Ανεξάρτητα από το αν πρόκειται για διασπάσεις υποατομικών σωματιδίων, είτε για εύρεση κάποιου γονιδιώματος, είτε για ανάλυση της κίνησης ενός μακρινού άστρου, τα πειράματα που προσελκύουν το ενδιαφέρον του κόσμου συχνά κοστίζουν εκατομμύρια δολάρια για την εκτέλεσή τους και παράγουν αμέτρητα δεδομένα, τα οποία για να αναλυθούν χρειάζονται μήνες και χρήση υπερυπολογιστών. Μερικές ερευνητικές ομάδες έχουν μεγαλώσει τόσο πολύ ώστε έχουν φτάσει το μέγεθος εταιριών μεσαίου μεγέθους.

Αλλά τελικά η επιστήμη κατασταλάζει στο ανθρώπινο μυαλό κατά περίεργο τρόπο. Όταν ο Robert P. Crease μέλος του φιλοσοφικού τμήματος του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και ιστορικός στο εργαστήριο Βrookhaven, ρώτησε πρόσφατα τους φυσικούς να ονομάσουν τα 10 πιο όμορφα πειράματα όλων των εποχών, οι δέκα νικητές ήταν κατά κανόνα πειράματα που εκτελέστηκαν από μεμονωμένα πρόσωπα στα οποία συμμετείχαν το πολύ μερικοί βοηθοί. Τα περισσότερα από αυτά τα πειράματα εκτελέστηκαν πάνω σ' έναν εργαστηριακό πάγκο, και κανένα δεν απαιτούσε μεγαλύτερη υπολογιστική ισχύ από κάποιο κομπιουτεράκι.

Ότι κοινό έχουν είναι η φευγαλέα ποιότητα που οι επιστήμονες ονομάζουν ομορφιά. Δηλαδή την λογική απλότητα της συσκευής και της ανάλυσης των πορισμάτων. Η σύγχυση και η αμφιβολία διαλύονται μετά από τέτοια πειράματα και κάτι νέο για την φύση γίνεται πεντακάθαρο.

Η λίστα αυτή των πειραμάτων που μας πάει 2000 χρόνια πίσω, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Physics World και η σειρά τους καθορίστηκε ανάλογα με το πόσο δημοφιλές ήταν το καθένα τους. Πρώτο στη σειρά ήρθε ένα πείραμα που με σαφήνεια έδειξε ότι ο φυσικός κόσμος υπακούει στην κβαντική θεωρία.

Τα 10 πιο όμορφα πειράματα στην ιστορία της Φυσικής

1. Το πείραμα της διπλής σχισμής του Young, εφαρμοσμένο για τη συμβολή μεμονωμένων ηλεκτρονίων

2. Το πείραμα του Γαλιλαίου για την ελεύθερη πτώση (1600)

3. Το πείραμα του Millikan με τις σταγόνες λαδιού (1910)

4. Η ανάλυση του ηλιακού φωτός με πρίσμα από τον Νεύτωνα (1665-1666)

5. Το πείραμα του Young για την συμβολή του φωτός (1801)

6. Το πείραμα του Cavendish με τον ζυγό στρέψης (1798)

7. Η μέτρηση της περιφέρειας της Γης από τον Ερατοσθένη
(3ος αιώνας π.Χ.)

8. Τα πειράματα του Γαλιλαίου με τις κυλιόμενες σφαίρες σε κεκλιμένα επίπεδα (1600s)

9. Η ανακάλυψη του πυρήνα από τον Rutherford (1911)

10. Το εκκρεμές του Foucault (1851)

Νο 5: Το πείραμα του Young για την συμβολή του φωτός

Ο Newton όσο σπουδαίος και αν ήταν, δεν είχε πάντα δίκιο. Είχε καταφέρει να στρέψει την επιστημονική κοινή γνώμη στην άποψη ότι το φως αποτελείται μάλλον από σωματίδια παρά από κύματα. Το 1803 ο Thomas Young, ένας Άγγλος φυσιοδίφης και φυσικός έβαλε αυτή την ιδέα σε δοκιμασία. Άνοιξε μια τρύπα σ' ένα παραθυρόφυλλο, Την κάλυψε μ' ένα παχύ χαρτόνι, άνοιξε μια μικροσκοπική τρυπούλα στο χαρτόνι και χρησιμοποίησε ένα καθρέφτη για να εκτρέψει τη λεπτή δέσμη φωτός που περνούσε μέσα από την τρυπούλα. Μετά πήρε μια λεπτή κάρτα με πλάτος περίπου ένα τριακοστό της ίντσας, και το κράτησε με τρόπο που η ακμή της κάρτας να χωρίζει τη δέσμη στα δύο. Το αποτέλεσμα ήταν μια σκιά από εναλλασσόμενες σκοτεινές και φωτεινές λωρίδες. Το φαινόμενο αυτό μπορούσε να εξηγηθεί μόνο αν οι δύο δέσμες αλληλεπιδρούσαν ως κύματα.
Φωτεινές περιοχές θα εμφανίζονταν εκεί που όρη των δύο κυμάτων συναντώνται με τρόπο που το ένα ενισχύει το άλλο. Σκοτεινές περιοχές έχουμε εκεί που όρος του ενός κύματος συναντάει μια κοιλάδα του άλλου, εξουδετερώνοντάς την.
Το πείραμα αυτό επαναλήφθηκε με την πάροδο των ετών, χρησιμοποιώντας μια κάρτα με δύο τρύπες για να διαιρέσουμε τη δέσμη. Αυτά τα πειράματα που λέγονται πειράματα των δύο σχισμών καθιέρωσαν την κυματική φύση του φωτός. Ένα γεγονός που έπαιξε καθοριστικό ρόλο έναν αιώνα αργότερα, όταν άρχισε ν' αναπτύσσεται η κβαντική θεωρία

Νο 1: Το πείραμα της διπλής σχισμής του Young, εφαρμοσμένο για τη συμβολή μεμονωμένων ηλεκτρονίων.

Ούτε ο Newton ούτε ο Young ήταν τελείως σωστοί στις απόψεις τους για το φως. Το φως δεν είναι απλά φτιαγμένο από σωματίδια ούτε και μπορεί να περιγραφεί καθαρά σαν κύμα. Στα πρώτα 5 χρόνια του 20ου αιώνα ο Max Planck και ύστερα ο Albert Einstein έδειξαν αντίστοιχα ότι το φως εκπέμπεται και απορροφάται σε πακέτα ενέργειας που λέγονται φωτόνια. Άλλα πειράματα όμως συνέχισαν να πιστοποιούν ότι το φως έχει και κυματική συμπεριφορά.

Έπρεπε να αναπτυχθεί η κβαντική θεωρία κατά τις επόμενες δεκαετίες, για να συμβιβάσει και τις δύο απόψεις. Η κβαντική θεωρία έδειξε ότι τα φωτόνια και άλλα υποατομικά σωματίδια, όπως τα ηλεκτρόνια, τα πρωτόνια κλπ. εκδηλώνουν δύο διαφορετικές φύσεις. Είναι δηλαδή και σωματίδια και κύματα.

Για να εξηγήσουν την ιδέα, τόσο στους άλλους όσο και στους ίδιους, οι φυσικοί συχνά χρησιμοποίησαν νοητά πειράματα, στα οποία η διαδικασία της διπλής σχισμής με το φως όπως την πραγματοποίησε ο Young, επαναλήφθηκε με μια δέσμη ηλεκτρονίων αντί για φως. Υπακούοντας τους νόμους της κβαντομηχανικής, η δέσμη των ηλεκτρονίων χωρίζεται στα δύο, και οι διαχωρισμένες δέσμες συμβάλλουν μεταξύ τους, δημιουργώντας τα ίδια είδη σχηματισμών φωτός και σκότους όπως και το φως. Τα σωματίδια με άλλα λόγια συμπεριφέρονται ως κύματα.

Σύμφωνα με ένα άρθρο του περιοδικού Physics World, μόλις το 1961 κάποιος ονόματι Claus Jφnsson στο Tόbingen εκτέλεσε πραγματικά το πείραμα. Έως τότε όλοι πίστευαν την αλήθεια του πειράματος και έτσι το πείραμα αυτό απορροφήθηκε ανώνυμα μέσα στην ιστορία της επιστήμης.

ΠΗΓΗ: http://www.physics4u.gr/news/2002/scnews684.html

<<Από τη στιγμή που η επιστήμη θα αρχίσει να ερευνά τα μεταφυσικά φαινόμενα θα προοδεύσει σε μια δεκαετία περισσότερο απ' όσο έχει προοδεύσει σε όλη την ύπαρξή της.>> "Nicola Tesla"

Edited by - Ydroxoos25 on 14/04/2005 05:06:43

Αυτά τα συμπεράσματα έχουν κεντρίσει μια αναγέννηση του ενδιαφέροντος για «τις ερμηνείες» των κβαντικών μηχανικών, οι οποίες προσπαθούν να την τοποθετήσουν σε ένα λογικό πλαίσιο αλλά οι νέες ερμηνείες φαίνονται οτιδήποτε άλλο παρά λογικές. Κάποιοι δημιουργούν θεωρίες παράλληλων κόσμων. Άλλοι πιστεύουν σε μία λογική, που επιτρέπει δύο αντιφατικές αληθινές καταστάσεις. «Ο Einstein είπε ότι εάν ο κβαντικός μηχανικός είναι σωστός, τότε ο κόσμος είναι τρελλός». Ο Ντάνιελ Greenberger, ένας θεωρητικός στο κολέγιο της Νέας Υόρκης απαντά: «Λοιπόν, Einstein ήταν σωστός. Ο κόσμος είναι τρελός».

Η ουσιαστική αιτία αυτής της αντιδικίας είναι η σχιζοφρενής προσωπικότητα των κβαντικών φαινομένων, τα οποία ενεργούν όπως τα κύματα τη μια στιγμή και όπως τα σωματίδια την επόμενη. Το μυστήριο της δυαδικότητας κύματος-σωματιδίου είναι παλιό, τουλάχιστον στην περίπτωση του φωτός. Μια αρχή του Newton, πρότεινε ότι το φως αποτελείται από «αιμοσφαίρια», αλλά ένα κλασικό πείραμα από τον Thomas Young το 1800 έπεισε τους περισσότερους επιστήμονες ότι το φως ήταν ουσιαστικά κυματοειδές.

Ο Young στόχευσε μια ακτίνα φωτός σε ένα δίσκο που περιέχει δύο στενές σχισμές, οι οποίες φωτίζουν μια οθόνη από την άλλη πλευρά. Εάν το φως αποτελείται από σωματίδια, δύο φωτεινές γραμμές θα έπρεπε να εμφανιστούν στην οθόνη. Άντ’ αυτού παρατηρήθηκε ότι διαμορφώνεται μια σειρά πολλών γραμμών. Οι γραμμές θα μπορούσαν να εξηγηθούν μόνο με το να υποθέσουν πως το φως διαδίδεται ως κύμα, το οποίο χωρίστηκε σε ζευγάρια τμημάτων από κύματα, από το δίσκο των δύο σχισμών. Το σχήμα στην οθόνη διαμορφώθηκε από την συμβολή, των κυμάτων.

Αλλά τα πιο πρόσφατα πειράματα δύο σχισμών δείχνουν ότι ο Newton ήταν επίσης σωστός. Οι σύγχρονοι φωτοανιχνευτές (οι οποίοι εκμεταλλεύονται τη φωτοηλεκτρική επίδραση που εξηγείται από τον Einstein) μπορούν να καταγράψουν μεμονωμένα φωτόνια στην οθόνη πίσω από τις σχισμές, σε ένα συγκεκριμένο σημείο σε ένα συγκεκριμένο χρόνο - ακριβώς σα να είναι σωματίδια. Αλλά όσο τα φωτόνια συνεχίζουν να πέφτουν στην οθόνη, το σχήμα συμβολής προκύπτει βαθμιαία, και αυτό είναι ένα βέβαιο σημάδι ότι κάθε μεμονωμένο φωτόνιο πέρασε μέσω και των δύο σχισμών, όπως ένα κύμα.

Επιπλέον, εάν ο ερευνητής αφήνει μία τρύπα ανοιχτή κάθε φορά ή μετακινεί ανιχνευτές κοντά στις δύο τρύπες για να καταγράψει ποιο δρόμο πήρε το κάθε συγκεκριμένο φωτόνιο, τότε τα φωτόνια πηγαίνουν μέσω της μίας σχισμής είτε της άλλης, και το πρότυπο συμβολής εξαφανίζεται. Τα φωτόνια φαίνεται ότι δρουν όπως τα κύματα εφ' όσον τους επιτρέπεται να ενεργήσουν όπως τα κύματα, που διαδίδονται στο κενό χωρίς καθορισμένη θέση. Αλλά τη στιγμή που κάποιος παρατηρεί που ακριβώς είναι τα φωτόνια, ή αν επιχειρήσει να καταγράψει από ποια σχισμή πέρασαν, γίνονται αυτομάτως σωματίδια."

Το πείραμα της διπλής σχισμής πιστεύω ότι είναι το σημαντικότερο πείραμα όλων των εποχών γιατί δείχνει ότι η πραγματικότητα δεν είναι "στάσιμη" και αντικειμενική αλλά διαμορφώνεται τη στιγμή της παρατήρησης και της μέτρησης. Αυτό ακόμα και στις μέρες μας είναι κάτι τρελό, κάτι αδιανόητο για πολλούς. Είναι δύσκολο να δεχτείς ότι "κάτι δεν υπάρχει πραγματικά αν κάποιος δεν το παρατηρεί".

Αυτό που στην πραγματικότητα υπάρχει είναι ένα κύμα πιθανοτήτων. Δηλαδή υπάρχουν πιθανότητες ένα σωματίδιο, ένα φωτόνιο στην προκειμένη περίπτωση να βρίσκεται σε μία ορισμένη θέση σε μία δεδομένη στιγμή. Αυτή η πιθανότητα γίνεται πραγματικότητα μόνο όταν επιχειρήσουμε να ψάξουμε να δούμε πού βρίσκεται, και τότε το φωτόνιο παίρνει με βάση τις πιθανότητες μία θέση στο χώρο. Αυτή η διαδικασία ονομάζεται στην κβαντική φυσική "κατάρρευση της κυματοσυνάρτησης". Δηλαδή αυτομάτως καταρρέουν οι πιθανότητες και στη θέση τους έχουμε μια βεβαιότητα. Είναι σα να έχουμε μια κληρωτίδα με 1.000 μπαλάκια και μόνο ένα θα έχει βγεί όταν θα κοιτάξουμε στην τρύπα. Υπάρχουν μέσα 400 κόκκινα, 300 κίτρινα, 200 μπλέ και 100 πράσινα μπαλάκια. Το πιθανότερο είναι να βγει κόκκινο μπαλάκι, λιγότερο πιθανό κίτρινο και πιο απίθανο να βγει πράσινο. Η κλήρωση έχει ήδη γίνει... αλλά πριν δούμε το αποτέλεσμα δεν ξέρουμε τι χρώμα μπαλάκι έχει βγει. Όλα μέχρι εδώ φαίνονται απλά και λογικά, όμως το πείραμα μας λέει ότι το μπαλάκι που έχει βγει δεν έχει χρώμα πραγματικά και αποκτά χρώμα την στιγμή που το κοιτάζουμε και φυσικά δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος που έχει διαλέξει αυτό το χρώμα. Με την εμπειρία μας θα πιστεύαμε ότι το μπαλάκι που έχει βγει έχει σίγουρα χρώμα άσχετα αν το έχουμε δει ακόμα ή όχι. Όμως δεν είναι έτσι...

Όσοι πιστοί προσέλθετε!

<<Από τη στιγμή που η επιστήμη θα αρχίσει να ερευνά τα μεταφυσικά φαινόμενα θα προοδεύσει σε μια δεκαετία περισσότερο απ' όσο έχει προοδεύσει σε όλη την ύπαρξή της.>> "Nicola Tesla"

quote:

---

Όπως αυτό που λένε ότι αν πέσει ένα δέντρο και δεν υπάρχει κάποιος να το δει ή να το ακούσει θα κάνει θόρυβο;

Όχι! Αν δεν υπάρχει παρατηρητής τότε δεν υπάρχει τίποτα να παρατηρηθή!!

---

Τα αποτελέσματα αυτού του αποφασιστικού πειράματος είναι αναμφισβήτητα. Το είδος του συσχετισμού που προβλέπεται από τη θεωρία των συγκεκαλυμμένων παραμέτρων δεν βρέθηκε, και επιπλέον, για μια ακόμη φορά όπως προβλεπόταν από την κβαντική θεωρία, η μέτρηση που γίνεται πάνω στο ένα φωτόνιο έχει ακαριαία επίδραση στη φύση του άλλου φωτονίου. Κάποια αλληλεπίδραση τα συνδέει, χωρίς να μπορεί να εξιχνιαστεί, παρόλο ότι κινούνται προς αντίθετες κατευθύνσεις με την
ταχύτητα του φωτός και η θεωρία της σχετικότητος μας λέει ότι τίποτε δεν μπορεί να ταξιδέψει ταχύτερα από το φως. Τα πειράματα απέδειξαν ότι δεν υπάρχει καμιά κατά βάθος πραγματικότητα στον κόσμο. Η «πραγματικότητα», με την καθημερινή αίσθηση που έχουμε γι' αυτήν , δεν είναι καλός οδηγός όταν σκεφτόμαστε τα στοιχειώδη σωματίδια που
απαρτίζουν το σύμπαν. επιπλέον, την ίδια στιγμή αυτά τα σωματίδια φαίνεται ότι είναι αδιάρρηκτα συνδεδεμένα σε ένα αδιαίρετο όλον, καθένα ενήμερο του τι συμβαίνει στα άλλα."
http://www.physics4u.gr/news/2001/catschroedinger.html
Πάνω σ' αυτή την ανακάλυψη, τα "δίδυμα φωτόνια", βασίζονται οι πιό πρόσφατες έρευνες στην κβαντική κρυπτογραφία. Από φιλοσοφική άποψη τώρα :
"Ο David Bohm και D'Espagnat πρότειναν θεωρίες για την ερμηνεία του φαινομένου EPR, που να μην έρχονται σε αντίθεση με την Γενική Σχετικότητα. Επιπλέον πρότειναν, για να εξηγήσουν τέτοια φαινόμενα μη-τοπικότητας, πως κάθε τι στο Σύμπαν είναι συνδεδεμένο με οτιδήποτε άλλο, από την στιγμή που στην κοινή αρχή του Σύμπαντος, όλα ήταν συνδεδεμένα.
Η κβαντική λοιπόν θεωρία, ίσως υπονοεί, πως υπάρχει ένα αόρατος ιστός όπου όλα τα σημεία είναι συζευγμένα σε κβαντικό επίπεδο. Θα μπορούσαν λοιπόν να εξηγηθούν φαινόμενα όπως η τηλεπάθεια, η εφαρμογή ψυχικών δυνάμεων, η άμεση επικοινωνία σε μεγάλες αποστάσεις κλπ.Ίσως αποδειχθεί στο μέλλον η δυνατότητα του νου να ενισχύει και να ελέγχει ψυχικά φαινόμενα.
Υπάρχουν ενδείξεις πως κάποιες μορφές διανοητικής λειτουργίας έχουν σαν αποτέλεσμα να παραβιάζουν την ομαλή συνέχεια του χρόνου και ονομάζονται "προφητικά όνειρα", ψυχικές δυνάμεις κλπ. Γι' αυτές υπάρχουν έργα μεγάλων ερευνητών, όπως του Αρθουρ Καίσλερ και του Κάρλ Γιουνγκ. Μήπως η Νέα Φυσική μπορεί να μας αποκαλύψει την ερμηνεία τους;"
http://www.physics4u.gr/articles/epr.html
Ολ'αυτά, δίνουν ένα σαφές φυσικό υπόβαθρο στις θεωρίες του Sheldrake για τα μορφογενετικά πεδία, τις οποίες η κατεστημένη επιστημονική "κοινότητα" (;) φαίνεται να αγνοεί επιδεικτικά. (Γιατί άραγε;)
Φίλε Υδροχόε, το θέμα σου είναι εξαιρετικό κι ελπίζω να τα καταφέρει να συντηρηθεί.

quote:

---

Δεν είναι ακριβώς έτσι. Υπάρχει και παραϋπάρχει. Μέχρι να παρατηρηθεί, το σωματίδιο βρίσκεται σε μιά κατάσταση υπέρθεσης όλων των πιθανών του διαφορετικών καταστάσεων- δηλ. βρίσκεται ταυτόχρονα σε όλες. Παρατηρούμενο, "αποφασίζει" να περιέλθει σε μία συγκεκριμένη. Αυτό είναι το παράδοξο σ' όλη την ιστορία.

---

Η εικόνα αυτή δείχνει το φαινόμενο της συμβολής. Μία δέσμη φωτός πέφτει πάνω σε ένα χαρτόνι με 2 σχισμές. Απέναντι υπάρχει μία οθόνη πάνω στην οποία δημιουργούνται κροσσοί (μία γραμμή φωτός, μία γραμμή σκότους κ.ο.κ).

Επομένως τα φωτόνια υπάρχουν ήδη γιατί σχηματίζουν αυτό το φαινόμενο. Αν βάλουμε όμως μετρητή στις σχισμές για να δούμε ποιά φωτόνια περνάνε απο την κάθε μία τότε το φαινόμενο της συμβολής (δηλαδή οι κροσσοί εξαφανίζονται). Και απομένουν μόνο 2 γραμμές.

Η παρατήρηση λοιπόν είναι αυτή που επηρεάζει τον τρόπο που το φως προσπίπτει στην οθόνη ή κάτι άλλο;;;

Το σημαντικό κατά τη γνώμη μου είναι ότι το κύμα του φωτός (πρώτη εικόνα) επιδρά διαφορετικά στο περιβάλλον από ότι οι 2 γραμμές στη δεύτερη εικόνα. Και εξηγώ αμέσως πώς μπορεί να συμβεί αυτό.

Ας υποθέσουμε ότι στην πρώτη περίπτωση όπου έχουμε κροσσούς, βάζουμε ανιχνευτές φωτός στην οθόνη που μετράνε τις φωτεινές γραμμές. Παραδίπλα έχουμε τοποθετήσει μια συσκευή η οποία είναι έτσι ρυθμισμένη ώστε να μετράει είτε 2 γραμμές είτε 5 γραμμές φωτός σύμφωνα με τα δεδομένα των ανιχνευτών. Αν το αποτέλεσμα είναι 2 τότε ενεργοποιεί μια ατομική βόμβα ικανή να καταστρέψει ολόκληρη τη Γη.

Τι θα συμβεί στην περίπτωση που τοποθετήσουμε ανιχνευτές σε κάθε μία τρύπα (σχισμές) ώστε να δούμε από ποιά περνάει κάθε φωτόνιο;

Η Γη σε λίγο θα έχει καταστραφεί.

Αυτό το νοητικό πείραμα μας δείχνει ότι τα κβαντικά φαινόμενα όσο κι αν φαίνονται μικρά και ασήμαντα για το μακρόκοσμο μπορούν με κατάλληλες διατάξεις τεχνητές ή φυσικές να έχουν τεράστια επίδραση στον κόσμο.

Η κβαντική υπέρθεση και η κβαντική κατάρρευση είναι δύο διαφορετικές καταστάσεις ενός κβαντικού συστήματος. Μπορεί να δημιουργούν όμως σε κατάλληλες συνθήκες και δύο τελείως διαφορετικές καταστάσεις ενός μακροσκοπικού συστήματος και αυτό οφείλεται στην ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ.

<<Από τη στιγμή που η επιστήμη θα αρχίσει να ερευνά τα μεταφυσικά φαινόμενα θα προοδεύσει σε μια δεκαετία περισσότερο απ' όσο έχει προοδεύσει σε όλη την ύπαρξή της.>> "Nicola Tesla"

Edited by - Ydroxoos25 on 16/04/2005 02:39:51

quote:

---

Όπως αυτό που λένε ότι αν πέσει ένα δέντρο και δεν υπάρχει κάποιος να το δει ή να το ακούσει θα κάνει θόρυβο;

Όχι! Αν δεν υπάρχει παρατηρητής τότε δεν υπάρχει τίποτα να παρατηρηθή!!

---

" Στην πραγματικότητα, η κοινώς αποδεκτή ερμηνεία της κβαντικής θεωρίας συνεπάγεται ότι όλα τα μακροσκοπικά αντικείμενα που βλέπουμε γύρω μας υπάρχουν σε μια αντικειμενική, ευκρινή κατάσταση μόνο όταν μετριούνται ή παρατηρούνται."

Η διαφορά είναι ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΕ ΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΗ ΜΟΡΦΗ και όχι ότι δεν υπάρχουν καθόλου. Δηλαδή όλα τα πιθανά σενάρια είναι "σε αναμονή" αλλά μόνο όταν γίνει κάποια παρατήρηση κάποιο συγκεκριμένο σενάριο ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ.

Ελπίζω να έγινα κατανοητός μιας και το ζήτημα αυτό θέλει πολύ φαντασία για να το "πιάσουμε". Κι εγώ προσπαθώ χρόνια τώρα να καταλάβω τι ακριβώς συμβαίνει.

Δυστυχώς δεν είχα ποτέ κάποια ιδιαίτερη κλίση στις θετικές επιστήμες και δεν μου είναι εύκολο να παρακολουθήσω τη συζήτηση σας, κυρίως όταν χρησιμοποιούνται αύστηρα εξειδικευμένοι όροι.

Θα ήθελα απλά να κάνω μια τελείως θεωρητική και ίσως αόριστη ερώτηση/υπόθεση, χωρίς να είμαι σίγουρος ότι στηρίζεται σε οποιοδήποτε φυσικομαθηματικό νόμο.

Ζούμε,αντιλαμβανόμαστε και λειτουργούμε σε ένα κόσμο τεσσάρων διαστάσεων στον οποίο η 4η διάσταση είναι αυτό που ονομάζουμε Χρόνο.
Όμως, τι περισσότερο είναι ο Χρόνος πέρα απο "υλοποίηση/πραγματοποίηση" μιας απο ένα άγνωστο αλλά οπωσδήποτε όχι απεριόριστο αριθμό πιθανοτήτων?

Αυτό που αποκαλούμε Χρόνο λοιπόν δεν είναι τίποτα άλλο παρά η συνεχής υλοποίηση μιας εκ ενός εναλλασόμενου αλλά πάντα συγκεκριμένου αριθμού πιθανοτήτων. "Παγώνοντας" νοητικά μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή παρατηρούμε ακριβώς αυτό,μπροστά μας απλώνεται πάντοτε μια σειρά πιθανών "σεναρίων" τον αριθμό των οποίων είναι πέρα από τις νοητικές μας δυνατότητες να προσδιορίσουμε, αλλά που ωστόσο είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε ότι είναι συγκεκριμένος, και όχι άπειρος.

Αν υποθέσουμε τώρα ότι υπάρχει και μια 5η διάσταση πέρα από το Χρόνο ,ας πούμε ο Υπερχρόνος. Δεν θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτή η διάσταση/κατάσταση αναφέρεται σε όλες εκείνες τις πιθανότητες/σενάρια που θα μπορούσαν να υλοποιηθούν στον τετραδιάστατο κόσμο αλλά που για τον ένα ή τον άλλο λόγο ποτέ δεν πραγματοποιήθηκαν? Και ότι αυτές εξακολουθούν να υπάρχουν σε μια "δυναμική" κατάσταση εκεί, "λειτουργώντας" κάτω απο άγνωστους σε εμάς νόμους?

Μήπως τα υποατομικά σωματίδια "λειτουργούν" κάτω από αυτούς τους νόμους, και άρα αυτά τα πειράματα είναι κατά κάποιο τρόπο πειράματα στην 5η διάσταση? Και μήπως η στιγμή της παρατήρησης δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια υλοποίηση πιθανότητας υπό τους νόμους που διέπουν τον γνωστό μας τετραδιάστατο κόσμο?

quote:

---

" Στην πραγματικότητα, η κοινώς αποδεκτή ερμηνεία της κβαντικής θεωρίας συνεπάγεται ότι όλα τα μακροσκοπικά αντικείμενα που βλέπουμε γύρω μας υπάρχουν σε μια αντικειμενική, ευκρινή κατάσταση μόνο όταν μετριούνται ή παρατηρούνται."

---

Αγγελος

quote:

---

Στην πραγματικότητα, η κοινώς αποδεκτή ερμηνεία της κβαντικής θεωρίας συνεπάγεται ότι όλα τα μακροσκοπικά αντικείμενα που βλέπουμε γύρω μας υπάρχουν σε μια αντικειμενική, ευκρινή κατάσταση μόνο όταν μετριούνται ή παρατηρούνται

---

δεν συνεπάγεται κάτι για τα μακροσκοπικά αντικείμενα.Η κβαντομηχανική ισχύει στο μικρόκοσμο, στον υποατομικό κόσμο. Κι αυτό, λόγω της εξαιρετικά μικρης τιμης της σταθερας του Πλανκ.
Ο μακρόκοσμος περιγραφεται αρκετα καλα απ' τη νευτώνεια φυσική και διέπεται απ' τη βαρύτητα. Στον υποατομικό κόσμο είναι, που δεν ισχύει η βαρύτητα, ούτε η αιτιοκρατία.

quote:

---

Πιστεύω λοιπόν, πως αυτή η θεώρηση του "κβαντικού", μπορεί να υποστηρίξει τις αποψεις του Sheldrake για τα μορφογενετικά πεδία.
"Κάθε είδος έχει τa πεδία του, και μέσα σε κάθε οργανισμό υπάρχουν πεδία μέσα στα πεδία. Μέσα σε κάθε έναν από μας είναι το πεδίο ολόκληρου του σώματος πεδία για τα όπλα και τα πόδια και πεδία για τα νεφρά και τα συκώτια’ μέσα τους υπάρχουν πεδία για τους διαφορετικούς ιστούς μέσα στα όργανα, και έπειτα πεδία για τα κύτταρα, και πεδία για τις υπομοριακές δομές, και πεδία για τα μόρια, και τα λοιπά. Υπάρχει μια ολόκληρη σειρά πεδίων μέσα στα πεδία. Η ουσία της υπόθεσης που προτείνω είναι ότι αυτά τα πεδία, που γίνονται αποδεκτά ήδη αρκετά ευρέως μέσα στη βιολογία, έχουν ένα είδος ενσωματωμένης μνήμης από τις προηγούμενες μορφές ενός παρόμοιου είδους. Το πεδίο του συκωτιού διαμορφώνεται από τις μορφές προηγούμενων συκωτιών και του δρύινου πεδίου δέντρων από τις μορφές και την οργάνωση των προηγούμενων δρύινων δέντρων. Μέσω των πεδίων, με μια διαδικασία αποκαλούμενη μορφική αντήχηση,η επιρροή ομοειδούς επάνω σε ομοειδή, υπάρχει μια σύνδεση μεταξύ των παρόμοιων πεδίων. Αυτό σημαίνει ότι η δομή του πεδίου έχει μια συσσωρευτική μνήμη, βασισμένη σ’ αυτό που έχει συμβεί στα είδη στο παρελθόν. Αυτή η ιδέα ισχύει όχι μόνο για τους ζωντανούς οργανισμούς αλλά και για τα πρωτεϊνικά μόρια, κρύσταλλα, ακόμη και στα άτομα."
"Σκέφτομαι ότι, και ολόκληρη η βάση της προσέγγισης που προτείνω είναι ότι, υπάρχει μια συλλογική μνήμη στην οποία είμαστε όλοι συντονισμένοι, που διαμορφώνει ένα κλίμα στο οποίο η εμπειρία μας αναπτύσσεται και στο οποίο οι μεμονωμένες μνήμες μας αναπτύσσονται. Αυτή η έννοια είναι πολύ παρόμοια με την έννοια του συλλογικού
ασυνείδητου. Η θεωρία του μορφικού συντονισμού θα οδηγούσε σε μια ριζική επαναβεβαίωση της έννοιας του Jung του συλλογικού ασυνείδητου.
Χρειάζεται επαναβεβαίωση, επειδή το τρέχον μηχανιστικό πλαίσιο της συμβατικής βιολογίας, της ιατρικής, και της ψυχολογίας αρνείται ότι μπορεί να υπάρξει οποιοδήποτε τέτοιο πράγμα όπως το συλλογικό ασυνείδητο’ η έννοια της συλλογικής μνήμης μιας φυλής ή ενός είδους έχει αποκλειστεί ως ακόμη και θεωρητική δυνατότητα"
Θέλω να υποστηρίξω ότι τα μυαλά μας προεκτείνονται υπό διάφορες έννοιες. Στα προηγούμενα άρθρα, συζητήσαμε πώς τα μυαλά μας προεκτείνονται και στο χώρο και στο χρόνο με τα μυαλά άλλων ανθρώπων, και στον ομαδικό νου ή τον πολιτιστικό νου μέσω της σύνδεσής τους στο συλλογικό ασυνείδητο. Στο μέτρο που συντονιζόμαστε στα αρχετυπικά πεδία ή τα πρότυπα που άλλοι άνθρωποι είχαν, άλλες κοινωνικές ομάδες
είχαν, και που η κοινωνική ομάδα μας είχε στο παρελθόν, τα μυαλά μας είναι πολύ ευρύτερα από τα "πράγματα" μέσα στους εγκεφάλους μας. Προεκτείνονται στο παρελθόν και σε κοινωνικούς σχηματισμούς με τους οποίους συνδεόμαστε, είτε από την καταγωγή είτε από τις πολιτιστικές μεταδόσεις. Κατά συνέπεια, τα μυαλά μας επεκτείνονται εγκαίρως, και θεωρώ ότι προεκτείνονται επίσης στο space. "

Rupert Sheldrake "Mind, Memory, and Archetype Morphic Resonance and the Collective Unconscious"
(http://www.sheldrake.org/papers/Morphic/index.html)

---

Νομίζω ότι έτσι γίνεται προφανές, γιατί συσχέτισα, στο 1ο μου post την κβαντική θεωρία με τα πειράματα και τις απόψεις του Sheldrake.
Νομίζω επίσης, ότι θα ήταν καλύτερα να συζητάμε τις φιλοσοφικές προεκτάσεις της επιστήμης, βασιζόμενοι σε έγκυρα συμπεράσματα και να μην αναλώνουμε το θέμα σε τεχνικές παραθέσεις και αντιπαραθέσεις. Για ευνόητους λόγους.

quote:

---

Όμως, τι περισσότερο είναι ο Χρόνος πέρα απο "υλοποίηση/πραγματοποίηση" μιας απο ένα άγνωστο αλλά οπωσδήποτε όχι απεριόριστο αριθμό πιθανοτήτων?

---

<<Από τη στιγμή που η επιστήμη θα αρχίσει να ερευνά τα μεταφυσικά φαινόμενα θα προοδεύσει σε μια δεκαετία περισσότερο απ' όσο έχει προοδεύσει σε όλη την ύπαρξή της.>> "Nicola Tesla"

quote:

---

Παραφράζω λίγο το παραπάνω για να διαπιστώσετε πόσο λανθασμένο είναι.

" Στην πραγματικότητα, η κοινώς αποδεκτή ερμηνεία της κβαντικής θεωρίας συνεπάγεται ότι μια τεράστια πέτρα που πέφτει προς το κεφάλι μας υπάρχει σε μια αντικειμενική, ευκρινή κατάσταση μόνο όταν μετριέται ή παρατηρείται."

Συνεπώς ο καλύτερος τρόπος να αποφύγεις μια πέτρα που πέφτει προς το κεφάλι σου είναι να κλεισεις τα μάτια σου και να μην την παρατηρείς.

---

<<Από τη στιγμή που η επιστήμη θα αρχίσει να ερευνά τα μεταφυσικά φαινόμενα θα προοδεύσει σε μια δεκαετία περισσότερο απ' όσο έχει προοδεύσει σε όλη την ύπαρξή της.>> "Nicola Tesla"

quote:

---

Στον υποατομικό κόσμο είναι, που δεν ισχύει η βαρύτητα, ούτε η αιτιοκρατία.

---

Edited by - Ydroxoos25 on 17/04/2005 14:14:26

quote:

---

Νομίζω επίσης, ότι θα ήταν καλύτερα να συζητάμε τις φιλοσοφικές προεκτάσεις της επιστήμης, βασιζόμενοι σε έγκυρα συμπεράσματα και να μην αναλώνουμε το θέμα σε τεχνικές παραθέσεις και αντιπαραθέσεις. Για ευνόητους λόγους.

---

Αγγελος.

quote:

---

Νομίζω επίσης, ότι θα ήταν καλύτερα να συζητάμε τις φιλοσοφικές προεκτάσεις της επιστήμης, βασιζόμενοι σε έγκυρα συμπεράσματα και να μην αναλώνουμε το θέμα σε τεχνικές παραθέσεις και αντιπαραθέσεις. Για ευνόητους λόγους.

---

<<Από τη στιγμή που η επιστήμη θα αρχίσει να ερευνά τα μεταφυσικά φαινόμενα θα προοδεύσει σε μια δεκαετία περισσότερο απ' όσο έχει προοδεύσει σε όλη την ύπαρξή της.>> "Nicola Tesla"

quote:

---

Αν ο άνθρωπος αυτός χάσεις τις αισθήσεις του (που στη συγκεκριμένη περίπτωση λειτουργούν ως μετρητές της πτώσης της πέτρας) τίποτα δε θα συμβεί (τίποτα σαφές και ευκρινές) έως ότου ο άνθρωπος αυτός ανακτήσει πάλι τις αισθήσεις του (ενεργοποιηθούν οι μετρητές) ή κάποιος άλλος άνθρωπος τον δει (άλλος μετρητής). Μέχρι να συμβούν αυτά όλα τα σενάρια θα είναι πιθανά. Ο μόνος τρόπος λοιπόν να γλυτώσει από την πτώση της πέτρας είναι να πεθάνει πριν αυτή πέσει και να μην τον δει κανένας άλλος.

---

O μόνος τρόπος για να γλυτώσει από την πτώση της πέτρας, είναι να κάνει λίγο παρα κει, για να μη βρεθεί στην τροχιά της.
Μια αφελής ερώτηση : θα τα δοκίμαζες ποτέ αυτά που λές;

quote:

---

Δεν ισχύει η βαρύτητα;

---

Στην περιοχή επικράτειας της κβαντομηχανικής, ΔΕΝ ισχύει η βαρύτητα. Για να το πω αλλιώς, θεωρείται αμελητέα και δεν είναι σε θέση να περιγράψει τα φαινόμενα.

quote:

---

Για πες μου φίλε qubit, στο παραπάνω νοητικό πείραμα με την ατομική βόμβα που έχω γράψει αν τοποθετούσαμε ανιχνευτή σε ένα ορισμένο σημείο της οθόνης στο οποίο αν έπεφτε ένα φωτόνιο θα ενεργοποιούσε τη βόμβα, υπάρχει αιτιοκρατία...; Η Γη θα καταστρεφόταν από συγκεκριμένη αιτία;

---

Ναι. Η συγκεκριμένη αιτία, θα ήταν το πείραμα. Γεγονός λαμβάνον χώρα στον μΑκρόκοσμο.
Για τις καταστροφές στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι δεν ευθύνονται οι φυσικοί νόμοι καθαυτοί, αλλά οι βόμβες, που κάποιοι, στον μακρόκοσμο, κατασκεύασαν και κάποιοι, στον μακρόκοσμο, τις πέταξαν. Σύμφωνα δε με τη λογική σου, αυτοί εκει πέρα που κοιμόνταν την ώρα της έκρηξης, τη γλύτωσαν αλώβητοι.
Δυο λόγια τώρα, για να ξεκαθαρίσω τη θέση μου.
Λέγοντας "έγκυρα" συμπεράσματα, εννοώ αυτά που προέρχονται από επιστήμονες με κάποιο κύρος. Ασχέτως αν έχουν δίκιο ή όχι - οι διαφωνίες στο χώρο της επιστήμης είναι στην ημερήσια διάταξη (κι αλλιμονο, αν δεν ήταν). Λέγοντας δε "συμπεράσματα", εννοούμε αυτά στα οποία καταλήγει κανείς, με τη μέθοδο της λογικής. Απο ίδια συμβάντα, μπορούμε να έχουμε διαφορετικά λογικά συμπεράσματα. Η έννοια "συμπέρασμα" δεν ταυτίζεται με την έννοια "απόλυτη και αναμφισβήτητη αλήθεια".

quote:

---

Νομίζω επίσης, ότι θα ήταν καλύτερα να συζητάμε τις φιλοσοφικές προεκτάσεις της επιστήμης, βασιζόμενοι σε έγκυρα συμπεράσματα και να μην αναλώνουμε το θέμα σε τεχνικές παραθέσεις και αντιπαραθέσεις. Για ευνόητους λόγους.

---

Οι ευνόητοι λόγοι που υπονοώ, είναι οι εξής:
1. Τα πειράματα, διεξάγονται στα εργαστήρια. Στα φορουμ, γίνονται συζητήσεις.
2. Συζητήσεις επι της ερμηνείας των πειραμάτων, προκειμένου να καταλήξει κάποιος σε συμπεράσματα, μπορούν να γίνονται μόνο από τους έχοντες τη σχετική επί του θέματος εκπαίδευση (σ' αυτό που διαφωνώ με τον Αγγελο εδώ είναι η λέξη ΞΕΡΕΙ.Τί θα πει ΞΕΡΕΙ ;Ποιός επιστήμονας διατείνεται οτι ΞΕΡΕΙ;). Αλλιώς, η αντιπαράθεση είναι στείρα και καταντάει βαρετή.
3. Οι μη εκπαιδευμένοι σε κάποιο συγκεκριμένο πεδίο έρευνας, μπορούν να συζητάνε βεβαίως.Πάνω σε έγκυρα -επιμένω- συμπεράσματα. Τα έγκυρα συμπεράσματα είναι πολλά και αντικρουόμενα, άρα, υπάρχει πεδίο συζήτησης.

quote:

---

Νομίζω ότι θα ήταν καλύτερα να συζητάμε τις φιλοσοφικές προεκτάσεις της επιστήμης, βασιζόμενοι στο οτι γνωρίζουμε αυτο για το οποίο συζητάμε.
'Οπως είπε και ο Faynman, "Απο τη στιγμή που υπάρχει στο τραπέζι καποιος ένας και μοναδικός που ΞΕΡΕΙ φυσική, ΔΕΝ μπορούμε να πιάσουμε κουβέντα για τη φυσική"
Για να μη σας κόψω την συζήτηση αποχωρώ. Για ευνόητους λόγους.

---

"γνωρίζουμε" ? λοιπόν, πώς ορίζουμε το "γνωρίζουμε"; έχεις ρίξει καμμιά ματιά στις ειδικότητες των ακαδημαϊκών σπουδών των φιλοσόφων της επιστήμης; έχεις ακουστά κάτι περί "διεπιστημονικής προσέγγισης"; πώς μιλάνε μεταξύ τους οι διάφοροι στις "διεπιστημονικές προσεγγίσεις"; "σκάσε εσύ βιολόγε, δεν ξέρεις από φυσική" .... "σκάσε κοινωνιολόγε, δεν ξέρεις ψυχιατρική" ... "σκάστε όλοι σας, δεν έχετε ιδέα από στατιστική" ... κάπως έτσι; (πρακτικα, κάπως έτσι βέβαια, αλλά μερικοί προσπαθούν να το ξεπεράσουν) κι όσο για το "πόπολο", που δεν σπούδασε σε κάποιο ευαγές ίδρυμα ... "άει χάσου, μηρμυγκάκι, που μου θέλεις και φιλοσοφίες και επιστήμες ... πήγαινε πρώτα να κάνεις κανα-δυό διδακτορικά, κι ύστερα δικαιούσαι δια να ομιλείς !"
Δικαιούσαι ν' αγανακτείς με την άγνοια του "πόπολου", να βαριέσαι τέτοιες κουβέντες, να μη συμμετέχεις, αφού το θες, αλλά η ειρωνία προς τους "αδαεις" , νομίζω πως δεν ενισχύει την επιστημονικότητα που ήθελες να τονίσεις με την επίκληση του διδακτορικού σου (σε κάποιο άλλο, σχετικό topic), φίλε Αγγελε. Και, συγγνώμη για την προσωπική αναφορά.

quote:

---

2. Συζητήσεις επι της ερμηνείας των πειραμάτων, προκειμένου να καταλήξει κάποιος σε συμπεράσματα, μπορούν να γίνονται μόνο από τους έχοντες τη σχετική επί του θέματος εκπαίδευση (σ' αυτό που διαφωνώ με τον Αγγελο εδώ είναι η λέξη ΞΕΡΕΙ.Τί θα πει ΞΕΡΕΙ ;Ποιός επιστήμονας διατείνεται οτι ΞΕΡΕΙ;). Αλλιώς, η αντιπαράθεση είναι στείρα και καταντάει βαρετή.

---

Καλή συνέχεια. Αγγελος.

quote:

---

O μόνος τρόπος για να γλυτώσει από την πτώση της πέτρας, είναι να κάνει λίγο παρα κει, για να μη βρεθεί στην τροχιά της.
Μια αφελής ερώτηση : θα τα δοκίμαζες ποτέ αυτά που λές;

---

http://www.esoterica.gr/articles/sciences/quantic/quantic.htm

" Αφού η συσκευή μέτρησης που υποτίθεται ότι κάνει την κυματοσυνάρτηση ενός σωματιδίου να καταρρεύσει, είναι φτιαγμένη από υποατομικά σωματίδια, φαίνεται ότι η δική της κυματοσυνάρτηση θα έπρεπε να καταρρέει από άλλη συσκευή μέτρησης (η οποία θα μπορούσε να είναι το μάτι και το μυαλό ενός ανθρώπινου παρατηρητή), η οποία με τη σειρά της χρειάζεται να καταρρεύσει από μία ακόμα συσκευή μέτρησης κ.ο.κ., οδηγώντας σε μια άπειρη διαδρομή προς τα πίσω. Στην πραγματικότητα, η κοινώς αποδεκτή ερμηνεία της κβαντικής θεωρίας συνεπάγεται ότι όλα τα μακροσκοπικά αντικείμενα που βλέπουμε γύρω μας υπάρχουν σε μια αντικειμενική, ευκρινή κατάσταση μόνο όταν μετριούνται ή παρατηρούνται. Ο Schrodinger επινόησε μια διάσημη ιδέα-πείραμα για να επιδείξει παράλογες συνέπειες αυτής της ερμηνείας. Μια γάτα τοποθετείται σ' ένα κουτί που περιέχει μια ραδιενεργή ουσία, έτσι ώστε να υπάρχει πιθανότητα 50-50 ένα άτομο να διασπασθεί σε μία ώρα. Αν ένα άτομο διασπασθεί, προκαλεί την απελευθέρωση ενός δηλητηριώδους αερίου, που σκοτώνει τη γάτα. Μετά από μια ώρα η γάτα υποτίθεται ότι είναι ταυτόχρονα νεκρή και ζωντανή (και καθετί ανάμεσα στα δύο), μέχρι κάποιος να ανοίξει το κουτί και ακαριαία να προκαλέσει την κατάρρευση της κυματοσυνάρτησης του, σε μια νεκρή ή ζωντανή γάτα. "

quote:

---

quote:
--------------------------------------------------------------------------------

Αν ο άνθρωπος αυτός χάσεις τις αισθήσεις του (που στη συγκεκριμένη περίπτωση λειτουργούν ως μετρητές της πτώσης της πέτρας) τίποτα δε θα συμβεί (τίποτα σαφές και ευκρινές) έως ότου ο άνθρωπος αυτός ανακτήσει πάλι τις αισθήσεις του (ενεργοποιηθούν οι μετρητές) ή κάποιος άλλος άνθρωπος τον δει (άλλος μετρητής). Μέχρι να συμβούν αυτά όλα τα σενάρια θα είναι πιθανά. Ο μόνος τρόπος λοιπόν να γλυτώσει από την πτώση της πέτρας είναι να πεθάνει πριν αυτή πέσει και να μην τον δει κανένας άλλος.

--------------------------------------------------------------------------------

O μόνος τρόπος για να γλυτώσει από την πτώση της πέτρας, είναι να κάνει λίγο παρα κει, για να μη βρεθεί στην τροχιά της.
Μια αφελής ερώτηση : θα τα δοκίμαζες ποτέ αυτά που λές;

quote:

---

quote:

---

Μα και το να κάνεις στην άκρη δεν είναι ένα από τα ενδεχόμενα που υπάρχουν;

---

<<Από τη στιγμή που η επιστήμη θα αρχίσει να ερευνά τα μεταφυσικά φαινόμενα θα προοδεύσει σε μια δεκαετία περισσότερο απ' όσο έχει προοδεύσει σε όλη την ύπαρξή της.>> "Nicola Tesla"

Πάμε λίγο στη νεκροζώντανη γάτα για να προσπαθήσω να σου εξηγήσω που κάνεις λάθος.

1) Ο Schrodinger κατ'αρχήν ανέφερε το παράδειγμα με τη γάτα για α δείξει πόσο λανθασμένη είναι η πρόταση "Η πραγματικότητα υφίσταται σε μια πιθανοκρατική μορφή μέχρι να παρατηρηθεί απο κάποιον". Οπότε το κείμενο που μου παρουσιάζεις αγνοεί την ιστορική αλήθεια.

Διάβασε εδώ
http://www.mtnmath.com/faq/meas-qm-faq-3.html

Και δώσε έμφαση στην παρακάτω πρόταση.
"That prevents us from so naively accepting as valid a ``blurred model'' for representing reality."

2) θυμίζω το πείραμα με τη γάτα, και σου εξηγώ που κάνεις λάθος.

Κλεινεις τη γάτα σε ένα κουτί, και βάζεις μέσα μια συσκευή που απελευθερώνει δηλητήριο μόλις ανιχνεύσει μια ραδιενεργό διάσπαση. (Η ραδιενεργός διάσπαση είναι ένα κβαντομηχανικό φαινόμενο, που μπορεί να περιγραφεί μονάχα πιθανοκρατικά). Η ραδιενεργή ουσία που βάζεις, είναι τέτοια ωστέ μέσα σε μια ώρα η πιθανότητα να συμβεί μια διάσπαση είναι 50%.

Ετσι λοιπόν, όταν σε μια ώρα ανοίγεις το κουτί υπάρχει 50% πιθανότητα να βρείς τη γάτα ζωντανή και 50% πιθανότητα να τη βρείς πεθαμένη. Μέχρι εδώ συμφωνούμε. Παμε τώρα να δεις που κάνεις λάθος.

Εσύ λές οτι μεχρι να ανοίξεις το κουτί η γάτα δεν είναι ούτε ζωντανή ούτε πεθαμένη και οτι το άνοιγμα του κουτιού καθιστά την παρατήρηση που ανάγει την κυματοσυνάρτηση στην "πεθαμένη" ή την "ζωντανή" εκδοχή.

Εγώ λέω οτι μόλις γίνει η διάσπαση (ασχετα που εσύ εχεις κλειστό το κουτί και δεν βλέπεις) η μετρητική συσκευή μέσα στο κουτί που απελευθερώνει το δηλητήριο, ανάγει την κυματοσυνάρτηση, και σκοτώνει τη Γάτα. Η γάτα είναι 100% πεθαμένη, απλά εσύ δεν το ξέρεις.

Το πρόβλημα σου είναι οτι δεν έχεις αντίληψη του τι σημαίνει "παρατήρηση" στην κβαντομηχανική. Παρατήρηση δεν σημαίνει τη διαδικασία που ένα συνειδητό ον ανοίγει τα μάτια του και βλέπει ένα φαινόμενο.

Παρατήρηση είναι οποιαδήμοτε μετρητική διαδικασία που αλληλεπιδρα με την κυματοσυνάρτηση που περιγράφει ένα φαινόμενο. Η διαδικασία αλληλεπίδρασης περιγράφεται μαθηματικά και δεν έχει να κάνει με το αν στη διαδικασία περιλαμβάνεται κάπιοιο όν με συνείδηση.

Η εσφαλμένη ερμηνεία του όρου "παρατήρηση" σε βολέυει γιατί εκεί "μπορείς" να "βασίσεις" φιλοσοφικά την ψευδαίσθησή σου οτι "το σύμπαν για να υπάρχει χρειάζεται παρατηρητές" Αυτή η σοφιστεία έχει χρησιμοποιηθεί για να "υποστηρίξει" "επιστημονικά" την αναγκαιότητα ύπαρξης του "θεού", την αναγκαιότητα ύπαρξης του ανθρώπου, και την "δυνατότητα" να "επηρρεάζουμε" με τη "θέληση" την έκβαση φυσικών φαινομένων.

Αγγελος

quote:

---

Ετσι λοιπόν, όταν σε μια ώρα ανοίγεις το κουτί υπάρχει 50% πιθανότητα να βρείς τη γάτα ζωντανή και 50% πιθανότητα να τη βρείς πεθαμένη.

---

Ο Καρλ Γιουνγκ στη μελετη του <συχρονικοτητα> γραφει.
<Η πειραματικη μεθοδος ερευνας στοχευει στην καθιερωση κανονικων γεγονοτων που μπορουν να επαναληφθουν.
Συνεπως τα μοναδικα η τα σπανια γεγονοτα εξαιρουνται του κανονα.
Επιπλεον, το πειραμα θετει περιοριστικους παραγοντες στη φυση, μια και ο σκοπος του ειναι να δωσει απαντησεις σε ερωτηματα που επινοει ο ανθρωπος.
Για αυτο καθε απαντηση της φυσης επηρεαζεται κατα το μαλλον η ητον απο το ειδος της ερωτησης που γινεται και το αποτελεσμα ειναι παντοτε ενα νοθο προιον.>

Ηταν ο πρωτος που μαζι με τον Παουλι καναν μια προσπαθεια να συνδεσουν την φυσικη με την ψυχολογια.

Ειναι επισης σαφες οτι διαφοροι ψυχικοι παραγοντες επιρεαζαν θετικα η αρνητικα τα πειραματα του Ραιαν.
Αλλα και το <νομο των σειρων> του Καμερερ.

Ας μην ξεχναμε οτι και ο μεγαλος Παγκοζιν συμφωνουσε με την ..ολιστικη αποψη και την ..συμετοχη στην φυσικη διαδικασια.

Δυστυχως για να βρουμε μια ακρη στο κουβαρι πρεπει να απαντησουμε σε καποια πολυ δυσκολα ερωτηματα
και αυτα ειναι.
1)Τι ειναι σκεψη?
2)Τι ειναι πιστη?
3)Τι ειναι συνειδηση?

Σας χαιρετω

Υ.Γ. Νομιζω οτι ολα αρχισαν απο αυτο που ο Πλατωνας ονομαζε κοσμο των ιδεων μορφων.
Απο εκει ξεκινισαν τα αρχετυπα του συλογικου ασυνειδητου
και τα μορφογενετικα πεδια.

quote:

---

Η έκβαση του πειράματος δεν είναι όμως προκαθορισμένη και οφειλόμενη σε κάποια αιτία. Συνεπαγωγικά και η κατάσταση του μακροσκοπικού αντικειμένου δεν είναι προκαθορισμένη.

---

Σ' αυτό το "συνεπαγωγικά", έχω πολλές ενστάσεις, Υδροχόε. Αλλά προς το παρόν, έχει προκύψει ένα πιό θεμελιώδες ζήτημα κατανόησης, σχετικά με τη δόλια τη γάτα.
Πράγματι, ο Σραίντιγκερ μ' αυτό το νοητικό πείραμα θέλησε να δείξει τον "παραλογισμό" των κβαντικών φαινομένων και χρησιμοποίησε μεταφορικά τη γάτα στη θέση του υποατομικού αντικειμένου.

quote:

---

2) θυμίζω το πείραμα με τη γάτα, και σου εξηγώ που κάνεις λάθος.
Κλεινεις τη γάτα σε ένα κουτί, και βάζεις μέσα μια συσκευή που απελευθερώνει δηλητήριο μόλις ανιχνεύσει μια ραδιενεργό διάσπαση. (Η ραδιενεργός διάσπαση είναι ένα κβαντομηχανικό φαινόμενο, που μπορεί να περιγραφεί μονάχα πιθανοκρατικά). Η ραδιενεργή ουσία που βάζεις, είναι τέτοια ωστέ μέσα σε μια ώρα η πιθανότητα να συμβεί μια διάσπαση είναι 50%.
Ετσι λοιπόν, όταν σε μια ώρα ανοίγεις το κουτί υπάρχει 50% πιθανότητα να βρείς τη γάτα ζωντανή και 50% πιθανότητα να τη βρείς πεθαμένη. Μέχρι εδώ συμφωνούμε. Παμε τώρα να δεις που κάνεις λάθος.
Εσύ λές οτι μεχρι να ανοίξεις το κουτί η γάτα δεν είναι ούτε ζωντανή ούτε πεθαμένη και οτι το άνοιγμα του κουτιού καθιστά την παρατήρηση που ανάγει την κυματοσυνάρτηση στην "πεθαμένη" ή την "ζωντανή" εκδοχή.
Εγώ λέω οτι μόλις γίνει η διάσπαση (ασχετα που εσύ εχεις κλειστό το κουτί και δεν βλέπεις) η μετρητική συσκευή μέσα στο κουτί που απελευθερώνει το δηλητήριο, ανάγει την κυματοσυνάρτηση, και σκοτώνει τη Γάτα. Η γάτα είναι 100% πεθαμένη, απλά εσύ δεν το ξέρεις.

---

Αυτό θάλεγε κι η γιαγιά μου, φίλε Αγγελε. Η απλή καθημερινή λογική, δηλαδή. Αν ήταν έτσι τα πράγματα, η κβαντική θεωρία δεν θα παρουσίαζε κανένα πρόβλημα κατανόησης και ο Σραίντιγκερ δεν θα χρειαζόταν να καταφύγει στην ταλαιπωρία της γάτας για ν' αποδείξει το παράδοξο της υπόθεσης. Διότι, αυτό που λες, δεν παρουσιάζει κανένα παράδοξο΄δεν συμφωνείς;
Ας δούμε λοιπόν πού κανεις εσύ το λάθος.
1. Η συσκευή που ανιχνεύει τη ραδιενεργό διάσπαση και, κατόπιν αυτής (αν γίνει) απελευθερώνει δηλητήριο, έχει ακριβώς αυτό το ρόλο. Να απελευθερώσει (ενδεχομένως, δηλ. χωρίς να το ξέρει ο παρατηρητής), το δηλητήριο. Εκφράζει δηλαδή τις δύο ενδεχόμενες καταστάσεις της γάτας. Διάσπαση-δηλητήριο-νεκρή. Μη διάσπαση-όχι δηλητήριο-ζωντανή. Η συσκευή αυτή, δεν είναι η συσκευή μέτρησης της κατάστασης της γάτας, αλλά της ραδιενεργού ουσίας. Η συσκευή παρατήρησης της γάτας, εκφράζεται μεταφορικά με το άνοιγμα του κουτιού. Μέχρι να γίνει αυτή η παρατήρηση, μέτρηση, όπως θες πέστο, η παράδοξη κβαντική θεωρία λέει λοιπόν ότι η γάτα βρίσκεται σε κατάταση υπέρθεσης των δύο πιθανών της καταστάσεων. Είναι ταυτόχρονα και ζωντανή και νεκρή. Οταν ανοίξει το κουτί (δηλ. παρατηρηθεί) τότε θα καταρρεύσει σε μία εκ των δύο πιθανών.
Με τη ευκαιρία, θα ήθελα να εκφράσω δημοσίως τη σφοδρή μου αντίθεση στη συμμετοχή της γάτας στο πείραμα. Ας έβαζε κάτι άλλο ο Σραίντιγκερ. Μιά κατσαρίδα, μια νυχτερίδα ... τόσα συχαμένα πλάσματα υπάρχουν στον κόσμο.

quote:

---

Λογική συνέπεια των παραπάνω θα ήταν εμείς οι άνθρωποι-μετρητές να μην έχουμε προλάβει ποτέ και πουθενά να δούμε κύματα ούτε ζωγραφιστά.

Όμως τα βλέπουμε και τα μετράμε... όπως γίνεται στα πειράματα συμβολής κλπ.

---

quote:

---

quote:
--------------------------------------------------------------------------------

Η έκβαση του πειράματος δεν είναι όμως προκαθορισμένη και οφειλόμενη σε κάποια αιτία. Συνεπαγωγικά και η κατάσταση του μακροσκοπικού αντικειμένου δεν είναι προκαθορισμένη.

--------------------------------------------------------------------------------

Σ' αυτό το "συνεπαγωγικά", έχω πολλές ενστάσεις, Υδροχόε. Αλλά προς το παρόν, έχει προκύψει ένα πιό θεμελιώδες ζήτημα κατανόησης, σχετικά με τη δόλια τη γάτα.
Πράγματι, ο Σραίντιγκερ μ' αυτό το νοητικό πείραμα θέλησε να δείξει τον "παραλογισμό" των κβαντικών φαινομένων και χρησιμοποίησε μεταφορικά τη γάτα στη θέση του υποατομικού αντικειμένου.

---

<<Από τη στιγμή που η επιστήμη θα αρχίσει να ερευνά τα μεταφυσικά φαινόμενα θα προοδεύσει σε μια δεκαετία περισσότερο απ' όσο έχει προοδεύσει σε όλη την ύπαρξή της.>> "Nicola Tesla"

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr