Συνέντευξη του Γέροντα Ιωσήφ εκ της Μονής Βατοπαιδίου
Ο παρακάτω διάλογος μεταξύ του Γέροντα Ιωσήφ της μονής Βατοπαιδίου στο Αγιο Όρος και ενός Ρώσου επισκέπτη έλαβε χώρα στις 26.10.2001.
Γέροντας Ιωσήφ: Με μεγάλη χαρά μας σας υποδεχόμαστε. Έχετε τον βαθύτατο σεβασμό μας και τις καλύτερες ευχές.

Επισκέπτης: Ευχαριστούμε, Πάτερ, που μας δεχτήκατε. Οι καιροί στην Ρωσία, τώρα, είναι αφ' ενός δύσκολοι, και αφ' ετέρου πολύπλοκοι.

Γέροντας Ιωσήφ: Προσευχόμαστε ώστε οι Ρώσοι να επιστρέψουν στην φυσική τους κατάσταση, αυτή που υπηρχε πριν την καταστροφή, επειδή έχουμε κοινές ρίζες και η κατάσταση στην οποία οι Ρώσοι έχουν περιέλθει είναι βάρος στην καρδιά μας.

Επισκέπτης: Υπάρχουν πολλά δεινά, φυσικά. Ο εθισμός στα ναρκωτικά έχει καταντήσει μάστιγα. Το έθνος μας έχει πέσει σε παρακμή.

Γέροντας Ιωσήφ: Τα πράγματα βρίσκονται τώρα σε τέτοια κατάσταση παρακμής μια κατάσταση κοινή για ολόκληρο τον κόσμο, στην παρούσα φάση. Και είναι επακόλουθο αυτής της κατάστασης, αυτό ακριβώς το όριο, από το οποίο και θα αρχίσει η οργή του Θεού. Έχουμε φτάσει αυτό το υπερβολικό όριο. Και τώρα θα συμβεί πως, αυτό που ο Κύριος, με το Έλεός Του, προηγουμένως ανεχόταν, τώρα, δρώντας σύμφωνα με την Δικαιοσύνη Του, θα τιμωρήσει, γιατί ο καιρός πλέον έχει έλθει για αυτό.
Θα γίνει ένας πόλεμος, και πόλεμοι, και θα βιώσουμε φοβερές δυσκολίες. Την παγκόσμια κυριαρχία έχουν τώρα στα χέρια τους οι Εβραίοι, και ο σκοπός τους είναι να εξοντώσουν τον Χριστιανισμό. Η οργή του Θεού θα είναι τέτοια, ώστε όλοι αυτοί οι κρυφοί εχθροί που προκαλούν αυτή την κατάσταση στα πράγματα θα καταστραφούν οι ίδιοι. Είναι για αυτό τον σκοπό, συγκεκριμένα, που η οργή του Κυρίου θα σταλεί κάτω στη Γη: ώστε να τους καταστρέψει, με τον ένα τρόπο ή με τον άλλο. Μα αυτό δεν θα πρέπει να μας φοβίζει, γιατί πάντα θα πρέπει να έχουμε ελπίδα στον Θεό.
Γιατί χιλιάδες, εκατομμύρια μαρτύρων, συμπεριλαμβανομένων και των νεομαρτύρων, υπέφεραν κατά τον ίδιο τρόπο, και πρέπει να είμαστε έτοιμοι για αυτό και να μην φοβόμαστε από αυτό. Πρέπει να υπάρχει υπομονή, προσευχή και ελπίδα στην Θεία Πρόνοια, από την πλευρά μας. Ας προσευχηθούμε για την αναλαμπή του Χριστιανισμού μας μετά από αυτόν τον πόλεμο, μετά από όλα αυτά που μας περιμένουν, ώστε ο Κύριος να μας δώσει πραγματικά την δύναμη για να τα ξαναφτιάξουμε όλα αυτά. Αλλά αυτό το κακό θα πρέπει να το υποστούμε.

Επισκέπτης: Και πόσο σύντομα μετά από αυτό η Ρωσία θα ξαναγεννηθεί;

Γέροντας Ιωσήφ: Όλα έχουν τώρα αρχίσει. Τώρα, θα υπάρξει μια μεγάλη έκρηξη. Μετά από αυτήν, θα γίνει η αναγέννηση.

Επισκέπτης: Πολλές εικόνες, τώρα, αναβλύζουν μύρο. Έχουμε μια εικόνα του Σωτήρος, που αναβλύζει αίμα.

Γέροντας Ιωσήφ: Και εδώ, στην Ελλάδα, επίσης αναβλύζουν μύρο. Το μήνυμα είναι πως ο Σωτήρας κλαίει, και η Μητέρα του Θεού κλαίει ομοίως, και οι εικόνες κλαίνε μαζί της.

Επισκέπτης: Φέρνουνε μια εικόνα, και υπάρχει μια στάμπα από αίμα πάνω της σαν αυτό: είναι μια χάρτινη εικόνα και τόσο ευωδιαστή�, φαντάσου. Την πήγαν για ανάλυση και αποδείχθηκε πως ήταν πλάσμα.

Γέροντας Ιωσήφ: Αυτή είναι η αρχή όλων αυτών των γεγονότων, ταλαίπωρων γεγονότων, πολεμικών� Οι Εβραίοι είναι αυτοί που βρίσκονται πίσω από αυτό το κακό. Τους παρακινεί ο Διάβολος να το κάνουν αυτό, για να αρχίσουν αυτό� ώστε να καταστρέψουν τον καρπό της Ορθοδοξίας στην Ελλάδα και στην Ρωσία. Αυτό θα είναι και το μεγαλύτερο εμπόδιό τους στον δρόμο για μια παγκόσμια κυριαρχία. Και σε κάθε περίπτωση θα αναγκάσουν τους Τούρκους να έρθουν εδώ, στην Ελλάδα, για να ξεκινήσουν τη δουλειά τους. Και η Ελλάδα, παρόλο που τυπικά έχει κυβέρνηση, δεν έχει στην πραγματικότητα κυβέρνηση. Της λείπει η δύναμη, και οι Τούρκοι θα έρθουν εδώ. Αυτή θα είναι και η στιγμή που η Ρωσία θα μετακινήσει τις δυνάμεις της επίσης, για να αναγκάσει τους Τούρκους σε υποχώρηση. Τα γεγονότα θα εξελιχθούν ως εξής: όταν η Ρωσία κινηθεί για να βοηθήσει την Ελλάδα, οι Αμερικάνοι και το ΝΑΤΟ θα προσπαθήσουν να το αποτρέψουν αυτό, ώστε να μην υπάρξει ενότητα, να μην υπάρξει ένωση μεταξύ δύο Ορθοδόξων εθνών. Θα κινήσουν και άλλες δυνάμεις, όπως τους Ιάπωνες και άλλους. Θα γίνει φοβερή σφαγή στην περιοχή της πρώην Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Από αυτούς που θα πεθάνουν, θα είναι 600 εκατομμύρια, ξέχωρα. Το Βατικανό θα διαδραματίσει σπουδαίο ρόλο σε όλο αυτό, ώστε να αποτρέψει τον ολοένα και μεγαλύτερο ρόλο της Ορθοδοξίας και να αποτρέψει μια τέτοια ένωση. Έτσι η Θεία Πρόνοια θα βρει την εκπλήρωσή της.

Επισκέπτης: Φυσικά. Όλες οι προυποθέσεις υπάρχουν για αυτό, για όλα αυτά τα γεγονότα. Αλλά υπάρχει επίσης και το γεγονός ότι υπάρχει τέτοια αντίθεση από τα μέσα ενημέρωσης. Οι Παγκόσμιοι Ιεράρχες� (αδύνατον να διαβάστεί)� Και πόσο καιρό ο Πρόεδρος θα κρατήσει αυτή την γραμμή; Είναι καλή αυτή που διατηρεί τώρα;

Γέροντας Ιωσήφ: Ο Θεός θα επιτρέψει την καταστροφή όλων αυτών που σπέρνουν αυτούς τους πειρασμούς, την πορνογραφία, και τον εθισμό στα ναρκωτικά. Και ο Κύριος θα τους τυφλώσει τόσο το μυαλό, ώστε θα καταστρέψουν ο ένας τον άλλο χωρίς να λαμβάνουν την παραμικρή ευχαρίστηση από αυτό. Ο Κύριος θα το επιτρέψει αυτό ακριβώς για να φέρει μια μεγάλη κάθαρση. Όσον αφορά τον Πούτιν, ο καιρός αυτός δεν θα κρατήσει πολύ, θα γίνει ένας ξαφνικός πόλεμος, και δεν θα μείνει για πολύ τριγύρω. Αλλά, ακολούθως αυτής της μεγάλης κλίμακας κάθαρσης, θα γίνει τέτοια αναγέννηση της Ορθοδοξίας, όχι μόνο στην Ρωσία, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Τέτοια αναλαμπή της Ορθοδοξίας!!!
Ο Κύριος θα δώσει περίσσεια την ευλογία Του, την Χάρη Του, ακριβώς όπως έγινε στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες. Τότε, οι άνθρωποι πήγαιναν στον Κύριο με καθαρή καρδιά� Αυτό θα κρατήσει για 3-4 δεκαετίες όμως, τότε η δικτατορία του αντίχριστου θα εγκαθιδρυθεί πολύ γρήγορα. Αυτά είναι τα τρομερά γεγονότα που πρέπει να αντέξουμε. Ας μην μας φοβίζουν, γιατί ο Κύριος, γιατί ο Κύριος θα δώσει καταφύγιο στους δικούς Του. Ναι, θα βιώσουμε σίγουρα φοβερές δυσκολίες, πείνα, και ακόμα και διωγμούς και πολλά άλλα, αλλά ο Κύριος δεν θα εγκαταλείψει τους δικούς Του. Και αυτοί που είναι τοποθετημένοι σε θέσης αρμοδιότητας θα πρέπει να αναγκάσουν όσους υφίστανται σε αυτούς να είναι με τον Κύριο, όσο περισσότερο. Να υπακούν στην προσευχή, όσο περισσότερο, και ο Κύριος θα διαφυλάξει τους δικούς Του. Η κατάσταση που θα επικρατήσει μετά την κάθαρση θα είναι αυτή της φοβερής αναγέννησης.
Εμείς, σαν ποιμένες, πρέπει να καταφέρουμε όσους περισσότερους ανθρώπους γίνεται να αποφύγουν την αμαρτία, ώστε η Χάρη Του Θεού να μην μας εγκαταλείψει όλους. Ώστε να είμαστε όσο πιο πολύ γίνεται κοντά στον Θεό, στην μετάνοια και στην προσευχή� τότε ο Κύριος θα μπορεί να είναι μαζί μας, άσχετα από το πόσο δύσκολες μπορεί να είναι οι περιστάσεις. Ο Κύριος δεν θα μας εγκαταλείψει. Πρέπει να μαζέψουμε τους εαυτούς μας και τους δικούς μας.

ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ ( 1714 - 1779 )

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΕΧΟΥΝ ΕΚΠΛΗΡΩΘΕΙ...

1. "Αυτό μιά μέρα θά γίνη Ρωμαίικο καί καλότυχος όποιος ζήση σέ κείνο τό βασίλειο."
(Συνήθιζε νά λέγη εις διάφορα μέρη τής υποδούλου Ελλάδος, τά οποία μετά ταύτα απηλευθερώθησαν)

2. "Ω ευλογημένο βουνό, πόσες ψυχές γυναικόπαιδα θά σώσης όταν έλθουν τά χαλεπά χρόνια ! "

(Είπε τήν προφητείαν αυτήν εν Σιατίστη καί αλλαχού αντικρύζων τά βουνά, τά οποία κατά τούς χρόνους τής Ελληνικής Επαναστάσεως έγιναν κρησφύγετα τών γυναικοπαίδων).

4. "Τό ποθούμενο θά γίνη στήν τρίτη γενεά. Θά τό ιδούν τά εγγόνια σας. "

(Ελέχθη εν Χειμάρρα - Η σπουδαιοτάτη αύτη προφητεία τού Αγίου, η οποία έτρεφε τήν γλυκυτέραν ελπίδα τού υποδούλου Γένους, έλαβε καταπληκτικήν επαλήθευσιν. Διότι οι χρόνοι τής απελευθερώσεως τού Έθνους είναι πράγματι η τρίτη γενεά από τών χρόνων πού προεφήτευσεν αυτήν ό 'Aγιος, καθόσον, ώς γνωστόν, εκάστη γενεά υπολογίζεται εις 25 έτη)

7. "Θάρθουν οι κόκκινοι σκούφοι κι ύστερα οι 'Aγγλοι επί 54 χρόνια, καί κατόπιν θά γίνη Ρωμαίικο."

(Ελέχθη εν Κεφαλληνία περί τής απελευθερώσεως τής Επτανήσου - "Κόκκινοι σκούφοι" ονομάζονται οι Γάλλοι στρατιώται ως εκ τού χρώματος τών καλυμμάτων τής κεφαλής κατά τούς ναπολεοντείους χρόνους. Η προφητεία αύτη εύρε καταπληκτικήν εκπλήρωσιν. Διότι μετά τούς Ενετούς εις τήν Επτάνησον εγκατεστάθησαν οι Γάλλοι, καί μετά τήν αναχώρησιν τούτων ήλθον οι 'Aγγλοι, τών οποίων η παραμονή διήρκεσε 54 έτη, δηλαδή όσα καί προεφήτευσεν ο 'Aγιος. Τώ 1810 κατέλαβον ουσιαστικώς οι 'Aγγλοι τήν Επτάνησον (εκτός τής Κερκύρας, η οποία παρεδόθη τώ 1815 είς τόν Κάμπελλ), καί τώ 1864 παρέδωκαν αυτήν είς τήν Ελλάδα.)

9. "Εκείθε θάρθη τό Ρωμαίικο".

(Τήν προφητείαν ταύτην είπεν ο 'Aγιος εν Πρεβέζη δεικνύων τό μέρος τής Στερεάς, από τό οποίον θά προήρχετο ο στρατός τής ελευθερίας. Ή προφητεία επραγματοποιήθη τώ 1912).

10. "Τά βάσανα είναι ακόμη πολλά. Θυμηθήτε τά λόγια μου · προσεύχεσθε, ενεργείτε καί υπομένετε στερεά. Έως ότου νά κλείση αυτή η πληγή τού πλατάνου, τό χωριό σας θάνε σκλαβωμένο καί δυστυχισμένο".

(Ελέχθη είς Τσαραπλανά, τό σημερινόν Βασιλικόν τής Ηπείρου. Η πληγή τού πλατάνου έκλεισε τώ 1912, έτος απελευθερώσεως τής Ηπείρου)

11. "Πότε θαρθή τό ποθούμενον; " ηρώτησαν τόν 'Aγιον εις Τσαραπλανά τής Ηπείρου. "Όταν σμίξουν αυτά", απήντησεν ο 'Aγιος δεικνύων δύο δενδρύλλια.

(Τά δενδρύλλια εμεγάλωσαν, επάχυναν καί έσμιξαν τώ 1912)

12. "Τό ποθούμενον θά έρθη όταν θαρθούν δύο πασχαλιές μαζί".

(Πράγματι τώ 1912 αι εορταί Ευαγγελισμού καί Πάσχα συνέπεσαν)

14. "Τά χωριά τού κάμπου θά πάθουν χαλάστρα, ενώ στίς ποδιές τού Κισσάβου θά κοιμηθούν σκλάβοι καί θά ξυπνήσουν ελεύθεροι".

(Ελέχθη εν Λαρίση)

15. "'Aν τό κυπαρίσσι αυτό ξεραθή από τήν κορυφή, η Ελλάς θά ελευθερωθή· άν ξεραθή από κάτω, δέν θά ελευθερωθή".

(Ελέχθη εν Ζελενίτσα (Πρασιά) τής Ευρυτανίας)

36. "Εσείς θά πάτε νά κατοικήσετε αλλού καί άλλοι θάρθουν νά κατοικήσουν σέ σάς".

81. "Η Γαλλία θά ελευθερώση πολλά ελληνικά μέρη καί ιδίως οι Ιταλοί".

82. "Η Γαλλία θά λευτερώση τήν Ελλάδα, τήν Ήπειρο η Ιταλία".

111. "Πήγαινε καί στό δρόμο θ΄ανταμειφθής".

(Ελέχθη εν Δερβιστάνη περί τινος, όστις ειρωνεύθη τόν ΄Αγιον. Ούτος μετ΄ολίγν ετραυματίσθη καθ΄οδόν υπό τινος εχθρού του)

112. "Ειπέ εις τά είδωλα εκείνα νά μήν έρθουν εδώ, αλλά νά γυρίσουν εις τά οπίσω".

(Καθώς ο ΄Αγιος εδίδασκεν εις ΄Ασσον τής Κεφαλληνίας, διέκοψε μίαν στιγμήν τό κηρυγμά του καί απέστειλεν ένα ακροατήν του εις τήν οικίαν τού άρχοντος τού τόπου ειπών τούς λόγους τούτους. Ούτος απελθών εύρε 4 κυρίας τής αριστοκρατίας ασέμνως ενδεδυμένας, αί οποίαι ήσαν έτοιμοι νά έλθουν καί παρακολουθήσουν τό κήρυγμα τού Αγίου)

113. "Φτιάνετε σπίτια τορνευτά καί δέν πρόκειται νά κατοικήσετε σ΄ αυτά".

(Είπε τούς λόγους τούτους ο 'Aγιος εις 'Aσσον τής Κεφαλληνίας, όταν μίαν ημέραν διήρχετο πρό μιάς νεοκτίστου οικίας. Μετ΄ ολίγον όλοι οι ιδιοκτήται απέθανον πλήν μιάς μοναχής).

114. "Τό παιδί αυτό θά προκόψη, θά κυβερνήση τήν Ελλάδα καί θά δοξασθή".

(Ελέχθη περί τού Ιωάννου Κωλέττη).

115. "Θά γίνης μεγάλος άνθρωπος, θά κυριεύσης όλη τήν Αρβανιτιά, θά υποτάξης τήν Πρέβεζα, τήν Γάργα, τό Σούλι, τό Δέλβινο, τό Γαρδίκι καί αυτό τό τάχτι τού Κούρτ πασά. Θά αφήσης μεγάλο όνομα στήν οικουμένη. Καί στήν Πόλι θά πάς, μά μέ κόκκινα γένεια. Αυτή είναι η θέλησι τής θείας προνοίας. Ενθυμού όμως είς όλην τήν διάρκειαν τής εξουσίας σου νά αγαπάς καί νά υπερασπίζεσαι τούς χριστιανούς, άν θέλης νά μείνη η εξουσία εις τούς διαδόχους σου".

(Ελέχθη εν Τεπελενίω περί του Αλή πασά)

121. "Τό κακόν τά έλθη μέχρι τόν Σταυρόν καί δέν θά μπορέση νά πάη κάτω. Μή φοβηθήτε. Μή φύγετε από τά σπίτια σας".

(Ελέχθη εις τήν περιοχήν Πολυνερίου Γρεβενών. Πράγματι τώ 1940 οί Ιταλοί έφθασαν μέχρι τήν τοποθεσίαν Σταυρός, όπου είχε κηρύξει ο ΄Αγιος, καί εσταμάτησαν)

122. "Όταν θά πέση ο κλώνος (πού είναι στημένος ο Σταυρός), θά γίνη μεγάλο κακόν, πού θά έλθη από τό μέρος όπου θά δείξη ο κλώνος· καί όταν θά πέση τό δένδρον, θά γίνη ένα μεγαλύτερον κακόν".

(Ελέχθη εις τό χωρίον Τσιράκι (σήμερον ΄Αγιος Κοσμάς) Γρεβενών. Πράγματι τώ 1940 έπεσεν ο κλώνος καί ο Σταυρός πρός τό μέρος τής Αλβανίας, όθεν επετέθησαν οι Ιταλοί, καί τώ 1947 τό δένδρον, ότε η περιοχή κατεστράφη εντελώς από τόν συμμοριτοπόλεμον)

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΜΗ ΕΧΟΥΝ ΕΚΠΛΗΡΩΘΕΙ...

3. "Καλότυχοι σείς, οι οποίοι ευρέθητε εδώ πάνω εις τά ψηλά βουνά, διότι αυτά θά σάς φυλάξουν από πολλά δεινά. Θά ακούτε καί δέν θά βλέπετε τόν κίνδυνο. Τρείς ώρες ή τρείς μέρες θά υποφέρετε."

(Ελέχθη είς τήν περιφέρειαν Σιατίστης)

5. "Θάρθη καιρός νά σάς πάρουν οι εχθροί σας καί τή στάχτη από τή φωτιά, αλλά σείς νά μήν αλλάξετε τήν πίστι σας, όπως θά κάμνουν οί άλλοι. "

(Ελέχθη εν Σιατίστη)

6. Σάς λυπάμαι γιά τήν περηφάνεια, οπού έχετε. Τό ποδάρι μου εδώ δέν θά ξαναπατήση. Καί εάν δέν αφήσετε αυτά τά πράγματα πού κάνετε, τήν αυθαιρεσία καί ληστεία, θά καταστραφήτε. Σέ κείνο τό κλαρί, πού κρεμάτε τά σπαθιά σας, θάρθή μιά μέρα πού θά κρεμάσουν οί γύφτοι τά όργανά τους. "

(Ελέχθη εις τό χωρίον 'Aγιος Δονάτος Σουλίου)

8. "Τά όρια τού Ρωμαίικου θάνε η Βωβούσα (ο ποταμός Αώος) ".

(Ελέχθη εν Παλαιά 'Aρτη)

13. "'Aμα κλείση τό δένδρον καί κλεισθή μέσα τό παλούκι, τότε θά έλθη τό ποθούμενον. Θά γίνη κάποιο σημάδι καί νά μή φοβηθήτε. Νά πηγαίνετε βασίλεμα ηλιού σ εκείνα τά βουνά (τής Ομάλιας καί τής Μερόπης), όπου θά γλυτώσουν πολλές ψυχές. Μαζί σας μή πάρετε τίποτε, μόνον τίς ψυχές σας νά γλυτώσετε. Καί δέν θά βαστάξη τό κακό περισσότερο από 24 ώρες".

16. "Μέ δυσκολία θάρθη"
(Εννοείται τό ποθούμενον)

17. "Όταν θά ιδήτε τό χιλιάρμενο στήν 'Aσπρη Θάλασσα, τότε θάρθη".

18. "Οταν θά ιδήτε τό χιλιάρμενο στά ελληνικά νερά, τότε θάρθη".

19. "Όταν θά ιδήτε τό χιλιάρμενο στά ελληνικά ύδατα, τότε θά λυθή τό ζήτημα τής Πόλης"

20. "Θάρθη ξαφνικά. Νά έχετε ένα σακκούλι σιτάρι κρεμασμένο στή θύρα. Αυτό θά σάς εμποδίση φεύγοντας. Μή τό αφήσετε. Νά τό πάρετε μαζί σας, γιά νά φάνε τά παιδια σας".

21. Στήν Αυλώνα θά γίνη χαλασμός. Θά έλθουν στρατεύματα νά ελευθερώσουν τόν τόπο".

22. "Στό Μπουκορμέ θά χυθή πολύ αίμα".

23. "Όταν ακούετε ότι ο πόλεμος άρχισε, τότε κοντά είναι".

24. "Όσα χωριά είναι κοντά σέ δρόμο πολλά θά τραβήξουν".

25. "Η Δρόπολις θά πάθη, διότι ο τόπος είναι γυμνός".

26. "Η Δρόπολις θά είναι γεμάτη στρατεύματα".

27. "Θά χαθή η σοδιά τής χρονιάς από τήν εύφορη Δρόπολι καί - μάνα μου ! - αίμα πολύ πού έχει νά χυθή".

28. "Λάκκοι καί βράχοι στή Δρόπολι θά είναι γεμάτοι φεύγοντας".

(Είς τό αλβανικόν χειρόγραφον, η προφητεία αύτη έχει ώς εξής: "Τά βουνά, οι χαράδρες καί οι κάμποι τής Δρόπολης θά γεμίσουν προσφυγιά").

29. "Είς τά χωριά Πέπελη σείς άδικα θά φοβάσθε· τίποτε δέν θά πάθετε. Μόνον τά παιδιά σας πού θά είναι στούς δρόμους τά κλαίτε".

30. "Οί αντίχριστοι θά φύγουν, αλλά θάρθουν πάλι· έπειτα θά τούς κυνηγήσετε έως τήν Κόκκινη Μηλιά".

31. "Θαρθή όταν έρθουν δυό καλοκαίρια καί δυό πασχαλιές μαζί".

32. "Ξένος στρατός θά έλθη, Χριστό θά πιστεύη, γλώσσα δέν θά ξέρη ... ".

33. "Θαρθή καί μιά φορά ασκέρι ξένο πού τό Χριστό θά πιστεύη. Αλλά σείς δέν θά τό ξέρετε".

34. "Μέ άλλους θά κοιμηθήτε καί μέ άλλους θά ξημερώσετε".

35. "Θά ιδήτε τρείς φαμίλιες σ΄ένα σπίτι".

38. "Πολλοί θά χάνωνται από τήν πείνα".

39. "Οι πλούσιοι τά γίνουν πτωχοί καί οι πτωχοί θά πεθάνουν".

40. "Μιά χούφτα μάλαμα μιά χούφτα αλεύρι".

41. " Θά έρθη καιρός πού οι Ρωμιοί θά τρώγωνται αναμεταξύ τους. Εγώ συστήνω
ομόνοιαν καί αγάπην".

42. "Θά ιδήτε καί τακτικό στρατό, θά ιδήτε καί ρέμπελο (αντάρτικο)· από αυτούς πολλά θά υποφέρετε".

43. "Θά σάς ζητήσουν τά ντουφέκια· νά έχετε διπλά· νά δώσετε τό ένα καί νά κρατήσετε τό άλλο. Ένα ντουφέκι 100 ψυχές θά γλυτώση".

49. "΄Αν βρεθούν 3 δυνάμεις σύμφωνες, τίποτε δέν θά πάθετε".

50. "΄Αν τό ζήτημα λυθή μέ τόν πόλεμο, θά πάθετε πολλές καταστροφές· σέ τρείς χώρες μιά θά μείνη... "

52. "΄Οτι σάς ζητούν, νά δίνετε· ψυχές μόνον νά γλυτώνετε".

53. "΄Αν βρίσκουν στό δρόμο ασήμι, δέν θά σκύβουν νά τό πάρουν. Γιά ένα όμως αστάχυ θά σκοτώνωνται ποιός νά τό πρωτοπάρη... ".

55. "΄Η τρείς μέρες ή τρείς μήνες ή τρία χρόνια θά βαστάξη".

56. "Θάρθη καιρός πού δέν θά υπάρχη αυτή η αρμονία πού είναι σήμερα μεταξύ λαού καί κλήρου".

57. "Οι κληρικοί θά γίνουν οι χειρότεροι καί οι ασεβέστεροι τών όλων".

60. "Μετά τό γενικό πόλεμο θά ζήση ο λύκος μέ τ΄αρνί".

61. "Θάρθη πρώτα ένα ψευτορωμαίικο· νά μή τό πιστέψετε· θά φύγη πίσω".

62. "Θά μαζωχτή τό χιλιάρμενο στό Σκάλωμα ('Aγιοι Σαράντα) καί θάρθουν κοκκινογέλεκοι, νά πολεμήσουν γιά σάς".

64. "Τόσα πολλά θά γίνουν, πού οι μανάδες θά γεννήσουν πρόωρα από τό φόβο τους".

65. "Ζώα δέν θά μείνουν· θά τά φάνε. Φάτε καί σείς μαζί μ΄αυτούς. Στά Τζουμέρκα θά πάρετε σπόρο".

(Εις τό αλβανικόν χειρόγραφον διαβάζομεν: "΄Αλογα δέν θά μείνουν. Θά πάτε καί σείς μαζί μ΄αυτά. Από τά Τζουμέρκα θά ξαναπιάσετε τή ράτσα τους")

66. "'Σπίτια μεγάλα μή κάμνετε. Λιάσες νά κάμνετε νά μή σάς έρχωνται μέσα".

67. "Θά σάς επιβάλουν μεγάλο καί δυσβάστακτο φόρο, αλλά δέν θά προφθάσουν".

68. "Θά βάλουν φόρο στίς κόττες καί στά παράθυρα".

69. "Θά ζητήσουν νά σάς πάρουν καί στρατιώτας. Δέν θά προφθάσουν όμως".

70. "Οι Τούρκοι θά μάθουν τό μυστικό 3 μέρες γρηγορώτερα από τούς Χριστιανούς".
(Τό αλβανικόν χειρόγραφον έχει τήν προφητείαν ως εξής: "Οι Τούρκοι θά τό καταλάβουν τρείς ημέρες γρηγορώτερα από τούς Χριστιανούς")

71. "΄Οταν ακούσετε ότι ο πόλεμος πιάστηκε από κάτω, τότε κοντά θά είναι".

73. "Οι βράχοι καί οι λάκκοι θά είναι γεμάτοι κόσμο".

74. "Θάρθη ξαφνικά· ή τό βόιδι στό χωράφι ή τό άλογο στ΄ αλώνι".

75. "Λυπηρόν είναι νά σάς τό ειπώ· σήμερον, αύριον καρτερούμεν δίψες, πείνες μεγάλες πού νά δίδωμεν χιλιάδες φλουριά καί νά μήν ευρίσκωμεν ολίγον ψωμί".

76. "Μετά τόν πόλεμο οι άνθρωποι θά τρέχουν μισή ώρα δρόμο, γιά νά βρίσκουν άνθρωπο καί νά τόν κάμουν αδελφό".

77. "Αμπέλια μή φυτεύετε, διότι θά χαλάσουν καθώς εκείνα στή Δρυϊνούπολι".

78. "Θά γίνη ένα χαρτοβασίλειο, πού θά έχει μέγα μέλλον στήν Ανατολή".

79. "Ο κόσμος τόσον θά πτωχεύση, πού θά ζώνεται μέ κληματσίδες".

80. "Η αιτία θά έλθη από τά Δελειατά".

83. "Από τρία μπουγάζια στενά, Κρά, Κράψη καί Μουζίνα, θά περνούν πολλά στρατεύματα γιά τήν Πόλι. Καλόν είναι τά γυναικόπαιδα νά βγούν στά βουνά. Θά σάς ρωτούν άν είναι μακρυά η Πόλι· εσείς νά μή λέτε τήν αλήθεια, διότι θά σάς κακοποιήσουν. Ο στρατός αυτός δέν θά φθάση στήν Πόλι, στή μέση τού δρόμου θά μάθη ότι ο πόλεμος ετελείωσε".

84. "Θά έρθη καιρός, πού θά φέρη γύρες ο διάβολος μέ τό κολοκύθι του".

85. "Θά βλέπετε νά πηγαίνουν άλλοι επάνω καί άλλοι κάτω".

86. "Η λευτεριά θαρθή από κάτω από όπου χύνονται τά νερά".

87. "Από πάνω καί από τή σκάλα χαλασμό μή περιμένετε".

88. "΄Ενα ψωμί θά χαθή τό μισό, καί ένα ολόκληρο".

89. "Θά έρθη καιρός πού μιά γυναίκα θά διώχνη δέκα Τούρκους μέ τή ρόκα".

91. "Ο χαλασμός στόν τόπο θά γίνη από ένα όνομα αξιωματούχου ... (δυσανάγνωστον) ".

92. "Πολλά χωριά θά καταστραφούν, οι τρείς χώρες θά γίνουν μία".

93. "Νά έχετε τρείς θύρες· άν σάς πιάσουν τή μιά, νά φύγετε από τήν άλλη".

94. "Πίσω από τή μιά θύρα νά κρυφθή κανείς, γλυτώνει· θά είναι βιαστικό".

95. "Νά παρακαλήτε νά είναι μέρα καί όχι νύκτα, καλοκαίρι καί όχι χειμώνας".

96. "Οι άνθρωποι θά μείνουν πτωχοί, γιατί δέν θάχουν αγάπη στά δένδρα".

97. "Οι άνθρωποι θά μείνουν πτωχοί, γιατί θά γίνουν τεμπέληδες".

98. "Από ψηλά, μέσα από τό λιμάνι θάρθη ο χαλασμός".

99. "Θά σάς ρίξουν παρά πολύ· θά σάς ζητήσουν νά τόν πάρουν πίσω, αλλά δέν θά μπορέσουν".

100. "Εσείς θά σώσετε άλλους καί οι άλλοι εσάς".

101. "Εσείς θά φύγετε απ΄τ΄ αριστερά βουνά· από τή δεξιά μεριά όχι· από τίς σπηλιές μή φοβάστε".

102. "Θαρθή ξαφνικά· τ΄ άλογα θ΄ απομείνουν ζεμένα στίς δουλειές τους καί σείς θά φύγετε".

103. "Θάνε όγδοος αιώνας πού θά γίνουν αυτά".(σύμφωνα με το Πατριαρχείο Κων/πόλεως, ο Ιησούς γεννήθηκε το 5508 Από Αδάμ, το οποίο σημαίνει πως ο 8ος αιώνας άρχισε το 1492)

104. "Νά κρυφθήτε ή κοντά στήν πόρτα ή κοντά στήν πλάκα, άν είναι βιαστικό καί γρήγορο".

106. "Θαρθή καιρός πού θά βγή ο καταραμένος δαίμονας από τό καυκί του".

107. "Θαρθή μιά φορά ένας ψευτοπροφήτης· μή τόν πιστέψετε καί μή τόν χαρήτε. Πάλι θά φύγη καί δέν θά μεταγυρίση".

108. "Θάρθή καιρός πού οι χριστιανοί θά ξεσηκωθούν ο ένας κατά τού άλλου".

109. "Νάχετε τό σταυρό στό μέτωπο, γιά νά σάς γνωρίσουν ότι είσθε χριστιανοί".

110. "Δέν θά φθάση ο στρατός στήν Πόλι· στή μέση τού δρόμου θάρθη τό μαντάτο, ότι έφθασε τό ποθούμενο".

116. "Θά βγούν πράγματα από τά σχολεία πού ο νούς σας δέν φαντάζεται".

ΠΑΪΣΙΟΣ μοναχός ό ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ (1924 - 1994)
ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

Σταύρος Βαλίδης, πρώην διοικητής Αστυνομικού τμήματος τού Αγίου Όρους.

Τόν Γέροντα Παϊσιο τόν γνώρισα, όταν μέ αξίωσε ό Θεός νά υπηρετήσω ώς διοικητής τού Αστυνομικού Τμήματος τού Αγίου Όρους.

Τόν Νοέμβριο τού 1991 μαζί μέ έναν συνάδελφο αστυνομικό κατηφορίσαμε από τίς Καρυές γιά τό κελλί του.

Εκείνη τήν εποχή ξέραμε καλά ότι, άν τήν ημέρα έμπαιναν 300 προσκυνητές, οί μισοί από αυτούς πήγαιναν στόν πατέρα Παϊσιο...

Στήν επάνω πόρτα τού φράκτη σέ καλωσόριζε μιά πινακίδα πού έγραφε " κεραστείτε " καί από κάτω υπήρχε ένα κουτί μέ λουκούμια. Υπήρχε ακόμη τρεχούμενο νερό καί μερικά σιδερένια κύπελλα γιά νά πίνουν οί προσκυνητές.

Όταν φθάσαμε, ήταν ευτυχώς εκεί καί σκάλιζε τόν κήπο του.

Εκείνο πού μού έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν ότι ό Γέροντας, άν καί απομονωμένος από τόν κόσμο, γνώριζε σχεδόν τά πάντα πού συνέβαιναν, από πλευράς αστυνομεύσεως καί εθνικής ασφάλειας καί αφορούσαν τό Αγιο Ορος. Ηταν ακόμη ενήμερος γιά όλα όσα συνέβαιναν στήν Ελλάδα.

Μού έλεγε, ότι οί ξένες δυνάμεις στήν Ευρώπη μέ τά τεράστια κεφάλαια πού διαθέτουν, έχουν σάν στόχο νά αλλοιώσουν τίς αρχές, τίς παραδόσεις, καί τούς θεσμούς τού Αγίου Ορους. Τό πολύ χρήμα, οί ανέσεις, τά περιουσιακά στοιχεία, ή διάνοιξη δρόμων, τά μηχανήματα, καί οί ευκολίες, ήτανε θέματα πού τόν προβλημάτιζαν.

Θυμάμαι κάποια φορά, πού είχα συνοδεύσει ώς διοικητής τής Αστυνομίας τρείς ξένους επισήμους, πού ήθελαν νά γνωρίσουν τόν " μεγάλο ασκητή Παϊσιο ", μέσα από όσα είχαν ακούσει γι΄ αυτόν στήν πατρίδα τους.

Ενας από αυτούς τόν ρώτησε γιά τήν Ενωμένη Ευρώπη, καί πήρε τήν εξής απάντηση.

-- Είναι πολύ ζεστό ακόμη τό αίμα...

Οί επίσημοι απόρησαν μή μπορώντας νά καταλάβουν τήν κρυπτογραφημένη απάντησή του. Αργότερα πού τόν ρώτησα τί σημαίνει , ότι είναι ακόμη ζεστό τό αίμα, μού είπε.

-- Είναι αδύνατο, καί θά φανεί αυτό αργότερα, νά υπάρξει ποτέ συνεργασία τών Αγγλων, τών Γάλλων, τών Γερμανών, τών Ιταλών, τών Αυστριακών, κλπ. όταν υπάρχουν ακόμη άνθρωποι πού χάσανε στόν Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο τούς πατεράδες καί τούς θείους τους.

Είναι ποτέ δυνατόν νά ονομάζει ό ένας τόν άλλο "σύμμαχε" καί νά τό εννοεί;

Μή βλέπουμε τά πράγματα κοντόφθαλμα καί μόνο χάριν τής Οικονομίας. Θά βγεί ό Εθνικισμός στήν επιφάνεια καί τότε...

Μιά άλλη φορά πού βρέθηκα στό κελλί του συνοδεύοντας Ελληνες επισήμους, μάς είπε.

-- Η Κωνσταντινούπολη θά γίνει Ελληνική, καί η Αγία Σοφία πάλι θά λειτουργήσει. Η Τουρκία θά διαλυθεί. Ετσι θά απελευθερωθούν τά χωριά μας καί οί αλύτρωτες πατρίδες μας... { κείμ. Α }
ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΘΑ ΦΘΑΣΟΥΝ ΣΤΑ ΕΞΑΜΙΛΙΑ ;

Ενα μεσημέρι έφθασε στό κελί τού Γέροντα μιά παρέα προσκυνητών. Αφού πήραν τήν ευχή του, κάθισαν στό υπαίθριο αρχονταρίκι. Μέ πολύ καλοσύνη τούς πρόσφερε δροσερό νερό, λουκούμι, καί φρέσκα κορόμηλα. Σέ λίγο ή συζήτηση άρχισε...

-- Πώς πάει ό κόσμος έξω; ρώτησε ό Γέροντας.

-- Γενικώς πάτερ μου, τά μέσα ενημερώσεως προβάλλουν τό κακό. Φθάσαμε στό σημείο νά αισχρολογούν ακόμη καί τά μικρά παιδιά...Πώς πρέπει άραγε νά φερόμαστε μέσα στήν κακία αυτού τού κόσμου;

-- Χρειάζεται διάκριση. Νά συμβουλευόσαστε τόν πνευματικό σας σέ τέτοιες καταστάσεις.

Εδώ, ό Γέροντας σηκώθηκε, τούς άφησε γιά λίγο μόνους, κι΄ εκείνοι βρήκαν τήν ευκαιρία νά συνεννοηθούν μεταξύ τους. Σκέφθηκαν νά τόν ρωτήσουν " τί θά γίνει μέ τήν Πόλη; "

Σέ λίγο επέστρεψε ο π.Παϊσιος, καί πρός γενική έκπληξη, τούς πρόλαβε όλους. Είχε διαβάσει τήν σκέψη τους!...

-- Τί λέτε, θά τήν πάρουμε τήν Πόλη;

Η παρέα έμεινε άναυδη καί αμίλητη...

-- Σάς ρωτάω πάλι, είπε ό Γέροντας. Θά τήν πάρουμε τήν Πόλη;

Καί σέ λίγο αστειευόμενος προσθέτει,

-- Παλικάρια τής φακής...

-- Ναί Γέροντα, άν είναι από τόν Θεό ευλογημένο, θά τήν πάρουμε τήν Πόλη...

-- Θά τήν πάρουμε παιδιά μου. Οχι δηλαδή πώς θά τήν πάρουμε εμείς, άλλοι θά μάς τήν δώσουν. Θά τήν πάρουν αυτοί από τούς Τούρκους καί θά τήν δώσουν σ΄ εμάς, όχι γιατί μάς αγαπούν αλλά γιατί αυτό θά είναι τότε, τό συμφέρον τους!...

-- Θά διαρκέσει πολύ αυτό τό κακό, Γέροντα;

-- Μπόρες, μπόρες θά ΄ναι. Θά δώσουμε όμως εξετάσεις...

Σ΄ αυτόν τόν πόλεμο όλοι θά γυρίσουν νικημένοι. Ο Ελληνικός στρατός θά παραμείνει θεατής. Γήπεδο θά είναι ή Παλαιστίνη, τάφος τους ή Νεκρά Θάλασσα. Αυτό θά είναι καί τό πρώτο ημίχρονο...

Θά υπάρξει μετά καί συνέχεια.... τό δεύτερο ημίχρονο...

Ο κόσμος θά φθάσει σέ αδιέξοδο, καί τότε όλοι θά ζητούν νά μάθουν γιά τό Ευαγγέλιο καί τίς Γραφές. Θά λυπηθεί ό Χριστός τόν κόσμο, καί μέ ένα ξεχωριστό σημείο πού θά δείξει, πολλοί θά πιστέψουν.

Τότε, θά ψάχνει κανείς νά βρεί άπιστο!

-- Γέροντα, στό απολυτίκιο τού προφήτου Ηλιού λέει, ότι είναι ό δεύτερος πρόδρομος τής Παρουσίας Χριστού.

Είναι γνωστό, ότι ό προφήτης Ηλίας δέν κοιμήθηκε, όπως καί ό Ενώχ. Θά έλθει πάλι ό προφήτης Ηλίας στήν Γή;

Ο Γέροντας χαμογέλασε.

-- Ο προφήτης Ηλίας τροχάει καί ετοιμάζει τήν μαχαίρα του! Καί μάλιστα πρώτα θ΄ αρχίσει από τούς Πατριάρχες, δεσποτάδες, παπάδες, καί μοναχούς!

-- Καί από τούς λαϊκούς πάτερ Παϊσιε...

-- Τά δικά σας είναι αγνοήματα, ενώ τά δικά μας είναι αμαρτήματα.

Ο προφήτης Ηλίας τροχάει τό μαχαίρι του, όμως χρειάζεται προσοχή, γιατί μερικά πράγματα αλλοιώς τά λένε οί Πατέρες τής Εκκλησίας κι΄ αλλοιώς τά ερμηνεύει ό κόσμος.

Παράδειγμα τά "Εξαμίλια" πού αναφέρει ό Αγιος Κοσμάς ό Αιτωλός.

{ Οί Τούρκοι, λέει, θά φύγουν, αλλά θά ξανάρθουν πάλι φθάνοντας στά Εξαμίλια. Στό τέλος θά τούς διώξουν μέχρι τήν Κόκκινη Μηλιά. Από τούς Τούρκους τό 1/3 θά σκοτωθεί, τό άλλο 1/3 θά βαπτισθεί, καί μόνο τό υπόλοιπο 1/3 θά πάει στήν Κόκκινη Μηλιά}

Κανένας δέν μπόρεσε νά τό εξηγήσει, όλοι τό ερμηνεύουν λανθασμένα.

Εξαμίλια υπάρχουν στόν Λαγκαδά, στό Κιλκίς, στήν Θράκη, στήν Κόρινθο, μά κανένας δέν καταλάβαινε ότι τά "Εξαμίλια" τού Αγίου Κοσμά είναι τά εξαμίλια τής υφαλοκρηπίδας καί ή αιτία πολέμου μέ τήν Τουρκία...

Νά διαβάσετε τούς προφήτες τί λένε...Τόν Ιωήλ,τόν Ζαχαρία, τόν Ιεζεκιήλ, τόν Δανιήλ...Τά λένε όλα πώς θά γίνουν!

Γιά 7 χρόνια στήν Παλαιστίνη δέν θά καίνε ξύλα, αλλά μπαστούνια, αλλά πού νά ξέρετε εσείς από μπαστούνια καί ξύλα! Εσείς έχετε στά σπίτια σας καλοριφέρ ( χαμογελώντας), ενώ εγώ, καίω ακόμη ξύλα στό τζάκι κι΄ έτσι ξέρω απ΄ αυτά...( προφ. Ιεζεκ. 39,9-10)

-- Καί οί Εβραίοι Γέροντα;

-- Ενας ευσεβής Ιορδανός μού έλεγε ότι οί Εβραίοι έχουν σκάψει ένα τούνελ κάτω από τό τέμενος τού Ομάρ ( τέμενος Αλ Ακτσά ) θέλοντας νά τό καταστρέψουν. Εκεί βρίσκονται καί τά θεμέλια τού αρχαίου Ναού τού Σολομώντος.

Εκεί, όταν έλθει ό Αντίχριστος, θά κτίσει πάλι καί τόν Ναό τού Σολομώντος... { κείμ. Β΄}

Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΣΟΒΙΕΤΙΚΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΩΝ ( ΕΣΣΔ)

Ο κύριος Δ.Κ. από τήν Κ..., είχε επισκεφθεί τόν Γέροντα. Τήν εποχή εκείνη ή Ρωσία ήταν πανίσχυρη, κυβερνούσε ό Μπρέζνιεφ καί κανείς δέν μπορούσε νά διανοηθεί ότι μπορούσε νά φθάσει σέ διάλυση.

Ο π.Παϊσιος μεταξύ άλλων, τού είπε,

-- Η ΕΣΣΔ νά δείς πού σέ λίγο θά διαλυθεί...

Ο κύριος Δ... είχε τίς αντιρρήσεις του.

-- Μά... τέτοια δύναμη πανίσχυρη, Γέροντα, ποιός θά τήν διαλύσει; Ούτε τό νυχάκι της δέν θά μπορέσουν νά πειράξουν!

-- Θά τά δείς, έλεγε ό Γέροντας. Θά ζείς μάλιστα ( είχε καί μεγάλη ηλικία ), καί θά τά δείς κι΄ όλας αυτά πού σού λέω...

Καί συνέχισε,

-- Νά γνωρίζεις ότι καί ή Τουρκία θά διαλυθεί. Θά γίνει πόλεμος σέ δύό ημίχρονα. Εμείς θά είμαστε οί νικητές, γιατί είμαστε Ορθόδοξοι.

-- Γέροντα, σ΄ αυτόν τόν πόλεμο, θά πάθουμε εμείς κακό;

-- Έ, τό πολύ-πολύ νά πειράξουν ένα-δυό νησιά μας αυτοί, αλλά σέ εμάς θά δώσουν καί τήν Κωνσταντινούπολη.

Θά τά δείτε, θά τά δείτε όλα αυτά! { κείμ. Β΄}

ΑΡΜΑΓΕΔΩΝ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

ΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΥΦΡΑΤΗ...

Μιά μέρα τού 1987 ( σημειώνει ό συγγραφέας ), ρώτησα τόν Γέροντα, γιά τόν μελλοντικό παγκόσμιο πόλεμο, τόν Αρμαγεδόνα, πού αναφέρεται στήν Αποκάλυψη.

Μέ πατρικό ενδιαφέρον μού ανέφερε διάφορα σχετικά θέματα. Θέλησε μάλιστα, νά προχωρήσει περισσότερο, αποκαλύπτοντας ορισμένες ενδείξεις πού πιστοποιούν ότι πράγματι βρισκόμαστε στήν γενεά τού Αρμαγεδώνος.

Είπε λοιπόν,

" Οταν ακούσετε ότι τά νερά τού Ευφράτη τά κόβουν από ψηλά οί Τούρκοι μέ φράγματα, καί τά χρησιμοποιούν γιά αρδευτικά έργα, τότε νά ξέρετε ότι ήδη έχουμε μπεί στήν ετοιμασία τού μεγάλου εκείνου πολέμου καί ότι προετοιμάζετε ό δρόμος γιά τίς " μύριες μυριάδων στρατού τών από ανατολών ηλίου " , πού αναφέρει ή Αποκάλυψη...

{ Σήμερα λειτουργεί ήδη κοντά στίς Τουρκικές πηγές τού Ευφράτη, τό μεγάλο φράγμα Κεμάλ Ατατούρκ πού μπορεί νά κόψει εντελώς τά νερά πρός τό Ιράκ καί τήν Συρία καί νά τά ρίξει στήν Μεσόγειο! δημιουργώντας έτσι γενική ανάφλεξη, τόν "πόλεμο τού νερού " όπως η διεθνής διπλωματία έχει ήδη επισημάνει καί περιμένει... }

Μέσα σέ όλη αυτή τήν προετοιμασία, συνεχίζει ό π.Παϊσιος, είναι καί ή αποξήρανση τού ποταμού Ευφράτη ( στήν δεδομένη πολεμική στιγμή ) πού αναφέρει ή Αποκάλυψη, γιά νά μπορέσουν έτσι νά περάσουν τά 200.000.000 στρατού πού σημειώνονται, καί πού σήμερα μόνο οί Κινέζοι διαθέτουν...

Μάλιστα οί Κινέζοι, έλεγε ό Γέροντας, κατασκευάζουν ένα δρόμο, πού σήμερα τόν έχουν φθάσει κοντά στήν Ινδία, τόν λεγόμενο " θαύμα τής Εποχής " καί πού τό πλάτος του είναι ικανό γιά νά περνούν χίλιοι στρατιώτες παρατεταγμένοι δίπλα-δίπλα.

Αν περιμένουμε νά σχιστεί ό Ευφράτης καί νά εξαφανιστεί τό νερό, τότε σίγουρα θά πλανηθούμε. Γιατί αλλοιώς τά εννοεί ή Γραφή, καί αλλοιώς οί περισσότεροι τά καταλαβαίνουν...

Πρέπει ό άνθρωπος νά έχει Θεϊκή καθαρότητα σήμερα, γιά νά μή ξεγελασθεί από τά σημεία τών καιρών.

Κάτι ανάλογο συνέβη καί μέ τό Τσέρνομπιλ...

Εκεί, στήν Αποκάλυψη, ό Αγιος Ιωάννης ό Θεολόγος αναφέρει, ότι είδε αστέρα μέγα καιόμενον νά πέφτει από τόν ουρανό μολύνοντας, πικραίνοντας, καί δηλητηριάζοντας θανάσιμα, τά νερά καί τίς πηγές τών υδάτων...

Καί τό όνομα τού αστέρος Αψινθος!...( Ουκρανικά Τσέρνομπιλ !...)

Οσοι περιμένουν ακόμη νά πέσει κάποιο αστέρι από τόν ουρανό έχουν πλανηθεί. Ποτέ δέν πρόκειται νά καταλάβουν ότι αυτό έχει ήδη γίνει...

Γιατί Τσερνομπίλ στά Ρωσικά σημαίνει " πικράδα " καί είναι ή ίδια λέξη " Αψινθος " πού αναφέρεται στήν Αποκάλυψη, πού θά μολύνει μέ πικρότητα τά ύδατα κάνοντάς τα ακατάλληλα... " { κείμ. Β΄}

τιτλος ταινιας

ξυπνα βασιλη
ξυπνα βασιλη
ξυπνα βασιλη
ξυπνα βασιλη

κλασικες ατακες

οχι αλλο καρβουνο

αλλος με την βαρκα μου

πειρατη,το τοπι μου

την χουφτωσες;;
χουφτωστη χουφτωστη

ειχα μια μανα αγορι μου

εχω και κοτερο παμε μια βολτα;;

Να σου θυμίσω μόνον τι λέει ο ελληνικός λαός για τους προφήτες:

"Πάς μετά Χριστό προφήτη, γάιδαρος".

Και επειδή κάποιοι βαριούνται ακόμα και να διαβάσουν κάποιες προφητείες που έχουν πραγματοποιηθεί θα τις προσθέσω εδώ.

4. "Τό ποθούμενο θά γίνη στήν τρίτη γενεά. Θά τό ιδούν τά εγγόνια σας. "

(Ελέχθη εν Χειμάρρα - Η σπουδαιοτάτη αύτη προφητεία τού Αγίου, η οποία έτρεφε τήν γλυκυτέραν ελπίδα τού υποδούλου Γένους, έλαβε καταπληκτικήν επαλήθευσιν. Διότι οι χρόνοι τής απελευθερώσεως τού Έθνους είναι πράγματι η τρίτη γενεά από τών χρόνων πού προεφήτευσεν αυτήν ό 'Aγιος, καθόσον, ώς γνωστόν, εκάστη γενεά υπολογίζεται εις 25 έτη)

7. "Θάρθουν οι κόκκινοι σκούφοι κι ύστερα οι 'Aγγλοι επί 54 χρόνια, καί κατόπιν θά γίνη Ρωμαίικο."

(Ελέχθη εν Κεφαλληνία περί τής απελευθερώσεως τής Επτανήσου - "Κόκκινοι σκούφοι" ονομάζονται οι Γάλλοι στρατιώται ως εκ τού χρώματος τών καλυμμάτων τής κεφαλής κατά τούς ναπολεοντείους χρόνους. Η προφητεία αύτη εύρε καταπληκτικήν εκπλήρωσιν. Διότι μετά τούς Ενετούς εις τήν Επτάνησον εγκατεστάθησαν οι Γάλλοι, καί μετά τήν αναχώρησιν τούτων ήλθον οι 'Aγγλοι, τών οποίων η παραμονή διήρκεσε 54 έτη, δηλαδή όσα καί προεφήτευσεν ο 'Aγιος. Τώ 1810 κατέλαβον ουσιαστικώς οι 'Aγγλοι τήν Επτάνησον (εκτός τής Κερκύρας, η οποία παρεδόθη τώ 1815 είς τόν Κάμπελλ), καί τώ 1864 παρέδωκαν αυτήν είς τήν Ελλάδα.)
10. "Τά βάσανα είναι ακόμη πολλά. Θυμηθήτε τά λόγια μου · προσεύχεσθε, ενεργείτε καί υπομένετε στερεά. Έως ότου νά κλείση αυτή η πληγή τού πλατάνου, τό χωριό σας θάνε σκλαβωμένο καί δυστυχισμένο".

(Ελέχθη είς Τσαραπλανά, τό σημερινόν Βασιλικόν τής Ηπείρου. Η πληγή τού πλατάνου έκλεισε τώ 1912, έτος απελευθερώσεως τής Ηπείρου)

Τώρα θα πουν κάποιοι και που ξέρω εγώ ότι αυτά τα είπε. Δεν το ξέρεις είναι η απάντηση. Βλέπετε εκείνη την εποχή μαγνητοφωνάκια για να πιστούν κάποιοι άπιστοι δεν υπήρχαν. Πολλές προφητείες βέβαια έχουν καταγραφεί και έχουν πραγματοποιηθεί οπότε και αυτό το επιχείρημα καταρίπτεται.
Κοιτάξτε λίγο γύρω σας. Δεν βλέπετε τον πόλεμο που γίνεται στην Παλαιστίνη? Επειδή σίγουρα τον βλέπετε διαβάστε και τις προφητείες που σας έχω στήλει. Δεν διακρίνετε ότι βρισκόμαστε πολύ κοντά στο να γίνουν όλα αυτά που λένε? Εκτός πια και αν είστε τόσο τυφλοί ή τόσο φανατικοί που δεν δέχεστε τίποτε άλλο.

Το πρόβλημα της Παλαιστίνης, πριν από τον οποιονδήποτε "προφήτη" το είχε συζητήσει ο τότε καγκελλάριος της Γερμανίας Χίτλερ με τον τότε πρωθυπουργό της Αγγλίας Τσάμπερλεν, το 1938 σε συνάντηση στο Μόναχο, όπου (εκτός των άλλων) τέθηκε το θέμα δημιουργίας εβραϊκού κράτους. Ο Τσάμπερλεν, εβραίος ο ίδιος, επέμεινε στην ίδρυση του κράτους στην Παλαιστίνη, ενώ ο Χίτλερ είχε αντιπροτείνει την Μαδαγασκάρη, με την αιτιολογία ότι "Το Εβραϊκό κράτος θα είναι συνεχής εστία προβλημάτων για την περιοχή και τους λαούς που θα ζούν εκεί".

Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης μνημονεύεται στο βιβλίο "Το Συντεχνιακό Κράτος" του καθηγητή οικονομικών Βεκιαρέλη το 1940 ο οποίος (αν και δεν ήταν προφήτης, ένας απλός καθηγητής πανεπιστημίου ήταν) αναλύει τους λόγους που θα οδηγήσουν αργά ή γρήγορα τη Σοβιετική Ένωση στη διάλυση. Βέβαια, αν και ο λόγος του ήταν καθαρά επιστημονικός και δεν μιλούσε με παραβολές ή με ασυναρτησίες, αν και επαληθεύθηκε κατά 100%, εντούτοις δεν διεκδίκησε το χρίσμα του προφήτη.

Η λέξη "Τσερνόμπιλ" δεν είναι ρωσική, είναι ουκρανική και λέγεται "Τσορνόμπιλ". Είναι σύνθετη λέξη από τις λέξεις "τσόρνυυ" που σημαίνει "μαύρος" και "μπίλλια" που σημαίνει "γρασίδι, χόρτο". Καμία σχέση με την Άψινθο ή την Κόρινθο...

Τώρα οι υπόλοιπες προφητείες που αραδιάζεις (σε τρεις γενιές, σε τρία τέρμενα) μου θυμίζουν ρήσεις καφετζούδων (μεγάλη πόρτα θα διαβείς, μικρή χαρά θα πάρεις)

Προσπάθησε να διαβάσεις και κάτι πέρα από τις ιστορίες του Παϊσιου, του Παχούμιου ή του Ευφραίμ. Ιστορία ας πούμε. Κι αν δεν μπορείς να διαβάσεις, τότε τουλάχιστον επαλήθευσε αυτά που παρουσιάζεις. Άκου άψινθος το Τσέρνομπιλ...

quote:

---

christos_ts
Τώρα αν έχεις να μου πεις κάποιο επιχειρηματα που να στηρίζεις ότι αυτά που λένε είναι βλακείες και δεν θα γίνουν ας τα ακούσω

---

Όπως σου είπα και σε προηγούμενο μήνυμα, το βάρος της απόδειξης (ότι θα γίνουν δηλαδή) το φέρνει αυτός που θέτει το θέμα, όχι αυτός που το αμφισβητεί.

Η προφητεία γενικά, βασίζεται πάνω σε μια ασαφή ρήση, που μπορεί να "επαληθευθεί" με χίλια δυο διαφορετικά γεγονότα. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΜΙΑ προφητεία που να είναι σαφής και να αναφέρεται σε σαφές χωρικό ή χρονικό πλαίσιο. Γιατί πολύ απλά, δεν υπάρχουν προφήτες. Όλες οι προφητείες επιδέχονται χιλιάδων ερμηνειών και είναι ΟΛΕΣ ασαφείς. Από τα μαντεία της αρχαιότητας ("Ήξεις, αφήξεις ουκ εν τω πολέμω θνήξεις") μέχρι τους σύγχρονους προφήτες, τσαρλατάνους, καλόγερους, φωτισμένους, αφώτιστους, κτλ., όλοι μιλάνε με αερολογίες και ασάφειες.

Να σου δώσω ένα παράδειγμα "προφητείας" και μερικών δεκάδων πιθανών ερμηνειών. Και ο λόγος που σου δίνω μόνον τόσες είναι ότι δεν μπορώ να γράψω χιλιάδες ερμηνείες γιατί σέβομαι το χρόνο των αναγνωστών και το χώρο του ESOTERICA.

Έστω ότι βγαίνει ένας "άγιος", "όσιος" ή οποιοσδήποτε από τους 4.500 ανθρώπους που γιορτάζονται από την Εκκλησία και λέει:

"Το 2001 θα χτυπηθούν οι δίδυμοι πύργοι της Νέας Υόρκης" τότε θα μιλάγαμε για προφητεία. Προφητεύει ένα συγκεκριμένο γεγονός που έγινε όπως ακριβώς προφητεύτηκε. Όταν όμως σου λέει: "Σε τρία τέρμενα θα γκρεμίσει ο Πύργος του Διαβόλου" τότε επαληθεύεται:

α. Αν σε 3, 30, 300, 75 (τρεις γενιές), 12 (3 Ολυμπιάδες) κτλ., χρόνια γκρεμιστεί ο Λευκός Πύργος (που πιθανώς να ονομάζεται έτσι από τον "προφήτη" ή από τους "ερμηνευτές" λόγω των φυλακών που φιλοξενούσε).

β. Αν στο ίδιο ή παρόμοιο διάστημα γκρεμιστούν οι δίδυμοι πύργοι της Νέας Υόρκης (λόγω του χαρακτηρισμού "διάβολος" που προσάπτεται στους Αμερικανούς από τους μουσουλμάνους).

γ. Ο Πύργος της Ηλείας χτυπηθεί από σεισμό (στην Ηλεία υπάρχουν φυτείες κάνναβης οι οποίες είναι ναρκωτικό παρόμοιο με το διαβολόχορτο (Datura Inoxia) που έχουν οι Αμερικάνοι).

δ. Κάποιος πύργος στο Τρίγωνο των Βερμούδων, γνωστού ώς "τρίγωνο του Διαβόλου".

ε. Το σπίτι του Μπούς, του Μπλερ ή οποιουδήποτε άλλου πολιτικού της Δύσης ή της Ανατολής, ο οποίος πιθανόν να ονομάζεται "Διάβολος" από τους αντιπάλους του.

στ. Το σπίτι του Ασημάκη Κατσούλα.

ζ. Οι φυλακές του Κορυδαλλού λόγω των σατανιστών που φιλοξενούν ή του έργου που επιτελούν.

η. Ο Πύργος του Διαβόλου στο Wyoming των Η.Π.Α. που παρουσιάστηκε και στην ταινία του Spielberg "Στενές επαφές τρίτου τύπου".

θ. Ο Πύργος του Διαβόλου στο Γιβραλτάρ, όπου ανακαλύφθηκαν απολιθώματα του Homo Neanderthalensis

ι. Ο Πύργος του καζίνου "Stratosphere" στο Las Vegas, που μπορεί να χαρακτηριστεί "του Διαβόλου" λόγω του καζίνου και της γειτνίασής του με στριπτιζάδικα.

ια. Οποιοδήποτε κτίσμα οπουδήποτε στη γη που μπορεί με οποιονδήποτε τρόπο να συσχετιστεί με το διάβολο με οποιαδήποτε έννοια, άμεσα, έμμεσα ή αυθαίρετα.

Αν συσχετίσεις τις πιθανές τοποθεσίες (δείγμα των οποίων σου ανάφερα) με τις πιθανές χρονολογίες, μόνον για την "προφητεία" αυτή θα έχεις χιλιάδες αποτελέσματα. Όποιο απ'αυτό συμβεί, η προφητεία έχει επαληθευθεί, σύμφωνα με την άποψη των "πιστών". Ακόμη κι αν δεν συμβεί κανένα απ' αυτά οι "πιστοί" θα βρούνε κάποιο γεγονός που θα το προσαρμόσουν στην προφητεία γιατί "αφού την είπε ο γέροντας τάδε πρέπει να επαληθευτεί"¨(π.χ. το Τσέρνομπιλ που μεταφράστηκε λανθασμένα σαν "πικρό" για να προσαρμοστεί στην προφητεία...).

Καταλαβαίνεις λοιπόν γιατί θεωρώ τις προφητείες καθαρές ανοησίες που αποτελούν τροφή των αφελών και μόνο.

Ο gigenis σου έδωσε μια καλή συμβουλή. Ακολούθησέ την

macedon

Edited by - macedon on 23/07/2006 09:13:39

Ο σημερινός άνθρωπος της "κομπίνας" και του "αν σου κάτσει", αδυνατεί να καταλάβει τη σημασία της προφητείας όπως αυτή δίνεται π.χ. μέσα από την Κ.Δ.

Μόνο αν κάποιος του δώσει τους "χρυσούς αριθμούς" του Λόττο, ίσως τότε θεωρήσει ότι πρόκειται περί "προφητείας", γιατί έτσι μόνο έχει μάθει να λειτουργεί!!

Βεβαίως, θέλει μεγάλη προσοχή με τις προφητείες γενικότερα.

quote:

---

Ψηλός
Ο σημερινός άνθρωπος της "κομπίνας" και του "αν σου κάτσει", αδυνατεί να καταλάβει τη σημασία της προφητείας όπως αυτή δίνεται π.χ. μέσα από την Κ.Δ.

Μόνο αν κάποιος του δώσει τους "χρυσούς αριθμούς" του Λόττο, ίσως τότε θεωρήσει ότι πρόκειται περί "προφητείας", γιατί έτσι μόνο έχει μάθει να λειτουργεί!!

---

Κανεις δεν εμαθε σκοποβολη πυροβωλοντας το κεφαλι του

Η ΠΕΡΣΙΝΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ ΒΓΗΚΕ ΑΛΗΘΙΝΗ.

Η ΜΑΧΗ ΕΧΕΙ ΨΙΛΟΑΡΧΙΣΕΙ ΗΔΗ ΧΑΣΑΜΕ ΕΝΑ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΙΛΟΤΟ ΠΡΙΝ ΚΑΝΑ ΜΗΝΑ.

ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΤΩΡΑ.

Ρε τι μαθαίνει κανείς...

macedon

quote:

---

περσι ειχε γινει ο χαμος με ενα θεμα παλι με προφητειες
οτι και καλα θα γινει πολεμος με την τουρκια και θα ερθει το ξανθο γεννος να μας δωσει την πολη και διαφορα αλλα τετοια τραγελαφικα

και εδιναν συγκεκριμενες ημερομηνιες και δωστου παραταση και ξανα δωστου παραταση και ξανα μανα δωστου παραταση
και ακομη περιμενουμε την εναρξη του πολεμου
αντε να δουμε φετος που θα παει με αυτο το θεμα

---

Άστα Gigenis...
Κακομελέτα κι έρχεται
Μόνο που δεν ξέρουμε ποιο είναι το ξανθό γένος.
Μην είναι ωρέ οι Αμερικάνοι;
Κάτι σε ξανθό σαντρέ μου φέρνει η γνωστή οικογένεια:

Λες να μας πάρει την Πόλη μέσα από τα χέρια μας;;;

Ψυχή μου,
Μην ονειρεύεσαι την αιωνιότητα,
αλλά εξάντλησε το χώρο του δυνατού!

quote:

---

Ώπα Γηγενή,
σε βρίσκω διαβασμένο!

---

Κανεις δεν εμαθε σκοποβολη πυροβωλοντας το κεφαλι του

quote:

---

quote:

---

Ώπα Γηγενή,
σε βρίσκω διαβασμένο!

---

αν δεν ειχα διαβασει δεν θα μπορουσα να εκφερω και γνωμη για το θεμα

σε αντιθεση με αλλα ατομα που οτι δεν ανηκει στην <<ομαδα τους>>
δεν το ακουμπανε και απλα το αφοριζουν

Κανεις δεν εμαθε σκοποβολη πυροβωλοντας το κεφαλι του

---

quote:

---

Έλα βρε Γηγενή!!!
Υπάρχουν τέτοια άτομα;;

Μακριά από τέτοια άτομα γιατί μόνο τον καιρό σου χάνεις με δαύτους!!

---

Κανεις δεν εμαθε σκοποβολη πυροβωλοντας το κεφαλι του

Ιδού ένα ερώτημα με μάλλον προφητική απάντηση...

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

μακρια;;;
εγω;;;
ποτε
παντα θα τα βαζω στην θεση τους

---

Όχι παίζουμε!!!!!

Δώστους να καταλάβουν Γηγενή!!!!!!

quote:

---

Ποιοί θα μπουν στην θέση τους άραγε?
Ένας ή περισσότεροι?

---

quote:

---

οσο τριβονται στην γκλιτσα μου
θα τους δινω να καταλαβενουν

Κανεις δεν εμαθε σκοποβολη πυροβωλοντας το κεφαλι του

---

quote:

---

Όταν σε είχα ρωτήσει δεν μου είχες απαντήσει.
Να λοιπόν που μάθαμε και το επάγγελμά σου!!

---

quote:

---

quote:

---

Όταν σε είχα ρωτήσει δεν μου είχες απαντήσει.
Να λοιπόν που μάθαμε και το επάγγελμά σου!!

---

λαθος συμπερασμα

quote:

---

Και εγώ όταν ήμουν μικρός έβοσκα τα πρόβατα.
Τα σκασμένα, πράγματι, μερικές φορές θαρρείς και τρίβονταν στην γκλίτσα, το ζητούσε το τομάρι τους!!!

---

μην καρφωνεσε ψηλε μην καρφωνεσε

Κανεις δεν εμαθε σκοποβολη πυροβωλοντας το κεφαλι του

---

quote:

---

Έλα, μην τρέπεσαι, δεν είναι κακό να είσαι βοσκός!!

---

Κανεις δεν εμαθε σκοποβολη πυροβωλοντας το κεφαλι του

Μήμως η προφητεία αναφέρει αν οι Ρώσοι μας χαρίσουν την Πόλη και την Αγιά Σοφιά σκέτες ή πακέτο με την Ανατολική Θράκη ;

Επίσης μήπως εσείς οι πεφωτισμένοι , γνωρίζετε αν θα γίνη κανένα θαύμα και αρχίσουν να γεννοβολούν οι Ελληνίδες σαν κουνέλες , προκειμένου να μπορέσουμε να κουμαντάρουμε τα 16.000.000 της πολυανθρωπότερης πόλης της Τουρκίας ;

Ε βεβαια, ονειρωξη του Χριστοδουλου ειναι να ψαλει στην Αγια Σοφια...

Anyway, μη φατε... εχουμε γλαρο! Αυτα περι Παισιου και Ρωσων ειναι Λιακοπουλικες βλακειες! Ακομα μια αποδειξη της """σοβαροτητας"" της εκκλησιας!

_________________________

Tότενες το μαύρο φίδι
το διπλό του το γλωσσίδι
πίσω από την αστοιβιά
βγάζει και κουνάει με βιά:

Τι να πεις όμως στους ανθρώπους που νομίζουν ότι κατέχουν την απόλυτη γνώση και θεωρούν ότι η άποψή τους είναι η μόνη σωστή;

ΓΙΑ ΤΗ ΕΛΙΩΣΑΝ ΟΙ ΠΑΓΟΙ ΑΝΕΒΗΚΑΝ ΤΑ ΝΕΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΠΑΝ ΤΥΠΩΤΑ ΣΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ;; ΕΝΙΜΕΡΟΣΤΕΜΕ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ.

Α?? ΡΕ ΟΛΛΑΝΔΙΑ ΤΗ ΣΟΥΜΕΛΕ ΝΑ ΠΑΘΕΙΣ ΤΣΑΜΠΑ ΤΑ ΦΡΑΓΜΑΤΑ.

ΚΑΙ Η ΒΕΝΕΤΙΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΒΥΘΙΣΤΕΙ ΚΡΙΜΑ.

Γερόντισσα Αγκάθα της Λευκορωσίας (μαρτύρησε το +1939)

«Η άθεη Σοβιετική δύναμη θα εξαφανιστεί, και οι υπηρέτες της θα χαθούν. Η Αληθινή Ορθόδοξη Πίστη θα θριαμβεύσει, και οι άνθρωποι θα βαπτισθούν όπως παλιά βαφτίστηκαν κάτω από τον Άγιο Βλαδίμηρο.»
Αυτά για να δούμε ότι οι άγιοι της εκκλησίας αυτά τα έχουν πει πολύ πιο μπροστά από οποιονδήποτε Βακιαρέλη...
Σήμερα θα παραθέσω μια προφητεία που έχει να κάνει με το τι θα γίνει μετά τη Δευτέρα Παρουσία. Είναι αρκετά σημαντική μια και είναι ελάχιστες οι προφητείες που έχουμε σχετικά με αυτό το Θέμα. Είναι βέβαια αρκέτα μεγάλο το κείμενο που παραθέτω αλλά αξίζει τον κόπο νομίζω. Ας έχουμε και μια υποψια για το τι θα γίνει αφού πεθάνουμε! Οποίος λοιπόν πιστεύει σε Θεό ή τουλάχιστον έχει την υποψία ότι υπάρχει Θεός ας τη διαβάσει. Οι υπόλοιποι που δεν πιστεύουν μπορούν φυσικά να κοιμούνται ήσυχοι!!!

Όραμα της μέλλουσας κρίσης του αγίου Νήφωνα Επισκόπου Κωνσταντιανής

Μια βραδιά, αφού τελείωσε την καθιερωμένη νυχτερινή του προσευχή, ξάπλωσε να κοιμηθεί πάνω στις πέτρες του, όπως πάντα. Ήταν μεσάνυχτα και αγρυπνούσε ακόμη κοιτάζοντας το φεγγάρι και τα αστέρια στον ουρανό.
Μόνος καθώς ήταν, αναλογίσθηκε τις αμαρτίες του και θρηνούσε γοερά, γιατί έφερνε στον νου του τη φοβερά ώρα της Κρίσεως. Έξαφνα βλέπει να αποτραβιέται το στερέωμα του ουρανού σαν σεντόνι. Και να παρουσιάζεται ο Κύριος Ιησούς Χριστός σε πελώριες διαστάσεις. Στεκόταν στους αιθέρες περικυκλωμένος απ' όλες τις ουράνιες στρατιές: άγγελοι, αρχάγγελοι, τάγματα φοβερά και εξαίσια, παραταγμένα με κάθε συστολή.

Ο Κύριος ένευσε στον στρατηγό του ενός τάγματος και εκείνος πλησίασε λαμπρός, φοβερός, μα και συνεσταλμένος:

«Μιχαήλ, Μιχαήλ, άρχοντα της διαθήκης, παράλαβε με το τάγμα σου τον πυρίμορφο θρόνο της δόξης μου και πήγαινε στην κοιλάδα του Ιωσαφάτ. Εκεί θα τον εγκαταστήσεις σαν πρώτο σημάδι της παρουσίας μου. Γιατί πλησιάζει η ώρα που θα λάβει καθένας κατά τα έργα του. Κάνε γρήγορα, έφτασε η στιγμή. Θα δικάσω αυτούς που προσκύνησαν τα είδωλα κι αρνήθηκαν Εμένα τον δημιουργό τους. Αυτούς που λάτρεψαν τις πέτρες και τα ξύλα που τους έδωσα για τις ανάγκες τους. Όλοι τους θα συντριβούν ως σκεύη κεραμέως. Καθώς και οι εχθροί μου οι αιρετικοί που τόλμησαν να με χωρίσουν από τον Πατέρα μου. Που τόλμησαν να υποβιβάσουν σε κτίσμα το Παράκλητον Πνεύμα. Αλλοίμονό τους, ποια κόλαση τους περιμένει!.
Τώρα θα εμφανισθώ και στους Ιουδαίους που με σταύρωσαν και δεν πίστεψαν στην θεότητά μου. Mου δόθηκε κάθε εξουσία, τιμή και δύναμη. Είμαι δικαιοκριτής. Τότε που ήμουνα πάνω στον Σταυρό έλεγαν: Ουά! Ο καταλύων τον ναόν� σώσον σεαυτόν. Τώρα, εμοί εκδίκησις, εγώ ανταποδώσω. Εγώ θα κρίνω, θα ελέγξω και θα τιμωρήσω σκληρά το πονηρό και διεστραμμένο γένος, γιατί δεν μετάνοιωσε. Τους έδωσα ευκαιρίες να μετανοήσουν, αλλά τις περιφρόνησαν. Θα λάβω λοιπόν τώρα την εκδίκηση.

Το ίδιο θα κάνω και στους Σοδομίτες, που βρώμισαν τη γη και τον αέρα με την δυσωδία τους. Τους έκαψα τότε. Και πάλι θα τους ξανακάψω, γιατί μίσησαν την ηδονή του Αγίου Πνεύματος και αγάπησαν την ηδονή του διαβόλου.
Θα τιμωρήσω και τους μοναχούς, τους άφρονες και σκοτισμένους, που μοιάζουν σαν θηλυμανή άλογα. Δεν αρκέσθηκαν στη νόμιμη συζυγία τους, αλλά στράφηκαν ανόητα στην μοιχεία και ο σατανάς τους έριξε δεμένους στην άβυσσο του πυρός. Δεν άκουσαν ότι φοβερό το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος; Δεν φοβούνται το εγώ το εμβρίμημά μου αποτελέσω εις αυτούς; Τους κάλεσα να μετανοιώσουν κι όμως δεν μετάνοιωσαν.

Θα καταδικάσω και τους κλέφτες που έκαναν ένα σωρό κακά, ακόμη και φόνους! Και όλους όσοι έπραξαν πλήθος αμαρτιών. Εγώ τους χάρισα ευκαιρίες για να αλλάξουν αλλά δεν έδωσαν καμιά σημασία. Που είναι τα καλά τους έργα; Τους έδειξα τον άσωτο σαν τύπο και υπογραμμό και πολλούς άλλους για να μην αποθαρρύνονται στις αμαρτίες τους. Αλλ αυτοί καταφρόνησαν τις εντολές μου και με αρνήθηκαν. Αποστράφηκαν Εμένα και υποδουλώθηκαν στην αμαρτία. Ας πορευθούν λοιπόν στη φλόγα που οι ίδιοι άναψαν.

Αλλά κι όσους πέθαναν μνησίκακοι, θα τους παραδώσω σε φοβερό κλύδωνα. Γιατί δεν πόθησαν την ειρήνη μου, αλλά στάθηκαν στη ζωή τους θυμώδεις, πικρόχολοι και οργίλοι.

Τους πλεονέκτες, τους τοκογλύφους και τους φιλάργυρους θα τους εξολοθρεύσω και θα ξεχύσω πάνω τους όλη μου την οργή, γιατί στήριξαν την ελπίδα τους στο χρυσάφι κι Εμένα με αγνόησαν σαν να μη φρόντιζα γι αυτούς.

Κι εκείνους τους ψευτοχριστιανούς, που ισχυρίζονταν ότι δεν υπάρχει ανάσταση νεκρών ή ότι γίνεται μετεμψύχωση, θα τους λειώσω στη γεέννα σαν το κερί. Τότε θα πεισθούν για την ανάσταση των νεκρών.

Οι δηλητηριαστές, οι μάγοι κι όλοι οι όμοιοί τους θα βασανιστούν ανελέητα.
Αλλοίμονο και σ� αυτούς που μεθάνε, γλεντοκοπάνε με κιθάρες και τύμπανα, που τραγουδάνε, χορεύουν, αισχρολογούν και φαντάζονται πονηρά. Τους κάλεσα και δεν με άκουσαν, αλλά με καταγελούσαν. Τώρα το σκουλήκι θα τους κατατρώει την καρδιά. Σ� όλους χάρισα έλεος και μετάνοια, μα κανένας δεν έδινε τότε προσοχή.
Θα βυθίσω στο σκοτάδι κι όσους περιφρόνησαν τις Αγίες Γραφές, που τις έγραψε το Πνεύμα μου δια μέσου των αγίων.

Θα κρίνω ακόμη κι αυτούς που ασχολούνται με προλήψεις και δεισιδαιμονίες και στηρίζουν τις ελπίδες τους σε μαχαίρια, αξίνες, δρεπάνια κι άλλα παρόμοια. Τότε θα μάθουν ότι έπρεπε να ελπίζουν στον Θεό κι όχι στα δημιουργήματά Του. Θα ταράζονται και θ αντιλέγουν τότε, μα δεν θα έχουν πια καμιά δύναμη, γιατί εμοί εκδίκησις, εγώ ανταποδώσω.

Θα τιμωρήσω και τους βασιλείς και τους άρχοντες που με πίκραιναν αδιάκοπα με τις αδικίες τους. Έκριναν άδικα και περήφανα περιφρονώντας τους ανθρώπους. Και αυτοί μεν πληρώνονταν. Η δική μου όμως εξουσία δεν δέχεται δωροδοκίες. Για την αδικία τους θα τους αφανίσω. Τότε θα καταλάβουν ότι εγώ είμαι ο φοβερός που αφαιρώ τις εξουσίες των αρχόντων. Θα καταλάβουν ότι είμαι φοβερότερος απ όλους τους βασιλείς της γης. Ουαί σ αυτούς! Τι κόλαση τους περιμένει! Γιατί έτριξαν τα δόντια τους κι έχυσαν αθώο αίμα, το αίμα των παιδιών τους και των θυγατέρων τους.

Αλλά σε ποιαν οργή θα παραδώσω τους μισθωτούς, που δεν ήταν γνήσιοι ποιμένες; Που ρήμαξαν τον αμπελώνα μου και σκόρπισαν τα πρόβατά μου; Που ποίμαιναν χρυσάφι κι ασήμι όχι ψυχές και ζήτησαν την ιεροσύνη από συμφέρον; Πόση θα είναι η τιμωρία τους; Πόσος ο οδυρμός; Θα ξεχύσω πάνω τους όλο το θυμό και την οργή μου και θα τους συντρίψω. Πρόβατα και βόδια φθαρτά φρόντισαν ν� αποκτήσουν, μα τα δικά μου λογικά πρόβατα δεν τα νοιάσθηκαν. Θα τιμωρήσω με ράβδο τις ανομίες τους και με μαστίγιο τις αδικίες τους.

Αλλά και τους ιερείς που γελούν η φιλονικούν μέσα στις αγίες εκκλησίες μου, τι θα τους κάνω; Θα τους συμμορφώσω στο πυρ και στον τάρταρο.
Ήρθα κι έρχομαι. Όποιος έχει τη δύναμη ας με αντιμετωπίσει. Αλλά ουαί κι αλλοίμονο σ αυτόν που όντας αμαρτωλός θα πέσει στα χέρια μου! Γιατί καθένας θα εμφανισθεί ενώπιόν μου γυμνός και τετραχηλισμένος. Πού θα τολμήσει να φανερωθεί τότε η αναίδεια των αμαρτωλών; Πώς θ� αντικρίσουν το πρόσωπό μου; Πού θα βάλουν τη ντροπή τους; Θα καταισχυνθούν μπροστά στις άχραντες Δυνάμεις μου.

Θα κατακρίνω όμως κι όσους μοναχούς αμέλησαν τα καθήκοντά τους και πρόδωσαν τις υποσχέσεις που έδωσαν ενώπιον Θεού, αγγέλων και ανθρώπων. Αλλά υποσχέθηκαν κι άλλα έπραξαν. Απ το ύψος των νεφελών θα τους γκρεμίσω στην άβυσσο. Δεν τους έφτανε η δική τους απώλεια, αλλά προξένησαν ολέθριο σκάνδαλο και σ άλλους. Ήταν καλύτερα γι αυτούς να μην απαρνηθούν τον κόσμο παρά που τον απαρνήθηκαν κι έζησαν αισχρά, ανακατεμένοι με την ασωτία. Εμοί εκδίκησις, εγώ ανταποδώσω σ� όσους δεν θέλησαν να μετανοιώσουν. Εγώ θα τους κρίνω σαν δίκαιος Κριτής!...»

Τα λόγια αυτά που βροντοφώνησε ο Κύριος στον αρχιστράτηγο Μιχαήλ, γέμισαν δέος τις αναρίθμητες Δυνάμεις των αγγέλων.
Έπειτα πρόσταξε να του φέρουν τους Επτά Αιώνες της συστάσεως του κόσμου. Ο Μιχαήλ ανέλαβε την εκτέλεση κι αυτής της προσταγής. Γι αυτό πήγε αμέσως στο οίκο της διαθήκης και τους έφερε. Ήταν σαν μεγάλα βιβλία και τα τοποθέτησε μπροστά στον Κριτή. Έπειτα στάθηκε παράμερα παρατηρώντας με ευλάβεια πως ξεφυλλίζει ο Κύριος την ιστορία των αιώνων.

Πήρε Εκείνος τον πρώτο Αιώνα, τον άνοιξε και διάβασε:
«Ο Πατήρ, ο Υιός και το ’γιο Πνεύμα, ένας Θεός σε τρία πρόσωπα. Από τον Πατέρα γεννήθηκε ο Υιός και δημιουργός των αιώνων. Διότι με τον Λόγο του Πατρός, τον Υιό, έγιναν οι Αιώνες, δημιουργήθηκαν οι ασώματες Δυνάμεις και στερεώθηκαν οι ουρανοί, η γη, τα καταχθόνια, η θάλασσα, οι ποταμοί και πάντα τα εν αυτοίς.»
Έπειτα διάβασε λίγο παρακάτω:
«Εικόνα του αόρατου Θεού είναι ο πρώτος άνθρωπος, ο Αδάμ, με τη γυναίκα του, την Εύα. Στον Αδάμ δόθηκε μια εντολή από τον παντοκράτορα Θεό και δημιουργό όλων των ορατών και αοράτων. Είναι ένας νόμος που πρέπει να τηρηθεί με κάθε ασφάλεια και ακρίβεια, ώστε να θυμάται τον δημιουργό του, και να μην ξεχνάει ότι υπάρχει Θεός από πάνω του».
Πάλι προχώρησε λίγο:
«Παράβαση στην οποία υπέπεσε η εικόνα του Θεού από απάτη η μάλλον από απροσεξία και αμέλεια. Αμάρτησε ο άνθρωπος και διώχθηκε απ τον παράδεισο με δίκαιη κρίση και απόφαση του Θεού. Δεν μπορεί να βρίσκεται μέσα σε τόσα αγαθά ο αχρείος παραβάτης!».
Πιο κάτω διάβασε:
«Ο Κάιν ρίχθηκε στον ’βελ και τον σκότωσε, κατά την βουλή του διαβόλου. Οφείλει να καεί στη φωτιά της γεέννας, γιατί έμεινε αμετανόητος. Ενώ ο ’βελ θα ζήσει αιώνια».
Κατά τον ίδιο τρόπο ξεφύλλισε τα έξι βιβλία των Αιώνων. Πήρε τέλος το έβδομο και διάβασε:
«Η αρχή του εβδόμου Αιώνα σημαίνει το τέλος των αιώνων. Αρχίζει να γενικεύεται η κακία, η πονηρία κι η ασπλαχνία. Οι άνθρωποι του έβδομου Αιώνα είναι πονηροί, φθονεροί, ψεύτες, με υποκριτικήν αγάπη, φίλαρχοι, υποδουλωμένοι στις σοδομίτικες αμαρτίες».
Προχώρησε λίγο, κάτι διάβασε κι έστρεψε αμέσως θλιμμένο το βλέμμα του ψηλά, στήριξε το ένα χέρι στο γόνατο, με το άλλο σκέπασε το πρόσωπο και τα μάτια κι έμεινε συλλογισμένος σ� αυτή τη στάση ώρα πολλή. Σε λίγο ψιθύρισε:
«Αλήθεια τούτος ο έβδομος Αιώνας ξεπέρασε στην αδικία και την πονηρία όλους τους προηγούμενους».
Διάβασε παρακάτω:
«Οι Έλληνες και τα είδωλά τους γκρεμίσθηκαν με το ξύλο, την λόγχη και τα καρφιά που έμπηξαν οι σταυρωτές στο ζωηφόρο Σώμα μου».
Σώπασε μερικές στιγμές και πάλι έσκυψε στο βιβλίο.
«Δώδεκα άρχοντες του Μεγάλου Βασιλέως, λευκοί σαν το φως, συντάραξαν τη θάλασσα, στόμωσαν θηρία, έπνιξαν τους νοητούς δράκοντες, φώτισαν τυφλούς, χόρτασαν πεινασμένους και φτώχεψαν πλουσίους. Ψάρεψαν πολλές νεκρωμένες ψυχές ξαναδίνοντάς τους ζωή. Μεγάλος ο μισθός τους!...».
κι έπειτα από λίγο:
«Εγώ ο Αγαπητός διάλεξα και μάρτυρες αθλοφόρους για χάρη μου. Η φιλία τους έφτασε ως τον ουρανό και η αγάπη τους ως τον θρόνο μου! Ο πόθος τους ως την καρδιά μου και η λατρεία τους με φλογίζει δυνατά. Η δόξα και το κράτος μου είναι μαζί τους!...».
«Ο άνθρωπος που κράτησε με ευσέβεια το πηδάλιο της επτάλοφης και πήρε τη βασιλεία της, έγινε υπηρέτης της αγάπης μου και στάθηκε ζηλωτής και μιμητής μου, γι' αυτό του πρέπει η βασιλεία των ουρανών»
Αφού γύρισε αρκετά φύλλα, ψιθύρισε μ ένα χαμόγελο ικανοποιήσεως:
«Ω πανέμορφη και πολύτιμη Νύμφη! Πόσοι αισχροί πάσχισαν να σε μολύνουν! Μα δεν πρόδωσες Εμένα το Νυμφίο σου!... Αμέτρητες αιρέσεις σε απείλησαν, αλλά η πέτρα που πάνω της είσαι θεμελιωμένη δεν σαλεύθηκε, γιατί πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής».

Πιο κάτω ήταν γραμμένες όλες οι αμαρτίες των ανθρώπων, όσες βρήκε ο θάνατος να μην έχουν ξεπλυθεί στη μετάνοια.
Κι ήταν τόσες πολλές, σαν την άμμο της θάλασσας!... Τις διάβασε ο Κύριος δυσαρεστημένος και κουνούσε το κεφάλι του αναστενάζοντας.
Το αμέτρητο πλήθος των αγγέλων στεκόταν περίτρομο από το φόβο της δίκαιης οργής του Κριτού.
Όταν ο Κύριος έφτασε στη μέση του Αιώνα αυτού, παρατήρησε:
«Τούτο το έσχατο βιβλίο είναι γεμάτο από τη δυσωδία των αμαρτιών, από τ ανθρώπινα έργα, που είναι όλα ψεύτικα και βρωμερά: Φθόνοι, φόνοι, ψεύδη, έχθρες, μνησικακίες. Φθάνει πια! Θα το σταματήσω στη μέση. Να πάψει η κυριαρχία της αμαρτίας.

Και λέγοντας αυτά τα οργισμένα λόγια ο Κύριος έδωσε στον αρχιστράτηγο Μιχαήλ το σύνθημα για την Κρίση. Αυτοστιγμεί εκείνος με το τάγμα του πήραν τον υπέρλαμπρο και απερίγραπτο θρόνο κι έφυγαν. Ήταν το τάγμα τόσο πολυπληθές, ώστε η γη δεν το χωρούσε. Φεύγοντας βροντοφωνούσαν:
«’γιος, άγιος, άγιος, φοβερός και μέγας, υψηλός, θαυμαστός και δεδοξασμένος ο Κύριος στους αιώνες των αιώνων.»

Έπειτα αποχώρησε ο Γαβριήλ με το τάγμα του ψάλλοντας:
«’γιος, άγιος, άγιος Κύριος Σαβαώθ, πλήρης πάσα η γη της δόξης αυτού»!
Και απ αυτούς τους φοβερούς όρκους συγκλονίζονταν ο ουρανός και η γη.

Ακολούθησε ο τρίτος μέγας αρχιστράτηγος, ο Ραφαήλ, με το τάγμα του αναπέμποντας τον ύμνο:
«Εις άγιος, εις Κύριος, Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός. Αμήν.»
Τέλος ξεκίνησε και η τέταρτη παράταξη. Ο άρχοντάς της ήταν λευκός και λαμπερός σαν το χιόνι, με όψη γλυκειά. Φεύγοντας άρχισε κι αυτός να ψάλλει δυνατά:
«Θεός θεών Κύριος ελάλησε και εκάλεσε την γην από ανατολών ηλίου μέχρι δυσμών. Εκ Σιών η ευπρέπεια τη ωραιότητος αυτού. Ο Θεός εμφανώς ήξει, ο Θεός ημών και ου παρασιωπήσεται. Πυρ ενώπιον αυτού προπορεύσεται και κύκλω αυτού καταιγίς σφόδρα.»
Και συνέχεια τον υπόλοιπο ψαλμό. Ενώ οι αξιωματούχοι του αποκρίνονταν:
«Ανάστα ο Θεός κρίνων την γην ότι συ κατακληρονομήσεις εν πάσι τοις έθνεσι.»
Ο αρχηγός αυτού του τάγματος ονομαζόταν Ουριήλ.

Σε λίγο έφεραν ενώπιον του Κυρίου τον δοξασμένο Σταυρό του, που έλαμπε σαν φοβερή αστραπή και σκόρπιζε άρρητη ευωδία. Τον συνόδευαν με εξαιρετικές τιμές δύο τάγματα Εξουσιών και Δυνάμεων. Το θέαμα ήταν συγκλονιστικά μεγαλόπρεπο. Οι πολυάριθμες δυνάμεις έψαλαν αρμονικά.
’λλοι έλεγαν με μεγάλο δέος:
«Υψώσω σε ο Θεός μου ο Βασιλεύς μου και ευλογήσω ο όνομά σου εις τον αιώνα».
’λλοι έλεγαν:
«Υψούτε Κύριον τον Θεόν ημών και προσκυνείτε τω υποποδίω των ποδών αυτού, ότι άγιος εστί. Αλληλούια, αλληλούια, αλληλούια!».
Έπειτα δόθηκε θεία διαταγή να έρθει πάλι ο κραταιός άρχοντας Μιχαήλ για να παρουσιαστεί δίπλα στον θρόνο του Κυρίου. Εκείνη τη στιγμή παρουσιάσθηκε ένας άγγελος που κρατούσε μία βροντερή σάλπιγγα. Την πήρε ο Κριτής στα χέρια του, σάλπισε τρεις φορές κι είπε τρεις λόγους. Μετά την παρέδωσε στον Μιχαήλ:
«Σε προστάζω να πάρεις το θείο σου τάγμα και να σκορπισθήτε σ όλο τον κόσμο, για να μεταφέρετε πάνω σε νεφέλες τους αγίους, απ την ανατολή και τη δύση, τον βορρά και τον νότο. Θα τους συγκεντρώσεις όλους για να υποδεχθούν την παρουσία μου, μόλις ηχήσει η σάλπιγγα».

Ύστερα απ όλα αυτά έρριξε ένα βλέμμα στη γη ο δίκαιος Κριτής και είδε Ομίχλη και σκοτεινά, θρήνος και ουαί και κοπετός πολύς. Φοβερή η τυραννία του σατανά! Μανίαζε και φρίαττε ο δράκοντας, κατέστρεψε τα πάντα συντρίβοντάς τα σαν χορτάρι, γιατί έβλεπε τους αγγέλους του Θεού να του ετοιμάζουν το αιώνιο πυρ.
Μόλις τα είδε ολ αυτά ο Κύριος, κάλεσε ένα πύρινο άγγελο με αυστηρή και φοβερή όψη, χωρίς λύπηση ήταν αρχηγός των αγγέλων που επιβλέπουν το πυρ της κολάσεως και του είπε:
«Πάρε μαζί σου τη ράβδο μου που δένει και συντρίβει. Πάρε κι αμέτρητους αγγέλους απ το τάγμα σου, τους πιο φοβερούς, που τάχθηκαν τιμωροί των κολασμένων. Θα πάτε στη νοητή θάλασσα, για να βρείτε τα ίχνη του ζοφερού άρχοντα. ’ρπαξέ τον με ισχύ και κραταιότητα και χτύπα τον αλύπητα με τη ράβδο μου ώσπου να παραδώσει το τάγμα των πονηρών πνευμάτων. Κι αφού τους δέσεις όλους γερά με την ισχύ της ράβδου, κατά τη διαταγή μου, θα του ρίξεις στις πιο άσπλαχνες και άγριες κολάσεις!...

Και τότε πια, όταν όλα ήταν έτοιμα, έγινε νεύμα στον αρχάγγελο που κρατούσε τη σάλπιγγα να σαλπίσει ηχηρά. Αμέσως απλώθηκε απότομα νεκρική σιγή, σαν να ηρέμησαν τα σύμπαντα.

Με το πρώτο σάλπισμα συναρμολογήθηκαν όλα τα σώματα των νεκρών.
Με το δεύτερο, Πνεύμα Κυρίου επανέφερε τις ψυχές μέσα στα νεκρά σώματα.
Δέος και φρίκη κατέλαβε τα σύμπαντα.
Τα ουράνια και τα επίγεια έτρεμαν.

Και τότε αντήχησε το τρίτο και φοβερότερο σάλπισμα, που συγκλόνισε όλο τον κόσμο. Οι νεκροί αναστήθηκαν από τα μνήματα εν ριπή οφθαλμού. Φοβερό θέαμα! Ξεπερνούσαν σε αριθμό και την άμμο της θάλασσας. Συγχρόνως σαν πυκνή βροχή κατέβαιναν απ τα ουράνια προς τον θρόνο της ετοιμασίας τ αγγελικά τάγματα βροντοφωνώντας:

«’γιος, άγιος, άγιος Κύριος Σαβαώθ, πλήρης πάσα η γη φόβου και τρόμου».
Στεκόταν όλος ο λαός και το αναρίθμητο σύνταγμα των αγγέλων περιμένοντας. Έτρεμαν και φρικιούσαν μπροστά στη φοβερή θεία εξουσία που κατέβαινε στη γη. Ενώ όμως όλοι κοίταζαν ψηλά, ξαφνικά άρχισαν να γίνονται σεισμοί, βροντές και αστραπές στην κοιλάδα της Δίκης και στον αιθέρα, ώστε κατατρόμαξαν όλοι. Τότε αποσύρθηκε σαν βιβλίο το στερέωμα του ουρανού και φάνηκε ο Τίμιος Σταυρός να λάμπει σαν το ήλιο και να σκορπίζει θείες μαρμαρυγές. Τον κρατούσαν οι άγγελοι μπροστά από τον Κύριό μας Ιησού Χριστό και Κριτή της οικουμένης, που ερχόταν.
Σε λίγο ακούγεται ένας ύμνος, ένα τραγούδι πρωτάκουστο: «Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου. Θεός Κύριος, κριτής εξουσιαστής, άρχων ειρήνης».
Μόλις τελείωσε η βροντερή τούτη δοξολογία, εμφανίζεται ο Κριτής επί των νεφελών, καθισμένος σε θρόνο πύρινο. Με την πολλή του καθάρια λαμπρότητα πυρπολούσε τον ουρανό και την γη.

Έξαφνα, μεσ απ το πλήθος των αναστημένων νεκρών άρχισαν μερικοί ν αστράφτουν σαν ήλιοι! Αμέσως αρπάζοταν από τις νεφέλες στον αέρα για να συναντήσουν τον Κύριό τους. Οι περισσότεροι όμως απόμειναν κάτω. Κανείς δεν τους πήρε στον ουρανό!... θρηνούσαν πικρά που δεν αξιώθηκαν ν αρπαχθούν κι αυτοί από τις νεφέλες κι ήταν φαρμάκι η λύπη και η οδύνη στις ψυχές τους. Έπεσαν όλοι γονατιστοί μπροστά στον Κριτή και πάλι σηκώθηκαν.

Είχε πια καθήσει στον θρόνο «θρόνος της ετοιμασίας» ο φοβερός Κριτής και μαζεύτηκαν γύρω του όλες οι δυνάμεις των ουρανών με φόβο και τρόμο. Όσοι είχαν αρπαχθεί απ τα σύννεφα προς απάντησή του, τοποθετήθηκαν στα δεξιά του. Οι υπόλοιποι οδηγήθηκαν στ αριστερά του Κριτού. Ήταν Ιουδαίοι, άρχοντες, αρχιερείς, ιερείς, βασιλείς και πολύ πλήθος μοναχών και λαϊκών. Στέκονταν καταντροπιασμένοι, ελεεινολογώντας τον εαυτό τους και θρηνώντας την απώλειά τους. Τα πρόσωπά τους ήταν εξαθλιωμένα και αναστέναζαν βαθιά συντριμμένοι.
Σ όλους είχε απλωθεί νεκρικό πένθος. Και πουθενά δεν φαινόταν καμμιά παρηγοριά.

Όσοι όμως στέκοταν στα δεξιά του Κριτού ήταν όλοι φαιδροί, φωτεινοί σαν ήλιοι, σεμνοί, δοξασμένοι, λευκοί σαν το φως, πυρπολημένοι, λες, από μία θεόφωτη αστραπή. Έμοιαζαν αν δεν είναι τολμηρό να το πει κανείς σαν τον Κύριο και Θεό τους.

Παρευθύς έρριξε το βλέμμα του και απ τη μία και απ την άλλη μεριά ο φοβερός Κριτής. Στα δεξιά κοίταξε ευχαριστημένος και χαμογέλασε. Όταν όμως γύρισε στ� αριστερά του, ταράχθηκε, οργίσθηκε πολύ και απέστρεψε αμέσως το πρόσωπό του.
Τότε με δυνατή και επίσημη φωνή λέει στους «εκ δεξιών» του:
«Δεύτε οι ευλογημένοι του πατρός μου, κληρονομήσατε την ητοιμασμένην υμίν βασιλείαν από καταβολής κόσμου. Επείνασα γαρ, και εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα, και εποτίσατέ με, ξένος ήμην, και συνηγάγετέ με, γυμνός και περιεβάλετέ με, ησθένησα, και επεσκέψασθέ με, εν φυλακή ήμην και ήλθετε προς με.»
Παραξενεύτηκαν εκείνοι και ρώτησαν!
«Κύριε πότε σε είδομεν πεινώντα και εθρέψαμεν, ή διψώντα και εποτίσαμεν; Πότε δε σε είδομεν ξένον και συνηγάγομεν, ή γυμνόν και περιεβάλομεν; Πότε δε σε είδομεν ασθενή ή εν φυλακή και ήλθομεν προς σε;
Αμήν λέγω υμίν, εφ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε.»
Στρέφεται τότε προς τους «εξ ευωνύμων» και τους λέει με δριμύτητα:
«Πορεύεσθαι απ εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιον το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις αυτού. Επείνασα γαρ, και ουκ εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα και ουκ εποτίσατε με, ξένος ήμην και ου συνηγάγετέ με, γυμνός και ου περιεβάλετέ με, ασθενής και εν φυλακή και ουκ επεσκέψασθέ με.»
«Κύριε», τον ρώτησαν κι αυτοί απορημένοι, «πότε σε είδομεν και εν φυλακή και ου διηκονήσαμέν σοι;
«Αμήν λέγω υμίν», τους απάντησε ο Κύριος, «εφ όσον ουκ εποιήσατε ενί τούτων των ελαχίστων, ουδέ εμοί εποιήσατε. Χαθείτε απ τα μάτια μου, καταραμένοι της γης! Στον τάρταρο, στον βρυγμό των οδόντων! Εκεί θα 'ναι ο θρήνος και ο οδυρμός, ο ατελείωτος.

Μόλις έβγαλε αυτή την απόφαση ο Κριτής, αμέσως ξεχύθηκε απ την ανατολή ένας τεράστιος πύρινος ποταμός, που κυλούσε ορμητικά προς την δύση. Ήταν πλατύς σαν μεγάλη θάλασσα. Οι αμαρτωλοί απ τ αριστερά βλέποντάς τον κατατρόμαξαν κι άρχισαν να τρέμουν φρικτά απ την απελπισία τους. Μα ο αδέκαστος Κριτής πρόσταξε να περάσουν όλοι δίκαιοι και άδικοι μέσ απ τον φλεγόμενο ποταμό, για να τους δοκιμάσει το πυρ.

’ρχισαν πρώτα οι «εκ δεξιών», που πέρασαν όλοι και βγήκαν λαμπεροί σαν ατόφιο χρυσάφι. Τα έργα τους δεν κάηκαν, αλλ αποδείχθηκαν πιο φωτεινά και διαυγή με τη δοκιμασία. Γι αυτό γέμισαν αγαλλίαση.
Έπειτα απ αυτούς ήρθαν και οι «εξ ευωνύμων» να περάσουν μέσ απ τη φωτιά, για να δοκιμασθούν τα έργα τους. Αλλά, επειδή ήταν αμαρτωλοί, η φλόγα άρχισε να τους καίει και τους κράτησε μέσα στη μέση του ποταμού. Και τα μεν έργα τους κατακάηκαν σαν άχυρα, ενώ τα σώματά τους έμειναν σώα να φλέγονται επί χρόνια και αιώνες ατέλειωτους μαζί με τον διάβολο και τους δαίμονες. Κανένας δεν κατόρθωσε να βγει από κείνο το πύρινο ποτάμι! Όλους τους αιχμαλώτισε η φωτιά, γιατί ήταν άξιοι καταδίκης και τιμωρίας.

Αφού παραδόθηκαν στην κόλαση οι αμαρτωλοί, σηκώθηκε απ το θρόνο του ο φοβερός Κριτής και ξεκίνησε για το θεϊκό ανάκτορο μ όλους τους αγίους του. Τον περικύκλωναν, πάντα με πολύ φόβο και τρόμο, όλες οι ουράνιες δυνάμεις ψάλλοντας:
«’ρατε πύλας οι άρχοντες ημών και επάρθητε πύλαι αιώνιοι και εισελεύσεται ο Βασιλεύς της δόξης, ο Κύριος και Θεός των θεών μαζί μ όλους τους αγίους του, που θ απολαύσουν αιώνια κληρονομιά».
’λλο τάγμα απαντούσε και έλεγε:
«Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου μ όσους αξίωσε η χάρη του να ονομασθούν υιοί Θεού, Θεός Κύριος, μαζί με τους υιούς της Νέας Σιών, και επέφανεν ημίν».
και οι αρχάγγελοι, που προπορεύονταν απ τον Κύριο, τον δοξολογούσαν ψάλλοντας ένα ουράνιο μέλος αντιφωνικά:
«Δεύτε αγαλλιασώμεθα τω Κυρίω, αλαλάξωμεν τω Θεώ τω Σωτήρι ημών. Προφθάσωμεν το πρόσωπον αυτού εν εξομολογήσει και εν ψαλμοίς αλαλάξωμεν αυτώ».

Ενώ άλλο τάγμα αντιφωνούσε μελωδικά:
«Ότι Θεός μέγας Κύριος και Βασιλεύς μέγας επί πάσαν την γην. Ότι εν τη χειρί αυτού τα πέρατα της γης και τα ύψη των ορέων αυτού εισίν!»
Αυτά και άλλα πολλά παναρμόνια μέλη έψαλλαν οι άγιοι άγγελοι, ώστε να ευφραίνονται απερίγραπτα όσοι τ άκουγαν. Έτσι ψάλλοντας μπήκαν οι άγιοι με τον Κύριο Ιησού Χριστό στον επουράνιο θάλαμο του θεϊκού παλατίου με καρδιές που σκιρτούσαν από χαρά. Και αμέσως κλείσθηκαν οι πύλες του νυμφώνα.
Τότε κάλεσε ο ουράνιος Βασιλεύς τους κορυφαίους αγγέλους. Πρώτοι παρουσιάσθηκαν ο Μιχαήλ, ο Γαβριήλ, ο Ραφαήλ, ο Ουριήλ και οι άρχοντες των ταγμάτων.

Ακολούθησαν οι δώδεκα φωστήρες του κόσμου, οι απόστολοι. Τους έδωσε ο Κύριος δόξα αστραφτερή και δώδεκα πυρίμορφους θρόνους για να καθίσουν κοντά στον διδάσκαλό τους Χριστό με μεγαλειώδεις τιμές. Η όψη τους ακτινοβολούσε ένα απερίγραπτο αιώνιο φως και τα ενδύματά τους ήταν λαμπερά και διάφανα σαν το κεχριμπάρι. Ακόμη κι οι άρχοντες των αγγέλων τους θαύμαζαν. Τέλος τους έδωσε και δώδεκα υπέροχα κριστάλλινα στεφάνια διακοσμημένα με πολύτιμους λίθους, που έλαμπαν εκτυφλωτικά, καθώς τα κρατούσαν πάνω από τα κεφάλια τους ένδοξοι άγγελοι.

Έπειτα οδηγήθηκαν ενώπιον του Κυρίου οι εβδομήκοντα απόστολοι. Έλαβαν κι αυτοί όμοιες τιμές και δόξες, μόνο που τα στεφάνια των δώδεκα ήταν πιο θαυμαστά.
Και τώρα ήρθε η σειρά των μαρτύρων. Αυτοί πήραν τη θέση και τη δόξα της μεγάλης αγγελικής στρατιάς, που γκρεμίσθηκε απ τον ουρανό μαζί με τον Εωσφόρο. Έγιναν δηλαδή οι μάρτυρες άγγελοι και άρχοντες των ουρανίων ταγμάτων. Τους έφεραν αμέσως πλήθος στεφάνια και τα τοποθέτησαν στα αγιασμένα κεφάλια τους. Όσο λάμπει ο ήλιος, τόσο έλαμπαν κι αυτά. Έτσι οι άγιοι μάρτυρες θεώμενοι ευφραίνονταν και αγάλλονταν ανέκφραστα.
Μετά μπήκε ο θείος χορός των ιεραρχών, ιερέων, διακόνων και λοιπών κληρικών. Στεφανώθηκαν κι αυτοί μ αιώνια κι αμαράντινα στεφάνια, ανάλογα με τον ζήλο, την υπομονή και την ποιμαντική τους δράση. Στεφάνι από στεφάνι ήταν διαφορετικό κατά τη δόξα, όπως αστέρι από αστέρι. Έτσι πολλοί ιερείς και διάκονοι ήταν ενδοξότεροι και λαμπρότεροι από πολλούς αρχιερείς.
Τους έδωσαν ακόμη και από ένα ναό, για να προσφέρουν στο νοερό θυσιαστήριο αγία θυσία και τέλεια, ευάρεστη στο Θεό.
Έπειτα μπήκε ο όσιος χορός των μοναχών. Η όψη τους ξέχυνε μυστικήν ευωδία και σαν ήλιοι σκόρπιζαν θείες μαρμαρυγές. Ο Κύριος τους στόλισε με έξι φτερούγες και έγιναν με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος σαν τα φρικτά Χερουβίμ και Σεραφίμ. ’ρχισαν τότε να βροντοφωνούν.

«’γιος, άγιος, άγιος Κύριος Σαβαώθ, πλήρης πάσα η γη της δόξης αυτού. Ήταν η δόξα τους μεγάλη, αφάνταστη και το στεφάνι τους ποικιλοστόλιστο και λαμπερό. Ανάλογα με του αγώνες και τους ιδρώτες τους απολάμβαναν και τις τιμές.
Ακολούθησε ο χορός των προφητών. Τους δώρησε ο Βασιλεύς το άσμα των ασμάτων, το ψαλτήρι του Δαβίδ, τύμπανα και χορούς, άυλο φως αστραφτερό, άφραστη αγαλλίαση και τη δοξολογία του Αγίου Πνεύματος.
Τότε τους ζήτησε ο Δεσπότης του θεϊκού νυμφώνα να ψάλλουν κάτι. Και έψαλλαν ένα τόσο μελωδικό ύμνο, ώστε σκίρτησαν όλοι από ευφροσύνη.
Αφού έλαβαν αυτά τα δώρα οι άγιοι απ� τα άχραντα χέρια του Σωτήρος, περίμεναν ακόμη εκείνα, α οφθαλμός ουκ είδε και ους ουκ ήκουσε και επί καρδίαν ανθρώπου ουκ ανέβη.

Τότε μπήκε όλος ο χορός των ανθρώπων, που σώθηκαν μέσα στον κόσμο: Φτωχοί και άρχοντες, βασιλείς και ιδιώτες, δούλοι και ελεύθεροι. Στάθηκαν όλοι ενώπιον του Κυρίου κι εκείνος ξεχώρισε απ� ανάμεσά τους τους ελεήμονες και τους αγνούς και τους έδωσε την τρυφή του παραδείσου της Εδέμ, παλάτια ουράνια και φωτεινά, στεφάνια πολυτελή, αγιασμό και αγαλλίαση, θρόνους και σκήπτρα και αγγέλους να τους υπηρετούν.
Μετά ήρθαν όσοι έγιναν δια την αγάπη του Χριστού «πτωχοί τω πνεύματι». Τώρα υψώθηκαν πάρα πολύ. Τους δόθηκε απ� το χέρι του Κυρίου στεφάνι περίλαμπρο και κληρονόμησαν τη βασιλεία των ουρανών.
Έπειτα «οι πενθούντες» τις αμαρτίες τους, που έλαβαν τη μεγάλη παρηγοριά της Αγίας Τριάδος.
Έπειτα «οι πραείς» και άκακοι, που κληρονόμησαν την ουράνια γη, όπου αποστάζει γλυκασμό και ευωδία το Πνεύμα του Θεού. Και αυτοί δοκίμασαν ανέκφραστη τέρψη και ηδονή βλέποντας να τους χαρίζεται η μακάρια γη. Τα στεφάνια τους ροδόμορφα σκόρπιζαν μαρμαρυγές.
Ακολούθησαν «οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην». Τους δόθηκε ο μισθός της δικαιοσύνης, για να χορτάσουν. Και η αγαθή τους πρόθεση ευφράνθηκε βλέποντας τον Βασιλέα Χριστό να υψώνεται και να υπερδοξάζεται απ τους αγίους αγγέλους.
Έπειτα «οι δεδιωγμένοι ένεκεν δικαιοσύνης». Τους χαρίσθηκε θεία δοξολογία και πολυθαύμαστη ζωή.
Στήθηκε μάλιστα για χάρη τους και άφραστος θρόνος για να καθίσουν στη βασιλεία των ουρανών. Τα στεφάνια τους ήταν από θείο κι άυλο χρυσάφι που τόσο έλαμπε, ώστε απ την δόξα τους να χαίρονται οι χοροί των αγγέλων.
Μετά μπήκε ο χορός «των ονειδισθέντων» για τον Χριστό, τον μεγάλο Θεό και σωτήρα των ψυχών μας.
Τους ανέβασαν σε θρόνους χρυσοποίκιλτους και απολάμβαναν τον έπαινο του Θεού.
Μετά απ� αυτούς μπήκε πολύ πλήθος ειδωλολατρών, που δεν γνώρισαν τον νόμο του Χριστού, αλλά εκ φύσεως τον τήρησαν υπακούοντας στη συνείδησή τους. Πολλοί σαν ήλιοι απ την αγνότητα και την καθαρότητά τους. Και ο Κύριος τους χάρισε τον παράδεισο και φαιδρά στεφάνια πλεγμένα με ρόδα και κρίνα. Επειδή όμως είχαν στερηθεί το άγιο βάπτισμα, ήταν τυφλοί. Δεν έβλεπαν καθόλου τη δόξα του Θεού. Γιατί το άγιο βάπτισμα είναι φως και μάτι της ψυχής. Γι αυτό όποιος δεν το λάβει κι αν άπειρα καλά εργασθεί, κληρονομεί βέβαια την παραδείσιαν άνεση και κάτι δοκιμάζει από την ευωδία και τη γλυκύτητα της αλλά δεν βλέπει τίποτε.
Έπειτα και από αυτούς βλέπει ο δίκαιος Νήφων ένα τάγμα αγίων που ήταν τα παιδιά των χριστιανών. Όλοι τους έμοιαζαν να είναι περίπου τριάντα ετών. Τους κοίταξε με βλέμμα ιλαρό ο Νυμφίος και είπε:
«Ο μεν χιτώνας του βαπτίσματός σαν άσπιλος, έργα όμως πουθενά! Τι να σας κάνω λοιπόν εσάς;»
Τότε με θάρρος του απάντησαν κι αυτοί:
«Κύριε, μας στέρησες τα επίγεια αγαθά σου, τουλάχιστον μη μας στερήσεις τα επουράνια».
Χαμογέλασε ο Νυμφίος και τους χάρισε τα ουράνια αγαθά. Πήραν και τα στεφάνια της αγνότητος, της ακακίας και όλες οι άυλες στρατιές τους θαύμαζαν.
Ήταν θαύμα ν ακούει κανείς τους αγίους αγγέλους που, κατευχαριστημένοι καθώς έβλεπαν τα τάγματα όλων των αγίων, τραγουδούσαν άσματα γλυκά.
Ύστερα απ όλα αυτά βλέπει ο Νήφων να έρχεται μπροστά στον Νυμφίο μια θεόφωτη Νύμφη. Γύρω της σκόρπιζε ουράνιες ευωδίες και θεϊκά μύρα. Στο πανέμορφο κεφάλι της φορούσε ασύγκριτο βασιλικό στέμμα, που ακτινοβολούσε. Οι άγγελοι την ατένιζαν κατάπληκτοι κι οι άγιοι θαμπωμένοι. Η χάρη του Αγίου Πνεύματος συγκρατούσε πάνω στην άχραντη κορυφή το ουράνιο εκείνο διάδημα.
Μπαίνοντας στον θείο νυμφώνα την ακολουθούσε αναρίθμητο πλήθος παρθένων που υμνούσαν με δοξολογίες και άσματα τα μεγαλεία του Θεού.
Όταν έφτασε κοντά στον Νυμφίο η μεγάλη βασίλισσα, προσκύνησε τρεις φορές μαζί με όλες τις αγίες παρθένες. Τότε ο «ωραίος κάλλει» την είδε και ευφράνθηκε. Έσκυψε το κεφάλι του και την τίμησε σαν άχραντη Μητέρα του. Εκείνη πλησίασε με πολλήν ευλάβεια και χάρη και ασπάσθηκε τα αθάνατα και ακοίμητα μάτια του, καθώς και σπλαχνικά του χέρια.
Μετά το θείο φίλημα ο Κύριος χάρισε στις παρθένες αστραφτερά φορέματα και πάμφωτα φορέματα και πάμφωτα στεφάνια. Κι έπειτα ήρθαν όλες οι νοερές δυνάμεις υμνώντας, μακαρίζοντας και δοξάζοντάς την.
Τότε σηκώθηκε απ τον θρόνο του ο Νυμφίος και έχοντας στα δεξιά τη Μητέρα του και στ αριστερά τον μέγιστο και πολυθαύμαστο προφήτη και Πρόδρομό του, βγήκε απ τον νυμφώνα και πήγε στον θεϊκό θάλαμο, όπου βρίσκονται τα αγαθά «α οφθαλμός ουκ είδε και ους ουκ ήκουσε και επί καρδίαν ανθρώπου ουκ ανέβη» ετοιμασμένα για όσους αγάπησαν τον Θεό. Ακολουθούσαν και όλοι οι άγιοι. Μόλις είδαν τ αγαθά, πλημμύρισαν από άφατη αγαλλίαση και άρχισαν να κυκλοφορούν πανηγυρίζοντας μέσα στον έκπαγλο θάλαμο.
Αλλ� αυτά δεν μπόρεσε ο δούλος του Θεού Νήφων να μου περιγράψει, αν και πολλές φορές τον πίεσα, δεν μου είπε το παραμικρό.
«Δεν μπορώ παιδί μου», έλεγε αναστενάζοντας, «ν απεικονίσω με την γλώσσα μου ή να παρομοιάσω με οποιοδήποτε επίγειο πράγμα τα εκεί. Ήταν πέρα από κάθε σκέψη και φαντασία, πέρα απ όλα τα βλεπόμενα και μη βλεπόμενα.
Όταν λοιπόν μοίρασε ο Κύριος στους αγίους του όλα τα άφραστα και ανήκουστα αγαθά, πρόσταξε τα Χερουβίμ να κυκλώσουν τον αιώνιο θάλαμο. Πρόσταξε έπειτα τα Σεραφίμ να κυκλώσουν τα Χερουβίμ, οι Θρόνοι τα Σεραφίμ, οι Κυριότητες τους Θρόνους, οι Αρχές τις Κυριότητες, οι Εξουσίες τις Αρχές και τέλος οι Δυνάμεις των ουρανών τις Εξουσίες. Όπως το τείχος κυκλώνει μία πόλη έτσι τα ουράνια τάγματα κυκλώνουν το ένα το άλλο.
Δεξιά απ τον θάλαμο των αιώνων στάθηκε με κάθε μεγαλοπρέπεια ο Μιχαήλ με το τάγμα του. Αριστερά ο Γαβριήλ με το δικό του. Ο Ουριήλ εγκαταστάθηκε στα δυτικά και ο Ραφαήλ στα ανατολικά.
Ήταν οι τέσσερις αυτές παρατάξεις πολύ μεγάλες. Και μαζί με τα τάγματα των αχράντων δυνάμεων έζωναν τον θάλαμο του Θεού με πολλή λαμπρότητα.
Ολ� αυτά έγιναν με το πρόσταγμα του Κυρίου Ιησού Χριστού, του μεγάλου Θεού και Σωτήρος όλων των αγίων.
Στο τέλος όλων των μυστηρίων που είδε ο άγιος Νήφων, είδε και την πιο φοβερή αποκάλυψη: «Ο ίδιος ο Πατέρας του μονογενούς Υιού, ο Γεννήτωρ, το φως το απρόσιτο και ακατάληπτο, ανέτειλε ξαφνικά λάμποντας «συν τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι» πάνω από κείνο τον απέραντο θάλαμο, πάνω από τις άχραντες δυνάμεις, πάνω απ όλους τους κύκλους και τις παρατάξεις τους. Φώτιζε του καθαρότατο θάλαμο, όπως φωτίζει ο ήλιος τον κόσμο. Έτσι έλαμπε ο Πατέρας των οικτιρμών. Και όπως το σφουγγάρι ρουφάει και συγκρατεί το κρασί, έτσι κι οι άγιοι πλημμύριζαν απ το άρρητο τρισήλιο φως της θεότητας και βασίλευαν αδιάκοπα μαζί της στους αιώνες.
Από τότε πια δεν υπήρχε γι αυτούς ούτε νύχτα ούτε μέρα. Μόνο υπήρχε ο Θεός Πατέρας, Υιός και Πνεύμα φως και τρυφή, ζωή και φέγγος, τέρψη και ηδονή.
Έπειτα έγινε βαθειά σιγή. Σε λίγο το πρώτο τάγμα, το θείο και φοβερό που κύκλωνε τον θάλαμο, δόθηκε σαν συνεχής και ατέλειωτη κληρονομιά. Ευφρόσυνο άσμα κι ανέκφραστη δοξολογία, ασύγκριτα και υπέρκαλλη ήταν η ηδονή τους. Οι καρδιές των αγίων σκιρτούσαν απ τη χαρά και την απόλαυση.
Απ το πρώτο τάγμα μεταδόθηκε ο υπέροχος δοξολογικός ύμνος στο δεύτερο τάγμα των Σεραφίμ. ’ρχισαν τότε εκείνο να ψάλλει ύμνο περίτεχνο και ακατάληπτο. Σαν εφτάγλυκο μέλι ηχούσε η δοξολογία του στ� αυτιά των αγίων που ευφραίνονταν απέραντα μ όλες τους τις αισθήσεις: «Τα μάτια τους έβλεπαν το απρόσιτο φως. Η όσφρησή τους οσφραινόταν την ευωδία της θεότητος. Τ αυτιά τους άκουγαν τον θείον ύμνο των αχράντων δυνάμεων. Το στόμα τους γευόταν το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου Ιησού Χριστού, καινούριο στη βασιλεία των ουρανών. Τα χέρια τους ψηλαφούσαν τα αιώνια αγαθά και τα πόδια τους χόρευαν στον θάλαμο. Έτσι λοιπόν μ όλες τους τις αισθήσεις χόρταιναν την άφατη αγαλλίαση.
Σε λίγο μεταδόθηκε ο θείος εκείνος ύμνος απ το δεύτερο τάγμα στο τρίτο και απ το δεύτερο τάγμα στο τρίτο και απ� το τρίτο και απ το τέταρτο, ως το τελευταίο προκαλώντας με το γλυκύτερο απ� το μέλι μέλος του, τέρψη και ηδονή στις καρδιές των αγίων. Και ήταν υπέροχο ότι δεν ψαλλόνταν ένας ύμνος συνεχώς από τα τάγματα αλλά υπήρχε απερίγραπτη ποικιλία και πρωτοτυπία στην ωδή που έψαλλαν.
Όταν οι εφτά κύκλοι των ταγμάτων ολοκλήρωσαν την καθαρή τους δοξολογία, τότε άρχισαν και τα τάγματα των αρχαγγέλων τον τρισάγιο ύμνο: Έψαλλε ο Μιχαήλ και αντιφωνούσε ο Γαβριήλ. Και πάλι υμνούσε ο Ραφαήλ και συμπλήρωνε ο Ουριήλ. ’κουγε κανείς πρωτάκουστες αρμονίες. Οι τέσσερις πύρινοι στύλοι, οι αρχάγγελοι, ξεχώριζαν και ήταν ο ύμνος τους φοβερός και βροντερός.
Παρακινούμενοι απ την άπειρη εκείνη τρυφή άρχισαν τότε και οι άγιοι Πάντες μεσ� απ� τον ουράνιο θάλαμο να ψάλουν τα μεγαλεία του Θεού.
Έτσι μέσα αντηχούσε ύμνος, ύμνος κι έξω, ύμνος και παντού. ’σματα πανίερα. Που φλόγιζαν τις αγίες καρδιές με μακάρια ηδονή στους ατελεύτητους αιώνες.
Όταν τα είχε δει πια όλα αυτά ο τρισμακάριος Νήφων και ενώ βρισκόταν σε μεγάλη έκσταση και θεωρία, άκουσε τη φωνή του Θεού να του λέει:
«Νήφων, Νήφων, ωραία ήταν ο προφητική σου οπτασία. Όλ αυτά λοιπόν που είδες και άκουσες γράψε τα με κάθε λεπτομέρεια, γιατί έτσι και θα γίνουν. Τα φανέρωσα σε σένα, γιατί είσαι πιστός φίλος, αγαπητό μου παιδί και κληρονόμος της βασιλείας μου. Βεβαιώσου λοιπόν, τώρα που σε αξίωσα να γίνεις αυτόπτης των φρικτών μυστηρίων, για τη μεγάλη μου φιλανθρωπία προς όλους εκείνους που προσκυνούν με ταπείνωση τη βασιλεία και την εξουσία μου. Γιατί Εγώ ευφραίνομαι να επιβλέπω επί τον πράον και ησύχιον και τρέμοντά μου τους λόγους.»
Αφού του είπε αυτά ο Κύριος, τον απέλυσε από τη φοβερή και πολυθαύμαστη οπτασία, που επί δύο εβδομάδες τον είχε απορροφήσει.
Όταν πια ήρθε στον εαυτό του, καθόταν τρομοκρατημένος και θρηνούσε και οδυρόταν. Τα δάκρυά του έτρεχαν ποτάμι κι έλεγε:
«Αλλοίμονο σε μένα τον άσωτο! Τι περιμένει την άθλια ψυχή μου! Αλλοίμονο μου του ελεεινού! Σε ποια κατάσταση άραγε θα βρεθώ εκεί εγώ ο αμαρτωλός! Τι θ απολογηθώ προς τον Κριτή; Τι λόγο θα δώσω για τις αμαρτίες μου; Και που θα κρύψω το πλήθος των ανομιών μου; Αχ, ο βέβηλος και άθλιος!... Στεναγμό δεν έχω ούτε δάκρυα. Αλλά και μετάνοια δεν μου βρίσκεται. Ελεημοσύνη καθόλου! Προσευχή τίποτα! Αγάπη μηδέν! Η ακακία κι η πραότητα στέκουν πολύ μακριά μου! Αλλοίμονο! Τι να κάνω ο ελεεινός και ρυπωμένος; Από που ν αρπαχθώ για να σωθεί η ψυχή μου τη βύθισα στον βούρκο. Τον νου μου τον σκότισα, τη ζωή μου την επιβάρυνα με κραιπάλη και μέθη. Αχ! Ο αμαρτωλός δεν ξέρω τι να κάνω! Τα μάτια μου βλέπουν τα αίσχη. Το πρόσωπο μου είναι καταντροπιασμένο. Τ αυτιά μου ηδύνονται σε δαιμονικά τραγούδια. Η όσφρησή μου ζητάει ευωδίες. Το στόμα μου ρέπει στην πολυφαγία. Αλλοίμονο μου του ταλαίπωρου! Τα χέρια μου τέρπονται στην αμαρτία. Το σώμα μου ποθεί να κυλισθεί στον βόρβορο της ανηθικότητας και κυνηγάει τα μαλακά κρεβάτια και την καλοφαγία�
Ωχ, ο παράνομος και σκοτεινιασμένος και ρυπαρός! Που να πάω δεν ξέρω. Ποιος θα με γλυτώσει απ το σκότος το εξώτερο του φρικτού ταρτάρου; Ποιος θα μ απαλλάξει από τον βρυγμό των οδόντων; Αλλοίμονο, μου του σιχαμερού, του παράνομου! Καλύτερα να μην είχα γεννηθεί!... Αχ, τι δόξα πρόκειται να στερηθώ ο μαύρος! Τι τιμή, τι στεφάνια, πόση χαρά, πόση φαιδρότητα θα χάσω, επειδή υποδουλώθηκα στην αμαρτία! Ταλαίπωρη ψυχή! Που είναι λοιπόν η κατάνυξή σου; Που είναι οι αγώνες σου; Που είναι οι αρετές σου; Αλλοίμονό σου βέβηλη και θλιβερή! Που θα είναι η θέση σου την ημέρα εκείνη; Έπραξες κανένα καλό που ν αρέσει στον Θεό; Θα μπεις στο καμίνι. Πως όμως θ αντέξεις το ουαί και τον οδυρμό; Ω ρυπαρή ψυχή, που ποθούσες πάντα να κυλιέσαι στη σαπίλα, που αδιάκοπα υπηρετούσες το στομάχι!...
’νομη και διεφθαρμένη, τι ντροπή θα δοκιμάσεις στο βλέμμα του Ιησού! Με ποια μάτια θ ατενίσεις το γλυκύτατό του πρόσωπο; Πες μου, πες μου! Τα είδες εκείνα τα θαυμάσια, που ο Κύριος θα πραγματοποιήσει κάποτε. Πες μου λοιπόν ψυχή, έχεις έργα αντάξια για κείνη τη δόξα; Πως θα εισέλθεις εκεί, αφού μίανες το θείο βάπτισμα; Αλλοίμονό σου τότε, μολυσμένη ψυχή μου! Σου μέλλει να κληρονομήσεις το αιώνιο πυρ, και που θα είναι τότε η αμαρτία και ο πατέρας της για να σε σώσουν;

Κύριέ μου, Κύριε,
σώσε με από τη φωτιά,
από τον βρυγμό των οδόντων,
κι από τον τάρταρο»

Μ αυτά τα λόγια έλεγχε τον εαυτό του ο μακάριος προσευχόμενος. Τις κατοπινές μέρες τον έβλεπες να περπατάει σέρνοντας τα βήματά του με πικρούς στεναγμούς, θρήνους και δάκρυα. Αναλογιζόταν τα θαυμάσια που είδε, κι έκανε ό,τι μπορούσε για να τα κατακτήσει. Συχνά όταν στοχαζόταν πιο βαθιά και πιο καθαρά το όραμά του γινόταν εκτός εαυτού. Φλεγόταν απ την παρουσία του Αγίου Πνεύματος και αναφωνούσε:

«Ω τι χαρά, τι δόξα, τι λαμπρότητα περιμένει τους αγίους στους ουρανούς! Πόσο φοβάμαι μήπως στερηθώ!»

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr