Προσπαθώντας να αποφύγω τον εντυπωσιασμό και την επιτήδευση, θα επιλέξω σήμερα ένα έργο τέχνης το οποίο με συγκινεί παρά την απλότητα και την καθημερινότητά του, το «Μάϊ νάμπερ Ουάν» που ερμηνεύει η Helena Paparizou. Χωρίς να σταθώ ιδιαίτερα στην καθαρά μουσική πλευρά της σύνθεσής του (η οποία, με την αγενή σχεδόν λεπτότητά της, χαϊδεύει βάναυσα τις εύθραυστες ατσάλινες χορδές της ψυχικής μου ευαισθησίας, αφήνοντας ένα αποτύπωμα που μου θυμίζει πως οι πράξεις της καθημερινότητας δεν πρέπει να αποκλίνουν από τον Ένα σκοπό της απόλυτης εκδήλωσης του «Εγώ», κατ’ ουσίαν δηλαδή του Όλου, μέσω της Τέχνης και της μετέπειτα καταστροφής του «Εγώ» αυτού, υπενθύμιση κουραστική, απογοητευτική ίσως για τα πειναλεώδη ανθρώπινα πάθη που επιζητούν να υπερπηδήσουν τη θεϊκή ουσία μέσα μας για να επιδοούν σε σαρκικές απολαύσεις ερήμην μας, μα υπενθύμιση που αναγεννιέται από τις στάχτες της μόλις το σιντί μπει στο σιντιπλέιερ, μια σκηνή που ο Δρ. Σίγκμουντ Φρόιντ θα χαρακτήριζε «σεξουαλική, φυσικά, μικρή μου Σάρα»), ας περάσω στους πραγματικά θεόπνευστους στίχους της Ναταλίας Γερμανού, πολιτιστικής απογόνου του Παλαιών Πατρών Γερμανού, γνωστού κληρικού με απελευθερωτικές τάσεις εθνιστικού περιεχομένου:
-γιου αρ μάι λόβερ, άντερκόβερ
Η στιχουργός εδώ απλά, λιτά, χωρίς περιστροφές δηλώνει τον εραστή της· μα επίσης υπενθυμίζει ότι αυτός είναι αντερκόβερ, μεταμφιεσμένος, ντυμένος αλλιώς, με ρούχα αλλιώτικα απ’ αυτά που του υπαγορεύει η θεϊκή του ουσία, με ρούχα που δεν επιτρέπουν στη στιχουργό και στον λόβερ να σμίξουν υπό το βλέμμα της κοινωνίας.
-γιου ‘ρ’ μάι σήκρετ πάσσιον εντ άι χαβ νο όδερ
Δηλώνει την ταυτότητα του πάθους της («πάσσιον»)· είναι κρυφό («σήκρετ»). Κρυφό διότι αν ήτο αποκεκαλυμένο θα τύφλωνε με τη λαμπρότητα της γνησιότητάς του τους ανθρώπους που, μέσα στην αλλοτριωτική χοληστερινούχα καθημερινή πραγματικότητά τους, δε γνωρίζουν τον έρωτα μα αποστρέφουν το βλέμμα τους, μπαίνοντας κατά λάθος σε νομικές διαδικασίες ή χειρότερα, φρίξον ήλιε!, σε νομικές σχολές. Με το «άι χαβ νο όδερ» (=δεν έχω άλλονε), η στιχουργός (μα στοχουργός για τους αναποφάσιστους σώφρονες που βρίσκουν το φως της γνώσης ενός σκοπού για το βίο τους στη φιλόξενη, φαεινή, φαγοκυτταρική τάχα, φανερογαμική στη φαλλικότητά της, φαιδρή για τους φλωροειδείς, φασματική σχεδόν φωλιά της ποιητικής της) μας δείχνει τη μοναδικότητα του πάθους της· αναφερόμεθα στη στιγμή όπου όλη η προσοχή, συνειδητή και ασυνείδητη, ενός ζώντος οργανισμού, στην προκειμένη ανθρώπου, επικεντρώνεται στον ένα και μοναδικό Ουράνιο Εραστή. Υπάρχει άραγε αυτός, ή είναι απλά αποκύημα της φαντασίας της στιχουργού; Θα «συναντηθούνε» ποτέ; Ούτε η Παπαρίζου δεν γνωρίζει. Ρεφραίν:
-γιού αρ μάι γουάν, μάι ναμπεργουάν,
δη όνλυ τρέζουρ αίβ’ έβερ χαντ!
Στο ρεφραίν αποκαλύπτει η στιχουργός τη φόρμουλα Αγάπης τόσο γνωστή σε όλα τα μυστικιστικά και ασκητικά ρεύματα και ρευματισμούς: «δη όνλυ τρέζουρ» (= ο μόνος θησαυρός). Η στιχουργός, μια θνητή, δηλώνει πως θησαυρός γι’ αυτήν είναι μόνο η δυνατότητα να σμίξει με τον Αγαπημένο («λόβερ») και όχι κάτι από το υλικό πεδίο. Απαρνείται τα πάντα Σ’ εκείνο το σημείο ο άνθρωπος συνειδητοποιεί εν τέλει την ταύτιση του με όλα τα θνητά όντα, το «αγάπα και τον εχθρό σου» του Χριστού πραγματώνεται, αφού ο εχθρός γίνεται αντιληπτός ως κομμάτι του Εαυτού. Η Ναταλία Γερμανού φτάνει έτσι στη θέωση, η Paparizou στην αποθέωση και ο ακροατής στου Παραδείσου τα μπουζούκια.

-ΥΗVH
Light in extension

Solve et Coagula

Επιτέλους κάποιοι μας πήραν στα σοβαρά...

(Διότι ακόμα και η πλάκα είναι σοβαρή!)

http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?whichpage=1&ARCHIVEVIEW=&TOPIC_ID=6345

Α, ρε Απέριττε (προφήτη) έγραψες στις 23/06/2005...

quote:

---

Αγαπητοί φίλοι... ήρθε η ώρα των αποκαλύψεων. Χαίρομαι που οι περισσότεροι εδω πήρατε το θέμα στην πλάκα. Θέλω λοιπον να σας αποκαλύψω ότι το θέμα που έβαλα ήταν ένα πείραμα. Ευχαριστώ τον Δημήτρη τον Καραγιάννη για την αναγωγή που έκανε. Το πείραμα που ήθελα να κάνω ήταν να αποδείξω το πόσο εύκολο είναι να δημιουργηθεί μια φήμη απο το πουθενά. Η αλήθεια είναι ότι πέρα απο κάποια σημεία, ούτε τους στίχους του τραγουδιού δεν ήξερα και αυτό φαίνεται απο τα πρώτα μηνύματα. Πιστεύω ότι δεν θέλει πολύ για να πιαστούν απο μια αερολογία κάποιοι τύποι τύπου Λουκά και Παπα Τσακαλου για να κατηγορήσουν το οτιδήποτε σαν σατανικό.

---

quote:

---

δη όνλυ τρέζουρ αίβ’ έβερ χαντ!

---

Άσε που:
To "Χαντ" δηλώνει ξεκάθαρα "Θέλημα",Aleister Crowley, που αυτοαπεκαλείτο "ΤΟ ΜΕΓΑ ΘΗΡΙΟΝ" κ' 666.
Είναι ο πρώτος στίχος του ιερού βιβλίου του, του "ΒΙΒΛΙΟΥ ΑΛ ή ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ":

quote:

---

1. Had! The manifestation of Nuit.
AL I:1

---

-ΥΗVH
Light in extension

Solve et Coagula

Δε γνωρίζω το συνκείμενο, μέσα στο οποίο παρουσιάζεται η εν λόγω
εσωτερική, φιλοσοφική, ποιητική πραγματεία του αδιαμφισβήτητα
λόγιου στοχαστή της, οπότε και δε μπορώ, παρά να μη διακρίνω την
άρνηση κάθε φαυλότητας, εμπεριεχόμενη στα μηνύματα, που παρα ταύτα,
και εντελώς αποδεσμευμένα από κάθε διάθεση ενός αντιπολιτιστικά
πολυδιασπαστικού και κυρίως διαμονολογιακού συμπερασματικού λόγου, καταφέρνουν
να διασπείρουν μια καθ' ολίγον, δια ταύτα και εμ΄ πάση περιπτώση
κατά φωνήεν, ρίζα και νόημα, του λόγου το αληθές, όσον αφορά τους
συγκεκριμένους στίχους, οι οποίοι ας μη ξεχνούμε ότι άπαξ και
διαπαντός και κατα γενική ομολογία και δια χειρός ευφιήας, η οποία
απαξάπαντος, διαπαντός και οσονούπω καθιστά τον καλλιτέχνη ένα
άτομο με βαθύτατα εσωτερικά κίνητρα.
Ευχαριστώ!

Η Britney, ως γνωστόν, πέρα από μυημένη στην καββαλιστική φιλοσοφία τυγχάνει και εξέχον επιστήμονας.

http://britneyspears.ac/lasers.htm

Ε ρε γλέντια.......

http://img109.imagevenue.com/img.php?loc=loc24&image=dfc_elenapaparizou11xf.jpg

http://img40.imagevenue.com/img.php?loc=loc24&image=f62_elenapaparizou26dt.jpg

http://img101.imagevenue.com/img.php?loc=loc24&image=83c_elenapaparizou027wb.jpg

http://img128.imagevenue.com/img.php?loc=loc24&image=a6e90_ElenaPaparizou047.jpg

santaclaws is coming....to town!

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr