Η μία πλευρά του λόφου είναι η δολοφονική επίθεση των Ισραηλινών που καταδικάζεται ακόμα και μέσα στην χώρα τους. Η άλλη πλευρά όμως, την οποία στιγμή δεν πρέπει να χάνουμε από τα μάτια μα, είναι τα παιχνίδια της Τουρκίας που προσπαθεί να γίνει Μεγάλη περιφερειακή δύναμη με σοβαρούς, πολλαπλούς ρόλους.

Κι ας μην ξεχνάμε ότι λίγους μήνες πριν μετά την γνωστή φραστική επίθεση του Ερντογάν προς το Ισραήλ, όταν πήγε στην Γάζα, οι Παλαιστίνιοι τον υποδέχθηκαν με πανώ που τον αποκαλούσαν «νέο Πορθητή». Σαν τον Μωάμεθ τον Πορθητή!

Ο επίδοξος σουλτάνος επιστρέφει στις παλιές επαρχίες της Αυτοκρατορίας των Οθωμανών με όπλο την ισλαμική αδερφοσύνη και τον αντισιωνισμό. Το παίζει προστάτης των αδυνάτων. Βολικό κι αποδοτικό και για το εσωτερικό της χώρας του, που έχει τον υψηλότερο αντισημιτισμό στον κόσμο.

Κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει ότι όλα αυτά γίνονται σε μια στιγμή που το γεωπολιτικό βάρος της Τουρκίας αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς, ενώ τείνει να καταστεί βασικός περιφερειακός παράγων που θα γέρνει την πλάστιγγα ανάλογα με τις παρεμβάσεις του στην ευρύτερη περιοχή. Ενώ παράλληλα διασφαλίζει τον ρόλο της στο «μέγα» -για τη Δύση- ζήτημα των πυρηνικών του Ιράν, ως διαμεσολαβητής. Αντίστοιχο ρόλο, ίσως πολύ πιο προωθημένο, έχει η Ρωσία, η οποία εξάλλου πουλάει πυρηνική τεχνολογία στο Ιράν. Αυτός ακριβώς, είναι ο λόγος που εδώ και πολλούς μήνες οι σχέσεις του Ισραήλ με την Τουρκία βρίσκονται στο ιστορικό ναδίρ τους.

Αναμφισβήτητα, ο Ερντογάν θέλει να τα’ χει καλά και με τη Δ. Ευρώπη και με τις ΗΠΑ. Όμως, η Τουρκία έχει πάψει να είναι ο «Yes man» των ΗΠΑ, του Ψυχρού Πολέμου, και πλέον χαράσσει, σε μεγάλο βαθμό, τη δική της αυτόνομη πολιτική. Θέλει να έχει εξέχουσα θέση στο κλαμπ των αναπτυσσομένων, και των χωρών της Μέσης Ανατολής. Κοιτάζει Δυτικά, αλλά αλληθωρίζει, πολύ περισσότερο, Ανατολικά.

Αρχιτέκτονας του τουρκικού διπλωματικού σχεδίου, είναι ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας, Νταβούτογλου. Ο «Τούρκος Κίσινγκερ», όπως τον χαρακτηρίζει η Le Monde σε πρόσφατο άρθρο της, σύμφωνα με το οποίο η Άγκυρα ολοένα περισσότερο μετατρέπεται σε «φάρο όλης της περιοχής». Ένας «φάρος» μάλιστα, ο οποίος όλο και πιο πολύ εμπλέκεται στα σοβαρότερα προβλήματα της περιοχής. Με τη μείωση της επιρροής της Σαουδικής Αραβίας και της Αιγύπτου, και καλυτερεύοντας τις σχέσεις της με τη Συρία, το Ιράκ, την Ελλάδα και την Αρμενία, η Τουρκία μετατρέπεται σε «κυρίαρχο παίκτη» στη Μ. Ανατολή. Ταυτόχρονα, συσφίγγει τις σχέσεις της με τη Ρωσία και όλη την Ανατολή Ευρώπη και κάνει «πραγματική επέλαση προς την κατεύθυνση της Αφρικής».

Έτσι (για να πάμε στα δικά μας), εάν ο κ. Γ.Παπανδρέου ήθελε να κάνει αβάντα στο αυξανόμενο διεθνές κύρος του κ.Ερντογάν, το πέτυχε. Διότι στα ελληνικά εθνικά ζητήματα, δεν πήρε τίποτε. Η επίσκεψη Ερντογάν στην Ελλάδα έγινε στο πλαίσιο της υπερκινητικότητας της τουρκικής διπλωματίας σε όλα τα επίπεδα και το μόνο που εξυπηρετούσε ήταν τον Ερντογάν προσωπικά και τη διεθνή εικόνα της Τουρκίας.

Ας ρίξουμε όμως, μια ματιά στις σχέσεις Τουρκίας-Ιράν, οι οποίες τα τελευταία χρόνια διάγουν έναν παρατεταμένο μήνα του μέλιτος. Αφότου η Τεχεράνη, ήδη από την προηγούμενη δεκαετία, κατανόησε το αδιέξοδο της εξαγωγής της ισλαμικής επανάστασης (και στην Τουρκία), και την ανάγκη να κάνει βήματα ώστε να βγει από τη διεθνή απομόνωσή της, οι δύο πλευρές άρχισαν την προσέγγιση. Το απόγειο της σύσφιγξης των σχέσεων ήταν το 11μηνο Ερμπακάν (1996-1997), τον οποίο άλλωστε, το Ιράν βοήθησε με κάθε τρόπο. Μεταξύ των άλλων, τότε υπογράφτηκε και συμφωνία για παροχή στην Τουρκία πολύ μεγάλων ποσοτήτων φυσικού αερίου από το Ιράν. Να σημειωθεί πως και πρίν, η Τουρκία είχε συμφωνήσει να πουλάει στο Ιράν οπλικά συστήματα που δεν του έδινε η Δύση. Γενικότερα, οι κάθε λογής συμφωνίες που διαχρονικά έχουν υπογράψει και υλοποιούν οι δύο χώρες, έχουν συμβάλλει καθοριστικά στην απεξάρτηση της Τουρκίας από τη Δ.Ευρώπη και τις ΗΠΑ.

Ένας άλλος στόχος της Άγκυρας είναι να οικοδομήσει έναν «ενιαίο χώρο τουρκόγλωσσων» υπό την αιγίδα της. Εφόσον επιτευχθεί κάτι τέτοιο, αυτός ο χώρος, σε βάθος χρόνου θα μπορεί να ανταγωνιστεί στην ευρύτερη περιοχή, αν όχι στον οικονομικό τομέα, τουλάχιστον σε επίπεδο πολιτικής επιρροής, τις ΗΠΑ και την ΕΕ.

Ταυτόχρονα, νευραλγικός στόχος είναι η καλλιέργεια της εικόνας της Τουρκίας, ως ενός «φάρου του κοσμικού ισλάμ» για όλους τους μουσουλμάνους. Και για εκείνους που ζουν ως μετανάστες στη Δ. Ευρώπη. Πολύ περισσότερο, για τους Έλληνες μουσουλμάνους.

Στην πραγματικότητα, λοιπόν, στην Τουρκία, η αύξηση της δύναμης Ερντογάν, δεν σημαίνει άνοδο του ισλαμισμού στην εξουσία, αλλά ενίσχυση εκείνης της εικόνας που βοηθά στην αύξηση της επιρροής της στο μουσουλμανικό κόσμο. Το αν θα το πετύχει τελικά το στόχο της, παραμένει αδιευκρίνιστο. Πόσο μάλλον, όταν είναι γνωστές οι ιστορικές διαφορές Αράβων-Τουρκίας και η πρόθεση του Ιράν να ηγηθεί των μουσουλμάνων.

Να σημειωθεί τέλος πως, εκτός των σχέσεων που φροντίζει να διατηρεί με την Χεζμπολάχ (Λίβανος) και Χαμάς (Γάζα), η Άγκυρα έχει δώσει καταφύγιο σε σειρά ισλαμικών οργανώσεων, όπως, μεταξύ άλλων, των Τσετσένων.

(Πρώτη Φωτογραφία: Παλαιστίνιος μαχητής του Democratic Front for the Liberation of Palestine (DFLP) ανεμίζει μια τουρκική σημαία σήμερα στο στρατόπεδο προσφύγων Ain el-Hilweh στο Νότιο Λίβανο – Reuters/Ali Hashisho)

Παρακολούθησα ειδησεογραφικά την υπόθεση με το αιματηρό "ρεσάλτο" του ισραηλινού ναυτικού, σε πλοία "ακτιβιστών" και πελάγωσα, τόσο από την ουσία της υπόθεσης, όσο και απο την σπασμωδική αντίδραση του υπουργείου εξωτερικών.

Σε ότι αφορά την ουσία, οι ισραηλινές αρχές έχουν απαγορεύσει τον κατάπλου των πλοίων σε συγκεκριμμένο λιμάνι. Οι "ακτιβιστές" το γνώριζαν αυτό. Ομως επέμεναν στην απόφαση τους να εκφορτώσουν την βοήθεια σε αυτό το απαγορευμένο λιμάνι. Γιατί άραγε; Ενας από τους υποστηρικτές της ενέργειας αυτής, ο γνωστός εθνομηδενιστής Συριζαίος βουλευτής Τάσος Κουράκης, είπε σε δελτίο ειδήσεων ότι, δεν περιμένανε τέτοια αντίδραση από το Ισραήλ. "Περιμέναμε - είπε- να εμποδίσουν την πορεία των πλοίων, μιά μέρα, δύο μέρες...άντε τέσερις. Αλλά αυτό δεν το περιμέναμε. "

Γίνεται κατανοητό λοιπόν, γιατί επιμένανε οι "ακτιβιστές".
Γιατί με την παρεμπόδιση των πλοίων για μιά, δύο, τρείς μέρες, το θέμα θα σερνότανε ειδησεογραφικά στα διεθνή μέσα, οι "ακτιβιστές" θα ετύγχαναν δημοσιότητας, αλλά το φορτίο "ανθρωπιστικής βοήθειας" θα πάθαινε ναυτία στην θάλασσα.

Μετά, το ποιό πιθανό θα ήταν τα πλοία των "ακτιβιστών" να εκφορτώσουν στο λιμάνι που θα υποδείκνυαν οι Ισραηλινοί.
Το αποτέλεσμα αυτής της ανόητης ενέργειας, ήταν δυστυχώς το αίμα...
Ας δούμε όμως, και το ανεύθυνο των ενεργειών του ελληνικού υπουργείου εξωτερικών. Μάθαμε από τα κανάλια, ότι διεκόπηκε μιά σημαντικότατη άσκηση Ελλάδος-Ισραήλ, και ματαιώθηκε με ελληνική επίσπευση μια προγραμματισμένη επίσκεψη του ισραηλινού αρχηγού αεροπορίας.

Αδυνατώ να καταλάβω τα παρακάτω:

α) Η ενέργεια των ακτιβιστών, ήταν ή δεν ήταν ιδιωτικής φύσεως;
β) Η ενέργεια, ήταν ή δεν ήταν μιά ενέργεια υψηλού ρίσκου, την οποία ως νοήμονες άνθρωποι -οι ακτιβιστές- την κατανοούσαν πλήρως, και την ανέλαβαν αυτόβουλα;
Εάν ναι, με ποιά λογική το ελληνικό ΥΠΕΞ, διέκοψε μονομερώς τις ασκήσεις και ματαίωσε την επίσκεψη του Ισραηλινού πτεράρχου, την στιγμή που όσοι ασχολούνται με τα αμυντικά ζητήματα της πατρίδας διατυμπανίζουν την σπουδαιότητα ενός ελληνο-ισραηλινού διπλωματικού και στρατιωτικού άξονα, δεδομένης της ψυχρότητας των τούρκο-ισραηλινών σχέσεων;

Μήπως, γι΄αυτόν τον λόγο πρέπει να ψυχρανθούν και οι ελληνο-ισραηλικές σχέσεις; Μήπως τελικά γίναμε δορυφόροι της Τουρκίας;
Ας συνεκτιμηθεί στην άποψη αυτή και το εξής. Από τον Κουράκη άκουσα, ότι για την αποστολή ήταν ενημερωμένη η κυβέρνηση, η οποία δια στόματος του εκπροσώπου του ΥΠΕΞ παρείχε κάλυψη στις ενέργειες των Κουράκηδων, λέγοντας οι ΜΚΟ δεν πρέπει να εμποδίζονται στις ενέργεις τους.

Με συγχωρείτε, αλλά έχοντας υπόψη την άρνηση των Κυπρίων ν΄ απαγορεύσουν τον απόπλου των πλοίων από τα κυπριακά λιμάνια, όλη αυτή η υπόθεση μυρίζει προβοκάτσια, με στόχο την ματαίωση της ελληνο-ισραηλινής προσέγγισης, που ενοχλεί την Τουρκία.
Αν δεν συντρέχει κάτι τέτοιο. τότε η κυβέρνηση-ΓΑΠ, είναι "λίγη", για να εκμεταλευθεί διπλωματικά πρός όφελος της πατρίδας, μιά ακόμη τουρκο-ισραηλινή διένεξη.

Σημειώνουμε εμφαντικά, πως με την άκριτη ενέργεια του ΥΠΕΞ, η πατρίδα δεν θα κερδίσει τίποτε, ενώ αντίθετα η Τουρκία, όλο και κάτι θα πάρει από τον ισλαμικό κόσμο.
Παρατηρήστε ότι σε χρόνο "μηδέν" εξαγγέλθηκαν συγκεντρώσεις διαμαρτυριών στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη , αλλά και "σε άλλες πόλεις" όπως είπε ο Κουράκης.

Τελειώνοντας, θέλω να ρωτήσω τον "ανθρωπιστή" Κουράκη:

- Όπως ξέρεις η Τουρκία έχει απαγορεύσει τον κατάπλου στα λιμάνια της, πλοίων με Κυπριακή σημαία. Γιατί λοιπόν δεν αναλαμβάνεις μια "ακτιβίστικη" δράση για να σπάσεις τον αποκλεισμό με ένα καίκι κυπριακής σημαίας;
-Μπορείς να το κάνεις "ακτιβιστή" μου;
-Οχι βέβαια!
Και κάτι τελευταίο "ακτιβιστή" και εθνομηδενιστή Κουράκη.
Η φράση που χρησιμοποίησες στην τηλεόραση, "Ελληνες και Κύπριοι" είναι ανιστόρητη, και η συνειδητή χρήση της συνιστά μιά εικόνα εθνομηδενισμού, που εξ΄ άλλου σε χαρακτηρίζει.
Για να καταδείξουμε μια τέτοια αντιδιαστολή, ο όρος είναι: "Ελλαδίτες και Κύπριοι"
-Σε σηκώθηκε η τρίχα ε, Κουράκη;

Αναρτήθηκε από cummulus στις 15:19

Η ομιλία της Χαράς Νικοπούλου κατά τη βράβευσή της από τη Νομαρχία Θεσσαλονίκης. Συγκίνησε και έδωσε έμμεση απάντηση στο απαράδεκτο βιβλίο της Θ. Δραγώνα "Τι είναι η Πατρίδα μας".

http://www.youtube.com/watch?v=VfAGAr49Tw4&feature=player_embedded

Η χαρα νικοπουλου ΠΟΡΤΟ ΠΑΛΛΑΣ- ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ-14 Απριλιου
2010

Χριστός ανέστη!Χρόνια πολλα! Είναι ιδιαίτερη η συγκίνηση μου,σημερα να βραβεύομαι στη γη που με γεννησε και με μεγαλωσε,στη Μακεδονια!

Ευχαριστω θερμα το νομαρχη Θεσσαλονικης κ.Ψωμιαδη , καθως και τον
προεδρο του συμβουλίου αποδημου ελληνισμου κ. Ταμβακη , όχι μόνο για την τιμητικη διακριση που μου αποδιδουν, στη σημερινη εκδηλωση , αλλα
κυριως γιατι αναγνωριζουν μεσα απο την πορεια μου στα πομακοχωρια, το
προβλημα που υπαρχει στη Θρακη , με την προκλητικη παρουσια του
τουρκικου προξενειου Κομοτηνης, που συντελει στην πολιτιστικη
γενοκτονια των πομακων και των ρωμα.

Μέσα από εμένα λοιπόν σήμερα, οι πομάκοι στέλνουν ένα μήνυμα στον
σάρνιτσ, τον προξενο της τουρκιας στην Κομοτηνη:Η ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗ ΘΡΆΚΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΡΚΙΚΗ, ΕΙΝΑΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ!!!!! Οπως ισως γνωριζετε, τα τελευταια χρονια, επελεξα να εγκατασταθω μονιμα και να διδαξω στο ακριτικο πομακοχωρι του Μεγαλου Δερειου , εχοντας διπλα μου το συζυγο μου και την ευχη των γονεων μου!

Εζησα απιστευτες στιγμες με τους μαθητες μου, που διψούσαν να μαθουν.
Ταξιδέψαμε μαζί στα μονοπάτια της Ελλάδας και συγκροτησαμε τη χορωδια του Δερείου, που με περηφάνεια ερμηνεύει τα τραγουδια του Θεοδωρακη, του Χατζιδάκη, του Τσιτσάνη, μα και εθνικα κομματια στις εορτες .Τα απογευματα μαζι με τις μητερες των παιδιων μαθαιναμε ελληνικα , καθως και ήθη και έθιμα των πομακων και των Αλεβητων.

Δυστυχως πολλες φορες βρεθηκα αντιμετωπη με τους εγκαθετους του
Τουρκικου προξενειου Κομοτηνης που με καθε τροπο αντιδρουσαν στην
παρουσια μου στο Δερειο, μια και προκλητικα κανουν τα παντα για να
εκτουρκισουν τους πομακους και τους ρωμα και ευτυχώς αποτελεσα εν μερει τροχοπεδι στα σχεδια τους.

Αν και μαζι με τους πομάκους και τους Αλεβητες του Δερειου
αντιμετωπισαμε πολλα προβληματα, εντουτοις αντεξαμε , γιατι Ο Θεος μας έστειλε ως οδηγους στο δυσκολο αγωνα μας ,τα παιδια , τους μαθητες μου, τους πιο αξιοπρεπεις ΕΛΛΗΝΕΣ της Θράκης.Τα ως γνησια Ελληνοπουλα με καθε τροπο στελνουν ενα ηχηρο ραπισμα σε όσους αναρωτιουνται μεσα απο εγχειριδια ντροπης

Ο καθε ΕΛΛΗΝΑΣ του χθες και του σημερα φωναζει:Μεσα απο τα βάθη των αιώνων το θρυλικο του Λεωνιδα και των 300 οριζει τι
ειναι Ελλαδα....Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ειναι η ΕΛΛΑΣ του χθες και του σημερα, έτσι όπως ολοι θα θελαμε να ειναι.......
ειναι Ο Σωκρατης..ο Περικλης ..οι αρχαιοι φιλοσοφοι ..οι ρητορες...οι
βυζαντινοι Αυτοκρατορες..ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟ...ο δάσκαλος του
γενους Ευγενιος Βουλγαρης...Ο Ελλην φιλοσοφος Μιχαηλ Ψελλος...ο
Φιλοσοφος Γεωργιος Γεμιστος ή Πλύθων... η Αννα Κομνηνη...ΟΙ ΕΠΙ 400
ΧΡΟΝΙΑ ΣΚΛΑΒΩΜΕΝΟΙ ΕΛΛΗΝΕς ΤΗς ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ....οι Φιλικοι... Ο ΑΓΙΟΣ
ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ που διαχρονικα κηρυττε:<>.........ο Κολοκοτρωνης .....ο Μακρυγιαννης..... ο Μιαουλης.........Η μΠΟΜΠΟΥΛΙΝΑ..........ΟΙ ΙΕΡΕΙς ΤΟΥ ΓΕΝΟΥς ΠΟΥ ΑΚΟΥΡΑΣΤΑ ΣΤΑ ΚΡΥΦΑ ΣΧΟΛΕΙΑ διατηρησαν στους αιωνες ΤΟ ΟΜΟΓΛΩΣΣΟΝ, ΤΟ ΟΜΟΤΡΟΠΟΝ, ΤΟ ΟΜΟΘΡΕΣΚΟΝ , όπως όριζε απο τα βαθη της αρχαιοτητας ο Ηροδοτος.......ΕΛΛΑΔΑ είναι ο ΠΑΥΛΟΣ ΜΕΛΑΣ που αγωνιστηκε για την απελευθερωση της γης των Μακεδονων, ο Ευαγορας Παλληκαριδης που θυσιάστηκε για την Κύπρο..... Ο Διγενής.........ο Οπλαρχηγός στον αγώνα της ανεξαρτησίας της Βορείου Ηπείρου ο προπάππους μου Αθανάσιος Φαρμάκης.................αλλά μέχρι και σήμερα είναι οι Ηρωες των Ιμίων......Ο Κωνσταντινος
Ηλιάκης.........ο Παναγιώτης Βλαχάκος , μα και κάθε εν ζωή Ελληνας
πιλότος που καθημερινά αναχαιτίζει τα τουρκικα αεροσκάφη στο
Αιγαίο..............ΕΛΛΑΔΑ ειναι ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΠΟΥ ΦΘΆΝΕΙ ΣΤΑ
ΑΚΡΙΤΙΚΑ ΜΕΡΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΔΆΞΕΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΟΠΟΥΛΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΥ ΙΔΙΟ ΑΝΑΠΑΡΙΣΤΑΤΑΙ ΓΡΑΦΙΚΑ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΕΙ ΠΩΣ ΗΜΑΣΤΑΝ - ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ.....................είναι κάθε
ξεριζωμένος Ελληνας του Ποντου, κάθε ξενιτεμένος Ηπειρώτης, κάθε
αγέρωχος Μακεδόνας, κάθε Θεσσαλός, Στερεοελλαδιτης, Πελοποννήσιος,
νησιώτης , κάθε Ελληνας της Διασποράς..........

Μα πάνω από όλα για εμένα τη δασκάλα του Δερείου ΕΛΛΑΔΑ είναι κάθε
πομάκος μαθητής μου που φωνάζει μέσα από σχολικές εφημερίδες ΠΩς ΔΕΝ
ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΡΚΟΣ ειναι ΕΛΛΗΝΑΣ , μα κάποιοι τόσο άκριτα και ανευθυνα τον
ριχνουν στα δίχτυα της τουρκιας , δημιουργώντας διγλωσσα νηπιαγωγεια και αρνουμενοι πεισματικα τν ιδρυση δημοσιων σχολειων στα πομακοχώρια.

Μπορει κάποιοι να απαγόρευσαν στους πομάκους μαθητές μου να φορεσουν με υπερηφάνεια στις 25 Μαρτιου την Εθνικη φορεσιά του Τσολιά και της
Αμαλίας, που τόσο επιθυμούσαν μα οι μαθητές μου: Ο Χασάν , ΟΡετζέπ, Ο
Σαμπρί, Ο Σαλή, Η Νουρτζάν, Ο Ερτζάν ,Ο Μπαρής, Η Ετζέ, Η Φατμέ, Η
Γκιζέμ, Ο Σαμπρί , Ο Τζελάλ, Η Ντιλάρα, Ο Σετσκήν , Ο Αλή, Ο Γιουνους, αλλα και εμεις οι δασκάλες του ελληνογλωσσου προγράμματος του Μειονοτικου σχολειου Μεγάλου Δερειου Εβρου : κυρια ΣΟΥΜΑΚΑ ΖΑΦΕΙΡΩ, ΕΛΠΙΔΑ ΤΖΩΡΤΖΗ ΚΑΙ ΕΓΩ δεν πτοηθήκαμε, αντίθετα ΣΕ ΚΑΘΕ ΞΕΝΟ Ή ΕΓΧΩΡΙΟ ΠΟΥ ΕΠΙΒΟΥΛΕΥΕΤΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ , ΣΤΟΝ ΑΛΒΑΝΟ ΠΟΥ ΕΓΕΙΡΕΙ ΘΕΜΑ ΤΖΑΜΗΔΩΝ , ΣΤΟΝ ΣΚΟΠΙΑΝΟ ΠΟΥ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ ΟΙΚΕΙΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΤΗ ΓΗ ΤΩΝ
ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΚΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΘΕΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΕΠΙΒΟΥΛΕΥΕΤΑΙ TΗ ΘΡΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ αφιερωνουμε μέσα απο τα βάθη της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΨΥΧΗΣ μας το τραγουδι που ακουστηκε στη φετινη εορτη της επεειου της 25ης Μαρτιου:

ΑΡΝΙΕΜΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ, ΠΟΥ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΜΟΙΡΑ
ΔΙΑΦΕΝΤΕΥΕΙΣ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΓΗ ΚΑΙ ΤΟ ΝΕΡΟ ΑΡΝΙΕΜΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΝΑ
ΚΡΑΤΑΝΕ ΤΑ ΣΧΟΙΝΙΑ, ΑΡΝΙΕΜΑΙ ΝΑ'ΧΩ ΣΚΕΨΗ ΝΑ ΣΩΠΑΙΝΑΙ, ΑΡΝΙΕΜΑΙ ΝΑ ΠΝΙΓΩ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΧΝΙΑ

ΑΡΝΙΕΜΑΙ ΣΤΟΥς ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΝΑ ΔΗΛΩΣΩ ΥΠΟΤΑΓΗ.ΑΡΝΙΕΜΑΙ ΣΕ ΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΝΑ
ΔΩΣΩ , ΑΠΤΗ ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΓΗ ΜΙΑ ΣΠΙΘΑΜΗ!!!

Έπεσαν επάνω της τα κοράκια και οι μπράβοι, οι τρομοκράτες των πομάκων της περιοχής του Μεγάλου Δερείου και αφού την απείλησαν πολλές φορές, αφού προσπάθησαν να την διώξουν από το σχολείο που δίδασκε, αφού την συκοφάντησαν αλλά και αφού προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν τους γονείς των πομακόπουλων μαθητών με κάθε τρόπο (ακόμη και με άρνηση ταφής!!!), κατάλαβαν πως η μικρόσωμη αλλά με γενναιότητα χιλίων ανδρών δασκάλα, Χαρά Νικοπούλου, έπρεπε να αντιμετωπισθεί με διαφορετικό τρόπο.

Όρμησαν και βιαιοπράγησαν εναντίον της και κατάφεραν να της σπάσουν το χέρι. Οι "άντρες" τουρκολάγνοι, έδειξαν την πυγμή τους σε μία γυναίκα, μία ελληνίδα που τιμούσε στην άκρη της Ελλάδας το λειτούργημά της αλλά και την ίδια την Ελλάδα. Όμως, οι καλοπληρωμένοι μπράβοι της Άγκυρας, δεν έσπασαν μόνο το χέρι της... Οι τουρκολάγνοι - τουρκόφρονες υπηρέτες του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, εκείνη την ημέρα κατόρθωσαν κάτι χειρότερο. Δολοφόνησαν το αγέννητο παιδί της Χαράς Νικοπούλου!!! Και συνεχίζουν -μέχρι και σήμερα- να παραμένουν ατιμώρητοι...!!!

Μα, ακόμη και τότε, αν και λύγισε, έμεινε όρθια και συνέχιζε να τους κοιτάζει στα μάτια, να αντιμετωπίζει τον μισανθρωπισμό και τον ανθελληνισμό τους. Η Χαρά Νικοπούλου στάθηκε όρθια επειδή έτσι έμαθε, επειδή έτσι πίστευε, επειδή έτσι έπρεπε...
Σε αντίθεση με πολλούς άλλους, τουρκοτσολιάδες, που τρέχουν να εξασφαλίσουν ψήφους εκλογής τους σε αξιώματα...
Σε αντίθεση με πολλούς άλλους που υπηρετώντας την Παιδεία, σκοτώνουν τον ελληνισμό...

Σε αντίθεση με πολλούς άλλους που κάνουν "τεμενάδες" στον κάθε Ερντογάν και στον κάθε ψευτομουφτή ή τούρκο πρόξενο της Άγκυρας...
Η Χαρά Νικοπούλου έχασε το σπλάχνο της μέσα από τα σπλάχνα της, αλλά στάθηκε εκεί που ελάχιστοι από εμάς θα είχαν την δύναμη να σταθούν...
Σε αυτή τη γυναίκα υποκλινόμαστε, επειδή γίνεται δασκάλα και για όλους εμάς, δείχνοντάς μας πως οφείλουμε να στεκόμαστε όρθιοι απέναντι σε αυτούς που προσπαθούν να μας κλέψουν την γη μας, την πατρίδα μας.

Η Χαρά, έχασε το αγέννητο παιδί της, αλλά κέρδισε τις καρδιές όλων μας, ενώ το πείσμα της και η εμμονή της στα ιδανικά της, στάθηκαν αιτία να την μισήσουν οι κρατούντες, οι κυβερνώντες αυτής της χώρας... και ιδιαίτερα οι πρόσφατοι πολιτικοί της προϊστάμενοι...
Η Χαρά αρνήθηκε στους πράκτορες της Τουρκίας την συνέχιση του έργου τους. Τους αρνήθηκε να κατέχουν Ελληνική γη ως τουρκική. Και για αυτή την άρνησή της πολεμήθηκε και το πλήρωσε με το πιό ακριβό τίμημα... αλλά δεν τους έκανε τη χάρη και συνέχισε να στέκεται απέναντί τους και να τους θυμίζει πως το χώμα που πατάει η ίδια, το Μεγάλο Δέρειο, τα χωριά της περιοχής και ολόκληρη η Θράκη είναι ένα μικρό αλλά σημαντικό κομμάτι της Ελλάδας...

Δυστυχώς, η Ελλάδα δεν τιμάει τα παιδιά της... Ευτυχώς, όμως, συνεχίζουν να υπάρχουν Έλληνες και Ελληνίδες που τιμούν την Ελλάδα... Σε ευχαριστούμε Χαρά για το σκληρό -για εσένα- μάθημα που μας δίνεις...