Εδώ σηκώνει πολύ γέλιο το πράγμα. Λοιπόν... η Wicca και τα παρεμφερή συνιστούν ολόκληρα τελετικά με κεριά και βιβλία που πραγματικά διασκέδασα πολύ όταν τα διάβασα σε διάφορα site. Μετά όμως προβληματίστηκα γιατί αναρωτήθηκα πόσο εύκολο είναι τελικά να ξεφύγει κανείς τόσο πολύ από την αλήθεια.

Γιατί ξέρετε ποιο είναι το κερί και το βιβλίο; Το στέλεχος του εγκεφάλου πάνω στη σπονδυλική στήλη μοιάζει με κερί. Όταν ο άνθρωπος είναι φωτισμένος, ακτινοβολεί η άλως (αυτή που ζωγραφίζουν γύρω από τα κεφάλια των αγίων στις αγιογραφίες) και έτσι το κερί που κρύβει μέσα του ο άνθρωπος φαίνεται αναμμένο. Όσο για το βιβλίο: είναι η γνώση που γράφεται μέσα στον άνθρωπο. Έτσι ο ίδιος ο άνθρωπος είναι και το κερί και το βιβλίο και δεν χρειάζεται να τρέχει στις ερημιές με τέτοια συμπράγκαλα για να δει τις νεράιδες.

Πρέπει όμως να είναι όσο το δυνατό φωτισμένος έτσι ώστε η αύρα του να δονείται με την καθαρότητα των ξωτικών (αρχή του συντονισμού).

Έπειτα υπάρχουν αυτοί που ο κόσμος αποκαλεί αλαφροΐσκιωτους, καθώς και οι "τρελοί του χωριού". Στην πραγματικότητα πρόκειται για ανθρώπους που έχουν απαλλαγεί από το βάρος της συνείδησης και η καρδιά τους είναι ελαφριά γιατί βρίσκεται μακριά από την εγκόσμια βαβούρα, γι' αυτό και είναι ανοιχτή στην ομορφιά αυτών των όντων.

Ευχαριστώ πολύ.
Με αγάπη,
Unseen

Πολύ χαίρομαι που είσαι τόσο χαρούμενη!

Αυτό που ένιωσες το καλοκαίρι που μας πέρασε ήταν αναμφισβήτητα η μαγεία του κόσμου των νεράιδων και των ξωτικών. Αυτή είναι, δεν είναι κάτι άλλο. Και δεν έχει σημασία αν θα τα δεις ή όχι (συνήθως το να τα δούμε είναι κάτι που ζητάει το νοητικό μας κομμάτι, ο εγκέφαλος, αλλά δεν είναι κάτι το απαραίτητο εντέλει), σημασία έχει που τα αισθάνθηκες με τον ανεξίτηλο τρόπο που τα αισθάνθηκες...

Έγραφα σε έναν φίλο μου χθες ότι σημασία έχει εντέλει η ποσότητα της αγάπης που συσσωρεύουμε μέσα μας, με την οποία συνδεόμαστε και την οποία ακτινοβολούμε μέσα από αυτό που είμαστε και με τον τρόπο που εκφραζόμαστε. Όλα βλέπεις από κει ξεκινούν και εκεί καταλήγουν.

Και, όπως λες, ασφαλώς δεν υπάρχει μόνο ο κόσμος που βλέπουμε. Η αρχική πρόθεση ποτέ δεν ήταν ο άνθρωπος να είναι μόνος σ' αυτό το τεράστιο σύμπαν. Υπάρχουν πολλοί που μας αγαπούν και μας φροντίζουν και το μόνο που χρειάζεται για να δηλώσουν την ύπαρξή τους είναι λίγες θετικές, φωτεινές σκέψεις.

Ας σκεφτούμε λοιπόν όλοι, μέρες που είναι, κάτι που αγαπάμε πολύ και ας ευχηθούμε μέσα από την καρδιά μας

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Με όλη μου την αγάπη,
Χριστίνα

Καλή μου ξωτικούλα
Η αγάπη όταν δεν είναι επικεντρωμένη, δεν είναι εγωιστική και δεν ζητά, δεν είναι μόνο προστασία, είναι η ανυπέρβλητη δύναμη που κάνει τα πάντα σωστά, που όλα μέσα της αναβαπτίζονται και αποκτούν άλλο βάθος και νόημα...

Unseen

ΥΓ Το τελευταίο σου email ήρθε σε άπταιστα αλαμπουρνέζικα και το χειρότερο είναι ότι δεν μπορώ ούτε να σου απαντήσω (μήπως έχεις κρατήσει πολλά μηνύματα και έχεις ξεπεράσει το όριο μνήμης του mailbox σου;)

Αναφορές για τα ξωτικά και τις νεράιδες ή γενικότερα τα «πνεύματα της φύσης» υπάρχουν πρακτικά σε όλες τις κουλτούρες και σε όλους τους λαούς. Κατά καιρούς τους έχουν αποδοθεί πολλά και ποικίλα ονόματα: the Little People, Οι Καλοί Γείτονες, Τα Κρυμμένα Ανθρωπάκια, Οι Κάτοικοι της Μέσα Γης, τα Κρυφά Παιδιά της Εύας. Elves, Brownies, Pixies, Sprites είναι επίσης πολύ κοινά αγγλικά ονόματα. Οι ανατολικές κουλτούρες τα ονομάζουν ντέβα και ημίθεους. Οι Πολυνήσιοι μένεχεν. Οι Σοβιετικοί ντομοβάι και λέσι. Οι Σκανδιναβοί νίσι ή τομτ.

Η αρχική αγγλική λέξη γι’ αυτά δεν ήταν fairy αλλά fay. Fay σημαίνει μια κατάσταση γοητείας ή ένα μαγεμένο βασίλειο. Ετυμολογικά συνδέεται με το λατινικό fata (μοίρα) και συνδέεται ασφαλώς με την υπερφυσική δύναμη που έλεγχε ή επηρέαζε δραστικά το πεπρωμένο όλων των ανδρών και γυναικών (είπαμε ήδη για το γεγονός ότι επηρεάζουν καταλυτικά τουλάχιστον το συναισθηματικό και το νοητικό μας σώμα). Πηγαίνοντας ακόμα πιο πίσω θα βρούμε τύπους όπως fayere, pharie, feir, pherie. Και τι να πει κανείς για τον ιρλανδικό πλούτο επί του θέματος!

Τα γαλλικά ακολουθούν παρόμοια τυπολογία: faierie, fae στους παλαιότερους τύπους, feerie και fee στα μεσαιωνικά γαλλικά. Πραγματολογικά στοιχεία για τις αρχαιοελληνικές δικές μας νύμφες θα βρείτε σε ένα χιουμοριστικό παρόλα αυτά ακριβές παλιότερο ποστ που έγραψε ο lamogio στη σελ. 5 τούτου εδώ του τόπικ.

Υπάρχει και το γνωστό έργο του Ναούμ Θεοδοσιάδη "Ξωτικά" (εκδ. Αρχέτυπο), το οποίο κατ’ εμένα είναι αρκετά δυσανάγνωστο, αλλά σίγουρα περιέχει πάρα πολλές αναφορές σε διάφορους πολιτισμούς, κυρίως δε στον ελληνικό.

Θα ήθελα να αποφύγω το ακανθώδες θέμα του Τόλκιν, εκτός αν εμφανιστεί ξαφνικά κάποιος που επιμένει να συζητηθεί. Ξέρω (χωρίς να τις έχω δει προσωπικά) ότι έχουν γίνει συζητήσεις επί συζητήσεων στο esoterica οπότε κάτι τέτοιο μάλλον περιττεύει εδώ.

Μια πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα παρουσιάζει η Μάρσια Ζίνα Μάγκερ στο βιβλίο της που έχω ήδη αναφέρει σε προηγούμενο ποστ. Λέει λοιπόν ότι τα ξωτικά και οι νεράιδες γίνονται αντικείμενο φόβου, αγάπης ή λατρείας ανάλογα με τις ειδικότερες πεποιθήσεις μιας συγκεκριμένης κουλτούρας σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Αυτό βεβαίως συμβαίνει διότι τείνουμε να προβάλλουμε σε αυτά τις δικές μας σχετικές ερμηνείες.

Η ερμηνεία αποτελεί μέρος της ανθρώπινης φύσης. Και φυσικά η οπτική μας αλλάζει καθώς εξελισσόμαστε ως φυλή (καθώς εξελίσσεται η συλλογική μας ψυχή). Και μαζί η αντίληψή μας γι’ αυτά (η αντίληψη εξάλλου είναι μία από τις αισθήσεις της ψυχής. Οι άλλες τέσσερις ως γνωστόν είναι ο νους, η διάνοια, η φαντασία και η γνώμη).

Λέει λοιπόν η συγγραφέας ότι τώρα που βρισκόμαστε στην αρχή ακόμα της νέας χιλιετίας είμαστε έτοιμοι να ζωγραφίσουμε ένα διαφορετικό, πλουσιότερο, ομορφότερο και πιο εκλεπτυσμένο πορτρέτο των αιθέριων όντων.

Λοιπόν, ας το κάνουμε!

Με αγάπη,
Unseen

Σχετικά με την ψηφιακή μου υπογραφή:
"Art is being in the right place at the right time. Art is being able to say the right thing to the right person. Art is being able to align oneself to be able to connect with what one wishes to connect to. Art is being able to translate what something higher is trying to get us to understand and do. This is art."

Αυτά από μένα επί του παρόντος. Και φυσικά

ΠΟΛΛΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΧΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΧΡΟΝΟ

Με αγάπη,
Unseen

Unseen Συγχαρητήρια για το έργο σου οσον αφορα τις ερωτήσεις!

Αυτα.

serenite
Είσαι πολύ ευαίσθητος δέκτης εντέλει, αν κρίνουμε και από την ιστορία με τους σκύλους που συζητήσαμε στο τόπικ σου... Αυτό σε συνδυασμό με την προθυμία σου να προσφέρεις υπηρεσία στο ζωικό βασίλειο (και με την αγνότητα της μικρής ηλικίας) δημιούργησε προφανώς τις κατάλληλες συνθήκες για να έχεις τις εμπειρίες που είχες... Σε άγγιξαν λοιπόν οι αόρατοι κόσμοι, έστω και φευγαλέα. Ελπίζω να φυλάξεις την ανάμνηση αυτού του αγγίγματος στην καρδιά σου γιατί το άγγιγμα αυτό είναι θεραπεία και αγάπη.

Έχεις δίκιο γι' αυτό που διαισθάνθηκες να υπάρχει ανάμεσα σε μένα και την galadriel. Κι εγώ έτσι αισθάνομαι και έχει παρατηρηθεί τρομερός συντονισμός μεταξύ μας (σε σημείο να απορούμε κι εμείς οι ίδιες καμιά φορά). Ίσως είναι ένα παράδειγμα συνεργασίας μεταξύ των κόσμων, ποιος ξέρει

Με αγάπη,
Unseen

εγώ τουλάχιστον δεν βιάζομαι να βγάλω συμπεράσματα! Οπότε περιμένω να σε ξαναδώ να μας γράφεις. Όλες οι εμπειρίες είναι σημαντικές. Όμως εσύ δεν είχες έκτοτε την περιέργεια να ψάξεις, να μάθεις, να δεις;

Η ΑΡΚΑΔΙΑ είναι το συνώνυμο της μυστικής χώρας των μυημένων (θυμίζω και το Et in Arcadia ego τον γνωστό πίνακα) και το βέβαιο είναι ότι αναγραμματίζεται σε ΚΑΡΔΙΑ. Νομίζω ότι στα Δολιανά έχουν αναφερθεί και καταγραφεί γενικά διάφορα φαινόμενα, οπότε είμαστε όλο αυτιά.

Παρεμπιπτόντως, να συμφωνήσω με τον Angus σε ό,τι λέει περί των φωνών...

Με αγάπη,
Unseen

αγαπημένο μου παιδί, welcome back!

Με πολλή αγάπη,
Unseen

Ακόμα και στη σιγή ο αέρας δεν είναι ποτέ σιωπηλός: μεταφέρει μέσα του τη μαγεία όλου του σύμπαντος που ακουμπά απαλά στο κατώφλι της καρδιάς μας…

Ευχαριστώ όλους πολύ για τα καλά σας λόγια και συγνώμη που δεν το έκανα νωρίτερα, αλλά γενικά στέκομαι αμήχανη σε κάτι τέτοια...

Με αγάπη,
Unseen

Αυτό το τόπικ έχει παράδοση στο… ξεστράτισμα.
Ναι βεβαίως να μου πεις το «φυσιολογικό» για τη χρυσόμυγα. Εξάλλου η μαγεία της στιγμής και το «θαύμα» είναι ότι βρέθηκα “en rapport” με ένα είδος ζωής που μέχρι τότε αισθανόμουν παντελώς ξένο και όχι στο τι συνέβη στο έντομο. Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο.
Συμφωνώ μαζί σου στο ότι υπάρχουν συνδέσεις μεταξύ ανθρώπων οι οποίες μπορούν να πυροδοτήσουν συναισθήματα, ακόμα και την ΑΝΑΜΝΗΣΗ της γνώσης όχι όμως την ίδια τη γνώση.
Προφανώς εσύ και η galadriel δεν έχετε τέτοιου είδους σχέση, αλλιώς δεν θα σου ερχόταν το ungadriel!

Φιλικά,
Unseen

Δεν φαντάζομαι να φαντάζεσαι ότι ήταν οι νεράιδες που σκότωσαν το ζώο και έσκαψαν κύκλους στο έδαφος... μάλλον σε κάτι πιο ανθρώπινο θα πρέπει να αναζητήσεις την ερμηνεία της συγκεκριμένης σου εμπειρίας, λυπάμαι που σου το λέω. Τα τελευταία χρόνια ο σατανισμός είναι σε έξαρση.

Φιλικά,
Unseen

Εδώ η βιβλιογραφία μάς τα μπερδεύει… Αυτό συμβαίνει επειδή οι συγγραφείς μιλούν από διαφορετικά επίπεδα αντίληψης (σπανιότερα εμπειρίας) και είναι αναπόφευκτο να υπάρχουν πολλές διαφορετικές εκτιμήσεις.

Η προσωπική μου εμπειρία μιλά για νεράιδες και ξωτικά που ανήκουν στα τέσσερα στοιχεία (πρόσφατα ο αδερφός μου ανακάλυψε αποδείξεις για την ύπαρξη ξωτικών από το πέμπτο στοιχείο και είμαι πραγματικά συγκλονισμένη και ενθουσιασμένη), καθένα από τα οποία κατοικείται από τρεις διακριτές φυλές, συνολικά επομένως έχουμε 12 φυλές νεράιδων.

Πέραν αυτού, κάθε στοιχείο περιλαμβάνει 3 επίπεδα ή οκτάβες εκδήλωσης – 2 περισσότερο προσβάσιμες και 1 λιγότερο («νόμος του 2/3-1/3» ή αλλιώς «νόμος του τρία»), αναλόγως της καθαρότητας, της ευγένειας και του εκλεπτυσμένου της ενέργειας. Π.χ. 1ο επίπεδο: στοιχειακά, 2ο επίπεδο: νεράιδες-ξωτικά, 3ο επίπεδο: άγγελοι. Κάθε αλλαγή οκτάβας (μετάβαση από ένα επίπεδο σε άλλο) χαρακτηρίζεται από μία αντιστροφή. Έτσι, αν στο επίπεδο των νεράιδων προεξάρχει το θηλυκό γένος (πβλ. νύμφες), στο επίπεδο των αγγέλων η το θηλυκό γένος είναι η κατώτερη εκδήλωση.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η πόλωση (π.χ. για νεράιδες): «άσπρες»-«μαύρες», «αρνητικές»-«θετικές», «φωτεινές»-«σκοτεινές» που φυσικά (βάσει του νόμου του τρία) περιλαμβάνει και τον τρίτο τομέα («ουδέτερες»;).

Δεν έχουμε εξαντλήσει αυτή την ερώτηση, οπότε θα υπάρξει και δεύτερη απάντηση.

Με αγάπη,
Unseen

Burbulithra 54,συμφωνώ με την Unseen/δεν ήταν οι νεράιδες.Επίσης θα σε παρακαλούσα να μας πεις πως ακούστηκαν οι φωνές και η μουσική.Ηταν διαφορετικές απο την άλλη φορα?Επίσης λες περίεργη ''μουσική''.Κατα ποιόν τρόπο περίεργη?

Εγω αυτό που θά θελα να πω παντως στο θέμα καλό-κακό είναι οτι αυτα τα πλάσματα χωρίζονται στο Seelie(ευλογία) και Unseelie(κατάρα)(δυστυχως δεν θυμάμαι αν εχει ξαναναφερθει αυτο στο συγκεκριμένο φόρουμ).Δεν είναι καλά η κακά οπως το αντιλαμβανόμαστε εμείς.Είναι θέμα ισορροπίας.Οπως είχε πει η Unseen σημαντικό είναι και το αποτέλεσμα της αμοιβαίας έλξης.Παντως καλά ή κακα αυτα τα πλάσματα δεν πληγωνουν ζωα ή ανθρώπους για ευχαρίστηση.Η προδιάθεση τους εξαρτάται απο το πλάσμα που αντικρύζουν.Οσον αφορά τους κύκλους.Οι κυκλοί που δημιουργούνται απο νεράιδες είναι μέρη οπου το πέπλο μπορεί να λεπτυνει,η είναι ήδη λεπτο.Αυτό σημαίνει οτι το άτομο που μπαίνει στον κύκλο στην ουσία ''περπατα΄΄ ανάμεσα στους κόσμους.Και εκεί συμβαίνουν διάφορα που εξαρτώνται απο τα πιστευω μας αλλα και απο την αυρα μας.

Unseen μου ακόμα και στην σιγή ο αέρας ακουει τις ευχές που τοποθετούνται στην γη και φροντίζει να τους δίνει πνοή...

Τα Δολιανά έχουν γίνει γνωστά γι’ αυτό ακριβώς το φαινόμενο, της εμφάνισης μυστηριωδών κύκλων και έχουν αναφερθεί περιπτώσεις ατόμων με δερματικές αλλοιώσεις μετά την είσοδό τους σε τέτοιους κύκλους, όπως δηλ. αυτό που έπαθε η θεία σου. Έχουν προταθεί μάλιστα διάφορες εξηγήσεις, κάποιες από τις οποίες ανήκουν στον χώρο του υπερφυσικού ή του «παράξενου» (π.χ. ΑΤΙΑ) και κάποιες άλλες πιο ορθολογικές που μιλούν για κακόβουλη ανθρώπινη παρέμβαση. Προφανώς δεν είμαι ειδική να αποφανθώ τι απ’ όλα αυτά μπορεί να είναι, μπορώ όμως με βεβαιότητα να σου πω ότι νεράιδες ΔΕΝ είναι.

Αυτό το σύμπαν στο οποίο βρεθήκαμε, κατοικείται πέρα από μας και από πολλά άλλα όντα (ή οντότητες αν προτιμάς) και μπορεί να είναι βολικό να τα βάλουμε όλα σε ένα τσουβάλι, να τους δώσουμε ένα γενικό όνομα και κάθε φορά που ακούμε το όνομα αυτό να τρέχουμε έντρομοι να πίνουμε αγιασμούς, όμως δεν είναι ούτε σωστό ούτε δίκαιο. Υπάρχουν λοιπόν άλλα όντα, τα αντιδιαμετρικά αντίθετα των ξωτικών και των νεράιδων, που έχουν κι αυτά το ρόλο τους μέσα στο μεγαλύτερο Σχέδιο και πράττουν ό,τι πράττουν γιατί αυτό τους αναλογεί ή αυτό επέλεξαν να πράξουν. Ποτέ μου δεν κατάλαβα γιατί υπάρχει τέτοια σύγχιση μεταξύ αυτών και των εξαιρετικά ευγενικών όντων που είναι οι νεράιδες και τα ξωτικά και προσωπικά προσπαθώ όσο είναι στις δυνάμεις μου να καθαρίσω το τοπίο.

Θα σε παρακαλούσα λοιπόν να πας λίγο πίσω και να διαβάσεις κάποια απ’ αυτά που έχουν γραφτεί στο τόπικ για να καταλάβεις για το είδος των όντων για τα οποία συζητάμε εδώ. Αν οι εμπειρίες που είχες είναι όλες σε αυτό το μοτίβο, θα ήταν ίσως χρήσιμο να ανοίξεις ένα καινούριο τόπικ (αν το επιτρέπουν οι συντονιστές και λοιποί) σχετικό με αρνητικές οντότητες, βριλ, βαμπίρ, incubus, succumbus και όλο το συναπάντημα, γιατί σ’ αυτό το τόπικ δεν ασχολούμαστε με αυτές.

Και μια ακόμα θερμή παράκληση σαν άνθρωπος προς άνθρωπο: έχεις λες ασχοληθεί με τη μαγεία και είδα και από άλλα τόπικ ότι σε έλκουν τα ανεξήγητα φαινόμενα και γενικά το υπερφυσικό, και διέκρινα και μια επιπολαιότητα στον τρόπο που είσαι έτοιμη να δημοσιοποιήσεις πράγματα που δεν κατανοείς ούτε τη δύναμη ούτε τις δυνητικές τους επιπτώσεις. Λοιπόν, Κατερίνα, προτού προχωρήσεις στην προσωπική σου αναζήτηση εγώ σαν Χριστίνα (πιθανόν αρκετά μεγαλύτερή σου) θέλω να σε παρακαλέσω θερμά να καθίσεις πολύ σοβαρά να σκεφτείς τι ακριβώς είναι αυτό που αναζητάς, τι προσδοκάς να βρεις και –το σπουδαιότερο- από ποιο σημείο μέσα σου ξεκινάς να ψάχνεις. Είναι εντελώς απαραίτητο να το κάνεις προτού προχωρήσεις παραπέρα, γιατί (όπως λέει μια αγγλική παροιμία) if you can’t be the mill, then you must be the grain.

Τις καλύτερες ευχές μου για την προσωπική σου πορεία.
Unseen

Τέτοια κόλπα κάνουν λοιπόν οι χρυσόμυγες; Καταπληκτικό!

Ελπίζω η απάντηση που έδωσα στη Burbulithra54 να σε διαφώτισε αρκετά. Υπάρχει ένα ρητό της μεσαιωνικής σοφίας “as above so below” που είναι ξεπατικωτούρα από το αρχαιοελληνικό «οδός άνω κάτω μία και αυτή» (Ηράκλειτος), το οποίο μας αποκαλύπτει έναν από τους βασικούς φυσικούς νόμους: ό,τι συμβαίνει σε ένα επίπεδο ύπαρξης, το ίδιο (κατ’ αναλογία) συμβαίνει και στα ανώτερα ή κατώτερα απ’ αυτό επίπεδα ύπαρξης.

Κάποια στιγμή ο Μορφέας είχε γράψει σε αυτό το τόπικ για τα εγρηγορότα. Το εγρηγορός είναι το ενεργειακό σύνολο των σκέψεων, των συναισθημάτων και των πράξεων των ανθρώπων (μιας ομάδας ανθρώπων ή και της ανθρωπότητας ως σύνολο), το οποίο μπορεί να φτάσει σε ένα σημείο δύναμης που να ανεξαρτητοποιηθεί, να αποκτήσει ευφυΐα και βεβαίως να αρχίσει να παρεμβαίνει στα γεγονότα ή στα άτομα προκειμένου να μη χάσει την τροφή του.

Αν πρόκειται για αρνητικό εγρηγορός (π.χ. το εγρηγορός του τρόμου) θα προσπαθήσει να προκαλέσει γεγονότα που προξενούν τρόμο ώστε να τραφεί από αυτόν. Αν πρόκειται για θετικό εγρηγορός (π.χ. το εγρηγορός της αγάπης), αντίθετα, θα δημιουργεί ολοένα τις συνθήκες ώστε να γίνονται σκέψεις και πράξεις αγάπης. Αυτό είναι το πραγματικό νόημα της –κατά τα άλλα ακαταλαβίστικης- φράσης “to be eaten by the Gods”. Και βεβαίως είναι μια πιθανή εξήγηση για την τάξη εκείνη των αγγέλων που λέγεται ότι ξεκίνησε από τους ανθρώπους.

Η μηχανική στην οποία στηρίζεται η δημιουργία των εγρηγορότων είναι η εφαρμογή της αρχής της Φυσικής ότι δεν νοείται κίνηση ενέργειας χωρίς την ύπαρξη ύλης (όπου ύλη εννοούμε και τόσο ανάριες καταστάσεις όπως το χρώμα ή τον ήχο). Καθετί λοιπόν που σκεφτόμαστε, που αισθανόμαστε, που λέμε και που κάνουμε δημιουργεί και στη συνέχεια τροφοδοτεί ενεργειακά σημεία που αφού περάσουν την «κρίσιμη μάζα» εξελίσσονται σαν αυτόνομες οντότητες.

Αυτός είναι ο λόγος που δεν επιθυμώ να ασχολούμαι καθόλου με τα αρνητικά όντα και αποφεύγω ακόμα και να τα ονομάζω.

Με αγάπη,
Unseen

quote:

---

Unseen μου ακόμα και στην σιγή ο αέρας ακουει τις ευχές που τοποθετούνται στην γη και φροντίζει να τους δίνει πνοή...

---

******* By Art we live *******

quote:

---

Η μηχανική στην οποία στηρίζεται η δημιουργία των εγρηγορότων είναι η εφαρμογή της αρχής της Φυσικής ότι δεν νοείται κίνηση ενέργειας χωρίς την ύπαρξη ύλης (όπου ύλη εννοούμε και τόσο ανάριες καταστάσεις όπως το χρώμα ή τον ήχο). Καθετί λοιπόν που σκεφτόμαστε, που αισθανόμαστε, που λέμε και που κάνουμε δημιουργεί και στη συνέχεια τροφοδοτεί ενεργειακά σημεία που αφού περάσουν την «κρίσιμη μάζα» εξελίσσονται σαν αυτόνομες οντότητες.

Αυτός είναι ο λόγος που δεν επιθυμώ να ασχολούμαι καθόλου με τα αρνητικά όντα και αποφεύγω ακόμα και να τα ονομάζω.

---

Φύτεψα πάλι τα κρίνα της ψυχής μου σ'άπιστο χώμα

Και εγω νιώθω βαρια την απώλεια της Galadriel.Ισως επειδη την είχα ταυτίσει με το θέμα.Πολύ ωραία τα όσα λές,φαίνεται οτι ο κόσμος των ξωτικών σε έχει αγγίξει με τον τρόπο του.Να είσαι πάντα καλά.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr