Συγγραφέας |
Θέμα |
|
bloodofkain
Νέο Μέλος
24 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/03/2008, 14:23:34
Δεν εχω συνδρομο συνομοσιολογιας ομως καπιες διαφιμισεις με εχουν ταραξει, θα σας αναφερω δυο θελω την γνωμη σας και αν εχετε ανακαλυψει και εσεις καπιες . έχετε δει την διαφήμιση με το μοσχαράκι που περνούν το γάλα της μάνας του ,και αυτό τρέχει τρέχει τρέχει να το προλάβει , και όταν τελικά το φτάνει σε ένα σούπερ μάρκετ , τρωει πορτα απο τον σεκιουριτα.... λοιπών αυτοι η είναι τελείως ασχετοι , που αμφιβάλω , η προσπαθουν να μας αναισθιτοποιησουν τοσο ωστε να μην νιώθουμε τίποτα πια.αλλη διαφημηση ραδιοφωνικη ειναι με το τζοκερ , που ειναι ενας τυπος και μονολογει , λεει λοιπον, θα του πω ε οχι κυριε προεδρε δεν μπορειται να μας κρατατε εδω με της ωρες και να μην πληρωνετε υπερωριες , και οταν ενας τυπος που τον ακουει του λεει οτι αυτος ειναι ο προεδρος , και προσπαθει να του πει για της υπεροριες που πριν λιγο ελεγε , αυτος του απανταει ,ΡΕ ΑΝΤΕ ΑΠΟ ΔΩ ΠΟΥ ΘΕΛΕΤΕ ΚΑΙ ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ, τα συμπαιρασματα δικα σας ....... |
amalia
Διαχειριστής
Greece
10782 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/03/2008, 01:38:01
Γεια σου bloodofkainΓενικώς πιστεύω πως μέσα από τις διαφημίσεις, από τις ειδήσεις, γενικότερα μέσα από τα ΜΜΕ μας προβάλουν μια εικόνα του κόσμου, που διαμορφώνει συχνά τις συνειδήσεις των ανθρώπων με τρόπο που δεν μπορούν να το αντιληφθούν. Αυτό γίνεται με διάφορους τρόπους. Ας μην ξεχνάμε, πως οι άνθρωποι που θέλουν να πουλήσουν κάτι, μαθαίνουν πολύ καλά να "πουλούν" οτιδήποτε και να σε κάνουν να το "αγοράσεις". Πουλάνε πεποιθήσεις, ιδεολογίες, φόβους, αρχές και αξίες ζωής, κ.λπ. Σχετικά με τις διαφημίσεις που αναφέρεις, τη δεύτερη δεν την ξέρω. Την πρώτη την έχω δει και προσωπικά μου δημιούργησε ένα αίσθημα τρυφερότητας για το μοσχαράκι (τι γλυκό που ήταν!!) Σημ: Ο τίτλος θέματος αλλάζει από: "διαφιμισεις προπαγανδας" σε: "διαφημίσεις προπαγάνδας"
|
macedon
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
7458 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/03/2008, 02:34:40
Συμφωνώντας γενικά με την Αμαλία, θα ήθελα να προσθέσω πως δεν πρέπει να ξεχνάμε πως μέσα στα 20 δευτερόλεπτα που κρατάει μια διαφήμιση πρέπει ο διαφημιστής να "πείσει" πως:1. Το προϊόν του είναι καλό. 2. Πως το προϊόν του είναι καλύτερο από τον ανταγωνισμό. 3. Πως το προϊόν του το χρειάζεσαι. 4. Πως το προϊόν του θα το θυμάσαι όταν πας στο σούπερ μάρκετ. 5. Πως η διαφήμιση θα μείνει στο μυαλό σου (και άρα και το προϊόν) Αυτά όλα για να πετύχουν πρέπει η διαφήμιση να έχει ολοκληρωμένο μήνυμα και να πεί όλα όσα πρέπει να πει, ακόμη και χωρίς να πει κουβέντα. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο στοχεύοντας απευθείας στο συναίσθημα. Μια διαφήμιση που θα σε κάνει να νιώσεις "κάπως" ("τι γλυκό το μοσχαράκι" είπε μια γνωστή μου) ή που θα σε κάνει να γελάσεις, θα σου μείνει. Ειδικά οι "αστείες", οι έξυπνες διαφημίσεις είναι αυτές που μένουν στο κοινό, όπως έχει αποδειχτεί. Και η διαφήμιση με το joker είναι όχι μόνο αστεία αλλά και αρκούντως πραγματική με τον Κοντογιαννίδη να δίνει ρέστα. Στις Η.Π.Α. κυκλοφορεί ένα πολύ καλό προϊόν που λέγεται Head-On. Πρόκειται για μια αλοιφή για πονοκέφαλο που τη βάζεις εξωτερικά και αποτελεί μάλλον εξαιρετικό προϊόν. Είχε την πλέον μονότονη, αντιαισθητική, εκνευριστική διαφήμιση από καταβολής διαφημιστών, όπου έδειχνε μία να έχει το στικ στο δόξα πατρί και να ακούγεται μια μονότονη φωνή: - Head on! Apply it directly on the forehead Και το επαναλαμβάνει τρεις φορές έντονα, σα να σου έλεγε "πάρτο μη σε...". Και το προϊόν δεν πούλαγε. Μόλις το έβλεπε ο κόσμος άλλαζε κανάλι. Ωσπου αλλάξανε τη διαφήμιση και η καινούρια ξεκινάει πάλι με το ίδιο, παγώνει η εικόνα και βγαίνει ένας μαύρος και λέει: - Σιχαίνομαι το διαφημιστικό σας... Αλλά το προιόν σας είναι εξαίρετο. Και οι πωλήσεις απογειώθηκαν. Οσο για το σχόλιό σου "προσπαθουν να μας αναισθιτοποιησουν τοσο ωστε να μην νιώθουμε τίποτα πια" ή το σχόλιο της Αμαλίας "Γενικώς πιστεύω πως μέσα από τις διαφημίσεις, από τις ειδήσεις, γενικότερα μέσα από τα ΜΜΕ μας προβάλουν μια εικόνα του κόσμου, που διαμορφώνει συχνά τις συνειδήσεις των ανθρώπων με τρόπο που δεν μπορούν να το αντιληφθούν." θα ήθελα να σχολιάσω πως εκτός απ'αυτά, μια διαφήμιση πολλές φορές παρουσιάζει απλά καταστάσεις που όλοι γνωρίζουμε. Ειδικά η διαφήμιση με το joker δείχνει πώς σκέφτεται ο άνθρωπος ανάλογα με τη θέση του (και το χρήμα του). Απόλυτα πραγματικό, απόλυτα καθημερινό, απόλυτα αληθινό. Πάντως, σχολιάζοντας τις δύο διαφημίσεις φίλε bloodofkain δείχνει πως οι διαφημίσεις αυτές εν μέρει πέτυχαν το σκοπό τους, αφού σου μείνανε και τις σχολιάζεις.
macedon |
kostakis
Πλήρες Μέλος
Greece
944 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/03/2008, 08:45:09
Καλημέρα σε όλουςΠολύ ενδιαφέρον το θεματάκι. Βέβαια ίσως θα έπρεπε στις προαναφερθείσες διαφημίσεις, να προσθέσουμε και τη διαφήμιση του cutty sark (την οποία η επίσημη εκκλησία ΚΑΚΩΣ ουδέποτε καυτηρίασε, με τη νύφη να φεύγει στη μέση της τελετής), τη διαφήμιση γνωστής εταιρείας τηλεπικοινωνιών (με τους συμμετέχοντες σε γάμο, οι οποίοι παρεκκλίνουν της πορείας τους για να πάνε στο Χ κατάστημά της, επίσης μη σχολιασθείσα υπό της εκκλησίας), τις διαφημίσεις των "νοικοκυραίων" αντρών, σε αντιπαραβολή με τις businesswomen κλπ. κλπ. Έχει ο κατάλογος πράμα.... Ή μήπως φίλοι μου οι διαφημίσεις γνωστής τράπεζας για τα διακοποδάνεια, οι συνδετικές του Αη Βασίλη (και του πνεύματος των Χριστουγέννων) με την coca cola, η πανηλίθια διαφήμιση "πετάξτε το κινητό σας" (εγώ ούτως ή άλλως απαλλάσομαι, δεν έχω κινητό) είναι καλύτερες; και μη στύψω το μυαλό μουκαι για άλλες.... Σαν οικονομολόγος, θα σας πω απλά το βασικό "κανόνα" της μικροοικονομικής θεωρίας, που λίγοι καθηγητές θα τον διδάξουν στα πανεπιστήμια, καθώς ο νεοφιλελευθερισμός έχει καταργήσει κάθε έννοια οικονομικής θεωρίας : όσο ατελέστερα λειτουργεί το σύστημα ανταγωνισμού, τόσο μεγαλύτερη η διαφημιστική δαπάνη. Όσο πιο ολιγοπωλιακή η διάρθρωση μίας αγοράς (είτε τείνουσας στο τραστ, είτε σε μορφές δυοπωλίου), τόσο μεγαλύτερο ποσοστό θα πληρώνεται στην αξία του καταναλισκόμενου προϊόντος ως δαπάνη προώθησης. Η διαφήμιση γεννήθηκε από την ανάγκη ανταγωνιστικά δυναμικής προώθησης του πρϊόντος, συν αυτό που λέμε στη μικροοικονομική "διαφοροποίηση του προϊόντος", με σκοπό όχι μόνο τη (δήθεν) βελτίωση, αλλά κυρίως την αποτελεσματική αντιμετώπιση του ανταγωνισμού. Αγορές με ελλιπή ανταγωνισμό περιττό να σας αναλύσω τι συνεπάγονται... Πρότασή μου : μην πιστεύετε στη διαφήμιση. Μην αφήνετε τα παιδιά σας μπροστά στην τηλεόραση ΚΑΙ εν ώρα διαφημίσεων (αν και κανονικά δε θα έπρεπε να τα αφήνετε καθόλου). Ψάξτε μόνοι σας το τι χρειάζεστε και μην επιτρέπετε σε άλλους (στο μέτρο του δυνατού) να καθορίζουν τις προτιμήσεις σας. Το πιο φανταχτερό δεν είναι πάντα και το πιο χρήσιμο - προσοχή όχι απαραίτητα το καλύτερο, αλλά το πιο χρήσιμο. Στη σύγχρονη πραγματικότητα μας έφαγε η δήθεν ανάγκη, τουλάχιστον ας ξέρουμε ΓΙΑΤΙ αγοράζουμε κάτι πριν πάμε στο ΤΙ αγοράζουμε. Έχω πολλά ακόμα... θα περιμένω τοποθετήσεις. Μπράβο στο θεματοθέτη, επιτέλους ένα κοινωνικό πρόβλημα. Φιλικά Κωστάκης Εν οίδα ότι ουδέν είδα! |
Dying_Incubus
Συντονιστής
Tuvalu
13482 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/03/2008, 10:11:33
Όντως πολύ ενδιαφέρον το θέμα! Σχετικά με το θέμα των διαφημίσεων, θα συμφωνήσω κι εγώ με την amalia σε αυτό που αναφέρει: quote: Γενικώς πιστεύω πως μέσα από τις διαφημίσεις, από τις ειδήσεις, γενικότερα μέσα από τα ΜΜΕ μας προβάλουν μια εικόνα του κόσμου, που διαμορφώνει συχνά τις συνειδήσεις των ανθρώπων με τρόπο που δεν μπορούν να το αντιληφθούν. Αυτό γίνεται με διάφορους τρόπους. Ας μην ξεχνάμε, πως οι άνθρωποι που θέλουν να πουλήσουν κάτι, μαθαίνουν πολύ καλά να "πουλούν" οτιδήποτε και να σε κάνουν να το "αγοράσεις". Πουλάνε πεποιθήσεις, ιδεολογίες, φόβους, αρχές και αξίες ζωής, κ.λπ.
Μέσω των διαφημίσεων λοιπόν δημιουργούνται καινούριες τάσεις, καινούριες "ανάγκες", ιδεολογίες, φόβοι κλπ. Από τη μία είναι λογικό μια διαφήμιση να μπορεί να επηρεάσει το καταναλωτικό κοινό ώστε να προτιμήσει το προϊόν που προωθεί, εφόσον ζούμε σε μια κοινωνία όπου υπάρχει πλουραρισμός παρόμοιων αγαθών που ικανοποιούν τις ίδιες ανάγκες. Αυτό όμως που περιπλέκει τα πράγματα είναι οι σκοποί και τα συμφέροντα που εξυπηρετούνται μέσω αυτών. Οι σκοποί αυτοί συνήθως είναι σκοποί που έχουν θέσει κάποιοι άνθρωποι κι αφορούν αφενός στην χειραγώγηση κάποιας μερίδας ανθρώπων κι αφετέρου στην ικανοποίηση κάποιων υλικών τους αναγκών. Το ότι δημιουργούνται ανάγκες στο κοινό από τη μια μέρα στην άλλη νομίζω πως είναι εύκολο να το αντιληφθεί κανείς όπως και το γεγονός ότι ένας άνθρωπος γενικά μπορεί να καθοδηγηθεί σχετικά εύκολα με διάφορους τρόπους. Ο κυριότερος τρόπος είναι με το να δοθεί ένα ερέθισμα στο συναίσθημα του, να βιώσει δηλαδή διάφορα συναισθήματα βλέποντας μια διαφήμιση. Η προσπάθεια ελέγχου των συνειδήσεων λοιπόν είναι πλέον ένα γεγονός κι αυτή η προσπάθεια γίνεται ολοένα και πιο εντατική και μεγαλύτερη σε έκταση. Το θέμα είναι πως μπορούμε να προστατευτούμε ως άνθρωποι κι ως μέλη μιας κοινωνίας στην οποία συνεχώς δημιουργούνται με τεχνητό και λεπτοδουλεμένο τρόπο διάφορες ανάγκες. Μια λύση - ανάμεσα σε πολλές άλλες που μπορούν να βρεθούν - είναι αυτή που λέει ο kostakis: quote: Πρότασή μου : μην πιστεύετε στη διαφήμιση. Μην αφήνετε τα παιδιά σας μπροστά στην τηλεόραση ΚΑΙ εν ώρα διαφημίσεων (αν και κανονικά δε θα έπρεπε να τα αφήνετε καθόλου).
Θα μπορέσει όμως αυτό να λύσει το πρόβλημα ή απλά θα του δώσει ένα πολύ απαλό χαστούκι; Ακόμη κι αν ένα παιδί ή ένας άνθρωπος δεν παρακολουθεί τις διαφημίσεις στην τηλεόραση ή και τηλεοπτικά προγράμματα, δε μπορεί να επηρεαστεί από αλλού; Από το ραδιόφωνο; Από την επαφή του με τους υπόλοιπους ανθρώπους; Άλλωστε μια απαγόρευση ή ένας "αφορισμός" μπορεί να έχει τα αντίθετα αποτελέσματα... Ο τρόπος είναι να αποφύγεις κάτι ή να προσπαθήσεις να κατανοήσεις σε βάθος τις ανάγκες σου και τον εαυτό σου; Αν δεν έχεις ορίσει τις ανάγκες σου, τα θέλω σου, τις αξίες σου και τα ιδανικά σου, δεν θα ελοχεύει πάντα ο κίνδυνος να είσαι πιο επιρρεπής σε επιβαλλόμενες - άμεσα ή πολύ έμμεσα - καταστάσεις; Ποιός έχει ευθύνες λοιπόν για τα αποτελέσματα των διαφημίσεων και γενικά της χειραγώγησης των ανθρώπων; Ο χειραγωγός μόνο; Αυτός που χειραγωγείται; Κι οι δύο;
In anticipation of my resurrection... |
seirios12a
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
394 Μηνύματα |
Απεστάλη: 29/03/2008, 10:37:48
Λοιπόν ακούστε τώρα (ή μάλλον διαβάστε), τι γίνεται με τις διαφημίσεις.Οι κειμενογράφοι (είναι αυτοί που γράφουν το σενάριο μιας διαφήμισης) γράφουν τρία διαφορετικά σενάρια, τα διαβάζει ο διευθυντής του τμήματος , άν κάποια τα θεωρεί άστοχα τα απορρίπτει και στην συνέχεια καλούν τον πελάτη και του κάνουν την παρουσίαση των σεναρίων. Την τελική απόφαση για το ποιο σενάριο θα επικρατήσει την παίρνει ο ίδιος ο πελάτης. Οπότε αναλόγως με την αισθητική του εκάστοτε διαφημιζόμενου , βλέπουμε και την ανάλογη παρουσίαση. Στατιστικά πάντως οι πελάτες επιλέγουν τις πλέον ξενέρωτες. Ο λόγος που το κάνουν είναι γιατί φοβούνται να παρουσιάσουν το προϊόν τους με κάτι το "φευγάτο". Αυτό είναι και το μόνιμο παράπονο των διαφημιστών πως δεν τους αφήνουν να κάνουν πραγματικότητα τις ιδέες τους.
Στο Βασίλειο Των Τυφλών, Ο Μονόφθαλμος Βασιλεύει |
Dying_Incubus
Συντονιστής
Tuvalu
13482 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/03/2008, 12:07:29
Χμμμ! Οπότε που καταλήγουμε, φίλε seirios12a;
In anticipation of my resurrection... |
seirios12a
Μέλος 2ης Βαθμίδας
Greece
394 Μηνύματα |
Απεστάλη: 30/03/2008, 15:15:57
Τι εννοείς που καταλήγουμε? Εννοείται πως η διαφήμιση είναι πλύση εγκεφάλου. Ειδικά στην Ελλάδα ότι διαφιμίζεται στην τηλεόρασηνομίζουμε πως είναι και καλό. Λόγω δουλειάς μπαίνω σε χρωματοπολεία, ακόμη και σήμερα όποιος θέλει μια κόλλα στιγμής λέει "πιάσε μου μια logo", ή "ένα black n decker". Πόσοι ξέρουν πως black n decker είναι το δράπανο? Στην Αμερική η διαφίμηση δεν είνα όπως στην Ελλάδα, εδώ στα έργα τα προϊόντα είνα συνήθως καλυμμένα με ταινία ή γυρισμένα έτσι στον φακό ώστε να μην φαίνεται πια μάρκα είναι. Ενώ στην Αμερική, απροκάλυπτα ο ηθοποιός πίνει pepsi και τρώει lays, δεν έχουν κάτι να κρύψουν. 'Οποιος πληρώνει καλύτερα θα φανεί, είναι καθαρά εμπόριο και έμμεση πλύση εγκεφάλου, ο αγαπημένος μου ηθοποιός πίνει το τάδε, άρα αυτό θέλω κι εγώ, και αν κρίνουμε απ' το επίπεδο του μέσου αγοραστή, όλα γίνονται πιο εύκολα για τις εταιρείες. Αυτή λέγεται γκρίζα διαφήμιση. Υπάρχει και η μαύρη διαφήμιση, η οποία είναι άκρως παράνομη. Εκεί που βλέπεις το έργο, "πέφτει" ένα καρέ με ένα προϊόν, το οποίο δεν το καταλαβαίνεις οτι το βλέπεις, το μάτι όμως το έχει συλλάβει και έχει περάσει πλέον στο υποσυνείδητο και όταν πας ν' αγοράσεις κάτι, μόλις το δεις (το προϊόν της μαύρης διαφήμισης) έχεις μια ακατανίκητη επιθυμία να το αγοράσεις και ας μην το έχεις ξαναχρησιμποιήσει ποτέ στο παρελθόν. Εδώ μπαίνει κι ένα καίριο ερώτημα. Μιας και η τηλεόραση πλάθει συνειδήσεις και πολιτική άποψη, ποιός μας εξασφαλίζει πως αυτό δεν γίνεται στην καθημερινότητά μας?
Στο Βασίλειο Των Τυφλών, Ο Μονόφθαλμος Βασιλεύει |
|
|
ESOTERICA.gr Forums !
|
© 2010-11 ESOTERICA.gr
|
|
|
|