Αυτοί οι ΤΡΕΙΣ νόμοι: "εκ Θεού είναι, ΓΙΑ το θέλειν και ΓΙΑ το ενεργείν"

Μην μπερδεύτουμε τον ΝΟΜΟ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣΕΩΣ που έχει και φέρει μαζί της ΚΑΘΕ ΣΑΡΚΟΥΜΕΝΗ ΠΝΕΥΜΑΤΟΨΥΧΗ, με την έκφραση "Ελεύθερος είμαι να κάνω αυτό που θέλω" και τις λέξεις Ελευθερία, Δικαιοσύνη κλπ κλπ...

Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣΕΩΣ, είναι κάτι το εντελώς διάφορο απο αυτό που "φαίνεται"...

Φιλικά...

Κέλσος ο Φιλαλήθης

Θα ήθελα λοιπόν να ρωτήσω τον κελσο να μου πει, τι ακριβώς εννοεί με το να λέει πως, «Ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣΕΩΣ, είναι κάτι το εντελώς διάφορο απο αυτό που "φαίνεται"...», και γιατί πιστεύει πως η ψυχή φέρει αυτούς τους τρεις νόμους.

Να καταθέσω λοιπόν, την δική μου γνώμη για την Ελεύθερη Βούληση με έναν παραλληλισμό:

Είμαστε λοιπόν επάνω στον πλανήτη Γη.
Ας πούμε ότι επιθυμούμε να μετακινηθούμε.
Είμαστε Ελεύθεροι να πάμε όπου θέλουμε;

Και αν ναι, με ποιες προϋπόθεσης;

Μπορούμε να ξεκινήσουμε να περπατάμε για να πάμε πχ από την Ελλάδα στην Κίνα.
Είμαστε ελεύθεροι;
Μας το απαγορεύει ο Θεός, μήπως;
Όχι!

Δεχόμαστε όμως την δράση όλων των νόμων της Φύσης.
Αν ξεκινήσουμε δίχως προετοιμασία θα ταλαιπωρηθούμε και ίσως κινδυνεύσουμε.
Αν αυτό το ταξίδι γίνονταν πριν 2000 χρόνια θα ήταν πολύ δύσκολο και επικίνδυνο!

Πως θα φτάναμε στην Κίνα, δίχως χάρτες και οδηγίες;
Πως θα επιβιώναμε, σε δύσκολες καιρικές συνθήκες;
Τι θα τρώγαμε και που θα βρίσκαμε πόσιμο νερό;
Ποιο θα ήταν το ασφαλές κατάλυμα για μας κάθε βράδυ;
κλπ.

Η Φύση μπορεί να είναι αμείλικτη όταν αγνοούμε τους Νόμους της.
Μόνο ανόητοι θα τους αγνοούσαν, με το ανάλογο βέβαια για αυτούς κόστος!

Στο ταξίδι μας αυτό πχ. μπορούμε να ενταχθούμε σε κάποιο καραβάνι με την ασφάλεια που παρέχει αλλά και τους περιορισμούς του.
Μπορεί να υποχρεωθούμε να εργαστούμε για το καραβάνι ή και να το προστατέψουμε από επίθεση κλπ.

Μπορούμε βέβαια να ταξιδέψουμε με πλοίο από την θάλασσα!
Άλλες συνθήκες ταξιδιού και άλλοι οι κίνδυνοι.

Πιστεύω πως το παράδειγμα που δίνω γίνεται κατανοητό.
Είμαστε «Ελεύθεροι» να πάμε όπου «Θέλουμε»!
Μπορούμε να πέσουμε, αν θέλουμε από έναν γκρεμνό, ή μέσα σε ένα ηφαίστειο!
Εναπόκειται το τι και το πώς θα κινηθούμε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στην ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ μας!

Κανένας βέβαια δεν διαμαρτύρεται, για την βαρύτητα, την μέρα και την νύχτα, ούτε για τα κύματα της θάλασσας!

Γιατί λοιπόν να διαμαρτυρόμαστε για τις συνθήκες της Πνευματική μας Πορείας;
Είμαστε Ελεύθεροι να Επιλέξουμε. Κανείς δεν μας εξαναγκάζει!
Και τα στραβοπατήματα είναι μέσα στη διαδρομή μας!

Πιστεύω να συνέβαλα λίγο στο θέμα μας.

Με Αγάπη.

quote:

---

Πιστεύω να συνέβαλα λίγο στο θέμα μας

---

Νομίζω πως σε ότι κάνουμε ή μας αφορά, υπάρχει πάντα η πηγή, η προέλευση της ενέργειας. Και μία ενέργεια έχει τρία χαρακτηριστικά: α)αυτόν που "συλλαμβάνει" τη δημιουργία της, β)αυτόν που την ασκεί και γ) το αποτέλεσμα αυτής.

Προσωπικά πιστεύω πως η ελεύθερη βούληση δεν έχει να κάνει τόσο με την έννοια της απαγόρευσης και του ελέγχου, αλλά με την έννοια του ποιός είναι υπεύθυνος για την απόφαση και εκτέλεση μιας ενέργειας.

Ένα παράδειγμα διφορούμενου ντετερμινισμού είναι η περίπτωση της χριστιανικής προσέγγισης στο θέμα του αποφασίζοντος. Για παράδειγμα, σε κάποιες περιπτώσεις όπου συμβαίνει κάτι άδικο ή κακό που θα μπορούσε να αποτραπεί, υπάρχει εμφυτευμένη η εξής έκφραση-κλισέ: "ο Θεός επέτρεψε". Ενώ σε κάποιες άλλες περιπτώσεις λένε: "ο άνθρωπος φταίει γιατί αυτό αποφάσισε να κάνει". Συμβαίνει δηλαδή σε κάποια δεδομένη στιγμή να παίρνει ο θεός πρωτοβουλία (άρα και την ευθύνη της απόφασης) και αλλού ο θεός να μένει αμέτοχος και να πρωτοστατεί ο άνθρωπος. Στην περίπτωση του προπατορικού αμαρτήματος, η ελεύθερη βούληση έχει την τιμητική της, καθώς η απόφαση των πρωτόπλαστων να γευτούν τον απαγορευμένο καρπό αποτελεί το πρώτη περίπτωση ένταξης της ελεύθερης βούλησης στην ανθρώπινη συνείδηση, αλλά και χαρακτηριστικό παράδειγμα αντίφασης περί ελεύθερης βούλησης και κυβερνητικής του Θεού.

Εδώ λοιπόν, εμφανίζεται ο άνθρωπος ως αυτός που παίρνει την κατάσταση στα χέρια του και αποφασίζει χωρίς ο θεός να γνωρίζει την απόφασή του. Κάτι τέτοιο όμως μπορεί να αποτελέσει αιτία υποβάθμισης της εικόνας του θεού, καθώς θα πρέπει να υποθέσουμς πως ο θεός γίνεται σαν τον άνθρωπο και δεν γνωρίζει τι θα επακολουθήσει (έρχεται τώρα στο μυαλό μου η χαρακτηριστική έκφραση: "μπορεί να φτιάξει ο θεός μια πέτρα που δεν μπορεί να σηκώσει;"...). Ή ακόμα, στο παράδειγμα της δοκιμασίας του Ιώβ, ο θεός δρα με δική του πρωτοβουλία κατόπιν σχετικών ενεργειών του διαβόλου. Εδώ υπάρχει διπλή αντίφαση και ξεκάθαρο παράδειγμα ενός ανθρωπομορφικού θεού (λυπάμαι αλλά ο δικός μου θεός απέχει κατά πολύ από κάτι τέτοιο), καθώς πρώτον ο Θεός εμφανίζεται να δρα κατόπιν των ενεργειών του διαβόλου, δηλαδή είναι ο αποφασίζων (είναι άραγε ο θεός ο αποφασίζων ή ο διάβολος και αν είναι ο δεύτερος τι συνεπάγεται αυτό;) και δεύτερον ο Ιώβ γίνεται ο αποφασίζων όταν δρα διαμέσου της χαρακτηριστικής υπομονής του. Τι συμβαίνει λοιπόν εδώ; Μια ο θεός αποφασίζει και μια ο άνθρωπος. Μια ο θεός παρουσιάζεται κυρίαρχος και παντογνώστης και μια άβουλος και εμφανώς ανθρωπομορφικός.

Νομίζω τελικά πως η προσέγγιση και ερμηνεία της ελεύθερης βούλησης από χριστιανικής πλευράς εμπεριέχει μία σαφή ασάφεια . Δεν μπορεί απο τη μια πλευρά ο θεός να είναι απλός παρατηρητής και από την άλλη να γίνεται πρωταγωνιστής. Είναι άσχημο και άβολο για το ποίμνιο να αμφιταλαντεύεται διαρκώς μεταξύ θεού και ανθρώπου ως πηγή προέλευσης των ενεργειών. Και πέραν αυτού προσθέτει μία ακόμη σφαίρα στο πιστόλι των πολέμιων του χριστιανισμού. Μία τέτοια τυφλή υποταγή και συμμόρφωση στο δόγμα δεν μπορεί παρά να να έχει ως σύνθημά της το "πίστευε και μη ερεύνα", όμως εγώ προτιμώ το ερεύνησε για να πιστέψεις...

Η αρχαιοελληνική προσέγγιση είναι πιο προσγειωμένη και εναρμονισμένη με το στοιχείο του φυσικού κόσμου, καθώς κατ' ουσίαν δεν υπάρχει θεός δημιουργός, άρα (για να το πω λίγο χοντρά) δεν υπάρχει κάποιος τρίτος που να αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεων των ανθρώπων. Εδώ, ο κάθε άνθρωπος είναι κύριος του εαυτού του, που σημαίνει πως ο ίδιος ο άνθρωπος αποτελεί την προέλευση της κάθε πράξης, καθώς αποφασίζει για τα πάντα μόνος του. Αυτό μου φαίνεται πιο λογικό και πιο σωστό, καθώς πέραν των άλλων δεν μπορεί παρά να προάγει την ανάγκη της προσωπικής εξέλιξης. Θεωρώ βέβαια δεδομένο από όλους σας πως συντάσσεστε με τη συμβολική των Ολύμπιων θεών.

H "ΑΡΧΗ" προσεγγίζει το θέμα υπό χριστιανικό πρίσμα και δεν μπορώ παρά να κατατάξω ένα τέτοια θέμα στην κατηγορία των αιτίων του χριστιανικού αποφατισμού. Το πρόβλημα έγκειται στο ότι προσπαθούμε να αναλύσουμε τις ανθρώπινες ενέργειες, υποθέτωντας ότι ήδη έχουμε αναλύσει και ερμηνεύσει τις θεϊκές. Χρεώνουμε τον Άνθρωπο με το όποιο πρόβλημα, απλά και μόνον γιατί θεωρούμε ανήθικο και απαγορευμένο να προσθέσουμε μία ανεξήγητη έξη ή ένα ερωτηματικό δίπλα στη λέξη Θεός (χριστιανικός).

Πάντως εγώ βλέπω πως από τη στιγμή που εμφανίστηκε το συγκεκριμένο ερώτημα, ο έλεγχος του ποιμνίου εμπλουτίστηκε με μία ακόμη αφορμή καθοδήγησης...

Zhse eleuthera mhn daneizesai sumbaseis allon :)

Φίλε μου Oculatis Abis, προσπαθώ να βρώ πού "αποφάνθηκαμε" ότι ο ΘΕΟΣ (είτε με την χριστιανική, είτε με την αρχαιοελληνική, είτε με την μωαμεθανική ή όποια ΑΛΛΗ θρησκεία μπορεί να εφεύρει το μυαλό του ΚΑΘΕΝΟΣ ΜΑΣ), είναι εκείνος που "φταίει" για ΟΛΑ και ΑΡΑ δεν υπάρχει το Ελευθέριο της Βουλήσεως ΜΕΣΑ στις θρησκείες...
Τις ΟΠΟΙΕΣ θρησκείες ξαναλέω...

Θα ήθελα να μου δείξεις το ΠΩΣ κατέληξες σε αυτό που "τύπις" κατηγορείς... (μην με παρεξηγής φίλε μου, αλλά έχω αυτή την απορία)...

Σε αυτά που ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ παρέθεσα, ξεκαθάρισα ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ εξ'αρχής ότι θα μιλήσω επάνω σε ένα (υποκειμενικά) ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ...
Αν δεν κάνω λάθος, ΕΔΕΙΞΑ το ΠΩΣ και με ΠΟΙΟΥΣ ακόμα ΝΟΜΟΥΣ λειτουργεί ο ΝΟΜΟΣ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ ΤΗΣ ΒΟΥΛΙΣΕΩΣ...
Και σε αυτό θα ήθελα να μείνουμε... ΣΤΟΝ ΝΟΜΟ...

Η άποψη που παραθέτης στα περί ΕΛΕΥΘΡΗ ΒΟΥΛΙΣΗ και ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ, νομίζω πώς κάνεις ΛΑΘΟΣ...
Και μόνο η ΥΠΑΡΞΗ ΤΩΝ ΜΑΝΤΕΙΩΝ, σε αυτό το ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ αποτέλεσμα οφείλεται ΕΝ ΜΕΡΗ.
ΝΑ ΠΡΑΤΟΥΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΒΟΥΛΙΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ και όχι ΑΠΟ ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ...
Πονηρά ΙΣΩΣ σκεπτόμενοι οι πρόγονοί μας, στα ΛΑΘΗ ΤΟΥΣ, ήθελαν να αποδώσουν ΑΛΛΟΥ (στη θεότητα...), την αιτία...

Ξαναλέω όμως ότι αυτό είναι μια ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ και άρα ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΗ ΑΠΟΨΗ, ίδια και ΑΠΑΡΑΛΑΧΤΗ με αυτό που ανέφερες περί των χριστιανών, στο οποίο να σπεύσω να δηλώσω, ότι δεν με βρίσκει αντίθετο...
Αλλά ΟΛΑ αυτά είναι η ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑ (Φαίνεσθαι) και όχι η ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑ (Είναι) των πραγμάτων...

Τούλαχιστον στο κείμενό μου, αλλά και σε αυτό του Φώτιου, δεν βρίσκω ΠΟΥΘΕΝΑ το συμπέρασμά σου (ότι αποδίδουμε στον ΘΕΟ, την βούλιση)...
Αν έχεις ένα καλύτερο παράδειγμα, παρέθεσέ το...

Και κάτι ακόμα. Λές ότι:

quote:

---

Πάντως εγώ βλέπω πως από τη στιγμή που εμφανίστηκε το συγκεκριμένο ερώτημα, ο έλεγχος του ποιμνίου εμπλουτίστηκε με μία ακόμη αφορμή καθοδήγησης...

---

Όσο για τα Ελληνικά μαντεία, πιστεύω πως απετέλεσαν μια (σημαντική) εξαίρεση στη γενικότερη προσέγγιση του θείου από τους Έλληνες. Νομίζω πως οι Ελληνικοί θεοί, ήταν πάνω απ' όλα συμβολικοί, εξέφραζαν ανθρώπινα χαρακτηριστικά, δημιουργήθηκαν "κατ' εικόνα ανθρώπου". Η διαφορά με τον χριστιανικό θεό είναι ότι αποτελεί πραγματική ύπαρξη και "οντότητα". Θα ήθελα τη γνώμη σου.

Όσο για την "αρένα" no worries mate!

Filika ....

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣΗΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ

ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ, ΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ, ΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΛΛΟ ΙΕΡΑΡΧΙΚΟ.. Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ (κατα προέκταση και της βούλησης) ΘΑ ΕΛΕΓΑ, ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΑ ΛΟΓΙΑ, ΚΑΛΥΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΟΓΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ.,.

Forget me NOT, Or I'll Forget Myself...

quote:

---

Εδώ λοιπόν, εμφανίζεται ο άνθρωπος ως αυτός που παίρνει την κατάσταση στα χέρια του και αποφασίζει χωρίς ο θεός να γνωρίζει την απόφασή του. Κάτι τέτοιο όμως μπορεί να αποτελέσει αιτία υποβάθμισης της εικόνας του θεού, καθώς θα πρέπει να υποθέσουμς πως ο θεός γίνεται σαν τον άνθρωπο και δεν γνωρίζει τι θα επακολουθήσει (έρχεται τώρα στο μυαλό μου η χαρακτηριστική έκφραση: "μπορεί να φτιάξει ο θεός μια πέτρα που δεν μπορεί να σηκώσει;"...).

---

Δε μπορεί να χωρέσει ο ωκεανός σε ένα κουβά. Και αν ακόμη αναλύσουμε τα στοιχεία του νερού που γεμίσαμε τον κουβά από το νερό του ωκεανού, πάλι δεν θα μπορούμε να πούμε ότι γνωρίζουμε τα πάντα για αυτόν.
Και μετά από όλα όσα διάβασα, μου έρχεται τώρα στο μυαλό η εξής ερώτηση:
Μπορεί κάποιος να μου αποδείξει ότι δεν υπάρχει θεός χωρίς να αοριστολογεί;

Θεέ μου συχώρεσε με τοσο όσο συχωρώ και εγώ τους άλλους

Φίλε Oculatis Abis, επιδή αναφέρθηκε η ΘΕΟΤΗΤΑ, δε σημαίνει ντέ και καλά ότι αναφέρεται η ΑΡΧΗ στην Χριστιανική 'Εκφραση Αυτής (της Θεότητας)...
Εγώ προσωπικά αντελήφθηκα την ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΝΝΟΙΑ...
Και ώς μια ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΝΝΟΙΑ, τα αυτά (τα ΙΔΙΑ δηλαδή) που ΑΠΟΔΕΧΟΜΑΙ για την Χριστιανική έκφραση του θεού, αποδίδω σε ΟΛΟΥΣ...

Παράδειγμα, αυτό που λές για τις εκφράσεις της Θεότητας στο Αρχαιοελληνικό μοντέλο, ως ότι

quote:

---

εξέφραζαν ανθρώπινα χαρακτηριστικά, δημιουργήθηκαν "κατ' εικόνα ανθρώπου"

---

Ακριβώς επειδή το θέμα του Ελευθερίου της Βουλίσεως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΟ, απεναντίας είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΥΝΘΕΤΟ, περιμένω να διαβάσω την ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΟΥ ΑΠΟΨΗ που ακόμα δεν μας την έχεις παραθέση φίλε μου.

Κέλσος ο Φιλαλήθης

Θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη για την ατέλεια του παραδείγματος-παραλληλισμού με το ταξίδι Ελλάδα-Κίνα!

Απλά ήθελα να παρουσιάσω τις πολλαπλές δυνατότητες που έχει κάποιος στην ζωή του. Δεν θεωρώ πχ «κάρμα» το ταξίδι για την Κίνα, αλλά επιλογή.
Ας πούμε «κάρμα» (ντάρμα θα έλεγα ) το ότι γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Ελλάδα. Από εκεί και πέρα τα υπόλοιπα (πχ ταξίδι στην Τουρκία, στη Γαλλία, στην Ινδία, στη Σελήνη, στο κέντρο της Γης) είναι επιλογές μας!
Επιλογές που έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε σχεδόν κάθε δευτερόλεπτο!

Συνήθως κρατάμε μια αμυντική στάση στη ζωή και υποβιβάζουμε το εαυτό μας σε μια μηχανική-βιολογική οντότητα που ακολουθεί τις προσταγές του περιβάλλοντός της.

Διαφωνώ!

Δεν φταίει ο Θεός, η άτιμη κοινωνία, ο εργοδότης μας, το νέφος, το μποτιλιάρισμα, οι φίλοι μας, ή η μάνα που μας γέννησε, για την δική μας την ταλαιπωρία!
Ακόμα και όταν οι συνθήκες του περιβάλλοντος (κάρμα) είναι σκληρές και αντίξοες, έχουμε πάντα το δικαίωμα των επιλογών μας.

Το ερώτημα ΠΑΝΤΑ, είναι ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ εμείς για να αλλάξουμε, ή να επιδράσουμε στο περιβάλλον;

Πόσο πχ, συμβάλουμε συνειδητά στην μείωση του νέφους ή του μποτιλιαρίσματος;
Ποιες είναι οι καθημερινές μας επιλογές και γιατί;

Η ανθρώπινη Ιστορία αποδεικνύει πως αρκεί μια κρίση μάζα συνειδητών ανθρώπων για να επέλθει Επανάσταση!
Εμείς που είμαστε με τις επιλογές μας;
Μήπως χαϊδεύουμε τις «αλυσίδες» μας και γκρινιάζουμε στο Θεό για τι δεν μας τις σπάει;
Και αν, λέω αν, ακουστεί λίγο ο λόγος μας, και οι αλυσίδες μας αρχίζουν να ραγίζουν, αξιοποιούμε την ευκαιρία, ή ψάχνουμε να βρούμε λάκκο για να κρυφτούμε από τον ίδιο μας τον εαυτό;;

Δεν υπάρχει Ελεύθερη Βούληση σε ανελεύθερους ανθρώπους!

Βασική προϋπόθεση η Θέληση (Βούληση) για Ελευθερία!!!!

Όλα τα άλλα είναι «αμπελοφιλοσοφίες»!

Κάθε στιγμή μπορούμε να επιλέξουμε Ελεύθερα.
Πληρώνοντας πάντα το κόστος των επιλογών μας.
Δεν μπορεί όμως, να θέλουμε να είμαστε Ελεύθεροι αλλά και Ανεύθυνοι!
Δεν συμβαδίζουν.

Άλλο λοιπόν η Ελευθερία και άλλο το «άστε με ήσυχο στην μιζέρια μου»!
Χαώδης η διαφορά!

Πχ. μπορεί κάποιος να γεννήθηκε δούλος και να βασανίζεται! (ας πούμε κάρμα)
Έχει χιλιάδες επιλογές.
Υπάρχουν και δύο βασικές στάσεις.
Να αποδεχτεί την δουλεία του και να σκύψει κεφάλι και (ας πούμε) να προσπαθήσει να επιβιώσει.
Ή να επαναστατήσει με κόστος πιθανά βασανιστήρια ή και τον θάνατό του!

Επιλογές.

Αν πιστεύουμε την αιωνιότητα του ανθρωπίνου Πνεύματος, τι είναι μια στιγμή θανάτου;
Γιατί θα πρέπει οι επιλογές μας να καθορίζονται από την αποφυγή του πόνου ή την εδραίωση του ατομικού μας εγώ;
Αν αυτές οι θέσεις ορίζουν και καθορίζουν τις επιλογές μας, από που τότε προκύπτει ότι είμαστε ελεύθεροι;

Άλλο Ελευθερία Βουλήσεως και άλλο Υποταγμένη Θέληση.
Ο Σωκράτης, ή ο Διογένης και φυσικά ο Ιησούς, καταδεικνύουν την διαφορά!

Λοιπόν να ρωτήσω και εγώ, υπάρχει Ελεύθερη Βούληση;

ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΑΛΛΑΓΕΣ Ή ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΘΕΜΑΤΩΝ; ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΕΧΩ ΞΑΝΑΤΟΠΟΘΕΤΗΘΕΙ ΣΕ ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΘΕΛΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΒΡΩ. ΕΧΩ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΟΤΙ ΣΤΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ "ΓΝΩΣΗ" Ή ΨΥΧΗ ΥΠΗΡΧΕ ΕΝΑ ΣΧΕΤΙΚΟ ΘΕΜΑ. ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ "ΨΥΧΗ" ΥΠΗΡΧΕ ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΜΕ ΤΙΤΛΟ ΨΥΧΗ.
ΕΑΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙ ΚΑΤΙ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ

ANTONIOS1997

quote:

---

Αν πιστεύουμε την αιωνιότητα του ανθρωπίνου Πνεύματος, τι είναι μια στιγμή θανάτου;

---

Χρησιμοποιώντας (κάτι που μπορεί να κάνει ο καθένας) την λειτουργία της "αναζήτησης" που υπάρχει στο πάνω δεξί μέρος της κάθε σελίδας βρήκα το "χαμένο" θέμα.

http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?TOPIC_ID=502

ΦΙΛΟΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣΗΣ ΤΗΝ ΦΑΝΤΑΖΩΜΑΙ ΣΑΝ ΕΝΑ ΠΟΤΑΜΙ.
ΠΡΟΧΟΡΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΠΑΝΤΑ.

ΕΧΕΙ 2 ΟΧΘΕΣ ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ.
ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΞΕΦΥΓΗ ....

ΜΟΝΟ ΜΠΡΟΣΤΑ ΠΡΟΧΟΡΑ .....

ΙΣΩΣ ΚΑΙ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΑΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΗΣ.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Για να αποφασίσουμε αν κάτι είναι ελεύθερο ή όχι πρέπει να γνωρίζουμε τι είναι η θέληση μας. Για εμένα θέληση του ανθρώπου είναι η «ουσία» του εσωτερικού του λόγου. Δια μέσω αυτού του λόγου, που είναι στην ουσία εκφρασμένη ψυχική (Θεία) δύναμη, τον οποίο (λόγο) ο άνθρωπος δέχτηκε από άλλους ή ο ίδιος είπε έπραξε, έκφρασε, αισθάνθηκε και σκέφτηκε χρωματίζεται η ουσία του εσωτερικού του με αποτέλεσμα αυτό και μόνο αυτό να αποτελεί τη θέληση του, τον λόγο του προς το θεό.
Με βάση αυτό, ελευθερία της θέλησης είναι η καθαρότητα του εσωτερικού ανθρώπου, η δυνατότητα του να αποφασίζει μέσα στο πλαίσιο της καθαρής συνείδησης έξω απο επηρεασμούς, συναισθηματικές φορτίσεις και γνώσεις οι οποιες δεν προέρχονται από μια ξεχωριστή αίσθηση (η οποια σε συνδιασμό με την εσωτερική αγνότητα δίνει την πραγματική επίγνωση) αλλά προέρχονται από γνώσεις κοσμικές διαστρεβλωμένες από το εγωιστικό και συμφεροντολογικό ανθρώπινο προσωπείο.

ΜΕ ΑΓΑΠΗ

ANTONIOS1997

Πιστεύω πως ένα «κλασσικό» λάθος που κάνουμε στο χώρο της Εσωτερικής Αναζήτησης είναι ο διαχωρισμός των «πνευματικών» με τα «υλικά».
Είτε αφορά τις ιδέες, είτε την καθημερινή μας ζωή.

Αυτός όμως ο διαχωρισμός δεν υπάρχει.

Η Ελεύθερη Βούληση είναι Νόμος, είναι όμως και ικανότητα μα και δικαίωμα του Ανθρώπου από την Αρχή της Δημιουργίας.
Από την στιγμή που ο Άνθρωπος επέλεξε τη Πτώση για τον «καρπό» της Γνώσης και συνεχώς από τότε.

Φίλε Κέλσο δεν υπάρχει λιποταξία, αλλά μεγάλη γνώμη για τον εαυτό μας και...Επιλογές!

Το να «προστατεύουμε» την μερικότητά μας δεν έχει καμία σχέση με την Ελευθερία του ανθρωπίνου Πνεύματος.

Επιλογή ήταν η στάση του Σωκράτη να πιει κώνειο ή να φυγαδευτεί, ή να δεχτεί άλλη τιμωρία.
Επιλογή ήταν η στάση και προσευχή του Ιησού στην έρημο, στην Ιερουσαλήμ, στη Γεσθημανή, ή μπροστά στον Πόντιο Πιλάτο.

Επιλογές, με τις οποίες κατέδειξαν την Ελευθερία της Βούλησής τους.

Αλήθεια πόσες φορές με τις επιλογές μας δεν κινούμαστε να συναντήσουμε το Κάρμα μας; (δεν το συνδέω αρνητικά, τις οφειλές μας καταδεικνύει).

Καθότι μιλάμε για απόλυτες Έννοιες ας προβληματίσομε στο ότι:

Είμαστε τόσο Ελεύθεροι όσο Ελεύθερος είναι ο Θεός μέσα μας!

Με Σεβασμό και Αγάπη.

Φίλε Φώτιε, θα ήθελα να μας αναλύσεις "λίιιιγο" παραπάνω αυτό που λές:

quote:

---

Πιστεύω πως ένα «κλασσικό» λάθος που κάνουμε στο χώρο της Εσωτερικής Αναζήτησης είναι ο διαχωρισμός των «πνευματικών» με τα «υλικά».
Είτε αφορά τις ιδέες, είτε την καθημερινή μας ζωή.

Αυτός όμως ο διαχωρισμός δεν υπάρχει.

---

Αγαπητέ Φίλε Κέλσο δεν θα διαφωνήσω ούτε και εγώ στην Ουσία της τοποθέτησής σου

Συμφωνώ ότι τα πάντα είναι Ένα.
Θεός, Πνεύμα στην «Εκδήλωσή» τους μέσα στην Δημιουργία και στην «Επιστροφή» τους.

Στο «Φαίνεσθαι», συμφωνώ, υπάρχει πολλαπλότητα!
Δεν καταργείται όμως το «Είναι»!

Αυτό που φαίνεται έχει σχέση με αυτό που αντιλαμβάνεται ως «Αλήθεια» ο καθένας μας κάθε στιγμή. Και φυσικά είναι διαφορετικό.
Βέβαια η κατανόησή μας για τη «Φαινομενική Δημιουργία» συμπίπτει ή συμφωνεί στα σημεία που αγγίζει ή επεξεργάζεται Νόμους της Δημιουργίας, αλλά και αυτές οι «αλήθειες» είναι φθαρτές στο πέρασμα του χρόνου!

Θεωρώ πως όλοι ξεκινάμε από μια κοινή Αρχή πως «εν οίδα ότι ουδέν οίδα» για να μπορέσουμε να πλησιάσουμε την Αλήθεια!

Αυτή ακριβώς είναι και η μερικότητά μας.
Αυτό που μου φαίνεται ή νομίζω ως «Φώτης» αυτή τη στιγμή, θεωρώ πως δεν υπάρχει στην Πραγματικότητα.
Δεν υπάρχει, δεν υπήρξε και ούτε θα υπάρξει!
Και αυτό είναι στο Είναι!
Καθότι όλα είναι Θεός, όλα είναι Πνεύμα.

Όλοι μας λοιπόν μέσα στην προσπάθεια μας να «γνωρίσουμε την Αλήθεια» αποζητούμε να κατανοήσουμε αυτό που ΕΙΝΑΙ πέρα και μέσα από αυτό που ΦΑΙΝΕΤΑΙ!

Συμφωνώ και διαφωνώ μαζί σου.
Συμφωνώ πως είναι χρήσιμο να οριοθετούμε τις ιδέες για την κατανόησή μας (περί παρανόησης, συγνώμη αλλά ο καθένας μας είναι στον κόσμο του ).
Διαφωνώ ότι πρέπει να οριοθετούμε τις ιδέες καθότι ότι ορίζουμε το περιορίζουμε και ως έτσι το απομακρύνουμε από την Αλήθεια!

Πιστεύω να ξεκαθάρισα, όσο το δυνατόν ( και συγνώμη για το θεωρητικό) τον τρόπο που εννοώ αυτές τις ιδέες.

Επίσης συμφωνώ πως η ελευθερία μας είναι «περιορισμένη» από τους Νόμους.
Και λοιπόν;
Ο Θεός μήπως δεν «σέβεται» τους Νόμους του;
Ας τους αξιοποιήσουμε δημιουργικά!

Αν δεν υπήρχε η τριβή πως θα μπορούσε ένα βιολί να παράγει μελωδία;

Μπορούμε να παραπονιόμαστε γιατί λειώνουν οι σόλες των παπουτσιών μας, μπορούμε όμως να φανερώσουμε και μια υπέροχη μελωδία!
Αυτό είναι Επιλογή και είμαστε «απόλυτα Ελεύθεροι» για αυτό!

Με Σεβασμό και Αγάπη.

Ας ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ το βάσιλειο του Φαίνεσθαι και το βασίλειο του Είναι...
Ας μάθουμε να λειτουργούμε ΚΑΙ εδώ ΚΑΙ εκεί...
Και μετά... έρχεται το ΜΟΝΙΜΟ που είναι η επιλογή μας...
Τόσο ΜΟΝΙΜΟ όσο μια ζωή επάνω σε αυτόν τον πλανήτη!!!
Αν τη ζωή ΜΑΣ την συνδέσουμε επάνω στο άρμα του Φαίνεσθαι και στη ΜΕΡΙΚΟΤΗΤΑ, τότε η ΜΟΝΙΜΗ κατάσταση είναι ΜΟΝΙΜΗ μόνο για λίγο...

Αν όμως συνδέσουμε τη ζωή μας τη συνδέσουμε επάνω στο άρμα του Είναι και στο ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΕΝΟΣ, τότε και μετά το πέρας της ΜΕΡΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΑΣ, θα μετέχουμε ΜΕΣΑ στο ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΕΝΟΣ και η ΜΟΝΙΜΗ κατάσταση θα είναι ΟΝΤΩΣ ΜΟΝΙΜΗ και για ΠΑΝΤΑ....

Κέλσος ο Φιλαλήθης

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr