Συγγραφέας |
Θέμα |
|
Ermis -3E-
Μέλος 1ης Βαθμίδας
116 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/03/2006, 15:17:10
Γεια σου αγαπητέ ΠλάτωναΒαθιά κατανόηση - επίγνωση μεταξύ σκέψεων (νους) και αισθημάτων (καρδιάς). Αυτή είναι για σένα η υγεία. Δώσε σε παρακαλώ όπως και ο π. Ρωμανίδης «θεραπευτική αγωγή». Πρακτικά και απλά πως αυτό επιτυγχάνεται?. --------- Αντίθετα εγώ θα ήθελα να ακούσω τους Έλληνες φιλόσοφους που υποστηρίζουν κάτι ανάλογο. Εκτός και αν τελικά δεν σας απασχολεί για τους Έλληνες φιλόσοφους και κατάλαβα λάθος, τότε νίπτω τας χείρας μου και αποχωρώ από την παρούσα συζήτηση η οποία δεν οδηγεί πουθενά έξω από αυτό το πλαίσιο.
|
Ermis -3E-
Μέλος 1ης Βαθμίδας
116 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/03/2006, 16:03:02
Και ξεκινώντας θα παρουσιάσω τον κατακρεουργημένο φιλόσοφο Επίκουρο ο οποίος χρησιμοποιείται κατά κόρων από την Νεοεθνική προπαγάνδα.Το Δόγμα του Επίκουρου θα μπορούσε να λειτουργήσει και σήμερα αν υπήρχαν πραγματικοί Επικούρειοι. Προτού συνεχίσω θέλω να πω ότι ο Επίκουρος ήταν αλαζόνας αντιφατικός αθεολογος και ένα δείγμα τις γενικότερης παρακμής του τότε, παρά όλα αυτά όμως το φιλοσοφικό του σύστημα, το δικό του δόγμα, ήταν αρκετά καλά δομημένο και θα μπορούσε να ήταν ευεργετικό εάν μπορούσε να επικρατήσει μέσα σε αυτό το χάος από τις σκόρπιες ιδέες. Χαρακτηριστικό της αλαζονείας του ήταν η κατηγόριες προς τον Δάσκαλο του τον Ναυσιφάνη τον οποίον έβριζε ως αγράμματο απατεώνα και πόρνο. Επίσης χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ο Επίκουρος χαρακτήριζε του Πλατωνικούς Διονυσιοκολακες, τον Πλάτων αχρυσό, τον Αριστοτέλη άσωτο, τους κυνικούς εχθρούς της Ελλάδας και τους διαλεκτικούς πολυφθονοτερους. Σε σχέση με το παρόν θέμα: Ο Επίκουρος θεωρούσε της γραμματικές ιστορικές και μαθηματικές γνώσεις ότι δεν ωφελούσαν εις το πρακτικό του ανθρώπινου βίου. Και δήλωνε ότι για την αταραξία της ψυχής που είναι προϋπόθεση της ευδαιμονίας ότι χρειάζονται αρετές που να απορρέουν από την φρόνηση όπως η εγκράτεια, η αυτάρκεια η λιτότητα η δικαιοσύνη και η φιλία.
Σύμφωνα με μαρτυρία του Διοκλεα ο Επίκουρος και οι μαθητές του είχαν δίαιτα διατροφής ευτελέστατη και λιτότατη και σύμφωνα με την μαρτυρία του ίδιου του Επίκουρου αρκείτε μόνο στο νερό και στον άρτο και μάλιστα παρακαλούσε να του στείλουν τυρί για να το έχει όταν το θέλει, γεύμα πολυτελέστερο. Βασικά ο Επίκουρος ήταν ένας αντιδραστικός επαναστάτης μέσα στο χάος της αρχαιότητας ο οποίος προτίμησε ουσιαστικά την αποχή από τα κοινά χάριν της ευδαιμονίας. Στην συνέχεια θα παραθέσω εκτενέστερη ανάλυση αυτού του παρεξηγημένου φιλοσόφου αν κριθεί αναγκαίο, αλλιώς έχω την καλή διάθεση να προχωρήσουμε και σε άλλους μεγάλους φιλοσόφους της αρχαιότητας σε σχέση με αυτό το θέμα.
|
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Switzerland
3558 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/03/2006, 16:36:29
Αναστημένε δεν έχω συνταγές, απλά μιλάμε σαν φίλοι, οκ?Έχω την εντύπωση πως οι περισσότεροι από εμάς προβάλλουμε προς τα έξω μια ΙΔΕΑ. Την ιδέα του εαυτού μας. Γιατί? Γιατί μας δινει μεγαλύτερη ικανοποίηση από ότι υπάρχει μέσα μας. Αυτό γίνεται σχεδόν από όλους. Το βλέπεις παντού. Εγώ γνωρίζω, εσύ δεν γνωρίζεις κλπ κλπ Αυτό που προβάλουμε είναι ένα υπόδειγμα (δίνει ικανοποίηση) Τωρα, επειδη αντιλαμβανομαι και από άλλες απαντησεις, πως μέσα μας, είναι μεγάλο το μεράκι (πάθος) να γνωρίσουμε αν αληθεύουν όσα είπαν, Χριστός, Βούδας, Σωκράτης κλπ. και που στην ουσία εμείς προβάλουμε (τις σκέψεις τους, έτσι μάθαμε στο περιβάλλον που μεγαλώσαμε) τι θα έλεγες να τα βάζαμε στην άκρη, και να αντιμετωπίζαμε ότι πράγματι είμαστε? Π.Χ ο ΕΡΜΗΣ γράφει πως δεν κατάλαβα ποτέ μου τίποτα. Μπορεί να έχει δίκαιο, δεν το αποκλείω. Το κοιτάζω. Στην ουσια, είναι σαν να αφηνεις στην ακρη (τα υποδειγματα), και κοιτας τι πραγματι εχει μεσα ο Ανεστημενος. Αν αντιμετωπίσεις το γεγονός, ότι υπάρχει δηλαδή, τι χρειάζεσαι το υπόδειγμα? Είναι λεπτό σημείο αυτό, δεν ξέρω κατά πόσο βρίσκει χώρο… Έλληνες, Χριστός, Βούδες, Κουδες σε τι θα χρειασθούν, (εκτός του ότι σου έκαναν συντροφιά για ένα μέρος της ζωής?) Έτσι, δεν ξέρω αν είναι ζήτημα θεραπευτικής αγωγής, το να αντιμετωπίσεις ένα γεγονός, αυτό που είναι πράγματι μέσα ο Αναστημένος. Μην τρομάξεις ότι και αν δεις, εγώ συνεχώς κοιτάζομαι και το (βλάκας) του Ερμή το βλέπω σαν κολακεία, (αν πράγματι δεις τι έχει μέσα ο άνθρωπος) Ερμή, που πας βρε ?
Έλα πες μας ποιος είσαι? Σε κλείδωσε η Αμαλιτσα? Μαλλον σου πείρε το σκαλπ ο Αντμιν! ΩΩΩΩ ΕΠΙΚΟΥΡΟ ΔΙΑΒΑΣΑ!!! Μπραβο ΕΡΜΗ! Και πρεσωκρατικους να βαλεις! |
Ermis -3E-
Μέλος 1ης Βαθμίδας
116 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/03/2006, 16:54:46
Κοίταξε αγαπητέ χαίρομαι που παίρνεις το βλαξ σαν κολακεία γιατί αυτό είναι που σου αρμόζει και πράγματι χαίρομαι που δεν σε ενοχλεί που είσαι τέτοιος.Αυτή η γελοία θρασύτητα και το κόμπλεξ ανωτερότητας που σας διακρίνει είναι πάντα παρόν πίσω από τις ασυναρτησίες σας και όταν είπα ότι δεν είμαι καινούριος εννοώ ότι είμαι παλιός γενικά και γνωρίζω καλά την αποβλάκωση την οποία έχετε υποστεί όλοι εσείς η οποία φαίνεται και εις το ειρωνικό σας ύφος και τα απόλυτα δείγματα της προκλητικής βλακείας σας περί μονοτερματον και λοιπά. Μου είσαι εντελώς απεχθής και δεν μπορώ παρά να γελάω μαζί σου. Μπορείς να συνεχίσεις αυτήν την ψυχολογική σου φθορά και να νομίζεις ότι γίνεσαι κάποιος αλλά πρόσεχε να μην γκρεμοτσακιστείς γιατί έχεις ανέβει πολύ ψηλά και μπορείς πλέον να προκαλέσεις μόνο γέλιο. Και επειδή τα παραπάνω σχόλια αφορούν το θέμα που εσύ ήσουν τόσο βλαξ να ανοίξεις (περί ψυχολογίας κλπ) θα σε παρακαλέσω να απαντήσεις περί της σχέσης που έχεις εσύ με την φιλοσοφία και να αφήσεις τις γελοίες σοφιστείες για τους ομοιοπαθείς σου.
|
Ermis -3E-
Μέλος 1ης Βαθμίδας
116 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/03/2006, 17:45:47
Αλλά για να μην ξεκινάμε από το τέλος ας πάμε στην αρχήΘαλής ο Μιλησιος. Είναι εμφανέστατο ότι ο Θαλής είχε επηρεαστεί από την Αιγυπτιακή παράδοση και υπάρχει ακόμα και ο ισχυρισμός ότι είχε επηρεαστεί ακόμα και σε θεολογικό επίπεδο. Ο Διογένης ο Λαέρτιος λέει ότι oτι υπάρχουν κάποιοι που ισχυρίζονται ότι αυτός είπε πρώτος ότι οι ψυχές είναι αθάνατες. Ας ξεκινήσουμε όμως από τα χειροπιαστά. Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι ο Θαλής επηρεάστηκε από την Αιγυπτιακή Αστρολογία και Γεωμετρία από τους εκεί ιεροφάντες που είχε επισκεφθεί. Ας ασχοληθούμε λίγο με τις θεωρίες περί θεολογικού επηρεασμού του από την Αρχαία Αίγυπτο με κάποια δικά του λόγια: Ουδέν τον Θάνατον διαφέρειν του Ζειν Ο Θάνατος δεν διαφέρει σε τίποτα από τη ζωή. Το ωραιότερο δημιούργημα είναι ο κόσμος, διότι είναι έργο Θεού Νου του κόσμου θεόν Αριστοτέλης, "Περί Ψυχής" "Φαίνεται ότι ο Θαλής, απ' όσα θυμούνται μερικοί, θεωρούσε ότι η ψυχή έχει μέσα της δύναμη κινητική, για το λόγο ότι κινεί τον σίδηρο." Αριστοτέλης, "Περί Ψυχής" " Και μερικοί λένε ότι (η ψυχή) είναι αναμεμειγμένη με το σύμπαν, γι' αυτό ίσως και ο Θαλής πίστευε ότι ο κόσμος είναι γεμάτος Θεούς" Με την υπόθεσή του ότι αρχή όλων των πραγμάτων είναι το ύδωρ, το οποίο ο Θαλής θεώρησε φορέα ενέργειας και κινήσεως, ξεκίνησε ως πρώτος Έλληνας φιλόσοφος, ένα προβληματισμό για την προέλευση του σύμπαντος, ο οποίος απασχόλησε και απασχολεί μέχρι σήμερα την κοσμολογία. Η ζωτική δύναμη του νερού και η τεράστια σημασία του στη φύση, ήταν η αιτία που έκανε τον Θαλή να το ορίσει ως πρωταρχικό στοιχείο. Στην ορφική μυθολογία συναντάμε το «ύδωρ» και την «ύλη» ως τα πρωταρχικά στοιχεία δημιουργίας της πρωτοΰλης του σύμπαντος. Για τον ιδιοφυή Θαλή, ο οποίος συγκαταλέγεται ανάμεσα στους «Επτά Σοφούς των Ελλήνων», η Φύση και ο Κόσμος γενικότερα, δεν είναι άψυχα σύνολα εξ ίσου άψυχης ύλης, αλλ' αντιθέτως ολοζώντανοι και έμψυχοι οργανισμοί: «έμψυχοι και δαιμόνων πλήρεις». Τα πάντα εμπεριέχουν τους Θεούς: «Πάντα» (είναι) «πλήρη Θεών». Συνεπής προς την θεωρία του, ο φιλόσοφος απέφευγε συστηματικά την κρεοφαγία -όπως άλλωστε και την άσκοπη οινοποσία και σπατάλη χρόνου. Μήπως ο πατέρας της φιλοσοφίας είναι πρόγονος (η και απόγονος) τον Ορφικών? Μέσα σε όλα αυτά αυτό που εννοώ και τίποτα πέρα από αυτό είναι ότι η φιλοσοφία δεν χρειάζεται ένα νέο ηλίθιο Νεοεθνικό δόγμα για να δράσει, αυτά αφορούν πολιτικές επιδιώξεις και βλάκες επιδειξιομανείς και τίποτα περισσότερο. Λυπάμαι πολύ που δεν μπορώ να αφιερώσω άλλο χρόνο σε αυτό το forum ίσως να τα πούμε κάποια στιγμή στο μέλλον είμαι σίγουρος ότι κάποιοι δεν θα με περιμένουν.
|
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Switzerland
3558 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/03/2006, 18:16:09
Βλέπεις Αναστημένε, ποια ειναι η προέκταση του ΕΑΥΤΟΥ? Εσείς δεν ξέρετε, δεν έχετε ιδέα, να κατεβατά από ΕΛΛΗΝΕΣ, πάρτε κατεβατά περί Τριαδικότητας πάρτε Μπλατβασκυ άμα λάχει σας στέλνω και στο Στρόβολο πάρτε και τις βρισιές, Γηγενή, άντε αλλού να παίξεις το πούλι σου, Και το παρακατω, quote: Κοίταξε αγαπητέ χαίρομαι που παίρνεις το βλαξ σαν κολακεία γιατί αυτό είναι που σου αρμόζει και πράγματι χαίρομαι που δεν σε ενοχλεί που είσαι τέτοιος. Αυτή η γελοία θρασύτητα και το κόμπλεξ ανωτερότητας που σας διακρίνει είναι πάντα παρόν πίσω από τις ασυναρτησίες σας και όταν είπα ότι δεν είμαι καινούριος εννοώ ότι είμαι παλιός γενικά και γνωρίζω καλά την αποβλάκωση την οποία έχετε υποστεί όλοι εσείς η οποία φαίνεται και εις το ειρωνικό σας ύφος και τα απόλυτα δείγματα της προκλητικής βλακείας σας περί μονοτερματον και λοιπά. Μου είσαι εντελώς απεχθής και δεν μπορώ παρά να γελάω μαζί σου. Μπορείς να συνεχίσεις αυτήν την ψυχολογική σου φθορά και να νομίζεις ότι γίνεσαι κάποιος αλλά πρόσεχε να μην γκρεμοτσακιστείς γιατί έχεις ανέβει πολύ ψηλά και μπορείς πλέον να προκαλέσεις μόνο γέλιο. Και επειδή τα παραπάνω σχόλια αφορούν το θέμα που εσύ ήσουν τόσο βλαξ να ανοίξεις (περί ψυχολογίας κλπ) θα σε παρακαλέσω να απαντήσεις περί της σχέσης που έχεις εσύ με την φιλοσοφία και να αφήσεις τις γελοίες σοφιστείες για τους ομοιοπαθείς σου.
Αυτά λοιπόν που βρίσκουμε στους άλλους, ίσως και να μας αφορούν ΑΜΕΣΑ. Να είναι διλ. η πραγματικη ΦΥΣΗ ΜΑΣ.
Θελεις να δεις τι σχεση εχω με τι φιλοσοφια? Μα καλα βρε αδερφε, δεν διαβαζεις? Εισαι και Γαυρος!!!
|
Ermis -3E-
Μέλος 1ης Βαθμίδας
116 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/03/2006, 20:01:41
Αλλά προτού αποχωρίσω θέλω να πω και κάτι για αυτό το επιχείρημα με τους προσωκρατικούς που ήταν κάποτε τις μόδας είναι πανάθλιο και ιδού μερικά στοιχεία από το επόμενο επεισόδιο που ίσως να αργήσει λίγο αλλά κάποια στιγμή όταν βρω χρόνο θα έλθει.Χειλων ένας εκ τον 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδας: Τα μεν υψηλά ταπεινουν τα δε ταπεινά υψούν. Αυτό και ως απάντηση στους αρχαιολαγνους και επί της ουσίας του θέματος ως προς την φιλοσοφική διάσταση της ταπεινότητας. Στην συνέχεια να αναφερθούμε και λίγο στον μονοθεϊστή (δεν ήταν ενοθειστης αυτός όπως ούτε και ο Ηράκλειτος) Ξενοφάνη και την απαξίωση του για τα κοινά θεωρούμενα. Μάλιστα ήταν τόσο αηδιασμένος από την όλη κατάσταση που συνήθιζε να χλευάζει τα κοινά παγανανιστικα θεωρούμενα. Το να μιλήσουμε για τον Πυθαγόρα δεν έχει καμία σημασία αφού κάποιοι θρασύδειλοι λένε ότι δεν ήταν αρκετά Έλληνας για αυτό θα τον προσπεράσουμε. Αλκμεων ο Κροτωνιατης Επηρεασμένος και αυτός από τον Πυθαγόρα αφού θεωρούσε την ψυχή αθάνατη άρα ούτε αυτός Έλληνας, άντε να δούμε με ποιους θα μεινουν αυτοί οι θρασύδειλοι πανιβλακες στο τέλος. Και αν μελετήσεις αυτήν την τριάδα Θαλής Πυθαγόρας Αλκμέων θα διαπιστώσεις πολύ εύκολα τα κοινά τους λεγόμενα σε αρκετά σημεία. Να μιλήσουμε για τον Ηράκλειτο? Αυτός ήταν Έλλην και πίστευε και εις την αθανασία της ψυχής και εις τον Ένα θεό λόγο είτε αυτός λέγετε Δίας είτε όχι Η μήπως δεν ήταν ούτε αυτός Έλλην? Ο Ηράκλειτος όπως και πολλοί σοφοί του ύψους του αποκήρυξε την πολυμάθεια. Αντίθετα με την πολυμάθεια τονίζει την επιστροφή στον εαυτό και την εμβάθυνση της ψυχής. Μήπως πάλι δεν σας αποστομώνει ο Ηράκλειτος? Εγώ περιμένω να δω ποιος βλαξ παρήγαγε αυτές τις ηλίθιες Νεοεθνικές θεωρίες. Χαρακτηριστικό είναι ότι και αυτός με πολλούς άλλους μεγάλους φιλόσοφους είχαν μιλήσει για τον όχλο της τότε εποχής που εις την ουσία δεν διαφέρει σε τίποτα από τον σημερινό όσο και αν κάποια γνήσια τεκνά του όχλου θέλουν να κρύβονται πίσω από ετικέτες san o agapitos vlakoPlaton. Να μιλήσουμε για το Ιππασο? Και αυτός Πυθαγόρειος δεν μετράει, πάμε παρά κάτω. Να μιλήσουμε για τον Τηλαυγη? Μα αυτός ήταν γιος του Πυθαγόρα και δάσκαλος του Εμπεδοκλή άρα όλοι τους δεν είναι Έλληνες, δεν ασχολούμαστε με αυτούς. Ο Εμπεδοκλής πίστευε και στην μετά θάνατον ύπαρξη και εις τα πνεύματα. Υπενθυμίζω ότι οι ηλίθιες θεωρίες περί ξενόφερτων θεωριών από Πυθαγόρα και Πλάτωνα προέρχονται από ηλίθια Νεοεθνικά κέντρα και κυρίως την ομάδα Ρασσια. Θα κλείσω προς το παρόν με τον Αναξαγόρα και θα επανέλθω κάποια στιγμή αναλυτικότερα. Ο Αναξαγόρας ήταν ένας από τους πολλούς φιλόσοφους που καταδικάστηκαν από τον όχλο, σε αντίθεση με τον Σωκράτη και τον Πυθαγόρα που η καταδίκη τους ήταν ο θάνατος αυτός ήταν ποιο τυχερός από αυτό το τέλειο αρχαίο σύστημα. Μέσα στις θεωρήσεις του τις οποίες θα αναλύσω στην συνέχεια στο επόμενο επεισόδιο κάνει μια σαφή διάκριση ανάμεσα στον αυλό νου και ανάμεσα στην ύλη. Όπου αργότερα αυτή η διάκριση του νου ονομάσθηκε πνεύμα. Η παραπληροφόρηση η παραποίηση και η κατακρεούργηση της Ελληνικής φιλοσοφίας από τα Νεοεθνικά τσογλάνια δεν έχει κανένα προηγούμενο. Προσπαθείς να τους παρουσιάσεις την αλήθεια και αμέσως το μόνο τους επιχείρημα είναι ότι είσαι Χριστιανός η ότι είσαι θύμα κάποιας προπαγάνδας και αρνιόνται έστω να διανοηθούν ότι απλά είναι αμόρφωτοι και θρασύδειλοι βλάκες και αυτοί οι ίδιοι θύματα της δικής τους προπαγάνδας. Δεν λέω ότι συμφωνώ με όλα αυτά αλλά σαφέστατα δεν μπορώ να συμφωνήσω με κανέναν τρόπο με αυτά τα Νεοεθνικά τσογλάνια που δεν σέβονται τίποτα. Φυσικά η συνέχεια είναι υπερβολικά πολύ ποιο ενδιαφέρουσα αλλά δυστυχώς και αυτός ο χρόνος που έκλεψα για να ασχοληθώ πάλι με αυτά τα θέματα είναι υπερβολικός σε σχέση με το ποιον τον ανθρώπων εις τους οποίους απευθύνομαι. Ο Χριστιανισμός ιουδαιζει πολιτικά αλλά ελληνίζει ιδεολογικά και για αυτόν ακριβός τον λόγο ο ισοπεδοτισμος του Χριστιανισμού ως φιλοσοφία ζωής επιβάλει ταυτόχρονα και την ολοκληρωτική σφαγή της Ελληνικής φιλοσοφίας. Platonako den exeis kamia sxesi me tin filosofia kai eisai vlaks. Lipame an telika se enoxlei alla den ftew egw poy afti einai i pragmatikotita.
|
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Switzerland
3558 Μηνύματα |
Απεστάλη: 23/03/2006, 20:49:13
ERMH ERMH!!! quote: Η πίστη και η αποχή από τις μικρότητες του είδους φέρνει εσωτερική κάθαρση. Σύμφωνα πάντα με τους Πλατωνικούς Πυθαγόρειους Ορφικούς κλπ
Έτσι έγραψες, μα μέχρις στιγμής αυτός που φάσκει και αντιφάσκει, βρίζει, και αποδεικνύει το πόσο κατάλαβε τους παραπάνω, μα και το,
quote: Το να πιστεύεις στο αγαθό είναι Πλατωνική διδασκαλεία.
Δεν είναι ο Βλαξ Πλατωνακος Ξέχασες και ένα Βασικό στον Ηράκλειτο Ερμή. Τα σκυλιά, γαβγίζουν οποίον δεν γνωρίζουν. Όσο για αυτά που γράφεις, quote: Ο Ηράκλειτος όπως και πολλοί σοφοί του ύψους του αποκήρυξε την πολυμάθεια. Αντίθετα με την πολυμάθεια τονίζει την επιστροφή στον εαυτό και την εμβάθυνση της ψυχής.
Εμείς δηλαδή τι λέμε Ερμή? Για αυτό σου έγραψα πως είσαι (Νέος στο Εσωτερικά) quote: Platonako den exeis kamia sxesi me tin filosofia kai eisai vlaks. Lipame an telika se enoxlei alla den ftew egw poy afti einai i pragmatikotita.
quote: Μπορείς να συνεχίσεις αυτήν την ψυχολογική σου φθορά και να νομίζεις ότι γίνεσαι κάποιος αλλά πρόσεχε να μην γκρεμοτσακιστείς γιατί έχεις ανέβει πολύ ψηλά και μπορείς πλέον να προκαλέσεις μόνο γέλιο.
Ώστε με λυπάσαι και γελάς συγχρόνως. Δεν μπορω να κανω τιποτα για αυτό Ερμη, παρα να παραθεσω ότι εγραψα. «Η Νοημοσύνη, η βαθιά κατανόηση, είναι μεταξύ του Νου (σκέψεις) και καρδιάς (αισθήματα). Αν στον άνθρωπο αυτά τα δυο δρουν συγχρόνως και όχι ξεχωριστά, (πότε το ένα και πότε το άλλο, γιατί έτσι λειτουργεί η ανθρωπότητα, και είναι σε σύγκρουση μεταξύ των) όταν λοιπόν έχεις επίγνωση και των δυο, τότε υπάρχει αρμονία, αγάπη, νοημοσύνη, θεός.» Ερμή συνέχισε να γράφεις. Δεν ενοχλούμε από υποτιμητικά ποστ ουτε από βρισιές, μα δεν τιμα εσενα. Πιστεψε με, δεν έχω εξασκηθεί,(να μην αντιδρω), απλά ότι γράφω, το εννοώ! ΑΜΑΛΙΑ, ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΦΗΣΑΤΕ ΑΝΑΛΙΩΤΟ ΤΟ ΠΟΣΤ. ΔΕΝ ΕΝΟΧΛΕΙ
|
Ermis -3E-
Μέλος 1ης Βαθμίδας
116 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/03/2006, 02:10:21
Έτσι έγραψες, μα μέχρις στιγμής αυτός που φάσκει και αντιφάσκει, βρίζει, και αποδεικνύει το πόσο κατάλαβε τους παραπάνω, μα και το, ------------------Με είδες πουθενά να δηλώσω ότι είμαι ανώτερος η ότι είμαι σοφός? Είναι εντελώς διαφορετικό να είσαι νοητικός δαίμων από το να είσαι δαίμων εις την ουσία. Ένας τιποτένιος είμαι και έχω την ικανότητα να το δω μέσα από την δυιστικη πραγματικότητα που μου το επιτρέπει. Αλλά ανάμεσα στους τιποτένιους σαν και εσένα και μένα ισχύουν οι κανόνες του χάους. Δεν έβρισα σε προσωπικό επίπεδο απλά παρουσίασα την πραγματικότητα της μεγαλύτερης μερίδας τον νεοεθνικών και αυτό θα συνεχίσω να το κάνω αν εσύ νιώθεις την ανάγκη να μπεις μέσα στις γενικές αναφορές μου και να ταυτιστείς με αυτά που λέω είναι δικό σου πρόβλημα. Θυμήσου λίγο καλύτερα. Εσύ κατηγόρησες την ταπεινότητα και εγώ κατηγόρησα την Νεοεθνική αποβλάκωση στον αντίποδα εσύ μόνος σου ταυτίσθηκες με αυτό το μαντρί. Και εγώ απλά το αποδέχθηκα. -------- «Η Νοημοσύνη, η βαθιά κατανόηση, είναι μεταξύ του Νου (σκέψεις) και καρδιάς (αισθήματα). Αν στον άνθρωπο αυτά τα δυο δρουν συγχρόνως και όχι ξεχωριστά, (πότε το ένα και πότε το άλλο, γιατί έτσι λειτουργεί η ανθρωπότητα, και είναι σε σύγκρουση μεταξύ των) όταν λοιπόν έχεις επίγνωση και των δυο, τότε υπάρχει αρμονία, αγάπη, νοημοσύνη, θεός.» -------- Ένας Χριστιανός ΣΗΜΕΡΑ έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να έρθει εις την τοιαύτη αρμονία. Τα είδωλα, οι μύθοι οι αλληγορίες και οι παραβολές δεν είναι παρά εργαλεία επικοινωνίας με τους έξω και με τους μέσα(σκεπτομορφες). Αν δούμε τον κόσμο ως έχει και βάλουμε τα πράγματα σε μια ζυγαριά ο Χριστιανισμός ως ο πνευματικός φορέας σπρώχνει στον εσωτερισμό σε αντίθεση με το κίνημα τον νεοεθνικών που εκπροσωπεί ένα ασυνάρτητο χάος και που εις την πλειοψηφία του σπρώχνει τον κόσμο εις την πλήρη αποκοπή με τον εσωτερισμό, γιατί αυτό που τον διακρίνει δεν είναι η βαθιά φιλοσοφία τον προγονών του, αλλά η επιφανειακή πολιτική πραγματικότητα του τότε. Χρειάζεται αυτό το παιδικό ξέσπασμα από τους Νεοεθνικούς? Ναι όταν αυτό μπορεί να ελεγχθεί και να περιοριστεί, αλίμονο αν νομίζουν κάποιοι ότι άντε και δηλώσαμε ως επίσημη θρησκεία τον παγανισμό (ο οποίος μάλιστα εκπροσωπεί το κενό) λύθηκαν όλα μας τα προβλήματα. Και εγώ Νεοεθνικός υπήρξα μέχρις ότου αντιληφθώ την θρασύτητα κάποιον τιποτένιων (σαν εμάς) νεοσοφιστον τύπου Ρασσια να προσπαθεί να περάσει τις δικές του ασυναρτησίες μέσα σε έναν ιδεολογικό ισοπεδωτικό αχταρμά. Εμένα δεν με ενδιαφέρουν οι δοξασίες και τα είδωλα και οι μύθοι, εμένα με ενδιαφέρει αυτά τα ηλίθια δόγματα που άρχισαν να ξεπηδούν να εκπροσωπούν κάποια συγκεκριμένη φιλοσοφία ζωής με βάση τα πρότυπα που μας άφησαν κληρονομιά οι προγονοί μας και όχι να παρακινούνται σαν αρνιά προς το σφαγείο με επιφανειακά πολιτικά επιχειρήματα που εις την ουσία τους φέρουν το απόλυτο εσωτερικό χάος. Και αυτό που λέω είναι μια γενική διαπίστωση που αφορά τον κανόνα. Έχω μελετήσει πολύ τις διάφορες ιδεολογίες και συμπεριφορές για αυτό και γαβγίζω και κάποτε δαγκώνω. Και τις έχω μελετήσει εκ τον έσο και τις γνωρίζω τόσο καλά όσο τον εαυτό μου. Και όπως δήλωσα και ποιο πάνω είναι εντελώς διαφορετικό να είσαι νοητικά παιδευμένος από το να είσαι ουσιαστικά παιδευμένος, όντας όμως απαίδευτος όπως εγώ αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ νοητικά να προσεγγίσω κάποια νοήματα. Το θέμα είναι να τα εφαρμόσω μέσα μου. Και όλα αυτά που λέω έχουν και σχέση με το θέμα. Αν μιλήσουμε για τον εφαρμοσμένο πρακτικό Χριστιανισμό της μόρφωσης μεν (μην μου πείτε ότι οι Χριστιανοί είναι αμόρφωτοι) και τις εσωτερικής κάθαρσης που έχει σαν αποτέλεσμα την εσωτερική ευδαιμονία τότε ο Χριστιανισμός είναι πολύ ποιο κοντά στο ζητούμενο. Και δηλώνω ξανά ότι λειτουργώ σαν άτομο και ο μόνος λόγος που δεν μπορώ να συγ-κινηθώ με τους Χριστιανούς είναι οι ιδεολογικές διάφορες που προκύπτουν από την ιστορία και από την πολιτική του Χριστιανισμού και από το θέμα γούστου. Δεν γουστάρω του μαυροφορεμένους γενειοφόρους αλλά όπως είπα αυτό είναι θέμα γούστου και τίποτα άλλο.
|
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Switzerland
3558 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/03/2006, 08:58:44
Αγαπητέ Ερμή,Δεν ξέρω τι κατάλαβες στο διάλογο με τον Αναστημένο και Αμπέρ. Επειδή εγραψα στον Αμπερ να εξετάσει τον ΣΒΑΜΠΕ με κατατάσσει σε εθνικό? Από ότι κατάλαβα διαβάζοντας τα χριστιανικά βιβλία, ο ίδιος ο Χριστός φέρεται το ίδιο στην Μαγδαληνή και στη Μητέρα του, ο πλούσιος και ο χαμάλης (για το Χριστό) είναι το ίδιο σημαντικοί. Δεν είπε στον πλούσιο ΕΞΩ. Είπε πως είναι δύσκολο, λόγο ταυτίσεως του με τον πλούτο. Αν λοιπόν εξετάσεις προσεχτικότερα, υπαρχουν τοσα ποστ, θα δεις πως με ενδιαφέρει πρώτα από όλα η αυτογνωσία, μιας και δίχως αυτή, ότι και να σκεφτείς, όσο λογικό και να είναι, δεν έχει βάση. Χωρίς να γνωρίζεις τον εαυτό σου (άσχετα αν γράφεις πρώτα πως τον γνωρίζεις και μετά πως είσαι και είμαι τιποτένιος) πως μπορείς να γνωρίσεις τι είναι αληθινό? Πως γίνεται να γράφεις…. πως δείχνεις την αλήθεια? Για μένα είναι εξίσου παιδαριώδες να λες πως ήσουν εθνικός, τσαντίστηκες με κάποιο κύριο, και έγινες Χριστιανός, (η Πλατωνικος) Με όλο το σεβασμό, σαν να άλλαζεις ποδοσφαιρική ομάδα μου φάνηκε. Μπορεί να αγαπάς το Χριστό, τον Σωκράτη, τους φιλόσοφους και όποιον θες, να στολίζεσαι με γνώσεις και κουβέντες τους, μα είναι σαν τα στολίδια, είτε εξωτερικά είναι είτε εσωτερικά, δεν κάνουν τον Νους σου βαθύ. Αν κάποιος έχει επίγνωση της μικρότητας, ξεκινά με το να μην ξεχωρίζει τους ανθρώπους. Μα είναι δύσκολο κατι τέτοιο, μιας και χωρίς αυτογνωσία παραμένουμε στην επιφάνεια του Νου, και επιφάνεια θα πει πως ο Νους μας διαμορφώνεται συνεχώς από διάφορες επιδράσεις. Η ουσία του Π ρωμανιδη γράφοντας δούλους του περιβάλλοντος, νομίζω πως αρμόζει γάντι, για χριστιανούς και εθνικούς Έτσι ο παθών γίνεται δούλος του περιβάλλοντός του. Ως εκ τούτου συγχέει ορισμένα προερχόμενα εκ του περιβάλλοντός του νοήματα με τον θεόν ή τους θεούς του
Edited by - ΠΛΑΤΩΝΑΣ on 24/03/2006 09:03:06 |
ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΣ
Μέλος 2ης Βαθμίδας
398 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/03/2006, 11:56:37
Αγαπητοί φίλοι γεια σαςquote: Η ουσία του Π ρωμανιδη γράφοντας δούλους του περιβάλλοντος, νομίζω πως αρμόζει γάντι, για χριστιανούς και εθνικούς Έτσι ο παθών γίνεται δούλος του περιβάλλοντός του. Ως εκ τούτου συγχέει ορισμένα προερχόμενα εκ του περιβάλλοντός του νοήματα με τον θεόν ή τους θεούς του
Εσκεμμένα τεμαχίζεις το κείμενο που παράθεσα μόνο και μόνο για να πεις: "Μαντρί από δω, μαντρί από εκεί και οι "ελεύθεροι" από έξω". Αγαπητέ Πλάτωνα ωραία η κοπαδοποίηση, όταν θέλουμε να εξυψώσουμε-διαφοροποιήσουμε τον εαυτό μας. Αν θέλεις διάβασε εσύ ΣΒΑΜΠΕ ή οποιονδήποτε άλλον. Εάν έχεις να πεις κάτι χωρίς υποβολείς είμαι έτοιμος να ακούσω. Προσωπικά για εμένα η συζήτηση-αψιμαχία σας μου είναι ιδιαιτέρως ενδιαφέρουσα, γιατί προκύπτουν θέσεις και απόψεις που πρώτη φορά ακούω και δεν έχουν να κάνουν με «στεγνή» αντιπαράθεση. Το μέχρι εδώ ιστορικό σας δεν το γνωρίζω. Παρόλα αυτά θα ήθελα να σας παρακαλέσω η συγκεκριμένη συζήτηση να γίνει σε κάποιο άλλο θέμα. Αυτό που ήρθε στο μυαλό μου και θα ήθελα να σας προτείνω είναι η δημιουργία ενός αντίστοιχου θέματος με πιθανό τίτλο «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ. Νομίζω ότι πολλά θα μπορούσαμε να μάθουμε. Να επισημάνω και κάτι άλλο. Δεν αρνούμαι τον συγκρητισμό. Πιστεύω ότι βοηθά. Το κακό είναι ότι σχεδόν πάντα γίνεται κακοπροαίρετα. Κάνουμε σύγκριση για να αναδείξουμε τον αυθεντικό ή τον κλέφτη ή για να επιβεβαιώσουμε τον εαυτό μας. Έτσι δεν προάγεται ουσιαστικά τίποτα. Και πάνω από όλα χάνουμε το χρόνο μας. Θα επιθυμούσα λοιπόν ένα γόνιμο συγκρητισμό (παράθεση αντίστοιχων ή αντίθετων θέσεων φιλοσόφων και Πατέρων) γιατί εάν δεν υπάρχει ένας ειρμός στο θέμα είναι δύσκολο να αναγνωσθεί και χάνεται και η ουσία όλων των τοποθετήσεων. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Α Ν Α Σ Τ Η Μ Ε Ν Ο Σ
|
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Switzerland
3558 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/03/2006, 13:45:04
Τι να συζητήσουμε Αναστημένε? Με ανθρώπους που λένε πως τεμαχίζω εσκεμμένα κάποιου το λόγο, για να ανυψώσω το εγώ μου, όταν οι ίδιοι μας το ξανά έθεσαν, ζητώντας τη γνώμη μας, λέγοντας μάλιστα πως δεν το προσέξαμε? Και όταν το κάνουμε, και δεν συμφέρει σαν άποψη, λένε πως γίνεται κακοπροαίρετα? Η Φύση μου Αναστημενε, είναι αυτή του Φιλόσοφου. Αναρωτιέμαι, Αμφιβάλω, προσπαθώ να καταλάβω. Έτσι γεννήθηκα, τι να κάνω? Πόσο φίλος σου θα γινόμουν αν έγραφα πως ο Χριστός είναι η μοναδική αλήθεια? Αν έγραφα πως ο Σβαμπε είναι σε όλα λάθος, πόσο θα ανέβαινα στην εκτίμηση σου? Αν είναι αυτό που θέλεις, δεν μπορώ να το κάνω. Οι βασικοί λόγοι, ζώντας, μεγαλώνοντας, συνειδητοποιώντας μέσα σε χριστιανικά πρότυπα, ειναι πως, Άλλο είναι ο Χριστός, και άλλο ο Χριστιανισμός. Χριστός είναι, Αγαπάτε αλλήλους (άρα και τον ΣΒΑΜΠΕ, και τον ΕΘΝΙΚΟ και τον ΒΟΥΔΙΣΤΗ) Χριστιανισμός είναι, Αγαπάτε όσους πιστεύουν στο Χριστό. Δεν νομίζω πως είναι εύκολο να καταλάβει κάποιος τη βαθύτερη έννοια που έχει αυτό το αλλήλους, αν παραμένει διαμορφωμένος αποκλειστικά στα πατρικά κείμενα, η θεωρει την Φιλοσοφία, αποκλειστικότητα των Ελλήνων Σε κανένα δεν αρέσει να χάνει το χρόνο του. Να έχετε όμορφες ημέρες Πλατωνας
|
Ampere
Μέλος 3ης Βαθμίδας
471 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/03/2006, 14:09:17
Αγαπητέ Ermis -3E-, έγραψες: «Δεν έβρισα σε προσωπικό επίπεδο…», όμως, εμένα δεν μου φάνηκε έτσι. Χαίρομαι επομένως που έκανες αυτή τη δήλωση, και κρατάω αυτήν και όχι όσα από τα προηγούμενα προφανώς δεν είχα καταλάβει σωστά. Θεωρώ πάντως ότι αδικείς τον ΠΛΑΤΩΝΑΣ (τον οποίο, παρεμπιπτόντως, συγχαίρω για τη στάση που κράτησε) με το να τον αντιμετωπίζεις σαν έναν ακόμη από τους «νεοεθνικούς» αφού δεν νομίζω ότι κάτι τέτοιο ισχύει. Ακόμη και έτσι να ήταν όμως, κάθε πρόσωπο είναι μοναδικό και σε, τουλάχιστον, ένα topic σαν κι αυτό που τώρα συμμετέχουμε είναι σημαντικό να δούμε την δυνατότητα να συνδιαλεγόμαστε ως μοναδικά πρόσωπα που είμαστε και όχι ως α-πρόσωπα άτομα, αντι-προσωπευτικά κάποιου δείγματος / ομάδας / κατηγορίας ατόμων. Θα σε καλωσορίσω με τη σειρά μου κι εγώ και εύχομαι καλή συνέχεια και δημιουργική συμμετοχή στο esoterica αφού, από τα πολλά ενδιαφέροντα που έγραψες, φαίνεται ότι και την πρόθεση και τις ικανότητες έχεις για κάτι τέτοιο. Και μία παράκληση. Δώσε λίγη περισσότερη έμφαση στην ορθογραφία. Παραδέχομαι ότι έχω …κόμπλεξ με τα ορθογραφικά λάθη σε βαθμό τέτοιο που κάποια τουλάχιστον από τα πιο κραυγαλέα να μου διεγείρουν επώδυνα ανακλαστικά. ---=== ===---Αγαπητέ ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΣ, σ΄ ευχαριστώ για τα επαινετικά σου σχόλια. Η ματαιοδοξία μου χρειαζόταν επειγόντως τόνωση και τα λόγια σου ήταν ό,τι έπρεπε. ---=== ===---Θα ήθελα πριν αποσυρθώ για … χώνευση, να θιχτούν ένα δύο σημεία ακόμη που θεωρώ καταλυτικής σημασίας για την κατανόηση της χριστιανικής φιλο-σοφίας, κάποια από τα οποία θα προσπαθήσω να συνοψίσω με τα πιο κάτω… «…Βασικό κατηγόρημα, βασικό δόγμα της Χριστιανικής θεολογίας είναι η σαφής διάκρισις μεταξύ κτιστού και ακτίστου, καθώς και το ότι μεταξύ κτιστού και ακτίστου δεν υπάρχει καμμία ομοιότης» Το πιο πάνω είναι «κλειδί» και για την κατανόηση του πώς διαφοροποιείται έτσι, η χριστιανική σκέψη από ανάλογες πλατωνικές, νεοπλατωνικές ή άλλες φιλοσοφικές θεωρήσεις. Δεν υπάρχει τρόπος να μιλήσουμε για το άκτιστο και ό,τι και αν πούμε γι αυτό δεν είναι αυτό …όμως… Ο άνθρωπος έχει δύο γνωστικά κέντρα. Το ένα είναι η καρδιά (ο νους με την σημασία που αναφέρεται στα πατερικά κείμενα -όχι όμως με την έννοια των συναισθημάτων-) που είναι το κατάλληλο όργανο για να δεχτεί την αποκάλυψη του θεού* (το Άγιο Πνεύμα, το άκτιστο), η οποία στην συνέχεια διατυπώνεται με την λογική, και το άλλο η λογική (το μυαλό, η διάνοια) που γνωρίζει τον αισθητό (κτιστό) κόσμο που μας περιβάλλει. . . . * «Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία ότι αυτοί τον Θεό όψωνται» Για όσους έχουν χάσει συνέχειες μπορούν να ρίξουν μια ματιά στους συνδέσμους (links) της προ-προηγούμενης σελίδας. Είδα ότι έχουν γραφεί και νεότερα αλλά δεν τα προλαβαίνω γιατί έχει και …«χαιρετισμούς» σε λίγο
|
ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΣ
Μέλος 2ης Βαθμίδας
398 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/03/2006, 14:23:21
Είσαι «πιεσμένος» Πλάτωνα, αλλά όχι από μένα.Δεν μισώ τον Σβάμπε, ούτε τον εθνικό, ούτε το Βουδιστή. Αυτό δεν σημαίνει ότι υποχρεούμαι να μελετήσω κανένα, κάτω από πατρικές παραινέσεις. Εγώ ήθελα να ακούσω εσένα......και μου είπες ότι είναι δύσκολο να μιλάς με πιστούς....... Δεν σου ζήτησα να γράψεις σαν Χριστιανός, αλλά σαν Πλάτωνας με λιγότερη απαξίωση προς τους χριστιανούς. Λυπάμαι....για το «κακοπροαίρετα», ίσως ήταν υπερβολικό. Να έχεις και εσύ όμορφες μέρες.
Α Ν Α Σ Τ Η Μ Ε Ν Ο Σ
|
Ermis -3E-
Μέλος 1ης Βαθμίδας
116 Μηνύματα |
Απεστάλη: 24/03/2006, 14:34:42
quote:
Αγαπητέ Ερμή, Δεν ξέρω τι κατάλαβες στο διάλογο με τον Αναστημένο και Αμπέρ. Επειδή εγραψα στον Αμπερ να εξετάσει τον ΣΒΑΜΠΕ με κατατάσσει σε εθνικό?
Εσύ μόνος σου καταταχθηκες. Αλλά ίσως να έγινε κάποιο λάθος άρα λοιπόν ας το προσπεράσουμε. quote:
Από ότι κατάλαβα διαβάζοντας τα χριστιανικά βιβλία, ο ίδιος ο Χριστός φέρεται το ίδιο στην Μαγδαληνή και στη Μητέρα του, ο πλούσιος και ο χαμάλης (για το Χριστό) είναι το ίδιο σημαντικοί. Δεν είπε στον πλούσιο ΕΞΩ. Είπε πως είναι δύσκολο, λόγο ταυτίσεως του με τον πλούτο. Αν λοιπόν εξετάσεις προσεχτικότερα, υπαρχουν τοσα ποστ, θα δεις πως με ενδιαφέρει πρώτα από όλα η αυτογνωσία, μιας και δίχως αυτή, ότι και να σκεφτείς, όσο λογικό και να είναι, δεν έχει βάση.
Μέσα σε όλα τα δόγματα μέσα σε όλες τις δοξασίες υπάρχουν λευκά και μαύρα. Αυτή είναι η δυιστικη πραγματικότητα. Δεν έχει κανένα νόημα να συζητάμε αυτά τα θέματα επιτιθέμενοι στα πρόσωπα αν τα ίδια τα πρόσωπα εκλαμβάνουν τα συγκεκριμένα ζητήματα με διαφορετικό τρόπο. Και δεν έχει καμία σχέση με την αυτογνωσία μας και την στάση ζωής τον Χριστιανών και καμία σχέση με την φιλοσοφία ζωής τον Χριστιανών η οποία έχει δομηθεί μέσα εις τους αιώνες μέσα σε αυτήν την δυιστικη πραγματικότητα. Πράγματα τα οποία δεν επηρεάζουν άμεσα την σημερινή πραγματικότητα ναι να συζητιούνται όχι όμως για να ισοπεδώσουν την Χριστιανική φιλοσοφία. Ο Σβαμπε είναι βαθύτατα κολλημένος εις το δικό του δόγμα και δεν θα μπορούσα ξανά να ασχοληθώ μαζί του σοβαρά γιατί εις το δικό του δόγμα το μόνο που έχει σημασία είναι το νοητικό χάος που το βλέπει μέσα από έναν αφιλοσόφητο και επιφανειακό μονισμό ο οποίος δεν έχει έκφραση σε κανέναν μεγάλο φιλόσοφο και είναι απλά ένα πολιτικό φαινομενικό δημιούργημα της επιφάνειας. quote:
Χωρίς να γνωρίζεις τον εαυτό σου (άσχετα αν γράφεις πρώτα πως τον γνωρίζεις και μετά πως είσαι και είμαι τιποτένιος) πως μπορείς να γνωρίσεις τι είναι αληθινό? Πως γίνεται να γράφεις…. πως δείχνεις την αλήθεια?
Δείχνω την αλήθεια που διαβάζω αγαπητέ και ταυτόχρονα δείχνω και την αλήθεια που έχω μέσα μου. ΔΕΝ ΚΡΥΒΟΜΑΙ όπως κάποιοι πίσω από γελάκια και ειρωνείες. Αυτό που λες δεν έχει λογική γιατί δεν ισχυρίστηκα ότι κατέχω την αλήθεια απλά παρουσιάζω τους φιλόσοφους με τον ανάλογο σεβασμό στον λόγο τους σε αντίθεση με τους περισσότερους που συνηθίζουν να τους προσαρμόζουν στις δικιάς τους φαντασιώσεις. quote:
Για μένα είναι εξίσου παιδαριώδες να λες πως ήσουν εθνικός, τσαντίστηκες με κάποιο κύριο, και έγινες Χριστιανός, (η Πλατωνικος) Μην με αναγκάσεις να σε ξαναπώ βλαξ γιατί αυτό που λες δεν ισχύει και σε αφήνω να το καταλάβεις μόνος σου. Με όλο το σεβασμό, σαν να άλλαζεις ποδοσφαιρική ομάδα μου φάνηκε.
Δεν άλλαξα καμία ομάδα πάντα με το εαυτό μου ήμουν. Αλλά δεν συστήνω την δική μου εμπειρία για του υπόλοιπους. quote:
Μπορεί να αγαπάς το Χριστό, τον Σωκράτη, τους φιλόσοφους και όποιον θες, να στολίζεσαι με γνώσεις και κουβέντες τους, μα είναι σαν τα στολίδια, είτε εξωτερικά είναι είτε εσωτερικά, δεν κάνουν τον Νους σου βαθύ. Αν κάποιος έχει επίγνωση της μικρότητας, ξεκινά με το να μην ξεχωρίζει τους ανθρώπους. Μα είναι δύσκολο κατι τέτοιο, μιας και χωρίς αυτογνωσία παραμένουμε στην επιφάνεια του Νου, και επιφάνεια θα πει πως ο Νους μας διαμορφώνεται συνεχώς από διάφορες επιδράσεις.
Ασυναρτησίες και έμμονη βλέπω στον λόγο σου. quote:
Η ουσία του Π ρωμανιδη γράφοντας δούλους του περιβάλλοντος, νομίζω πως αρμόζει γάντι, για χριστιανούς και εθνικούς Έτσι ο παθών γίνεται δούλος του περιβάλλοντός του. Ως εκ τούτου συγχέει ορισμένα προερχόμενα εκ του περιβάλλοντός του νοήματα με τον θεόν ή τους θεούς του
Καμία σχέση. Ο άνθρωπος από την φύση του χρειάζεται καθοδήγηση. Από μόνος του όσο περνάει ο καιρός αν δεν έχει και τον ανάλογο σεβασμό σε αυτούς που προηγήθηκαν ολοένα και μικραίνει. Οι περισσότεροι βλάκες του σήμερα πιστεύουν άντε και φύγαμε από το μαντρί άντε και γίναμε φιλόσοφοι και αυτό έχει ως αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές την πλήρη υποταγή εις την επιφάνεια που είναι κατά κανόνα απάνθρωπη. Γιατί όπως είπα ο αυτονοος φιλόσοφος ο οποίος μάλιστα είναι αποσυνδεδεμένος από το παρελθόν και συνδεδεμένος με την επιφάνεια είναι απλά ένας τιποτένιος νοητικός δαίμων. Εγώ τιποτένιος είμαι μεν αλλά όχι αυτονοος και θρασύδειλος όπως αυτοί που ισχυρίζονται αυτήν την μπαρούφα (Ένας από αυτούς ήταν και ο αλαζόνας Επίκουρος που τουλάχιστον όμως είχε κάτι να προτείνει). Το δόγμα κρίθηκε και είναι αναγκαίο για να ξεφύγουμε από το δόγμα της επιφάνειας το οποίο είναι πλήρως αποσυνδεδεμένο με τον εσωτερικό μας κόσμο ΑΠΟ ΠΑΝΤΑ. Αυτή η αντιδογματική μαλακία είναι Νεοεθνικό κατασκεύασμα αφού και οι κομμουνιστές για παράδειγμα έχουν το δικό τους δόγμα. Το πρόβλημα με τον Χριστιανισμό δεν είναι το δόγμα του αλλά το υβριστικό αλάθητο τον δήθεν θεόπνευστο γραφών του αυτό όμως δεν μπορεί να καταδικάσει στο σύνολο του τον Χριστιανισμό ως φιλοσοφία ζωής έτσι όπως εκφράζεται στο άτομο, αυτό είναι καθαρά θέμα πολιτικής και σήμερα δεν ζούμε σε θεοκρατία και η αίρεση από τα μέχρι τώρα επιβαλλόμενα ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΝΟΝΑΣ. Αίρεση όμως που έχει σκεπή πάνω από το κεφάλι της και έχει την δυνατότητα να περάσει νέες αντιλήψεις και να βελτιώσει το νοητικό της πεδίο αφού υποχρεούται να συγκρουστεί ακόμα και με τις ίδιες ιδέες που εκπροσωπεί.
|
τζιτζικας
Μέλος 1ης Βαθμίδας
104 Μηνύματα |
Απεστάλη: 26/03/2006, 23:53:08
Αγαπητε ΠΛΑΤΩΝΑΣ Ειναι γνωστον οτι ο Χριστος ειπε το αγαπατε αλληλους. Ας υπαρχει αγαπη μεταξυ σας. Μεταξυ των ανθρωπων. Ερμηνευεις λαθος οταν λες αγαπατε αλληλους αρα να αγαπας και τον βουδδιστη, τον εθνικο, τον δασκαλο, τον μαθητη, τον Γιωργο, τον μαναβη, τον αμερικανο, τον κληρικο, τον επιστημονα, τον κλεφτη, την Μαρια κλπ. Η αγαπη ειναι ενεργουσα. Αγαπας απο μακρυα, απο καποια αποσταση. Πως θα επρεπε να υπαρχει και να μπορει να συμβει και να μπορει να εννοηθει πραξη αγαπης ; Μηπως απλως υπαρχει θυσια του εγωιστικου καταπελτη ως εμπρακτη μαρτυρια αγαπης ; Το να αγαπας τον εχθρο σου δεν σημαινει οτι εχετε αποκτησει εγγυτητα και συγγενεια και οτι εχετε γινει φιλοι και θα βγειτε μαζι και θα πατε σε γλεντι ανταλλασοντας δωρα και ευχαριστιες και παιδεια. Η αγαπη ενεργειται εντος της καρδιας νοερως και συμπαθως προς την συμφυια. Ολη τη μερα ψελνω,πανω στο δενδρο!
|
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Switzerland
3558 Μηνύματα |
Απεστάλη: 27/03/2006, 10:27:31
Αγαπητε Τζιτζικα,Αναρωτιέμαι από χτες βράδυ που διάβασα το ποστ σου, τι να γράψω ώστε να γίνει πιο κατανοητό τι θέλω να πω. Όταν βρισκόμαστε σε σύγκρουση με ανθρώπους, αυτό το αλλήλους, όπως και η άλλη εκδοχή αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν ζεματάνε πιστεύω κάθε σκεπτομενο χριστιανό. Η πραγματικότητα είναι πως δεν αγαπάμε τον πλησίον μας ως εαυτόν, πιθανόν και τον εαυτό μας. Παρατηρώντας με, κοιτάζοντας συγχρόνως και τους γύρω μου, είδα πως μέσα, υπάρχει κάτι, που δεν θέλουμε να δούμε. Κάτι σαν ένα σκοτεινό δωμάτιο, που κρύβονται σκέψεις, καταστάσεις, που όχι μόνο δεν ερχόμαστε αντιμέτωποι, μα που ποτέ δεν ανοίξαμε έστω για λίγο την πόρτα να τις αντικρίσουμε. Μα αν γίνει το πρώτο βήμα, να ανοίξεις δηλαδή την πόρτα, έχω την εντύπωση πως νύχτα και μέρα το περιεχόμενο θα βγαίνει προς τα έξω. Ο φόβος στέκεται πάντα μπροστά της. Κάποτε αποφάσισα να δω το γιατί. Θα σου φανώ ίσως τρελός και παρανοϊκός, μα κάθισα μαζί με αυτό τον κύριο (φόβο) παρα πολλά μερόνυχτα. Απλά τον κοίταγα στα μάτια. Σιγά σιγά άνοιγε η πόρτα, και μου αποκάλυπτε, πως αυτή η αγάπη προς τον πλησίον, ήταν καλλιεργημένη από το περιβάλλον που μεγάλωσα. Η ανοχή μου, η καλλιεργημένη μου συμπόνια, ο πράος λόγος, οι όμορφοι τρόποι, η προσκόλληση στους συγγενείς μου, οι διαδοχικές λατρείες προς κάποια γυναίκα, ήρωα, ομάδα, εικόνα, σωτήρα, η κάποιο πατριωτικό και μη ιδεώδες, κλπ κλπ όλα αυτά δεν ήταν αγάπη. Χωρίς να αδειάσει κάποιος από αυτά (μα και χειρότερα) έχω την εντύπωση πως ζει σε πλάνη, και γίνεται ακόμα δυσκολότερη η αντίληψη, σε ότι προσωπικό τώρα περιγράφω Εδώ και χρόνια, βρίσκω μια η και δυο ώρες την ημέρα και περπατώ συνήθως μέσα στη φύση. Το κάνω δίχως σκέψεις, ακούγοντας, παρατηρώντας το γίγνεσθαι της δημιουργίας. Είναι σαν να διακόπτεται η συνεχεία, το τραν τραν του Νου, που ζω. Χτες περπατούσα στην άκρη της πόλης, όπου έχει εγκαταλειφθεί εδώ και χρόνια μια στρατιωτική περιοχή. Υπάρχουν χαλάσματα, μισογκρεμισμένοι τοίχοι, πασχαλιές που τώρα ανθίζουν, κήποι που κάποιοι καλλιεργούν, παλαιά οχήματα καταστροφής. Αν και καταγράφονται κάπου σαν μνήμη, (μιας και στα περιγράφω τώρα) εκείνο που θέλω να δείξω είναι(συμβαίνει) μια κατάσταση, που τα χρώματα της πασχαλιάς είναι τόσο έντονα, που χαϊδεύουν και πιέζουν μέσα σαν το πιο όμορφο χάδι. Ζωντανά σαν Φωτιά, μα αν γυρίσεις το βλέμμα, ακόμα και τα χαλάσματα, η προς τα κανόνια, αυτή η κατάσταση δεν αλλάζει. Έχει χαθεί η όποια απόσταση μεταξύ εσένα και (του άλλου) Τι δουλειά έχει αυτό με την αγάπη και τον πλησίον, θα ερωτήσεις. Είναι αγαπητέ Τζίτζικα, σαν να ρωτάς τον Τζιτζικα γιατί τραγουδά πάνω στο δένδρο. Έτσι εμφανίζετε, αναίτια, καθαρή ενέργεια, που δεν ξεχωρίζει τους ανθρώπους. Και σε σένα γίνεται, (πιστεύω στους περισσότερους), μόνο που γίνεται στον βαθύτερο ύπνο. Μην νομίζεις πως διεκδικώ κάτι με ότι γράφω, (γνωρίζω μάλιστα πως δημιουργεί σε άλλους σύγκρουση και αποφεύγω να τα γράφω) μα σε μένα είναι πεντακάθαρο πως ο Νους προσκολλάται, πως φθονεί, πως ξεχωρίζει και καταστρέφει, αφου είναι ξεκαθαρο πως η ζωή μας κυριαρχείται από τα φυσικά κέντρα και το Νου. Αν υπάρχει αυτό (και στο Χριστό, Βούδα, Σωκράτη, Λαο Τσε, Ηράκλειτο, Κ, πώς να σου το πω, το βλέπω, μου είναι πεντακάθαρο πως υπάρχει, σε ύψιστο μάλιστα βαθμό) τότε δεν μπορείς παρά να αγαπάς, όποιος και να είναι, ότι και να είναι, γιατί αυτή η αγάπη, δεν διαμορφώνεται από την συμπεριφορά του αλλου. Παίδες, θα λείψω για λιγο καιρό από το φόρουμ, μα θα σας διαβαζω. Ειναι θεμα Χρονου.
|
ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΣ
Μέλος 2ης Βαθμίδας
398 Μηνύματα |
Απεστάλη: 28/03/2006, 10:18:31
Αγαπητοί φίλοι γεια σας.Ευχαριστώ για τη συμμετοχή σας. Θέλοντας να βοηθήσω τη ροή του θέματος αλλά και την ευκολία ανάγνωσης του, θα παραθέσω ξανά από την 10η σελίδα τις ενθέσεις του αγαπητού φίλου Ampere και θα τον παρακαλούσα να συνεχίσει την ανάπτυξη της Χριστιανικής σκέψης με την μεθοδικότητα που φαίνεται να τον διακρίνει.
«Περί Μυστικής Θεολογίας» του Διονυσίου Αρεοπαγίτου.
«Λέμε λοιπόν ότι η των πάντων αιτία που όλα τα υπερβαίνει, ούτε ουσία είναι ούτε χωρίς ζωή ούτε χωρίς λόγο ούτε χωρίς νου ούτε σώμα είναι…. …Και ανερχόμενοι λέμε ότι ούτε ψυχή είναι ούτε νους. Ούτε είναι λόγος ούτε είναι νόηση. Ούτε λέγεται ούτε νοείται. Ούτε είναι αριθμός ή τάξη ή μέγεθος ή σμικρότητα ή ισότητα ή ανισότητα ή ομοιότητα ή ανομοιότητα… ... Ούτε είναι βασιλεία ούτε είναι σοφία. Ούτε είναι ένα ή ενότητα ή θεότητα ή αγαθότητα ούτε είναι πνεύμα όπως εμείς ξέρουμε. Ούτε υιότητα ούτε πατρότητα ούτε τίποτε άλλο από όσα αφορούν εμάς ή κάποιο άλλο από τα γνωστά όντα... …Ούτε είναι σκοτάδι ούτε είναι φως. Ούτε πλάνη ούτε αλήθεια. Ούτε μπορεί καθόλου να ορισθεί με την κατάφαση ή την αφαίρεση… «Η αλήθεια της Εκκλησίας για τον κόσμο δεν είναι μια θεωρητική θέση, μια αφηρημένη θεώρηση, μια «δογματική» ερμηνεία της πραγματικότητας. Είναι μια γνώση που κερδίζεται δυναμικά, ένα κατόρθωμα σχέσης με τον κόσμο… …η σχέση αρχίζει μόνο όταν παραιτηθώ έμπρακτα από την τάση να υποτάσσω τα πάντα. Τότε αρχίζω να σέβομαι τα όσα με περιβάλλουν, να ανακαλύπτω πως δεν είναι απλά αντι-κείμενα απρόσωπα χρήματα (αντικείμενα χρήσης), αλλά πράγματα, δηλαδή αποτελέσματα πράξης, πεπραγμένα ενός δημιουργού Προσώπου…. Η αλήθεια δεν εξαντλείται στη διατύπωσή της, γι’ αυτό και η γνώση της αλήθειας δεν κατορθώνεται με την κατανόηση των διατυπώσεων, αλλά με τη μετοχή στο γεγονός της αλήθειας, στην αλήθεια της ζωής, στην αμεσότητα της εμπειρίας ο Θεός δεν είναι εκείνο, που σκέπτεται ο άνθρωπος για τον Θεό ή που θα μπορούσε να σκεφθεί Ο Θεός των Χριστιανών είναι ο Θεός της σχέσης, της προσωπικής αμεσότητας. Το πρόσωπο δεν είναι μια αριθμητική μονάδα, άτομο ενός συνόλου, μια οντότητα κάθε αυτήν. Είναι, μόνο ως αυτοσυνειδησία ετερότητας, επομένως μόνο έναντι κάθε άλλης ύπαρξης, μόνο σε σχέση, σε αναφορά. Να λέει: εγώ, απευθυνόμενος σε ένα συ, να διαλέγεται να κοινωνεί. Το κάθε πρόσωπο υπάρχει όχι για τον εαυτό του, αλλά υπάρχει προσφερόμενο στην κοινωνία της αγάπης με τα άλλα πρόσωπα… η ύπαρξή τους αντλείται από την πραγματοποίηση της ζωής ως κοινωνίας, από τη ζωή που ταυτίζεται με την αυτοπροσφορά, την αγάπη. «Ο Θεός αγάπη εστί» (Ιωαν. 4,16) … ο τρόπος με τον οποίο είναι ο Θεός είναι η αγάπη…Αυτό που συνιστά τον άνθρωπο ως υπόσταση, που του δίνει εγώ και ταυτότητα, δεν είναι οι ψυχοσωματικές λειτουργίες, αλλά η σχέση του με το Θεό, το γεγονός ότι ο Θεός τον αγαπάει με μια ερωτική μοναδικότητα… Ο άνθρωπος είναι πρόσωπο, εικόνα του Θεού, επειδή υπάρχει ως δυνατότητα απόκρισης στην ερωτική κλήση του Θεού…. Ο Θεός, πρόσφερε στους πρωτόπλαστους ανθρώπους τη δυνατότητα της ζωής, της «όντως ζωής», της αφθαρσίας και αθανασίας,… Αλλά η πραγματοποίηση της ζωής ως γεγονότος κοινωνίας και σχέσης είναι οπωσδήποτε καρπός ελευθερίας – δεν υπάρχει αναγκαία ή επιβεβλημένη κοινωνία και αγαπητική σχέση. Αυτό σημαίνει ότι η παραδείσια ζωή των πρωτόπλαστων περιλάμβανε και τη δυνατότητα για μια διαφορετική χρήση της ελευθερίας: τη δυνατότητα να πραγματοποιηθεί η ανθρώπινη ύπαρξη όχι ως γεγονός κοινωνίας και σχέσης με τον Θεό, αλλά να πραγματοποιηθεί από μόνη της, καθ’ εαυτήν, αντλώντας υπαρκτικές δυνάμεις από τον εαυτό της, από την κτιστή φύση της και μόνο. να υπάρξει ο άνθρωπος όχι ως πρόσωπο, αντλώντας υπόσταση ζωής από την αγαπητική κοινωνία, αλλά να υπάρξει ως φυσικό άτομο, ως υπαρκτική μονάδα που αντλεί την επιβίωση της υπόστασής της από τις δικές της δυνάμεις, τις κτιστές ενέργειες και λειτουργίες της …αλλά αυτό που εκδέχεται ως ζωή την άρνηση της ζωής οδηγεί αναπότρεπτα στον θάνατο. Στη βιβλική εικόνα ο Θεός θέλει να αποτρέψει τον άνθρωπο από την γνώση ακριβώς του θανάτου («ή αν ημέρα φάγητε απ’ αυτού, θανάτω αποθανείσθε»)… και ο θάνατος είναι μια τελεσίδικη γνώση, που όταν αποκτηθεί είναι πια πολύ αργά για να ανασταλούν οι τραγικές της συνέπειες… «…Βασικό κατηγόρημα, βασικό δόγμα της Χριστιανικής θεολογίας είναι η σαφής διάκρισις μεταξύ κτιστού και άκτιστου, καθώς και το ότι μεταξύ κτιστού και άκτιστου δεν υπάρχει καμία ομοιότης» Δεν υπάρχει τρόπος να μιλήσουμε για το άκτιστο και ό,τι και αν πούμε γι αυτό δεν είναι αυτό …… Ο άνθρωπος έχει δύο γνωστικά κέντρα. Το ένα είναι η καρδιά (ο νους με την σημασία που αναφέρεται στα πατερικά κείμενα -όχι όμως με την έννοια των συναισθημάτων-) που είναι το κατάλληλο όργανο για να δεχτεί την αποκάλυψη του θεού* (το Άγιο Πνεύμα, το άκτιστο), η οποία στην συνέχεια διατυπώνεται με την λογική, και το άλλο η λογική (το μυαλό, η διάνοια) που γνωρίζει τον αισθητό (κτιστό) κόσμο που μας περιβάλλει. Θεολόγος π. Ρωμανίδης Ι ο Θεός δεν είναι εκείνο, που σκέπτεται ο άνθρωπος για τον Θεό ή που θα μπορούσε να σκεφθεί.
Η Εκκλησία στην γλώσσα της, που είναι η εκκλησιαστική γλώσσα, λέγει δια στόματος του αποστόλου Παύλου: « Δεν μιλούμε με την ανθρώπινη σοφία, αλλά με την δύναμη του Αγίου Πνεύματος»… Γιατί ο Απόστολος αντιπαρατάσσει την δύναμη του Αγίου Πνεύματος με τη σοφία του κόσμου τούτου; Διότι ο άνθρωπος, που έχει γίνει ναός του Αγίου Πνεύματος, που έχει δηλαδή έλθει μέσα του το Άγιο Πνεύμα και έχει κατοικήσει μέσα στην καρδιά του, αυτός ο άνθρωπος αισθάνεται ζωντανά μέσα στην καρδιά του την δύναμη, δηλαδή την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, και έτσι δεν πείθεται ότι έχει γίνει ναός του Αγίου Πνεύματος από λόγια άλλων ούτε από φιλοσοφικά ή θεολογικά επιχειρήματα άλλων, αλλά γνωρίζει ότι είναι ναός του Αγίου Πνεύματος από άμεση και προσωπική του εμπειρία….. Η ορθόδοξη θεολογία μιλά για την ανάγκη εσωτερικής αλλαγής. Για κάθαρση της καρδιάς και φωτισμό. Ο Θεός όμως (σύμφωνα με τη μαρτυρία όσων έφθασαν σε θέωση, δηλαδή σε θεοπτία) αγαπάει όχι μόνο τους αγίους άλλά όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως … ακόμη και τον ίδιο τον διάβολο. Δεν εκβιάζει όμως τη θέληση του ανθρώπου...
Α Ν Α Σ Τ Η Μ Ε Ν Ο Σ
|
Ampere
Μέλος 3ης Βαθμίδας
471 Μηνύματα |
Απεστάλη: 28/03/2006, 14:17:55
Αγαπητέ ΠΛΑΤΩΝΑΣ, Άλλο είναι ο Χριστός, και άλλο ο Χριστιανισμός. Μέσα είσαι Χριστός είναι, Αγαπάτε αλλήλους (άρα και τον ΣΒΑΜΠΕ, και τον ΕΘΝΙΚΟ και τον ΒΟΥΔΙΣΤΗ) Ως γνωστόν, τον ΣΒΑΜΠΕ πολλοί ηγάπησαν ...τον ΣΒΑΜΠΙΣΜΟ όμως; Χριστιανισμός είναι, Αγαπάτε όσους πιστεύουν στο Χριστό. Δυστυχώς, ενίοτε ούτε αυτούς ---=== ===---Αγαπητέ τζιτζικας, καλώς ήρθες στα «εσωτερικά». Αν και δεν είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα ακριβώς τι εννοείς με όσα έγραψες και αν και ούτε τον ΠΛΑΤΩΝΑΣ, εδώ που τα λέμε, πολυκαταλαβαίνω, δεν νομίζω ότι τα λέει και άσχημα (pas mal που λένε). Έψαχνα να βρω κάτι πιο «επίσημο» (είπαμε, η ματαιοδοξία δεν κρύβεται) και μεταξύ άλλων απομόνωσα αυτά από τα «Κεφάλαια περί Αγάπης» του Μάξιμου του Ομολογητή. 1.16 (ιστ’) Ο αγαπών με, φησίν ο Κύριος, τάς εντολάς μου τηρήσει· αύτη δε έστιν η εντολή η εμή, ίνα αγαπάτε αλλήλους. Ο ούν μή αγαπών τον πλησίον την εντολήν ου τηρεί· ο δε την εντολήν μή τηρών ουδέ τον Κύριον αγαπήσαι δύναται. 1.17 (ιζ’) Μακάριος άνθρωπος, ο πάντα άνθρωπον εξ ίσου αγαπήσαι δυνηθείς 4.55 (νε’) Ο αγαπών τον Χριστόν, πάντως και μιμείται αυτόν κατά δύναμιν. … Ου γαρ ο λέγων μοι, φησί, Κύριε Κύριε, ούτος εισελεύσεται εις την βασιλείαν των ουρανών, αλλά ο ποιών το θέλημα του Πατρός μου·... 4.98 (ƒη’) Οι μεν του Χριστού φίλοι πάντας αγαπώσι γνησίως, ουχ υπό πάντων δε αγαπώνται· Οι δε του κόσμου φίλοι ουδέ πάντας αγαπώσι ουδέ υπό πάντων αγαπώνται. Και οι μεν Χριστού μέχρι τέλους την συνέχειαν της αγάπης διατηρούσιν· οι δε του κόσμου, μέχρις ου αλλήλοις δια τα του κόσμου προσκρούσωσι. Όπως το καταλαβαίνω, η αγάπη προς τον πλησίον «συνιστάται» γιατί έτσι …ωφελείται κυρίως και πρώτα από όλα αυτός που αγαπά. Στο βαθμό που έχει προχωρήσει κάποιος σε αυτό το δρόμο αυτό γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο. Εμείς (χμ… εξαιρουμένων τινών εξ ημών) προφανώς έχουμε μείνει …κάπως πίσω. (Παρένθεση: Για όσους δεν το έχουν υπ’ όψιν τους προτείνω και το βιβλίο «Η ασκητική της Αγάπης», της Γερόντισσας Γαβριηλίας που πολύ μου άρεσε.)
|
Ampere
Μέλος 3ης Βαθμίδας
471 Μηνύματα |
Απεστάλη: 28/03/2006, 14:36:21
Αγαπητέ ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΣ, βαλτός είσαι; Είχα ήδη ετοιμάσει αυτές τις ενθέσεις όταν είδα το post σου. Στέλνω λοιπόν και αυτό που είχα έτοιμο και σε παρακαλώ να λάβεις υπ’ όψιν σου ότι, άντε και παραδεχτήκαμε τα περί μεθοδικότητας …το ζητούμενο όμως είναι η καταλληλότητα, και δεν αισθάνομαι ως ο πλέον κατάλληλος για να πραγματευτώ τέτοια θέματα. Λίγα πράγματα μόνο από το πώς τα καταλαβαίνω μέχρι τώρα. Τίποτε άλλο. Μη πάρω και κανένα στον λαιμό μου… ---=== ===---quote: ΠΛΑΤΩΝΑΣ:αυτή η αγάπη προς τον πλησίον, ήταν καλλιεργημένη από το περιβάλλον που μεγάλωσα. Η ανοχή μου, η καλλιεργημένη μου συμπόνια, … κλπ κλπ όλα αυτά δεν ήταν αγάπη.
Μου φάνηκε σχετικό με το πιο πάνω και το παραθέτω και αυτό (από τον Μάξιμο επίσης) 2.9 (θ’) Δια τας πέντε ταύτας αιτίας οι άνθρωποι αγαπώσιν αλλήλους είτε επαινετώς είτε ψεκτώς· οίον ή διά τον Θεόν, ως ο ενάρετος πάντας και ως ο τον ενάρετον καν μήπω ενάρετος· ή δια φύσιν, ως οι γονείς τα τέκνα και έμπαλιν· ή δια κενοδοξίαν, ως ο δοξαζόμενος τον δοξάζοντα· ή δια φιλαργυρίαν, ως ο τον πλούσιον δια λήψιν· ή δια φιληδονίαν, ως ο την γαστέρα θεραπευόμενος και τα υπογάστρια. Και η μεν πρώτη, επαινετή· η δε δευτέρα, μέση· αι δε λοιπαί, εμπαθείς. ---=== ===---quote: Ermis -3E-: Το πρόβλημα με τον Χριστιανισμό δεν είναι το δόγμα του αλλά το υβριστικό αλάθητο τον δήθεν θεόπνευστο γραφών του αυτό όμως δεν μπορεί να καταδικάσει στο σύνολο του τον Χριστιανισμό ως φιλοσοφία ζωής έτσι όπως εκφράζεται στο άτομο, αυτό είναι καθαρά θέμα πολιτικής και σήμερα δεν ζούμε σε θεοκρατία και η αίρεση από τα μέχρι τώρα επιβαλλόμενα ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΝΟΝΑΣ.
Με αφορμή τα πολύ ενδιαφέρονται του Ermis -3E- και κυρίως ορμώμενος από αυτή τη παράγραφο θα αντιγράψω λίγα ακόμη σχετικά από τον π. Ρωμανίδη… ΠΕΡΙ ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΙΑΣ ΤΩΝ ΓΡΑΦΩΝ Οι Πατέρες τονίζουν ότι όλα τα ρητά και τα νοήματα, που έχει ο άνθρωπος, είναι δημιουργήματα της ανθρωπίνης διανοήσεως. Δεν κατεβαίνουν δηλαδή από τον ουρανό ούτε νοήματα ούτε ρητά…. Δεν υπάρχει κάποια θεϊκή γλώσσα, με την οποία ο Θεός μιλάει στους ανθρώπους… Απλώς στην κατάστασι της φωτίσεως γίνεται μία σύνθεσις των ήδη γνωστών ρητών και νοημάτων στον άνθρωπο προερχομένων από την παράδοσι της ευσεβείας (από όσα δηλαδή γνωρίζει περί της πίστεώς του)… Χρησιμοποιούνται δε ονόματα παρμένα από την κοινή εμπειρία, ώστε όλοι να τα κατανοούν. … ο μόνος συνετός τρόπος του να μελετά κανείς την Αγία Γραφή δεν είναι ο στοχασμός … αλλά η προσευχή. Ποια όμως προσευχή; Η νοερά προσευχή. Διότι, όταν έρχεται το Πνεύμα το Άγιο και επισκέπτεται τον άνθρωπο και προσεύχεται μέσα στην καρδιά του ανθρώπου, τότε ο άνθρωπος φωτίζεται και γίνεται ικανός να κατανοεί ορθά τα νοήματα της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης… Οπότε εδώ ερχόμαστε σε ένα ερμηνευτικό κλειδί: Τα ρητά και τα νοήματα, που χρησιμοποιούνται μέσα στην Αγία Γραφή από τους θεουμένους που έγραψαν την Αγία Γραφή , καθώς και τα ρητά και τα νοήματα που χρησιμοποιούνται στα συγγράμματα των Πατέρων της Εκκλησίας και των Αγίων, είναι θεόπνευστα με την έννοια ότι όλοι αυτοί έχουν την εμπειρία είτε του φωτισμού είτε της θεώσεως και βάσει αυτής της εμπειρίας έγραψαν ό,τι έγραψαν. Επειδή δηλαδή έχουν αυτήν την εμπειρία, ό,τι έγραψαν είναι θεόπνευστο
Όσο για το αλάθητο, μεταφέρω και κάτι που άκουσα από …κάποιον που εκτιμώ: «Οι δυτικοί χρειάζονται σιγουριά, να ξέρουν πού πατάνε και έναν πάπα με το αλάθητο να τους καθοδηγεί. Σε εμάς εδώ, καθένας μας και ένας πάπας με το αλάθητό του». Edited by - Ampere on 28/03/2006 16:26:20
|
Ampere
Μέλος 3ης Βαθμίδας
471 Μηνύματα |
Απεστάλη: 28/03/2006, 16:29:12
Μιας και μπήκα για διορθώσεις λίγα ακόμη από τον π.Ρωμανιδη… διαβάζοντας απλώς κανείς την Αγία Γραφή δεν μπορεί να θεολογή σωστά μόνο βάσει της Αγίας Γραφής. Αν αυτό το κάνει, δεν μπορεί παρά να γίνη αιρετικός… Εξ επόψεως Δογματικής Θεολογίας το να ταυτίζει κανείς την Αγία Γραφή με την Αποκάλυψι, που είναι η εμπειρία της θεώσεως, η οποία υπερβαίνει τα ρητά και τα νοήματα, είναι καθαρή αίρεσις! … ο σκοπός του δόγματος δεν είναι η κατανόησίς του, αλλά η κατάργησίς του, η οποία συμβαίνει όταν ο άνθρωπος ενωθή μα το ίδιο το Μυστήριο που εκφράζει το δόγμα
---=== ===---Επειδή όμως άλλο είναι να μιλάς για τον δρόμο και άλλο να τον περπατάς, λέω να σταματήσω εδώ (κοινώς την κάνω με ελαφρά επιτόπια για ξεμούδιασμα). Ας κάνουμε πρώτα Πάσχα και μετά και …την Πεντηκοστή βλέπουμε. Κλείνοντας, να συμπληρώσω την προτεινόμενη βιβλιογραφία, με την εξαιρετική συλλογή του «ΑΡΚΑΣ» «Η Ζωή Μετά». Όλα τα βιβλία εξίσου επιβλαβή (εεε επωφελή), για πιστούς τε και απίστους. Θα ήθελα μάλιστα να αφιερώσω με αγάπη το «Δουλειά δεν είχε ο διάβολος» στον αγαπητό Schwabe γιατί πολύ τον κακολογήσαμε και το «Σκέφτομαι κι ας μην υπάρχω» στον αγαπητό ΠΛΑΤΩΝΑΣ που επιμένουμε να μην καταλαβαίνουμε.
|
ΠΛΑΤΩΝΑΣ
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Switzerland
3558 Μηνύματα |
Απεστάλη: 28/03/2006, 21:15:56
quote: Θα ήθελα μάλιστα να αφιερώσω με αγάπη το «Δουλειά δεν είχε ο διάβολος» στον αγαπητό Schwabe γιατί πολύ τον κακολογήσαμε και το «Σκέφτομαι κι ας μην υπάρχω» στον αγαπητό ΠΛΑΤΩΝΑΣ που επιμένουμε να μην καταλαβαίνουμε.
Έχεις χιούμορ αγαπητέ Αμπερ, μα μιας και θέλεις να καταλάβεις, σου δίνεται λόγο πεντηκοστής η ευκαιρία. Τι θα έλεγες αυτή την περίοδο, όχι μόνο να μην φας κρέας, γιατί και ο θειος μου ο δεσπότης την σαρακοστή δεν το πείραζε, μα τράβαγε κάτι καλαμαράκια, κάτι χταπόδια και κάτι γαρίδο σαλάτες, που του γύριζε το άντερο! Αν θέλεις να το κανείς ακόμα πιο ενδιαφέρον, προσπάθησε αυτό τον καιρό, Να μην ακουμπάς το πουλάκι σου, παρά μόνο για τις φυσιολογικές του ανάγκες. Ξέρω είσαι παντρεμένος, και θα έχουμε παράπονα, μα μιας και από Βεορ κάποτε πέρασες, λέω πως κάτι θα έμεινε. Πρόσεξε. Δεν ψάχνεις για κανένα αποτέλεσμα, δεν σε ενδιαφέρει η θεωση, ούτε να βγεις από τις σάρκες σου, ούτε σκέφτεσαι το έκανε ο Χριστός, τίποτα από όλα αυτά. Απλά πειραματίζεσαι, κοιτάς τι συμβαίνει στο μυαλό/συνείδηση, και αν είσαι Νέος (κάτω από 30) και αδύνατος… αν συμβαίνει κάτι στη σπονδυλική σου στήλη. Ζεσταίνεται? Κουνιέται κάτι? Τι είναι 40 μέρες βρε Αμπέρ, μπρος σε direct experience που θα βιώσεις? Και όλη τη βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας να διάβαζες, ακομα και δίπλα στοn Χριστό να περπάταγες, θα έχεις παντα κάτι από πρώτο χέρι, κάτι που συνέβη διλ. τον εαυτό σου. Μην το παρακανεις ομως, εισαι αρκετα εξυπνος ωστε να καταλαβεις ποτε το σωμα σου (και οχι η συνηθεια) εχει αναγκη απο τροφη... Edited by - ΠΛΑΤΩΝΑΣ on 28/03/2006 21:39:39 |
ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΣ
Μέλος 2ης Βαθμίδας
398 Μηνύματα |
Απεστάλη: 31/03/2006, 14:35:12
Χιλιάδες άνθρωποι στην ιστορία "παρασύρονται" από μύθους και παραμύθια, φαντασιώσεις, επιβουλές των άλλων.......όπως υποστηρίζουν κάποιοι ορθολογιστές για να καταδικάσουν τη πίστη και να από -θεώσουν τη λογική τους.Για να δούμε όμως τι λέει και ένας άθεος, υπαρξιστής, μηδενιστής συγγραφέας ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΣΑΡΤΡ για κάτι το οποίο μάλιστα ποτέ δεν διδάχθηκε αλλά και ποτέ δεν του υποδείχθηκε σαν σωστό ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΝΙΚΟΛΑΟ ΡΕΝΕ ΕΝΙ.
Αν σήμερα ζούσε ο Ζαν Πωλ Σαρτρ, ο μεγάλος αυτός γάλλος φιλόσοφος και υπαρξιστής και αν πραγματοποιούσε ένα ταξίδι στο Άγιο Όρος, πολύ φοβάμαι πως θα εντυπωσιαζόταν σε τέτοιο βαθμό, ώστε δεν θα δεχόταν να ξαναφύγει. Κι αν ακόμα δε γινόταν καλόγερος, το λιγότερο που θα μπορούσε να γίνει, θα 'ταν να κάτσει να γράψει ένα συνταρακτικό βιβλίο με τα βιώματα και τις εμπειρίες του από την ορθόδοξη μοναστική πολιτεία του Άθω. Δυστυχώς όμως, ο Σαρτρ πέθανε. Πέθανε αγκυροβολημένος στα δεσμά της υποτέλειας και του κοντόφθαλμου ανθρώπινου στοχασμού που εγκατέστησε μέσα του ο μηδενισμός και ο υπαρξισμός του. Πέθανε, χωρίς να πάει στο Άγιο Όρος ο Σαρτρ. Ωστόσο, αυτό που δεν έκανε ο γάλλος υπαρξιστής, σήμερα το επιχειρούν με τόλμη και ειλικρίνεια οι φίλοι κι οι μαθητές του. Ένας απ' αυτούς, ο γνωστός γάλλος συγγραφέας και πρώην υπαρξιστής, ο Ρενέ Ενί, βαφτίστηκε ορθόδοξος στο Άγιο Όρος. ------------------------------- Ερώτηση: Τι ήταν εκείνο που σας έκανε να αναζητήσετε και να βρείτε το δρόμο προς την Ορθοδοξία; Πως έτσι και βαφτιστήκατε ορθόδοξος; Ποιος είναι ο μοχλός αυτής της αλλαγής; Απάντηση: Ό δρόμος ανήκει στο Θεό. Είναι ο Θεός. Μπορούμε Όμως να προσδιορίσουμε μερικά σημεία. Είχα πάει στην Πάτμο. Αλλά γιατί πήγα στην Πάτμο; Επειδή πήγα στον Άθωνα. Και γιατί πήγα στον Άθωνα; Δεν ξέρω ακριβώς... Στο Άγιο Όρος συνάντησα πολλούς μοναχούς. Μάλιστα ένας, ο ιερομόναχος Συμεών της Μονής Γρηγορίου, αργότερα έγινε στενός φίλος μου. Γιατί Όλα αυτά; Ίσως επειδή έτυχε να γνωρίσω πριν είκοσι πέντε χρόνια την Ελλάδα. Και γιατί όλες αυτές οι εμπειρίες δυνάμωσαν μέσα μου τόσο πολύ; Έ, αυτό δεν το ξέρω... Ήταν τόσο δυνατές εμπειρίες που δεν μπορώ να τις εξηγήσω. Έχω γνωρίσει και την Αμερική, όμως τούτο 'δώ ήταν κάτι άλλο. Η Ορθοδοξία είναι ο πραγματικός κόσμος. Η Ορθοδοξία είναι το νόημα του κόσμου. Μέσα στον κόσμο ένιωθα τόσο κενός. Γι' αυτό και στα έργα μου υπάρχει για τον κόσμο πάντα μια ειρωνεία. Μια ειρωνεία που έχει εξήγηση και που δεν είναι άλλη από το ότι ο κόσμος στα μάτια μου έδειχνε δίχως νόημα και σκοπό. Ερώτηση: Ήταν μήπως αυτό μια κάποια επίδραση από τον κόσμο των ιδεών και των φιλοσοφικών αντιλήψεων του Ζαν Πωλ Σαρτρ; Απάντηση: Ό δρόμος του Σαρτρ αυτοαποκαλείται "δρόμος της ελευθερίας". Όμως, ποιος δεν το ξέρει; Η ελευθερία στη Δύση δεν είναι τίποτα άλλο από το να κάνεις ότι σ' αρέσει. Ό,τι πάει στα μέτρα σου. Γι' αυτό κι ο καθένας κλείνεται σπίτι του, περιορίζεται μέσα στον εαυτό του. Κάνει ότι θέλει. Εδώ, έχουμε ένα συμβολισμό, αλλά με πραγματικές επιπτώσεις. Ερώτηση: Πιστεύετε πως η ελευθερία στην Ορθοδοξία είναι κάτι διαφορετικό; Απάντηση: Το ότι ο Σαρτρ μιλάει για την ελευθερία αυτό το 'κανε γιατί προηγουμένως είχε τονίσει πως δεν υπάρχει Θεός και ότι δεν πιστεύει. Αυτό που ξέρω είναι ότι η πραγματική αίσθηση της ελευθερίας παρέχεται μόνο μέσα στην Πίστη. Με δυο λόγια: Όλα αυτά μου φαίνονται διανοουμενίστικες κουταμάρες σε σχέση με το σώμα μου που είναι πλασμένο κατ' εικόνα Θεού. Όλα αυτά που συζητάμε τούτη 'δώ τη στιγμή, τα βλέπω θεωρητικά και διανοουμενίστικα αν τα συγκρίνω με την αίσθηση της ελευθερίας που σου δίνει η συντριβή, η σιγή κι ή μετάνοια μπροστά στο μυστήριο της Θείας Λειτουργίας που είναι η εστία του φωσφορικού κάλλους. Ερώτηση: Μήπως συμβαίνει και με σας το ίδιο που γίνεται με πολλούς ξένους οι όποιοι στην Ορθόδοξη Λειτουργία βρίσκουν μια συναισθηματική ικανοποίηση και τίποτε πάρα πέρα; Απάντηση: Όχι, καθόλου. Έχω ζήσει στο παρελθόν πολλές Λειτουργίες που μέσα τους είχαν αυτόν τον συναισθηματισμό που λέτε. Παλιά είχα δουλέψει στη Ρώμη και είδα όλες τις πομπές της Λειτουργίας των άλλων Δογμάτων. Πιστεύω πως η Ορθόδοξη Λειτουργία είναι το κάτι άλλο. Είναι αληθινή Λειτουργία που και αν ακόμα τη δεις συναισθηματικά, η ίδια σε ελκύει στο πλήρωμα του κάλλους και της ελευθερίας. Κι αυτό γίνεται επειδή η Ορθόδοξη Λειτουργία από τη φύση της ανταποκρίνεται και εκφράζει το αληθινό Δόγμα. Το Δόγμα της Αγίας Τριάδας, δηλαδή το ορθόδοξο Δόγμα. Μέσα σ' αυτή τη Λειτουργία μέσα στην Εκκλησία δηλαδή υπάρχει και μια προβληματική που τη χρησιμοποιεί και ο Σάρτρ. Είναι ο λαός. Μόνο, με μια βασική διαφορά, την εξής: Ό λαός του Ζαν Πωλ Σάρτρ δεν είναι τίποτε άλλο παρά μάζα, ενώ ο λαός της Εκκλησίας είναι ο λαός του Θεού. Ερώτηση: Απ' ότι ξέρω στα έργα και τα βιβλία σας εκπροσωπείτε ιδέες απόλυτα συγγενείς με τις ιδέες του Σαρτρ. Έτσι δεν είναι; Απάντηση: Το πρώτο μου βιβλίο με τίτλο "η δόξα του αλήτη" βρήκε μεγάλη απήχηση στη Γαλλία και υποστηρίχθηκε πολύ από την ομάδα του Σαρτρ και της Σιμόν ντε Μπωβουάρ. Αλλά το ίδιο έργο είναι μια αποτυχία της υπαρξιακής εμπειρίας γιατί ο αλήτης στο τέλος τινάζει με μια σφαίρα τα μυαλά του στον αέρα. Στο έργο μου "Ευγένεια Κοπρώνυμος" περιγράφω τους ανθρώπους που ζουν χωρίς πίστη. Τους ανθρώπους που τελικά παγιδεύονται στα αδιέξοδα τους και στις παραπλανήσεις της ψεύτικης ελευθερίας τους. Το έργο αυτό είναι θεατρικό, το 'γραψα το 1960 στην Ελλάδα και δημοσιεύτηκε το 1970. Παίχτηκε στη Γαλλία, Ιαπωνία, Αυστρία και Γερμανία. Εκεί, περιγράφω τον Πάπα που ξέχασε να κάνει ακόμα και το σταυρό του. Μια κοπελίτσα έρχεται από κάποια μακρινή χώρα, ψάχνει και αναζητάει την πίστη, φτάνει στον Πάπα και τον ρωτάει να της πει πως γίνεται το σημείο του σταυρού, μα εκείνος το 'χει ξεχάσει. Ό Πάπας θα πει στην κοπέλα: "Ουφ! Αυτά είναι παλιά πράγματα. Είναι λεπτομέρειες του χριστιανικού ανθρωπισμού που έχουν ξεπεραστεί πια από τον νέο μας υπαρξιακό ουμανισμό". Τελικά η κοπέλα ψάχνοντας θα ανακαλύψει μόνη της το σημείο του Σταυρού, θα μάθει το Πάτερ ημών που στη συνέχεια τα διδάσκει και στον Πάπα. Ό Πάπας στη συνέχεια πεθαίνει και διαλύεται σαν το σκουλήκι. Από εκεί, ακριβώς, πήρε και το έργο το όνομα "Κοπρώνυμος". Είναι η κοινωνία που ζει μέσα στην κοπριά της. Η "Ευγένεια Κοπρώνυμος" δεν είναι άλλος από τον περήφανο και μεθυσμένο Δυτικό Πολιτισμό που η τέχνη του ξερνάει αδιάκοπα αυτή την κοπριά στην οποία τελικά ο πολιτισμός αυτός πνίγεται και χάνεται. Ερώτηση: Πως βλέπετε σήμερα, σαν ορθόδοξος, τις οντολογικές απόψεις και τις ιδέες του Σαρτρ; Απάντηση: Απλούστατα, σαν ιδέες. Ξέρετε δεν μπορώ μεμονωμένα να αναλύσω τις ιδέες του Σαρτρ. Ό Σαρτρ είναι ένα μέρος πολλών πραγμάτων. Ένα μέρος ενός σωρού από σκουπίδια που μουχλιάζει, αφρίζει και διαλύεται μέσα στον σκουπιδοτενεκέ. Η δημοσιογραφική ορολογία της Δύσης με κατατάσσει και θα με κατατάσσει ίσως για πάντα, στους αριστερούς συγγραφείς. Ίσως και τώρα που έγινα Ορθόδοξος Χριστιανός. Αλλά για μένα Όλα αυτά δεν είναι παρά ιδέες, μούχλα, αφρός ενός σορού από σκουπίδια που διαλύεται. Είναι ο κόσμος της ανελευθερίας. Ερώτηση: Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια; Πως σκέφτεστε να δουλέψετε τώρα που θα ξαναγυρίσετε στη Γαλλία; Απάντηση: Δεν είμαι θεολόγος, Όμως η εμπειρία μου από την Ορθοδοξία βρίσκεται πολύ πέρα από τα λόγια, εκεί όπου υπάρχει ένα πρόσωπο: το πρόσωπο του ανθρώπου. Το πρόσωπο του Θεού. Η εικόνα. Όλη η ελευθερία εκεί βρίσκεται. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΤΑΣΟΣ ΜΙΧΑΛΑΣ: ΑΘΩΣ. ΟΡΟΣ ΑΓΙΟ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΑΘΗΝΑ 1981.
Α Ν Α Σ Τ Η Μ Ε Ν Ο Σ
Edited by - ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΣ on 31/03/2006 14:38:39 |
gigenis
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2759 Μηνύματα |
Απεστάλη: 31/03/2006, 22:56:47
μεγα θαυμα ενας πρωην αθεος γινετε χριστιανος ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ και γραφει και εργα που δειχνουν οτι ο Παπας δεν ξερει που παν τα τεσσερααυτο ειναι θαυμα ας δοξασουμε την μια ορθοδοξη αποστολικη εκλησια την μονη αληθεια, στην κολαση ολοι οι απιστοι, θανατος στους μη ορθοδοξους ειναι ολοι του σατανα του σατανα του σατανα στην πυρα στην πυρα στην πυρα Κανεις δεν εμαθε σκοποβολη πυροβωλοντας το κεφαλι του
|
gigenis
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
Greece
2759 Μηνύματα |
Απεστάλη: 31/03/2006, 23:03:12
<<… ο μόνος συνετός τρόπος του να μελετά κανείς την Αγία Γραφή δεν είναι ο στοχασμός … αλλά η προσευχή. Ποια όμως προσευχή; Η νοερά προσευχή. Διότι, όταν έρχεται το Πνεύμα το Άγιο και επισκέπτεται τον άνθρωπο και προσεύχεται μέσα στην καρδιά του ανθρώπου, τότε ο άνθρωπος φωτίζεται και γίνεται ικανός να κατανοεί ορθά τα νοήματα της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης…Οπότε εδώ ερχόμαστε σε ένα ερμηνευτικό κλειδί: Τα ρητά και τα νοήματα, που χρησιμοποιούνται μέσα στην Αγία Γραφή από τους θεουμένους που έγραψαν την Αγία Γραφή , καθώς και τα ρητά και τα νοήματα που χρησιμοποιούνται στα συγγράμματα των Πατέρων της Εκκλησίας και των Αγίων, είναι θεόπνευστα με την έννοια ότι όλοι αυτοί έχουν την εμπειρία είτε του φωτισμού είτε της θεώσεως και βάσει αυτής της εμπειρίας έγραψαν ό,τι έγραψαν. Επειδή δηλαδή έχουν αυτήν την εμπειρία, ό,τι έγραψαν είναι θεόπνευστο>> και η αναιρεση <<… διαβάζοντας απλώς κανείς την Αγία Γραφή δεν μπορεί να θεολογή σωστά μόνο βάσει της Αγίας Γραφής. Αν αυτό το κάνει, δεν μπορεί παρά να γίνη αιρετικός…>> διαβαζοντας καποιος κατι που ειναι θεοπνευστο γινετε αιρετικος μαλιστα τωρα καταλαβα γι αυτο οι περισοτεροι που δηλωνουν χριστιανοι δεν εχουν διαβασει την αγια γραφη Κανεις δεν εμαθε σκοποβολη πυροβωλοντας το κεφαλι του
|
Schwabe
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
5715 Μηνύματα |
Απεστάλη: 01/04/2006, 00:59:50
«Αν σήμερα ζούσε ο Ζαν Πωλ Σαρτρ, ο μεγάλος αυτός γάλλος φιλόσοφος και υπαρξιστής και αν πραγματοποιούσε ένα ταξίδι στο Άγιο Όρος, πολύ φοβάμαι πως θα εντυπωσιαζόταν..»Αν-και αν- θα. Με υποθέσεις, δεν μπορεί να εξαχθεί ασφαλές συμπέρασμα. Με ασφάλεια όμως, γνωρίζουμε πως ο κάθε άνθρωπος, έχει τις δικές του αντοχές και ανοχές, ψυχικά όρια και αποθέματα. Μπορεί όντως ο Σαρτρ να εντυπωσιάζονταν, μπορεί ακόμα και να βαφτίζονταν Χριστιανός. Μπορεί κάλλιστα να έφευγε βαθιά απογοητευμένος, μπορεί κάλλιστα να επιβεβαίωνε η επίσκεψη του τα όσα μέσα από τα έργα του είχε εκφράσει. Μπορεί. Πιθανότερη φαντάζει η δεύτερη εκδοχή. Το γεγονός ότι ένας μαθητής του βαφτίζεται χριστιανός ορθόδοξος, δεν λέει ουσιαστικά τίποτα απολύτως. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι υπάρχουνε καλοί και κακοί μαθητές….. Και παλαιότερα, είχαμε παρόμοια θα λέγαμε παραδείγματα, αν και όχι τόσο «ταιριαστά» ίσως για την περίπτωση. Ο Αριστοτέλης για παράδειγμα, απορρίπτει τον Πλατωνικό ιδεαλισμό και θεωρεί αδύνατη τη μέθεξη των ιδεών από τα όντα. Και λοιπόν? Ο Αναξαγόρας υπήρξε δάσκαλος του Σωκράτη, του Ευριπίδη και του Περικλή. Συνάμα, η ακραιφνώς ορθολογική πορεία του δασκάλου δεν απέτρεψε τον Σωκράτη από το να περάσει σε μια ενορατική-μυστικιστική οδό αναζήτησης. Έτσι, το ότι συμβαίνει το Α γεγονός, ή πόσο δε μάλλον μεταστροφή, δεν σημαίνει ότι το ίδιο μπορούμε να προσάψουμε και στον δάσκαλο. Εάν θέλουμε να είμαστε σοβαροί. Στις δε απόψεις που εκφράζονται σε αυτή την συνέντευξη, όπως «ο λαός του Θεού» και «το πρόσωπο του Θεού», χωράει πολύ συζήτηση, καθώς είναι σαφές το καπέλωμα που επιχειρείται έναντι της νοησιαρχίας προς όφελος του συναισθήματος και της βούλησης. Ειδάλλως, ποιος και ο λόγος αναδημοσίευσης….
|
ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΣ
Μέλος 2ης Βαθμίδας
398 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/04/2006, 08:57:07
Eνας άθεος καθηγητής της φιλοσοφίας συζητά με έναν φοιτητή του, για την σχέση μεταξύ επιστήμης και πίστης στον Θεό.Καθηγητής: Λοιπόν, πιστεύεις στον Θεό; Φοιτητής: Βεβαίως, κύριε. Καθ.: Είναι καλός ο Θεός;
Φοιτ.: Φυσικά.
Καθ.: Είναι ο Θεός παντοδύναμος;
Φοιτ.: Ναι
Καθ.: Ο αδερφός μου πέθανε από καρκίνο παρότι παρακαλούσε τον Θεό να τον γιατρέψει και προσευχόταν σε Αυτόν. Οι περισσότεροι από εμάς θα προσπαθούσαν να βοηθήσουν αυτούς που έχουν την ανάγκη τους.Πού είναι η καλοσύνη του Θεού λοιπόν;
Φοιτ.: ...
Καθ.: Δεν μπορείς να απαντήσεις, έτσι δεν είναι; Ας ξαναρχίσουμε μικρέ μου. Είναι καλός ο Θεός;
Φοιτ.: Ναι.
Καθ.: Είναι καλός ο διάβολος;
Φοιτ.: Όχι.
Καθ.: Ποιος δημιούργησε τον διάβολο;
Φοιτ.: Ο...Θεός...
Καθ.: Σωστά. Πες μου παιδί μου, υπάρχει κακό σ' αυτόν τον κόσμο; Φοιτ.: Ναι.
Καθ.: Το κακό βρίσκεται παντού, έτσι δεν είναι; Και ο Θεός έπλασε τα πάντα, σωστά;
Φοιτ.: Ναι. Καθ.: Άρα λοιπόν ποιος δημιούργησε το κακό;
Φοιτ.: ...
Καθ.: Υπάρχουν αρρώστιες; Ανηθικότητα; Μίσος; Ασχήμια; Όλα αυτά τα τρομερά στοιχεία υπάρχουν σ' αυτόν τον κόσμο, έτσι δεν είναι;
Φοιτ.: Μάλιστα.
Καθ.: Λοιπόν, ποιός τα δημιούργησε;
Φοιτ.: ...
Καθ.: Η επιστήμη λέει ότι χρησιμοποιείς τις 5 αισθήσεις σου για να αναγνωρίζεις το περιβάλλον γύρω σου και να προσαρμόζεσαι σε αυτό. Πες μου παιδί μου, έχεις δει ποτέ τον Θεό;
Φοιτ.: Όχι, κύριε.
Καθ.: Έχεις ποτέ αγγίξει το Θεό; Έχεις ποτέ γευτεί το Θεό, μυρίσει το Θεό σου; Και τέλος πάντων, έχεις ποτέ αντιληφθεί με κάποια από τις αισθήσεις σου το Θεό;
Φοιτ.: ...Όχι, κύριε. Φοβάμαι πως όχι.
Καθ.: Και παρόλα αυτά πιστεύεις ακόμα σε Αυτόν;
Φοιτ.: Ναι.
Καθ.: Σύμφωνα με εμπειρικό, ελεγχόμενο και με δυνατότητα μελέτης των αποτελεσμάτων ενός φαινομένου πρωτόκολλο, η επιστήμη υποστηρίζει ότι ο Θεός σου δεν υπάρχει. Τι έχεις να απαντήσεις σε αυτό, παιδί μου;
Φοιτ.: Τίποτα. Εγώ έχω μόνο την πίστη μου.
Καθ.: Ναι, η πίστη. Και αυτό είναι το πρόβλημα της επιστήμης.
Φοιτ: Καθηγητά, υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε θερμότητα;
Καθ.: Ναι.
Φοιτ.: Και υπάρχει κάτι που το ονομάζουμε κρύο;
Καθ.: Ναι.
Φοιτ.: Όχι, κύριε. Δεν υπάρχει. Μπορεί να έχεις μεγάλη θερμότητα, ακόμα περισσότερη θερμότητα, υπερθερμότητα, καύσωνα, λίγη θερμότητα ή καθόλου θερμότητα. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται κρύο. Μπορεί να χτυπήσουμε 458 βαθμούς υπό το μηδέν, που σημαίνει καθόλου θερμότητα, αλλά δεν μπορούμε να πάμε πιο κάτω από αυτό. Δεν υπάρχει τίποτα που να ονομάζεται «κρύο». «Κρύο» είναι μόνο μια λέξη, που χρησιμοποιούμε για να περιγράψουμε την απουσία θερμότητας. Δεν μπορούμε να μετρήσουμε το κρύο. Η θερμότητα είναι ενέργεια. Το κρύο δεν είναι το αντίθετο της θερμότητας, κύριε, είναι απλά η απουσία της.
Στην αίθουσα επικρατεί σιγή...
Φοιτ.: Σκεφτείτε το σκοτάδι, καθηγητά. Υπάρχει κάτι που να ονομάζουμε σκοτάδι;
Καθ.: Ναι, τι είναι η νύχτα αν δεν υπάρχει σκοτάδι;
Φοιτ.: Κάνετε και πάλι λάθος, κύριε καθηγητά. Το «σκοτάδι» είναι η απουσία κάποιου άλλου παράγοντα. Μπορεί να έχεις λιγοστό φως, κανονικό φως, λαμπερό φως, εκτυφλωτικό φως... Αλλά, όταν δεν έχεις φως, δεν έχεις τίποτα και αυτό το ονομάζουμε σκοτάδι, έτσι δεν είναι; Στην πραγματικότητα το σκοτάδι απλά δεν υπάρχει. Αν υπήρχε θα μπορούσες να κάνεις το σκοτάδι σκοτεινότερο.
Καθ.: Που θέλεις να καταλήξεις με όλα αυτά, νεαρέ;
Φοιτ.: Κύριε, ότι η φιλοσοφική σας σκέψη είναι ελαττωματική.
Καθ.: Ελαττωματική!; Μήπως μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί;
Φοιτ.: Καθηγητά, σκέφτεστε μέσα στα όρια της δυαδικότητας. Υποστηρίζετε ότι υπάρχει η ζωή και μετά υπάρχει και ο θάνατος, ένας καλός Θεός και ένας κακός Θεός. Βλέπετε την έννοια του Θεού σαν κάτι τελικό, κάτι που μπορεί να μετρηθεί. Κύριε, η επιστήμη δεν μπορεί να εξηγήσει ούτε κάτι τόσο απλό όπως την σκέψη. Χρησιμοποιεί την ηλεκτρική και μαγνητική ενέργεια, αλλά δεν έχει δει ποτέ, πόσο μάλλον να καταλάβει απόλυτα αυτήν την ενέργεια. Το να βλέπεις το θάνατο σαν το αντίθετο της ζωής είναι σαν να αγνοείς το γεγονός ότι ο θάνατος δεν μπορεί να υπάρξει αυτόνομος. Ο θάνατος δεν είναι το αντίθετο της ζωής: είναι απλά η απουσία της. Τώρα πείτε μου, καθηγητά. Διδάσκετε στους φοιτητές σας ότι εξελίχτηκαν από μια μαϊμού;
Καθ.: Εάν αναφέρεσαι στην φυσική εξελικτική πορεία, τότε ναι, και βέβαια.
Φοιτ.: Έχετε ποτέ παρακολουθήσει με τα μάτια σας την εξέλιξη;
Καθ.: ... Φοιτ.: Εφόσον κανένας δεν παρακολούθησε ποτέ την διαδικασία εξέλιξης επιτόπου και κανένας δεν μπορεί να αποδείξει ότι αυτή η διαδικασία δεν σταματά ποτέ, τότε διδάσκεται την προσωπική σας άποψη επί του θέματος. Τότε μήπως δεν είστε επιστήμονας, αλλά απλά ένας κήρυκας;
Καθ.: ...
Φοιτ.: Υπάρχει κάποιος στην τάξη που να έχει δει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Που να έχει ακούσει ή νιώσει ή ακουμπήσει ή μυρίσει τον εγκέφαλο του καθηγητή; Κανένας. Άρα σύμφωνα με τους κανόνες του εμπειρικού, ελεγχόμενου και με δυνατότητα προβολής πρωτόκολλου, η επιστήμη ισχυρίζεται ότι δεν έχετε εγκέφαλο, κύριε. Και αφού είναι έτσι τα πράγματα, τότε, με όλο τον σεβασμό, πώς μπορούμε να εμπιστευτούμε αυτά που διδάσκετε, κύριε;
Καθ.: Μου φαίνεται ότι απλά θα πρέπει να στηριχτείς στην πίστη σου, παιδί μου.
Φοιτ.: Αυτό είναι, κύριε... Ο σύνδεσμος μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού είναι η ΠΙΣΤΗ. Αυτή είναι που κινεί τα πράγματα και τα κρατάει ζωντανά.
Αυτός ο νεαρός φοιτητής ήταν ο ALBERT EINSTEIN...
Α Ν Α Σ Τ Η Μ Ε Ν Ο Σ
|
Schwabe
ΜΕΛΟΣ "Forums ESOTERICA"
5715 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/04/2006, 10:49:57
Καλό και χρήσιμο για την κατανόηση των λεγομένων, ώστε να μην δημιουργούνται παρανοήσεις, είναι να εξηγούμε και τι αντιλαμβάνονταν ο Αϊνστάιν, τι εννοούσε ως «Θεό».Ο «Θεός», είναι οι νόμοι που διέπουν τη Φύση. Η ίδια η Μητέρα Φύση. Ας θυμηθούμε και κάτι άλλο που είπε ο Αϊνστάιν: «Τα προβλήματα ποτέ δεν μπορείς να τα λύσεις με τον τρόπο σκέψης που τα γέννησε.» Και το πρόβλημα του Θεού, γνωρίζουμε εξόχως καλά ποιοι συγγραφείς το επινόησαν ως το παρόν μας αναλύεται και ερμηνεύεται….. Προκειμένου να καταστεί πιο σαφές το πώς ερμήνευε ο Αϊνστάιν τον Θεό, και ακολούθως την πίστη προς έναν Θεό, μας βοηθά το παρακάτω απόσπασμα: «I believe in Spinoza's God who reveals himself in the orderly harmony of what exists, not in a God who concerns himself with fates and actions of human beings.» Την απάντηση αυτή έλαβε ο Ραβίνος της συναγωγής της Νέας Υόρκης όταν θέλησε να ρωτήσει την άποψη του Αϊνστάιν σχετικά με το τι εστί Θεός. (Upon being asked if he believed in God by Rabbi Herbert Goldstein of the Institutional Synagogue, New York, April 24, 1921, Einstein: The Life and Times, Ronald W. Clark, Page 502.) Και ο νοών νοείτω……
|
ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΣ
Μέλος 2ης Βαθμίδας
398 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/04/2006, 11:42:13
quote: μεγα θαυμα ενας πρωην αθεος γινετε χριστιανος ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ και γραφει και εργα που δειχνουν οτι ο Παπας δεν ξερει που παν τα τεσσερααυτο ειναι θαυμα ας δοξασουμε την μια ορθοδοξη αποστολικη εκλησια την μονη αληθεια, στην κολαση ολοι οι απιστοι, θανατος στους μη ορθοδοξους ειναι ολοι του σατανα του σατανα του σατανα στην πυρα στην πυρα στην πυρα
Όλα αυτά είναι δικά σου συμπεράσματα, ειρωνείες και κόμπλεξ που αποδεικνύουν μόνο το φανατισμό σου και το ποιόν του εγκεφάλου σου και τίποτα άλλο.
Α Ν Α Σ Τ Η Μ Ε Ν Ο Σ
|
ΑΝΑΣΤΗΜΕΝΟΣ
Μέλος 2ης Βαθμίδας
398 Μηνύματα |
Απεστάλη: 03/04/2006, 11:49:42
quote: Ο «Θεός», είναι οι νόμοι που διέπουν τη Φύση. Η ίδια η Μητέρα Φύση.
Αυτός είναι ίσως ο δικός σου θεός. Συμφωνώ με όλες τις υποθέσεις που κάνεις για να απαντήσεις στα δεδομένα που θέτω. Α Ν Α Σ Τ Η Μ Ε Ν Ο Σ
|
|
Το Θέμα καταλαμβάνει 19 Σελίδες: |
|
|
|
|
ESOTERICA.gr Forums !
|
© 2010-11 ESOTERICA.gr
|
|
|
|