αφήστε μετά τις εντυπωσεις σας εδώ...

ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙ ΒΟΥΝΑ ΝΑ ΕΧΩ
ΑΓΑΠΗ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΩ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΩ

Είχα δεί κάποτε ... σε μιά κοπτικη εκκλησία αγιογραφία με τον Jesus που έμοιαζε με τον τότε μαύρο ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού..

αλλά ... από ότι βλέπω αγαπητέ Ελαχιστε - από την υπογραφή σου - έχεις βολευτεί με τον ποιο Άρειο jesus

αλήθεια πιστεύεις έστω και μία στο εκατομμύριο πιθανότητα ότι έμοιαζε κάπως έτσι ... ή δεν έχει σημασία ...?

μήπως όμως ... θα πρέπει να δοξάζουμε την τύχη μας που η σωστή πλευρά κέρδισε την εικονομαχία .. ώστε να μπορούμε να βολευόμαστε με περισσότερες θεωρίες αλλά και εικόνουλες
όπως αυτή...

Γιώργος
Jesus was a cool dude..!!!

Υ.Γ τι τυχερά πλάσματα ρε παιδί μου αυτά τα Χριστιανόπουλα.. πάντα νικάει ή σωστή πλευρά... άσε που εάν ήμασταν σε μουσουλμανική χώρα θα μας είχαν μπουζουριάσει που θα τολμήσαμε να συζητήσουμε το χρώμα ή την φάτσα του Μωάμεθ ..
God bless them..!!!

quote:

---

αλλά ... από ότι βλέπω αγαπητέ Ελαχιστε - από την υπογραφή σου - έχεις βολευτεί με τον ποιο Άρειο jesus

αλήθεια πιστεύεις έστω και μία στο εκατομμύριο πιθανότητα ότι έμοιαζε κάπως έτσι ... ή δεν έχει σημασία ...?

---

ΓΙΏΡΓΟ "ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ" είναι η απάντηση στο ερώτημα σου.
σου δίνω αυτήν την απάντηση όχι επειδή βολεύτηκα ...με την νίκη της σωστής μεριάς την την περίοδο της εικονομαχίας, αλλά γιατί πραγματικά είτε έτσι είναι, είτε γιουβέτσι είναι , προσωπικά χέστηκα.
θα μπορούσα να ισχυριστώ ότι αυτή είναι η πραγματική του μορφή αν είχα την τύχη κάποτε να τον έχω συναντήσει.
κάποιοι που στάθηκαν πιο τυχεροί πάντως κάπως έτσι τον περιγράφουν.
εγώ πάντως και ο αράπης του Ζαμπέτα να μου εμφανιστεί σαν Ιησούς , αν μου μιλήσει για την ίδια Αγάπη που μίλησε και αυτός και όλα τα υπόλοιπα για να μην μακρηγορώ, θα συνεχίσω να τον πιστεύω.
βέβαια ο ίδιος άφησε μια παραγγελιά πριν την κάνει διαστατικά,
σε ελεύθερη ερμηνεία είπε: ότι στο πρόσωπο του κάθε συνανθρώπου μας βλέπουμε Αυτόν...

quote:

---

God bless them

---

γιου του, μπ

quote:

---

Το θέμα είναι γνωστό εδώ και 20 περίπου χρόνια. Μάλιστα, κυκλοφορεί και η εκδοχή, ο Ιησούς να ήταν μαύρος, όπως επίσης κάποιοι θέλουν μαύρη και τη μητέρα του Ιησού, Μαρία (βλέπε "cult of the black virgin", "black madonna" κλπ.). Εσύ τι εντύπωση σχηματίζεις για όλες αυτές τις θεωρίες;

---

Trithemius το γνωρίζω και εγώ το θέμα.
έχω άποψη για πολλές απο αυτές τις θεωρίες.
δεν μπορώ όμως να ισχυριστώ ότι κατέχω την αλήθεια, διότι τότε θα συμφωνούσα με το Ηρόδοτο.
παρόλα αυτά όταν άνοιξα το τόπικ είχα κατά νου την εξής απορία.
το youtube και γενικότερα το διαδίκτυο με τις υπηρεσίες που παρέχει στους πολίτες της γης, τείνει να γίνει η κύρια πηγή γνώσης των νέων παγκοσμίως.τελικά αυτό είναι θετικό ή αρνητικό;

υγ.είμαι λάτρης της μουσικής, ακούω ό,τι με φτιάχνει και δεν με ενδιαφέρει αν είναι τούρκικο, ελληνικό ή απο την Ουγκάντα. μια μέρα έψαχνα να βρω βιντεάκια με γλέντια απο Ήπειρο γιατί πολλά ηπειρώτικα τα γουστάρω. και ξαφνικά βρήκα αλβανούς και έλληνες να μαλώνουν για την ιδιοκτησία του τσάμικου!
την αλήθεια δεν την βρήκα πάντως...

ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙ ΒΟΥΝΑ ΝΑ ΕΧΩ
ΑΓΑΠΗ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΩ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΩ

θα μπορούσες σε παρακαλώ .. να αναφέρεις τουλάχιστον τις «τυχερές» πηγές που περιγράφουν τον Ιησού..
γιατί σε ένα ντοκυματέρ που έδειξε το BBC δείξαν έναν πολύ διαφορετικό Ιησού από αυτόν που έχεις στην υπογραφή σου…
(λιγο Ούγκ.. θα έλεγα.. )

http://youtube.com/watch?v=bd--rZzpurY

τελικά … τα πιστεύω που φτιάχνουμε ή μας πλασάρουν μας βγάζουν πάντα τον καλύτερο εαυτό μας , ανεξαρτήτως της Αλήθειας που περιέχουν. Γιατί κάθε πιστεύω καθαγιάζεται από την πράξη της Πίστης και δικαιολογείτε από τα αποτελέσματα…

να σου πω.. και εγώ Αυτόν ...βλέπω.. στους "άλλους" … (με την μικρή διαφορά στο version βέβαια .. στο ότι έκανε και .. Γουρουνίες (με κεφαλαίο το Γ..) με την Μαγδαλινή …

quote:

---

υγ.είμαι λάτρης της μουσικής, ακούω ό,τι με φτιάχνει και δεν με ενδιαφέρει αν είναι τούρκικο, ελληνικό ή απο την Ουγκάντα. μια μέρα έψαχνα να βρω βιντεάκια με γλέντια απο Ήπειρο γιατί πολλά ηπειρώτικα τα γουστάρω. και ξαφνικά βρήκα αλβανούς και έλληνες να μαλώνουν για την ιδιοκτησία του τσάμικου!
την αλήθεια δεν την βρήκα πάντως...

---

Υ.Γ2 εντάξει… το θέμα μας είναι για την μαύρη Αθήνα .. και ναι δεν με χαλάει το big sexy black mama αρκεί να τους "δέχεται" όλους..

Edited by - ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ on 32/13/2008 25:61:87

το έχω γράψει .... κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να δικαιολογήσει τίποτα για το πιστεύω του από την στιγμή που λειτουργεί για αυτον... αυτό ακριβώς πρεσβευω....

ε.. εάν και μερικοί το θεωρούν βόλεμα μην τους κακο περνεις,,,, (είμαι σίγουρος για σένα είναι κάτι Σημαντικό..Συνταραχτηκό..Συγκλονιστικό.. Ιερό..) μα τι άλλο θα μπορούσε να είναι... ?

προσωπικά δεν έχω δει κανέναν να παραπονιέται για τα πιστεύω του.. αλλά ούτε για τα γούστα του...

αλλά ...δεν πρέπει να κοιτάμε μόνο την πάρτη μας.. (τι λειτουργεί για μάς) ... ετσι δεν είναι ...? και να δίνουμε αυθαίρετα χαρακτηριστικά όπου μας βολευει...

όχι δεν είμαι ο "ελάχιστος αδερφός" σου.. είμαι ένα ιδιότροπο μαγόπουλο που ανακαλύπτοντας την σύνδεση πίστεως και αποτελεσμάτων .. (κοιτα...που εσένα σε έκανε να βάλεις μια "όμορφη" εικονίτσα του καλού μας χριστούλη ...και τις ατάκες σου..έχεις ...) ...

αλλά
αναρωτιέμαι εάν ίσως αλλάζοντας λίγο τα χαρακτηριστικά ή τις ιδιότητες του Ιησού μπορούμε να έχουμε διαφορετικά expectations για το Τώρα και το Μέλλον....

Γιατί...? γιατί έχουμε προβλημα..

....μπορούμε να το κάνουμε .. δεν νομίζω μπορούν να μας κάψουν στην πηρά... πλεον.... ( ξέρεις τι σφαξίδι έχει πέσει για αυτά τα χαρακτηριστικά για να κάνεις την "δομημένη διεργασία" σου με την άνεση σου ... χωρίς φόβο να σε πιάσουν και να σε "σκίσουνε" )

εγώ πάντως είμαι με τις γουρουνιές ... και να βάλουμε και την Μαγδαληνή ... sexy hot babe ... που τους δέχεται "όλους" .... αλλά διαλέγει τον Εναν τον εκλεκτό....

θα μου πεις έχουμε την Παναγία .. αλλά δεν ξέρω ρε Ελάχιστος .....αυτή σαν μητέρα (τι άλλη επιλογή έχει...) κοιτάει την πάρτη του γιόκα της.. και δεν κοιτάει με καλό μάτι τους γιους άλλων Μητέρων που γεννήθηκαν την ίδια μέρα ..και σταυρωθηκαν ..και αναστήθηκαν...

quote:

---

αλλά
αναρωτιέμαι εάν ίσως αλλάζοντας λίγο τα χαρακτηριστικά ή τις ιδιότητες του Ιησού μπορούμε να έχουμε διαφορετικά expectations για το Τώρα και το Μέλλον....

Γιατί...? γιατί έχουμε προβλημα..

---

και για το 2008 εκτός απο το να έχεις την υγειά σου για να περνάς καλά.
εύχομαι να ανακαλύψεις τα πραγματικά χαρακτηριστικά και τις ιδιότητες Ιησού, βοηθώντας μας να φτιάξουμε το τώρα και το μέλλον.
Γιατί ναι , Υπάρχει πρόβλημα...

ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΔΕΡΦΕ

ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙ ΒΟΥΝΑ ΝΑ ΕΧΩ
ΑΓΑΠΗ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΩ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΩ

Likewise nothing can come to our view wherein himself is not clearly apparent or present; for it is said, "the spirit of the Lord hath filled the whole globe of the earth:" and, again, "that he containeth or comprehendeth all things," therefore there is nothing in being, no creature but what possesses a certain degree of divine fire and life, yet lying dormant or unexcited, till stirred up by the art, power, and operation of man.

Όλες οι μορφές είναι ίδιες στα μάτια του θεού. Και του μάγου.
Τι λες για τα λόγια του παππού Barett;

"Πριν γεννηθείς εγώ σε επέλεξα" είπε στον προφήτη του. Λες να τον ένοιαζε η μορφή;

Στο θέμα μας...

Η αλήθεια είναι πως ουδείς μπορεί να καταλήξει με βεβαιότητα για τα ακριβή μορφολογικά χαρακτηριστικά προσώπων της αρχαιότητας. Είναι όμως επίσης αλήθεια πως ανάλογα με την περίπτωση, ο φαινότυπος ενός προσώπου πραγματικά παίζει σημαντικότατο ρόλο γιατί τον συνδέουμε με κάτι ειδικά "δυνατό"...

Στην περίπτωση των αρχαίων θεών, όπως η "μαύρη" Αθηνά, έχουμε να κάνουμε με μια αμφισβήτηση της πολιτισμικής προέλευσης μίας θεάς, πράγμα που συνδέεται με όλη την υπόλοιπη αρχαιοελληνική κοσμοθέαση (είναι γνήσια ελληνική ή μήπως "δάνειο" από κάποιον άλλο πολιτισμό;)

Στην περίπτωση του Ιησού, έχουμε να κάνουμε με κάτι διαφορετικό. Εδώ τα πράγματα είναι πιο "υπερβατικά" και συνδέονται περισσότερο με μια εικόνα που ο χριστιανός θέλει να κρατήσει στο μυαλό του. Στα μάτια του χριστιανού, ο θεός του δεν είναι μόνον τέλειος φιλοσοφικά αλλά και ανθρωπομορφικά. Είναι δύσκολο έως αδύνατο να φανταστεί κάποιος πως ο θεός του είναι άσχημος ή δύσμορφος. Μέσα στα χρόνια της επικράτησης του χριστιανισμού στον δυτικό κόσμο, η εικόνα και τα αγάλματα του Ιησού (*) έχουν μία όψη γαλήνης, ομοιομορφίας, πληρότητας και θεϊκής "υφής".

Αν προσπαθήσεις να πείσεις τον μέσο χριστιανό, δηλαδή τον επιφανειακά σκεπτόμενο περί νοήματος του χριστιανισμού (μιλάμε δηλαδή για την πλειοψηφία) πως ο Ιησούς δεν ήταν ένας τριαντάρης+ με μακριά αιθέρια μαλλιά, λεπτή εμφάνιση και γαλανά μάτια, αλλά κάποιος ολίγον άσχημος εβραίος της εποχής του με έντονα αρρενωπά χαρακτηριστικά, όπως το γνωστό σκίτσο, είναι πολύ πιθανό να μην σου ξαναμιλήσει. Το μυαλό ενός θεοσεβούμενο δεν συνδέει τη λατρεία μόνον με τις διδαχές αλλά και με το πρόσωπο. Θέλοντας και μη, πρέπει να αναγνωρίσουμε πως κάθε βαθιά θρησκευόμενος είναι αναγκαστικά και προσωπολάτρης. Η συχνή και δυνατή σχέση του θρησκευόμενου με τον θεό του, δημιουργεί μία περίεργη "οικειότητα" που εκτός από μία πλήρη εξοικείωση με τις διδαχές, συμπεριλαμβάνει και μία αποτύπωση της εικόνας-προσώπου του θεού στο μυαλό του πιστού, σε βαθμό "αρχετυπικό".

Η συγκεκριμένη εικόνα του Ιησού που παρουσιάζεται από τη βυζαντινή εποχή και μετά, έχει να κάνει κυρίως με αυτό που θέλει να "εκπέμψει" ο ίδιος θεός, δηλαδή τη γαλήνη, την πληρότητα, τη σιγουριά, την ασφάλεια, την πραότητα, την αθωότητα κλπ. αλλά και την σωματική αγνότητα αυτού και της μητρός του (...) Δεν θα ήταν παρακινδυνευμένο να υποθέσουμε πως ο φαινότυπος του Ιησού είναι θέμα μάρκετινγκ, ως ένα είδος "πνευματικής ένεσης" που φέρνει άμεσα κι εύκολα στο μυαλό του ο πιστός όταν επικαλείται τον θεό του. Συμβάλλει κι αυτή στην ευκολότερη δόμηση της σχέσης που δημιουργεί ο πιστός με τον θεό του. Είναι άλλο ένα στοιχείο του χριστιανικού "εγρηγορότος".

Στην περίπτωση λοιπόν του Ιησού, η εθνικότητά του είναι δεδομένη αλλά αυτό που προκύπτει πλέον ως "φλέγον", είναι ο φαινότυπός του, πράγμα που χτυπάει άσχημα στη λατρεία του δυτικού κυρίως πιστού, μιας και ως θρησκεία, ο χριστιανισμός αναπτύχθηκε περίπου το 325 μ.χ. στην τότε δυτική ευρώπη. Κατά συνέπεια, το "άρειο" μοντέλο του Ιησού είναι φυσικό να αποτελεί γέννημα αυτής της ανατέλλουσας (τότε) θρησκείας). Θα ήταν βέβαια πολύ ενδιαφέρον να αναλύσουμε και και τις απόψεις των Ιαπώνων, των Αφρικανών και άλλων χριστιανών που δεν τα πάνε πολύ καλά με το άρειο πρότυπο ή ανέτως θα το απέρριπταν για κάτι πιο οικείο...

Δυστυχώς, επειδή αναγκαστικά η θρησκευτική λατρεία (τουλάχιστον στον χριστιανισμό) είναι και προσωπολατρεία, ο πιστός δεν θα απαγκιστρωθεί ποτέ από αυτή τη διπλή λατρεία διδαχών και μορφής και δεν πρόκειται ποτέ να δει μονοσήμαντα τον χριστιανισμό για το τι διδάσκει και μόνον. Φυσικά, αυτές οι πληροφορίες που έρχονται στη δημοσιότητα, στα μάτια ενός επιφανειακού πιστού (κατά το προφίλ που περιέγραψα), θα προκαλέσει οργή, όμως στον "ψαγμένο" πιστό που ενδιαφέρεται μόνον για το νόημα και τις διδαχές του χριστιανισμού, ίσως αποτελέσει και αιτία να στραφεί αποκλειστικά σε αυτές. Φυσικά, η αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας είναι σημαντικό θέμα και κάποτε πρέπει να ολοκληρωθεί.

quote:

---

Στο θέμα μας...

Η αλήθεια είναι πως ουδείς μπορεί να καταλήξει με βεβαιότητα για τα ακριβή μορφολογικά χαρακτηριστικά προσώπων της αρχαιότητας. Είναι όμως επίσης αλήθεια πως ανάλογα με την περίπτωση, ο φαινότυπος ενός προσώπου πραγματικά παίζει σημαντικότατο ρόλο γιατί τον συνδέουμε με κάτι ειδικά "δυνατό"...

Στην περίπτωση των αρχαίων θεών, όπως η "μαύρη" Αθηνά, έχουμε να κάνουμε με μια αμφισβήτηση της πολιτισμικής προέλευσης μίας θεάς, πράγμα που συνδέεται με όλη την υπόλοιπη αρχαιοελληνική κοσμοθέαση (είναι γνήσια ελληνική ή μήπως "δάνειο" από κάποιον άλλο πολιτισμό;)

---

Trithemius καλή χρονιά

τελικά η δική σου γνώμη προς τα που κλείνει, σχετικά με την Μαύρη Αθηνά;

ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙ ΒΟΥΝΑ ΝΑ ΕΧΩ
ΑΓΑΠΗ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΩ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΩ

quote:

---

Χρόνια πολλά σε όλους και ευτυχισμένο το Σωτήριο έτος 2008!
Και μια αφιέρωση στο μαγόπουλο Γιώργο που επιμένει τόσο στη μορφή λες και η μία είναι πιο ιερή από την άλλη:

Likewise nothing can come to our view wherein himself is not clearly apparent or present; for it is said, "the spirit of the Lord hath filled the whole globe of the earth:" and, again, "that he containeth or comprehendeth all things," therefore there is nothing in being, no creature but what possesses a certain degree of divine fire and life, yet lying dormant or unexcited, till stirred up by the art, power, and operation of man.

Όλες οι μορφές είναι ίδιες στα μάτια του θεού. Και του μάγου.
Τι λες για τα λόγια του παππού Barett;

Τα λέμε...

---

quote:

---

Trithemius καλή χρονιά

τελικά η δική σου γνώμη προς τα που κλείνει, σχετικά με την Μαύρη Αθηνά;

---

Τι εννοείς με τον όρο "Μαύρη Αθηνά";

R + C
A.E.T.E.R.N.I.T.A.S.

Κι από την αρχαία ελληνική μυθολογία των προγόνων μας ακόμα είχαμε τις ξανθιές, γαλανομάτες Αθηνά κι Άρτεμη, τον ξανθό κι ωραίο Απόλλωνα, τον άσχημο, κουτσό και δυνατό Ήφαιστο, τους γενειοφόρους Δία και Ποσειδώνα, την σεβάσμια Εστία κλπ.

Σχετικά με τον Ιησού, πιστεύω πως ακόμη και με το νόμο των πιθανοτήτων θα ήταν δύσκολο να τον σκεφτούμε ως έναν γαλανομάτη, με ανοιχτή επιδερμίδα.
Για τα μακριά μαλλιά και την όμορφη, γαλήνια όψη κρατάω μια επιφύλαξη γιατί νομίζω πως αυτό δεν είναι τόσο πολύ θέμα πολιτισμικής καταγωγής.
Είναι όμως εν μέρει λογικό η μορφή του στην σκέψη κάποιου πιστού να είναι πιο τελειοποιημένη όχι μόνο σε πνευματικό επίπεδο αλλά και σε επίπεδο εμφάνισης.
Πιστεύω πως ένα πολύ μεγάλο ποσοστό πιστών "υπερβατικά" θα σκεφτόταν το ιεροποιημένο πρόσωπο που τον εκφράζει να έχει μια μορφή ωραιοποιημένη καθώς τον εξανθρωπίζει για να τον φέρει πιο κοντά του.
Από την άλλη, συμφωνώ απόλυτα με τον Trithemius που αναφέρει ότι:

quote:

---

Στην περίπτωση λοιπόν του Ιησού, η εθνικότητά του είναι δεδομένη αλλά αυτό που προκύπτει πλέον ως "φλέγον", είναι ο φαινότυπός του, πράγμα που χτυπάει άσχημα στη λατρεία του δυτικού κυρίως πιστού, μιας και ως θρησκεία, ο χριστιανισμός αναπτύχθηκε περίπου το 325 μ.χ. στην τότε δυτική ευρώπη. Κατά συνέπεια, το "άρειο" μοντέλο του Ιησού είναι φυσικό να αποτελεί γέννημα αυτής της ανατέλλουσας (τότε) θρησκείας).

---

Από την άλλη, πιστεύω πως η μορφή δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία.
Αυτό που θα πρέπει να κοιτάμε είναι το νόημα των λόγων και των διδαχών που άφησε πίσω του ως παρακαταθήκη, είτε πιστεύουμε στην θρησκεία που βασίστηκε σ' αυτό το πρόσωπο είτε όχι.
Επειδή προσωπικά θεωρώ τον Ιησού ως έναν πραγματικά φωτισμένο διδάσκαλο και φιλόσοφο, δεν θα ισχυροποιήσει αυτή μου την πεποίθηση μια μελλοντική πιθανή απόδειξη ότι ήταν γαλανομάτης με ανοιχτή επιδερμίδα ούτε θα την "εξασθενήσει" μια μελλοντική πιθανή απόδειξη ότι ήταν άσχημος και μελαψός.

quote:

---

Θα ήταν βέβαια πολύ ενδιαφέρον να αναλύσουμε και και τις απόψεις των Ιαπώνων, των Αφρικανών και άλλων χριστιανών που δεν τα πάνε πολύ καλά με το άρειο πρότυπο ή ανέτως θα το απέρριπταν για κάτι πιο οικείο...

---

Πριν 1,5 χρόνο είχα πάει στην Κέρκυρα κι επισκέφθηκα το Μουσείο της Σιντοϊαπωνικής Τέχνης.
Ανάμεσα στα διάφορα εκθέματα είδα και κάποια έργα τέχνης που απεικόνιζαν τον Ιησού με ανατολίτικα χαρακτηριστικά.
Έχει τύχει πάλι να δω στο Διαδίκτυο χριστουγεννιάτικες κάρτες με τον Ιησού νέγρο όπως και νέγρους άγγελους.

Αυτά λοιπόν τα φαινόμενα απόδοσης του Ιησού με τέτοιου είδους χαρακτηριστικά είναι απόλυτα λογικά αν σκεφτούμε ότι οι άνθρωποι διαφόρων περιοχών προσπαθούν να τον "φέρουν" πιο κοντά στα δικά τους μέτρα.

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

quote:

---

Trithemius καλή χρονιά

τελικά η δική σου γνώμη προς τα που κλείνει, σχετικά με την Μαύρη Αθηνά;

---

Τι εννοείς με τον όρο "Μαύρη Αθηνά";

R + C
A.E.T.E.R.N.I.T.A.S.

---

ουσιαστικά όταν λέμε "μαύρη Αθηνά ή Black Athena" μιλάμε για την θεωρεία ,ότι οι αρχαίοι Έλληνες έκλεψαν ουσιαστικά τον πολιτισμό τους από την Αίγυπτο, ότι ο φιλόσοφος Αριστοτέλης μετέβη μαζί με τον Μέγα Αλέξανδρο στην Αλεξάνδρεια και τη Βιβλιοθήκη της, την οποία ο Αριστοτέλης λεηλάτησε για να συγγράψει τα έργα του, οτι οι δώδεκα θεοί προυπήρχαν στην Αίγυπτο και πολλά άλλα...

ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙ ΒΟΥΝΑ ΝΑ ΕΧΩ
ΑΓΑΠΗ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΩ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΩ

Edited by - ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ on 02/01/2008 18:15:47

Για την ακρίβεια, η θεωρία της "Μαύρης Αθηνάς" δεν έχει σχέση με πολιτισμικά "δάνεια" ή "κλοπές" αλλά αμιγώς με εθνολογικά ζητήματα, καθώς αυτή η θεωρία υποστηρίζει πως ο Ελληνικός πολιτισμός (ως σύνολο ανθρώπων) προήλθε από την αρχαία Αίγυπτο και τη μέση ανατολή (κυρίως από τη Φοινίκη).

Σχετικά πάντως με αυτό που αναφέρεις, περί κλοπής πολιτισμικών ζητημάτων, θα σου αναφέρω τα εξής:

Από τι απαρτίζεται ένας πολιτισμός;

1. Εθνολογικά χαρακτηριστικά
2. Τέχνες
3. Επιστήμη
4. Φιλοσοφία
5. Θρησκεία ή κοσμοθέαση
6. Άλλα απαραίτητα στοιχεία

Εσύ αναφέρεσαι στα στοιχεία 2 έως 5 και πάνω σε αυτά θα σου πω τη γνώμη μου:

2. Τέχνες
Δεν υπάρχει κανένα κοινό σημείο μεταξύ του Ελληνικού και του Αιγυπτιακού πολιτισμού. Για την ακρίβεια, ο Αιγυπτιακός πολιτισμός αν όχι ουδέποτε, τότε κατ' ελάχιστον ανέπτυξε το θέατρο, τη μουσική, τη γλυπτική, την αρχιτεκτονική κλπ. πχ στην αρχιτεκτονικής, ο Ελληνικός πολιτισμός υπήρξε το παράδειγμα σχετικά με την έμφαση στη φινέτσα και τη λεπτομέρεια, τη στιγμή που οι Αιγύπτιοι ενδιαφέρονταν αμιγώς για το μέγεθος. Έχω πάει στην Αίγυπτο κι έχω δει από κοντά παραδείγματα της αρχιτεκτονικής και της τεχνοτροπίας τους. Αν κάτι με συγκίνησε ήταν τα κατασκευάσματα των ναών του Καρνάκ και της Αβύδου αλλά ουδεμία σχέση έχουν με την Ελληνική λεπτομέρεια αλλά και φιλοσοφία αρχιτεκτονικής (για να μην μιλήσουμε και για ιερή γεωμετρία...).

3. Επιστήμη.
Και σε αυτόν τον τομέα, οι Αιγύπτιοι έχουν να μας δείξουν σημαντική παρουσία κυρίως στην κατασκευαστική αλλά θεωρώ πως υστερεί σε σχέση με την ανάπτυξη που έχει διαπιστωθεί και από αρχαιολογικές μελέτες στην Ελλάδα. Τα παραδείγματα μηχανικής και τεχνολογίας είναι πάρα πολλά και άσχετα με τα όποια Αιγυπτιακά. Η διαφορά είναι πως οι Αιγύπτιοι, για τις κατασκευές τους, εκμεταλλεύτηκαν τα αμέτρητα εργατικά χέρια, σε αντίθεση με τους Έλληνες που επινόησαν εργαλεία, μηχανές κλπ. που τελικά τους έδιναν το ίδιο αποτέλεσμα. Επίσης, στην θεωρητική επιστήμη, από τους Ίωνες φιλοσόφους, μέχρι τους Στωϊκούς, έχουμε πάμπολλα δείγματα και σημαντικότατα στοιχεία δομημένης θεωρητικής επιστήμης, κάτι που λείπει ως στοιχείο από την Αιγυπτιακή παράδοση.

4. Φιλοσοφία
Εδώ τα πράγματα είναι τα ίδια. Η αλήθεια είναι πως οι αρχαίοι Έλληνες παρόλες τις όποιες εσωτερικές αναταράξεις με πολέμους και άλλες ανακατατάξεις, πάντα έβρισκαν τον χρόνο, το ζήλο και τη διάθεση να ασχοληθούν με φιλοσοφικά ζητήματα που είχαν σχέση με το πως επικοινωνεί το άτομο με την κοινωνία του και τη θέση του σε αυτή. Η φιλοσοφία, η επιστήμη του "ευ ζειν", αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι της Ελληνικής ιστορίας κι εξέλιξης. Εδώ θα με πιάσεις ολίγον αδιάβαστο αλλά δεν έχω βρει ακόμα στοιχεία που να συνηγορούν πως οι Αιγύπτιοι ανέδειξαν τέτοιες ενασχολήσεις...

5. Θρησκεία ή κοσμοθέαση.
Εδώ τα πράγματα παίρνουν δύο εντελώς διαφορετικούς δρόμους. Αξίζει να σημειωθεί πως τόσο οι αρχαίοι Έλληνες, όσο και οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ανέδειξαν σε πολύ σημαντικό βαθμό την παρουσία της θρησκείας-μεταφυσικής-κοσμοθέασης. Η σημαντική διαφορά όμως έγκειται στο γεγονός πως η Ελληνική θρησκεία σχετιζόταν άμεσα με τον επίγειο βίο, ενώ η Αιγυπτιακή με τον μεταθανάτιο. Δηλαδή, το σύνολο σχεδόν της Ελληνικής θρησκείας αφορούσε στη σχέση του ανθρώπου με τους θεούς τα αλλά εν ζωή, σε άκρα αντίθεση με τους Αιγυπτίους που η σχέση τους με τους θεούς τους είχε αμιγώς μεταθανάτιες εκφάνσεις (ας μην ξεχνάμε και τα στοιχεία από τις ατελείωτες νεκρικές τελετές αλλά και τη διαδικασία της μουμιοποίησης των αιγυπτίων).

Επίσης, ουδέποτε οι Έλληνες συσχέτισαν τους θεούς τους με ζώα ή πουλιά αλλά τους απέδωσαν αμιγή ανθρώπινα χαρακτηριστικά και κυριολεκτικά συζούσαν με αυτούς. Οι αρχαίοι Έλληνες θεοί αποτελούσαν μέρος της καθημερινής ζωής των Ελλήνων. Σημαντική επίσης διαφορά είναι το γεγονός πως στην αρχαία Ελλάδα, η κοσμοθέαση εκφράστηκε με τη μορφή του πολυθεϊσμού ή και του πανθεϊσμού (βλ. Ορφικούς), σε παράλλαξη με την Αίγυπτο, όπου η κοσμοθέαση εκφράστηκε μέσω του μονοθεϊσμού επί Ακενατόν περί το 1350 π.χ. (θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και πανενθεϊσμός) αλλά και μέσω του πολυθεϊσμού (πλήν όμως ζωομορφικού), όπως επίσης έχουμε και παραδείγματα συγκριτισμού στο προφίλ των αιγυπτιακών θεών (και φυσικά ούτε λόγος για τον "Άγνωστο Θεό" ή για τα 5 εξελικτικά στάδια μεταξύ ανθρώπου και θεού ή ακόμα και για στοιχειακά κλπ). Τέλος, στην αρχαία Ελλάδα, ουδέποτε υπήρξε συστηματική θεοποίηση βασιλέων μετά θάνατον, σε αντίθεση με την Αίγυπτο, όπου ο κάθε φαραώ, μετά τον θάνατό του, θεοποιούνταν. Όλα αυτά καταδεικνύουν πως η αρχαιοελληνική θρησκεία/κοσμοθέαση ήταν ασύμβατη με την αιγυπτιακή αν και θα βρούμε και στις δύο κάποια κοινά στοιχεία (πνεύμα, μεταθανάτια ζωή κλπ).

Σχετικά με τον αριθμό 12, τα πράγματα είναι πιο νεφελώδη ως προς την αρχική προέλευση αυτού του "concept" που σίγουρα έχει αστρολογικές καταβολές αλλά ας μην ξεχνάμε πως οι αρχαίοι Έλληνες είχαν περισσότερους από 12 θεούς (όπως και οι αιγύπτιοι). Επίσης ας μην ξεχνάμε πως το 12 ενσωματώθηκε και στον ύστερο χριστιανισμό... Δεν βγάζεις άκρη...

Ελπίζω να σου έδωσα μια εικόνα των θέσεών μου σχετικά με τα "δάνεια" των Ελλήνων από τους Αιγύπτιους. Φυσικά, θεωρώ πως βγήκα εκτός θέματος γιατί η θεωρία της "Μαύρης Αθηνάς" πραγματεύεται διαφορετικά ζητήματα. Πάντως, προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, σε καμία περίπτωση δεν θέλω να παρουσιάσω την αρχαία Αίγυπτο ως "κενή" και ανούσια σε εκείνη την περίοδο, αλλά δεν είναι τυχαίο που σήμερα, μιλάμε για την Αίγυπτο λόγω της συμβολής της στην ύλη, σε αντίθεση με την Ελλάδα, στην οποία αναφερόμαστε περισσότερο για τη συμβολή της στο πνεύμα...

ακολουθεί το άρθρο:

"Ο αφροκεντρισμός και η παραποίηση της ελληνικής ιστορίας

Τον Φεβρουάριο του 1993 πραγματοποιήθηκε στο Κολλέγιο Wellesley της Μασσαχουσέττης μία ομιλία με προγραμματισμένο θέμα τον πολιτισμό της αρχαίας Αιγύπτου. Ο ομιλητής Yosef A. A. ben Jochannan είχε παρουσιαστεί από τους υπεύθυνους της εκδήλωσης ως “διακεκριμένος αιγυπτιολόγος”. Στην ομιλία του ο Jochannan υπεστήριξε ούτε λίγο ούτε πολύ ότι οι αρχαίοι Έλληνες έκλεψαν ουσιαστικά τον πολιτισμό τους από την Αίγυπτο, ότι ο φιλόσοφος Αριστοτέλης μετέβη μαζί με τον Μέγα Αλέξανδρο στην Αλεξάνδρεια και τη Βιβλιοθήκη της, την οποία ο Αριστοτέλης λεηλάτησε για να συγγράψει τα έργα του.

Κατά την ώρα των ερωτήσεων η καθηγήτρια κλασικών σπουδών Mary Lefkowitz ρώτησε τον ομιλητή γιατί ισχυρίστηκε κάτι τέτοιο τη στιγμή που η Αλεξάνδρεια απέκτησε την περίφημη βιβλιοθήκη της μετά τον θάνατο του Αριστοτέλη και άλλωστε ο Έλληνας φιλόσοφος ουδέποτε πήγε στην Αίγυπτο. Ο Jochannan αρνήθηκε να απαντήσει, εγκαλώντας την Lefkowitz για εμπάθεια και αρνητική στάση απέναντι στις απόψεις του μαύρου πληθυσμού. Μετά τη διάλεξη πολλοί σπουδαστές κατηγόρησαν με τη σειρά τους τη Lefkowitz για ρατσισμό και μονομερή αντίληψη της ιστορίας. Τι συμβαίνει στα αμερικανικά πανεπιστήμια;

Ο αφροκεντρισμός (afrocentrism ή afrocentricity) αποτελεί μία ιδεολογική κίνηση με ιστορικές και πολιτικές προεκτάσεις, η οποία εξαπλώθηκε σε πολλά πανεπιστήμια της αντίπερα όχθης του Ατλαντικού ιδίως από τη δεκαετία του ’90. Πρόκειται για ένα παρακλάδι του νέου ρεύματος της “πολιτικής ορθότητας” (politically correct) που σάρωσε την αμερικανική κοινωνία τα τελευταία δέκα έτη.

Ο βασικός πυρήνας των πεποιθήσεων του αφροκεντρισμού διαμορφώνεται ως εξής: Μητέρα του πολιτισμού - και ειδικότερα του Δυτικού - είναι η ήπειρος της Αφρικής και φορείς του πολιτισμού τα μαύρα αφρικανικά έθνη. Στην Αφρική είχαν αναπτυχθεί υψηλού επιπέδου κοινωνίες, πολύ προτού καταφέρουν να εμφανιστούν στο ιστορικό προσκήνιο τα λευκά έθνη. Η αρχαία Αίγυπτος δεν ήταν παρά η κορωνίδα του μαύρου αφρικανικού πολιτισμού και οι ίδιοι οι Αιγύπτιοι ήταν μαύροι (Νέγροι) από ανθρωπολογικής απόψεως.

Ο αφρικανικός πολιτισμός της Αιγύπτου επηρέασε καταλυτικά τον ελληνικό κόσμο και τη γένεση του κλασικού πολιτισμού, αφού οι αρχαίοι Έλληνες δανείστηκαν ή μάλλον έκλεψαν τη θρησκεία, την επιστήμη, τη φιλοσοφία, τα καλλιτεχνικά και διανοητικά τους επιτεύγματα, από τους αρχαίους Αιγυπτίους αλλά και τους Χαναανίτες και τους Φοίνικες. Επιφανείς μορφές του αρχαίου κόσμου, όπως ο Σωκράτης, η Κλεοπάτρα ή ο Ιησούς Χριστός, ήταν μαύροι. Αλλά και στη νεότερη εποχή μαύροι ήταν ο επιφανής μουσικός Ludwig van Beethoven και η αυτοκράτειρα Ιωσηφίνα της Αυστρίας. Εν γένει, ολόκληρος ο λευκός δυτικός πολιτισμός ή τουλάχιστον οι ευγενέστερες εκφάνσεις του, οφείλονται στους μαύρους πληθυσμούς της Αφρικής. Όσο εξωπραγματικά και αν ακούγονται όλα αυτά, πολλά μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας αλλά και ων λοιπών εκπαιδευτικών βαθμίδων στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα έχουν υιοθετήσει πλήρως και τα έχουν συμπεριλάβει στο πρόγραμμα διδασκαλίας τους.

Πέρα όμως από τον βασικό πυρήνα των διδασκαλιών του ο αφροκεντρισμός φθάνει και σε ακόμη πιο ακραίες και ανιστόρητες θέσεις. Ο Jochannan ισχυρίζεται ότι ο Πλάτωνας άντλησε τις φιλοσοφικές του απόψεις από το αιγυπτιακό ιερατείο, που είχε αναπτύξει ένα ολοκληρωμένο σύστημα ιδεών. Στην πραγματικότητα ο Πλάτων δεν επισκέφθηκε ποτέ την Αίγυπτο και η σχετική λογοτεχνία για την ελληνο-αιγυπτιακή φιλοσοφία υπό τον Ερμή τον Τρισμέγιστο, αναπτύχθηκε τους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες, πεντακόσια έτη μετά τον θάνατο του Πλάτωνα. Ο Jochannan αναφέρει επίσης, όπως είδαμε στην αρχή, ότι ο Αριστοτέλης μετέβη στην Αίγυπτο, όπου και μελέτησε πολυάριθμα αιγυπτιακά έγγραφα στη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Αυτά τα συγγράμματα τα μετέφρασε στα ελληνικά και τα εξέδωσε ως δικά του. Μία μικρή λεπτομέρεια που αγνοεί ο αφροκεντριστής συγγραφέας είναι ότι η Βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας ξεκίνησε να κτίζεται την περίοδο 300-290 π.Χ. από τον Πτολεμαίο τον Λάγου, αρκετά μετά τον θάνατο του Αριστοτέλη (322). Ο Σταγειρίτης άλλωστε ουδέποτε μετέβη στην Αίγυπτο.

Ο Cheikh Anta Diop στο βιβλίο του Πολιτισμός ή βαρβαρότητα: Μία αυθεντική ανθρωπολογία (Civilization or Barbarism: An Authentic Anthropology) υποστηρίζει ότι και ο εφευρέτης Αρχιμήδης έκλεψε (η λέξη κλοπή χρησιμοποιείται συχνότατα από τους αφροκεντριστές) τις μαθηματικές του διατυπώσεις από τους Αιγυπτίους. Άλλοι αφροκεντριστές συγγραφείς μας διαβεβαιώνουν ότι η ανακάλυψη της Αμερικής οφείλεται στους Αφρικανούς, οι οποίοι είχαν φθάσει στην ήπειρο πριν από τον Κολόμβο σηματοδοτώντας την έναρξη των πολιτισμών της Μεσοαμερικής. Ή ακόμη ότι η μελανίνη - η ουσία δηλαδή εκείνη που με τη διαβάθμισή της καθορίζει το χρώμα του δέρματος - καθιστά τους μαύρους ανώτερους, πνευματικά και σωματικά, από τους λευκούς. Ο αφροκεντρισμός, επομένως, προσεγγίζει ενίοτε αμιγώς ρατσιστικές διατυπώσεις, για τις οποίες μάλιστα κατηγορεί συχνά την άλλη πλευρά.

Η συγγραφέας Francis Welsing έχει διατυπώσει το μανιχαϊστικό πολιτιστικό σχήμα που διακρίνει την ανθρωπότητα σε δύο ευρείες κατηγορίες: τους Ανθρώπους του Ηλίου (Sun People) και τους Ανθρώπους του Πάγου (Ice People). Οι πρώτοι είναι φυσικά οι μαύροι, οι οποίοι διαθέτουν ήρεμο και πολιτισμένο χαρακτήρα, έχουν δε ιδιαίτερα ανεπτυγμένο το αίσθημα της κοινότητας. Οι Άνθρωποι του Πάγου, η λευκή φυλή, διατηρούν ακόμη τη νοοτροπία των ανθρώπων των σπηλαίων. Έχουν την τάση να είναι επεκτατικοί, να διαχωρίζουν τον κόσμο, να εγκαθιδρύουν πατριαρχικά συστήματα και να εισάγουν το αίσθημα του ατομισμού και της στενής ομάδας συμφερόντων. Οι υπερβολές του αφροκεντρισμού είναι πράγματι πολλές και διαφορετικές, όμως θα ήταν σκοπιμότερο να εξετάσουμε τις συνθήκες εκείνες που οδήγησαν στη δημιουργία ενός τέτοιου συνόλου απόψεων.

Προέλευση και ιστορική καταγωγή του αφροκεντρισμού

Ο αφροκεντρισμός εμφανίστηκε με πιο συγκεκριμένη και μαζική μορφή κατά τη δεκαετία του 1990 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Την περίοδο αυτή η αμερικανική κοινωνία -ήδη ένα μείγμα λευκών αγγλοσαξόνων, μαύρων, ισπανόφωνων και πολυάριθμων εθνικών και θρησκευτικών ή άλλων ομάδων- προσανατολίστηκε έντεχνα προς την ιδέα της πολυπολιτισμικότητας (multiculturalism). Με το πρόσχημα της δημοκρατικής εξίσωσης όλων των πληθυσμιακών ομάδων και μειονοτήτων, ανεφάνη η αντίληψη της σχετικότητας και υποκειμενικότητας των ιστορικών διατυπώσεων. Πλέον δεν υπήρχε μία αλήθεια αλλά απλώς υποκειμενικές δηλώσεις, δεν υπήρχε ιστορία αλλά ένα σύνολο αφηγήσεων. Κάθε πληθυσμιακή ομάδα και μειονότητα μπορούσε (και έπρεπε) να κατασκευάσει το δικό της ιστορικό παρελθόν. Με αυτόν τον τρόπο θα αποκτούσε αυτογνωσία και θα διατηρούσε τον διακριτό της χαρακτήρα.

Απέναντι στη συνεχώς ογκουμένη πολιτική ορθότητα η ιστορική ορθότητα παραμερίστηκε σκόπιμα. Αληθινό πλέον μπορούσε να είναι μόνον ό,τι δεν μείωνε τον ιδιαίτερο εγωισμό αυτών των ομάδων ή δεν έθιγε τις αυτόβουλα δομημένες ιστορικές και πολιτικές απόψεις τους. Οργανωμένες σε ομάδες πολιτικών συμφερόντων (lobby) αυτές οι ομάδες επεδίωξαν να προσαρμόσουν τα ιστορικά δεδομένα στις όποιες προτιμήσεις τους. Οι ομάδες των μαύρων, των φεμινιστριών και των ομοφυλοφίλων διεκδίκησαν την αναθεώρηση της ιστορίας, ώστε να διευκολυνθεί η καθιέρωση των δογματικών και προδιαμορφωμένων απόψεών τους.

Οι κλασικές σπουδές της αρχαιογνωσίας και της ελληνομάθειας υποχώρησαν αισθητά, καθώς αντικαταστάθηκαν σε πολλά πανεπιστήμια και άλλα ιδρύματα από μελέτες των μειονοτήτων, του φύλου και της σεξουαλικής ταυτότητας (minority group, feminist, gender and gay studies). Ειδικά όσον αφορά τον αφροκεντρισμό, ας σημειωθεί ότι σε πολλά σχολεία και πανεπιστήμια αντικαταστάθηκε η διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής ιστορίας και γλώσσας από μυθιστορίες και παραδόσεις των ιθαγενών λαών της Αφρικής. Ήταν μέσα σε ένα τέτοιο κοινωνικό και πολιτικό πλαίσιο ιδεοληψιών, που η υπεράσπιση με ιστορικά τεκμήρια της ελληνικότητας της Μακεδονίας φάνταζε σε ένα τμήμα της αμερικανικής κοινής γνώμης ως εγωιστική απόπειρα αποκλεισμού της σκοπιανής οπτικής.

Ήδη πριν από τη δεκαετία του ’90 υπήρχαν παραφιλολογικές μελέτες που κινούνταν στο περιθώριο της επιστημονικής έρευνας και στις οποίες διατυπώνονταν οι απόψεις των αφροκεντριστών. Εκείνη την περίοδο, όμως, οι μελέτες αυτού του είδους κατατάσσονταν στην ίδια κατηγορία με βιβλία που υποστήριζαν ότι η Γη είναι επίπεδη. Αν θέλουμε να αναζητήσουμε τις ρίζες του αφροκεντρισμού, θα πρέπει να ανατρέξουμε στον 19ο αιώνα. Μετά τον Αμερικανικό Εμφύλιο (1861-1865) επιτάθηκε το κίνημα κατά της δουλείας των μαύρων, που ουσιαστικά απέβλεπε να πλήξει πολιτικά και οικονομικά τις περιοχές του Νότου. Την περίοδο αυτή, αλλά και λίγο νωρίτερα, ακούστηκαν για πρώτη φορά απόψεις για την αφρικανική υφή και καταγωγή του αιγυπτιακού πολιτισμού. Ο συγγραφέας Frederick Douglas (1817-1895) υποστήριζε ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ήταν κανονικοί μαύροι: «Μία άλλη ατυχής συγκυρία είναι πως οι αρχαίοι Αιγύπτιοι δεν ήταν λευκοί, αλλά αναμφίβολα τόσο μαύροι όσο πολλοί συμπατριώτες μας που θεωρούνται γνήσιοι νέγροι».

Παρόμοιες ήταν οι απόψεις του Edward Wilmot Blyden (1832-1912), που είχε μελετήσει την κλασική γραμματεία αλλά διετήρησε την οπτική γωνία ενός Αφρικανού. Αφού μετέβη στην Αίγυπτο το 1866, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι Πυραμίδες δεν θα μπορούσαν παρά να είναι έργο των μαύρων Αφρικανών: «Αυτό, σκέφτηκα, είναι έργο των προγόνων μου Αφρικανών […] Νόμιζα πως άκουγα τον ήχο των ένδοξων εκείνων Αφρικανών, λες και ένιωθα την ορμή των ανήσυχων πνευμάτων τους που έστειλαν στην Ελλάδα τον πολιτισμό […] Αν μπορούσε η φωνή μου να φτάσει σε κάθε Αφρικανό πάνω στη γη, θα του έλεγα με κάθε ειλικρίνεια:[…] Πάρε πίσω τη δόξα σου!».

Η πεποίθηση ότι ο αιγυπτιακός πολιτισμός ήταν μαύρος συνεχίστηκε με τον ερασιτέχνη ιστορικό W.E.B. du Bois (1868-1963), αλλά και με τα αφρικανικής καταγωγής μέλη των Αμερικανών ελευθεροτεκτόνων. Διασώθηκε κατ’ αυτόν τον τρόπο μία ουτοπική αντίληψη για την αρχαία Αίγυπτο, όπου ο μαύρος πληθυσμός μεγαλουργούσε στην επιστήμη, τη λογοτεχνία, τη φιλοσοφία. Οι ίδιες απόψεις διακρίνονται στο έργο του Marcus Mosya Garvey (1887-1940), μαύρου ακτιβιστή και επικεφαλής παραπολιτικών οργανώσεων της μαύρης κοινότητας της Αμερικής. Ο Garvey επεδίωκε να χρησιμοποιήσει επιχειρήματα ιστορικής υφής για σκοπούς καθαρά πολιτικού περιεχομένου.

Πιστεύοντας ότι η μαύρη φυλή είναι καταφανώς ανώτερη από τη λευκή, θεώρησε ότι οι λευκοί Έλληνες και Ρωμαίοι έκλεψαν τον πολιτισμό τους από την Αίγυπτο. Στο δοκίμιό του Ποιος και τι είναι ο Νέγρος; (Who and What is a Negro ? - 1923) γράφει τα εξής: «Κάθε αμερόληπτος σπουδαστής ιστορίας γνωρίζει ότι ο Νέγρος κυβερνούσε τον κόσμο όταν οι λευκοί ήταν άγριοι και βάρβαροι που ζούσαν σε σπηλιές· πως στα αρχαία χρόνια χιλιάδες Νέγροι καθηγητές δίδασκαν στα πανεπιστήμια της Αλεξάνδρειας, που τότε ήταν το κέντρο της γνώσης· πως η αρχαία Αίγυπτος έδωσε στον κόσμο τον πολιτισμό, ενώ η Ελλάδα και η Ρώμη έκλεψαν από την Αίγυπτο τις τέχνες και τα γράμματα και πήραν αυτές όλη τη δόξα».

Οι πρώιμοι αυτοί αφροκεντριστές συγγραφείς προέτρεπαν επανειλημμένα μέσα από τα γραπτά τους τους αναγνώστες να απορρίπτουν ανεξέταστα όσα υποστήριζαν οι λευκοί ιστορικοί, σε μία σαφή εκδήλωση φυλετικής μισαλλοδοξίας. Απευθυνόμενος στους αναγνώστες του ο Garvey αναφέρει σχετικά: «Το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα κρύβει την αλήθεια για τους Νέγρους […] Θα διαβάσετε, λόγου χάρη, πως οι Αιγύπτιοι ήταν σπουδαίος λαός, το ίδιο και οι Καρχηδόνιοι, οι Λίβυοι κ.ά., ποτέ όμως δεν θα σας πουν πως ήταν μαύροι ή Νέγροι. Θα πρέπει λοιπόν να πάτε πέρα από την απλή καταγραφή αυτών των γεγονότων, για να ανακαλύψετε την αλήθεια που τιμά τη φυλή σας».

Η οικειοποίηση αξιόλογων αρχαίων πολιτισμών, όπως των Αιγυπτίων ή των Καρχηδονίων, αφορά μία πολιτική ανάγνωση της ιστορίας και μία ιδεολογική κατάχρηση των επιστημονικών δεδομένων. Και τότε, όπως και τώρα, τα διάφορα προβαλλόμενα επιχειρήματα ήταν κατ’ ουσίαν πολιτικής σκοπιμότητας. Τον 19ο αιώνα και μέχρι την πλήρη χειραφέτηση του μαύρου πληθυσμού της Αμερικής, έπρεπε να καταδειχθεί η πολιτιστική δημιουργικότητα των μαύρων πολιτών. Σήμερα, στα πλαίσια μίας αυθαίρετα ερμηνευμένης πολυπολιτισμικότητας, πρέπει να προβάλλεται η καταλυτική συμβολή τους στη γένεση του δυτικού πολιτισμού. Σύμφωνα με μία εμπεριστατωμένη μελέτη του αφροκεντρισμού «οι σωβινιστές ιστορικοί [της Αφρικής] το θεωρούν επιτακτικό να καταστρέψουν τις απόψεις που δημιούργησε η Δυτική ιστοριογραφία […] Η αιγυπτιακή ιστορία μπορεί να αποκληθεί αφρικανική με μία φυλετική αίσθηση, εάν κανείς υποθέσει ότι αίμα Νέγρων κυλούσε ελεύθερα στις φλέβες των αρχαίων Αιγυπτίων» (John Markakis, Pan-Africanism: The Idea and the Movement, Ph. D. Dissertation, Columbia University 1965).

Μετά τους Αφρικανούς συγγραφείς που ανέπτυσσαν τον αφροκεντρισμό τους ως αντίδραση στο σύστημα της αποικιοκρατίας, ο σύνδεσμος με την πρόσφατη επανεμφάνιση του ιδεολογήματος είναι το βιβλίο Κλεμμένη κληρονομιά (Stolen Legacy -1954) του George James. O James ήταν καθηγητής των αρχαίων ελληνικών στη μέση εκπαίδευση. Σε μία αρκετά παρακινδυνευμένη δήλωση ανέφερε ότι «ο όρος ελληνική φιλοσοφία καταρχήν είναι λανθασμένος, γιατί τέτοια φιλοσοφία δεν υπάρχει. Οι Έλληνες δεν είχαν την έμφυτη ικανότητα που είναι απαραίτητη για την ανάπτυξη της φιλοσοφίας. Την ελληνική φιλοσοφία δεν την επινόησαν οι Έλληνες αλλά οι Μαύροι της Βόρειας Αφρικής, δηλαδή οι Αιγύπτιοι». Ο James αντιπαρέρχεται τον σκόπελο της έλλειψης οιωνδήποτε αποδεικτικών στοιχείων με την υιοθέτηση της άποψης ότι υφίσταται μία λευκή ευρωπαϊκή συνωμοσία από την αρχαιότητα έως και σήμερα, για να συγκαλύψει την προσφορά της μαύρης φυλής στον πολιτισμό.

Τα επιχειρήματα αυτά επανεμφανίστηκαν αναπλασμένα στα τέλη της δεκαετίας του ’80 προκαλώντας πολλές συζητήσεις και εγείροντας για πρώτη φορά την αντίδραση αρκετών καταξιωμένων επιστημόνων. Αυτό συνέβη με ένα ιδιαίτερα αμφιλεγόμενο βιβλίο, τη Μαύρη Αθηνά.

Η μαύρη Αθηνά και η παραχάραξη της ιστορίας

Ο ίδιος ο τίτλος του βιβλίου είναι προκλητικός: Μαύρη Αθηνά: Οι αφροασιατικές ρίζες του κλασικού πολιτισμού (Black Athena: The Afroasiatic Roots of Classical Civilization –ο πρώτος τόμος εκδόθηκε το 1987, ο δεύτερος το 1991). H Αθηνά, σύμβολο του ελληνικού κόσμου, της σοφίας και του πολιτισμού, ήταν, σύμφωνα με το βιβλίο αυτό, μαύρη. Συγγραφέας του βιβλίου είναι ο Martin Bernal (γεν. 1937), Άγγλος εβραϊκής καταγωγής. Στην πραγματικότητα ο Bernal είναι σινολόγος, μελετητής του πολιτισμού της Κίνας και των γειτονικών της λαών. Όπως αναφέρει ο ίδιος στον πρόλογο του πρώτου τόμου (Η κατασκευή της αρχαίας Ελλάδας 1785-1985 - The Fabrication of Ancient Greece-1987) η όλη ενασχόλησή του με το θέμα της καταγωγής του αρχαιοελληνικού πολιτισμού ήταν αποτέλεσμα μίας προσωπικής κρίσης, που τον οδήγησε στην προσέγγιση των εβραϊκών του ριζών και της ταυτότητάς του. Κατά την αναζήτησή του αυτή εξέτασε τις επαφές μεταξύ των Ελλήνων και των σημιτικών λαών και κατέληξε σε ορισμένα συμπεράσματα που η ιστορική, αρχαιολογική και γλωσσολογική επιστήμη ουδέποτε έχει επικυρώσει.

Ο Bernal θεωρεί ότι το 25% του λεξιλογίου της ελληνικής γλώσσας είναι σημιτικής καταγωγής, το 25% είναι αιγυπτιακής καταγωγής, επιτρέπει δε ένα ποσοστό 40-50% να έχει ινδοευρωπαϊκή προέλευση. Βασική πεποίθησή του είναι ότι ο αρχαιοελληνικός πολιτισμός έχει διαμορφωθεί από τον πολιτισμό της Αιγύπτου κατά κύριο λόγο και δευτερευόντως από τους Χαναανίτες και τους Φοίνικες.

O Bernal διακρίνει δύο γενικές κατηγορίες ερμηνείας για την καταγωγή του ελληνικού πολιτισμού. Πρόκειται για το Αρχαίο Πρότυπο (Ancient Model) και το Άρειο Πρότυπο (Aryan Model) (η ορολογία είναι του Bernal). Το Άρειο Πρότυπο είναι νεότερο, θεμελιώθηκε τον 19ο αιώνα - κυρίως από Γερμανούς μελετητές - και εν πολλοίς συνεχίζει να ισχύει έως και σήμερα. Πρόκειται για τη θεωρία της ινδοευρωπαϊκής καταγωγής των ελληνικών φύλων, τα οποία ήλθαν στην Ελλάδα την Εποχή του Χαλκού ή νωρίτερα (υπάρχουν ενδιαφέρουσες παραλλαγές της θεωρίας σχετικά με την αρχική κοινή κοιτίδα των Ινδοευρωπαίων).

Το Αρχαίο Πρότυπο, που κατά τον Bernal συμμερίζονταν οι ίδιοι οι αρχαίοι Έλληνες θέλει τους προγόνους των Ελλήνων να ζουν ως παθητικά στοιχεία σε κοινωνίες απλές και πρωτόγονες. Η ανάπτυξη του πολιτισμού οφείλεται σε Αιγυπτίους και Σημίτες επήλυδες που κατέκτησαν τον χώρο του Αιγαίου προκαλώντας την πολιτισμική έκρηξη του ελληνικού κόσμου. Σύμφωνα με αυτό το σκεπτικό οι μύθοι για την έλευση του Κάδμου ερμηνεύονται ως αιγυπτιακο-σημιτικός εποικισμός της Βοιωτίας και συνακόλουθη ίδρυση της Θήβας από ανατολικά στοιχεία, ενώ η παράδοση για τον Δαναό που ήλθε στο Άργος από την Αίγυπτο αφορά αντιστοίχως εισαγωγή αιγυπτιακού πληθυσμού στην Πελοπόννησο.

Ο Bernal θεωρεί ότι συνέβη εισβολή των σημιτικής καταγωγής Υξώς στον αιγαιακό χώρο την περίοδο 1700-1600 π.Χ. Οι Υξώς, αν και σημιτικής καταγωγής διέδωσαν τον αιγυπτιακό πολιτισμό στην Ελλάδα. Ο Bernal ξεπερνά την αντινομία αυτή χρησιμοποιώντας μία ιστορική αναλογία για να εδραιώσει το επιχείρημά του. Κατά τη διαδικασία εξάπλωσης και εδαφικής επέκτασης ενός νομαδικού πληθυσμού, αυτός ο πληθυσμός μεταδίδει τον πολιτισμό των χωρών που έχει κατακτήσει. Τον 4ο και 5ο αιώνα μ.Χ. η έλευση των Ούννων στη Δυτική Ευρώπη είχε ως αποτέλεσμα να μεταδοθούν τα γοτθικά πολιτιστικά στοιχεία, όχι τα μογγολικά. Επίσης η εισβολή των Νορμανδών το 1066 στην Αγγλία μετέφερε τη γαλλική κουλτούρα στην Αγγλία, όχι αυτήν των Βίκινγκς, που ήταν η καταγωγή των Νορμανδών. Κάτι παρόμοιο συνέβη με τους Υξώς, οι οποίοι μετέδωσαν τις αιγυπτιακές πολιτιστικές πρακτικές. Εδώ ο Bernal φαίνεται να ξεχνά ότι οι Αιγύπτιοι μισούσαν τους Υξώς ως εισβολείς καταπιεστές, ότι οι Υξώς ήταν Σημίτες με άλλο πολιτισμό και ότι μεταξύ των δύο ομάδων υπήρχε έντονη αντιπαράθεση που οδήγησε στην οριστική εκδίωξη των Υξώς από την Αίγυπτο.

Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ελληνικού πολιτισμού προέρχονται έτσι από τη μαζική επίδραση που ήταν αποτέλεσμα αυτής της εισβολής αφρικανο-σημιτικών ομάδων. Το γεγονός αυτό θεωρείται ότι διασώθηκε στις παραδόσεις των Ελλήνων για ήρωες από την Ανατολή και την Αίγυπτο, στη διήγηση του Πλάτωνα στον Τίμαιο για την αρχαία αιγυπτιακή σοφία, καθώς και στα ονόματα των θεών που είναι αιγυπτιακής προέλευσης τα περισσότερα.

Πώς όμως η υποτιθέμενη ιστορική αυτή πραγματικότητα, που οι ίδιοι οι αρχαίοι Έλληνες παραδέχονταν, παραβλέφθηκε; Υπήρξε ελλιπής επιστημονική έρευνα και άγνοια ή σκόπιμη αποσιώπηση και παραποίηση στοιχείων; Ο Bernal πιστεύει το δεύτερο. Εδώ υπεισέρχεται το Άρειο Πρότυπο για την καταγωγή του αρχαιοελληνικού πολιτισμού. Η διαμόρφωση του Άρειου Προτύπου τον 19ο αιώνα απέρριψε τη σημιτική και αιγυπτιακή συμβολή στον σχηματισμό του ελληνικού κόσμου, για λόγους ρατσιστικούς και αντισημιτικούς. Οι Γερμανοί φιλέλληνες λόγιοι που καθιέρωσαν με τις μελέτες τους την ινδοευρωπαϊκή θεωρία απέκλεισαν οιανδήποτε ανατολική ανάμειξη, διότι κατά τον Bernal κινούνταν από κίνητρα ρατσιστικά και ευρωκεντρικά. Αναπτύσσοντας περαιτέρω αυτήν τη θέση ο Bernal καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «ο φιλελληνισμός είχε πάντοτε αριανιστικές και ρατσιστικές διασυνδέσεις» (Black Athena vol. I, 291). Φθάνει, μάλιστα, στο σημείο να καταλογίσει στους Ευρωπαίους λογίους του 19ου αιώνα ρατσιστική προκατάληψη κατά των Τούρκων, όσον αφορά την ελληνική Επανάσταση, αφού υπερασπίζονταν τους Έλληνες -μία κατά Bernal ιδεατή ευρωπαϊκή ομάδα- απέναντι στους Ασιάτες Τούρκους. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η Μαύρη Αθηνά έτυχε διθυράμβων στην Τουρκία από τους εκεί ιστορικούς και μία φιλική βιβλιοκριτική φιλοξενείται και στην επίσημη ιστοσελίδα του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών (www. mfa.gov.tr/grupa/percept, άρθρο του Orhan Kologlou).

Η συνειδητή υποτίμηση και απαξίωση των ανατολικών πολιτισμών έχει επιφέρει κατά τον Bernal αλλοίωση των ιστορικών στοιχείων. Σκοπός του δίτομου έως τώρα βιβλίου είναι, πάντως, όπως αναφέρει ο ίδιος ο συγγραφέας «να μειώσει την ευρωπαϊκή πολιτιστική αλαζονεία» (Time magazine, 23/7/1991). Πρόκειται, συνεπώς, για έργο με σαφείς ιδεολογικές καταβολές αλλά και συνειδητούς πολιτικούς σκοπούς.

Η πρώτη δυναμική απάντηση στις ιστορικές θεωρίες του αφροκεντρισμού ήλθε από τη Mary Lefkowitz, Καθηγήτρια Κλασικών Σπουδών στο Wellesley College της Μασσαχουσέττης. Με μία σειρά δημοσιευμάτων, άρθρων, κριτικών και απαντήσεων, στον αμερικανικό και ευρωπαϊκό τύπο, καθώς και στο Internet, η Lefkowitz αναίρεσε με άρτια δομημένα επιχειρήματα τις θέσεις των αφροκεντριστών και του Bernal για την καταγωγή του αρχαιοελληνικού πολιτισμού.

Η Lefkowitz εξέδωσε, μάλιστα, το 1996 δύο βιβλία για το όλο ζήτημα. Το πρώτο (Not Out of Africa: How Afrocentrism Became an Excuse to Teach Myth as History, Basic Books 1996) είναι μία δική της αναλυτική επισκόπηση και κριτική εξέταση των διαφόρων τοποθετήσεων των αφροκεντριστών συγγραφέων και ταυτόχρονα μία ιστορική τεκμηρίωση των πραγματικών δεδομένων. Το δεύτερο έργο (Black Athena Revisited, The University of North Carolina Press 1996) φέρει την επιστημονική επιμέλεια της Lefkowitz και του Guy MacLean Rogers και περιλαμβάνει πολυάριθμες επιστημονικές εργασίες από μελετητές διαφόρων αρχαιογνωστικών ειδικοτήτων, αρχαιολόγους, ιστορικούς, γλωσσολόγους, ανθρωπολόγους. Τα άρθρα του τόμου αυτού εξετάζουν τους διάφορους ισχυρισμούς της Μαύρης Αθηνάς, απορρίπτοντάς τους έναν-έναν.

Ο αντίκτυπος των δύο αυτών έργων υπήρξε καταλυτικός για τη συζήτηση του αφροκεντρισμού στην Αμερική. Οι μελέτες αυτές κατέδειξαν την κενότητα των επιχειρημάτων των αφροκεντριστών και του Bernal και ουσιαστικά ξεκαθάρισαν το θέμα από ακαδημαϊκής πλευράς. Παρόλα αυτά οι αφροκεντριστές επανέρχονται μετά την αρχική υποχώρηση. Το 1999 εκδόθηκε το βιβλίο ενός Αμερικανού δημοσιογράφου, του Richard Poe με τον τίτλο Μαύρος σπινθήρας, Λευκή φωτιά (Black Spark, White Fire), υπονοώντας τη θεμελιώδη συμβολή των αφρικανικών πολιτισμών στην ανάπτυξη του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Ο Poe θεωρεί ότι η αρχαία Ελλάδα είχε δεχτεί τον εκτεταμένο αποικισμό αφρικανικών ομάδων, οι οποίες και έδωσαν την ώθηση της πολιτιστικής δημιουργίας. Στα τέλη δε του 2001 ο Martin Bernal επανήλθε με τον συλλογικό τόμο Black Athena Writes Back (Duke University Press), όπου προσπαθεί να αναιρέσει τις τοποθετήσεις των διαφόρων επιστημόνων του τόμου Black Athena Revisited και να αναζωπυρώσει το ενδιαφέρον για τον αφροκεντρισμό και τις θεωρίες του, που είχαν γνωρίσει ύφεση την τελευταία πενταετία.

Ερμηνεία της καταγωγής του αφροκεντρισμού

Οι ιστορικές θέσεις του αφροκεντρισμού αναπτύχθηκαν ως αντίδραση σε δύο βασικούς παράγοντες: την περιθωριακή θέση του μαύρου πληθυσμού στην αμερικανική κοινωνία επί δεκαετίες και στην απουσία ενός λαμπρού καταγεγραμμένου ιστορικού παρελθόντος. Αυτό που πραγματικά επιχειρεί ο αφροκεντρισμός είναι να οικειοποιηθεί με πλάγιο τρόπο τη δόξα του ελληνικού πολιτισμού.

Είναι σύνηθες στον τομέα της ιστοριογραφίας, λαοί και πληθυσμιακές ομάδες που δεν διαθέτουν ένα πεδίο ιστορικών αναφορών, όπου θα μπορούσαν να ανατρέχουν για να επιβεβαιώσουν τη συλλογική τους αυτοπεποίθηση, να υποκαθιστούν την ιστορική αυτή έλλειψη με την προβολή των δικών τους δομημένων ταυτοτήτων σε άλλες συλλογικότητες, αναγνωρισμένες για την πολιτιστική τους προσφορά, όπως ο Ελληνισμός. Στην περίπτωσή μας η αφροαμερικανική κοινότητα έχει ένα εγγενές μειονέκτημα: είναι ιστορικά μετέωρη, καθώς η παρουσία της στην Αμερική ήταν αποτέλεσμα μίας παράπλευρης εμπορικής δραστηριότητας των λευκών Ευρωπαίων και των Αράβων της Δυτικής Αφρικής, του δουλεμπορίου.

Ειδικότερα, οι ιστορικές και αρχαιολογικές θεωρίες των αφροκεντριστών και του Bernal αντιστρέφουν, συνειδητά ή ασυνείδητα, το ερμηνευτικό σχήμα της πολιτιστικής διάχυσης (diffusionism) από ένα ανώτερο κέντρο. Το σχήμα αυτό οι αφροκεντριστές επίσημα το απορρίπτουν ως ιδεολογικό προϊόν της λευκής αποικιοκρατίας και του επιστημονικού αντισημιτισμού. Τοποθετούν την αρχαία Αίγυπτο στο κέντρο του σχήματός τους, καθώς ο αιγυπτιακός πολιτισμός υπήρξε πράγματι μία υψηλής αξίας δημιουργία. Δεν αναφέρονται συχνά οι αφροκεντριστές συγγραφείς, τουλάχιστον οι σωφρονέστεροι από αυτούς, σε ιθαγενείς αφρικανικούς πολιτισμούς, όπως αυτούς στο Μαλί ή στη Ροδεσία λ.χ., διότι απλούστατα η απουσία λαμπρών ιστορικών καταλοίπων δεν τους διευκολύνει να αναπτύξουν τη θεωρία τους για την αφρικανική προέλευση του πολιτισμού. Αντιθέτως οι προσπάθειές τους επικεντρώνονται στην οικειοποίηση της αρχαίας Αιγύπτου, η οποία είναι και το πραγματικό κλειδί στην όλη συζήτηση του αφροκεντρισμού.

Ήταν μαύροι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι;

Η όλη συζήτηση για το αν οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ήταν μαύροι ξεκινά μάλλον από μία σύγχυση ή από μία λανθασμένη ανάγνωση της φυσικής και πολιτισμικής γεωγραφίας. Η Αίγυπτος ανήκει από γεωγραφικής απόψεως στην ήπειρο της Αφρικής, όχι όμως και από πολιτισμικής απόψεως. Δεν υπάρχει άλλωστε ενιαίος αφρικανικός πολιτισμός αλλά τοπικές εκδηλώσεις. Ολόκληρη η περιοχή της Βόρειας Αφρικής πάνω από την έρημο της Σαχάρας είχε πολιτισμική συνάφεια με τον μεσογειακό κόσμο και πολύ λιγότερο με την Δυτική και Κεντρική Αφρική.

Πριν από την εξέταση της φυλετικής ιδιοσυστασίας των αρχαίων Αιγυπτίων, θα πρέπει να διευκρινίσουμε ότι η έννοια “μαύρος” σήμερα δεν ταυτίζεται απόλυτα με την άποψη των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων. Ως λαοί λευκοί θα αποκαλούσαν “μαύρο”, “σκουρόχρωμο” ή “έγχρωμο” οποιονδήποτε κάτοικο της Μέσης Ανατολής ή της Βόρειας Αφρικής με σκοτεινότερη απόχρωση. Σε κάθε περίπτωση οι Έλληνες διέκριναν μεταξύ των Αιγυπτίων και των Αιθιόπων (= άνθρωποι με μελανή όψη).

Η σημερινή ορολογία εννοεί ως μαύρους τους Νέγρους (από το λατινικό niger), οι οποίοι ιστορικά προέρχονται από υποσαχάριες περιοχές. Ήδη από την περίοδο του Αρχαίου Βασιλείου (3100-2270 π.Χ.) οι μαύροι κατοικούσαν αρκετά μακριά από την Αίγυπτο, στην περιοχή της Νουβίας (σημερινό Σουδάν). Οι Νούβιοι ήταν όντως μαύρος πληθυσμός και ως τέτοιοι απεικονίζονται στην αιγυπτιακή τέχνη. Οι ίδιοι οι Αιγύπτιοι απεικονίζονται διαφορετικοί από τους Νούβιους και σε αντιδιαστολή προς αυτούς. Η επιστήμη της φυσικής ανθρωπολογίας θεωρεί τους αρχαίους Αιγυπτίους φύλο μεσογειακής προέλευσης, στο οποίο εμφανιζόταν μάλιστα σημαντικό ποσοστό γενετικής συγγένειας με τα λευκά ινδοευρωπαϊκά έθνη (Loring Brace στον συλλογικό τόμο Black Athena Revisited, The University of North Carolina Press, Chapel Hill and London 1996 και John Baker, Race, Oxford University Press 1974). Υπήρχε μεταξύ του αιγυπτιακού πληθυσμού και ένα σημαντικό ποσοστό με λευκά ανθρωπολογικά χαρακτηριστικά.

Τα αρχαία αιγυπτιακά μνημεία μας παρέχουν αρκετές σχετικές ενδείξεις. Σε μία τοιχογραφία από την περίοδο του Αρχαίου Βασιλείου περιγράφεται η κόρη του Φαραώ Χέοπα, η βασίλισσα Hetep-Heres Β’, να έχει απαλά χαρακτηριστικά και ξανθά μαλλιά. Υπάρχουν δεκάδες ταριχευμένα σώματα, οι γνωστές μούμιες, που διασώζουν τα μεσογειακά ανθρωπολογικά χαρακτηριστικά. Μούμιες επιφανών προσώπων, όπως αυτή του Φαραώ Σέτι Α’ (1306-1290 π.Χ.) έχουν περιγραφεί από τους ειδικούς ως μεσογειακού τύπου. Πολύ γνωστή είναι η περίπτωση του ταριχευμένου σώματος του Φαραώ Ραμσή Β’ (εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Καΐρου). Η μούμια αυτή έχει κόκκινα μαλλιά και ανθρωπολογικό τύπο όμοιο με ευρήματα στην ευρωπαϊκή ενδοχώρα. Στην ίδια κατηγορία ανήκουν τα διασωθέντα ανθρωπολογικά κατάλοιπα των περισσοτέρων Φαραώ, ιδίως των παλαιοτέρων φάσεων.

Διαφοροποίηση στο ανθρωπολογικό υλικό και στην απόδοση των χαρακτηριστικών παρατηρείται με την ανάρρηση στον θρόνο της ξενόφερτης δυναστείας των Νουβίων ηγεμόνων. Τον 8ο αιώνα π.Χ. το αιγυπτιακό κράτος δέχτηκε εισβολή από τους Νουβίους, οι οποίοι εγκαθίδρυσαν την 25η Δυναστεία (746-655 π.Χ.), με πρώτο βασιλέα τον Takhara. Οι Αιγύπτιοι είχαν συνείδηση ότι είναι διαφορετικός πληθυσμός από τους μαύρους νότιους γείτονές τους. Αυτό φαίνεται από τις ιερογλυφικές επιγραφές που περιγράφουν τους Νούβιους.

H κατάκτηση της Νουβίας από τους Αιγυπτίους ολοκληρώθηκε το 1840 π.Χ. από τον Φαραώ Σέσωστρι Γ’. Ο Σέσωστρις κατασκεύασε εντυπωσιακά οχυρά στη Νουβία και στα όριά της με την Αίγυπτο για να υπερασπιστεί το βασίλειό του από πιθανή επίθεση των μαύρων Νουβίων. Η αναθηματική στήλη στο Semneh, που ανήγειρε ο Φαραώ αναφέρει σχετικά: «Το νότιο σύνορο κατασκευάστηκε το όγδοο έτος από τον μεγαλοπρεπή βασιλιά της Άνω και της Κάτω Αιγύπτου, τον Σέσωστρι Γ’, για να εμποδίσει κάθε μαύρο που θα προσπαθούσε να περάσει, από τα νερά ή από την ξηρά, με πλοίο ή με οποιοδήποτε κοπάδι των μαύρων. Εκτός από τους μαύρους που έρχεται για εμπόριο στο Iken ή έρχεται με άδεια». Μία άλλη πηγή, η στήλη του Sihathor, θησαυροφύλακα, από τη 12η Δυναστεία αναφέρει: «Έφθασα στη Νουβία, τη χώρα των μαύρων […] υποχρέωσα τους Νούβιους ηγεμόνες να πλύνουν χρυσάφι για μένα» (James H. Breasted, History of Egypt, London 1909, 69).

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι ήταν μεσογειακής καταγωγής, οι Νούβιοι μαύροι, όπως καταδεικνύουν τα ιστορικά δεδομένα. Ο μαύρος κλασικός φιλόλογος Frank Snowden παρακινεί τους αφροκεντριστές συγγραφείς να μελετήσουν τους Νουβίους ως πρώτο μαύρο πολιτισμό και όχι τους αρχαίους Αιγυπτίους που ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό. Ο Bernal θεωρεί ότι ο Σωκράτης ήταν αφρικανικής καταγωγής. Ως αποδεικτικά στοιχεία επικαλείται τις αναφορές των μαθητών του Πλάτωνα και Ξενοφώντα ότι έμοιαζε με Σειληνό ή Σάτυρο. Επίσης ορισμένες προτομές που φιλοτεχνήθηκαν μετά τον θάνατο του Σωκράτη τον απεικονίζουν με μύτη πλακουτσωτή, πλατιά ρουθούνια και μεγάλο στόμα, όλα ενδείξεις ότι ήταν μαύρος σύμφωνα με τον Bernal. Στην πραγματικότητα οι αρχαίοι γλύπτες απλώς αναπαρήγαγαν τις ειρωνικές παρατηρήσεις και τα περίεργα σχόλια που κυκλοφορούσαν τότε για έναν άνθρωπο που με τις ιδέες του και τον τρόπο ζωής του τραβούσε τη γενική προσοχή. Άλλωστε οι αρχαίοι Έλληνες απέδιδαν με πλακουτσωτή μύτη τόσο τους Αιθίοπες όσο και τους Σκύθες, που κατοικούσαν στη Νότια Ρωσία. Αν ο Σωκράτης ή κάποιος πρόγονός του είχε έστω σκουρόχρωμο δέρμα, αυτό οπωσδήποτε δεν θα είχε διαφύγει της προσοχής των συγχρόνων του, πόσο μάλλον των σοφιστών ή του κωμικού Αριστοφάνη, που τον σατίριζε ανελέητα.

Όσον αφορά το ερώτημα για τον ανθρωπολογικό τύπο της βασίλισσας Κλεοπάτρας, ας αναφερθεί ότι σε όλες τις γνωστές απεικονίσεις, γλυπτά και νομίσματα, η Κλεοπάτρα φέρει ξεκάθαρα μεσογειακά χαρακτηριστικά. Η δυναστεία των Πτολεμαίων στην Αίγυπτο είχε ακολουθήσει την τακτική της ενδογαμίας, ο δε ελληνικός πληθυσμός διατηρούσε αποστάσεις από τους Αιγυπτίους κατοίκους. Οι αφροκεντριστές παραβλέπουν συνειδητά ότι η δυναστεία των Πτολεμαίων ήταν ηγεμόνες ελληνικής καταγωγής όχι Αιγύπτιοι. Η παρανόηση για την Κλεοπάτρα προήλθε μάλλον από την επιλεκτική ανάγνωση ενός έργου του Shakespeare, του Αντώνιος και Κλεοπάτρα. Ο Άγγλος ποιητής αποκαλεί την Κλεοπάτρα μελαψή (tawny) και μαύρη (black). Όμως, με τα επίθετα αυτά δεν αναφέρεται στην καταγωγή της. Ο Shakespeare είχε βασιστεί στον Αντώνιο του Πλουτάρχου και γνώριζε ότι η Κλεοπάτρα ανήκε στην ελληνική δυναστεία: «Πολύ καλή είναι και άξια βασίλισσα / βασιλογέννητη απ’ αράδα βασιλιάδες» (V. ii 326-27, μτφ. Βασίλη Ρώτα). Το επίθετο μαύρη που της αποδίδει σχετίζεται με το ότι σε ένα μεταφορικό σχήμα η Κλεοπάτρα είχε για εραστή της τον Ήλιο, όσο έλειπε ο Αντώνιος.

Συμπεράσματα

O αφροκεντρισμός, ως ιδεολογική και πολιτική συνιστώσα, έχει συγκεκριμένη καταγωγή και σκοπιμότητα. Στη σημερινή του μορφή δεν είναι παρά ένα υποπροϊόν της πολυπολιτισμικότητας και της πολιτικής ορθότητας. Τα ρεύματα αυτά τείνουν να καταργήσουν την ίδια την αντικειμενικότητα, την επίκληση των αποδεικτικών στοιχείων και την ορθολογική θεμελίωση των δεδομένων. Το παρελθόν σχετικοποιείται, καθίσταται εύχρηστο εργαλείο για όσους επιδιώκουν να διαμορφώσουν μία συγκεκριμένη εικόνα της ιστορίας, ώστε να ικανοποιήσουν ιδιοτελείς πολιτικές επιδιώξεις.

Ιωάννης Κωτούλας, Ιστορικός M.Phil., υποψ. Διδάκτωρ της Ιστορίας της Τέχνης, Εθνικό Πανεπιστήμιο Αθηνών-archive.gr

ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙ ΒΟΥΝΑ ΝΑ ΕΧΩ
ΑΓΑΠΗ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΩ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΩ

1. Φίλε μου, μπορείς να μου πεις το όνομα του θεού που "λάτρευαν" οι Ορφικοί; Στην ουσία, οι Ορφικοί ήταν πανθεϊστές και μάλιστα με τη μονιστική έκφραση του πανθεϊσμού.

2. Σχετικά με το ζήτημα που πραγματεύεται η εν λόγω θεωρία, εγώ έχω υπ' όψιν μου περισσότερο την πεποίθηση πως οι αρχαίοι Έλληνες δεν ήταν γηγενείς αλλά ένα σύνολο φυλών της μεσογείου που απλώς εποίκισαν την Ελληνική γη, με τα "μεθεόρτια" να σχετίζονται με συγκεκριμένα πολιτισμικά "δάνεια". Ο αφροκεντρισμός φυσικά έχει πολλές εκδοχές. Δεν αντιλέγω πως αυτή που αναφέρεις είναι η επικρατέστερη.

quote:

---

1. Φίλε μου, μπορείς να μου πεις το όνομα του θεού που "λάτρευαν" οι Ορφικοί;

---

«Ζευ κεφαλή, Ζευς μέσσα, Διός δ’ ένα πάντα τέτυκαι»

Ο Θεός που γύρω του περικλείεται ολόκληρη η Ορφική διδασκαλία, είναι ένας Θεός που υποφέρει, θανατώνεται, ανασταίνεται και τελικά δοξάζεται μπροστά στον ανώτερο Θεό, τον πατέρα του. Εξασφαλίζει στους πιστούς του μια τέλεια ένωση με τη Θεϊκή φύση. Ο Ορφισμός διδάσκει μια ζωή αγνή, ασκητική και προτείνει στο άτομο μία τήρηση ηθικών κανόνων προκειμένου να κερδηθεί η Βασιλεία των Ουρανών.(δεν έτρωγαν κρέας , αυγό κτλ)

quote:

---

2.Σχετικά με το ζήτημα που πραγματεύεται η εν λόγω θεωρία, εγώ έχω υπ' όψιν μου περισσότερο την πεποίθηση πως οι αρχαίοι Έλληνες δεν ήταν γηγενείς αλλά ένα σύνολο φυλών της μεσογείου που απλώς εποίκισαν την Ελληνική γη, με τα "μεθεόρτια" να σχετίζονται με συγκεκριμένα πολιτισμικά "δάνεια".

---

Συμφωνώ , υπάρχει και αυτό το σενάριο στην γενικότερη επιχειρηματολογία.
εκτός απο τους αφροκεντρικούς , το χρησιμοποιούν κατά κόρο οι Αλβανοί και οι Τούρκοι.
Μάλιστα στα σεμινάρια ,που κατά καιρούς κάνουν οι πρωτοβάθμιες επιθεωρήσεις των Νομών της Ελλάδας, στους διορισμένους νηπιαγωγούς , διδάσκουν την επίσημη θέση περί των Ιλλυριών της Αλβανίας!!!!
Η οποία είναι πολύ επικίνδυνη για τα συμφέροντα του κράτους.
Αν βέβαια είναι αυτή η αλήθεια , τότε καλά το κάνουν!

ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙ ΒΟΥΝΑ ΝΑ ΕΧΩ
ΑΓΑΠΗ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΩ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΩ

quote:

---

Από την άλλη, πιστεύω πως η μορφή δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία.
Αυτό που θα πρέπει να κοιτάμε είναι το νόημα των λόγων και των διδαχών που άφησε πίσω του ως παρακαταθήκη, είτε πιστεύουμε στην θρησκεία που βασίστηκε σ' αυτό το πρόσωπο είτε όχι.

---

quote:

---

Η σημαντική διαφορά όμως έγκειται στο γεγονός πως η Ελληνική θρησκεία σχετιζόταν άμεσα με τον επίγειο βίο, ενώ η Αιγυπτιακή με τον μεταθανάτιο. Δηλαδή, το σύνολο σχεδόν της Ελληνικής θρησκείας αφορούσε στη σχέση του ανθρώπου με τους θεούς τα αλλά εν ζωή, σε άκρα αντίθεση με τους Αιγυπτίους που η σχέση τους με τους θεούς τους είχε αμιγώς μεταθανάτιες εκφάνσεις (ας μην ξεχνάμε και τα στοιχεία από τις ατελείωτες νεκρικές τελετές αλλά και τη διαδικασία της μουμιοποίησης των αιγυπτίων).

---

Σε γενικές γραμμές συμφωνώ απόλυτα μαζί σου κι ο λόγος είναι ότι έβαλες τη λέξη "σχεδόν" στην αναφορά σου ότι το σύνολο της Ελληνικής θρησκείας αφορούσε την σχέση του ανθρώπου με τους Θεούς εν ζωή.
Έχουμε για παράδειγμα τους 3 δικαστές του Κάτω Κόσμου (Μίνωας, Αιακός, Ραδάμανθυς), τα Τάρταρα, τα Ηλύσια Πεδία, το βασίλειο του Άδη, τα μαρτύρια του Σίσυφου, του Τάνταλου και των 49 Δαναΐδων - η μία την σκαπούλαρε - το ταξίδι του Ορφέα στον Κάτω Κόσμο για να πάρει πίσω την Ευρυδίκη κλπ.

quote:

---

Επίσης, ουδέποτε οι Έλληνες συσχέτισαν τους θεούς τους με ζώα ή πουλιά αλλά τους απέδωσαν αμιγή ανθρώπινα χαρακτηριστικά και κυριολεκτικά συζούσαν με αυτούς.

---

Αν εξαιρέσουμε τον τραγοπόδαρο Πάνα, έχεις δίκιο σ' αυτό που λες.
Παρόλα αυτά, ενώ στην Αιγυπτιακή μυθολογία έχουμε αρκετούς θεούς με "μόνιμα" χαρακτηριστικά ζώου, στην Ελληνική μυθολογία έχουμε μεμονωμένα περιστατικά μεταμόρφωσης κάποιου Θεού σε ζώο για συγκεκριμένο σκοπό.
Η Δήμητρα μεταμορφώθηκε σε φοράδα για να αποφύγει τον Ποσειδώνα που μεταμορφώθηκε σε άλογο κι ενώθηκε μαζί της, τον Δία που μεταμορφώθηκε σε αετό (δεν θυμάμαι το λόγο για αυτό), σε ταύρο όταν έφερε την Ευρώπη στην Κρήτη, σε φίδι για να ενωθεί στην σπηλιά με την Κόρη.

quote:

---

Δηλαδή να ακολουθήσουμε και παράδειγμα- μήνυμα του μεσσία/δάσκαλου/ θεανθρώπου και να πάρουμε ένα μαστίγιο και να αρχίσουμε να βαράμε και εμείς τους εμπόρους και τις τράπεζες που σχεδόν έχουν μετατραπεί σε μοντέρνα "ιερατεία" και προκαλούν τόσο πόνο και δυστυχία γύρω μας…

---

Dear George, εξαρτάται τι είδους μαστίγιο θα χρησιμοποιήσουμε...
Από την άλλη, αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι σ' αυτό το μαστίγωμα θα πρέπει να στραφούμε και στους εμπόρους, στις τράπεζες αλλά και σε όλους εκείνους που για Χ, Ψ λόγους τους αφήνουν τα περιθώρια να δρουν σαν σύγχρονα "ιερατεία".

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

quote:

---

1. Φίλε μου, μπορείς να μου πεις το όνομα του θεού που "λάτρευαν" οι Ορφικοί;

---

«Ζευ κεφαλή, Ζευς μέσσα, Διός δ’ ένα πάντα τέτυκαι»

Ο Θεός που γύρω του περικλείεται ολόκληρη η Ορφική διδασκαλία, είναι ένας Θεός που υποφέρει, θανατώνεται, ανασταίνεται και τελικά δοξάζεται μπροστά στον ανώτερο Θεό, τον πατέρα του. Εξασφαλίζει στους πιστούς του μια τέλεια ένωση με τη Θεϊκή φύση. Ο Ορφισμός διδάσκει μια ζωή αγνή, ασκητική και προτείνει στο άτομο μία τήρηση ηθικών κανόνων προκειμένου να κερδηθεί η Βασιλεία των Ουρανών.(δεν έτρωγαν κρέας , αυγό κτλ)

---

Το εδάφιο περί Διός δεν το έχω υπ' όψιν μου αλλά αν θέλεις μου δίνεις την πηγή του. Πάντως, σαφώς ΔΕΝ ορίζει τον Δία ως πηγή και δημιουργό των πάντων, άλλωστε, αν οι Ορφικοί ακολουθούσαν τον Δία ως ύψιστη και πρωταρχική θεότητα με ταυτόχρονη παρουσία πολλών άλλων θεών, θα μιλούσαμε για ενοθεϊσμό. Μια προσεκτική ανάγνωση των Ορφικών ύμνων μας δίνει τις απαραίτητες απαντήσεις.

Επίσης, στα περί δημιουργίας, ας μην ξεχνάμε και το Ορφικό Ωό...

R + C
A.E.T.E.R.N.I.T.A.S.

quote:

---

Από την άλλη, αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι σ' αυτό το μαστίγωμα θα πρέπει να στραφούμε και στους εμπόρους, στις τράπεζες αλλά και σε όλους εκείνους που για Χ, Ψ λόγους τους αφήνουν τα περιθώρια να δρουν σαν σύγχρονα "ιερατεία".

---

Γιώργος
& Esoterism for fun and profit

quote:

---

αλλά δεν είναι σωστό να παρεκκλίνουμε από "Τας Γραφάς" ...

εξάλλου οι άλλοι δεν πρόκειται ποτέ να καταλάβουν τον λόγο ... που τους βαράμε..

---

Αγαπητέ μου, είμαι από εκείνα τα παιδιά τα οποία πολλές φορές παρεκκλίνω από "Τας Γραφάς"...

Δεν ξέρω αν οι άλλοι θα καταλάβουν το λόγο που θα τους βαράμε αλλά σκέφτομαι ότι πρώτα απ' όλα θα πρέπει να βαρέσω εμένα για να ξυπνήσω για τα καλά!

In anticipation of my resurrection...

quote:

---

.... θα πρέπει να βαρέσω εμένα για να ξυπνήσω για τα καλά

---

ΣΥΜΠΑΘΑΜΕ ΚΥΡΙΕ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΑ , ΑΛΛΑ ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΊΣ ΒΟΗΘΕΙΑ ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ...

ΠΙΣΤΗ ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΤΑΚΙΝΕΙ ΒΟΥΝΑ ΝΑ ΕΧΩ
ΑΓΑΠΗ ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΩ
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΩ

Άντε, την σκαπούλαρες...

In anticipation of my resurrection...

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr