Φίλε ΝΙΚΟΜΑΧΕ, σου παραθέτω παρακάτω ένα άρθρο, διορθωμένο, που είχα παραθέσεις παλαιότερα στα φόρουμ:
"Πρώτα απ' όλα να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω ειδικές γνώσεις σε θέματα πολιτικά, νομικά ή τεχνολόγικά.
Παρακάτω θα διαβάσεται την άποψη μου για το θέμα της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και γενικά της δημοκρατίας και πώς είναι εφικτή σήμερα.
Αυτό που δεν αναφέρεται σε καμιά βουλή, απο κανένα ΜΜΕ και απο κανέναν πολιτικό σήμερα, είναι ότι το πολιτικό μας σύστημα (αντιπρoσωπευτική δημοκρατία) πέραν του ότι είναι.. εκπρόθεσμο, υπο τη μορφή που έχει επι του παρόντως, είναι, ήταν και θα είναι "φαύλο" (βάλτε τα με τον Πλάτωνα για αυτό) εφόσον δεν τηρεί κάποιες προϋποθέσεις.
Πολλά από τα προβλήματα που έχει σήμερα η κοινωνία οφείλονται ακριβώς στην κακή λειτουργία της δημοκρατίας, η οποία, σε αντίθεση με ΟΛΟΥΣ τους άλλους τομείς της μοντέρνας ζωής, ΔΕΝ έχει υποστεί εκσυσγχρονισμό, αλλά έχει μείνει ίδια εδώ και αιώνες.
Ας μπούμε λοιπόν στο κυρίως θέμα.
Το ότι ο κόσμος γυρίζει γύρω απο μία μικρή πολιτική ελίτ (όπως επισήμανε και ο ευρωβουλευτής Nigel Farage) είναι ξεκάθαρο ότι οφείλεται στην ανεπάρκεια της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας.
Γιατί ξεχάσαμε ότι η τελευταία δεν είναι παρα μία σύμβαση,
μία φάση μέχρι να βρεθεί κάποια καλύτερη λύση, κάποια αμεσότερη μορφή δημοκρατίας, και δεν ένα αυτοσκοπός. Η αντιπροσώπευση σε μια δημοκρατία είναι προϊόν ανάγκης, όχι βέλτιστης επιλογής.
Κάποιους βέβαια τους συμφέρει να λένε αλλιώς τα πράγματα...
Ο Πλάτωνας λοιπόν θεωρούσε ότι η δημοκρατία ήταν πολίτευμα "φαύλο", επειδή ο λαός πέφτει θύμα των δημαγωγών και αυτοί παρασέρνουν το έθνος στη καταστροφή (το ίδιο δηλαδή που συμβαίνει και σήμερα).
Συνεπώς είναι φανερό ότι το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει είναι η μείωση(ή η καθαίρεση) των εξουσιών που έχουν οι δημαγωγοί.
Δημαγωγός σήμερα δεν μπορεί να γίνει ο καθένας, αλλά αυτός που έχει την οικονομική δύναμη ή/και την υποστηρίξει από άλλες πολιτικο-οικονομικές δυνάμεις.
Ο Μεγαλύτερος σύγχρονος δημαγωγός είναι η διαφήμιση.
Ο ΛΟΓΟΣ, που ο εκάστοτε λαός πέφτει θύμα των δημαγωγων, είναι είτε η έλλειψη κριτικής ικανότητας, είτε η -όπως είναι φυσικό- αδυναμία του να αντιλαμβάνονται ανα πάσα στιγμή αν κάποιος του πουλάει κουτόχορτο.
Ο λαός δεν είναι υποχρεωμένος να είναι "ντετέκτιβ" για κάθε άτομο που προφασίζεται καλές προθέσεις.
Όμως είναι επιτακτικό να έχει μια -όσο το δυνατόν περισσότερο- αναπτυγμένη κριτική ικανότητα.
-->*Για να υπάρξει ανάπτυξη της κριτικής ικανότητας ενός λαού είναι αναγκαία η σωστή παιδεία.
-->*Για ένα λαό που ΈΧΕΙ αναπτυγμένη κριτική ικανότητα, αυτο που του λέιπει για να λάβει αυτόβουλα μια σωστή απόφαση, είναι η ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ.
Όταν έχουμε ΚΑΙ σωστή παιδεία ΚΑΙ σωστή πληροφόρηση, ΤΟΤΕ είμαστε σε θέση να έχουμε μια υγειή δημοκρατία.
Όσοι θεωρούν ότι ισχύει κάτι διαφορετικό, ή αφήνουν ακαθόριστες το ποιες είναι οι απαραίτητες προϋποθέσεις, είναι είτε επικίνδυνα ηλίθιοι, είτε επικίνδυνα κακόβουλοι.
Ας πάμε όμως σε μια άλλη ψευδαίσθηση που σκοπίμως καλλιεργείται σήμερα στο μυαλό του κόσμου.
Η έκφραση "Αντιπροσωπευτική Δημοκρατία" για το πολίτευμα που υφίσταται, είναι παραπλανητικώς ανακριβής.
Ο λαός σήμερα δηλαδή δεν εκλέγει αντιπροσώπους
αλλά ηγέτες.
Και η διαφορά έγκειται στο εξής: Η δουλειά του αντιπρόσωπου είναι απλά να εκφέρει, να εκφωνήσει, τις αποφάσεις του αντιποροσωπευόμενου.
Το ποιες είναι όμως οι αποφάσεις του λαού οι σύγχρονοι πολιτικοί ηγέτες δεν είναι σε θέση να το γνωρίζουν καθώς δεν πραγματοποιείται καμία δημοσκόπιση (και όταν σπανίως πραγματοποιείται έχουν την δυνατότητα να την "βάλουν στην άκρη" όπως δείχνει η σύγχρονη ιστορία) ή κάποια επίσημη επικοινωνία με τον λαό.
Είναι αδιαμφισβήτητο ότι οι δήθεν "αντιπρόσωποί" μας παίρνουν αποφάσεις αυτόβουλα και χωρίς να ζητάνε τη λαϊκή συνένεση ή απλά στήριξη.
Επομένως, αφού μας εξουσιάζουν άτομα τα οποία δεν περιορίζονται στον ρόλο του αντιπροσώπου, αλλά οι εξουσίες τους επεκτείνονται στον ρόλο του ηγέτη, δεν έχουμε αντιπροσωπευτική δημοκρατία.
Έχουμε ένα καθεστώς ημιδημοκρατίας ή, αλλιώς, μια αντιπροσωπευτική ολιγαρχία.
Πάντως όχι δημοκρατία.
Το να το πιστεύει κάποιος αυτό, είναι εσφαλμένο επιπροσθέτως για το λόγο ότι η εξουσία υπηρετεί και έχει υπηρετήσει, στο παρόν και στο παρελθόν, ιδιωτικά συμφεροντα. Αυτό το αντιλαμβάνεται κάποιος εύκολα τόσο από τα τρέχοντα πολιτικά τεκτενόμενα όσο και από τα περασμένα.
Το ότι δεν έχουμε δημοκρατία αποδεικνύεται και εμφανώς από το γεγονός ότι το όνομα του πολιτεύματος δεν είναι δημοκρατία, αλλά αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Έχουμε δηλαδή μια ΜΟΡΦΗ δημοκρατίας
αλλά όχι δημοκρατία μονολεκτικά. Αυτό έπρεπε και πρέπει, να γίνεται ξεκάθαρο στα σχολικά βιβλία παγκοσμίως.
Ένα ακόμη πράγμα που πρέπει να γίνεται ξεκάθαρο είναι ότι άλλο πράγμα η άνεση και άλλο πράγμα η δημοκρατία. ’νεση μπορεί να υπάρχει και σε ένα δικτατορικό ή κουμουνιστικό ή βασιλικό πολίτευμα (άσχετα αν η εξουσία επιλέγει, αργά ή γρήγορα, για τη μεγιστοποίηση του κέρδους της, να ξεχζουμίσει τον λαό - όπως συμβαίνει σήμερα).
Ας εξετάσουμε τώρα γιατί ο σύγχρονος κόσμος "χρειάζεται" την Αντ/κη Δημ/α.
Ο λόγος, ο καθαρά πρακτικός λόγος, για τον οποίο αρχικά δημιουργήθηκε η ανάγκη για αντιπροσωπευτική δημοκρατία είναι γιατί ήταν (και είναι) αδύνατο, να μαζευτεί μεγάλο πλήθους λαού, σε ένα χώρο για να πάρει μια απόφαση.
Όταν ο πληθυσμός μιας πόλης δε ξεπερνά τα 10-20 χιλιάδες, τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
Όταν όμως μια πόλη έχει πληθυσμό πάνω από τρία εκατομμύρια, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν.
-Αυτό βέβαια έχοντας ως δεδομένο, επαναλαμβάνω, ότι στο λαό παρέχετε η κατάλληλη παιδεία που του δίνει την δυνατότητα να παίρνει σωστές αποφάσεις-
Αν δεν του παρέχετε η σωστή παιδεία τότε είναι αδύνατον να υπάρξει οποιαδήποτε μορφή δημοκρατίας (επομένως σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα 'πρεπε καν να συζητάμε για δημοκρατια).
Πλέον όμως το πρόβλημα του χώρου το λύνει η τεχνολογία,
η οποία μας παρέχει τη δυνατότητα, χωρίς να χρειάζεται να είμαστε όλοι συγκεντρωμένοι σε ένα μέρος,
να επικοινωνούμε ΚΑΙ να παίρνουμε αποφάσεις.
Τα τελευταία 2000 χρόνια έχει εκσυγχρονιστεί μέσω της τεχνολογίας ο τρόπος που επικοινωνούμε, ενημερώνόμαστε, ψυχαγωγούμαστε, εργαζόμαστε, ανταλλάσουμε χρήματα ή προϊόντα και γενικά ο τρόπος που ζούμε.
Ο τρόπος όμως λειτουργίας της δημοκρατίας όχι μόνο δεν έχει αλλάξει αλλά έχει γίνει και λιγότερο άμεσος.
Στην αρχαία Ελλάδα ο κόσμος ψήφιζε γράφοντας πάνω σε κομμάτια αγγείων ή υψώνοντας τα χέρια του στην εκκλησία του δήμου.
Σήμερα λόγω του μεγάλου πλήθους των ανθρώπων δεν υπάρχει εκκλησία του δήμου (υπάρχει όμως το διαδίκτυο) και εκ τούτου χάνεται η αμεσότητα της αυθεντικής δημοκρατίας.
Η ψήφοφορία όμως με κομμάτια αγγείων έχει μείνει η ίδια, μόνο που τώρα χρησιμοποιούμε χαρτί αντί για πηλό και είναι μεγαλύτερη η γραφειοκρατία..
Γιατί όμως αυτό να είναι το μοναδικό πράγμα που τόσα χρόνια έχει παραμείνει το ίδιο;
Μήμπως συμφέρει κάποιους; Μήμπως συμφέρει να μην αγγίζουμε το θέμα;
Ας αναλογιστούμε, σε πόσα προβλήματα θα έδινε λύση η ίδρυση μίας άμεσης ηλεκτρινικής δημοκρατίας;
Για όσους θεωρούν ότι κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο ή επικίνδυνο (πόσο πιο επικίνδυνο άραγε από την ήδη υπάρχουσα "δημοκρατία";) ας δούμε τα εξής:
-Τα κρατικά κεφάλαια, καθώς και το κεφάλαιο του καθενός μας ξεχωριστά, βρίσκονται μέσα στον υπολογιστή μιας τράπεζας (και όχι μόνο μιας για την ακρίβεια).
-Μέσω υπολογιστών γίνεται η διαχείριση του παγκόσμιου κεφαλαίου, δηλαδή η αύξησή του, η μεταφορά του, ο δανεισμός του κτλπ.
-Μέσω υπολογιστών ήδη στις περισσότερες χώρες ο λαός έχει τη δυνατότητα να πληρώνει τους φόρους του, ή να μεταφέρει τα χρήματα του απο ένα λογαριασμό μιας χώρας σε αυτόν κάποιας άλλης, ή να αγοράσει ένα προϊόν.
-Αν η χρήση της τεχνολογίας σε τέτοια ζητήματα δεν θεωρείται επισφαλής απο τις κυβερνήσεις, τους ειδικούς και γενικά τους ιδιώτες(που ξέρετε πόσο ευαίσθητοι είναι σε θέματα τσέπης)
τότε γιατί να θεωρηθεί επισφαλής μια ηλεκτρονική δημοκρατία;
-Τα οφέλη μιας άμεσης ηλεκτρονικής δημοκρατίας θα ήταν τεράστια για τον λαό και θα έβλαπταν μόνο τους μεγαλοκεφαλαιούχους ιδιώτες, αυτούς δηλαδή που κοιτούν πώς μέσα απο τη πολιτική, και κάτω απο το τραπέζι, να επιβάλλουν το συμφέρον τους στα έθνη.
Αυτοί θα εμπόδιζαν μία τέτοια προσπάθεια και θα την προπαγάνδιζαν και θα της έκαναν σαμποτάζ.
Οποιαδήποτε όμως πρόβλημα ασφάλειας, θα μπορούσε να λυθεί αν πρώτα υπήρχε η θέληση -και η απαίτηση- για τη δημιουργία μίας τέτοιας δημοκρατίας. Τα πάντα δηλάδή είναι εφικτά, αν υπάρχει η κατάλληλη θέληση.
Σε μία τέτοια περίπτωση -ηλεκτρονικής δημοκρατίας- δεν θα υπήρχε "βουλή" όπως την ξέρουμε.
Θα υπήρχε (όπως άλλωστε υπάρχει και τώρα) ένα σώμα απο τεχνοκράτες, απο προσωπικό δηλαδή με ειδικές γνώσεις, που δουλεύει για το κράτος, το οποίο θα μπορούσε να διοριστεί απο τον λαό καθ'εαυτόν(μέσω ηλεκτρονικής ψηφοφορίας) και με βάσει τα προσόντα και όχι όπως διορίζεται τώρα..
Με τον ίδιο τρόπο δηλαδή, που ένας εργοδότητης διορίζει έναν εργαζόμενο (κοιτώντας προϋπηρεσία γνώσεις κτλπ).
Αυτό που θα άλλαζε, σε μία τέτοια δημοκρατία, έιναι ότι θα ήταν παράνομο -συνταγματικά- οι διορισμένοι νομοθέτες να έπαιρναν οποιαδήποτε απόφαση για το κράτος και γενικά να έκαναν οποιαδήποτε αλλαγή θεσμική ή άλλη που αφορά τον λαό, αν δεν περνούσε πρώτα απο ηλεκτρονική ψηφοφορία (!!).
Εννοείται ότι θα υπήρχε, λόγω νόμου, λεπτομερής ηλεκτρονική παρουσίαση της προτεινόμενης μεταρρύθυμισης (με όρους τόσο για τον απλό λαό όσο και για τον εξειδικευμένο) καθώς και εξίσου λεπτομερής παρουσίαση των αντίλογων των διαφωνούντων (γίνεται δηλαδή κατάργηση της αερολογίας και των μισόλογων).
Οι διορισμένοι απο το λαό νομοθέτες θα ήταν πολλοί (μπορεί >1000 ή και >5000 ή και 10.000 και βάλε) σε πλήθος και θα έπαιρναν το μισθό ενός δημοσίου υπαλλήλου ανάλογα βέβαια και με τη δυσκολία της εργασίας τους. Ξαναλέω βέβαια ότι δεν είμα ειδικός σε θέματα δημόσιας δίοικησεις. Λύσεις υπάρχουν -δεν είναι εκεί το θέμα- εγώ κάνω προτάσεις που ίσως να μην έχουν περάσει από το μυαλό του κόσμου.
Βέβαια, προκειμένου να είναι βέβαιο ότι ο λαός ψηφίζει ή καταψηφίζει τις μεταρρυθμίσεις,
(Θα υπάρχει ένα συγκεκριμένο χρονικό περιθώριο μεσα στο οποίο ο λαός θα πρέπει να ψηφίσει) θα πρέπει να υπάρχει μια ομάδα πολιτών, που είτει εθελοντικά, είτε με λαμβάνοντας κάποια συμβολική αμοιβή, να αναλαμβάνει για κάθε θέμα που τίθεται στο τραπέζι, να ψηφίζει.
Αν δηλαδή, θεωρητικά, δε ψήφιζε κανένας πολίτης μια προτεινόμενη μεταρρύθμιση (δεν αποκλείω να συνέβαινε κάτι τέτοιο στην Ελλάδα, που ο cappusino κ ο espresso είναι επιβαλλόμενες ασχολίες) τότε η μεταρρύθμιση θα περνούσε ανάλογα με τη ψήφο της πλειοψηφίας των κρατικών λειτουργών ή υπηρετών
όπως θα αποκαλούνταν οι "πολιτικοί" αυτού του πολιτεύματος.
Η ψήφος των τελευταίων επίσης ίσως να έχει την ισχύ 5 ή περισσότερων ψήφων, λόγω αυθεντίας (αυτό βέβαια και πάλι δεν της προσδίδει τρομερή ισχύ).
Αυτοί, οι κρατικοί λειτουργοί, θα ψηφίζονται κάθε διετία, τριετία ή τετραετία. Αν κάποιος δεν έπαιρνε αρκετές ψήφους θα έφευγε όπως ακριβώς θα γινόταν με οποιαδήποτε υπάλληλο κάποιας επιχείρησης.
Η πολιτική διαφήμιση όμως, καθιστάται ΠΑΡΑΝΟΜΗ, καθώς λειτουγεί ως μέσω πειθούς για απόκτηση ψήφων και όχι "αντικειμενικό πειστήριο".
Αυτά, τα αντικειμενικά πειστήρια, θα βρίσκονται στο διαδικτυακό προφίλ κάθε υποψηφίου και ο λαός θα μπορεί να τα κοιτάει για να κρίνει. Έπειτα ο κάθε υποψήφιος θα μπορεί να κάνει την πολιτική του παρουσίαση διαδικτυακά αναφέροντας τις θέσεις τους.
Για αυτή τη δουλειά θα υπάρχουν δημόσιοι υπολογιστές.
Επίσης πρέπει να αναφέρουμε ότι θα ψηφίζονται ΠΡΟΣΩΠΑ και όχι ΚΟΜΜΑΤΑ!
Ας επιστρέψουμε στο θέμα των μεταρρυθμήσεων.
Προκειμένου λοιπόν να εξασφαλίζεται ότι ο λαός θα ψηφίζει τις μεταρρυθμίσεις, (και δεν θα περνάνε παρατήρητες λόγω φραπέ) θα επιλέγονται κάποιοι χρήστες (προσέξτε τη λέξη που χρησιμοποιώ..) τυχαία, (πχ 100 απο κάθε νομό της Ελλάδας) διαφορετικοί κάθε χρόνο, αλλά με προτίμηση σε αυτούς που έχουν ειδικές γνώσεις
(γνώσεις οικονομικών, πολιτικής, νομικής, ψυχολογίας κλπ) οι οποίοι θα είναι υπεύθυνοι να διαβάζουν με προσοχή τις παρουσιάσεις των μεταρρυθμίσεων και να τις ψηφίζουν/καταψηφίζουν.
Αυτό θα μετράει ως προϋπηρεσία, αλλά αμοιβή είτε δε θα υπάρχει, είτε θα είναι συμβολική.
Θα υπάρχει λοιπόν ένα διαδικτυακό προφίλ για κάθε έλληνα πολίτη και θα αντιστοιχεί στον αριθμό ταυτότητας του ή και θα την αντικαθιστά. Εκεί θα καταγράφονται και τα πτυχία του, η προύπηρεσία του σε δημόσιες/ιδιωτικές υπηρεσίες και λοιπά.
Αυτό το προφίλ, θα το ενεργοποιεί σε κάποια δημόσια υπήρεσία, όταν θα αποκτάει πολιτικά δικαιώματα ή νωρίτερα. Κάπως έτσι το φαντάζομαι τουλάχιστον. Το προφίλ αυτό θα έχει έναν μοναδικό αριθμό, όπως η ταυτότητα (αν δεν την αντικαταστήσει τελικά).
Ο όρος "πολιτικός" σε ένα τέτοιο σύστημα άμεσης δημοκρατίας, σχεδόν καταργείται και η μυστική διπλοματία η οποία γίνεται εις βάρος των λαών, και καθίσταται είτε αδύνατη είτε εξαιρετικά δύσκολη, τόσο δύσκολη που και αν ακόμη βρεί πρόσφορο έδαφος κάπου, αφήνει "ίχνη" και υποψίες...
Αυτή είναι η οπτική μου επι του θέματος..."
Edited by - Dr Jekyll Mr Hyde on 15/12/2010 21:55:02
ΣΗΚΩΘΕΙΤΕ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΜΕ ΟΠΛΑ ΣΤΟΥΣ ΩΜΟΥΣ
Απεστάλη: 08/12/2010, 00:54:31
)
