| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
alfa-omega
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
1905 Μηνύματα |
 Απεστάλη: 20/09/2005, 12:08:03
quote:
Το σχολειό της αγάπης .
Επιμέλεια alfa-omega.
Η αγάπη είναι παντοτινή, αθάνατη, ακούραστη ,είναι τρόπος ζωής για πολλούς .
Σε πεθαίνει και σε ανασταίνει σε μια , ………….ίσως αιώνια στιγμή.
Βρε χαζό ποιος άλλος μπορεί να το κάνει για εσένα αυτό ;;;
Δεν είναι μάθημα αυτό ουσιαστικό ;;;
Μα όλα αυτά αν τα ξεχάσεις.
Να θυμάσαι μόνο και να έχεις έναν καθημερινό σκοπό :
Θα κάνω την αγάπη μου θεό. quote
Αυτό ΑΛΦΑ ΩΜΕΓΑ μου που κάποιοι σε εσένα θα πουν ευαισθησία και σε μένα ενδεχομένως μιάς και σκέφτομαι έτσι, να ξέρεις πως είναι απέραντη δύναμη.
Αν κάνεις την αγάπη σου Θεό τι έχεις να φοβάσαι; Ακόμα και το δάκρυ αυτού του Θεού με σεβασμό θα σκουπίσεις και πάλι από την αρχή. Αυτή η αιώνια στιγμή, μιά όαση φωτός ΑΛΦΑ ΩΜΕΓΑ. Γιά τους λίγους δυστυχώς. Γιατί οι πολλοί φοβούνται την αγάπη. Την αλήθεια της. Την έντασή της τη διάρκειά της. Δεν αγαπάμε γιά μιά στιγμή,κι εσύ το ξέρεις αυτό. ΝΑΙ ΑΛΦΑ ΩΜΕΓΑ όσο κι αν φαινόμαστε ρομαντικοί ή ευαίσθητοι είμαστε δυνατοί και αξεπέραστοι στα πιστεύω μας. Ο καλύτερος δάσκαλος είναι η αγάπη. ΄Εστω κι αν η λογική κάτι φορές βάναυσα αντιτίθεται σε δαύτη. Χωρίς εκείνη, κάποιοι γίνονται δέσμιοι μιάς στείρας μίζερης ζωής.
Έλαβα την αντιπαράθεση αυτήν ,της αγαπητής ΑΦΡΟΔΙΤΗ ,ως έναυσμα, αφορμή, ερεθισμό, ηθική υποχρέωση ,για να προβάλω περισσότερο ,
την διαφήμιση της αγάπης ,ως εσωτερική μου ανάγκη .
Είμαστε λοιπόν δύο , ίσως γίνουμε στην διάρκεια τρις και αργότερα χίλιοι δεκατρείς .
Δεν γνωρίζω αν μπορεί να εξελιχθεί η προσπάθειά μας αυτή σε ένα ανθολόγιο της αγάπης ,αλλά θα το επιδιώξω με όση δύναμη διαθέτει η ψυχή μου . Είστε όλοι καλεσμένοι, για να εκθέσετε ,περιγράψετε τις απόψεις ,σκέψεις και τρόπους με τους οποίους επιδιώκεται και καλλιεργείται τον σπόρο της αγάπης ,εντός σας.
Σκέφτομαι μερικές φορές :
Θα ήθελα να αγαπήσω τόσο δυνατά ,ην δυνατόν και πέρα από τον θάνατο .
Το αστείο είναι ότι κάθε φορά που το επιχειρώ, με εμποδίζει κάτι, η κάποιος παρεμβάλλοντας τα δάκρυα, ως ασπίδα προστασίας . Μην είναι ο θεός, μην είναι η φύση, μην είναι ο ίδιος μου ο τόσο γνωστός και συγχρόνως άγνωστος εαυτός ;;;; Τι είναι τούτο ρε παιδιά, που δεν μας αφήνει να αγαπήσουμε όσο θα θέλαμε βαθιά ;;; Θα σας ήμουνα υπόχρεος, αν είχατε την ευγενή καλοσύνη ,να εκθέσετε μαζί με τις σεβαστές σας απόψεις και άλλο υλικό ,όπως φωτογραφίες , στοίχους και ποιήματα . Με πολύ εκτίμηση , ο αδαής Άλφα εις το ωμέγα.
|
alfa-omega
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
1905 Μηνύματα |
Απεστάλη: 20/09/2005, 19:45:59
Άρχισε η αγάπη να ασχολείται με εμένα, πριν ακόμη υπάρξω.
Προϋπήρχε από ανέκαθεν , αλλά δεν γνώριζα.-Δεν γνώριζες , ε δεν ρώταγες ρε alfa-omega. Πως ,πως …ρώταγα, αλά .
Αλλά δύσκολα, ανοίγει κάποιος το στόμα του, για να πει κάτι για την αγάπη.
Και όμως τώρα γνωρίζω ότι , θα πρέπει να είναι το ποιο φυσιολογικό πράγμα στο σύμπαν. Την αγάπη την αφήνεις σαν ελεύθερο πουλί να πετάει τριγύρω και όταν έρθει και κάτσει κοντά σου, δεν την πιάνεις να την φυλακίσεις. Παίρνεις τα φιλιά, τα χάδια, την στοργή, την χαρά, το σκύρτισμα, τον πόνο ………και την αφήνεις να πάει εκεί που γουστάρει αυτή . Η αλήθεια είναι ότι το έχει αυτό το χούι η αγάπη.
Πάει και μπορεί να σε πάει εκεί που θέλει αυτή.
Αν πας να την λαδώσεις, η να την επηρεάσεις στον προορισμό της , σε γράφει κανονικά. Κάποτε Προσπάθησα να την φέρω στα μέτρα μου .
Ήθελα να αγαπάω βρε αδελφέ, όποτε θα γούσταρα εγώ και όχι αυτή, με είχε πιάσει γενικά το πείσμα.
Πόσο μπουμπούνας ήμουνα. Τα έκανα θάλασσα .
Για παράδειγμα στις ανθρώπινες σχέσεις μου ,άρχισαν να πηγαίνουνε όλα στραβά και ανάποδα. Ποιο ήτανε το πρόβλημα ;;;
Δεν υπάρχει κοινή αντίληψη αγάπης μεταξύ υμών των θνητών .
Και εγώ προσπαθούσα να επιβάλλω η να αναδείξω την δική μου ως την καλύτερη.
Άντε καλά και αν υπάρχει ορισμένες φορές , την νιώθουμε τόσο προσωπική ( καθαρά προσωπικό δεδομένο ) , που δεν την δημοσιεύουμε .
Μάλλον φοβόμαστε μην εκτεθούμε . Παίζει καθοριστικό ρόλο, η προσωπική μας αντίληψη για την αγάπη.
Αυτή η αντίληψη ευθύνεται για το πόσο οι ανθρώπινες, η οι δημόσιες σχέσεις μας , κυλάνε σαν το νερό στο αυλάκι, τελείως φυσιολογικά δηλ. ,η έχουνε πρόβλημα που δεν θέλουμε να παραδεχθούμε, ότι φταίμε εμείς και η λανθασμένη ενδεχομένως αντίληψή μας. Το χειρότερο που μπορεί να συμβεί, είναι η αποξένωση.
Αυτό βέβαια το έργο το γνωρίζουμε όλοι.
Ένας καλός φίλος γράφει :
Ε, ναι ακόμα και το cinema έχει γίνει home theatre. Ζούμε στην εποχή του ατομισμού και του ιδιωτεύειν, όπως φαίνεται..
Όποιος δεν γνωρίζει από αγάπη , καλά κάνει και δεν μιλάει, η μιλάει λιγάκι.
Όποιος όμως γνωρίζει , θα πρέπει να ανοίξει διάπλατα το στόμα .
Θαρρώ πως έχει ηθική υποχρέωση να το κάνει .
Απέναντι σε όλους εμάς που δεν τα πάμε και τόσο καλά μαζί της. Αναρωτιέμαι καμιά φορά :
Μπορώ να αγαπήσω τους πάντες και τα πάντα ;;; Μια γειτόνισσα με προβλημάτισε κάποτε αρκετά με την συμπεριφορά της. Δεν έλεγε να ξεστομίσει ούτε μια καλημέρα σε εμένα. Πήγα με τα μυαλά της.
Της έκοψα και εγώ την καλημέρα μου. Δεν ένιωθα όμως καλά.
Ο ψυχικός κόσμος μέσα μου, επαναστάτησε . Κάποια στιγμή βρήκα το θάρρος και όταν πέρασε από μπροστά μου ,προσπάθησα και όρθωσα , όσο ποιο ευγενικά μπορούσα την μαγική λέξη λέξη : Καλημέρα . Αυτό ήταν.
Με χαιρέτησε και εκείνη και μάλιστα ονομαστικά.
Αυτό παίζει μεγάλο ρόλο, γιατί εγώ το έκανα ανώνυμα. Από τότε ανέβηκε η ψυχολογία μου. Αυτά είχα προς το παρών μέσα στην ψυχή μου .
Αν υπάρξουνε νεώτερα ,η αν θυμηθώ κάτι που έχει σχέση με την αγάπη θα ξαναγράψω .
 |
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 20/09/2005, 20:59:25
quote:
Έλαβα την αντιπαράθεση αυτήν ,της αγαπητής ΑΦΡΟΔΙΤΗ ,ως έναυσμα, αφορμή, ερεθισμό, ηθική υποχρέωση ,για να προβάλω περισσότερο ,
την διαφήμιση της αγάπης ,ως εσωτερική μου ανάγκη .
Θα σας ήμουνα υπόχρεος, αν είχατε την ευγενή καλοσύνη ,να εκθέσετε μαζί με τις σεβαστές σας απόψεις και άλλο υλικό ,όπως φωτογραφίες , στοίχους και ποιήματα .
Πόσο το χαίρομαι που γράφω πρώτη -όχι καλύτερη- εδώ ΑΛΦΑ ΩΜΕΓΑ. Ευαίσθητη αρχή και δυνατή.΄Ετσι μας ταιριάζει. Τώρα τι λές μπορώ να σε δυσαρεστήσω και να μην σκάσω μύτη με στίχους και ποιήματα; ΩΡΑΙΟ ΘΕΜΑ.*Υπάρχουν αστείρευτες πηγές αγάπης
απέραντες ψυχές
που γλυκαίνουν τον πόνο
υπάρχουν
φωτίζουν
χαμογελούν...
Κόντρα στον ένοχο κόσμο της αγριότητας της μικρότητας
και της κακομοιριάς
στην ασάφεια την αβεβαιότητα
αισιόδοξοι φέροντες δώρα αγνών οιωνών.
Πόσοι αφήνονται με ειλικρίνεια στο νόημα της αγάπης;
Τολμώντας το αμόλυντο όνειρο τον ανυπέρβλητο στόχο,
πόσοι πέρα από τα σύνορα του σήμερα
αφήνουν την ειλικρίνειά της να τους αιχμαλωτίσει
οδηγώντας σε λατρευτές πανδαισίες στιγμής; Και όχι μόνο...
Απ΄το πικρό κατακάθι
προτιμώ το άγιο δισκοπότηρο της αγάπης.
Μπορούμε ακόμα να πλάθουμε ονείρατα,
που δεν σταματούν την ομορφιά της ανάσας
μήτε ανακόπτουν το πέταγμα, τη φλόγα τη δύναμη το φως. Σβήνοντας πικρίες οδύνες κλαυθμούς ψεμάτων.
Η αγάπη είναι μία.
Υπέρτατη σαν την αξία της ύπαρξης.
Γλυκαίνει μαγεύει αισιοδοξεί εμπνέει
οραματίζεται παθιάζεται και δεν κουράζεται
να σπάει τα σύνορα του άυλου κόσμου. Χρόνου. Χώρου.
Είναι μιά άνοιξη με άπλετο φως εντός της.
Σ΄αιώνια άνθιση ιερή δοσμένη.
Σπάει την μηδαμινότητα των χλιαρών στιγμών,
τις καταθρυμματισμένες ευτέλειες θαμπών περιστάσεων.
Γελά νικά περισυλλέγοντας την επανάληψη αποριών κι αγωνιών μας.
Η αγάπη δεν χαρτογραφήθηκε ποτέ.
Στη μέση των ωκεανών
παθιάζεται στο φιλί της αιωνιότητας.
Πλάθει μύθους πεπρωμένων κι αλήθειες.
Χαιρετά τον ορίζοντα την κραυγή του Σύμπαντος.
Κατοικεί σε κάθε ευτυχές βλέμμα.
Πέρα από δίνες οδύνες και δρόμους χωρίς προορισμό.
Η αγάπη είναι μιά ηλιαχτίδα μες το χάος
Λάμπει
εντός σου
εντός μου
εντός μας.
Ποιός μετράει τους ανασασμούς και τους χτύπους της καρδιάς
όταν εναρμονίζονται με το Σύμπαν;
΄Οταν δινόμαστε σε ένα τέλειο εξαγνισμό.
Τραγούδι που διαθλάται στο ονειρικό εκστάσεων.
Σταγόνα δακρύων που πάντα στεγνώνει τ΄αγέρι.
Η ΑΓΑΠΗ.
Αργά έμαθα πόσο πονάει και λυτρώνει.
Κάτι είναι κι αυτό
Δεν είναι; [ΑΦΡΟΔΙΤΗ]
Τα χέρια μου ντυθήκαν τα δικά του,ταξίδεψα στη λήθη του θανάτου,και της ζωής, φιλί βροχής.Πριν μέρες γνώρισα τα δάκρυά του, κι ας είχε όλο τον κόσμο χάρισμά του,και άντρας,και τραγούδι, και παιδί,δεν ήξερα πως κλαίνε κι οι Θεοί!!! |
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 20/09/2005, 22:03:14
ΘΑ ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΒΟΥΤΙΑ ΑΚΟΜΑ ΣΤΟ ΑΝΘΟΛΟΓΙΟ ΑΓΑΠΗΣ. ΕΜΠΝΕΥΣΤΗΚΑ...
---***---΄Ανευ εσού, εγώ ουδέν ειμί... ---***---
Χειμαρρώδηε και χιμαιρικός...
Πάρε με στα περάσματα υπερόριων αναζητήσεων.
Μύστη συμπαντικών περασμάτων, ή και σε διαβάσεις υψηλών κορυφών,
κάνε με να υπερβατώ απλά,
πάνω και πέραν
απ΄την πληθύ των αιώνων.
Μου λες πως είσαι εδώ,
και όμως λείπεις,
γυμνή μένει η χούφτα μου
απ΄το δικό σου χέρι.
Πριν φύγεις νανούρισε τον παρόντα χρόνο,
τη στιγμή
κι άσε τις προσδοκίες
γιά το αύριο
αβέβαιες και σκιώδεις
άσε το φίλημα μας να κυλήσει στην αιωνιότητα.
Κάνε με φλόγα, μάντιδα, πνεύμα προφήτιδα.
Μάθε μου την κτίση του κόσμου.
---***---
[ΑΦΡΟΔΙΤΗ]
Τα χέρια μου ντυθήκαν τα δικά του,ταξίδεψα στη λήθη του θανάτου,και της ζωής, φιλί βροχής.Πριν μέρες γνώρισα τα δάκρυά του, κι ας είχε όλο τον κόσμο χάρισμά του,και άντρας,και τραγούδι, και παιδί,δεν ήξερα πως κλαίνε κι οι Θεοί!!! |
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 20/09/2005, 22:33:35
quote:
Η αγάπη είναι παντοτινή, αθάνατη, ακούραστη ,είναι τρόπος ζωής για πολλούς .
Σε πεθαίνει και σε ανασταίνει σε μια , ………….ίσως αιώνια στιγμή.
O έρωτας θέλει γιά τον εαυτό του,
η αγάπη γιά τους άλλους.
Οι σημερινοί άνθρωποι καλώς ή κακώς βλέπουν τη ζωή ως επικερδή επένδυση.
Δεν είναι μυστήριο. Το ιδεώδες της είναι η αγάπη.
Εξαγνισμός της η θυσία.[ΑΦΡΟΔΙΤΗ]
Τα χέρια μου ντυθήκαν τα δικά του,ταξίδεψα στη λήθη του θανάτου,και της ζωής, φιλί βροχής.Πριν μέρες γνώρισα τα δάκρυά του, κι ας είχε όλο τον κόσμο χάρισμά του,και άντρας,και τραγούδι, και παιδί,δεν ήξερα πως κλαίνε κι οι Θεοί!!! |
alfa-omega
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
1905 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/09/2005, 11:49:26
quote:
Η ΑΓΑΠΗ.
Αργά έμαθα πόσο πονάει και λυτρώνει.
Κάτι είναι κι αυτό
Δεν είναι;
Σοφά μίλησες .
Η ίδια η ζωή ξεκινάει και τελειώνει συνήθως με πόνο.
Μια γυναίκα που γεννάει , περνάει τον ποιο φριχτό πόνο .
Αυτός ο πόνος είναι η αιτία ,που η αγάπη της μεταβάλλεται σε ανιδιοτελή . Αν δεν πονέσεις κάτι δεν πρόκειται ποτέ να το αγαπήσεις υπέρμετρα .
Αν ο ίδιος δεν πονέσεις δεν πρόκειται ποτέ, να νιώσεις να αισθανθείς και να καταλάβεις τον πόνο του άλλου.
Και γιατί να το κάνει κάποιος ;;;
Η ζωή μας προσπερνάει και εμείς , θα κάτσουμε να βοηθήσουμε αυτούς ,που αδυνατούνε να την ακολουθήσουνε .
Τους ανάπηρους, τους ορφανούς, τους άπορους, και γενικά αυτούς που δεν ευνόησε η τύχη.
Μωρέ δεν πάμε καλά, που θα κάτσω εγώ να χασομερήσω. Ζούγκλα είναι η ζωή και όποιος προλάβει . Και όμως αυτός που μιλούσε κάποτε έτσι, άλλαξε.
Όχι όπως το ρητό : Άλλαξε ο μανολιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.
ΌΟΟΟΟΧΙ.
Άλλαξε μέσα Του , ο εσωτερικός κόσμος. Πρώτα ήτανε ταυτόσημος , ο έσω με τον έξω.
Τώρα μέσα του ( μου ) , είναι όλα τακτοποιημένα. Η αγάπη σου ΑΦΡΟΔΙΤΗ , η αγάπη μου και καμπόσων άλλων ανθρώπων δεν πρόκειται να σώσουνε ,λυτρώσουνε τον κόσμο αυτόν από την αδικία και το μίσος.
Αυτό είναι βέβαιο , όπως το αμήν του παπά στην εκκλησία.
Δεν μπορούμε να γίνουμε τόσο δυνατοί, ακόμη και αν πεθάνουμε για αυτόν τον σκοπό. Όμως εγώ βλέπω το κέρδος , κάπου αλλού. Αυτούς που ήταν κάποτε σαν εμένα και εσένα, η τουλάχιστον μας θυμίζουνε τον παλιό μας εαυτό,
μπορούμε να τους βοηθήσουμε . Βοηθώντας αυτούς, βοηθάς τον θεό που σου δίνει καθημερινά την : Εντολή της αγάπης. Βοηθώντας τον θεό, βοηθάς τον εαυτό σου, να ταυτισθεί μαζί του. Όταν συμβαίνει αυτό, η αγάπη σου, μου αποκτά θεϊκή ενέργεια . Μέχρι τώρα θα σου έχει βέβαια δημιουργηθεί μια απορία . Βρε ο alfa-omega για κοροΐδα ψάχνει, η τα έχει χαμένα .
Που τα ξέρει αυτά που ξέρει ;;;
Μήπως δεν ξέρει την μύγα και την τύφλα του, και προσποιείται , για να εντυπωσιάσει ;;; Μέσα μου κατοικεί ο θεός ο ίδιος .
Αν μετακομίσει , μπορώ να υπάρχω ακόμη και να αναπνέω, θα είμαι όμως : Ένα χαμένο παρτάλι .
Ένα ανθρωπόμορφο ζώο.
Ένα ακόμη τεχνοποιημένο ων . Όχι φίλη μου, θέλω να τον κρατήσω ζωντανό μέσα μου . Ένας νεκρός θεός , είναι το ίδιο και το αυτό με μια νεκρή ( ναρκωμένη ) συνείδηση . Αυτό δεν θα συμβεί ποτέ ,γιατί τώρα η άγνοια μου ,έγινε ένα με το παρελθόν . Σας ευχαριστώ θερμά για την ανάγνωση.
|
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/09/2005, 22:05:34
quote:
Η ΑΓΑΠΗ.
Αργά έμαθα πόσο πονάει και λυτρώνει.
Κάτι είναι κι αυτό
Δεν είναι;
Σοφά μίλησες .
Η ίδια η ζωή ξεκινάει και τελειώνει συνήθως με πόνο.
Μια γυναίκα που γεννάει , περνάει τον ποιο φριχτό πόνο .
Αυτός ο πόνος είναι η αιτία ,που η αγάπη της μεταβάλλεται σε ανιδιοτελή .Αν δεν πονέσεις κάτι δεν πρόκειται ποτέ να το αγαπήσεις υπέρμετρα .
Αν ο ίδιος δεν πονέσεις δεν πρόκειται ποτέ, να νιώσεις να αισθανθείς και να καταλάβεις τον πόνο του άλλου.
Η αγάπη σου ΑΦΡΟΔΙΤΗ , η αγάπη μου και καμπόσων άλλων ανθρώπων δεν πρόκειται να σώσουνε ,λυτρώσουνε τον κόσμο αυτόν από την αδικία και το μίσος.
Αυτούς που ήταν κάποτε σαν εμένα και εσένα, η τουλάχιστον μας θυμίζουνε τον παλιό μας εαυτό,
μπορούμε να τους βοηθήσουμε . Βοηθώντας αυτούς, βοηθάς τον θεό που σου δίνει καθημερινά την :
Εντολή της αγάπης.
Βοηθώντας τον θεό, βοηθάς τον εαυτό σου, να ταυτισθεί μαζί του.
Όταν συμβαίνει αυτό, η αγάπη σου, μου αποκτά θεϊκή ενέργεια .
Μέχρι τώρα θα σου έχει βέβαια δημιουργηθεί μια απορία .
Βρε ο alfa-omega για κοροΐδα ψάχνει, η τα έχει χαμένα .
Που τα ξέρει αυτά που ξέρει ;;;
Μήπως δεν ξέρει την μύγα και την τύφλα του, και προσποιείται , για να εντυπωσιάσει ;;;
Μέσα μου κατοικεί ο θεός ο ίδιος .
Όχι φίλη μου, θέλω να τον κρατήσω ζωντανό μέσα μου .
Ένας νεκρός θεός , είναι το ίδιο και το αυτό με μια νεκρή ( ναρκωμένη ) συνείδηση .
Ωραίο κείμενο.
Σοφά μιλάς κι εσύ. Και γράφεις.
Η Αγάπη ΑΛΦΑ ΩΜΕΓΑ είναι αντίθετη προς τον εγωισμό και την ελεεινότητα κάθε είδους, κι αφού είναι καλή δίκαιη και όμορφη περιτριγυρίζεται από καλά δίκαια και όμορφα πράγματα. ΄Ετσι θα την αναγνωρίζουμε και μέσα μας και έξω μας.
Η αγάπη ζει με τις συνήθειες των λουλουδιών,
ακολουθεί το ατόφιο περπάτημα της γνώσης,
αθόρυβα και ταπεινά
από τα σκοτάδια τους αποτρέπει τους ανθρώπους.
Την περιγελούν αλλά με μιάν αέναη προσδοκία την ποθούν μυστικά λαχταρώντας την φωτιά της να προσεγγίσουν.
Η αγάπη μετατρέπει τις ώρες της θλίψης σε οάσεις παρηγοριάς.
Δεν φοβάμαι αυτός ο λαμπερός σπόρος της θα φυτρώνει πάντα εντός μου εντός σου εντός των λίγων και τρυφερών εκλεκτών αληθινών.
Ακόμα κι αν αιμορραγούν έτσι οι εποχές ή κάποιες ψυχές που ραγίσαν και την φοβούνται.
Κράτα τη μέσα σου την αγάπη κι εσύ, κράτησέ την γιά να αντικρίζεις με δύναμη και σθένος τους άσπλαχνους μελλούμενους καιρούς.
Κράτα την και θα δεις πως ανταμώνεται η καρδιά με κείνη των θΕΩΝ, με ήλιους κι αμέτρητα άστρα.
Δεν αλλάζω ούτε στον άλλο ή στους άλλους κόσμους.
Ξαναγεννιέμαι από τη λάμψη της αιώνιας διδαχής της αγάπης, γι΄αυτό την λέω ζωή ανάσα και μάνα.
Μάνα.[ΑΦΡΟΔΙΤΗ]
Τα χέρια μου ντυθήκαν τα δικά του,ταξίδεψα στη λήθη του θανάτου,και της ζωής, φιλί βροχής.Πριν μέρες γνώρισα τα δάκρυά του, κι ας είχε όλο τον κόσμο χάρισμά του,και άντρας,και τραγούδι, και παιδί,δεν ήξερα πως κλαίνε κι οι Θεοί!!! |
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 22/09/2005, 14:10:56
quote:
Την αγάπη την αφήνεις σαν ελεύθερο πουλί να πετάει τριγύρω και όταν έρθει και κάτσει κοντά σου, δεν την πιάνεις να την φυλακίσεις.
Παίρνεις τα φιλιά, τα χάδια, την στοργή, την χαρά, το σκύρτισμα, τον πόνο ………και την αφήνεις να πάει εκεί που γουστάρει αυτή .
Η αλήθεια είναι ότι το έχει αυτό το χούι η αγάπη.
Πάει και μπορεί να σε πάει εκεί που θέλει αυτή.
Αν πας να την λαδώσεις, η να την επηρεάσεις στον προορισμό της , σε γράφει κανονικά.
Κανονικά σε γράφει και με τον νόμο. Αν σε πιστέψει όμως; Κάτι δεν αλλάζει;---***---
Αθήνα, 22 Σεπτέμβρη βροχερό μεσημεράκι. Μυρώνοντας την ζήση. Γνωρίζω τον εαυτό μου
από τότε που με γνώρισες.
Το χέρι σου ποιό δυνατό απ΄ το ηφαίστειο.
Μου δίδαξε ποιά είμαι. Τι...
Η θάλασσα του κορμιού μου ανάσαινε πιό γρήγορα
τ΄αγέρι έπλαθε και πλάθει τα μαλλιά όπως τα θέλεις.
΄Οποιο δρόμο κι αν πάρεις περπατάς
στα μονοπάτια μου,
σκιά φύλλου
δροσιά στον κρόταφό σου.
Αγαπώ εμένα
όπως εσύ με αγάπησες.
Φοβάμαι μόνο.
Τα σφιγμένα χείλη σου σαν σωπαίνουν
όταν τα μάτια σου φιλοξενούν αστραπές.
Σε φοβάμαι.
΄Οταν με ξεριζώνεις
απ΄τη γη και με πετάς με ορμή
στον άλλο σου κόσμο.
Ανεπανόρθωτα διωγμένη
στην άκρη του απείρου
στην αυγινή φρεσκάδα πρωτόγονου πάθους
στην αρετή της μαγείας
στην άβυσσο των μυριάδων μυστηρίων!
Μιλιά της καρδιάς μου
απευθύνεσαι στο βλέμμα... [ΑΦΡΟΔΙΤΗ]
Τα χέρια μου ντυθήκαν τα δικά του,ταξίδεψα στη λήθη του θανάτου,και της ζωής, φιλί βροχής.Πριν μέρες γνώρισα τα δάκρυά του, κι ας είχε όλο τον κόσμο χάρισμά του,και άντρας,και τραγούδι, και παιδί,δεν ήξερα πως κλαίνε κι οι Θεοί!!! |
alfa-omega
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
1905 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/09/2005, 15:09:44
Είναι δύσκολο να ορίσει κάποιος τους κανόνες , η τους νόμους της αγάπης ,γιατί απλά δεν έχει .Είναι η μόνη , που δεν ανήκει αποκλειστικά σε κανέναν . Και όμως περνάει μέσα από τις καρδιές μας , τις ζεσταίνει . Μια καρδιά που αγάπησε αληθινά , είναι αδιανόητο να ξεχάσει τα αισθήματα που ζωγραφιστήκανε μέσα της . Αν η αγάπη ήτανε ατελής, το καταλαβαίνει κανείς ,από τα εξής γνώρισμα .
Μέσα της έμεινε , ένα μονάχα συναίσθημα .
Αυτό μπορεί να είναι : Ο πόνος, η λύπη, η χαρά , η ευτυχία ,η απογοήτευση ……….. Αυτό είναι μια ένδειξη της ατελούς αγάπης ,διότι δεν ολοκληρώθηκε .
Όταν ολοκληρώνεται το γνωρίζουμε ,από το εξής . Μέσα μας επικρατεί η αγαλλίαση .
Όλα τα αισθήματα εξισορροπούνε σε ισχύ και δυναμικότητα και δεν υπερέχει κανένα . Είναι θα έλεγα μια : Ώριμη αγάπη .
Για να ωριμάσει κάποιος την αγάπη μέσα του, θα πρέπει να την δοκιμάζει . Η καθημερινότητα αποτελεί για όλους μας ένα προσβάσιμο περιβάλλον . Για προσπαθήστε φίλοι μου να ( βιώσετε ) συναισθανθείτε , κάτι για κάποιο άτομο . Τι λέτε είναι απλό η δύσκολο ;;;; Για εμένα δεν ήτανε απλό, έγινε όμως με την εξάσκηση . Με παίδεψε πολύ η αγάπη ( το συναίσθημα για κάτι ,κάποιον ) .
Αλλά τούτο το παίδεμα , το είδα κάποια στιγμή , ως : Εκπαίδευση . Ναι η αγάπη με εκπαίδευσε και το λέω με πεποίθεση : Η αγάπη είναι ο τέλειος δάσκαλος . Σε αναπλάθει .
Ξαναφέρνει το συναίσθημα μέσα σου , στην φυσιολογική του νόρμα .
Στην αρχική του μορφή και αυτή είναι : Η αγαθότητα . Και είναι αυτή ( όταν την φτάσουμε ) , ταυτόσημη με αυτήν ενός βρέφους . Η ουσιαστική διαφορά που υπάρχει μεταξύ ενός αγαθού ανθρώπου και ενός βρέφους είναι :
Η νόηση .
Το βρέφος, θα πρέπει να ζήσει ,για να αναπτύξει την νοημοσύνη του ,ενώ ο μεγάλος άνθρωπος ,έχει περάσει αυτήν την διαδικασία και μπορεί να την εφαρμόσει στην ζωή του .
Θα έλεγα ότι : Ο αγαθός άνθρωπος , έχει περάσει σε άλλη σφαίρα νοημοσύνης , σε σχέση πάντοτε με αυτούς , που δεν είναι . Ναι φίλοι μου, έχει περάσει στην σφαίρα της θεϊκής πρόνοιας . Ξέρετε τι εννοώ. Ένα σύστημα παρόμοιο με αυτό της γήινης κοινωνικής ιατρικής κάλυψης . Μόνο που το θεϊκό σύστημα :
Προσφέρει περισσότερα στον ασφαλιζόμενο του , από ότι το γνωστό σε όλους μας Ι.Κ.Α . Προσπαθήστε να ( ζωγραφίσετε ) , περιγράψετε και εσείς τα συναισθήματά σας, σε αυτό το ανθολόγιο της αγάπης ,αξίζει τον κόπο . Το άρωμα των συναισθημάτων σας , θα ευωδιάσει τις ψυχές των συνανθρώπων σας . Χαμογελάστε στην αγάπη (στο συναίσθημα), κάνει καλό στην υγεία . |
Deva_Parinito
Πλήρες Μέλος
1157 Μηνύματα |
Απεστάλη: 25/09/2005, 10:11:44
"Αν πεθάνει μια αγάπη, δεν πεθαίνει κι η ζωή
ό,τι πέρασε, περνάει,
μα μπορεί ν' αναστηθεί.
Το γιατί μην με ρωτήσεις
το 'χω νιώσει όταν πονώ,
σαν θα γίνεσαι ένας ξένος,
πιο βαθειά να σ' αγαπώ." Μ. Ρασούλης Έγινε, τα λέμε... |
alfa-omega
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
1905 Μηνύματα |
Απεστάλη: 25/09/2005, 13:42:28
Τα μυστικά της αγάπης .Η αγάπη μπορεί να μην έχει κανόνες και νόμους ( τουλάχιστον όχι γραπτούς ), έχει όμως μυστικά . Το μεγαλύτερο μυστικό της είναι : Ότι μέσα της κρύβεται η θαυματουργική θεική ενέργεια . Αν έχεται γευθεί ,ανακαλύψει και εσείς κάποια ( μικρά η μεγάλα )μέσα στον άυλο ψυχικό σας κόσμο ,μην τα κρατάτε για την πάρτη σας, δημοσιεύστε τα .
Να όπως ο φίλτατος Deva_Parinito , με τους υπέροχους στοίχους του Μ. Ρασούλη .
"Αν πεθάνει μια αγάπη, δεν πεθαίνει κι η ζωή
ό,τι πέρασε, περνάει,
μα μπορεί ν' αναστηθεί.
Το γιατί μην με ρωτήσεις
το 'χω νιώσει όταν πονώ,
σαν θα γίνεσαι ένας ξένος,
πιο βαθειά να σ' αγαπώ."
Ένα άλλο μυστικό για την αγάπη μας είναι ότι :
Τις χρωστάμε όλο τον πλούτο των συναισθημάτων μας .
Μην αντισκέκεσθαι στο συναίσθημα, αφήστε το να πετάξει ,μέσα απο τις ψυχές σας . Να γίνει πουλί και να φτάσει ,αγγίξει και τις άλλες ψυχές . Θα μας κάνει όλους καλό , πιστέψτε με . Αν θέλεται αμφισβητείστε εμένα και τα γραφόμενά μου .
Όχι όμως φίλοι μου ,όχι για όνομα του θεού , όχι και την αγάπη .
Σας ευχαριστώ . |
Didorium
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Macao
355 Μηνύματα |
Απεστάλη: 25/09/2005, 14:25:48
quote:
Τα μυστικά της αγάπης .Η αγάπη μπορεί να μην έχει κανόνες και νόμους ( τουλάχιστον όχι γραπτούς ), έχει όμως μυστικά . Το μεγαλύτερο μυστικό της είναι : Ότι μέσα της κρύβεται η θαυματουργική θεική ενέργεια . Ένα άλλο μυστικό για την αγάπη μας είναι ότι :
Τις χρωστάμε όλο τον πλούτο των συναισθημάτων μας .
Αλήθεια τι σε κάνει να πιστεύεις πως η αγάπη έχει μυστικά???? -/ Better to save the mystery than surrender to the secret.. |
alfa-omega
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
1905 Μηνύματα |
Απεστάλη: 25/09/2005, 15:24:55
Τα καθημερινά μου βιώματα , που γίνονται πείρα .
|
Deva_Parinito
Πλήρες Μέλος
1157 Μηνύματα |
Απεστάλη: 25/09/2005, 16:10:30
quote:
Να όπως ο φίλτατος Deva_Parinito , με τους υπέροχους στοίχους του Μ. Ρασούλη .
Πάμε λοιπόν να δούμε τι λέει ο Μανώλης. "Αν πεθάνει μια αγάπη, δεν πεθαίνει κι η ζωή"Ο Ρασούλης δεν είναι απ' αυτούς που πιστεύουν πως η αγάπη είναι αθάνατη. Η αγάπη πεθαίνει, αλλάζει μορφή, όπως όλα γύρω μας, φθίρεται, μετουσιώνεται, πεθαίνει η αρχική της κατάσταση δηλ. Έτσι, υποθέτει πως κάποια στιγμή πεθαίνει κι η αγάπη, γι' αυτό λέει "αν πεθάνει μια αγάπη", και αναρρωτιέται "Τι συμβαίνει όταν πεθαίνει μια αγάπη ?". Τα πάντα μπορεί να συμβούν. Τα πάντα αλλά και τίποτε. Αυτό που σίγουρα δεν συμβαίνει, αυτό που δεν αλλάζει, είναι η ροή της ζωής. Η ζωή συνεχίζει τον δρόμο της. "Δεν πεθαίνει κι η ζωή", λοιπόν. Παρ' ότι αυτός ο στίχος φαίνεται αποκαρδιοτικός, αν σταθείς στο ό,τι η αγάπη πεθαίνει, ο Ρασούλης εμψυχώνει όλους όσους έχασαν μια αγάπη τους. Τους υπενθυμίζει πως δεν τελειώνει η ζωή τους, πρέπει να συνεχίσουν, να προχωρήσουν, να μην σταματήσουν στο χαμό αυτής της αγάπης τους. Το τραγούδι είναι γραμμένο για την Βάσω. Την Βάσω Αλλαγιάννη. Την πρώην γυναίκα του. Το ερμηνεύει η Χαρούλα Αλεξίου, μια άλλη γυναίκα. Ο Ρασούλης μιλάει με τον εαυτό του. Δεν το ερμηνεύει αυτός. Δεν βάζει κανέναν άνδρα να το ερμηνεύσει. Βάζει επίτηδες να το ερμηνεύσει μια γυναίκα. Σαν υπενθύμιση των ίδιων των λόγων του. Από μια γυναίκα. Έτσι, εξυψώνει και την γυναίκα. Η γυναίκα του υπενθυμίζει πως "αν πεθάνει μια αγάπη, δεν πεθαίνει κι η ζωή". Είναι δικά του τα λόγια, αλλά του τα λέει μια γυναίκα. Εξυψώνοντας την γυναίκα, εξυψώνει και την αγάπη. Γιατί, μην ξεχνάτε, κι η αγάπη είναι γένος θηλυκού. Όπως και η ζωή. Κι ενώ αρχίζει τον στίχο του με τον θάνατο της αγάπης, προχωρεί στην μετουσίωσή της. Στους επόμενους στίχους, φαίνεται ξεκάθαρα. Κι όλα αυτά, με τόσο απλά λόγια. "ό,τι πέρασε, περνάει, μα μπορεί να αναστηθεί"Πως μπορεί να αναστηθεί ? Με διάφορους τρόπους. Το ό,τι χάνεις μια αγάπη, δεν σημαίνει πως δεν αγαπάς. Αυτό λέει ο Ρασούλης. Η ίδια η αγάπη σου έχει μεταμορφωθεί, σε κάτι άλλο, σε φιλία ίσως, σε ανθρώπινο ενδιαφέρον, σε κουβέντα, σε σκέψη, σε θύμηση, σε ανάμνηση. Η αρχική σου κατάσταση, αυτή που θεωρούσες "αγάπη", είναι πάλι αγάπη, αλλά δεν είναι η ίδια. Έχει αλλάξει. Η ανάστασή της έχει γίνει από εσένα τον ίδιο. Η αγάπη δεν έχει ανάγκη από την ζωή ή τον θάνατο. Γιατί δεν τα διαχωρίζει. Εσύ την κάνεις να πεθαίνει, εσύ της ξαναδίνεις ζωή. Εσύ την ανασταίνεις, σε κάποια άλλη γυναίκα ίσως, με κάποιον άλλον τρόπο... Ναι, μπορεί να αναστηθεί. Αλλά μπορεί και όχι. Αυτή την έννοια έχει το "μπορεί". Την έννοια της πιθανότητας, του "ίσως". Ναι, ίσως, ποιος ξέρει ? Ποιος μπορεί να πει ? Μονάχα εσύ. Εσύ έχεις την εξουσία. Και ποιος σου την δίνει ? Μα, και η γυναίκα που τραγουδά αυτό το τραγούδι. Αυτά μου είπε ο Μανώλης να σας πω. Μ' αυτά και μ' αυτά, παίρνει νόημα η ζωή μου. Χαλάλι μας! Έγινε, τα λέμε...
Edited by - Deva_Parinito on 25/09/2005 17:18:25
|
D.H
Νέο Μέλος
28 Μηνύματα |
Απεστάλη: 25/09/2005, 19:46:22
Φίλε Deva
ο καλός μας φίλος ο Μανώλης σ'αυτούς τους στοίχους αναφέρεται σε μια πρσωπική σχέση,πόσο άραγε να έχει σχέση αυτό που λέει (O θάνατος της αγάπης), με το σταμάτημα της επικοινωνίας ανάμεσα σε δύο ανθρώπους;
Τώρα θα μου πεις τι είναι επικοινωνία;Ίσως επικοινωνώ να σημαίνει ότι δύο άνθρωποι ή και περισσότεροι ενδιαφέρονται την ίδια χρονική στιγμή,με την ίδια ένταση,για το ίδιο θέμα αλλά απρόσωπα-χωρίς εγώ-.
Ποιά είναι η δική σου άποψη;
D.H |
Oneiro-mou
Μέλος 1ης Βαθμίδας
78 Μηνύματα |
Απεστάλη: 26/09/2005, 00:21:07
Μια φορα και εναν καιρο.....
ναι καπως ετσι...σαν παραμυθι με λυπημενο τελος.......
με βρηκε η αγαπη....ανελπιστα...αναπαντεχα...
με βρηκε σε μια γωνια να κλαιω....με πηρε δυνατα στα χερια της...
με κρατησε γερα...μου εταξε,μου εταξε, και γω ζουσα μ'αυτο το "ταμα"
Ομως σε καθε παραμυθι,καραδοκει ενας λυκος,ενας κακος λυκος,
πολυ πιο αιμοβορος απο αυτον του δασους...ο λυκος της πολης...
με κυνηγησε ανελεητα...και τρομαξε πιο πολυ τον καλο κυνηγο παρα
εμενα...ο κυνηγος τρομαξε τοσο που αθελα του εκπορσοκροτησε το οπλο του και πετυχε εμενα...κατευθειαν στην ψυχη...
ο κυνηγος μου πονεσε οσο και γω...δεν θελω να ποναει γι'αυτο φευγω
παω στο δασος μονη μου...εκει που ολοι οι ηχοι ειναι φιλικοι...
εκει που μπορεις να ζεις το παραμυθι σου...εκει που μπορει να σε βρει ξανα ο κυνηγος σου...ο καλος σου...αν ακομα σε θυμαται μετα την "καταστροφη"
αν δεν τον επεισαν καποιοι πως αυτος ευθηνεται για τον "τραυματισμο" σου αν δεν πιστεψε σε οσους "ζηλεψαν" και εβλεπαν το βλεμμα της "καλης" του "σκοτεινο".......
κατω απο το φως του αγαπημενου μας φεγγαριου...διπλα σε ενα σκοτωμενο γλαρο...με απλωμενη την ψυχη...εκει θα με βρεις οταν με ψαξεις...θα σε οδηγησει το ρυακι που θα τρεχει απο τα ματια μου...τα ματια που τοσο λαχταρησαν να σε δουν...
η αγαπη αντεχει...μπορει να περιμενει...φτανει να μην της σκοτωσουν τ'ονειρο ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΗΡΘΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ |
semina
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Greece
631 Μηνύματα |
Απεστάλη: 26/09/2005, 11:36:51
quote:
Μια φορα και εναν καιρο.....
ναι καπως ετσι...σαν παραμυθι με λυπημενο τελος.......
με βρηκε η αγαπη....ανελπιστα...αναπαντεχα...
με βρηκε σε μια γωνια να κλαιω....με πηρε δυνατα στα χερια της...
με κρατησε γερα...μου εταξε,μου εταξε, και γω ζουσα μ'αυτο το "ταμα"
Ομως σε καθε παραμυθι,καραδοκει ενας λυκος,ενας κακος λυκος,
πολυ πιο αιμοβορος απο αυτον του δασους...ο λυκος της πολης...
με κυνηγησε ανελεητα...και τρομαξε πιο πολυ τον καλο κυνηγο παρα
εμενα...ο κυνηγος τρομαξε τοσο που αθελα του εκπορσοκροτησε το οπλο του και πετυχε εμενα...κατευθειαν στην ψυχη...
ο κυνηγος μου πονεσε οσο και γω...δεν θελω να ποναει γι'αυτο φευγω
παω στο δασος μονη μου...εκει που ολοι οι ηχοι ειναι φιλικοι...
εκει που μπορεις να ζεις το παραμυθι σου...εκει που μπορει να σε βρει ξανα ο κυνηγος σου...ο καλος σου...αν ακομα σε θυμαται μετα την "καταστροφη"
αν δεν τον επεισαν καποιοι πως αυτος ευθηνεται για τον "τραυματισμο" σου αν δεν πιστεψε σε οσους "ζηλεψαν" και εβλεπαν το βλεμμα της "καλης" του "σκοτεινο".......
κατω απο το φως του αγαπημενου μας φεγγαριου...διπλα σε ενα σκοτωμενο γλαρο...με απλωμενη την ψυχη...εκει θα με βρεις οταν με ψαξεις...θα σε οδηγησει το ρυακι που θα τρεχει απο τα ματια μου...τα ματια που τοσο λαχταρησαν να σε δουν...
η αγαπη αντεχει...μπορει να περιμενει...φτανει να μην της σκοτωσουν τ'ονειρο ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΠΟΥ ΗΡΘΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ
Είναι τέλειο!Άψογο.. Η ζωή είναι ο δισταγμός ανάμεσα στο θαυμαστικό και το ερωτηματικό.Σε περίπτωση αμφιβολίας υπάρχει η τελεία! Edited by - semina on 26/09/2005 11:43:32 |
Didorium
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Macao
355 Μηνύματα |
Απεστάλη: 26/09/2005, 12:57:29
Aγάπη είναι να σου δίνω
Χωρίς ποτέ να σου το λέω
Συ να πονάς μα εγώ να κλαίω
Και στ` άγγιγμά σου να ριγώ Αγάπη είναι να σε κλείνω
Τις νύχτες μέσ` στα βλέφαρά μου
Για να σε βλέπω στα όνειρά μου
Και να σου γλυκοτραγουδώ Αγάπη είναι να σου παίρνω
Τα βογγητά μέσ` απ` τα στήθια
Και σαν παιδί με παραμύθια
Γλυκά να σε παρηγορώ Αγάπη είναι εγώ να γέρνω
Για να κρατιέσαι εσυ ολόρθος
Εσύ ο ακριβός μου πόθος
Και το αθάνατο νερό... -/ Better to save the mystery than surrender to the secret.. |
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 26/09/2005, 19:11:53
quote:
η αγαπη αντεχει...μπορει να περιμενει...φτανει να μην της σκοτωσουν τ'ονειρο
΄Ονειρό μου σε χαιρετώ, και σε καλωσορίζω,
Με εντυπωσίασε το ότι η αγάπη αντέχει, τ΄ότι μπορεί να περιμένει, και σαφώς με προσγείωσε το [φθάνει να μην της σκοτώσουν το όνειρο.]Υπάρχουν αγάπες καλή μου που κάποιοι, ή κάποιες της αφαίρεσαν το δικαίωμα να κάνει όνειρα. Αγάπες με όρους. Που πληρώνεις φόρους καρδιάς.
Μιά αγάπη που σβήνει δεν υπήρξε στην ουσία ποτέ. ΄Ισως ο ΑΛΦΑ ΩΜΕΓΑ που διαθέτει εμφανέστατα χρώματα αγάπης εντός του θα με καταλάβει, θα εντοπίσει τι εννοώ ακριβώς.
Η αγάπη δεν θέλει ανθρώπους που θεωρούν την καρδιά τους καφενείο. Η αγάπη από μόνη της επιθυμεί διάρκεια ουσία πίστη εμπιστοσύνη σεβασμό και αφοσίωση. Η αγάπη δεν [κρατάει χρονόμετρο και δεν βάζε ημερομηνία λήξης] δεν μιλάμε γιά γιαούρτια της ΦΑΓΕ, ούτε γιά φέτα της ΔΕΛΤΑ. Αναφερόμαστε σε ανθρώπινα συναισθήματα. Οι πραγματικές λατρείες δεν τελειώνουν ποτέ. Μπορεί μιά αγάπη να περικλείει εντός της και ΕΡΩΤΑ, ΚΑΙ ΠΟΘΟ ΚΑΙ ΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΤΡΕΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΘΙΑΣΜΕΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΚΑΙ ΑΝΕΙΠΩΤΗ ΣΤΟΡΓΗ ΚΑΙ... ΚΑΙ... ΚΑΙ... Επαναλαμβάνω η καρδιά δεν είναι καφενείο ούτε μπαρ. Δεν μπαινοβγαίνουν τα συναισθήματα. Δεν μπορείς να αγαπήσεις 500 φορές ερωτικά ούτε να ψάχνεις τον εαυτό σου από αγκαλιά σε αγκαλιά μονίμως. Θα κουραστείς. Θα ιδρώσεις θα καταναλώνεις χρόνο και ψυχής αποθέματα. Κι όμως πολλοί δεν το κατανοούν. Και αρκετές. Τριγυρνάνε από σώμα σε σώμα, αγαπούν λένε [λένε ότι αγαπούν] και μετά βαριούνται. Και να λοιπόν υπάρχει το παρακάτω. ΄Εφυγε το λεωφορείο της γραμμής Κολιάτσου - Παγκράτι, πάρε το άλλο και στριμώξου τι πειράζει. Συνωστισμός. Δεν βαριέσαι. Και πάλι παρακάτω. Και νομίζουν πως το κάθε σώμα το κάθε επιδερμικό παιχνίδι κάτι δίνει. Ηδονή; Ε; Και; Χορταίνεις κάποτε. Ξεχνάς και τις γεύσεις φιλιών σωμάτων πιά. Και αναζητάς τον εαυτό σου στο αιώνιο παιχνιδάκι της αναζήτησης. ΄Αλλο στόμα άλλη γεύση, άλλα χείλη δεν πειράζει. Συλλογή εμπειριών. Κάθε κορμί και κάτι καινούργιο. Και μετά το κενό. Η διαρκής αναζήτηση. Η ουτοπία η χίμμαιρα. Κι είσαι μόνη στην ουσία. Τα βράδια που μένεις με την αγωνία του ποιός ανάθεμα σε νοιάζετα πραγματικά. Αν έφαγες αν πονάς αν κοιμήθηκες αν ντύθηκες καλά πριν φύγεις γιά τη δουλειά αν πήρες ομπρέλλα μαζί, αν σε πείραξε το φαγητό, αν χόρτασες αν φοβάσαι αν απέτυχες σε κάτι στη δουλειά αν τα χρήματα δεν φθάνουν. Ποιός θα σου απλώσει το χέρι. Το περιστασιακό παιχνιδάκι το κουκλάκι που γνώρισες στο μπαρ, ή το φουσκωτός τυπάς που γράφει στην πόρτα; Ποιός ποιά δε πονάει πραγματικά.
Κάποιοι μάγκες και τσίφτισες σ΄αυτόν τον πλανήτη ας μάθουν να μιλάνε γιά αγάπη βάζοντας δίπλα την λέξη διάρκεια.
Η αγάπη θέλει χρόνο και πόνο γιά να ανθίσει.
Δεν χρειάζεται πολυτέλειες αλλά δεν κεφάρει και τις ατέλειες.
Θέλει φροντίδα πίστη. Αλλά σαν λέξη τη λερώσαμε τη ματώσαμε τη φτύσαμε την χιλιοείπαμε και την ρεζιλέψαμε.
Κανείς δεν αγαπάει συντροφικά 100 ή διακόσιες φορές στη ζωή του ή ουδεμία κυρία στην ζωή της.
Ξέρετε ποιοί αποχωρούν από τα ιερά χρώματα της αγάπης. Αυτοί που δεν αισθάνθηκαν ποτέ κάτι κι αυτές που μπήκανε στο επιδερμικό παιχνίδι [του περνάω καλά καί πάω σε άλλη παραλία με άλλο κουβαδάκι]. Κάποτε θα μάθουμε ίσως την λέξη πίστη διάρκεια και ειλικρίνεια.
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ. Αλλά ο χρόνος είναι και δικαστής και γιατρός και άρχοντας. Αυτός ξέρει.
Αλλά να θυμάστε, μιά αγάπη που σβήνει και βρίσκει δυό άτομα να συναντιούνται στο δρόμο και να γυρνούν τα κεφάλια δεν υπήρξε ποτέ. ΄Οποιος αγαπάει δεν παιδεύει. Θεριεύει μέσα του το συναίσθημα το ζεσταίνει και δεν αφήνει κανένα χαμόγελο αγάπης να γίνει συνήθεια. Αλλά θα μου πείτε. Υπάρχουν φθηνές και ακριβές αγάπες. Αληθινές και ψεύτικες. Θέμα ωριμότητας κι ευθύνης απέναντι στον εαυτό μας και τον σύντροφό μας.
Μιά αγάπη που σβήνει δεν υπήρξε ποτέ.
΄Ονειρό μου, και ΑΛΦΑ ΩΜΕΓΑ κάποιοι μετράνε την αγάπη με τα νούμερα, κάποιοι με την ποιότητα και την ανθρώπινη ζεστασιά.
΄Αλλοι πάλι κι άλλες βάζουν και μιά ημερομηνία λήξης, -καλά τα γιαούρτια αλλά αν λήξουνε βράσε ρύζι, πάμε γιά τα θυμαράκια-.
Οι πραγματικές αγάπες δεν θέλουν να πεθάνουν.
Δεν αφήνονται.
Στο πρώτο κλείσιμο ματιού μιάς άλλης ή ενός άλλου δεν προδίδουν στιγμές φωνές ηδονές χρώματα φώτα υποσχέσεις ανάσες γαλήνης κι ενδιαφέροντος, οι πραγματικές αγάπες ανασαίνουν μέσα στα κύτταρά μας.
Γεννιούνται και αγγίζουν την φωτεινότητα του σύμπαντος.
Αγάπη και προδοσία δεν βαδίζουν μαζί.
Γι΄ αυτό σας λέω μιά αγάπη που σβήνει δεν υπήρξε ποτέ.
Μιά αγάπη που δεν την άφησαν καν να ονειρευτεί πως να μιλήσει γιά ανάσα.
Μοιάζει με κείνα τα παιδιά που γεννιούνται και πριν δουν το φως του ήλιου χάνονται. Κι όταν τα ψάχνει η μητρική αγκαλιά μένει κενό σ΄αυτά τα ιερά χέρια.
Μιά αγάπη που δεν πρόλαβε να ονειρευτεί μοιάζει με τον θάνατο.
Πριν περάσει τη διασταύρωση γίνεται λυώμα.
Μιά αγάπη που της αφαίρεσαν οτ δικαίωμα να ονειρευτεί, μοιάζει με ένα τραγούδι. Που του πήραν τη μουσική αφήνοντας γυμνό το στίχο.
Μιά αγάπη που δεν της επέτρεψαν να ονειρευτεί μοιάζει με την αλήθεια, που της πέταξαν ένα γαλαξία ψέματα να΄χει να ταξιδεύει αγναντεύοντας κενά και απουσίες.
Μιά αγάπη που της στέρησαν την ελπίδα από την αρχή να ονειρεύεται μοιάζει με δάκρυ που δεν πρόλαβε να κυλήσει γιατί πνίγηκε στην ουτοπία.
Μιά αγάπη που δεν πρόλαβε να ονειρευτεί είναι ένα αντίο που χάθηκε με ταχύτητα φωτός.
Και κανείς δεν το πρόλαβε.
Ούτε η συγνώμη.Ούτε.
Αλλά σύμφωνα με σένα [΄Ονειρό μου] λες πως η αγάπη αντέχει και περιμένει.
Ελπιδοφόρο.
Πόσο αντέχει.
Πόσο να περιμένει.
Δοκιμασίες;
Ικεσίες;
Απουσίες;
Θυσίες;
Χαμένες ευκαιρίες;
Κι όλα μπερδεμένα σε ένα τρελλό συνονθύλευμα.
Κι η ειλικρίνεια εκεί.
Να ουρλιάζει. Πως μιά αγάπη που σβήνει δεν υπήρξε ποτέ. Ποτέ. [ΑΦΡΟΔΙΤΗ]
Τα χέρια μου ντυθήκαν τα δικά του,ταξίδεψα στη λήθη του θανάτου,και της ζωής, φιλί βροχής.Πριν μέρες γνώρισα τα δάκρυά του, κι ας είχε όλο τον κόσμο χάρισμά του,και άντρας,και τραγούδι, και παιδί,δεν ήξερα πως κλαίνε κι οι Θεοί!!! |
Didorium
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Macao
355 Μηνύματα |
Απεστάλη: 26/09/2005, 20:08:51
quote:
Ξέρετε ποιοί αποχωρούν από τα ιερά χρώματα της αγάπης. Αυτοί που δεν αισθάνθηκαν ποτέ κάτι κι αυτές που μπήκανε στο επιδερμικό παιχνίδι Αλλά ο χρόνος είναι και δικαστής και γιατρός και άρχοντας. Αυτός ξέρει.Αλλά να θυμάστε, μιά αγάπη που σβήνει και βρίσκει δυό άτομα να συναντιούνται στο δρόμο και να γυρνούν τα κεφάλια δεν υπήρξε ποτέ. Μιά αγάπη που σβήνει δεν υπήρξε ποτέ. Οι πραγματικές αγάπες δεν θέλουν να πεθάνουν.
Δεν αφήνονται.
Γι'αυτό σας λέω μιά αγάπη που σβήνει δεν υπήρξε ποτέ. Μιά αγάπη που δεν πρόλαβε να ονειρευτεί μοιάζει με τον θάνατο. Μιά αγάπη που δεν πρόλαβε να ονειρευτεί είναι ένα αντίο που χάθηκε με ταχύτητα φωτός.
Και τι γίνετε όταν αυτη την αγάπη προσπαθούν να στην σκοτώσουν κάπιοι αλλοι?? Και τι γίνετε όταν "πρέπει" να φύγεις??? Όταν δεν σου επιτρέπετε να εκδηλώνεις την αγάπη σου?? Σημένει πως δεν αγάπησες? η πως δεν αγαπάς αληθινα?? Αγάπη είναι να μπορείς να νιώθεις τον άλλον δίπλα σου έστω και αν δεν είναι. Την ελπίδα μπορεί να στην σκοτώσουν.... ΟΜΩΣ:
Τα αισθήματα σου δεν μπορεί κανείς να στα "πάρει" δίοτι ειναι "μαρτυρίες" της ψυχής................. Better to save the mystery than surrender to the secret.. |
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 26/09/2005, 20:32:25
quote:
Και τι γίνετε όταν αυτη την αγάπη προσπαθούν να στην σκοτώσουν κάπιοι αλλοι?? Και τι γίνετε όταν "πρέπει" να φύγεις??? Όταν δεν σου επιτρέπετε να εκδηλώνεις την αγάπη σου?? Σημένει πως δεν αγάπησες? η πως δεν αγαπάς αληθινα?? Αγάπη είναι να μπορείς να νιώθεις τον άλλον δίπλα σου έστω και αν δεν είναι. Την ελπίδα μπορεί να στην σκοτώσουν.... ΟΜΩΣ:Τα αισθήματα σου δεν μπορεί κανείς να στα "πάρει" δίοτι ειναι "μαρτυρίες" της ψυχής.................
Με συγκίνησε αυτό που γράφεις. Δεν αφήνουμε να μας σκοτώσουν τρίτοι την αγάπη. ΄Οσο μπορούμε. Από την άλλη, όταν το ίδιο άτομο την αρνείται το παιχνίδι είναι χαμένο. Ψάχνεται.
-Αγάπη λες πως είναι να νιώθεις τον άλλον πλάι σου έστω κι αν δεν είναι.-
Ναι. Είναι αγάπη, έστω κι αν πονάει η φυγή του άλλου. Ναι είναι.
Και όντως τα αισθήματα δεν στα παίρνει κανείς. Αν υπάρχουν.
Αν ο άλλος δεν [αποδέχεται την αγάπη, γιατί δεν το νιώθει] τότε τα πράγματα γίνονται δύσκολα. Πάντα σε μιά σχέση πίστεψέ με ο ένας αγαπάει πιό πολύ. Καρδιοχτυπάει περισσότερο. Δεν υπάρχουν ζυγαριές να τα βάλεις και να τα ζυγίσεις τα συναισθήματα αλλά έτσι είναι.
΄Οταν αγαπάς το παλεύεις ως το τέλος. Θρυμματίζεσαι κι ενώνεσαι.
΄Οταν λέω μιά αγάπη που σβήνει δεν υπήρξε ποτέ εννοώ ένα πράγμα.
Δεν μπορεί να αγαπήσεις βαθύτατα και μετά να γυρίζεις την πλάτη στον άλλον. Δες ζευγάρια. Πόσα μοιράστηκαν. Και μετά γίνονται εχθροί. Σφάζονται. Τι έγινε αυτή η αφοσίωση; Που στο διάβολο πήγε. ΄Οπου υπάρχει αλήθεια κι ενδιαφέρον ψυχής δεν τελειώνουν τα πράγματα.
Εγώ δυνατή ή αδύναμη δεν το ψάχνω γιά μιά μεγάλη αγάπη θα πάλευα ως το τέλος. Αλλά ξέρεις κάτι; Μπορεί τελικά να φανείς και υπερβολικός αν είσαι δοτικός.
Να σε περάσουν γιά τρελλό και να σε στείλουν σε ψυχίατρο.
Τρομάζει η πραγματική αγάπη. Τους αληθινούς τους απογειώνει, τους δειλούς τους κάνει να φεύγουν. Τρέχοντας.
Εγώ ανήκω στην πρώτη κατηγορία. Δυστυχώς. Και με λυπάμαι. Γιατί αν και πολύ νέα,τα καταραμένα μοτίβα της εποχής λένε άλλα.
ΑΛΛΑ.[ΑΦΡΟΔΙΤΗ]
Τα χέρια μου ντυθήκαν τα δικά του,ταξίδεψα στη λήθη του θανάτου,και της ζωής, φιλί βροχής.Πριν μέρες γνώρισα τα δάκρυά του, κι ας είχε όλο τον κόσμο χάρισμά του,και άντρας,και τραγούδι, και παιδί,δεν ήξερα πως κλαίνε κι οι Θεοί!!! |
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 26/09/2005, 20:50:11
quote:
Μια καρδιά που αγάπησε αληθινά , είναι αδιανόητο να ξεχάσει τα αισθήματα που ζωγραφιστήκανε μέσα της .
Μιά καρδιά που αγάπησε αληθινά, δεν αφήνει την καθαρότητά της να λερωθεί από τίποτα. Σέβεται την διάρκεια και νοιώθει μαγεία. Φροντίζει να κρατάει τα καλύτερα από το χθες,
να ζει το σήμερα,
και να ονειρεύεται ένα ωραιότατο αύριο.
Βάζει τα θεμέλια γι΄αυτό το αύριο. [ΑΦΡΟΔΙΤΗ]
Τα χέρια μου ντυθήκαν τα δικά του,ταξίδεψα στη λήθη του θανάτου,και της ζωής, φιλί βροχής.Πριν μέρες γνώρισα τα δάκρυά του, κι ας είχε όλο τον κόσμο χάρισμά του,και άντρας,και τραγούδι, και παιδί,δεν ήξερα πως κλαίνε κι οι Θεοί!!! |
Didorium
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Macao
355 Μηνύματα |
Απεστάλη: 26/09/2005, 20:56:40
quote:
Ναι. Είναι αγάπη, έστω κι αν πονάει η φυγή του άλλου. Ναι είναι.
Και όντως τα αισθήματα δεν στα παίρνει κανείς. Αν υπάρχουν.Πάντα σε μιά σχέση πίστεψέ με ο ένας αγαπάει πιό πολύ. Καρδιοχτυπάει περισσότερο. Δεν υπάρχουν ζυγαριές να τα βάλεις και να τα ζυγίσεις τα συναισθήματα αλλά έτσι είναι. ΄Οταν λέω μιά αγάπη που σβήνει δεν υπήρξε ποτέ εννοώ ένα πράγμα.
Δεν μπορεί να αγαπήσεις βαθύτατα και μετά να γυρίζεις την πλάτη στον άλλον. ΄Οπου υπάρχει αλήθεια κι ενδιαφέρον ψυχής δεν τελειώνουν τα πράγματα. Τρομάζει η πραγματική αγάπη. Τους αληθινούς τους απογειώνει, τους δειλούς τους κάνει να φεύγουν. Τρέχοντας.
Αφροδίτη μου, Είναι πάρα πολύ όμορφα αυτά που γράφεις και καταλαβαίνω πραγματικά πως θέλεις να δώσεις προς τα έξω πως η αγάπη [οταν ειναι πραγματικη οπως λες] ξεπερνά και αντέχει τα πάντα. Σε κάποιες περιπτώσεις, μιλοντας γενικά πάντοτε, δεν είναι έτσι τα πράγματα. Μπορείς να αγαπάς "σιωπιλά", μπορείς να αισθάνεσαι, μπορείς να δίνεις κι ας έχεις φύγει. Εγω σκέφτομαι λιγάκι πιο ρεαλιστικά και εδω και χρόνια λέω και πιστεύω πάντα μια φράση "Ο κάθε άνθρωπος αγαπά με τον δικό του τρόπο, όπως και επίσης εκδηλώνεται"
Δεν μπορεί κανείς να μπει στην ψυχη του άλλου και να καταλάβει το πόσο αγάπησε η το πόσο αγαπά αν θες αυτος ο άνθρωπος. Ούτε να κρίνει το πως έφυγε και το γιατί.
Πιστεύω είναι πολυ δύσκολο κάποιος να μιλησει για την αγάπη και να τον καταλάβουν όλοι οι άλλοι.
Η κάθε αγάπη έχει την μοναδικότητα της.. που την ξέρουν μόναχα αυτοι που την έζησαν μαζί. -/ Better to save the mystery than surrender to the secret.. |
Oneiro-mou
Μέλος 1ης Βαθμίδας
78 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/09/2005, 00:13:00
Νιωθω την αναγκη, εν πρωτης να σας ευχαριστησω για τα καλα σας λογια,κανω απλα μια καταθεση ψυχης........μιας ψυχης πονεμενης.......και ξαφνικα ενα μεσημερι,το θυμαμαι σαν να 'ναι τωρα...ειπες:..."ειναι πολυ μακρια το απογευμα.....και ηρθες σε μενα σαν αερας μεσα απο μια χαραμαδα της πληγωμενης μου ψυχης...και απο τοτε περασαν αιωνες....αιωνες που με ζεστανες με την ανασα σου...που τα λογια σου σταζαν βαλσαμο στα θρυψαλα της κομματιασμενης μου ψυχης...μιας ψυχης κρυσταλινης που την παρεδωσα στα χερια σου γιατι ησουν ο μονος που σου αξιζε να την κρατησεις...
και την κρατησες γερα...την εκανες να νιωσει παλι...να υπαρξει... να χαμογελασει...ετσι οπως μονο ΕΣΥ ξερεις...ο ηχος της αγαπης μας,δεν χαθηκε ουτε οταν χρειαστικε να φυγεις να πας καπου λιγο πιο μακρια...οσο εφευγες τοσο πιο κοντα μου ερχοσουν...περασες το "gate" και η καρδιες και των δυο μας σπαραξαν...δεν ξεραμε που πας...κι'ομως δεν "εφυγες" ησουνα πιο κοντα απο ποτε...και μετα ηρθε ο θανατος των αγαπημενων μας...κρατηθηκαμε γερα ο ενας απ'τον αλλον και τους ειδαμε να γινοντε αγγελοι...κραταγαμε σφιχτα στα χερια μας ο ενας την ψυχη του αλλου...πορευθηκαμε...μαζι...τραγουδησαμε παλι,γελασαμε ξανα,η αγαπη αντεχει...
και ξαφνικα καποιος σε τρομαξε πολυ...καποιος που βρεθηκε αποτομα μπροστα σου σε ξαφνιασε τοσο που αποτομα ανοιξες τ'αγαπημενα χερια και χωρις να το καταλαβεις επεσε η ψυχη μου απο μεσα...ξεχασες πως ητανε κρυσταλινη...ξεχασες πως ητανε δικη σου...κοιτα τωρα κατω...αυτα τα θρυψαλα στα ποδια σου...τ'αναγνωριζεις...ηταν αυτα που με τοσο κοπο μαζεψες ενα μεσημερι...που ηταν αργα το απογευμα...
δεν σε κατηγορω...ο τρομος πολυς...και δυνατος ο κροτος...δεν αντεχεις να τα βλεπεις γιατι τα λατρεψες..."εφυγες" χωρις να κοιταξεις πισω...η θεα τους σε πληγωνει...σ'αγαπω...δεν φταις για τιποτα...να ξερεις πως αυτα τα χιλιαδες μικρα κρυσταλακια θα μεινουν εκει ακριβως που πεσανε ... να λαμπιριζουν στον ηλιο...να φεγγουν με το φως του αγαπημενου μας φεγγαριου...και θα περιμενουν εκει φεγγοντας για να σου δειχνουν το δρομο οταν θελησεις να ρθεις να τα μαζεψεις... κρατα γερα...σ'αγαπαω οσο κανεις...
μην λυπασαι που φευγεις...να εισαι χαρουμενος που ηρθες...μην μετανιωσεις ποτε...αυτο θα ειναι και το τελος...η μνημη καποιες φορες ξεπαιρνα σε δυναμη και την αγαπη...να με θυμασαι και να μ'αγαπας για οποιο ταξιδι κι'αν ξεκινησες να πας........
ολοι εχουμε δικαιομα στ'ονειρο και δολοφονος οποιος το σκοτωνει... |
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/09/2005, 09:39:02
quote:
Αφροδίτη μου,
Είναι πάρα πολύ όμορφα αυτά που γράφεις και καταλαβαίνω πραγματικά πως θέλεις να δώσεις προς τα έξω πως η αγάπη [οταν ειναι πραγματικη οπως λες] ξεπερνά και αντέχει τα πάντα.
Εγω σκέφτομαι λιγάκι πιο ρεαλιστικά και εδω και χρόνια λέω και πιστεύω πάντα μια φράση "Ο κάθε άνθρωπος αγαπά με τον δικό του τρόπο, όπως και επίσης εκδηλώνεται"
Πιστεύω είναι πολυ δύσκολο κάποιος να μιλησει για την αγάπη και να τον καταλάβουν όλοι οι άλλοι.
Didorium,
[Μου αρέσει που σκέφτεσαι λίγο πιό ρεαλιστικά. Κυρίως γιά την δική σου ψυχολογία. Βοηθάει ο ρεαλισμός να βλέπουμε καθαρότερα τα πράγματα ή τα μυστικά σημάδια αλήθειας και ψεμάτων.
Ευτυχώς ή δυστυχώς κάποιοι κάποιες συνεχίζουν την ίδια πορεία.
Κάνοντας πολλά ή λίγα. Προσπερνώντας ή δίνοντας. Παραμένοντας ή κάνοντάς την με [ελαφρά]...
Στο πριν ή στο μετά άραγε κρύβεται η ομορφιά;
Πολλοί λένε στο τώρα. Σε όλα κρύβεται και φανερώνεται. Σ΄όσα ζεις και μοιράζεσαι.
Η αγάπη αντέχει, δεν απορρίπτει. Αφιερώνεται και δεν αρπάζει πίσω τις χαρές της.]
Σε ευχαριστώ Didorium
[ΑΦΡΟΔΙΤΗ]
Τα χέρια μου ντυθήκαν τα δικά του,ταξίδεψα στη λήθη του θανάτου,και της ζωής, φιλί βροχής.Πριν μέρες γνώρισα τα δάκρυά του, κι ας είχε όλο τον κόσμο χάρισμά του,και άντρας,και τραγούδι, και παιδί,δεν ήξερα πως κλαίνε κι οι Θεοί!!! |
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/09/2005, 09:47:10
quote:
κρατα γερα...σ'αγαπαω οσο κανεις...
μην λυπασαι που φευγεις...να εισαι χαρουμενος που ηρθες...μην μετανιωσεις ποτε...αυτο θα ειναι και το τελος...η μνημη καποιες φορες ξεπαιρνα σε δυναμη και την αγαπη...να με θυμασαι και να μ'αγαπας για οποιο ταξιδι κι'αν ξεκινησες να πας........
ολοι εχουμε δικαιομα στ'ονειρο και δολοφονος οποιος το σκοτωνει...
Αχ! Βρε ΄Ονειρό μου!Τι ωραίο κείμενο... Πόσες αλήθειες κουρνιάζουν εκεί.
Πόσο με συγκινείς πρωί πρωί κι έχω ένα τρέξιμο Θεός φυλάξει!
Χαλάλι, η τρυφεράδα δεν πεθαίνει στις ευαίσθητες καρδιές. Να είσαι καλά.
Κι αυτό το τελευταίο θα το θυμάμαι όσο ζω...
΄Ολοι έχουμε δικαίωμα στο όνειρο και δολοφόνος όποιος το σκοτώνει.
΄Ολοι χαρά μου έχουμε δικαίωμα στο όνειρο. Να αδράξουμε τα χρώματά του και να ταξιδέψουμε όπου ο νους δεν βάζει...
Να δώσουμε.Η δοτικότητα τρομάζει. Κάτι φορές ο άλλος σου γυρνάει την πλάτη και χάνεται χωρίς λόγο, και συ λες ναι δεν πειράζει έτυχε. Πάντα ο ένας αγαπάει πιό πολύ. Μερικές και κάποιοι γιά να τα έχουνε καλά με τη συνείδησή τους -έτσι λένε- μόλις βαρεθούν, ξεκαθαρίζουν την κατάσταση -ξεκαθάρισμα να σου πετύχει- και ξεκινάνετην άλλη μέρακάτι άλλο. Την άλλη μέρα. ΄Ετσι ξεμπλοκάρονται από ενοχές και κόβουνε το νήμα του παρελθόντος. Σ΄αφήνουν να κοιμάσαι με το παράπονο και πετάνε την τύψη στο σκουπιδοτενεκέ.
Καφενείο η καρδιά. Γήπεδο φιλαράκια. Λες φιλαράκι, πως όλοι έχουμε δικαίωμα στο όνειρο και δολοφόνος όποιος το σκοτώνει...
Ποιός συλλαμβάνει αγάπες μου αυτούς τους δολοφόνους των ψυχών;
Βολτάρουνε ελεύθεροι και ψάχνουμε γιά θύματα,
και της ζωής τα κρίματα αγάπες μου τα ρίχνουνε σε σένα.
Ποιός τους μαζεύει αυτούς; [ΑΦΡΟΔΙΤΗ]
Τα χέρια μου ντυθήκαν τα δικά του,ταξίδεψα στη λήθη του θανάτου,και της ζωής, φιλί βροχής.Πριν μέρες γνώρισα τα δάκρυά του, κι ας είχε όλο τον κόσμο χάρισμά του,και άντρας,και τραγούδι, και παιδί,δεν ήξερα πως κλαίνε κι οι Θεοί!!! |
Didorium
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Macao
355 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/09/2005, 09:57:28
Να σαι καλά Αφροδίτη  Better to save the mystery than surrender to the secret.. |
Helenaki
Μέλος 1ης Βαθμίδας
Greece
90 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/09/2005, 10:51:45
Πολύ ωραίο το Θέμα σου aplfa-omega. Επειδή είμαι στην δουλειά και δεν μπορώ να γράψω πολλά...απλά να προσθέσω ότι :
Όταν αγαπάω και νιώθω πλημμυρισμένη από ευτυχία νιώθω μια απίστευτη ανακούφιση στην ψυχή μου... μέσα στο στομάχι μου σαν να πετάει. Γκρρρρ δεν μπορώ να σας το περιγράψω με λόγια αλλά όποιος το νιώθει σίγουρα καταλαβαίνει τι θέλω να πω. Είναι σαν η ψυχή σου να είναι ένα βήμα πιο μπροστά στον σκοπό της... πιο κοντά στον Θεό."Η μεγαλύτερή μας έκπληξη είναι ο ίδιος μας ο εαυτός..." |
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/09/2005, 11:03:26
Yπάρχω, καθώς πεθαίνω,
αφήνοντας της ζωής την συνέχεια,
που τελείωσε μέσα στην αρχή της,
Γελώ και σαλεύει η φλόγα του σύμπαντος.
Θρηνώ κι η βροχή συνοδεύει το δάκρυ
ταξιδεύω στους χάρτες της παλάμης σου,
δεν έχει στέγη πιά τούτη η άστεγη αγάπη.
Αισθάνομαι ναός που καπηλεύτηκαν τους θησαυρούς του.
Αύριο ναυαγός στα πολλά μου δάκρυα με φόβο θα παλεύεις.
Υπάρχω μέσα από τις αισθήσεις των παραισθήσεων.
Στην ηδονή εκπλήρωσης ανομολόγητων πόθων.
Υπάρχω καθώς πεθαίνω.
Αφήνοντας
της ζωής τη συνέχεια
που τελείωσε μέσα στην αρχή της.
[ΑΦΡΟΔΙΤΗ]
Τα χέρια μου ντυθήκαν τα δικά του,ταξίδεψα στη λήθη του θανάτου,και της ζωής, φιλί βροχής.Πριν μέρες γνώρισα τα δάκρυά του, κι ας είχε όλο τον κόσμο χάρισμά του,και άντρας,και τραγούδι, και παιδί,δεν ήξερα πως κλαίνε κι οι Θεοί!!! |
alfa-omega
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
1905 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/09/2005, 13:55:03
Διαβάζοντας τα έντονα αισθήματά σας ,ζωντάνεψε πάλι η ψυχή .
Έκλαψα . Λυπήθηκα . Χάρηκα . Συναισθάνθηκα . Ναι ρε παιδιά , έτσι είναι όπως γράφει :
η ΑΦΡΟΔΙΤΗ & το Oneiro-mou & η Didorium & η semina και το Helenaki :
Η αγάπη έχει θηλυκό γένος .
Την γυναίκα επέλεξε ο θεός, για να διδάξει την ανιδιοτελή αγάπη .
Ας είναι καλά και η κορούλα μου ( ……. χρονών ) , που μου το πιστοποιεί .
Μην μιλάς άλλο για αγάπη βρε μπούφε alfa-omega , η αγάπη είναι παντού .
Όταν θα έχουμε υποφέρει καλημέρα θα μας πει .
Θα μας φύγει θα ξανάρθει και όλο πάλι από την αρχή .
Η αγάπη είναι αρχή και τέλος μαζί επειδή : Μέσα της κρύβει ,όταν είναι αρκετά δυνατή, τον αληθινό θεό .
Να είστε όλες καλά .
Με κάνατε να γευθώ την δική σας την προσωπική αγάπη, το δικό σας το προσωπικό συναίσθημα .
Με κάνατε να νιώσω , για μια στιγμή :
Αληθινά Ευτυχισμένος .
Ένα απλό ευχαριστώ , ίσως ……………..δεν είναι αρκετό .
Αξίζει να επαναληφθεί :
΄Ολοι έχουμε δικαίωμα στο όνειρο και δολοφόνος όποιος το σκοτώνει.
Εγώ δυνατή ή αδύναμη δεν το ψάχνω γιά μιά μεγάλη αγάπη θα πάλευα ως το τέλος. Αλλά ξέρεις κάτι; Μπορεί τελικά να φανείς και υπερβολικός αν είσαι δοτικός.
Να σε περάσουν γιά τρελλό και να σε στείλουν σε ψυχίατρο.
Τα αισθήματα σου δεν μπορεί κανείς να στα "πάρει" δίοτι ειναι "μαρτυρίες" της ψυχής................. Η ζωή είναι ο δισταγμός ανάμεσα στο θαυμαστικό και το ερωτηματικό. Σε περίπτωση αμφιβολίας υπάρχει η τελεία! Όταν αγαπάω και νιώθω πλημμυρισμένη από ευτυχία νιώθω μια απίστευτη ανακούφιση στην ψυχή μου... μέσα στο στομάχι μου σαν να πετάει. Γκρρρρ δεν μπορώ να σας το περιγράψω με λόγια αλλά όποιος το νιώθει σίγουρα καταλαβαίνει τι θέλω να πω. Είναι σαν η ψυχή σου να είναι ένα βήμα πιο μπροστά στον σκοπό της... πιο κοντά στον Θεό. Σε κάποιες περιπτώσεις, μιλοντας γενικά πάντοτε, δεν είναι έτσι τα πράγματα. Μπορείς να αγαπάς "σιωπιλά", μπορείς να αισθάνεσαι, μπορείς να δίνεις κι ας έχεις φύγει. Εγω σκέφτομαι λιγάκι πιο ρεαλιστικά και εδω και χρόνια λέω και πιστεύω πάντα μια φράση "Ο κάθε άνθρωπος αγαπά με τον δικό του τρόπο, όπως και επίσης εκδηλώνεται"
Δεν μπορεί κανείς να μπει στην ψυχη του άλλου και να καταλάβει το πόσο αγάπησε η το πόσο αγαπά αν θες αυτος ο άνθρωπος. Ούτε να κρίνει το πως έφυγε και το γιατί. Η αγάπη από μόνη της επιθυμεί διάρκεια ουσία πίστη εμπιστοσύνη σεβασμό και αφοσίωση.
Τρομάζει η πραγματική αγάπη. Τους αληθινούς τους απογειώνει, τους δειλούς τους κάνει να φεύγουν. Τρέχοντας.
Εγώ ανήκω στην πρώτη κατηγορία. Δυστυχώς. Και με λυπάμαι. Γιατί αν και πολύ νέα,τα καταραμένα μοτίβα της εποχής λένε άλλα.
ΑΛΛΑ.
Αν εσύ λυπήθηκες έστω και για μια στιγμή τον εαυτό σου , για τις παραπάνω σκέψεις, τότε τι να πει και αυτός :
Που δεν αγάπησε ποτέ βρε ΑΦΡΟΔΙΤΗ ;;;;
Μπορεί να πει κάτι .
Έχει το δικαίωμα να πει κάτι . Έχει & θα πει κάποια ανοησία . Εσύ να μην λυπάσαι ούτε στιγμή , να κάνεις πίστη σου αυτό ,που έγραψες ….ίσως ,μόνη σου :
Η αγάπη από μόνη της επιθυμεί διάρκεια ουσία πίστη εμπιστοσύνη σεβασμό και αφοσίωση. Μιλάς σοφά, αλλά αμφιβάλεις για κάτι .
Εγώ να δεις για πόσα πράγματα αμφιβάλλω . Μείνετε μέσα στην αγάπη .
Σας ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου…….
|
Helenaki
Μέλος 1ης Βαθμίδας
Greece
90 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/09/2005, 16:30:31
Πράγματι είναι πολύ συγκινητικά αλλά κ ταυτόχρονα ενθαρρυντικά όλα αυτά που γράφουμε στο ανθολόγιο της αγάπης.
Κάποια στιγμή ένας που με είχε δει στεναχωρημένη κ κατά κάποιον τρόπο απογοητευμένη για κάποιον πρώην μου που του έδωσα αγάπη και αυτός φέρθηκε ανάξια ως προς αυτήν μου είπε :
" Μην σταματήσεις ποτέ να αγαπάς με τον τρόπο που αγαπάς και να δίνεις πράγματα από μέσα σου όταν σου βγαίνει. Αυτός που αξίζει την αγάπη σου θα το δει, θα το εκτιμήση και θα σε κάνει δική του. Συνέχισε λοιπόν να αγαπάς τους ανθρώπους..."
Έτσι είναι ... Δεν αγαπάς για να σε αγαπήσουν μόνο ,ούτε διστάζεις να δείξεις αυτό που νιώθεις φοβούμενος μην πληγωθείς... Η αγάπη πρέπει να δίνεται χωρίς να φοβάσαι."Η μεγαλύτερή μας έκπληξη είναι ο ίδιος μας ο εαυτός..." |
|
| Το Θέμα καταλαμβάνει 23 Σελίδες: |
|
|
|
|
|
ESOTERICA.gr Forums !
|
© 2010-11 ESOTERICA.gr
|
|
|
|
Α Ν Θ Ο Λ Ο Γ Ι Ο Α Γ Α Π Η Σ
