υγ όπου @= άπειρο

…Εκεί που τελειώνει ο διαλεκτικός Σωκράτης αρχίζει ένας πραγματικός προς το απόλυτος ΠΛΑΤΩΝΑΣ….κάπου στον ΤΙΜΑΙΟ γράφει…

….ο Θεός, έχει την ΕΠΙΣΤΗΜΗ, και τη δύναμη να ανακατέψει τα πολλά σε ΕΝΑ, και εκ νέου να διαλύσει το ΕΝΑ σε ΠΟΛΛΑ. Κανείς όμως από τους ανθρώπους, ξέρει να κάνει είτε το ένα είτε το άλλο, ούτε θα το ξέρει στο μέλλον……

.... για να περάσει αμέσως στις ΑΡΧΕΣ, και στιν μη γραπτή ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ….

Στην ψυχοσύνθεση μας, αυτό που μπόρεσα να δω μέχρι τώρα, και ανάγεται σε φόρμουλα, είναι το έξεις. Ότι ονομάζουμε ΨΥΧΗ, είναι ένα μίγμα από Π, το πολλαπλό, και από Α ΑΠΟΛΛΩΝΑ, το Πυθαγορικο Α ΠΟΛΛΑ άρνηση των πολλών, το ΕΝΟΤΙΚΟ. Έχει και άλλες εκφράσεις, Αγάπη, Ομορφιά, Θεός, μα έχουν γίνει στη ζωή μπάχαλο, μιας και σε τραγουδιστές ποδοσφαιριστές, και σε οτιδήποτε, αποδίδονται παρόμοιες ιδιότητες.

Α..........Α

Ψ....Π.....Α

Φ....Π.....Α

Π....Π

Α....Α πολλο

Ψ....Ψυχή

Φ....Φυσικός κόσμος

Π....Πολλαπλότητα, κάτι που γίνεται, κάτι που έχει αρχή και τέλος

Στον φυσικό μας κόσμο ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ, τις ιδιότητες του Α τις διακρίνουμε στο Μέτρο, Χρώμα, Αρμονία, Ομορφιά, και δεν νομίζω η ΘΕΑΣΗ ενός όμορφου θηλυκού να μην μας βρει σύμφωνους…αφήνοντας φυσικά έξω τις ποσοτικές αντιδράσεις μας.

Το πρόβλημα είναι το Ψ, ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ, μιας και ΕΚΕΙ επικρατεί ΑΤΑΞΙΑ, με τη συνεχή πρόσθεση του Π.

Κατά κάποιο τρόπο το Α είναι ξέχωρο από φύσης του, δεν περιέχεται σε λογική και μαθηματικές πράξεις.

η πρότασή σου …
« .... για να περάσει αμέσως στις ΑΡΧΕΣ, και στιν μη γραπτή ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ….»

με βρίσκει σύμφωνο , αφού θεωρώ ότι αναφέρεσαι στην αναγκαστική θεμελείωση του ορθολογισμού («ΑΡΧΕΣ») και του μυστικισμού («μεταφυσική») , ως μεθόδους προσέγγισης για την κατάκτηση της γνώσης .
Νομίζω πως για να γίνεις περισσότερο κατανοητός αφενός ,και για να θέσεις σε σταθερότερες βάσεις τις απόψεις σου αφετέρου , ίσως να χρειαστεί να «γεωμετρήσεις» , όπως ο αγαπητός μας και συνονόματός σου συνήθιζε να κάνει συντοχρόνως .
Θέλω επίσης να κάνω μια παρατήρηση όσον αναφορά μια αντίφαση που κατά την γνώμη μου βρήκα στην ανάλυσή σου . Γράφεις

« Π....Πολλαπλότητα, κάτι που γίνεται, κάτι που έχει αρχή και τέλος»

και πιο κάτω

«Το πρόβλημα είναι το Ψ, ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ, μιας και ΕΚΕΙ επικρατεί ΑΤΑΞΙΑ, με τη συνεχή πρόσθεση του Π.»

Στην πρώτη πρόταση θεωρείς το Π ως έχων αρχή και τέλος , κάτι το οποίο έχει τάξη , δηλαδή κάτι ρητό .
Στην δεύτερη σου πρόταση θεωρείς ότι η πρόσθεση ενός τακτού πράγματος οδηγεί σε αταξία . Πράγμα άτοπο .
Προφανώς θα πρέπει να πρόκειται για φραστικό λάθος .

φιλικά

Ας προχωρήσουμε λοιπόν μαζί, μιας και Αρχή και Τέλος εδώ, αναφέρεται στην πολλαπλότητα Π, στον ΧΡΟΝΟ. Είναι αρκετές οι έννοιες που χρειάζεται να δούμε,

Τι είναι χρόνος ?

Έχει την ίδια σημασία για όλους τους ανθρώπους η είναι έννοια διαφορετική?

Αν ζήσεις σε μια φυλή στο κέντρο της Αφρικής, θα παρατηρήσεις πως ο χρόνος δεν έχει καμία σημασία, μα για τον πολιτισμένο άνθρωπο, εμάς, έχει και μεγάλη μάλιστα. (Τελευταία απέκτησε και για τους ανθρώπους της Αφρικής…. τι σου κάνει η Τηλεόραση!!) Ο ένας ξεχνάει από τη μια μέρα στην άλλη, ο άλλος είναι αναγκασμένος να θυμάται, διαφορετικά δεν βρίσκει θέση στο σύστημα.
Η ψυχολογία της μητέρα που έχασε το παιδί της, είναι διαφορετική από τη Μητέρα της φίλης σου που σας δέχτηκε στη Βαρσοβία, μιας και η πρώτη, δεν έχει τέτοιου είδους επαφές....
Και να μην σκεφτούμε πως χρόνος για ένα γεωργό η ψαρά σε ένα από τα ακριτικά νησιά μας, είναι το ίδιο με ένα που δουλεύει στη Σοφοκλέους, η σε υπολογιστές.

Για τον καθένα μας ανάλογα με το τι τον ΙΚΑΝΟΠΟΙΕΙ / ΔΥΣΑΡΕΣΤΕΙ η ΟΧΙ, με ότι βρίσκεται σε επαφή, έχει σημασία και ο ΧΡΟΝΟΣ.

Τώρα ας εστιάσουμε λίγο σε ότι ονομάζουμε Ψυχολογικό χρόνο.
Έχεις μια όμορφη η άσχημη εμπειρία. Τι γίνεται στην Ψυχή / Νου αν θέλεις.?

Την καταγράφει!

Για κάθε εμπειρία υπάρχει ΑΡΧΗ και ΤΕΛΟΣ στο φυσικό περιβάλλον. Οι εμπειρίες διαδέχονται η μια την άλλη, μα όπως μάθαμε να ΖΟΥΜΕ, διακρίνουμε σε αυτές, κάθε φορά, ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ η ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ! Αυτές συνεχώς προστίθενται μέσα στο δίχτυ των ΕΜΠΕΙΡΙΩΝ που υφαίνει ο ΝΟΥΣ. Έτσι αυτό το Ψυχολογικό ΠΕΠΛΟ παίρνει θέση στη ΖΩΗ μας, και γίνεται ο ΕΑΥΤΟΣ, αυτό που απαντάει κάθε φορά στα ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ! Αν η εμπειρία τελειώνει, ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ, μέσα μας τις περισσότερες φορές συνεχίζεται….τόσο σε συνειδητό όσο και σε ασυνείδητο επίπεδο!
Βλέπω πολλά ζευγάρια που χωρίζουν! Όλα λένε ΑΣΥΜΦΩΝΙΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΩΝ…
Η αλήθεια είναι πως θέλουν πάντα κάποιος από τους δυο, ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ!!!!...

Αν ζούσαν έντονα στη ΖΩΗ, κάθε στιγμή θα ήταν ΝΕΑ!!! Ζωή και θάνατος θα πήγαιναν αγκαλιτσα, έτσι ο νους θα ήταν σταθερα στο ΘΕΙΟ, Α….. και όχι στο ψυχολογικό γίγνεσθαι Π!!! που είναι συνέχιση και μόνο του γνωστού!

Στο έντονο ΖΗΣΗΜΟ…. η ΔΡΑΣΗ, δεν αφήνει ψυχολογικά κατάλοιπα.

Αυτό είναι το χώρισμα που εκτελεί ο ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ, και μιλά ο ΑΓΑΠΗΤΟΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ/ ΠΛΑΤΩΝΑΣ…Κ, ΒΟΥΔΑΣ, ΧΡΙΣΤΟΣ, ΗΡΑΚΛΕΙΤΟΣ…Το Α δεν ανήκει πουθενά, απλά εμφανίζεται όταν το Π διέπεται από ΤΑΞΗ.

Α..........Α
Ψ....Π.....Α
Φ....Π.....Α
Π....Π

Ισως να είναι και ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ!!! Το Π, δεν μπορεί να πάει στο Α…μα το Α αγκαλιάζει το Π.

Φυσικά όλα τα παραπάνω που γραφονται είναι ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΑ, μα και ότι μας είπαν οι ΜΥΣΤΕΣ, και οι ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ!

Εγραψες αλλου..

quote:

---

Και είναι η ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΗ διάσταση απόψεων επιστήμης και μυστικισμού που οδηγεί σε σύγχυση …

---

*ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΣΤΙΧΟΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΓΡΑΦΤΕΙ.....*

Σωστά μιλάς Λεωνίδα, είναι καθαρή ΠΛΑΝΗ για όποιον νομίζει τους προαναφερθέντες σοφούς διαφορετικούς. Δυστυχώς για τον Παρμενίδη γνωρίζουμε πολύ λίγα. Από τις λίγες γραμμές του ποιήματος, διαισθάνεται κανείς τη μεγαλοσύνη του.

0+@=1

Πιστεύω πως όχι μόνο την είχαν κατά νου, όπως την είχε και ο ΣΩΚΡΑΤΗΣ, ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ ΠΛΑΤΩΝΑΣ, ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ…. μα και αρκετοί ακόμα. Το θέμα είναι αν την βίωναν κιόλας!

Γιατί με απασχολεί τόσο?

Γιατί ΝΟΗΤΙΚΑ είμαστε σε θέση οι περισσότεροι να το δούμε, να το αντιληφτούμε. Μα να γίνει το παραπάνω ΒΙΩΜΑ είναι σαν να λέμε, περνάμε από το ένα μέρος στο άλλο της εξίσωσης….!

Πριν συνεχίσουμε, θα σε ρωτήσω αν επιτρέπεις φυσικά κάτι.

Αν κάποιος γράφει μια εξίσωση, το κάνει δια την ευχαρίστηση του διανοητικού μέρους και μόνο, η το κάνει γιατί πραγματικά ΕΙΔΕ πως το ΣΥΣΤΗΜΑ είναι πια μικρό, δεν τον ευχαριστούν λόγια, εξηγήσεις, και τέτοια…

Αν πράγματι έφτασες σε τέτοιο αδιέξοδο, ανθρωποκεντρική, συμπαντοκεντρική, μα και η ιδια η ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ, χάνουν την όποια έννοια της δίνουμε.

Συνέβη,

…..μα πριν κουράσω τον συνομιλητή μου, αναρωτιέμαι αν ενδιαφέρει.

quote:

---

Από τα λίγα γραπτά σου που έχω διαβάσει εδώ ή αλλού , έβγαλα το συμπέρασμα ότι έχεις αντιληφθεί τις ομοιότητες που παρουσιάζουν τα διάφορα «πρότυπα» μεταξύ τους και ότι για τις ομοιότητες αυτές ισχύει κάποιο άλλο πρότυπο-σχέση .

---

Edited by - ΠΛΑΤΩΝΑΣ on 09/01/2003 21:49:20

'manava seva, madhava seva'

Δες το αν θέλεις και από φυσικής πλευράς!

Που είναι ο παρατηρητής? Σε ένα μικρό φάσμα μόνο! Αν το μάτι μας δεν τις βλέπει, δεν πάει να πει πως και οι άλλες ακτινοβολίες δεν υπάρχουν! Η ερώτηση που έθεσε ο ΠΛΑΤΩΝΑΣ,

quote:

---

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΤΟΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ?

---

quote:

---

Το αν και γιατί μπορεί να υπάρξει συνέχεια αποτελεί άλλο κεφάλαιο .Αλλά νομίζω ότι και μέχρι εδώ σας κούρασα …

---

Aντιθέτως μας έδωσες έξοχες πληροφορίες, και εύστοχες σκέψεις αγαπητέ Λεωνίδα. Προσωπικά θα αναμένω την συνέχεια με ιδιαίτερο ενδιαφέρον...

«Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας»

ISOS STREVLOSI TOU XRONOU.MALON 2 TELIES SE ENA AXONA PU KABILO8IKE GIA NA MAS FERIS TO IDIO SIMIO I NA MAS PAEI STO ADISIMIO TOU.
DEN XERO AN VOI8ISA I SAS BERDEPSA PERISOTERO.PADOS POLI ENDIAFERON 8EMA.EXI POLES PLEVRES.

ISOS STREVLOSI TOU XRONOU.MALON 2 TELIES SE ENA AXONA PU KABILO8IKE GIA NA MAS FERIS TO IDIO SIMIO I NA MAS PAEI STO ADISIMIO TOU.
DEN XERO AN VOI8ISA I SAS BERDEPSA PERISOTERO.PADOS POLI ENDIAFERON 8EMA.EXI POLES PLEVRES.

AGAPA GIA NA MIN MISIS.

quote:

---

Καταρχήν θα κάνω μια σύντομη επεξήγηση των όρων 0,@,1 σύμφωνα με τα Ελληνικά Μαθηματικά γιατί αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της ελληνικής φιλοσοφίας και αποτελούν το κλειδί στην ελληνική κοσμολογία , η οποία είναι σύμφωνη με την ανατολική ,αλλά ασύμφωνη με την θεωρία του γνωστού Μπιγκ Μπάνγκ.
Αν ανοίξει κάποιος μια εγκυκλοπαίδεια μαθηματικών , αφού διαβάσει ότι οι Έλληνες υπήρξαν θεμελιωτές της μαθηματικής επιστήμης , αμέσως μετά θα πληροφορηθεί ότι οι αρχαίοι Έλληνες δεν «είχαν ανακαλύψει» το μηδέν ως αριθμό .
Και πράγματι για τους αρχαίους δεν υπήρχε σύμβολο του μηδενός .
Γιατί ? Γιατί το μηδέν γιαυτούς δεν είχε την σημερινή σημασία που του αποδίδουν , δηλαδή του τίποτα , αλλά αντιθέτως είχε την έννοια του μη –ουδέν . Δηλαδή του ανολοκλήρωτου κάτι .
Και πράγματι στην φύση η οποιαδήποτε διεργασία –μεταβολή δεν έχει αποτέλεσμα το τίποτα , όπως μας έμαθαν στο σχολείο (π.χ.5-5=0 ) και για το λόγο αυτό δεν μπορεί να είναι και αντιστρεπτή ( 5+0=5) . Αυτή η παραποίηση είχε ολέθριες επιπτώσεις στην επιστημονική σκέψη και δημιούργησε τεράστια αδιέξοδα .
Η έννοια του ενός , είναι επίσης παρεξηγημένη . Για τους αρχαίους το 1 δεν είναι αριθμός , ούτε αποτελεί ένα στοιχειώδες κάτι , αλλά αντιθέτως αποτελεί ένα τακτό , διαμορφωμένο «όλον» , το οποίο όμως δεν παύει να αποτελείται από άπειρα στοιχεία . Η παραποίηση της έννοιας του ενός , έχει βάλει σε περιπέτειες τους κακόμοιρους τους σωματιδιακούς φυσικούς , που ματαίως αναζητούν το μικρότερο , το στοιχειώδες σωματίδιο της ύλης , που κατά τα ελληνικά μαθηματικά δεν υπάρχει (η ύλη είναι απείρως διαιρετή) .
Για τους πρόγονούς μας λοιπόν κάθε ολοκληρωμένο , τακτό , οροθετημένο σύνολο αποτελεί εν ,μονάδα (ένα τραπέζι , ένας άνθρωπος , ένα πράγμα) .
Το άπειρο αντιστοιχεί στο αδιαμόρφωτο Χάος και όχι στο διαμορφωμένο Σύμπαν.
Τα παράδοξα του Ζήνωνα αναφέρονται ακριβώς σε αυτήν την απειροδιαιρετότητα του παντός . Ο Αριστοτέλης από την άλλη ,θέλοντας να προσαρμόσει την πραγματικότητα με την ανθρώπινη αντίληψη , εισήγαγε την έννοια του «νυν» , που αντιστοιχεί στην έννοια της Παραγώγου των μαθηματικών . Αυτό το τώρα κατά τον Αριστοτέλη αντιστοιχεί στην εικόνα που θα μας έδινε η φύση , αν σταματούσαμε τον χρόνο . Αυτό τον έφερε σε σύγκρουση με τις απόψεις του Ζήνωνα και με το παρελθόν .
Ο Ευκλείδης στην συνέχεια ,ακολουθώντας την λογική του Αριστοτέλη, εισήγαγε με την σειρά του τα γνωστά αξιώματα της Ευκλείδιας Γεωμετρίας , δίνοντας «λύση»(?) στη στασιμότητα της εξέλιξης των Ελλήνων μαθηματικών και ουσιαστικά προωθώντας και θεμελιώνοντας την σύγχρονη επιστημονική σκέψη , η οποία βασίζεται σε αναπόδεικτα αξιώματα και νόμους .
Η «εξέλιξη» αυτή δημιούργησε τον σύγχρονο πολιτισμό και τεχνολογία , σε συνάρτηση με την αποδοχή της Αρχής του Δυισμού στην Δυτική φιλοσοφία (διαχωρισμός ύλης και πνεύματος , ορθολογισμός – μυστικισμός) .
Όλα πήγαιναν «κατευχήν» έως ότου η εξέλιξη της σύγχρονης επιστήμης την έφερε αναπόφευκτα αντιμέτωπη με τα ίδια αδιέξοδα στα οποία είχαν περιέλθει και οι πρόγονοί μας .
Τα αδιέξοδα αυτά ουσιαστικα συνοψίζονται σε δύο παραδοχές , που εκφράστηκαν την ίδια χρονική περίοδο και που αποτελούν τροχοπέδη για περαιτέρω εξέλιξη της επιστήμης .
1. στα μαθηματικά
Το 1931 ο εξαίσιος Αυστριακός μαθηματικός Kurt Godel , απόδειξε το ομώνυμο θεώρημα το οποίο συγκλόνισε τους στοχαστές ,του τότε και του τώρα .
Το θεώρημα αυτό λέει :
Κάθε μαθηματικό σύστημα που βασίζεται σε αξιώματα (π.χ. Ευκλείδια Γεωμετρία) περιέχει αληθείς προτάσεις των οποίων η αλήθεια δεν μπορεί να αποδειχθεί μέσα στο συγκεκριμένο σύστημα .
2. στη φυσική
Το 1939 συγκεντρώθηκαν στην Κοπεγχάγη όλα τα ιερά τέρατα της θεωρητικής φυσικής , διατυπώνοντας την περίφημη «Συνθήκη της Κοπεγχάγης» , ότι δηλαδή η πραγματικότητα υπάρχει μόνο όταν την παρατηρούμε . Μα και ο Πλάτων πριν 2500 χρόνια αναρωτήθηκε : « ο κόσμος υπάρχει όταν δεν τον βλέπουμε ?» .
Πραγματικά είναι να γελά κανείς πικρά …
Μετά από αυτή την μικρή εισαγωγή ας μπούμε στο κυρίως θέμα .
Απόσο μπορώ να γνωρίζω ,η εξίσωση 0+@=1 προσδίδεται στον Βία της Πριήνης και αποτελούσε ένα από τα «επιθέματα των Δελφών» .Η διερεύνηση της καταγωγής της είναι κάτι πολύ σημαντικό και γιαυτό ανεβάζοντας το θέμα ζήτησα ,αν κάποιος γνωρίζει περισσότερα ,να το καταθέσει .
Το Σύμπαν λοιπόν ως υπόσταση ταυτίζεται με το Χάος ή αν θέλετε με το τίποτα υπό την έννοια του άτακτου, του «μη όντος» . Ως προς την έκτασή του ,το χάος είναι άπειρο, εξ ορισμού .
Αυτό σημαίνει ότι αν ένας παρατηρητής βρισκόταν έξω από το χάος-συμπαν δεν θα «έβλεπε» τίποτα .
Επειδή όμως το χάος εξ ορισμού είναι ως χώρος άπειρος σε έκταση , θα ήταν άτοπο να μην συμπεριλαμβάνει και τον «παρατηρητή» .
Ο παρατηρητής λοιπόν βρίσκεται εντός χώρου ,πράγμα που εισάγει τον περιορισμό της αλλοίωσης και της μερικής άποψης του χώρου αυτού .
Ας δούμε όμως κάνοντας μια παρένθεση , Ποιός ή Τι μπορεί να είναι αυτό που ορίσαμε ως «παρατηρητή» .
Το Χάος ως περιέχων το Παν , αναπόφευκτα εμπεριέχει άπειρα δυνάμει σημεία , τα οποία μπορούν να ομαδοποιηθούν και στην συνέχεια να ταξινομηθούν (τακτοποιηθούν) , σε μαθηματικές εκφράσεις , σε συμμετρίες .
Ανάμεσα σε όλες αυτές τις μαθηματικές εκφράσεις , ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΑ υπάρχει και μια που θα την ονομάσω Μοναδική –Θεμελιώδη συνάρτηση , η οποία έχει την δυνατότητα να αναπαράγει αφενός μεν μία μοναδική απεικόνιση στοιχειοθετημένη από άπειρα σημεία και αφετέρου να αναπαράγει απείρως τον εαυτό της , με αντίγραφα τα οποία διαφέρουν κατά τι .
Τότε η έκφραση αυτή θα μπορούσε να αποτελεί το «φίλτρο» δια μέσου του οποίου ,το χάος κατά πρώτον δημιουργεί μια απειροσύνολη μεν ως προς το πλήθος των στοιχείων πραγματικότητα , πλην όμως τακτή εφόσον προκύπτει από συγκεκριμένη έκφραση και άρα με συγκεκριμένη μορφή-απεικόνιση .Κατά δεύτερον δημιουργεί παρατηρητές κατά τι διαφοροποιούμενους .
Για να γίνω πιο κατανοητός θα ανακεφαλαιώσω μέχρι εδώ .
Οι αυτοαναπαραγόμενες συναρτήσεις είναι γνωστές στα σύγχρονα μαθηματικά με το όνομα φράκταλς (κλασματομορφές) .
Όλοι οι ανθρώπινοι εγκέφαλοι αποτελούν διαφοροποιούμενα κατά τι αντίγραφα (παρατηρητές) της θεμελιώδους συνάρτησης («ο άνθρωπος πλάστηκε κατεικόνα και ομοίωση του Θεού») και αντιλαμβάνονται ως πραγματικότητα ,την απεικόνιση της συνάρτησης αυτής .
Κάθε παρατηρητής διαφοροποιούμενος κατά τι , αντιλαμβάνεται την διαφορά αυτή ως ανεξαρτητοποίηση (δυαδισμό) από το περιβάλλον του , έχοντας την εντύπωση ότι είναι «ο πρωταγωνιστής του έργου» .
Όλα αυτά που βλέπουμε καθημερινά , η φύση , τα αστέρια , εμείς ,είναι μορφοποιημένα έτσι ,ώστε να αντιστοιχούν χωροταξικά με τα αποτελέσματα των μαθηματικών πράξεων , της θεμελιώδους συνάρτησης - έκφρασης .
Ο Δημιουργός Θεός λοιπόν είναι η γενεσιουργός συνάρτηση , η οποία αναπόφευκτα εμπεριέχεται στο Χάος , μέσα από την δυνάμει άπειρη έκφρασή του .
Από εκεί και πέρα ένα Σύμπαν χωρίς τον παρατηρητή , διαμέσου της θεμελιώδους συναρτήσεως θα ήταν μια απεικόνιση ακίνητη (Παρμενίδια θεώρηση) .
Ένα Σύμπαν όμως μέσα από τα μάτια του παρατηρητή αναπαράγει την εικόνα μιας κινούμενης απεικόνισης (Ηρακλείτια θεώρηση) και αυτό γιατί ο παρατηρητής λαμβάνει ερεθίσματα (τιμές) από την «κατεικόνα και ομοίωσή του» γενεσιουργό συνάρτηση , με αποτέλεσμα μια αέναη επιταχυνόμενη «περιδίνηση» , υπό την επιρροή της νέας σύνθετης συνάρτησης , η μαθηματική παραγωγοποίηση («νυν») της οποίας ,μέσα στο ανθρώπινο μυαλό , δημιουργεί την αίσθηση του Χρόνου , ώστε να νιώθουμε ότι το Σύμπαν κινείται με ομαλή και όχι με επιταχυνόμενη κίνηση .
Το κλειδί στην κατανόηση του χρόνου είναι η έννοια «περιδίνηση» που ανέφερα παραπάνω . Για να γίνει περισσότερο κατανοητή , θα την παρομοιάσω με τα άπειρα είδωλα που σχηματίζονται από δύο καθρέπτες ,οι οποίοι είναι τοποθετημένοι ο ένας απέναντι από τον άλλο .
Η αίσθηση του Χρόνου λοιπόν , προκύπτει από την αντίληψη του Σύμπαντος , ως κινούμενου .
Επειδή η γενεσιουργός συνάρτηση είναι μοναδική και για αυτό μοναδικά ΤΕΛΕΙΑ , κάθε αντίγραφο της που διαφέρει κατά τι , είναι ατελές , με αποτέλεσμα τον εκφυλισμό , την διακοπή της συνέχειας . Το Θάνατο .
Τότε η συνάρτηση του παρατηρητή χάνει την επαφή με την γενεσιουργό , σταματώντας να παίρνει τιμές από το πεδίο τιμών της .
Συνεχίζει όμως να υπάρχει παίρνοντας τυχαίες , άτακτες τιμές από το Χάος .
Αυτό επιφέρει δύο τινά .
Την διακοπή απεικονίσεων (κατάρρευση του Χώρου) και την διακοπή της περιδίνησης (διακοπή του χρόνου) .
Το αν και γιατί μπορεί να υπάρξει συνέχεια αποτελεί άλλο κεφάλαιο .

---

.., θα έπρεπε να βρίσκεται στα άρθρα της κεντρικής σελίδας ένα ο ίδιος βέβαια το επιθυμούσε και το επέτρεπε.
Λεωνίδα προσωπικά το συγκεκριμένο άρθρο σου, το θεωρώ από τα καλύτερα που έχω διαβάσει στο χώρο μας…(παρότι στα Μαθηματικά έμενα επανεξετάσεως…!!). Εύχομαι να έχεις τον χρόνο και την θέληση, να μοιραστείς περισσότερες σκέψεις σου μαζί μας.

«Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας»

Είναι όντως πολύ καλό!

Αγαπητέ Λεωνίδα, θα σε παρακαλούσα κι εγώ με τη σειρά μου να συνεχίσεις την ανάπτυξη του θέματος.

Μέχρι πρότινος, μια πινακίδα στο ασκηταριό του Όσιου Λεόντιου έγραφε σχετικά με την εμπειρία του αυτή :
«Όταν πεθάνεις εφόσον ζεις , δεν θα πεθάνεις όταν πεθάνεις ».
Η εμπειρία όμως αυτή της γνώσης , θα πρέπει να είναι περισσότερο το βίωμα που αναζητά ο φίλος μας ο Πλάτωνας (του εσωτέρικα :) ) και όχι ορθολογική γνώση .
Είναι λοιπόν σαφής ο Πλάτωνας στο πλατωνικό σπήλαιο , αλλά και σύμφωνος κατά την γνώμη μου , με την ανάλυση που έκανα για το 0+@=1 .
Το δε 0+@=1 , είναι η γέφυρα μεταξύ ορθολογισμού και μυστικισμού ,αλλά και η κορωνίδα των Υλοζωιστών , τελευταίο των οποίων θεωρώ τον Πλάτωνα .

Ένας απο τους ορισμούς του Ζεν.

(Εν αρχή υπήρχεν ο Λόγος καί ο Λόγος ήτο πρός τόν Θεόν καί Θεός ήτο ο Λόγος. Αυτός υπήρχε εν αρχή πρός τόν Θεόν. Όλα έγιναν δι' αυτού καί χωρίς αυτόν τίποτε δέν έγινε από όσα έχουν γίνει. Μέσα εις αυτόν υπήρχε ζωή καί η ζωή ήτο τό φώς τών ανθρώπων.) (Ιωάν. 1.1-1.4).

Τι εννοούν άραγε με την έννοια Λόγος οι γραφές ?
Με τον ίδιο τρόπο που η έννοια μ ο ί ρ α (πεπρωμένο) προέρχεται από την γεωμετρική μοίρα των αστρολόγων της αρχαιότητας , έτσι και η έννοια Λόγος προέρχεται από τον μαθηματικό λόγο , το κλάσμα .
Εν αρχή είναι ο Λόγος λοιπόν , δηλαδή η σύγκριση , η σ χ ε τ ι κ ό τ η τ α .
Η πραγματικότητα είναι σχετική κατέληξε η κβαντική θεωρία δια μέσου της Αρχής της Αβεβαιότητας .
Το Γιν Γιάνκ των ανατολικών και το 0+@=1 των Ελλήνων αντικατοπτρίζουν την ίδια θεμελιώδη αρχή , την ίδια γνώση . Μια γνώση κληροδοτούμενη από το παρελθόν (ως κληρονομιά κάποιου παλαιότερου πολιτισμού ) ή προκύπτουσα ως προιόν γνώσης από τον διαλογισμό .Δεν γνωρίζω πιο απ'τα δυό .
Αρκεί να θέσουμε ένα σημείο Γιν – Μηδέν μέσα στο Γιανγκ- Χάος , για να δημιουργηθεί η πραγματικότητα – Εν .
Αλλά αυτό το Εν είναι σχετικό .
Ο συγκριτικός λόγος λοιπόν του κάτι προς οτιδήποτε δημιουργεί το Εν , την πραγματικότητα .

Ελεύθερος

Εν αρχή υπήρχεν ο Λόγος καί ο Λόγος ήτο πρός τόν Θεόν καί Θεός ήτο ο Λόγος. Αυτός υπήρχε εν αρχή πρός τόν Θεόν. Όλα έγιναν δι' αυτού καί χωρίς αυτόν τίποτε δέν έγινε από όσα έχουν γίνει. Μέσα εις αυτόν υπήρχε ζωή καί η ζωή ήτο τό φώς τών ανθρώπων .

Και συνεχίζει …

Και το φως στο σκοτάδι φέγγει και το σκοτάδι δεν κατέλαβε αυτό (το φως).

Και αμέσως μετά ..
...Υπήρξε άνθρωπος απεσταλμένος παρά Θεού , ονομαζόμενος Ιωάννης κλπ κλπ , εισάγοντας τον Ιωάννη τον Πρόδρομο και ξεκινώντας την γνωστή αφήγηση της ζωής του Χριστού …
Είναι καταφανές ότι η εισαγωγή δεν έχει καμία σχέση προς την συνέχεια .
Ο συγγραφέας μάλλον την αντέγραψε από κάποιο ελληνικό κοσμογονικό κείμενο το οποίο σεβόταν , για να δώσει κύρος στο γραπτό του ή και ποιητική χροιά . Εξάλου ήταν και μόδα της εποχής εκείνης ,η μίξη φιλοσοφικών κειμένων με τα των χριστιανικών ...αναλύσεων, προκειμένου , να αντιμετωπιστούν δραστήριοι ακόμη ελληνοφιλόσοφοι όπως ο Κέλσος .
Αλλά η λέξη Λόγος προδίδει τον συγγραφέα, καθότι μαθηματική απαρχής της εμφανίσεώς της .
Πιστέυω ακράδαντα στην σύνδεση ορθολογισμού και μυστικισμού , ως την μόνη ικανή διαδρομή στην πορεία προς μια θεωρία των πάντων , για τον απλούστατο λόγο ότι αντιστοιχούν στον παρατηρητή και στο σύμπαν και θα πρέπει αυτά να λαμβάνονται αναπόσπαστα σε μια οποιαδήποτε τέτοια απόπειρα , ώστε να τύχει σοβαρής προοπτικής

quote:

---

Εν αρχή υπήρχεν ο Λόγος καί ο Λόγος ήτο πρός τόν Θεόν καί Θεός ήτο ο Λόγος. Αυτός υπήρχε εν αρχή πρός τόν Θεόν. Όλα έγιναν δι' αυτού καί χωρίς αυτόν τίποτε δέν έγινε από όσα έχουν γίνει. Μέσα εις αυτόν υπήρχε ζωή καί η ζωή ήτο τό φώς τών ανθρώπων

---

Ο Αντισθένης έλεγε στους μαθητές του, όταν πήγαιναν στη σχολή του για πρώτη φορά, να έχουν (εν πινάκιο καινου κ.τ.λ., νοώντας βέβαια και νου, δηλαδή μυαλό, αλλά πάντα όλα από ένα και καινά, άδεια)!
Οι πρώτοι Κυνικοί φιλόσοφοι όπως ο Διογένης, ο Κράτης και άλλοι όπου όλα τα είχαν από ένα, ρούχο, πήρα, μαγκούρα... Μελετούσαν δε την φύση και σατίριζαν καυστικά κάθε τι που ήταν (έξω) της φύσης, ακόμα και τα παράγωγα της σκέψης. Εάν δούμε του Ζήνωνα την φιλοσοφική σκέψη -μαθητής ον του Κυνικού Κράτη-, θα διαπιστώσουμε ότι διαχωρίζει σαν ξεχωριστά "ενεργειακά" κατώτερα σώματα τα παράγωγα ετούτα της σκέψης.

Έτσι οι αρχαίοι Ελληνες ξεκινούσαν απ το μη ουδέν, περνούσαν στο πάλι εν-καινό και μελετούσαν (γνωρίζοντας) τις διαβαθμίσεις του αντιληπτού εν-καινού.
Ώστε το θεώρημα που μας έφερε της μαθηματικής εξίσωσης 0+@=1 ο Λεωνίδας: να μας οδηγεί απ'το απόλυτο μη ουδέν στην ενεργούσα εξέλιξη της γένεσης του εν-καινού και στο δημιούργημένο πλέον αντιληπτό απ'το εν-καινό.

Δίχως να ομιλούμε για έναν φιλοσοφικό μηδενισμό της υλικής σκέψης, (διότι εδώ, θα πέσουμε στο φοβερό λάθος να μην αναγνωρίσουμε την ενεργούσα εξέλιξη του μη ουδέν όπου ετούτη είναι η γεννήτρα και γεννήτρια του αντιληπτού), θα ξεκινήσουμε να μελετούμε στον άπειρο Κρόνο-χρόνο εκείνο που είναι δημιουργημένο και αντιληπτό.

Αντιληπτό είναι: το άϋλο και το υλικό σύμπαν με τις γνωστές έννοιες της φιλοσοφίας, της θρησκείας, της επιστήμης.
Ενεργούσα εξέλιξη είναι: (-) Αδυνατό να απαντήσω "βλέπω" μόνο το παραχθέν δημιούργημα.
Μη ουδέν είναι: (-)
Αγαπητέ Λεωνίδα ετούτη είναι η δική μου ερμηνεία δίχως φυσικά να είναι και απόλυτη.
Σε χαιρετώ.
Σας χαιρετώ.

"Εν αρχή υπήρχεν ο Λόγος καί ο Λόγος..."

Λόγος. Word ή Ratio;

Έστω ότι είναι Ratio. Αυτό σα να σχετίζεται λίγο με το φ και κατά συνέπεια με τους Πυθαγορείους, μέσω του κανονικού πεντάγωνου και του πεντάγραμμου. Ενώστε τις κορυφές ενός κανονικού πενταγώνου. Δημιουργήθηκε το πεντάγραμμο. Στο κέντρο του υπάρχει άλλο ένα κανονικό πεντάγωνο. Ενώστε και εκείνου τις κορυφές..κ.ο.κ. Κλασματομορφές θυμίζει.. "Ενσαρκώσατε" το άπειρο. Κάτι άλλο, δε γνωρίζω αν σχετίζεται ή αν αποτελεί σύμπτωση. Τα ισοσκελή τρίγωνα του πενταγράμμου, ή αλλιώς το τρίγωνο του Α, έχουν γωνίες βάσης ανοίγματος 72 μοιρών. Ποιό φυσικό φαινόμενο συμβαίνει κάθε 72 χρόνια; Η προήγηση των ισημεριών.

Περί του μηδενός λόγος..

0+0+0+0+0+....(επ'απειρον)=0
(1-1)+(1-1)+(1-1)+....(επ'άπειρον)=0+0+0+....=0
1+(-1+1)+(-1+1)+(-1+1)+....(επ'άπειρον)=1+0+0+0+....= 1

..πρόσθεση απείρων μηδενικών ισούται με οποιοδήποτε αριθμό.

Ας κρατήσουμε όμως το 1.

0 + 1 = @

Μα, 1 = 0+0+0+0+.......

τότε, 0 + (0+0+0+.....) = @

Οπότε, 0 = 1 = @

Κάτά την Ελληνική μυθολογία, τι υπήρχε στην αρχή; Το απέραντο χάος. Το = ενικός αριθμός (1), απέραντο (@), χάος (0).

Προς όσους ενδιαφέρονται. Δε γνωρίζω αν έχει μεταφρασθεί στα Ελληνικά.

"Zero, The biography of a dangerous idea", Charles Seife, Souvenir Press.

Επικολλώ 2 αποσπάσματα από το οπισθόφυλλο.

The Babylonians invented it, the Greeks banned it, the Hindus worshipped it, and the Christian Church used to fend off heretics. TODAY ITS A TIMEBOMB TICKING IN THE HEART OF ASTROPHYSICS.
......
Charles Seife's elegant and witty account takes us from Aristotle to superstring theory by way of Pythagoras, Descartes, the Kabbalists and Einstein by way of Newton and Stephen Hawking.

Με λίγα λόγια εξηγεί πώς το 0 κυβερνά τον άνθρωπο.

Zemperg
Για μένα οι Κυνικοί συμβολίζουν την ….απόγνωση της ελληνικής φιλοσοφίας μπροστά στο τρομερό παιδί της τον Ζήνωνα .
Επί της ουσίας τώρα , θα σε παρακαλούσα για μια επιπρόσθετη ανάλυση της άποψής σου , επειδή δυστυχώς δεν κατάφερα να την κατανοήσω .

Ευθύμη
Συμφωνώ σε όσα ανέφερες για το Φ και επαυξάνω , καθώς το Φ εμπλέκεται σε όλα τα συστήματα της ζωής , του ορατού και του αόρατου κόσμου . Ακόμη και το ηλιακό μας σύστημα στο Φ βασίζεται .
Από εκεί και έπειτα νομίζω ότι υπεραπλοποίησες τις σχέσεις μεταξύ 0 ,@ και 1 για να βγάλεις το συμπέρασμα
0 = 1 = @
και βεβαίως χρησιμοποίησες μεταγενέστερα μαθηματικά για να αναλύσεις μια φιλοσοφική σκέψη , που εκ των πραγμάτων προηγείται των γνωστών μαθηματικών και σίγουρα τα …αμφισβητεί .
Θα πρέπει να είναι ενδιαφέρων το βιβλίο που προτείνεις και νομίζω ότι το έχουμε συναντήσει σε βιβλιογραφικές αναφορές κάποιων σάιτ που σχετίζονται με το Φ .

Προσωπικά πιστεύω ότι το 1 σε αυτήν την εξίσωση είναι σχετικό και δε θα πρέπει να μας φέρνει στο μυαλό την αρίθμηση ενός χάρακα. 1εκ δεν ισούται με 1 ίντσα. Ωστόσο, από το 0 μέχρι 1εκ, και από το 0 μέχρι τη 1 ίντσα, υπάρχει το ίδιο πλήθος στοιχείων, άπειρα.

quote:

---

..πρόσθεση απείρων μηδενικών ισούται με οποιοδήποτε αριθμό.

0 + 1 = @

Μα, 1 = 0+0+0+0+.......

τότε, 0 + (0+0+0+.....) = @

Οπότε, 0 = 1 = @

---

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr