| Συγγραφέας |
 Θέμα  |
|
AvarisHawk
Νέο Μέλος
18 Μηνύματα |
 Απεστάλη: 20/09/2006, 12:22:52
Σε κάθε εθνική λαογραφία, σε κάθε παράδοση, σε κάθε μυθολογία σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, υπάρχει ο θρύλος του Ήρωα.
Μυστηριακό Αρχέτυπο, Ανυπέρβλητος Πόθος, Αρχέγονος Δρόμος, Υπέρτατος Στόχος.
Ο άνθρωπος με τις ξεχωριστές ιδιότητες. Ο Ήρωας που καλείται από το πεπρωμένο να εκπληρώσει κάποιον ανώτερο σκοπό. Ο Ήρωας που αφού τον επιτύχει, αναχωρεί για τα Ανώτερα Πνευματικά Πεδία εγκαταλείποντας τον Κόσμο των Ανθρώπων. Ή που καμιά φορά επιστρέφει γενναιόδωρα στους Ανθρώπους για να τους διδάξει με το παράδειγμα, τις γνώσεις του και τις ικανότητές του.
Κάποιοι αρνούνται αυτό το Κάλεσμα της Μυστικής Ατραπού. Όχι για πολύ όμως. Είναι βάσανο η απόρριψή του και εντέλει τρελαίνει τον Αρνητή.
Απαντώντας θετικά ο Ήρωας στο Κάλεσμα, μπαίνει στην Διάσταση της Περιπέτειας. Είναι και δεν είναι πλέον στον Κόσμο των Ανθρώπων. Η αίσθηση του χωροχρόνου αλλάζει. Οι Δοκιμασίες του είναι πολλές και σκληρές. Ενίοτε, επικίνδυνες. Κάποιοι εξολοθρεύονται. Κάποιοι άλλοι παγιδεύονται προσωρινά. Μερικοί από αυτούς ζουν πλέον μισές ζωές. Πατάνε σε όλους τους Κόσμους και πουθενά. Ενίοτε κάποιοι επιστρέφουν μετά από πολλά χρόνια. Και κάποιοι δεν γυρίζουν ποτέ. Δυστυχής απώλεια σπάνιων ανθρώπων. Παρ’ όλα αυτά, το Κάλεσμα έρχεται ξανά και ξανά στους Ανθρώπους. Και πάντα υπάρχουν άφοβοι υποψήφιοι Ήρωες να το απαντήσουν.
Κατά την περιπέτεια, υπάρχουν Εχθρικές Δυνάμεις που επιτίθενται λυσσασμένα, αλλά υπάρχουν και Φιλικές δυνάμεις που προσφέρουν Υπερφυσική καθοδήγηση και βοήθεια.
Ο Δρόμος της Δοκιμασίας είναι σκληρός και επικίνδυνος. Αλλά η Συνάντηση με την Υπέρτατη Θεά είναι εκεί και περιμένει. Καλεί διαρκώς τον Ήρωα και τον ενθαρρύνει να επιμείνει. Είναι η Φωνή μέσα του που του λέει διαρκώς, «συνέχισε, και στο τέλος σε περιμένει η Ένωση με το Θείο».
Ο Ήρωας που απερίσκεπτα φεύγει μόνος του κι ενίοτε απροετοίμαστος για το Ταξίδι κινδυνεύει από μύριους κινδύνους. Ο Ήρωας όμως που φεύγει οργανωμένα και πάνω απ’ όλα με Στήριξη Φιλικών Δυνάμεων πίσω του θα κυριαρχήσει σε όλα τα Μονοπάτια με μεγαλύτερη ευκολία. Δεν θα εκλείψουν οι κίνδυνοι και οι δοκιμασίες. Όχι. Αυτά του ανήκουν δικαιωματικά, είναι τα ατομικά του «ιερά πεδία μαχών», οι «προσωπικοί του δράκοι» και πρέπει να τους αντιμετωπίσει μόνος του. Είναι ο μόνος τρόπος να διδαχτεί και να περάσει σε ανώτερες βαθμίδες αυτογνωσίας. Δεν θα παγιδευτεί όμως ποτέ του σε εχθρικές φυλακές. Πάντα θα είναι μαζί του κάποιος «συνοδός – φύλακας» που θα τον βοηθήσει να δραπετεύσει και να ξαναρχίσει την περιπέτεια στη χώρα της Υπερσυνειδητότητας.
Το Κυνήγι του Δράκοντα?
Οι Άθλοι του Ηρακλέους?
Το Ταξίδι στη Χώρα των Θαυμάτων?
Η Αναζήτηση του Ιερού Δισκοπότηρου?
Η πτήση του Αετού?
Η Ένωση με το Μεγάλο Μανιτού?
Το Ταξίδι του Οδυσσέα για την Ιθάκη?
Κάθε παράδοση έδωσε και το δικό της Μυστηριακό Όνομα στην Ατραπό της Μύησης του Μαθητή.
Η Πορεία όμως είναι η ίδια. Είναι ο Δρόμος του Ήρωα.
Και ο Στόχος κοινός. Είναι η Μυστικιστική Ταύτιση με το Θείο. Η Υπέρτατη Εξύψωση. Το Πέταγμα στην Υπερσυνειδητότητα.
Κι εντέλει, η Ηρωική Έξοδος από τον Κόσμο των Ανθρώπων και η μεταστοιχείωση σε Σύμβολο πια. Ως οδηγός των Ανθρώπων.
Η κατάληξη?
Κάποιοι το ονόμασαν Βαλχάλα.
Κάποιοι άλλοι Ηλύσια πεδία.
Κάποιοι άλλοι Παράδεισο. Δεν έχει σημασία το όνομα. Ούτε το ένδυμα. Το Ταξίδι και ο Στόχος έχει σημασία. Κι αυτά είναι ίδια παντού.
Η γλυκιά αίσθηση της απόλυτης αρμονίας που περιμένει τον Ήρωα στο Τέλος του Ταξιδιού είναι το κίνητρο για να αντιμετωπίσει με επιτυχία τους κινδύνους του ταξιδιού.
Κι η προσμονή είναι ο μόνος σύντροφός του σ’ αυτό το Ταξίδι.Καλό Ταξίδι σε όλους!! AvarisHawk
www.actionnemesis.com
www.actionnemesis.com
|
Dying_Incubus
Συντονιστής
Tuvalu
13482 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/09/2006, 10:27:57
Αγαπητέ AvarisHawk, καλώς ήλθες κοντά μας!
Σου εύχομαι καλή συνέχεια και να έχεις μια γόνιμη διαδρομή κοντά μας.  Ομολογώ πως το θέμα σου είναι αρκετά καλό και θα μπορούσαν να κατατεθούν υπέροχες απόψεις επ' αυτού.  Ο ήρωας είναι ένα αρχέτυπο το οποίο συγκεντρώνει όλα εκείνα τα στοιχεία τα οποία αναφέρεις κι εσύ.
Άτομο γενναιόδωρο, δυναμικό, που δεν γνωρίζει τον φόβο κι είναι έτοιμος να θυσιαστεί. Αυτό που θα πρέπει να καταλάβουμε είναι πως ο καθένας μας μπορεί να διαβεί αυτό το μονοπάτι, να γίνει ένας ήρωας.
Όλοι μας είμαστε δυνάμει ήρωας, κανείς δεν γεννήθηκε με ένα τέτοιο χάρισμα ή καλύτερα με μια τέτοια ροπή.
Απλά αυτός που ακολουθεί το εν λόγω μονοπάτι έχει καταφέρει να αναγνωρίσει αυτή τη ροπή, βίωσε κάτι που τον έκανε να αντιληφθεί οτι υπάρχει κι αυτός ο δρόμος. Σίγουρα θα υπομείνει δυσκολίες, ορισμένες φορές τεράστιες μάλιστα, όμως με τον καιρό θα κατανοεί οτι μπορεί να πηγαίνει όλο και παραπέρα.
Θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει τέρατα, τα περισσότερα εκ των οποίων προέρχονται από τον ίδιο.
Οι δοκιμασίες του λοιπόν δεν είναι απλώς επιθυμητές, είναι απαραίτητες.
Είναι απαραίτητες για να τον οπλίσουν με γνώση και με δύναμη. Κι οι εχθρικές δυνάμεις κι οι φιλικές στην ουσία εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό, το να κάνουν τον Ήρωα να κάνει ένα ακόμα βήμα, είναι απλά οι 2 όψεις του ίδιου νομίσματος.
Η μόνη τους διαφορά είναι στην όψη τους.
Οι εχθρικές δυνάμεις θέτουν διαρκώς εμπόδια, τέρατα κι εχθρούς στον Ήρωα.
Στην ουσία προσπαθούν να τον κάνουν να αντιληφθεί αν είναι πράγματι έτοιμος να δώσει αυτή τη μάχη, κι αν είναι να βρει όλα εκείνα τα αποθέματα που θα τον κάνουν να τα υπερνικήσει. Οι φιλικές δυνάμεις του δείχνουν την δύναμη που έχει μέσα του για να νικήσει.
Οι εχθρικές δυνάμεις απλά του χαρίζουν τη νίκη.  In anticipation of my resurrection...  |
AvarisHawk
Νέο Μέλος
18 Μηνύματα |
Απεστάλη: 29/09/2006, 11:48:55
quote:
Αγαπητέ AvarisHawk, καλώς ήλθες κοντά μας!
Σου εύχομαι καλή συνέχεια και να έχεις μια γόνιμη διαδρομή κοντά μας. Ομολογώ πως το θέμα σου είναι αρκετά καλό και θα μπορούσαν να κατατεθούν υπέροχες απόψεις επ' αυτού. Ο ήρωας είναι ένα αρχέτυπο το οποίο συγκεντρώνει όλα εκείνα τα στοιχεία τα οποία αναφέρεις κι εσύ.
Άτομο γενναιόδωρο, δυναμικό, που δεν γνωρίζει τον φόβο κι είναι έτοιμος να θυσιαστεί. Αυτό που θα πρέπει να καταλάβουμε είναι πως ο καθένας μας μπορεί να διαβεί αυτό το μονοπάτι, να γίνει ένας ήρωας.
Όλοι μας είμαστε δυνάμει ήρωας, κανείς δεν γεννήθηκε με ένα τέτοιο χάρισμα ή καλύτερα με μια τέτοια ροπή.
Απλά αυτός που ακολουθεί το εν λόγω μονοπάτι έχει καταφέρει να αναγνωρίσει αυτή τη ροπή, βίωσε κάτι που τον έκανε να αντιληφθεί οτι υπάρχει κι αυτός ο δρόμος. Σίγουρα θα υπομείνει δυσκολίες, ορισμένες φορές τεράστιες μάλιστα, όμως με τον καιρό θα κατανοεί οτι μπορεί να πηγαίνει όλο και παραπέρα.
Θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει τέρατα, τα περισσότερα εκ των οποίων προέρχονται από τον ίδιο.
Οι δοκιμασίες του λοιπόν δεν είναι απλώς επιθυμητές, είναι απαραίτητες.
Είναι απαραίτητες για να τον οπλίσουν με γνώση και με δύναμη. Κι οι εχθρικές δυνάμεις κι οι φιλικές στην ουσία εξυπηρετούν τον ίδιο σκοπό, το να κάνουν τον Ήρωα να κάνει ένα ακόμα βήμα, είναι απλά οι 2 όψεις του ίδιου νομίσματος.
Η μόνη τους διαφορά είναι στην όψη τους.
Οι εχθρικές δυνάμεις θέτουν διαρκώς εμπόδια, τέρατα κι εχθρούς στον Ήρωα.
Στην ουσία προσπαθούν να τον κάνουν να αντιληφθεί αν είναι πράγματι έτοιμος να δώσει αυτή τη μάχη, κι αν είναι να βρει όλα εκείνα τα αποθέματα που θα τον κάνουν να τα υπερνικήσει. Οι φιλικές δυνάμεις του δείχνουν την δύναμη που έχει μέσα του για να νικήσει.
Οι εχθρικές δυνάμεις απλά του χαρίζουν τη νίκη. In anticipation of my resurrection...
Φίλε Dying Incubus,
όντως όλοι έχουμε τον Ήρωα μέσα μας. Κάποιοι νοιώθουν το σκίρτημα και κάνουν το "βήμα", κάποιοι άλλοι όχι.
Ο "δρόμος", ούτως ή άλλως είναι εκεί και περιμένει. Με Άγγελους και Δαίμονες, Φως και Σκοτάδι, Ομορφιά και Ασχήμια, όλα σε ίσες δόσεις.
Φιλικά AvarisHawk www.actionnemesis.com |
A. Kircher
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
USA
1626 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/09/2006, 02:08:01
Γειά σου φίλε AvarisHawk,πολύ ωραίο το θέμα που άνοιξες.
Το αρχέτυπο του ήρωα, όπως εμφανίζεται μέσα από τις παραδόσεις και μυθολογίες του κάθε λαού, πραγματικά εμπεριέχει αξίες που μπορεί να αλλάξουν την εσωτερική -και όχι μόνο- ζωή του καθενός. Η αναζήτηση αυτού του αρχετύπου στην καθημερινή μας ζωή, μας βοηθάει πολλές φορές να δώσουμε ένα διαφορετικό νόημα και βάθος στα τεκμαινόμενα και να βιώσουμε τον ενωτικό παράγοντα που ενυπάρχει στην ζωή. Ουσιαστικά μας επιτρέπει να ζήσουμε την εμπειρία της ψυχολογικής κατανόησης του εαυτού μας και του κόσμου μέσα από το συλλογικό.
Καθώς ο ήρωας και ότι συμβολίζει είναι ένα παναθρώπινο στοιχείο της προσπάθειας για εξέλιξη, του ανθρώπινου αγώνα προς το φώς. Να προτείνω, αν και είμαι σίγουρος πως το γνωρίζετε (ο Dying Incubus και εσύ) το βιβλίο του Joseph Campbell με τίτλο "Ο Ήρωας με τα Χίλια Πρόσωπα" που είχε κυκλοφορήσει παλιότερα στην Ελλάδα από τον Ιάμβλιχο. Infinitum Finitum Producit |
Γιώργος
Πλήρες Μέλος
970 Μηνύματα |
Απεστάλη: 05/11/2006, 04:50:58
να κάνω μία ερώτηση..υπάρχει κάποια σχέση - ετοιμολογία - μεταξύ των λέξεων Ήρωας ,Ήρα, Ηρακλής ευχαριστώ. Γιώργος
hail to the goddess..!
|
Dying_Incubus
Συντονιστής
Tuvalu
13482 Μηνύματα |
Απεστάλη: 05/11/2006, 12:51:18
Ομολογώ πως δεν είχα δει τις απαντήσεις του AvarisHawk και του A. Kircher.  quote:
όντως όλοι έχουμε τον Ήρωα μέσα μας. Κάποιοι νοιώθουν το σκίρτημα και κάνουν το "βήμα", κάποιοι άλλοι όχι.
Ο "δρόμος", ούτως ή άλλως είναι εκεί και περιμένει. Με Άγγελους και Δαίμονες, Φως και Σκοτάδι, Ομορφιά και Ασχήμια, όλα σε ίσες δόσεις.
Φίλε μου AvarisHawk, το σκίρτημα αυτό θα το νιώσουμε όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, όταν λάβουμε το κατάλληλο ερέθισμα για να διαβούμε αυτό το μονοπάτι.
Κάποιος θα το διαβεί πιο γρήγορα κάποιος άλλος αργότερα.
Όταν όμως το διαβεί θα καταλάβει πως οι Άγγελοι κι οι Δαίμονες, το Φως και το Σκοτάδι, η Ομορφιά κι η Ασχήμια - στοιχεία που του φαίνονταν ανυπέρβλητοι εξωτερικοί παράγοντες πριν - είναι στοιχεία που υπάρχουν μέσα του κι απλά "προβάλλονται" στον δρόμο του στον βαθμό που εκείνος το επιτρέπει... quote:
Η αναζήτηση αυτού του αρχετύπου στην καθημερινή μας ζωή, μας βοηθάει πολλές φορές να δώσουμε ένα διαφορετικό νόημα και βάθος στα τεκμαινόμενα και να βιώσουμε τον ενωτικό παράγοντα που ενυπάρχει στην ζωή. Ουσιαστικά μας επιτρέπει να ζήσουμε την εμπειρία της ψυχολογικής κατανόησης του εαυτού μας και του κόσμου μέσα από το συλλογικό.
Φίλε μου A. Kircher επειδή είναι πρωΐ ακόμα για μένα (Κυριακή γαρ  ) αναφέροντας τον ενωτικό παράγοντα εννοείς την αλληλεξάρτηση των πάντων και την σύνδεση μεταξύ τους - όσο απίθανη κι αν φαίνεται? Φίλε Γιώργο, απ' όσο γνωρίζω η ετυμολογία της Ήρας δεν είναι σίγουρη, πιθανολογείται όμως πως είναι το θηλυκό του ήρωας.
Ηρακλής σημαίνει το "κλέος της Ήρας", η δόξα δηλαδή της Ήρας. In anticipation of my resurrection... |
λίλιθ
Πρώην Συνεργάτης
Greece
1945 Μηνύματα |
Απεστάλη: 05/11/2006, 16:35:14
Καλησπέρα!
Ο Ήρωας, αυτός που φαίνεται και δοξάζεται έρχεται αντιμέτωπος
με αυτόν που δε φαίνεται, τον μικρό ήρωα της καθημερινότητας...Διάβαζα ένα απόσπασμα από το βιβλίο: "Η αυτοβιογραφία ενός γιόγκι".
Αναφερόταν στον Άγιο, που πάλευε με τις τίγρεις. Ένας πραγματικά
παντοδύναμος άνθρωπος, που η αγωνιστικότητα και το θάρρος του
τον έκαναν άτρωτο απέναντι σε αυτές. Όταν ο μικρός τότε Γιογκανάντα
συνάντησε τον "Σβάμι των τίγρεων" και τον ρώτησε γεμάτος θαυμασμό
για τον τρόπο, που καλλιέργησε τον ηρωισμό του απέναντι στα
επικίνδυνα θηρία, αυτός του απάντησε ότι αυτά δεν ήταν τα
πραγματικά θηρία, αλλά τα άλλα, τα εσωτερικά, τα ελλατώματα, που
βρίσκονται μέσα στον καθένα από εμάς... Συνήθως θαυμάζουμε και αποκαλούμε "ηρωϊκά" τα κατορθώματα, που
είναι τόσο εντυπωσιακά, που τόσο πολύ φαίνεται να ξεπερνούν τα όρια
της ανθρώπινης δύναμης, αυτά που το άτομο προκειμένου να τα
αντιμετωπίζει εξοπλίζεται με τεράστια αγωνιστικότητα. Βλέπουμε τον
άνθρωπο - ήρωα να ορμά άφοβα και γενναία πάνω σε αυτά και να νικά... Από την άλλη πλευρά όμως, βρίσκονται μικρές καθημερινές μάχες,
εχθροί με τους οποίους ερχόμαστε αντιμέτωποι συνέχεια, που μας
παρενοχλούν αργά, σιγανά και σταθερά για μια ολόκληρη ζωή ίσως και
μας τυρρανούν. Με αυτά τα θηρία όμως δεν παλεύουμε, αντιθέτως τα
δεχόμαστε, ούτε που μπαίνουμε στη διαδικασία να τα αντιληφθούμε, πόσο
μάλλον να πολεμίσουμε για το γεγονός ότι μας έχουν υποδουλώσει. Για αυτά τα δέυτερα θηρία, η μάχη είναι πολύ πιό δύσκολη από αυτήν
που θα δώσουμε με τα πρώτα θηρία. Γιατί εδώ σίγουρα δεν υπάρχει το
κοινό που θα μας χειροκροτήσει, δεν υπάρχει η αδρεναλίνη, που θα
μας κρατήσει σε εργρήγορση, δεν υπάρχει η ταχύτητα, που θα κεντρίσει
και τη δική μας ορμή και το δικό μας ενθουσιασμό, δεν υπάρχει η
σιγουριά και η απόδειξη ότι αξίζει να κάνουμε αυτή τη μάχη, ότι είναι
η πραγματική μάχη, δεν υπάρχει η ανακύρηξη μας ως ήρωα από τους άλλους
τελικά, φαίνεται να μην υπάρχει ούτε ένα ευχαριστώ, ούτε μια ανταμοιβή... Για τους λόγους αυτούς πιστεύω, ότι εδώ βρίσκεται ο πραγματικός
ηρωισμός. Σε αυτούς, που μπορέσανε μέσα από σκληρές, αλλά ίσως
αφανείς στους άλλους εσωτερικές μάχες, να ξεπεράσουν έστω και ένα
μικρό τους ελλάτωμα και να αλλάξουν εσωτερικά... 
|
A. Kircher
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
USA
1626 Μηνύματα |
Απεστάλη: 06/11/2006, 16:43:55
quote:
Φίλε μου A. Kircher επειδή είναι πρωΐ ακόμα για μένα (Κυριακή γαρ ) αναφέροντας τον ενωτικό παράγοντα εννοείς την αλληλεξάρτηση των πάντων και την σύνδεση μεταξύ τους - όσο απίθανη κι αν φαίνεται?
Ναι ακριβώς φίλε Dying Incubus. Μερικοί το ονομάζουν Θεό, άλλοι Πνεύμα, Αρχέτυπο-α κ.α.
Αυτό που ονόμασα Ενωτικό Στοιχείο είναι στην ουσία του η δύναμη της επιρρέπειας και της συσχέτισης, μια δύναμη που δεν είναι πουθενά πιο φανερή από την ίδια την πρωταρχική επιθυμία της φύσης να σχετίζεται-αλληλοβασιζόμενη και αλληλοσυνδεόμενη. Αυτή την τάση της ένωσης την βλέπω να υπάρχει παντού ως το Θείο Αποτύπωμα. Μέσω αυτής της τάσης, δηλαδή στην κοινή ροπή τους να συνδέονται και να απολαμβάνουν αλληλοβασιζόμενη συνβίωση το γήινο, το ανθρώπινο, και το θεικό βρίσκονται σε αρμονία με την πρωταρχική φύση τους. 
|
A. Kircher
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
USA
1626 Μηνύματα |
Απεστάλη: 06/11/2006, 16:58:26
quote:
Για τους λόγους αυτούς πιστεύω, ότι εδώ βρίσκεται ο πραγματικός
ηρωισμός. Σε αυτούς, που μπορέσανε μέσα από σκληρές, αλλά ίσως
αφανείς στους άλλους εσωτερικές μάχες, να ξεπεράσουν έστω και ένα
μικρό τους ελλάτωμα και να αλλάξουν εσωτερικά...
Ναί οι εσωτερικές μάχες είναι και οι πιό σκληρές όπως θα έλεγε και ο Αρζούνα. Μάλιστα αυτό είναι και το νόημα της Μπαγκαβάτ Γκιτά. Και κάτι άλλο. Ξέρετε ότι όσο κι αν φαίνεται απίστευτο οι αρχετυπική ιδέα του ήρωα όπως την παρουσίασε ο AvarisHawk αλλά και η εσωτερική διάσταση που έδωσε η Λίλιθ έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην δημιουργία του Star Wars του George Lucas; May the force be with you!
|
Dying_Incubus
Συντονιστής
Tuvalu
13482 Μηνύματα |
Απεστάλη: 06/11/2006, 18:40:30
Φίλε μου A. Kircher, μια παρόμοια αντίληψη έχω υϊοθετήσει κι εγώ εδώ και κάμποσο καιρό ή τουλάχιστον προσπαθώ να υϊοθετήσω και να την αναγνωρίσω.
Πολλές φορές ακούω τους ανθρώπους να λένε οτι μια τέτοια θεωρία δε μπορεί να πάει παραπέρα από την θεωρία, είναι καταδικασμένη δηλαδή να μένει στο θεωρητικό κομμάτι και στερείται απόδειξης στην πράξη.
Δεν ξέρω γιατί αλλά έχω την πεποίθηση πως όταν πιστέψεις στην αλληλοσύνδεση των πάντων "μαγικά" σχεδόν βλέπεις και την απόδειξη να ενυπάρχει μέσα στο κάθετί... quote:
Μέσω αυτής της τάσης, δηλαδή στην κοινή ροπή τους να συνδέονται και να απολαμβάνουν αλληλοβασιζόμενη συνβίωση το γήινο, το ανθρώπινο, και το θεικό βρίσκονται σε αρμονία με την πρωταρχική φύση τους.
Πολύ σωστά, φίλε μου!
Άλλωστε, το ανθρώπινο είναι προέκταση τόσο του γήινου και κυρίως του θεϊκού στοιχείου... Καλή μου λίλιθ, έχεις δίκιο όσον αφορά τον ήρωα αλλά και τις μάχες που δίνει.
Μάχες οι οποίες διακρίνονται στις μεγάλες εκείνες νίκες με τυμπανοκρουσίες κι ευφημισμούς αλλά και στις μάχες εκείνες που ο νικητής σιωπηλός προσπαθεί να αποκομίσει τα οφέλη της μάχης που έδωσε. Και στις 2 περιπτώσεις ο άνθρωπος αυτός καταφέρνει και απαλλάσσεται από εσωτερικά του δαιμόνια, από στοιχεία τα οποία σαν αγκάθια και δεσμά τον κρατούν πίσω ή του ανακόπτουν την πορεία.
Και στις 2 περιπτώσεις αξίζει μια επιβράβευση, μια επιβράβευση όμως λιτή κι ίσως σιωπηλή.
Ο κίνδυνος να παρασυρθείς από τους ευφημισμούς είναι μεγάλος και γλυκός για όλους μας, αν του παραδοθείς είναι σα να παραδίνεσαι στις Σειρήνες που με τόσο μεγάλο κόπο κατάφερε να αποφύγει ο άμοιρος ο Οδυσσέας... Οι Σειρήνες άλλωστε είναι για να τις ακούς, να απολαμβάνεις το τραγούδι τους αλλά να μην ανταποκρίνεσαι στο κάλεσμα τους και να πας κοντά τους.
Τότε επέρχεται ο Θάνατος σου... In anticipation of my resurrection... |
elo
Συντονιστής
Greece
3417 Μηνύματα |
Απεστάλη: 10/12/2006, 02:02:38
Πραγματι το αρχετυπο του ηρωα προυπηρχε απο τοτε που ο ανθρωπος σαν ελλογο ον αρχισε να καθοριζει τις σκεψεις του,και να οριζει τις πραξεις του
και τα συναισθηματα του.Το θεμα ειναι ποιον εννουμε Ηρωα. Αυτον που 15 ωρες το 24ωρω παλευει για να δωσει στην οικογενεια του τα απαραιτητα για
να επιβιωσει,εχωντας το κεφαλι κατω,και παραμελοντας τον ιδιο του τον εαυτο του.Την μανα που ξενυχταει πανω απο το βαρια αρωστο παιδι της ξεχνωντας
καθε ιχνος σωματικης και ψυχικης κουρασης.
Η καποιο ατομο με ειδικες αναγκες που εχει παραμεριστη απο το περισσοτερο κοσμο,και παρολα αυτα παλευει για να αποδηξει οτι δεν διαφερει σε τιποτα
απο ολους εμας. Μηπως αυτα τα εμποδια της ζωης μας κρατανε μακρια απο αυτο που λεμε ανώτερο σκοπό.
Αλλα και αυτη η ψυχικη δυναμη που εχουνε ολα αυτα τα ατομα δεν θεωρουντε Ηρωες,και αν ναι πιο ειναι αυτο το "βήμα",που κανουν για αυτον τον ανώτερο σκοπό.
Ειναι ενα κομματι που πραγματικα με εχει μπερδεψει. |
Dying_Incubus
Συντονιστής
Tuvalu
13482 Μηνύματα |
Απεστάλη: 10/12/2006, 12:09:03
Φίλε μου elo, πιστεύω πως Ήρωας μπορεί να είναι ο κάθε άνθρωπος ο οποίος ξεπερνά τον εαυτό του.
Είναι ο άνθρωπος εκείνος ο οποίος μέσα από τις δοκιμασίες που βιώνει - όπως βιώνουμε όλοι μας - καταφέρνει να βγει αλώβητος, δυνατός κι έχοντας λάβει το μάθημα που είχαν να του δώσουν οι δοκιμασίες αυτές.
Μπορεί να είναι ο πατέρας που παλεύει νυχθημερόν για την οικογένεια του, μπορεί να είναι η στοργική αυτή μάνα που φροντίζει το άρρωστο παιδί της, μπορεί να είναι το άτομο αυτό που παλεύει να αποδείξει οτι είναι ισάξιος άνθρωπος με τους υπόλοιπους (είναι έτσι κι αλλιώς).Ίσως πάλι να μην είναι απαραίτητη η σύνδεση του Ήρωα με τις πράξεις μας που σχετίζονται με άλλα άτομα - τουλάχιστον όχι άμεσα.
Ίσως Ήρωας είναι αυτός ο οποίος δίνει καθημερινά μάχη με τον ίδιο του τον εαυτό, με τα πάθη του, τις αδυναμίες του και τις προσκολλήσεις του που τον κρατούν δέσμιο του τώρα και του εδώ...
In anticipation of my resurrection... |
elo
Συντονιστής
Greece
3417 Μηνύματα |
Απεστάλη: 11/12/2006, 00:03:46
quote:
Ίσως Ήρωας είναι αυτός ο οποίος δίνει καθημερινά μάχη με τον ίδιο του τον εαυτό, με τα πάθη του, τις αδυναμίες του και τις προσκολλήσεις του που τον κρατούν δέσμιο του τώρα και του εδώ...
Καλε μου Dying Incubus αυτο που αγαπαω στην ανθρωπινη μου υπαρξη ειναι το να συνυπαρχω και να κατανοω καθε λεπτο της ζωης μου τα παθη μου,και της αδυναμιες μου.Και καθε φορα που το γκριζο καλυπτει την ψυχη μου, να του δειχνω την αγαπη μου κανοντας το και αυτο να αγαλιαζει,και να αφηνει αυτη την μικρη τρεμαμενη φλογα που εχω μεσα μου να φουντωνει και να ζεσταινει ολο το ειναι μου.Το αν ο δρομος που εχω διαλεξει ειναι μια δικαιολογια για να κρυφτο απο τον εαυτο μου,ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ και εγω ο ιδιος δεν γνωριζω,ακομα το ψαχνω. |
Dying_Incubus
Συντονιστής
Tuvalu
13482 Μηνύματα |
Απεστάλη: 11/12/2006, 11:17:34
quote:
Καλε μου Dying Incubus αυτο που αγαπαω στην ανθρωπινη μου υπαρξη ειναι το να συνυπαρχω και να κατανοω καθε λεπτο της ζωης μου τα παθη μου,και της αδυναμιες μου.
Φίλε μου elo, εάν έχεις κατορθώσει να το πράττεις αυτό οφείλω να σου δώσω τα συγχαρητήρια μου!
Είναι πολύ σημαντικό να έχεις κατορθώσει να συνυπάρχεις όπως λες με τα πάθη σου, τις αδυναμίες σου προσπαθώντας παράλληλα να τα κατανοήσεις.
Αυτό αναπόφευκτα σε οδηγεί σε μια γαλήνη και σε βοηθάει να τα περιορίσεις πιο αποτελεσματικά. Σχετικά με το γκρίζο, πιστεύω οτι είναι μια φάση η οποία βιώνεται από τον κάθε άνθρωπο.
Άλλος θα προσπαθήσει να απαλλαγεί από αυτήν πιέζοντας τον εαυτό του, άλλος απλά θα παραδοθεί σ' αυτήν και με τον καιρό θα αναπτύξει μηχανισμούς ώστε να "βουλιάζει" κι από μόνος του σ' αυτήν ή παραδίνεται όλο και περισσότερο.
Άλλος πάλι θα αφεθεί σ' αυτήν και θα περιμένει αυτή η φάση να περάσει
απλά ώστε να μπορέσει να διακρίνει πιο καθαρά τι αποκομίζει από αυτήν και πως θα μπορέσει να διαχειριστεί καλύτερα αυτή την επίγνωση.
Προσωπικά προσπαθώ να ανήκω στην τρίτη κατηγορία.
Για ποιό λόγο άλλωστε να προσπαθήσω να απαρνηθώ κάτι που αναπόφευκτα βρίσκεται και στην δική μου φύση?
Γιατί να μην προσπαθήσω να επωφεληθώ απ' αυτό?
Τίποτα, φίλε μου, δεν συμβαίνει τυχαία, όλα έχουν ένα σκοπό τον οποίο εξυπηρετούν.
Όσο αδιόρατος κι αν είναι αυτός, υπάρχει.
Όσο περισσότερο συνειδητά λοιπόν γίνεται αυτό που περιέγραψα παραπάνω (σχετικά με την τρίτη επιλογή δηλαδή), πιστεύω πως το γκρίζο κάποια στιγμή - έστω και μακροπρόθεσμα - θα αρχίσει να ξεθωριάζει αποκαλύπτοντας κάτι άλλο πίσω απ' αυτό. quote:
Το αν ο δρομος που εχω διαλεξει ειναι μια δικαιολογια για να κρυφτο απο τον εαυτο μου,ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ και εγω ο ιδιος δεν γνωριζω,ακομα το ψαχνω.
Πάντα μας παίρνει καιρό να απαντήσουμε σ' αυτό, αγαπητέ!
Αναρωτιόμαστε, ψαχνόμαστε, αμφιβάλλουμε και σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα απογοητευόμαστε νομίζοντας οτι είμαστε σε εντελώς λάθος δρόμο.
Κάποια στιγμή όμως νιώθεις μια εσωτερική βεβαιότητα η οποία διαλύει κάθε αμφιβολία σου και σου δείχνει από μόνη της τον δρόμο...
In anticipation of my resurrection... |
risky
Μέλος 1ης Βαθμίδας
Greece
66 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/01/2007, 13:49:03
Ο Μύθος και ο Ήρωας, έχει παίξει ένα πάρα πολύ σημαντικό ρόλο πιστεύω στην εξέλιξη των ανθρώπων. Αυτά τα δύο έπαιζαν πάντα το ρόλο του "μοντέλου", του παραδείγματος προς μίμηση, το φωτεινό σημείο που ο απλός άνθρωπος έβαζε σαν στόχο για να φτάσει, κάποτε.Η ταύτιση μας με τον Ήρωα μας βοηθά να αντιμετωπίσουμε την μάχη της καθημερινότητας. Αλλά και να οραματισθούμε ένα καλύτερο Εαυτό. Συμφωνώ και με τις δύο απόψεις που ορίστηκαν για τον ήρωα. Που είναι ένα μοντέλο αλλά και ο άνθρωπος της καθημερινότητας. quote:
Φίλε μου elo, πιστεύω πως Ήρωας μπορεί να είναι ο κάθε άνθρωπος ο οποίος ξεπερνά τον εαυτό του.
αυτός που ξεπερνά τον εαυτό του, αυτός που αναγνωρίζει τις δοκιμασίες, που φοβάται πάρα πολύ -κάποιες φορές- και όμως τολμά να πολεμήσει, που πέφτει και σηκώνεται όσες φορές θα χρειασθεί... Εστιάζομαι πολύ στο θέμα της αναγνώρισης της δοκιμασίας και στο φόβο μπροστά σε αυτήν. Αυτό είναι για μένα το κύριο γνώρισμα του ήρωα! |
Dying_Incubus
Συντονιστής
Tuvalu
13482 Μηνύματα |
Απεστάλη: 04/01/2007, 21:35:29
Καλή μου risky, συμφωνώ απολύτως πως ο Μύθος κι ο Ήρωας έχουν παίξει ένα πολύ σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη των ανθρώπων.
Για πολλούς ο Μύθος είναι μια αρχαία γνώση η οποία έχει δοθεί στις νεότερες γενιές έτσι ώστε αυτές να αποκωδικοποιήσουν τα μηνύματα και τους συμβολισμούς του.
Για άλλους είναι απλά ένα ηθικό δίδαγμα το οποίο δίνεται με έναν τρόπο περισσότερο ποιητικό κι εξωρραϊσμένο.Και στη μία και στην άλλη περίπτωση μέσα από τους μύθους ξεπηδά ένα πλήθος προτύπων - είτε αρνητικών είτε θετικών.
Μια αρνητική συμπεριφορά ενός ανθρώπου δηλαδή γίνεται παράδειγμα προς αποφυγή ένώ η θετική συμπεριφορά, ένα σπουδαίο κατόρθωμα γίνονται αντικείμενα θαυμασμού και κίνητρο για την δική μας βελτίωση. Όπως έχω ξαναπεί Ήρωας είναι αυτός ο οποίος ξεπερνάει τον εαυτό του για να ανακαλύψει έναν άλλον εαυτό, ανώτερο ίσως.
Στην ουσία δεν ανακαλύπτει τίποτα καινούριο από αυτό που υπάρχει ήδη μέσα του.
Αυτό που αποκτάει είναι η συνειδητοποίηση του Εαυτού αυτού.
Αυτός ο οποίος παρά τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσει όχι μόνο δεν θα λυγίσει αλλά θα πεισμώσει για να πάει παρακάτω.
Κι αυτή του η δυνατή θέληση θα είναι ικανή να μετατρέψει τις φαινομενικές δυσκολίες σε προκλήσεις για μάχη, τους εχθρούς σε συμμάχους και τις εμπειρίες σε μαθήματα... In anticipation of my resurrection... |
risky
Μέλος 1ης Βαθμίδας
Greece
66 Μηνύματα |
Απεστάλη: 07/01/2007, 23:45:29
Συμφωνώ με αυτά που λες Dying_Incubus, και εγώ πιστεύω οτι όσα ανακαλύπτει ο ήρωας ή ο καθημερινός άνθρωπος που ταυτίζεται στην ζωή του με ένα ηρωικό πρότυπο, τα έχει ήδη μέσα του. Αλλά...το πείσμα είναι εχθρός ή φίλος σε αυτή την περίπτωση της εσωτερικής μάχης; Μήπως είναι ένας "μεταμφιεσμένος" φίλος που μετά την αρχική ώθηση που μας δίνει, ξεφουσκώνει και μας αφήνει αδύναμους; Πού βρίσκεται η πραγματική κινητήρια δύναμη για να καταφέρουμε "άθλους", να κατακτήσουμε τον "εχθρό"; |
Dying_Incubus
Συντονιστής
Tuvalu
13482 Μηνύματα |
Απεστάλη: 08/01/2007, 09:19:19
Φίλη μου risky, πιστεύω πως το πείσμα μπορεί να μας ωθήσει στο να πράξουμε κάτι το δημιουργικό - εποικοδομητικό αλλά και κάτι το (αυτο)καταστροφικό.
Πολλές φορές στην πορεία μας θα συναντήσουμε δυσκολίες, θα κουραστούμε, θα απελπιστούμε ίσως και θα αρχίσουν να φωλιάζουν στο μυαλό μας κάποιες σκέψεις να εγκαταλείψουμε τον αγώνα μας, να μείνουμε εκεί που είμαστε - νιώθοντας ανίκανοι να προχωρήσουμε παραπέρα - ή να γυρίσουμε πάλι στην πρότερη κατάσταση μας που μας είναι και γνώριμη.
Σε αυτές τις σκέψεις μας το πείσμα σίγουρα θα μας βοηθήσει να προχωρήσουμε παραπέρα, αγαπητή μου.
Αν πεισμώσουμε και θέλουμε πραγματικά να τα καταφέρουμε, ξεπερνώντας ακόμη και τον ίδιο μας τον εαυτό και τα φαινομενικά όρια μας, δεν θα εγκαταλείψουμε τον αγώνα μας.Οπότε το πείσμα σ' αυτήν την περίπτωση μας βλάπτει ή μας ωφελεί? quote:
Πού βρίσκεται η πραγματική κινητήρια δύναμη για να καταφέρουμε "άθλους", να κατακτήσουμε τον "εχθρό";
Μήπως βρίσκεται μέσα στον καθένα μας κι απομένει να την ανακαλύψουμε? In anticipation of my resurrection... |
elo
Συντονιστής
Greece
3417 Μηνύματα |
Απεστάλη: 08/01/2007, 10:33:17
quote:
το πείσμα είναι εχθρός ή φίλος σε αυτή την περίπτωση της εσωτερικής μάχης;Μήπως είναι ένας "μεταμφιεσμένος" φίλος που μετά την αρχική ώθηση που μας δίνει, ξεφουσκώνει και μας αφήνει αδύναμους; Πού βρίσκεται η πραγματική κινητήρια δύναμη για να καταφέρουμε "άθλους", να κατακτήσουμε τον "εχθρό";
risky Το πείσμα που αναφέρεις , δηλαδή ο ίδιος μας ο ΕΑΥΤΟΣ μας , ο ΝΟΥΣ μας θεωρείται σαν ο μεγαλύτερος ( εχθρός μας ) , από εμάς εξαρτάται αν καταφέρουμε να μετατρέψουμε αυτήν την δύναμη του Νου, σε έναν σύμμαχο , να μπορούμε να πολεμάμε με μοναδικό όπλο τον ΝΟΥ μας , και να προσπερνάμε κάθε εμπόδιο που βρίσκουμε στον δρόμο μας .Ο ποιο μεγάλος εχθρός σε κάθε Ήρωα σε όλοι την παγκόσμια μυθολογία είναι ο εαυτός του , έτσι λέγεται ότι ο πιο μεγάλος Ήρωας ( πολεμιστής ) είναι αυτός που έχει νικήσει έστω και μια φορά τον εαυτό του, παρά χίλιες φορές στην μάχη . Ο ήρωας είναι ένας ημίθεος. Έχει ένα θεϊκό και ένα ανθρώπινο μέρος. Χρησιμοποιεί το θεϊκό μέρος για να βοηθήσει τους ανθρώπους αλλά και για να νικήσει το δικό του ανθρώπινο κατώτερο μέρος στο οποίο οφείλονται οι τυχόν φόβοι, δισταγμοί και άλλα προβλήματα που έχει. Με λίγα λόγια ο ήρωας βγαίνει νικητής από μια εσωτερική και εξωτερική μάχη ζωής .Ένα πολύ ωραίο ρομαντικό παραμυθάκι για πολλούς είναι και ο Δον Κιχώτης . Ο δρόμος του , είναι ένας δρόμος βούλησης και αποφασιστικότητας . Μέσα από τους συνεχόμενους χλευασμούς που δέχεται , βλέπουμε την τόλμη του και την αντοχή στις κακουχίες , αλλά και την σταθερότητα στα πιστεύω του . Όσο και να προσπαθούν να τον κάνουν να αλλάξει μυαλά οι ΄΄καθώς πρέπει΄΄ άνθρωποι του χωριού τόσο αυτός εφευρίσκει ιδέες να τους ξεφεύγει και να επιτελεί το καθήκον του. Αγέρωχος, ονειροπόλος, επιβεβαιωμένος μπροστά στα πειράγματα των αδαών και των χυδαίων ( ένα σύνηθες παράδειγμα για κάθε άνθρωπο με διαφορετικά πιστεύω από την υπόλοιποι μάζα ) . Βαδίζει τον δικό του ( ονειροπόλο ) δρόμο , ακολουθεί τα δικά του πιστεύω καθώς έχει για απόλυτο και πιστό του σύντροφο τον ίδιο του τον εαυτό (ο φίλος του Σάντσο αναπτύσσει θετικά χαρακτηριστικά μέσα από την υπηρεσία του στον Ιππότη. Αυτά είναι η φιλία, η συντροφικότητα, η αυτοθυσία, η αγάπη.) Η απόλυτη συμφιλίωση με τον εαυτό μας .
|
risky
Μέλος 1ης Βαθμίδας
Greece
66 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/01/2007, 03:24:18
Γειά σας,συμφωνώ μαζί σου Dying_Incubus πως το πείσμα μας ωθεί, αλλά δεν το θεωρώ πραγματικά αξιόπιστο φίλο. Γιατί αν κάτι άλλο συμβεί στην πορεία της ζωής μας και αυτό "ξεφουσκώσει" τι γίνεται; Τι μας ωθεί μετά; Οσο για το παραμυθάκι που αναφέρεις elo, του Δον Κιχώτη, για μένα είναι ένα από τα πιο σημαντικά παραδείγματα ιδεαλιστικής δράσης και όχι μόνο. Ο Δον Κιχώτης, όμως όπως εγώ ερμηνεύω αυτό τον χαρακτήρα, ακολουθούσε κατι πολύ ανώτερο από ένα πείσμα. Ακολουθούσε ένα Ονειρο, ένα Ιδανικό, και γιαυτό μπόρεσε να τα καταφέρει μέχρι το τέλος να σταθεί όρθιος στη μάχη του. Οπωσδήποτε η κινητήρια δύναμη, η ώθηση για την καθημερινή μας μάχη, βρίσκεται μέσα μας και ο καθένας ανακαλύπτει την δική του, αλλά έχω την εντύπωση οτι υπάρχουν κάποιοι "σταθεροί" Κινητήρες Δράσεις, κάπως κοινοί για όλους μας. Οπως ας πούμε η ύπαρξη ενός Ιδανικού στη ζωή μας. Μπορεί αυτό το Ιδανικό να είναι διαφορετικό για τον καθένα, αλλά ο κοινός παρανομαστής όλων είναι, ότι είναι μια Ανώτερη Ιδέα. Εσείς τι λέτε; |
Dying_Incubus
Συντονιστής
Tuvalu
13482 Μηνύματα |
Απεστάλη: 13/01/2007, 17:09:58
quote:
συμφωνώ μαζί σου Dying_Incubus πως το πείσμα μας ωθεί, αλλά δεν το θεωρώ πραγματικά αξιόπιστο φίλο. Γιατί αν κάτι άλλο συμβεί στην πορεία της ζωής μας και αυτό "ξεφουσκώσει" τι γίνεται; Τι μας ωθεί μετά;
Φίλη μου, όταν έχουμε θέσει έναν πολύ σημαντικό στόχο στην ζωή μας και θέλουμε να τα καταφέρουμε, δεν πεισμώνουμε για να τα "βγάλουμε πέρα"?
Πως θα αντιμετωπίσουμε και θα ξεπεράσουμε τις δυσκολίες που θα ανακύψουν κατά την διάρκεια της προσπάθειας μας?
Αν λοιπόν αυτό "ξεφουσκώσει" και τα εγκαταλείψουμε, ο στόχος που είχαμε θέσει ήταν βαθύς ή όχι?
In anticipation of my resurrection... |
risky
Μέλος 1ης Βαθμίδας
Greece
66 Μηνύματα |
Απεστάλη: 20/01/2007, 16:23:19
Αγαπητέ Dying_Incubus, το πείσμα τι εκφράζει;
Εγώ το αντιλαμβάνομαι κάπως έτσι: -Να αποδείξω οτι μπορώ να τα καταφέρω.
-Να το αποδείξω σε μένα και στους άλλους.
-Να φανώ νικητής.
-Να φανώ πάνω από τις δυσκολίες και τις περιστάσεις.
-Εμένα, δεν μπορεί να μου συμβαίνει αυτό.
-Ξέρεις ποιός είμαι εγώ; Εμένα δεν μπορεί να μου συμβεί αυτό. Με λίγα λόγια είναι σκέτος, καθαρός εγωισμός. Ο εγωισμός τρέφεται από τις νίκες του και δυναμώνει.
Αλλά η δύναμη του δεν είναι "σωστή" για τον εσωτερικό μας ήρωα. Αν ο κινητήρας είναι "να φανώ οτι τα καταφέρνω" και αν στην πορεία βρω κάτι άλλο που θα με βοηθήσει να φανώ, τότε εύκολα θα κάνω εκείνο το άλλο. Γιατί εξαρτάται από το γιατί μας ενδιαφέρουν και οι στόχοι μας.
Βέβαια όπως είπες αυτό δείχνει οτι ο στόχος δεν ήταν πολύ βαθύς. Αλλά μπορεί ο στόχος να είναι βαθύς όμως η δική μας ώθηση να είναι επιφανειακή. |
Dying_Incubus
Συντονιστής
Tuvalu
13482 Μηνύματα |
Απεστάλη: 20/01/2007, 18:13:51
Αγαπητή risky, νομίζω πως το πείσμα έχει συνδεθεί μόνο με στοιχεία τα οποία κατά βάση είναι αρνητικά.
Για εμένα δείχνει μια επιμονή και μια εντατική προσπάθεια για να καταφέρουμε κάτι.
Οπότε ανάλογα με το που στρεφόμαστε πεισματικά μπορούμε να κάνουμε κάτι δημιουργικό ή κάτι το καταστρεπτικό.Όπως εγώ το αντιλαμβάνομαι δείχνει μια προσπάθεια μας να τα καταφέρουμε.
Η απόδειξη οτι μπορούμε να το κάνουμε αυτό δεν πρέπει να έχει μεγάλη σημασία κι ειδικά όταν η απόδειξη έχει ως αποδέκτες τους γύρω μας.
Όταν έχει αποδέκτες εμάς μας δείχνει οτι μπορούμε να πάμε πέρα από τα όρια μας και να κατανοήσουμε οτι μπορούμε να επιτύχουμε περισσότερα από αυτά που νομίζαμε οτι μπορούμε. quote:
-Να φανώ νικητής.
-Να φανώ πάνω από τις δυσκολίες και τις περιστάσεις.
-Να γίνω νικητής
-Να προχωρήσω πέρα από τις δυσκολίες και τις περιστάσεις. Για εμένα αυτό μπορεί να εκφράσει δυνητικά το πείσμα, αγαπητή μου!
In anticipation of my resurrection... |
risky
Μέλος 1ης Βαθμίδας
Greece
66 Μηνύματα |
Απεστάλη: 01/02/2007, 02:07:41
Με αυτή την τοποθέτηση συμφωνώ μαζί σου Dying_Incubus αλλά αυτό εγώ θα το ονόμαζα Βούληση.Ισως και γιαυτό "μπερδεύτηκα" με το πείσμα. |
Dying_Incubus
Συντονιστής
Tuvalu
13482 Μηνύματα |
Απεστάλη: 01/02/2007, 10:13:27
Αγαπητή μου risky, ίσως το πείσμα να είναι ένα "προστάδιο" για την ενεργοποίηση της Βούλησης μας - ορισμένες φορές και κατά έναν τρόπο!
In anticipation of my resurrection... |
Unseen
Πλήρες Μέλος
Greece
1331 Μηνύματα |
Απεστάλη: 19/02/2007, 22:27:00
Έβλεπα πολύν καιρό αυτό το θέμα, αλλά για κάποιον δεν προλάβαινα να γράψω τις σκέψεις μου. Νομίζω ότι ήρωας είναι αυτός που προσφέρει τη ζωή του σε κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό του και λέγοντας «εαυτός» εννοώ κυρίως το «εγώ», δηλαδή σε κάτι μεγαλύτερο από εκείνο που νομίζουμε ότι θέλουμε, εκείνο που θέλουμε να πιστεύουμε, εκείνο που θεωρούμε ότι διαθέτουμε, εκείνο που αποφασίζουμε να αγαπάμε, με το οποίο αισθανόμαστε δεσμευμένοι. Σε μια ηρωική πράξη, αφήνουμε τον κόσμο που ορίζει το εγώ και πάμε προς ένα βάθος ή ένα ύψος ή μια απόσταση. Η περιπέτεια που ζούμε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μας αφυπνίζει πτυχές του χαρακτήρα μας που αγνοούσαμε. Έτσι ανακαλύπτουμε αυτό που έλειπε από τη συνείδησή μας στον κόσμο του εγώ. Κι εάν καταφέρουμε να γυρίσουμε μαζί με αυτό που ανακαλύψαμε στον κοινωνικό κόσμο του εγώ, πρεσβεύοντάς το και ζώντας το, γινόμαστε ήρωες. Και δεν έχει σημασία σε ποιον από τους δύο τύπους ήρωα ανήκει κανείς, αν δηλαδή ξεκινά το ταξίδι με πρόθεση και από επιλογή ή επειδή του συνέβη κάτι αξιοσημείωτο, π.χ. άνοιξαν οι ουρανοί σε μια στιγμή προσωπικής αποκάλυψης. Έχει όμως σημασία το είδος του ταξιδιού. Πολλοί σύγχρονοι ήρωες μοιάζουν με τον Δον Κιχώτη. Καλπάζουν για να συναντήσουν ήρωες και συναντούν τελικά ανεμόμυλους. Αναλωνόμαστε όλοι στη ζοφερότητα της σύγχρονης ζωής, στον μόχθο που καταβάλλουμε απλά για να ζήσουμε ο οποίος είναι εξοντωτικός. Στη σύγχρονη ζωή μας είναι πιστεύω πιο επιτακτική από ποτέ η ανάγκη της πνευματικής αναζήτησης και είναι σημαντικό να προσπαθούμε να τοποθετούμαστε σε καταστάσεις που εφελκύουν την ανώτερη φύση μας και όχι την κατώτερη, να είμαστε σε εγρήγορση, να αποζητούμε την πνευματική ανάταση. Αυτό θα καθορίσει το αν θα επιστρέψουμε φέρνοντας τη φωτιά όπως ο Προμηθέας ή θα αναλωθούμε πολεμώντας ανεμόμυλους σαν τον Δον Κιχώτη, αν θα κάνουμε κάποια διαφορά στον κόσμο (όσο μικρή κι αν είναι)… Ευχαριστώ πολύ.
Unseen ***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. ***** |
Dying_Incubus
Συντονιστής
Tuvalu
13482 Μηνύματα |
Απεστάλη: 20/02/2007, 09:21:07
Καλή μου Unseen, συχνά νομίζουμε πως ήρωας είναι ένας άνθρωπος μυθικός, φανταστικός, που υπάρχει μόνο στα παραμύθια και πολεμάει δράκους και θηρία.
Μπορεί να μας έρχεται στο νου ο Ηρακλής, ο Θησέας, ο Βελλεροφόντης κτλ.
Όλοι αυτοί όμως δεν θα είχαν καταφέρει να αντιμετωπίσουν κανένα κίνδυνο αν πρώτα δεν είχαν αντιμετωπίσει τον ίδιο τους τον εαυτό και τα θηρία που έκρυβαν εκείνοι μέσα τους.Για να μπορέσει λοιπόν να προσφέρει την ζωή του σε κάτι το μεγαλύτερο αποτελεσματικά και για εκείνον και για το κοινωνικό σύνολο θα πρέπει να περάσει από αυτό το στάδιο.
Με αυτό τον τρόπο θα μπορέσει να έχει την επίγνωση του ποιός είναι αλλά και τι είναι αυτό που επιτελεί. quote:
Και δεν έχει σημασία σε ποιον από τους δύο τύπους ήρωα ανήκει κανείς, αν δηλαδή ξεκινά το ταξίδι με πρόθεση και από επιλογή ή επειδή του συνέβη κάτι αξιοσημείωτο, π.χ. άνοιξαν οι ουρανοί σε μια στιγμή προσωπικής αποκάλυψης.
Αναρωτιέμαι αν στην πορεία της δεύτερης περίπτωσης το άτομο κατανοεί οτι κάνει ένα ταξίδι ή το αμελεί.
Κι αν το κατανοεί, πότε γίνεται αυτό. In anticipation of my resurrection... |
Unseen
Πλήρες Μέλος
Greece
1331 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/02/2007, 09:00:03
Καλέ μου Dying Incubus,quote:
Αναρωτιέμαι αν στην πορεία της δεύτερης περίπτωσης το άτομο κατανοεί οτι κάνει ένα ταξίδι ή το αμελεί.
Κι αν το κατανοεί, πότε γίνεται αυτό.
Ξέρεις... σκέφτομαι ότι και στην πρώτη περίπτωση το άτομο συχνά κατανοεί πολύ λιγότερα απ' όσα πιστεύει. Οι περισσότεροι άνθρωποι αναμασούν το "η ζωή είναι ένα ταξίδι" ή "η ζωή είναι περιπέτεια" αλλά αυτές οι φράσεις δεν έχουν το ίδιο νόημα για όλους. Πολλοί άνθρωποι αναγνωρίζουν ως περιπέτεια ή αγώνα την πράξη της απλής επιβίωσης και δεν νιώθουν καμία ανάγκη να καλύψουν κάποια άλλη απόσταση, ένα ύψος ή ένα βάθος.Κι εμείς ακόμη, που προσπαθούμε κάπως συνειδητά, μου μοιάζουμε λίγο σαν τους ήρωες της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Ενώ θεωρούμε ότι έχουμε τον έλεγχο της οποιασδήποτε κατάστασης, τις περισσότερες φορές βαδίζουμε στο μισοσκόταδο της λειψής μας κατανόησης για το τι μας συμβαίνει ή για την επίδραση που ασκούν οι επιλογές μας στον κόσμο μας. Κι εδώ μπορούν να χωρέσουν πολλές θεωρίες, να ειπωθούν πολλές απόψεις. Όλες θα προσπαθήσουν να πληρώσουν το έλλειμμά μας με κάτι έξω από εμάς, ενώ θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να μας στρέφουν εντατικότερα προς τα μέσα. Η Μπέιλυ έχει κάνει μια ωραία αντιστοίχιση των άθλων του Ηρακλή με τα ζώδια, παρουσιάζοντας την περιπέτεια της ψυχής σε δώδεκα επεισόδια, από τον Κριο προς τους Ιχθείς. Στον Αιγόκερω η ψυχή έρχεται αντιμέτωπη με τον εαυτό της. Κραδαίνει το μικρό της κεράκι και νομίζει ότι μπορεί με αυτό να φωτίσει όλο το σύμπαν. Δεν βλέπει καν ότι είναι μέρα γύρω της και ότι το ισχνό της κεράκι είναι άχρηστο. Όλοι προχωράμε "unaware", καλέ μου φίλε... Με αγάπη,
Unseen ***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. ***** |
Dying_Incubus
Συντονιστής
Tuvalu
13482 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/02/2007, 10:14:04
Καλή μου Unseen, το λεγόμενο ταξίδι του κάθε ανθρώπου είναι μια προσωπική υπόθεση οπότε ίσως και να είναι λογικό κι αναμενόμενο το γεγονός οτι όλοι εννοούμε και κάτι το διαφορετικό όταν το αναφέρουμε.
Ίσως το ζητούμενο μας να είναι περίπου το ίδιο όμως το εκλαμβάνουμε και το εκφράζουμε διαφορετικά.
Κάποιος μπορεί να πει πως πιστεύει οτι το ταξίδι του θα είναι δύσκολο και το μονοπάτι του θα είναι δύσβατο.
Άλλος άνθρωπος ενδεχομένως να πει πως το μονοπάτι αυτό θα είναι μακρύ ενώ άλλος οτι αυτό θα είναι σύντομο.
Κάποιος άλλος πάλι θα πει οτι είναι ενδιαφέρον ενώ άλλος μπορεί να πει οτι θα το διαβεί επειδή δεν έχει άλλη επιλογή - ασχέτως αν η διαδρομή τον εντυπωσιάζει ή την ακολουθεί μηχανικά.Σχετικά με τον έλεγχο της κάθε κατάστασης που αντιμετωπίζουμε, δεν ξέρω αν αυτός θα μπορούσε να είναι απόλυτος.
Πάντοτε θα έχουμε εισροή νέων δεδομένων και συνθηκών οι οποίες θα μεταβάλλουν την εικόνα της κατάστασης αυτή.
Οπότε αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να φανταζόμαστε μόνο πως θα είναι να έχουμε τον έλεγχο σε μια μελλοντική μεταβολή που πιθανολογούμε οτι μπορεί να έρθει. quote:
Όλες θα προσπαθήσουν να πληρώσουν το έλλειμμά μας με κάτι έξω από εμάς, ενώ θα έπρεπε κατά τη γνώμη μου να μας στρέφουν εντατικότερα προς τα μέσα.
Ξέρεις, αυτό είναι και το πλέον βολικό...
Σχεδόν πάντοτε η έλλειψη αυτή αναζητάται ή κι αποδίδεται πέρα από εμάς.
Μπορούμε να αποδεχθούμε ή και να καταλάβουμε οτι αυτό υπάρχει μέσα μας και πρέπει εμείς να το καλύψουμε?
Ανθρώπινο είναι εξάλλου, δεν είναι κακό... Σχετικά με την αντιστοίχιση των 12 ζωδίων με τους άθλους του Ηρακλή που έκανε η Μπέϊλυ, έχεις δίκιο.
Νομίζω είχαμε κάνει και μια αναφορά σ' αυτό σε κάποιο πριν κάμποσες μέρες.
Τώρα ο Αιγόκερως παίζει σημαντικό ρόλο ούτως ή άλλως όπως κι ο Καρκίνος. Καρκίνος = Είσοδος ψυχών
Αιγόκερως = έξοδος ψυχών Κι αν πιάσουμε και τον Θεμελιώδη Σταυρό βάζουμε μέσα Κριό και Ζυγό.
Άσε, με τα ζώδια δεν τα πάω πολύ καλά!
In anticipation of my resurrection... |
Unseen
Πλήρες Μέλος
Greece
1331 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/02/2007, 22:09:57
Καλέ μου φίλε,Ασφαλώς δεν ήταν πρόθεσή μου να διαχωρίσω τους ανθρώπους με όσα έγραψα, το αντίθετο. Ήθελα να πω ότι όλοι βιώνουμε (σε διαφορετικό βαθμό και με διαφορετικό τρόπο ο καθένας) την αίσθηση της περιπέτειας και του ηρωικού στοιχείου. Ο βαθμός και ο τρόπος είναι ανάλογοι της συνειδητότητας καθενός, αυτό συμβαίνει.quote:
Κι αν πιάσουμε και τον Θεμελιώδη Σταυρό βάζουμε μέσα Κριό και Ζυγό.
Άσε, με τα ζώδια δεν τα πάω πολύ καλά!
Δεν πειράζει. Η παραδοσιακή αστρολογία είναι κι αυτή μια φυγόκεντρη μέθοδος ερμηνείας του ελλείμματος συνειδητότητας που επικαλείται εξωγενείς παράγοντες, τις πλανητικές επιδράσεις. Δεν φταίμε εμείς για όλα όσα κάνουμε, αφού οι πλανήτες και οι όψεις που σχηματίζουν έχουν το μερίδιό τους στον καθορισμό της συμπεριφοράς μας. Όμως η εσωτερική αστρολογία είναι κεντρομόλος. Αναγνωρίζει την ευθύνη του ατόμου να αναλάβει το έργο της προσωπικής του αφύπνισης και χρησιμοποιεί τα ζώδια για να συμβολίσει την περιπέτεια της ψυχής. Ας δούμε τι λέει η Μπέιλυ: ΚΡΙΟΣ
Στον Κριό σηματοδοτείται η έναρξη, η απαρχή διαμέσου των μεγάλων δημιουργικών διαδικασιών. Δηλώνεται μια κατεύθυνση προς την υλική πλευρά της ζωής μέσα από τη νόηση. Τόνος του ζωδίου: «ας αναζητηθεί ξανά η μορφή». Το ζώδιο αυτό αντιστοιχείται με τον άθλο των αλόγων του Διομήδη. Με τη σύλληψή τους, ο Ηρακλής κάνει το ξεκίνημά του, αντιδρά στην παρόρμηση της σκέψης και μαθαίνει κάτι για τον έλεγχο του νου. ΤΑΥΡΟΣ
Ο Ταύρος σηματοδοτεί τη θέληση, τον κατευθυνόμενο σκοπό. Ο βασικός τόνος εδώ είναι: «ας είναι ο αγώνας απτόητος». Ο Ηρακλής μέσα από τον σταθμό του Ταύρου καλείται να μάθει τη φύση της επιθυμίας, να τη μετουσιώσει σε έφεση, να δεσπόσει της σεξουαλικής ενέργειας και τη χρησιμοποιήσει σωστά. Αυτά τα κάνει συλλαμβάνοντας τον ταύρο της Κρήτης. ΔΙΔΥΜΟΙ
Στους Διδύμους εξυμνείται η δυαδικότητα, η ρευστότητα, τα ζεύγη των αντιθέτων. Η βασική αγάπη της θεότητας αγγίζει το ηλιακό μας σύστημα διαμέσου των διδύμων. Βασικός τόνος: «η αστάθεια ας κάνει το έργο της». Στους Διδύμους η πρόοδος του Ηρακλή, μέχρι τώρα υποκειμενική και υποκινούμενη από τη σκέψη και την επιθυμία, βρίσκει έκφραση στο υλικό πεδίο. Φθάνει στη γνώση του εαυτού ως προσωπικότητας και συλλέγει τα χρυσά μήλα των Εσπερίδων. ΚΑΡΚΙΝΟΣ
Στον Καρκίνο έρχεται η εξατομίκευση, ο διαχωρισμός από τη μάζα, η ταύτιση με τη μορφή. Τόνος: «η μόνωση ας είναι ο κανόνας και αν ακόμα υπάρχει το πλήθος». Ο Ηρακλής εδώ αποκτά τη δική του ενόραση και τούτο συμβολίζεται με τη σύλληψη της άπιαστης ελαφίνας της Κερύνειας. Αφού στους προηγούμενους κύκλους μετουσίωσε το ένστικτο σε διανόηση, τώρα πρέπει να μετουσιώσει τη διανόηση σε ενόραση. ΛΕΩΝ
Ο Λέοντας χαρακτηρίζει το ιδιαίτερο είδος της ευαισθησίας που οδηγεί στην ατομική επίγνωση, στην προβολή έξω από την αγέλη, στην αυτοσυνειδησία και ενίοτε στην αυθαιρεσία. «Ας υπάρχουν κι άλλες μορφές, Είμαι διότι είμαι». Ο Ηρακλής σκοτώνει το λιοντάρι της Νεμέας. Η κατώτερη φύση υποτάσσεται στην ανώτερη ορμώμενη από την αποφασιστική βούληση και το θάρρος του ήρωα.
|
Unseen
Πλήρες Μέλος
Greece
1331 Μηνύματα |
Απεστάλη: 21/02/2007, 22:20:05
Οι πέντε αυτοί άθλοι, τα πέντε πρώτα ζώδια, καλύπτουν την περίοδο της Ατραπού της Δοκιμασίας. Ο ήρωας είναι τώρα έτοιμος να βαδίσει την ατραπό της μαθητείας. Κι ενώ είχαμε μια κορύφωση της εξατομίκευσης της συνείδησης και του διαχωρισμού κατώτερης – ανώτερης φύσης, πλέον αρχίζει να ακολουθείται διαφορετική πορεία: η ύλη αρχίζει να υποτάσσεται σταθερά στις ανάγκες της ψυχής. Αυτό ξεκινά στην Παρθένο που συμβολίζει το σημείο της Φάτνης στην αποκάλυψη του Χριστού εντός και ολοκληρώνεται στον Αιγόκερω. Στην Ατραπό της Μαθητείας, ο ήρωας πρέπει να νικήσει την πλάνη και να μην εξαπατάται πια από τη θυμική αυταπάτη που η ύλη επιβάλλει στο πνεύμα. Μετά τον Αιγόκερω γίνεται εξυπηρετητής της ανθρωπότητας, αφιερωμένος στο έργο της Ιεραρχίας, και η πνευματική αυτή αφιέρωση στην υπηρεσία βρίσκει την έκφρασή της στα δύο τελευταία σημεία του ζωδιακού κύκλου, στα σημεία του Υδροχόου και των Ιχθύων. Θα αναφερθώ όμως προσεχώς αναλυτικότερα και στα υπόλοιπα ζώδια ως σταθμούς στο ταξίδι του ήρωα προς κάτι μεγαλύτερο από τον ίδιο. Ευχαριστώ πολύ.
Unseen
***** Συγχώρεση. Αγάπη. Ευλογία. *****
|
|
| Το Θέμα καταλαμβάνει 2 Σελίδες: |
|
|
|
|
|
ESOTERICA.gr Forums !
|
© 2010-11 ESOTERICA.gr
|
|
|
|
"Το Μονοπάτι του Ήρωα"
