Μη φωνάζετε !

Θα κλείσουν οι τρύπες.

quote:

---

ποιος τη χαρη σας

http://www.voyagehollowearth.com/hollow_earth_trip_info.html

Ταξιδι στην Κουφια Γη. Κρουαζιερα στο Βορειο Πολο οπου και θα εισχωρησουν στην Κουφια Γη οι τυχερακηδες

26 Ιουνιου - 19 Ιουλιου 2006
και 20.000 $ περιπου

---

ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ? ΕΙΧΕ ΤΕΤΟΙΑ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ Η ΜΗΠΩΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ .....?

Εδώ βλέπετε τη βαρύτητα στο εσωτερικό μιας κοίλης γης, μιας συμπαγούς ομοιογενούς, μιας συμπαγούς ανομοιογενούς, και της σημειακής μάζα

Από τα διαγράμματα προκύπτει μία μέθοδος ελέγχου της θεωρίας της "κοίλης γης" και της παραλλαγής της με τα υπόγεια σπήλαια. Μετράμε με ακρίβεια τη βαρύτητα σε μια βαθιά γεώτρηση σαν αυτές που κάνουν οι Ρώσοι στα 10 km. Αν η μέτρηση συμφωνεί με την πρόβλεψη του 2ου διάγραμματος, η γη είναι συμπαγής. Αν συμφωνεί με το 3ο διάγραμμα, η γη είναι κοίλη ή υπάρχει τεράστια κοιλότητα τοπικά κάτω από την γεώτρηση. Επαναλαμβάνουμε σε άλλες γεωτρήσεις στο ίδιο γεωγραφικό πλάτος, και αν οι τιμές διαφέρουν πολύ, τότε έχουμε πρόβλημα θορύβου από την κατά-μήκος ανισοκατανομή πυκνότητας και δεν μπορούμε να αποφανθούμε. Τότε χρειαζόμαστε πιο βαθιά γεώτρηση.

Άραγε, πόσο πρέπει να είναι ένα σφαιρικό σπήλαιο, για να προκαλέσει μετρήσιμη μεταβολή του g, πχ 0.1%;

Ισοδύναμο ερώτημα: πόσο μεγάλη πρέπει να είναι μια συμπαγής σφαίρα από πετρώματα, για να προκαλέσει βαρύτητα 0.001g στην επιφάνειά της;

Dare To Dream

Το πείραμα πάντως που λες έχει γίνει, απλά με άλλη μορφή. Έχει γίνει με τη μελέτη της τροχιάς των δορυφόρων, η οποια υπάγεται κυρίως στη βαρυτητα φυσικα. Η κίνηση αυτή κρύβει όλα τα χαρακτηριστικά του σχήματος ης Γης και της κατανομής της μάζας εντος αυτής. Οι αποκλισεις απο την τέλεια σφαίρα μπορουν να εκτιμηθούν και να συσχετιστουν με μία σταθερά "χ" μπροστα από τον όρο ΜR^2 (M: μάζα Γης ή πλανητικού σώματος, R: ακτινα). Η παράμετρος χΜR^2 μας δίνει τη ροπή αδράνειας της Γης/πλανητικού σώματος.

χ=0.66 για λεπτό σφαιρικό φλοιό
χ=0.4 για σφαιρα με ομογενη κατανομη μάζας
χ<0.4 για αύξηση πυκνοτητας μάζας προς το κέντρο
χ>0.4 για μείωση πυκνότητας μάζας προς το κέντρο
χ=0 για μάζα συγκετρωμένη στο κέντρο της σφαίρας

Γη, Αφροδίτη, Ερμής: χ=0.33
Άρης: χ=0.366
Σελήνη: χ=0.393
Δίας: χ=0.25

Τα νούμερα αυτά υπολογιζονται με βάση δεδομένα τροχιας και μερικες προσεγγίσεις. Τα σφάλματα που δίνονται για αυτες τις τιμες είναι sth χειρότερη περιπτωση της τάξεως του ~0.02-0.04 ανάλογα με τον πλανήτη και τα δεδομένα που υπάρχουν για αυτον. Δίνουν δηλαδή τη "μεγάλη εικονα", πχ. οτι έχουμε μεγαλύτερη συγκέντρωση μάζας προς το κέντρο του Δία απ' οτι στη Γη, η Σελήνη είναι σε μεγάλο βαθμό ομογενής.

Η μέθοδος αυτη υπολογισμου αυτών των παραγόντων δεν μπορει να εφαρμοστει σε μικρά σώματα που δεν έχουν αρκετή μάζα και οπου οι δυνάμεις συνοχής των πετρωμάτων υπερβαίνουν τις βαρυτικές στο μεγαλύτερο μέρος του όγκου των σωμάτων αυτών.

Επίσης δε μπορει να εφαρμοστει σε περιπτώσεις ογκωδών σωμάτων που για κάποιο λόγο θα μπορούσαν να έχουν (σε πλανητική κλιμακα) έντονες αυξομειώσεις πυκνότητας στο εσωτερικό τους (αποκλίνουν δηλαδή σημαντικά από την υδροστατική ισορροπια). Αλλα μια τέτοια αποκλιση είναι μετρήσιμη και "κωδικοποιημένη" τόσο σε κινήσεις δορυφόρων, όσο και σε άλλες παραμέτρους μετρήσιμες πχ. μέσω σεισμών, και δεν έχει μετρηθεί για κάποιο ευμεγεθές σώμα μέχρι τώρα.

Αξιοπερίεργο είναι, ότι λίγο αργότερα εξαφανίστηκε επίσεις ο φίλος του -όπως έλεγε τουλάχιστον- o Βασίλης Σάιτ από το "Μεταφυσικό", ο οποίος είχε εμπλακεί παλαιότερα σε διάφορες προσωπικές κόντρες με τον "Βρίλ", τον "ΤζώνηΜπηΓκούντ" και τον περιπατητή "Νταβέλη" και επίσεις έγραφε παλαιότερα σε κάποιο περιοδικό της κατηγορίας "μυστήριο και αναζήτηση".

Αν θέλεις αγαπητέ "Ντζέντελμαν", έλα σε επαφή με τα δυό παληκάρια, μια που λόγω ταύτισης απόψεων και στο μένος ενατίων των Σπηλαιολόγων όπως επίσεις και στην επιθυμία σου να είναι η Γή κούφια, θα βρείς πολλά κοινά με τα εν λόγω παλληκάρια. Θα έχετε πάρα πολλά να πείτε και να μοιράσετε.

Από αγγλικά πώς πάς? Σε ρωτάω, επειδή τα μιλάνε πολύ καλά τα αγγλικά, μην έχεις κάποιο πρόβλημα να παρακολουθήσεις ξέρεις τους λεκτικούς ιδιωματισμούς ή τις ιδιαιτερότητες που έχουν τα πολύ καλά αγγλικά, σε σχέση με αυτά που μαθαίνουμε εμείς στα φροντιστήρια.

quote:

---

Λοιπόν, ενα παληκάρι ονόματι Jonathan Bright, που γράφει σε διάφορα περιδικά της κατηγορίας "μυστήριο και αναζήτηση", φέρεται ότι γράφει πάνω στη θεωρία της Κούφιας Γής, ότι έχει αποδείξεις ότι όντως είναι κούφια. Πρίν κάποιο καιρό, είχε εμπλακεί σε κάποιες προσωπικές κόντρες με κάποιους Σπηλαιολόγους -αλλά και άλλους- που υποστήριζαν τα γνωστά, ότι δηλαδή η Γή δεν είναι κούφια, τουλάχιστον έτσι όπως την παρουσιάζει συνήθως ο χώρος του "μυστήριο και αναζήτηση". Μετά από τις διάφορες κόντρες, το παληκάρι αυτό εξαφανίστηκε από το Φόρουμ του "Μεταφυσικού"(...)

---

Edited by - ΗλίαςΡ on 11/12/2006 17:10:43

Ηλία δεν πρέπει να συγκρίνεις τα 10 km με την ακτίνα της γης, αλλά με το πάχος του υποτιθέμενου κελύφους. Αν το κέλυφος ήταν 20 km, στα 10 km θα μετρούσαμε τη μισή βαρύτητα.

H βαρύτητα μπορεί να μετρηθεί με πολύ μεγάλη ακρίβεια, ως προς την διαφορά, γιατί μπορεί να μην ξέρουμε με ακρίβεια το μήκος ενός εκκρεμούς, αλλά αν μετρήσουμε την περίοδο του εκκρεμούς σε δύο τοποθεσίες και διαιρέσουμε τα αποτελέσματα, το μήκος του εκκρεμούς εξαλείφεται, και μένουν οι χρόνοι.

Επίσης όταν αφαιρούμε τις δύο μετρήσεις ένα μέρος του θορύβου ακυρώνεται, γιατί ότι θόρυβο δέχεται η επιφάνεια δέχεται και ο πάτος της γεώτρησης στην οριζόντια συνιστώσα, κατά προσέγγιση εννοείται.

Η μέθοδος με το δορυφόρο προϋποθέτει:

1. "μαλακό" πλανήτη

2. περιστροφή

Η φυγόκεντρος αλλάζει λίγο την κατανομή πυκνότητας αυξάνοντας λίγο την πίεση του εσωτερικού "ζελέ" προς τον ισημερινό. Η ΝΑΣΑ λοιπόν τι κάνει, βάζει ένα δορυφόρο κάθετα στον ισημερινό (ή τουλάχιστον σε τροχιά διαφορετική από τον ισημερινό) και μετράει την γωνιακή κατανομή πυκνότητας κατά μήκος της τροχιάς, και από αυτήν και την ταχύτητα περιστροφής του πλανήτη, βγάζει έμμεσα την κάθετη κατανομή πυκνότητας.

Την κάθετη κατανομή δεν μπορεί να την μετρήσει ο δορυφόρος, γιατί όπως δείχνουν τα διαγράμματα, οι κόκκινες καμπύλες ταυτίζονται και καθιστoύν τυφλό τον δορυφόρο στο τι γίνεται μέσα στoν πλανήτη:

Ηλία είσαι ο Ηλίας και του antidogma;

Ανδρέα δεν υποστηρίζω καμιά θεωρία κοίλης γης. Ένα ενδιαφέρον μαθηματικό πρόβλημα πήγα να λύσω. Ο άλλος παίζει σκάκι, εγώ τη βρίσκω με τις σπαζοκεφαλιές των μαθηματικών.

Ίσως μερικές ιδέες για τις μετρήσεις gradients της βαρύτητας έχουν και πρακτική εφαρμογή, δεν είναι όμως πρακτικός ο προσανατολισμός μου, εγώ να διασκεδάσω με τη φυσικομαθηματική πλευρά του προβλήματος πάω.

Προς όλους:

Τάδε έφη, Αριστοτέλης:

Η δυνατότητα να φιλοξενήσει κανείς μια ιδέα χωρίς να την πιστέψει, είναι χαρακτηριστικό του μορφωμένου ανθρώπου. Αριστοτέλης.

Dare To Dream

quote:

---

Ανδρέα δεν υποστηρίζω καμιά θεωρία κοίλης γης. Ένα ενδιαφέρον μαθηματικό πρόβλημα πήγα να λύσω. Ο άλλος παίζει σκάκι, εγώ τη βρίσκω με τις σπαζοκεφαλιές των μαθηματικών.

---

Αμα το τοποθετείς έτσι, τότε κάνεις πάρα πολύ καλά. Σου εύχομαι να βρείς τη λύση στο πρόβλημα που σε "σπαζοκεφαλιάζει" και να μη χαλάς τη ζαχαρένια σου, άν εμείς στον Σπηλαιολογικό κάνουμε "εκδρομές" και άν είναι τόσο χάλια ή αν θέλουμε συμμετοχές για να μας κουβαλάνε οι νέοι τα υλικά.

Βασικό στοιχείο στην τεκμηρίωση είναι και η απόδειξη !

Τώρα στα υπολοιπα:

α) Έχεις δικιο για το οτι πρεπει να συγκρινουμε με το πάχος του κελύφους. Αλλα τοτε, αν το κέλυφος ήταν ~20 χλμ πάχος, τότε όλη η μάζα της Γης θα ήταν συγκεντρωμένη σε αυτο το λεπτο κέλυφος **μείων** τη μάζα των ωκεανών. Κάτι που σημαίνει πως η συγκέντρωση βαρεών μετάλλων στο φλοιο θα ήταν τεράστια και πολύ διαφορετική απο τη σημερινή.

β) Η μεθοδος με το δορυφορο προϋποθέτει ο πλανήτης σου να είναι κατα προσεγγιση σε υδροστατική ισορροπια (αυτο που ονομάζεις "μαλακο"). Αν δεν είναι, έχεις αρκετες μεθοδους για να το μετρήσεις και να το παρατηρήσεις, τουλάχιστον στη Γη. Σε αλλα σώματα υπάρχει μεθοδος προσεγγισης της δομης του εσωτερικού με τροχιακα δεδομενα, αλλα δεν έχω διαβάσει και πολλα για αυτή για να τη αξιολογήσω. Απλα ξέρω πως κούφιοι αστεροιειδεις ή δορυφοροι πλανητων έχουν ανακαλυφθει απο την απλη παρατήρηση πως πχ. αποτελούνται σχεδον ολοκληρωτικα απο πάγο, αλλα έχουν μέση πυκνότητα αρκετα μικροτερη απο την πυκνοτητα μάζας του παγου.

γ) Δεν ξέρω γιατι απαιτειται περιστροφη για τη μέθοδο με το δορυφορο. Πχ. η μέθοδος έχει εφαρμοστει και στην Αφροδίτη που έχει εξαιρετικα αργη πριστροφη, προσεγγιστικά ανυπαρκτη στη χρονικη κλιμακα μιας μετρησης (μερικα λεπτα). Αν γίνεται εξήγησε τι εννοεις

δ) Η μέθοδος που ειπα δε δινει την καθετη κατανομη της πυκνοτητας, δινει απλα την τάση της κάθετης κατανομης της πυκνοτητας (αν αυξάνεται ή μειώνεται με το βάθος και ποσο γρηγορα αυξομειώνεται). Η κάθετη κατανομή πυκνοτητας μπορει να μετρηθει ίσως πιο επιτυχως με παρατηρήσεις σεισμικων κυματων ή αλλων μεθοδων που δεν ξέρω και δυστυχως δεν έχω χρονο να ψάξω... Και τις μετρήσεις φυσικα δεν τις κάνει μόνο η ΝΑΣΑ.

ε) Οι κοκκινες καμπύλες δεν είναι ιδιες για ολα τα σεναρια. Οι αποκλισεις του γήινου βαρυτικου πεδιου απο την τέλεια σφαιρα εκφράζονται ως οροιο οι οποιοι δε φθίνουν μόνο με την αποσταση απο το κεντρο της Γης στο τετράγωνο. Αναλογα με την κάθετη κατανομή μάζας, η βαρυτητα ανα ύψος φθινει με ελαφρα διαφορετικη μορφή σε κάθε σημειο της Γης λόγω συμμετρικών ή μη συμμετρικων όρων που το διαμορφώνουν. Αυτοι οι όροι φθίνουν πολυ γρηγορα με την αποσταση και ειναι μετρησιμοι σε μικρα ύψη (<500 χλμ). Με μια ελλειπτικη τροχια είναι προσεγγισιμοι απο μετρησεις.

Και τελος, συμφωνω με το ρητο του Αριστοτέλη, με τη διαφορα όμως πως δε βλεπω την αφορμη για την εφαρμογή του στην παρουσα συζήτηση, οπου και η αποψη φιλοξενειται, αλλα και περα απο αυτο, έχει φιλοξενηθει και τα τελευταια 300 χρονια απο επιστημονικα μυαλα και μη, χωρις να δώσει κανενα αποτελεσμα.

Edited by - ΗλίαςΡ on 12/12/2006 06:20:47

Ή είναι αφρώδεις, σαν πάγος με πολλές φυσαλίδες.

Ή έχουν μέσα πολλές βάσεις των Ανδρομέδιων (δεν άντεξα ).

Ένας υποθετικός πλανήτης που ΔΕΝ περιστρέφεται, δεν έχει φυγόκεντρο να τον κάνει πεπλατυσμένο, είναι λοιπόν τέλεια σφαίρα + κάποιο θόρυβο. Απ' όπου κι αν τον κοιτάξει ο δορυφόρος τον πλανήτη, την ίδια κόκκινη καμπύλη βλέπει. Η οποία, όπως είπαμε, δεν λέει τίποτα για το αν είναι κούφιος ή όχι.

Ένας πλανήτης που περιστρέφεται όμως, αποκτά πεπλάτυνση, η οποία είναι συνάρτηση της ύπαρξης ή μη κοιλότητας, γενικότερα της default κατανομής πυκνότητας (όπου default = πριν επιδράσουν οι φυγόκεντρες σε κάθε "σταγόνα"). Κι εκεί ποντάρει η μέθοδος με το δορυφόρο.

Η διαφορά των δυο καμπυλών, μας λέει αν είναι κοίλος ή όχι, γενικότερα η μεταβολή της βαρύτητας κατά μήκος της τροχιάς, που είναι συνάρτηση της γωνιακής κατανομής, που είναι συνάρτηση της ακτινικής κατανομής γιατί οι φυγόκεντροι σε κάθε "σταγόνα" πρέπει να ισορροπούν, κι έτσι προκύπτει ένα προβλέψιμο σχήμα, και μια μερικώς προβλέψιμη εσωτερική κατανομή πίεσης για δεδομένη ταχύτητα περιστροφής.

Χωρίς περιστροφή, οι δορυφόροι μετράνε παντού το ίδιο. Μόνο το θόρυβο δηλαδή.

> δε βλεπω την αφορμη για την εφαρμογή του ρητού του Αριστοτέλη στην παρουσα συζήτηση οπου η αποψη φιλοξενειται.

Σε συγκεκριμένα άτομα αναφέρεται ο Αριστοτέλης, σε συγκεκριμένα άτομα κι εγώ: στα μυαλά που δεν φιλοξενούν την ιδέα που δεν πιστεύουν, ούτε για ένα λεπτό. Έχουμε τέτοιους στο forum.

Dare To Dream

Ξέρει κανείς που στην Μακεδονία υποτίθεται πως είναι αυτές οι χάλκινες "πύλες";

Ostria, έχεις όρεξη;

quote:

---

Ένας υποθετικός πλανήτης που ΔΕΝ περιστρέφεται, δεν έχει φυγόκεντρο να τον κάνει πεπλατυσμένο, είναι λοιπόν τέλεια σφαίρα + κάποιο θόρυβο. Απ' όπου κι αν τον κοιτάξει ο δορυφόρος τον πλανήτη, την ίδια κόκκινη καμπύλη βλέπει. Η οποία, όπως είπαμε, δεν λέει τίποτα για το αν είναι κούφιος ή όχι.

---

H επιτάχυνση (χρωματική κλίμακα) στον ισημερινό αγγίζει το μηδέν, αφού η φυγοκεντρη "καταργεί" τη βαρύτητα του αστεροειδή!

Ιδού κύριοι η συνωμοσία τής ΝΑΣΑ η οποία προσπαθεί να μάς παραπλανήσει μεταμφιέζοντας το σε δήθεν αστεροειδή!

Σε τα μάς τώρα...

Πέρασαν μήπως κοντά από τον Κρόνο ή άλλο πλανήτη, πριν έρθουν;

"5.9 βαθμοί της κλίμακας Βαρώτσου, 6.2 βαθμοί της κλίμακας Νομικού, 6.3 βαθμοί της κλίμακας Μερκάλι"

Καμιά φορά οι υπολογισμοί βγάζουν και... εναέριους σεισμούς, επίκεντρο πάνω από την επιφάνεια της γης! Και φυσικά αυτές οι λύσεις απορρίπτονται. Θέλω να πω ότι είνα μάλλον αναξιόπιστα τα αποτελέσματα με τα σεισμόμετρα, για το αν υπάρχουν κοιλότητες ή όχι.

quote:

---

ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ-ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΩΔΕΚΑΘΕΟ<ΔΕΚΑΤΡΙΑΘΕΟ>ΤΟΥ ΔΙΟΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΠΑΡΟΝ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ ΜΑΣ ΟΥΤΕ ΕΙΣ ΤΟ ΓΕΙΤΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΤΟ 311.Μ.Χ , ΔΙΟΤΙ ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΟ 9.600 Π.Χ. , ΗΤΤΗΘΕΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΡΑΚΟΝΙΑΝΟ ΑΣΤΡΟΣΤΟΛΟ ΤΩΝ ΓΙΑΧΒΕΧ-ΣΙΝ-ΣΙΩΝ-ΤΖΕΝΤΑΪ

---

Διαχειριστης του δικτυου IRCNET

Επισης δεν ξέρω να σου πως αν πιθανες μικρες κοιλοτητες στο φλοιο της Γης αποκαλυπτονται επιτυχως απο σεισμομετρα, αλλα ξέρω πως σε πλανητική κλιμακα οι μετρησεις ειναι αξιοπιστες. Και σε πλανητική κλιμακα δεν αποκαλυπτουν καμμια κοιλότητα.

Επίσης, πως η διαδοση σεισμών και η μέτρηση του επικέντρου ειναι απλή κινηματική και τριγωνομετρία και δεν πιστευω πως 100αδες χρονια έρευνας απο ανεξάρτητα ινστιτουτα, πανεπιστήμια κλπ δεν έχουν αποκαλύψει καποιο "θεμελιώδες" λάθος σε αυτή την απλή κινηματικη. Το αν επικεντρα προκυπτουν στον "αερα" δεν το έχω ακούσει, αλλα αν αυτο συμβαίνει τότε πρεπει να δω πως προκυτπει αυτη η μετρηση για να πω τη γνώμη μου (αν ξέρω) για το τι μας λεει και για ποιο λόγο προκύπτει.

Οι διαφωνίες στην ακριβή ισχυ ενός σεισμου μπορει να είναι απλως κατάδειξη κάποιου σφάλματος μέτρησης και τιποτα παραπάνω. Αλλο αν το κανουν θεμα στα παράθυρα Παπαζάχος και σια και μαλώνουν (αν είναι δυνατον) για το ποιος έκανε την πιο σωστη μέτρηση και ποιος είναι ο πιο μάγκας σεισμολόγος.

ESOTERICA.gr Forums !

© 2010-11 ESOTERICA.gr