quote:

---

Σε εκείνο το "έρμο" το τόπικ γίναμε κομμάτια, μόνο γιατί άλλαξα "ύφος" (και όχι ήθος) μετά από συνεχόμενες προκλήσεις.
Και πήγε και "χαμένη" η προσπάθεια για να εμβαθύνουμε στην Νομοτέλεια της Αγάπης!
Τέλος πάντων. Δεν έχει νόημα η αντιπαράθεση, μεγάλα παιδιά είμαστε όλοι.

---

Edited by - ΠΛΑΤΩΝΑΣ on 13/12/2002 18:18:24

FILE PLATWNA ΑΝΟΙΞΕΣ ΑΥΤΟ ΤΟ FORUM Νομοτέλεια της Αγάπης... ΚΑΙ ΔΕΝ
ΞΕΡΩ ΕΑΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΚΑΛΑ.

ΒΑΖΕΙΣ ΟΡΙΑ ΚΑΙ ΝΟΜΟΥΣ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ???????
ΝΑΙ ΜΕΝ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΤΙ ΕΙΠΑΝ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ....
ΑΛΛΑ ΑΣ ΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ...
ΤΙ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΣΤΕ ΤΙ ΝΙΟΘΕΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΙΣ ΑΓΑΠΗΣ.
ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΙΑΣ ΑΓΑΠΗΣ ....
ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟYΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ
ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΙΟ ΠΑΤΕΡΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ.

ΝΟΜΙΖΩ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΠΩΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΟΡΙΑ ΟΥΤΕ ΝΟΜΟΥΣ.
Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ ΑΣ ΓΙΝΕΙ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

EYXARISTW

Χαίρομαι για το θέμα που έθεσες Χρίστο.
Συμφωνώ βέβαια και με την θέση του Έλληνα Αβατάρ, ας μη το περιορίσουμε.

Πιστεύω πως όλοι μας έχουμε συγκεκριμένη θέση για την Αγάπη (έστω και συναισθηματική) και αξίζει ο κόπος να την ερευνήσουμε.

Βέβαια το θέμα «Αγάπη ως Πνευματική Νομοτέλεια» φωτίζει με διαφορετικό τρόπο αυτή την έρευνα.

Θα ήθελα προσωπικά να θέσω ένα (ας πούμε) διαχωρισμό μεταξύ αγάπης και Αγάπης.
Συνήθως η αγάπη που αποζητάμε στις καθημερινές μας σχέσεις είναι εγωιστική και «φορτωμένη» με έντονα συναισθήματα.
Οι περισσότεροι άνθρωποι ικανοποιούνται με ποιότητες συναισθηματικών εκδηλώσεων παράγωγες της αγάπης. Όταν δέχονται τρυφερότητα, στοργή, γλυκύτητα, ακόμα και μια αγκαλιά, ένα χαμόγελο, ή χάδι, η ψυχή τους χαίρεται και αναπτερώνεται! Όποιος είναι γονιός μπορεί να παρατηρήσει αυτή τη λειτουργία στα μικρά παιδιά. Δεν υπάρχει παιδί που να μην απορροφάει την στοργή και την θωπεία!
Η στέρηση μάλιστα αυτών των ποιοτήτων δημιουργεί ανασφάλεια και σκληρότητα και μπορεί να σημαδέψει μια ανθρώπινη ψυχή για το υπόλοιπο της ζωής της.
Μέχρι εδώ, πιστεύω πως συμφωνούμε όλοι. Απλή παιδοψυχολογία, κατανοητή από όλους μας. Ακόμα λοιπόν και «εγωκεντρική» (να στρέφεται δηλαδή γύρα από εμάς) η αγάπη είναι μια αναγκαιότητα που εμφανίζεται από τα πρώτα βήματα της ανθρώπινης ζωής.
Έχει ενδιαφέρον πως και ημερών να είναι ένα μωρό, αισθάνεται την αγάπη (στοργή, τρυφερότητα) και αντιδρά θετικά προς αυτήν.
Ας σταθούμε λίγο εδώ.
Παρότι είναι μια καθημερινή, «φυσιολογική» λειτουργία που όλοι την γνωρίζουμε θα ήθελα θα θέσω ένα σημαντικό προβληματισμό.
Τι είναι αυτή η αγάπη που την αναγνωρίζει ένα μωρό πριν ακόμα αρχίσει να βλέπει;
Πριν βέβαια να αναπτύξει αντίληψη, σκέψη, κατανόηση!
Τι είναι αυτό που το επιζητάει ως τροφή και η έλλειψή του δημιουργεί «πληγές» στην ψυχή του;

Δεν είναι απλό!
Παρόλο που είναι ιδιαίτερα οικείο σε όλους μας!

Πιστεύω πως είναι μια αρχή για συζήτηση που μπορεί να ωφελήσει.

Με Αγάπη

Αυτό το ΤΟΠΙΚ είναι συνέχεια συζητήσεως με το φίλο ΦΩΤΙΟ, περί ΑΓΑΠΗΣ… Αν θέλεις διάβασε προσεχτικά στο τι συζητήθηκε στο ΧΡΙΣΤΙΝΙΣΜΟΣ και ΑΝΘΡΩΠΟΣ.

Γραφεις..

quote:

---

ΝΟΜΙΖΩ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΠΩΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΟΡΙΑ ΟΥΤΕ ΝΟΜΟΥΣ.
Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ ΑΣ ΓΙΝΕΙ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ

---

ΦΙΛΕ ΠΛΑΤΩΝΑ ΜΑΛΛΟΝ ΕΚΑΝΑ ΕΝΑ ΦΡΑΣΤΙΚΟ ΛΑΘΟΣ ΕΝΟΟΥΣΑ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ
ΣΑΝ ΟΔΗΓΟ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ.

ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΚΑΙ ΣΑΝ ΝΟΜΟ Η ΚΑΛΗΤΕΡΑ ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΟΝΟΜΑΣΑ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΟΥΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΟΥΤΕ ΓΙΑΤΙ.
ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΑΡΔΙΑ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΜΟΝΟ ΔΙΝΕΙ.

ΑΣ ΓΙΝΕΙ Ο ΟΔΗΓΟΣ ΜΑΣ ,Η ΠΥΞΙΔΑ ΜΑΣ.

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΕΑΝ ΦΙΛΕ ΠΛΑΤΩΝΑ ΕΑΝ ΣΕ ΚΑΛΥΨΑ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Αν τα ΛΟΓΙΑ πρέπει να διέπονται από ΠΡΑΞΕΙΣ…. διάβασε παρακάτω, διαφορετικά δεν έχει ΝΟΗΜΑ!

Για μα μην μιλάμε συνέχεια για Χριστιανισμό και μας χαρακτηρίσουν κακοπροαίρετους, κοίτα κάποιον αλλοδαπό ΑΓΑΠΩ τσαρλατάνο….. ΜΑΧΑΡΗΣΙ και τέτοιους! Μιλάνε ακριβώς το ίδιο…. λένε τα ίδια ακριβώς λόγια…. η αγάπη δεν παίρνει μα δίνει μόνο….. για δρόμους καρδιάς, λες και είναι η λεωφόρος Κηφισίας… ΟΥΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΟΥΤΕ ΓΙΑΤΙ…. Άμα δεις σε κάνα βίντεο την ομιλία, και έχεις λίγο μυαλό, θα πας από ΥπεριωνΠΑΥΛΙΑΣΗ... (Υπερίωνα συμπάθα με!).

Ο χοντρούλης, (ΜΑΧΑΡΗΣΙ), έχει προσωπικό ΤΖΕΤ, το οδηγάει μάλιστα ο ίδιος….και από ότι έμαθα από μέλος του, για να έχεις την ευλογία του δάσκαλου, *(για να ακούς αποκοιμιστικές σαχλαμάρες δηλαδή) και να σε μυήσει στις ανώτερες σφαίρες της γνώσης ΚΛΕΙΔΙΑ!!!!! πρέπει να τα σκας χοντρά… Εμ πως, ΤΖΕΤ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ!

Θα ρώταγες, Πλάτωνα ζηλεύεις?

Δεν ζηλεύω, μα δεν αποχωρίζουμε εύκολα τη λογική, μιας και στο σύμπαν διακρίνω ΤΑΞΗ, ΑΡΜΟΝΙΑ…. σκέφτομαι πως ο ΘΕΟΣ / ΘΕΟΙ… διέπονται απο ΛΟΓΙΚΗ, η τέλος πάντων κάτι που περιέχει ΛΟΓΙΚΗ ….. Πως θα είναι η Αγάπη δώσε… στις σημερινές ΠΟΛΕΙΤΕΙΕΣ ΖΟΥΓΚΛΕΣ… Το αίσθημα της αυτοσυντήρησης, (δες παραπάνω), δεν στο επιτρέπει. Κάποιοι το προσπάθησαν, ΑΓΙΟΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ (τάγματα Φραγκισκανών), ΜΟΝΑΧΟΙ ΒΟΥΔΙΣΤΕΣ, έδωσαν τα πάντα, σε πολύ καλύτερο περιβάλλον, ζώντας ζητιανεύοντας…μα δεν ήταν ΔΩΣΕ όπως το εννοείς… Μήπως οι ίδιοι…. δεν θέλανε Παράδεισο, Νιρβάνα???

Βλέπεις φίλε AVATARGR, πως δεν είναι απλά τα πράγματα, ΧΩΡΙΣ φυσικά να το αποκλείουμε.... κοιτάμε τι DEN ειναι ΑΓΑΠΗ, για να μην μηνουν παχια λογια.... και ΙΔΕΕΣ μονο, μακρυα απο τις καρδιες μας!

Ετσι διωρθωνω και το forum προς χαριν σου!

Φίλε Πλάτωνα παρουσίασες βιολογικές λειτουργίες ως απάντηση για την αίσθηση Ασφάλειας που δημιουργείται σε αδύναμους βιολογικά οργανισμούς. Δεν διαφωνώ για τον τρόπο, ούτε τις αισθήσεις που χρησιμοποιούνται για την συλλογή ερεθισμάτων.
Γίνονται όμως δίχως την συμμετοχή της ψυχής του κάθε όντος;
Γιατί τα ανώτερα θηλαστικά έχουν την δυνατότητα να ανταποκρίνονται σε συναισθήματα;
Γιατί δεν «αισθάνεται ασφάλεια» όταν κρατάω στην αγκαλιά μου και χαϊδεύω έναν κροκόδειλο, μια αράχνη, μια τσιπούρα;
Γιατί φοβούνται και αντιδρούν επιθετικά;
Είναι απλά στοιχεία γενετικού προγραμματισμού στα κύτταρα (που έχουν ή δεν έχουν) ή και λειτουργία της ακατανόητης ακόμα για μας Ψυχής;
Γιατί παράδειγμα όταν κοιτάς χαμογελώντας έναν σκύλο στα μάτια, αυτός χαίρεται;
Πως αναγνωρίζει οπτικά το χαμόγελο, όταν δεν ανήκει στην «ράτσα» του;
Έχεις μήπως σταθεί κοιτώντας απλά ένα αγαπητό σου πρόσωπο και αυτό να αισθάνεται τον παλμό της ψυχής σου;

Τέλος ένα παιδί θα πρέπει βιολογικά να είναι ασφαλές σε ένα σπίτι (προστατευμένο από το περιβάλλον και εχθρούς), καθαρό και ταϊσμένο και τίποτα άλλο. Αυτές οι προϋποθέσεις καλύπτουν την βιολογική ασφάλεια και δεν υπάρχει κανένας λόγος για αγκαλιές, φιλιά, χάδια και χαμόγελα. Αρκεί έναν ρομπότ σήμερα. να φροντίζει κάθε μωρό!

Μήπως μας διαφεύγει κάτι;

Τι αισθάνεται κάθε άνθρωπος (μικρός ή μεγάλος) μέσα σε μια όμορφή αγκαλιά και γιατί;
Αφού έχει πια μεγαλώσει και μπορεί να προστατέψει τον εαυτό του, γιατί έχει ανάγκη από ασφάλεια;

Όπως βλέπεις δεν είναι τόσο απλό και γραμμικό και θέλει Ψυχή (οπωσδήποτε!)

Με Σεβασμό και Αγάπη.

quote:

---

Έχεις μήπως σταθεί κοιτώντας απλά ένα αγαπητό σου πρόσωπο και αυτό να αισθάνεται τον παλμό της ψυχής σου;

---

Edited by - ΠΛΑΤΩΝΑΣ on 15/12/2002 06:03:00

υπαρχει πραγματι διαφορα αναμεσα σε εμας και τα ζωα ? το σκυλο; τη τσιπουρα; την αραχνη; ή απλα ειμαστε ενα εξελιγμενο ειδος που σκεφτετε λιγο παραπανω απο τα αλλα ? και τελικα η αγαπη ειναι κατι που υπαρχει μονο στον ανθρωπο ? ή ειναι μια ανακαλυψη του ανθρωπου ωστε να καλυψει τις αναγκες του και να μπορεσει να επιβιωσει?
ειναι η αγαπη ιδια παντου και για ολους ? υπαρχει ? υπηρχε ?
μηπως αυτο που ψαχνουμε αυτο που ξεφευγει ειναι κατι αλλο ? κατι ποιο απλο ? μηπως ειναι μια αλλη οπτικη γωνια των οσων ξερουμε των οσων μας εχουν ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ?

Αν επιτρέπετε, προτείνω να εστιαστούμε στην διερεύνηση της Αγάπης έτσι όπως την κατανοούμε.
Αγαπητέ Φίλε Κιτκατ μπορούμε να αμφισβητήσουμε τα πάντα. Ακόμη και την σκέψη μας, τις εμπειρίες μας και την ζωή μας ολόκληρη!
Αν έχεις συγκεκριμένες προτάσεις ή εμπειρίες καλό θα ήταν να τις καταθέσεις.
Σίγουρα υπάρχει διαφορά από το σκουλήκι, την κότα ως τον άνθρωπο. (Ας μην την αναλύσουμε σε όλες τις διαστάσεις).
Προσωπικά θα σταθώ στις ψυχικές λειτουργίες που για κάποια ζώα (πχ. θηλαστικά) φαίνεται να λειτουργούν πιο εύκολα και στα συναισθήματα που χαρακτηρίζουμε «Αγάπη».
Μετά από την ψυχική αυτή έρευνα, και αν το επιθυμούμε μπορούμε να ελέγξουμε τι είναι πνευματικά η Αγάπη και ποια η σχέση μας με Αυτήν

Μπορούμε να παρατηρήσουμε όλοι σχέσεις στοργής και τρυφερότητας σε πολλά ζώα.
Αυτό υπάρχει και ως ψυχική ανάγκη στον άνθρωπο.
Όπως είπε και ο Πλάτωνας είναι η ανάγκη για Ασφάλεια.
Δεν είναι μόνο αυτό. Ακόμα και όταν είμαστε ασφαλείς, χαιρόμαστε την στοργή του συνανθρώπου μας. Ακόμα και όταν είμαστε αγαπημένοι, πάλι πηγάζει χαρά μεσ’ στην ψυχή μας, βαθύτερη αυτή την φορά!
Όσο ισχυρότεροι είναι οι ψυχικοί δεσμοί μεταξύ φίλων, συγγενών, ζευγαριού, τόσο εντονότερη η δύναμη της χαράς και η ενότητα μέσ’ στην ψυχή μας!
Τόσο δυνατοί μπορεί να είναι αυτοί οι δεσμοί που μπορεί να πεθάνει ο ένας για τον άλλον! Μέσα από τις σχέσεις αυτές αγάπης (ακόμα και με έντονα συναισθήματα) καταλύεται η ατομικότητα και επεκτείνεται η έννοια Εγώ στο Εμείς!
Έτσι καταργείται και η λειτουργία της «ασφάλειας» αναστρέφοντας ακόμη και την βασική της αρχή, την προστασία της Μονάδας, του ατόμου.

Εγώ έχουμε ένα Κλειδί!

Υπέρβαση της βιολογικής «φύσης» για χάρη της αγάπης. (της συναισθηματικής ακόμα αναμεταξύ μας)!

Με Αγάπη Φώτης.

ΥΓ. Ωραία η εμπειρία σου Πλάτωνα! [:)}

ΦΙΛΕ ΠΛΑΤΩΝΑ ΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΟΡΟΥΜ.

ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΛΟΓΙΑ.
ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΙΣ.
ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΕΚΕΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΠΟΛΛΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΠΙΣΩ.
ΑΓΑΠΩ ΜΕΝ ΑΛΛΑ ΜΗΝ ΖΗΤΑΣ ΑΠΟΔΙΞΕΙΣ.
Η ΑΓΑΠΗ ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟ.

ΑΠΛΗ ΚΑΙ ΑΔΟΛΗ ΑΓΑΠΗ.
ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓOΝΕΙΣ
ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ
ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ
ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΜΑΣ

ΑΓΑΠΩ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ....

ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΧΑΝΕΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑ...
ΑΛΛΑ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΕΧΕΤΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

ΣΥΓΝΩΜΗ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΕΑΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΥΛΟΓΙΑ ΜΟΥ.

ΦΙΛΕ ΑΝΑΝΑΣΣΣ ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ ΣΟΥ ΛΟΓΙΑ.

ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΣΤΟΙΧΟ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΜΥΡΤΙΩΤΙΣΣΑΣ...

Σ' ΑΓΑΠΩ
ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΠΩ
ΠΙΟ ΑΠΛΟ
ΠΙΟ ΓΛΥΚΟ
ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟ

ΕΧΕΙ ΒΕΒΑΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ ΣΤΟΙΧΟΥΣ ΑΚΟΜΑ.
ΑΛΛΑ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΑΠΛΑ ΛΟΓΙΑ
ΕΙΠΕ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ..

ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΕΥΘΕΙΣ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΠΩΣ ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΤΟ ΑΠΑΓΓΕΙΛΕΙ
ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΗΣ.

ΑΓΑΠΗ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ
ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

quote:

---

Λέγεται…. πως ο ΗΛΙΟΣ και ΦΩΣ….είναι η ΕΙΚΟΝΑ του ΘΕΟΥ, όχι ο ΘΕΟΣ, καθότι φως και Ήλιος είναι στο ΧΡΟΝΟ και ΦΘΕΙΡΟΝΤΑΙ. Ίσως στο τέλος να είναι αλήθεια, πως ΘΕΟΣ αγάπη ΕΣΤΙ, μα κανένα λογικό, έξυπνο ΟΝ, δεν παίρνει ΜΙΑΝ ΙΔΕΑ σαν ΔΕΔΟΜΕΝΟ!

---

ΜΑΧΟΜΑΙ ΤΗ ΧΑΖΟΜΑΡΑ!

Τώρα αν ένας φτωχός, χαζός νους ΑΓΑΠΑΕΙ,…και ένας ζωντανός, ολοκληρωμένος, σκεπτόμενος νους δεν αγαπάει…επιτρέψτε μου να έχω τις αμφιβολίες μου…

Ένας ευαγγελιστής, πολυδιαβασμένος ΠΑΠΑΣ, ένθερμος οπαδός της χριστιανικής μοναδικής αγάπης, είχε αρχίσει να με επισκέπτεται! ΦΙΛΟΣ χριστιανός, είχε δει στην βιβλιοθήκη μου διάβολο βιβλία (ΠΛΑΤΩΝΑ!)…και ειδοποίησε τον παπα πως χάνεται ένας αμνός!!! Έτσι ο ΠΑΠΑΣ άρχισε να με επισκέπτεται ταχτικά, και μιας και τον άκουγα προσεχτικά, (σπάνιο είχε πει..) μου έλεγε ότι είχαν πει και ζήσει… ΑΛΛΟΙ,! Επόμενο ήταν να πέφτει σε αντιθέσεις, που σιγά σιγά τις υποδεικνύαμε. Μετά από καιρό, η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο, άρχισα να ντρέπομαι γιατί η συζήτηση τον έφερνε σε αδιέξοδο, μα παρατηρούσα πως ερχόταν…. όλο και πιο ανήσυχος.
Μια Κυριακή που δεν ξεχνιέται, μετά την λειτουργία χτύπησε την πόρτα. Τον είχα ρωτήσει κάτι, που τον απασχολούσε από μέρες…αν ο ΝΑΟΣ που μίλησε ο Ιησούς, μιας και τον γκρέμιζε και τον ξανάφτιαχνε σε τρεις μέρες, ήταν στις ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ…και τα έλεγε σε διαβασμένους ΦΑΡΙΣΑΙΟΥΣ…όχι για να τους εντυπωσιάσει…. μα μήπως καταλάβει κανείς το ΒΑΘΟΣ, του λόγου του…
Να μην πολυλογώ, καθώς τον κοίταγα αισθάνθηκα ΜΕΣΑ μου όλο τον ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΟΝΟ…όχι μόνο του ΠΑΠΑ…. Σηκώθηκα και του ζήτησα συγνώμη, συγχρόνως τον καθησύχαζα πως έκανα λάθος…. μα εκείνος έκλεγε σαν μωρό παιδί.

Και να πως ένα συμβάν, ελευθερώνει υποσυνείδητους φόβους μας, και μιλάει μέσα από τα ΌΝΕΙΡΑ! Ποιος χριστιανός αφήνει έτσι εύκολα την πίστη…? ΕΙΜΑΣΤΕ αυτά που πιστεύουμε, αυτά που μάθαμε η μας διδάξανε…. χρόνια και ΑΙΩΝΕΣ! *(Το δεύτερο πάει στους ΦΟΒΟΥΣ μας)

Και να τον με την κατάλευκη στολή του, να λάμπει από ομορφιά *(Ο ΧΡΙΣΤΟΣ), να περπατάω ήσυχα δίπλα του, μέσα σε ένα πανέμορφο δάσος. Μετά από ώρα, φτάσαμε σε κάτι σαν ΠΗΓΗ, που γινόταν ένα όμορφο και πλατύ ποτάμι, με δυο καταπράσινες όχθες, αριστερά και δεξιά. Εκεί χωρίσαμε, ακολούθησα το αριστερό μέρος και Χριστός το δεξιό, μα σαν τον κοίταγα, μου χαμογελούσε. Στη μέση το ποτάμι της ΖΩΗΣ, που τέλειωνε σε ένα πολύ πάρα πολύ μεγάλο ΗΛΙΟ!

ΘΕΕ…. ΤΙ ΟΜΟΡΦΙΑ!

Κάποιος περνάει στη μια όχθη (ΝΟΥΣ) κάποιος στην άλλη (ΠΙΣΤΗ)…. η ΖΩΗ είναι ΜΙΑ, και βρέχει και τις δυο όχθες…

ΝΟΥΣ και ΚΑΡΔΙΑ διαφέρουν μόνο στο σχήμα, σαν λάμψει μέσα τους η ΑΛΗΘΕΙΑ…Το πείτε ΑΓΑΠΗ η ΟΜΟΡΦΙΑ, το ίδιο κάνει… ΕΛΕΥΘΕΡΩΝΕΙ

κανείς δεν υποτιμάει την νοητική λειτουργία για χάρη της Αγάπης.

Αλλιώς δεν θα συζητούσαμε εδώ αλλά θα καθόμαστε συνέχεια και θα , , , , , , , , , , , , , , ...χαμογελούσαμε, προσπαθώντας να μεταφέρουμε τον Παλμό της Αγάπης ο ένας προς τον άλλον!!!

Ένας ανόητος άνθρωπος που «αγαπά» δίχως διάκριση, μπορεί να γίνει επικίνδυνος, για τον εαυτό του και τους άλλους!
Το λιγότερο, θα κάθεται χαρούμενος δίχως επίγνωση του τι πράττει!

Μόνο ενσυνείδητη μπορεί να είναι η Αγάπη και καθώς είναι εκδήλωση Θεού μέσα στον Άνθρωπο, μπορεί να οριστεί και ως φανέρωση της Αλήθειας μέσα στα Πάντα!

Τότε, όταν Αγαπάμε Ελεύθερα και Ειλικρινά, ο Νους και η Καρδιά ακολουθούν την εκδήλωση του Θείου εντός μας και συναινούν. Συντονίζονται σε μια απόλυτη Αρμονία (έστω και για ελάχιστα!) όπου δεν υπάρχουν γνώσεις, σκέψεις, προβληματισμοί, συναισθήματα, επιθυμίες, φόβοι, αλλά Βεβαιότητα!
Μια «βεβαιότητα» που δεν πηγάζει από τα καταστημένα ή την προσωπική πίστη του καθενός μας, αλλά από την Γνώση αυτού που πραγματικά Είμαστε!

Αυτή είναι η Αγάπη, η Θεία Αγάπη μέσα σε όλους μας.

Για να Την βιώσει κάποιος δεν γίνεται απλά επειδή το επιθυμεί.
Χρειάζεται Έργο!
Εργασία από τον καθένα που θα ελευθερώσει τον αναγκαίο χώρο στη Ψυχή μας, και θα καθαρίσει «την φάτνη με τα ζώα» για να Γεννηθεί Εντός μας η Αγάπη!
Δύσκολο έργο, αλλά όχι ακατόρθωτο!
Έχουμε την επιλογή κάθε στιγμή, να «θυσιάσουμε» το Εγώ μας, το προσωπικό-ατομικό μας «συμφέρον»,για αυτήν την Ελευθερία.
Τον Δρόμο τον γνωρίζουμε ήδη!

Με Σεβασμό και Αγάπη.

ΦΙΛΕ ΠΛΑΤΩΝΑ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΔΩ ΔΕΝ ΕΙΠΕ ΠΩΣ ΜΑΧΕΣΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ.

ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΟΛΟΙ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ.

ΚΑΙ ΕΛΠΙΖΩ ΠΩΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

Τώρα το …ΓΙΑ ΛΙΓΟ καλέ μου ΦΩΤΙΕ.

Ίσως να ισχύει, για όσους κάνουν μεγάλες προσπάθειες, μα δεν έχουν κατανοήσει πλήρως την κίνηση του φόβου, της σκέψης, της επιθυμίας….. μιας και φόβοι, σκέψεις, επιθυμίες, πλάθουν συνεχώς τους ΕΑΥΤΟΥΣ μας. Αυτό φυσικά δεν πάει να πει πως δεν υπάρχουν, η δεν πρέπει να υπάρχουν. Εξετάζουμε, χωρίς να δίνουμε ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗ στο κάνε η μην κανείς, καλό αυτό κακό εκείνο!

Υπάρχουν δυο στίχοι από ένα ποίημα…

Βγες… ψυχή μου,
Φως να μπει….

Μα ας περπατήσουμε καλύτερα σιγά σιγά.

Οι περισσότεροι απο εμας, πιστεύω πως αφιέρωσαν ένα σωρό από το χρόνο τους, κάνοντας διάφορες προσπάθειες προς την μιαν η άλλη κατεύθυνση σε ότι ονομάζουμε ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ. Ανεξάρτητα από τις Θρησκευτικές η Φιλοσοφικές κατευθύνσεις, μπαίνοντας σε μια βιβλιοθήκη, μένει κανείς έκπληκτος με το πόση άφθονη γνώση βρίσκει για τα περισσότερα θέματα. Και μην κάνετε τον κόπο να πατε σε βιβλιοθηκες, κοιτάχτε τις δικες σας, η και μέσα στο esoterica φόρουμ τι γράφεται…Πάρα πολλές θέσεις, πιστεύω, σκέψεις… που αν διαβαστούν, το αποτέλεσμα στην καλύτερη περίπτωση είναι να έχω μια ακόμα οπτική γωνία για το αντικείμενο του ενδιαφέροντος… στη χειρότερη…. περισσότερη σύγχυση.

Πάρα πάνω ο ΦΩΤΙΟΣ έγραψε

quote:

---

Είναι απλά στοιχεία γενετικού προγραμματισμού στα κύτταρα (που έχουν ή δεν έχουν) ή και λειτουργία της ακατανόητης ακόμα για μας Ψυχής;

---

Edited by - ΠΛΑΤΩΝΑΣ on 18/12/2002 18:30:17

ΜΟΥ ΕΧΩ ΚΑΠΟΙΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ.
ΦΙΛΕ ΦΩΤΗ ΕΙΔΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕΣ

quote:

---

Ένας ανόητος άνθρωπος που «αγαπά» δίχως διάκριση, μπορεί να γίνει επικίνδυνος, για τον εαυτό του και τους άλλους!
Το λιγότερο, θα κάθεται χαρούμενος δίχως επίγνωση του τι πράττει!

---

** FWS PERISSOTERO FWS **
** EAN NIOSEIS THN SKIAS SOU NA FEYGEI MHN GYRISEIS PISW NA THN KOITAXEIS **

quote:

---

Τώρα αν ένας φτωχός, χαζός νους ΑΓΑΠΑΕΙ,…και ένας ζωντανός, ολοκληρωμένος, σκεπτόμενος νους δεν αγαπάει…επιτρέψτε μου να έχω τις αμφιβολίες μου…

---

Φίλε ΕοΝ,

Είναι ΤΕΧΝΗ να ενώσεις όλα τα κομμάτια που απαρτίζουν τον εαυτό μας, και δύσκολα φτάνει μια ζωή με τον τρόπο που ζούμε. . Ο καιρός στη διάθεση μας είναι παρά πολύ λίγος....

Ας δούμε λοιπόν πρώτα τον ΟΠΑΔΟ του φίλου avatargr. Βέβαια εδώ αναφέρεται σε ΒΙΩΜΑ, μα προς αποφυγής οποιασδήποτε παρερμηνείας, σου γράφω τι σκέφτομαι. Η Λέξη ΟΠΑΔΟΣ σημαίνει ακόλουθος, έτσι υπάρχουν ΟΠΑΔΟΙ μιας ΟΜΑΔΑΣ, μιας ΠΙΣΤΗΣ, μιας ΙΔΕΑΣ. Με άλλα λόγια θέλουμε κάπου να ανήκουμε. Αν είσαι φίλαθλος, κοίταξε όταν παίζει η ΟΜΑΔΑ σου πως φτιάχνει η χαλάει το κέφι σου, ανάλογα με το αποτέλεσμα. Τα ίδιο συμβαίνει αν κάποιος αμφισβητήσει το τι πιστεύεις, γίνεσαι θηρίο λόγο ταύτισης και μερικές φορές λες λόγια που αργότερα, σαν ηρεμήσεις, λες μα καλά τι έκανα…Από τα ίδια αν έχεις ιδέες που έρχονται σε αντίθεση με τις ιδέες κάποιου άλλου….

Γνωστά αυτά, που πάνε θα με ρωτήσεις?

Ο ΟΠΑΔΟΣ, έχει ΕΙΚΟΝΕΣ και ΙΔΕΕΣ μέσα του, είναι πιασμένος στο ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ, και στο ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ…

Γιατί κάποιος προσεύχεται?

Ο περισσότερος κόσμος (εκκλησία) πάνε όταν θέλουν να ΖΗΤΗΣΟΥΝ κάτι! Υγεία, Χρήμα, Συχώρεση… Γνωρίζεις πως o Ηράκλειτος και Σωκράτης, σαν έβλεπαν πως οι άνθρωποι κάνανε Θυσίες, και καίγανε σπλάχνα για να ευφρανθούν οι θεοί…περιμένοντας ΑΝΤΑΛΑΓΜΑ, αναρωτιόντουσαν για την ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ τους!!. Ακριβώς ίδια η αγανάκτηση του Χριστού.... Έκαναν τον ΝΑΟ (μέρος ΚΑΘΑΡΣΗΣ και ΕΝΩΣΗΣ με το ΘΕΙΟ) ΑΓΟΡΑΠΩΛΗΣΙΑ αγαθών τότε….. και ΨΥΧΩΝ σήμερα!

Βέβαια η σημασία που δίνεις εσύ είναι διαφορετική…μα ας προχωρήσουμε.

Τι είναι ΧΑΖΟ ΝΟΥΣ…και τι δεν ΕΙΝΑΙ!

Ένας έξυπνος, ολοκληρωμένος νους, ζει σε ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ μέσα του, η ειναι ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ, έχει ΑΡΜΟΝΙΑ?

Η κοινωνία μας ΕοΝ, βασίζεται σε μια απαίτηση. Το ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ! Είμαστε παγιδευμένοι γιατί ζητάμε κάθε είδους απόκτημα, ακόμα και στον ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ κόσμο! Έτσι γίνεται πιο εύκολη και βιώσιμη η καλλιέργεια του μίσους και του φθόνου, παρά η κίνηση της υψηλής ιδέας της αγάπης…..Αν δεν κατανοηθεί η κίνηση της ΕΠΙΘΥΜΙΑΣ, του ΦΟΒΟΥ, του πως λειτουργεί ο ΝΟΥΣ, ..κάνε όσες ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ θέλεις, χωρίς ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ, δεν είσαι ελεύθερος από τη ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ..

ΑΓΑΠΗ και ΦΟΒΟΣ, τουλάχιστον για μένα… δεν συνυπάρχουν.

….λιγότερο ΦΟΒΟ έχεις, περισσότερο πλησιάζεις προς τη νοημοσύνη… φαίνεται ο Σωκράτης να ήπιε ατάραχος το κώνειο, ενώ πολλοί από τους μαθητές του... εκλεγαν.

Τι τους ειπε?

Αυτή η διαφορά από το να είσαι ΦΩΣ του ΕΑΥΤΟΥ σου και του ΟΠΑΔΟΣ!

Τι συμπτωση!!! Τα ιδια ειπε και ο ΒΟΥΔΑΣ στους ΜΑΘΗΤΕΣ του!

Φενεται ο ΠΛΑΤΩΝΑΣ... να το καταλαβε!

να με συγχωρεσεις Φωτιε αλλα εγω πιστευω πως ο ΘΕΟΣ ειναι δημιουργημα της ΑΓΑΠΗΣ σε συνδιασμο με το ΦΟΒΟ , ισως και να ειναι παιδι του ερωτα τους !!!

Αγαπη για εξυπνους για χαζους για συνειδητους και ασυνηδητους ... παρε κοσμε 3 δραχμες και 2 αυγα !!! Τι θα πει εγω αγαπαω πολυ εκεινος δεν αγαπαει , ο αλλος μια αγαπαει και μια οχι !!!

Πολυ φοβαμαι οτι αυτο που ονομαζουμε αγαπη ειναι κατι αλλο. Οταν αγκαλιαζω καποιον ,οταν φερομαι τρυφερα ακομη και οταν νιαζομαι δεν σημενει οτι ειναι αγαπη , συνηθως ειναι χιλια δυο πραγματα απο προσωπικες αναγκες μεχρι και κολακια !!!
Την αγαπη δεν την δινεις ή τη παιρνεις δεν τη σκεφτεσε και λες τωρα αγαπω και τωρα οχι , δεν τη βρισκεις στο δρομο ουτε και σε ψαχνει να σε βρει.

Αγαπη ειναι κατι ( τι δεν ξερω ακριβως) μεσα μας , υπαρχει σε ολους και σε ολα , ισως ειναι μια κατασταση της ενεργειας που μας γεμιζει με συναισθηματα , ολοι αγαπουν με τον ενα ή αλλο τροπο ακομη και ο χειροτερος δολοφονος , ακομη και ο ποιο χαζος , τα ζωα και τα φυτα. Δεν ειναι πλεονεκτημα ουτε και μειονεκτημα απλα ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ αλλοι το αποδεχονται αυτο χωρις φοβο , αλλοι παλι με πολυ και υπαρχουν και αυτοι που δεν θελουν να την αποδεχτουν και λεν πως δεν υπαρχει ξεροντας οτι υπαρχει ομως. Ειναι μεσα μας και μας πλυμηριζει.

Δεν περιγραφεται γιατι κανεις δεν μπορει να τη προσδιορισει δεν μπορει να τη μετρηση δεν μπορει να τη δει. Το μονο για το οποιο μπορουμε να μιλησουμε ειναι τα συναισθηματα που μας δημιουργει , για τις σκεψεις που μας βαζει να κανουμε , για το νοημα και την αξια που δινει στις πραξεις μας.

Ειναι "ναρκωτικο" οταν σε γεμισει μια φορα οταν τη νιωσεις τη θελεις ξανα και ξανα , το λαθος ειναι οτι ψαχνεις να τη βρεις και πολλες φορες το κανεις σκοπο της ζωης σου και χανεσε. Δεν βρισκεται η αγαπη ουτε ερχετε. Η αγαπη αναβλιζει απο μεσα μας συνεχεια οποιος τολμα πινει οποιος αφεθει κερδιζει. Μη τη σκεπαζεις μη τη κρυβεις με τα συναισθηματα της στιγμης απλα πιες απο αυτη!!!

Τολμηστε λοιπον και πιετε αφεθειτε ελευθεροθητε !!!

quote:

---

Ας δούμε λοιπόν πρώτα τον ΟΠΑΔΟ του φίλου avatargr. Βέβαια εδώ αναφέρεται σε ΒΙΩΜΑ, μα προς αποφυγής οποιασδήποτε παρερμηνείας, σου γράφω τι σκέφτομαι. Η Λέξη ΟΠΑΔΟΣ σημαίνει ακόλουθος, έτσι υπάρχουν ΟΠΑΔΟΙ μιας ΟΜΑΔΑΣ, μιας ΠΙΣΤΗΣ, μιας ΙΔΕΑΣ. Με άλλα λόγια θέλουμε κάπου να ανήκουμε. Αν είσαι φίλαθλος, κοίταξε όταν παίζει η ΟΜΑΔΑ σου πως φτιάχνει η χαλάει το κέφι σου, ανάλογα με το αποτέλεσμα. Τα ίδιο συμβαίνει αν κάποιος αμφισβητήσει το τι πιστεύεις, γίνεσαι θηρίο λόγο ταύτισης και μερικές φορές λες λόγια που αργότερα, σαν ηρεμήσεις, λες μα καλά τι έκανα…Από τα ίδια αν έχεις ιδέες που έρχονται σε αντίθεση με τις ιδέες κάποιου άλλου….

---

(ζητώ συγνώμη για την ... «αραιή» παρουσία μου στο Φόρουμ, αλλά έχω αγαπητό συγγενή σε νοσοκομείο)

Κιτκατ θα διαφωνήσω στη θέση σου για τον Θεό και θα συμφωνήσω στη θέση σου για την Αγάπη.

Ο Θεός (πιστεύω) είναι Αγάπη και όχι φυσικά γέννημά της
Αν όντως ισχύει αυτό, όπως είναι γραμμένο και στον Ιωάννη: «και ο Θεός Αγάπη εστί», η γνώμη που έχουμε όλοι για την Αγάπη, είναι... κάπως περιορισμένη!

Αν δηλαδή η Αγάπη είναι ταυτόσημη με τον Θεό, τι να σημαίνει άραγε το «Σ’ ΑΓΑΠΩ»

Προσωπικά είμαι βέβαιος πως η αντίληψη μας για την Αγάπη είναι περιορισμένη και κινείται κυρίως στο χώρο των συναισθημάτων!

Εγωκεντρικά και γύρω από τους φόβους και τις επιθυμίες μας περιστρέφεται συνήθως η «αγάπη» μας. Να δώσω ένα παράδειγμα (υποθετικό Φίλε ΑβατάρΕλ)
Ας πούμε βλέπουμε έναν κακόμοιρο να ζητιανεύει μέσα στο κρύο και του δίνουμε αρκετά χρήματα γιατί τον λυπηθήκαμε. Συναισθηματικά αισθανόμαστε περήφανοι για το «έλεος» και την «αγάπη» που καταδείξαμε! Ας πούμε τώρα πως αυτός ο ζητιάνος πίνει (καθότι αλκοολικός) σε δυνατά ποτά την «ελεημοσύνη» μας, γυρνάει στο σπίτι του «λιώμα» σκοτώνει την γυναίκα του και μετά αυτοκτονεί!
ΕΡΩΤΗΜΑ: Σε τι τον ωφέλησε, (αυτόν και την γυναίκα του) η «αγάπη» μας;
Έχουμε συνυπευθυνότητα από την «ανοησία» μας να μην διακρίνουμε την εξάρτησή του στο βλέμμα του ή στα λόγια του;

Φίλε Κιτκατ, η Αγάπη περιγράφεται αλλά δεν μετριέται, προσδιορίζεται αλλά κανείς δεν την «βλέπει», είναι άμεσα (σχεδόν) από όλους μας αναγνωρίσιμη, αλλά δύσκολα αποδεκτή (μας τρομάζει).
Η Αγάπη δεν μας τρομάζει γιατί είναι «αγάπη», αλλά γιατί αν την δεχτούμε κινείται Κρίση εντός μας.
Αποδεχόμενος την Αγάπη από ένα συνάνθρωπό μου είμαι «υποχρεωμένος» να την αποδώσω.
Φόβος και αδυναμία για την εκδήλωση της Αγάπης στο ύψος που λειτουργεί ως πρότυπο εντός μας κινεί τον έλεγχο του εαυτού μας από εμάς τους ίδιους.
Η Αλήθεια δεν κρύβεται. Έτσι συνήθως Την πολεμάμε, για να αποποιηθούμε τις ευθύνες που συνεπάγεται!

Συμφωνώ πως η ΑΓΑΠΗ αναβλύζει από μέσα μας, ακριβώς όπως και ο ΘΕΟΣ!

Με Σεβασμό και Αγάπη.

Φίλε ΕοΝ! Ίσως να είναι έτσι, κάθε άνθρωπος ξέρει σίγουρα καλλίτερα γιατί προσεύχεται.
Από το πως γράφεις καταλαβαίνω πως μπορούμε να προχωρήσουμε… ίσως να πειράξουμε ευαίσθητες χορδές…μα σαν ζούμε σε σύγχυση δεν χάνουμε και τίποτα.

Πως γίνεται κάποιος να δει που βρίσκεται η συνείδηση του?

Μιας και Ψυχή / Νους, είναι το φίλτρο που περνάνε τα πάντα, κρατώντας συνήθως ότι μας αρέσει (π.χ. Λόγια του Φωτίου) ….διώχνοντας ότι δεν μας αρέσει (π.χ. Λόγια του Άτλα, Υπεριωντα) κάνε αν θες ένα ΠΕΙΡΑΜΑ. Πάρε ένα χαρτί και γράψε με τι ασχολείσαι την ήμερα σου. (εννοείται και ότι αντιδράς). Αν βρεις και που θα βρεις,….πως ο περισσότερος χρόνος σου, είναι στο ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ, κάτι που αλλάζει συνεχώς, θα αντιληφτείς πως η ψυχή ακουμπάει στην αβεβαιότητα! Έχει ανάγκη από ΣΙΓΟΥΡΙΑ, φοβάται, κάτι που ο ΥΛΙΚΟΣ κόσμος από φύση του δεν δίνει…Να ένας καλός λόγος για το ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ….και ΠΡΟΣΕΥΧΗ….

Αυτό δεν πάει να πει πως οποίος δεν προσεύχεται, ένας υλιστής, έχει σταθερό η όχι εσωτερικό κόσμο….

Τώρα κοιτά και το εξής

ΠΡΟΣ.. ΕΥΧΗ
ΠΡΟΣ.. ΟΧΗ

Την ευχή...... την δίνει το ελληνικό λεξικό πρώτα σαν Επιθυμία!
Την προσοχή....... σαν επαγρύπνηση!

Αλήθεια γιατί ο ΧΡΙΣΤΟΣ έφευγε με τις ώρες για προσευχή… ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ!… και που ούτε σε θέση να τον περιμένουν ξύπνιοι ήτανε μερικοί? Επιθυμούσε μήπως? (Ίσως ο Πέτρος βρήκε πως ήταν καλλίτερο να αποκοιμιέται μέσα στις εκκλησίες. Δεν είναι αντιχριστιανικό αυτό, για εμάς τους 10 γάτους εδώ μέσα τα γράφω…. να κοιτάμε καλύτερα ορισμένα πράγματα. Αν θεωρηθεί υβριστικό ρίχτε μου κίτρινη.. μα σας αγαπώ σίγουρα περισσότερο από το χριστοδουλο

Μα για ΠΡΟΣΟΧΗ μιλάει και ο ΠΛΑΤΩΝΑΣ, και πολύ ΜΑΛΙΣΤΑ…. Άσε το Βούδα….και τον Κ!

Εκτός αυτού γράφει κάτι σπουδαίο για την λειτουργία των (αισθήσεων.. μυαλού), με έξυπνο τρόπο, ώστε να μην γίνει συνήθεια, (η προσευχή) όπως παρατηρείται σε Βουδισμό…. Χριστιανισμό…

quote:

---

από το ένα στα δύο και από τα δύο σε όλα τα ωραία σώματα, κι από τα ωραία σώματα στις ωραίες ασχολίες, από τις ασχολίες στην απόκτηση ωραίων γνώσεων, έως ότου από τις γνώσεις φτάσεις σε ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΓΝΩΣΗ, η οποία δεν είναι τίποτα άλλο από τη ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΊΔΙΑΣ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ, και γνωρίσεις τελειώνοντας αυτό που είναι η ίδια η ομορφιά

---

quote:

---

Πως γίνεται κάποιος να δει που βρίσκεται η συνείδηση του?

---

Μιας και αύριο είναι ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, και μιας και το τοπικ μιλάει περί ΑΓΑΠΗΣ, θέλω από εδώ μέσα να ευχηθώ σε ΣΕΝΑ και στο ΦΩΤΙΟ, μα και σε όλα τα ΜΕΛΗ του ESOTERICA ΦΟΡΟΥΜ,

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ, και με ΑΓΑΠΗ

Πριν με προλάβουν λοιπόν άλλοι, σας ψέλνω τα φιλοσοφικά κάλαντα!

Καλή σας μέρα Άνθρωποι, και όσοι πιστό αγαπάτε,
Αυτά που τώρα ακολουθούν, κάπου ίσως βρούνε θέση…
Που να πηγάζει η σκέψης σας? Μπας είναι παιδί του φόβου?
Αν είναι έτσι, η ΣΟΦΙΑ το λέει…σκοτάδια περιμένουν!

Φόβε, Φόβε, ατελείωτε Φόβε, δακρύζω, πονάω, γερνώ,
Μακριά από κατανόηση…… Εσύ είσαι κυβερνήτης!
Τι να ναι αυτό, ψυχή μου να ξεδιψάσεις...
Τι να ναι αυτό, αιώνια να γελασεις...

24.12.2002, μεσανυχτα περασμενα...μια μουσα εχω παρεα!!

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr