Όλα αυτά έχουν την ίδια βάση;

Πώς ξεκίνησαν;

Ποια ανάγκη του ανθρώπου τον ωθεί, να οργανώνει, να θεσπίζει, ν'ακολουθεί, πνευματικές και υπαρξιακές ιδεολογίες ή φιλοσοφίες, ατραπους ή θρησκείες;

(Η αλήθεια είναι οτι αυτό το θέμα είναι λίγο συγκεχυμένο στο μυαλό μου.
Δεν είμαι σίγουρος αν το διατύπωσα σωστά.
Η βοήθειά σας θα 'ναι πολύτιμη, περιμένω προτάσεις
και φυσικά τις απόψεις σας
Σας ευχαριστώ)

quote:

---

Για να ερμηνεύσει φυσικά φαινόμενα που δεν καταλαβαίνει

---

Tον ψίθυρο των άστρων
έπιασε η γκλάβα μου...
Αρμονία και χάος

quote:

---

Εγώ όμως ψάχνω τα αίτια και τις αφορμές. Και τα ερωτήματα που γεννούνται είναι πολλά.
Όπως:
Ποιο ανθρώπινο στοιχείο του προσανατολίζει τη σκέψη του σ'αυτήν την ανώτερη δύναμη;

---

Πολύ ενδιαφέρον το θέμα σου.
Σε αυτά τα ερωτηματικά εγώ έβαλα την λέξη Σκοπό.Ποιός ήταν ο σκοπός που χρειαζόταν να δημιουργηθούν θρησκευτικές και κοινωνικές αντιλήψεις;
Για αρχή θα ξεκινήσω με το ερωτηματικό " όλοι οι πόλεμοι και οι διαφωνίες δεν ήταν βασισμένες σε αυτές τις αντιλήψεις"

Η δημιουργία των πρώτων μικρών κοινωνοιών ηταν βασισμένη στην προστασία τους απο εξώτερικους παράγοντες.
Ή προστασία δημιουργήθηκε, αναγνωρίστικε ενστικτώδως απο τον Εσωτερικο φόβο των ανθρώπων για την Καταστροφή.

Επειδή η Δημιουργία Του Ανθρώπου ήταν "καταστροφή",
εννοώντας ότι απο την Ολοκληρώτητα δημιουργήθηκε
η ύλη, Βιώνοντας η ψυχή τον πόνο τησ Δυαδικότητας, της Διάσπασης που ήταν καταστροφή απο την προυπάχουσα ενεργειακή κατάσταση.

Βασισμένη όλη η ανάπτυξη και η εξέλιξη του Ανθρώπου σε αυτόν τον Φόβο δημιούργησε θρησκευτικά και κοινωνικά δεδομένα, ώστε να μπορέσει να προστατεύσει ενστικτωδώς την ίδια του την ψυχή απο τον φόβο για την Καταστροφή.

Ο Φόβος όμως είναι αναγκαιος για την Αναγνώριση.Να μπορέσει να δεί ο Ανθρωπος τους φόβους της Καταστροφής.
Γιατι όταν τους βιώσει δεν θα υπάρχουν πια γιατι χρησίμευαν μόνο για την Αναγνώριση.

Ανεξαρτήτω κοινωνίας ή θρησκείας,
όλες οι ιδεολογίες έχουν Ενα ΠΥΡΗΝΑ
την ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΤΟΥ ΣΚΟΠΟΥ.

Το μόνο που διαφέρει είνα το εξωτερικό περιτύλιγμα αν και απαραίτητο.

Ελπίζω να σε βοήθησα.

Γιατί οι εξηγήσεις που δίδονται απο τις θρησκείες είναι απόρροια των
προσπαθειών των ανθρώπων να ερμηνεύσουν τα φυσικά φαινόμενα που δεν καταλαβαίνουν.
Αυτή είναι η μια θεωρία.
Η άλλη μας λέει πως μας αποκαλύφθηκαν.
Εσύ όμως έχεις κάτι άλλο στο μυαλό σου, για πές μας.

Μεσα απο την εργασια του Μ. Eliade, παρατηρουμε οτι η φραση
"Ετσι κανουν ολες' -απο το γνωτσο θεατρικο- ειναι βγαλμενη απο
την ζωη. Ετσι κανουν ολοι...,και αλλοι... , παντα ετσι γινοταν...
Ο Ανθρωπος αισθανεται τον εαυτο του απολυτα και ακαταλυτα συνδεδεμενος με τον Κοσμο και τους κοσμικους ρυθμους. Ο Κοσμος αυτος
εχει μια ιστορια γιατι ειναι δημιουργημα των Θεων και γιατι πιστευαν
οτι εχει οργανωθει απο υΡπερφυσικα οντα η μυθικους ηρωες.
Οι μυθοι αποτελουν προτυπα τελετων. Πραγματοποιουν ξανα τα τρομακτικα γεγονοτα που συνεβησαν στην αρχη του Χρονου.
Τωρα οσο αφορα τις ανθρωπινες πραξεις, οσες δεν ειναι αποτελεσμα καθαρου αυτοματισμου. Το νοημα τους, η αξια τους, συνδεεται με την ιδιοτητα τους να αναπαραγουν μια αρχεγονη πραξη.
Ο αρχαικος ανθρωπος, στις λεπτομερειες της συνειδητης συμπεριφορας του,δεν αναγνωριζει πραξη που δεν εχει προηγουμενα καθοριστει απο καποια αλλη υπαρξη, που δεν ηταν ανθρωπος. Η Ζωη ειναι μια ακαταπαυστη επαναληψη χειρονομιων που εισηχθηκαν απο αλλους.
Καθε επιγειο φαινομενο, ειτε συγκεκριμμενο ειτε αφηρημενο, αντιστοιχει σε ενα ουρανιο υπερβατικο, αορατο τελος, σε μια 'ιδεα' με την πλατωνικη σημασια. Ολη η Δημιουργια ειναι διπλη. Η γη μας αντιστοιχει σε μια ουραγια Γη.
Η αναγκη για την αυστηρη τηρηση και πιστη εκετελεση των μυθκων διαδικασιων γεννησε την Θρησκεια αλλα και τους 'Λευιτες', δηλ τους ιερεις.

Παντως πρεπει να τονισουμε οτι μια θρησκεια ειναι κατ αρχην ενα απειρα πολλαπλο συστημα και στην συνεχεια, το τμημα αυτου του συστηματος που επιλεχθηκε, στην πορεια της ιστοριας του. Μονο ενα απειροστο του συστηματος παρουσιαζεται σε μια δεδομενη στιγμη.

Ελπιζω να ημουν και σαφης και οχι κουραστικα αναλυτικος

LOVE IS THE LAW
HARMONY THE EFFECT

Knight ΜΙΧΑΗΛ

Τώρα πια, καταλαβαίνουμε τους λόγους δημιουργίας μιας θρησκείας, καθώς επίσης τους λόγους δημιουργίας σχισμάτων, αιρέσεων κλπ κλπ. Δεν ομιλώ μόνον περί χριστιανισμού.

Γνώμη μου : πίσω από κάθε θρησκεία ευελπιστώ (υποψιάζομαι) πως υπάρχει κάποια μορφή ‘γνώσης’ (ιστορικής θα έλεγα). Θέλουν να μας πείσουν πως πρόκειται για γνώση κωδικοποιημένη και προφυλαγμένη, ώστε να μην ασχολούμαστε με αυτήν, διότι δεν πρόκειται να βγάλουμε ποτέ άκρη. Είναι λογικό να μην βγάλουμε άκρη. Έχω την εντύπωση πως είναι έτσι δομημένες οι θρησκείες που σε οδηγούν σε αδιέξοδα. Όλα είναι διφορούμενα για ευνόητους λόγους. Μόνον μέσα από την εκάστοτε θρησκεία θα βρούμε την αλήθεια λένε. Συμπαθάτε με, μα αυτό πιστεύω, δεν γίνετε. Θα πρέπει δηλαδή για να βρω την γνώση να ασπαστώ η να μελετήσω 20.000 θρησκείες;;

Η ‘αλήθεια’ είναι παντού. Δεν γράφετε, δεν έχει κανόνες. Δεν προφυλάσσετε από ανθρώπινα χέρια. Διότι αυτός που ‘γνωρίζει’, είναι άξιος της ‘γνώσης’. Η ‘γνώση’ προφυλάσσεται από μόνη της. Εάν μιλάμε για ιστορική γνώση, τότε αυτό είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Οι θρησκείες η μόνη γνώση που κρύβουν μέσα τους, θεωρώ πως είναι ιστορική (αμφιβόλου γνησιότητας).

Ποιος μίλησε με τον ''θεό'' και τον εκπροσωπεί;

Alma Libre....

quote:

---

ΦΙΛΕ 1900,ΤΕΛΙΚΑ ΤΟ ΘΕΜΑΤΑΚΙ ΣΟΥ ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ!

---

Με μεγάλη μου χαρά lencolas διαπιστώνω το ίδιο
Ζητώ συγγνώμη απ' τους φίλους αν άργησα ν'απαντήσω, αλλα δυστυχώς τελευταία με πιέζει ο χρόνος όλο και περισσότερο.
Βλέπω αυτό το θέμα σαν ένα κρεμμυδι(ναι, ναι μη γελάτε) το οποίο βγάζωντας ενα-ένα τους φλοιούς μεσ'απο ερωτήματα και απαντήσεις,
κι ο καθεις απ'τη δικιά του οπτικη γωνία, να φτάσουμε και στα βαθύτερα αίτια...Φυσικά επίκεντρο είναι ο άνθρωπος.

Ο drumx13 μίλησε για "φόβο του θανάτου" κι ο fokaias για "φόβο" μονολεκτικά.
Ενδιαφέρον βρε παιδιά αλλα αναλύστε το λίγο περισσότερο.

Οι λέξεις στον καθένα αποκτουν διαφορετικό νόημα. Θέλω τη δική σας άποψη.

Επίσης για φόβο μίλησε και η Μια αναλύοντας το σε φόβο της κατα-στροφής της ψυχής.

Εγώ θα πάρω αυτους τους φόβους και θα το μεταφράσω σε έναν.
Στο φόβο του αγνώστου.
Στο φόβο αυτό έγκειται και η μανία του ανθρώπου να ελέγχει τα πάντα.
Δηλαδή όλα πρέπει να είναι σ'ένα συγκεκριμένο δρόμο, που έχει φτιάξει στα μέτρα του, έτσι ώστε να καταλαβαίνει και να έχει τη ψευδαίσθηση οτι ελέγχει ακόμα και το άγνωστο.
Ο άνθρωπος δε μπορεί ν'αντιμετωπίσει κάτι που βλέπει ως χάος(σκοτάδι).
Φοβάται στο σκοτάδι.
Θέλει φως κι ας είναι πηγολαμπίδα.

Δυστυχώς αυτη τη στιγμή δε μπορώ να γραψω περισσότερα, η ιδέα του χρόνου βλέπετε, είναι κι αυτή status quo.
Να πω μόνο ενα ευχαριστώ σ'όλους για τις πολύτιμες, πραγματικα, σκέψεις σας.
Αλλα δε σταματάμε εδώ...Ανασκαφές...όσο πιο βαθιά πάει...ο άνθρωπος στον άνθρωπο...

Χαιρετώ κι επανέρχομαι δριμύτερος...

Tον ψίθυρο των άστρων
έπιασε η γκλάβα μου...
Αρμονία και χάος

Va(l)nta
.............
messing with religion

Λένιν
«Η αδυναμία των εκμεταλλευομένων τάξεων στον αγώνα ενάντια στους εκμεταλλευτές γεννάει επίσης αναπόφευκτα την πίστη σε μια καλύτερη ζωή ύστερα από το θάνατο, όπως η αδυναμία του άγριου στον αγώνα του με τη φύση γεννάει την πίστη στους θεούς, στους διαβόλους, στα θαύματα κλπ»

Ενγκελς

«Κάθε Θρησκεία δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μια φανταστική αντανάκλαση, στα κεφάλια των ανθρώπων, εκείνων των εξωτερικών δυνάμεων που κυριαρχούν πάνω στην καθημερινή ζωή τους, αντανάκλαση στην οποία οι γήινες δυνάμεις παίρνουν τη μορφή υπεργήινων»

Ο αθεϊσμός μου, σαν του Σπινόζα, είναι αληθινή ευσέβεια προς το Σύμπαν και απαρνείται μόνο τους θεούς, που κατασκεύασαν οι άνθρωποι κατ’ εικόνα κι ομοίωση, για να γίνουν υπηρέτες των ανθρωπίνων συμφερόντων τους.
Τζ. Σανταγιάμα

Οι άνθρωποι δεν πρέπει να ταπεινώνονται πιά αποκαλώντας τους εαυτούς τους με ονόματα όπως Χριστιανοί, Μωαμεθανοί, Βουδιστές, κλπ. Οι άνθρωποι είναι το Σύμπαν συνειδητοποιημένο: ακόμα κι ο πιο απλός άνθρωπος πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του πολύ σπουδαίο, για να παίρνει οποιαδήποτε ονομασία.
Τζ. Ντέιβιντσον

Ένας τίμιος Θεός είναι το ευγενέστερο έργο του ανθρώπου.
Σ. Μπάτλερ

Να φοβάσαι τον άνθρωπο ο Θεός του οποίου ζει στον ουρανό.
Μπ. Σω

Ο άνθρωπος δημιούργησε Θεό καλύτερο, παρά ο Θεός άνθρωπο.
Ι. Τσάρνι

Ο άνθρωπος είναι ένα από τα λάθη του Θεού, ή ο Θεός του ανθρώπου.
Φ. Νίτσε

Ο Θεός θα με συγχωρέσει: είναι η ειδικότητά Του.
Χ. Χάινε

Η δική μου θρησκεία θέλει να κατέβει ο παράδεισος εδώ στη γη, ώστε να μπορούν να τον απολαύσουν όλοι.
Ι. Σόου

Το πέρασμα από μια θρησκεία του φόβου σε μια θρησκεία της ηθικής αποτελεί ένα μεγάλο βήμα στη ζωή ενός έθνους.
Α. Αϊνστάϊν

Λίγη φιλοσοφία τείνει να στρέψει τον άνθρωπο προς τον αθεϊσμό. Αλλά το βάθος στη φιλοσοφία φέρνει τις σκέψεις των ανθρώπων στη θρησκεία.
Φ. Μπέικον

Οι προσευχές είναι συνήθως απαίτηση για να καταργηθούν οι νόμοι του σύμπαντος για χάρη ενός, σίγουρα ανάξιου ικέτη.
Α. Μπιρς

Σε όλες τις θρησκείες όλα αρχίζουν μ' ένα Θεό που δεν αντέχει τη μοναξιά Του και τελειώνουν μ' ένα Θεό που δεν αντέχει τη συντροφιά μας.
Σ. Λιακάτου

Στον δέκατο ένατο αιώνα το πρόβλημα ήταν ότι πέθανε ο Θεός. Στον εικοστό αιώνα το πρόβλημα είναι ότι πέθανε ο άνθρωπος.
Ε. Φρομ

Και τέλος…

Αν κοιτάζεις μέσα σου, δε θα μένεις ποτέ απ’ έξω.
Γ. Ριντλς

«Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας»

..Σύμφωνα με τον Πλάτωνα η έννοια Θεός προέρχεται από την λέξη θεω που σημαίνει κινούμαι, τρέχω. Προσδιορίζει δηλαδή τον Θεό ως την δύναμη εκείνη που κινεί ολόκληρο του σύμπαν. Ταυτόχρονα όμως μας αποκαλύπτει ότι είναι δύσκολο να βρει κανείς τον δημιουργό και πατέρα του σύμπαντος, αλλά κι αν ακόμα τον βρει δεν θα μπορέσει να τον αποκαλύψει σε όλους, καθώς η προσέγγιση της Αλήθειας, απαιτεί την ανάβαση, σε ένα επίπεδο όπου οι μορφές δεν έχουν καμιά αξία.
Έτσι ο κάθε άνθρωπος που επιθυμεί να κατακτήσει την Θέωση να την βιώσει και να την αναπτύξει, οφείλει να την ανακαλύψει διότι βρίσκεται στο βάθος της ύπαρξης κάθε ανθρώπου. Κάτι τέτοιο όμως Χρειάζεται όμως ωρίμανση για να μπορέσει να εκδηλωθεί.
Ο Θεός λοιπόν αποτελούσε και αποτελεί μία πρόκληση και ταυτόχρονα ένα μυστήριο για τον άνθρωπο.
Το ελληνικό ουσιαστικό «μυστήριον», σχετίζεται με το ρήμα μύω που σημαίνει «κλείνω τα μάτια ή το στόμα». Στον υποψήφιο προς μύηση, στα αρχαία μυστήρια, πρώτα κάλυπταν τα μάτια στην συνέχεια οδηγούμενος μέσα από ένα λαβύρινθο διαδρόμων, στο τελεστήριο του ξεσκέπαζαν τα μάτια και έβλεπε, εκτεθειμένα γύρω του τα μυστικά εμβλήματα της λατρείας. Στα λατινικά η λέξη μύηση συσχετίζεται με το ρήμα initiare, που σημαίνει «αρχίζω, εισέρχομαι». Η μύηση αφορά μια τελετή περάσματος από μία θεωρούμενη κατώτερη κατάσταση ύπαρξης σε μία κατάσταση ανώτερη.
Η Μύηση δεν αφορά μία διανοητική εκπαίδευση, αλλά μία πορεία εσωτερικής ανανέωσης που παρέχει -ανάμεσα στ' άλλα- μια σφαιρική άποψη του κόσμου. Η επίτευξη της μυήσεως επιφέρει τον «μεταφορικό θάνατο της παλιάς προσωπικότητας» και την αναγέννηση μιας καινούριας, πιο αρμονικής. Σε τελικό στάδιο έχουμε λοιπόν το τρίπτυχο «ζωή, θάνατος, αναγέννηση».
Η πίστη στον Θεό δεν θα μπορούσε να είναι μία σειρά από λογικούς συνειρμούς όπως συμβαίνει με ένα μαθηματικό πρόβλημα, καθώς η ύπαρξη της Θεότητας αποτελεί για την πλειοψηφία της ανθρωπότητας, μια αφηρημένη κατάσταση άπιαστη από το λογικό, αφηρημένη και απροσδιόριστη. Και αυτό διότι η συλλογιστική μας βασισμένη στην λογική και την παρατήρηση είναι τελολογική (εκ του τέλους=σκοπός) που μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι «τίποτα δεν γίνεται από το τίποτα». Εκεί λοιπόν που σταματά η ανθρώπινη διάνοια υπάρχει ο θεός. Ίσως για αυτό ο Πασκάλ αναφέρει

«ο Θεός γίνεται περισσότερο αποδεκτός με την καρδιά παρά με τη λογική»

«Η γνώση της άγνοιας είναι η αρχή της σοφίας»

William Blake

Κατα τον Σίγκμουντ Φροϋντ, η δημιουργία του Θεού πηγάσε απο την ανασφάλεια που διακατέχει τους ανθρώπους και την ανάγκη για την ύπαρξη μιας ανώτερης δύναμης - φύλακα άγγελου στον οποίον θα νιώθουν την άνεση να καταφεύγουν τις δύσκολες ώρες όπως ακριβώς ένα παιδάκι τρέχει στην μαμά του.

Κατ εμέ είναι η πιό λογική προσέγγιση στο θέμα.

Διάβασα αυτό που που είπε ο Stayros_H

quote:

---

Καλή σας ημέρα και απο εμένα και συγχαρητήρια σου 1900 για το πολύ πετυχημένο σου θέμα

Κατα τον Σίγκμουντ Φροϋντ, η δημιουργία του Θεού πηγάσε απο την ανασφάλεια που διακατέχει τους ανθρώπους και την ανάγκη για την ύπαρξη μιας ανώτερης δύναμης - φύλακα άγγελου στον οποίον θα νιώθουν την άνεση να καταφεύγουν τις δύσκολες ώρες όπως ακριβώς ένα παιδάκι τρέχει στην μαμά του.

Κατ εμέ είναι η πιό λογική προσέγγιση στο θέμα.

---

Τότε αφού υπάρχει πραγματικά μια μαμά στην οποία καταφεύγουμε στις δύσκολες στιγμές και δεν την εφεύραμε, τότε θα υπάρχει πραγματικά κι ο Θεός !!! Αφελής θεωρία και λογική; Μπορεί. Τουλάχιστον το ίδιο αφελές θα ήταν και το συμπέρασμα του Φρόυντ, για πολλούς.

Δεν πειράζει. Ας τα έχουμε όλα υπόψη μας. Καλό μας κάνει. Και οι παλιές θρησκείες και οι "νέες επιστημονικές θρησκείες"

"ΕΝ ΤΟ ΠΑΝ"

Τα περισσότερα θρησκευτικά δόγματα ως επί το πλείστον προσφέρουν στον πιστό ισχυρή παρηγορία μέσα από την άρνηση της οριστικότητας του θανάτου - μέσα από την ιδέα της επιβίωσης της ψυχής, μέσα από την Κρίση, τη Συγχώρηση και τον Παράδεισο, μέσα από το ξανασμίξιμο με τους αγαπημένους και τον Θεό.

Συχνά νιώθω απόλυτα εντυπωσιασμένος από τη δύναμη και την επιμονή της ανάγκης μας να πιστεύουμε. Δεν κλονίζεται με τίποτα. Και μερικές φορές νιώθω μια βαθιά θλίψη για την ευθραυστότητα που υποκρύπτει η ανθρώπινη φύση. Αυτή είναι που γεννά την ευπιστία μας και την πανίσχυρη ανάγκη μας να πιστεύουμε. Μερικές φορές φοβάμαι τους μελλοντικούς κινδύνους που αυτή η παράλογη πεποίθηση δημιουργεί για το είδος μας. H πίστη στο υπερφυσικό, όχι η έλλειψη πίστης, είναι που θα μας καταστρέψει. Δεν χρειάζεται παρά να κοιτάξουμε στο παρελθόν, για να ανιχνεύσουμε τα τεράστια ρεύματα καταστροφής που έχει προκαλέσει η δογματική πίστη. Ή να δούμε τις σύγχρονες συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή ή στην Ινδική Χερσόνησο, όπου οι αλληλοσυγκρουόμενες φονταμενταλιστικές πεποιθήσεις απειλούν εκατομμύρια ανθρώπους.

Το πρόβλημα του νοήματος στη ζωή ταλαιπωρεί όλους τους σκεπτόμενους ανθρώπους. Και φυσικά καλοδεχόμαστε τη θρησκευτική αποκάλυψη που φανερώνει τον τελικό σκοπό του Θεού για τον καθένα μας προσωπικά. Είδα κάποτε μια αξέχαστη γελοιογραφία: μια σειρά από διάφορα είδη ζώων, όλα μουρμούριζαν το ίδιο ρεφρέν: "Φαΐ, επιβίωση, αναπαραγωγή - Φαΐ, επιβίωση, αναπαραγωγή". Στην τελευταία εικόνα ένας άνθρωπος στη στάση του " Σκεπτόμενου" του Ροντέν μουρμούριζε στον εαυτό του: "Για ποιο λόγο, για ποιο λόγο;". Όλες οι άλλες μορφές ζωής αντιλαμβάνονται περί τίνος πρόκειται. Μόνο εμείς οι άνθρωποι δεν εννοούμε να το αποδεχθούμε κι έτσι απαιτούμε - και κατόπιν θεσπίζουμε - την ύπαρξη κάποιου ανώτερου σκοπού ή αποστολής.»

Αποσπάσματα από το βιβλίο του IRVIN YALOM "Θρησκεία και Ψυχιατρική"

quote:

---

Να πω κι εγώ συγχαρητήρια γιατί έχετε κάνει όλοι σας ένα πολύ ενδιαφέρον topic.

---

Θα συμφωνήσω με τον thoth

Θα ήθελα να υπενθυμίσω ότι οι Ομάδες Συζήτησης του ESOTERICA δεν είναι Πίνακας Αγγελιών και Ανακοινώσεων, είναι αυτό που λέει η φράση: Χώρος Διαλόγου!

------------------------------------------------------

Πέρα από τα παραπάνω, θέλω κι εγώ με τη σειρά μου να δώσω συγχαρητήρια για το πολύ ενδιαφέρον Θέμα και για την ποιοτική Συζήτηση που διεξάγεται εδώ!

Θα ήθελα κι εγώ να διατυπώσω την άποψή μου αποκλειστικά σε αυτά που έχουν ειπωθεί και παρατεθεί σχετικά με την άποψη της "Σκληροπυρηνικής μορφής" της Ψυχολογίας. Ελπίζω να μου επιτρέπετε τον όρο "Σκληροπυρηνική" καθώς γνωρίζω ότι υπάρχουν, ας το πούμε έτσι, και περισσότερο "ολιστικές" ψυχολογικές θεωρήσεις από αυτήν της "ωμής" ψυχοδυναμικής. Η Γιουγκιανή θεώρηση για παράδειγμα...

Παρότι το "Άγχος της Ύπαρξης" πράγματι καταλαμβάνει κεντρικό ρόλο στην Ψυχική μας δραστηριότητα και ακόμη στην Κοινωνική μας αλληλεπίδραση δεν μπορεί να αποδειχτεί με κανέναν τρόπο ότι αποτελεί και την μοναδική της ώθηση, ότι σχετίζεται με τον "Βαθύτερο Πυρήνα" του Ψυχο-Διανοητικού μας Κόσμου. Για έναν επιστήμονα ή συγγραφέα που αποδέχεται μόνον την ύπαρξη του συσσωματώματος των Ενστίκτων("Φαΐ, επιβίωση, αναπαραγωγή" όπως λέει και το απόσπασμα από το βιβλίο του I.YALOM ), για τον απλό λόγο ότι είναι αυτά που συνήθως(και σε συντριπτική πλειοψηφία - δυστυχώς) εκφράζονται, είναι απόλυτα κατανοητό και φυσιολογικό ολόκληρο το φάσμα της ανθρώπινης Συμπεριφοράς και Διανόησης να εξαρτώνται από αυτά...

Η Ψυχολογία απέχει πολύ από το να θεωρηθεί Επιστήμη με την αυστηρή και εργαστηριακή έννοια, τουλάχιστον με τα μέχρι σήμερα δεδομένα. Δεν μπορεί να αποδείξει - πειραματικά και απόλυτα - σχεδόν τίποτα. Επομένως και δεν μπορεί να διατυπώσει απόλυτα Λογικές απόψεις, τουλάχιστον με τους κανόνες που θέτει η Επιστήμη της Λογικής. Όλα σχετίζονται με το σημείο που εκκινεί κάποιος. Εάν αυτό είναι τα ένστικτα, τότε όλα χρωματίζονται από ένστικτο, εάν είναι η επικοινωνία Συστημάτων, τότε όλα θεωρούνται ως αλληλεπιδρόντα Συστήματα, εάν είναι ο Αρχετυπικός κόσμος τότε όλη η Ανθρωπότητα συμμετέχει σε μία Κοινή Κληρονομιά ή πηγή "δεδομένων" που Υπερβαίνει ή πάει πιο Βαθιά από τα πιο "επιφανειακά" στρώματα ερμηνείας της συμπεριφοράς...

Τελικά, και κατά κάποιο τρόπο, και στην οπτική της οποιασδήποτε Ψυχολογικής άποψης παίζει πρωταρχικό ρόλο μία "Πίστη"!

quote:

---

Η Ψυχολογία απέχει πολύ από το να θεωρηθεί Επιστήμη με την αυστηρή και εργαστηριακή έννοια, τουλάχιστον με τα μέχρι σήμερα δεδομένα. Δεν μπορεί να αποδείξει - πειραματικά και απόλυτα - σχεδόν τίποτα.

---

Το "σχεδόν", σωστό, γιατι μέσα απο πειράματα και στατιστικές η ψυχολογία έχει αποδείξει κάποιες θεωρίες. Όχι πολλές βεβαια, αλλα ας μην ξεχνάμε οτι η φύση του αντικειμένου είναι τέτοια που δεν δίνει και πολλά περιθώρια για πειράματα και απόλυτα συμπεράσματα.
Εξαλλου πιστεύω οτι σε καμμία επιστήμη δε μπορει να 'ναι κανεις απόλυτος. Αυτο που σημερα μοιάζει απόλυτα σωστό αυριο μπορεί εύκολα ν' αποδειχτει λάθος.
Μια θεωρία χρόνων μπορεί ν' ανατραπεί σε μια στιγμή.

Όλοι μας οταν μιλάμε για εσώτερα ζητήματα, εικασίες κάνουμε.
Βεβαιως πιστεύουμε οτι αυτά που λέμε είναι απόλυτα αληθινά και δε χρειαζόμαστε καμμία απόδειξη.
Και έχουμε δίκιο! Γιατί εκεινη τη στιγμή που τα νιώθουμε και τα εκφράζουμε, είναι αληθινά, παίρνουν σάρκα και οστά απο μας κι έτσι υπάρχουν, γίνονται αλήθεια και πραγματικότητα, μονο για μας; έστω! αλλά υπάρχουν.
Κι αυτή η "τελετουργεία" συμβαίνει σε κάθε άποψη, σε κάθε ατόμο. Και κάθε άποψη εμπεριέχει κάποια αλήθεια, γιατι κάθε άτομο είναι απο μόνο του μια αλήθεια.

quote:

---

εάν είναι ο Αρχετυπικός κόσμος τότε όλη η Ανθρωπότητα συμμετέχει σε μία Κοινή Κληρονομιά ή πηγή "δεδομένων" που Υπερβαίνει ή πάει πιο Βαθιά από τα πιο "επιφανειακά" στρώματα ερμηνείας της συμπεριφοράς...

---

Εγώ θα λεγα οτι διευρίνει την αντίληψη σ' όλες τις διαστάσεις των δεδομένων.

quote:

---

Τελικά, και κατά κάποιο τρόπο, και στην οπτική της οποιασδήποτε Ψυχολογικής άποψης παίζει πρωταρχικό ρόλο μία "Πίστη"!

---

Μια πίστη κινεί οτιδήποτε πηγάζει απ' τον άνθρωπο

Tον ψίθυρο των άστρων
έπιασε η γκλάβα μου...
Αρμονία και χάος

Edited by - 1900 on 23/01/2004 18:03:12

"Το πέρασμα από μια θρησκεία του φόβου σε μια θρησκεία της ηθικής αποτελεί ένα μεγάλο βήμα στη ζωή ενός έθνους.
Α. Αϊνστάϊν"

Θα σχολιάσω τα λόγια μόνο του Αϊνστάϊν,γιατί είναι κατά τη γνώμη μου
η μεγαλύτερη ιδιοφυία ...

Ο ΄Αινσταιν εδώ δεν λέει ότι δεν υπάρχει θεός...
Άλλά συμφωνώ ότι υπάρχει το πρόβλημα του ποιος είναι ο σωστός Θεός
Υπάρχουν δεκάδες θεοί...Τώρα ποιος είναι ο σωστός ή αν υπάρχει
είναι άλλο θέμα...

Επίσης εγώ δεν πρέπει να αποδείξω ότι δεν υπάρχει θεός...

Εσείς πρέπει να μου αποδείξετε ότι υπάρχει...
Πώς θα μου αποδείξετε...Δεν είναι πρόβλημά μου...

1.Το ότι ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να πιστεύει σε κάτι
δεν αποδυκνείει ότι δεν υπάρχει θεός.
2.Ο Άινσταιν δεν πίστευε σε καμιά θρησκεία.

quote:

---

Όλα αυτά που είπατε δεν αποδυκνείουν ότι δεν υπάρχει θεός...
...........................

Επίσης εγώ δεν πρέπει να αποδείξω ότι δεν υπάρχει θεός...

Εσείς πρέπει να μου αποδείξετε ότι υπάρχει...

---

Tον ψίθυρο των άστρων
έπιασε η γκλάβα μου...
Αρμονία και χάος

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr