ΣΤΗΝ ΙΝΔΙΑ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ
Τα μέρη που αποτελούν την τελευταία κατοικία των μεγάλων της Ιστορίας προκαλούσαν απο πάντα το ενδιαφέρον και την προσοχή του κόσμου, των ανθρώπων εκείνων που διαρκώς έχουν την ανάγκη απο ένα σύμβολο, για μιά φιγούρα στην οποία μπορούσαν να εμπιστευθούν τις ελπίδες και τα όνειρα τους.
Χαρακτηριστικό είναι η περίπτωση του Ιησού, τον τάφο του οποίου οι πρώτοι προσκυνητές αναζητούσαν με μεγάλο πάθος στους Αγίους Τόπους. Αν για τους περισότερους Χριστιανούς όμως η έσχατη κατοικία του Θεανθρώπου βρίσκεται κάπου στην Ιερουσαλήμ, για ορισμένους εξερευνητές ο Τάφος του βρίσκεται στο Srinagar, την πρωτεύουσα του Κασμίρ νότια της Ινδίας!
Αυτός ο τάφος ονομάζεται απο τους ντόπιους Rosa Bal ή Rausa Bal και βρίσκεται στην περιοχή Kan Yir της πυκνοκατοικημένης πόλης. Μέσα σε ένα μικρό κτίριο με λευκούς τοίχους και λιτά λεπτοδουλεμένα ξύλινα διακοσμητικά, βρίσκεται μιά ξύλινη σαρκοφάγος πίσω απο την προστασία ενισχυμένου γυαλιού. Ο ένοικος του τάφου παραμένει σε μιά κρύπτη θαμμένη στο έδαφος, σε σημείο τέτοιο που δέν υπάρχει καμιά πιθανότητα πρόσβασης. Το Άβατο του χώρου ενισχύει το μυστήριο, καθώς κανείς πραγματικά δέν ξέρει ποιός μπορεί να έχει θαφτεί εκεί!
Μιά επιγραφή αναφέρει πως ο Τάφος ανήκει σε κάποιον Yuz Asaf, άν και κανένα άλλο στοιχείο δέν υπάρχει γι'αυτόν εκτός απο δ'υο περίεργα σκαλίσματα στο πάτωμα, που αναπαραστούν πατούσες με σημάδια όμοια με αυτά που θα προκαλούσε μιά Σταύρωση.
Θα μπορούσε να αποτελεί ο τόπος αυτός το μέρος όπου βάδισε έζησε και θάφτηκε ο πρωτοδιδάσκαλος της Δυτικής θρησκευτικής πίστης;;
Η ιδέα πως ο Ιησούς ταξίδεψε στην Ανατολή δέν είναι ξένη σε πολλούς συγγραφείς. Είναι χαρακτηριστικό μάλιστα πως τα κείμενα της ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ αναφέρουν ελάχιστα στοιχεία για το μεγαλύτερο διάστημα της ενήλικης ζωής του Κυρίου. Δέν θα ήταν παράλογο λοιπόν να υποθέσουμε πως ο Ιησούς ταξίδεψε ανατολικά, για να βρεί τις ρίζες της φυλής του ...ΟΙ ΧΑΜΕΝΕΣ ΦΥΛΕΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ ΚΑΙ Ο ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ
Σαράνταεπτά χρόνια μετά την Βαβυλώνια υποδούλωση, οι Εβραίοι ανέκτησαν και πάλι την ελευθερία τους απο τον βασιλιά Κύρο. Απο τις 12 φυλές του Ισραήλ οι δύο παρέμειναν στην Ιουδαία και το Ισραήλ, οι υπόλοιπες δέκα όμως εξαιτείας των πολεμικών γεγονότων διασκορπίσθηκαν σε διάφορα σημεία του κόσμου της Ανατολής, προκαλώντας ποικίλα ερωτηματικά για την τύχη τους σήμερα.
Δέν είναι λίγοι λοιπόν αυτοί που πιστεύουν πως ο λαός του Κασμίρ έχει τις ρίζες του σε μιά απο τις δέκα χαμένες φυλές του Ισραήλ. Αυτό άλλωστε υποστηρίζουν και τα γεγονότα γεννετικής έρευνας που παρουσίασε το Κέντρο Ανθρωπολογικής Γενετικής του Πανεπιστημίου του Λονδίνου το 1988!
Ήταν ίσως αυτός ο λόγος για τον οποίο ο Ναζωραίος έφτασε εκεί έπειτα απο ένα κοπιαστικό ταξίδι, αναζητώντας καταφύγιο και προστασία απο την οργή των συμπατριωτών του;;
Aυτό τουλάχιστον ισχυρίστηκε στο πολυσυζητημένο του βιβλίο Masih Hindustam Mein (Ο Ιησούς στην Ινδία), ο Hazrat Mirza Ghulam Ahmad το 1899! Σύμφωνα με τον Ahmad ο Χριστός επιβίωσε της Σταύρωσης για να ταξιδέψει μακρυά στην Ινδία, όπου και θάφτηκε στον μυστηριώδη τάφο Rosa Bal σε ηλικία 120 ετών. Η παρουσία του μάλιστα στην χώρα του Γάγγη ήταν τόσο καθοριστική, που με τις ιδέες του επηρέασε καθοριστικά στην ανάπτυξη του Βουδιστικού κινήματος το οποίο αποτελεί στην πραγματικότητα την Ινδική προσαρμογή του χριστιανικού λόγου, τον οποίο μάλιστα απέδωσαν στον Βούδα.
Οι μαρτυρίες που διασώζει στο αντίστοιχο βιβλίο του ο Ahmad αναφέρουν πως ο μικρός τάφος κατασκευάσθηκε πρίν απο 1900 χρόνια για έναν σοφό ξένο που δίδαξε στην περιοχή 600 χρόνια πρίν τον Μωάμεθ, έναν σοφό που οι ντόπιοι αποκαλούσαν απλά Juz Asaf.
Αναμφίβολα όλα αυτά ακούγονται σάν μιά αλλόκοτη ιστορία. Κάποια όμως άλλα κείμενα προβληματίζουν ακόμα περισσότερο την ύπαρξη του Ιησού στην Ανατολή, καθώς και γραπτά που μέχρι σήμερα παραμένουν κρυμμένα απο τα μάτια των βέβηλων!
ΑΡΧΑΙΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΚΑΙ ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ
Μιά παράξενη συζήτηση μεταξύ του βασιλιά Shalivahana και ενός σοφού Ανθρώπου με το όνομα Isa-Masih είναι καταγεγραμένη στο Bhavishya Maha Purana (115 μ.χ.), ένα απο τα 18 ιερά βιβλία του Ινδοισμού. Ο Isa στο κείμενο αυτό αναφέρει πώς "με αποκαλούν Γιό του Θεού, γέννημα μιάς Παρθένου, λειτουργό των απίστων. Έρχομαι απο μιά ξένη χώρα όπου δέν υπάρχει αλήθεια και έχω αποκαλυφθεί ώς ο Μεσσίας". Σε ένα διαφορετικό κείμενο το Rauzat-us Safa (1417 μ.χ.) διαβάζουμε πως στον Ιησού δόθηκε το όνομα Μεσσίας γιατί ήταν ένας μεγάλος Ταξιδιώτης. Φεύγοντας απο την χώρα του έφθασε στο Nasibain. Mαζί του ήρθαν και μερικοί απο τους μαθητές του, τους οποίους και έστειλε στην πόλη για να διδάξουν. Σε άλλο σημείο του ίδιου κειμένου αναφέρεται πως ο Ιησούς συνελήφθη μετά την πραγματοποίηση ενός θεραπευτικού θαύματος χωρίς όμως να φυλακισθεί, αφού σύντομα τον άφησαν ελεύθερο.
Σε κείμενο του 10ου αι. μ.χ. το Ikmaul-ud-Din ο μουσουλμάνος λόγιος Al-Shaikh, Al Said-us-Sadig κατέγραψε την πορεία ενός σοφού απο την Δύση, ο οποίος όπως και ο Ιησούς δίδασκε με παραβολές εκ των οποίων η μία αφορά την σπορά, ακριβώς έτσι όπως αναφέρει και ο Μάρκος στο Ευαγγέλιο του (4:3-20)!
Ο σοφός αυτός μάλιστα είχε το όνομα Yuz Asaf και είχε περάσει τις τελευταίες του στιγμές στο Κασμίρ. Εκτός απο τις παραπάνω Αρχαίες μαρτυρίες υπάρχει μία νεώτερη ιστορία για μιά αληθινή παράδοξη αποκάλυψη που προκάλεσε όσο τίποτε άλλο αμφιβολίες για την πραγματική ιστορία του Ιησού.
Η Ιστορία ξεκινά το 1877 όταν ο ημοσιογράφος και εξερευνητής Nicholas Notovitch, ταξιδεύοντας απο το Αφγανιστάν και την Νότια Ινδία έφτασε στο Λάντακ, μιά περιοχή ανάμεσα στο Κασμίρ και το Θιβέτ. Εκεί φιλοξενήθηκε για κάποιο διάστημα σε ένα βουδιστικό μοναστήρι, όπου έγινε φίλος με τον Λάμα που ηγούνταν του Τάγματος. Η φιλία αυτή του έδωσε πρόσβαση στην βιβλιοθήκη του μοναστηρίου, όπου ανακάλυψε μιά σειρά απο κείμενα γραμμένα απο Βουδιστές χρονικογράφους, όλα σχετικά με την ζωή και το έργο κάποιου ιερού προσώπου με το όνομα Issa, ο οποίος περιπλανιόταν στις Ανατολικές χώρες απο τα 13 έως τα 30 του χρόνια.
Σύμφωνα πάντα με τα Βουδιστικά κείμενα που ανακάλυψε ο Notovitch, ο Issa ή Ιησούς ταξίδεψε στην Ανατολή με σκοπό να διδαχθεί την βουδιστική σκέψη. Αφού πέρασε απο το Sindh και το Punjab, κατέληξε στο Juggernaut όπου και μελέτησε τις Βέδες. Σύντομα δημιούργησε εχθρούς ανάμεσα στους Βραχμάνους, διότι ήταν ενάντια στο θεσμοποιημένο σύστημα του κοινωνικού διαχωρισμού (κάστες), και αναζήτησε καταφύγιο στην περιοχή Gothamide, όπου και συνέχισε τις σπουδές του μέχρι την ηλικία των 29, όταν δηλαδή ξεκίνησε για να επιστρέψει στην Ιουδαία. Απο το σημείο αυτό και μετά τα κείμενα επαναλαμβάνουν το περιεχόμενο της συμβατικής ιστορίας που θέλει τον Ιησού να διδάσκει,να θαυματουργεί και να παραδίδεται μαρτυρικά πάνω στον Σταυρό!
Όπως ήταν φυσικό η ΡωμαιοΚαθολική Εκκλησία προσπαθεί να εμποδίσει τον Notovich να προχωρήσει στην έκδοση των μεταφράσεων που είχε κάνει στα βουδιστικά κείμενα. Και ίσως τα κείμενα αυτά να μήν είχαν γίνει ποτέ γνωστά άν ο διακεκριμένος Γάλλος Ακαδημαικός και φιλόσοφος Ernest Renan δέν είχε υπερασπιστεί το έργο του νεαρού δημοσιογράφου. Παραδόξως ο ίδιος ο Notovich αρνήθηκε την συμπαράσταση του Renan φοβούμενος πως θα οικοιοποιηθεί τις ανακαλύψεις του, με αποτέλεσμα η δημοσίευση των κειμένων να καθυστερήσει ως το 1894, όπου και κυκλοφόρησε το βιβλίο του Notovich " Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ".
Η έκδοση αυτή όπως ήταν φυσικό προκάλεσε κύμα αντιδράσεων, αλλά και προβληματισμών καθώς δέν ήταν εκείνοι που υποστήριξαν οτι ολόκληρη η Ιστορία του δημοσιογράφου ήταν πλαστή. Ορισμένοι εξερευνητές βέβαια υποστήριξαν πως άκουσαν απο Βουδιστές αναφορές για εκείνα τα μυστηριώδη χειρόγραφα κανείς όμως δέν μπόρεσε ποτέ να τα ξαναβρεί.
Αλήθεια ή ψέματα, το βέβαιο είναι πώς δέν είναι λίγοι αυτοί που πίστεψαν πως ο Ιησούς έζησε για μεγάλο διάστημα πέρα απο τα σύνορα του Ισραήλ. Και άν όλες οι παραπάνω ιστορίες βασίζονται σε περίεργα κείμενα και χρονικά περασμένων εποχών, υπάρχει ακόμα μιά τουλάχιστον περίπτωση όπου οι ιχυρισμοί για τα παράξενα ταξίδια του Ιησού καταλήγουν σε ένα μικρό Γιαπωνέζικο χωριό που μέχρι σήμερα οι κάτοικοι του υποστηρίζουν με σθένος πως εκεί άφησε την τελευταία του πνοή ο Θεάνθρωπος!
ΤΑ ΙΧΝΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ
Στο μικρό χωριό Shingo, γνωστό παλιότερα με το όνομα Herai είναι πεποίθηση οτι ο Ιησούς της Καινής Διαθήκης έχοντας σωθεί απο την Σταύρωση μπόρεσε και έφθασε έπειτα απο ένα εξοντωτικό πολύμηνο ταξίδι στην περιοχή τους, που σήμερα είναι μέρος της περιοχής Aomori της Ιαπωνίας. Το χωριό Shingo κατοικείται απο λίγους κατοίκους που ζούν μιά απλή και ήρεμη ζωή. Τα σπίτια είναι λιγοστά και τίποτε δέν ξεχωρίζει την περιοχή απο την υπόλοιπη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, εκτός απο τους πολυάριθμους σταυρούς που διακοσμούν κάθε σημείο της τοπικής κοινωνίας! Το μεγαλύτερο απο τα ξύλινα σύμβολα στέκει εκεί όπου θεωρείται οτι θάφτηκε ο Ιησούς, ενώ πάνω του είναι γραμμένα τα λόγια "kirisuto no sato" που σημαίνει "πατρίδα του Χριστού"!
Η πεποίθηση που θέλει τον Θεάνθρωπο να συνδέεται με το απομωνομένο χωριό της Ανατολής ξεκινά με την ανακάλυψη ορισμένων χειρογράφων λίγο πρίν την έναρξη του Β'Παγκοσμίου Πολέμου. Τα ντοκουμέντα αφορούσαν δυό μικρούς τάφους που ανήκαν στους Sawaguchi μιά οικογένεια που η Ιστορία της χάνεται στο μακρυνό παρελθόν.
Τα κείμενα βρέθηκαν ανάμεσα στα υπόλοιπα αγαθά του Koma Takeuchi ενός ιερέα Σίντο, ο οποίος είχε κληρονομήσει κείμενα και αρχεία πολλών γενεών του ιερατείο Σίντο, της επίσημης θρησκείας των Γιαπονέζων. Στα κείμενα υπάρχουν στοιχεία που βεβαιώνουν πως η οικογένεια Sawaguchi είναι οι φύλακες ενός τάφου που ήταν η τελευταία κατοικία ενός σπουδαίου Ανθρώπου απο την Δύση που πρέπει να ήταν ο Ιησούς. Σύμφνα πάντα με τα χειρόγραφα - αντίγραφα σώζωνται σήμερα - ο Χριστός αφού άφησε στον Γολγοθά στην θέση του τον αδελφό του Isukiri , ταξίδεψε μακρυά πίρνοντας μαζί του μιά τούφα απο τα μαλλιά της Παρθένου Μαρίας και το κομμένο αυτί του αδελφού του!
Όταν αργότερα έφθασε στο Shingo,παντρεύτηκε μιά κοπέλα με το όνομα Yumiko, άλλαξε το όνομα του σε Daitenku Taro Jurai και πέθανε σε ηλικία 106 ετών αφού πρώτα άφησε τρείς απογόνους. Άν και στην διήγηση των χειρογράφων του Shingo δέν γίνεται πουθενά αναφορά για θαύματα ή άλλες εμφανείς συνδέσεις με την μορφή του Χριστού, οι ντόπιοι δέν αρνήθηκαν να πιστέψουν την Ιστορία αυτή. Πολύ σύντομα λοιπόν - λίγο μετά την ανακάλυψη των τάφων το 1935 - έστησαν έναν ξύλινο σταυρό ύψους δύο μέτρων , και περιέβαλαν τους τάφους με έναν μικρό λευκό φράκτη. Σύμφωνα πάντα με τα διασωθέντα αρχεία στον έναν τάφο βρισκόταν το σώμα του Ιησού και στον δεύτερο τα δύο κειμίλια που έφερε απο την Ιουδαία: το αυτί του θυσιασμένου του αδελφού και η τούφα απο την κόμη της Αγίας μητέρας του!
Η ανακάλυψη των κειμιλίων έκανε την περιοχή ιδιαίτερα γνωστή με αποτέλεσμα να στηθεί μιά βιομηχανία εκμετάλλευσης του τοπικού θρύλου. Οι επισκέπτες μπορούν σήμερα να προμηθευτούν απο τα καταστήματα θερμόμετρα του Ιησού, χαρτοπετσέτες με την μορφή του, ακόμα και τηλεφωνικές κάρτες του Ιησού Χριστού! Απο το μουσείο που χτίστηκε στην περιοχή μπορεί κανείς να αποκτήσει με μικρό αντίτιμο αντίγραφο της τελευταίας Διαθήκης του Χριστού αλλά και να ενημερωθεί για την ζωή του μέσα απο μιά σειρά κέρινων ομοιομάτων που το Μουσείο φιλοξενεί!
Πραγματικότητα ή Μύθος οι ιστορίες αυτές μαρτυρούν μιά σημαντική αλήθεια, την οποία συχνά οι περισσότεροι Χριστιανοί τείνουν να λησμονούν: o Ανθρωπος σε κάθε γωνιά του κόσμου έχει παντού την ανάγκη να νοιώθει πως το ανώτερο και το θείο είναι κοντά του. Αντίθετα λοιπόν με τις υπόλοιπες θρησκείες που οι Θεοί τους περιφέρονται κάθε στιγμή μέσα στα δάση, στα βουνά και στις πόλεις των ανθρώπων, στον Χριστιανισμό ο ακρογωνιαίος της λίθος ο ίδιος ο Χριστός, ανήλθε στους Ουρανούς αφήνοντας πίσω του ένα κενό. Προσπαθώντας ο Άνθρωπος να κρατήσει κοντά του την ελπίδα την ελπίδα που του παρέχει το Θείο, δέν είναι παράξενο ούτε κατακριτέο που κάποιοι αποκάλυψαν, ανακάλυψαν ή δημιούργησαν τον τάφο του ιερού αυτού προσώπου. Είναι βέβαιο οτι ο Χριστός δέν θα κοιτά τις Ιστορίες αυτές με οργή παρά με Αγάπη, καθώς οι προσκυνητές σε αυτούς τους τάφους δέν είναι παρά οδοιπόροι σε ένα ταξίδι για την αναζήτηση της Αγάπης ... και μήπως η Αγάπη δέν είναι που έχει περισσότερο σημασία;;;
ΑΡΘΡΟ ΓΙΩΡΓΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ
Ψυχολόγος, Συγγραφέας, Αρχισυντάκτης Περιοδικού Mystery
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ ΧΩΡΙΣ ΑΓΚΑΘΙΑ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΕΥΤΥΧΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΦΕΛΗ
Άγνωστες Θεωρίες γύρω απο τον Ιησού Χριστό.
Απεστάλη: 19/12/2004, 13:46:29
