Θα ήθελα να σε ρωτήσω κάτι, μιας και φαίνεται ότι γνωρίζεις καλά, εκ των έσω, το "δόγμα" αυτό.

Αν δεν κάνω λάθος, για τους Γιεχωβάδες, ο Χριστός δεν είναι ίσος με το Θεό Πατέρα, σωστά;
Επίσης, θαρρώ πώς δεν τον θεωρούν καν Θεό.

Γιατί ωστόσο επιμένουν να θέλουν να λέγονται Χριστιανοί και να δημιουργείται σύγχυση, εφόσον για τους υπόλοιπους Χριστιανούς ο Χριστός είναι Θεός, ίσος προς τον Πατέρα;

Θα ήθελα πολύ να ακούσω την άποψή σου επ' αυτού.

Ευχαριστώ.

****Αληθεύει ότι έχουν τυπώσει δικές τους Βίβλους όπου και έχουν αφαιρέσει ή και προσαρμόσει μέρη της Αγίας Γραφής;;;

# Απ'ότι ξέρω δεν πιστεύουνε στο σταυρό...παρόλα αυτά γιατί κυκλοφορούσανε έντυπα της Σκοπιάς με έμβλημα το σταυρό (μέχρι την δεκαετία του 40 τουλάχιστον)? Τι εικονίζει το μνημείο που έκανε η ίδια η εταιρεία στον Ρώσσελ ..δίπλα στον τάφο του..(στο ΠΙΤΣΜΠΟΥΡΓΚ).

# Αναφέρεις ότι ο Ρώσσελ αποκάλυψε αλήθειες ....Μετά τον Ρώσσελ οι διάδοχοι τον σεβάστηκαν...?Η εταιρεία...θα λέγαμε ότι συνέχισε στις γραμμές που χάραξε ο Ρώσσελ ?Που στηρίχτηκε ο Ρώσσελ για να βγάλει τις ημερομηνίες 1914 κτλ..? Για έναν μάρτυρα τι έχει μεγαλύτερη βαρύτητα η "ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ"...ή τα έντυπα της εταιρείας (και κυρίως οι Γραφικές μελέτες) ?

#Και κάτι ακόμα...σε ποιό σημείο η Αγία Γραφή αναφέρει ότι η εταιρεία Σκοπιά θα είναι ο εκπρόσωπος του Θεού στη γή ?

Συγνώμη για τα κάπως πακεταρισμένα ερωτήματα μου....αλλά ο πληροφοριακός καταιγισμός του ίντερνετ μου τα έχει δημιουργήσει...Η αλήθεια είναι ότι έχω κι άλλες απορίες....αλλά μην το μπουκώσουμε απο τώρα το θέμα.

Edited by - LOGOS on 09/08/2006 14:22:34

quote:

---

ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΟΣΑ ΛΕΝΕ Η ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΑ...ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΛΕΩ ΑΥΤΑ?...ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΜΑΝΤΙΑ..ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΜΕΛΗ ΤΟΥΣ ΥΠΑΡΧΗ ΜΙΑ ΓΑΛΗΝΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ...ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΤΟ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΚΑΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ..ΟΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ 8Α ΜΑΘΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΤΙ ΕΙΣΤΑΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΜΟΥ ΑΝ ΕΧΕΤΑΙ ΑΓΑΠΗ ΜΕΤΑΞΗ ΣΑΣ....

---

Ότι σαν άνθρωποι κάποιοι μάρτυρες μπορεί να είναι διαμάντια....δεν νομίζω ότι κανείς το έθεσε υπο αμφισβήτηση.Διαμάντια όπως και μαύρα πρόβατα...υπάρχουν σε κάθε ομάδα είτε κοινωνική είτε θρησκευτική είτε οτιδήποτε άλλο....Όμως αν θέλεις μπορείς να μας περιγράψεις ποια είναι η στάση των μαρτύρων σε πρώην μάρτυρες που αποκόπηκαν ? Επίσης...ποια η γνώμη των μαρτύρων για τους Χριστιανούς ?

quote:

---

Γιατί ωστόσο επιμένουν να θέλουν να λέγονται Χριστιανοί και να δημιουργείται σύγχυση, εφόσον για τους υπόλοιπους Χριστιανούς ο Χριστός είναι Θεός, ίσος προς τον Πατέρα;

Θα ήθελα πολύ να ακούσω την άποψή σου επ' αυτού.

Ευχαριστώ.

Edited by - Ψηλός on 09/08/2006 13:01:28

---

Συμφωνώ με τα ερωτήματα σου φίλε Ψηλέ....και σύμφωνα πάντα με αυτά που γράφεις το όνομα των μαρτύρων (κατ αναλογία με των Χριστιανών) οφείλει να είναι Ιεχωβίτες.Απ όσο ξέρω ο Χριστός για τους Ιεχωβίτες άλλοτε ταυτίζεται με τον Αδάμ και άλλοτε με τον αρχάγγελο Μιχαήλ...Ο φίλος Φάτσα...ελπίζω να μας διορθώσει σε ότι κάνουμε λάθος...και να μας λύσει τις απορίες μας....

quote:

---

Ψηλός
Γιατί ωστόσο επιμένουν να θέλουν να λέγονται Χριστιανοί και να δημιουργείται σύγχυση, εφόσον για τους υπόλοιπους Χριστιανούς ο Χριστός είναι Θεός, ίσος προς τον Πατέρα;

---

Εφόσον στην Αγία Γραφή δεν καθορίζεται αυτό και αποφασίστηκε το "ομοούσιο" σε οικουμενική σύνοδο και μάλιστα με σχετική πλειοψηφία (κάτι σαν νομοσχέδιο) γιατί θα πρέπει να είναι σωστή η άποψη των ορθοδόξων κι όχι των χιλιαστών;

macedon

Μάρτυρες του Ιεχωβά

quote:

---

Μόνο μια απορία

quote:

---

Ψηλός
Γιατί ωστόσο επιμένουν να θέλουν να λέγονται Χριστιανοί και να δημιουργείται σύγχυση, εφόσον για τους υπόλοιπους Χριστιανούς ο Χριστός είναι Θεός, ίσος προς τον Πατέρα;

---

Εφόσον στην Αγία Γραφή δεν καθορίζεται αυτό και αποφασίστηκε το "ομοούσιο" σε οικουμενική σύνοδο και μάλιστα με σχετική πλειοψηφία (κάτι σαν νομοσχέδιο) γιατί θα πρέπει να είναι σωστή η άποψη των ορθοδόξων κι όχι των χιλιαστών;

macedon

---

Απάντησε επί της ουσίας κι άσε τις ανόητες υπεκφυγές. Μια απλή ερώτηση έκανα, μια απλή απάντηση περιμένω. Αν δεν μπορείς, πες απλά "δεν ξέρω".

*****Το ποιος υπεκφεύγει και λέει ανοησίες, άσε τους άλλους να το κρίνουν.

quote:

---

Μόνο μια απορία

quote:

---

Ψηλός
Γιατί ωστόσο επιμένουν να θέλουν να λέγονται Χριστιανοί και να δημιουργείται σύγχυση, εφόσον για τους υπόλοιπους Χριστιανούς ο Χριστός είναι Θεός, ίσος προς τον Πατέρα;

---

Εφόσον στην Αγία Γραφή δεν καθορίζεται αυτό και αποφασίστηκε το "ομοούσιο" σε οικουμενική σύνοδο και μάλιστα με σχετική πλειοψηφία (κάτι σαν νομοσχέδιο) γιατί θα πρέπει να είναι σωστή η άποψη των ορθοδόξων κι όχι των χιλιαστών;

macedon

---

quote:

---

Logos
Νομίζω ότι και στην Αγία Γραφή αυτό καθορίζεται..για παράδειγμα στον Ιωάννη ι΄30 " Εγώ και ο Πατήρ έν εσμέν"...ή στον Ιωάννη ι΄ 31-39 και Ιωάννη ιδ΄ 8-11 " ...εγώ είμαι εν τω Πατρί και ο Πατήρ είναι εν εμοί".

Άς θυμηθούμε λίγο πως ξεκινάει το κατα Ιωάννην Ευαγγέλιο..."Έν αρχή ήτο ο Λόγος,και ο Λόγος ήτο παρα τω Θεώ και Θεός ήτο ο Λόγος."

---

Πάλι τα ίδια ρε Ψηλέ?

Το είπαμε, από ΠΟΥΘΕΝΑ δεν προκύπτει ότι η αναφορά της Καινής Διαθήκης «Υιός του Θεού» σημαίνει κάτι διαφορετικό από αυτό που αναφέρεται ΔΕΚΑΔΕΣ ΦΟΡΕΣ ως προσφώνηση για τους προφήτες της Πεντατεύχου.

Η προσφώνηση ή αυτοπροσδιορισμός αυτός, ανάλογα και με το μπρίο ή την προσωπικότητα του καθενός πιστού (στην περίπτωση της Καινής Διαθήκης είναι το δεύτερο..), μαρτυρά τον ρόλο και την δράση που ΠΙΣΤΕΥΕ ότι είχε ο εκάστοτε αναφερόμενος, όπως και ο Ιησούς της Καινής Διαθήκης με άλλα λόγια…..

Ο ρόλος αυτός, ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ δεν δύναται να είναι κάτι διαφορετικό από τα όσα ΜΕ ΣΑΦΗΝΕΙΑ προκύπτουνε από την Παλαιά Διαθήκη, και φυσικά παρασάγγας απέχει από «θεανθρώπους» και άλλα αλλόκοτα και αστήρικτα, προϊόντα τελικά εξελληνισμένων συγγραφέων και άλλων σκοπιμοτήτων και όχι κάποιας «εξ αποκαλύψεως» εντολής…..

Μπορώ εγώ τώρα να παραθέσω τεκμήρια τόσο ισχυρά όσο και της "Σβάμπιου μελέτης";

Μένω άφωνος ……. τι άλλο να πω;;;

Μεγάλε Σβάμπε!!!

Θα το εκτιμούσα ιδιαίτερα αν μας έδινες τις εκδοχές της πλευράς των Μαρτύρων του Ιεχωβά, πάνω σε αυτά που ανέφερα εγώ και ο φίλος LOGOS.

Είναι σημαντικό να ακουστεί και μια άποψη ανθρώπου που έζησε και γνωρίζει περισσότερα απ' ό, τι εμείς.

Δηλαδή θεωρούν ότι ο Υιός είναι κατώτερος ή διαφορετικός από τον Πατέρα;;

Αν κατάλαβα καλά, δεν δέχονται την Αγία Τριάδα, έτσι;

Και πώς σχολιάζουν όλα τα εδάφια που υπάρχουν στην Καινή Διαθήκη, μερικά εκ των οποίων παράθεσε ο φίλος Logos και εγώ, όπου βλέπουμε ότι ο Χριστός το λέει ξεκάθαρα ότι "Εγώ και ο Πατήρ έν εσμέν" και "εγώ είμαι εν τω Πατρί και ο Πατήρ είναι εν εμοί";;;

Αν δεχθούμε ότι ο Χριστός δεν είναι Θεός ομοούσιος του Πατρός, τότε πρέπει να δεχθούμε επίσης ότι πρόκειται περί βλασφημίας εκ μέρους Του, διότι ποιο είναι εκείνο το δημιούργημα, που προέρχεται από το Θεό Πατέρα, το οποίο θα μπορούσε ποτέ να ξεστομίσει κάτι παρόμοιο και να εξισώσει τον εαυτό του με το ΘΕΟ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑ;;

Αν δεχθούμε πάλι ότι ο Χριστός είναι Θεός αλλά όχι σαν και το ΘΕΟ ΠΑΝΤΡΟΚΡΑΤΟΡΑ τότε πολύ φοβάμαι ότι γενάται θέμα πολυθεΐας, πράγμα πολύ διαφορετικό από αυτό που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα και λέγεται Χριστιανισμός.

Πιστεύω πως θα υπήρξαν άτομα, εντός του δόγματος, στα οποία γεννήθηκαν παρόμοια σαν και τα παραπάνω ερωτήματα. Πώς απαντάνε οι Ιεχωβάδες σε αυτά;;

quote:

---

φιλε ψιλε ....ναι δεν θεωρουν τον ΙΗΣΟΥ σαν τον ΘΕΟ ΤΟΝ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑ αλλα οχι οτι δεν ειναι θεος..γιατι και ο διαβολος 8εος αποκαλειτε στην αγια γραφη ...

---

Edited by - LOGOS on 09/08/2006 19:14:24

quote:

---

φιλε logo επειδη ο ρωσελ καθως μελετουσε την αγια γραφη ειχε ακομα της ιδεες περι σταυρου...επικρατουσε ακομα στης ταξης τον μαρτυρων οτι ο σταυρος ηταν το χριστιανικο συνβολο..ομως με την μελετη που εκανε..και οχι μονο αυτος...αλλα και η αλλοι σπουδαστεσ που ηταν μαζι του ανακαλυψε οτι το να λατρευουμε τον σταυρο ηταν λα8ος.....σε μια δικαστικη υποθεση στην ελληνικη ορθοδοξη εκκλησια εφτασε στο σημειο να υσχυριστει οτι εκεινη που αποριπτουν τον σταυρο δεν ειναι χριστιανη...ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ...ΠΕΘΑΝΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΠΑΝΩ ΣΕ ΣΤΑΥΡΟ?-----για να δωσουμε την απαντηση πρεπει να καταλαβουμε την εννοια των δυο λεξεων που χρησιμοποιουσαν οι συγραφεις της γραφης για να περιγραψουν το οργανο του θανατου του χριστου<<η διεθνεις στερεοτυπη εγκυκλοπαιδεια της βιβλου 1979....σημειωνει κατω απο το λημμα σταυρος<< αρχικα η ελληνικη λεξη σταυρος προσδιοριζε ενα μυτερο κατακορυφο ξυλινο πασσαλο καλα στηριγμενο στο εδαφος...τους τοπο8ετουσαν τον εναν διπλα στον αλλον σε σειρες για να σχηματιζουν φραχτες η αμυντικα περιφραγματα γυρω απο οικισμους.η εστηναν τον κα8ε ενα χωριστα και τους χρησιμοποιουσαν σαν οργανα βασανισμου οπου κρεμουσαν δημοσια τουσ ενοχους μεγαλων παραβασεων του νομου για να πεθανουν>>ειναι αλη8εια οτι οι ρωμαιοι χρησιμοποιουσαν πραγματι ενα οργανο εκτελεσης που στα λατινικα λεγεται <rux>και η λεξη rux χρησιμοποιηθηκε στην μεταφραση της αγιας γραφης στα λατινικα για να αποδωσει τη λεξη σταυρος επειδη η λατινικη λεξη rux ειναι παρομοια με την αγγλικη λεξη ross πολλοι κανουν το λαθος να υποθεσουν οτι το rux ηταν σιγουρα ενας πασσαλος με ενα οριζοντιο δοκαρι ομως <<αυτοκρατορικο λεξικο της βιβλου>>λεει...<<ακομα και οι ρωμαιοι φαινεται οτι χρησιμοποιουσαν αρχικα το rux<απο οπου προερχεται το το croos>σαν εναν ορθιο στυλο και αυτο παρεμεινε για παντα η πρωταρχικη σημασια του>> τι 8α πουμε για την αλλην λεξη ξυλον?η μεταφραση της αγιας γραφης <δε κομπανιον μπαιμπλ>κατω απο την επικεφαληδα<<ο σταυρος και η σταυρωση>>σημειωνει...ο ομηρος χρησιμοποιει τη λεξη σταυρος για να υποδηλωση ενα συνηθισμενο στυλο η δοκαρι,η ενα μεμονωμενο κομματι ξυλου,και αυτη ειναι η σημασια και η χρηση αυτης της λεξης σε ολα τα ελληνικα κλασικα εργα.ποτε δεν σημαινει δυο κομματια ξυλου τοποθετημενα καθετα μεταξυ τους>>το συμβολο του σταυρου ηρ8ε απο ειδωλολατρικες χωρες αν 8ελετε να αναφερο σε αυτο πειτε μου.....

---

Στο βιβλίο δε του Lipsius "De Cruce"...υπήρχε αναφορά στο κρέμασμα στον πασάλο αλλά γενικεύμενα...Λίγο παρακάτω μιλώντας για τον Ιησού αναφέρεται οτι κρεμάσθηκε σε κανονικό σταυρό χρησιμοποιώντας μάλιστα μαρτυρίες Τερτυλλιανού και άλλων.

quote:

---

οσο αφορα την ερωτηση ποια ειναι η αποψη τον μαρτυρων που φευγουν μπορω να πω οτι ο καθε ενας εχει το δικαιωμα να φηγει απο οπουδιποτε...οταν φευγη ενας μαρτυρας ποτε δεν του το απαγορευουν ουτε τον απειλουν οπωσ λεγεται οττι γινεται...απλα παυεις να εισαι μαρτυρας του ιεχωβα...

---

Edited by - LOGOS on 09/08/2006 20:39:50

Ψηλέ, το τι σου «φτάνει» και τι όχι, είναι προσωπικό σου θέμα. Από την στιγμή που υποστηρίζεις κάτι, ΟΦΕΙΛΕΙΣ και να το τεκμηριώνεις.

Επίσης, από την στιγμή που βάση των όσων ΕΣΥ ως «τεκμήρια» παραθέτεις σου δίδονται ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ με συγκεκριμένα στοιχεία ΕΚ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ, τότε είτε είσαι σε θέση να καταρρίψεις τα όσα αντικρούουν την θέση σου ή απλά…….κάνεις την πάπια πετώντας ένα «μου φτάνουν όσα διάβασα»!!

Επομένως, κάνε μου τη χάρη με τις εξυπνάδες σου και εάν δεν έχεις να πεις κάτι ουσιώδες τότε υπάρχουν και καλύτερες υπεκφυγές φίλτατε……

Ο Άρειος καταγόταν από τη Λιβύη και μορφώθηκε στη Σχολή του Λουκιανού στην Αντιόχεια. Στις αρχές του 4. αι. μ.Χ. ως Πρεσβύτερος στην Αλεξάνδρεια εκδήλωσε αιρετικά φρονήματα και διατύπωσε απόψεις για τον Ιησού Χριστό που συνθέτουν τη διδασκαλία του, τον Αρειανισμό. Το κύριο σημείο της διδασκαλίας του είναι η άρνηση της θεότητας του Λόγου, δηλ. του Ιησού. Ενώ δηλ. κατά τη χριστιανική διδασκαλία ο Λόγος (Υιός του Θεού) είναι πραγματικά Θεός, όπως ο Πατήρ, κατά τον Άρειο και τους οπαδούς του έχει δευτερεύουσα ή υποδεέστερη θεϊκή ιδιότητα κι αυτό γιατί είναι «κτίσμα», που δεν γεννήθηκε από τον Πατέρα αλλά «κατασκευάστηκε» (ποιηθείς): «'Εξ ουκ όντων ην ποτέ, ότε ουκ ην πριν γένηται, άλλ' αρχήν του κτίζεσθαι έσχε και αυτός».
Πηγή: http://www.zoiforos.gr/vivlia/meg_konstantinos.htm

Τώρα, αυτά που γράφω παρακάτω, για τα άλλα πιστεύω τους και τη συμπεριφορά τους, προέρχονται απ όσα έχω ακούσει με τα αυτιά μου απο "διαφωτιστές" των ιδίων, τους οποίους έχω συναντήσει πολλές φορές, και απο μία συμμαθήτρια μου απο το λύκειο. Η συγκεκριμένη τα είχε τότε με έναν άλλο συμμαθητή μου και μετά παντρευτήκανε και βαπτίστηκε Ορθόδοξη.

1. Δεν υπάρχει κόλαση και παράδεισος. Οι ψυχές πεθαίνουνε όταν πεθαίνει το σώμα και εξαφανίζονται. Στην Δευτέρα Παρουσία (Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι δεν είναι αυτή ακριβώς που λέει η Ορθ. Εκκλησία) θα ξαναεμφανιστούνε οι άνθρωποι γιατί έχουνε μεν εξαφανιστεί, αλλά ο Θεός τους εκράτησε στη Μνήμη του και μπορεί να τους επαναφέρει στην ύπαρξη.

2. Πιστεύουνε σε μία χιλιόχρονη βασιλεία του Χριστού στη Γη, η οποία θα γίνει "κάποτε". Μερικοί έχουνε βγει και έχουνε κατα καιρούς υπολογίσει ακριβείς ημερομηνίες. Σε αυτήν την χιλιόχρονη βασιλεία θα κυβερνάει ο Χριστός σαν Βασιλιάς και οι Πατέρες της Παλαιάς Διαθήκης θα είναι Υπουργοί. Το τι υποστηρίζουνε, για το ποιοί απο τους νεκρούς ανθρώπους θα επαναδημιουργηθούνε απο τη μνήμη του Θεού σε αυτήν την Βασιλεία δεν το γνωρίζω. Αν αυτοί, που θα επανέλθουνε απο την ανυπαρξία στην ύπαρξη είναι, κατά την πίστη τους, πρώην Μάρτυρες του Ιεχωβά ή απλώς καλοί άνθρωποι, μου είναι άγνωστο.

3. Αφού περάσουνε χίλια χρόνια θα σηκωθεί ο διάβολος και θα γίνει η μάχη του Αρμαγεδώνα. Σε αυτό δεν είμαι σίγουρος, το ποιοί δηλαδή εναντίον ποιών θα πολεμήσουνε. Μετά απο αυτήνα τη μάχη θα πάρει ο Χριστός τους... δεν γνωρίζω ποιούς εννοούνε ...και θα πάνε στον Ουρανό.

4. Αρνούνται την προσκύνηση εικόνων σαν ειδολωλατρική πράξη. Θυμίζω το επιχείρημα των εικονομάχων. Επίσης αρνούνται την ύπαρξη των Χριστιανικών Αγίων και τα θαύματα τους και για αυτό...

5. Έχουνε ονόματα προερχόμενα μόνο απο την παλαιά διαθήκη: Εσθήρ, Γιδεών κ.λ.π. Αυτό βέβαια οφείλεται και στο ότι απορίπτουνε κάθε μορφή εθνικισμού.

6. Αν κάποιος τους βρίσει, φευγουνε και σκουπίζουνε τα πόδια απο την σκόνη που πήρανε μαζί τους, ακολουθώντας έτσι τα λόγια του Χριστού, που είπε στους Αποστόλους, να το κάνουνε αυτό όπου δεν τους δέχονται για κύρηγμα.

7. Στις ζωγραφίες των περιοδικών τους παρουσιάζουνε σκηνές απο την χιλιόχρονη βασιλεία με χαμογελαστά παιδάκια, που αγκαλιάζουνε κάτι γουργουρίζοντές λέοντες και ανθισμένους αγρούς.
Ο Χριστός στις ζωγραφιές τους είναι ένας γεροδεμένος, εμφανίσιμος άντρας με φαρδιές πλάτες ενός κολυμβητή και ένα περιποιημένο, ξανθό μούσι. Είναι συνήθως ηλιοκαμμένος και έχει μία ήρεμη έκφραση όλο αυτοπεποίθηση, η οποία για εμέ, δεν εκφράζει καμία βαθιά πνευματικότητα, αλλά περισσότερο την αυτοπεποίθηση ενός ευπόρου και διάσημου Καλιφορνέζου που μόλις κατέβηκε απο την Πόρσε, για να δώσει αυτόγραφα.

ΟΣΟ ΜΕΡΙΚΟΙ ΞΑΝΑΖΕΣΤΑΙΝΟΥΝΕ ΣΟΥΠΕΣ ΠΑΛΑΙΩΝ ΑΙΡΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝΕ ΝΑ ΜΑΣ ΤΙΣ ΣΕΡΒΙΡΟΥΝΕ ΓΙΑ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ, ΤΟΣΟ ΘΑ ΑΠΑΝΤΑΩ ΜΕ ΜΕΛΕΤΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝΕ ΓΙΝΕΙ, ΕΔΩ ΚΑΙ ΑΙΩΝΕΣ, ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ.
Με εκφράζουνε απόλυτα και τις παραθέτω προς ανάγνωση.

Για το αν ο Ιησούς Χριστός ήτανε Θεός ή όχι

ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Απο την Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας

Ευαγγέλιο του Ιωάννη του Θεολόγου.

Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος. 2 Ούτος ην εν αρχή προς τον Θεόν. 3 πάντα δι' αυτού εγένετο, και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν ό γέγονεν.

Μετάφραση:
Αρχικά ήταν ο Λόγος. Και ο Λόγος ήταν προς τον Θεό, και Θεός ήταν ο Λόγος. 2.Αυτός ήταν αρχικά προς τον Θεό. 3.Όλα έγιναν μέσω αυτού, και χωρίς αυτόν δεν έγινε ούτε ένα το οποίο έγινε.

Σημείωση: Επειδή θελήσαμε να κάνουμε ακριβή μετάφραση του σημαντικού Θεολογικού αυτού χωρίου, δεν χρησιμοποιήσαμε καμία υπάρχουσα μετάφραση για να το μεταφράσουμε. Και οι λόγοι είναι κυρίως οι εξής:

1. Μεταφράσαμε τη φράση: "εν αρχή" με τη λέξη: "αρχικά", αν και όλες σχεδόν οι μεταφράσεις χρησιμοποιούν τη φράση: "στην αρχή". Και πράγματι, αυτή είναι η έννοια του χωρίου, γιατί μιλάει για την αρχή της κτίσης, όπως φαίνεται από το χωρίο 3. Όμως αν θέλουμε να το μεταφράσουμε με ακρίβεια, οφείλουμε να μην προσδιορίσουμε αυτή την αρχή. Γιατί "εν αρχή", μπορεί να σημαίνει οποιαδήποτε αρχή, και όχι κατ' ανάγκην την αρχή του κτιστού κόσμου. Μπορεί ας πούμε να μιλάει για την αρχή της γης μόνο. Αν το εδάφιο σήμαινε: "στην αρχή", τότε θα έλεγε: "εν ΤΗ αρχή", προσδιορίζοντάς την, ως την αρχή των πάντων. Επειδή όμως δεν την προσδιορίζει, προτιμήσαμε κι εμείς αυτή τη μη προσδιοριστική λέξη: "αρχικά".

2. Τη λέξη: "προς", την αφήσαμε αμετάφραστη, όχι τόσο επειδή χρησιμοποιείται και σήμερα, αλλά κυρίως επειδή δεν υπάρχει άλλη λέξη που να καλύπτει το ακριβές της νόημα. Το "προς", σημαίνει πολλά πράγματα ταυτόχρονα, που άλλη λέξη όμοια δεν υπάρχει για να καλύψει την έννοια αυτή, χωρίς να αλλοιωθεί το κείμενο.

Όπως είναι εμφανές, από το παραπάνω χωρίο, το βασικό πρόβλημα που δημιουργείται προς τους Αριανιστές είναι η φράση: "και Θεός ην ο Λόγος", γιατί αυτό προσδιορίζει τον Ιησού Χριστό - Λόγο, ως Θεό!!! Αυτοί όμως τον δέχονται όχι ως Θεό αλλά ως "κτίσμα". Οπότε, από το σημείο αυτό αρχίζει μια σειρά από δικαιολογίες από μέρους τους, ώστε να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα...

2. Οι προσπάθειες διαστρέβλωσης του χωρίου

Αν και υπάρχει μια σαφής "γραμμή" διαστρέβλωσης του χωρίου αυτού από τις ηγεσίες των εν λόγω Αριανικών ομάδων, αυτό δεν εμποδίζει τους οπαδούς τους να αυτοσχεδιάζουν στην αναίρεση, έστω και αν λένε ανακρίβειες. Γι' αυτό θα ακολουθήσουμε ολόκληρο τον ολισθηρό αυτό δρόμο της πλάνης, ώστε να παρακολουθήσουμε όλες τις προσπάθειες διαστρεβλώσεων που χρησιμοποιούν, και πώς αυτές απαντώνται.

Α. Μεγάλα και μικρά γράμματα:

Το πρώτο που λένε (όσοι δεν γνωρίζουν να πουν κάτι πιο σωστό), είναι: "Η λέξη: "θεός", εδώ πρέπει να γραφτεί με μικρό "θ", και όχι με μεγάλο, γιατί μιλάει για ένα θεϊκό πρόσωπο, και όχι για τον Θεό Πατέρα". Μάλιστα μερικοί από αυτούς, λόγω της ασχετοσύνης τους, λένε: "Στα πρωτότυπα κείμενα της Αγίας Γραφής, η λέξη "θεός" γραφόταν με μικρό "θ" και όχι με μεγάλο". Βεβαίως αυτό το τελευταίο δεν είναι αλήθεια, γιατί στα πρωτότυπα δεν υπήρχαν μικρά και κεφαλαία γράμματα, αλλά όλα ήταν ίδια.

Όμως, ακόμα και αν γραφόταν με ίδια γράμματα τότε, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι αν υπήρχε την εποχή εκείνη διαφοροποίηση μικρών και κεφαλαίων γραμμάτων, πάλι θα το έγραφε ο απόστολος Ιωάννης με κεφαλαίο, για τον απλούστατο λόγο, ότι οι Χριστιανοί δεν έχουν πολλούς θεούς, δεν είναι δηλαδή πολυθεϊστές, αλλά ΕΝΑΣ είναι ο Θεός. Αν δηλαδή οι Μάρτυρες της Σκοπιάς, οι Ευαγγελιστές ή οι Σπουδαστές της Γραφής και οι όμοιοί τους, δέχονται "θεούς" με μικρό "θ", τότε είναι πολυθεϊστές και όχι μονοθεϊστές! Με άλλα λόγια, δεν είναι καν Χριστιανοί.

Β. Οι "θεοί του κόσμου τούτου":

Στο σημείο αυτό οι Αριανιστές, επιστρατεύουν τη δεύτερη δικαιολογία τους. Λένε: "Δεν είμαστε πολυθεϊστές, γιατί και η Αγία Γραφή αναφέρει άλλους "θεούς", και μάλιστα ονομάζει και τον ίδιο τον Σατανά "θεό του κόσμου τούτου". Άρα, μπορούμε να δεχόμαστε τον Χριστό ως "θεό" με μικρό "θ", γιατί είναι μεν "θεός", αλλά όχι ο Θεός Πατέρας".

Και πάλι όμως, η Αγία Γραφή τους εκθέτει, με μια πιο προσεκτική ματιά. Και αυτό γίνεται ως εξής:

α. Όσον αφορά τους "θεούς" των διαφόρων ειδωλολατρικών λαών, η ίδια η Αγία Γραφή λέει γι' αυτούς: "ουτοί ουκ εισιν θεοί" (Ιερεμίας 16/ις: 20). Με άλλα λόγια, "θεούς" τους λέει, ως "θεούς των άλλων". Αλλά φυσικά οι αληθινά πιστοί του αληθινού Θεού, ΔΕΝ τους θεωρούν "θεούς". Άρα το παράδειγμα αυτό δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για έναν αληθινό Θεό σαν τον Χριστό.

β. Περί δε του Σατανά, και βέβαια η Αγία Γραφή τον ονομάζει "θεό του κόσμου τούτου" (Β΄ Κορ. 4/δ: 4). Όμως προσέξτε, ότι τον αποκαλεί "θεό ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟΥΤΟΥ". Δηλαδή του κακού αυτού κόσμου, της κακής αυτής γενεάς. Όχι των Χριστιανών. Για τους Χριστιανούς ούτε θεός είναι, ούτε μπορεί να κατονομάζεται έτσι από αυτούς. Σύμφωνα και με το εδάφιο: "ουδείς Θεός έτερος ει μη εις. 5 και γαρ είπερ εισί λεγόμενοι θεοί είτε εν ουρανω είτε επί της γης, ωσπερ εισί θεοί πολλοί και κύριοι πολλοί, 6 αλλ’ ημίν εις Θεός ο πατήρ, εξ ου τα πάντα και ημείς εις αυτόν, και εις Κύριος Ιησούς Χριστός, δι’ ου τα πάντα και ημείς δι’ αυτού" (Α΄ Κορ. 8/η: 4-6). Με απλά λόγια, το εδάφιο λέει: Δεν υπάρχει κανένας άλλος Θεός, παρά μόνο ένας. Και παρά το ότι υπάρχουν πολλοί θεοί και κύριοι, "ΓΙΑ ΕΜΑΣ" ("ημίν"), ένας είναι ο Θεός, ο Πατέρας, και ένας Κύριος ο Ιησούς Χριστός. Για εμάς τους Χριστιανούς, ούτε ο Σατανάς, ούτε οι θεοί των ειδωλολατρών είναι θεοί, και δεν μπορούμε να τους κατονομάζουμε έτσι. Τους κατονομάζουμε: "θεούς ΤΟΥΣ". Όχι "θεούς" κατ' ουσίαν. Όμως ο Χριστός, κατονομάζεται Θεός ΓΙΑ ΕΜΑΣ και ΟΧΙ ΓΙΑ ΑΛΛΟΥΣ. Ο Ιωάννης τον κατονομάζει "Θεό", και αυτό το κάνει ως δόγμα της Χριστιανικής πίστης, και όχι ως δόγμα άλλων. Λοιπόν; Αν ο Χριστός είναι Θεός, είτε θα τον αποδεχθούμε ως ομοούσιο του Πατρός, δηλαδή ως τον ίδιο Θεό με τον Πατέρα κατά την ουσία, ή θα γίνουμε πολυθεϊστές.

γ. Θα πουν λοιπόν εδώ οι Αριανιστές, χρησιμοποιώντας το ίδιο αυτό εδάφιο που τους αναφέραμε: "Μα το εδάφιο λέει ότι για εμάς είναι ένας Θεός, ο Πατέρας". Πώς λοιπόν θα θεωρήσουμε ως Θεό και τον Υιό; Αφού μόνο ο Πατέρας είναι ο Θεός για τους Χριστιανούς, σύμφωνα με το εδάφιο".

Όμως εδώ δεν έχουν καταλάβει κάτι, μάλιστα δεν έχουν προσέξει καν το εδάφιο. Γιατί το εδάφιο δεν λέει μόνο ότι "για εμάς είναι ένας Θεός ο Πατήρ". Λέει και κάτι άλλο. Λέει: "για εμάς είναι... και εις Κύριος Ιησούς Χριστός". Δηλαδή, αν για εμάς είναι μόνο ένας Κύριος, ο Ιησούς Χριστός, τότε ο Πατέρας δεν είναι "Κύριος"; Οι ίδιοι μάλιστα χρησιμοποιούν το εδάφιο Ρωμαίους 10/ι: 12,13, και το εφαρμόζουν στον Πατέρα: "ο γαρ αυτός Κύριος πάντων, πλουτών εις πάντας τους επικαλουμένους αυτόν· 13 πας γαρ ος αν επικαλέσηται το όνομα Κυρίου σωθήσεται". Πώς λοιπόν κατονομάζουν "Κύριο" τον Πατέρα, αν ο μόνος Κύριος είναι ο Ιησούς Χριστός, σύμφωνα με το προηγούμενο χωρίο;

Και φυσικά, αν ο μόνος Κύριος είναι ο Ιησούς Χριστός, αλλά είναι Κύριος και ο Πατέρας, κατά τον ίδιο τρόπο, αν και ο μόνος Θεός είναι ο Πατέρας, είναι και ο Υιός για τους Χριστιανούς Θεός. Και αυτό δείχνει την ΤΑΥΤΙΣΗ ΟΥΣΙΑΣ του Πατρός και του Υιού. Ό,τι είναι ο Πατέρας, είναι και ο Υιός, γιατί έχουν την ουσία τους κοινή. Δεν μπορεί ο ένας να είναι Κύριος και ο άλλος να μην είναι. Και δεν μπορεί ο ένας να είναι Θεός, και ο άλλος να μην είναι. Όσο Κύριος και όσο Θεός είναι ο Πατέρας, τόσο Κύριος και Θεός είναι και ο Υιός. Ο Υιός κληρονομεί πάντοτε όλα τα χαρακτηριστικά της ουσίας του Πατέρα. Ο λόγος που ο Πατέρας αναφέρεται κατ' εξοχήν ως ο Θεός, είναι επειδή ο Πατέρας είναι η αρχή της Θεότητας, η αιτία του Υιού, και όλων όσων είναι ο Υιός. Αν λοιπόν δεν θέλουν οι Αριανιστές να δεχθούν ότι ο Χριστός είναι ο Θεός, εξ' αιτίας του ανωτέρω εδαφίου, τότε ας πάψουν να κατονομάζουν τον Πατέρα "Κύριο", εξ' αιτίας του ιδίου εδαφίου. Και ας μας απαντήσουν: Πώς αν για εμάς ο μόνος Θεός είναι ο Πατέρας, αποκαλεί ο Ιωάννης Θεό και τον Υιό; Δύο επιλογές έχουμε στην απάντησή μας: Είτε να γίνουμε πολυθεϊστές, δεχόμενοι δύο θεούς, είτε να παραμείνουμε μονοθεϊστές, κατανοώντας ότι ο Θεός είναι ένας ως προς την ουσία, γιατί Πατήρ και Υιός είναι ομοούσιοι, και φέρουν και οι δύο την κοινή ουσία του Ενός Θεού.

Γ. Οι Κριτές ως "θεοί"

Εδώ οι Αριανιστές καταφεύγουν σε ένα ακόμα εδάφιο: "Απεκρίθησαν αυτώ οι Ιουδαίοι λέγοντες· περί καλού έργου ου λιθάζομέν σε, αλλά περί βλασφημίας, και ότι συ άνθρωπος ων ποιείς σεαυτόν Θεόν. 34 απεκρίθη αυτοίς ο Ιησούς· ουκ έστι γεγραμμένον εν τω νόμω υμών, εγώ είπα, θεοί εστε; 35 ει εκείνους είπε θεούς, προς ους ο λόγος του Θεού εγένετο, και ου δύναται λυθήναι η γραφή, 36 ον ο πατήρ ηγίασε και απέστειλεν εις τον κόσμον, υμείς λέγετε ότι βλασφημείς, ότι είπον, υιος του Θεού ειμι;" (Ματθαίος 10/ι: 33-36).

Με απλά λόγια, οι Ιουδαίοι θέλησαν να λιθοβολήσουν τον Χριστό, επειδή είπε ότι είναι Υιός του Θεού, κάνοντας έτσι τον εαυτό του Θεό. Τότε τους απάντησε ο Χριστός, ότι στην Παλαιά Διαθήκη, αναφέρονται οι Κριτές (που είναι άνθρωποι) ως "θεοί". Άρα, αν ο ίδιος βλασφημούσε κατονομάζοντας τον εαυτό του "Υιό του Θεού", θα ήταν βλάσφημη πολύ περισσότερο η Αγία Γραφή που έλεγε "θεούς" τους Κριτές.

Προσπαθώντας να αρπαχθούν από το χωρίο αυτό οι Αριανιστές, λένε: "Ορίστε! Η Παλαιά Διαθήκη, κατονομάζει "θεούς" όχι μόνο τους ψεύτικους θεούς, αλλά ακόμα και ανθρώπους πιστούς, όπως οι Κριτές. Γιατί λοιπόν θα έπρεπε να αποδεχθούμε τον Χριστό ως ομοούσιο και ίσο Θεό με τον Πατέρα, και όχι μια μικρότερη (μεταφορικά) θεότητα, όπως οι Κριτές;"

Για να απαντήσουμε σε αυτό, ας δούμε λοιπόν κατ' αρχήν το εδάφιο στο οποίο αναφέρθηκε ο Χριστός, για να καταλάβουμε τι συμβαίνει. Το εδάφιο είναι το: Ψαλμοί 81/82: 1, 6,7: "Ο Θεός στέκεται στη σύναξη των θεών· θα κρίνει ανάμεσα στους θεούς... Εγώ είπα: Θεοί είστε εσείς, και όλοι γιοι τού Υψίστου· 7 εσείς, όμως, πεθαίνετε σαν άνθρωποι, και πέφτετε σαν ένας από τους άρχοντες".

Αν μελετήσουμε προσεκτικά το χωρίο αυτό, θα δούμε ότι η έννοιά του είναι η εξής: "Εσείς οι Κριτές, που είσαστε ισχυροί σαν θεοί, επειδή έχετε την εξουσία να κρίνετε, ακόμα και αν κάποιος πει ότι είσαστε θεοί ή γιοι του Θεού, πεθαίνετε σαν άνθρωποι, και κρίνετε άδικα". Και το χωρίο υπονοεί: "Με δυο λόγια δεν είσαστε θεοί, αλλά άνθρωποι".

Αυτό ακριβώς που υπονοεί το εδάφιο, δεν θέλουν να κατανοήσουν οι Αριανιστές. Ο Χριστός το χρησιμοποίησε ως υπεκφυγή για να μην λιθοβοληθεί. Αυτό δεν σημαίνει ότι παραδέχθηκε ποτέ, ότι οι ανθρώπινοι Κριτές είναι θεοί. Εντάσσονται και αυτοί στην ίδια κατηγορία με κάθε άλλο ψεύτικο θεό, ανεξαρτήτως αν ΕΙΡΩΝΙΚΑ η Αγία Γραφή τους ονομάζει "θεούς".

Μία ακόμα λεπτομέρεια που είναι καλό να γνωρίζουμε από το χωρίο αυτό, είναι ότι γράφτηκε στα Εβραϊκά. Και στα Εβραϊκά η λέξη: "θεός" χρησιμοποιείται στον πληθυντικό (ως πληθυντικός μεγαλειότητος), και προφέρεται: "ελοχίμ" (=θεοί). Η ίδια ακριβώς λέξη, σημαίνει επίσης και "ισχυροί". Στα Εβραϊκά λοιπόν, όταν κάποιος λέει: "ελοχίμ", μπορεί να εννοεί "θεός", "θεοί", ή "ισχυροί". Γι' αυτό και το ανωτέρω χωρίο των Ψαλμών που εξετάζουμε, σε πολλές μεταφράσεις αντί για "θεοί" γράφει: "ισχυροί".

Όταν λοιπόν κάποιος έχει εξουσία κρίσης, είναι ΙΣΧΥΡΟΣ. Γι' αυτό ακριβώς η Αγία Γραφή στους Ψαλμούς κάνει αυτό το λογοπαίγνιο. Τους λέει: "είσαστε "ελοχίμ", δηλαδή "είσαστε ισχυροί", όμως σαν άνθρωποι πεθαίνετε, και κάνετε άδικη κρίση". Με άλλα λόγια, εδώ ακριβώς είναι η ειρωνεία του χωρίου των Ψαλμών. Διαπλέκει τις δύο έννοιες της λέξης: "ελοχίμ", για να πει στους Κριτές, ότι μπορεί να είναι "ελοχίμ", (ισχυροί), αλλά "θεοί" (ελοχίμ) δεν είναι, γιατί είναι άνθρωποι. Και ακόμα και αν κάποιος πει ότι είναι θεοί ή γιοι του Υψίστου, ο θάνατός τους και η κακή τους κρίση θα τον διαψεύσει.

Πέραν αυτού, αν κάποιος χρησιμοποιήσει το χωρίο αυτό για να πει ότι και ο Χριστός δεν είναι κατ' ουσίαν Θεός, επειδή οι κριτές αναφέρονται ως "θεοί", στο ίδιο αυτό χωρίο, αναφέρονται οι ίδιοι και "υιοί Υψίστου". Μήπως λοιπόν με την ίδια λογική, ούτε ο Χριστός είναι κάτι ιδιαίτερο ως Υιός του Θεού; Αν δηλαδή είναι θεός ως "κριτής", τότε είναι και Υιός του Θεού πάλι ως κριτής, και δεν είναι Ο ΜΟΝΟΓΕΝΗΣ ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Γιατί η λέξη: "μονογενής", έχει μια ιδιαίτερη έννοια. Σημαίνει ότι ο Θεός δεν έχει άλλον, αλλά μόνο Αυτόν ως Υιό Του. Πώς όμως θα συνέβαινε αυτό, αν σαν τον Θεό Υιό, έχει ο Πατέρας και "θεούς υιούς" τους Κριτές;

Είναι εμφανής η ειρωνική έννοια του χωρίου των Ψαλμών.

Δ. Η έλλειψη του οριστικού άρθρου

Μετά από αυτά, μία μόνο δικαιολογία απομένει για τους Αριανιστές, στην προσπάθειά τους να διαστρεβλώσουν την έννοια του χωρίου. Λένε λοιπόν: "Το εδάφιο Ιωάννης 1/α: 1, λέει: "και θεός ήτο ο Λόγος". Δεν έχει οριστικό άρθρο. Αν είχε οριστικό άρθρο, θα έλεγε: "και ο Θεός ήτο ο λόγος", που θα σήμαινε ότι θα τον προσδιόριζε ως ΤΟΝ Θεό. Αλλά αφού δεν έχει οριστικό άρθρο, σημαίνει ότι είναι "κάποιος θεός", και όχι "ο Θεός"."

Φυσικά, στην Αγία Γραφή υπάρχουν πλήθος χωρία που αποκαλούν τον Ιησού Χριστό "ο Θεός" με το οριστικό άρθρο. Αλλά ούτε κι εκείνα φυσικά αποδέχονται. Και τα χωρία αυτά τα έχουμε παρουσιάσει (μαζί με τις διαστροφές των Αριανιστών), σε ειδικό άρθρο. Στο άρθρο αυτό, επειδή ο Χριστός αναφέρεται ως "ο Θεός" με οριστικό άρθρο, η οργάνωση της Σκοπιάς, στη διαστρεβλωτική της μετάφραση, έχει προσθέσει ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ και κάποια δικά της άρθρα, για να ξεχωρίζει τον Χριστό από τον Θεό. Αν είναι τόσο σημαντικό το ότι λείπει από το Ιωάννης 1/α: 1 το οριστικό άρθρο, τότε γιατί η ίδια η οργάνωση της Σκοπιάς προσθέτει άρθρα στην Αγία Γραφή κατά βούλησιν; Συνεπώς, το ότι αναφέρονται στο άρθρο, είναι απλώς μια δικαιολογία, και όχι ένα έγκυρο επιχείρημα.

Όμως στην πραγματικότητα, το ότι στο Ιωάννης 1/α: 1 δεν υπάρχει οριστικό άρθρο, όχι μόνο δεν είναι επιζήμιο για την αντίληψη του Χριστού ως του μόνου αληθινού Θεού, αλλά το αντίθετο συμβαίνει! Όταν στη λέξη: "Θεός" δεν υπάρχει οριστικό άρθρο, ο προσδιορισμός δεν είναι προς το πρόσωπο, αλλά προς τη ΦΥΣΗ του προσώπου! Δηλαδή, το ότι γράφει: "και Θεός ήτο ο Λόγος", θέλει να μας δείξει ότι ο Υιός - Λόγος, είναι ΚΑΤΑ ΦΥΣΙΝ ΘΕΟΣ, όπως και ο Πατέρας Του!

Και αυτό το συνεχίζει ο Ιωάννης στη συνέχεια να το δικαιολογεί, γράφοντας: "Αρχικά ήταν ο Λόγος. Και ο Λόγος ήταν προς τον Θεό, και Θεός ήταν ο Λόγος. 2.Αυτός ήταν αρχικά προς τον Θεό. 3.Όλα έγιναν μέσω αυτού, και χωρίς αυτόν δεν έγινε ούτε ένα το οποίο έγινε".

Μας λέει δηλαδή, ότι ο Θεός Λόγος, αρχικά ΗΤΑΝ. Δεν έγινε. Ήταν! Υπήρχε ήδη εξ' αρχής. Και ξεκαθαρίζει, ότι από όλα όσα έγιναν, (δηλαδή από ΟΛΑ τα κτίσματα), ούτε ένα δεν έγινε χωρίς Αυτόν. Δεν θα μπορούσε λοιπόν σε καμία περίπτωση ο Θεός Λόγος να ήταν κτίσμα Θεού, αφ' ενός επειδή ήταν άναρχος, μια και εξ' αρχής ήδη υπήρχε, αφ' ετέρου επειδή αν ήταν κτίσμα, θα υπήρχε έστω και ένα κτίσμα που έγινε χωρίς Αυτόν, (ο εαυτός του). Όμως ο Ιωάννης είναι σαφέστατος: "χωρίς αυτόν δεν έγινε ούτε ένα το οποίο έγινε". Άρα ο Χριστός δεν είναι κτίσμα. Και αν δεν είναι κτίσμα, τι μένει; Ότι είναι ο Κτίστης, δηλαδή ο Θεός. Με ή χωρίς το οριστικό άρθρο, ο Χριστός, ο Θεός Λόγος, είναι μαζί με τον Πατέρα του και το Άγιο Πνεύμα, ο Μόνος αληθινός Τριαδικός Θεός.

Ομοούσιος, μη Ομοούσιος. Υιός του Θεού, εκλεκτός του Θεού. Πρώτος στην τάξη, δεύτερος στην τάξη.....

Ολες αυτές οι ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΕΣ ΑΚΡΟΤΗΤΕΣ, είναι παράγωγα του Σχολαστικού τρόπου ανάγνωσης της Αγίας Γραφής. Και μάλιστα, πράγμα που φανερώνουνε οι εκατοντάδες αιρέσεις ΕΝΤΟΣ του χριστιανισμού, ο καθένας «δικαιούται» να επιλέγει όποτε του ταιριάζει την αλληγορία και όποτε τον συμφέρει την σχολαστική απόδοση του κειμένου.

Το ίδιο κάνουνε οι ορθόδοξοι, το ίδιο κάνουνε οι καθολικοί, το ίδιο κάνουνε και οι χιλιαστές: ο καθένας κόβει και ράβει από τα διάφορα εδάφια όπως τον συμφέρει, όπως καλύτερα μπορεί να πλαισιωθεί η θεολογία που οι ίδιοι αντιλαμβάνονται.

Το ότι οι μεν επικαλούνται την «παράδοση» ή τις περίφημες οικουμενικές συνόδους, σε αντίθεση με νεότερες απόψεις περί των χριστιανικών δρώμενων, ουδόλως αλλάζει την ουσία του θέματος, καθώς η μεν παράδοση είναι μια αυθαίρετη συνέχεια οι δε σύνοδοι στην ουσία πραξικοπηματικές πράξεις εις βάρος των αντιφρονούντων.

Να είναι άραγε Θεός ο Ιησούς? Ετσι συμπεριφέρεται τελικά ο Θεός?

Η Καινή Διαθήκη μας λέει πως μετά την βάπτιση του Ιησού Χριστού, το Αγιο Πνεύμα «….έκβαλεν αυτόν είς έρημον» για σαράντα ημέρες, ώστε ο Ιησούς να αντιμετωπίσει τον διάβολο «…πειρασθήναι υπο του διαβόλου». Εκεί λοιπόν, σε μια ΑΛΟΓΗ και επί της ουσίας ΑΝΑΞΙΑ ΕΝΟΣ ΘΕΟΥ ΠΡΑΞΗ, αφού νήστεψε και προετοιμάσθηκε για την συνάντηση αυτή ο Ιησούς, τότε του ενεμφανίσθη ο άρχοντας του σκότους, ο Διάβολος στο μεγαλείο του!

Γιατί όμως το Αγιο Πνεύμα τον παρέδωσε για δοκιμασία στον διάβολο?? Μπορούσε να ενεργεί και να αποφασίζει αυτοβούλως το Αγιο Πνεύμα?? Για ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ένας Παντογνώστης Θεός θα υπέβαλε τον ίδιο τον εαυτό του σε μια δοκιμασία αυτοεπιβεβαίωσης??

Διακρίνεται άραγε κάπου ίχνος λογικής ή καν μυητικής θεολογίας?

Δηλαδή, το Αγιο Πνεύμα που είναι το ένα πρόσωπο εκ των τριών της Αγίας Τριάδος, παρέδωσε…….τον εαυτό του για δοκιμασία??

Γιατί?? Δεν γνώριζε πως ο Ιησούς Χριστός ήταν μια από της υποστάσεις Του??

Τι θεολογικό νόημα έχει η αναμέτρηση αυτή??

Και πως τελικά του ενεμφανίσθη ο διάβολος? Τυχαία περνούσε από εκεί, ή τον κάλεσε ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός;?

Με ποιο τρόπο τον κάλεσε?

Πως εξηγείται το γεγονός πως ο διάβολος αφού τον αναγνώρισε, προσπάθησε ακόμα και να Τον δωροδοκήσει Ατόν Τον ίδιο τον Θεό???

Τελικά, έχει κάποιο νόημα το να δοκιμάζεται ο ίδιος ο Θεός από το πονηρό του δημιούργημα, το οποίο συνάμα ουδέποτε απέβαλε του παραδείσου αλλά πάντοτε το είχε ανάγκη για να…..επιβεβαιώσει τις ικανότητες του?

«Τότε παραλαμβάνει αυτόν ο διάβολος είς την αγίαν πόλιν »
«Πάλιν παραλαμβάνει αυτόν ο διάβολος »

Ο Σατανάς παραλαμβάνει τον Ιησού Χριστό, δηλαδή ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΤΟΝ ΘΕΟ??

Ο χριστιανισμός απέτυχε την εξέταση κάθε λογικής ως μη έχων ο ίδιος δική του εγγενή λογική. Ετσι, εξελίχθηκε ως η μεγαλύτερη συμφορά, το μέγιστο κακό που έχει γίνει ποτέ στην παγκόσμια ιστορία. Σήμερα, στις μέρες μας, ζούμε ακόμα τις καταστροφικές συνέπειες όχι μόνο του χριστιανισμού αλλά και της πατρικής του θρησκείας, του εβραϊσμού, καθώς και της αδελφής του θρησκείας του μουσουλμανισμού.

Ο Ιησούς Χριστός είναι Θεάνθρωπος.
Μήπως αυτή η λέξη φέρνει μερικά λογικά κενά στο σκεπτικό σου;

Αντε!!! Δεν το είχα ματακούσει βρε Σαμουήλ!!!!!

samuel1974:
«Μήπως αυτή η λέξη φέρνει μερικά λογικά κενά στο σκεπτικό σου;»

Τα «λογικά κενά», εντοπίζονται μοναχά άπαξ και αριθμήσει κανείς τις χαοτικές αντιφάσεις αλλά και την ίδια την υποβάθμιση της έννοιας του Θείου, που συνεπάγονται οι θεολογικές ακροβασίες τις οποίες επιχειρεί το συνονθύλευμα που μας είναι γνωστό ως Καινή Διαθήκη.

Το παραπάνω παράδειγμα, δεν είναι το μοναδικό σημείο που μας δείχνει με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο την θεολογική ασχετοσύνη των ελληνόφωνων συγγραφέων της Καινής Διαθήκης (σε σχέση με την θεολογία που ενυπάρχει στην Πεντάτευχο των Ιουδαίων), αλλά υπάρχει μια σειρά από χαοτικές αντιφάσεις και αλληλοαναιρέσεις, αποτέλεσμα της επιρροής που είχαν οι διάφοροι συντάκτες (δήθεν «ευαγγελιστές») είτε από πολιτικές ή άλλες πελατειακές ανάγκες.

Εάν έχεις λοιπόν ΑΝΤΙΛΟΓΟ, αντίλογο ΕΠΙ των θέσεων που σχολιάζω, τότε να τον ακούσουμε.

samuel1974:
«Όσο για τη λέξη "αίρεση" την οποία ερμηνεύεις αυτοβούλως ετυμολογικά...»

Σου το έχω πει, και φρόντισε να το χωνέψεις: όσο «αίρεση» είναι οι προτεστάντες, όσο «αίρεση» είναι οι καθολικοί, όσο «αίρεση» είναι οι μορμόνοι ή οι Χιλιαστές, άλλο τόσο αίρεση είναι και η ορθοδοξία.

Στην δε ορθοδοξία, πρώτη πλάνη αποτελεί ο ίδιος ο τίτλος, καθώς ΠΟΘΕΝ παρακαλώ ως μειοψηφία η διεκδίκηση της ορθο-δοξίας??

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr