ESOTERICA.gr Forums ! - ΠΟΙΗΜΑΤΑ - Απόψεις, Προτάσεις κ.ά.

/-- 14 Χρόνια ESOTERICA Forums ! --\
! 2001 - 2015 !

** Ευτυχισμένος Νέος Χρόνος **
Δημιουργικό, με μεγαλύτερη Κατανόηση και
περισσότερη Γνώση το 2016 !

Χ Ο Ρ Η Γ Ε Ι Ε Σ

Ad space

ESOTERICA.gr Forums !

Όνομα Μέλους:	Password:	Επιλογή Γλώσσας
Φύλαξη Password
Ξεχάσατε τον Κωδικό;

Όλα τα Forums

Απόψεις, Προτάσεις κ.ά.

ΠΟΙΗΜΑΤΑ

Νέο Θέμα

Απάντηση στο Θέμα

Εκτυπώσιμη Μορφή

Σελίδα:

Συγγραφέας	Θέμα
spirit Πλήρες Μέλος Finland 1485 Μηνύματα	Απεστάλη: 08/05/2003, 09:16:15 The show must go on Brexei sthn kardia tou kosmou an8rwpofaga mhtra katapinei ta pio trwta paidia ths giati den prolabes na katalabeis Ermh pws hsouna Apollwnas mazi kai Dionysos h ierothta ths fwnhs sou atsali kai beloudo 8anatos ki erwtas dsm
spirit Πλήρες Μέλος Finland 1485 Μηνύματα	Απεστάλη: 08/05/2003, 09:21:54 synexeia to basano sou to basano mas de stamataw sto bary metalo sthn panoplia ftanw sto medouli ta splaxna pou kate8eses xaideyontas t astra Love of my life... h alh8eia sou paidi anyperaspisto mesa sthn kolash twn an8rwpwn pare3hghmene aggele sigoura kerdises ton paradeiso sthn mikrh syneidhsh mou Anyway the wind Blows... dsm
Fotini Μέλος 2ης Βαθμίδας 205 Μηνύματα	Απεστάλη: 08/05/2003, 13:24:10 Ασε τον καιρό να γίνει χάδι δροσερό πάνω στη πληγή σου. Ασε να φανεί στην άδεια θάλασσα πανί κι ύστερα θυμήσου. Θυμήσου κείνο το πρωί που μες του κόσμου τη βοή άνοιξες δρόμο στη ζωή και χάθηκες Ασε τα παιδιά που 'χουν σπίθα στην καρδιά να 'ρθουνε κοντά σου. Ασε τη φωτιά να σου χαϊδεύει τη ματιά κι ύστερα στοχάσου. Στοχάσου κείνο το πρωί που μες του κόσμου τη βοή άνοιξες δρόμο στη ζωή και χάθηκες
reptilesalonica ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 1849 Μηνύματα	Απεστάλη: 12/05/2003, 23:03:17 Κάτι που κατεβάζω (download) μόλις τώρα απο το παρανο'ι'κά αρχειοθετημένο κεφάλι μου... Σαν τις πόλεις του νότου ξεκινώ ξανά απο μια αρχή δίχως τέλος, να φτάσω πέρα απο τη θάλασσα που με γέννησε και υποσχέθηκε να με γεμίσει με τα μυστικά της. Φωτίζοντας λιγο πιο πέρα απο το βρωμισμένο πλοίο η ψυχή αναπήδησε και δυό λυπημένα πουλιά ταξίδεψαν στην απώτερη άνοιξη. Τέτοια άνοιξη χωρά μόνο σε σιωπηλές-μοναχικές καρδιές που κάποτε θέλησαν να ζήσουν. Πέρα απο τις βουβές αργοκίνητες τρικυμίες, ενας ανθρωπος θα περπατήσει σε μια χώρα με το αγκάθι στην καρδιά και θα δρασκελίσει απο τις ψυχής του τα λαγούμια να πιεί νερό καταγής και να κοιτάξει τον ήλιο που δύει στις καρδιές θλιμμένων πουλιών... ~Γρηγόρης~ Once you were wild, don't let them tame you Edited by - reptilesalonica on 12/05/2003 23:03:55
