Ας το πούμε εισαγωγικό σημείωμα...

Μάτια...Παρατηρούν...Δεν μπορούν να δουν...

"Φαίνεται ότι ο Γιγαντισμός προκλήθηκε κυρίως λόγω την μειωμένης βαρύτητας της Γης, η οποία επέτρεψε να αναπτυχθεί η ζωή σε γιγάντια μεγέθη. Μία εξήγηση για αυτή την μειωμένη βαρύτητα, θα μπορούσε να είναι ότι η Γη ήταν μικρότερη και σε μέγεθος και σε μάζα εκείνη την εποχή. Υπάρχουν γεωλογικές ενδείξεις ότι η Γη έχει μεγαλώσει σε διάμετρο από την εποχή των δεινοσαύρων- η θεωρία της διαστελλόμενης Γης (expanding earth theory).

Και μια μελέτη σχετική με την εξαφάνιση των γιγάντιων εντόμων.

"Σύμφωνα με τα πρόσφατα γεωχημικά μοντέλα, πιστεύεται ότι κατά την διάρκεια μιας περιόδου 120 εκ. ετών (που τέλειωσε με μαζική εξαφάνιση στο τέλος της Περμίου διαπλάσεως- Permian period), το επίπεδο του οξυγόνου ανέβηκε σε ένα maximum όριο 35% και μετά έπεσε στο 15%.
Μιά καινούργια μελέτη προτείνει ότι μία τέτοια διαφορά στα επίπεδα του οξυγόνου είχε δραματικές βιολογικές επιπτώσεις σε διαδικασίες όπως η αναπνοή, επιτρέποντας σε έντομα όπως τα dragonflies, οι σαρανταποδαρούσες, οι αράχνες και οι σκορπιοί, να αναπτυχθούν σε πολύ μεγάλα μεγέθη.

Βέβαια υποτίθεται ότι ο άνθρωπος εμφανίστηκε πολύ πολύ αργότερα, κάτω από εντελώς διαφορετικές περιββαλοντολογικές συνθήκες.

Τώρα, αν η Γη δεν είχε την Σελήνη -Δες το link (3η και 4η παράγραφος)
http://www.planet-kerry.com/news/us-version/space/thekatastrophe.htm

Βρήκα επίσης ότι χωρίς την βαρυτική έλξη της σελήνης η περιστροφή της Γης θα ήταν 3 φορές γρηγορότερη από ότι είναι σήμερα και η μέρα θα διαρκούσε 8 ώρες μόνο. Οι άνεμοι θα ήταν πολύ δυνατοί σαν τους ανέμους στον Δία και θα προκαλούσαν μεγαλύτερο βαθμό διάβρωσης που σημαίνει μικρότερου μεγέθους βουνά και βλάστιση και ζωικοι οργανισμοί και τελικά, μικρότεροι άνθρωποι!

Και για το παρελθόν στο σύστημα Γης-Σελήνης...
Στο παρελθόν η Σελήνη ήταν πιό κοντά στη Γη απο ότι είναι σήμερα και συνέχεια απομακρύνεται. Πριν απο 900 εκ. χρόνια υπολογίζουν ότι η Σελήνη πρέπει να βρισκόταν περίπου στα 200,000 χιλιόμετρα από την Γη, η μέρα να διαρκούσε 18 ώρες, η παλιρροιακή τριβή να ήταν 50% εντονότερη απο ότι είναι σήμερα και η περιφορά της γύρω από την Γη στις 23.9 μέρες.

Τότε με αυτή τη λογική αν η σελήνη ήταν ακόμη πιο κοντά στη γή από ότι είναι σήμερα,άρα και με πολύ μεγαλύτερη βαρυτική έλξη θα μπορούσε να υπάρχει γιγαντισμός..

Οστρια οι πληροφορίες σου είναι πολύ καλές,αν μη τι άλλο αποδεικνύουν ότι όντως ο γιγαντισμός υπήρξε στο παρελθόν και ήταν απλά ζήτημα ατμοσφαιρικών και μαγνητικών καταστάσεων.

Και επίσης θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι στο παρελθόν η σελήνη ήταν πιό κοντά στην γη απ ότι σήμερα (238,000 μίλια περίπου σήμερα... 216,750 πριν απο 900εκ χρόνια) και συνέχεια απομακρύνεται.

Την εποχή που εμφανίστηκε ο άνθρωπος υπήρχαν τα μαμούθ, αλλά ακόμα και σήμερα υπάρχουν τεράστια ζώα κυρίως στην θάλασσα, ίσως επειδή οι συνθήκες το ευνοούν.

Το θέμα είναι αν και οι άνθρωποι ήταν "γιγάντιοι" κάποια εποχή, όπως μας διηγούνται οι αρχαίοι μύθοι αλλά και οι λαϊκές παραδόσεις.

*Μήπως ήταν απλώς λανθασμένη αντίληψη λόγω της εύρεσης των οστών των δεινοσαύρων που ξεθάβονταν κάθε τόσο;

*Μήπως ήταν η ανθρώπινη περηφάνεια για τους προγόνους, πχ. τους "Ελληνες και ανδριωμένους" που ήταν τεράστιοι και έφτιαξαν τόσο θαυμαστά έργα που απλός άνθρωπος δεν θα μπορούσε να φτιάξει;

Είναι ολοφάνερο ότι η Τιτανομαχία και η Γιγαντομαχία κλπ. περιγράφουν έντονες γεωλογικές αναστατώσεις που σημάδεψαν κάποτε τον τόπο μας.

Οσο για την Χαλκιδική που αναφέρει η φίλη μας, σύμφωνα με την μυθολογία η Γη της Φλέγρας (Παλλήνη Χαλκιδικής) είναι ο τόπος γέννησης των γιγάντων, αλλά και ο τόπος στον οποίο έγινε η Γιγαντομαχία. Εκεί βρίσκονται "θαμμένοι" πολλοί γίγαντες, με κυριότερο τον τρομαχτικό Εγκέλαδο (στην Κασσάνδρα). Ο Αθως, η κόρη του Παλλήνη, ο Σίθωνας...

Σύμφωνα πάλι με άλλους μύθους:
Στην Κω πήγαν ο Φοίβος, ο Κύννας και ο Κίος μετά την ήττα τους από τους θεούς του δωδεκαθέου εναντίον των Τιτάνων.
Η Μύκονος σχηματίστηκε από τα πετρωμένα σώματα των γιγάντων που σκότωσε ο Ηρακλής.

Και όπως λέει ένα πολύ καλό κείμενο για την Γιγαντομαχία
"Μετά από χιλιάδες χρόνια οι άνθρωποι συνέχιζαν να βρίσκουν μέσα στη γη κόκαλα από σκοτωμένους Γίγαντες. Έδειχναν βράχους που είχαν εκσφενδονίσει αυτοί ή οι θεοί, όπως ένα βράχο στη Λυκαονία, που έλεγαν πως τον είχε ρίξει ο Δίας· νησιά σαν τη Νίσυρο, τη Λήμνο και την Πορφυριώνη στην Προποντίδα· βουνά σαν τον Μίμαντα και ηφαίστεια σαν το Βεζούβιο και την Αίτνα που κρατούσαν στα σπλάχνα τους τους Γίγαντες. Άλλοι ιστορούν πως επίτηδες η Γη με στοργή είχε θάψει τους γιους της βαθιά κάτω από τα βουνά ή πως είχε μεταμορφώσει τους ίδιους σε βουνά."

http://mythologia.8m.com/gigantomahia1.html

Βέβαια υπάρχουν και άλλες παραδόσεις που μιλούν για τους μεγαλόσωμους Ελληνες της προϊστορικής και πρωτοϊστορικής εποχής.
Δες τι λένε για τον σκελετό του Ορέστη που προστάτευε την Τεγέα και πώς κατόρθωσαν οι Σπαρτιάτες να την κατακτήσουν ακολουθώντας τον χρησμό των Δελφών. (Αυτή η ιστορία έχει πολύ ενδιαφέρον και πρόσφατα της έχει δοθεί μια ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα εξήγηση)
Παρόμοια είναι και η ιστορία με τον Ευρυσθένη και τους Αθηναίους.
(Ας μην ξεχνάμε ότι τα "κόκκαλα" των επιφανών αρχαίων, ήταν ιερά κειμήλια τα οποία προ πάντων προστάτευαν τις πόλεις που τα είχαν θαμμένα στα χώματά τους, όπως και στον μετέπειτα Χριστιανισμό με τα σώματα των αγίων).

Τον παλιό καιρό, τω καιρώ εκείνω που λέει και το Ευαγγέλιο, οι αθρώπ' ήτον αψηλοί και μεγαλοκαμωμένοι. Ήτονε δα μαθές σα τζι παλαιοί Έλληνες, πο στήνασι μοναχί ντονε χωρίς σύνεργα ολόκληρα βουνά και τα πααίνασιν όπο θέλασι. Τέθοια παλικάρια εστήσασιν και τσι κολόνες τση Πορτάρας της Αξάς, εχτίσασι τον πύργο του Χειμάρρου, που 'τονε δέκα βολές πκι' αψηλός από ό,τι είναι τώρα, κι εκάμασιν και τον Απόλλωνα.ΝΑΞΟΣ, 20. αι

Οι Έλληνες οι παλαιικοί ήντουσαν θεορατικοί. Ψηλοί ίσιαμ' ένα λεύκο. Τότε λένε ήντουσαν κι άνθρωποι σαν κι εμάς και μπήκαν κάμποσοι στην τζιέπη ενού Έλληνα. Κάνει νια βολά έτσι και βάνει το χέρι τους στην τζιέπη και το βγάζει με τους ανθρώπους απάνω στην απαλάμη του. - Ρε, τι 'ναι δω, λέει ο Έλληνας. Τι ανθρωπάκια είναι τούτα, τι ανθρωπάκια!ΚΥΝΟΥΡΙΑ (ΒΟΥΡΒΟΥΡΑ), 20. αι.

Όντας εφτιάνανε τα Στύλια, τον ίδιο καιρό χτίζανε και τον πύργο που 'ναι ψηλά στα Κόκαλα στο Διαφόρτι, κοντά στον Αι-Λια τον Καρυώτη. Εκείνο τον καιρό οι άνθρωπο ήσανε ψηλοί σαν κυπαρίσσια και παλικάρια και αντρειωμένοι σαν τον Ηρακλή και τον Σαμψών. Και για να καταλάβεις τη μεγάλη τους δύναμη που 'χανε, σού λέω πως αν καμμια φορά εχρειαζόσαντε οι μαστόροι στα Στύλια κανένα σύνεργο που δεν είχανε, φωνάζαν γυρεύοντάς το 'φ' τους μαστόρους στα Κόκαλα, κι αυτοί πάλε ακούγανε τη φωνή και τους το πετούσανε 'φ' τον αέρα.ΑΡΚΑΔΙΑ (ΦΙΓΑΛΕΙΑ), 19. αι. - Στύλια: τα ερείπια του ναού του Απόλλωνα στις Βάσσες.

Τον καιρό των Ελλήνων ένας αντρειωμένος που τον έλεγαν Αριστομένη, άρπαζε βράχους από την κορυφή του Βουρκάνου και τους έριχνε ώς τη Μήλο.ΜΕΣΣΗΝΙΑ (ΜΕΣΣΗΝΗ), 19. αι.

Στη μεγάλη πόρτα του παλιού κάστρου της Μεσσήνης βρίσκεται ένα θεόρατο λιθάρι που φράζει το δρόμο. Αυτό το έφερνε από μακριά στον καιρό των Ελλήνων μια Ελλήνισσα. το εβαστούσε απάνο στο κεφάλι της, και ένεθε και τη ρόκα της. Άμα έφτασε σε κείνο το μέρος, έκαμε αχ! γιατίεκουράστη λίγο, και αμέσως εράγισε η πέτρα και έμεινε εκεί.ΜΕΣΣΗΝΙΑ (ΜΕΣΣΗΝΗ), 19. αι.

Στο Δομένικο ιστορούν για μια γριά Ελλήνισσα με το όνομα Μαγώ πως κουβαλούσε στην ποδιά της αγκωνάρια για το ναό που χτιζόταν. Όταν όμως είδε πως ο ναός είχε τελειώσει, τις άφησε να πέσουν στη γη, όπου και βρίσκονται ώς τα σ΄΄ημερα.ΘΕΣΣΑΛΙΑ, 19. αι.

Η Μονοβύζα ήταν από τη γενιά των Ελλένηδων. Είχε ένα βυζί μοναχά, που το έρριχνε στην πλάτη, γιατί ήταν πολύ μεγάλο και σβαρίζουνταν. Κατοίκαε στο παλάτι της στη Γκρίκα.ΗΠΕΙΡΟΣ (ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ), 20. αι. - σβαροίζουνταν = σέρνονταν πάνω στο χώμα. Γκρίκα: χωριό της Θεσπρωτίας.

Στα Μεσκλά των Σφακιών πιστεύουν πως οι αρχαίοι Έλληνες ήταν τόσο γιγαντόκορμοι, που γονάτιζαν στη θέση Φλομέ, πάνω από τα Μεσκλά, και σκύβοντας έπιναν με το στόμα τους νερό από το ποτάμι των Μεσκλών. Η απόσταση είναι κάπου τετρακόσια μέτρα. ΚΡΗΤΗ (ΣΦΑΚΙΑ) , 20. αι.

Το ελληνικό φράγμα της χαράδρας στις Γλώσσες οι χωρικοί το λένε το Πήδημα της Γριάς και πιστεύουν πως μια γριά από τη γενιά των Ελλήνων πηδούδε με μια δρασκελιά τα δεκατέσσερα σκαλοπάτια του.ΑΚΑΡΝΑΝΙΑ, 19. αι.

Στη Ζάκυνθο βρήκα την παράδοση πως οι αρχαίοι Έλληνες έπαιρναν τη δύναμή τους από τρεις τρίχες που φύτρωναν στο στήθος τους. Όταν τις έκοβαν, την έχαναν, την ξανακέρδιζαν όμως, μόλις ξαναφύτρωναν.ΖΑΚΥΝΘΟΣ, 19. αι.

Κοντα στο Νιοχώρι βρίσκονται σωροί από ανθρωπινά κόκαλα, και γι' αυτό εκείνη τη θέση τη λεν Κόκαλα. Εκεί έγινε τον παλιό καιρό πόλεμος, και νίκησαν οι Έλληνες. ΘΕΣΣΑΛΙΑ (ΜΑΓΝΗΣΙΑ), 19. αι.

Στον καιρό των Ελλήνων γίνηκε ένας πόλεμος μεγάλος και φονικός. Άλλοι απ' αυτούς είχανε καστρωμένα τα βονά της Μάνης, άλλοι τα βουνά της Μεσσένιας και μερικοί απ' αυτούς είχαν πιάσει το βουνό το Κακαλετρέικο, που 'ναι στο Κακαλέτρι από πάνου. Γινόταν ο πόλεμος με βράχους και με τουλούπες από ξίγκι μπολιωμένο και καυτερό. Αυτοί που 'χανε το βουνό στο Κακαλ'ετρι εφτιάσανε και τα ακατανόηα τα χτίρια τα ελληνικά που φαίνονται εκεί πάνου.
ΑΡΚΑΔΙΑ (ΦΙΓΑΛΕΙΑ), 19. αι. - μπολιωμένο = τυλιγμένο σε μπόλια.

Οι παλιοί Έλληνες ήταν ψηλοί σαν τις ψηλότερες λεύκες, και όταν έπεφταν χάμω, πέθαιναν, γιατί δεν μπορούσαν να σηκωθούν. Για αυτό ο μεγαλύτερος όρκος των ήταν: να πέσω, α δε λέω αλήθεια!
ΘΕΣΣΑΛΙΑ, 19. αι.

Ο μπαρμπα-Πρόδρομος από τη Βεργίνα δηγιέται πώς βρήκε κάποια μέρα ένα σκελετό παλιό:- Είχε μια κολοκύθα! Να, ίσαμ' ένα ντενεκέ! Κάτι αρίδες ού! Δυό πήχες! (Και ανοίγει όσο μπορεί τα χέρια του). Μωρέ ήτανε γίγανοι οι παλιοί, ίσαμε κει απάνω, Και δε φονούνταν θάνατο, να πεις. Δεν πεθαίνανε ποτές. Μονάχα σα σκοντάβανε και πέφτανε τα μπρούμυτα, άντε, άντε, άντε, πάει τέλεψε! Για κείνο ο πιο τρανός τους όρκος ήτανε: Μα το σκονταμό!, γιατί μονάχ' αυτόν τρομάζανε.
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, (ΒΕΡΓΙΝΑ ΒΕΡΟΙΑΣ), 20. αι.

Οι Έλληνες χαθήκαν όλοι όταν κάποτ έπεσε πείνα μεγάλη στη γη. Τότε καθένας τους έπαιρνε λίγες τροφές και έμπαινε στον τάφο του, για να βρεθεί θαμμένος, όταν οι τροφές του θα τελείωναν και θα πέθαινε.
ΚΡΗΤΗ, ΣΦΑΚΙΑ, 20 αι.

Φόντες ήμουν εφτά χρονώ παιδούλα, έσκαβα μια μέρα με τον μπάρμ-Αναγνώστη τον εκκλησιάρη στην Παλιόχωρα για μια θαματουργή εικόνα. Όποθ να, ξεθάβουμε κάτι κάρακλα και ραχοπόδαρα, τόσα! - Ου, μπαρμπ- Αναγνώστη, είπα, τι άνθρωπι είναι τούτοι; - Αμ οι παλιοί Έλληνες, κόρη μου είταν δρακοθεμελιακοί. Θηλικιά ώρα δεν ήξεραν ποτέ. Έρριναν οι γυναίκες το βυζί στην πλάτη για να βυζάξουν το παιδί κι ομπρός ζύμωναν. Κι οι-γι-άντρες, γιε μου, έδεναν τα μουστάκια πίσω στο κεφάλι, όταν έτρωγαν. Τέτοια θεριά ακετέλυτα ήταν! - Καλά , και δεν πέθαιναν; - Πώς δεν πέθαιναν! Το νου τους τον είχαν στον αγέρα, και από το πολύ τ' ασικλίκι δεν τήραγαν τη γης. Εκεί που πάναιγαν σ' ένα γλέντι με το κεφάλι απάνω όλοι αντάμα, δεν τήραξαν ένα χάσμα μπροστά τους και διάβηκαν ολοσούσουμοι στον Κάτω Κόσμο. Για δαύτο τη λεν Παλιόχωρα! Και λέοντας αυτά ο μπαρμπ-Αναγνώστης ο κλησιάρης βάρεσε κι η αξίνα απάνω στο κόνισμα της Παναγίας, μεγάλη η χάρη της!
ΗΠΕΙΡΟΣ, ΛΕΥΤΕΡΟΧΩΡΙ ΦΙΛΙΠΠΙΑΔΑΣ, 20. αι.

Στα Κράβαρα κατοίκησαν Έλληνες, μεγάλοι, αντρειωμένοι. Σε λίγο όμως έπεσαν φοβερά κουνούπια, με μύτες σιδερένιες που κυνηγούσαν κι εθανάτωναν τους Έλληνες, ώσπου αναγκάστηκαν όσοι είχαν απομείνει να φτιάσουν μεγάλα πιθάρια και να θαφτούν μέσα εκεί ολοζώντανοι. Κι έτσι αφανίστηκε από τα Κράβαρα η πρώτη γενιά , η μεγάλη, η αντρειωμένη.
ΑΙΤΩΛΙΑ, ΚΡΑΒΑΡΑ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΣ, 19. αι.

Για να φτιάσουν το κάστρο της Κουκουλίστας οι Έλληνες, επειδής δεν έβρισκαν εκεί σιμά μεγάλα λιθάρια, πήγαιναν σε δυο ώρες μακριά και κουβάλαγαν πέτρες από πάνω από τα Σχωρέτσαινα. Σήκωναν πέτρες τόσο μεγάλες, που δεν μπορούν τώρα να τις αναταράξουν ούτε με βιζίλες. Τόσο στοιχειωμένοι ήταν εκείνοι οι άνθρωποι, γυναίκες άντρες. Αλλά τότες τους ήρθε ο σωσμός τους. Ο Θεός έστειλε κάτι κουνούπια που τους τσίμπαγαν και πέθαιναν ο ένας κοντά στον άλλον. Και μια Ελλένισσα, πόφερνε ένα θεόρατο λιθάρι για το κα΄στρο, δεν πρόφτασε να τ' αποσώσει στην Κουκουλίστα και πέθανε στο δρόμο. Και το λιθάρι έμεινε σιμά στο λαγκάδι που χωρίζει την Τζιούμα από τα Σχωρέτσαινα.
ΗΠΕΙΡΟΣ, ΣΧΩΡΕΤΣΙΝΑ ΤΖΟΥΜΕΡΚΩΝ, 20. αι. - Βιζίλιες= μοχλοί.

Οι παλιοί Έλληνες πέθαιναν ο ένας κοντά στον άλλο, γιατί τους τσίμπαγαν κάτι κουνούπια μεγάλα, θεοκούνουπα, πόστειλε ο Θεός για να τους καταστρέψει. Πολλοί από αυτούς, για να γλιτώσουν, τρύπωναν μέσα στους λόγγου, στις σπηλιές κι όπου πρόφταιναν. Ένας τυφλώθηκε, κι ύστερ' από καιρό βγήκ' από το σπήλιο που 'ταν κρυμμένος, κι εκεί ήβρηκε έναν ζευγίτη απ' τη νέα πλάση και του ζήτησε να του δώκει το χέρι του. Ήθελε να δοκιμάσει τι δύναμη έχουν οι άνθρωποι από τη νέα γενιά. Ο ζευγίτης φοβήθηκε κι αυτός να του δώκει το χέρι του. Τόδωκε το υνί απ' τ' αλέτρι. Ο Έλληνας το 'πιασε με τη χερούκλα του, το χεράκωσε και το 'σφιξε τόσο πολύ που το 'καμε σαν προζύμι μαλακό, και το υνί έβγαλε νερό. Τότε ο Έλληνας είπε: - Και σείς είστε γεροί, όχι όμως σαν εμάς. Εμείς ήμασταν δυνατότεροι!
ΗΠΕΙΡΟΣ, ΣΧΩΡΕΤΣΑΙΝΑ ΤΖΟΥΜΕΡΚΩΝ, 20, αι.

Παλιόν καιρό οι-γι-αθρώποι ήταν πολύ μεγάλοι. Μεγαλύτεροι απ' όλους ήταν οι Ελλένηδες. Αυτοί ήταν κακοί αθρώποι. Γι' αυτό ο Θεός έστειλε κάτι κουνούπια μεγάλα με μύτες σιδερένιες και τους κυνήγαγαν. Μοναζά τη νύχτα έβγαιναν οι αθρώποι, που κοιμούνταν τα κουνούπια, και το πουρνό, πριν βαρέσει ο ήλιος, και το βράδυ, μότι βασίλευε. Όλη την άλλη μέρα κάουνταν μες στη γης. Είχαν φκιάσει εκεί κατοικιά ίσια για έναν άνθρωπο. Είχαν το ψωμί τους, το νερό τους σε μποτίλιες, τη λάμπα τους κι ό,τι άλλο χρειαζούμενο. Μα δε μπόρειαν να ζήσουν όλη τη μέρα κλεισμένοι, κι ένας ένας χάθηκαν. Σήμερα σκάφτουν και βρίσκουν τα κατοικιά τους, σεντούκια λιθαρένια. Μεσα βρίσκουν τα κόκαλά τους, λάμπες, μπότια και ό,τι άλλο είναι.
ΗΠΕΙΡΟΣ, ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ, 20. αι. - μπότια= στάμνες.

Στο δρόμο από του Θεολόγου στην Αλύκη, στο δάσος, είναι θαμμένος ένας από τους παλιούς Έλληνες. ΘΑΣΟΣ, 19. αι.

Κοντά στην άκρη τ' Αργυρώνιο, το Ματζάρ Μπουρνού, είναι ένας ψηλός όχτος. Στην κορφή του έχει ένα άπλωμα πλακοστρωμένο με μαρμαρένιες πλάκες ώς πέντε μέτρα το μάκρος και δυο δυόμισι πλάτος. Αυτό είναι το μνήμα του Έλληνα, και λεν πως είναι θαμμένος ένας Έλληνας τόσο μεγάλος, όσο είναι το μνήμα του.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ, 19. αι.

Κοντά στον Άγιο Πέτρο βρίσκεται μια τοποθεσία που λέγεται οι Φονεμένοι. Οι σωροί τα χώματα και οι πέτρες που βλέπει κανείς εκει δίνουν την εντύπωση πως έχουμε να κάνουμε με τάφους, μόνο που φαίνονται πολύ μεγάλοι. Έτσι γεννήθηκε η παράδοση ότι στους τάφους αυτούς βρίσκονται θαμμένοι Έλληνες γιγαντόσωμοι, που έτυχε να σκοτωθούν εκεί. Ένας γέρος Μπαρμπιτσιώτης διηγήθηκε την ακόλουθη σχετική ιστορία: Εκείπου το λεν στους Φονεμένους, που είανι οι οβολιοί, εσκότωσαν τρες Έλληνες και τους θάψανε. Ήντουσαν θεριά, Έλληνες μαθέ, αλλά τους πότισαν κρασί με τ' ασκί και τους μέθυσαν. Τ' άκουσε η αδερφή τους η βασιλοπούλα και 'ριξέ ' να λιθάρι θεόρατο από δυο ώρες δρόμο, που το λεν της βασιλοπούλας το κοτρόνι, δεξιά μεριά που πάμε στον Αι-Πέτρο. Μας σαν ήρθε, τους βρήκε σκοτωμένους.
ΚΥΝΟΥΡΙΑ, 20. αι. -οβολιοί = σωροί από πέτρες.

Στους βοσκούς γύρω από το ναό του Απόλλωνα στις Βάσσες ζει ακόμα σήμερα το όνομα των Ελλήνων. Με αυτό το όνομα χαρακτηρίζουν καθετί που πιστεύεται ηρωικό και γικάντιο. για τον εαυτό τους κάθε άλλο παρά που θαρρούν πως είναι οι κληρονόμοι της δόξας των παλιών κατοίκων. Η απλοϊκή σκέψη αυτών των βοσκών θεωρεί τους Έλληνες προγόνους των Φράγκων, ξένους τεχνίτες που κάποτε κρατούσαν τον τόπο αυτόν. Έτσι εξηγεί γιατί οι Ευρωπαίοι ταξιδεύουν στα μέρι αυτά και δίνουν τόση σημασία σε ό,τι έχει απομείνει από εκείνους.
ΑΡΚΑΔΙΑ, 19. αι.

Ισως θα έπρεπε να μείνουμε λίγο τις παραδόσεις τις σχετικές με τον θάνατο των Ελλήνων εκείνων... έχουν ενδιαφέρον δεν νομίζετε;!

Τί να θέλει άραγε να πει ο ποιητής;!

Οσο για τους γίγαντες, αν θεωρίσουμε ότι ο Ορέστης πχ ήταν γίγαντας (5
πήχεις ύψος όπως λέει η παράδοση για τον σκελετό του που ήταν θαμμένος στην Τεγέα δηλ γυρω στα 3.20 μέτρα) θα πρέπει να θεωρήσουμε όλους ή κάποιους από τους Μυκηναίους γίγαντες, που όμως δεν ισχύει από τα ευρήματα που έχουμε... ή μήπως έχουμε τέτοια ευρήματα και απλώς δεν έχουν ακουστεί;

Διάβαζα τις προάλλες ένα σχόλιο που δείχνει ότι ο Σλήμαν όταν βρήκε τους τάφους στις Μυκήνες έκανε λόγο για "μεγάλα κόκαλα", αλλά κανείς δεν τον πίστεψε;
"There were inlaid bronze daggers, portraying lion hunts not native to the Peloponnesus; and bones which Schliemann’s imagination enlarged to giant size."

Πάντως υπάρχουν διάφορες αναφορές στα αρχαία κείμενα

"Ο Κίμων λέγεται ότι αναγνώρισε τα κόκαλα του Θησέα στο νησί της Σκύρου από το μεγάλο τους μέγεθος (Πλούταρχος, Θησέας 38) και ο Παυσανίας στις περιηγήσεις του ανά την Ελλάδα μιλάει σε δύο ξεχωριστές περιπτώσεις για κόκαλα γιγάντων κατά την επίσκεψη του στην Αρκαδία. (8.29.4, 8.32.5) "

"Ο Φιλόστρατος μιλάει για έναν γιγάντιο σκελετό 22 πήχεις μακρύ, όπως και για έναν άλλο 12 πήχεις, τους οποίους είδε ο ίδιος στο Sigeus (Sigeum, now Yenisehir κοντά στην Τροία), για τον έναν πιστευόταν ότι ήταν ο σκελετός του γίγαντα που σκότωσε ο Απόλλων κατά την διάρκεια της πολιορκίας της Τροίας.
Σκελετός γίγαντα ήταν κι αυτός που βρήκε ο Messecrates of Stire, στην Λήμνο, "πολύ δύσκολο να ανασηκωθεί" σύμφωνα με τον Φιλόστρατο στα Ηρωϊκά του σελ. 35. "

"Ο Πλίνιος μιλάει για έναν γίγαντα στο οποίο θεώρησε ότι αναγνώρισε τον Ορίωνα, τον γιό του Εφιάλτη (Nat. Hist., vol. VII, ch. xvi.).
Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι ο Σερτόριος είδε τον τάφο του Ανταίου, του γίγαντα και ο Παυσανίας μαρτυρεί την ύπαρξη των τάφων του Αστερίου και του Geryon (? μήπως εννοεί του Γεραιστού;) ή του Hillus, γιού του Ηρακλή, όλοι γίγαντες και τιτάνες.

Ο Αββάς Pegues (cited in de Mirville's Pneumatologie) στο περίεργο βιβλίο του "Τα ηφαίστεια της Ελλάδος" αναφέρει ότι "στα γύρω μέρη του ηφαιστείου της Θήρας, βρέθηκαν θαμμένοι κάτω από τεράστια βράχια, γίγαντες με τεράστια κρανία."(Page 48.)

"Ο τάφος του Γαιρεστού, εκ των Κυκλώπων που έκτισαν τα κυκλώπεια τείχη σε διάφορες πόλεις, εδεικνύετο εν Αθήναις. Επί του τάφου ελέγετο ότι οι Αθηναίοι εν τω πολέμω κατά του Μίνωος εθυσίασαν τας θυγατέρας του Υακίνθου." (αλήθεια που βρίσκεται άραγε ο τάφος του?)

"Ο Αστερίων, θεωρείται ο πρώτος βασιλιάς της Κρήτης, που προέρχεται κι αυτός από τη γενιά των Τιτάνων. 0 Αστερίων νυμφεύτηκε την Ευρώπη κι έγινε πατέρας του Μίνωα, του Ραδάμανθου και του Σαρπηδόνα. Σύμφωνα με τον Απολλόδωρο κατά την εκταφή του, ο σκελετός του έφτανε σε μήκος 10 πήχεις (6,4 μέτρα)"
(Αστερίων ήταν και το όνομα του Μινώταυρου...)

Από την Κρήτη πάλι, στα αστερούσια όρη κοντά στο χωριό Τσούτσουρο υπάρχει (ή υπήρχε) ο τάφος των Σαραντάπηχων. (το βουνό και το χωριό το αναφέρει και ο Φουράκης ως περιοχή προς έρευνα)

"Οι Σαραντάπηχοι

Στην ίδια περίπου περιοχή και λίγο ανατολικότερα από το Αλιόρι είναι οι Σαραντάπηχοι.
Πρόκειται για έναν τάφο που φιλοξενεί τέσσερις ταφές σε χτιστούς τάφους αρκετά μεγαλύτερους από τους φυσιολογικούς. Η περιοχή ονομάστηκε έτσι από τα οστά των νεκρών που ήταν θαμμένοι στους τάφους αυτούς και που σύμφωνα με τη μαρτυρία των κατοίκων που τα είδαν λένε πως ήταν παραπάνω από τρεις φορές μεγαλύτερα από ενός κανονικού ανθρώπου. Γεγονός είναι πάντως ότι οι τάφοι είναι πραγματικά μεγάλοι και τα θραύσματα από τις πήλινες λάρνακες ιδιαίτερα χοντρά. Οι ταφές βρίσκονταν κάτω από σωρούς λίθων πάνω στους οποίους φύτρωναν πρίνοι.

Σύμφωνα με τις λαϊκές αντιλήψεις οι σαραντάπηχοι ήτανε οι αρχαίοι Έλληνες πανύψηλοι που στέκονταν στα πόδια τους μόνο και που δεν μπορούσαν ούτε να καθίσουν ούτε να πέσουν γιατί μετά δεν μπορούσαν να σηκωθούν και πέθαιναν. Από τις αμαρτίες όμως που έκαναν τους τιμώρησε ο θεός και τους έριξε κάτω με τους κεραυνούς του (η επιβίωση του μύθου της Τιτανομαχίας) κι αυτοί επειδή δεν μπορούσαν να σηκωθούν πέθαναν. Γενικά όμως η περιοχή μέχρι τη Βιάννο είναι συνδεμένη με το μύθο του Ότου και του Εφιάλτη (των γνωστών γιγάντων, γιων του Άρη)"

Για το τελευταίο
http://www.interkriti.co.uk/tsoutsouros/gr10205.htm

'We are either alone in the universe or we are not. Both ideas are overwhelming'
-Arthur C. Clarke-

Edited by - Ostria on 04/08/2003 16:24:41

quote:

---

Τα δρακόσπιτα ίσως να είναι μια ακόμα απόδειξη της ύπαρξης τους, τι λές?Κάτι άλλο που πάντα με εντυπωσίαζε, ήταν η ασπίδα στην αρχαία αγορά.Δε ξέρω αν έχει τύχει να τη δείς, βρίσκεται στο μουσείο.

---

'We are either alone in the universe or we are not. Both ideas are overwhelming'
-Arthur C. Clarke-

mia pragmatikotita simerini

www.geolyk.8m.net

Δυστυχώς δεν έχω να συνεισφέρω τίποτα στο θέμα. Όμως το παρακολουθώ με μεγάλο ενδιαφέρον.

Φίλη Όστρια, σ'ευχαριστούμε πολύ για τις πολύτιμες πληροφορίες!

quote:

---

den xero alla exo balei kai egw ena thema gia tous gigantes

mia pragmatikotita simerini

www.geolyk.8m.net

---

'We are either alone in the universe or we are not. Both ideas are overwhelming'
-Arthur C. Clarke-

με απεραντο σεβασμο και αγαπη ,ο μανος σας

quote:

---

Άκουσα τον άνθρωπο αυτό να λέει ότι με τα ίδια του τα χέρια ξέθαψε έναν γιγάντιο σκελετό ανθρώπου γύρω στα 4 μέτρα στα θεμέλια μιας παμπάλαιας μικρής εκκλησίας, στην αναστήλωση της οποίας πήρε μέρος κατά την δεκαετία του '60. Αντιμετωπίστηκε με άπειρο δέος και σεβασμό το γεγονός και προτίμησαν να τον ξαναθάψουν. Υποθέτω θεώρησαν πως ο άνθρωπος αυτός ήταν κάτι "ιερό".

---

'We are either alone in the universe or we are not. Both ideas are overwhelming'
-Arthur C. Clarke-

Οι μύθοι για γίγαντες είναι πάμπολλοι στην ελληνική λαογραφία. Ποιός ξέρει, μπορεί να έχουν και κάποια αληθηνή βάση.

κατω απο καθε εκκλησακι κρυβεται ενας γιγαντας,ενας παναρχαιος ναος ειτε αφιερωμενος στην ηρα,η στον δια , η στην αθηνα....

η ψυχη των ελληνων και ελληνιδων ανα τους αιωνες φανταζε και φανταζει τεραστια για οποιονδηποτε.

τον ελληνα και την ελληνιδα δεν τους χωραει το συμπαν,ποσο μαλλον ενα σπιτι η μια σπηλια.

ο κολοκοτρωνης φανταζε στους τουρκους γιγαντας,ακουγαν το ονομα του και επαιρναν δρομο.

ο αλεξανδρος μεγας γιγαντας του ελληνισμου που η ψυχη του και το μεγαλειο του δεν χωρανε στον κοσμο ετουτο.

δεν αποκλειω την υπαρξη των γιγαντων,αλλωστε οι φιλισταιοι ειχαν εναν στις ταξεις του,απο οτι μας λενε οι γραφες

με απεραντο σεβασμο και αγαπη,ο μανος σας

quote:

---

Η αρκαδία στα πολύ αρχαία χρόνια λεγότανε "γιγαντίς", γη των γιγάντων!

---

Δείτε εδώ τι έχει βρεθεί στις ΗΠΑ:

http://www.geocities.com/TheTropics/Lagoon/1345/giants.html

Εδώ δείτε πληροφορίες για το βιβλίο του Steve Quayle "Γίγαντες", που υποστηρίζει ότι οι πιο σημαντικοί δημιουργοί προϊστορικών και αρχαίων πολιτισμών ήταν γίγαντες

http://www.stevequayle.com/books/gen.intro.html

Υ.Γ/ Ψάξτε στο www.google.com ή σε οποιαδήποτε άλλη μηχανή αναζήτησης με φράση κλειδί το human giant skeletons και... θα δείτε

h logikh adynamei tis aisthiseis mikri magissa

quote:

---

"Εδώ γλυστρησε το άλογο της Μονοβύζας,εδω χτύπησε η ουρά του και εδώ χτύπησε το βυζί της"!!Το χωριό μου λέγεται Βυζίκι

---

'We are either alone in the universe or we are not. Both ideas are overwhelming'
-Arthur C. Clarke-

quote:

---

to megethos tou egkefalou den apotelei apodeiksh gia to epipedo eufeiias h antilipsis mias iparksis

---

'We are either alone in the universe or we are not. Both ideas are overwhelming'
-Arthur C. Clarke-

Βέβαια δεν ξέρουμε σίγουρα αν τα μυαλά των εν λόγω γιγάντων ήταν αντίστοιχα μεγάλα όσο τα κρανία τους. Κανείς δεν αποκλείει να είχαν και κουφώματα

Ostria: Αυτά τα λένε οι... μικροί

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr