Για να αστειευτούμε και λίγο τώρα :

Το όλο φαινόμενο που περιγράφεις είναι πολυδιάστατο και αρκετά περίπλοκο για να γίνει κάποιο "πείραμα" ή μελέτηη οποία να απαντήσει με μιάς αυτά τα ερωτήματα.Μικρότερες έρευνες πάνω σε άτομα που διαθέτουν "καλλιτεχνικό ταλέντο" ,ή καλλιτεχνική φύση ίσως μας δώσουν κάποιες κατευθυντήριες οδούς όπως επίσης και μελέτες πάνω στα ανθρώπινα συναισθήματα. Ιδίως οι τελευταίες έχουν γίνει ,με κύρια εστίαση στον εγκέφαλο με μεθόδους PET (όχι με....κατοικίδια, αλλα με Positron Emission Tomography) και έχουν εντοπιστεί μερικές περιοχές που εμπλέκονται στην δημιουργεία ή εκδήλωση συναισθημάτων.

Ένα άρθρο περι...ποιά η μούσα των καλλιτεχνών μπορεί να βρεθεί εδώ
http://www.newswise.com/articles/view/516313/?sc=rsmn

Ανεπιφύλακτα σου προτείνω να το διαβάσεις αλλα εξέτασέ το πολύ επιφυλακτικά.

Προσωπικά πιστεύω οτι πολλοί καλλιτέχνες ίσως ήταν "ανισσόροποι" ,και είχαν μεγάλη διακύμανση στα συναισθήματά τους,ίσως μεγαλύτερες απο τις διακυμάνσεις που θα βίωνε ο μέσος άνθρωπος μέσα σε μια τυχαία επιλεγμένη βδομάδα. Αυτό ίσως πλέον ,να θεωρείτε παθολογικό!

Συνάμα όμως αν ένα άτομο είναι ένα "εκρεμμές" που απο την μία αγγίζει την μεγαλομανία ,με ευφορικά ξεσπάσματα μανίας και απο την άλλη το ίδιο γρήγορα και έντονα ύψιστη κατάθλιψη,αισθήματα αυτοαπαξίωσης θα έχει πολύ "υλικό" μέσα του λόγω αυτών των εμπειρικών βιωμάτων.Αυτό μπορεί πολλές φορές να εντοπιστή σε άτομα που πάσχουν απο αυτό που ονομάζουμε σήμερα "διπολική διαταραχή".Συν τις άλλοις ίσως ένας τέτοιος συναισθηματικός κόσμος να αποτελέι θετική επανατροφοδότηση για ένα στύλ ζωής "άκρατο και έξαλλο με πολλές...πομπές" στις μανιακές φάσεις και "συμμαζεμένο και αυτοκαταστροφικό" σε φάσεις ύφεσης.Τα γεγονότα που βιώνωνται όμως, ίσως ασκούν και αυτά θετική επανατροφοδότηση πίσω στην ήδη πολυ πτητική ψυχοσύνθεση του ατομου που τα βιώνει. Μπόλικο αλκοόλ,γρήγορες σχέσεις,ξενύχτια ριψοκίνδυνη ζωή και κάθε λογής κατάχρηση καθώς επίσης και αυτοτραυματισμός (άλλος έκοψε το αυτί του λέν') ,απομόνωση κτλ σίγουρα δεν βοηθάνε απο άποψη "κανονικότητας".

Καλά θα μου πείς,όλα τα διπολικά άτομα ή τα άτομα με παρόμοιες ιδιαιτερότητες στην ψυχική/συναισθηματική σφαίρα, τότε θα έπρεπε να είναι Van Gogh,Giger,Πικάσο,Ρεμπράντ,Νταλί κτλ κτλ.

Δεν θα το έλεγα :D.Απλά σκέψου τί θα συναίβενε αν ένα τέτοιο άτομο είχε κάποιο αλλιτεχνικό χάρισμα, πχ απόλυτο αυτί (για τους μουσικούς μας φίλους) ή καλό χέρι (να μπορί να ζωγαφίσει ένα σπίτι χωρίς να κάνει απλά ένα τετράγωνο καβαλημένο απο ένα τρίγωνο). Μήπως έχουμε με αυτό το εκρηκτικό κοκτέιλ έναν καλλιτέχνη ολκής? Ναι,αν τον βάλουμε και σε σωστό χωροχρονικό σημείο (Στο σωστό μέρος,την σωστή στιγμή)

Ίσως ένος τέτοι είδους καλλιτέχνης να είναι τόσο δυνατός στην εξωτερίκευσή του ωστε να μπορεί να ...συμπαρασύρει και τον θεατή? Καθόλου παράξενο!

Αλήθεια,έχεις επισκευτεί μέρη οπου εκθέτωνται έργα "τρόφιμων ψυχιατρείων" (Συνήθως ζωγραφικής)? Κάντο με την πρώτη ευκαιρία,ορισμένοι "θαμώνες" αυτών των ιδρυμάτων είναι ιδιοφυέστατα καλλιτέχνες!

Διάβασμα απο το "προτότυπο" = η ασφαλέστερη μέθοδος εξαγωγής συμπερασμάτων. Πολλές φορές η κερα-δημοσιογραφία σε προσπάθεια δημιουργίας "pop" εκδοχών επιστημονικών εργασιών ,χάνει το νόημα και μπερδεύει τα μπούτια της...Γιαυτό και εγώ θα προτιμούσα να έχω στα χέρια μου την εργασία ή το πρακτικό του συνεδρίου/επιτροπής

Προς λοιπούς αναγνώστες¨Επι της ευκαιρίας προσοχή όταν διαβάζετε σε περιοδικά/εφημερίδες/ΜΜΕ άθρα του στύλ "Επιστήμονες βρήκαν/λένε/έγραψαν". Τισ περισσότερες φορές η υπεραπλούστευση του κειμένου προς κατανόηση απο όλους το στερεί απο αναφορές σε πολύ σημαντικά μέρη της εργασίας,σε χειρότερη περίπτωση δέ ,πλήρη παρερμηνία.

Η "κερά-δημοσιογραφία" πολλές φορές θολώνει τα νερά...για να μην πω...αποθρασύνεται...

ΥΓ : Να προσθέσω μόνο ότι μία γρήγορη αναζήτηση στο pubmed τόσο με το όνομα του συνδρόμου, όσο και με το όνομα της γιατρού, δεν έδωσε κανένα αποτέλεσμα...

quote:

---

Προσωπικά πιστεύω οτι πολλοί καλλιτέχνες ίσως ήταν "ανισσόροποι" ,και είχαν μεγάλη διακύμανση στα συναισθήματά τους,ίσως μεγαλύτερες απο τις διακυμάνσεις που θα βίωνε ο μέσος άνθρωπος μέσα σε μια τυχαία επιλεγμένη βδομάδα.

---

..

Το άρθρο από το newswise ήταν ενδιαφέρον αλλά... μέχρι εκεί. Ομολογώ πως η μόδα της αντιμετώπισης γνωστών προσωπικοτήτων της Ιστορίας από ιατρική και ψυχολογική σκοπιά έχει τη γοητεία της αλλά έχει παραγίνει και λίγο! Η, δε, τάση να ομαδοποιούνται αυθαίρετα κάποια συμπτώματα και να εφευρίσκονται εξ αυτών "σύνδρομα" έχει παραγίνει σίγουρα.
Ας μη ξεχνάμε πως, συχνά, η λέξη "σύνδρομο" είναι το επιστημονικό ανάλογο του "νομίζω πως κάτι τρέχει αλλά ανάθεμα κι αν καταλαβαίνω τι!".

quote:

---

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙΣ...ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟ ΠΙΑΣΕΙΣ;

---

No Method, No Guru, No Teacher

Πάρα πολλοί! Αλκοολικοί? Ρίξε μια ματιά στο κίνημα τον beatnics."Ναρκωμανείς"? (Ο κυριευθής απο μανία προς απόκτηση ύλης που ναρκώνει) Αρκετοί! Ρίξε μια ματιά σε πολλους καλλιτέχνες που χρησιμοποιούσαν όπιο ή ηρεμιστικά χάπια. Χρήστες ψυχοδηλωτικών? (Άλλη κατηγορία ουσιών,και άλλη νοοτροπία χρήσης) Αρκετοί πάλοι όπως ο Alex Grey (τον ενέπνευσε η ayahuasca όπως δηλώνει) και κυρίως σουρεαλιστές. Υπάρχουν φυσικά και οι χρήστες διεγερτικών (ένα διεγερτικό είναι ναρκωτικό? Φαρμακολογική η ερώτηση) όπως μια ολόκληρη κάστα συγγραφέων με μόνιμο σύντροφό τους την βενζεδρίνη,πολλοί απο αυτόυς εθισμένοι σε αυτό (η βενζεδρίνη φέρει εθισμο με σωματικό υπόβραθρό).

Τρελλοί? Χεχ,πολλοί καλλιτέχνες έχουν λασκαρισμένη βίδα.

Κτλ κτλ και για τις άλλες ερωτήσεις.

Όσον αφορά την λίστα σου δύο απο τις τέσσερις ερωτήσεις αφορούν "χρήση ψυχοενεργών".Υπάρχουν πολλές θεωρίες για αυτό σε συνάρτηση με τους καλλιτέχνες,που μπορεί να επεκτάθεί και σε κάθε ομάδα εθισμένου. Δεν θα την αναπτύξω πλήρως,ούτε είμαί ένθρερμος υποστιρηκτής της αλλα είναι η θεωρία του "selfmedication".Σήμερα ο γιατρός σου γράφει κάποιο αντικαταθλιπτικό αν πέσεις σε κατάθλιψη.Σου γράφει διεγερτικά (ουσίες με παρόμοια δράση με αυτή της αμφεταμίνης ,βλέπε Ριταλίν) αν πάσχεις απο αυτό το -και καλά- ADD σύνδρομο. Σου γράφει...και ηρεμιστικά (ίσως η μόνη φαρμακολογική κλάση που θα μπορούσε καν να συζητηθεί το όνομα "ναρκωτικό" για άλλες κλάσεις είναι άκυρο) αν δνε μπορεις να κοιμηθείς η έχεις νευράκια.Κοινώς πιστεύεις πως έχεις πρόβλημα? Σου γράφει ο γιατρός το ψυχοενεργό που θα σε βοηθήσει.

Ίσως μερικοί καλλιτέχνες όπως και άλλοι άνθρωποι να έχουν εκ γενετής κάποιο πρόβλημα στα συστήματα ανταμοιβής του εγκεφάλου (ντοπαμίνh ,ενδορφίνες) όποτε αυτό να το εκλαμβάνουν ώς ένα φυσικό "low" που προσπαθούν (ματαίως και συνήθως με καταστροφικά αποτελέσματα) να το διορθώσουν με ένα εξωγενές "high" καταπίνωντας σε αυτή την προσπάθεια ότι βρούν μπροστά τους. Ίσως είναι πιο αποδεκτό και συνάμα πιο "ιατρικώς κραυγαλέο" να έχει κάποιος μιας μορφής ανεπάρκειας ινσουλίνης απο ότι μια ανεπάρκεια ενδορφινών ή ντοπαμίνης ή υποδοχέων αυτών των ουσιών.Ίσως να είναι απλά μια ιδιαιτερότητα που θέλει χαλιναγώγηση όπως πολύ φυσικά εγώ και εσύ δεν έχουμε πχ τις ίδιες συγκεντρώσεις ενζύμων στο συκώτι μας, αν είναι στα φυσιολογικά όρια (δεν υπάρχει ΜΙΑ φυσιολογική τίμη αλλα "φυσιολογικό ΕΥΡΟΣ τιμών")..Anyway τεράστιο κεφάλαιο...

Τί τους κάνει όμως καλλιτέχνες? Αυτο πιστεύω είναι κάτι το οποίο δεν απαντιέται εύκολα!

Για το συγκεκριμένο ερώτημα πολλές προσεγγίσεις έχουν διατυπωθεί...Δεν ξέρω αν ο φίλος Xotchipilli2 γνωρίζει κάτι περισσότερο σχετικά με τις μελέτες που "εντοπίζουν" την καλλιτεχνική "ευαισθησία" περισσότερο στο δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου...Νομίζω πάντως ότι τα στοιχεία δεν είναι ακόμη επαρκή για εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων.

Το "εύρος" των προσωπικοτήτων των καλλιτεχνών είναι ευρύτατο, περιλαμβάνει από ανθρώπους "της διπλανής πόρτας" μέχρι άτομα με σοβαρή ψυχοπαθολογία και ροπή προς κατανάλωση ψυχοδραστικών ουσιών!

Να σημειώσω μόνο, αν και ξεφεύγει από το θέμα μας, ότι συμφωνώ απόλυτα με τη στάση σου, αγαπητέ Xotchipilli2, ως προς την αποσαφήνιση--ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ--των όρων που χρησιμοποιούνται για τις ψυχοδραστικές ουσίες, τις οποίες και πάλι η "κερά-δημοσιογραφία", αλλά και άλλοι φορείς, επιμένουν να τοποθετούν κάτω από την ομπρέλλα του όρου "ναρκωτικά"...Αλλά αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα...

H επικρατούσα θεωρία είναι οτι το δεξί μέρος του εγκεφάλου "ειδικεύετε" στην συναισθηματική ανταπόκριση ενώ το αριστερό σε εργασίες της λογικής. Δεδομένου οτι η τέχνη απευθύνετε στο συναίσθημα ,καθόλου παράξενο να εμπλέκεται το δεξί ημισφαίριο σε καλλιτεχνικές τάσεις...

Ας δούμε τρία σημεία που έχουν ενδιαφέρον!

Α) Η περίπτωση του Phineas Cage
Β) Ημισφαιρεκτομή
Γ) Corpus Callosum και η χειρουργική καταστροφή του.

Α) (Αυτό έχει ενδιαφέρον και σαν ιστοριούλα,για coctail party,για να κοιμήσεις μπομπιράκια το βράδυ ή για να σοκάρεις μέλος της 17 Νοέμβρη που παίζει με εκρηκτικά).

Σπάσατε το πόδι σας και το ονομάζεται ατύχημα? Καιρός να γνωρίσεται τον Phineas Cage!

Ο Phineas,το 1848, ήταν υπέυθυνος και "πρωτοπαλίκαρο" σε εταιρία που περνούσε σιδηροδρομικές ράγες.Εκείνο τον καιρό για να καρφώσεις την ράγα με δύναμη σε σκληρό υπόστρωμα, χρησιμοποιούσες ένα μεγάλο σιδερένιο καρφί (περισσότερο με μπαστούνι έμοιαζε λόγω μεγέθους!) το οποίο προωθούσες μέσα στον βράχο/γή με την βοήθεια εκρηκτικού. Μιλάμε για δυνατή γόμωση, δεν κόβεις βούτυρο, περνάς μια σιδερένια στέκα σε έναν βράχο έτσι ώστε να "δέσει" πάνω του η ράγα.

Ο Phineas λοιπόν ανέλαβε αυτή την δουλειά.Καθώς κανόνιζε το εκρηκτικό,κατα λάθος έγινε εκπυρσοκρότηση και η βέργα αντί να μπεί μέσα στο έδαφος...εκτοξεύτηκε κατα πάνω.Μόνο που απο πάνω ήταν το κεφάλι του Φινέα.

Αποτέλεσμα? Η βέργα εισήλθε απο το αριστερό μέρος του πηγουνίου του και εξείλθε απο το αριστερο πρόσθειο μέρος του κρανίου του ,παίρνωντας "σουβλάκι" τον αριστερό πρόσθιο λοβό του εγκεφάλου του. Το ευτυχές (ατυχές ίσως) είναι οτι ο Φινέας εκτός απο το σόκ και το πέταγμα που έφαγε κατα πίσω έζησε!

Το ενδιαφέρον είναι το ΠΩΣ έζησε! Πρίν το ατύχημα ο Φινέας είχε περιγραφεί ώς άτομο σώας τα φρένας,με ιδιαίτερα ανεπτυγμένη την λογική ικανότητα και έχωντας το προφίλ ενός επιτυχημένου επαγγελματία. Κοινώς το άτομο που θα χαιρόσασταν να παρουσιάσετε ώς φίλο σας σε ένα κοκτείλ πάρτυ. Μετά το ατύχημα...Δεν ήταν για κοκτείλ πάρτυ! Παρουσίαζε πλήρη ανικανότητα να ελέξει τα συναισθήματά του.Οργιζώταν μετα μανίας με το παραμικρό λαθάκι, έπεφτε σε εκστατικές κρίσεις χαράς στην παραμικρή καλοτυχία και...σταμάτησε να φημίζετε για τους καλούς του τρόπους.Αντιθέτως απο ότι περιγράφουν πηγές ο τρόπος ομιλίας του στερούταν σε τέτοιο βαθμό φιλτράρισμα που θα έκανε μέχρι και ιερόδουλο να κοκκινήσει απο ντροπή!

Ίσως αυτό που του συνέβει ήταν καταστροφή του λογικού τμήματος του εγκεφάλου και πλήρης υπερίσχυση του συναισθηματικού? Πάντως δεν έχω ακούσει αναφορές για καλλιτεχνική στροφή του Φινέα,όποτε ίσως η καλλιτεχνική φύση θέλει κάτι παραπάνω απο ένα πανίσχυρο (ή συγκριτικά με το λογικό, ισχυρό) δεξι ημισφαίριο για να εκδηλωθεί.

Αρκετό ενδιαφέρον έχει αυτή η σελίδα : http://www.deakin.edu.au/hbs/GAGEPAGE/

Β) Ημισφαιρεκτομή ονομάζετε κατα κόρον η εγχείρηση κατα την οποία γίνεται χερουργική αφαίρεση του ενός εκ των δύο ημισφαιρίων.Απο ότι φαντάζεστε το να βγάλεις απο κάποιον τον...μισό εγκέφαλο είναι αρκετά σοβαρή υπόθεση και γινόταν παλιότερα σπανιότατα για αντιμετώπιση θανασιμων εγκεφαλικών καταστάσεων (μη αναστρεπτή μόλυνση του ενος ημισφαιρίου,διαταραχές στο μέγεθός του ενός εις βάρος της παροχέτευσης του εγκεφαλονωτιαίου υγρού, σοβαρότατες μορφές επιληψίας). Ω ναι, τα άτομα μετά απο τέτοια εγχείρηση ζούσαν,τώρα "παίζεται" το πόσο "νορμάλ" ήταν.

Θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον η εξής έρευνα που δεν γνωρίζω αν έχει γίνει: Μια "διπλά τυφλή" (double blind) ψυχολογική αξιολόγηση ασθενων που υποβλήθηκαν σε αυτή την εγχείρηση με κύρια σημεία εξέτασης την προ και μετα εγχειρήσεως :

1) Καλλιτεχνική εκτίμηση του ασθενούς.Αν τον συγκινεί η τέχνη τί μορφή τέχνης όπως επίσης και αντιδράσεις προς αυτήν.
2)Καλλιτεχνική απόδοση του ασθενούς. Εδώ θα σταθούμε τυχεροί αν μερικοί απο τους ασθενείς είναι/ήταν καλλιτέχνες ή εκδήλωσαν τέτοιες τάσεις
3)"Λογική" εκτίμηση του ασθενή. Αν μπορεί να συλλάβει "λογικά συμπεράσματα"
4)"Λογική" απόδοση του ασθενή. Αν μπορεί να παράγει λογικά συμπεράσματα.
5)Περαιτέρω διερεύνηση στην συναισθηματική καθώς και λογική ζωή τους.

Αφού έβγαινε πόρισμα για τον κάθε ασθενή,μετά θα ανοίγαμε τον φάκελο και θα βλέπαμε σε τί είδους ημισφαιρεκτομή υποβλήθηκε ο καθένας, ή αν προτιμάτε πιο απο τα δύο ημισφαίρια του τζατζάλεψε ο γιατρός. Τα συμπεράσματα μετά απο αυτό πολλά...

Δυστηχώς για την έρευνα,ευτυχως για τους ανθρώπους τα άτομα που έχουν υποβληθεί σε αυτή την εγχείρηση είναι πολύ λίγα.

Για περισσότερες πληροφορίες δείτε : http://www.neuro.wustl.edu/epilepsy/pediatric/articleHemispherectomy.html

Γ)To corpus callosum είναι ο συνδετικός ιστός μεταξύ των δύο ημισφαιρίων.Είναι το σημείο επαφής τους και ανταλαγής πληροφοριών. Υπάρχει μια τεχνική η οποία λέγεται "μερική ημισφαιρεκτομή" ή πιο σωστά "callosoctomy" στην οποία κόβετε ο συνδετικός ιστός μεταξύ των ημισφαιρίων.

Αποτέλεσμα? Ο Split Brainy! http://nobelprize.org/medicine/educational/split-brain/index.html (Δοκιμάστε αυτό το πολύ παιδαγωγικό παιχνίδι,ακόμα και αν "δεν έχετε ώρα για παιχνίδια".Θα κατανοήσετε μερικά πολύ ενδιαφέρονται φαινόμενα που παρατηρήθηκαν σε αυτά τα άτομα και ενισχύουν την άποψη οτι τα δύο ημισφαίρια έχουν διαφορετικές δεξιοτεχνίες)

Πάλι σε αυτή την περίπτωση ,που είναι πιο συνήθης και λιγότερο παρεμβατική απο το προηγούμενο "χασάπη πιάσε μισό μυαλό",θα άξιζε να διερευνυθεί η καλλιτεχνική φύση αυτών των ατόμων.

Εύκολο διάβασμα για το corpus callosum : http://en.wikipedia.org/wiki/Corpus_callosum

Eυκολο διάβασμα για την αποκοπή του και τις ενδιαφέρουσες επιπτώσεις : http://en.wikipedia.org/wiki/Split-brain

Γενικότερα για τα εγκεφαλικά ημισφαίρια : http://en.wikipedia.org/wiki/Cerebral_hemisphere

Kαι τώρα που σας γλύκανα με εύκολο διάβασμα ,θα σας πώ οτι δεν έχω άλλο απο τούτο αλλα σαν καλός dealer νευροεπιστημών θα σας προσφέρω κάτι άλλο "καλύτερο ,αλλα σκληρότερο".

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Retrieve&db=pubmed&dopt=Abstract&list_uids=15193339&query_hl=3

Νευρολογία της..τέχνης! Με έμφαση στην άνοια αν κατάλαβα καλά.
-----------

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Retrieve&db=pubmed&dopt=Abstract&list_uids=1878614&query_hl=3

Ενδιαφέρουσα νευρολογική μελέτη πάνω σε άτομο που...τον κυριεύουν οι καλλιτεχνικές του μούσες κάπως άγαρμπα και απότομα.
------------------

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Retrieve&db=pubmed&dopt=Abstract&list_uids=15963383&query_hl=8

Διαφοροποίηση των εγκεφαλικών ημισφερίων στην αναγνώριση ρεαλιστικών αλλα και αφηρημένων εικόνων.Μια μελέτη σε ζωγράφους και "κοινούς ανθρώπους".
-------------
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Retrieve&db=pubmed&dopt=Abstract&list_uids=2346636&query_hl=8

Ασυμμετριά λειτουργίας του εγκεφάλου και διανοητικές ικανότητες σε μουσικούς , ζωγράφους και ..."Κοινούς Θνητούς".
-----------

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Retrieve&db=pubmed&dopt=Abstract&list_uids=11958960&query_hl=8

Η Σκιά της...Καλλιτεχνίας: Συγχρονισμός φλοιού στην αντίληψη καλλιτεχνικής εικόνας. Πάλι ζωγράφοι,αρτίστες και "καθημερινοί" πήραν μέρος!
---------

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Retrieve&db=pubmed&dopt=Abstract&list_uids=3226963&query_hl=8

Mr Split Brainy και καλλιτεχνεία! Ω ναι! Με πρόλαβαν ,κρίμα έχασα ωραίο θέμα για διδακτορικό!
-------------

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Retrieve&db=pubmed&dopt=Abstract&list_uids=6850024&query_hl=8

Ζωγραφική και ημισφαίρια,εγκεφαλογραφηματική εξέταση.
--------------

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Retrieve&db=pubmed&dopt=Abstract&list_uids=390099&query_hl=8

Νευρολογικές παρατηρήσεις στο γραφικό χαρακτήρα/τρόπο του Leonardo Da Vinci
-----------

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Retrieve&db=pubmed&dopt=Abstract&list_uids=616560&query_hl=8

Δυσλεκτικοί και τέχνη! Κάτι παίζει με τα ημισφαίρια τους!
------------

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd=Retrieve&db=pubmed&dopt=Abstract&list_uids=12081299&query_hl=8

Για να σας κουφάνω εντελώς... "Tηλε-όραση" (remote viewing,δηλαδή το να δείς απο το δωμάτιό σου στην Πάτρα το τι συμβαίνει στο...σπίτι του φίλου σου στο Σικάγο χωρίς χρήση οπτικοακουστικών εφευρέσεων),ένας καλλιτέχνης και η επίδραση του μαγνητικού πεδίου στον εγκέφαλό του. Οι καλλιτέχνες μπορεί να είναι τρελλάρες ,αλλα θα τρελλάνουν και εμάς μου φαίνετε!
--------------

Αρκετούτσικο υλικό.."Να χαμε και το πλήρες κείμενο τώρα" (Κατα παραφθορά του "ναχαμε και μια μπυρίτσα τώρα".)

quote:

---

Να σημειώσω μόνο, αν και ξεφεύγει από το θέμα μας, ότι συμφωνώ απόλυτα με τη στάση σου, αγαπητέ Xotchipilli2, ως προς την αποσαφήνιση--ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ--των όρων που χρησιμοποιούνται για τις ψυχοδραστικές ουσίες, τις οποίες και πάλι η "κερά-δημοσιογραφία", αλλά και άλλοι φορείς, επιμένουν να τοποθετούν κάτω από την ομπρέλλα του όρου "ναρκωτικά"...Αλλά αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα...

---

Reality: A serotonine induced Hallucination?

ΑΡΑΓΕ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ Ή ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ;

Απο ότι έχω δεί είναι "ανάμικτη σακούλα",συμβαίνουν δηλαδή και τα δύο.

Να τονίσω όμως οτι οι καταστάσεις "δεκανίκι" (στήριγμα) και "εθισμού" που ανέφερες ανοίκουν στην ψυχοπαθολογία,οπότε ίσως είναι φαινόμενο μιας ήδη ψυχοπαθολογικής προσωπικότητας.Αναφέρονται κυρίως τέσσερις ουσίες : Ινδική κάνναβη,αλκοόλ (σε πολλές μορφές,αξιον λόγου το αψέντι,όπιο (μερικές φορές σε μορφη αλκοολικου βάματος γνωστό ώς λάβδανο) και διεγερτικά.

Ηπρώτη διαδεδομένη σε πολλούς κύκλους και κουρασμένο το θέμα της. Το αλκοόλ,ανέκαθεν απο αρχαιότητα αποτέλεσε μουσά καθως επίσης και καταστροφή για πολλούς καλλιτέχνες...Επικές έχουν μείνει οι ...μπυροποσίες του Μπουκόφσκι και πολλοί καλυτέχνες κυριολεκτικά πέθαναν απο ένα κορμί σκοροφαγωμένο απο τα αφροδίσια στο οποίο την τελική βολή έδωσε το αψέντι.

Το αψέντι είναι ποτό αλκοολούχο που περιέχει εθαίρια έλαια απο το φυτό Αρτεμισία.Το συγκεκριμένο που σε μεγάλες δόσεις και ΧΡΟΝΙΑ χρήση είναι νευροτοξικό είναι η θουγιόνη...Ενδιαφέρον επίσης έχει το γεγονός οτι πολλοί παρασκευαστές αψεντιού χρησιμοποιούσαν χρωστικές όπως οξείδια του χαλκού και άλλων μετάλλων για να δώσουν το χαρακτηριστικό σμαραγδί χρώμα σε αυτό το ποτό.Χρόνιες δόσεις απο τέτοιες προσμίξεις είναι σκέτο δηλητήριο.

Όσον αφορά την βενζεδρίνη και τα διεγερτικα ρωτήστε τον κύριο Κερουάκ,ας μην ξεχνάμε όμως και πολλούς απο τον χώρο της επιστήμης που επιδήδονταν συχνά σε αυτές.Υπάρχουν εικασίες οτι και οι πολυβιταμινούχες ενέσεις που λάμβανε ο χίτλερ είχαν "κατιτίς παραπάνω" πράγμα που δεν τον βοήθησε μιας που είναι γνωστό οτι οι αμφεταμίνες σε χρόνια χρήση προκαλούν την λεγώμενη αμφεταμινική ψύχωση.

Πέραν αυτών ενδιαφέρον έχουν και οι περιπτώσεις καλλιτεχνών στις οποίες η χρήση κάποιου ψυχοτρόπου δεν είναι ούτε "δεκανίκι" ,,ούτε "εθισμος" (συνήθεια).Συνήθως και η επιλογή τους είναι άλλη φαρμακολογική κλαση. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν παραδοσιακά σχέδια απο το Μεξικό.Στο μεξικό παλιότερα ήταν διαδεδομενο στους αυτόχθονες η χρήση Μεσκαλίνης. Σύγχρονοι μεξικάνοι καλλιτέχνες χρησιμοποιούν στην δουλειά τους τα ίδια μοτίβα ,εμπνευσμένα απο τους προγόνους τους αλλα χωρίς οι ίδιοι να κάνουν παθολογική χρήση αυτής της ουσίας.Μερικοί δεν την έχουν λάβει ποτέ και άλλοι την λαμβάνουν με την οικογένια τους τελετουργικά (είναι έθιμο) μια φορά τον χρόνο.

Ίσως στην ίδα κατηγορία να εμπίπτουν και καλλιτέχνες όπως ο Πικάσο (σε καμία περίπτωση "χρήστης" με την έννοια τρεμάμενα χεράκια που ψάχνουν σε μια καβάντζα για το ψυχοενεργό τους) και ο Alex Grey.

Ο τελευταίος,κατα την άποψή μου είναι απο τους πλέον εσωτεριστικούς μα και συνάμα "ανατομικά εππιρεασμένους" καλλιτέχνες (οι πίνακές του απεικονίζουν απο καριδαγκειακό σύστημα,chakras, μυικό σύστημα,αρχέτυπα και σύμβολα) και έχει βασικά δημιουργήσει το δικό του ρεύμα.

Μια ξεκούραστη ματιά εδώ : http://www.alexgrey.com/

Και μια θαυμαστή συλλογή του εδώ : http://www.sacredmirrors.org/mirrors_view2.html (αν έχεις το πλεονέκτημα του Flash player πάτα την Flash εκδοχή των Καθρευτών!)

O Θάνατος

Η υπόσχεση

Αυτοπροσωπογραφεία (στα 17)

Ο Θαυμασμός

Η φύση του μυαλού

Φυσικά στην τρίτη κατηγορία που εισήγαγα ,λογικό είναι οτι μιλάμε για ασυνήθιστες περιπτώσεις.Δυστηχώς ,είναι η εξαίρεση στον κανόνα. Ο κανόνας? συνήθως η λήψη ψυχοδραστικών ουσιών ακολουθεί παθολογικό μοτίβο απο προσωπικότητες με παθολογικά στοιχεία...

Reality: A serotonine induced Hallucination?

Ομολογώ ότι δυστυχώς δεν έτυχε να παρακολουθήσω το συγκεκριμένο θέμα και θα το εκτιμούσα αν μπορούσες να παραθέσεις το link...Πάντως σαφώς και είμαι υπέρμαχος της αποκατάστασης της αλήθειας στο θέμα αυτό που δυστυχώς, ακόμη και στην εποχή της υποτιθέμενης ενημέρωσης επικρατεί ΠΛΗΡΗΣ ΑΓΝΟΙΑ...