«Πάσα η γραφή (η εβραϊκή Βίβλος) είναι θεόπνευστος και ωφέλιμος... και ότι ο θεός προείπε αυτό είναι πάντων σωτήριον... ο δια του πανσόφου Μωυσέως προσταχθείς νόμος παραγγέλνει "Μη έχεις άλλους θεούς πλην εμού" δια τούτο και ο θεσπέσιος Μωυσής στους εξ αίματος Ισραηλίτες παρήγγειλε, να φυλάγουν τις εντολές αυτές και να αφανίζουν από προσώπου γης όλους τους τόπους στους οποίους λάτρευσαν εκεί τα έθνη τους θεούς τους. "Στα όρη τα ψηλά και στους λόφους και υποκάτω παντός δένδρου δάσους, κατασκάψτε τους βωμούς αυτών και συντρίψτε τις (λατρευτικές) στήλες αυτών. Κατακόψετε τα (ιερά) άλση τους και τα γλυπτά των θεών αυτών ΚΑΤΑΚΑΨΤΕ ΜΕ ΠΥΡ ΚΑΙ ΑΦΑΝΙΣΤΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΑΥΤΩΝ εκ του τόπου εκείνου". ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΕΠΟΝ, ΤΟΝ ΕΞ ΑΠΑΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ προς το της αληθείας να μετακινείτε φως δια Μωυσέως προστάζοντα είδωλα και ναούς μαζί ΝΑ ΚΑΤΑΚΑΨΕΤΕ ΑΝΑΣΚΑΠΤΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΒΩΜΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΟΒΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΛΣΗ, ΩΣΤΕ ΚΑΜΙΑΣ ΔΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΒΔΕΛΥΡΟΤΗΤΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΜΕΙΝΗ ΛΕΙΨΑΝΟ, κερδίζοντας έτσι μερίδιο στην δόξα".
"Εμείς δε στις θεϊκές αυτές εντολές εμπιστευόμενοι τον νουν μας, δεν θα αμελήσουμε και ούτε θα βραδύνουμε, αλλά με ακρίβεια μάλλον δε και φιλογρηγορούντες της αληθείας το αξιοθαύμαστο κάλος με χαρά θα κυνηγούμε και όλο ένα περισσότερο θα σπουδάζουμε το πως ο θεός την ανατροπή της πλάνης και τον φωτισμό του σκότους δια του Μωσαϊκού νόμου μας παρέδωσε... για δε τους ακάθαρτους δαίμονες ο νόμος (του Μωυσέως) σκιά των μελλόντων είναι... διότι γεννούν οι σκιές την αλήθεια καθώς προείπε και ο θεσπέσιος Μωυσής».

Και η απάντηση Χριστιανού απολογητή:

Για τον Αιγέα θα πω ότι και σήμερα τα σατανιστικά και μαγικά στέκια που γίνονται ανθρωποθυσίες κλπ κλπ οφείλουμε να τα καταστρέφουμε. Αυτό έκαναν και τότε. Έλληνες ονομάζονταν οι ειδωλολάτρες (οι οποίοι έκαναν μαγικές και σατανιστικές τελετές). Είναι γνωστό ότι στο όνομα των ολύμπιων "θεών" έκαναν ανθρωποθυσίες στα ιερά τους οι αρχαίοι ειδωλολάτρες (σαν τους σατανιστές σήμερα)

Η εγκυκλοπαίδεια «Πάπυρος Λάρους Μπριτάννικα» αναφέρει:

«(..) Στον Τάφο του Φιλοποιμένος θυσιάζονται Μεσσήνιοι αιχμάλωτοι (183π.Χ.) Κορυφαία θέση έχει η θυσία βρέφους επάνω στο βωμό του Λυκαίου Διός στην Αρκαδία, κατά την οποία ακολουθούσε διανομή και βρώση των ψημένων τεμαχίων του θυσιασθέντος βρέφους. Ο Λυκούργος δια νόμου κατάργησε τις ανθρωποθυσίες που γίνονταν στη Σπάρτη προς τιμήν της Αρτέμιδος. Στη Χίο και τη Λέσβο αναφέρονται συχνές ανθρωποθυσίες που γίνονταν κάθε χρόνο για να τιμήσουν τον Δία και τον Διόνυσο(…)»

Επίσης σε χωρίο του Πορφυρίου, Νεοπλατωνικού φιλοσόφου εκ Τύρου, του 3ου αιώνα μ.Χ. στο έργο του Περί Αποχής των εμψύχων: "Αφ ου μέχρι του νυν **ουκ εν Αρκαδία μόνον τοις Λυκαίοις**, ούδ εν Καρχηδόνι τω Κρονω, κοινή πάντες ****ανθρωποθυτούσι****, αλλά κατά περίοδον της του νομιμου χάριν μνήμης εμφύλιον αεί αίμα φαίνουσιν προς τους βωμούς, καίπερ τοις παρ αυτοίς οσίας εξειγούσης των Ιερών, τοις περιρραντηρίοις κηρύγματι, ει τις αίματος ανθρωπείου μεταίτιος".
[Δες: Θεόφραστος στον Πορφύριο, Περί αποχής εμψύχων 2, 27 καθώς και: Ηρόδοτος 7, 197, Πλάτ., Μίνως 315c, Θεόφραστος στον Πορφύριο, Περί αποχής εμψύχων 2, 27]

Πού είναι λοιπόν το κακό να θέλουν οι χριστιανοί να κατασρέψουν τα ιερά αυτά? Μήπως το κακό είναι αυτό που υπονοείς εσύ, δηλαδή να θέλουν να διατηρήσουν τέτοια αίσχη?

Οι χριστιανοί δεν ήθελαν να καταστρέψουν την τέχνη, αλλά την σατανιστική ειδωλολατρία. Ότι είχε σχέση με την τέχνη διατηρούνταν, ό,τι είχε σχέση με μαγεία καταστρεφόταν. Για παράδειγμα το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία, έργο του Φειδία, δεν καταστράφηκε, όπως δεν καταστράφηκαν και τα ιερά του χώρου. Αντίθετα το άγαλμα μεταφέρθηκε στην Κωνσταντινούπολη, για τη διακόσμηση της πρωτεύουσας του κράτους! (όπως είχε μεταφερθεί εκεί και το άγαλμα του Απόλλωνα, και πλήθος άλλων αγαλμάτων). Άρα το πρόβλημα ήταν η λατρεία των ειδώλων, και όχι η τέχνη. Αυτό που απορρίφθηκε, δεν ήταν η επιστήμη η τέχνη και η διανόηση, αλλά το ειδωλικό Πάνθεο, «ό,τι εις δαίμονας φέρει», κατά την επισήμανση του αγ. Γρηγορίου του Θεολόγου (Επιτ. Εις τον Μ. Βασίλειον, κεφ. 11).

***************************

Και το ερώτημα:

Πως το σχολιάζετε και κατά πόσο ευσταθούν όλα αυτά
Πραγματοποιούνταν φρικιαστικές ανθρωποθυσίες και βρεφοθυσίες στην Αρχαία Ελλάδα στα πλαίσια της αρχαίας πολυθεϊστικής θρησκείας του Δωδεκάθεου
Και αν όντως πραγματοποιούνταν σε ποιο βαθμό και κάτω από πια πίστη γινόταν όλα αυτά

Προφανως για να βγαλει ο Λυκουργος νομο που να απαγορευει τις ανθρωποθυσιες θα γινονταν στην Σπαρτη, δεν ξερουμε ομως σε ποια εκταση.Οι Σπαρτιατες ηταν γενικως επιρρεπεις στις δολοφονιες.Καιαδας,ειλωτες κλπ.

Ορθως ο Χριστιανισμος κυνηγησε τετοια φαινομενα αλλα δεν επρεπε να ξεφυγει το θεμα και να χουμε γενικες καταστροφες και διωγμους.

Αλλά για να έρθουμε και στην σύγχρονη εποχή...ρε παιδιά που την βλέπετε την ηθική πρακτικά???Συμφωνοι υπάρχουν καθιερωμένοι και εμπεριστατωμένοι νόμοι για ανθρώπινα δικαιώματα και προστασίας της ζωής και της αξιοπρέπειας, Διεθνείς οργανισμοί και Συνθήκες...αλλά όλα αυτά είναι στα χαρτιά!! Επι της ουσίας τίποτα! Μήπως είναι ηθική τα οπλα που πουλάει ο "πολιτισμένος δυτικός κόσμος",συγκεκριμένα οι μεγαλοβιομηχανίες όπλων, στους Αφρικανούς για να σφάζονται μεταξύ τους ενώ οι πολιτισμένοι δυτικοί οπλοέμποροι πλουτίζουν? Μήπως είναι ηθική η περιθωριοποίηση των μεταναστών από τα προηγμένα/πολιτισμένα ΕυρωπαΪκά κράτη? Μήπως είναι ηθική η εξαφάνιση ειδών ζώων την οποία προκάλεσε ο "σύγχονος πολιτισμένος άνθρωπος"? Ε στην αρχαία Ελλάδα σφάζανε ένα κρυάρι στον Δια με μαχαίρι,στη σύγχρονη εποχή σφάζει ο κυνηγός με το sniper την λεποπαρδαλη για να αποκτήσει γούνα η κυρία Βαρδινογιάννη και η κυριά Κόκκαλη.Απλά το κίνητρο αλλάζει το αποτέλσμα το ίδιο μένει.Μήπως είναι ηθική η αλόγιστη καταστροφή του περιβάλλοντος από τον "σύγχρονο πολιτισμένο άνθρωπο"? Μήπως είναι ηθική η ύπαρξη ακόμα της θανατικής ποινής στις ΗΠΑ ενώ μέχρι πριν μερικές δεκαετίες ίσχυε και στην Ελλάδα? Μήπως είναι ηθική οι βομβαρδισμοί που έχει κάνει ο "πολιτισμένος δυτικός κόσμος" σε Λιβύη, Αφγανιστάν, Ιράκ κ.α.(και ο ΟΗΕ έπαιζε το ρόλο του κομπάρσου)που μπροστά τους μια ανθρωποθυσία στον Δια ειναι "πταίσμα"? Βέβαια τώρα δεν γίνονται στη Δύση εκτελέσεις για θρησκευτικούς λόγους και για Θεούς....όμως μήπως οι μαζικές εκτελέσεις αμάχων απο βομβαρδισμούς και σύγχρονα όπλα γίνονται στο όνομα ενός νεότερου Θεού που έχει αντικαταστησει τους αρχαίους Θεούς και τους Γιαχβέ,Αλλάχ και τα σχετικά?? Ναι ...μάλλον έτσι είναι...Και το όνομα αυτού ....ΧΡΗΜΑ....και προφήτες αυτού...το Πετρέλαιο, η Παγκοσμιοποίηση, η Αποικιοκρατία, η Πλουτοκρατία......

Αχ σύγχρονε πολιτισμένε κόσμε...είσαι γεμάτος ηθική.....
Ισως τελικά να ήταν καλύτεροι και ηθικότεροι οι αρχαίοι απο εμάς...

Brother will kill brother, spilling blood across the land, killing for religion, something I don't understand...

Brother will kill brother, spilling blood across the land, killing for religion, something I don't understand...

Πάντως εσείς τί λέτε ο μύθος του Μινώταυρου γιατί βγήκε
Μάλλον τα 10 αγόρια και 10 κορίτσια από την Αθήνα γινόταν αμνοερίφια

Τον μύθο του Λυκάωνα τον έχετε ακουστά

Δεν είναι έτσι τα πράγματα, καθόσον δεν «σταμάτησε» τίποτα ο χριστιανισμός, που σημειωτέον μιλάμε για τον 4ο αιώνα μ.Χ., μιας και ο μύθος με τις ανθρωποθυσίες στην ευρύτερη Ελλάδα χάνεται πολλούς αιώνες πριν την εμφάνιση ενός Ευσέβιου και ενός Φλάβιου Βαλέριου.

Ο Χριστιανισμός βρήκε φιλοσοφικές σχολές στον Ελλαδικό χώρο, βρήκε κυριαρχία των άξεστων Ρωμαίων με τα παιχνίδια τους στην αρένα, βρήκε Ολυμπιακούς αγώνες, αλλά ΟΧΙ «ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ».

Το τι έκανε ΕΥΡΥΤΕΡΑ με τα όσα όντως βρήκε, είναι γνωστό. Το τι ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ με τα όσα ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ, δηλαδή τις δήθεν «ανθρωποθυσίες», είναι όμως ένας γρίφος.

Αυτό που επίσης βρήκε, είναι η δουλεία. Αυτό για παράδειγμα είναι αλήθεια, όπως επίσης αλήθεια είναι και ότι δεν το άλλαξε ούτε στο απειροελάχιστο.

Όσον αφορά δε την ηθική, και την διεκδίκηση της έλευσης της ηθικής άπαξ και ενθρονίστηκε ο Χριστιανισμός, οφείλουμε να θυμίσουμε την έλευση από τα ανθρωπιστικά κάρβουνα τα οποία απλά αντικατέστησαν τα λιοντάρια και διάφορα άλλα ΡΩΜΑΙΚΑ ΕΘΙΜΑ.

Μην ξεχνάς την θυσία της Ιφιγένειας
Μπορεί κάλλιστα κανείς να πεί ότι όντως θυσίασαν μια κοπέλα και ο μύθος είναι ότι την γλίτωσε η θεά Άρτεμις βάζοντας ένα ελάφι.

Εδώ το καλό Κοκορέτσι από Ιφιγένεια και τα καλά παϊδάκια από την Σκυθόπολη.
Πάρε κόσμε!!

quote:

---

Όσον αφορά δε την ηθική, και την διεκδίκηση της έλευσης της ηθικής άπαξ και ενθρονίστηκε ο Χριστιανισμός, οφείλουμε να θυμίσουμε την έλευση από τα ανθρωπιστικά κάρβουνα τα οποία απλά αντικατέστησαν τα λιοντάρια και διάφορα άλλα ΡΩΜΑΙΚΑ ΕΘΙΜΑ.

---

... τα οποία μαζί με τις μονομαχίες εκλείψαν μετά την επικράτηση του χριστιανισμού στην αυτοκρατορία το 405 μ.Χ. ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ, ΑΡΚΑΔΙΟ

I'm going to enjoy watching you die, Mr. Anderson.

quote:

---

«Πάντως ένα απ'τα καλά που έφερε η Χριστιανική λατρεία ήταν και το επίσημο σταμάτημα της τελετουργικής ανθρωποθυσίας και της αιμοποτείας που ήταν κοινό γνώρισμα σχεδόν όλων των αρχαίων λαών και των εθνικών θρησκειών τους...»

Δεν είναι έτσι τα πράγματα, καθόσον δεν «σταμάτησε» τίποτα ο χριστιανισμός, που σημειωτέον μιλάμε για τον 4ο αιώνα μ.Χ., μιας και ο μύθος με τις ανθρωποθυσίες στην ευρύτερη Ελλάδα χάνεται πολλούς αιώνες πριν την εμφάνιση ενός Ευσέβιου και ενός Φλάβιου Βαλέριου.

Ο Χριστιανισμός βρήκε φιλοσοφικές σχολές στον Ελλαδικό χώρο, βρήκε κυριαρχία των άξεστων Ρωμαίων με τα παιχνίδια τους στην αρένα, βρήκε Ολυμπιακούς αγώνες, αλλά ΟΧΙ «ΑΝΘΡΩΠΟΘΥΣΙΕΣ».

Το τι έκανε ΕΥΡΥΤΕΡΑ με τα όσα όντως βρήκε, είναι γνωστό. Το τι ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ με τα όσα ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ, δηλαδή τις δήθεν «ανθρωποθυσίες», είναι όμως ένας γρίφος.

Αυτό που επίσης βρήκε, είναι η δουλεία. Αυτό για παράδειγμα είναι αλήθεια, όπως επίσης αλήθεια είναι και ότι δεν το άλλαξε ούτε στο απειροελάχιστο.

Όσον αφορά δε την ηθική, και την διεκδίκηση της έλευσης της ηθικής άπαξ και ενθρονίστηκε ο Χριστιανισμός, οφείλουμε να θυμίσουμε την έλευση από τα ανθρωπιστικά κάρβουνα τα οποία απλά αντικατέστησαν τα λιοντάρια και διάφορα άλλα ΡΩΜΑΙΚΑ ΕΘΙΜΑ.

Τέλος, ας μην λησμονούμε την διάσταση του μύθου.

---

Και εν των παντων εν, και εξ ενος πάντα (Ηράκλειτος)

Για να επιστρέψουνε με την μορφή της πυρράς στον μεσαίωνα, του συστηματικού αφανισμού αλλόδοξων στις νέες χώρες και ηπείρους (Αμερική), ή τα τόσα άλλα κόλπα που σκαρφίστηκαν ανά τους αιώνες…….

Τα πορίσματα της ανασκαφής Κουρουνιώτη έχουν εν συντομία ως εξής: Ο βωμός ήταν τεχνητός και εκ συσσωρεύσεως πολλών οστών και των λειψάνων των θυσιών. Η διάμετρος της επιφάνειας είναι 30 μέτρα, το δε βάθος των χωμάτων 1,5 μέτρα μέχρι τον στερεόν βράχον. Το χώμα περιγράφει ο Κουρουνιώτης, "ως λεπτότατον, μέλαν ως η τέφρα εκ της πυράς των θυσιών μετά πλήθους μικρών οστών. Αναφέρει δε και λίθους μεγάλους, ων τινές ημίκαυστοι, αλλαχού μεν σποραδικώς αλλαχού δε ως εις μικρούς σωρούς, ευρίσκοντο δε μετά του μέλανος χώματος και πολλά σχετικώς αλλά λιαν μικρά τεμάχια λεπτών αγγείων", τα οποία χρονολόγησε εις τον 5ο και 4ο αιώνα π.χ. Με απογοήτευση παρατηρεί ότι δεν απεκάλυψε εις τον βωμόν μικρά αφιερώματα ή άλλα πανάρχαια πράγματα, εξ ων θα εγινετο δυνατόν να βεβαιωθεί η επικρατούσα ιδέα περί της μεγίστης αρχαιότητος της λατρείας του Διός, να καθορισθεί δε και το είδος ταύτης. Συμπεραίνει ότι ο βωμός δεν υπέστη αλλοίωσιν τινά υπό του χρόνου από της αρχαιότητος μέχρι σήμερον, βεβαιώνει κατηγορηματικώς ότι εξετασας μετά προσοχής τα οστά δεν εύρεν μεταξύ τούτων ουδέν χαρακτηριστικόν ανθρωπίνου οστού. Τα μεγαλύτερα οστά ανήκουν εις βόας και χοίρους. Του τεμένους η επίχωσις είχε ύψος περίπου 60 εκατοστά επειδή δε ήτο μελανού χρώματος υπέθεσεν ο Κουρουνιώτης ότι τούτο ωφείλετο εις το αίμα των ζώων και θεωρεί την θέση τρόπον τινά πρόθυσιν. Εντός του τεμένους εύρεν χάλκινα αγαλμάτια του Διός με τον αετό και τον κεραυνό, του Ερμού, Αρκαδικών ποιμένων, του Απόλλωνος καθώς και κρίκους και ελάσματα χρονολογούμενα από τον 6ο ως τον 4ο αιώνα π.χ. Ο αυτός ανασκαφέας εύρεν κατά χώραν και συνεπλήρωσε περαιτέρω τις βάσεις επί των οποίων ίσταντο οι δύο κίονες για τους οποίους ο Παυσανίας γράφει τα εξείς: "Προ δε του βωμού κίονες δύο ως επί ανίσχοντα εστήκασιν ήλιον, αετοί δε επ' αυτοίς επίχρυσοι τα γε έτι παλαιότερα επεποίηντο". Οι βάσεις είναι τρίβαθμες, χρονολογούνται από τον Κουρουνιώτη κατά τον 5ο ή 4ο αιώνα π.χ. ο δε σπόνδυλος που ευρέθη ητο εκ μαρμάρου Δολιανών μετά 20 ραβδώσεων ύψους 0,48 μέτρων και διαμέτρου 0,78 μέτρα.

Ο Παυσανίας μας αναφέρει για τα ζωντανά αγάλματα, όπου ήθελαν ανθρώπινο αίμα. Ιδίως το άγαλμα της Ταυρείας Αρτέμιδος, μπροστά στο οποίο γίνονταν οι ανθρωποθυσίες στην Κολχίδα και κατόπι μεταφέρθηκε στην Ελλάδα από την Ιφιγένεια και τον Ορέστη, αναφέρεται σαν αφετηρία αιματηρών τελετών. Λέγεται ότι αυτό διατηρήθηκε στην περιοχή (Αλαί Αραφηνίδες, σημερινή Ραφήνα) στην Αττική, όπου κατά την θυσία για την Ταυροπόλο Άρτεμη χαρασσόταν με μαχαίρι ο λαιμός ενός άνδρα ή στο Ιερό της Ορθίας Αρτέμιδος στην Σπάρτη, όπου μαστιγώνονταν στον βωμό έφηβοι και που κατά την τελετή της μαστίγωσης το κρατούσε η ιέρεια!

Επίσης επιπλέον στοιχεία εδώ:
http://www.oodegr.com/neopaganismos/arxaio_xali/Thisies1.htm

Ε.Ο. Ανδρομέδιος ]+[ http://andromedios.blogspot.com

"Numerous ancient texts describe human sacrifices and other forms of ritual killing: in 480 BC Themistocles sacrifices three Persian captives to Dionysus; human scapegoats called "pharmakoi" are expelled yearly from Greek cities and, according to some authors, they are killed. Many texts speak of human sacrifices performed regularly in the cult of the gods or during emergencies such as war and plague. Archaeologists have also frequently proposed human sacrifice as an explanation for their discoveries.If the archaeologists' interpretations and the claims in the ancient sources are accepted, they present a bloody and violent picture of the religious life of the Ancient Greeks, from the Bronze Age well into historical times. The author of this study, however, counsels caution. Following an examination of the written and archaeological evidence of ritual human killings, he argues that many of the archaeological findings are uncertain, and in many cases alternative explanations are possible."

http://www.glorybook.gr/product.asp?sku=0415034833&dept_id=1900&glwssa=en

Brother will kill brother, spilling blood across the land, killing for religion, something I don't understand...

Brother will kill brother, spilling blood across the land, killing for religion, something I don't understand...

Δεν εμπιστευομαι τα λεγόμενα των χριστιανών ρωμαίων συγγραφέων που μας κατασυκοφάντησαν ούτε όσα αναφέρουν οι μυθοι.

Πχ κανεις δεν αναφερει οτι ο Ομηρος αποκαλεί τρελο τον Αχιλέα που σφάζει 12 Τρώες στον τάφο του Πάτροκλου,μια πράξη μεσα στον μέχρι τρέλας πόνο του και της μανίας του για εκδικηση.
Σε αυτο το κειμενο μπορουμε να εντοπίσουμε
α)την αποδοκιμασία του ποιητή για την πράξη
2)δεν την εκανε για να ευχαριστησει τους θεους αλλα μεσα στην μανια του για να εκδικηθει τον θανατο του Πατρόκλου.

Στην Ιφιγενεια εν Ταυροις ο ποιητης μας λέει οτι δεν ηταν οι θεοι που ενεκριναν τις ανθρωποθυσιες στην περιοχή αλλα η βαρβαρότητα των ανθρωπων που τους εκανε να πιστευουν οτι οι θεοι χρειάζόνται ανθρωποθυσιες.Αρα στην εποχη του (κλασικη εποχη) οι ανθρωποι θεωρουσαν τις ανθρωποθυσιες βαρβαρικες.

Εαν οι αρχαιοι Ελληνες ενεκριναν τις ανθρωποθυσιες,ηταν μέρος του τελετουργικού τους γιατί δεν τις αναφέρει πχ ο Θουκιδύδης?

Γιατί στους αρχαίους Ελληνικους βωμούς δεν βρισκουμε ανθρωπινα υπολείματα όπως στους βωμους των Ινκας?

Σε ποιον τόπο θυσίας των Ελληνων βρεθηκαν ανθρωπινα οστά?

Επίσης στις θρησκευτικες τους δοξασίες που αναφέρεται οτι οι Ελληνες Θεοι απαιτούν ανθρωπινο αίμα?Οι Ινκας θυσιαζαν εκατομβες θυμάτων επειδή πιστευαν οτι οι θεοι τους ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ το αιμα για να διατηρησουν σε ισσοροπία τον κόσμο.

Επίσης δεν μπορω να καταλάβω γιατι μπλέκετετε τους προέλληνες στην αναζητηση της αληθειας περι των ανθρωποθυσιων.Οι Μινωιτες και ο λαος που εφτιαξε στα κυκλαδιτικα εδώλια ανηκαν σε άλλη φυλή.

ενώ οι μαρμάρινες στήλες με τα δρεπάνια και οι ενεπίγραφοι βωμοί αναφέρονται στους αναθέτες (παιδιά που πέρασαν επιτυχώς τη μυητική δοκιμασία διομαστιγώσεως πριν καταταγούν στις ομάδες των εφήβων).

http://www.spartans.gr/spartiatikes_eortes.htm

Για τα μεγαλύτερα παιδιά γινόταν παρά το βωμό της Θεάς η "διαμαστίγωση", ο αγώνας καρτερίας, δηλαδή αντοχής στο μαστίγωμα που συνηθιζόταν τους μετακλασικούς χρόνους. Όσοι υπέμεναν το μαστίγωμα κατά τη διάρκεια του οποίου το αίμα "έτρεχε στο βωμό", ανακηρύσσονταν "βωμονίκαι". Η διαμαστίγωση εγένετο με χυμώδη ευλύγιστα ραβδιά, και επιστεύετο ότι η θαυμαστή φυτική δύναμη που κάνει τα δένδρα να βλαστάνουν, μεταβιβάζεται σ’ αυτόν που μαστιγώνεται και τον δυναμώνει.

Οι ανασκαφές έδειξαν ακόμη ότι στους αρχαϊκούς ήδη χρόνους γίνονταν περί τον βωμό της Θεάς λατρευτικοί χοροί από μεταμφιεσμένους και προσωπιδοφόρους πολίτες, ανάλογοι προς τους διθυραμβικούς χορούς τραγόμορφων σατύρων, ή τους παλιούς χορούς προς τιμήν του Αδράστους στη Σικυώνα.

στο πρωτο μην. που εστηλα φαινεται οτι στον ναο του λυκαιου δια δεν γινονταν ανθρωποθυσιες
για την περιπτωση της σπαρτης ηταν μια δοκιμασια το μαστιγωμα στους νεους για να περασουν στην εφηβια
παλι δεν γινοταν ανθρωποθυσια το μαστιγωμα δεν ηταν και οτι καλυτερο αλλα μην ξεχναμε οτι οι σπαρτιατες ειχαν καθαρα στρατιωτικη ζωη
με πολλες κακουχιες και το μονο που τους ενιαζε ηταν να εχουν αξιομαχο δυναμικο
σε πολλους λαους εχουν δοκιμασιες που πρεπει να περασουν οι νεοι για να ανδρωθουν

Η ιέρεια που κρατάει το ξόανο βρίσκεται εκεί την ώρα της μαστίγωσης. Το ξόανο είναι πολύ μικρό και ελαφρύ, αλλά όταν οι μαστιγωτές χτυπούν ελαφρά κάποιον έφηβο, λόγω της ωραιότητάς του ή του αξιώματός του, τότε το ξόανο γίνεται πολύ βαρύ στα χέρια της ιέρειας. Τότε αυτή κατηγορεί τους μαστιγωτές και φωνάζει ότι πιέζεται από το βάρος εξαιτίας τους. Έτσι το άγαλμα αυτό συνήθισε από τις ανθρωποθυσίες στην Ταυρίδα να ευχαριστιέται από τα αίματα των ανθρώπων. Την Αρτέμιδα οι Λακεδαιμόνιοι την ονομάζουν όχι μόνο Ορθία, αλλά και Λυγοδέσμα, διότι βρέθηκε μέσα σε έναν θάμνο από Λυγαριά, η οποία αφού τύλιξε τα κλαδιά της γύρω από το άγαλμα, το εσήκωσε όρθιο."

(Παυσανίας Λακωνικά, 3, 16, 10-11).

Η 12 τόμων «Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια» του Ελευθερουδάκη γράφει τα εξής:

«(...). Εν τη ιστορία των μετέπειτα χρόνων απαντώνται ενιαχού εν τη λατρεία ωρισμένων θεοτήτων ανθρωποθυσίαι, ως εν τη λατρεία του Λυκαίου Διός, της Αρτέμιδος Ορθίας και Ταυροπόλου, του Απόλλωνος εν Λευκάδι, εκ δε πολλών ιεροτελεστιών των μεταγενεστέρων χρόνων μετ’ ασφαλείας εικάζεται ότι το πάλαι συνεδέοντο μετ’ ανθρωποθυσιών. Ανθρωποθυσίαι ετελούντο επίσης (..) και υπό των Ρωμαίων. Ο Οκταβιανός διέταξε να θυσιάσωσιν επί του Βωμού του Καίσαρος 300 ανθρώπους, ο δε Πομπήϊος να ρίψωσιν εις την θάλασσαν ανθρώπους εις θυσίαν τω Ποσειδώνι. Κατά τον Πορφύριον, αι θυσίαι ανθρώπων έπαυσαν μόνον επί αυτοκράτορος Αδριανού ( αλλ’ εν τούτοις γνωρίζομεν ότι ακόμη επί των ημερών αυτού τούτου του συγγραφέως, τω 280, ετελέσθησαν τοιαύται θυσίαι)˙ κατά δε τον Λακτάντιον, εν τοις χρόνοις του αυτοκράτορος τούτου εθυσιάζετο κατ’ έτος άνθρωπος τω Λατίω Διΐ.»

Το «Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν λεξικόν του Ήλιου» αναφέρει τα εξής:

«(...). Απαντώμεν ανθρωποθυσίας επίσης εις την Μεσσηνίαν, εις την Πέλλην της Θεσσαλίας, εις την Αρκαδίαν, εις την οποίαν ο Ζευς εδέχετο ανθρώπινα θύματα και μετά την εμφάνισιν του Χριστιανισμού. Αλλά και εις την Σπάρτην θα απαντήσωμεν το έθιμον της ανθρωποθυσίας ( ένθα κατήργησεν αυτό ο Λυκούργος) και εις την Λέσβον, την Κρήτην, την Τένεδον, και την Χίον και εις όλας εν γένει τας νήσου της Μεσογείου, εις τας οποίας διεδόθη δια των Φοινίκων. Ανθρωποθυσίας ωσαύτως θα εύρωμεν και εις την Φώκαιαν και την Μασσαλίαν και τας Αθήνας, εις τας οποίας το έθιμον παρέμεινε κατά τους ιστορικούς χρόνους υπο την κεκαλυμμένην μορφήν της εμφανίσεως ως εξιλαστηρίων θυμάτων των εις θάνατον καταδικαζομένων κακούργων. Εις την Ρώμην καθ’ όλους τους αιώνας διετηρήθη το έθιμον της ανθρωποθυσίας, οι δε πατέρες της Εκκλησίας βεβαιώνουν ομοφώνως ότι το ανθρώπινον αίμα αξηκολούθη να ρέει εις την Ρώμην προ του ειδώλου του Διός ακόμη και κατά τον 4ο μ.Χ. αιώνα. (...).»

Η εγκυκλοπαίδεια «Πάπυρος Λάρους Μπριτάννικα» αναφέρει

«(..) Στον Τάφο του Φιλοποιμένος θυσιάζονται Μεσσήνιοι αιχμάλωτοι (183π.Χ.) Κορυφαία θέση έχει η θυσία βρέφους επάνω στο βωμό του Λυκαίου Διός στην Αρκαδία, κατά την οποία ακολουθούσε διανομή και βρώση των ψημένων τεμαχίων του θυσιασθέντος βρέφους. Ο Λυκούργος δια νόμου κατάργησε τις ανθρωποθυσίες που γίνονταν στη Σπάρτη προς τιμήν της Αρτέμιδος. Στη Χίο και τη Λέσβο αναφέρονται συχνές ανθρωποθυσίες που γίνονταν κάθε χρόνο για να τιμήσουν τον Δία και τον Διόνυσο(…)»
Για τις Ανθρωποθυσίες αυτές παραθέτω και τις αρχαίες μαρτυρίες του Παυσανία ( 2ος μ.Χ. αιώνας) από το σύγγραμμά του «Ελλάδος Περιήγησις» (οι αριθμοί σημαίνουν: Βιβλίο. Κεφάλαιο. Στίχος): Παυσανίας, Αρκαδικά 38, 7: «Στο βωμό αυτόν προσφέρουν μυστική θυσία στον Λύκαιο Δία. Δεν είχα όμως καμμιά διάθεση να μιλήσω σχετικά με αυτή τη θυσία. Ας μείνει όπως είναι κι όπως ήταν από την αρχή.» καθώς και: Ηρόδοτος 7, 197, Πλάτ., Μίνως 315c, Θεόφραστος στον Πορφύριο, Περί αποχής εμψύχων 2, 27

Η εγκυκλοπαίδεια «Υδρία» αναφέρει:

«(..)Υπάρχουν αρκετές μαρτυρίες για ανθρωποθυσίες στην Αρχαία Ελλάδα. Τα κυριότερα κέντρα ανθρωποθυσιών ήταν: Στο Λύκαιο όρος της Πελοποννήσου όπου το ιερό του Λύκαιου Δία. Εδώ οι ανθρωποθυσίες συνεχίστηκαν ώς τον 3ο μ.Χ. αιώνα. Επίσης ανθρωποθυσίες πρέπει να γίνονταν και στο ιερό των μεγάλων θεοτήτων ( Δήμητρας και Κόρης) στην περιοχή της Ανδανίας Μεσσηνίας. Στο Λαφύστιο όρος κοντά στο βοιωτικό Ορχομενό, όπου συνεχιζόταν ώς τα χρόνια των Περσικών πολέμων. Στη Θεσσαλία αναφέρονται ανθρωποθυσίες προς τιμήν του Διόνυσου. Προς τιμή του Διόνυσου γίνονταν ανθρωποθυσίες στην Τένεδο και στη Χίο και στην Φώκαια προς τιμήν της Ταυροπόλου Άρτεμης. (..). Περιπτώσει ανθρωποθυσιών αναφέρονται και στους Ρωμαίους. Έτσι, στη γιορτή των εφεστίων θυσίαζαν παιδιά και αργότερα τα αντικατέστησαν με ανδρείκελα. Οι Εστιάδες γκρέμιζαν ανθρώπους από τον Τίβερη ποταμό. Ο αυτοκράτορας Κόμμοδος θυσίασε με τα ίδια του τα χέρια άνθρωπο στον Μίθρα. (..). Ο αυτοκράτορας Ηλιογάβαλος θυσίαζε παιδιά κατά το πρότυπο των συριακών ανθρωποθυσιών.»

Αλλα και Αρχαιολογικές Ερευνες, εχουν φέρει στο φως ΠΟΛΛΑ δειγματα...

π.χ.

According to the book Ancient Mysteries by Peter James and Nick Thorpe:

In 1979, in an archeological expedition at Knossos, Crete, a professor of archeology named Peter Warren discovered houses where the top rooms had collapsed into the basement. He found several mundane household objects, as well as a large storage jar containing the remains of foodstuffs, burnt earth, and human bones (a cervical vertebra) with evidence of 'cut marks'. Investigating further into the adjacent room, they found 251 animal bones (sheep, pigs, dogs, etc.) alongside 371 human bones and bone fragments, all of them from children. Most of these human bones also had 'cut marks' on them. Warren says it was some sort of ritual cannibalism, as the marks on the bones looks as though someone was just scraping the meat and flesh off. He believes that some sort of gruesome cult, killed and ate children for religious purposes, giving rise to the legend of flesh eating Minotaur. Also, much evidence has been found that the Minoans engaged in bullfighting for religious rituals, where acrobats would try to leap over the charging bulls without getting impaled on its horns. The labyrinth could have been inspired by the Palace of Knossos which was composed of a vast complex of interconnecting courtyards and apartments.

Ορίστε και το βιβλίο: http://www.amazon.com/exec/obidos/tg/detail/-/0345401956/103-0345909-4203816?v=glance

"...και στον 4ο προχριστιανικό αιώνα, πάνου στο βουνό της Αρκαδίας Λύκαιον κρατούσε τελετουργική ανθρωποφαγία. Στην πανήγυρη του Λυκαίου Διός Θυσιαζόταν ένα παιδί. Το κρέας ή τα σπλάχνα του ψήνονταν μ' άλλα κρέατα μαζί (γνώριμος μετριασμός της ιερουργικής ανθρωποφαγίας) και τα έτρωγαν. Όποιος τύχαινε να φάει από το κρέας του παιδιού, μεταμορφωνότανε σε λύκο κ' έφευγε στην ερημιά, για να ξαναγίνει άνθρωπος αν μέσα στα εννιά χρόνια που ακολουθούσανε δε δοκίμαζε σα λύκος ανθρώπινο κρέας. Οι ιερουργοί και τα θύματα είναι από ορισμένο γένος, του Λυκάονα, που το όνομά του σχετίζεται με το Λύκαιον και τους λύκους. Εδώ εικάζεται η μυητική τελετή ενός γένους ή θιάσου "Λύκων" ή "Λυκανθρώπων" (το τοτεμικό γένος μετασχηματίζεται σε θίασο όταν επιζεί), με βρεφοφαγική μετάληψη και με "Αναχώρηση" (αποτράβηγμα στην ερημιά) των μυουμένων "Λύκων". Η ιερουργία καθρεφτίζεται στο μύθο του γενάρχη Λυκάονα που θυσίασε βρέφος στο βωμό του Λυκαίου Διός και μεταμορφώθηκε από τον Δία σε λύκο...". Π. Λεκατσά, ΔΙΟΝΥΣΟΣ

πηγή: Phorum.gr

quote:

---

Επίσης στις θρησκευτικες τους δοξασίες που αναφέρεται οτι οι Ελληνες Θεοι απαιτούν ανθρωπινο αίμα?Οι Ινκας θυσιαζαν εκατομβες θυμάτων επειδή πιστευαν οτι οι θεοι τους ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ το αιμα για να διατηρησουν σε ισσοροπία τον κόσμο.

---

Αν και δεν πιστεύω ότι οι έλληνες συναγωνίζονταν τους Ίνκας στο ρυθμό των ανθρωποθυσιών νομίζω ότι ήδη απαντήθηκε αυτό από τον Παυσανία:
Ο Παυσανίας μας αναφέρει για τα ζωντανά αγάλματα, όπου ήθελαν ανθρώπινο αίμα. Ιδίως το άγαλμα της Ταυρείας Αρτέμιδος, μπροστά στο οποίο γίνονταν οι ανθρωποθυσίες στην Κολχίδα και κατόπι μεταφέρθηκε στην Ελλάδα από την Ιφιγένεια και τον Ορέστη, αναφέρεται σαν αφετηρία αιματηρών τελετών.

quote:

---

Επίσης δεν μπορω να καταλάβω γιατι μπλέκετετε τους προέλληνες στην αναζητηση της αληθειας περι των ανθρωποθυσιων.Οι Μινωιτες και ο λαος που εφτιαξε στα κυκλαδιτικα εδώλια ανηκαν σε άλλη φυλή.

---

Δεν ξέρω τι ακριβώς εννοείς με το "άλλη φυλή" άλλα οπωσδήποτε κατοικούσαν και είχαν σπουδαίο πολιτισμό και αυτοί στον ευρύτερο αρχαιοελληνικό χώρο. Άρα αν έκαναν και αυτοί ανθρωποθυσίες ή όχι μας ενδιαφέρει. Ο Μύθος του μινώταυρου όντως μπορεί και να μην είναι και τόσο μύθος. Ήδη έχει βρεθεί από την αρχαιολογία ο λαβύρινθος...για το αν βρέθηκαν και ανθρώπινα οστά μέσα δεν ξέρω, αλλά μάλλον δεν έχουν βρεθεί μέχρι στιγμής, αλλιώς θα ήταν ευρύτερα γνωστό...

quote:

---

Τελος ναι,ποιοι τελικαν εκαναν τις μεγαλύτερες ανθρωποθυσίες για να ικανοποιησουν τον θεό τους?Οι χριστιανοι δεν ηταν αυτοί που εκαναν τις περισσότερες καθώς κατέσφαξαν τους αλλόθρησκους?

---

Ε τώρα τι θα το κάνουμε Διαγωνισμό σφαξίματος
Ας μη το πάμε σε μία ακόμα χριστινοδωδεκαθειστική αντιπαράθεση το θέμα και κλειδωθεί.
Μας ενδιαφέρει αποκλειστικά αν και κατα πόσο γινόταν ανθρωποθυσίες στην Αρχαία Ελλάδα.

Ε.Ο. Ανδρομέδιος ]+[ http://andromedios.blogspot.com

quote:

---

Ε τώρα τι θα το κάνουμε Διαγωνισμό σφαξίματος
Ας μη το πάμε σε μία ακόμα χριστινοδωδεκαθειστική αντιπαράθεση το θέμα και κλειδωθεί.
Μας ενδιαφέρει αποκλειστικά αν και κατα πόσο γινόταν ανθρωποθυσίες στην Αρχαία Ελλάδα.

---

Κανεις δεν εμαθε σκοποβολη πυροβωλοντας το κεφαλι του

Η ιστορία αλλά προπάντων η μυθολογία μας διδάσκει ότι οι αρχαίοι Έλληνες συνήθιζαν πριν από κάθε εκστρατεία να θυσιάζουν δύο ανθρώπους τους θεούς.
Στο φρούριο της Ιθώμης ο Αριστομένης ο Μεσσήνιος θυσίασε 300 άντρες στον Δία.
Στην Πέλλα της Θεσσαλίας θυσίαζαν ανθρώπους εις τον Κένταυρο Χείρωνα.
Κατά τον Παυσανία ο Λυκαίος Ζευς στην Αρκαδία δεχόταν ανθρώπινα θύματα.
Ο Ερεχθεύς θυσίασε την κόρη του στους υποχθόνιους θεούς για να δώσουν την νίκη στους Αθηναίους.
Επίσης ο Θεμιστοκλής θυσίασε 3 Πέρσες αιχμαλώτους.

Ο Σουίδας στην λέξη «κάθαρμα» αναφέρει: « οι εν Αθήναις εγκληματίαι εις θάνατον καταδικαζόμενοι εστέφοντο ως βόες και πρόβατα , κατόπιν δε ωδηγούντο στεφανωμένοι επί βράχου , από του οποίου εκρημνίζοντο υπό τύπον θυσίας.

Στην Σπάρτη οι ανθρωποθυσίες στην Ταυροπόλο Άρτεμη καταργήθηκαν από τον Λυκούργο.

Ανθρωποθυσίες γινόταν και στα νησιά της Μεσογείου , το έθιμο αυτό το εισήγαγαν πιθανότατα από τους Φοίνικες.
Στην Τένεδο και την Χίο κατακερμάτιζαν ζωντανούς ανθρώπους προς τιμή του Διονύσου.
Στην Λέσβο πάλι προς τιμή του Διονύσου του θυσίαζαν .
Ενώ στην Κρήτη προς τιμή του Δία.
Στην Μασσαλία η αποικία των Φωκάδων θυσίαζε επαίτες προς πρόληψη επιδημιών , τους προετοίμαζε μάλιστα ένα χρόνο για την θυσία , τους έτρεφαν πλουσιοπάροχα επί ένα έτος και όταν ερχόταν η ώρα του έντυνα με πολυτελή ενδύματα και αφού τους οδηγούσαν ,μέσα από την πόλη, στον βράχο του πέταγαν κάτω.

Το έθιμο αυτό με την πάροδο των αιώνων αντικαταστάθηκε με θύματα ζώα ή και άλλα άψυχα αντικείμενα αντί των ανθρώπων.
Ή στην χειρότερη περίπτωση αρκούσε να καταβρεχτεί ο βωμός με ανθρώπινο αίμα χωρίς να θανατωθεί αυτός. {Ιφιγένεια εν Ταύροις- (1457-1461)}

Τις περισσότερες φορές για την θυσία χρησιμοποιούταν ένας κόκορας εκτός από την Κύπρο όπου συνηθιζόταν ένας κριός .

Μια ακόμα δεισιδαιμονία η οποία περιείχε ανθρωποθυσίες είναι και αυτή που χρειαζόταν μια ανθρώπινη ψυχή να τεθεί μέσα στα θεμέλια κάποιου χτίσματος και μάλιστα στον πρώτο λάκκο πριν τον θεμέλιο λίθο.
Προέρχεται μάλλον από τους Ανναμίτες Σεδάκ.
Και έχει την πίστη στο ότι το κτίσμα για είναι γερό και με διάρκεια θα πρέπει να έχει ψυχή, επειδή δεν μπορούσαν να του δώσουν ψυχή θεωρούσαν ότι με αυτόν τον τρόπο θα το πετύχαιναν.

Είναι γνωστό και το δημοτικό τραγούδι «το γεφύρι της Αρτας»
Όπου στήθηκε όρθιο διότι χτίστηκε μέσα η γυναίκα του πρωτομάστορα.
« α δε στοιχειώσετε άνθρωπο τοίχος δε θεμελιώνει
και μη στοιχειώσετε ορφανό μη ξένο μη διαβάτη
παρά του πρωτομάστορα την ώρια την γυναίκα.»

βέβαια στην πορεία αντικαταστάθηκε από ζώο αυτή η θυσία και μέχρι πρότινος στην επαρχία είχε ακόμα ισχύ.
Στα ορεινά της Κρήτης ακόμα και τώρα συνηθίζουν να ραντίζουν με αίμα κόκορα τα «πέδιλα» της οικοδομής πριν πέσει το μπετόν.
Σε πολύ σπάνιες βέβαια περιπτώσεις και από ηλικιωμένους μόνο.

ΥΓ.ΑΝ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΑΣ ΔΩΣΩ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΛΛΟΥΣ ΛΑΟΥΣ.

γιατι αν δεχτουμε τα γεγονοτα απο τις τραγωδιες σαν αληθινα τοτε πρεπει να δεχτουμε και τα γεγονοτα που εχουν τα διαφορα εργα που βλεπουμε στην τηλεοραση σαν αληθινα

http://arcadia.ceid.upatras.gr/arkadia/arcadia-hist/topics/likaon.html
Οι αρχαίοι Αρκάδες φαίνεται ότι από σύγχυση μεταξύ των λέξεων "Λυκάων" και "λύκος", παραποίησαν τους αρχικούς μύθους πλάθοντας άλλον, σύμφωνα με τον οποίο ο βασιλιάς Λυκάων μεταμορφώθηκε σε λύκο. Σύμφωνα με το μύθο αυτόν ο βασιλιάς Λυκάων και τα παιδιά του ήταν γνωστός για τη σκληρότητα και την ασέβειά του. Ο Ζευς λοιπόν, ακούγοντας ότι θυσίασε ένα μωρό στο βωμό του, θέλησε να τον δοκιμάσει παρουσιαζόμενος σε αυτόν με τη μορφή ανθρώπου. Ο Λυκάων τότε έσφαξε με τους γιούς του ένα μικρό παιδί και προσέφερε στο Δία τα έντερά του αναμεμιγμένα με άλλα σφάγια. Ο Δίας εξοργισμένος μεταμόρφωσε σε λύκο. Άλλος πάλι μύθος αναφέρει ότι τον σκότωσε μαζί μαζί με τους γιους του.

O Πλάτων αναφέρεται στο μύθο γύρω από τον Λυκάονα. Λέγει ότι κατά τις εορτές στο Λύκαιο όρος γινόντουσαν θυσίες ζώων αλλά και ανθρωποθυσίες. και περιγράφει τον μύθο όπου ό Λυκάων θυσίασε ένα βρέφος και με το αίμα του έκανε σπονδή πάνω στον βωμό και στη συνέχεια μεταμορφώθηκε σε λύκο.

"...ός περί το έν Aρκαδία το του Διός του Λυκαίου ιερόν λέγεται... Ώς άρα ο γευσάμενος του ανθρωπίνου σπλάχνου, έν άλλοις άλλων ιερέων ενός εγκατατετμημένου, ανάγκη δη τούτω λύκω γενέσθαι."

Ο Παυσανίας που επισκεύτηκε την περιοχή τον 2ο αιώνα μ.X., υπαινίσεται ότι ο ίδιος τύπος των θυσιών διατηρήθηκε μέχρι και τις ημέρες του από τους ποιμένες ("Eχέτω δε ως έχει και ως έσχεν εξ αρχής"). Ο περιηγητής επίσης αναφέρει:

"…Δοκώ δε έγωγε Κέκροπι ηλικίαν τω βασιλεεύσαντι Αθηναίων και Λυκάονι είναι την αυτήν, σοφίαν δε ουχ ομοία σφάς ες το θείον χρήσασθαι...". (Παυσ.Η΄2,1-2)

("Εγώ πιστεύω ότι ο βασιλιάς των Αθηναίων Κέκροψ και ο Λυκάων έζησαν την ίδια εποχή, δεν έδειξαν όμως την ίδια σύνεση απέναντι στό θείον. Γιατί ο Κέκροψ ονόμασε πρώτος τον Δία Ύπατο θεό και απο όλλα τα ζωντανά πλάσματα κανένα δεν έκρινε σωστό να θυσιάση παρά πρόσφερε πάνω στον βωμό εγχώρια γλυκίσματα, ενώ ο Λυκάων έφερε στον βωμό του Λυκαίου Διός ένα βρέφος ανθρώπου και το θυσίασε και έκανε με το αίμα του σπονδή πάνω στον βωμό και αμέσως μετά την θυσία έγινε από άνθρωπος λύκος.")

Ο μύθος αναφέρει ότι εξαιτίας της ασέβειας που είχε δείξει ο Λυκάων και το παιδιά του, ο Ζεύς οργίστηκε και θέλησε να εξαφανίσει το ανθρώπινο γένος. Έκανε λοιπόν τον κατακλυσμό από τον οποίο σώθηκαν μόνο ο Δευκαλίων και η Πύρρα, οι οπίοι αργότερα γέννησαν τον Έλληνα, γεννάρχη των σημερινών Ελλήνων.

με λιγα λογια ο διας οργιστηκε και εφερε κατασκλυσμο για την πραξη του λυκαονα κατι που μας δειχνει οτι οι θεοι των ελληνων δεν ηταν συμφωνοι με τις ανθρωποθυσιες

συμφωνα παντα με τις ανασκαφες που εγιναν δεν βρεθηκαν ανθρωπινα οστα

Δείτε και αυτό:
Σύμφωνα με έναν άλλο μύθο, το ξύλινο άγαλμα της "Ταυρικής Αρτέμιδος" που είχε φέρει ο Ορέστης στην Ελλάδα, δεν εναποτέθηκε στην Βραυρώνα (και αργότερα στην Ακρόπολη της Αθήνας), αλλά στο χωριό της Λακωνίας Λιμναίο, όπου υπήρχε ιερό της "Ορθίας Αρτέμιδος" - που είχε τέτοιο όνομα επειδή το ξύλινο άγαλμα της θεάς είχε βρεθεί μέσα σε θάμνους. Κι όπως έλεγαν, η εύρεση του αγάλματος είχε φοβερές συνέπειες για εκείνους που το είχαν βρει, γιατί όλοι τρελάθηκαν. Μάλιστα κατά την διάρκεια μιας θυσίας όλοι οι παραβρισκόμενοι άρχισαν άγρια να τσακώνονται μεταξύ τους καθώς τους έπιασε ξαφνικά μανία κι αλληλοσκοτώθηκαν. Κι όσοι απόμειναν από τον σκοτωμό πέθαναν αργότερα από μυστηριώδη αρρώστια. Επειδή αυτό το κακό αποδόθηκε σε οργή της Αρτέμιδος, θέσπισαν προς τιμή της ανθρωποθυσίες, που τελούνταν ακόμα κι ως την εποχή του Λυκούργου, που τις κατάργησε και τις αντικατέστησε με το έθιμο του μαστιγώματος εφήβων, ώσπου να ματώσουν, κι από το αίμα τους ράντιζαν το βωμό της θεάς. Κατά τη διάρκεια του μαστιγώματος η ιέρεια του ναού, με το ξύλινο άγαλμα στην αγκαλιά της, επέβλεπε για τη σωστή τήρηση των κανόνων που είχε συντάξει ο Λυκούργος. Αν ο ζήλος των μαστιγωτών λιγόστευε, το άγαλμα της θεάς εκδήλωνε την δυσαρέσκειά του με το να γίνεται βαρύτερο στην αγκαλιά της ιέρειας. Μετά την τελετή του μαστιγώματος ακολουθούσε άλλη τελετή, της φαλλοφορίας. Που κατ' αυτή οι παριστάμενοι κρατούσαν εμβλήματα άσχετα ολότελα με την παρθενικότητα και την αγνότητα που απέδιδαν στην Άρτεμη οι αρχαίοι.
......
Η Άρτεμη είχε ακόμα ένα ναό στην Αρκαδία, ο οποίος βρισκόταν στην πόλη Λουσοί. Και έλεγαν πως στους Λουσούς είχαν καταφύγει οι θυγατέρες του βασιλιά της Τίρυνθας Προίτου, οι Προίτιδες, όταν τους είχε πιάσει μανία. Και υποβλήθηκαν στο ιερό αυτό της Αρτέμιδος σε καθαρμό από το μάντη Μελάμποδα και ξαναβρήκαν τα λογικά τους.
Είχαν επίσης ταυτίσει την ελληνική Άρτεμη με δυο θρακικές θεότητες, τη Βένδιδα και τη Χρυσή. Η λατρεία τους είχε μεγάλες αναλογίες με τη λατρεία της Αρτέμιδος. Δεν ξέρουμε πολλά για την Χρυσή, μα για την λατρεία της Βένδιδας γνωρίζουμε πως τη χαρακτήριζαν ανθρωποθυσίες και θυσιάζονταν νεανίδες, όμως αγνοούμε λεπτομέρειες για τις συνθήκες.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr