Πολλοί θεωρούν, λανθασμένα φυσικά, ότι ο Πολικός (άλφα Μικρής Αρκτου) είναι το λαμπρότερο άστρο στον ουρανό. Στην πραγματικότητα όμως «τ αστέρι του βορρά» είναι το 48ο λαμπρότερο άστρο στον ουρανό, κι αυτό οφείλεται κυρίως στη μεγάλη του απόσταση από τη Γη που φτάνει τα 430 έτη φωτός, αν και η πραγματική του φωτεινότητα είναι 2.500 φορές μεγαλύτερη από του Ηλιου!

Πρόκειται για έναν κίτρινο υπεργίγαντα με διάμετρο 45 φορές μεγαλύτερη από τη διάμετρο του Ηλιου. Οι θερμοπυρηνικές αντιδράσεις του υδρογόνου στον πυρήνα του έχουν πάψει προ πολλού και βρίσκεται ήδη σε μεγάλη αστάθεια με αποτέλεσμα να πάλλεται μ έναν ρυθμό που επαναλαμβάνεται κάθε 4 ημέρες.

Ο ΛΑΜΠΡΟΤΕΡΟΣ «ΚΗΦΙΔΗΣ»

Πρόκειται για τον λαμπρότερο μεταβλητό «Κηφίδη» στον ουρανό. Τα άστρα αυτά (που ονομάστηκαν Κηφίδες γιατί το πρώτο άστρο του είδους τους που ανακαλύφθηκε ήταν το άστρο δέλτα στον αστερισμό του Κηφέα), διαθέτουν μια σημαντική σχέση μεταξύ της περιόδου μεταβολής του φωτός και της λαμπρότητάς τους. Τα μεγαλύτερα και λαμπρότερα από τα άστρα αυτά, πάλλονται αργά, ενώ τα μικρότερα κπάλλονται γρήγορα.

Η περιοδικότητα, όμως, της φωτεινότητάς του Πολικού Αστρου αντί να ελαττώνεται, όπως έκανε τα προηγούμενα 100 χρόνια, τελευταία (από το 2000) εμφανίζει μιαν απρόσμενη αύξηση της λαμπρότητάς του. Γεγονός που έχει «μπερδέψει» τους Αγγλους και Αυστραλούς ερευνητές οι οποίοι το παρατήρησαν και προσπαθούν να προσαρμόσουν τη θεωρία της αστρικής εξέλιξης με τις νέες τους παρατηρήσεις.

Ο Πολικός, όμως, δεν είναι ένα μονό άστρο άλλα 3 άστρα στην ίδια γειτονιά. Τον Ιανουάριο του 2006, μάλιστα, το «Χαμπλ» μας αποκάλυψε για πρώτη φορά τον πλησιέστερό του σύντροφο. Το άστρο αυτό χρειάζεται 29,6 χρόνια για να συμπληρώσει μία πλήρη τροχιά, ενώ πολύ πιο μακριά βρίσκεται το τρίτο άστρο, το οποίο χρειάζεται 42.000 χρόνια για να συμπληρώσει μία τροχιά.

ΔΙΟΝΥΣΗΣ Π. ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ

πηγή: Έθνος

Οι πρώτες πλήρως αυτοματοποιημένες συσκευές που παρακολουθούν συνεχώς τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα και διοχετεύουν τις ανάλογες ποσότητες ινσουλίνης θα μπορούσαν να κυκλοφορήσουν σε λίγα χρόνια, εκτιμούν ερευνητές που εργάζονται σε πειραματικά συστήματα.

Ένα τέτοιο μηχανικό πάγκρεας θα απάλλασσε τους ασθενείς με διαβήτη τύπου Ι από τα ενοχλητικά τρυπήματα στα δάχτυλα για τη μέτρηση της γλυκόζης και τις συχνές ενέσεις ινσουλίνης στο μπράτσο.

«Πιστεύω ότι βρισκόμαστε στα πρόθυρα της ανάπτυξης ενός τεχνητού παγκρέατος» δήλωσε στο Reuters ο Δρ Ρόμαν Χοβόρκα του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ στη Βρετανία.

Η ομάδα του έχει ήδη αρχίσει τις δοκιμές πειραματικών συστημάτων που βασίζονται σε εξαρτήματα της Abbot Laboratories και της Medtronic, η οποία είναι ο μεγαλύτερος κατασκευαστής αντλιών ινσουλίνης και συσκευών συνεχούς μέτρησης.

Σήμερα, οι ασθενείς με διαβήτη τύπου Ι (μια αυτοάνοση ασθένεια που καταστρέφει τα κύτταρα του παγκρέατος τα οποία παράγουν ινσουλίνη) μπορούν να χρησιμοποιούν ταυτόχρονα συσκευές παρακολούθησης και αντλίες ινσουλίνης, ωστόσο τα δύο συστήματα δεν επικοινωνούν μεταξύ τους. Αυτό σημαίνει ότι οι χρήστες πρέπει να διαβάζουν τις μετρήσεις και να χειρίζονται μόνοι τους τις αντλίες.

Στο τεχνητό πάγκρεας που δοκιμάζει ο Δρ Χοβόρκα, μια συσκευή μέτρησης που έχει εμφυτευτεί κάτω από το δέρμα μεταδίδει τις μετρήσεις σε μια εξωτερική αντλία, η οποία χορηγεί αυτόματα ινσουλίνη μέσω ενός υποδόριου σωλήνα.

Οι ασθενείς στους οποίους δοκιμάζεται το σύστημα παραμένουν στο νοσοκομείο, ωστόσο οι ερευνητές σκοπεύουν να στείλουν μερικούς από αυτούς στο σπίτι μαζί με αποκλειστικές νοσοκόμες για κάθε ενδεχόμενο.

Το εξωτερικό τμήμα του μηχανικού παγκρέατος θα είχε το μέγεθος ενός iPod, εκτιμούν οι ερευνητές. Ενώ οι σωληνώσεις σε σημερινή αντλία ινσουλίνης έχουν μήκος πάνω από ένα μέτρο, η εταιρεία Insulet έχει αναπτύξει μια συσκευή που κολλάει στο δέρμα και διοχετεύει ινσουλίνη μέσω ενός πολύ μικρού σωλήνα συνδεδεμένου στο μπράτσο ή την περιοχή της κοιλιάς.

Επιπλέον, η Medtronics έχει αναπτύξει τεχνολογίες για την ασύρματη μετάδοση των μετρήσεων στο μηχάνημα που υπολογίζει τη σωστή δόση ινσουλίνης -καταργώντας ένα επιπλέον καλώδιο.

Η Insulet εκτιμά ότι το 23% των ασθενών με διαβήτη τύπου Ι στις ΗΠΑ φορούν ήδη αντλίες ινσουλίνης. Στο μέλλον, το τεχνητό πάγκρεας θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ακόμα και σε άτομα με σοβαρή μορφή διαβήτη τύπου ΙΙ, οι οποίοι επίσης χρειάζονται ενέσεις ινσουλίνης.

Σύμφωνα με τον Δρ Ααρον Κοβάλσκι του αμερικανικού Ερευνητικού Ιδρύματος Νεανικού Διαβήτη, το οποίο χρηματοδοτεί αρκετά από τα πειράματα, η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) συνεργάζεται με τους ερευνητές ώστε η διαδικασία έγκρισης των νέων συστημάτων να διαρκέσει όσο γίνεται λιγότερο.

Newsroom ΔΟΛ

"Η ανάπτυξη των τεχνητών ανθρώπινων μελών - οργάνων πολύ σύντομα θα οδηγήσει στην δημιουργία ενός μετα-ανθρώπου ενισχυμένου με βιο-μοσχεύματα και τεχνητά μέλη. Όμως ποια είναι η εξέλιξη της επιστήμης σε αυτό τον τομέα σήμερα;"

Η κατασκευή οστών

Τα εμφυτεύματα, τα οποία θα αντιγράφουν την απλή δομή των σκελετικών ιστών, είναι τα απλούστερα στην κατασκευή. Μια γυναίκα από τη Μεγάλη Βρετανία, η οποία υπέφερε από ρευματοειδή αρθρίτιδα έμεινε πρόσφατα μόνο με δυο από τις αρχικές της κλειδώσεις, αφού όλες οι υπόλοιπες αντικαταστάθηκαν από πλαστικά και μεταλλικά μέρη.

Τα ισχία, τα δόντια, οι σπόνδυλοι μπορούν να αντικατασταθούν και να προσαρμοστούν έτσι ώστε να είναι συμβατά με τον ασθενή. Ένας τρισδιάστατος εκτυπωτής μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την δημιουργία τεχνητών μερών μέσα σε μερικές ώρες, κάτι το οποίο θα μπορούσε να φανεί εξαιρετικά χρήσιμο σε περιπτώσεις ατυχημάτων και έκτακτων αναγκών. Μια ειδική συσκευή παράγει «οστά» χρησιμοποιώντας ένα νέο πορώδες πολυμερές, το οποίο είναι σχεδόν τόσο ισχυρό όσο τα πραγματικά οστά.

Παρόλα αυτά, τα τεχνητά οστά δεν είναι τέλεια. Μια σκέψη που θα μπορούσε να βοηθήσει στη μίμηση των πραγματικών οστών είναι η κατασκευή εμφυτευμάτων με τη βοήθεια της χρήσης σκόνης τιτάνιου. Η σκόνη αυτή θα δημιουργούσε πόρους διαφορετικού μεγέθους σε διαφορετικές περιοχές του τελικού προϊόντος, ελέγχοντας την ισχύ και την ακαμψία με τον ίδιο τρόπο, όπως ένα πραγματικό οστό.

Μερικοί από τους πιο πρόσφατους τρόπους για τη βελτίωση των εμφυτευμάτων συμπεριλαμβάνουν την δημιουργία ενός μαγνητικού πεδίου για την προσέλκυση φαρμάκων ή την παροχή επιφανειακών δομών ικανών να προάγουν την ανάπτυξη νέων οστών.

Ωστόσο η ανάπτυξη των ζωντανών οστών και ο χόνδρος είναι ο καλύτερος τρόπος για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που σχετίζονται με την απόρριψη των τεχνητών μελών από το ανθρώπινο σώμα.

Το παιχνίδι της αναγέννησης

Κατά την πρώτη ανθρώπινη προσπάθεια σε αυτό τον τομέα, οι τεχνητοί χόνδροι αποδείχθηκαν ικανοί να αναπλάσουν τραυματισμένα γόνατα. Αυτός ο τύπος ιστών οδηγεί στην καλλιέργεια κυττάρων μέσα σε ένα πλαίσιο, το οποίο βασίζεται σε στοιχεία που βρίσκονται σε συνεκτικούς ιστούς.

Οι σύνδεσμοι μπορούν επίσης να αναπτυχθούν με τον ίδιο τρόπο. Η τοποθέτηση ενός πλαισίου στον ανθρώπινο σώμα επιτρέπει τη φυσική ανάπτυξη, μια τεχνική που μπορεί επίσης να δουλέψει με νεύρα και να χαρίσει την όραση σε τυφλά ποντίκια.

Στην πραγματικότητα, καλλιεργώντας φυσιολογικά ή εμβρυονικά κύτταρα, σήμερα είναι πιθανή η ανάπτυξη οποιουδήποτε τύπου ιστού. Ορισμένα ολοκληρωμένα όργανα έχουν ήδη αναπτυχθεί με αυτό τον τρόπο.

Οι τεχνητές κύστες έχουν αλλάξει τη ζωή μερικών ασθενών που πάσχουν από δισχιδής ράχη (spina bifida). Σήμερα έχουν κατασκευαστεί ακόμα και λειτουργικά γενετικά όργανα, για κουνέλια, τα οποία μπορούν να ζευγαρώσουν επιτυχώς.

Παρόλα αυτά, η ανάπτυξη όλο και πιο πολύπλοκων οργάνων με περίπλοκο σύστημα αιμοφόρων αγγείων είναι δύσκολη. Μια πιθανή λύση συμπεριλαμβάνει την κατασκευή ενός πλαστικού προτύπου αιμοφόρων αγγείων ενός οργάνου, συμπληρώνοντας ένα δοτό όργανο με πολυμερές. Το τεχνητό λοιπόν πρότυπο τροφοδοτείται με κύτταρα, τα οποία αναπτύσσονται μέσα σε αιμοφόρα αγγεία. Ένα τεχνητό ήπαρ έχει ήδη ανοίξει το δρόμο προς αυτή την κατεύθυνση αλλά δεν ήταν πλήρως λειτουργικό.

Τα όργανα

Ένας τρόπος για την αποφυγή των προβλημάτων των αναπτυσσόμενων πολύπλοκων δομών είναι η εκμετάλλευση των συνθέσεων των δοτών οργάνων.

Μια διαδικασία που καλείται "decellularisation" αφαιρεί όλα τα κύτταρα από ένα όργανο, αφήνοντας τους συνδετικούς ιστούς γυμνούς. Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα χωρίς ζωντανά κύτταρα, το εμφύτευμα να μην μπορεί να απορριφθεί από τον ξενιστή.

Χρησιμοποιούμενα αρχικά για την αντικατάσταση καρδιακών βαλβίδων, η τεχνική αυτή εφαρμόστηκε φέτος για την αντικατάσταση της καρδιάς ενός ποντικιού. Μετά από μερικά ηλεκτροσόκ, η νέο-αναπτυσσόμενη καρδιά άρχισε να χτυπάει κανονικά.

Υποστήριξη καρδιάς

Η τεχνική αυτή βρίσκεται ακόμα μακριά από τους ασθενείς και την ευρεία εφαρμογή της στα νοσοκομεία, όμως οι ασθενείς που πάσχουν από καρδιακά νοσήματα έχουν ακόμα την επιλογή όταν πρόκειται για τη μεταμόσχευση.

Η πιο κοινή πρακτική είναι οι βηματοδότες, οι οποίοι αναλαμβάνουν τις ομάδες των κυττάρων που συγχρονίζουν τους καρδιακούς μύες με ηλεκτρισμό. Οι επιστήμονες πρόσφατα κατασκεύασαν έναν βηματοδότη που τροφοδοτείται από την ίδια την καρδιά.

Η μεταμόσχευση ανθρώπινης καρδιάς είναι πραγματικότητα εδώ και δεκαετίες, ενώ οι τεχνητές καρδιές μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους που περιμένουν μόσχευμα.

Άλλα μέρη του ανθρώπινου σώματος , όπως το λεμφικό σύστημα, αρχίζουν να αντικαθιστούνται σιγά σιγά. Το περασμένο έτος, εμφυτεύθηκε σε ποντίκια τεχνητός λεμφικός αδένας φτιαγμένος από κολλαγόνο και κύτταρα που είχαν μεταφερθεί από τον αδένα νεογέννητων ποντικιών.

Αυτή η προσέγγιση θα μπορούσε κάποτε να χρησιμοποιηθεί στην αναδόμηση του ανοσοποιητικού συστήματος που αντιμετωπίσει ασθένειες, όπως το AIDS.

Νευρική αντίδραση

Η πολυπλοκότητα του εγκεφάλου καθιστά αμφίβολη την ανάπλαση του. Ωστόσο κάποιες από τις λειτουργίες του και τα μέρη του νευρικού συστήματος μπορούν ήδη να αντικατασταθούν μέσω της ηλεκτρονικής.

Το πιο επιτυχημένο παράδειγμα είναι κοχλιακό μόσχευμα. Περισσότεροι από 100.000 άνθρωποι μπορούν να ακούσουν ξανά χάρη στη μικροφωνική έξοδο που διεγείρει τον κοχλία του εσωτερικού αυτιού.

Αυτή η προσέγγιση ωστόσο έχει περιορισμούς, έτσι ένα νέο σχέδιο κεντρίζει το νευρικό σύστημα, συνδέοντας το αυτί με τον εγκέφαλο, μια προσέγγιση που θα μπορούσε να προσφέρει καλύτερη ποιότητα ακοής.

Τα εμφυτεύματα μπορούν ακόμα να βοηθήσουν τυφλούς ανθρώπους να δουν, διεγείροντας τον αμφιβληστροειδή χιτώνα ή τον οπτικό φλοιό του εγκεφάλου. Παρόλα αυτά, η ποιότητα των αποτελεσμάτων ποικίλει. Η κατασκευή καλύτερων βιονικών ματιών στηρίζεται στην κατανόηση του αμφιβληστροειδούς χιτώνα και του τρόπου με τον οποίο επεξεργάζεται εικόνες ο εγκέφαλος.

Ίσως η πιο φιλόδοξη προσπάθεια δημιουργίας νευρικού μοσχεύματος έχει ως σκοπό την αντικατάσταση μιας ολόκληρης περιοχής του εγκεφάλου, όπως του ιππόκαμπου, ο οποίος εμπλέκεται στην χωρική και βραχυπρόθεσμη μνήμη. Οι ερευνητές δουλεύουν για την δημιουργία ενός τεχνητού ιππόκαμπου που θα δέχεται, θα επεξεργάζεται και θα παράγει ηλεκτρικά σήματα όπως ακριβώς ένας πραγματικός.

Τα άκρα

Άλλες έρευνες προσανατολίζονται προς την αντικατάσταση ολόκληρων άκρων με ρομποτικά υποκατάστατα. Οι ηλεκτρονικοί και μηχανικοί θα πρέπει να κατασκευάσουν οστά, μύες και νεύρα που θα λειτουργούν ομαδικά και θα είναι συμβατά με τα φυσικά μέρη.

Η Ιταλική έρευνα CyberHand έχει σκοπό να βοηθήσει τους ασθενείς να ελέγξουν και να αποκτήσουν συναίσθηση από ένα τεχνητό μέλος όπως ακριβώς από ένα πραγματικό. Ηλεκτρόδια θα συνδέουν τα νεύρα που προϋπήρχαν σε προσθετικούς κινητήρες και αισθητήρες ισχύος.

Κάποια προηγμένα βιονικά άκρα απαιτούν τα νεύρα που κάποτε έλεγχαν το χαμένο άκρο για να συνδεθούν με το στήθος του ασθενούς. Όταν το άτομο προσπαθήσει να κουνήσει το πρόσθετο άκρο, προκαλεί τη σύσπαση των μυών του στήθους, διεγείροντας τους αισθητήρες που ελέγχουν το χέρι. Επανασυνδέοντας τα αισθητήρια νεύρα ενός άκρου με τον ίδιο τρόπο καθίσταται δυνατή η αίσθηση της ανάδρασης από το χέρι το οποίο θα μοιάζει με αληθινό.

Ένας από τους σημαντικότερους στόχους της υπηρεσίας προηγμένων ερευνών του Πενταγώνου, DARPA, είναι η δημιουργία βελτιωμένων προσθετικών, με ένα χρηματοδοτούμενο πρόγραμμα, Luke arm, το οποίο ανέδειξε πρόσφατα εντυπωσιακά αποτελέσματα.

Οι μελλοντικές ατέλειες

Παρά τις επιτυχίες και τις πολλά υποσχόμενες τεχνικές, το ανθρώπινο σώμα παραμένει ακόμα πολύ πιο πολύπλοκο από οποιαδήποτε μηχανή και δυστυχώς δεν υπάρχει το αβαντάζ του εγχειριδίου.

Επίσης, πολύ συχνά, τα τεχνητά υποκατάστατα έχουν τα μειονεκτήματα τους. Τα μοσχεύματα οργάνων απαιτούν ισόβια θεραπεία με ανοσοκατασταλτικά φάρμακα, τα οποία θα εμποδίζουν την απόρριψη ενώ υπάρχουν κάποιες ενδείξεις που προτείνουν ότι οι θεραπείες των εμβρυονικών κυττάρων μπορεί να προκαλέσουν ακόμα και καρκίνο.

Οι ηλεκτρονικές συσκευές μπορεί να διαβρωθούν και να φθαρούν, ενώ απαιτούνται επαναλαμβανόμενες επεμβάσεις για την αντικατάσταση των μπαταριών τους. Η τροφοδοσία αυτών των συσκευών μέσω της κίνησης ή άλλης μορφής ενέργειας που θα προέρχεται από το σώμα ίσως είναι η λύση.

Τα ηλεκτρονικά εμφυτεύματα μπορεί να φανούν επίσης χρήσιμα κατά τη διάρκεια μιας ηλεκτρομαγνητικής παρέμβασης ή ακόμα σε απομακρυσμένες επιθέσεις. Νωρίτερα φέτος, ερευνητές χρησιμοποίησαν ραδιοκύματα για να ενεργήσουν σε έναν βηματοδότη με τέτοιο τρόπο ώστε να προκαλέσει καρδιακή προσβολή.

Η ενθάρρυνση του ανθρώπινου σώματος για την ανάπτυξη των δικών του υποκατάστατων έχει ως αποτέλεσμα την αποφυγή όλων των παραπάνω προβλημάτων. Ωστόσο, οι υπεράνθρωπες ικανότητες, θα εξαρτώνται πάντα από την ηλεκτρονική.

πηγή:New Scientist-news.pathfinder.gr

Πρόστιμα συνολικού ύψους 9 εκατ. ευρώ καλείται να καταβάλει ο ΟΤΕ για παράβαση της νομοθεσίας περί ηλεκτρονικών επικοινωνιών (1 εκατ.), καθώς και της νομοθεσίας περί προστασίας του ανταγωνισμού (8 εκατ. ευρώ), σε υπόθεση που αφορά την υπηρεσία double play της Tellas.

Η Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ), που αποφάσισε την επιβολή διοικητικών προστίμων, κατηγορεί τον ΟΤΕ για μονοπωλιακή συμπεριφορά και επισημαίνει ότι έχει δεχθεί ανάλογες καταγγελίες και από άλλες εταιρείες τηλεπικοινωνιών.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της ΕΕΤΤ τη Δευτέρα, τα πρόστιμα επιβλήθηκαν επειδή ο ΟΤΕ «παρενέβαλε ανυπέρβλητα προσκόμματα στο πρώτο εγχείρημα εμπορικής προώθησης στην ελληνική αγορά από την εταιρεία Tellas της υπηρεσίας double play (συνδυασμός σταθερής τηλεφωνίας με γρήγορο Ίντερνετ)».

Ο ΟΤΕ, αποκλειστικός πάροχος του βασικού δικτύου πρόσβασης, παραβίασε διατάξεις της κοινοτικής νομοθεσίας περί παροχής «ανοικτού δικτύου». Επίσης, καταχράστηκε τη δεσπόζουσα θέση του στην τηλεπικοινωνιακή αγορά, καθόσον δεν παρείχε ως όφειλε στην Tellas πρόσβαση στο δίκτυο μέσω συνεγκατάστασης και συναφών ευκολιών.

H Tellas αναγκάστηκε να αναστείλει την εμπορική προώθηση της υπηρεσίας double play, με αποτέλεσμα να υποστεί οικονομική ζημία και να δυσφημιστεί σε χιλιάδες πελάτες της.

«Οι δομικές αδυναμίες του ΟΤΕ και η μέχρι τώρα μονοπωλιακή του συμπεριφορά, αποδεικνύουν ότι η εθνική (ευρυζωνική) προσπάθεια που βασίζεται στο μοντέλο του ενός και μοναδικού δημόσιου δικτύου πρόσβασης του ΟΤΕ – το οποίο αποτελεί το βασικό ανασταλτικό παράγοντα (bottleneck) ανάπτυξης της αγοράς και που ο ΟΤΕ υποχρεώνεται με νόμους να το μοιράζεται επί ίσοις όροις με τους ανταγωνιστές του - δεν έχει κατορθώσει να απομακρύνει την χώρα μας από τις τελευταίες θέσεις της ΕΕ» δήλωσε ο πρόεδρος της ΕΕΤΤ Νικήτας Αλεξανδρίδης.

»Μια ψηφιακή στρατηγική της Πολιτείας που θα συνεχίσει να βασίζεται σ’ αυτό το μη-αποδοτικό μοντέλο ανάπτυξης, όχι μόνον δεν θα μπορέσει να φέρει τα θεαματικά αποτελέσματα τεχνολογικής προόδου που χρειάζεται η Ελλάδα για να καταταγεί σύντομα ανάμεσα στις πλέον ανεπτυγμένες χώρες της ΕΕ, αλλά ούτε και προβλέπεται να έχει χαρακτηριστικά μακροπρόθεσμης επιτυχίας.»

Newsroom ΔΟΛ

Με αφορμή καταγγελίες οικολογικής οργάνωσης για μόλυνση του Αξιού από αστικά και βιομηχανικά λύματα στην ΠΓΔΜ, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μιχάλης Παπαγιαννάκης ρωτά τους υπουργούς ΠΕΧΩΔΕ και Εξωτερικών ποια μέτρα έχουν λάβει για την προστασία του ποταμού.

Σύμφωνα με την οργάνωση Vila Ζora, ο Αξιός «φαίνεται να ρυπαίνεται από χημικά απόβλητα εργοστασίων και να δέχεται ανεξέλεγκτα τα αστικά λύματα της πόλης των Σκοπίων και άλλων περίπου 13 μικρότερων που βρίσκονται κατά μήκος του ποταμού. Από το 1997 με αφορμή το ζήτημα της διασυνοριακής μόλυνσης του Αξιού πρέπει να παρασχέθηκε για πρώτη φορά οικονομική βοήθεια προς τα Σκόπια. Όμως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εντοπίζει δυστοκία στη διαχείριση των σχετικών πόρων» αναφέρει ο κ. Παπαγιαννάκης.

Τον περασμένο Νοέμβριο, η ίδια οργάνωση προειδοποίησε για ενδεχόμενο οικολογικό επεισόδιο σε κλειστή μεταλλουργία στο Βέλες της ΠΓΔΜ, όπου σε δεξαμενές με θειικό οξύ εντοπίστηκαν ρωγμές. Κυβερνητικοί παράγοντες της γειτονικής χώρας ανακοίνωσαν ότι ελήφθησαν όλα τα αναγκαία μέτρα και δεσμεύτηκαν να μεταφέρουν το επικίνδυνο υλικό από τη μεταλλουργία.

«Αυτές τις μέρες στην πόλη Βέλες ο Αξιός 'πνίγηκε' στα νεκρά ψάρια χωρίς οι γείτονες να είναι σε θέση να μας πουν υπεύθυνα αν το φαινόμενο οφείλεται σε εντοπισμένη πηγή μόλυνσης που περιόρισαν ή σταμάτησαν , ή αν το άνοιγμα των φραγμάτων των παραποτάμων (λόγω της χαμηλής στάθμης) προκάλεσε λόγω της ορμής των νερών τη μαζική θανάτωση των ψαριών».

Οι υπουργοί ΠΕΧΩΔΕ και Εξωτερικών ερωτώνται:

Ποιες συντονισμένες προσπάθειες περιορισμού τέτοιων φαινομένων μόλυνσης έχουν γίνει από κοινού μεταξύ των υπουργείων των δύο χωρών;

Γιατί δεν γινόμαστε με όποια μέσα μπορούμε, αρωγοί διαβαλκανικών προσπαθειών προστασίας του περιβάλλοντος;

Γιατί δεν δημιουργούμε ένα αυτόματο σύστημα παρακολούθησης της περιβαλλοντικής επιβάρυνσης του Αξιού, με όρια ασφαλείας συναγερμού, προκειμένου να προστατευθεί τελικά και ο Θερμαϊκός;

Newsroom ΔΟΛ

Η ολική έκλειψη θα είναι ορατή μέσα στη σκούρα μπλε λωρίδα.
Οι γαλάζιες γραμμές αντιστοιχούν στη μερική έκλειψη.

Το πρωί της Παρασκευής 1 Αυγούστου, η σκιά της Σελήνης θα πέσει μέσα στον αρκτικό κύκλο και θα κινηθεί νοτιοανατολικά προς τη Σιβηρία και την Κίνα, προσφέροντας το σπάνιο θέαμα μιας ολικής έκλειψης Ηλίου.

Στην Ελλάδα το φαινόμενο θα είναι ορατό μόνο στα βόρεια της χώρας ως μερική έκλειψη, με τη Σελήνη να καλύπτει λιγότερο από το 5% του ηλιακού δίσκου.

Στη Θεσσαλονίκη, το φαινόμενο θα αρχίσει γύρω στις 12.45, θα κορυφωθεί στις 13.06 και θα λήξει στις 13.30. Η νοτιότερη μεγάλη πόλη που θα μπορέσει να δει την έκλειψη -έστω και μετά βίας- θα είναι ο Βόλος, όπου το φαινόμενο θα αρχίσει γύρω στις 13.00, θα κορυφωθεί 10 λεπτά αργότερα και θα λήξει στις 13.17.

Η μερική έκλειψη θα είναι ορατή μέσα στη διαδρομή που θα ακολουθήσει η παρασκιά της Σελήνης, καλύπτοντας μέρος της Βόρειας Αμερικής, σχεδόν ολόκληρη τη Γροιλανδία και το μεγαλύτερο μέρος της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης.

Το ίχνος αυτό διέρχεται διαγώνια από την Ελλάδα περνώντας από το νομό Ιωαννίνων και το βορειοανατολικό άκρο της περιοχής της Ρόδου.

Η ολική έκλειψη θα είναι ορατή από μια πολύ στενότερη λωρίδα, πλάτους περίπου 250 χιλιομέτρων, η οποία αντιστοιχεί στο ίχνος που αφήνει η κύρια σκιά της Σελήνης.

Το φαινόμενο θα αρχίσει στον βορειοανατολικό Καναδά και θα κινηθεί προς τη Σιβηρία και κατά μήκος των συνόρων Κίνας-Μογγολίας, πριν λήξει το ηλιοβασίλεμα στην κεντρική-βόρεια Κίνα.

Το κεντρικό μονοπάτι της ολικής έκλειψης θα περάσει πάνώ από το Νοβοσιμπίρσκ, πρωτεύουσα της Σιβηρίας και τρίτη πολυπληθέστερη πόλη της Ρωσίας. Στις 13.44 ώρα Ελλάδας ο ηλιακός δίσκος θα σκοτεινιάσει πλήρως για λιγότερο από δυόμισι λεπτά.

Στη μακρινή πόλη βρίσκεται ήδη ομάδα ερευνητών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με επικεφαλής τον καθηγητή Φυσικής Γιάννη Σειραδάκη.

Πιο τυχεροί από όλους θα είναι όσοι έχουν κλείσει θέση στο Airbus A330 της γερμανικής αεροπορικής εταιρείας Deutsche Polarflug, το οποίο θα πετάξει πάνω από τον Αρκτικό Ωκεανό ακολουθώντας σταθερά τη σκιά του φεγγαριού.

Newsroom ΔΟΛ

Μια ομάδα μηχανικών λογισμικού που εργάζονταν μέχρι πρόσφατα στη Google εγκαινιάζουν τη Δευτέρα το Cuil (προφέρεται «κουλ»), μια νέα μηχανή αναζήτησης που υπερηφανεύεται ότι καλύπτει περισσότερες ιστοσελίδες και παρουσιάζει τα αποτελέσματα σε ένα πιο έξυπνο φορμά που θυμίζει περιοδικό.

«Τα σημαντικά επιτεύγματά μας στην τεχνολογία αναζήτησης μάς επέτρεψαν να περιλάβουμε στους καταλόγους μας ένα μεγαλύτερο μέρος του Διαδικτύου, φέρνοντας σχεδόν ολόκληρο τον Παγκόσμιο Ιστό στη διάθεση κάθε χρήστη» αναφέρει σε ανακοίνωσή του ο Τομ Κοστέλο, συνιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της Cuil.

Οι αλγόριθμοι στους οποίους βασίζεται η νέα μηχανή είναι φυσικά επτασφράγιστο εταιρικό μυστικό, ωστόσο οι ιδρυτές της εταιρείας αποκάλυψαν τη γενική προσέγγιση που ακολούθησαν.

Σε αντίθεση με τη μηχανή της Google, η οποία βαθμολογεί κάθε ιστοσελίδα ανάλογα με τις επισκέψεις που δέχεται και ανάλογα με το πόσοι σύνδεσμοι (links) οδηγούν σε αυτή, η μηχανή του Cuil αναλύει το περιεχόμενο κάθε ιστοσελίδας και προσδιορίζει ποια σχέση έχουν οι λέξεις-κλειδιά με τα συμφραζόμενα.

Αυτό σημαίνει ότι οι διακομιστές της Cuil δεν αποθηκεύουν τα ιστορικά αναζήτησης και τια διαδικτυακές συνήθειες των χρηστών, μια τακτική που έχει προκαλέσει αντιδράσεις εναντίον της Google.

Επιπλέον, τα αποτελέσματα δεν παρουσιάζονται σε κάθετες λίστες συνδέσμων όπως στο Google, αλλά σε οριζόντια διάταξη που περιλαμβάνει εικόνες και αποσπάσματα από το κείμενο κάθε ιστοσελίδας.

Οι δημιουργοί του Cuil υποστηρίζουν ότι η μηχανή τους καλύπτει 120 δισεκατομμύρια ιστοσελίδες.

Υπερηφανεύονται μάλιστα ότι ο αριθμός αυτός είναι τριπλάσιος σε σχέση με τις σελίδες που καλύπτει ο κατάλογος της Google, αν και κανείς δεν μπορεί να ξέρει με βεβαιότητα: Η Gοοgle έπαψε να ανακοινώνει το εύρος του καταλόγου της πριν από περίπου τρία χρόνια, όταν κάλυπτε γύρω στα 8 δισ. ιστοσελίδες.

To σίγουρο πάντως είναι ότι το Cuil δεν έχει να ανταγωνιστεί μόνο τους αλγόριθμους τους Google, αλλά και τη δύναμη της συνήθειας, καθώς το 62% των χρηστών του Διαδικτύου θεωρούν το Google συνώνυμο της αναζήτησης.

Το Cuil δημιουργήθηκε από μια ομάδα πρωτοπόρων της διαδικτυακής αναζήτησης, τρεις από τους οποίους εργάζονταν μέχρι πρόσφατα στη Google: Η Αννα Πάτερσον προσελήφθη στον γίγαντα του Διαδικτύου το 2004 αφού πρώτα πούλησε το Recall, μια μηχανή που κάλυπτε παλιούς δικτυακούς τόπους στο Interner Archive.

Ο Ράσελ Πάουερ εργαζόταν στην ίδια ομάδα της Google, ενώ ο Λούις Μόνιερ είναι περισσότερο γνωστός από τη μηχανή αναζήτησης του AltaVista τη δεκαετία του 1990.

Το τρίτο των πρώην εργαζομένων της Google συμμάχησε με τον σύζυγο της Πάτερσον, Τομ Κοστέλο, ο οποίος εργάστηκε στην «αναλυτική» μηχανή αναζήτησης WebFountain της IBM.

Η ιρλανδική καταγωγή του Κοστέλο ενέπνευσε μάλιστα το περίεργο όνομα Cuil. Προέρχεται από τον Φιν ΜακΚουλ, ένα χαρακτήρα της κέλτικης λαϊκής παράδοσης.

http://www.cuil.com/

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από Associated Press

Το σκάφος της Virgin Galactic για τις τουριστικές υποτροχιακές πτήσεις στο Διάστημα παρουσίασε ο γνωστός εκατομμυριούχος Ρίτσαρντ Μπράνσον. Ο ίδιος δηλώνει έτοιμος να στείλει τους πρώτους τουρίστες στο Διάστημα εντός των επόμενων 18 μηνών.

Όπως αναφέρει το BBC, η παρουσίαση του «Λευκού Ιππότη 2» έγινε στην έρημο Μοχάβε της Καλιφόρνιας. Το σκάφος φέρει και το όνομα Έυα: «Έτσι έλεγαν τη μητέρα μου» εξήγησε ο ίδιος ο Μπράνσον.

Πρόκειται για ένα λευκό τζετ με τέσσερις κινητήρες, το οποίο θα κουβαλά κάτω από τα φτερά του το διαστημόπλοιο SpaceShipTwo μέχρι τελικά να το απελευθερώσει σε ύψος 15.240μ.

Ήδη, περίπου 250 άτομα έχουν πληρώσει το ποσό των 127 χιλιάδων ευρώ για το ταξίδι.

Πάντως, ο «Λευκός Ιππότης» θα πρέπει να περάσει μια σειρά από ελέγχους έως ότου κριθεί κατάλληλος για το ταξίδι. Οι έλεγχοι αυτοί αναμένεται να ξεκινήσουν το φθινόπωρο.

Newsroom ΔΟΛ

Ήταν 29 Ιουλίου 1958, όταν ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ Ντουάιτ Αϊζενχάουερ υπέγραφε το σχετικό νόμο για την ίδρυση της NASA. Ήταν η αμερικανική απάντηση στον Σπούτνικ της ΕΣΣΔ και τον κοσμοναύτη Γιούρι Γκαγκάριν.

Στην τούρτα των 50ών γενεθλίων, η NASA θέτει τους νέους στόχους της. Όπως αναφέρει η ισπανική εφημερίδα El Pais, κύριος στόχος είναι η επιστροφή του ανθρώπου στη Σελήνη, αυτή τη φορά σε πιο μόνιμη βάση.

Έτος-στόχος για τη Σελήνη, το 2020 και στη συνέχεια μέχρι το 2025 ο πλανήτης Αρης.

Τα προβλήματα όμως δεν είναι αμελητέα και έχουν να κάνουν με τη χρηματοδότηση. Ο Τζον Λόνγσντον του Πανεπιστημίου George Washington θεωρεί ότι η χρηματοδότηση που ανακοίνωσε ο Τζορτζ Ο. Μπους το 2004 δεν επαρκεί. «Η πρόταση του προέδρου για τη χρηματοδότηση της NASA το 2009 είναι 11,1 δισ. ευρώ, λιγότερο από το 0,6% του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού. Σκεφτείτε ότι την εποχή του προγράμματος Apolo, η NASA λάμβανε το 4,4% του προϋπολογισμού και είχε στη διάθεσή της 400 χιλιάδες άτομα προσωπικό. Σήμερα έχει 90 χιλίάδες» εξήγησε.

Με τα 17 δισ. δολάρια που έλαβε φέτος η NASA καλείται να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις της στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, στις μη επανδρωμένες αποστολές όπως αυτή στον Αρη, ή το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.

Μόνο το ταξίδι της επιστροφής στη Σελήνη θα κόστιζε περίπου 65 δισ. ευρώ...

Βέβαια σήμερα η αμερικανική διαστημική υπηρεσία μπορεί να υπολογίζει και στη συνεργασία της ευρωπαϊκής στο βαθμό που το επιθυμεί. Από την άλλη όμως έχει να αντιμετωπίσει και τον κινέζικο ανταγωνισμό.

Ημερομηνίες-σταθμοί

29 Ιουλίου 1958 O πρόεδρος των ΗΠΑ Ντουάιτ Αϊζενχάουερ ιδρύει τη NASA.

21 Ιουλίου 1969 O Nιλ Αρμστρονγκ πατά το πόδι του στη Σελήνη: «Ένα μικρό βήμα για τον άνθρωπο, ένα τεράστιο άλμα για την ανθρωπότητα» είπε.

Ιούλιος 1975 Ο Ψυχρός Πόλεμος στη Γη καλά κρατεί, όμως Ηνωμένες Πολιτείες και Σοβιετική Ένωση συνεργάζονται στο Διάστημα στο πλαίσιο της αποστολής Απόλλων-Σογιούζ.

12 Απριλίου 1981 Τα διαστημικά λεωφορεία μπαίνουν στη ζωή της NASA. To Κολούμπια εκτόξευεται από το Ακρωτήριο Κανάβεραλ.

28 Ιανουαρίου 1996 Το διαστημικό λεωφορείο Τσάλεντζερ εκρήγνυται ένα λεπτό μετά την εκτόξευσή του. Το γεγονός παρακολουθούν εκατομμύρια άνθρωποι απευθείας από τους τηλεοπτικούς τους δέκτες.

Απρίλιος 1990 Το διαστημικό τηλεσκόπιο Humbble ξεκινά τη δική του μοναδική αποστολή.

Ιανουάριος 2004 Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπους ανακοινώνει τα σχέδια για επιστροφή στη Σελήνη και για την πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Αρη.

25 Μαΐου 2008 Το ρομποτικό Phoenix προσγειώνεται στον Αρη ξεκινώντας την αναζήτηση...

Newsroom ΔΟΛ

Με το συνδυασμό των παρατηρήσεων στο ορατό και στο εγγύς υπέρυθρο από τα όργανα του Hubble, οι επιστήμονες αναζήτησαν γαλαξίες που να είναι ορατοί μόνο στο εγγύς υπέρυθρο φως. Έτσι, ανακάλυψαν 10 υποψήφια αντικείμενα που πιστεύεται ότι βρίσκονται περίπου 13 δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά (το φως του έχει μετατόπιση προς το ερυθρό (ή redshift) περίπου 7,5), γεγονός, που σημαίνει ότι το φως που εκπέμπεται προέρχεται από άστρα που ζούσαν όταν το Σύμπαν είχε ακόμη πολύ μικρή ηλικία - μόλις 700 εκατομμυρίων ετών.

Μεγάλος πληθυσμός μικρών και εξασθενημένων αντί για λίγους μεγάλους γαλαξίες

"Οι μακρινοί αυτοί γαλαξίες θα μπορούσαν κάλλιστα να εξηγήσουν ένα από τα μεγάλα παζλ που μαστίζει σήμερα την αστρονομία. Γνωρίζουμε ότι το Σύμπαν είχε επαναϊονιστεί μέσα στα πρώτα 5-600 εκατομμύρια χρόνια μετά το Big Bang, αλλά δεν γνωρίζουμε αν η ιονίζουσα ενέργειας προερχόταν από ένα μικρότερο αριθμό μεγάλων γαλαξιών ή ένα πιο πλούσιο πληθυσμό από πολύ μικρούς γαλαξίες ", λέει ο Johan Richard, από Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνιας. Ο σχετικά υψηλός αριθμός της μετατόπισης προς το ερυθρό (redshift) 7,5 των γαλαξιών που ανακαλύφθηκαν δείχνει ότι η περισσότερη από την ιοντίζουσα ενέργεια παράγεται από θαμπούς και άφθονους γαλαξίες και όχι από μεγάλους, που σπανίζουν.

"Η πρόκληση για τους αστρονόμους είναι ότι οι γαλαξίες πέρα από την απόσταση των 13 δισεκατομμυρίων ετών φωτός (με ένα redshift 7) είναι εξαιρετικά εξασθενημένοι και είναι ορατοί μόνο στο εγγύς υπέρυθρο - ακριβώς στο όριο που μπορεί να παρατηρήσει το Hubble", εξηγεί ο Jean - Paul Kneib από το Εργαστήριο Αστροφυσικής στη Μασσαλία. Το νέο αυτό αποτέλεσμα έγινε δυνατό να ανακαλυφθεί χάρις στη συνδρομή του βαρυτικού εστιασμού, που μεγέθυνε το φως πολύ μακρινών γαλαξιών αρκετή ώστε το Hubble να τους εντοπίσει. Η επιβεβαίωση της απόστασης τους ήταν όμως πέρα από τις ικανότητες ακόμη και από το τηλεσκόπιο Keck των 10 μέτρων, και γι αυτό πρέπει να περιμένουμε τα μελλοντικά ισχυρά επίγεια τηλεσκόπια.

Οι βαρυτικοί φακοί που για πρώτη φορά ανακαλύφθηκαν το 1979, είχαν προβλεφθεί από τον Albert Einstein με την θεωρία της Γενικής Σχετικότητας, μια θεωρία που επιτρέπει στους αστρονόμους να υπολογίζουν τη διαδρομή του αστρικού φωτός, καθώς αυτό μετακινείται μέσω του κυρτού χωροχρόνου. Σύμφωνα με τη θεωρία, η κάμψη του φωτός γίνεται με την παρουσία της ύλης στο Σύμπαν, που αναγκάζει τον ιστό του χωροχρόνου να κυρτώνεται και να διαστρεβλώνεται.

Ο βαρυτικός εστιασμός είναι το αποτέλεσμα αυτής της διαστρέβλωσης του χωροχρόνου, και κυρίως εντοπίζεται γύρω πολύ μεγάλα σμήνη γαλαξιών. Λόγω της βαρυτικής επίδρασης τόσο της ύλης των παρατηρήσιμων σμηνών όσο και της κρυφής σκοτεινής ύλης, οι ακτίνες του φωτός κυρτώνουν καθώς διέρχονται γύρω από το σμήνος. Αυτή η κάμψη του φωτός επιτρέπει σε ορισμένους χώρους να λειτουργήσουν ως φυσικά βαρυτικά τηλεσκόπια, που ισχυροποιούν το εξασθενημένο φως των πολύ μακρινών αντικειμένων.

Όπου τα τηλεσκόπια πάνω στη Γη αδυνατούν να αντιληφθούν τέτοια αμυδρά και μακρινά αντικείμενα, που οφείλεται στη θόλωση που προκαλεί η γήινη ατμόσφαιρα, ο συνδυασμός των παρατηρήσεων του Hubble και της μεγέθυνσης από τους βαρυτικούς φακούς δίνει στους αστρονόμους ένα ισχυρό εργαλείο για να παρατηρήσουν αυτά τα φευγαλέα αντικείμενα.

Αυτή η τεχνική έχει ήδη χρησιμοποιηθεί πολλές φορές από το παρατηρητήριο Hubble και έχει βοήθησε τους αστρονόμους να βρούν και να μελετήσουν πολλούς από τους πιο μακρινούς γνωστούς γαλαξίες.

Δύο ρωσικά βαθυσκάφη έφτασαν για πρώτη φορά μέχρι τον πυθμένα της λίμνης Βαϊκάλης, σημειώνοντας ρεκόρ κατάδυσης σε γλυκά νερά σε βάθος 1.680 μέτρων, ανακοίνωσε η ερευνητική ομάδα.

Το υποβρύχιο άγγιξε τον βυθό στις 15.15, τοπική ώρα, αποκαλύπτοντας ότι το βάθος της λίμνης είναι μεγαλύτερο από τις μέχρι σήμερα εκτιμήσεις που το τοποθετούσαν στα 1.637 μέτρα.

Η αποστολή της Τρίτης οργανώθηκε από τον Αρτουρ Τσιλινγκάροφ, έναν βουλευτή προσκείμενο στο Κρεμλίνο ο οποίος συμμετείχε στην αποστολή που ύψωσε τη ρωσική σημαία στο βυθό του Βόρειου Πόλου πέρυσι τον Αύγουστο.

«Θέλουμε να ερευνήσουμε, να παρατηρήσουμε τη Βαϊκάλη για να συμβάλουμε στη διατήρησή της» δήλωσε ο περιπετειώδης πολιτικός και εξερευνητής της Αρκτικής.

Τα υποβρύχια Mir-1 και Mir-2, με τριμελές πλήρωμα το καθένα, βυθίστηκαν στα σκοτεινά νερά της Βαϊκάλης με αφετηρία μια πλωτή εξέδρα στην ανατολική της πλευρά, έξω από τις ακτές της ρωσικής δημοκρατίας της Μπουριάτια.

«Πρόκειται για παγκόσμιο ρεκόρ» κατάδυσης σε γλύκά νερά, ανακοίνωσε το πρακτορείο Interfax.

Τα Mir 1 και 2 είχαν χρησιμοποιηθεί και στην αποστολή στο Βόρειο Πόλο. Είναι σχεδιασμένα για καταδύσεις σε θαλασσινό νερό και χρειάστηκε να ελαφρύνουν κατά εκατοντάδες κιλά ώστε να αυξηθεί η πλευστότητά τους στα νερά μιας λίμνης.

Δεκάδες ακόμα καταδύσεις με τα δύο βαθυσκάφη έχουν προγραμματισθεί για τους επόμενους μήνες. Οι επιστήμονες θα ερευνήσουν εάν περιέχει άγνωστα ζωικά είδη, η κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου.

Η Βαϊκάλη στη νοτιοανατολική Σιβηρία είναι όχι μόνο η βαθύτερη αλλά και η αρχαιότερη λίμνη του πλανήτη, με ηλικία γύρω στα 25 εκατ. χρόνια.

Περιέχει το ένα πέμπτο των παγκόσμιων αποθεμάτων γλυκού νερού.

Ένα από τα 800 είδη ζώων που φιλοξενεί είναι η φώκια της Βαϊκάλης, ένα επιστημονικό μυστήριο δεδομένου ότι η λίμνη βρίσκεται εκατοντάδες χιλιόμετρα από την πλησιέστερη θάλασσα.

Newsroom ΔΟΛ, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Reuters/Γαλλικό

"Ένα από τα μεγαλύτερα μυστήρια της επιστήμης είναι το πώς ξεκίνησε η ζωή. Σήμερα, μία ομάδα ερευνητών υποστηρίζει πως τα διαμάντια ενδεχομένως να υπήρξαν, εκτός από καλύτερος φίλος των γυναικών, και καλύτερος φίλος της ζωής."

Οι επιστήμονες εδώ και πολύ καιρό θεωρητικολογούσαν πως η ζωή στη Γη δημιουργήθηκε από μία αρχέγονη «σούπα» πρόδρομων χημικών. Κανείς όμως δεν ξέρει πως αυτά τα απλά αμινοξέα, που θεωρούνται ως οι θεμέλιοι λίθοι της ζωής, συγκεντρώθηκαν σε πολύπλοκα πολυμερή, απαραίτητα για τη γένεση.

Τα διαμάντια είναι η κρυσταλλική μορφή του άνθρακα, που θεωρείται από τα αρχαιότερα δείγματα ζωής στον πλανήτη. Σε διάφορα εργαστηριακά τεστ, που είχαν ως στόχο να επιβεβαιώσουν μελέτες που έγιναν πριν από 3 δεκαετίες, οι ερευνητές ανακάλυψαν πως όταν επεξεργαστεί με υδρογόνο, το φυσικό διαμάντι σχηματίζει κρυσταλλικά στρώματα νερού στην επιφάνειά του και όπως όλοι γνωρίζουμε, το νερό είναι απαραίτητο για τη ζωή. Τα τεστ έδειξαν επίσης πως υπήρχε ηλεκτρική αγωγιμότητα, η οποία ενδεχομένως να λειτούργησε ως κλειδί για την επίτευξη χημικών αντιδράσεων, απαραίτητων για τη δημιουργία της πρώτης γέννησης.

Όταν τα πρωτόγονα μόρια προσγειώθηκαν στην επιφάνεια αυτών των υδρογονωμένων διαμαντιών, που βρίσκονταν στην ατμόσφαιρα της «νεαρής» Γης πριν από μερικά δισεκατομμύρια χρόνια, η αντίδραση που προκλήθηκε ενδεχομένως να ήταν αρκετή ώστε να δημιουργήσει περισσότερο πολύπλοκα οργανικά μόρια, τα οποία με τη σειρά τους δημιούργησαν ζωή.

Η έρευνα, που διεξήχθη από τους Γερμανούς επιστήμονες Andrei Sommer, Dan Zhu και Hans-Joerg Fecht του Πανεπιστημίου του Ulm, δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Crystal Growth & Design της Αμερικανικής Ένωσης Χημικών και χρηματοδοτήθηκε από το Landesstiftung Baden-Wurttemberg Bionics Network.

Μια άλλη θεωρία, γνωστή ως πανσπερμία, υποστηρίζει πως η ζωή έφτασε στη Γη από το διάστημα, με τη μορφή οργανισμών που έπεσαν ως βροχή μέσω μικροσκοπικών μετεωριτών ή γιγάντιων κομητών.

Η νέα έρευνα, εντούτοις, δεν απαντάει με σαφήνεια στο ερώτημα για το πώς ξεκίνησε η ζωή. Το μόνο που κάνει είναι να δώσει μία ακόμα πιθανή εκδοχή.

«Τα υδρογονωμένα διαμάντια θεωρούνται η καλύτερη όλων των πιθανών βάσεων για τη δημιουργία ζωής,» δήλωσαν οι ερευνητές.

πηγή:Live Science-news.pathfinder.gr

Ένας πίθηκος που ανάγκασε τους βιολόγους να προσθέσουν στους καταλόγους τους το πρώτο νέο γένος πρωτευόντων θηλαστικών εδώ και σχεδόν έναν αιώνα κινδυνεύει με εξαφάνιση μόλις δύο χρόνια μετά την ανακάλυψή του στην Τανζανία.

Ο σπάνιος πίθηκος «κιπούνζι», ή Rungwecebus kipunji, εντοπίστηκε το 2006 στα απομονωμένα Νότια Υψίπεδα και τα όρη Ουντζούνγκουα της Τανζανίας.

Η απογραφή που ολοκλήρωσε η περιβαλλοντική οργάνωση WCS έδειξε ότι ο πληθυσμός του κιπούνζι περιορίζεται στα 1.117 άτομα σε μια περιοχή μόλις 17,7 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Το ενδιαίτημά του καταστρέφεται από την παράνομη υλοτομία και τη λαθροθηρία.

«Η τύχη του κιπούνζι κρέμεται από τη λεπτότερη κλωστή» δήλωσε στο Reuters ο Τιμ Ντάβενπορτ, διευθυντής του παραρτήματος της WCS στη χώρα της ανατολικής Αφρικής. Η οργάνωση θεωρεί ότι ο πίθηκος πρέπει να συμπεριληφθεί στα είδη υπό εξαφάνιση.

Το ντροπαλό κιπούνζι ήταν γνωστό μόνο από φωτογραφίες μέχρι που ένας πίθηκος σκοτώθηκε σε παγίδα που είχε στήσει ένας αγρότης, προσφέροντας στους επιστήμονες να το εξετάσουν λεπτομερέστερα.

Τα ενήλικα έχουν μήκος περίπου ένα μέτρο με μακριά ουρά, μακρύ καφέ-γκρι τρίχωμα και μαύρα χέρια, πόδια και πρόσωπο. Ζουν σε υψόμετρο έως και 2.400 μέτρων και τρέφονται με φύλλα, βλαστούς, άνθη, φρούτα, λειχήνες, βρύα και μικρά ασπόνδυλα.

Το γένος Rungwecebus δημιουργήθηκε για χάρη του κιπούνζι και είναι το πρώτο γένος σύγχρονου πρωτεύοντος θηλαστικού από το 1923.

Τα αποτελέσματα της απογραφής δημοσιεύονται στην επιθεώρηση Oryx.

Newsroom ΔΟΛ

Κρίμα. Μήπως είναι καλύτερα τελικά να μην "ανακαλύπτουμε" άλλα είδη ζωής γιατί έχουν πιο πολλές ελπίδες να επιβιώσουν όσο παραμένουν κρυμμένα από μας;

Έπειτα από το Surface («Επιφάνεια»), τον πειραματικό υπολογιστή σε σχήμα τραπεζιού, ερευνητές της Microsoft παρουσίασαν το Sphere («Σφαίρα»), έναν υπολογιστή με σφαιρική επιφάνεια εργασίας η οποία ελέγχεται με την αφή.

Η εταιρεία συνδυάζει νέες τεχνολογίες προβολής με συστήματα που αναγνωρίζουν τις κινήσεις του χρήστη, ώστε να καταργήσει το πληκτρολόγιο και το ποντίκι και να επιτρέψει το χειρισμό του υπολογιστή με κινήσεις των δαχτύλων πάνω στην οθόνη.

Η αρχή έγινε με το Surface, ένα διαδραστικό τραπεζάκι που έχει ήδη αρχίσει να χρησιμοποιείται σε ξενοδοχεία, καζίνο και καταστήματα.

Το σύστημα παίρνει τώρα το σχήμα μιας σφαίρας διαμέτρου 45 ή 60 εκατοστών, γύρω από την οποία εργάζονται ένας ή και περισσότεροι χρήστες ταυτόχρονα.

«Ο βασικός σχεδιασμός είναι στην πραγματικότητα αρκετά απλός» δήλωσε στο CNet News o ερευνητής της εταιρείας Αντι Ουίλσον. Υπέρυθρες κάμερες καταγράφουν τις κινήσεις των χεριών του χρήστη και ένας προβολέας απεικονίζει την επιφάνεια εργασίας στην εσωτερική πλευρά μιας ημιδιαφανούς σφαίρας από ακρυλικό.

Η σφαιρική επιφάνεια εργασίας θα ήταν βέβαια ακατάλληλη για κάποιες εφαρμογές, θεωρείται όμως ιδανική για ψηφιακούς άτλαντες, για ορισμένα βιντεοπαιχνίδια, καθώς και για την εξυπηρέτηση πολλών χρηστών ταυτόχρονα, για παράδειγμα σε ενημερωτικά κιόσκια σε μουσεία.

Μια κάμερα 360 μοιρών, με την ονομασία RingCam, θα επέτρεπε σε όλους τους χρήστες που βρίσκονται γύρω από το Sphere να συμμετέχουν ταυτόχρονα στην ίδια τηλεδιάσκεψη.

Για την ανάπτυξη του Sphere, η Microsoft βασίστηκε σε τεχνολογία της Global Imagination, μιας εταιρείας που ήδη παράγει το σφαιρικό σύστημα προβολής Magic Planet, με διάμετρο έως και δύο μέτρα, για χρήση κυρίως σε μουσεία.

Οι ερευνητές της Microsoft ανέλαβαν να τροποποιήσουν το λογισμικό του συστήματος ώστε να προβάλλει εικόνες πάνω σε καμπύλες επιφάνειες.

Προς το παρόν, η εταιρεία δεν έχει σχέδια για την εμπορική αξιοποίηση του Sphere. Στο απώτερο μέλλον, όμως, οι ίδιες βασικές αρχές θα μπορούσαν να μετατρέπουν οποιαδήποτε επιφάνεια του σπιτιού, επίπεδη ή όχι, σε επιφάνεια εργασίας.

Η Microsoft επρόκειτο να παρουσιαστεί το Sphere σε εκπροσώπους της ακαδημαϊκής κοινότητας αργότερα την Τρίτη.

Newsroom ΔΟΛ

Οσοι έχουν ταξιδέψει στο Διάστημα, πιστεύουν στην πλειονότητά τους ότι... υπάρχουν εξωγήινοι.

Οπως υποστήριξε ο Αμερικανός αστροναύτης -κυβερνήτης του διαστημόπλοιου Discovery- Μαρκ Κέλι, «έχουμε ήδη αρκετά στοιχεία που συνηγορούν στην πιθανότητα να υπήρξε παλαιότερα κάποια μορφή ζωής στον Αρη, οπότε είναι πολύ πιθανόν να υπάρχει ζωή σε πολλά σημεία του σύμπαντος».

Σε δηλώσεις που έκανε χθες στο Τόκιο με αφορμή την παράδοση του ιαπωνικού διαστημικού εργαστηρίου Kibo στον διεθνή Διαστημικό Σταθμό, ο έμπειρος αστροναύτης υποστήριξε ότι «οι πιθανότητες να υπάρχει εξωγήινη ζωή είναι πολύ μεγάλες» προσθέτοντας ωστόσο ότι ο ίδιος πιστεύει ότι «κανένας εξωγήινος δεν έχει επισκεφθεί ακόμα τη Γη».

Οι δυσκολίες

Βασική αιτία για την οποία σύμφωνα με τον Κέλι καμία άλλη μορφή ζωής δεν έχει έρθει σε επαφή με τη Γη είναι ότι το «διαστημικό ταξίδι» είναι πολύπλοκο και δύσκολο.

Οπως υπογράμμισε «από τη δική μας προσωπική εμπειρία, είναι πολύ επίπονο να ταξιδεύει κανείς στο Διάστημα, γι αυτό και πιστεύω ότι δεν έχει καταφέρει ακόμα καμία άλλη μορφή ζωής να φτάσει ως τον πλανήτη μας».

Περιτριγυρισμένος από το οκταμελές πλήρωμα του Discovery, μεταξύ των οποίων και ο Ιάπωνας αστροναύτης Ακιχίκο Χοσίντε (του οποίου το όνομα σημαίνει «φτάσε στα αστέρια»), ο Κέλι παρουσίασε το νέο υπερσύγχρονο διαστημικό εργαστήριο που σηματοδοτεί τη διείσδυση της Ιαπωνίας στον διαστημικό τομέα.

πηγή:www.ethnos.gr

Ρωγμές στην Αρκτική

Έντμοντον: Τεράστιες πλάκες πάγου συνολικού εμβαδού σχεδόν 21 τετραγωνικών χιλιομέτρων αποσπάστηκαν από μια αρκτική παγοκρηπίδα στα βόρεια του Καναδά και αργότερα το καλοκαίρι δεν αποκλείεται να ακολουθήσουν περισσότερες, ανακοίνωσαν ανήσυχοι ερευνητές.

Η μέση θερμοκρασία σε μεγάλο τμήμα της Αρκτικής ανεβαίνει ταχύτερα από ό,τι σε άλλες περιοχές του πλανήτη, ένα φαινόμενο το οποίο οι κλιματολόγοι συνδέουν με την κλιματική αλλαγή.

Τα κομμάτια αποκολλήθηκαν από την Κρηπίδα Πάγου Ουάρντ Χαντ, μια από τις πέντε κρηπίδες πάγου που επιπλέουν έξω από τις ακτές του Καναδά. Η πρώτη ρωγμή στη γιγάντια πλάκα, που έχει συνολικό εμβαδό 400 τετραγωνικά χιλιόμετρα, εντοπίστηκε το 2002.

Είναι η μεγαλύτερη αποκόλληση από το 2005, όταν αποσπάστηκε η γειτονική Κρηπίδα Αϊλς, έκτασης 65 τετραγωνικών χιλιομέτρων.

Οι πέντε κρηπίδες πάγου που απομένουν στην περιοχή είναι κατάλοιπα μιας γιγάντιας πλάκας πάγου που περιέβαλε το νησί Έλσμιρ για 3.000 χρόνια και άρχισε να διαλύεται στις αρχές του 20ού αιώνα.

«Η αποκόλληση είναι σύμφωνη με άλλες αλλαγές που παρατηρούμε στην περιοχή, όπως η μείωση στη μάζα του θαλάσσιου πάγου, η υποχώρηση των παγετώνων και η διάλυση άλλων παγοκρηπίδων» δήλωσε στο Reuters η Τρούντι Βόλεμπεν της Καναδικής Υπηρεσίας Πάγου.

Μοντέλα του παγκόσμιου και αρκτικού κλίματος που έχουν αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια προβλέπουν ότι γύρω στα μέσα του αιώνα δεν θα υπάρχει καθόλου πάγος στην Αρκτική στη διάρκεια του καλοκαιριού.

Η Δρ Βόλεμπεν τόνισε ότι, από τη στιγμή που θα διαλυθούν, οι πλάκες επιπλέοντος πάγου θα είναι αδύνατο να ξανασχηματιστούν.

«Από τη στιγμή που θα αποκολληθούν εξαφανίζονται για πάντα» είπε.

πηγή:Associated Press(η φωτογραφία)-tech.pathfinder.gr

Σύμφωνα με μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε από το Εργαστήριο Αεριοπρόωσης της NASA, δείχνει ότι μια ασθενής βαρυτική έλξη από ένα κοντινό διαστημόπλοιο θα μπορούσε να εκτρέψει ένα υποθετικό αστεροειδή μήκους 140 μ., αρκετά μεγάλο για να προκαλέσει περιφερειακές καταστροφές αν έπληττε τη Γη.

Πριν από αυτή τη μελέτη, η τεχνική της παραμόρφωσης λόγω βαρυτικής έλξης είχε αποδειχθεί μόνο με ένα εννοιολογικό τρόπο", λέει ο Clark Chapman του Ερευνητικό Κέντρο στο Boulder του Κολοράδο.

"Αν και υπήρχαν λίγες, εάν υπάρχουν, ουσιαστικές κριτικές των ιδεών αυτών, κάποιοι από εμάς είχαν την αίσθηση ότι οι ιδέες αυτές είχαν θεωρηθεί ως γραφικές, κι όχι έτοιμες για χρήση. Η μελέτη του JPL ανέπτυξε μια μηχανική σε στέρεα θεμέλια, για την οποία εμείς ποτέ δεν αμφιβάλαμε, αλλά τώρα το βλέπουν όλοι", πρόσθεσε.

Σύμφωνα με τον Rusty Schweickart, πρώην αστροναύτης του Απόλλων και πρόεδρος του Ιδρύματος B612, ακριβώς πόση ώθηση είναι απαραίτητη για να εκτρέψει έναν αστεροειδή εξαρτάται από το πόσο καιρό ξεκινάει προτού γίνει η δυνητική πρόσκρουση, και τι είδους τροχιά το αντικείμενο πρόκειται να ακολουθήσει στο μεσοδιάστημα.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο αστεροειδής θα περάσει μέσα από μια στενή "τρύπα" μέσα στο διάστημα, πριν από την επιστροφή του σε μια τροχιά για να χτυπήσει τη Γη. Αν χάσει αυτή τη στενή "τρύπα", που μπορεί να είναι μερικές μόνο εκατοντάδες μέτρα, θα φύγει τελείως από τη Γη.

Κι αυτό θα μπορεί να κάνει η βαρυτική έλξη.

Ο Schweickart τονίζει ότι η βαρυτική έλξη μπορεί να κάνει πολύ μικρές, ακριβείς αλλαγές στην τροχιά, και αυτό είναι ότι χρειάζεστε για να αποφευχθεί η διέλευση από την "τρυπα".

Ο πολύ γνωστός αστεροειδής Apophis θα μπορούσε να περάσει από μια τέτοια τρύπα στο χώρο το 2029, πράγμα που θα οδηγούσε σε κρούση με τη Γη μόλις επτά χρόνια αργότερα.

Στην μελέτη του JPL, ο φανταστικός αστεροειδής αρχικά ανακαλύφθηκε ότι έχει μια πορεία για άμεση σύγκρουση, οπότε μια βαρυτική έλξη θα ήταν υπερβολικά ασθενής για να τον κάνει να αποκλίνει μόνο. Αντίθετα, η ομάδα προτίθεται να προβεί σε μια-δυο διατρήσεις.

Αρχικά, ένα διαστημόπλοιο θα πρέπει να πέσει κατευθείαν σε αυτόν, παρόμοια με την αποστολή Deep Impact που επηρέασε έναν κομήτη το 2005.

Στη συνέχεια, ένα δεύτερο διαστημικό όχημα, θα εφαρμόσει την βαρυτική έλξη.

Το όχημα θα ζυγίζει γύρω στον ένα τόνο και θα είναι περίπου 150 μέτρα μακριά από τον αστεροειδή, έτσι θα του ασκήσει μια απαλή βαρυτική δύναμη, για την αλλαγή της ταχύτητας του αστεροειδή μόνο κατά 0,22 μικρά ανά δευτερόλεπτο κάθε μέρα. Αλλά σε ένα αρκετά μακρύ χρονικό διάστημα, θα μπορούσε να τον αναγκάσει να ξεφύγει από την "τρύπα".

Ο διάσημος μηχανισμός των Αντικυθήρων, η συσκευή αστρονομικών υπολογισμών των αρχαίων Ελλήνων που χρονολογείται στον 2ο αιώνα πΧ, επέτρεπε στους Έλληνες να προβλέπουν τις εκλείψεις με μεγάλη ακρίβεια, δείχνει μελέτη
που δημοσιεύεται στο περιοδικό Nature.

Οι εκλείψεις οι οποίες επαναλαμβάνονται σύμφωνα με τον κύκλο του Σάρος, που διαρκεί σχεδόν 19 χρόνια, σημειώνονται πάνω σε έναν μεγάλο οδοντωτό τροχό. Δηλώνουν στον χρήστη αν είναι ηλιακές ή σεληνιακές και τι ώρα θα συμβούν, όπως ανακάλυψαν επιστήμονες του Ερευνητικού Προγράμματος για τον μηχανισμό των Αντικυθήρων.

Οι εκλείψεις είναι μετατοπισμένες κατά οκτώ ώρες, δηλαδή κατά 120 μοίρες.

«Ο μηχανισμός περιλαμβάνει επίσης έναν μικρό οδοντωτό τροχό που δείχνει στον χρήστη πώς λειτουργεί αυτή η χρονική ρύθμιση», εξηγεί ο Τζον Στιλ, ένας από τους συντάκτες της μελέτης.

«Γνωρίζαμε ότι αυτός ο αρχαιοελληνικός μηχανισμός, ηλικίας 2.100 ετών, υπολόγιζε σύνθετους κύκλους μαθηματικής αστρονομίας. Εκπλαγήκαμε όταν διαπιστώσαμε ότι έδειχνε επίσης έναν τετραετή κύκλο των αγώνων που διεξάγονταν στην αρχαία Ελλάδα, μεταξύ τους και οι Ολυμπιακοί Αγώνες», προσθέτει ο Τόνι Φριθ, άλλος συντάκτης της μελέτης.

Κάνοντας χρήση εικόνων που λήφθηκαν με τρισδιάστατες ακτίνες Χ, οι επιστήμονες κατάφεραν να αποκωδικοποιήσουν τα ονόματα όλων των μηνών στο πίσω μέρος του μηχανισμού που αποτελείται από μια σύνθετη συσκευή με τουλάχιστον 30 γρανάζια ακρίβειας.

Η κακή κατάσταση στην οποία βρέθηκε το όργανο αυτό στις αρχές του 20ου αιώνα από σφουγγαράδες είχε εμποδίσει να φανούν οι λειτουργίες του.

Ορλάντο, Φλόριντα: Αντηλιακά με μικροσκοπικά σφαιρίδια, κάλτσες με αντιμικροβιακή επίστρωση, ακόμα και τρόφιμα με ασυνήθιστες ιδιότητες, είναι μερικά από τα «νανο-προϊόντα» που εμφανίζονται στην αγορά, προκαλώντας την ανησυχία ορισμένων καταναλωτικών οργανώσεων στις ΗΠΑ.

Όπως αναφέρει το Reuters, σε συνέδριο ασφάλειας τροφίμων που πραγματοποιήθηκε στην περασμένη εβδομάδα στη Φλόριντα, η οργάνωση PEN (Project on Emerging Nanotechnologies, Πρόγραμμα Αναδυόμενων Νανοτεχνολογιών) ζήτησε να υπάρχουν ειδικές σημάνσεις στα προϊόντα που παράγονται με μεθόδους νανοτεχνολογίας.

Η νανοτεχνολογία αφορά το σχεδιασμό και το χειρισμό υλικών σε μικροσκοπική κλίμακα, της τάξης των μερικών νανομέτρων, ή δισεκατομμυριοστών του μέτρου.

Ο Μάικλ Χάνσεν, επιστήμονας της Ένωσης Καταναλωτών, η οποία εκδίδει το γνωστό περιοδικό με θέματα καταναλωτών, Consumer Reports, αναφέρθηκε στα ανησυχητικά συμπεράσματα πρόσφατων επιστημονικών μελετών, που δείχνουν ότι ορισμένα νανοσωματίδια μπορεί να είναι επικίνδυνα λόγω του μεγέθους τους: μπορεί να εισχωρούν στους πνεύμονες και να δημιουργούν προβλήματα ανάλογα με αυτά που προκαλούν οι ίνες αμιάντου· να περνούν τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό· και να μεταφέρονται από το αίμα μέσα σε ιστούς και κύτταρα.

Μέχρι πριν από λίγα χρόνια το θέμα παρέμενε θεωρητικό, τώρα όμως η τεχνολογία περνά στην πράξη. Η PEN εκτιμά ότι κάθε εβδομάδα εμφανίζονται στην αμερικανική αγορά τρία με τέσσερα προϊόντα νανοτεχνολογίας, ενώ το σύνολο φτάνει τα 609.

Τέτοια προϊόντα είναι ελαφρές ρακέτες και μπαστούνια του γκολφ και σκελετοί ποδηλάτων και οικιακά προϊόντα με αντιμικροβιακή προστασία η οποία βασίζεται σε νανοσωματίδια αργύρου. Επίσης αρκετά καλλυντικά, όπως κραγιόν με μικροσκοπικά σφαιρίδια και αντηλιακά με διαφανή νανοσωματίδια οξειδίου του ψευδαργύρου και διοξειδίου του τιτανίου.

H λίστα της οργάνωσης περιλαμβάνει και τρία τρόφιμα: ένα λάδι μαγειρικής, ένα προϊόν αδυνατίσματος και ένα ρόφημα τσαγιού.

Το Canola Active Oil («ενεργό λάρι ελαιοκράμβης»), της ισραηλινής εταιρείας Shemen Industries είναι εμπλουτισμένο με «νανοσταγόνες» που μεταφέρουν βιταμίνες. Το αμερικανικό μιλκ-σέικ αδυνατίσματος Nanoceuticals περιέχει μικροσκοπικά σωματίδια που ενισχύουν τη γεύση και τις ευεργετικές δράσεις του κακάο χωρίς επιπλέον ζάχαρη. Και το κινεζικό τσάι Nanotea παρασκευάζεται με νανοτεχνολογία ώστε να «απελευθερώνει αποτελεσματικά όλα τα υπέροχα αρώματα του τσαγιού» και να δεκαπλασιάσει τη «λειτουργία συμπληρώματος σελήνιου».

Οι αμερικανικές Αρχές γενικά είναι απρόθυμες να επιβάλουν ειδικές σημάνσεις σε προϊόντα αν δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις επικινδυνότητας. Ωστόσο η PEN υποστηρίζει ότι η αβεβαιότητα για τις επιδράσεις των νανοσωματιδίων στον ανθρώπινο οργανισμό καθιστά αναγκαία την ενημέρωση των καταναλωτών.

«Πιστεύω ότι η νανοτεχνολογία είναι η νέα γενετική μηχανική» σχολίασε η Τζέιν Κολοντίνσκι, οικονομολόγος που ειδικεύεται σε θέματα καταναλωτών στο Πανεπιστήμιο του Βερμόντ. «Ο κόσμος δεν γνωρίζει τι συμβαίνει και όλα προχωρούν πολύ γρήγορα» είπε.

πηγή: Βήμα-tech.pathfinder.gr

Το πορτραίτο μιας γυναίκας που κρυβόταν κάτω από ένα μεταγενέστερο τοπίο του Βαν Γκογκ ήρθε και πάλι στο φως χάρη σε έναν επιταχυντή σωματιδίων που παράγει ακτίνες Χ υψηλής ενέργειας. Οι ερευνητές «είδαν» ακόμα και τα χρώματα του αρχικού πίνακα.

Όντας φτωχός και άσημος όσο ζούσε, ο μεγάλος Ολλανδός καλλιτέχνης συχνά έκανε οικονομία ζωγραφίζοντας πάνω σε παλαιότερους πίνακές του ή στο πίσω μέρος του ίδιου καμβά. Οι ειδικοί εκτιμούν μάλιστα ότι το ένα τρίτο των έργων του κρύβουν και έναν δεύτερο πίνακα κάτω από τα εξωτερικά στρώματα μπογιάς.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, οι ακτινογραφίες μπορούν να αποκαλύψουν τα υποκείμενα στρώματα, οι εικόνες όμως που προκύπτουν είναι ασπρόμαυρες και θολές.

Ο χημικός Κόεν Γιάνσενς του Πανεπιστημίου της Αμβέρσας στο Βέλγιο και ο μηχανικός υλικών Γιόρις Ντικ του Πανεπιστημίου της Ντελφτ ακολούθησαν μια διαφορετική προσέγγιση, η οποία συνδυάζει τις ακτίνες Χ με τις γνώσεις που έχουν συγκεντρώσει οι ειδικοί για τα χρώματα του 19ου αιώνα.

Ο πίνακας Μπάλωμα Γρασιδιού εξετάστηκε με ένα ισχυρό σύγχροτρο που βρίσκεται στο Αμβούργο ώστε να δημιουργηθεί ένας δισδιάστατος χάρτης των ατόμων μετάλλου στον καμβά.

Οι ερευνητές μπόρεσαν να αναδημιουργήσουν τα χρώματα του υποκείμενου πίνακα, καθώς γνώριζαν ότι τα άτομα υδραργύρου προέρχονταν από μια κόκκινη χρωστική ουσία και τα άτομα αντιμόνιου αντιστοιχούσαν από μια κίτρινη μπογιά.

Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η προσωπογραφία ζωγραφίστηκε ανάμεσα στο Νοεμβρίο του 1884 και το Μάρτιο του 1885, όταν ο Βαν Γκογκ ζούσε στην Ολλανδία (στην ίδια περίοδο χρονολογείται μάλιστα το διάσημο έργο του Οι πατατοφάγοι, που ζωγραφίστηκε τον Απρίλιο του 1885).

Ο πίνακας καλύφθηκε το 1887, όταν ο Βαν Γκογκ είχε μετακομίσει στο Παρίσι με τον αδελφό του Τεό, αναφέρουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Journal of Analytical Chemistry.

Η αποκάλυψη του πορτραίτου ενισχύει τη θεωρία ότι ο Βαν Γκογκ έστελνε με το ταχυδρομείο έργα του στον αδελφό του, τα οποία «ανακύκλωσε» αργότερα όταν έφτασε και ο ίδιος στη Γαλλία.

Ουάσινγκτον: Η αποστολή του διαστημικού οχήματος «Φοίνιξ» στον Αρη θα παραταθεί τουλάχιστον μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου, όπως ανέφεραν την Πέμπτη αξιωματούχοι της NASA χαρακτηρίζοντάς την «ιδιαίτερα καρποφόρα» μέχρι σήμερα.

Η αποστολή «είναι ιδιαίτερα καρποφόρα και ο Αρης αποδεικνύεται πολύ ενδιαφέρων, το όχημα λειτουργεί τέλεια και έχει αρκετή ενέργεια για να συνεχίσει μέχρι και μετά το τέλος του καλοκαιριού», εξήγησε ο Μάικλ Μάγιερ, επιστημονικός υπεύθυνος του προγράμματος εξερεύνησης του Κόκκινου Πλανήτη στην αμερικανική διαστημική υπηρεσία.

Σε συνέντευξη τύπου που παραχώρησε ο Μάγιερ είπε ότι η αποστολή θα παραταθεί «μέχρι τα τέλη του οικονομικού έτους», δηλαδή μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου.

Ο «Φοίνικας» προσγειώθηκε στον Αρη στις 25 Μαΐου, σε μια ανεξερεύνητη μέχρι τώρα περιοχή, αναζητώντας νερό και οργανικά στοιχεία ώστε να διαπιστωθεί εάν είναι δυνατόν να υπάρξει ζωή στον πλανήτη.

Στα τέλη Ιουνίου οι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι εντόπισαν πάγο αλλά τα πλήρη αποτελέσματα των αναλύσεων που έχουν κάνει δεν έχουν δοθεί ακόμη στη δημοσιότητα.

πηγή:Associated Press-tech.pathfinder.gr

Νέοι προδιαθεσικοί παράγοντες

Λονδίνο: Βλάβες σε δύο περιοχές του γονιδιώματος που αυξάνουν έως και 15 φορές τον κίνδυνο εκδήλωσης σχιζοφρένειας αναγνωρίστηκαν από δύο ανεξάρτητες, διεθνείς ερευνητικές κοινοπραξίες. Η ανακάλυψη θεωρείται σημαντική, ωστόσο το γενετικό παζλ της ασθένειας απέχει πολύ από το να συμπληρωθεί.

Οι γενετικές ιδιαιτερότητες που εντοπίστηκαν στις νέες μελέτες αυξάνουν μεν σημαντικά το ρίσκο, εντοπίζονται όμως σε ένα μικρό ποσοστό των ασθενών, περίπου 1%. Αυτό υποδεικνύει ότι υπάρχουν πολλές ακόμα μεταλλάξεις που προδιαθέτουν για τη νόσο.

Η σχιζοφρένεια, μια περίπλοκη ασθένεια που πλήττει περίπου έναν στους 100 ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, χαρακτηρίζεται από αποδιοργάνωση της σκέψης, παρανοϊκές ιδέες και ψευδαισθήσεις.

Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι οι γενετικοί παράγοντες παίζουν σημαντικότερο ρόλο από ό,τι το περιβάλλον, μέχρι σήμερα όμως δεν έχουν καταφέρει να αποκρυπτογραφήσουν τα αίτια.

Στις δύο νέες μελέτες, που δημοσιεύονται μαζί στο περιοδικό Nature, οι ερευνητές αναγνωρίζουν νέες βλάβες στα χρωμοσώματα 1 και 15 και επιβεβαιώνουν το ρόλο μιας βλάβης που είχε εντοπιστεί παλαιότερα στο χρωμόσωμα 16.

Και οι τρεις βλάβες αφορούν ελλείψεις, δηλαδή τμήματα DNA που απουσιάζουν από τα χρωμοσώματα. Οι ελλείψεις αυτές υπολογίζεται ότι αυξάνουν την πιθανότητα σχιζοφρένειας κατά 3 έως 15 φορές, σε σχέση με το γενικό πληθυσμό.

Το σημαντικό με τις δύο μελέτες είναι ότι αναγνωρίζουν τις ίδιες ελλείψεις ανεξάρτητα, εφαρμόζοντας διαφορετικές μεθοδολογίες. Το μόνο κοινό μεταξύ τους είναι ότι βασίστηκαν σε γενετική σύγκριση χιλιάδων ασθενών και υγιών ατόμων.

Η μία μελέτη διενεργήθηκε από τη Διεθνή Κοινοπραξία για τη Σχιζοφρένεια (ISC), μια συνεργασία ανάμεσα σε 12 ερευνητικά ιδρύματα στις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Αυστραλία, ενώ η δεύτερη από την κοινοπραξία SGENE, αποτελούμενη από 18 ιδρύματα στην Ευρώπη, τις ΗΠΑ και την Κίνα.

πηγή:Associated Press-tech.pathfinder.gr

Επιστήμονες της NASA ανακοίνωσαν την Παρασκευή ότι έχουν οριστικές αποδείξεις πως υπάρχει νερό στον Άρη, αφού εξέτασαν περαιτέρω τον πάγο που είχε βρεθεί στον Κόκκινο πλανήτη τον Ιούνιο από το διαστημικό όχημα Φοίνιξ.

«Έχουμε νερό», δήλωσε ο Γουίλιαμ Μπόιντον, ο υπεύθυνος του TEGA (όργανο ανάλυσης των αερίων που προκύπτουν από τη θέρμανση στοιχείων) του Φοίνιξ.

«Είχαμε αποδείξεις για τον πάγο από πριν, από τις παρατηρήσεις της «Οδύσσειας» και από τα ψήγματα που εξέτασε το Φοίνιξ τον περασμένο μήνα, όμως είναι η πρώτη φορά που αγγίξαμε και γευτήκαμε αρειανό νερό», τόνισε, αναφερόμενος, φυσικά, στα όργανα του διαστημικού σκάφους.

Σύμφωνα με τον Μπόιντον, το νερό αυτό εντοπίστηκε αφότου ο ρομποτικός βραχίονας του σκάφους μετέφερε, την Τετάρτη, ένα δείγμα εδάφους σε ένα όργανο που αναγνωρίζει τους ατμούς που παράγονται από τη θέρμανση.

πηγή:ΑΝΤ1-news.pathfinder.gr

quote:

---

Απτές αποδείξεις για την ύπαρξη νερού στον Άρη

---

Αμερικανός ειδικός σε θέματα βιοασφάλειας, ο οποίος εργαζόταν για λογαριασμό της αμερικανικής κυβέρνησης, αυτοκτόνησε λίγο πριν του απαγγελθούν κατηγορίες για τις επιθέσεις με άνθρακα που τρομοκράτησαν τις ΗΠΑ μετά την 11η Σεπτεμβρίου, αναφέρει την Παρασκευή ο αμερικανικός Τύπος.

Ο Μπρους Αϊβινς, 62 ετών, εργαζόταν για 18 χρόνια στο κρατικό εργαστήριο βιοασφάλειας στο Φορτ Ντέτρικ του Μέριλαντ. Αυτοκτόνησε την Πέμπτη με υπερβολική δόση αναλγητικών, λίγο αφότου έμαθε ότι ήταν ύποπτος για τις επιθέσεις, γράφουν οι Times του Λος Αντζελες.

O Αϊβινς φέρεται να είχε βοηθήσει το FBI στην εξέταση των φακέλων με τους οποίους είχε αποσταλεί το μικρόβιο του άνθρακα σε γραφεία πολιτικών και δημοσιογράφων. Φέρεται επίσης να είχε προβεί το 2001 και το 2002 σε μη εξουσιοδοτημένες δειγματοληψίες για τον εντοπισμό σπορίων άνθρακα στο εργαστήριο βιοασφάλειας.

Από τον Ιούνιο του 2002 το FBI έκανε «φύλλο και φτερό» 20 με 30 επιστήμονες που θα μπορούσαν να έχουν τη γνώση και την ευκαιρία να πραγματοποιήσουν τις επιθέσεις, λίγες εβδομάδες μετά την 11η Σεπτεμβρίου. Οι μολυσμένοι φάκελοι σκότωσαν πέντε άτομα, παρέλυσαν το ταχυδρομικό σύστημα, οδήγησαν στο σφράγισμα ενός κτιρίου της Γερουσίας και δημιούργησαν φόβους για νέες τρομοκρατικές επιθέσεις.

Μόλις τον περασμένο μήνα , ο FBI έβγαλε από τη λίστα των υπόπτων έναν άλλο επιστήμονα του Φορτ Ντέτρικ, τον Στίβεν Χάτφιλ, ο οποίος μάλιστα κέρδισε και αποζημίωση 5,82 εκατ. επειδή οι Αρχές είχαν παραβιάσει τα προσωπικά του δεδομένα μιλώντας για την υπόθεση στα ΜΜΕ.

Ο Μπρους Αϊβινς είχε αρχίσει να δείχνει ανήσυχος όταν η έρευνα απομακρύνθηκε από τον Χάτφιλ και πλησίασε τον ίδιο, είπαν συνάδελφοί του στην εφημερίδα.

Ο ύποπτος ερευνητής είχε διδακτορικό στη Μικροβιολογία και είχε δημοσιεύσει αρκετές μελέτες για το βακτήριο του άνθρακα.

quote:

---

Πολύ σημαντική ανακάλυψη αν το ξέραμε εδώ και χρονια άπλα την επικύρωση περιμέναμε τώρα πλεον περιμένουμε την ανακοίνωση για ύπαρξη
Εξωγήινης Ζωής έστω και σε μικροβιακό επίπεδο

---

Οι αναλύσεις δείχνουν ότι το έδαφος του Άρη είναι αλκαλικό, έχουν βρεθεί νάτριο, κάλλιο και μαγνήσιο, αλλά δεν έχουν βρεθεί(τουλάχιστον ακόμα) καθόλου οργανικά υλικά.Ύπάρχει ένα σχετικό άρθρο στο Έθνος, που το αναφέρει.

Wolf

quote:

---

Οι αναλύσεις δείχνουν ότι το έδαφος του Άρη είναι αλκαλικό, έχουν βρεθεί νάτριο, κάλλιο και μαγνήσιο, αλλά δεν έχουν βρεθεί(τουλάχιστον ακόμα) καθόλου οργανικά υλικά.Ύπάρχει ένα σχετικό άρθρο στο Έθνος, που το αναφέρει.

---

Το πρώτο άστρο που έλαμψε μέσα στο σκοτεινό, νεογέννητο Σύμπαν ήταν ένας νάνος 100 φορές μικρότερος από τον Ήλιο, ο οποίος όμως διογκώθηκε απότομα και έγινε ένας υπέρλαμπρος, αλλά βραχύβιος γίγαντας, δείχνει η εντυπωσιακή προσομοίωση που παρουσίασαν Αμερικανοί και Ιάπωνες ερευνητές.

«Οι πρώτοι αστέρες ήταν πολύ διαφορετικοί από άστρα όπως ο Ήλιος» δήλωσε ο Λαρς Χέρνκιστ, καθηγητής Αστρονομίας στο Χάρβαρντ και ένας από τους συγγραφείς της δημοσίευσης στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Science.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το Σύμπαν γεννήθηκε από τη Μεγάλη Εκρηξη πριν από 13,7 δισεκατομμύρια χρόνια. «Τα μόνα στοιχεία που υπήρχαν τότε ήταν υδρογόνο και ήλιο και κάποια ίχνη λιθίου» εξηγεί ο Δρ Χερνκιστ.

Το υλικό αυτό ήταν γενικά ομοιόμορφα κατανεμημένο, ωστόσο σε ορισμένες περιοχές υπήρχαν μικρές διακυμάνσεις πυκνότητας που οδήγησαν στη συσσώρευση του αερίου σε «πρωτοαστέρες», κάτι σαν σπέρματα άστρων.

Όταν αυτοί οι πρωτοαστέρες έφτασαν μια κρίσιμη μάζα, περίπου 300 εκατ. χρόνια μετά τη γέννηση του Σύμπαντος, το υδρογόνο και το ήλιο στο εσωτερικό τους άρχισαν να υφίστανται πυρηνική σύντηξη και εξέπεμψαν το πρώτο φως.

Το υπολογιστικό μοντέλο των ερευνητών δείχνει ότι το πρώτο αστέρι άρχισε να λάμπει ενώ η μάζα του ακόμα δεν ξεπερνούσε το 1% της μάζας του Ήλιου. Συνέχισε όμως να συγκεντρώνει υλικό και μέσα σε 10.000 χρόνια -σχεδόν ακαριαία σε κοσμική κλίμακα- είχε διογκωθεί σε έναν γίγαντα 100 φορές μεγαλύτερο από τον Ήλιο.

Και ενώ ένα άστρο σαν τον Ήλιο μπορεί να ζήσει πάνω από 5 δισ. χρόνια, τα πρώτα αστέρια του Σύμπαντος έλαμπαν για περίπου 1 εκατ. χρόνια πριν σβήσουν για πάντα. Κανένα από αυτά τα άστρα δεν υπάρχει πια για να το δούμε με τηλεσκόπια.

Παρόλα αυτά, «βλέπουμε σήμερα άστρα στον Γαλαξία μας που έχουν ιδιότητες πολύ διαφορετικές από του Ήλιου, και είναι πιθανό να πρόκειται για άστρα δεύτερης γενιάς».

Αν και οι αστέρες πρώτης γενιάς έχουν πια πεθάνει, η κληρονομιά τους παραμένει. Στο εσωτερικό τους, το ήλιο και το υδρογόνο μεταστοιχειώθηκαν και δημιούργησαν όλα τα βαρύτερα στοιχεία που γνωρίζουμε σήμερα, από τον άνθρακα και το οξυγόνο μέχρι το ουράνιο. Τα υλικά αυτά εκτινάχθηκαν στο Διάστημα μετά την κατάρρευση των αρχέγονων άστρων και διασκορπίστηκαν στο Σύμπαν για να δημιουργήσουν άλλα σώματα.

quote:

---

Το ακόμα είναι η λέξη κλειδί

---

Το ακόμα είναι όμως μια λέξη που την έβαλα εγώ, γιατί και γω ελπίζω να βρεθούν οργανικά στοιχεία, ένας μύκητας ή ένα μικρόβιο, μας δείχνουν την ύπαρξη ζωής έστω και σε αυτή την μορφή.

Wolf

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr