εχεις δικιο φιλε μου,
ολες οι ταινιες του lynch ειναι υπεροχες.eraserhead,
μπλε βελουδο,
dune,
χαμμενη λεωφορος,
ατιθαση καρδια,
καποιες απο αυτες...
και ποσο συμβολισμο περιεχουν!
καποια λιγα θα αναφερω
η ξανθια και η μελαχροινη. η ξανθια ειναι η αθωα, ενω η μελαχροινη ειναι το ιδιο προσωπο μετα απο το ταξιδι της στο ασυνειδητο, μετα που γνωριζει τον εαυτο της και περναει απο δοκιμασια.
το φως, συνηθως ηλεκτρικη λαμπα που αναβει ειναι η βοηθεια που ερχεται απο το καλο, η ο φιλακας αγγελος.
η συψη και η παραμορφοση διχνει το κατωτερο σταδιο που φτανει ο ανθρωπος, το μαρτυριο πριν απο την αναγεννηση.
το θεατρο ειναι το ονειρο.
οι περισσοτερες ταινιες του lynch ξεκινανε με την πρωταγωνιστρια που ειναι ξανθια, μετα εμφανιζεται η μελαχροινη, που ειναι αυτη που εχει περασει απο τις δοκιμασιες και στο τελος επερχεται μια ταυτιση των δυο. το τελος ειναι συνηθως φωτεινο και αισιοδοξο, η λυτρωση.
για μενα, η καλυτερη ταινια του ειναι ο
eraserhead
που ειναι ασπρομαυρη και τρομερα σουρεαλιστικη.
καπου μου θυμιζει και bunuel, τον ανδαλουσιανο σκυλο.
(περισσοτερο στην ατμοσφαιρα παρα στο σεναριο)
λιλιθ -η πρωτη γυναικα