| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
lamogio
Μέλος 3ης Βαθμίδας
560 Μηνύματα |
 Απεστάλη: 18/11/2005, 17:43:26
Το «δίκαιον», κατά μία έγκυρη άποψη, είναι το ανώτατο ιδανικό.
Ισως για αυτό και κλωνοποιήθηκε παλαιόθεν έτσι, ώστε να έχουμε δίκαια για πάσα νόσο και πάσα ...θου Κύριε.
Πολιτικό, κοινωνικό, αστικό, ποινικό, αθλητικό, στρατιωτικό, διεθνές και άλλα ων ουκ έστιν αριθμός.Από κοινωνική άποψη μπορούμε να πούμε οτι παίζουν μπάλα με αξιώσεις δυό δίκαια:
-Το δίκιο του εργάτη (νόμος είναι το δίκιο του εργάτη λένε οι αναρχοκομμουνισταί ας πούμε, ζαλισμένοι απ’ τις κατακεφαλιές του κεφαλαίου).
-Το δίκαιο του ισχυροτέρου (που είναι όντως νόμος και δε χρειάζεται να διαλαλάει). Τελευταία, σκάνε μύτη και άλλα "δίκαια" και απαιτούν κομμάτι απ’ την πίτα:
-Το δίκιο του πελάτη (του εξαρτημένου δλδ που αγοράζει δίκιο με υποθήκη υλικά ή και ηθικά ανταλλάγματα).
-Επίσης, το δίκιο του λαμόγιου (οι παρόντες δεν εξαιρούνται).
Το πρόβλημα το έχει αυτός που δεν ανήκει σε καμμιά απ’ τις παραπάνω ομάδες.
Δεν είναι δλδ ούτε πλούσιος, ούτε ισχυρός, ούτε οργανωμένος συνδικάλας, ούτε λαμόγιο και συνεπώς, αφού δεν είναι τίποτε από αυτά, δε μπορεί να είναι και κανενός είδους πελάτης.
Παναπεί, χαμένος από χέρι.
Τί του μένει λοιπόνε του φουκαρά; Δύο τινά:
Α) επανάσταση.
Τούμπα τα πάντα και παιγνίδι πιά κάνει το "επαναστατικό δίκαιο".
Ομως, ένας μαναχός δε μπορεί να κάνει επανάσταση, άσε που και να την κάνει, το επαναστατικό δίκαιο έχει την ιδιότητα να μεταλάσσεται ταχύτατα σε καθεστωτικό δίκαιο, τουτέστι, τα ίδια παντελάκη μου.
Β) αυτοδικία.
Οταν η έννοια του δικαίου έχει κατακερματιστεί σε τόσα κατά το δοκούν (ή κατά το συμφέρον) τεμάχια, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει πια σα λειτουργία, όταν ακόμη κι αυτό το «κοινό περί δικαίου αίσθημα» έχει ξεφτίσει τόσο όσο και το ίδιο το «κοινό», πού στο διάολο θα βρω το δίκιο μου;
Πουθενά, δεν υπάρχει τέτοιο πράμα αφού.
Τότε, το παίρνω ή το απονέμω μόνος μου. Λαϊκισμός; Ναι, του αισχίστου είδους θα έλεγα.
Αλλά καλύτερα λαϊκιζόμενος παρά αδίκως μαλακιζόμενος. Από τα παραπάνω (κι άλλα που είναι παραπανίσια) σαφά συνάγεται οτι τάττομαι υπέρ της αυτοδικίας υπό τις Κ.Σ. (*) κι ας χαρακτηριστώ λαϊκιστής του κερατά. (*) Κ.Σ. = Κρατούσες Συνθήκες.
πυρ κατά βούλησιν...μη μασάτε
|
αγνοών
Πλήρες Μέλος
Greenland
803 Μηνύματα |
Απεστάλη: 19/11/2005, 17:35:11
Εγώ θα σου πρότεινα να το δεις πιο ψύχραιμα το πράμα.
Εσύ να'σαι καλά στην υγεία σου
και άσε κατά μέρος τις αυτοδικίες. |
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
4073 Μηνύματα |
Απεστάλη: 19/11/2005, 17:42:11
Χαλαρά. Εσύ είσαι η προσωποποίηση της λογικής.
Γιά σκέψου το... Α.Ρ. ΑΦΡΟΔΙΤΗ-Τίγρης&Δράκος.Δυό φεγγάρια φωτισμένα στα μιδράλια του ιερατείου,δρεπανοφόρα όνειρα, λαδολύχναρα σβησμένα,τα πηδάλια ταξιδίου, στεφανωμένο όραμα.Επαναλάμπω...Α.Ρ. |
PY8AGORAS
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
2330 Μηνύματα |
Απεστάλη: 19/11/2005, 18:38:41
Αγαπητέ Λαμόγι-ε, άνοιξες ένα πολύ ωραίο και καίριο θέμα.Ίσως χρειαστεί βέβαια να αυτοδικήσω, γιατί μου πήρες τη μπουκιά από το στόμα  
μιας και είχα κατά νου να ανοίξω θέμα σχετικά με την έννοια της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ και όλα τα συμπαρομαρτούντα...
αλλά θα συγκρατηθώ, μιας και από ότι βλέπω έχουμε τάυτιση απόψεων επί του παρόντος θέματος. Συγχαρητήρια για το topic,
και να'σαι σίγουρος πως από όλα τα "Δίκαια" που αναφέρεις, το μόνο που ίσχυε, ισχύει και θα συνεχίσει να ισχύει (διαχρονικότατο) μέσα από διάφορες version και "μάσκες-μασκαρέματα",ανάλογα με τα ήθη, έθιμα, κουλτούρα, πολιτισμικό επίπεδο κάθε τόπου και εποχής είναι το εξής ΕΝΑ:
ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΥ .- Απλώς αλλάζει η μορφή, ο ορισμός και το μοντέλο του "ισχυρότερου" κάθε φορά... Στους Νεάντερνταλ ήταν αυτός που γ@...σε κι έδερνε περισσότερο από τους άλλους (με τη φυσική έννοια, πχ μέγεθος μπράτσων και λοιπής ανατομίας) Σήμερα είναι αυτός που επίσης γ@...ει και δέρνει (αλλά με διαφορετικά μέσα,δηλαδή μέγεθος πορτοφολιού, ύψος κοινωνικο-πολιτικο-οικονομικού status, βάθος χωσίματος στη "διαπλοκή",κλπ,κλπ). Μεταξύ μας, προτιμώ τη Νεαντερντάλεια εκδοχή....
Απλά, τίμια, ξεκάθαρα και ανδρικά πράγματα.
Ήξερες πού σε παίρνει και πού δε σε παίρνει, και έπραττες αναλόγως... Τώρα, ο κάθε καραγκιόζης τσανακογλύφτης που για τους φ,χ,ψ λόγους έχει μερικά "ματσάκια" παραπάνω κάνει ό,τι γουστάρει,
γιατί όπως έλεγε και ο αείμνηστος Μάρκος Βαμβακάρης: ..."Σε λεν πως είσαι τζέντλεμαν,
πως είσαι καθωσπρέπει,
όταν ανθίζονται πουγκί
πως έχεις μες στην τσέπη"... θα τα ξαναπούμε,
περιμένω warm up στο topic!
.
.
.
" Υπάρχει ο σωστός τρόπος, ο λάθος τρόπος, και ο ...δικός μου τρόπος! "
|
Krisnna
Πλήρες Μέλος
Greece
1040 Μηνύματα |
Απεστάλη: 20/11/2005, 17:04:33
quote:
Συγχαρητήρια για το topic,
και να'σαι σίγουρος πως από όλα τα "Δίκαια" που αναφέρεις, το μόνο που ίσχυε, ισχύει και θα συνεχίσει να ισχύει (διαχρονικότατο) μέσα από διάφορες version και "μάσκες-μασκαρέματα",ανάλογα με τα ήθη, έθιμα, κουλτούρα, πολιτισμικό επίπεδο κάθε τόπου και εποχής είναι το εξής ΕΝΑ:
ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΟΥ .-
Η αυτοδικία είναι πάντοτε ένα θέμα επίκαιρο.
Βρίσκεται στο αίμα και στο DNA κάθε ανθρώπου, και πάντοτε θα την επιδιώκει. Οι διάφορες νομοθεσίες μπορεί να στέκουν σάν εμπόδιο περιορίζοντας μερικές φορές απο λίγο έως πολύ την δράση τους, αλλά την τάση των ανθρώπων για αυτοδικία και το ασταμάτητο κυνηγητό της ποτέ δέν πρόκειται να περιοριστεί.
Άλλοι θα είναι προφανώς οι παράγοντες για τον περιορισμό της δίψας για αυτοδικία θα έλεγα η ανθρώπινη καλλιέργεια και η μεγάλη πνευματική ηρεμία. Μιά νομοθεσία εφαρμοζόμενη απο την πολιτεία δέν είναι σίγουρο οτι θα το πετύχει προπαντώς άν εφαρμόζεται με δύο μέτρα και δύο σταθμά σε βάρος του πιό αδύνατου. Και μπορεί οι δικαστικές αποφάσεις να είναι τις περισσότερρες φορές δίκαιες - δέν αμφιβάλλω σε αυτό - αλλά η εφαρμογή τους απο την πολιτεία δέν είναι τις περισσότερες φορές δίκαιη.
Ο ασθενέστερος αγανακτεί και η δίψα του για αυτοδικία πολλαπλασιάζεται. Ιδιαίτερα άν υποστούμε κάτι το βαρύ σε όποια θέση και άν βρισκόμαστε τυφλωνόμαστε απο το μίσος, αφιωνιζόμαστε και δέν βλέπουμε τίποτα μπροστά μας παρά μόνο το κακό του δράστη απο τα ίδια μας τα χέρια. Δέν δεχόμαστε να κρίνει την τύχη του κάποιος τρίτος που δέν είναι παθόντας του, και έχει μπροστά του μόνο μιά τυφλή νομοθεσία. Πρέπει όμως να σκεφτούμε οτι ο κριτής πρέπει να έχει την αντίστοιχη ψυχική ηρεμία να δεί τα πράγματα όπως είναι και αυτό μόνο ο δικαστής θα μπορεί να το κάνει.
Άν η τύχη του δράστη εξαρτηθεί απο εμάς που πέσαμε θύμα του τότε η τιμωρία που θα του επιβληθεί θα είναι σχεδόν πάντοτε πολύ άδικη σε βάρος του, και ίσως να μήν είναι τόσο σωστό κάτι τέτοιο. http://www.seasite.niu.edu/Indonesian/Indonesian_Elections/Indo-pemilu99/21.jpg
"Non, nisi parento, vincitur"
ΒΑΚΩΝ |
PY8AGORAS
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
2330 Μηνύματα |
Απεστάλη: 20/11/2005, 17:53:09
quote:
Άν η τύχη του δράστη εξαρτηθεί απο εμάς που πέσαμε θύμα του τότε η τιμωρία που θα του επιβληθεί θα είναι σχεδόν πάντοτε πολύ άδικη σε βάρος του, και ίσως να μήν είναι τόσο σωστό κάτι τέτοιο
Αναγκαστικά, σε τέτοια θέματα, υπεισέρχονται έννοιες όπως δίκαιο-άδικο, σωστό-λάθος, καλό-κακό, ηθικό-ανήθικο,κλπ. Πώς ορίζει όμως κάποιος αυτές τις έννοιες? Κατά τη γνώμη μου όλα είναι θέμα συστήματος αναφοράς. Τα πάντα αποκτούν μια έννοια και μια υπόσταση ΣΥΓΚΡΙΝΟΜΕΝΑ με κάτι άλλο. Υπάρχει δηλαδή μια "αναφορά". Πχ. Ένας "καλός" μαθητής είναι αυτός που βγάζει μέσο όρο 18. Αλλά υφίσταται η έννοια του "καλός" ακριβώς γιατί υπάρχουν δεκαπλάσιοι από αυτόν, με μέσο όρο χαμηλότερο από τον δικό του και άρα αυτοί είναι πιο "κακοί" από αυτόν.
Αν όμως όλοι οι άλλοι είχανε 19 και 20, τότε ο μαθητής θα έπαυε να είναι "καλός" και θα θεωρούνταν "κακός" για το υφιστάμενο (νέο) σύνολο. Ανάλογα λοιπόν με το σύνολο/πεδίο αναφοράς γίνεται και η "κρίση" περί δίκαιου-άδικου, σωστου-λάθους, καλου-κακου, ηθικου-ανήθικου. Συνεπώς όλα αυτά είναι σχετικά και εξαρτώμενα από την εκάστοτε οπτικη γωνία. Και αφού είναι έτσι τότε μεταξύ των διαφόρων εννοιών που αποδίδονται (και είναι φυσικό να αποδίδονται τόσες πολλές version αφού δεν ορίζεται μονοσήμαντα το καλό,το κακό, το σωστό και το λάθος) εγώ προτιμώ να διατηρούνται και να εφαρμόζονται αυτές των "άμεσα εμπλεκομένων" κάθε φορά, δηλαδή η "αυτοδικία", καθώς για ένα θέμα που αφορά εμένα κανείς άλλος δεν είναι εις θέσιν να εκτιμήσει ενδεχόμενα affect μιας ενέργειας υπέρ μου ή εις βάρος μου, και το μέγεθος αυτών, ώστε να απονείμει "δικαιοσύνη" για το εν λόγω θέμα που με αφορά. |
ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ
Μέλος 3ης Βαθμίδας
Western Sahara
732 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/11/2005, 03:43:08
quote:
πυρ κατά βούλησιν...μη μασάτε
Ο αναμάρτητος ας πατήσει πρώτος την σκανδάλη... ---------------------------
ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙ ΒΟΥΝΑ ΝΑ ΕΧΩ
ΑΓΑΠΗ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΩ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΩ.
--------------------------------------- |
Peronosporos
Πλήρες Μέλος
Christmas Island
843 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/11/2005, 10:11:44
PY8AGORAS είμαι μαζί σου!! Εϊναι καθαρά κοινωνικό φαινόμενο η αυτοδικία και σχετίζεται καθαρά με τις πεποιθήσεις των εκάστωτε ανθρώπων. Δεν είναι τυχαίο ότι η αυτοδικία ή και οι βεντέτες έχουν μεγάλη διάδοση στην Μάνη και στην Κρήτη. Αλλού γιατί δεν έχουμε;;;
Η αυτοδικία δεν μπορεί να θεωρηθεί ορθή σε μία ευνομούμενη κοινωνία. Άλλωστε το σύστημα απόδοσης δικαιοσύνης αυτό εξυπηρετεί, τον έλεγχο μιας άδικης κατάστασης,την απόδοση δικαιοσύνης πριν γίνουν ανεξέλεγκτοι οι άνθρωποι και απειλούν τις δομές της κοινωνίας στην οποία ζούν.
Τώρα όμως επειδή η κοινωνία μας δεν είναι ευνομούμενη (βλέπε Καλούσης-ο δικαστής με την μεζούρα ) τα πράγματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρα.
Η απόδοση δικαιοσύνη εξάλλου σχετίζεται και με θρησκευτικά πιστεύω ή και πεποιθήσεις που μπορεί να έχει κάποιος άρα είναι από την φύση του εξαιρετικά σύνθετο πρόβλημα.
τὰ δὲ πάντα οἰακίζει Κεραυνός - Ηράκλειτος
|
wendigo
Μέλος 3ης Βαθμίδας
561 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/11/2005, 17:58:40
Θα ήθελα να υπενθυμίσω ένα καθαρά πρακτικό πρόβλημα της αυτοδικίας (αφήνοντας, προς το παρόν, την ηθική της διάσταση):
Αυτός που παίρνει το νόμο στα χέρια του βρίσκεται στης φυλακής τα σίδερα. Αυτά, που είναι για τους λεβέντες! Αν έχει τον τρόπο να μην βρεθεί στης φυλακής τα σίδερα μάλλον εμπίπτει στην κατηγορία τραμπούκου-λαμόγιου (ως εκ τούτου ταιριάζει να είναι θύμα αυτοδικίας παρά δράστης της).
Οπότε είναι χαμένος από χέρι. Ή θεωρεί πως το άδικο που εκδικείται είναι τόσο μεγάλο που δεν τον ενδιαφέρουν οι επιπτώσεις των πράξεών του.
Τότε περνά σε μια τραγική σφαίρα, παίρνει ένα δρόμο χωρίς επιστροφή.[Ίσως η εξαιρετική ταινία "Οι 3 ταφές του Μελχιάδες Εστράδα" να δώσει τροφή για σκέψη πάνω στο θέμα μας, καθώς και σε πολλά άλλα]. No Method, No Guru, No Teacher |
15thThief
Νέο Μέλος
15 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/11/2005, 18:52:43
Δεν υπάρχει αυτο-δικία, δηλ. αυτόνομο ή αυτόματο δίκαιο. (αν μπορούμε έτσι να το χαρακτηρίσουμε). Κατά την άποψή μου, κοροϊδεύουμε τους ίδιους μας τους εαυτούς. Η αυτονομία ενός πράγματος, είναι πλασματική. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για την αυτονομία μιας έννοιας, όπως είναι το δίκαιο. Δεν είμαστε σε θέση να κρίνουμε τι είναι δίκαιο και τι άδικο. Πόσο μάλλον να ενεργήσουμε αποδίδοντας δίκαιο σε κάτι που το θεωρούμε άδικο. Κάθε τι που μας συμβαίνει - πάντα κατά την άποψή μου - εμπεριέχει δίκαιο κι άδικο, σωστό και λάθος. Κάθε τι που κάνουμε, εμπεριέχει ίδιες πιθανότητες να είναι δίκαιο και ίδιες πιθανότητες να είναι άδικο. Δίκαιο όμως για ποιον ? Και άδικο για ποιον ? Ο πρώτος αποδέκτης των εννοιών, αναμφιβόλως είμαστε εμείς. Σε μας φαίνεται δίκαιο, σε [/b][/i]μας[/b][/i] φαίνεται άδικο. Στον Νόμο για παράδειγμα ? Αυτό που σε μας φαίνεται δίκαιο, για τον Νόμο μπορεί να φαίνεται άδικο και τούμπαλιν. Ποιο νόημα θα είχε το άδικο, αν δεν υπήρχε το δίκαιο ? Είναι έννοιες βαθύτατα συμπληρωματικές αλλά παρεξηγημένες όπως όλες. Deva Parinito Στα είπα όλα. Φίλα με τώρα. |
PY8AGORAS
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
2330 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/11/2005, 20:10:40
quote:
Δεν υπάρχει αυτο-δικία, δηλ. αυτόνομο ή αυτόματο δίκαιο. (αν μπορούμε έτσι να το χαρακτηρίσουμε). Κατά την άποψή μου, κοροϊδεύουμε τους ίδιους μας τους εαυτούς.
Φίλε Deva αν την αυτο-δικία την ορίσουμε με τον τρόπο που το θέτεις, τότε θα πρέπει να συμφωνήσουμε. Αλλά εγώ, τουλάχιστον, την αυτοδικία την αντιλαμβάνομαι απλώς ως το δίκαιο που πηγάζει από τον κάθε "(ε)αυτόν", δηλαδή η "αυτοδικία μου" είναι η δική μου δικαιο-κρισία, πάντα σε σχέση με το δικό μου σύστημα αρχών,αξιών και αντιλήψεων (σύστημα αναφοράς) που μπορεί να έχει θεωρητικό και πρακτικό μέρος, ή μόνο θεωρητικό, εάν το βλέπουμε ως υπόθεση (φιλοσοφικής) εργασίας. Αυτό που πρέπει να σημειώσουμε είναι η εξέχουσα και σημαίνουσα θέση του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ.
Βλέπετε, που όλοι λίγο-πολύ, πού το πάτε πού το φέρνετε, καταλήγετε σε αυτήν την παρατήρηση:
quote:
Κάθε τι που μας συμβαίνει - πάντα κατά την άποψή μου - εμπεριέχει δίκαιο κι άδικο, σωστό και λάθος. Κάθε τι που κάνουμε, εμπεριέχει ίδιες πιθανότητες να είναι δίκαιο και ίδιες πιθανότητες να είναι άδικο. Δίκαιο όμως για ποιον ? Και άδικο για ποιον ?
Επίσης για τον αγαπητό wendigo quote:
Θα ήθελα να υπενθυμίσω ένα καθαρά πρακτικό πρόβλημα της αυτοδικίας (αφήνοντας, προς το παρόν, την ηθική της διάσταση):
Αυτός που παίρνει το νόμο στα χέρια του βρίσκεται στης φυλακής τα σίδερα. Αυτά, που είναι για τους λεβέντες! Αν έχει τον τρόπο να μην βρεθεί στης φυλακής τα σίδερα μάλλον εμπίπτει στην κατηγορία τραμπούκου-λαμόγιου (ως εκ τούτου ταιριάζει να είναι θύμα αυτοδικίας παρά δράστης της).
Οπότε είναι χαμένος από χέρι. Ή θεωρεί πως το άδικο που εκδικείται είναι τόσο μεγάλο που δεν τον ενδιαφέρουν οι επιπτώσεις των πράξεών του.
Τότε περνά σε μια τραγική σφαίρα, παίρνει ένα δρόμο χωρίς επιστροφή.
Μην παίρνεις την πιο ακραία μορφή. Αυτοδικία δεν είναι μόνο το να σε καθαρίσω επειδή έβρισες πχ την ομάδα μου.
Υπάρχουν ένα σωρό μικρές και μεγάλες αυτοδικίες.
Κατά κάποιο τρόπο πλέουμε σε ένα πέλαγος αντικρουόμενων αυτοδικιών.Και όπως είπα, κάθε φορά υπερισχύει η αυτοδικία του ισχυρότερου.Το "βούλεσθαι και πράττειν" του ισχυρότερου. Αυτός ρυθμίζει και τους κανόνες του παιχνιδιού. Και για να θυμηθώ μια ωραία ατάκα, που είχα διαβάσει κάποτε: Υπάρχουν 3 κατηγορίες ανθρώπων:
Αυτοί που κερδίζουν
Αυτοί που χάνουν
και Αυτοί που ΡΥΘΜΙΖΟΥΝ ποιοι θα κερδίσουν και ποιοι θα χασουν! Τα πράγματα είναι (και φαίνονται) απλά.
Η μαγκιά είναι να ανήκεις στους τρίτους.
Αλλά αν αυτό δεν είναι δυνατό και εφικτό, τότε καλύτερα να καταφέρεις να μπεις στην πρώτη κατηγορία (και αν το θες τα καταφέρνεις, αρκει να αποκωδικοποιησεις σωστά τους "νόμους" και τους "κανόνες" του "συστήματος") Ετσι λοιπόν δεν βλέπουν όλοι οι "αυτοδίκαιοι" και οι αυτοδικήσαντες της φυλακής τα σίδερα. Για την ακρίβεια τα βλέπει μια μικρή μειονότητα που δεν έπαιξε το παιχνίδι σωστά για διαφόρους λόγους. Και αυτούς που συνηθίζετε να αποκαλείτε/αποκαλούμε "λαμόγια" είναι απλώς αυτοί που από τους πρώτους έμαθαν και εφάρμοσαν τους "κανόνες" του παιχνιδιού και του συστήματος, και βρήκαν έτσι ένα μέσο να περάσουν ανώδυνα τη δική τους "αυτοδικία" στα πλαίσια και στα όρια των αρμοδιοτήτων και του ρόλου τους. ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ
Ο Λ(ΑΜ)ΟΓΙΟΣ
.
.
.
" Υπάρχει ο σωστός τρόπος, ο λάθος τρόπος, και ο ...δικός μου τρόπος! "
|
PY8AGORAS
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
2330 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/11/2005, 20:12:11
quote:
Δεν υπάρχει αυτο-δικία, δηλ. αυτόνομο ή αυτόματο δίκαιο. (αν μπορούμε έτσι να το χαρακτηρίσουμε). Κατά την άποψή μου, κοροϊδεύουμε τους ίδιους μας τους εαυτούς.
Φίλε Deva αν την αυτο-δικία την ορίσουμε με τον τρόπο που το θέτεις, τότε θα πρέπει να συμφωνήσουμε. Αλλά εγώ, τουλάχιστον, την αυτοδικία την αντιλαμβάνομαι απλώς ως το δίκαιο που πηγάζει από τον κάθε "(ε)αυτόν", δηλαδή η "αυτοδικία μου" είναι η δική μου δικαιο-κρισία, πάντα σε σχέση με το δικό μου σύστημα αρχών,αξιών και αντιλήψεων (σύστημα αναφοράς) που μπορεί να έχει θεωρητικό και πρακτικό μέρος, ή μόνο θεωρητικό, εάν το βλέπουμε ως υπόθεση (φιλοσοφικής) εργασίας. Αυτό που πρέπει να σημειώσουμε είναι η εξέχουσα και σημαίνουσα θέση του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ.
Βλέπετε, που όλοι λίγο-πολύ, πού το πάτε πού το φέρνετε, καταλήγετε σε αυτήν την παρατήρηση:
quote:
Κάθε τι που μας συμβαίνει - πάντα κατά την άποψή μου - εμπεριέχει δίκαιο κι άδικο, σωστό και λάθος. Κάθε τι που κάνουμε, εμπεριέχει ίδιες πιθανότητες να είναι δίκαιο και ίδιες πιθανότητες να είναι άδικο. Δίκαιο όμως για ποιον ? Και άδικο για ποιον ?
Επίσης για τον αγαπητό wendigo quote:
Θα ήθελα να υπενθυμίσω ένα καθαρά πρακτικό πρόβλημα της αυτοδικίας (αφήνοντας, προς το παρόν, την ηθική της διάσταση):
Αυτός που παίρνει το νόμο στα χέρια του βρίσκεται στης φυλακής τα σίδερα. Αυτά, που είναι για τους λεβέντες! Αν έχει τον τρόπο να μην βρεθεί στης φυλακής τα σίδερα μάλλον εμπίπτει στην κατηγορία τραμπούκου-λαμόγιου (ως εκ τούτου ταιριάζει να είναι θύμα αυτοδικίας παρά δράστης της).
Οπότε είναι χαμένος από χέρι. Ή θεωρεί πως το άδικο που εκδικείται είναι τόσο μεγάλο που δεν τον ενδιαφέρουν οι επιπτώσεις των πράξεών του.
Τότε περνά σε μια τραγική σφαίρα, παίρνει ένα δρόμο χωρίς επιστροφή.
Μην παίρνεις την πιο ακραία μορφή. Αυτοδικία δεν είναι μόνο το να σε καθαρίσω επειδή έβρισες πχ την ομάδα μου.
Υπάρχουν ένα σωρό μικρές και μεγάλες αυτοδικίες.
Κατά κάποιο τρόπο πλέουμε σε ένα πέλαγος αντικρουόμενων αυτοδικιών.Και όπως είπα, κάθε φορά υπερισχύει η αυτοδικία του ισχυρότερου.Το "βούλεσθαι και πράττειν" του ισχυρότερου. Αυτός ρυθμίζει και τους κανόνες του παιχνιδιού. Και για να θυμηθώ μια ωραία ατάκα, που είχα διαβάσει κάποτε: Υπάρχουν 3 κατηγορίες ανθρώπων:
Αυτοί που κερδίζουν
Αυτοί που χάνουν
και Αυτοί που ΡΥΘΜΙΖΟΥΝ ποιοι θα κερδίσουν και ποιοι θα χασουν! Τα πράγματα είναι (και φαίνονται) απλά.
Η μαγκιά είναι να ανήκεις στους τρίτους.
Αλλά αν αυτό δεν είναι δυνατό και εφικτό, τότε καλύτερα να καταφέρεις να μπεις στην πρώτη κατηγορία (και αν το θες τα καταφέρνεις, αρκει να αποκωδικοποιησεις σωστά τους "νόμους" και τους "κανόνες" του "συστήματος") Ετσι λοιπόν δεν βλέπουν όλοι οι "αυτοδίκαιοι" και οι αυτοδικήσαντες της φυλακής τα σίδερα. Για την ακρίβεια τα βλέπει μια μικρή μειονότητα που δεν έπαιξε το παιχνίδι σωστά για διαφόρους λόγους. Και αυτούς που συνηθίζετε να αποκαλείτε/αποκαλούμε "λαμόγια" είναι απλώς αυτοί που από τους πρώτους έμαθαν και εφάρμοσαν τους "κανόνες" του παιχνιδιού και του συστήματος, και βρήκαν έτσι ένα μέσο να περάσουν ανώδυνα τη δική τους "αυτοδικία" στα πλαίσια και στα όρια των αρμοδιοτήτων και του ρόλου τους. ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ
Ο Λ(ΑΜ)ΟΓΙΟΣ
.
.
.
" Υπάρχει ο σωστός τρόπος, ο λάθος τρόπος, και ο ...δικός μου τρόπος! "
|
15thThief
Νέο Μέλος
15 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/11/2005, 20:44:10
quote:
Αλλά εγώ, τουλάχιστον, την αυτοδικία την αντιλαμβάνομαι απλώς ως το δίκαιο που πηγάζει από τον κάθε "(ε)αυτόν", δηλαδή η "αυτοδικία μου" είναι η δική μου δικαιο-κρισία, πάντα σε σχέση με το δικό μου σύστημα αρχών,αξιών και αντιλήψεων (σύστημα αναφοράς) που μπορεί να έχει θεωρητικό και πρακτικό μέρος, ή μόνο θεωρητικό, εάν το βλέπουμε ως υπόθεση (φιλοσοφικής) εργασίας.Αυτό που πρέπει να σημειώσουμε είναι η εξέχουσα και σημαίνουσα θέση του ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ.
Η δική σου "αυτοδικία", δεν είναι ίδια με την δική μου και πολύ σωστά φίλε μου, λες για το σύστημα αναφοράς. Αν υποθέσουμε πως το σύστημα αναφοράς, το κοινό μας σύστημα αναφοράς είναι ο Νόμος, τότε η αυτοδικία δεν είναι αποδεκτή και για τους δυο μας. Και λέγοντας Νόμος, εννοώ όλες εκείνες τις Συνταγματικές διατάξεις που προβλέπει ο Νομοθέτης και στις οποίες αναφέρεται πως ουδείς έχει το δικαίωμα να "παίρνει τον Νόμο στα χέρια του" και να αποδίδει δίκαιο ή άδικο πλην των ήδη θεσμοθετημένων οργάνων της πολιτείας. Εδώ όμως, όπως καταλαβαίνεις, τίθεται υπό αμφισβήτηση το κατά πόσο δίκαιη ή άδικη είναι η ίδια η νομοθεσία και ο ίδιος ο νομοθέτης. Θεωρώ πως το Σύνταγμα της Ελλάδος, είναι αρκετά δίκαιο και φιλελεύθερο. Έχω αρκετή εμπιστοσύνη στους νομοθέτες αν και σε πολλές περιπτώσεις, οι αναθεωρήσεις που γίνονται ή κάποια καινούργια νομοσχέδια που ανακοινώνονται με κάνουν να χάσω μέχρι και την τελευταία τρίχα ή τριχιά από τα πλούσια και ανακατωμένα μαλλάκια μου... Να 'σαι καλά φίλε,
Deva
Στα είπα όλα. Φίλα με τώρα. |
wendigo
Μέλος 3ης Βαθμίδας
561 Μηνύματα |
Απεστάλη: 22/11/2005, 16:25:39
quote:
Αλλά εγώ, τουλάχιστον, την αυτοδικία την αντιλαμβάνομαι απλώς ως το δίκαιο που πηγάζει από τον κάθε "(ε)αυτόν", δηλαδή η "αυτοδικία μου" είναι η δική μου δικαιο-κρισία, πάντα σε σχέση με το δικό μου σύστημα αρχών,αξιών και αντιλήψεων (σύστημα αναφοράς) που μπορεί να έχει θεωρητικό και πρακτικό μέρος, ή μόνο θεωρητικό, εάν το βλέπουμε ως υπόθεση (φιλοσοφικής) εργασίας.
Ενδιαφέρουσα πλευρά του θέματος, φίλε Πυθαγόρα, όμως απέχει λίγο από την έννοια με την οποία χρησιμοποιούμε την λέξη (δηλαδή το να πάρεις το "δίκιο" σου στα χέρια σου αποδίδοντας ο ίδιος τιμωρία για κάποιο άδικο που έγινε, και δρώντας πέρα από τα πλαίσια του νόμου). Τα σχόλιά μου αφορούσαν την τρέχουσα έννοια και, πράγματι, με ενδιαφέρει περισσότερο η ακραία πλευρά της. Το να χώσω σφαλιάρα στο γαϊδούρι που βγήκε με "Στοπ", με χτύπησε και με βρίζει κι από πάνω, είναι ίσως ανθρώπινο αλλά δε μου κινεί πολύ το ενδιαφέρον ως γεγονός (παρ'όλο που κι αυτό μπορεί να με "χώσει στα σίδερα" τρόπον τινά, να με κάνει υπόλογο έναντι του νόμου και να το πληρώσω δυσανάλογα πολύ).Όπως και να το δούμε η αυτοδικία βασίζεται συνήθως στο θυμικό και την προσωπική άποψη περί δικαίου/αδίκου που παραβλέπει τις κοινωνικές συμβάσεις. Το δίκαιο και το άδικο, όμως, ως δίπολο είναι γέννημα της ανάγκης μας για συνύπαρξη και κοινωνία (ανάγκη που δημιουργείται και από ψυχολογικές και από πρακτικές αιτίες). Η αναίρεση του νόμου δε μπορεί να γίνεται τοπικά, αποσπασματικά και σύμφωνα με τις εκάστοτε διαθέσεις. Η φράση "προσωπικό δίκαιο" είναι, ίσως, σχήμα οξύμωρο: στην ουσία δεν υφίσταται. Χωρίς κοινό νόμο δεν υπάρχει κοινωνική σύμβαση. Αν με τιμωρήσεις βάσει του δικού σου συστήματος αναφοράς, η κοινωνία αναιρείται και για μένα, δικαιούμαι να ανατρέξω στο δικό μου σύστημα, και εναπόκειται στον προσωπικό μου 'Νεαντερταλισμό" το αν θα φύγω τρομαγμένος ή θα σε γαζώσω με το Καλάσνικοφ. Στην πράξη δεν έχει φανεί πολύ πρακτικός αυτός ο τρόπος και η ανθρωπότητα προτιμά τις κοινωνίες, κι ας περιλαμβάνουν αδικίες και παραβάσεις νόμων.
quote:
Υπάρχουν 3 κατηγορίες ανθρώπων:
Αυτοί που κερδίζουν
Αυτοί που χάνουν
και Αυτοί που ΡΥΘΜΙΖΟΥΝ ποιοι θα κερδίσουν και ποιοι θα χασουν!
Καλή, σαν ατάκα! Εκτός από το εφέ, όμως, έχει εφαρμογή;
Υπάρχουν άνθρωποι που μόνιμα χάνουν;
Υπάρχουν άνθρωποι που μόνιμα κερδίζουν;
Υπάρχουν όντως οι Ρυθμιστές;
Γιατί το παραπάνω μου θυμίζει αμερικάνικη ταινία;
Οι υπεραπλουστεύσεις δεν αποδίδουν ιδιαίτερα την πραγματικότητα, τη σχηματοποιούν με παραμορφωτικό τρόπο. Αν τις ακολουθήσεις, η χρησιμότητά τους συχνά περιορίζεται στο να κάνουν τη ζωή σου χάλια και μετά να κοιτάς γύρω με το γνωστό ύφος "Τι έγινε, ρε παιδιά; Γιατί δεν είναι όπως μου τά'πανε;" (συνοδεύεται από classic ύφος χαζής απορίας και κούνημα κεφαλιού, το μόνιμο ύφος του Τομ Κρουζ, ας πούμε!).
Η, καθαρά προσωπική μου, προτίμηση είναι το να είσαι από αυτούς που όσοι γουστάρουν να βάζουν τον κόσμο σε κατηγορίες να μην ξέρουν πού να σε βάλουν. Εξάλλου, δεν ξέρω αν είναι παιχνίδι, αν έχει κανόνες κι αν κανείς τους ξέρει (πόσο μάλλον να τους ρυθμίζει).ΥΓ: Παρ'όλ'αυτά, συχνά-πυκνά κάνω σκέψεις παρόμοιες με τις δικές σου. Είμαι άσχημα, γιατρέ; No Method, No Guru, No Teacher |
|
|
|
|
ESOTERICA.gr Forums !
|
© 2010-11 ESOTERICA.gr
|
|
|
|
ΑΥΤΟΔΙΚΙΑ
