το προβλημα των σημερινων ζευγαριων να αποκτήσουν ενα παιδι..
είτε φυσιολογικα είτε με τεχνιτη γονιμοποιηση..

ήδη στο περιβάλλον μου εχω παρα πολλες τετοιες περιπτώσεις..και έχω προβληματιστεί παρα πολυ..

υποθετω οτι κατι παρομοιο θα ισχύει και στο δικος σας..

αλλοι λενε οτι οφείλετε στο τροπο ζωης, αλλοι στη διατροφη, αλλοι και στα δυο..

εσεις τι λετε?

το πρόβλημα πράγματι δυστυχώς υπάρχει. Πράγμα που προσωπικά δεν καταλαβα γιατί ήμουν πολύ τυχερή με τον γιο μου, μάλιστα και στο χρονικό διάστημα που ήθελα τον γέννησα κιόλας.
Πιστεύω ένας πολύ μεγάλος παράγοντας είναι το άγχος. Τρέχουμε όλοι μέρα, αγχωνόμαστε για το χρήμα βασικα, και λογικό είναι όλα αυτά να μας επηρεαζουν.
Και μετά βέβαια από τη στιγμή που δεν μπορεί να γίνει τεκνοποίηση τα ζευγάρια καταφεύγουν στην υιοθεσία και καλά κάνουν αλλά και στην παρανομη υιοθεσία δυστυχώς.

Ξέρω ζευγάρι πάντως, που εδώ και πολλά χρόνια προσπαθούν και ενώ οργανικά τους έχουν ξετινάξει σε εξετάσεις, δεν έχουν τίποτα, τελικά είναι το άγχος και έχει κάνει μάλιστα και 3 φορές εξοσωματική και δεν γίνεται τίποτα. Που και η εξοσωματική είναι μία επώδυνη διαδικασία, δηλαδή μόνο τις ενέσεις στην κοιλιά που σκέφτομαι μου έρχεται τρέλλα.

Χωρίς να είμαι σίγουρος για αυτό που θα πω 1 στα 4 ζευγάρια αντιμετωπίζει ένα τέτοιο πρόβλημα.
Αν κάνω λάθος ας με διορθώσει κάποιος αλλιώς κάποια στιγμή που θα έχω περισσότερο χρόνο θα το ψάξω για να είμαστε σίγουροι.

Απ' όσο έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί ο αριθμός των προβλημάτων στη γονιμότητα ενός ζευγαριού κι αυτό πολλές φορές έχει να κάνει και με το άγχος.

Μήπως λοιπόν κι η ικανότητα για τεκνοποίηση πολλές φορές έχει να κάνει με την καθημερινότητα μας

In anticipation of my resurrection...

παντως επειδη στην οικογενεια μου ειναι πολυ πονεμενο θεμα αυτο, (γιαυτο το λογο και το ανοιξα σα θεμα)ο ανηψιος μου δημιουργηθηκε με εξωσωματικη μετα απο παρα πολλες δυσκολιες και σε στιγμή που ειχαμε ήδη χασει τρια μωρα..

ισως και λογο της δικης μας εμπειριας, εχουμε γνωρίσει (απο τις συχνες επισκεψεις σε αναλογους γιατρους)παρα πολλα ζευγαρια και στη θεσσαλονικη αλλα και στην Αθηνα,τοσα πολλα που οταν το ξεκινουσαμε και μεις δε θα το φανταζομασταν σε καμια περιπτωση..

Εχω μια γνωστη αυτο το καιρο που προσπαθει απελπισμενα.. εχει κανει πολλες εξωσωματικες αλλα δυστυχως δεν καταφερε τπτ..

αυτο που με τρελαινει και με εξοργιζει πιο πολυ απο ολα, ειναι η αδικια που υπαρχει σε αυτο το κοσμο..

Αλλοι κανουν παιδια και ειτε τα κακοποιουν,τους φερονται ασχημα, τα βριζουν ειτε κανουν εκτρωση και αλλοι ενω εχουν τρελλα με τα παιδια και ειναι γεννημενοι για να κανουν οικογενεια (καλη ωρα ο αδερφος μου)
λες και καποιος τους τιμωρει και το πιο αυτονοητο πραγμα, γινεται ειδος πολυτελειας...

Όταν εγώ θέλω να κάνω ένα παιδί, πως ξέρω πως ΚΑΙ το παιδί θέλει να γεννηθεί;;

Πριν κάποια χρόνια είδα ένα ντοκυμαντέρ. Ένα ζευγάρι δελφινιών είχε παγιδευετεί σε δίχτυα ψαράδων. Το ένα, το θυλυκό, πέθανε. Το αρσενικό κατάφερε να σκίσει τα δίχτυα. Αντί όμως να φύγει στο πέλαγος έπαιρνε φόρα και χτύπαγε το σώμα και το κεφάλι του πάνω στα βράχια μέχρι που πέθανε.. Ο εκφωνητής έλεγε πως τα δελφίνια είναι πολύ μονογαμικά ζώα και πως αν δεν καταφέρουν να ζευγαρώσουν με το ταίρι τους και να τεκνοποιήσουν, πολλές φορές δεν πλησιάζουν άλλο ταίρι.

Εγώ τότε ένοιωσα καθαρά πως το δελφίνι αυτό αυτοκτόνησε διότι δεν εκπληρώθηκε το δυναμικό του. Η φύση η ίδια, το σύμπαν και οι μορφές του δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται αλλά ΕΙΝΑΙ και αυτό που μπορεί να γίνει. Όπως ο σπόρος δεν είναι απλά σπόρος αλλά ΚΑΙ λουλούδι εν δυνάμει. Αν ο σπόρος δεν γίνει λουλούδι πεθαίνει, μαραίνεται.

Πως ξέρουμε πως ΚΑΙ το παιδί θέλει να γεννηθει; Πως ξέρουμε πως θέλει να έρθει σε λενα κόσμο όπου οι περισσότερες πιθανότητες λένε πως ΔΕΝ θα εκπληρωθεί το δυναμικό του;;

Τα παιδιά μας δεν είναι δικά μας. Τα παιδιά είναι του Θεού. Ο Θεός, το σύμπαν, το Τάο, κρίνει ποιες μορφές χρειάζεται να φέρει και ποιες να αποσύρει. Σε ένα κόσμο που δεν προάγει την υγεία, την ανάπτυξη, την ζωή, το να μην έρχεται ένα παιδί ίσως είναι περισσότερο προτέρημα παρά πρόβλημα, για το ίδιο το παιδί καταρχήν..

Έχω δει αρκετές γυναίκες να διαλύονται παίρνοντας ορμόνες και φάρμακα με απίστευτες παρενέργειες και κάνοντας ό,τι μπορούν για να φέρουν παιδί στον κόσμο με εξωσωματική. Που είναι το πρόβλημα; Γιατί είναι τόσο κακό να μην έρθει ένα παιδί; Γιατί η ζωή μας να παίρνει ή να χάνει αξία από κάτι τόσο τυχαίο; Ακόμη και οι σαρδέλες, τα μυρμήγκια και οι ψύλλοι κάνουν παιδιά. Έχετε δει κανένα ψύλο να νοιώθει περήφανος, ολοκληρωμένος, πετυχημένος επειδή έκανε ψυλλάκια; Έχετε δει κανένα ψύλλο να τρελαίνεται, να αισθάνεται αποτυχημένος, να πανικοβάλεται, να αισθάνεται μειονεκτικά επειδή δεν έφερε ψυλλάκια;;

Αυτή η πόλη, αυτός ο πλανήτης αρχίζουν και γίνονται αβίωτα. Όσο πιο έξυπνος, ευαίσθητος, πνευματικός είναι ένας οργανισμός - ΚΑΙ το δυναμικό του -τόσο περισσότερη ποιότητα θέλει να κοινωνεί με το περιβάλλον του. Όταν το περιβάλλον του δεν την παρέχει η αναπαραγωγή χάνει το νόγημά της. Ο ΑΝΘΡΩΠΟς ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΕΙΔΟΣ ΠΟΥ ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΟΤΑΝ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΤΑΝ ΑΝΑΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ! ...Αλλιώς θα είχε μείνει ακόμη πάνω στα δέντρα να συλλέγει μπανάνες..

Όσο για το υλικό μέρος της υπόθεσης να σημειώσω πως περίπου το 60 % των σύγχρονων ανδρών παρουσιάζουν έλλειψη ψευδαργύρου, απαραίτητο συστατικό του σπέρματος ενώ πολύ μεγάλο ποσοστό γυναικών παρουσιάζουν ορμονικές ανωμαλίες λόγω του κακού τρόπου διατροφής και ζωής. Αν συμπληρώσουμε πως τα ζευγάρια κάνουν όλο και σε μαγαλύτερη ηλικία παιδιά, πως η μόλυνση και τα ξενοιστρογόνα εξασθενίζουν περεταίρω το σπέρμα και πως το άγχος και οι σύγχρονοι ρυθμοί επιδρούν αρνητικότατα στην γονιμότητα τότε το παζλ αρχίζει να συμπληρώνεται.

Χρειάζεται καταρχήν να κοιτάξουμε τι έχουμε δημιουργήσει. Ποιες είναι οι αξίες μας, που ζούμε, τι επιδιώκουμε, αν αυτοί οι περιστερώνες που στοιβαζόμαστε και αυτό το μπετό που περικυκλονόμαστε είναι αυτό που χρειάζεται η νέα ζωή που θέλουμε να φέρουμε. Αν αυτά που κυνηγάμε κάθε μέρα, αν αυτά που αναπνέουμε, που τρώμε , που πίνουμε, που συζητάμε, που ανεχόμαστε προάγουν την ζωή. Αν αυτή η βία που κατακλυζει τον κόσμο, αυτό το στρίμωγμα, αυτές οι μηχανές, αυτές οι πεποιθήσεις είναι η κατάλληλη κούνια για να απωθέσουμε την απαλή ψυχή του νεογνού. Τόετε μπορεί να αρχίσουμε να απαντάμε σε κάποια ερωτήματα και να αρχίσουμε να αλλάζουμε ρότα προς το λειτουργικότερο.

quote:

---

Έχετε δει κανένα ψύλο να νοιώθει περήφανος, ολοκληρωμένος, πετυχημένος επειδή έκανε ψυλλάκια; Έχετε δει κανένα ψύλλο να τρελαίνεται, να αισθάνεται αποτυχημένος, να πανικοβάλεται, να αισθάνεται μειονεκτικά επειδή δεν έφερε ψυλλάκια;;

---

Εννοείται πως δεν συγκρίνω τον άνθρωπο με τον ψύλλο, δεν υπάρχει σύγκριση με κανένα άλλο ον στον πλανήτη. Απλώς έδωσα μία εικόνα για να δείξω πως ο στόχος του ανθρώπου είναι να υπερβαίνει τον πόνο που του γεννάει η αίσθηση πως είναι ατομικότητα και πως από αυτόν εξαρτώνται όλα.

Αντιθέτως δεν πιστεύω πως ο σκύλος παθαίνει κατάθλιψη όταν δεν ξευγαρώνει αλλά πως οι άνθρωποι δίνουν ανθρώπινα χαρακτηριστικά στα ζώα (πχ ψυχικές ιδιότητες) γιατί αισθάνονται μόνοι και αποκωμένοι από την φύση και θέλουν συντροφιά στον ψυχικό τους πόνο. Όπως στα καρτούν, τα σκυλάκια και γατάκια, τα ψυλλάκια, τα ποντικάκια μιλάνε, κλαίνε, παιρνουν εκφράσεις και είναι απίστετα γοητευτικά..Αν δεις όμως ένα σκύλο όταν έχει περάσει η περίοδος ζευγαρώματος θα τον δεις να φέρεται κανονικά. Σίγουρα δεν το σκέφτεται και δεν το κουβαλάει ως μόνιμο άγχος και πόνο όπως οι περισσότεροι συνάνθρωποί μας που δεν ΕΤΥΧΕ να κάνουν παιδιά. Δυστυχώς ή ευτυχώς η εξελισσιμότητα του ανθρώπου συμπεριλαμβάνει ένα μεγάλο διάστημα στο οποίο θα βιώνει πως είναι μόνος και ξεχωριστός από το περιβάλον του και θα νοιώθει ευάλωτος και αγχωμένος.

quote:

---

Αντιθέτως δεν πιστεύω πως ο σκύλος παθαίνει κατάθλιψη όταν δεν ξευγαρώνει αλλά πως οι άνθρωποι δίνουν ανθρώπινα χαρακτηριστικά στα ζώα (πχ ψυχικές ιδιότητες) γιατί αισθάνονται μόνοι και αποκωμένοι από την φύση και θέλουν συντροφιά στον ψυχικό τους πόνο. Όπως στα καρτούν, τα σκυλάκια και γατάκια, τα ψυλλάκια, τα ποντικάκια μιλάνε, κλαίνε, παιρνουν εκφράσεις και είναι απίστετα γοητευτικά..Αν δεις όμως ένα σκύλο όταν έχει περάσει η περίοδος ζευγαρώματος θα τον δεις να φέρεται κανονικά. Σίγουρα δεν το σκέφτεται και δεν το κουβαλάει ως μόνιμο άγχος και πόνο όπως οι περισσότεροι συνάνθρωποί μας που δεν ΕΤΥΧΕ να κάνουν παιδιά. Δυστυχώς ή ευτυχώς η εξελισσιμότητα του ανθρώπου συμπεριλαμβάνει ένα μεγάλο διάστημα στο οποίο θα βιώνει πως είναι μόνος και ξεχωριστός από το περιβάλον του και θα νοιώθει ευάλωτος και αγχωμένος.

---

quote:

---

Δεν χρειάζεται να εφαρμόσεις κάτι. Οι ιδέες βρίσκουν ή όχι εφαρμογή μόνες τους μέσα από τον χρόνο. Εμένα με ανακουφίζει να κινούμαι αργά και σταθερά από την αίσθηση πως υπάρχω και δρω και αποφασίζω προς την αίσθηση πως δεν...όλα τα παραπάνω

Όσο για την ηλικία μου δεν απαντώ. Γίνομαι 33 σε 15 μέρες

---

ομως δε νομιζω οτι ειναι πλεον τοσο οτι μας το επιβαλλει ο περιγυρος..
γιατι ο περιγυρος σου επιβαλλει και το να παντρευτεις..σωστα?
δηλ εγω για παραδειγμα που ειμαι 28, για τους συγγενεις μου στην κερκυρα ειμαι ήδη γεροντοκορη, στη θεσσαλονικη παλι, καθε φορα που συναντω καποιον θα πρεπει να απαντησω στην κλισε ερωτηση "τι θα γινει, ποτε θα σε παντρεψουμε"
ομως το να παντρευτω ειναι το τελευταιο που με απασχολει,ακομη και να μη γινει, δε νομιζω να με πειραξει.
το να μην αποκτησω ομως παιδι καποτε, μου ειναι αδιανοητο..
παλια δε το εβλεπα ετσι, το εβλεπα πολυ αοριστα..ε οταν μεγαλωσω θα δουμε, το τελευταιο καιρο ομως.. μολις βλεπω ενα μωρακι..αχχ..
και δεν αποκλειουμε βεβαια ποτε και την υιοθεσια.
τωρα ασχετα με μενα, που ειμαι και μικρη ακομη..χαχαχα

πιστευω οτι το φαινομενο ωφειλετε και καπου αλλου,δηλ σιγουρα ολα αυτα που ειπαμε, αγχος, κακη διατροφη κτλ κτλ αλλα αν σκεφτειτε, παλαιοτερα οι ανθρωποι παντρευονταν και πολυ πιο μικροι,πχ η μητερα μου απο τα 15 της ειναι με τον πατερα μου..ε λογικο ειναι να μην εχει προβλημα υγειας και να κανει τρια παιδια.τωρα οι περισσοτερες γυναικες ξεκινουν διαδικασια αποκτησης τουλαχιστον πανω απο τα 25..

αρα μηπως απο μικροι εχουμε βαλει λαθος στοχους στη ζωη μας??

Οπότε έχεις καιρό μπροστά σου για κάποια πράγματα και δεδομένου οτι είσαι 28 χρονών μόνο σε κάνει να έχεις χρόνια και ζαμάνια για να κάνεις κάποια πράγματα!

Εδώ και μέρες ήθελα να αναφέρω την άποψη μου για το αν μερικές φορές ένα ζευγάρι "είναι γραφτό" να μην αποκτήσει παιδί παρόλες τις προσπάθειες.

Έχω ακούσει περίπτωση όπου ένα ζευγάρι προσπαθούσε για χρόνια να κάνει παιδί.
Κάποιες αποβολές, αρκετές αποτυχημένες προσπάθειες και τα χρόνια πέρασαν με τον πόνο και την αγωνία του ζευγαριού να μεγαλώνει όλο και περισσότερο.

Σε σχετικά μεγάλη ηλικία για την απόκτηση ενός παιδιού, η τελευταία εξωσωματική γονιμοποίηση ήταν επιτυχής.
Το ζευγάρι περίχαρο κι ανακουφισμένο άρχισε να ετοιμάζει το σπίτι, να αγοράζει πράγματα για το μωρό κτλ.

Όταν η γυναίκα γέννησε ένα υγιέστατο μωράκι, αυτό πέθανε σχεδόν αμέσως από ένα απαράδεκτο ιατρικό λάθος.

Όταν είχα ακούσει αυτό το τόσο λυπηρό γεγονός είχα νιώσει μεγάλη θλίψη στην αρχή.
Ύστερα σκέφτηκα πως αν ένας άνθρωπος στην τωρινή του ενσάρκωση δε μπορεί να αποκτήσει ένα παιδί, ίσως να υπάρχει κάποιος λόγος για αυτός.
Κι αυτό το πιστεύω γενικότερα για διάφορα πράγματα...

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

Ύστερα σκέφτηκα πως αν ένας άνθρωπος στην τωρινή του ενσάρκωση δε μπορεί να αποκτήσει ένα παιδί, ίσως να υπάρχει κάποιος λόγος για αυτός.
Κι αυτό το πιστεύω γενικότερα για διάφορα πράγματα...

---

Έχουμε την ίδια ηλικία και μπορώ να σου πω πως το κουδουνάκι έχει αρχίσει να χτυπάει και για 'μένα και πραγματικά δεν θέλω να σκέφτομαι τον εαυτό μου χωρίς παιδί. Από την άλλη έχω αρχίσει σιγά-σιγά (κι εδώ θα συμφωνήσω με τον Dying_Incubus) να καλλιεργώ μέσα μου την ιδέα πως αν κάποιος δεν κάνει παιδιά, κάποιος λόγος θα υπάρχει και πως μπορεί στη ζωή του να κάνει ένα σωρό άλλα όμορφα πράγματα που θα του δώσουν αγάπη, φώς και ικανοποίηση.

Το χειμώνα έκανα ένα μικρό τέστ. Επί 3 μήνες Ρωτούσα όποια γυναίκα βρήκα μπροστά μου για το θέμα παιδί και αξιολόγησα τις απαντήσεις βάση των ηλικιών. Σε πολύ γενκές γραμμές θα μπορούσα να συνοψίσω τα εξής :

Ηλικίες 20 -25 : "Καλά τρελός είσαι; παιδί από τώρα;΄" ή "Καταρχήν μόλις τελείωσα την σχολή. Έχω άγχος για την δουλειά και χρειάζεται να φροντίσω την κάριέρα μου" ή "που να βρω χρόνο όλη μέρα τρέχω" ή "από τώρα παιδί; το θέμα είναι να περνάς καλά, δεν βιάζομαι θέλω να βρω τον απολύτως κατάλληλο" ή "ε όχι και να χαλάσω τα καλύτερά μου χρόνια για να κάνω οικογένεια, έχουμε καιρό" ή "Θέλω να ζήσω την ζωή μου μέχρι το μεδούλι και να ζήσω εμπειρίες όπως τις έχω φανταστεί" ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΩΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥ : Να είναι cool. Να χαίρεται την ζωή. Ωραίο αμάξι. Μηχανάρα! (συνριπτική πλειοψηφία). Σέξυ. Να βγαίνει, να διασκεδάζει, να παίζει στο fame story, να είναι βροντερός, να μου κάνει κλικ, Να έχει ωραίο στυλάκι, να γουστάρει χαβαλέ και τρελές διακοπές, να έχει φράγκα, να μην είναι μαλ..κ@ς (δεν διευκρινίζονται ιδιότητες του εν λόγω χαρακτηρισμού), να είναι καλύτερος γκόμενος από τους κολλητούς μου, να μην θέλει να κάνει οικογένεια (συντηριτίλα..), να μην είναι μπούλης, να είναι μεγαλύτερος και να ξέρει στέκια και κόλπα τρελά

Ηλικίες 25 - 30 : "Είχα μία σχέση 4 χρόνια και χωρίσαμε, δεν θέλω να την ξαναπατήσω", ή "έχω αρχίσει να το σκέφτομαι αλλά έχω καιρό ακόμη", ή "τρέχω όλη μέρα με την δουλειά που να βρω χρόνο να γνωρίσω κάποιον", ή "το σκέφτομαι αλλά με αγχώνουν οι υποχρεώσεις και το οικονομικό", ή "θέλω παιδί αλλά δεν είμαστε για γάμο τώρα, μία φίλη μου παντρεύτηκε και χώρισε μετά από ένα χρόνο" ή "γιατί, υπάρχουν άντρες μήπως" "ή θέλω παιδί αλλά θέλω και την ανεξαρτησία μου" κ.α ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΩΝ : Οικονομική άνεση, να βγάζει πιο πολλά από το μέσο όρο, να μοιάζει έστω λίγο σε έναν που πάιζει στο fame story, Να έχει κάποια θέση στο δημόσιο και εξασφαλισμένο οικονομικό -ανεξαρτήτως πηγών, Να είναι καλός, τρυφερός, εμφανίσιμος, με τρόπους, καλοντυμένος, δυναμικός και σούπερ σκληρός άντρας εκεί που πρέπει, να θέλει μόνο εμένα, να μην είναι μαλ..κ@ς (δεν διευκρινίζονται οι ιδιότητες του εν λόγω χαρακτηρισμού), να είναι ανεξάρτητος, να είναι σίγουρα άντρας 100% με τη βούλα στην ούγια, να με έχει βασίλισσα.

Ηλικίες 31-35 : "Καλά υπάρχουν άντρες" ή "παντρεύτκα αλλά τον έπιασα να παίζει φιδάκι και γκρινιάρη με την κολλητή μου, γυμνοί" ή "έχω αγχωθεί πολύ! Πότε θα γίνω μάνα; Τα χρόνια περνάνε" ή "το ψάχνω πολύ αλλά πέφτω όλο σε μαλ..κες, καλά όλοι σε μένα τυχαίνουνε ρε παιδιά;" ή "Δεν με ενδιαφέρει το θέμα, όλοι οι άντρες είναι γουρούνια" ή "παντρέυτηκα άλλά μου βγήκε αλκοολικός, χαρτοπαίχτης, άπιστος, άχρηστος, ρεμπεσκές, σουρουκλιμές, ντιγκιντάγκας, μαμάκιας(δεκάδες ψήφοι), βγάζει 3 και 60, χάρη του έκανα που τον πήρα, είχα προτάσεις πολλές αλλά κατέλξα στον πιο ακαταλληλο τελικά.."κ.α. ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΠΙΛΟΓΩΝ : Καλή σταθερή δουλειά, Εισοδήματα, να είναι της οικογένειας και να θέλει οικογένεια, Ας μην είναι ωραίος αλλά να είναι πιστός και δουλευταράς, να σκίζεται για την γυναίκα του και το παιδί του, να με θέλει τώρα και πάντα, να μου αποδεικνύει συνέχεια πως θέλει μόνο εμένα, να μην ξεχνά την επέτειο, να μην βγαίνει με τους φίλους του και να παραμελεί το σπίτι του, κ.α

1. Όταν μια γυναίκα στα 26 έχει καιρό και θέλει να ζησει την ζωή της πρώτα πως ξέρει πως και η ζωή έχει καιρό...?

2. Όταν μια γυναίκα λέει πως θα κάνει παιδί μετά τα 30 πως ξέρει πως μόλις το θελλήσει ΕΚΕΊΝΗ θα συνομωτήσει όλο το σύμπαν για να της φέρει τον κατάλληλο, με τις κατάληλες συνθήκες και όλα τα κατάλληλα στην μέρα των 31 γενεθλίων της; Μήπως ο Coehlio είναι λιγάκι τρόμπας;

3. Όταν μία γυναίκα αλλάζει ανά 6μηνο τα γούστα και της απαιτήσεις της πως ξέρει πως θα εμφανίζονται δίπλα της άντρες που ως δια μαγείας θα εκπληρώνουν τις νέες της επιθυμίες;

4. Είναι δυνατόν να παντρεύονται όλες οι γυναίκες όσους βγάζουν πολλά λεφτά και έχουν στρωμένη ζωή; Πόσοι άντρες είναι αυτοί και σε τι ποσοστό γυναικείου πλυθυσμού αναλογούν;

5. Είναι δυνατόν χιλιάδες άνθρωποι - άντρες και γυναίκες - να πάιρνουν 500-700 ευρώ το μήνα για δουλειές που τους απασχολούν 8ωρο και βάλε και να ψηφίζουμε όλο τους ίδιους και τους ίδιους; Δεν είναι ηλίου φαεινότερον πως για να δημιουργήσεις οικογένεια πρέπει πρώτα να μπορείς να συντηρήσεις τον εαυτό σου και οι μισθοί των νεοελλήνων είναι κάτω από τα όρια της φτώχειας;

6. Δεν παίζει ρόλο το κοινωνικό και οικονομικο-πολιτικό σύστημα στην δημιουργία οικογένειας; Όταν δουλέυω όλη μέρα για 3 και 60 και η γυναίκα μου το ίδιο με τι κουράγιο και εφόδια θα μεγαλώσουμε παιδιά; Πως θα υποστηρίξουμε την σχέση μας μέσα στην ανέχεια και το συνεχές άγχος; Είναι δυνατό οι νεοέλληνες να μην καταλαβαίνουν πως ζούνε χάρη στην συμβολή της μαμάς και του μπαμπά; Είναι δυνατόν να συνεχιστεί αυτό και αν ναι πόσο; Και πόσο μπορεί να συμβάλλουν οι παρεμβάσεις των πεθερικών σε μία σχέση, ειδικά όταν έχουν λόγο επί αυτής - εφ όσον τσοντάρουν στο οικονομικό, κρατάνε τα παιδιά κλπ κλπ;

7. Δεν είναι ο φεμινισμός μια έξυπνη παγίδα που έστησε το σύστημα για να εξυπηρετήσει τους σκοπούς του; Δηλαδή τι θέλει ο καπιταλισμός; Θέλει διπλασιασμό των εργατικών χεριών και ταυτόχρονα μείωση τους κόστους παραγωγής. Τί έκανε; Έβαλε την γυναίκα στην παραγωγή. Έτσι διπλασίασε τα εργατικά χέρια και μείωσε τους μισθούς απίστευτα, με ένα σμπάρο 2 τρυγόνια...Τώρα δουλέυουν 2 και βγάζουν μαζί όσο έβγαζε παλιά ένας μόνος του. Με την διαφορά όμως η γυναίκα λείπει από το σπίτι, λείπει από το παιδί και όταν γυρνάει έιναι πτώμα από την δουλειά και δεν έχει κέφι ούτε για παιδί, ούτε για μαγείρεμα, ούτε για τίποτα. Πχ, είναι δυνατόν οι δημόσιες υπηρεσίες να δίνουν 4-6 μήνες άδεια μετά την γέννα και κατόπιν ή νέα μητέρα να πρέπει να ξαναγυρίσει στην δουλειά; Δηλαδή μετά το 4μηνο το παιδί δεν χρειάζεται την μητέρα του;;;..

8. Οι σύγχρονες γυναίκες πραγματικά είναι πιο ανεξάρτητες; Ακόμη και αν υποθέσουμε πως είναι, είναι πιο ευτυχισμένες; Τι να την κάνεις την ανεξαρτησία όταν έχει γίνει συνώνυμη με την μοναξιά; Είναι ο ρόλος της γυναίκας να συναγωνίζεται τον άντρα στην παραγωγή η στην "ανεξαρτησία"; Είναι η ψυχοσύνθεση της γυναίκας πλασμένη για να κυριαρχεί στο παιχνίδι της επικράτησης και του εγωισμού; Οι μητέρες και οι γιαγιάδες των σύγχρονων γυναικών είχαν τις απαιτήσεις των σημερινών;

9. Τι σημαίνει παιδί; σπίτι; οικογένεια; Ποιό είναι το κεντρικό σημείο που συνδέει - ή ακόμη καλύτερα ορίζει - τις έννοεις αυτές; Δεν είναι η γυναίκα; Δεν είναι λογικό όταν η γυναίκα λειτουργεί ως άντρας οι έννοιες αυτές να χάνουν το νοημά τους και η δομή να καταρέει; Είναι δυνατόν η γυναίκα να λειτουργεί κοινωνικά, ψυχολογικά, σεξουαλικά σαν άντρας και να θέλουμε οι δομές να μένουν ίδιες;

10. Είναι δυνατόν να μην βλέπουμε και να μην ακούμε τον συνεχώς αυξανόμενο πόνο; Πόση αντιβίωση και πόσα κοινωνικά και ψυχικά παυσίπονα έχουμε πάρει για να μην βλέπουμε πως χρειάζεται ΑΛΛΑΓΗ στον τρόπο που ζούμε και λειτουργούμε;

11. Είναι δυνατόν να συνεχίζουμε να κάνουμε τα ίδια και τα ίδια και να περιμένουμε διαφορετικά αποτελέσματα; Ποιος είναι ο ορισμός της σχιζοφρένειας; Να κάνεις ότι έκανες πάντα αλλά να περιμένεις να έχεις διαφορετικά αποτελέσματα από αυτά που είχες πάντα...

12. Είναι δυνατόν να θεωρούμε πως δεν μας αφορά η πολιτική και η κοινωνία; Να μην έχουμε άποψη και να μην παρεμβάινουμε για να αλλάξουμε τα πράγματα ενώ αυτά τα πράγματα έχουν ήδη παρέμβει και υποβαθμίζουν την απόλαυσή μας, τις διαπροσωπικές σχέσεις, την οικογένεια, τα παιδιά, τα πάντα; Πόσο ακόμη θα θεωρούμε πως είμαστε κλεισμένοι στο μαγικό καβούκι και πως ο περίγυρος δεν θα μας επηρρεάσει;

πολλά αν. γιατί?
πιστεύω ότι είναι πολύ πιο απλά τα πράγματα. Κάνουμε αυτό που νιώθουμε. Ας βάλουμε και λίγο τη ψυχή μας να μιλήσει μέσα μας. Εγώ ας πούμε. Εκανα τον γιο μου κλείνοντας τα 22 μου. Σε 3 μήνες κλείνει τα 11. Και? Αλλοι μου λέγαν όταν έμεινα έγκυος,μικρή είσαι, πως θα το αντέξεις. Αλλοι μου έλεγαν μια χαρά, άντε να τα κάνεις μικρά τα παιδιά να ξενιάζεις.

Εγώ χαίρομαι που έκανα ένα άνθρωπο. Χαίρομαι που βοήθησα να φτιαχτεί μία νέα προσωπικότητα. Εγώ είμαι αυτή που θα του δείξω τα μονοπάτια, τι έχει το καθένα, και εκείνος θα επιλέξει ποιο πρέπει να βαδίσει και πως.

Ενα ζευγάρι όταν παντρεύεται ή συζεί δεν το κάνει με σκοπό να χωρίσει. Και επειδή ο κολλητός μας το έπαθε και τι έγινε? σημαίνει ότι θα τύχει και σε μας?

Επίσης τα λεφτά ποτέ δεν θα μας είναι αρκετά. Αλλά καλύτερα να τα "επενδύσεις" σε μία ψυχή παρά στα μπουζούκια. Καλά είναι και αυτά αλλά...

Και αν δεν μπορέσεις να μείνεις έγκυος? υπάρχουν παιδιά που ταλαιπωρούνται από ορφανοτροφείο σε ορφανοτροφείο. Αλλά θέλουμε και να μας μοιάζει τρομάρα μας.

Εγώ αυτό που έχω να πω με την εμπειρία μου και σαν παντρεμένη και σαν χωρισμένη και σαν μία μάνα που μεγαλώνει μόνη της ένα παιδί, το σημαντικό είναι το εξής: ότι και να κάνεις να το κάνεις έχοντας ανεξάντλητα αποθέματα αγάπης. Μόνο αυτό!

το συμπαν δεν το νομιζω να σου λέει πρέπει ντε και καλά υποχρεωτικά να γίνεις γονιός. Το σύμπαν, όπως το θέτεις, θελει να βελτιώσεις τη ψύχη σου, υποθέτω.
Ολα είναι δρόμοι, που εμείς θα κρίνουμε πως θα τους περάσουμε, με κάρο, με αεροπλάνο, με τα πόδια? εμείς θα το κρίνουμε πως.
Όλοι περνάμε δοκιμασίες, μα όλοι. Εμένα η δοκιμασία μου ήταν να μεγαλώσω μόνη μου τον γιο μου. Εσένα μπορεί να είναι να μη μεγαλώσεις ένα παιδί.
Σημασία έχει να ακούσουμε τη ψυχή μας, να γίνουμε καλύτεροι, να βρούμε στιγμές πραγματικής χαλάρωσης, πραγματικής όμως, και που ξέρεις??? ίσως κάτι γίνει. Αν όμως είσαι στη τσίτα συνέχεια, ε λογικό νομίζω πως είναι. Δεν είμαι γιατρός, μία απλή γυναίκα είμαι,και υποθέσεις κάνω. Αλλά ειλικρινά επειδή γνώριζω κάπως την αγωνία σου γιατί και γω έχω φίλες που προσπαθούν, δεν μπορώ να πω κάτι άλλο.
Όσο για λύσεις χαλάρωσης στο esoterica μπορείς να βρεις αρκετές. Χρησιμοποιησέ το site. Ψάξτο ειδικά στα τόπικς της θεραπείας.
Ειδικά τώρα που είναι σαββατοκύριακο και ο ελεύθερος χρόνος είναι λίγο περισσότερος.

Ευχαριστώ

quote:

---

ξέρω ότι τελικά θα γίνει αυτό που πρέπει! έτσι γίνεται πάντα είτε μας αρέσει είτε όχι. φτάνει να παίρνουμε το μάθημα κάθε φορά. εγώ είμαι πλήρως συμφιλιωμένη με αυτή την άποψη απλά καμιά φορά μπερδεύομαι.

---

ΜaraT
το ότι μπερδεύεσαι σημαίνει ότι τουλάχιστον βάζεις το μυαλό σου να σκεφτεί. αλλα όπως ακριβώς το είπες. όχι ότι είναι να γίνει, ότι πρέπει όμως να γίνει θα γίνει. Και θα το κάνεις εσύ αυτό και δεν θα το πάρεις και χαμπάρι ότι θα κάνεις αυτό που πρέπει.

Εύχομαι όλα καλα να σου πάνε

**Είναι η καρδιά φωτιά και χιόνι, γυρίζει μόνη, να βρει Θεό**

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr