζεις δέκα δολάρια μέσα στο δοχείο."
"Α, αυτό είναι εύκολο για μένα", είπε ο γέρος και αμέσως έγειρε προς το άλογο και του ψιθύρισε κάτι στο αυτί. Το άλογο άρχισε να γελάει σαν τρελλό. Έπεσε από την καρέκλα του και κύλησε στο πάτωμα, κλωτσώντας και βογκώντας απ' τα γέλια.
Ο γέρος πήρε το δοχείο με τα χρήματα και πήγε σπίτι του.

Μετά από λίγο καιρό, ξαναπηγαίνει στο ίδιο μπαρ και βλέπει πάλι το άλογο με ένα δοχείο χρήματα μπροστά του.
"Αυτή τη φορά" του εξήγησε ο μπάρμαν, "πρέπει να κάνεις το άλογο να κλάψει."
"Α, αυτό είναι εύκολο για μένα", είπε ο γέρος. Έβγαλε έξω το άλογο κι ύστερα από λίγο γύρισε πίσω. Το άλογο έκλαιγε με μαύρο δάκρυ.
'Άνθρωπέ μου!" αναφώνησε ο μπάρμαν, "πάρε τα λεφτά, αλλά πες μου, πώς τα κατάφερες;"
"Αα! απάντησε ο γέρος" ήταν πολύ εύκολο! Την πρώτη φορά, του είπα πως έχω μεγαλύτερο πουλί από το δικό του και τη δεύτερη φορά, του το έδειξα."

Ο καινούργιος άνθρωπος, Osho

Αν κάνεις συγκρίσεις, τότε δημιουργείται το πρόβλημα. Η σύγκριση φέρνει δυστυχία, αλλά καμιά φορά φέρνει και χαρά. Αυτό είναι το πρόβλημα. Φέρνει δυστυχία, όταν συγκρίνεσαι με κάποιον και νιώθεις κατώτερος. Φέρνει χαρά, όταν συγκρίνεσαι με κάποιον και νιώθεις ανώτερος. Είναι δίκοπο μαχαίρι.
Δεν μπορείς να το εγκαταλείψεις, επειδή δεν είναι ολοκληρωτική δυστυχία. Είναι αναμεμειγμένες και λίγες στιγμές χαράς. Και δε θέλεις να χάσεις αυτές τις στιγμές.

Χρειάζεται να χαλαρώσεις και να δεις ότι είσαι μοναδικός. Κανείς δεν έίναι ανώτερός σου και κανείς δεν είναι κατώτερός σου. Επειδή είσαι ο μόνος που είσαι σαν και σένα.
Μη σκέφτεσαι σε σχέση με τους άλλους, να σκέφτεσαι στα πλαίσια της μοναχικότητάς σου και τότε είσαι ευτυχισμένος.
(Τα σχόλια είναι του Osho)

Ζήσε τη στιγμή!

Εγώ ακόμα δεν μπορώ να αποφύγω τις συγκρίσεις.

Το τέρμα αριστερά είναι δικό μου.

Και δεν είναι Osho κι Osho...

Αστείο, αστείο... είναι, Στέφανε.

Αλήθεια, αυτό το ανέκδοτο το είπε ο Osho ή μόνο τα σχόλια;

Ω, Θεέ μου, συγνώμη. Ξέρεις... ήμουν τόσο απορροφημένος να σε σκέπτομαι, που δεν πρόσεξα ότι ήσουν πάντα, εδώ, μπροστά μου.

quote:

---

Το τέρμα αριστερά είναι δικό μου.

Και δεν είναι Osho κι Osho...

---

thoth, έγραψες πάλι.

quote:

---

Αλήθεια, αυτό το ανέκδοτο το είπε ο Osho ή μόνο τα σχόλια;

---

Και την ιστορία thoth, όσο κι αν φαίνεται απίθανο: Ο καινούργιος άνθρωπος, Osho, σελ. 148.

Ζήσε τη στιγμή!

Πολύ ωραία.

Μου αρέσει όταν χρησιμοποιείται τέτοια Oshoκαριστική διδασκαλία.

Ω, Θεέ μου, συγνώμη. Ξέρεις... ήμουν τόσο απορροφημένος να σε σκέπτομαι, που δεν πρόσεξα ότι ήσουν πάντα, εδώ, μπροστά μου.

Ίσως, επειδή ήξερε πως έτσι θα τον πρόσεχε περισσότερο και θα αντιλαμβάνονταν καλύτερα το ακροατήριό του.

Ζήσε τη στιγμή!

Ένας ομιλητής στεκόταν μπρος σε ένα πλήθος από αλκοολικούς και ήταν αποφασισμένος να τους αποδείξει, μια για πάντα, ότι το αλκοόλ ήταν ένα κακό που δεν μπορούσε με τίποτε να συγκριθεί.

Πάνω στο τραπέζι είχε δύο όμοια επιφανειακά δοχεία από διάφανο υγρό. Ανήγγειλε ότι το ένα περιείχε καθαρό νερό και το άλλο ήταν γεμάτο με οινόπνευμα.
Έβαλε μέσα στο ένα δοχείο κάποιο σκουλήκι που όλοι το 'βλεπαν να κουνιέται και να στρέφεται από τη μία πλευρά του δοχείου στην άλλη.
Ύστερα πήρε το ίδιο σκουλήκι και το έριξε μέσα στο δοχείο με το οινόπνευμα. Το σκουλήκι ψόφησε αμέσως εκεί μπροστά στα μάτια όλων.

"Ορίστε", φώναξε ο ομιλητής. "Τι συμπέρασμα βγάζουμε απ' αυτό;"
Μια φωνή από το βάθος της αίθουσας ακούστηκε καθαρά να λέει: "Εγώ κατάλαβα πως αν πίνω αλκοόλ, δε θα πιάσω ποτέ σκουλήκια μέσα μου."

Οι περιοχές των σφαλμάτων σας - W. Dyer

Αυτήν την ιστορία την αφιερώνω σε όλους μας στο forum κι όχι επειδή είμαστε αλκοολικοί.

Ζήσε τη στιγμή!

Ένας νεαρός πατέρας είχε αρχίσει να εκνευρίζεται λίγο με τον πεντάχρονο γιο του, που του έκανε ατέλειωτες ερωτήσεις, ενόσω εκείνος προσπαθούσε να διαβάσει την εφημερίδα του.
Προσπαθώντας να εξασφαλίσει λίγη ησυχία, ο μπαμπάς βρήκε στην εφημερίδα μια φωτογραφία της γης, την έκοψε, την έσκισε σε μικρά κομματάκια και τα έδωσε στο παιδί να τα ενώσει σαν παζλ.

Προς μεγάλη έκπληξη του πατέρα, το παιδάκι γύρισε μέσα σε λίγα λεπτά με τη φωτογραφία ολοκληρωμένη.
"Κοίτα μπαμπά, ο κόσμος πάλι ενωμένος!" είπε με χαρά το παιδί.
Ο πατέρας τα είχε χάσει με το πόσο γρήγορα τα είχε καταφέρει το αγόρι. "Πώς το έκανες τόσο γρήγορα;" ρώτησε.
"Εύκολο ήταν! Στην αρχή δεν μπορούσα να ενώσω τα κομμάτια. Τότε κοίταξα τα κομμάτια από την πίσω μεριά και εκεί είδα ότι υπήρχε η φωτογραφία ενός ανθρώπου. Ήταν πιο εύκολο να ενώσω τον άνθρωπο κι έτσι το έκανα. Και όταν ένωσα τον άνθρωπο, είχε ενωθεί όλη η γη!"

Οι δράκοι δε ζουν πια εδώ - Α Cohen

Ζήσε τη στιγμή!

Ένας μαθητής του Ζεν ήρθε στον Μπανκέι και του είπε:
"Δάσκαλε, έχω ανεξέλεγκτο θυμό. Πώς μπορώ να τον γιατρέψω;"

"Δείξε μου αυτόν το θυμό", του είπε ο Μπανκέι. "Ακούγεται συναρπαστικός."
"Δεν τον έχω αυτήν τη στιγμή", είπε ο μαθητής "κι έτσι δεν μπορώ να στον δείξω."

"Τότε, λοιπόν", είπε ο Μπανκέι, "φέρε μου τον όταν τον έχεις."
"Μα όταν τον έχω, δεν μπορώ να στον φέρω", διαμαρτυρήθηκε ο μαθητής. "Εμφανίζεται απρόσμενα και σίγουρα θα τον χάσω πριν στον φέρω."

"Στην περίπτωση αυτή", είπε ο Μπανκέι, "δεν μπορεί να είναι κομμάτι από την αληθινή σου φύση. Αν ήταν, θα μπορούσες να μου τον δείξεις οποιαδήποτε στιγμή. Όταν γεννήθηκες δεν τον είχες, ούτε οι γονείς σου στον έδωσαν. Άρα θα πρέπει να να έρχεται απ' έξω."

Ιστορία του Ζεν.
Μεταμόρφωσε το θυμό σου, σειρά αυτογνωσία, Osho

Δεν μπορείς να καταφέρεις να δημιουργήσεις θυμό. Αν σου πω "θύμωσε τώρα αμέσως", ακόμα κι αν υποκριθείς, δε θα είναι θυμός, γιατί μέσα βαθιά θα παραμένεις δροσερός και προσποιούμενος.

Ο θυμός συμβαίνει! Τι σημαίνει "συμβαίνει;" Σημαίνει ότι συμβαίνει μόνο όταν είσαι ασυνείδητος. Δεν μπορεί να συμβεί όταν είσαι συνειδητός.
Δεν μπορείς να φέρεις το θυμό, γιατί στην προσπάθεια να τον φέρεις θα γίνεις συνειδητός.

Τα πράγματα που έρχονται και φεύγουν δεν είναι άξια προσοχής. Εσύ πάντα μένεις, αυτά έρχονται και φεύγουν. Ο θυμός εμφανίζεται, φεύγει. Το μίσος εμφανίζεται, φεύγει. Η φύση σου όμως είναι πάντα εκεί.
(Osho)

Ζήσε τη στιγμή!

ΓΟΥΑΙΗΝ ΝΤΥΕΡ-ΟΙ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΩΝ ΣΦΑΛΜΑΤΩΝ ΜΑΣ

ΚΡΙΣΝΑΜΟΥΡΤΙ - 'Η απελευθέρωση απ΄το γνωστό'

απογοητευμένος από πολλά και διάφορα...

κάποτε μετά από σαράντα μέρες βρήκε κατάλυμμα σε μια σπηλιά...

άκουσε τότε φωνή Θεού:

- Τι κάνεις εκεί Ηλία?

αυτός άρχισε να του εξηγεί τα προβλήματα του.....

και ακούστηκε ξανά η φωνή και είπε:

- Βγες και στάσου στο όρος μπροστά στον Θεό.

Και να, ο Θεός διάβαινε, και άνεμος μεγάλος και δυνατός έσκιζε τα βουνά και συνέτριβε τα βράχια μπροστά στον Θεό.

Αλλά ο Θεός δεν ήταν στον άνεμο,

και μετά τον άνεμο σεισμός, και ο Θεός δεν ήταν στο σεισμό,

και μετά τον σεισμό φωτιά, και ο Θεός δεν ήταν στην φωτιά,

και μετά την φωτιά, ήχος λεπτού ανέμου ακούστηκε...

και ο Ηλίας σκέπασε το πρόσωπο του και βγήκε στο άνοιγμα της σπηλιάς...

γιατί εκεί ήταν ο Θεός.

....καμμιά φορά ψάχνουμε τον Θεό μέσα σε τρανές αποδείξεις και συνταρακτικά γεγονότα.... όμως αυτός βρίσκεται κοντά μας μέσα σε μικρά και ίσως ασήμαντα πράγματα, που δροσίζουν την ψυχή μας...

σαν ήχος λεπτού αέρα...

Galadriel

1899 αλήθειες + 1 ψέμμα...

Ζήσε τη στιγμή!

Ζήσε τη στιγμή!

Ζήσε τη στιγμή!

Ζήσε τη στιγμή!

Ζήσε τη στιγμή!

Ζήσε τη στιγμή!

Ζήσε τη στιγμή!

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr