ΟΜΩΣ ΠΗΡΑ ΕΝΑ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ ΕΜΑΙΛ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΕ ΕΧΕΙ ΒΑΛΕΙ ΣΕ ΣΚΕΨΕΙΣ.ΜΕ ΑΓΓΙΞΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΦΑΝΤΑΣΤΗΚΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΚΑΠΙΑ ΘΕΣΗ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΑΡΑΧΤΗΚΑ.

Ο ΜΟΝΟΣ ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΑΝΟΙΓΩ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΤΟΠΙΚ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΜΑΣ ΠΑΝΩ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΕΚΤΡΩΣΗ.
ΜΑΛΛΟΝ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ <<ΝΟΜΙΜΗ>>ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΠΟΥ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΕΚΤΡΩΣΗ.

ΟΣΟΙ ΕΧΕΤΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΦΑΝΤΑΣΤΗΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΠΙΟ ΚΑΤΩ.ΤΟΤΕ ΘΑ ΑΙΣΘΑΝΘΗΤΑΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΦΡΙΚΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ.

ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΕΧΕΤΑΙ ΠΑΙΔΙΑ ΣΚΕΦΤΗΤΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΤΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΑΙ ΚΑΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ.

ΣΑΣ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΠΟΙΟ ΚΑΤΩ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΑΣ.ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΣΗΚΩΝΕΙ ΑΡΚΕΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ.

-ΠΟΣΟ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΜΙΑ ΕΚΤΡΩΣΗ;

-ΜΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ!

Γεια σου! Όπως όλοι μας, έτσι κι εσύ γιορτάζεις κάθε χρόνο τα γενέθλιά σου ή αλλιώς την επέτειο της γέννησής σου. Σκέφτηκες όμως ποτέ τον εαυτό σου προτού αυτός γεννηθεί; Η μαμά σου δεν έχει ξεχάσει τι τράβηξε από τα επίμονα σκιρτήματά σου στην κοιλιά της, τις κινήσεις σου ως μωράκι που πρόδιδαν πως θες να βγεις στο φως και ο μπαμπάς σου όλο χαρά είχε να λέει πως είσαι το «καμάρι» του! Τι λες, υπήρχες τότε ή δεν υπήρχες; «Μα και βέβαια υπήρχα» θα μου απαντήσεις , κι όλοι θα σου πουν πως έχεις δίκιο. Όντως, εσύ ήσουν, που μεγαλώνοντας εννέα μήνες στην κοιλιά της μανούλας σου, της έδινες αυτό το ολοστρόγγυλο σχήμα και με τον ερχομό σου ασχολούνταν όλοι! «'Aρα στη ζωή δεν ήρθα όταν γεννήθηκα» θα πεις , «αλλά αρκετά πιο μπροστά, πότε ακριβώς όμως;» 'Aρχισες να ζεις, όπως καθένας μας, ακριβώς εννέα μήνες πριν τη γέννησή σου, και πιο συγκεκριμένα όταν οι γονείς σου έκαναν Έρωτα. Όταν δηλαδή ενώθηκε το σπερματοζωάριο του πατέρα σου με το ωάριο της μητέρας σου για να γίνεις Εσύ ως το πρώτο ζυγωτό κύτταρο, με τα ολότελα δικά του κληρονομικά χαρακτηριστικά και την -από τότε- ολότελα δική σου ξεχωριστή προσωπικότητα!

Ας δούμε, τώρα, εσένα και τη ζωή σου πριν γεννηθείς! Έξι ώρες μετά τη σύλληψή σου, το «πιάσιμο» της ζωής, ας πούμε, άρχισες να πολλαπλασιάζεσαι ταχύτατα και με τα 6.000.000 γονίδιά σου πέρασες απ' τις σάλπιγγες και φώλιασες στη μήτρα μέσα στην 1η εβδομάδα της ζωής σου. Ως τη 2η εβδομάδα της ζωής σου, από ένα κύτταρο που ήσουν αρχικά, είχες γίνει 8.000 κύτταρα και απέκτησες αίμα και μάλιστα διαφορετικό από αυτό της μητέρας σου παρ' ότι αυτή σε τροφοδοτούσε μέσω του πλακούντα και του ομφάλιου λώρου. Το συναρπαστικό σου ξεκίνημα στη ζωή εξελίχθηκε ραγδαία. Στην 3η σου κιόλας εβδομάδα είχαν σχηματισθεί το κεφάλι σου, οι πνεύμονες, το στομάχι, το έντερο, τα νεφρά, η σπονδυλική σου στήλη, ενώ το ήπαρ σου παρήγαγε το αίμα σου. Η καρδιά σου άρχισε να χτυπά τη 18η ημέρα της ζωής σου και από τότε, σαν καλοκουρδισμένο ρολόι, δεν σταμάτησε ούτε λεπτό! Στον 1ο μήνα της ζωής σου, παρ' ότι το ύψος σου ήταν μικρό και η μητέρα σου μόλις που υποψιαζόταν την ύπαρξή σου, εσύ είχες χεράκια και ποδαράκια και μια καρδούλα που είχε συγχρονιστεί με την καρδιά της μητέρας σου. Στην 5η εβδομάδα, το κεφάλι, ο θώρακας και η κοιλιά σου ήταν ευδιάκριτα. Από τότε έχεις τα μάτια σου, με τον αμφιβληστροειδή, το φακό και τα βλέφαρα, όπως επίσης τα αυτιά και τη μύτη σου. Τότε εμφανίστηκε στον εγκέφαλό σου και η καταβολή του κέντρου του λόγου. Από τότε και μετά οι παλμοί της καρδιάς σου είναι τόσο έντονοι ώστε να μπορεί να καταγραφεί το ηλεκτροκαρδιογράφημά σου! Στην 6η εβδομάδα διακρίνονταν ήδη τα δάχτυλά σου, στα χέρια και στα πόδια, ενώ και τα εγκεφαλικά σου κύματα από τότε και μετά μπορούν να καταγραφούν σε κοινό ηλεκτροεγκεφαλογράφο. Παρ' ότι βρισκόσουν ακόμη «στην κοιλιά της μαμάς σου», ο εγκέφαλός σου τελειοποιήθηκε ήδη στην 7η εβδομάδα. Χάριν του τέλειου εγκεφάλου σου, ήδη στην 7η εβδομάδα της κυήσεώς σου, μπορούσες ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ και να αντιδράς σε κάθε ερέθισμα. Από τότε μάλιστα άνοιγες τα χείλη σου και μπορούσες να καταπίνεις. Από τότε, επίσης, απέκτησες δακτυλικά αποτυπώματα ίδια με αυτά που έχεις σήμερα! Ως την 8η σου εβδομάδα είχες αποκτήσει όλα σου τα ζωτικά όργανα παρ' ότι είχες ύψος 3 εκ. Μεταξύ της 9ης και της 10ης εβδομάδας όλα σου τα όργανα λειτουργούσαν θαυμάσια, ενώ οι μύες και τα νεύρα σου συγχρονίστηκαν. Φυσικά, από τότε μέσα στην κοιλιά της μαμάς είχες αρχίσει τη φυσική άσκηση: Να κινείς χέρια-πόδια, να θηλάζεις το δάχτυλό σου και να αναπηδάς και να κολυμπάς στο ζεστό αμνιακό υγρό! Ήσουν και πριν από τότε ένα πλήρως αναγνωρίσιμο ανθρώπινο ον. Ήδη από την 9η εβδομάδα μπορούσες να πιάνεις ένα μικρό αντικείμενο, να ακούς και να θυμάσαι τους παλμούς της καρδιάς της μητέρας σου και να αισθάνεσαι πόνο αν κάποιος σου τον προκαλεί. Στον 3ο σου μήνα, το ύψος σου ήταν 8 εκ. και το βάρος σου 25 γρ. Εντούτοις, η ομοιότητά σου με τους γονείς σου ήταν από τον 3ο σου μήνα φανερή! Τότε απέκτησες μαλλιά και νύχια. Ξυπνούσες και κοιμόσουν όταν ξυπνούσε και κοιμόταν η μητέρα σου, ενώ η ψυχική σου διάθεση επηρεαζόταν από το εξωτερικό περιβάλλον. Αν η μαμά σου ήταν ήρεμη, ήσουν κι εσύ ένα ήρεμο μωρό, αν ήταν φοβισμένη ήσουν κι εσύ ταραγμένo...Κάθε εγκεφαλική της μεταβολή σε επηρέαζε. Κάπως έτσι εξακολούθησες τη θαρραλέα σου πλεύση στον αμνιακό σάκκο για εννέα μήνες ώσπου είχες την ευτυχία να γεννηθείς!

ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΟΤΑΝ ΟΜΩΣ ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙΣ; Αν η σύλληψή σου δεν ήταν «προσχεδιασμένη»; Αν κάποιοι σε θεωρούσαν φταίχτη μιας «ανεπιθύμητης» εγκυμοσύνης; Αν κάποιοι έλεγαν στη μητέρα σου να «ρίξει» το παιδί, δηλαδή εσένα, γιατί είναι μικρή και ανύπαντρη ή γιατί «διαγνώσθηκε» πως έχεις σύνδρομο Ντάουν; Αν η ίδια σκεφτόταν πρώτα να κάνει σταδιοδρομία και μετά παιδιά; Αν δεν ήθελε τρίτο παιδί; Πώς θα σου φαινόταν αν κάποιοι απεργάζονταν την εξόντωσή σου, την έξωσή σου απ' το προστατευμένο φυλάκιο της μήτρας; Πώς θα σου φαινόταν αν κάποιοι έλεγαν ΠΩΣ ΔΕΝ ΗΣΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΡΟΤΟΥ ΓΕΝΝΗΘΕΙΣ;

Η διαδικασία αυτή έχει νομική κάλυψη και ονομάζεται «έκτρωση», «άμβλωση», «απόξεση» ή «διακοπή κυήσεως», πιο διπλωματικά. Για την εκτρωτική (και εκτρωματική) διαδικασία υπάρχουν πολλές μέθοδοι και θεωρείται τόσο απλή για τους γυναικολόγους, όσο ένα σφράγισμα για τον οδοντίατρο. Σκοπός κάθε μεθόδου είναι να «φύγει» το έμβρυο από τη μήτρα κι έτσι η γυναίκα να «πάψει» να είναι έγκυος.
Α) Μέθοδοι έκτρωσης στα πρώτα στάδια κυήσεως
Α1) Απόξεση με αναρρόφηση (D&C ή μέθοδος Karman)
Ένας σωλήνας μεγάλης αναρροφητικής ικανότητας εισάγεται μέσω του τραχήλου στη μήτρα. Το αγέννητο παιδί σχίζεται σε κομμάτια πλημμυρίζοντας με αίμα τον αμνιακό σάκκο καθώς απορροφάται τμηματικά από το σωλήνα. Τα κομμάτια (κυριολεκτικά) του παιδιού συγκεντρώνονται ανακατεμένα σε δοχείο όπως ακριβώς τα σκουπίδια απ' την ηλεκτρική σκούπα.
Α2) Μifepristone
Εγχέεται η χημική ουσία Μifepristone που αχρηστεύει τον πλακούντα κι έτσι το αγέννητο παιδί λιμοκτονεί. Η αποβολή του επιτυγχάνεται με τη λήψη χαπιών από την έγκυο και με την εισαγωγή του φαρμάκου Prostaglandin μετά από λίγες ημέρες. Ως τότε πεθαίνει το παιδί από πείνα και ασφυξία.
Α3) Methotrexate
Μια ένεση Methotrexate θανατώνει το παιδί σε αφόρητους πόνους και αυτό αποβάλλεται κατόπιν πάλι με Prostaglandin και χάπια.
Β) Μέθοδοι έκτρωσης σε προχωρημένο στάδιο κυήσεως
Β1) Prostaglandin
Το χημικό αυτό προκαλεί πρόωρο τοκετό και το παιδί γεννιέται ζωντανό αλλά είναι ανώριμο να επιζήσει στο εξωτερικό περιβάλλον. Πεθαίνει, επίσης, με αφόρητους πόνους.
Β2) Ένεση με Digoxin
Το δηλητήριο Digoxin διοχετεύεται με ένεση κατ' ευθείαν στην καρδιά του εμβρύου.
Β3) Έκτρωση με άλας
Εγχέεται μέσω μακριάς βελόνας διάλυμα άλατος στο αμνιακό υγρό το οποίο περιβάλλει το έμβρυο με αποτέλεσμα να καίγονται οι πνεύμονες και το δέρμα του. Εντός 24 ωρών το παιδί «γεννιέται» καμένο.
Β4) Υστεροτομή
Γίνεται όπως ακριβώς η καισαρική τομή, μόνο που εδώ το μωρό εξάγεται πρόωρα και, απλώς, αφήνεται να πεθάνει.
Β5) D&X (partial-birth abortion)
Το έμβρυο τραβιέται από τα πόδια απότομα προς τα έξω κι επειδή το κεφάλι του δεν χωρά να βγει, μένει μέσα στην έγκυο καθώς σπάζει ο λαιμός του. Κατόπιν, με ειδικό σωλήνα, το κεφάλι αδειάζει από τον εγκέφαλο για να μικρύνει σε όγκο και να μπορεί να βγει κι αυτό. Το παιδί «γεννιέται» αποκεφαλισμένο.
Γ) ΑΠΟΞΕΣΗ ή ΕΜΒΡΥΟΤΟΜΗ (D&E)

Είναι η πλέον συνήθης μέθοδος και κρατά μόλις 15 ως 20 λεπτά. Καθώς η γυναίκα είναι ξαπλωμένη στο εξεταστικό κρεβάτι, ο «γιατρός» ανοίγει τον κόλπο με ένα ειδικό όργανο, τον κολποδιαστολέα και στερεώνει μια λαβίδα στο στόμιο της μήτρας. Με λεπτά εργαλεία, σαν ραβδιά, τα κηρία διαστολής, διαστέλλει το στόμιο της μήτρας για να τοποθετήσει εκεί τον ακραίο σωλήνα της απορροφητικής συσκευής. Μπαίνει δηλαδή μια ηλεκτρική σκούπα στη μήτρα για να την «καθαρίσει» από το «ανεπιθύμητο σκουπίδι», δηλαδή το παιδί. Με το σωλήνα τρυπάει τον αμνιακό σάκκο και απορροφά το αμνιακό υγρό μέσα στο οποίο το έμβρυο αιωρείται. («Αμνιακό» λέγεται το ζωτικό υγρό που το περιβάλλει γιατί το έμβρυο είναι τόσο αθώο, όσο ένας «ΑΜΝΟΣ».) Αφού ο απορροφητικός σωλήνας έχει εισβάλει και καταστρέψει την ως πρώτα ασφαλή κατοικία του εμβρύου, στρέφεται άμεσα εναντίον του ιδίου.

Απ' τη στιγμή που η μητέρα έχει μπει στο χειρουργείο, το έμβρυο έχει καταλάβει τα πάντα. Μόλις ο απορροφητικός σωλήνας φτάσει στη μήτρα, προτού καν αγγίξει το έμβρυο, αυτό οπισθοχωρεί και κινείται με ταραχώδη τρόπο ενώ οι σφυγμοί του φτάνουν τους 190 ανά λεπτό (μόνο δρομέας σε εκατοστάρι «πιάνει» τόσους σφυγμούς). Δεν γνωρίζει τον εισβολέα ούτε τι ακριβώς θα συμβεί, αναγνωρίζει όμως την απειλή εναντίον της ζωής του και κινημένο από το ένστικτο της επιβίωσης, μάχεται να αποφύγει το θανατηφόρο όργανο. Μετά ο δήθεν «γιατρός» αναζητά με τον απορροφητικό σωλήνα το ίδιο το παιδί το οποίο βλέπει στην οθόνη υπερήχων και ο απορροφητικός σωλήνας ξεσχίζει και αναρροφά το ίδιο το σώμα του παιδιού, κομμάτι-κομμάτι. Πρώτα τα κάτω άκρα. Το παιδί πάει εμπρός-πίσω για να ξεφύγει. Μετά τα άνω άκρα. Κατόπιν, όλο το σώμα του παιδιού έχει αποκοπεί από το κεφάλι, έχει ρουφηχτεί από το σωλήνα και πεταχτεί διά μέσου του σωλήνα σ' ένα δοχείο. Το παιδί καθώς ακρωτηριάζεται ή όσο έχει απομείνει απ' αυτό, ανοίγει το στόμα διάπλατα βγάζοντας μια ΣΙΩΠΗΛΗ ΚΡΑΥΓΗ, το ύστατο μέσον αντίστασής του…Όμως κανείς δεν το ακούει, ούτε ο κατ' ευφημισμόν «γιατρός» ούτε η «μάνα». Σαν να μην ήταν όλ' αυτά αρκετά και επειδή το κεφάλι δεν χωρά να περάσει απ' το σωλήνα, ο «γιατρός» με μια λαβίδα σαν καρυοθραύστη, τον ΚΡΑΝΙΟΘΡΑΥΣΤΗ (ναι, έτσι λέγεται «επιστημονικά»), πιάνει και συνθλίβει σε κομμάτια το κεφάλι ώστε αυτό να μπορεί να χωρέσει και να αναρροφηθεί από το σωλήνα. Ο αναισθησιολόγος ρωτά συνθηματικά (για να μην καταλάβει η γυναίκα) το γυναικολόγο «αν το Νο1 έχει βγει» εννοώντας αν κομματιάστηκε το κεφάλι για να ξέρει κι αυτός ότι η «επέμβαση» έλαβε τέλος...Τώρα πια στη μήτρα, την πηγή της ζωής, λίγα απομεινάρια ιστών απομένουν και μαρτυρούν πως εκεί υπήρχε ένας ζωντανός, μικρός και ανυπεράσπιστος άνθρωπος...

Η ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΚΑΘΕ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΕΝΩ Η ΕΚΤΡΩΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΚΙ Ο ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ. Η ίδια η γυναίκα που δέχθηκε την έκτρωση συχνότατα κινδυνεύει από μόλυνση, ρήξη τραχήλου, πυελική φλεγμονή, εγκαύματα, διάτρηση της μήτρας, ακόμη και από θάνατο ενώ διατρέχει τον κίνδυνο να καταστεί στείρα, να έχει εξωμήτριες κυήσεις ή προβληματικούς τοκετούς. Στον ψυχικό τομέα, συχνότατα υποφέρει από μετατραυματική αγχώδη διαταραχή, μελαγχολία, εμφανίζει προβλήματα συμπεριφοράς, νιώθει βασανιστικές τύψεις, έχει ποικίλα προβλήματα στη σεξουαλική ζωή και διαταραχές στη διατροφή (βουλιμία ή νευρική ανορεξία). Αξιοσημείωτο είναι πως το 58% των γυναικών που υπέστησαν άμβλωση αναφέρει πως ένιωσε έντονο πόνο κατά την «επέμβαση» και πως ο πόνος αυτός είχε την ψυχική και σωματική ισχύ ενός βιασμού. Μία άμβλωση είναι συχνότατα συναισθηματικά καταστρεπτική.

Το πραγματικό ποιόν της έκτρωσης και ιδίως οι επιδημικές της διαστάσεις σε νεαρές ηλικίες ίσως είναι καιρός να μας προβληματίσουν για τη σχέση μας με το άλλο φύλο, τις ευθύνες που η στάση μας συχνά περικλείει και όχι μόνο. Πόσο αξίζει η ανθρώπινη ζωή για κάθ' ένα μας; Μήπως λιγότερο απ' όσο νομίζουμε; Μήπως αξίζει να «θυσιαστεί» μια ούτως ή άλλως υπαρκτή ανθρώπινη ζωή για να μην έχουμε «δυσκολίες» ή για να μην ξεφύγει από τα συνηθισμένα όρια ο «τρόπος ζωής» μας; Τι θα λέγαμε στο παιδάκι (ή στα παιδάκια, αν ήταν δίδυμη η κύηση) του οποίου αφαιρούμε τη ζωή; Τα παιδιά είναι ο εκλεκτότερος καρπός καθενός μας. Γιατί να επιτρέπουμε να κόψει τη ζωή τους το νυστέρι μιας έκτρωσης; Όχι μόνο πεθαίνουν με θάνατο μαρτυρικό ενώ δεν έφταιξαν σε τίποτε αλλά και πληρώνουν με τη ζωή τους τα δικά μας λάθη. Καμμιά γυναίκα δεν είδε ποτέ πώς έγινε το παιδί της μετά την έκτρωση. Πολλές όμως είδαν το χαμογελαστό πρόσωπο του γυναικολόγου που τους είπε πως όλα πήγαν «καλά».

Η προσωπικότητα και οι επιλογές μας επηρεάζονται από το σύγχρονο τρόπο ζωής, έναν τρόπο ζωής που αναντίρρητα επιφέρει την αποξένωση του ανθρώπου απ' το συνάνθρωπο, που τραυματίζει τις αισθήσεις μας και δημιουργεί κοινωνική και προσωπική αναλγησία, που εμφυτεύει στον άνθρωπο τον ατομικισμό και προκαλεί πνευματική αλλοτρίωση. Συχνά, είμαστε «φτερά στον άνεμο» της κοινωνίας, αυτής της κοινωνίας που αποδέχεται τις αμβλώσεις, που διαφημίζει το σεξ μαζί με όλα της τα «προϊόντα», που επιβάλλει με όλα τα μέσα το σαρκικό μας ανακάτεμα, που συγχέει το σεξ με τον έρωτα, που προτιμά το αφύσικο από το φυσικό και δρα «παρά φύσιν» και εναντίον της φύσης. Η ίδια αυτή κοινωνία αποστρέφεται τον άνθρωπο που σκέφτεται πρωτότυπα και προτιμά τον άνθρωπο που σκέφτεται μαζικά, προβάλλει υλικές αξίες και μας δελεάζει με ανεκπλήρωτα όνειρα υλικής καλοπέρασης, διογκώνει τον εγωισμό μας και πολεμά τις μειονότητες που αντιστέκονται στο ρεύμα της. Σε κάθε δυσκολία της ζωής, το μήνυμα που παίρνουμε είναι: «Παράτησέ τα, δεν μπορείς, πάρε τον εύκολο δρόμο». Μήπως ο σύγχρονος άνθρωπος πάσχει από ψυχική ερήμωση; Έχουμε «ανθρωπιά» σήμερα, οι άνθρωποι; Έχουμε αγάπη; Το πρώτο πράγμα που βρίσκεις αλλοιωμένο στην κοινωνία είναι ακριβώς η αγάπη. Ως τέτοια η κοινωνία, είναι ουσιαστικά εναντίον της αγάπης, όπως είναι συχνά εναντίον της ζωής και υπέρ των αμβλώσεων.

Τι αξία έχει η ζωή ενός παιδιού (του δικού μας παιδιού) αν, φυσικά ερχόμενη, έρχεται αντίθετα στις προσκολλήσεις, στη θέληση, στον τρόπο ζωής που διαλέγουμε ή στις προτεραιότητές μας; ΠΟΙΟΣ ΛΟΓΟΣ ΑΞΙΖΕΙ ΜΙΑ ΕΚΤΡΩΣΗ; ΠΟΙΑ ΝΕΑΡΗ ΗΛΙΚΙΑ, ΠΟΙΑ ΑΝΥΠΑΝΤΡΗ ΜΗΤΕΡΑ, ΠΟΙΑ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ, ΠΟΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ Η ΣΥΜΒΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΑΞΙΖΕΙ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΤΑΦΥΓΗ ΣΤΗ ΒΙΑ; Πόσο δύσκολες πρέπει να είναι οι συνθήκες του παρόντος για να δικαιολογείται μια τόσο αποτρόπαιη και προσχεδιασμένη φονική πράξη, όπως η άμβλωση; Το νεαρό της ηλικίας των γονέων; Η εγκατάλειψη της εγκυμονούσας από τον πατέρα του παιδιού; Το «τι θα πει ο κόσμος»; Ενδεχομένως νοητική υστέρηση του αγέννητου παιδιού; Μια ανθηρή περίοδος της εργασίας μας που θεωρούμε πως ένα παιδάκι (!) θα ανακόψει; Η σκέψη πως το νέο παιδί θα δυσχεράνει τα οικονομικά μας ή οι υποτιθέμενες αρνητικές επιπτώσεις στη μορφωτική εξασφάλιση των άλλων (συνήθως δύο) παιδιών μας; Δικαιολογεί κάτι απ' αυτά έναν εν ψυχρώ φόνο; Μπορεί ποτέ μια ανθρώπινη ζωή να γίνει υποδεέστερη απ' όλα αυτά;

Μήπως υστερούμε νοητικά εμείς οι ίδιοι που με τη «λογική» και με την «ωριμότητά μας» επιλέγουμε να πάμε στο γυναικολόγο για να κάνουν τα χέρια του στο έμβρυο τη «βρώμικη δουλειά»; Φυσικά, όπως όλα τα χέρια που κάνουν «βρώμικες δουλειές», έτσι κι αυτά «αμείβονται» με κάποια «αργύρια». Στην πραγματικότητα, με την έκτρωση χρησιμοποιούμε την εξουσία της επιβολής με τη βία της θέλησής μας σε έναν άλλο και ανίσχυρο απέναντί μας άνθρωπο. Εδώ, θέληση είναι το «δεν θέλω τη ζωή σου» και η βία (έκτρωση) κάνει τη θέληση πράξη...

Ποια μητέρα που «κράτησε» το παιδί της αντί να το εκτρώσει μετάνιωσε γι’ αυτό; Ποια μητέρα δεν ευτυχεί στη θέα του παιδιού της και ποια δεν αποστρέφεται την ιδέα πως αυτό θα μπορούσε να μη ζει; Δεν είναι ειρωνεία άλλες οικογένειες να αδυνατούν να κάνουν παιδιά και άλλες να επιλέγουν να τα εκτρώσουν; Γιατί θρηνούμε για τις ανθρώπινες ζωές που χάνονται στην άσφαλτο ή λόγω σεισμών όταν από μόνοι μας καταδικάζουμε σε θάνατο, και μάλιστα μαρτυρικό, χιλιάδες ανθρώπους κάθε χρόνο; Γιατί αγωνιζόμαστε να σώσουμε τους ανθρώπους από τις ασθένειες όταν τους σκοτώνουμε προτού δουν το φως της μέρας; Γιατί καταδικάζουμε μεγαλόστομα τις ναζιστικές και ρατσιστικές μεθόδους όταν είμαστε οι ίδιοι έτοιμοι να τις εφαρμόσουμε, ειδικά για όσους λέμε πως θα γεννηθούν «χωρίς τη θέληση-έγκρισή μας», άρρωστοι ή με νοητική υστέρηση; Δηλαδή δικαιούμαστε να αφαιρέσουμε με χειρουργική επέμβαση τη ζωή από τα άρρωστα παιδάκια ή από αυτά με σύνδρομο Ντάουν που βλέπουμε γύρω μας, επειδή δεν τους την αφαιρέσαμε πριν προλάβουν να γεννηθούν;

Η κοινωνία δεν έχει πλήρη γνώση του εγκλήματος αυτού που συντελείται καθημερινά. Ίσως γιατί έτσι μας βολεύει προσωπικά, ίσως γιατί με νομοθεσίες που αφήνουν ελεύθερο το πεδίο στις εκτρωτικές κλινικές (το αντίθετο των μαιευτικών) τα κράτη βρήκαν ακόμη μια σίγουρη πηγή εσόδων (συχνά υπηρετούν τα έσοδα αντί για τους ανθρώπους). Το ξεσκέπασμα του τι είναι «έκτρωση» δεν είναι αρεστό συνήθως. Πολλοί νομίζουν πως το αγέννητο παιδί είναι ένα όργανο της γυναίκας ή ένα πλάσμα χωρίς συνείδηση ή ένα οποιοδήποτε μέλος της που αυτή έχει το δικαίωμα να διαχειρίζεται κατά το δοκούν. Δεν ξέρουν, και κυρίως οι φορείς της εξουσίας δεν τους αφήνουν να μάθουν, πως πρόκειται για έναν ΑΝΘΡΩΠΟ απαράλλακτο απ' όλους τους άλλους, με τις ίδιες δυνατότητες και τα ίδια χαρίσματα που είχες κι εσύ πριν γεννηθείς. Είναι μόνο ένα ακόμη έγκλημα που γίνεται με συμφωνημένη σιωπή ή και μια απόδειξη της πνευματικής και ουσιαστικής μας έκπτωσης;

Πολλοί μιλούν για το «δικαίωμα της γυναίκας στην έκτρωση» ή, κομψότερα, «στην αυτοδιάθεση του σώματός της». Ποιος, όμως, άνθρωπος έχει το δικαίωμα να αποφασίζει για το δικαίωμα του άλλου στη ζωή; Ενώ το δημογραφικό είναι μείζον πρόβλημα στην Ελλάδα, γίνονται ετησίως πάνω από 300.000 εκτρώσεις (χωρίς τις παράνομες-αδήλωτες) δηλαδή η ίδια τραγωδία επαναλαμβάνεται καθημερινά πάνω από 850 φορές. ΑΝ ΤΟ ΚΟΙΛΙΑΚΟ ΤΟΙΧΩΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΗΤΑΝ ΔΙΑΦΑΝΟ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΟ ΕΜΒΡΥΟ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΓΚΥΟ, ΘΑ ΕΚΤΕΛΟΥΝΤΑΝ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ; Ο άνθρωπος αυτοθεοποιήθηκε και νομίζει πως μπορεί να ρυθμίζει τα πάντα με βάση το ατομικό του βόλεμα, έχοντας πετάξει και τον ίδιο τον Παντοδύναμο Θεό στον κάλαθο των αχρήστων όπως φυσικά και τα μικρά αδύναμα ανθρώπινα πλάσματα που υπέστησαν έκτρωση. Πάντως, δεν πρόκειται συχνά για «άχρηστα υπολείμματα» γιατί ΣΤΙΣ ΗΠΑ, ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ, ΣΤΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ, ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΣΚΑΝΔΙΝΑΒΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΛΛΑΓΟΝΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΙΣΤΟΥΣ ΤΩΝ ΕΚΤΡΩΜΕΝΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΓΝΩΣΤΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΚΑΛΛΥΝΤΙΚΑ ΚΑΙ ΚΡΕΜΕΣ ΠΡΟΣΩΠΟΥ.

«Έκτρωση, απόξεση, άμβλωση ή διακοπή κύησης» την ονόμασαν άτομα με αμβλυμένες συνειδήσεις , άτομα που απαξίωσαν από ανθρώπους όλους τους ανθρώπους που δεν έχουν ακόμη γεννηθεί. Θα δεχόσουν εσύ να εκτρωθείς με απόφαση άλλων, προτού γεννηθείς; Αν σου το ζητούσαν, θα το δεχόσουν; Θεωρείς σοβαρό κάποιον λόγο για να σου έχει αφαιρεθεί η δική σου ζωή; Μην κάνεις στους άλλους αυτό που δεν θα ήθελες να σου κάνουν! Βλέποντας στο λεξικό, θα βρεις πως η λέξη «έκτρωση» βγαίνει από το ρήμα «τιτρώσκω» που σημαίνει «τραυματίζω, πληγώνω, προξενώ φθορά / βλάβη, καταστρέφω, αχρηστεύω» ενώ «εκτρωματικός» σημαίνει «αποτροπιαστικός». Ως ιδέα και πράξη, η έκτρωση είναι ή δεν είναι ένα έκτρωμα; Τι είδους νέα ιατρική δεοντολογία είναι αυτή που αποδέχεται τις εκτρώσεις; Πριν από χιλιάδες χρόνια ο Ιπποκράτης στον Όρκο του έλεγε «...δεν θα δώσω σε κανέναν θανατηφόρο φάρμακο, ακόμη κι αν μου το ζητήσει…ούτε σε έγκυο γυναίκα εκτρωτικό δηλητήριο...».

Η έκτρωση δεν είναι λύση. Αν δεν θέλουμε να βρεθούμε σε διλήμματα που μπορεί και να μας λυγίσουν αν δεν φανούμε ώριμοι, ας φροντίσουμε από τώρα. Ας προσέξουμε εκείνες τις παραμέτρους της ζωής μας που μπορεί να μας φέρουν αντιμέτωπους των λαθών μας. Αν κάναμε αρκετά λάθη, ας μην κάνουμε τουλάχιστον την έκτρωση. Λύσεις υπάρχουν. Λύση, πρώτον, είναι η πόρτα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, που αν την χτυπήσουμε, σίγουρα θα μας ανοίξει. Επίσης, για όποιον ή όποια ενδιαφέρεται άμεσα, προτείνεται ο «Σύλλογος Προστασίας Αγέννητου Παιδιού» (Ηπείρου 28, 104 33, Αθήνα, 210-8828788), που προσφέρει αμέριστη βοήθεια στην ανύπαντρη ή έγγαμη μητέρα πρακτική, νομική, οικονομική, ψυχολογική, ιατρική και κοινωνική.

Η ζωή μπορεί να είναι συναρπαστική, σαν το ξεκίνημά της!

Για το παρόν, πληροφορίες αντλήθηκαν από σχετικά βιβλία, από έντυπα του Συλ. Προστασίας Αγέννητου Παιδιού και από τις ιστοσελίδες www.unborn.gr, www.w-cpc.org/abortion/methods.html.

© ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΜΙΧΑΛΗΣ φοιτητής ΠΟΛ. ΜΗΧ. Α.Π.Θ.

geomix21@hotmail.com

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΠΗΡΑ ΣΤΟ ΕΜΑΙΛ ΜΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ.

ΕΑΝ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΕΣ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΘΕΙ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΑΛΛΟ ΧΩΡΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ.ΤΟ ΕΧΩ ΒΑΛΕΙ ΕΔΩ ΛΟΓΟ ΤΟΥ ΟΤΙ ΔΕΝ ΑΠΟΦΑΣΙΖΑ ΠΟΥ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΗΚΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑΥΤΟ ΤΟ ΕΧΩ ΒΑΛΕΙ ΣΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ.

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ

THE TRUTH IS OUT THERE.THE TRUTH IS FRONT OF YOUR EYES.OPEN YOUR EYES TO SEE IT. DON'T STAY BLIND.TRY.

ΤΟΠΙΚ ΓΙΑ ΤΗ ΚΥΠΡΟ http://www.esoterica.gr/forums/topic.asp?TOPIC_ID=1279

ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΙΣ ΟΠΟΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΚΥΗΣΗΣ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΕΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟ ΣΟΒΑΡΟ ΚΑΙ ΜΗ ΙΑΣΙΜΟ ΟΡΓΑΝΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΟ ΕΜΒΡΥΟ.

ΤΟΤΕ ΕΙΣΤΕ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΛΥΣΗΣ ΤΗΣ ΕΚΤΡΩΣΗΣ ?
Η ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ -ΕΝ ΓΝΩΣΗ ΣΑΣ- ΕΝΟΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΜΕ ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ ?

YG: DEN THELW SE KAMIA PERIPTWSI NA KANW KATIXISI, APLA KAI MONO NA EPISIMANW TI SPOUDAIOTITA TIS PROLIPSIS SE ENA TOSO SOVARO THEMA.

FILIKA,
ALEXANDRA

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΥΤΟΣ Ο ΦΟΙΤΗΤΗΣ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΣΤΟΧΟΣ ΤΟΥ.
ΕΝΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΙΓΟΥΡΟ.ΟΤΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΘΕΛΕΙ ΑΡΚΕΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΚΑΙ ΣΥΖΗΤΗΣΗ.ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΛΕΠΩ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΛΙΓΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗ.ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΜΗΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΝ.

ΠΟΛΛΕ ΦΟΡΕΣ ΕΑΝ ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΛΑΘΟΣ.ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ΕΑΝ ΤΗΝ ΑΚΟΥΣΕΙΣ ΠΑΛΙ ΚΑΝΕΙΣ ΛΑΘΟΣ???????????

ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ.
ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΥΧΕΙ ΚΑΝΕΝΟΣ.

ΑΛΛΑ ΕΛΑ ΠΑΛΙ ΠΟΥ ΤΥΧΕΝΕΙ.ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ ΑΔΙΚΙΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ.
ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ.

ΕΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΕΚΤΡΩΣΗ ΣΤΕΡΕΙΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΕ ΕΝΑ ΝΕΟ ΠΛΑΣΜΑ ΤΟ ΠΟΙΟ ΑΠΛΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΠΟΥ ΤΟ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΙΟ ΑΤΥΧΟ ΠΛΑΣΜΑ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΖΩΗ.
ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΖΕΙ.

ΟΠΩΣ ΕΙΠΑΤΕ ΠΟΛΛΟΙ ΠΟΛΥ ΟΡΘΑ ΟΜΩΣ, ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΑΝ ΤΟ ΠΛΑΣΜΑ ΑΥΤΟ ΦΕΡΝΕΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΜΙΑ ΣΟΒΑΡΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥ ΔΩΣΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΠΟΤΕ ΜΕ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΤΡΟΠΟ.
ΤΟΤΕ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ??????

ΕΑΝ ΤΟ ΣΚΩΤΟΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΤΕΡΕΙΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΔΕΙ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΝΑ ΑΝΑΣΑΝΕΙ.ΝΑ ΧΑΡΕΙ ΛΙΓΟ.

ΕΑΝ ΤΟ ΑΦΗΣΕΙΣ ΟΜΩΣ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΒΑΣΑΝΙΖΕΤΑΙ ΟΛΗ ΤΟΥ ΤΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΝΑ ΒΑΣΑΝΙΖΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ.

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΙΓΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΓΡΑΨΕΙ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΗΗ ΠΟΛΥ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΟΣ.

ΑΔΙΚΙΑ.ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΜΕΓΑΛΗ ΑΔΙΚΙΑ.

ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΣΑΣ ΚΑΙ ΕΑΝ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΠΕΡΔΕΜΑ ΚΑΙ ΕΧΩ ΚΑΘΑΡΗ ΑΠΟΨΗ ΘΑ ΤΗΝ ΓΡΑΨΩ ΚΑΙ ΕΓΩ.ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΠΟΨΗ.

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΠΟΦΑΣΗ.

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ.ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ.

THE TRUTH IS OUT THERE.THE TRUTH IS FRONT OF YOUR EYES.OPEN YOUR EYES TO SEE IT. DON'T STAY BLIND.TRY.

ΕΓΩ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΚΑΝΩ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΝΟΙΓΩ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΟΥ ΑΓΓΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΚΑΙ ΠΟΥ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΥΝ.

ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΘΕΜΑ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ.

ΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΟΣΟ ΠΟΙΟ ΚΟΝΤΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ.
ΤΟΤΕ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΠΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ.

ΕΓΩ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΑΠΛΩΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ ΟΤΙ ΑΝΤΙΜΕΤΟΠΙΖΩ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.
ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΠΗΓΕ ΝΑ ΜΟΥ ΣΠΑΣΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ.

ΜΙΛΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.ΚΑΠΟΙΑ ΣΟΒΑΡΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ.ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΣΑΝ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ.Η ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥ ΕΠΙΤΡΕΨΕΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ Η ΠΟΛΥ ΛΙΓΟ.

ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΒΙΑΣΜΟΥ.ΑΥΤΗ Η ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΑ ΠΡΑΞΗ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΙΔΗΣΗ ΣΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ.ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΝΑΣ, ΔΥΟ, ΤΡΕΙΣ ΒΙΑΣΜΟΙ.
ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΜΕ.ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΤΑΝΕΙ ΟΤΙ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΒΙΑΣΤΕΙ ΘΑ ΕΧΕΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΙΑ ΖΩΗ, ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΙΝΔΥΝΟ ΜΙΑΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ.

ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΙΚΡΟ ΜΩΡΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ.
ΕΙΝΑΙ ΜΕΝ ΠΡΟΙΟΝ ΜΙΑΣ ΚΤΗΝΩΔΙΑΣ.ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ.ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΝΑ ΜΗΝ ΘΕΛΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ.
ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΟΜΩΣ ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ.

ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΠΟΥ ΜΕ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΛΕΩ ΠΩΣ ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ,ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ.

ΟΜΩΣ ΟΤΑΝ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΕΡΘΕΙ ΣΕ ΘΕΜΥΤΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΕΠΑΦΗ ΚΑΙ ΜΗΝΕΙ ΕΓΚΥΟΣ,ΤΟΤΕ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΤΟ ΜΩΡΟ ΕΙΝΑΙ ΥΓΙΕΣ ΤΟΤΕ ΕΙΜΑΙ ΚΑΘΕΤΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΤΡΩΣΗ.

ΣΕ ΑΛΛΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΣΚΕΨΗΣ.

ΝΟΜΙΖΩ ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ Η ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΟΥ ΘΑ ΦΤΑΣΟΥΜΕ.
ΚΑΛΟ ΘΑ ΗΤΣΝ ΟΜΩΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ.ΚΑΙ ΑΠΟ ΑΝΤΡΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΓΥΝΑΙΚΕΣ.

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ.

THE TRUTH IS OUT THERE.THE TRUTH IS FRONT OF YOUR EYES.OPEN YOUR EYES TO SEE IT. DON'T STAY BLIND.TRY.

ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΧΕΙ ΔΩΘΕΙ Η ΑΠΑΡΕΤΗΤΗ ΠΡΟΣΟΧΗ.

ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΘΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ.ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΥΣ.

ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΟΥ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΤΑΘΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΙΣ ΕΝΟΧΕΣ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΠΟΥ ΕΠΕΡΧΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

THE TRUTH IS OUT THERE.THE TRUTH IS FRONT OF YOUR EYES.OPEN YOUR EYES TO SEE IT. DON'T STAY BLIND.TRY.

ΕΓΩ ΕΠΙΜΕΝΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΟΒΑΡΟ ΚΑΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΣΥΖΗΤΗΣΗ.

ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΡΟΝΟ ΟΜΩΣ ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΩ ΜΕ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΓΝΩΣΤΗΣ ΜΟΥ.
ΙΣΩΣ ΒΡΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΣΕΙΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ.

ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ

THE TRUTH IS OUT THERE.THE TRUTH IS FRONT OF YOUR EYES.OPEN YOUR EYES TO SEE IT. DON'T STAY BLIND.TRY.

Κατά την ταπεινή μου γνώμη, εδώ κολλάει η παροιμία "όποιος είναι έξω απ' το χορό, πολλά τραγούδια ξέρει"!!

Μια και το Φόρουμ είναι "εσωτερικό" εξωτερικά, θα τοποθετηθώ αναλόγως λοιπόν.

Συμφωνώ με τον φίλο ή φίλη που έγραψε ότι είναι τόσο δύσκολο το θέμα όσο και η "ευθανασία".

Κάθε επιλογή του ανθρώπου έχει ποικίλες επιπτώσεις, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι μπορούμε ή έχουμε το δικαίωμα να ποινικοποιούμε τα πάντα. Από ένα σημείο και μετά, μόνον ο Ηθικός Κώδικας μπορεί να παίξει το ρόλο του. Η ίδια η φύση του Ηθικού κώδικα όμως είναι τέτοια, που δημιουργεί συνέπειες μόνον εσωτερικές και συνεπώς δεν υπόκεινται στην κρίση των άλλων.

Και έτσι πρέπει να είναι!
Γιατί πέρα από τις περιπτώσεις εκείνες, που η απόφαση παίρνεται αβίαστα και είναι προϊόν μίας εξίσου επιπόλαιης ερωτικής ζωής και εν γένει ζωής, σε όλες τις άλλες, η ψυχούλα της το ξέρει (της κάθε γυναίκας) τί περνάει και ποιός από μας είναι ικανός να κρίνει κάτι τέτοιο;;;

Η αγάπη είναι ο συνδυασμός τριών χαρακτηριστικών: της φιλότητος, του έρωτος και της δικαιοσύνης και... ο νοών νοείτο!

"Virtus Junxit Mors Non Separabit" (Whom virtue unites, death will not separate)

ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ ΣΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ.

ΕΔΩ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΘΟΛΟΥΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ.
ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΜΕΝΗ ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ.

ΘΑ ΓΡΑΨΩ ΟΜΩΣ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΞΕΡΩ.ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΕΙ ΠΡΙΝ 4-5 ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΕΝΑ ΧΩΡΙΟ.

Η ΚΟΠΕΛΛΑ ΜΕΝΕΙ ΕΓΚΥΟΣ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΤΗΣ.ΧΑΡΟΥΜΕΝΟΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΟΥΣ ΠΑΙΔΙ.
ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΡΧΙΚΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ ΤΗΣ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΑΝΑΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΚΟ.ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΑΡΩΣΤΕΙΑΣ.ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΟΥΝ ΟΤΙ ΕΑΝ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΙ ΠΟΤΕ, ΘΑ ΕΧΕΙ ΚΙΝΗΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΧΕΡΙΩΝ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΑ ΝΟΗΤΙΚΑ ΠΡΟΛΗΜΑΤΑ.
ΣΥΝΙΣΤΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΤΡΩΣΗ.
Η ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΚΟΠΕΛΛΑΣ, ΒΑΘΙΑ ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΗ ΡΗΤΩΣ ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΗΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΕΚΤΡΩΣΗ,ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΘΕΛΗΜΑ ΘΕΟΥ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ.ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΕΤΟΙΑ.
Η ΚΟΠΕΛΛΑ ΚΡΑΤΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ.
ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟΝ ΕΤΩΝ.ΔΕΝ ΚΙΝΗΤΑΙ.ΔΕΝ ΜΙΛΑ.ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.ΖΩΝΤΑΝΟ ΝΕΚΡΟ.

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ.

ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ???ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ???

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ

THE TRUTH IS OUT THERE.THE TRUTH IS FRONT OF YOUR EYES.OPEN YOUR EYES TO SEE IT. DON'T STAY BLIND.TRY.

συμφωνούμε λοιπόν, ότι η επιλογή είναι δύσκολη. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμά σου και το 'χω ζήσει και στην οικογένειά μου σε χειρότερη μορφή.

Ποιό είναι το ερώτημα όμως; Αν η κοπέλλα έκανε καλά; Απ' ότι κατάλαβα δεν ήταν και τόσο δική της επιλογή...!
Τί θα κάναμε εμείς στη θέση της;

Νομίζω ότι στο πρώτο ερώτημα, δεν έχουμε δικαίωμα ν' απαντήσουμε.
Πιστεύω στο νόμο του "κάρμα" και δε θεωρώ ότι μπορεί κανείς να ξέρει τα ουσιαστικότερα αίτια του "κακού".
Το δράμα για μένα δε θα ήταν ότι επέλεξε τελικά να υποκύψει στους εκφοβισμούς και τις ανεπάρκειες της μητέρας της, αλλά το αν δεν το 'κανε συνειδητά!!! Γιατί μόνο μία συνειδητή επιλογή μπορεί να μας καταστήσει ικανούς ν' αντέξουμε... Όλα τ' άλλα, τα "πληρώνουμε" στην πορεία.

Όσον αφορά στο δεύτερο ερώτημα: πάλι θ' ανατρέξω στο νόμο του "κάρμα". Όποια επιλογή κι αν κάνουμε έχει τις συνέπειές της, απλά διαλέγουμε τί αντέχουμε καλύτερα, "την κουρτίνα 2 ή το κουτί 1";

"Virtus Junxit Mors Non Separabit" (Whom virtue unites, death will not separate)

ΟΠΩΣ ΕΙΔΕΣ ΚΑΙ ΠΟΙΟ ΠΑΝΩ ΕΧΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ.

ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΩΣ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΜΙΑ ΛΥΣΗ.ΑΞΙΖΕΙ ΟΜΩΣ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΚΑΠΟΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ.ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΒΙΕΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΦΑΛΙΕΣ.

ΕΙΜΑΙ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΟΤΙ ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΒΡΕΘΕΙ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΘΕΣΗ,ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕΤΑΝΙΩΝΕΙ ΣΕ ΟΛΗΝ ΤΟΥ ΤΗ ΖΩΗ.

ΕΙΝΑΙ ΙΣΩΣ Η ΠΟΙΟ ΔΥΣΚΟΛΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ.

ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΗΝ ΑΤΥΧΙΑ.

ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ

THE TRUTH IS OUT THERE.THE TRUTH IS FRONT OF YOUR EYES.OPEN YOUR EYES TO SEE IT. DON'T STAY BLIND.TRY.

Έχω ένα θείο, ο οποίος έχει στίγμα μεσογειακής αναιμίας. Σε κάποια φάση της ζωής του, ενώ είχε χωρίσει απ' την πρώτη του σύζυγο, η οποία τον είχε εγκαταλείψει με τέσσερα παιδιά (υγιέστατα), γνωρίζει μία γυναίκα κι αποφασίζει να ξαναπαντρευτεί προκειμένου να φτιάξει και πάλι οικογένεια. Η γυναίκα αυτή ήταν επίσης χωρισμένη και είχε και μία κόρη ήδη. Ως εδώ όλα καλά, ε;

Αφού παντρεύτηκαν, τους καρφώνεται η ιδέα ότι για να ξεφύγουν απ' το δυσάρεστο παρελθόν τους (!!!), πρέπει ν' αποκτήσουν και παιδιά μαζί εκτός από τα πέντε που είχαν συνολικά από τους άλλους συζύγους. (ευτυχώς ή δυστυχώς οικονομικό πρόβλημα δεν υπήρχε)

Ευτυχώς ή δυστυχώς, ψυλλιασμένος ο θείος στέλνει τη θεία για εξετάσεις... και, ω του θαύματος (α, ρε άτιμη ζωή παιγνίδια που παίζεις), προκύπτει ότι και η θεία είχε το στίγμα της μεσογειακής αναιμίας.

Προσοχή! Όλα αυτά πριν μείνει έγκυος.

Οι γιατροί φυσικά τους προειδοποίησαν ότι οι πιθανότητες ήταν 50-50 κι ότι σοφότερο θα ήταν να μην το ρισκάρουν.

Κι όμως, όχι μόνο το ρίσκαραν, αλλά, για να μη σας κουράζω, παρ' ότι και οι εξετάσεις του εμβρύου στη συνέχεια έδειξαν ότι το μοιραίο είχε συμβεί, αποφάσισαν να το κρατήσουν γιατί ήταν λέει "θέλημα Θεού".

Δεν έχω όρεξη να σχολιάσω κάτι. Απλά θα σας πω το εξής: έχετε αναρωτηθεί αν στον κοινωνικό τους περίγυρο έίναι γνωστή η αλήθεια; Δηλαδή το ότι δεν ήταν και τόσο μοιραίο το κακό που τους βρήκε;;;

Ποιός θα τους κρίνει λοιπόν; Εμείς οι κάποιοι συγγενείς που ξέρουμε την αλήθεια ή ...

"Virtus Junxit Mors Non Separabit" (Whom virtue unites, death will not separate)

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι μόνο σε περιπτώσεις σοβαρών ανίατων ασθενειών ή περιπτώσεις που κινδυνεύει σοβαρά η ζωή της εγκύου πρέπει να γίνει έκτρωση. Είναι απαράδεκτο στην εποχή μας που υπάρχει τόση πληροφόρηση και μέσα προστασίας, κάποιες κοπέλες να αφήνουν αυτό το θέμα στην τύχη. Δυστυχώς στην Ελλάδα οι γυναίκες είναι άτολμες και δύσκολα ρωτούν τον γιατρό τους για τα μέτρα προστασίας λες και είναι ντροπή. Είμαι 26 χρονών και ειμαι η μόνη από 10 φίλες μου ηλικίας 25-30 χρονών που παίρνω χάπια. Όταν τους το λέω με κοιτάνε σαν εξωγήινη και θεωρούν την διακεκομένη συνουσία ακόμα ασφαλή μέθοδο!!! Έλεος δηλαδή. Το δε χάπι της επόμενης μέρας το θεωρούν το λιγότερο κάποιο διαβολικό επικίνδυνο παρασκεύασμα των φαρμακευτικών εταιρειών. Την έκτρωση όμως την σκέφτονται αν τύχει κάτι. Μα τόση ανευθυνότητα πια; Το ίδιο ισχύει και για τους άντρες συντρόφους τους. Εκεί να δεις απόψεις. Άσε δε μερικές παντρεμένες-τεμπέλες που για να σταματήσουν να δουλεύουν μένουν έγκυες αμέσως μετά τον γάμο ενώ έχουν συμφωνήσει με τον άντρα τους ότι θα περιμένουν κάποιον καιρό. Η εγκυμοσύνη και τα παιδιά είναι δώρο Θεού, δεν είναι ούτε για πέταμα ούτε το μέσον για να πετύχουμε διάφορους ωφελιμιστικούς σκοπούς.

ΠΟΛΥ ΑΥΣΤΟΧΑ ΟΣΑ ΛΕΣ.

Η ΑΝΩΡΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑ ΟΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΙΤΙΕΣ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΩΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΩΝ.

ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΤΟΜΟΝ,ΩΣ ΕΠΙ ΤΟ ΠΛΕΙΣΤΟΝ ΝΕΑΡΩΝ,ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΜΙΑ ΑΒΕΒΑΙΗ ΖΩΗ..ΜΙΑ ΖΩΗ ΠΟΥ ΑΙΩΡΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΩΝ ΑΝΩΡΙΜΩΝ ΓΟΝΙΩΝ ΤΟΥ.
ΚΑΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΤΕΧΟΥΝ ΤΟ ΒΑΡΟΣ ΜΙΑΣ ΑΝΘΡΩΠΙΜΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ,ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ,ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΠΡΙΝ ΚΑΛΑ ΚΑΛΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ.

ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ.ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΤΥΧΙΕΣ.

ΕΝΑ ΣΠΑΣΜΕΝΟ ΠΡΟΦΥΛΑΧΤΙΚΟ.ΤΟ ΧΑΠΙ ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΨΕ.ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΤΕΤΟΙΑ.

ΑΛΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΤΟΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΜΑΣ.

ΜΕ ΜΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΔΕΝ ΠΕΤΥΧΕΝΟΥΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.ΜΟΝΟ ΣΤΕΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΜΕΛΟΝΤΙΚΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΗ.ΝΑ ΧΑΡΕΙ.ΝΑ ΠΑΙΞΕΙ.

ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ.

ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ

THE TRUTH IS OUT THERE.THE TRUTH IS FRONT OF YOUR EYES.OPEN YOUR EYES TO SEE IT. DON'T STAY BLIND.TRY.

quote:

---

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι μόνο σε περιπτώσεις σοβαρών ανίατων ασθενειών ή περιπτώσεις που κινδυνεύει σοβαρά η ζωή της εγκύου πρέπει να γίνει έκτρωση

---

Το θέμα είναι ότι πρέπει να ξεκινήσει ενημέρωση από τα σχολεία, χωρίς προκαταλήψεις και μισόλογα. Στο κάτω κάτω η αποφυγή μιας ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης συνδέεται και με τα μέσα προφύλαξης από μολυσματικές ασθένειες.
Τέλος μεγάλη ανευθυνότητα υπάρχει στα νέα παντρεμένα ζευγάρια. Θεωρούν ότι επειδή παντρεύτηκαν δεν χρειάζεται να χρησιμοποιόύν αντισύλληψη. Μα στον Μεσαίωνα ζούμε; Δεν παντρεύεσαι για να κάνεις παιδιά! Και τα παιδιά δεν πρέπει να είναι το Α και το Ω ενός γάμου. Την σχέση σου με τον σύντροφό σου πρέπει να φροντίζεις πρώτα από όλα. Τα παιδιά κάποια στιγμή θα φύγουν και μετά θα καταρρεύσει και η σχέση των δύο συζύγων; Πάντως ακούω κάτι απόψεις από νέα ζευγάρια (μοντέρνα εκ πρώτης όψεως) που είναι σαν να έχουν μείνει στη δεκαετία του 50. Μα τόσο πίσω είναι η κοινωνία μας;

θα ήθελα να επισημάνω ότι γράφονται πολλά και θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί, γιατί ίσως άθελά μας γράφονται και κάποιες ανακρίβειες.

Π.χ. η υιοθεσία είναι μία ιδιαίτερα πολύπλοκη διαδικασία και νομικά και ψυχολογικά και υπάρχει λόγος που είναι έτσι. Ας προβληματιστούμε λιγάκι... Όχι "λύνουμε" το ένα πρόβλημα και δημιουργούμε άλλο.

Αγαπητή narya, μην πάρεις προσωπικά την τοποθέτησή μου, ένα παράδειγμα είναι.

Θεωρώ ότι το να φέρεις στη ζωή ένα δυστυχές πλάσμα εν γνώσει σου, είναι μεγαλύτερο έγκλημα από την έκτρωση.

"Virtus Junxit Mors Non Separabit" (Whom virtue unites, death will not separate)

ΑΣΧΗΜΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΕΚΤΡΩΣΗ.
Η ΥΙΟΘΕΣΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΛΥΣΗ.ΠΟΣΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΕΚΝΟΠΟΙΗΣΗΣ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΧΑΝΟΝΤΑΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΖΩΕΣ ΑΔΙΚΑ.ΖΩΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΧΑΡΙΣΟΥΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΕ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΖΕΥΓΑΡΙΑ.

ΕΙΠΕΣ ΟΤΙ:Θεωρώ ότι το να φέρεις στη ζωή ένα δυστυχές πλάσμα εν γνώσει σου, είναι μεγαλύτερο έγκλημα από την έκτρωση
ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ ΜΕ ΤΟ ΔΥΣΤΗΧΕΣ ΠΛΑΣΜΑ ΦΙΛΕ ΜΟΥ.

ΕΑΝ ΠΑΕΙ ΣΕ ΥΙΟΘΕΣΙΑ ΚΑΙ ΒΡΕΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΤΗΧΕΣ.
ΔΥΣΤΗΧΕΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΠΟΛΗ ΣΟΒΑΡΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ Η ΚΑΠΟΙΟ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ ΕΛΑΤΤΩΜΑ.

ΕΓΩ ΞΕΡΩ ΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΚΟΠΕΛΛΑ 16 ΕΤΩΝ ΕΜΕΙΝΕ ΕΓΚΥΟΣ.ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΕΖΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΗΣ.
ΜΕΤΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΚΑΙ ΓΕΝΝΗΣΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΔΩΣΕ.ΥΙΟΘΕΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΦΙΛΟ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΔΩΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΛΙΡΕΡΣ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ.
ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ 17.ΤΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΟΛΑ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΣ.ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΠΟΛΥ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΥ ΛΥΠΕΙ ΤΙΠΟΤΑ.
Ο ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΧΑΛΑΕΙ ΧΑΤΤΗΡΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΜΑΛΑΜΑ.
ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΚΑΙ ΠΟΙΟ ΗΣΥΧΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΣΑ.

ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΘΑΝΑΤΩΘΕΙ???????
ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΔΗΞΕΙ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ???
ΝΑ ΜΗΝ ΧΑΡΕΙ ΤΗΝ ΖΩΗ ΟΠΩΣ ΤΗΝ ΧΕΡΕΤΑΙ ΤΩΡΑ??????

Η ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΔΥΝΑΤΟ ΟΠΛΟ.
ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ.ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΟΠΛΟ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΣΤΟ ΕΠΑΚΡΟΝ.

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΚΑΛΑ.

THE TRUTH IS OUT THERE.THE TRUTH IS FRONT OF YOUR EYES.OPEN YOUR EYES TO SEE IT. DON'T STAY BLIND.TRY.

το παράδειγμα του φίλου σου είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα πιθανόν. Δυστυχώς, τα πράγματα δεν είναι πάντοτε έτσι και να σου πω την αλήθεια: δε θα μ' άρεσε μία κοινωνία όπου κάθε γονιός με ευκολία θ' απεμπολούσε τα παιδιά του και θα τα παρέδιδε σε ανάδοχες οικογένειες.

Ας αναρωτηθούμε λίγο: τί σημαίνει "φυσικός γονέας"...
Γιατί η φύση μας δημιουργεί αυτή την ΕΥΘΥΝΗ;

Δεν είμαι υπέρ των επιπόλαιων αποφάσεων, αλλά όχι μόνο μονόπλευρα.
Η λύση π.χ. της υιοθεσίας είναι μία λύση απέναντι στην έκτρωση, αλλά θα μπορούσε να είναι εξ ίσου επιπόλαια, αν δε γινόταν με συνεπείς, ψυχολογικά σταθερούς και σώφρονες ανθρώπους απ' όλες τις πλευρές...

"Virtus Junxit Mors Non Separabit" (Whom virtue unites, death will not separate)

δε θα μ' άρεσε μία κοινωνία όπου κάθε γονιός με ευκολία θ' απεμπολούσε τα παιδιά του και θα τα παρέδιδε σε ανάδοχες οικογένειες.

Δεν είμαι υπέρ των επιπόλαιων αποφάσεων, αλλά όχι μόνο μονόπλευρα.
Η λύση π.χ. της υιοθεσίας είναι μία λύση απέναντι στην έκτρωση, αλλά θα μπορούσε να είναι εξ ίσου επιπόλαια, αν δε γινόταν με συνεπείς, ψυχολογικά σταθερούς και σώφρονες ανθρώπους απ' όλες τις πλευρές...

ΣΥΜΦΟΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ.

ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ

THE TRUTH IS OUT THERE.THE TRUTH IS FRONT OF YOUR EYES.OPEN YOUR EYES TO SEE IT. DON'T STAY BLIND.TRY.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr