Με πολλές ανούσιες λεπτομέρειες, αποφεύγεις την ουσία.

Η ουσία για την οποία μιλάμε είναι πως για τον αρχαίο κόσμο υπήρχε μια Χρυσή Εποχή κατά την οποία δεν υπήρχε κίνδυνος, θάνατος, αρρώστια, φασαρία, μάχη. Επίσης από αυτή την εποχή φύγαμε λόγω της ανταρσύας των ανθρώπων. Ο Θεός έφυγε και εισήλθε η αρρώστια και ο θάνατος.

Άλλο τώρα τί πιστεύανε ελάχιστοι φιλόσοφοι επηρεασμένοι από ξενόφερτες ανατολίτικες διδασκαλίες.

Λες πως το καλό χρειάζεται το κακό για να υπάρξει. Σε μια κοινωνία για να υπάρξει ενάρετος άνθρωπος πρέπει να υπάρξει και μοχθηρός;

Αν το καλό έχει αναμειχθεί με το κακό στην ζωή δεν σημαίνει πως το ένα χρειάζεται το άλλο.

Το άρθρο που έστειλες στον Βασίλειο λέει

<<Τα πειράματα Miller-Urey ήταν ένα ορόσημο για τον τομέα της προέλευσης της ζωής. Βεβαίως τα πειράματα αυτά αλλά και τα πολλά άλλα που ακολούθησαν από πολλούς άλλους ερευνητές, δεν αποδεικνύουν ότι έτσι έγιναν οι πρώτες αυτές χημικές ενώσεις, αλλά ότι είναι δυνατή η γένεση βιομορίων οπουδήποτε στο Σύμπαν όταν υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις>>

Και διορθώνω εγώ. Κατάφεραν να συνθεθούν ελάχιστα αμινοξέα(βιομόρια) τα οποία βέβαια ήταν <<νεκρά>> και αυτό αποδεικνύει ότι...
είναι δυνατή η γένεση βιομορίων οπουδήποτε στο Σύμπαν όταν υπάρχουν οι κατάλληλες προυποθέσεις και φυσικά...μια νοημοσύνη που κατευθύνει το πείραμα/δημιουργία αλλάζοντας τις προυποθέσεις όποτε επιθυμεί(διακόπτης on/off)

Αν το πείραμα αυτό γινόταν στην φύση, όχι στο εργαστήριο, και δεν υπήρχε χειριστής αλλά απλά η τύχη, θα περιμένανε...ακόμα από το 1960.

Για την γένεση της ζωής απαιτείται ακαριαία αλλαγή κατάλληλων προυποθέσεων από την μια στιγμή στην άλλη, πράγμα που δεν μπορεί να γίνει αν δεν υπάρχει νοήμων χειριστής.

Ακόμη και αν οι <<επιστήμονες>> κατάφερναν να δημιουργήσουν ζωή από την ύλη(έστω και αν είναι απίθανο) αυτό δεν θα αποδείκνυε ότι δεν υπάρχει Δημιουργός, αλλά ακριβώς ότι υπάρχει Δημιουργός.

Ενώ το αποσχισθέν από την επιστήμη τμήμα, δηλαδή η «επιστήμη», έχει καταδικάσει τον εαυτόν της σε παντελή ακινησία, με φυσική συνέπεια να μη μπορεί ποτέ να προχωρήσει. Γιατί; Διότι, ενώ η Επιστήμη δια της μεθόδου της “Επαγωγική λογική”, έχει απορρίψει τη χρησιμοποίηση των πειραμάτων (κοίταξε στον πάνω σύνδεσμο), που σκοπό έχουν την εξιχνίαση των μεγάλων θεμάτων (= Πώς ξεκίνησε το σύμπαν, πώς ξεκίνησε και συνεχίστηκε η ζωή, πριν πόσο χρόνο ξεκίνησε το σύμπαν, πριν πόσο χρόνο ξεκίνησε η ζωή, που απαρτίζουν την κοσμογονική πρόταση, στα οποία κατά την δημιουργία τους απουσιάζει παντελώς η άμεση παρατήρηση = μη παρατηρούμενα), παραδόξως η «επιστήμη» επέλεξε την χρησιμοποίηση των πειραμάτων, με σκοπό να εξιχνιάσει τα πάνω θέματα!!! Με επακόλουθο να μη είναι σε θέση να αρθρώσει ούτε μισή αποδεδειγμένη θέση στα θέματα αυτά που απαρτίζουν την κοσμογονική πρόταση. Λοιπόν τα παιδιά της «επιστήμης» = οι «επιστήμονες», δεν φέρουν την αποκλειστική ευθύνη για την παντελή αγνωσία τους. Την μεγαλύτερη ευθύνη φέρει το Πανεπιστήμιο, επειδή ακριβώς δεν διδάσκει ως όφειλε τους φοιτητές (= τους μελλοντικούς επιστήμονες) ότι η χρησιμοποίηση των πειραμάτων σχετικά με την εξιχνίαση των μεγάλων θεμάτων της κοσμογονίας, είναι αντιεπιστημονική μέθοδος.

Δηλαδή ο ενάρετος δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τον μοχθηρό και χρειάζεται ο ένας τον άλλο;

Θα μπορούσε να υπάρξει δηλαδή μια κοινωνία μισών ενάρετων και μισών μοχθηρών; Οι μισοί να αγαπάνε και οι άλλοι μισοί να σκοτώνουνε;

Το ότι ξεχωρίζεις το καλό από το κακό, δεν σημαίνει πως το καλό βασίζεται στο κακό και το κακό στο καλό. Αν γευτείς ένα νόστιμο φαγητό θα το θεωρήσεις καλό, δίχως να χρειάζεται να έχεις γευστεί και ένα άνοστο.

Η ζωή πχ δεν έχει ανάγκη το φόνο για να θεωρηθεί "καλό" πράγμα
Ο φόνος από την άλλη δεν έχει νόημα χωρίς να υπάρχει ζωή και δεν έχει υπόσταση αλλά δράση που με το που θα διαπραχθεί επιχειρεί να αναιρέσει τη ζωή.

Το θέμα μας λοιπόν είναι, αν η επιστήμη εγκρίνει, ή έχει απορρίψει τη χρήση των πειραμάτων, που σκοπό έχουν την εξιχνίαση των μεγάλων θεμάτων, που απαρτίζουν την κοσμογονική πρόταση, στα οποία κατά την δημιουργία τους απουσιάζει παντελώς η άμεση παρατήρηση = μη παρατηρούμενα.

Επίσης το θέμα μας είναι, αν η επιστήμη έχει καταλήξει σε αποδεικτικό συμπέρασμα, σχετικά με την εξιχνίαση των μεγάλων θεμάτων, που απαρτίζουν την κοσμογονική πρόταση.

Θα εμφανισθούν αυτούσιες (τονισμένες από εμένα) οι της επιστήμης μέθοδοι “Επαγωγική λογική” και “Εις άτοπον απαγωγή”, και με ανάλυση:

https://sciencearchives.wordpress.com/2015/05/05/%CE%AE-%CE%AD-2/

“Επαγωγή ή επαγωγικός λογισμός, και συχνά επαγωγική λογική, είναι η κίνηση από το επιμέρους προς το γενικό, από το παρατηρημένο στο μη παρατηρούμενο, από το γνωστό στο άγνωστο, μία γενίκευση από την εμπειρία.
Δηλαδή βγάζουμε συμπέρασμα από κάποιες εικασίες ή υποθέσεις ή παρατηρήσεις ενός γεγονότος, που όμως δεν είναι κατοχυρωμένο.”

Τώρα θα παρακολουθήσουμε την της επιστήμης μέθοδο αναλυτικά, συνδυάζοντάς την με τα πειράματα που γίνονται, για την εξιχνίαση ΟΛΩΝ των προαναφερόμενων μεγάλων θεμάτων. Η ανάλυση γίνεται με έγχρωμα γράμματα.

“Επαγωγή ή επαγωγικός λογισμός, και συχνά επαγωγική λογική, είναι η κίνηση από το επιμέρους προς το γενικό, από το παρατηρημένο (= η δημιουργία της ζωής και γενικά του κόσμου, που παρουσιάζεται μπροστά μας) στο μη παρατηρούμενο (= πριν πόσο χρόνο, και με ποιο τρόπο ξεκίνησε και συνεχίστηκε η ζωή και γενικά ο κόσμος. Θέματα μη παρατηρούμενα), από το γνωστό στο άγνωστο, μία γενίκευση από την εμπειρία. Δηλαδή βγάζουμε συμπέρασμα από κάποιες εικασίες ή υποθέσεις ή παρατηρήσεις (= διαφόρων πειραμάτων) ενός γεγονότος, που όμως δεν είναι κατοχυρωμένο. (= Άρα από κάποιες εικασίες ή υποθέσεις ή παρατηρήσεις = διαφόρων πειραμάτων, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΧΥΡΩΜΕΝΟ το συμπέρασμα που βγάζουμε για το πριν πόσο χρόνο, και με ποιο τρόπο ξεκίνησε και συνεχίστηκε η ζωή και γενικά ο κόσμος).”

Σαφέστατη λοιπόν η επιστήμη. Καθώς δια της μεθόδου της “Επαγωγική λογική”, έχει απορρίψει τη χρησιμοποίηση των πειραμάτων, που σκοπό έχουν την εξιχνίαση των μεγάλων θεμάτων (= Πώς ξεκίνησε το σύμπαν, πώς ξεκίνησε και συνεχίστηκε η ζωή, πριν πόσο χρόνο ξεκίνησε το σύμπαν, πριν πόσο χρόνο ξεκίνησε η ζωή), που απαρτίζουν την κοσμογονική πρόταση, στα οποία κατά την δημιουργία τους απουσιάζει παντελώς η άμεση παρατήρηση = μη παρατηρούμενα, ΔΟΓΜΑΤΙΣΕ, ότι αυτά τα θέματα δεν είναι δυνατόν να εξιχνιασθούν με την αρωγή των πειραμάτων. (Και επαληθεύεται πλήρως η επιστήμη διότι βλέπουμε ότι το αποσχισθέν από αυτήν τμήμα, δηλαδή την «επιστήμη», που αγνόησε την της επιστήμης μέθοδο, καθώς κατέφυγε στη διεξαγωγή των πειραμάτων, δεν κατόρθωσε να έχει ούτε μισή αποδειγμένη θέση σε όλα τα μεγάλα θέματα). Αυτό σημαίνει ότι η επιστήμη αντιμετωπίζει ΜΟΝΟ αξιωματικές κοσμογονικές προτάσεις.Και αυτό έκανε. Δια της μεθόδου της “Εις άτοπον απαγωγή”, αντιμετώπισε τις επικρατέστερες αξιωματικές κοσμογονικές προτάσεις, βγάζοντας συμπέρασμα, για το ποια αξιωματική κοσμογονική πρόταση, είναι επιστημονικά αποδεδειγμένη:

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95%CE%B9%CF%82_%CE%AC%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%BD_%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B3%CF%89%CE%B3%CE%AE

“Η δομή του επιχειρήματος είναι τέτοια ώστε για να αποδειχθεί πως μία πρόταση είναι αληθής, εκκινούμε από την υπόθεση πως η αντίθετή της είναι αληθής (δηλαδή η αρχική πρόταση είναι ψευδής), και καταλήγουμε σε ένα συμπέρασμα που αποτελεί αντίφαση. Τότε, εφόσον η αντίφαση προέκυψε από διαδοχή έγκυρων συλλογισμών προς ισοδύναμες προτάσεις, η αρχική πρόταση θα πρέπει να είναι σε κάθε περίπτωση αληθής.”

Ας παρακολουθήσουμε τώρα την επιστημονική μέθοδο αναλυτικά.
Η ανάλυση γίνεται με έγχρωμα γράμματα.

“Η δομή του επιχειρήματος είναι τέτοια ώστε για να αποδειχθεί πως μία πρόταση είναι αληθής (Ανάλυση: Όπως η κοσμογονική πρόταση της Ορθόδοξης Εκκλησίας που εξαγγέλλει, βάσει των περιγραφών της Αγίας Γραφής, για το πώς, και πριν πόσο χρόνο, ο χωρίς αρχή και τέλος Θεός, δημιούργησε τη ζωή καθώς και τα πάντα), εκκινούμε από την υπόθεση πως η αντίθετή της είναι αληθής (Ανάλυση: Δηλαδή αυτήν την κοσμογονική πρόταση που ισχυρίζεται η «επιστήμη», για το πώς, και πριν πόσο χρόνο, δια της χωρίς αρχή και τέλος απρόσωπης και αυτόματης ενέργειας δημιουργήθηκε η ζωή καθώς και τα πάντα) (δηλαδή η αρχική πρόταση είναι ψευδής), και καταλήγουμε σε ένα συμπέρασμα που αποτελεί αντίφαση. (Ανάλυση: Δηλαδή αν υποθέσουμε ότι η ζωή (καθώς και τα πάντα) ξεκίνησε δια της χωρίς αρχή και τέλος απρόσωπης και αυτόματης ενέργειας, επόμενο ήταν, να εμφανιζόταν και τώρα αυτόματα, χωρίς το γνωστό πολλαπλασιαστικό τρόπο. Συμβαίνει αυτό; Όχι βέβαια. = Αυτό το συμπέρασμα αποτελεί αντίφαση στην πρόταση ότι υπάρχει η χωρίς αρχή και τέλος απρόσωπη και αυτόματη ενέργεια δια της οποίας δημιουργήθηκε η ζωή καθώς και τα πάντα. Ενώ η κοσμογονική πρόταση της Ορθόδοξης Εκκλησίας, δεν εμπίπτει σε αντίφαση. Διότι με το: “αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε (Γεν. 1,28)”, που είπε ο Θεός, στους δύο πρώτους από τον ίδιο δημιουργημένους ανθρώπους, δήλωσε τον σημερινό πολλαπλασιαστικό τρόπο, με τον οποίο συνεχίστηκε η ζωή από τότε μέχρι τώρα, και έτσι αναμφισβήτητα θα συνεχίζεται.).Τότε, εφόσον η αντίφαση προέκυψε από διαδοχή έγκυρων συλλογισμών (Ανάλυση: Όπως αυτών που αναφέρθηκαν) προς ισοδύναμες προτάσεις, η αρχική πρόταση θα πρέπει να είναι σε κάθε περίπτωση αληθής. (Ανάλυση: Άρα, η αρχική κοσμογονική πρόταση = της Ορθόδοξης Εκκλησίας που εξαγγέλλει βάσει των περιγραφών της Αγίας Γραφής, για το πώς, και πριν πόσο χρόνο, ο χωρίς αρχή και τέλος Θεός, δημιούργησε τη ζωή καθώς και τα πάντα, είναι αληθής).”

Σαφέστατο λοιπόν το αποδεικτικό συμπέρασμα της επιστήμης:

η αρχική κοσμογονική πρόταση = της Ορθόδοξης Εκκλησίας που εξαγγέλλει βάσει των περιγραφών της Αγίας Γραφής, για το πώς, και πριν πόσο χρόνο, ο χωρίς αρχή και τέλος Θεός, δημιούργησε τη ζωή καθώς και τα πάντα, είναι αληθής

Ήτοι:

Για το πώς ξεκίνησε το σύμπαν: ΓΕΝΕΣΙΣ 1

Για το πώς ξεκίνησε η ζωή: ΓΕΝΕΣΙΣ 1

Για το πριν πόσο χρόνο ξεκίνησε το σύμπαν, και η ζωή:

ΩΡΟΛΟΓΙΟΝ ΤΟ ΜΕΓΑ (σελίδα 251)

http://books.google.gr/books?id=xdkGAAAAQAAJ&dq=%CE%98%CE%B5%CE%BF%CE%B4%CF%

"Η ακατάληπτος αύτη και ανερμήνευτος γέννησις του Χριστού εγένετο, κατά την χρονολογίαν της Ανατολικής Εκκλησίας, τω 5508, από κτίσεως κόσμου…"

Η δημιουργία του σύμπαντος κόσμου διήρκησε έξη (6) ημέρες.

Η πρώτη μέρα της δημιουργίας του σύμπαντος ξεκίνησε πριν 7.523 χρόνια.

Η δημιουργία όλης της ζωντανής ύπαρξης ξεκίνησε την πέμπτη (5) ημέρα και ολοκληρώθηκε με την δημιουργία του Αδάμ και της Εύας την έκτη (6) ημέρα.