spirit Πλήρες Μέλος Finland 1485 Μηνύματα	Απεστάλη: 18/05/2003, 11:06:30 KYRIAKH:mia geysh staxths sto stoma.. DEYTERA:anebainw ta skalopatia dyo dyo sto pou8ena... TPITH:se psaxnw.. TETAPTH:trikymia sthn psyxh... PEMTH:tou oneirou E3ODOS to XAOS PARASKEYH:T apanta ths erhmias SABBATO:gyrisan ta poulia ta diabatarhka. HR8A APO THN LAMPSH PAW PISW STHN LAMPSH dsm
Robotech Νέο Μέλος Greece 1 Μηνύματα	Απεστάλη: 04/06/2003, 01:56:14 Η ΠΟΙΗΣΗ ΓΕΜΙΖΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ Η ΒΡΟΧΗ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΑΝ ΑΝΟΙΞΙΑΤΙΚΗ ΑΥΓΗ ΓΕΜΑΤΗ ΑΠΟ ΗΛΙΟ ΚΑΙ ΖΩΗ ΜΙΑ ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ ΑΝΑΤΕΛΕΙ ΤΟ ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ ΣΟΥ ΤΗΝ ΣΤΕΛΝΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΑΓΚΑΛΙΑΣΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΝΑ ΣΟΥ ΦΩΤΙΣΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΝΑ ΣΕ ΓΕΜΙΣΗ ΧΡΩΜΑΤΑ ΠΟΛΛΑ
Κάθυ Μέλος 3ης Βαθμίδας Australia 767 Μηνύματα	Απεστάλη: 08/06/2003, 11:52:43 Υπάρχει μια ανώτερη μαγεία, που παράγεται από την χρήση των παλμών, σε υψηλότερα επίπεδα της συνείδησης. Κι αυτή είναι η ποίηση, η μουσική, οι πνευματικές μάντρες των Ουπανισάντ και της Βέδας, οι μάντρες που δίνονται από έναν Γκουρού στον μαθητή του να τον βοηθήσει να έρθει συνειδητά σε επαφή με ένα ειδικό επίπεδο συνείδησης, με μια ενέργεια ή με ένα θεϊκό ον. Σε αυτή τη περίπτωση, ο ήχος κρατάει μέσα του την δύναμη της εμπειρίας και αντίληψης- είναι ένας ήχος που κάνει κάποιον να δει. Ακόμη, η ποίηση και η μουσική που δεν είναι παρά ασυνείδητες διαδικασίες της χρήσης αυτών των μυστικών παλμών, μπορεί να είναι πανίσχυρο μέσον για το άνοιγμα της συνείδησης. Αν μπορούσαμε να συνθέσουμε συνειδητά ποίηση ή μουσική με τον συνειδητό χειρισμό των υψηλών παλμών, θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε αριστουργήματα προικισμένα με μυητικές δυνάμεις. Αντί μιας ποίησης που είναι μια φαντασία της διανόησης, θα δημιουργούσαμε μια μαντρική μουσική ή ποίηση για να φέρομε τους θεούς μέσα στη ζωή μας. Επειδή η αληθινή ποίηση είναι δράση, ανοίγει μικρές οπές στην συνείδηση- (που είμαστε τόσο κλεισμένοι, τόσο ταμπουρωμένοι)- δια μέσω των οποίων το Αληθινό μπορεί να εισέλθει. Η ποίηση είναι η μάντρα για το Αληθινό, είναι μια μύηση.
ΕΧΕΜΒΡΟΤΟΣ ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Sweden 2198 Μηνύματα	Απεστάλη: 08/06/2003, 22:48:32 Ποίηση = σύνθεση λέξεων (τι είναι η λέξης;) άρα ξέρουμε και τι είναι η ποίηση. Απλά τα πράγματα. στην πεδιάδα ρέει το γάλα, ρέει ο οίνος και της μέλισσας το νέκταρ….
reptilesalonica ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 1849 Μηνύματα	Απεστάλη: 09/06/2003, 01:07:29 Φίλη Κάθυ, άνοιξα αυτιά και καρδιά και διάβασα τα λόγια σου και δε μπορώ να διαφωνήσω... ...πέρα στα απώτερα σύννεφα των στιγμών, υπέρτατα κελεύσματα ηχούσαν την οδό την προδιαγεγραμμένη. Καθώς κατέβαινα απ' του μυαλού μου τις ηχώ, κατάλαβα οτι όλα είναι πλασμένα με κάτι αλλιώτικο. Καθώς κατέβαινα απ' της καρδιάς μου τα λαγούμια, κατάλαβα οτι όλα είναι μυημένα στη σοφία Του και πηγάζουν απ' τους παλμούς του. Βροντές μακρινές ψελλίζουν αγέρωχα τις μυστικές ζήσες που δε τολμήσαμε να ζήσουμε μοναχοί. Μόνο όταν στου μυαλού μου τα λαγούμια οι ερινύες περπατούν, τότε πιστεύω οτι πρέπει να ποιήθηκαν και κάποια άλλα σύννεφα, πιότερο φωτεινά και οδηγημένα απο την ανθρώπινη ατραπό προς μια καταστροφική πορεία βύθισης στο μηδέν. Μετά...γεννήθηκα... ~Γρηγόρης~ Once you were wild, don't let them tame you
Mara Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 735 Μηνύματα	Απεστάλη: 22/06/2003, 23:09:46 I travelled across the desert on a horse without a name seeing only the blue mirages seeking the voices of dead friends I drank from sources long dried up slept in the shade of uprooted trees and kept calling the dead The ghosts of the dead had also died the last caravan was buried in the sand and alone in his plundered tomb a Pharaoh whose name no one ever bothered to learn Ζητω συγνωμη απο τα ατομα που τα αγγλικα τους ισως να μην ειναι και τοσο καλα... And I keep on wondering....
lencolas Πλήρες Μέλος Greece 1316 Μηνύματα	Απεστάλη: 26/06/2003, 04:10:54 Διάβασα με πολύ θαυμασμό τα ποιήματα όλων των εσωτεροφίλων,και έτσι σκέφτηκα να γράψω δειλά-δειλά ενα στοιχάκι που είχα γράψει στο λύκειο μετά από μια ερωτική απογοήτευση.. Μπορεί να έφυγε, μπορεί να δάκρυσα... Είναι όμως αυτός που αγάπησα! Μην κλάψεις ποτέ στη ζωή σου, γιατί κάποιος έχει ανάγκη το χαμόγελο σου... Μην γελάτε ξέρω είναι χαζό,αλλά...ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας... φιλικά και δειλά The Truth Is Out There..
Destiny Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 291 Μηνύματα	Απεστάλη: 27/06/2003, 14:42:17 Τι πανηγύρι ζωής Ανθίζει κάθε μέρα στο μονοπάτι σου, Ήλιε μου,. και πόσο εύκολα , ασυλλόγιστα και επικίνδυνα για την υπόλοιπη ζωή μας σπαταλάμε τη μέρα μας, τις στιγμές μας.... Χρονης Μίσσιος ... Κάθε σου πράξη αντιχτυπαει σε χιλιάδες μοίρες.....΄Ως περπατάς , ανοίγεις, δημιουργείς την κοίτη όπου θα μπει και θα οδεψει ο ποταμός των απογόνων. ...Ξέρω τώρα΄ δεν ελπίζω τίποτα, λυτρώθηκα από το νου κι από την καρδιά, ανέβηκα πιο πάνω, είμαι ελεύθερος...... Νίκος Καζαντζάκης
fate Νέο Μέλος 6 Μηνύματα	Απεστάλη: 29/06/2003, 05:22:42 Τα δευτερόλεπτα, οι ώρες μαχαιριές που σημαίνουν ηχηρά το βαρύ χρόνο μακριά της. Θ' ανοίξω την καρδιά μου και θα της πώ: Σ' αγαπούσα πάντα γιατί πάντα σε γνώριζα Πιαστήκαμε απ' το ίδιο κομμάτι τ' ουρανού...θυμάσαι? Ήταν τόσο όμορφα γιατί είμασταν κομμάτι τ' ουρανού και είμασταν μαζί... Άσπρο γλυκό μου Φώς, ανασαίνεις μακριά μου... Όπως όμως το ψάρι έξω απ' το νερό θα αναζητήσεις αυτό που σε κάνει να νοιώθεις ζωντανή. Γιατί είσαι αλλιώτικο κομμάτι και αισθάνεσαι τα τ' ουρανού... Μετά θα σε πιάσω ξανά απ' το χέρι και θα σου ψιθυρίσω Σ' αγαπούσα πάντα γιατί πάντα σε γνώριζα Πιαστήκαμε απ' το ίδιο κομμάτι τ' ουρανού...θυμάσαι?
fate Νέο Μέλος 6 Μηνύματα	Απεστάλη: 29/06/2003, 06:17:00 Some people live their dreams Some people close their eyes Some people's destiny Passes by There are no guarantees There are no alibis That's how our love must be Don't ask why Bridge: It takes some time God knows how long I know that i can forget you Chorus: As soon as my heart stops breakin' i'll be over you~Toto
fate Νέο Μέλος 6 Μηνύματα	Απεστάλη: 29/06/2003, 19:48:03 Αν η μοίρα, το τυχερό Άστρο δεν αναγνωριστεί απο το άτομο, δυστυχώς δεν μπορεί να γίνει αντιληπτή αυτή η Θεία στιγμή με άλλο τρόπο... Αν το άτομο είναι κλειδωμένο σε άλλα γήινα που τον εγκλωβίζουν απ' το να γευτεί το Νέκταρ του Θεού εντός του, τότα αναφέρεται επι ματαίο σε δικές του προσπάθειες να ανελιχθεί ψυχικά... Γιατί το Άστρο ήρθε, "μίλησε" μέσα της αλλά αυτή δεν είχε τη δύναμη να αντιμετωπίσει τη φωτεινότητά του... Άνθρωπε!...πότε θα πάψεις να χοροπηδάς μέσα στο κεφάλι του Θεού?... πότε θα σιωπήσεις?...Δε βλέπεις οτι είσαι δέσμιος των μικρών παθών σου? Κλωθογύρνα στη μικρότητα των αισθήσεών σου και τέντωνε τα χέρια σου μέχρι εκεί που φτάνεις... Τα πέρατα φαντάζουν μακρινά στη ματιά σου...οδήγα την αυταπάτη και γίνε η λέξη...ποτέ δε θα μπορέσεις να ξεπεράσεις το σημείο δίχως επιστροφή που απο Πάνω, απλόχερα σου δόθηκε...
fate Νέο Μέλος 6 Μηνύματα	Απεστάλη: 29/06/2003, 20:00:00 Tα σύννεφα βαραίνουν στη ματιά μου...θαρρώ θα βρέξει... Λυκότροπα χρόνια βροντωφώναζαν ηχηρά την έκταση της θλίψης... Θα ζήσει μακριά της αλλά θα νοιώθει μισός, δίχως το κομμάτι του.. Θα περπατήσει ξανά την αυγή στον μυστικό κήπο και θα μυρίσει τα άνθη του μυαλού της, αυτά που αυτή μύριζε όταν ήταν εκεί... Ω!...φωνές στο κεφάλι μου!...γιατί δε βγαίνεται μακριά?... Ω!...μνήμες της ζήσης μου, απλωθείται και αγγίξετέ με!... Δε βλέπετε πόσο ευαίσθητος είμαι?! Δε βλέπετε οτι λαχταρώ το πέταγμα της πεταλούδας? Λαχταρώ την καλοκαιρινή καταιγίδα στη δύση του, να έρθει να πλύνει και να λυτρώσει όλα τα κομμάτια που φώναζαν οτι κάποτε είμασταν μαζί!... Φίλα τον ουρανό γλυκό μου Άσπρο Φως!... Θυμήσου το σταύρωμα τ' ουρανού στο χάραμα και θα ξεχάσω όσο μ' έχεις πληγώσει... Άπλωσε το χρόνο σου πάνω μου και αναπολήσου τότε που ήσουνα παιδί και οι μοίρες σε περιτριγύριζαν να σου χαρίσουν τα Ολόφωτα δώρα τους... Οδηγημενή απο το Φως...δε θα πάς πολύ μακριά μου... Κρατώ τη σπίθα μέσα μου...
nNoe Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 51 Μηνύματα	Απεστάλη: 04/07/2003, 15:44:56 ειχε ενα συννεφο για προσωπο και πισω ο ηλιος του ελιωνε το μυαλο εστριβε νυχτες ,σ ενα τσιγαρο προσφορο ομιχλες τον εκρυβαν σε τοπο μυστικο.. ** Τις νυχτες ζουσε στα ονειρα των αλλων αναβε τις λαμπες ξεχασμενων φαρων μαζευε τα αστερια που επεσαν χωρις ευχη τις νυχτες ελαμπε στου κοσμου τη ψυχη κανεις δε τον θυμαται,κανεις δεν τον ξερει ενα σκυλι ουρλιαξε τ ονομα του ενα παιδι τον εδειξε με το μικρο του χερι ενας νεκρος του αφησε.. τη κληρονομια του.. * nNoe
Odysseus_nemo Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 539 Μηνύματα	Απεστάλη: 05/07/2003, 02:36:53 ΑΙΩΝΕΣ ΤΑΞΙΔΕΥΩ ΣΕ ΧΩΡΟΥΣ ΚΑΙ ΣΚΙΕΣ... ΠΑΛΕΥΩ ΜΕ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΣΕ ΘΑΛΑΣΣΕΣ ΒΑΘΕΙΕΣ... ΜΟΝΑΧΟΣ ΤΑΞΙΔΕΥΩ, ΚΙ ΑΣ ΕΙΜΑΙ ΤΥΦΛΟΣ. ΤΟ ΞΕΡΩ ΟΜΩΣ, ΠΩΣ ΚΑΠΟΥ, ΘΑ ΒΡΩ ΦΩΣ... ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΡΟΜΟΣ Ή ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΗΡΕΣ ΔΕ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ, ΤΟΤΕ ΧΑΡΑΞΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ Odysseus_Nemo
Odysseus_nemo Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 539 Μηνύματα	Απεστάλη: 05/07/2003, 02:51:59 ΠΗΡΑ ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ, ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΑΠ' ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΟ ΠΗΡΑ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΑΥΤΟ. ΕΒΑΛΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΤΟΥΣ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ ΚΑΙ ΜΟΥ 'ΛΕΙΠΑΝ ΑΛΛΑ ΔΥΟ. ΠΡΟΣΘΕΣΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΜΟΥ, ΤΟΝ ΕΒΑΛΑ ΕΚΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΨΙΛΗ ΠΝΟΗ. ΠΗΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΟΓΔΟΟ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ, ΚΟΙΝΟ ΓΙΑ ΗΛΙΟ ΚΑΙ ΒΡΟΧΗ. ΥΣΤΕΡΑ ΤΑ ΣΥΝΘΕΣΑ ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΗΣΟΥΝ ΕΣΥ! ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΕΣ, ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ... ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΡΟΜΟΣ Ή ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΗΡΕΣ ΔΕ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ, ΤΟΤΕ ΧΑΡΑΞΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ Odysseus_Nemo
Odysseus_nemo Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 539 Μηνύματα	Απεστάλη: 05/07/2003, 02:55:12 ΣΥΓΝΩΜΗ!!!!! ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩ ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ, ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ... (ΜΑ ΠΟΥ ΤΟ 'ΧΑ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ;;;!!! ΠΟΥ;;;!!!) ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΣΥΓΝΩΜΗ!!!!!! ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΡΟΜΟΣ Ή ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΗΡΕΣ ΔΕ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ, ΤΟΤΕ ΧΑΡΑΞΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ Odysseus_Nemo
Odysseus_nemo Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 539 Μηνύματα	Απεστάλη: 05/07/2003, 03:17:27 ΑΠΟ ΤΟΝ 22ΧΡΟΝΟ Odysseus_Nemo (ΙΩΑΝΝΙΝΑ,22/11/2000) ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΜΟΥ ΣΗΜΑΙΑ ΣΤΕΚΟΥΝΕ ΟΙ ΧΙΜΑΙΡΕΣ ΚΑΙ ΛΕΝ' ΠΩΣ ΕΙΝ' ΕΔΩ... ΚΑΤΙ ΟΝΕΙΡΑ ΠΑΛΙΑ ΚΑΙ ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ ΦΩΝΑΖΟΥΝ Τ' ΟΝΟΜΑ ΜΟΥ, ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΤΑ ΘΥΜΗΘΩ... ΟΙ ΣΤΡΟΒΙΛΟΙ ΠΟΥ ΑΝΑΔΕΥΑΝ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΠΟΤΑΜΙ, ΚΑΙ ΛΕΓΑΜΕ "Ο,ΤΙ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΤΟ ΠΑΝΕ ΣΤΑ ΒΑΘΕΙΑ", ΜΕ ΠΗΡΑΝΕ ΣΤΗ ΔΙΝΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΦΥΓΩ ΜΕ ΦΕΡΑΝΕ ΣΤΗΝ ΑΒΥΣΣΟ, ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ... ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΡΟΜΟΣ Ή ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΗΡΕΣ ΔΕ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ, ΤΟΤΕ ΧΑΡΑΞΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ Odysseus_Nemo
hel-lin Μέλος 1ης Βαθμίδας Greece 129 Μηνύματα	Απεστάλη: 05/07/2003, 12:51:51 Εγω φιλοι μου δεν θα γραψω προς το παρον καποιο ποιημα... Συγνωμη που χαλαω την ατμοσφαιρα,αλλα θα ηθελα αν ξερια καποιος να μου πει καπου να κατεβασω τα απαντα του καβαφη,η απο ποιες εκδοσεις κυκλοφορει... Ειναι ο,τι καλυτερο.... και παλι συγνωμη... -ΟΥ ΚΑΤΑΙΣΧΥΝΩ ΟΠΛΑ ΤΑ ΙΕΡΑ-
Mara Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 735 Μηνύματα	Απεστάλη: 05/07/2003, 21:02:43 Τα απαντα του Καβαφη που εχω εγω ειναι απο τις εκδοσεις "πελλα", Για το απο που μπορεις να τα "κατεβασεις" δυστιχως δεν γνωριζω.. Και μιας και θυμηθηκαμε τον Καβαφη ... Σ' αυτες τες σκοτεινες καμαρες, που περνω μερες βαρυες, επανω κατω τριγυρνω για να βρω τα παραθυρα - Οταν ανοιξει ενα παραθυρο θα'ναι παρηγορια Μα τα παραθυρα δεν βρισκονται, ή δεν μπορω να ταβρω. Και καλυτερα ισως να μην τα βρω. Ισως το φως θαναι μια νεα τυραννια. ποιος ξερει τι καινουργια πραγματα θα δειξει! Τα πουλια δεν μπορουν να τραγουδησουν στις σπηλιες
reptilesalonica ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 1849 Μηνύματα	Απεστάλη: 07/07/2003, 04:44:05 quote: Φτέρωτας Θαλασσογέννημα~5 Μαίου 2000 Φρεσκολούλουδο χιλιόμυρο, γυρνάς στο μυαλό μου και την καρδιά μου δονείς ηχηρά... Σκέψη απετάλωτη απ'του χρόνου τα απύθμενα πηγάδια, ήρθε να κλωθαρχινίσει το ερωτικό ταξίδι... Όποτε θυμάμαι τις Άνοιξες να πετοβολούν τριγύρω, σπιρτοβολήματα οι ματιές και γελαστές οι ζήσες... Δε βλέπεις που γελάμε θαλασσογενημμένοι στους μικρορίζοντες της ύπαξής Του? Δε βλέπεις που μας χαμογελά ο συμπαντογεννήτωρας, ο Δημιουργός? Άσε τα λυμενα να ξεχαστούν, μαλλιά μακριά στα χρόνια... ~The Electricity in my Head~Γρηγόρης ~Γρηγόρης~ Once you were wild, don't let them tame you Edited by - reptilesalonica on 07/07/2003 04:45:56 Edited by - reptilesalonica on 06/08/2003 06:00:14
reptilesalonica ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA" Greece 1849 Μηνύματα	Απεστάλη: 14/07/2003, 06:30:19 quote: Ολόγιωμο~3 Ιανουαρίου 1988 Ολόγιωμο, όμορφο, μακριά σου αναπολώ και μόνος γνέφω... Γνέφω στ' άστρα που θάρθουνε μετά, τόσο ζήσιμο θα φέρουν... Και ήτανε θαρρείς το φωτεινότερο ολόγιομο των χρόνων... Φορώντας τη δροσιά...ελα καλό μου...γίνε ολόγιομη σα κι' αυτό... Όλη η θάλασσα δεν έφτασε να ξεδιψάσει το θέλω μου ουρανέ... Πέρα στα όνειρα της μικρής αλήθειας, γυμνά τριγυρνάνε τα χρόνια... Μα νάτο το ολόγιομο, το φωτεινό, το ασημένιο είδα και ύστερα γύρισα πλευρό...ακόμα δε σε είδα... ~The Electricity in my Head~Γρηγόρης ~Γρηγόρης~ Once you were wild, don't let them tame you
pliroforisi Μέλος 2ης Βαθμίδας Greece 158 Μηνύματα	Απεστάλη: 14/07/2003, 16:58:07 Προς hel-lin quote: Εγω φιλοι μου δεν θα γραψω προς το παρον καποιο ποιημα... Συγνωμη που χαλαω την ατμοσφαιρα,αλλα θα ηθελα αν ξερια καποιος να μου πει καπου να κατεβασω τα απαντα του καβαφη,η απο ποιες εκδοσεις κυκλοφορει... Οχι όλα, αλλά τα περισσότερα από τα ποιήματα του Καβάφη, καθώς και ηχογραφημένες απαγγελίες έργων του, θα βρεις στην διεύθυνση: http://cavafis.compupress.gr/index3.htm
Odysseus_nemo Μέλος 3ης Βαθμίδας Greece 539 Μηνύματα	Απεστάλη: 01/08/2003, 23:46:20 Κυριακή, 27 Ιουλίου 2003 Περπατούσαμε καιρό.... μακριά απ΄ της Ιθάκης τον δρόμο. Ένα αστέρι στον ουρανό τον πήραμε για οδηγό κι ήταν ο Φόβος. Μεσοπέλαγα γελούσαμε... μες στα κύματα, τις φουρτούνες και το κρύο. Πικρά το καταλάβαμε πως είναι να χάνεις έναν φίλο. Περπατούσαμε καιρό… Με την Αργώ στους ώμους. Απ’ το χέρι σε κρατώ… Όπως τότε ,στου Άδη τους διαδρόμους. Ω ψυχή μου καρτερώ… Σαν το φως, τ΄ ανέσπερο, να γίνω. Μες στο Χάος να χαθώ… Με το Άμορφο Ένα να μείνω ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΡΟΜΟΣ Ή ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΠΗΡΕΣ ΔΕ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ, ΤΟΤΕ ΧΑΡΑΞΕ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΣΟΥ Odysseus_Nemo
DAGON Μέλος 3ης Βαθμίδας 664 Μηνύματα	Απεστάλη: 04/08/2003, 14:55:06 ΑΠΟΚΥΗΜΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ Ή Η ΠΑΙΔΙΚΗ ΧΑΡΑ ΤΩΝ ΡΟΜΠΟΤ Πολυκατοικία νοικιασμένη σκοτάδι Κάθεσαι και προετοιμάζεις ακόμη μιαν εκμηδένιση Εγώ σβήνοντας το κεφάλι μου Κι ένα ακόμα ποίημα στο τασάκι Ενώ δε θα έπρεπε Δεν ξέρω πως θα σταθεί αν Α γράφω τελευταία μόνο σε κίτρινα χαρτιά Και σε συναντώ κάτι αλκοολικά Τρίτη Πέμπτη Σάββατο Πλένοντας μες στα πορτοκαλιά νερά του ενυδρείου σου Όλος ο αέρας έφυγε απ' την πόλη Λοιπόν ποιανού να 'ναι το άσπρο πρόσωπο Στο μαύρο παράθυρο της ασφυξίας Που παλεύει με τους σφυγμούς του Ταξιδεύει με τους ειρμούς Σπιτιών εντοιχισμένων στη σκόνη Και τί άλλο ο ήλιος από 'να διαρρήκτη Σε μία κρίση αμνησίας κάθε πρωί Χαμένον μέσα σε γυάλες μέρες Με τα μηχανικά αλογάκια να τρέχουν στο πάρκο Και τρέλα Κανένα παιδί πάνω τους Μόνο κάποιο μονάχο που γέρναγε μέσα στην παιδική χαρά Απ 'όπου κάποτε θα σου στείλω Άλλα λουλούδια πιο πλανητικά Η ώρα δε θα υπάρχει Γιατί 'ναι 365000 οι νύχτες μου Ακριβώς τούτη τη στιγμή Κι έπειτα τί κι αν υπάρχει Αυτή η άγρια χαρά πίσω από κάθε λύπη Σκότωσε τις μέρες σου όπως μπορείς Κι ύστερα μιλάς για ονειροκρίτη Για δέντρο της ζωής μας που μαράθηκε Λοβοτομημένα ζώα ώρες ανάλατες Και τη νοικιασμένη νύφη Στο τέλος δε θα υπάρχεις ουτ' εσύ Με τα μαλλιά σου θάλασσα ανάστατα Μάλλον θα πάρουνε και την ακτή Για έναν άλλον πλανήτη Κι εγώ ίσως να γράφω Πάλι σε κίτρινα χαρτιά Μ' αναιμικά χέρια μετάλλου Μα δε θα ξέρω αν θα υπάρχω Αλέξης Τραϊανός, Το δεύτερο μάτι του Κύκλωπα
spirit Πλήρες Μέλος Finland 1485 Μηνύματα	Απεστάλη: 04/08/2003, 22:42:37 Πολυ ομορφα DAGON ΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ που κατεθεσες ευχαριστω... ΟΜ dsm
spirit Πλήρες Μέλος Finland 1485 Μηνύματα	Απεστάλη: 05/08/2003, 00:40:26 Να λοιπον οι ουρανιες νεφελες ο 8 Ο Λ Ο Σ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΤΟΞΟΥ η αντανακλαση και οι εφωνιες των αγγελων και η ερημια ΠΟΡΦΥΡΑ να βαφει τα δειληνα. Στον ερημικο σου ουρανο πετω σημερα μηπως βρω το κομμενο νημα μια ελξης μοναδικης(φαινομενο) απο που αρχιζει αραγε; (πριν ποσους αιωνες;) Kευρανος τρεμοπαιζει στησ ακρες των δαχτυλων σου κι εσυ σιωπενεις. Που εισαι; Χαθηκες... Εσυ πως νοιωθεις; OM dsm