"ΘΕΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ!
ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ.
ΚΟΥΠΑ ΤΗΣ ΠΙΚΡΑΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ,
ΚΑΡΠΟΣ ΤΗΣ ΘΛΙΨΗΣ.
ΧΑΡΑΣ ΛΟΥΛΟΥΔΙ,ΑΡΩΜΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ
ΓΛΩΣΣΑ ΤΩΝ ΕΡΑΣΤΩΝ,ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΜΥΣΤΙΚΩΝ
ΜΗΤΕΡΑ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΩΝ ΤΗΣ ΚΡΥΜΜΕΝΗΣ ΑΓΑΠΗΣ.
ΕΣΥ ΕΜΠΝΕΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΟΙΗΤΕΣ,ΤΟΥΣ ΣΥΝΘΕΤΕΣ,ΤΟΥΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ.
ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΚΕΨΕΩΝ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΤΩΝ ΛΕΞΕΩΝ.
ΕΣΥ ΣΧΕΔΙΑΖΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ.
ΚΡΑΣΙ ΤΗΣ ΓΕΜΑΤΗΣ ,ΑΓΑΛΛΙΑΣΗ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΕΣΑ Σ'ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΟΝΕΙΡΩΝ.
ΕΣΥ ΕΓΚΑΡΔΙΩΝΕΙΣ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ,ΤΟΝΩΝΕΙΣ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ.
ΩΚΕΑΝΟΣ ΕΥΣΠΛΑΧΝΙΑΣ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑΣ
Ω!ΜΟΥΣΙΚΗ ,ΣΤΑ ΒΑΘΗ ΣΟΥ ΑΠΟΘΕΤΟΥΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ.
ΕΣΥ ΜΑΣ ΔΙΔΑΞΕΣ ΝΑ ΛΕΠΟΥΜΕ Μ'ΑΥΤΙΑ,ΚΑΙ Ν'ΑΚΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ."

"Ο ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ..."

The Voice Of Enigma

"Good evening
This is the voice of Enigma

In the next hour
we will take you with us
into another world,
into the world of music, spirit and meditation

Turn off the light,
take a deep breath
and relax

start to move slowly,
very slowly
Let the rhythm be your
guiding light"
» Enigma

Vande!

'manava seva, madhava seva'

εδω μπορει "το χερι"...να αφησει σε τουτο τον βωμο των συναισθηματων...
μια δεσμη...απο νοτες..αναμνησεις των ανυπωτων στιγμων του...

λενε πως η μουσικη ενωνει...

βρηκα λοιπον επιτελους αυτο που αναζητουσα(τε)...
ετσι θα ενωσω τα κομματια...
απο το "εν- το- παν"...τριλεξο...το παζλ(^_^)

[Our Darkness-ΑΝΝΙΕ CLARΚ

Through these city nightmares you'd walk with me
And we'd talk of it with idealistic assurance
That it wouldn't tear us apart
We'd keep our heads above the blackened water
But there's no room for ideals in this mechanical place
And you're gone now

Through a grimy window that I can't keep clean
Through billowing smoke that's swallowed the sun
You're nowhere to be seen

Do you think our desires still burn
I guess it was desires that tore us apart
There has to be passion
A passion for living, surviving
And that means detachment
Every-body has a weapon to fight you with
To beat you with when you are down
There were too many defence between us
Doubting all the time
Fearinf all the time
Doubting all the time
Fearinf all the time
That like these urban nightmares
We'd blacken each other skies

When we passed the subway we tried to ignore our fate there
Of written threats on endless walls
Unjustified crimes carried on stifled calls
Would you walk with me now through this pouring rain
It used to mingle with our tears then dry with the hopes
That we left behind
It rains even harder now .]

εδω τα λογια του ενα προς τον αλλο δεν χρειαζονται...
ας μιλησει η ψυχη...υλοποιωντας...με τα δαχτυλα...
πλαθωντας τις στιγμες που μας ενωνουν..κοιτωντας προς τη νεα εποχη...(η μουσικη ειναι μια..με απειρες αποχρωσεις και τονους οπως τις ακτιδες του ηλιου...μα συνηθως αυτο που μονο φαινεται..ειναι...το καθρεφτισμα..πανω στην ασημενια σεληνη...

Vande!

'manava seva, madhava seva'

Redemption song

Old pirates yes they rob I
Sold I to the merchant ships
Minutes after they took I
From the bottomless pit
But my hand was made strong
By the hand of the Almighty
We forward in this generation
Triumphantly
Won't you help to sing, these songs of freedom
Cause all I ever have, redemption songs
Redemption songs

Emancipate yourselves from mental slavery
None but ourselves can free our minds
Have no fear for atomic energy
Cause none of them can stop the time
How long shall they kill our prophets
While we stand aside and look
Some say it's just a part of it
We've got to fullfill the book

Won't you help to sing, these songs of freedom
Cause all I ever have, redemption songs
Redemption songs, redemption songs...

-by Bob Marley and the Wailers

Edited by - Keisatsu on 12/04/2003 18:52:39

A spaceman came traveling on his ship from afar
'Twas light years of time since his mission did start
And over a village he halted his craft
And it hung in the sky like a star
Just like a star -----

He followed a light and came down to a shed
Where a mother and child were lying there on a bed
A bright light of silver shone round his head
And he had the face of an angel
And they were afraid -----

Then the stranger spoke
He said" Do not fear
I come from a planet a long way from here
And I bring a message for mankind to hear"
And suddenly the sweetest music filled the air ----

And it went la la ------
Peace and goodwill to all men
And love for the child ------

This lovely music went trembling through the ground
And many were wakened on hearing that sound
And travelers on the road
The village they found by the light of that ship in the sky
Which shone all around -----

And just before dawn
At the paling of the sky
The stranger returned and said " Now I must fly
When two thousand years of your time has gone by
This song will begin once again, to a baby's cry --"
And it went la la ------
This song will begin once again
To a baby's cry ----
And it goes la la ----
Peace and goodwill to all men
And love for the child ----

Oh the whole world is waiting
Waiting to hear the song again
There are thousands standing on the edge of the world
And a star is moving somewhere
The time is nearly here
This song will begin once again
To a baby's cry ----

It was late at night on the open road, speeding like a man on the run
A lifetime spent preparing for the journey.
He is closer now and the search is on, reading from a map in the mind:
Yes there's that ragged hill and there's a boat on the river.

And when the rain came down, he heard a wild dog howl
There were voices in the night
(Don't do it!)
Voices out of sight
(Dont't do it!)
Too many men have failed before, whatever you do;

Don't pay the ferryman!
Don't even fix a price!
Don't pay the ferryman
Until he gets you to the other side.

In the rolling mist, then he gets on board, now there'll be no turning back
Beware that hooded old man at the rudder.
And then the lightning flashed and the thunder roared,
and people calling out his name,
And dancing bones that jabbered-and-a-moaned on the water.

And then the ferryman said "There is trouble ahead,
So you must pay me now."
(Don't do it!)
"You must pay me now."
(Don't do it!)
And still that voice came from beyond, whatever you do;

Don't pay the ferryman!
Don't even fix a price!
Don't pay the ferryman
Until he gets you to the other side.

Let us talk no more, let us go to sleep,
Let the rain fall on the window pane,
And fill the castle keep,
I am weary now, weary to my bones,
Weary from the travelling,
And the endless country roads,
That brought us here tonight, for this weekend,
And a chance to work it out,
For we cannot live together, and we cannot live apart,
It's the classical dilemma between the head and the heart;

She is sleeping now, softly in the night,
And in my heart of darkness she has been the only light,
I am lost in love, looking at her face,
And still I hear the voice of reason,
Telling me to chase these dreams away,
Oh here we go again, we're divided from the start,
For we cannot live together, and we cannot live apart,
It's the classical dilemma between the head and the heart,
The head and the heart;

Now the dawn begins, and still I cannot sleep,
My head is spinning round but now the way is clear to me,
There is nothing left, nothing left to show,
The jury and the judge will see, it's time to let her go,
Now hear the heart:
I believe that time will show,
She will always be a part of my world,
I don't want to see her go;
So I plead my case to hear the heart,
And stay...
It's time to let her go - I don't want to let her go...
It's time to let her go - I don't want to let her go...
It's time to let her go - I don't want to let her go...
It's time to let her go...
And in this classical dilemma,
I find for - the heart.

The cold North wind they call "La Bise"
is swirling round about my knees,
Trees are crying leaves into the river;
I'm huddled in this French cafe
I never thought I'd see the day,
When winter's here and summer's really over,

Even the birds have packed up and gone,
They're flying south with their song,
And my love, she too has gone, she had to fly,

Take care, it's such a lonely sky,
They'll trap your wings my love and hold your flight,
They'll build a cage and steal your only sky,
Fly away, fly to me, fly when the wind is high,
I'm sailing beside you in your lonely sky...

The old cathedral lights are low
She and I we'd often go there
To admire and sometimes kneel in prayer;

Lords and ladies lie in stone,
Hand in hand from long ago,
And though their hands are cold they'll love forever,

Even the choir rehearses those songs
For Christmas is not long.
And alone, I sing my song, she had to fly.

Out there it's such a lonely sky,
They'll trap your wings my love and hold your flight,
They'll build a cage and steal your only sky,
Fly away, fly to me, fly when the wind is high,
I'm sailing beside you in your lonely sky...
Fly away, fly to me, and if you need my love,
I'm sailing beside you in your lonely sky...
I'll come in with the dawn,
I'm sailing beside you in your lonely sky...
On the wings of the mourn,
I'm sailing beside you in your lonely sky...
Above the world we'll be flying,
I'm sailing beside you in your lonely sky...

And though their hands are cold they'll love forever.

Stone love - she kneels before the grave
Her brave son - who gave his life to save the slogan
That hovers between the headstone and her eyes
For they penetrate her grieving

New love - a boy and girl are talking
New words - that only they can share in
New words - a love so strong it tears their hearts
To sleep - through the fleeting hours of morning

Love is careless in its choosing - sweeping over cross a baby
Love descends on those defenseless
Idiot love will spark the fusion
Inspirations have I none - just to touch the flaming dove
All I have is my love of love - and love is not loving

Soul love - the priest that tastes the word and
Told of love - and how my God on high is
All love - though reaching up my loneliness evolves
By the blindness that surrounds him

Love is careless in its choosing - sweeping over cross a baby
Love descends on those defenseless
Idiot love will spark the fusion
Inspirations have I none - just to touch the flaming dove
All I have is my love of love - and love is not loving...

There's a Spanish train that runs between
Quadalquivir and old Saville,
And at dead of night the whistle blows,
and people hear she's running still...

And then they hush their children back to sleep,
Lock the doors, upstairs they creep,
For it is said that the souls of the dead
Fill that train ten thousand deep!!

Well a railwayman lay dying with his people by his side,
His family were crying, knelt in prayer before he died,
But above his bed just a-waiting for the dead,
Was the Devil with a twinkle in his eye,
"Well God's not around and look what I've found,
this one's mine!!"

Just then the Lord himself appeared in a blinding flash of light,
And shouted at the devil, "Get thee hence to endless night!!"
But the Devil just grinned and said "I may have sinned,
But there's no need to push me around,
I got him first so you can do your worst,
He's going underground!!"

"But I think I'll give you one more chance"
said the Devil with a smile,
"So throw away that stupid lance,
It's really not your style",
Joker is the name, Poker is the game,
we'll play right here on this bed,
And then we'll bet for the biggest stakes yet,
the souls of the dead!!"

And I said "Look out, Lord, he's going to win,
The sun is down and the night is riding in,
That train is dead on time, many souls are on the line,
Oh Lord, he's going to win!.."

Well the railwayman he cut the cards
and he dealt them each a hand of five
And for the Lord he was praying hard
or that train he'd have to drive...
Well the Devil he had three aces and a king,
and the Lord, he was running for a straight,
he had the queen and the knave and the nine and ten of spades,
All he needed was the eight...

And then the Lord he called for one more card,
but he drew the diamond eight,
And the Devil said to the son of God,
"I believe you've got it straight,
So deal me one for the time has come
to see who'll be the king of this place,
But as he spoke, from beneath his cloak,
he slipped another ace...

Ten thousand souls was the opening bid,
and it soon went up to fifty-nine,
but the Lord didn't see what the Devil did,
and he said "that suits me fine",
"I'll raise you high to hundred and five,
and forever put an end to your sins",
But the Devil let out a mighty shout, "My hand wins!!"

And I said "Lord, oh Lord, you let him win,
The sun is down and the night is riding in,
That train is dead on time, many souls are on the line,
Oh Lord, don't let him win..."

Well that Spanish train still runs between,
Quadalquivir and old Saville,
And at dead of night the whistle blows,
And people fear she's running still...
And far away in some recess
The Lord and the Devil are now playing chess,
The Devil still cheats and wins more souls,
And as for the Lord, well, he's just doing his best...

And I said "Lord, oh Lord, you've got to win,
The Sun is down and the night is riding in,
That train is still on time, Oh my soul is on the line,
Oh Lord, you've got to win..."

ΜΗΝ ΑΝΑΡΡΩΤΙΕΣΑΙ((<*>_<*>))...
ΓΙΑΤΙ ΑΦΙΕΡΩΣΑ ΤΟΣΕΣ ΣΕΙΡΕΣ...
Σ'ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΑΓΟΥΔΟΠΟΙΟ....
....ΕΙΝΑΙ Ο "ΧΑΛΙΛ ΓΚΙΜΠΡΑΝ" ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ...

An eternal king will come
Dressed in our mortal flesh:
He will come from heaven certainly
To pass judgement on the century.

Before judgement is passed
A great sign will show itself:
The sun will lose its shine
The earth will tremble with fear.

After will come mighty thunder
A sign of great wrath:
In an infernal confusion
Lightning and cries will resound.

A great fire will come down from heaven
In a stink of sulphur
And the earth will burn furiously
And great terror will afflict people.

After will come the terrible signal
Of a great earthquake
As rocks shatter
And mountains collapse.

Then no-one will have pieces of gold
Silver or riches,
And everyone will await
The sentence.

Death will leave them without a penny,
And will crush them all:
There will remain only men in tears,
And sadness will cover the world.

The plains and peaks will be all the same,
Good and evil will reach them both,
Kings, dukes, counts and barons
Will have to account for their actions.

And then will come impressively
The Son of God omnipotent,
He will judge the dead and the living,
The good will go to Heaven.

Children not yet born
Will cry from their mother's wombs,
And with the crying say:
"Help us, God, omnipotent".

Mother of God, pray for us,
You, the Mother of sinners,
May the sentence be merciful,
May Paradise be open to us.

You, who listen to everything,
Pray God with all devotion,
With all your heart and fervour,
That we should be saved

***********
Song of Sophia

With one wish we wake the will
within wisdom.
With one will we wish the wisdom
within waking.
Woken, wishing, willing.
************

ΓΙΑ ΤΟΝ Ε0Ν((Φ_Φ))

http://www.alwaysontherun.net/dcd.htm

Vande!

'manava seva, madhava seva'

Ας Ανοίξουμε λοιπόν πάλι τον κύκλο με Ελληνικό στίχο.
Όσοι πιστοί προσέλθετε...

Ο Βασιλιάς της Σκόνης (Ξύλινα Σπαθιά)

Εγώ ο μικρός ο αμνός του Θεού
Ξεχασμένος στο Νότο γεννημένος αλλού
Ξέρω πάντα η Τροία θα'ναι μίλια μακριά
Κι η ωραία Ελένη θα'ναι τώρα γριά

Βγαίνω στο δρόμο ορκισμένος να δω
Στα παλάτια του ήλιου να μπορέσω να πω
Το τραγούδι του τράγου με φωνή φονική
Και να κλάψω μετά να χαθώ στη σιωπή

Ο Βασιλιάς της Σκόνης...

Θα περάσουν τα χρόνια θα γυρίσει ο τροχός
Όλα θα'ναι σαν πρώτα όλα θα'ναι αλλιώς
Θα σε ψάχνω στους δρόμους που γυρνούσες μαζί
Θα'χεις γίνει σκιά θα'χουν όλα χαθεί

Ένα βράδυ θα φέγγει το φεγγάρι τρελό
Θ'απλωθεί η σκιά σου σ'ένα δρόμο στενό
Τα ταξίδια οι φίλοι οι αγκαλιές τα φιλιά
Σ'ένα κόσμο θα πω μακριά, μακριά

Ο Βασιλιάς της Σκόνης...

Από του δράκου τη χρονιά περάσαν χρόνια
Τώρα μπορεί να μη θυμάσαι τίποτα
Αλλά η ρόδα της ζωής γυρνα αιώνια
Και μόλις λειώσουνε τα χιόνια να'ρθεις να με βρεις

Ο Βασιλιάς της Σκόνης...

Ακούω την Αγάπη και δεν ακούω τις σκέψεις μου

Ακούω τους ήλιους και τους πλανήτες σου
Ακούω τις χαρές σου ακούω τις λύπες σου
Τις αρμονίες που γεμίζουν τις νύχτες σου
Τους εραστές και τους τρελούς
που ξενυχτάν κάτω απ' το δέρμα σου
Ακούω την αλήθεια σου κι' ακούω το ψέμα
Και μια μικρή ζεστή αγωνία μου γλυκαίνει το αίμα

Ακούω την Αγάπη
Ακούω την Αγάπη
Ακούω την Αγάπη και δεν ακούω τις σκέψεις μου

ΤΡΥΠΕΣ

Σε θάβω και κλαίω κουρασμένη φωτιά
Το ξέρω πως φταίω που δεν υπάρχεις πια
Μα τώρα μπορώ να σωπαίνω μπορώ να γελάω
Μπορώ να πετάω με δυο σπασμένα φτερά
Μπορώ να πετάω με δυο διαλυμένα φτερά
Να σ' αγαπάω κι ας μην υπάρχεις πια

Μπορώ να σε βλέπω
Μπορώ να σ' ακούω
Μπορώ να σ' αγγίζω
Κι ας μην υπάρχεις πια

Σαν πέφτει η νύχτα όλα γλυκαίνουν στην ψυχή μου
Γίνοται οι φόβοι μου χαρούμενα σκιάχτρα
Στήνουν χορό μέσ' στο θεόρατο κελί μου
Μου τραγουδάει μια ξεκούρδιστη μπάντα ΟΤΙ ΣΚΟΤΩΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
Σε θάβω και κλαίω ξοδεμένη φωτιά
Το ξέρω πως φταίω που δεν υπάρχεις πια
Μα τώρα μπορώ να σωπαίνω μπορώ να γελάω
Μπορώ να πετάω με δυο σπασμένα φτερά
Μπορώ να πετάω με δυο διαλυμένα φτερά Να σ' αγαπάω κι ας μην υπάρχεις πια
Μπορώ να σε φτάνω
Μπορώ να σε χάνω
Μπορώ να σ' αγγίζω
Κι ας μην υπάρχεις πια

ΤΡΥΠΕΣ

Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός
Ενα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
Κάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι

Ποιοι χάρτες σου ζεστάνανε ξανά το μυαλό
Ποιες θάλασσες στεγνώνουν στο μικρό σου κεφάλι
Ποιος άνεμος σε παίρνει πιο μακριά από δω
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι

Σε ποιο όνειρο σε ξύπνησαν βρεμένο, λειψό
Ποιοι δαίμονες ποτίζουν την καινούρια σου ζάλη
Ποιος έρωτας σε σπρώχνει ποιο μακριά από δω
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι

Το όνειρο που σ' έφερε μια μέρα ως εδώ
Σήμερα καίγεται, σκουριάζει και σε διώχνει
Μια σε κρατάει στη γη, μια σε ξερνάει στον ουρανό
Το ίδιο όνειρο σε τρώει και σε γλυτώνει

Θέλεις ξανά ν' αποτελειώσεις μοναχός
Ενα ταξίδι που ποτέ δεν τελειώνει
Κάτω απ' τα ρούχα σου ξυπνάει ο πιο παλιός θεός
Μες τις βαλίτσες σου στριμώχνονται όλοι οι δρόμοι

Ποια νήματα σ' ενώνουν με μια άλλη θηλιά
Ποια κύματα σε διώχνουν απ' αυτό το λιμάνι
Ποια μοίρα σε φωνάζει από την άλλη μεριά
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι

Ποια σύννεφα σκεπάσαν τη στεγνή σου καρδιά
Ποια αστέρια τραγουδάνε τη καινούρια σου ζάλη
Ποιο ψέμα σε κρατάει στην αλήθεια κοντά
Πες μου ποιο φόβο αγάπησες πάλι

Ποιες λέξεις μέσα σου σαπίζουν και δεν θέλουν να βγουν
Ποια ελπίδα σ' οδηγεί στην πιο γλυκιά αυταπάτη
Ποια θλίψη σε κλωτσάει ποιο μακριά από παντού
Πες μου ποιος φόβος σε νίκησε πάλι

ΤΡΥΠΕΣ

VNV Nation - Darkangel (VNV=Victory Not Vengence)
Συγνωμη για την παρεμβολή...

O Σκοτεινός Άγγελος!
"Ποιό το αληθινό μέγεθος της σκιάς σου;"

για ποιά παρεμβολή μιλάς αυτήν με τους υπέροχους στίχους
δεν γνωρίζω για την ΑΤΜΑ αλλά εγώ θα σε συγχωρέσω μόνο όταν
δω άλλο ένα ποίημα που σε άγγιξε...

Περικοπές ενός Απόκρυφου Ευαγγελίου - Συνήθεις Ύποπτοι

Κανείς δεν είναι της γης το αλάτι
Κι όμως όλοι μας μεσ'την ζωή
Κρυβουμε αυτό το ανεκτίμητο κάτι
Που είναι το αλάτι της για μια στιγμή

Δεν είναι ένοχοι όλοι οι δολοφόνοι
Ούτε αθώοι όλοι οι δικαστές
Μα θά'ταν όμορφο καθώς ξημερώνει
Κι οι δυο τους ν'ανήκαν στο χθές

Τίποτα δεν χτίζεται πάνω στην πετρα
Όλα πάνω στην άμμο χτίζονται
Μα εγώ θα χτίζω πάνω στην άμμο
Σαν να'τανε η άμμος πέτρα

Μην τη λατρέψεις τυφλά την αλήθεια
γιατί ο καθένας μας την έχει αρνηθεί
Μέσα σε μια μέρα μονάχα
Χίλιες φορές για να σωθεί

Κι αν θα σε βάλει σε πειρασμό το κορμί σου
Συγχώρεσε το κι άκου τι λέει
Τι κρύβει το σώμα τι κρύβει η ψυχή σου
Αυτό μπορεί να μην το μάθεις ποτέ

Ούτε η εκδίκηση ούτε η συγνώμη
Βρήκανε μέσα μου κάποια γωνιά
Η λησμονιά είναι η μόνη συγνώμη
Κι η μόνη εκδίκηση η λησμονιά

Ρίξε τα μαργαριτάρια στ'αγρίμια
Δωσ'την καρδιά σου εκεί στα σκυλιά
Όσοι αγαπάνε τη ζωή ξοδεύονται
Δίνονται, δίνονται κι είν'αυτό που μετράει

Ευτυχυσμένοι τέλος όσοι αγαπάνε
Κι όσοι αγαπιούνται δεμένοι σφιχτά
Ευτυχισμένοι τέλος κι όσοι μπορέσαν
Να ξεπεράσουνε αυτά τα δεσμά

(ΚΑΛΗΜΕΡΑ...ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ..ΝΑΙ,ΣΕ ΣΥΓΧΩΡΩ..ΜΑ ΓΙΑ ΤΙ;)

ΩΩ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ...ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΟ ΑΚΡΟΒΑΤΙΚΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙΣΜΑ ΜΕΣΑ..ΣΕ ΡΙΜΑ...Η ΜΕΛΩΔΙΕΣ ΚΑΡΦΩΜΕΝΕΣ ΣΤΙΣ ΜΝΗΜΕΣ...ΚΟΙΝΟ ΚΑΡΑΒΙ...ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΥΣ..ΣΤΑΘΜΟΥΣ..

ΕΙΧΑ ΑΚΟΥΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΒΡΑΔΥ ΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ
ΠΟΥ ΑΠΑΝΤΟΥΣΑΝ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ ΜΟΥ..
ΕΓΛΥΨΑΝ ΠΛΗΓΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΤΕΛΕΙΩΤΕΣ ΣΤΙΓΜΙΑΙΕΣ...ΘΛΙΨΕΙΣ ΜΟΥ..
ΑΣ ΤΟ ΑΦΗΣΩ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ...ΕΔΩ...

ΕΙΝΑΙ ....DOMENICA...

"ΜΕSΑ SΤΗ ΒΟΥΗ ΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ "

Μέsa stη ßουή tου dρόµου
Ήtaν νά 'ßρω t' όνeιρό µου
Νa tο ßρώ κaι νa tο χάsω
Κι ούte pιa pου θa tο ftάsω
Μιa stιγµή pέρase 'µpρός µου
Κι ήtaν η χaρά tου κόsµου
Η χaρά pου µaς µatώνeι
Saν οι pιο µeγάλοι pόνοι
Όνeιρο γλυκό κaι ξένο
Κaι paνtοteινά χaµένο
Se κρatώ stο νού µου aκόµa
Sa tριaνtάfυλλο stο stόµa
Πέρaseς όpως peρνούνe
Όsa deν θa ξaνaρθούνe
Se κρatώ stο νού µου aκόµa
Sa tριaνtάfυλλο stο stόµa
Πέρase όpως peρνούνe
Όsa deν θa ξaνaρθούνe
Πουλιά pου έχουν fteρουγίseι
Sύννefa µέsa stη Δύsη
Κι άfηse tο pέρasµά tου
Πέρasµa ζωής θaνάtου
Stην κaρdιά µου sa sfρaγίda
Μιa peθaµένη eλpίda

Όνeιρο γλυκό κaι ξένο
Κaι paνtοteινά χaµένο
Se κρatώ stο νού µου aκόµa
Sa tριaνtάfυλλο stο stόµa
Πέρaseς όpως peρνούνe
Όsa deν θa ξaνaρθούνe
Se κρatώ stο νού µου aκόµa
Sa tριaνtάfυλλο stο stόµa

((*_*))

Enigma of the Absolute

Saloman hung down her head, laid bare her heart
For the world to see, she craved for intimacy
Through darkened doors her aspect veiled with indecision
Gazed out to sea, she craved lucidity

Cast adrift from past relationships in her life
Hoisted up the ideal, this was her saving grace
Sea's of rage that once assailed her concern for the truth
Had passed her by and left her high and dry
In her saviour's arms...(x4)

[b]Across the sea lies the fountain of renewal
Where you will see the whole cause of your lonliness
Can be measured in dreams that transcend all these lies
And I wish and I pray that there may come a day
For a saviour's arms [b/]

Severance

Severance,
The birds of leaving call to us,
yet here we stand
endowed with the fear of flight.
Overland
the winds of change consume the land,
while we remain
in the shadow of summers now past.
When all the leaves
have fallen and turned to dust,
will we remain
entrenched within our ways.
Indifference,
the plague that moves throughout this land
Omen signs
in the shapes of things to come.
Tomorrow's child is the only child.

RAZASTARR: Ισόβιο Ταξίδι

Ομφάλιος λώρος η ζωή μου με την φαντασία
το μόνο που δεν πήρανε με την αυθαιρεσία
αγαθό που σε όλους μας ανήκει και είναι λύτρωση
λίγες στιγμές μαζί της και αποφεύγεις την ύπνωση
της κάθε σου στιγμής της δικιάς σου της ψυχής
που κινδυνεύει να χαθεί απ'το σκοτάδι της ζωής
έτσι τις στιγμές αυτές που ξεφεύγω από δω
το μυαλό μου ξενυχτάει κάπου εκεί στον ουρανό
και ζωγραφίζω ελπίδες τα πιο μικρά όνειρά μου
τα ντύνω με εικόνες από μέρη δικά μου
μα ξέρω κατα βάθος πόσο μάταια είναι όλα αυτά
αφού τα μάτια σαν ανοίξω όλα εμφανίζονται ξανά
αυτά που ζαρώνουν την ψυχή και το μυαλό μας
που φτιαχτήκαν τόσο όμορφα δήθεν για το καλό μας
όμως έμαθα να διώχνω ότι μου κάθεται στραβά
και αρχίζω με την φαντασία ταξίδι για όσα ελπίζω

Ισόβιο ταξίδι μακρινό με την φαντασία
το μυαλό μου ταξιδεύει εκεί που είναι η ουσία
Ισόβιο ταξίδι φωτεινό με την φαντασία
το μυαλό μου ταξιδεύει εκεί που είναι η ουσία

Ισόβιο ταξίδι φωτεινό με την φαντασία
το δρόμο να μου δείχνει για την αφθαρσία
με μύθους δεν τρέφομαι και όνειρα πλαστικά
υποταγή στο δόγμα απλά φασιστικά
φτηνό το περιτύλιγμα ξεκάθαρη δειλία
θηλιά στο λαιμό μου η δικιά σου ανανδρία
ελευθερία διαλέγω όμως και άφοβα βουτάω
στης φαντασίας τα άδυτα νερά αναζητάω
ουτοπίες και τόπους μακρινούς για να ξεφύγει
να φύγει οριστικά απ'το σκοτάδι που με πνίγει
η ψυχή μου να φύγει απ'όλα αυτά τα παραμύθια
η λογική που μου δίνεις δεν βρίσκει την αλήθεια
γι'αυτό ψάχνω μέσα απ'το όνειρο να βρω και γω μια αχτίδα φωτός
μέσα στην σύγχηση που είδα
μια ξεκάθαρη εικόνα που μια γεύση θα απλώνει ζωής,
σ'αυτή τη νέκρα που με ζώνει
Ημερομηνία λήξης δεν έχει αυτό το παραμύθι
ισόβιο ταξίδι όμως διαλέγω και με πείθει
πως το καταφύγιο στη φαντασία είναι λύτρωση
φωνή διαπεραστική με φέρνει σε εξίσωση
με μια άδεια του μυαλού και της ψυχής μου
μια εσωτερική ελευθερία τη ζωή μου
κυριεύει και ανοίγει διάπλατα ορίζοντες στο φώς
απ'την οδύνη του παρόντος πάλι φεύγω μοναχός
αλλά η μοναξιά με φέρνει πιο κοντά στον εαυτό μου
χαρτί ο ουρανός σε κάθε βήμα δικό μου
και η απομώνωση να με κάνει ζωντανό να νιώθω
ναι να νιώσω θέλω πάλι αυτόν τον πόθο για ζωή
όπως τότε που είμασταν παιδιά
με το συναίσθημα να βγαίνει ξεκάθαρα απλά
και κάθε στιγμή να γίνεται μοναδική
με το πέρασμα του χρόνου να αντιδικεί...

RAZASTARR : Το κελί

Περπάτημα επάνω σε μια γραμμή από σπίρτα
προσπάθησες πάλι το αποτέλεσμα ήταν ήττα
και γεμίζεις τους τοίχους με στίχους
ανώμαλου ύφους
περίεργου ύφους
μέσα στο κελί σου πάλι κλίνεσαι δεν αισθάνεσαι
κάπου χάνεσαι στον φόβο σου πιάνεσαι
και προσπαθείς να αποφύγεις τα πέπλα του μυαλού σου
να ξεκολήσεις απ'τον ιστό του αραχνωειδή αντιπάλου σου

όμως έχε το νου σου ο τρόπος δεν είναι προδότης
να βγεις του εαυτού σου
μη βιάζεσαι μαζί σου έχεις όλο το χρόνο δικό σου
αν αγχωθείς
θα θαφτείς,
θα σπαστείς
μέσα στα νεκροταφεία συνειδήσεων θα βυθιστείς
θ'αρχίσουν πάλι οι τύψεις να σου τρώνε το κεφάλι
θα προχωράς θα τρέχεις θα είναι ίδια η ζάλη
απ'τα σκατά που θα βγαίνεις
θα μπαίνεις μες στην κρεπάλη
πάντα μόνος θα σκέφτεσαι "δεν τα κατάφερα πάλι"
θα σε συχαίνεσαι πάλι
θα τραβάς το κεφάλι
θα προχωράς με μια μάσκα
δε θα σε βλέπουν οι άλλοι

θα κλίνεις όλα τα φώτα
θα κλειδώνεις την πόρτα
θα βουλώνεις τα αυτιά σου
θα'σαι μες στον ιδρώτα
οι σκέψεις δεν θα σ'αφήσουν
αποθυμένα θα μείνουν
μες στο μυαλό σου θα μείνουν
δικό σου αίμα να πίνουν
τύψεις, ενοχές και μικροπρέπειες θα σε μολύνουν
και τότε θα'ναι η ώρα να τα κόψεις όλα
πίσω απ'τη σκιά σου θα'χεις στήσει το πολυβόλο της μνήμης
σαν μαχαίρι της γαλήνης
και μες στο χώμα όσο αντέχεις ακόμα
θα γυρίζεις ωμά θα γίνεις λιώμα...

Δυστυχώς δεν μπορώ να είμαι αναίσθητος
και αυτό είναι πρόβλημα βλέπεις
το παιδί δεν μπορώ να αποφύγω είναι κάτι που εσύ παραβλέπεις
εγώ το ζω αναπνέω μαζί του
από μέσα ζητάω να λυτρωθώ
δεν σταματάω ποτέ να κυνηγάω το σκοπό μου
να σπάσω τα σίδερα να ζήσω καλύτερα
οι στιγμές μου ελπίζω πως ύστερα
θα αποκτήσουν ακόμη και σήμερα λίγο νόημα παραπάνω
το κεφάλι θα σηκώνω πιο πάνω
δε θα τα χάνω
ως τώρα πιάνω τον εαυτό μου αγχωμένο μπήκες;
ζαλισμένο από φρίκες
που χτυπάνε δυνατά στο στήθος
για αξιοπρέπεια δε μιλάει κανείς μα ούτε για ήθος
η ζωή μας τέλειος λίθος
λαμβάνω υπ'όψη μου λοιπόν πως ζω μέσα στη λέρα
κάτι με κινεί να πάω πιο πέρα στον αέρα
οι σκέψεις μες στο κεφάλι μου στήσανε χορό μέρα με τη μέρα
αναλυτικά προσπαθώ να δω την καθεμία
μα δε μπορώ και δε χρειάζεται αλλού είναι η ουσία
καμία...

ώρες μοναξιάς και όμως μου είχες πει ψυχή μου πως θα περνάμε καλά
μα μερικές φορές τα όνειρα χάνονται μακρυά
και δεν προλαβαίνεις να το καταλάβεις
όταν το γράμμα θα λάβεις
θα είναι λίγο αργά για να προλάβεις
τα χρόνια ανοίξαν φτερά για να προλάβεις ............
μα δεν πειράζει αν ψάξεις θα βρεις αυτό που θέλεις
μη περιμένεις βοήθεια δεν θέλεις
μονάχος σαν άνθρωπος δεν αξίζει να μένεις

η ζωή δεν έχει κύκλους που λένε μερικοί
έχει μόνο ευθείες που σε πάνε εδώ και εκεί
οι κύκλοι είναι μόνο μέσα στο μυαλό μας
το αν θα φύγουν εξαρτάται καθαρά απ'τον εαυτό μας
όχι απ'τον δπλανό μας
έτσι δεν είναι; όλα εμείς τα κάνουμε
από εμάς δεν ξεκινάνε η αλήθεια, οι φόνοι,
το ψέμμα η γκρίνια, η αδικία, η προστυχιά η προδοσία, τα φιλιά, οι πολέμοι, τα λεφτά τα όπλα, οι αρχηγοί,
οι μοιχίες οι ζήλιες η απάτη, ο εγωισμός, τα κελιά

οι στιγμές περνάνε δύσκολα πόσο μάλλον οι ώρες
καθημερινά αυξάνονται και πληθαίνουν οι μπόρες
στο μυαλό μου τελικά πιστεύω είμαι και εγώ μέσα στο κελί
μάλλον προσπαθώ να δώ τα πράγματα απ'την αρχή
στην τελική δεν βλέπω τίποτα εκεί
τριγύρω να με σώσουν μόνο εγώ μπορώ να με σώσω
αληθινά γιατί τόσοι προσπαθήσαν πόσοι
για δήθεν για να κάνουν κάτι δεν μπορέσαν
δεν αντέξαν
δεν πιστέψαν
σε εμένα
το'χω άχτι όμως γίνομαι ένα με το χώμα
και ένα με τον αέρα που αναπνέω
γίνομαι ένα με τον βούρκο μα συνεχίζω να επιπλέω
λέω πολλά μα έτσι είναι μου μαθαίνει πιο πολλά
η ζωή μου λέει γίνε ένα με τ'αστέρια
πέταξε ψηλά στα όνειρα μου πιστεύω πιο πολύ
και ζωντανά τα κρατάω, ακουμπάω και όπου μου κάθεται καλά
πάλι ζητάω
στους ανθρώπους που μου φέρθηκαν σωστά να'ναι εντάξει
θα είμαι 2 φορές εντάξει
απ'την καρδιά το αποδεικνύω στην πράξη
Το κελί γίνεται φίλος μα γίνεται και εχθρός
αδελφός γίνεται ο δρόμος και ο κόσμος ουρανός
τελικός προορισμός μοναχικός μα δεν πειράζει
το ταξίδι τώρα πια δεν με τρομάζει

RAZASTARR: ΛΟΓΙΑ

Λέω τα πράγματα με το όνομά τους
βάζω τον κόσμο κάτω εικόνες ακολουθούν το μονοπάτι με τη σειρά τους υποσχέσεις πολλές μα τα έργα ήταν όλα λίγα
σε μια παγίδα της ατιμίας εφιάλτες του χτες
υπάρχουν στιγμές
που η σκέψη προσπαθεί να προσπεράσει το όνειρο
σε ένα κόσμο τόσο πονηρό
ζεις και συ και γω σε ένα ταξίδι επιζώ
είμαι πρόθυμος να σου πω το μυστικό

αμέσως παράτα τη σκέψη άσε τη ζωή να σε κλέψει
το μυαλό να αλητέψει και το παρών να επιστρέψει
στον τόπο του και αυτό με τον τρόπο του
το σύμπαν να γίνει γροθιά πέρασαν χρόνια πολλά
που πολέμαγες τον πόνο μα μαζί με τον χρόνο
σ'αφήνω μόνο μ'ένα παράφωνο τόνο
βρίσκω το δρόμο
αποκρούω τις πύρινες λέξεις
βρίσκω τον θρόνο
όπως και εσύ έτσι και γω προσπαθώ να επιβιώνω
τα λόγια που άκουσα χαρακτήκαν στον χρόνο
μοναχός κινείς με ένα παράξενο ρόλο στη ζωή
όπως άλλωστε και εσύ
εδώ έτσι κι αλλιώς μετράν οι πράξεις όχι τα λόγια
άκουσα πολλά από πολλούς μα λίγα είδα
έφυγα μακρυά,
απλά...

Τόσα λόγια που μένουν βαθιά
άκουσα πολλά μα λίγα είδα μετά την καταιγίδα
προσπάθησα να βρω έναν τρόπο να επιβιώνω
καλό κακό βλέπω στο χρόνο

Τόσα λόγια τελικά κατάλαβα πως βρέθηκα εκεί
και ας μη το ήθελα απ'τη σιωπή δεν παρασύρθηκα
πως θα πρεπε μα αναστήθηκα
σύντομα είδα τα πράγματα πιο καθαρά
και σήκωσα κεφάλι πάλι
στην ουσία δίνω βάση
ρίχνω μαύρη πέτρα πίσω
έχω δοκιμάσει όλα τα σάλια
έτσι νομίζω το συνιθίζω
το πως και το γιατί να ψάχνω μες στην κάθε λέξη
πάλι αρχίζω δεν το ορίζω,
δεν αναγνωρίζω ούτε εμένα
δε βρίσκω ούτε εσένα
μπένει το ψέμμα
επειδινώνεται το πρόβλημα σπασμένα τα φρένα
στον κατήφορο δωσμένα
είμαι σίγουρος πως ήξερες καλύτερα από μένα
το πήρα χαμπάρι είναι παιχνίδι
οι καλύτεροι ηθοποιοί στη ζωή δυστυχώς δεν είναι στο σανίδι
και είναι ήδη μια συγκάληψη συναισθημάτων
πληγωμένου εγωισμού
πραγμάτων μια πηγή απροστάτευτων θαυμάτων
πάντα ήταν έτσι ποιος θ'αντέξει
η πληγή αυτή θα επιλέξει
ποιος θα πει την τελευταία λέξη
Τα λόγια έχουν ευθύνη
ποιος θα μείνει στου μυαλού τη δίνη?

Τόσα λόγια που μένουν βαθιά
άκουσα πολλά μα λίγα είδα μετά την καταιγίδα
προσπάθησα να βρω έναν τρόπο να επιβιώνω
καλό κακό βλέπω στο χρόνο

On the floating, shapeless oceans
I did all my best to smile
til your singing eyes and fingers
drew me loving into your eyes.

And you sang "Sail to me, sail to me;
Let me enfold you."

Here I am, here I am waiting to hold you.
Did I dream you dreamed about me?
Were you here when I was full sail?

Now my foolish boat is leaning, broken love lost on your rocks.
For you sang, "Touch me not, touch me not, come back tomorrow."
Oh my heart, oh my heart shies from the sorrow.
I'm as puzzled as a newborn child.
I'm as riddled as the tide.
Should I stand amid the breakers?
Or shall I lie with death my bride?

Hear me sing: "Swim to me, swim to me, let me enfold you."
"Here I am. Here I am, waiting to hold you."

This Mortal Coil

Eloy » Poseidon's Creation

When the mighty sons of the spheres beyond
distributed the elements of earth
they laid down the foundation-stone
of highest spiritual birth
which ever existed since thousands of years
but is lost now in the future and past
lightyears away from our daily tears
those unperceived moments which always last
Poseidon became lord of earthquake and seas
master of oceans and all their wealth
god of an island, there lived a family
with a daughter of beauty and health
Atlantis was the island's name
greatest treasury of all times
human eyes didn't ever see the same
silver and gold, fertile hills, woodlands and plains
it was situated in front of the strait
they call "The Columns of Herakles"
Kleito was the daughter's name
a princely virgin of clearness and love
so Poseidon fell in love with her
and built a shrine on the mountains above
surrounded by a golden wall
and inside he placed his holy law
Son of god and daughter of earth
they created ten sons, human creatures
who've been of supreme beings at birth
of pure essence and perfect features
what a divine possibility to overcome Evil
so listen what Man did!

you take fate just like a machine
unable to react
with the heart of stainless steel
you only count the facts
you fought your soul with all your might
but do believe it can be a glorious fight
cynically you talk to me now
you wish to be seen that way
you alone challenging life
jumping the waves of a day
you fought your soul with all your might
but do you believe this can be a glorious fight
shadow and light are same
the shades inbetween a game
you get drunk on stary skies
and inhale the coolness
there's this deepness of sentiment
running through you
the world flowing in streams
and is the most precious dream
warm and mild
and now crystalline clear
you can face life without fear
you're a romantic but scared of yourself
always suspecting attack
afraid to be caught vulnerable
unable to react
you fought your soul with all your might
but do you believe this can be a glorious fight

Looking through the tears, in a distant memory
Raising shadows above, are they haunting me?
But do they know, they hurt 'cause
when I'm lying here alone thinking about what used to be
I don't wanna live my life alone, so unbreak these chains that used to hold you and me

REFREIN:

But there must be an answer,
to this broken heart of mine
I'm seeking to find
Some peace of mind

Have you ever seen the darkest side of life before
Or does that same old dream
haunt you wherever you go
But there must be a remedy
To heal what's broken inside of me

REFREIN:

But there must be an answer
to this broken heart of mine
I'm seeking to find
Some peace of mind

Just give me the answer
That I can't find

BRIDGE

I can't believe that there's nothing we can do
No I can't believe that there's nothing left to say

The day'd be gray he'd said
ask him to chase the early rising sun next day
look for the highest place to stand
don't understand the bodiless voice
(your brain ride the ring)
I think I have to flee from him
don't dare to chase the early rising sun one day
or am I condemned forever to ? the roads
(they will make this the route we take)
the road is so white all skeletons and ?
whose ? do I have to play
to be ravaged by?
and hidden by ? voices inside my rotting brain
so now I must end this ?
I have to question myself
I don't want to go on
forever ?
? ? ?
she is the one whose light ?
she ? the shadows of ?
she lives by ?
we live we die ?
time starts to burn my ? skin
now should I flee or should I try to follow
are my
because I'm a ?
the huiman flesh is changing superficial glow
thrashing light and ?
in experience and history
? I want to care and die
like all the others
?
I had searched the place
just to the ? or do I try to make you trust in me
I think I have to flee from here
don't try to chase the early rising sun one day
or am I condemned for the end of time to?
waste of time ? light proclaim my duty
to be porepared for final ?

The values you believe in
the dreams you're living for
once more are shattered by thunder
distorted pictures appear
steered by an evil force
that's slowly dragging you under
a living nightmare wakes
you in the night
you feel the ground crumbling
under your feet
you feel a cold sweat
running down your spine
it leaves you searching
for a secret retreat
Each time you climb a mountain
you see the world below
it's chaos tears you asunder
you try to keep your balance
you try to stay in tune
vibrating senses shaking you inside
a timeless moment spent
recalling your dream
Now your vision is clear
all your doubts dissappear
and you're asking yourself
is this heaven or hell
Like a storm in the night
all emotions alight
and you try to disguise
you feel the fire and ice
Reaching out for your aim
Yet a pawn in a game
while you try to rebel
against heaven and hell
(all?)( in) the moments of strife
on the tight rope of life
and your spirit still cries
torn between fire and ice
In a labyrinth of nightmares
you run an endless race
down a tunnel with no end
while you're running in the darkness
you discover a light
shining so bright
shining bright up ahead

Eloy

Silence Must Be Heard

"Look into the others eyes, many frustrations
Read between the lines, no words just vibrations
Don't ignore hidden desires
Pay attention, you're playing with fire
Silence must be heard, noise should be observed
The time has come to learn, that silence ...
Silence must be heard
Or diamonds will burn, friendly cards will turn
Cause silence has the right to be heard
People talk too much for what they have to say
Words without a meaning, just fading away
Silence must be heard, noise should be observed
The time has come to learn, that silence ...
Silence must be heard
Or diamonds will burn, friendly cards will turn
Cause silence has the right to be heard"

Enigma

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr