Η Τριάδα στη μυθολογία, θρησκεία, φιλοσοφία,
αλλά και σε άλλα γνωστικά συστήματα, όπως οι θετικές επιστήμες,
ή η τέχνη, έτσι όπως θα προκύψει πιθανότατα
μέσα από την αναζήτησή μας, είναι το θέμα που εξετάζουμε.

Στόχος μας είναι να κατανοήσουμε σε βάθος και πλάτος
την έννοια της Τριάδας και να αναζητήσουμε διδασκαλίες
μέσα από ενδελεχείς παρουσιάσεις, συγκριτικές αναλύσεις,
προεκτάσεις, αναλογίες και σχολιασμούς πάνω στην Τριάδα.

Επέτρεψέ μου να σε συγχαρώ πρώτος για το νέο τοπικ!
Έλεγα να γράψω κάτι - μια που η συζήτηση ήδη πήγαινε κατα εκει - στο προηγούμενο τοπικ (Χριστιανικη Φιλοσοφία) αλλα καλύτερα εδώ, ελεύθερα απο οποιοδήποτε Θρησκευτικό πλάισιο!

Προσωπικά, θα ήθελα να το δούμε όσο πιο πρακτικά γίνεται, δηλαδή τι σημαίνει στην "έμπρακτη φιλοσοφία", στην καθημερινότητα μας, και όχι τόσο πολύ στην θεωρία.... Δεν πιστεύω να θέλουμε να καταλήξουμε σε κάποια Μεσαιωνική διαμάχη τύπου "πόσοι άγγελοι χωράν στην κεφαλή μιας καρφίτσας".

Αν η έννοια της Τριαδικότητας έχει οποιαδήποτε αξία, θα πρέπει να αποδεικνύεται κάπως και χειροπιαστά, αλλοιώς τί νόημα έχει;;

Θα επιστρέψω σε λίγο με μια σύνοψη των ιδεών του Ινδου φιλοσόφου Datatreya, που νομίζω οτι έχει δώσει μια από τις πιο όμορφες και μεστές ερμηνείες στο θέμα...

Φιλικά

k

(η τελευταία φέρει το όνομα και κατά την ταινία επίσης τη χάρη...)

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

Θα ήθελα να συμβάλλω παρουσιάζοντας τις εννέα μούσες.

Εκτός απο τα πατροπαράδοτα ονόματα τους, οι Μούσες κατά τον Πυθαγόρα έφερναν τα ονόματα των απόκρυφων επιστημών και των ιερών Τεχνών που είχαν αναλάβει την φύλαξη τους.

Η Ουρανία φύλακας της αστρονομίας και της αστρολογίας.
Η Πολύμνια της επιστήμης των ψυχών στην άλλη ζωή και της Τέχνης της μαγείας, αλλά ήταν ακόμη μούσα της μιμικής{παντομίμας}.
Η Μελπομένη της επιστήμης της ζωής και του θανάτου, των μεταμορφώσεων και των αναγεννήσεων, ήταν η μούσα της τραγωδίας.

Οι τρείς αυτές ανώτερες Μούσες απαρτίζανε την κοσμογονία ή την ουράνια φυσική.

Η Καλλιόπη, η Κλειώ και η Ευτέρπη προστάτευαν την επιστήμη του ανθρώπου ή ψυχολογία με τις αντίστοιχες Τέχνες της¨ την ιατρική, τη μαγεία και την ηθική.

Η Καλλιόπη ήταν ακόμα η μούσα του ηρωικού έπους,
η Κλειώ της ιστορίας και
η Ευτέρπη της αυλητικής τέχνης.

Η τελευταία ομάδα, η Τερψιχόρη, η Ερατώ και η Θάλεια, αγκάλιαζαν τη γήινη ψυχή, την επιστήμη των στοιχείων, των ορυκτών, των φυτών και των ζώων. Ήταν επίσης

η Τερψιχόρη, μούσα της λυρικής ποίησης {αρχικά του χορού},
η Ερατώ του υμεναίου του γάμου, επομένως της ερωτικής ποίησης και
η Θάλεια της κωμωδίας.

Έτσι μέσα απο τον φωτεινό κύκλο των Μουσών παρουσιάζονταν ο οργανισμός των επιστημών σαν αντίγραφο του οργανισμού του Σύμπαντος.

Οι εννέα μούσες που προσωποποιούσαν τις επιστήμες, κατά ομάδες ανά τρείς, σχημάτιζαν μαζί με την Εστία {που τους έδινε την κίνηση, τον ρυθμό και τη μελωδία} την Θεία Επιστήμη, τη φύλακα του πρωταρχικού πυρός.

Αυτά προς το παρόν. Ελπίζω κι σ' άλλες συμμετοχές να φαρδύνουμε το θέμα και να το αναλύσουμε πιο διεξοδικά και πολύπλευρα.

Ας δούμε την τριαδικότητα. Η τριαδικότητα ,όπως και κάθε ν-αδικότητα ,υφίσταται για κάποιο λόγο και υπό καποιες προϋποθέσεις.
Το 3 ως αριθμός έχει κάποιες ιδιότητες. Τις ιδιοτητες αυτές τις έχουν όλες οι τριάδες; ΟΧΙ!!!
Το 3 προκύπτει απο σύζευξη δύο εννοιών:της τριαδικότητας και της διαίρεσης σε ίσα μέρη. Η τριαδικότητα που θα ονομαζόταν φαντάζομαι "αόριστη τριάδα" όπως και η δυαδικότητα "αόριστη δυάδα" από τους πυθαγόρειους δεν ταυτίζεται με το 3 αλλά το παράγει καθώς είναι μια από τις έννοιες που το συνθέτουν.
Πχ αν έχουμε τον αριθμό Χ όλοι οι άλλοι αριθμοί θα έχουν δύο πιθανές καταστάσεις:θα είναι μεγαλύτεροι ή μικρότεροι του Χ. Έτσι όλοι οι αριθμοί γίνονται 3 ομάδες:οι μεγαλύτεροι του Χ ,οι μικρότεροι του Χ και ο Χ μόνος του στην τρίτη ομάδα. Αυτό ιχύει για ΚΑΘΕ ΑΡΙΘΜΌ Χ. Οπότε αν και υπάρχει τριάδικότητα δεν πάιζει κανένα ρόλο ο ίδος ο 3 σε αυτή. Είναι κάτι ευρύτερο από τον 3 όπως βλέπουμε.
Ας έρθουμε τώρα στην άλλη ιδιότητα ,την ισότητα των μερών. Όταν έχουμε 3 όντα, ας πούμε 3 ανθρώπους, αυτά έχουν κάτι κοινό και μπορούμε να τους θεωρήσουμε 3-άδα και κάτι διαφορετικό καθένας από τον άλλο και τους βλέπουμε και ως μονάδα τον καθένα. Το κοινό είναι η "ανθρωπινότητα". Το σύνολο των στοιχείων που κάνουν τον άνθρωπο άνθρωπο και όχι οι διαφορές του ενός από τον άλλο.
Οι διαφορές μας κάνουν μονάδες,γιατί κανένας δεν έχει τα πάντα κοινά με έναν άλλο. Ακόμη και αν είχαν τα πάντα κοινα αλλά είχαν άλλοι θέση στο χώρο δύο όντα θα ήταν διαφορετικά εξαιτίας αυτής της μία διαφοράς.Ένα όν είναι διαφορετικό από ένα άλλο εάν έχει έστω και μια διαφορά. Αλλοιώς δεν πρόκειται για ΔΥΟ όντα αλλά για το ίδιο!!!

Οπότε για να υπάρξει μια τριάδα χρειάζεται να υπάρχει τουλάχιστον ένα κοινό στοιχείο και τουλάχιστον ένα διαφορετικό για κάθε μέλος της τριάδας. Αυτό θα ισχύει και για όλες τις ν-αδικότητες.
Υπάρχει μια ιδιότητα που εχουν όλα τα όντα: το να υπάρχουν (το "είναι" που θα έλεγαν και οι αρχαίοι).
Ποια θα ήταν η υπέρτατη τριάδα; Δε θα είναι εκείνη που δίνει ύπαρξη σε όλα τα άλλα όντα; Το "είναι" θα είναι το ένα μέλος αυτής της τριάδας γιατί χωρίς αυτό δεν υπάρχει κανένα ον. Αλλά ον (πέρα από το ίδιο το "είναι") χωρίς διαφοροποίηση δε μπορεί να επίσης να υπάρξει. Οπότε η διαφοροποίηση, η "ετερότης" των αρχαίων, είναι το άλλο μέλος.Όμως η διαφοροποίηση σαν ον και η ίδια (εδώ χρειάζεται συζήτηση πάνω στην έννοια "όν") δε μπορεί να ταυτίζεται με το "είναι" ούτε με το μή είναι,γιατί αυτό δεν υφίσταται,αλλά με το "γίγνεσθαι". Η διαφοροποίηση είναι αυτοπρόβλητη και μόνο έτσι μπορεί να είναι γιατί το "είναι" της δίνει τη δυνατότητα να υπάρχει αλλά δεν τη διαφοροποιεί.
Το τρίτο μέλος της τριάδας δε μπορεί να είναι άλλο από την "ενότητα" διότι η "ετερότητα-διαφοροποίηση" διαφοροποιούμενη από τον εαυτό της παράγει της "ενότητα-ομοιότητα" ως έννοια!!! Όπως γίνεται με τον πολλαπλασιασμό αρνητικών αριθμών:(-1)*(-1)=1!

Αυτές τις σκέψεις ας τις κρατήσουμε για αργότερα για την αναφορά στο Υπέρτατο Ον, γιατί θα δείτε ότι περιγράφουν πολύ καλά την έννοια της υπέρτατης τριάδας σε πολλές θρησκείες και στο χριστιανισμό επίσης.

Η έννοια της Τριάδας, με την ανάλυση του Filosofos3 αποτελείται από 3 οντότητες,
που παρουσιάζουν κάτι κοινό, και για αυτό το λόγο ομαδοποιούνται, και που παρουσιάζουν
-το κάθε μέλος της τριάδας- μια διαφοροποίηση. Ωστόσο οι διαφοροποιήσεις
των μελών της τριάδας οφείλουν να είναι ισοδύναμες,
(όχι απαραίτητα ίσες), ώστε να μπορούμε να δεχτούμε την έννοια της τριάδας.

Μπορούμε να θέσουμε σαν αρχική συνθήκη ότι η Τριάδα υφίσταται καταρχήν
ως γεωμετρικό σχήμα, ως τέτοιο θα την αντιστοιχούσαμε με το Ισόπλευρο τρίγωνο.
Όχι με το ισοσκελές, που προυποθέτει ότι οι 2 πλευρές / γωνίες μπορούν να
σχηματίσουν ένα ζευγάρι, ενώ η τρίτη πλευρά / γωνία ανοίκει σε διαφορετική
τάξη μεγέθους, και όχι με το σκαλινό τρίγωνο, στο οποίο οι 3 γωνίες / πλευρές
έχουν μεταξύ τους διαφορετικές και όχι ισοδύναμες σχέσεις μεγέθους.
Στο ισόπλευρο τρίγωνο ικανοποιείται η συνθήκη της ομοιότητας (το κοινό),
της διαφοροποίησης (ορίζουν 3 διαφορετικά σημεία στο χώρο και το επίπεδο)
και της ισοδυναμίας της διαφοροποίησης (οι πλευρές / γωνίες έχουν ίση απόσταση
από το κέντρο).

Αυτή η τελευταία πρόταση (η ισοδυναμία της διαφοροποίησης)
έχει ως γεωμετρικό αποτέλεσμα τον Γεωμετρικό Τόπο Κύκλο, που ορίζεται
με διπλή συνεπαγωγή ως ο μοναδικός κύκλος πάνω στον οποίο φέρεται
ενγεγραμμένο ισόπλευρο τρίγωνο. Η σχέση του Κύκλου προς το Τρίγωνο
ως μοναδικός γεωμετρικός τόπος των κορυφών του
αποτελεί για τη γεωμετρία την απαραίτητη συνθήκη που καθιστά 3 σημεία
που ορίζουν ένα επίπεδο (δηλαδή 3 σημεία, που δε βρίσκονται όλα στην ίδια ευθεία)
ως κορυφές ενός Ισόπλευρου Τριγώνου.
Είναι δε φανερό ότι ο κύκλος, ένα γεωμετρικό σύμβολο που φέρει την ανώτατη
οντολογική ταυτότητα (Εν), είναι σημαντικό στοιχείο συσχέτισης με την Τριάδα,
εφόσον δεχτούμε αυτήν ως ισόπλευρο Τρίγωνο, δηλαδή με τη μέγιστη
εννοιολογική αυστηρότητα.

Μπορούμε να πούμε ότι η έννοια του Γεωμετρικού Ισόπλευρου Τριγώνου
κατοικεί στο επίπεδο των Πλατωνικών Ιδεών. Είναι λοιπόν επόμενο ότι
οι Τριάδες, που πρόκειται να μελετήσουμε, ως ανθρώπινα κατασκευάσματα
(μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου τουλάχιστον), μπορεί να μην είναι τέλεια,
αλλά ατελή ισόπλευρα τρίγωνα, δηλαδή να τείνουν (και να μην είναι) προς τις αρχές
που διέπουν το Ισόπλευρο Τρίγωνο, δηλαδή το κοινό, τη διαφοροποίηση
και την ισοδυναμία της διαφοροποίησης.

Φίλε AVATARGR συμφωνώ μεν απόλυτα με τη συσχέτιση της πυραμίδας
με την Τριάδα, αλλά δε νομίζω ότι είναι ατελές ένα ισόπλευρο
τρίγωνο επειδή αναφέρεται στις 2 διαστάσεις και όχι στις 3.
Όπως το καταλαβαίνω εγώ, το τρίγωνο είναι ένα σύμβολο και
στο βαθμό που επιτρέπει τη φιλοσοφική εμβάθυνση στην έννοια της
Τριάδας είναι ένα δόκιμο σύμβολο.
Η τριγωνική πυραμίδα είναι επίσης ένα σύμβολο για την τριάδα.
Το ένα σύμβολο δεν αναιρεί το άλλο, ίσως η πυραμίδα επιτρέπει
κι άλλου είδους φιλοσοφικές εμβαθύνσεις. Για το ισόπλευρο
τρίγωνο μπορούμε να δεχτούμε ότι είναι για τη γεωμετρία η πιό
απλή οντότητα που αντιστοιχεί στην Τριάδα.

Αγαπητέ Kynikos ευχαριστώ για την υποδοχή σου!
γράφεις

quote:

---

Αν η έννοια της Τριαδικότητας έχει οποιαδήποτε αξία, θα πρέπει να αποδεικνύεται κάπως και χειροπιαστά, αλλοιώς τί νόημα έχει;;

---

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

ΠΑΛΙ ΕΔΩ....

ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΤΗΣΩ ΣΥΓΝΩΜΗ Η ΑΝΑΦΟΡΑ ΜΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟ lorenzo ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΙΛΗ λίλιθ.

ΕΠΙ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΙΑΔΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΑΝΑΦΕΡΩ ΟΧΙ ΣΑΝ ΣΧΗΜΑ ΜΟΝΟ ΑΛΛΑ ΣΑΝ ΣΑΝ ΣΥΜΒΟΛΟ (ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟ-3) ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟ ΑΛΛΟ ΣΧΗΜΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΓΕΝΝΗΣΗ ΚΑΠΟΙΟ ΑΛΛΟ..

ΕΝΑ-1... ΕΝΑ ΣΗΜΕΙΟ ΑΠΟ ΤΟ "ΠΟΥΘΕΝΑ"
ΔΥΟ-2... ΔΥΟ ΣΗΜΕΙΑ ΟΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΜΙΑ ΕΥΘΕΙΑ...
ΤΡΙΑ-3.. ΤΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΟΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΕΝΑ ΤΡΙΓΩΝΟ..
ΜΕΧΡΙ ΕΔΩ ΕΧΟΥΜΕ ΕΠΙΠΕΔΑ...

ΜΕ ΤΟ ΤΕΣΣΕΡΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΜΕ ΕΝΑ ΤΕΤΡΑ-ΕΔΡΟ/ΠΥΡΑΜΙΔΑ..

ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΡΙΣ-ΔΙΑΣΤΑΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟΥ.

ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΠΛΕΟΝ ΧΩΡΟ...

ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΜΕ ΤΟ ΤΡΙΓΩΝΟ/3 ΕΧΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΙΚΗ /
ΕΞΕΛΙΣΣΟΜΕΝΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ..

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

Να είστε όλοι καλά .

Είναι λογικό να υποθέσουμε ότι η έννοια της Τριάδας ξεκινά από την αντίληψη
του ανθρώπου, για το σώμα του και το περιβάλλον του και από την παρατήρησή
τους αντιλαμβάνεται την τριαδικότητα ολοένα και πιό καθολικά στον αισθητό
κόσμο. Και είναι επίσης σημαντικό ότι πρώτα έρχεται η αντίληψη της
διάστασης του χώρου και μετά του χρόνου, οπότε και οι πρώτες
τριάδες, θα σχηματίστηκαν μέσα στο χώρο και μετά στο χρόνο.

Όπως μας γράφει και ο αγαπητός AVATARGR, στην αρχή υπάρχει το
ΕΝΑ, που γίνεται ΔΥΟ και έπειτα ΤΡΙΑ. Το ΕΝΑ είναι προφανώς η ύπαρξη. Από
την ύπαρξη προκύπτει η μη ύπαρξη, ως θάνατος, ως αλλαγή, ως φθορά, αλλά και
από τη μη ύπαρξη προκύπτει η ύπαρξη, ως γέννηση, ως δημιουργία, φυσική
και τεχνιτή. Και αυτή η αντίληψη ισχυρίζομαι ότι ξεκινά, όπως ανέφερα
από το Χώρο (τί υπάρχει και τί δεν υπάρχει γύρω μου) και κατακτά το
χρόνο (τι υπάρχει σε σχέση με το τί υπήρχε, και τί θα υπάρξει).

Εδώ ξεκινά η αντίληψη του ΔΥΟ. Μετά έρχεται το ΤΡΙΑ να καθορίσει
το υποκείμενο και εδώ ακριβώς έχουμε να κάνουμε με μια πολύ ενδιαφέρουσα
αντιστοίχιση: Το υποκείμενο βρίσκεται ανάμεσα στα δύο. Είναι ο παρατηρητής.
Έχουμε για παράδειγμα το ουράνιο, το υπόγειο και την επιφάνεια της γης,
επειδή για τον άνθρωπο η επιφάνεια της γης είναι το πεδίο δράσης του, άρα
το ανθρώπινο, το υποκειμενικό. Στο χρόνο έχουμε την αντίληψη του παρελθόντος
και του παρόντος, ως δίπολο, και το παρόν ως υποκείμενο, επειδή παρατηρεί
τα άλλα δύο... Και άλλες αντιστοιχίες, όπως ο αριθμός που βρίσκεται ανάμεσα
στο μικρότερο και στο μεγαλύτερο, όπως αναφέρει ο αγαπητός Filosofos3.

Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να
εμβαθύνουμε περισσότερο σε αυτή τη μετάβαση από το ένα στο δύο και από το
δύο στο τρία.
Μπορούμε να ξεκινήσουμε με αφετηρία τη μελέτη συγγραμμάτων πάνω στο
θέμα αυτό ή να κάνουμε έναν διαλογισμό, προσπαθώντας να "θυμηθούμε"
την εγκαθίδρυση της τριάδας, ως έννοια, μέσα στο νου μας.
Θα επιχειρήσουμε να απαντήσουμε ερωτήματα όπως:

Αν έχω μια ασυνείδητη / φυσική αντίληψη για την Τριάδα, πότε την
απόκτησα, ποιά ήταν τα πρώτα πράγματα, που τοποθέτησα σε μια τριάδα,
και το έκανα αυτό με εντελώς φυσικό τρόπο ή πώς αλλιώς;

Και για να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα, προσπαθώ να ανακαλέσω τη μνήμη
του νεογέννητου, που πρωτοαντικρίζει τον κόσμο: Στην αρχή όντας μέσα στη μήτρα
είναι ΕΝΑ, επειδή το μέσα και το έξω (μήτρα και μωρό) είναι ΕΝΑ. Μόλις γεννιέται
το μωρό βρίσκεται σε ένα ανοίκειο περιβάλλον και εκεί υποθέτω ότι γίνεται ένας
πρώτος διαχωρισμός μεταξύ του οικείου και του ανοικείου, του μέσα και του έξω,
του πριν και του μετά, δηλαδή αρχίζει να υπάρχει το ΔΥΟ. Εδώ θα τοποθετούσα
τη μητέρα ως τον ΤΡΙΤΟ παράγοντα της τριάδας, αλλά η μητέρα σε αυτό το στάδιο
ταυτιζεται με το νεογέννητο, οπότε λογικά υπάρχει πάλι η έννοια του τρίτου ως
υποκειμενικός παρατηρητής.

Μετά την αντίληψη / παρατήρηση έρχεται η αναπαράσταση. Αυτή δίνει νοήματα
στους φυσικούς αριθμούς, ανακαλύπτει και πιστοποιεί τριάδες, και ακολούθως
μιμείται και αντανακλά την τριάδα σε τεχνουργήματα και σε νοητικά συστήματα.
Θα λέγαμε ότι ο άνθρωπος πρώτα βιώνει, συλλαμβάνει / ανακαλύπτει με το νου
την καθολική χρησιμότητα της τριάδας και μετά "κτίζει" πάνω σε αυτήν τις
διάφορες δημιουργίες του.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

Όσον αφορά εμένα, (επειδή δυστυχώς έχω αυτές τις μέρες λίγο τρέξιμο),
θα επανέλθω αργότερα σήμερα (αν τα καταφέρω)...

Είναι σημαντικά τα θέματα που τέθηκαν στο προηγούμενα μηνύματα
και είναι χρήσιμο, πιστεύω, να τα αναλύσουμε περισσότερο.

Όσον αφορά τις πηγές, νομίζω ότι τελικά και ο προσωπικός
διαλογισμός, ο διάλογος, και οι παραθέσεις κειμένων
από βιβλιά, θα μας φανούν πολύ χρήσιμα!

Η μή ύπαρξη δε μπορεί να προκύψει από την ύπαρξη. Η ύπαρξη δεν παράγει τίποτε άλλο πέρα από τον εαυτό της ο οποίος είναι αυθύπαρκτος και μη δημιουργούμενος. Μόνο η ετερότητα παράγει.Και αυτό που παράγει πρώτο είναι η μη ετερότητα=ομοιότητα όπως έχω ξαναπεί.
Συμβολικά :
ΥΠΑΡΞΗ : ΜΙΑ τελεία

ΕΤΕΡΟΤΗΤΑ :ΔΥΟ τελείες ή οποιαδήποτε δυάδα όχι απαραίτητα ίσων μερών ή ίσως ειδικά ΜΗ ίσων μερών και ανόμοιων

Η ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ θα περιλαμβάνει το ον Α το ον Β και ένα ΤΡΙΤΟ ΟΝ τη σχέση των δύο. Αυτό δε χρειάζεται και δεν είναι δυνατό να χρησιμοποιηθεί στην ετερότητα:αρκεί μόνο η παράσταση των 2 όντων. Εδώ, στην ομοιότητα νομίζω ότι το σύμβολο που ταιριάζει είναι οι 3 τελείες, όχι 3 ίσα ευθύγραμμα τμήματα γιατί τότε εισάγουμε την έννοια του μήκους και της ισότηταςπου δημιουργεί 5-δικότητα,πράγμα ανεπιθύμητο.
Προσπάθησα να προσεγγίσω την πιο βασική έννοια της τριαδικότητας γιατί οι υλοποιήσεις της είναι άπειρες.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

Εσύ όμως δεν κένεις διάκριση. Μ εαυτό τον τρόπο δεν καταλήγουμε πουθενά διότι η χρήση δευτερευουσών εννοιών που είναι παράγωγο άλλων δε μας οδηγεί σε ορθά στυμπεράσμτα σε σχέση με τις πρωταρχικές έννοιες.

Mιλάμε για προσδιορισμό της τριάδας με νούμερα γιατι αλλο η
πνευματική υπόσταση της τριάδας και άλλο η αριθμητική;
οι αριθμοί δεν προσδιορίζουν άυλες οντότητες και συγκεκριμένα
την τρίαδα μόνο την συνείδησή τους αν υπάρχει γιατι όπως επισημαίνω
αλλιώς ειναι ο κόσμος του σύμπαντος και αλλιώς ο κόσμος της γής!!

η αγαπη ειναι παντοτινη

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΔΩ...

ΦΙΛΕ ΜΟΥ Krisnna ΚΑΝΕΙΣ ΜΙΑ ΠΟΛY ΚΑΛΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΕ DNA,Ι-Τσίνγκ,
ΠΥΘΑΓΟΡΑ ΚΑΙ ΝΩΕ.

ΕΝΑΣ ΣΥΓΚΕΡΑΣΜΟΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΩΝ (ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΙΑΔΑ) ΣΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥΣ...

ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΑΥΤΟ ΘΕΜΕΛΙΩΝΕΙ ΜΕ ΕΝΑΝ ΘΑΥΜΑΣΙΟ ΤΡΟΠΟ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΤΡΙΑΔΑΣ...

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ...

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΙΝΗ

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr