ΘΑ ΜΕ ΕΝΔΙΈΦΕΡΕ ΝΑ ΜΆΘΩ , ΑΝ ΥΠΆΡΧΟΥΝΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΥς ΠΙΣΤΗ ΣΕ ΚΑΤΙ & ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ Η ΠΙΣΤΗ ΑΥΤΗ ΕΠΙΔΡΑ ΣΤΟΝ ΨΥΧΙΚΟ ΤΟΥς ΚΟΣΜΟ ,ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ.

quote:

---

ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ ΟΤΑΝ ΛΕΣ ΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ?? ΤΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙΣ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΑΓΟΡΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΑΝ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ Ή ΟΧΙ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΒΑΣΗ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΡΙΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ??

Τ.Ε.Ν.

---

Τι αξίζει η πίστη σου, μέσα στην καθημερινότητα σου ;;;

quote:

---

Αγαπητέ μου φίλε Alfa - Omega την πίστη μας μόνοι μας οι ίδιοι την γνωρίζουμε, και δέν είμαστε υποχρεωμένοι να την εκφράσουμε. Η δική μου συγκεκριμένα ξεκινάει και πορεύεται καταλήγοντας στο τίποτα. Δέν πιστεύω ούτε σε λιβάνια, ούτε σε καντήλια, ούτε σε ευχέλαια, ούτε σε τριόλους, ούτε σε αγίους, ούτε σε παντοκράτορες. Την πίστη σε κάτι τέτοια παρόμοια την αφήνω σε ανθρώπους ανεύθυνους, ανίκανους να κατευθύνουν την δική τους ζωή περιμένοντας τον Ορθόδοξο άγιο να κάνει το θαύμα του, και να μας βγάλει απο την δύσκολη θέση την στιγμή που επιλέγουμε να καθήσουμε αδρανώντας με σταυρωμένα τα χέρια. Οι σοφοί μας αρχαίοι προγόνοι σε οτιδήποτε και εάν πίστευαν είπαν την τεράστιας σημασίας δράση : Σύν Αθηνά και χείραν κίνει. Ποτέ ο θεός δέν πρόκειται να μας προσφέρει τίποτα άν δέν προσπαθήσουμε απο μόνοι μας, απλούστατα διότι η οιανδήποτε υποτιθέμενη θεική βοήθεια είναι μιά μπαρούφα και τίποτα περισσότερο.

Έν οίδα, ότι ουδέν οίδα

---

* Θέσεις εργασίας, κατανάλωση υλικών αγαθών ( μέσω της διαφήμησης ) .

quote:

---

ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ ΟΤΑΝ ΛΕΣ ΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ?? ΤΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙΣ ΣΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΑΓΟΡΑΣΑΜΕ ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΩΡΑ ΑΝ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ Ή ΟΧΙ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΒΑΣΗ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΡΙΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΜΑΣ??

---

Το παρελθόν είναι δάσκαλος του παρόντος και οδηγός του μέλλοντος

Το θέμα όμως δεν είναι κατά πόσο εμείς αντιλαμβανόμαστε την ύπαρξη του Θείου και ανάλογα λέμε ότι πιστεύουμε ή όχι, αλλά αν υπάρχει όντως μια ή πολλές Θείες οντότητες, ανεξάρτητα από τις δικές μας δυνατότητες και ικανότητες σύλληψής-αντίληψης Της-Των!
Αντιλαμβάνομαι ότι είναι λίγο δύσκολο να βρούμε όλοι ένα κοινό "εργαλείο εύρεσης" του ή των Θεών.

Πιστεύω πως, δύο καίρια σημεία εκκίνησης για την αναζήτηση του Θείου είναι οι ανησυχίες μας για ποιο λόγο δημιουργηθήκαμε και που πάμε, καθώς και κατά πόσο οι πράξεις μας στη ζωή μας θα έχουν κάποιο αντίκτυπο (επιβράβευση ή τιμωρία) κάπου, κάποτε.
Είναι δύο θέματα που συνήθως αγχώνουν τον άνθρωπο και προσπαθεί είτε να τα δεχθεί και να ψαχτεί, είτε να τα αποβάλλει και έτσι να πιστέψει ότι βελτιώνει τη ζωή του, απαλλαγμένος πλέον από αυτά τα βάρη.

Ένας μεγάλος παράγοντας που δημιουργεί τα διάφορα συναισθήματα ενοχών και μας κάνει να αισθανόμαστε ότι μας πιέζει η αποδοχή μιας θρησκείας, είναι, πολλές φορές, η άγνοια μας ή η επιφανειακή σχέση που έχουμε με αυτό που λέμε ότι πιστεύουμε ή που μας έχουν υποδείξει ότι πρέπει να πιστεύουμε.

Προσωπικά, ναι, είμαι ικανοποιημένος από την πίστη μου. Θα έλεγα ότι είμαι στις αρχές της "εξερεύνησης" και συνεχώς ανακαλύπτω το μεγαλείο της.
Δεν λέω, υπήρχαν και υπάρχουν πράγματα που που μου προκαλούν "περίεργα" συναισθήματα.
Συνειδητοποιώ όμως πως αυτό οφείλεται στην άγνοιά μου, πράγμα το οποίο προσπαθώ να το αντιμετωπίσω όσο το δυνατόν καλύτερα.
Εγώ, τουλάχιστον, από τότε που προσπαθώ να έρθω ποιο κοντά στην εκκκλησία του Χριστού, νιώθω πιο ζωντανός.

Η μια και μόνη θεραπευτική δύναμη που μπορεί να κατακτήσει ο άνθρωπος, έχει πολλά ονόματα: Δημιουργικός Νους-Υποσυνείδητη Δύναμη-Μητέρα Φύση-Θεός.

Όλες οι θρησκείες του κόσμου αντιπροσωπεύουν ΜΟΡΦΕΣ ΠΙΣΤΗΣ, και η πίστη αυτή ερμηνεύεται με διάφορους τρόπους, ανάλογα και με την περιοχή και το πολιτιστικό επίπεδο των λαών ή τα συμφέροντα κλειστών ιερατικών οργανόσεων.

Ο νόμος της ζωής ΕΙΝΑΙ η πίστη.

Κανένα βιβλίο, ούτε καν και η ίδια η Αγία Γραφή, δεν μιλά για την πίστη μας σε κάποιο τελετουργικό, ιεροτελεστία, μορφή, θεσμό, συνταγή ή άνθρωπο.
Η Αγία Γραφή μιλά ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ. Η πίστη του καθενός είναι η σκέψη που επικρατεί στον νου. Τι πιστεύετε για τον εαυτό σας, τη ζωή και το σύμπαν? Η ζωή σας θα είναι ανάλογη με αυτά που πιστεύετε και «βλέπετε» μέσω της αυθυποβολής/οδού που χαράζετε και οραματίζεστε.

Κατά τον ίδιο τρόπο, είναι εξαιρετικά ανόητο να πιστεύουμε σε κάτι που μπορεί να μας «κρίνει» και ενδεχομένως να μας κάνει κακό βάζοντας μας στην «κόλαση» και την «αιώνια τιμωρία».

Σε τελική ανάλυση, δεν είναι αυτό που πιστεύουμε που μας κάνει ή θα μας κάνει κακό, αλλά είναι η πίστη ή η σκέψη που υπάρχει μέσα μας που επιφέρει το κακό αποτέλεσμα. Και αυτό διότι αυτό το οποίο μας έμαθαν να πιστεύουμε, π.χ. ο «τάδε Θεός», είναι απλά ένα σύμβολο, μια έννοια, και ΟΧΙ ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

Όλες οι εμπειρίες μας, όλες οι πράξεις, τα γεγονότα και οι συνθήκες της ζωής μας είναι η αντανάκλαση και οι αντιδράσεις ΣΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΜΑΣ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ.

quote:

---

Οι συνάνθρωποί μας που διαμορφώνουνε τις εξελίξεις * του πλανήτη αυτού, πόσο σε επηρεάζουνε στην καθημερινότητά σου ;;;

---

Έν οίδα, ότι ουδέν οίδα

quote:

---

Τελικά, απ' ότι καταλαβαίνω εγώ,
Αρκετοί άνθρωποι προσπαθούν να δημιουργήσουν μια δική τους προσωπική πίστη, κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των δικών του νοητικών-διανοητικών ικανοτήτων και ηθικών ανοχών. Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται και εντός του πλαισίου κάποιων συγκεκριμένων θρησκειών. Υπάρχουν άτομα π.χ. που λένε ότι είναι Ορθόδοξοι αλλά απορρίπτουν ορισμένα πράγματα της ορθόδοξης πίστης και άλλα τα προσαρμόζουν στο μέτρο τους.

---

I'm going to enjoy watching you die, Mr. Anderson.

Οι απόψεις μας συγκλείνουνε σε μια ορθολογιστική τοποθέτηση του φίλου Schwabe ,
ετσι εκτιμώ.

Έγραψε :
Όλες οι εμπειρίες μας, όλες οι πράξεις, τα γεγονότα και οι συνθήκες της ζωής μας είναι η αντανάκλαση και οι αντιδράσεις ΣΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΜΑΣ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ.

Οι απόψεις που διαφοροποιούνται είναι αυτή της kswtikoula ,που αν την νόησα προσπαθεί :
Να ζει με οδηγό την αγάπη .
Προσωπικά ταυτίζομαι σε απόλυτο βαθμό μαζί της .

Η δεύτερη διαφοροποίηση ήρθε απο τον ψηλό .
Θα ήθελα φίλε μου να σε ρωτήσω :
Αν μπορείς & θέλεις φυσικά να μας περιγράψεις αυτό, η αυτά τα θετικά στοιχεία που εισπράτεις στην καθημερινότητά σου ,επιδιώκωντας την πίστη στην οποία αναφέρθηκες.
Τι παίρνεις εσύ φίλε μου παραπάνω απο τους συνανθρώπους σου, που δεν πιστεύουνε σε μια θρησκεία ;;;
Δεν αγαπάς με τον ίδιο τρόπο, δεν σέβεσαι, βοηθάς τους συνανθρώπους σου το ίδιο , όπως και οι άθρησκοι .
Ποια είναι τα πρακτικά πνευματικά χαρίσματα ,που απέκτησες αφιερώνοντας την σκέψη & την διάνοιά σου στην εκλησία του χριστού ;;;

quote:

---

Πως μπορεί να ξεχωρίσει κάποιος την αυθυποβολή, απο ένα αληθινό συμβάν ,περιστατικό, πράξη που σχετίζεται άμεσα η έμεσα με την προσωπική αναζήτησή μας ,προς την αλήθεια .
Όπου αλήθεια ενοώ τον δρόμο της σοφίας .

---

Η άποψη μου είναι ότι δεν γίνεται να το ξέρεις. Δεν υπάρχει κάποιο αντικειμενικό κριτήριο για να γίνει αυτό, τα κριτήρια είναι καθαρά υποκειμενικά.
Για παράδειγμα, πώς αντιλαμβάνεσαι την έννοια της απόστασης
Δεν μπορείς να πείς ότι όλοι την αντιλαμβάνονται το ίδιο. (αν φορέσεις κάποιον παραμορφωτικό φακό αλλάζει το πεδίο όρασής σου και τα πράγματα φαίνονται να απομακρύνονται ή να έρχονται κοντύτερα, αλλά η πραγματική απόσταση δεν αλλάζει)

I'm going to enjoy watching you die, Mr. Anderson.

quote:

---

Πως μπορεί να ξεχωρίσει κάποιος την αυθυποβολή, απο ένα αληθινό συμβάν ,περιστατικό, πράξη που σχετίζεται άμεσα η έμεσα με την προσωπική αναζήτησή μας ,προς την αλήθεια .
Όπου αλήθεια ενοώ τον δρόμο της σοφίας .

---

Φύτεψα πάλι τα κρίνα της ψυχής μου σ'άπιστο χώμα

Αγαπητέ alfa-omega, πιστεύω ότι δεν είμαι ο ειδικός για να τοποθετηθεί σε πτυχές του εαυτού μας που άπτονται ψυχολογικών καταστάσεων. Διότι, εκεί εδράζονται πολλές ενδιαφέρουσες απαντήσεις θαρρώ.

Ωστόσο, αν και δύσκολο να μιλήσεις για εσωτερικές καταστάσεις με «εξωτερικά» λόγια, μια άποψη μπορώ να εκθέσω.

Δανειζόμενος την σκέψη του Schroedinger, νομίζω ότι στην οδό αναζήτησης που ακολουθούμε, την αναζήτηση της αλήθειας, είμαστε ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ αρκετές φορές, και ενδεχομένως για απροσδιόριστο διάστημα, να ΑΡΚΟΥΜΑΣΤΕ ΣΤΗ ΜΗ-ΓΝΩΣΗ.

Ίσως, ευρύτερα σκεπτόμενος, η απάντηση στο ερώτημα σου να είναι αυτή η έντιμη αποδοχή, μιας και είναι καταφανές ότι ο κόσμος, έτσι όπως τον αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας, δεν μας αρκεί καθόλου.

Μπορούμε πολλά να εικάσουμε στο ερώτημα σου, ωστόσο, ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΤΕΛΙΚΑ?

Αυτό που αντικρίζουμε φίλε μου, δεν μας προσφέρει ΠΟΤΕ το λόγο της ύπαρξης του. Το έχεις αναρωτηθεί ποτέ σου? Για να τον αποκτήσουμε, πρέπει πρώτα να το «δημιουργήσω» στη συνείδηση μου, μέσα στον λαβύρινθο της νόησης, του πνεύματος μας. Κατόπιν, θα μπορέσουμε να προβάλλουμε στον κόσμο αυτή την «δημιουργία», και φυσικά πάντοτε στο μέτρο του δυνατού αλλά και της ψυχικής μας δύναμης, να ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΜΕ την ισοδυναμία ανάμεσα στον πραγματικό κόσμο που μας περιβάλλει και στη θεωρητική μας κατασκευή.

Τελικά, το κίνητρο αυτής της ερμηνευτικής μας αναζήτησης καταλήγει ως μια «ανάγκη ουσίας». Αυτό θέλαμε?

Εάν επιλέξουμε λοιπόν το να μην προτρέξουμε να δώσουμε απάντηση, καλύπτοντας επιπόλαια και επισφαλή το κενό με εικασίες και σοφιστείες, κάτι που μια αίθρια στάση απέναντι στην αλήθεια ίσως τελικά επιβάλλει ως λογική εξέλιξη, υπομένοντας την παρουσία του «κενού» αυτού, πράττοντας το όχι σώνει και καλά ένεκα συνειδησιακών ενδοιασμών απέναντι στο μη-αληθές όσο από μια παντελώς διαφορετική οπτική γωνιά:

Όσο μα όσο ενοχλητικό και εάν είναι το ανοιχτό ερώτημα που τίθεται, και όντως τίθεται, ωστόσο αίρεται τελικά μέσω μιας ΠΡΟΦΑΣΗΣ, η οποία είναι η αναγκαιότητα να προηγηθεί Ο ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΣ πάνω στο συγκεκριμένο πρόβλημα. Έτσι, και ενεργώντας κατά αυτόν τον τρόπο, η δυσκολία που τίθεται μπορεί να αποσπάσει τόσο έντονα την προσοχή μας ώστε η ορθή απάντηση να διαφύγει επικίνδυνα, ακόμη και εάν κατά τύχη βρίσκεται πολύ κοντά μας.

Να’σαι καλά φίλε μου.

quote:

---

Δανειζόμενος την σκέψη του Schroedinger, νομίζω ότι στην οδό αναζήτησης που ακολουθούμε, την αναζήτηση της αλήθειας, είμαστε ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟΙ αρκετές φορές, και ενδεχομένως για απροσδιόριστο διάστημα, να ΑΡΚΟΥΜΑΣΤΕ ΣΤΗ ΜΗ-ΓΝΩΣΗ.

---

quote:

---

Ίσως, ευρύτερα σκεπτόμενος, η απάντηση στο ερώτημα σου να είναι αυτή η έντιμη αποδοχή, μιας και είναι καταφανές ότι ο κόσμος, έτσι όπως τον αντιλαμβάνονται οι αισθήσεις μας, δεν μας αρκεί καθόλου.

---

quote:

---

Δεν είναι να αναρωτιέται κανείς, πώς είναι δυνατόν ο κόσμος (ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ), που δημιούργησε ή που μέσα σ' αυτόν δημιουργήθηκε ο άνθρωπος (ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ), δεχώμενοι τη μη επέμβαση κάποιας ανώτερης ή εξωτερικής δύναμης, να φαντάζει τόσο λίγος στις αισθήσεις του ανθρώπου (ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ);;;

---

Νομίζω ότι οι αισθήσεις είναι τόσες όσες επιτρέπουν στον άνθρωπο απλώς να επιβεβαιώνει. Είναι φυσικό να μην μπορεί πχ να αντιλαμβάνεται την πραγματική φύση του φωτός (φωτόνιο). Τώρα η ανάγκη για κατανόηση του συνόλου της δημιουργίας (χρησιμοποιώ επίτηδες θρησκευτική λέξη ) είναι απόρια της άλλων ιδιοτήτων (νοημοσύνη νόηση κοινωνία κλπ)

Και εν των παντων εν, και εξ ενος πάντα (Ηράκλειτος)

"ΘΑ ΜΕ ΕΝΔΙΈΦΕΡΕ ΝΑ ΜΆΘΩ , ΑΝ ΥΠΆΡΧΟΥΝΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΥς ΠΙΣΤΗ ΣΕ ΚΑΤΙ & ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ Η ΠΙΣΤΗ ΑΥΤΗ ΕΠΙΔΡΑ ΣΤΟΝ ΨΥΧΙΚΟ ΤΟΥς ΚΟΣΜΟ ,ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ."

Προσωπικά αποτραβηγμένος από κάθε θρησκεία/δόγμα(υπήρξα χριστιανός μέχρι τα 19/20 περίπου) αισθάνομαι πολύ πιο απελευθερωμένος, δημιουργικός και αυτόνομος. Γενικά δεν με άγγιξε ποτέ το να εκκλησιάζομαι και να φοβάμαι/στερούμαι πράγματα και δραστηριότητες λόγω της έννοιας(για μένα ψευτοέννοιας) της αμαρτίας. Αν πιστεύω σε κάτι αυτό είναι μια κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης και αγάπης. Τώρα άσχετα με τις δικές μου αθεϊστικές τάσεις πραγματικά χαίρομαι όταν βλέπω άλλα άτομα που να νιώθουν και αυτά απελευθερωμένα και ευτυχισμένα με τα πιστεύω τους, ΟΠΟΙΑ και αν είναι αυτά...

God is dead and can't help your soul...so long live the freedom that lives in us all

Ναι, η «Κυματομηχανική» είναι έργο του.

Ψηλός:
«Δεν είναι να αναρωτιέται κανείς, πώς είναι δυνατόν ο κόσμος (ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ), που δημιούργησε ή που μέσα σ' αυτόν δημιουργήθηκε ο άνθρωπος (ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ), δεχώμενοι τη μη επέμβαση κάποιας ανώτερης ή εξωτερικής δύναμης, να φαντάζει τόσο λίγος στις αισθήσεις του ανθρώπου (ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ);;;»

Πολύ σωστά το θέτεις: …να ΦΑΝΤΑΖΕΙ.

Αν πιστεύω σε κάτι αυτό είναι μια κοινωνία ισότητας , αλληλεγγύης και αγάπης.

Αυτό για εμένα είναι αληθινή θρησκεία .
Την πίστη αυτή να την ζυγίζεις καθημερινά στο μυαλό σου & να προσπαθείς να υλοποιήσεις ότι μπορείς .
Μια καθαρά προσωπική επιλογή .
Θέλει δυστηχώς μπόλικη αρχαία ελληνική παιδεία . ( ταπεινή μου άποψη, που επιδέχεται καλοπροαίρετη κριτική )

Μένει πολλές φορές η απορία απο μυαλό μας υπο την μορφή :
Πως έγιναν όλα αυτά ;;;
Γιατί έγιναν ;;;
Εγώ πόσο μικρός ,η μεγάλος ήμαι μέσα στον υπαρκτό χώρο που ονομάζουμε σύμπαν ;;;

Σίγουρα βασανειστικά ερωτήματα , για όλους όσους ψάχνουμε τα ψεκάσματα της αλήθειας και προσπαθούμε να τα ενώσουμε ως πάζελ ,ευχόμενοι να δούμε την ολική εικόνα που θα σχηματιστεί .

Ο καθένας μας βέβαια με τον δικό του μοναδικό τρόπο αξιοποιεί την υπέρτατη δύναμη της φαντασίας του .
Υπάρχει ο κίνδυνος να εγκλωβειστούμε σε μια έναν κόσμο ψευδαισθήσεων,αυταπάτης & αυθυποβολής ,αν παρατραβήξουμε το σχοινί .
Αυτό δεν πρέπει να μας εμποδίζει να κάνουμε παρόμοιες σκέψεις ,όπως ο φίλος ψηλός που έγραψε άνωθεν :

Δεν είναι να αναρωτιέται κανείς, πώς είναι δυνατόν ο κόσμος (ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ), που δημιούργησε ή που μέσα σ' αυτόν δημιουργήθηκε ο άνθρωπος (ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ), δεχώμενοι τη μη επέμβαση κάποιας ανώτερης ή εξωτερικής δύναμης, να φαντάζει τόσο λίγος στις αισθήσεις του ανθρώπου (ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ);;;

Ουδείς μπορεί να ποκλείσει με λογικά κριτήρια αυτήν την σκέψη .

Η αμβισβήτηση είναι βέβαια λογικό φαινόμενο .

Χρειαζόμαστε τα πνευματικά ταξίδεια σε τακτικά χρονικά διαστήματα ,οπως όταν το στενό , η ανοιχτό μυαλό μας χάνει την αίσθηση του χώρου .

Η φαντασία είναι ότι ποιο τέλειο μπορεί να διανοηθεί το μυαλό του καθενός μας .

Πολλές φορές ξεχνάμε ότι , πολλοί συνάνθρωποί μας έγραψαν παγκόσμια ιστορία ,ακολουθώντας το όνειρό τους ,την φωνή ( ηχώ ) της φαντασίας τους .

Μια προσωπική φαντασιωσή μου είναι ότι :
Κάποτε ,πριν μια αιώνια στιγμή είμαστε όλοι θεοί .
Εκεί ήταν η αρχή των πάντων & ίσως εκεί πρέπει να στοχεύουμε .

Μπορεί παρακαλώ κάποιος απο εσάς να μου αποδείξη με λογικά κριτήρια ότι :
Αυτό δεν είναι ένας εφικτός στόχος της υπάρξεώς μας ,αλλά μια αυθυποβολή του μυαλού μου .

Έχει όρια η φαντασία ;;;

quote:

---

alfa-omega:

"ΘΑ ΜΕ ΕΝΔΙΈΦΕΡΕ ΝΑ ΜΆΘΩ , ΑΝ ΥΠΆΡΧΟΥΝΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΤΟΥς ΠΙΣΤΗ ΣΕ ΚΑΤΙ & ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ Η ΠΙΣΤΗ ΑΥΤΗ ΕΠΙΔΡΑ ΣΤΟΝ ΨΥΧΙΚΟ ΤΟΥς ΚΟΣΜΟ ,ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΜΕΤΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ."

---

God is dead and can't help your soul...so long live the freedom that lives in us all

Παραθέτω ένα παράδειγμα :
Κάποιος πιστεύει πολύ βαθειά σε κάτι .
Ξεπερνάει όμως τις δυνατότητες του ,με τις οποίες θα μπορούσε να το υλοποιήσει .
Κάνει μια ευχή ,προσευχή με στόχο να υλοποιηθεί το πιστεύω του .

Το να ελπίζει ότι θα πραγματοποιηθεί αυτή η πίστη του είναι :

Παράλογο ;;;;
Παραφυσιολογικό ;;;
Η μήπως αυθυποβάλλεται σε κάτι ,ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΤΟ ΈΧΕΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΉΣΕΙ ;;;

God is dead and can't help your soul...so long live the freedom that lives in us all

Τι δίνει στην καθημερινότητα του καθενός απο εμάς ;;;

Είναι χρήσιμη η γνώση αυτή για την ζωή μας ;;;

Προσωπικά με φορτίζει συχνά με πνευματικό ενθουσιασμό .
Αυτό με βοηθάει να αντέχω ποιο άνετα την καθημερινότητα & να αισιοδοξώ για το μέλλον .
Επίσης μου ενισχύει την αίσθηση, ότι τίποτα δεν είναι αδύνατον μέσα σε αυτό .

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr